¹ՊԱՒՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼ յիսուսի ք(րիստո)սի կամօքն ա(ստուածո)յ, ը(ստ) աւետեա́ց կենացն որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս.
²տիմոթեայ որդւոյ սիրելւոյ, շնորհք ողորմութի(ւն), եւ խաղաղութի(ւն) յա(ստուածո)յ հօրէ՝ եւ ՛ի ք(րիստո)սէ յ(իսու)սէ տ(եառ)նէ մերմէ։
³Շնո́րհ ունիմ ա(ստուածո)յ զոր պաշտեմն ՛ի նախնեաց մտօք սրբովք, իբրեւ զի անպակա́ս ունիմ զքէն յիշատակ յաղօթս իմ։ զցայգ եւ զցերեկ
⁴ցանկացեա́լ եմ տեսանել զքեզ, յիշատակեալ զարտասուսն քո, զի լցա́յց ուրախութ(եամ)բ.
⁵զմտաւ ածեալ զանխի́ղճ հաւատսն որ են ՛ի քեզ. որ յառաջագոյն բնակեցաւ ՛ի հանո́յ քում լաւոդեայ, եւ ՛ի մօր քում եւնիկեայ. հաստատեա́լ եմ թէ եւ ՛ի քե́զ է։

⁶վասն որոյ յիշեցուցանեմ քեզ արծարծե́լ զշնորհսն ա(ստուածո)յ՝ որ են ՛ի քեզ ՛ի ձեռնադրութ(են)է իմմէ։
⁷Զի ո́չ ետ մեզ ա(ստուա)ծ հոգի վհատութե(ան), այլ զօրութե(ա́ն). եւ սիրոյ, եւ զգաստութե(ան)։
⁸մի́ այսուհետեւ ամօթ համարիցիս զվկայութի(ւն)ն տ(եառ)ն մերոյ, եւ մի́ զիս զկապեալ նորա. այլ կցո́րդ լեր չարչարանաց աւետարանին՝ ը(ստ) զօրու(թ)ե(ան)ն ա(ստուածո)յ,
⁹որ փրկեացն զմեզ, եւ կոչեաց ՛ի կոչումն սուրբ. ո́չ ը(ստ) գործոց մերոց, այլ ըստ իւրում յառաջադրու(թ)ե(ան)ն, եւ շնորհացն որ տուաւ մեզ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս՝ յառաջ քան զժամանակսն յաւիտենից։

¹⁰Բայց յայտնեցա́ւ այժմիկ՝ յերեւել փրկչին մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի. որ խափանեաց զմա́հ՝ եւ լուսաւո́ր արար զկեանս եւ զանեղծութի(ւն) ՛ի ձեռն աւետարանին.
¹¹որոյ եդայ ես քարո́զ եւ առաքեալ՝ եւ վարդապետ հեթանոսաց։
¹²Վ(ա)ս(ն) որոյ եւ զայս չարչարանս կրեմ, այլ ո́չինչ ամօթ համարիմ. քանզի գիտե́մ յո հաւատացեալն եմ. եւ հաստատեալ եմ, թէ կարօղ է զաւանդն իմ պահե́լ յաւուրն յայն։
¹³Ունիցի́ս օրինակ ողջմտութե(ան) բանիցն զորս յինէն լուար, հաւատո́վք եւ սիրով որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։
¹⁴զբարւոք աւանդն պահեսջի́ր ՛ի ձեռն հոգւոյն ս(ր)բ(ո)յ ՛ի մեզ բնակելոյ։
¹⁵Զա́յս գիտասջիր՝ զի մեկնեցան ՛ի մէնջ ամենեքին՝ որ էին յասիա, որոց սակի́ են փիգելո́ս եւ հերմոգենէս։

¹⁶տացէ ա(ստուա)ծ ողորմութի(ւն) տանն ոնեսիփորայ. զի բազո́ւմ անգամ հանգոյց զիս, եւ զկապանս իմ ո́չ ամօթ համարեցաւ.
¹⁷այլ իբրեւ եկն ՛ի հռովմ, պնդագո́յնս խնդրեաց զիս՝ եւ եգիտ։
¹⁸տացէ նմա տ(է)ր ողորմութի́(ւն) գտանել ՛ի տ(եառ)նէ յաւո́ւրն յայնմիկ. եւ որչափ ինչ միանգամ յեփեսոս սպա́ս կալաւ ինձ, զայն դո́ւ ինքնին քաջ գիտես։

¹Այլ դու որդեա́կ իմ զօրացի́ր շնորհօքն՝ որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։
²եւ զոր լուար յինէն բազում վկայիւք, զայն աւանդեսցե́ս հաւատարիմ մարդոց, որք բաւակա́ն իցեն եւ զա́յլս ուսուցանել։
³Վշտակի́ց լեր իբրեւ զբարւոք զինուոր ք(րիստո)սի յ(իսու)սի։
⁴Ո́չ ոք զինուորեալ աստէն ը(ստ) կեանս աշխարհիս պատաղի, եթէ զօրավարին հաճո́յ լինիցի։
⁵եւ եթէ մարտիկ ոք իցէ՝ ո́չ պսակի եթէ ոչ ը(ստ) օրինին մարտիցէ։
⁶եւ հողագործին աշխատելոյ, պարտ է նախ ՛ի պտղոյն վայելել։
⁷Իմա́ց զինչ ասեմս. տացէ́քեզ տ(է)ր իմաստութի́(ւն) յամենայնի։
⁸Յիշեա́ զք(րիստո)ս յ(իսու)ս յարուցեալ ՛ի մեռելոց՝ ՛ի զաւակէ դաւթի, ըստ աւետարանիս իմում.

⁹յորում չարչարիմ կապանօք չափ իբրեւ զչարագործ. այլ բանն ա(ստուածո)յ՝ ո́չ եթէ կապեալ իցէ։
¹⁰Վասն այնորիկ ամ(ենայն)ի համբերեմ վ(ա)ս(ն) ընտրելոցն, զի եւ ն(ո)ք(ա) փրկութե(ա)ն հասանիցեն՝ որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս երկնաւոր փառօքն հանդերձ։
¹¹Հաւատարի́մ է բանս. զի եթէ ընդ նմա մեռաք. ը(ստ) նմին եւ կեցցո́ւք.
¹²եթէ համբերեմք, ընդ նմին եւ թագաւորեսցո́ւք. եւ եթէ ուրանամք՝ եւ նա́ ուրանայ զմեզ.
¹³եւ եթէ չհաւատամք, նա հաւատարի́մ մնայ, ուրանալ զանձն իւր ո́չ կարէ։
¹⁴Զայս յո́ւշ արասջիր՝ վկայութի(ւն) եդեալ առաջի ա(ստուածո)յ. մի́ բանակռի́ւ լինել յոչինչ պէտս ՛ի կործանումն լսողաց։

¹⁵Փութացի́ր զանձն քո ընտի́ր կացուցանել առաջի ա(ստուածո)յ, մշակ առանց ամօթո́յ. ուղի́ղ համառօտել զբանն ճշմարտութեան։
¹⁶Այլ ՛ի պղծոց եւ ՛ի սնոտի խօսից մերժեսջի́ր. զի առաւել յառաջ գայցեն յամպարշտութի(ւն)ս.
¹⁷եւ բանք ն(ո)ց(ա) իբրեւ զքաղցկե́ղ ճարակ գտանեն. որոց սակի́ են հիմենոս՝ եւ փիլետոս.
¹⁸որք վրիպեցան ՛ի ճշմարտութ(են)էն, եւ ասեն՝ եթէ յարու(թ)ի(ւն) մեռելոց արդէն իսկ եղեալ է. եւ կործանեն զհաւատս ոմանց։
¹⁹այլ հաստատուն հիմն ա(ստուածո)յ կայ եւ ունի́ զկնի́քս զայս, թէ ծանեաւ տ(է)ր զայնոսիկ՝ որ ի́ւրն են. եւ ՛ի բա́ց լիցի յանիրաւու(թեն)է՝ ամ(ենայն) որ անուանէ զանուն տ(եառ)ն։

²⁰Այլ ՛ի տա́ն մեծի ո́չ միայն են անօթք ոսկեղէնք եւ արծաթեղէնք, այլ եւ փայտեղէնք եւ խացեղէնք. են որ ՛ի պատուի́ են, եւ են որ յանարգութե(ան)։
²¹եթէ ոք սրբեսցէ զանձն իւր յայնպիսեա́ց անտի, եղիցի անօթ պատուական, սրբեալ եւ պիտանի́ տ(եառ)ն իւրում՝ յամենայն գործս բարութե(ան) պատրաստեալ։
²²Այլ յերիտասարդական ցանկութե(ան)ցն փախի́ր. եւ ե́րթ զհետ արդարութե(ան), զհաւատոց. զսիրո́յ, զխաղաղութե(ա́ն), զսրբու(թ)ե(ան), ը(ստ) այնոսիկ որ կարդան զանուն տ(եառ)ն սուրբ սրտիւք։
²³Այլ ՛ի յիմա́ր եւ յանխրատ խնդրոց հրաժարեա. գիտասջի́ր՝ թէ անտի ծնանին կռիւք։

²⁴բայց ծառայի տ(եառ)ն ո́չ է պարտ կռուել, այլ հեզ լինել առ ամենեսեան, ուսուցի́չ, անոխակալ։
²⁵հանդարարտութ(եամ)բ խրատել զհակառակօղսն. թերեւս տացէ նոցա ա(ստուա)ծ ապաշխարութի(ւն)՝ ՛ի գիտութի(ւն) ճշմարտութե(ան).
²⁶եւ սթափեսցի́ն յորոգայթից սատանայի, որսացեա́լք ՛ի նմանէ ՛ի նորա կամսն։

¹Զա́յս գիտասջիր, եթէ յաւուրս յետինս եկեսցեն ժամանակք չա́րք.
²զի եղիցին մարդիկ անձնասէ́րք, արծաթասէ́րք, հպա́րտք, ամբարտաւա́նք, հայհոյի́չք, անհաւանք ծնողաց, անշնո́րհք, անսո́ւրբք,
³աննուէ́րք, անգո́ւթք, բանսարկո́ւք, անժո́յժք, վէ́սք, անբարեսէրք,
⁴մատնի́չք, յանդգո́ւնք, ամպարհաւա́ճք. ցանկասէրք՝ մանաւանդ քան ա(ստուա)ծասէրք.
⁵որ ունիցին զկերպարա́նս ա(ստուա)ծպաշտութե(ան), եւ ՛ի զօրութ(են)է անտի ն(ո)ր(ա) ուրացեա́լ իցեն. եւ խորշեսջի́ր ՛ի նոցանէ։
⁶զի ՛ի նոցանէ են՝ որ մտանեն տանէ ՛ի տուն, եւ գերեն զկանայս շեղջակուտեալս մեղօք, վարեալս ՛ի պէսպէ́ս ցանկութի(ւն)ս.

⁷որ յամ(ենայն) ժամ ուսանին, եւ երբէք ՛ի գիտութ(իւն)Ի ճշմարտու(թ)ե(ան) ո́չ հասանեն։
⁸Այլ ո(ր)պ(էս) յանէսն եւ յամրէս հակառակ կացին մովսիսի. նո́յնպէս եւ սոքա հակառակ կան ճշմարտութե(ա)ն. մարդք ապականեա́լք մտօք, անպիտանք ՛ի հաւատս։
⁹այլ ո́չ երբէք գայցեն յառաջ ՛ի լա́ւ անդր. քանզի անմտութի(ւն) սոցա յայտնի́ լիցի ամենեցուն, որպէս եւ նոցայն իսկ եղեւ։
¹⁰Այլ դու զհե́տ եկիր վարդապետու(թ)ե(ան) իմոյ, առաջնորդութե(ան), յօժարու(թ)ե(ան), հաւատո́ց, երկայնմտութե(ան), սիրո́յ, համբերութե(ան),

¹¹հալածանա́ց, չարչարանա́ց. որպիսիք եղեն ինձ յանտիոք, եւ յիկոնիոն, եւ ՛ի լիւստրոս. որպիսի հալածանաց համբերի, եւ յամ(ենայն)է փրկեա́ց զիս տ(է)ր։
¹²Եւ ամենեքին որ կամիցին ա(ստուա)ծպաշտութ(եամ)բ կեալ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս, ՛ի հալածա́նս կացցեն։
¹³այլ մա́րդք չարք եւ կախարդք, յառաջ եկեսցեն ՛ի չար անդր. մոլորեալք՝ եւ մոլորեցուցանիցեն։
¹⁴Այլ դու՝ հաստատո́ւն կաց յոր ուսարդ, եւ հաւատարի́մ եղեր. գիտե́ս ուստի ուսար.
¹⁵զի ՛ի մանկութենէ́ զգիրս սուրբս գիտես, որ կարօղ են իմաստուն առնել զքեզ ՛ի փրկութի(ւն)՝ ՛ի ձե́ռն հաւատոցն որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։

¹⁶Ամենա́յն գիրք ա(ստուա)ծաշունչք եւ օգտակարք, ՛ի վարդապետութի(ւն) են՝ եւ ՛ի յանդիմանութի(ւն), եւ յուղղութի(ւն), եւ ՛ի խրա́տ արդարութե(ան).
¹⁷զի կատարեալ իցէ մարդն ա(ստուածո)յ, յամենայն գործս բարութե(ան) հաստատեալ։

¹Զա́յս վկայութի(ւն) դնեմ առաջի ա(ստուածո)յ, եւ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, որ դատելո́ց է զկենդանիս եւ զմեռեալս ՛ի յայտնութե(ա́ն) իւրում եւ յարքայու(թ)ե(ան).
²եւ դու քարոզեա́ զբանն, հա́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) ժամու եւ տարաժամու, յանդիմանեա́, սաստեա́, մխիթարեա́, ամ(ենայն) երկայնմտութ(եամ)բ եւ վարդապետու(թեամ)բ։
³Քանզի եկեսցէ ժամանակ՝ զի ողջմտութե(ան) վարդապետու(թ)ե(ան)ն ո́չ անսայցեն. այլ ըստ իւրաքանչի́ւր ցանկութե(ան)ց կուտեսցեն իւրեանց վարդապե́տս՝ ը(ստ) մարմաջելոյ լսելեա́ց իւրեանց.
⁴եւ ՛ի ճշմարտու(թեն)է անտի դարձուցանիցեն զլսելիս՝ եւ յառասպե́լս կործանեսցին։

⁵Այլ դու՝ զուա́րթ կաց յամ(ենայն)ի, ճգնեա́ց, զգործս աւետարանչի գործեա́. զպաշտօնդ քո կատարեալ կալ։
⁶Զի ես՝ այսուհետեւ նուիրեա́լ եմ, եւ ժամանակ դարձի իմոյ հասեա́լ կայ։
⁷զբարւոք պատերազմ պատերազմեցա́յ, զընթացսն կատարեցի, զհաւատսն պահեցի́։
⁸Այսուհետեւ կայ մնայ ինձ արդարու(թ)ե(ան) պսակն, զոր հատուսցէ́ ինձ տ(է)ր յաւուր յայնմիկ արդարն դատաւոր. ո́չ միայն ինձ, այլ եւ ամենեցո́ւն որ սիրեցին զյայտնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ Փութասջի́ր գա́լ առ իս վաղվաղակի.
⁹զի դեմաս եթող զիս՝ եւ սիրեաց զաշխարհ, եւ գնա́ց ՛ի թեսաղոնիկէ.
¹⁰կրեսկէս՝ ՛ի գալիլեա. տիտոս ՛ի դալմատիա́.

¹¹ղուկաս միայն է ը(ստ) իս։ Զմարկոս առեալ ընդ քեզ ածիցես, զի է ինձ պիտանի ՛ի սպասաւորութի(ւն)։
¹²զտիւքիկոս առաքեցի́ յեփեսոս։
¹³Զփիլոնն թողի́ ՛ի տրովադայ առ կառպիոսի։ յորժամ գայցես՝ բերջի́ր եւ զգիրսն, մանաւանդ զմատեանսն։
¹⁴Աղէքսանդրոս բ(ա)զ(ու)մ չարչարանս եցոյց ինձ. հատուսցէ́ նմ(ա) տ(է)ր ը(ստ) գործս ն(ո)ր(ա)։
¹⁵յորմէ եւ դո́ւ անձնապա́հ լինիջի́ր. զի շա́տ հակառակ եկաց բանից մերոց։
¹⁶Յառաջնում ատենին, ո́չոք ինձ ՛ի թիկունս եկաց, այլ ամենեքին թողին զիս. մի́ համարեսցի նոցա այն։
¹⁷այլ տ(է)ր օգնեա́ց ինձ եւ զօրացո́յց զիս, զի ինե́ւ քարոզութի(ւն)ն հաստատեսցի, եւ լուիցեն ամ(ենայն) հեթանոսք. եւ ապրեցա́յ ե́ս ՛ի բերանոյ առիւծուն։

¹⁸Փրկեսցէ́ զիս տ(է)ր յամ(ենայն) գործոց չարեաց, եւ զերծուսցէ́ զիս յարքայու(թ)ի(ւն) իւր որ յերկինս է։ որում փա́ռք յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։
¹⁹Ողջո́յն տաջիր պրիսկեա́յ եւ ակիւղեայ, եւ ոնիսիփորայ տանն։
²⁰Երաստոս մնաց ՛ի կորնթոս։ զտրոփիմոս թողի́ ՛ի մելիտոս հիւանդագին։
²¹Փութասջի́ր յառա́ջ քան զձմեռն գալ։ Ողջո́յն տան քեզ եւբուղոս եւ պուդես եւ զինոս եւ կղաւդիա, եւ եղբարք ամենեքեան։
²²Տ(է)ր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս ընդ ոգւոյդ քում։ Շնո́րհք ընդ քեզ։