1ՊԱՒՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼ յիսուսի ք(րիստո)սի կամօ́քն ա(ստուածո)յ, սրբոց որ են յեփեսոս, եւ հաւատացելոց ՛ի ք(րիստո)ս։
2Շնո́րհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութի́(ւն) յա(ստուածո)յ հօրէ մերմէ եւ ՛ի տ(եառ)նէ յ(իսու)սէ ք(րիստո)սէ։
3Օրհնեալ է ա(ստուա)ծ եւ հայր տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)ս ք(րիստո)ս. որ օրհնեա́ց զմեզ ամ(ենայն) հոգեւոր օրհնութ(եամ)բ յերկնաւորս ՛ի ք(րիստո)ս։
4ո(ր)պ(էս) ընտրեա́ց զմեզ նովաւ յառաջ քան զլինելն աշխարհի, լինել մեզ սո́ւրբս եւ անարա́տս առաջի ն(ո)ր(ա)՝ սիրով։
5Յառաջագո́յն սահմանեաց զմեզ յորդեգրութի(ւն) ՛ի ձե́ռն յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, ՛ի նո́յն ըստ հաճութե(ա́ն) կամաց իւրոց,
6՛ի գովե́ստ փառաց շնորհաց իւրոց. որով զուարճացո́յց զմեզ սիրելեաւն։
19եւ զի՞նչ է առաւելութի(ւն) մեծու(թ)ե(ան) զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) ՛ի մեզ հաւատացեալս։ ըստ յաջողու(թ)ե(ան) կարողու(թ)ե(ան) զօրութե(ա)ն իւրոյ,
20զոր յաջողեաց ՛ի ք(րիստո)ս։ Զի յարոյց զնա ՛ի մեռելոց. եւ նստոյց ընդ աջմէ իւրմէ յերկնաւորս,
21՛ի վերայ ամ(ենայն) իշխանութե(ան), եւ պետութե(ան), եւ զօրութե(ան), եւ տէրու(թ)ե(ան), եւ ամ(ենայն) անուա́ն անուանելոյ. ո́չ միայն յաշխարհիս յայսմիկ, այլ եւ ՛ի հանդերձելո́ւմն։
22եւ զամ(ենայն) ինչ հնազանդ արար ՛ի ներքոյ ոտից ն(ո)ր(ա)։ Եւ զնա́ եդ գլո́ւխ ՛ի վերայ ամենայն իրիք եկեղեցւոյ,
23որ է մարմին նորա, լրումն՝ որ զամենայն յամենայնի լնու։
7որով ունիմք զփրկութ(իւն)Ի́ ՛ի ձեռն արեան ն(ո)ր(ա), զթողութի(ւն) մեղաց ըստ մեծութե(ան) շնորհաց իւրոց.
8որ առաւելա́ւ ՛ի մեզ ամ(ենայն) իմաստութ(եամ)բ եւ գիտութ(եամ)բ։
9Եցո́յց զխորհուրդս կամաց իւրոց, ըստ հաճութե(ան) իւրում. զոր յառաջագոյն եդ նովաւ,
10՛ի տնտեսու(թ)ի(ւն) լրման ժամանակաց, բովանդակել զամ(ենայն) ք(րիստո)սիւ որ ինչ յերկինս՝ եւ որ ինչ յերկրի, ՛ի նո́յն։
11Որով եւ վիճակեցա́ք յառաջագոյն հրաւիրեալք, ըստ յառաջադրու(թ)ե(ան)ն ա(ստուածո)յ. որ զամ(ենայն) յաջողէ ըստ խորհրդոց կամա́ց իւրոց.
12լինել մեզ ՛ի գովեստ փառա́ց նորա՝ յառաջագոյն յուսացելոցս ՛ի ք(րիստո)ս։
13Որով եւ դուք իբրեւ լուարուք զբանն ճշմարտու(թ)ե(ան), զաւետարանն փրկութե(ան) ձերոյ, որով հաւատացեալ կնքեցա́յք հոգւոյն ս(ր)բ(ո)յ աւետեաց.
14որ է առհաւատչեայ ժառանգութե(ան) մերոյ ՛ի փրկութի́(ւն) նուաճութե(ան), ՛ի գովեստս փառաց նորա։
15Վ(ա)ս(ն) այնորիկ եւ ես իբրեւ լուա́յ զհաւատսն ձեր որ ՛ի տ(է)ր յ(իսու)ս, եւ զսէրն որ ընդ ամ(ենայն) սուրբս,
16ո́չ դադարեմ ՛ի գոհանալոյ վ(ա)ս(ն) ձեր՝ յիշել զձեզ յաղօթս.
17զի ա(ստուա)ծ տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, հայրն փառաց՝ տացէ́ ձեզ զհոգին իմաստութե(ան) եւ յայտնու(թ)ե(ան)՝ գիտոեթ(եամ)բն իւրով.
18Լուսաւո́ր առնել զաչս սրտից, առ ՛ի գիտելոյ մեզ՝ զի՞նչ է յոյս կոչման ն(ո)ր(ա), եւ զի՞նչ է մեծութի(ւն) փառաց ժառանգու(թ)ե(ան)ն ն(ո)ր(ա) ՛ի սուրբս.