²ՊԱՒՂՈՍ ԾԱՌԱՅ ԱՍՏՈՒԾՈՅ, եւ առաքեալ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, ըստ հաւատոց ընտրելո́ցն ա(ստուածո)յ, եւ ՛ի գիտութի́(ւն) ճշմարտութե(ան), որ ընդ ա(ստուա)ծպաշտութե(ա)ն է.
³յուսով կենա́ցն յաւիտենից, զոր խոստացաւ անսո́ւտն ա(ստուա)ծ յառա́ջ քան զժամանակս յաւիտենից.
⁴բայց յայտնեաց իւրո́վք ժամանակօք զբանն իւր քարոզութ(եամ)բ, որոյ եղէ ես հաւատարիմ, ըստ հրամանի փրկչին մերոյ ա(ստուածո)յ։
⁵Տիտոսի որդւոյ սիրելւոյ ըստ հասարակա́ց հաւատոց, շնորհք, եւ խաղաղութի(ւն) յա(ստուածո)յ ՛ի հօրէ՝ եւ ՛ի ք(րիստո)սէ յ(իսու)սէ փրկչէ́ մերմէ։

⁶Վասն այնորիկ իսկ թողի զքեզ ՛ի կրիտէ, զի որ ինչ միանգամ պակաս իցէ՝ ուղղեսցե́ս, եւ կացուսցես ը(ստ) քաղաքաց երիցունս, որպէս եւ ես քեզ պատուիրեցի։
⁷եթէ ոք անարա́տ իցէ, միո́յ կնոջ այր, որդեակս ունիցի հաւատացեալս, եւ ոչ յամբաստանու(թ)ի(ւն) անառակութե(ան), կամ անհնազանդս։
⁸Զի պա́րտ է եպիսկոպոսին անարա́տ լինել, ո(ր)պ(էս) եւ ա(ստուածո)յ անտեսի. մի́ յանդուգն, մի́ բարկացօղ, մի́ թշնամանօղ, մի́ հարկանօղ, մի́ զաւշաքաղ.
⁹այլ՝ հիւրասէ́ր, բարեսէ́ր, ցա́ծ, արդա́ր, սո́ւրբ ժուժկա́լ.

¹⁰վերակացո́ւ լինել, հաւատարիմ բանին վարդապետու(թ)ե(ան). զի կարօղ իցէ եւ մխիթարել ողջմտութ(եամ)բ վարդապետութեանն, եւ զհակառակորդսն կշտամբե́լ։
¹¹Քանզի բ(ա)զ(ու)մք են անհնազանդք, զրախօ́սք, եւ մտախա́բք. մանաւանդ որ ՛ի թլփատու(թեն)է անտի են.
¹²զորս պա́րտ է ըմբերանե́լ. որք զամ(ենայն) տունս կործանեն, եւ ուսուցանեն՝ զոր չէ́ արժան, վասն զաւշաքաղութե(ան)։
¹³Ասաց ոմն ՛ի նոցանէ՝ իւրեանց իսկ մարգարէ, կրէտացիք հանապազասո́ւտք, չարաճճի́ք, դատարկապո́րտք։
¹⁴եւ ստոյգ է վկայութի(ւն)ս այս։ վ(ա)ս(ն) որոյ կշտամբեսցե́ս զնոսա խստագոյնս, զի առողջասցին ՛ի հաւատս.

¹⁵եւ մի́ հայեսցին ՛ի հրեական առասպելս, եւ ՛ի պատուէրս մարդկան զառածելոցն ՛ի ճշմարտու(թեն)է։
¹⁶Ամենայն ինչ սո́ւրբ է սրբոց, այլ պղծոցն եւ անհաւատից՝ ոչի́նչ է սուրբ. այլ պղծեալ են միտք եւ խորհուրդք ն(ո)ց(ա)։
¹⁷խոստանան գիտել զա(ստուա)ծ, եւ գործովք իւրեանց ուրանա́ն. պիղծք եւ անհաւատք, եւ յամենայն գործս բարեաց անպիտանք։

¹Այլ դու խօսեա́ց որ ինչ վայել է ողջամի́տ վարդապետութեանդ։
²Ծերոց զդա́ստս լինել, պարկեշտս, ցածո́ւնս, ողջամի́տս ՛ի հաւատս, ՛ի սէ́ր, ՛ի համբերու(թ)ե(ան), ՛ի ժուժկալու(թ)ե(ան)։
³Պառաւանց նոյնպէս ՛ի զգաստութե(ան), ՛ի սո́ւրբ վայելչու(թ)ե(ան), մի́ բանսարկուս, մի́ գինեմոլս, այլ բարեխրա́տս.
⁴զի զգաստացուսցեն զմանկամարդսն՝ այրասէ́րս լինել, որդեսէրս.
⁵ցածունս, սո́ւրբս, անարա́րս, բարեգո́րծս, հնազա́նդս իւրեանց արանց. զի մի́ բանն ա(ստուածո)յ եւ վարդապետու(թ)ի(ւն)ն՝ հայհոյեսցի։
⁶Զերիտասարդս նոյնպէս աղաչեսջի́ր՝ ցածո́ւնս լինել,

⁷ամենեցո́ւն զանձն օրինակ կացուցանել՝ գործոց բարութե(ան), վարդապետու(թեամ)բ զանեղծութի́(ւն) ունել, զսրբու(թ)ի́(ւն), զպարկեշտու(թ)ի(ւն),
⁸զբանն ողջմտութե(ան), անպարսա́ւ լինել, զի որ հակառակորդն իցէ՝ յամօթ լիցի, եւ մի́ ինչ ունիցի ասել զմէնջ չարութի(ւն)։
⁹Ծառայից՝ իւրեանց տերանցն հնազանդ լինել՝ եւ հաճո́յս յամենայնի, մի́ հակառակօղս,
¹⁰մի́ հատուս. այլ զամ(ենայն) հաւատս ցուցանել բարութ(եամ)բ, զի զվարդապետու(թ)ի(ւն) փրկչին մերոյ ա(ստուածո)յ զարդարեսցեն յամենայնի։
¹¹Քանզի երեւեցաւ շնորհն ա(ստուածո)յ փրկի́չ ամ(ենայն) մարդկան.

¹²որ խրատէն զմեզ, զի ուրասցո́ւք զամպարշտու(թ)ի(ւն), եւ զաշխարհակա́ն ցանկու(թ)ի(ւն)ս։ զգաստութ(եամ)բ, եւ արդարութ(եամ)բ, եւ ա(ստուա)ծպաշտութ(եամ)բ կեցցուք յաշխարհիս.
¹³եւ ա́նկալցուք երանելի յուսոյն, եւ յայտնու(թ)ե(ան) փառաց մեծին ա(ստուածո)յ՝ եւ փրկչին մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի.
¹⁴որ ետ զանձն վ(ա)ս(ն) մեր, զի փրկեսցէ զմեզ յամ(ենայն) անօրէնութ(են)է, եւ սրբեսցէ́ իւր ժողովուրդ սեպհական՝ նախանձաւոր գործոց բարութե(ան)։
¹⁵Զա́յդ խօսեաց՝ եւ մխիթարեա́ եւ յանդիմանեա́ ամենայն սաստիւք. զի մի́ ոք իցէ որ զքեզ արհամարհիցէ։

¹Եւ յո́ւշ արասջիր ն(ո)ց(ա), իշխանութե(ան)ց եւ պետու(թ)ե(ան)ց հնազա́նդ լինել՝ եւ հպատա́կ կալ. եւ ամ(ենայն) գործոց բարու(թ)ե(ան) պատրա́ստ գտանել.
²մի́ զոք հայհոյել, անկռիւս լինել, հե́զս, զամ(ենայն) ցածութի(ւն) առ ամենա́յն մարդիկ ցուցանել։
³Զի եաք երբեմն եւ մեք ամիտք, անհաւա́նք, մոլորեա́լք. ծառայեա́ք ցանկութե(ան)ց եւ պէսպէ́ս անառակու(թ)ե(ան)ց. չարութ(եամ)բ՝ եւ նախանձո́ւ շրջէաք, ատեցեալք՝ եւ զմիմեա́նս ատէաք։
⁴Իսկ յորժամ քաղցրութի(ւն) եւ մարդասիրութի(ւն) փրկչին մերոյ ա(ստուածո)յ յայտնեցաւ,

⁵ո́չ ՛ի գործոց արդարութե(ան) զոր արարաք մեք, այլ ըստ իւրում ողորմութե(ան) ապրեցոյց զմեզ ՛ի ձեռն աւազանին միւսանգամ ծննդեանն, եւ նորոգութեամբ հոգւոյն ս(ր)բ(ո)յ.
⁶զոր եհեղ ՛ի մեզ առատու(թեամ)բ ՛ի ձեռն յ(իսու)սի ք(րիստո)սի փրկչին մերոյ,
⁷զի արդարացեալք շնորհօքն՝ եղիցուք ժառանգաւո́րք յուսով կենացն յաւիտենականաց։
⁸Հաւատարի́մ է բանս, եւ ՛ի սո́յն կամիմ զքեզ հաստատուն լինել, զի փո́յթ արասցեն բարեաց գործոց վերակացո́ւ լինել հաւատացեալքն յա(ստուա)ծ. զի ա́յն է բարի եւ օգտակար մարդկան։
⁹Այլ զյիմարու(թ)ե(ան) խնդիրս՝ եւ զտոհմաթիւս, եւ զհեռ, եւ զօրինական կռիւս ՛ի բա́ց մերժեսջիր. զի անօգո́ւտք են՝ եւ սնոտիք։

¹⁰Յառնէ հերձուածողէ՝ յետ մի́անգամ եւ երկիցս խրատելոյ՝ հրաժարեսջի́ր.
¹¹գիտասջի́ր զի թիւրեա́լ է այնպիսին, եւ մեղամչէ́ անձամբ զանձն դատապարտեալ։
¹²Այլ յորժամ յղեցից առ քեզ զարտեմայ, կամ զտիւքիկոս, փութասջի́ր գալ առ իս ՛ի նիկոպաւլիս. զի ա́նդ եդի ՛ի մտի ձմերել։
¹³եւ զզենոն՝ զօրինակա́ն դպիր՝ եւ զապաւղոս՝ փութո́վ արձակեսջի́ր, զի մի́ ինչ պակասիցէ ն(ո)ց(ա)։
¹⁴Ուսցի́ն եւ մե́րքն եւս՝ բարեաց գործոց վերակացո́ւ լինել ՛ի պէտս կարեւորս. զի մի́ անպտուղք լինիցին։
¹⁵Ողջո́յն տան քեզ որ ը(ստ) ի́ս են ամենեքին։ Ողջո́յն տուր սիրելեաց մերոց հաւատովք։ Շնորհք ը(ստ) ձեզ ամենեսին։