¹ՊԱՒՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼ յիսուսի ք(րիստո)սի կամօ́քն ա(ստուածո)յ, սրբոց որ են յեփեսոս, եւ հաւատացելոց ՛ի ք(րիստո)ս։
²Շնո́րհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութի́(ւն) յա(ստուածո)յ հօրէ մերմէ եւ ՛ի տ(եառ)նէ յ(իսու)սէ ք(րիստո)սէ։
³Օրհնեալ է ա(ստուա)ծ եւ հայր տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)ս ք(րիստո)ս. որ օրհնեա́ց զմեզ ամ(ենայն) հոգեւոր օրհնութ(եամ)բ յերկնաւորս ՛ի ք(րիստո)ս։
⁴ո(ր)պ(էս) ընտրեա́ց զմեզ նովաւ յառաջ քան զլինելն աշխարհի, լինել մեզ սո́ւրբս եւ անարա́տս առաջի ն(ո)ր(ա)՝ սիրով։
⁵Յառաջագո́յն սահմանեաց զմեզ յորդեգրութի(ւն) ՛ի ձե́ռն յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, ՛ի նո́յն ըստ հաճութե(ա́ն) կամաց իւրոց,
⁶՛ի գովե́ստ փառաց շնորհաց իւրոց. որով զուարճացո́յց զմեզ սիրելեաւն։

⁷որով ունիմք զփրկութ(իւն)Ի́ ՛ի ձեռն արեան ն(ո)ր(ա), զթողութի(ւն) մեղաց ըստ մեծութե(ան) շնորհաց իւրոց.
⁸որ առաւելա́ւ ՛ի մեզ ամ(ենայն) իմաստութ(եամ)բ եւ գիտութ(եամ)բ։
⁹Եցո́յց զխորհուրդս կամաց իւրոց, ըստ հաճութե(ան) իւրում. զոր յառաջագոյն եդ նովաւ,
¹⁰՛ի տնտեսու(թ)ի(ւն) լրման ժամանակաց, բովանդակել զամ(ենայն) ք(րիստո)սիւ որ ինչ յերկինս՝ եւ որ ինչ յերկրի, ՛ի նո́յն։
¹¹Որով եւ վիճակեցա́ք յառաջագոյն հրաւիրեալք, ըստ յառաջադրու(թ)ե(ան)ն ա(ստուածո)յ. որ զամ(ենայն) յաջողէ ըստ խորհրդոց կամա́ց իւրոց.
¹²լինել մեզ ՛ի գովեստ փառա́ց նորա՝ յառաջագոյն յուսացելոցս ՛ի ք(րիստո)ս։

¹³Որով եւ դուք իբրեւ լուարուք զբանն ճշմարտու(թ)ե(ան), զաւետարանն փրկութե(ան) ձերոյ, որով հաւատացեալ կնքեցա́յք հոգւոյն ս(ր)բ(ո)յ աւետեաց.
¹⁴որ է առհաւատչեայ ժառանգութե(ան) մերոյ ՛ի փրկութի́(ւն) նուաճութե(ան), ՛ի գովեստս փառաց նորա։
¹⁵Վ(ա)ս(ն) այնորիկ եւ ես իբրեւ լուա́յ զհաւատսն ձեր որ ՛ի տ(է)ր յ(իսու)ս, եւ զսէրն որ ընդ ամ(ենայն) սուրբս,
¹⁶ո́չ դադարեմ ՛ի գոհանալոյ վ(ա)ս(ն) ձեր՝ յիշել զձեզ յաղօթս.
¹⁷զի ա(ստուա)ծ տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, հայրն փառաց՝ տացէ́ ձեզ զհոգին իմաստութե(ան) եւ յայտնու(թ)ե(ան)՝ գիտոեթ(եամ)բն իւրով.
¹⁸Լուսաւո́ր առնել զաչս սրտից, առ ՛ի գիտելոյ մեզ՝ զի՞նչ է յոյս կոչման ն(ո)ր(ա), եւ զի՞նչ է մեծութի(ւն) փառաց ժառանգու(թ)ե(ան)ն ն(ո)ր(ա) ՛ի սուրբս.

¹⁹եւ զի՞նչ է առաւելութի(ւն) մեծու(թ)ե(ան) զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) ՛ի մեզ հաւատացեալս։ ըստ յաջողու(թ)ե(ան) կարողու(թ)ե(ան) զօրութե(ա)ն իւրոյ,
²⁰զոր յաջողեաց ՛ի ք(րիստո)ս։ Զի յարոյց զնա ՛ի մեռելոց. եւ նստոյց ընդ աջմէ իւրմէ յերկնաւորս,
²¹՛ի վերայ ամ(ենայն) իշխանութե(ան), եւ պետութե(ան), եւ զօրութե(ան), եւ տէրու(թ)ե(ան), եւ ամ(ենայն) անուա́ն անուանելոյ. ո́չ միայն յաշխարհիս յայսմիկ, այլ եւ ՛ի հանդերձելո́ւմն։
²²եւ զամ(ենայն) ինչ հնազանդ արար ՛ի ներքոյ ոտից ն(ո)ր(ա)։ Եւ զնա́ եդ գլո́ւխ ՛ի վերայ ամենայն իրիք եկեղեցւոյ,
²³որ է մարմին նորա, լրումն՝ որ զամենայն յամենայնի լնու։

¹Եւ դուք որ մեռեալն էիք ՛ի մեղս ձեր եւ յանցանս,
²յորս երբեմն գնայիք ըստ յաւիտենի́ աշխարհիս այսորիկ, ըստ իշխանին իշխանութե(ան) օդո́յս այսոյ, որ ա́յժմս ընդմտեա́լ է յորդի́սն ապստամբու(թ)ե(ան).
³յորս եւ մեք ամենեքեան շրջեաք երբեմն, ՛ի ցանկու(թ)ի(ւն) մարմնոյ մերոյ, եւ առնեաք զկամս մարմնո́յ եւ զմտաց, եւ էա́ք արդարեւ որդի́ք բարկութե(ան) իբրեւ այլքն։
⁴Այլ ա(ստուա)ծ որ մեծն է ողորմու(թեամ)բ, վ(ա)ս(ն) բազում սիրոյն իւրոյ զոր սիրեացն զմեզ.
⁵մինչդեռ մեռեալն էաք ՛ի մեղս մեր, կենդանի́ս արար զմեզ ՛ի ք(րիստո)ս. քանզի շնորհօ́ք ապրեցաք.
⁶ընդ նմին յարոյց, եւ ընդ նմին նստո́յց յերկնաւո́րս ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։

⁷զի ցուցցէ́ ՛ի յաւիտեանսն որ գալոցն են՝ զառաւե́լ մեծու(թ)ի(ւն) շնորհա́ցն իւրոց՝ քաղցրու(թեամ)բ ՛ի մեզ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։
⁸Զի շնորհօք ն(ո)ր(ա) էք փրկեալք ՛ի ձեռն հաւատոցն։ եւ այս՝ ո́չ ՛ի ձէնջ, այլ ա(ստուածո)յ պարգեւ է.
⁹ո́չ ՛ի գործոց, զի մի́ ոք պարծեսցի։
¹⁰զի նորա́ արարած եմք, հաստատեալք ք(րիստո)սիւ յ(իսու)սիւ ՛ի գո́րծս բարու(թ)ե(ան). յորս յառաջագոյն պատրաստեաց ա(ստուա)ծ. զի ՛ի նո́յն գնասցուք։
¹¹Վասն որոյ եւ դուք յիշեցէք, զի երբեմն հեթանո́սք էիք մարմնով. որ կոչեցեա́լն են անթլփատութի(ւն)՝ յանուանեալ թլփատութ(են)է անտի մարմնաւո́ր ձեռագործին.

¹²զի էիք ՛ի ժամանակին յայնմիկ առանց ք(րիստո)սի, եւ տարագի́րք յուխտից աւետեացն, եւ յո́յս ինչ ունէիք՝ եւ անա(ստուա)ծք էիք յաշխարհի։
¹³Իսկ այժմ ՛ի ձեռն յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, դուք՝ որ երբեմն հեռաւո́րքն էիք, մերձաւո́րք եղերուք արեա́մբն ք(րիստո)սի։
¹⁴Զի նա́ է խաղաղութի(ւն) մեր, որ արար զերկոսեան մի. զմիջնորմ ցանկոյն քակեա́ց, զթշնամութի(ւն) ՛ի մարմնի իւրում.
¹⁵եւ զօրէնս պատուիրանացն՝ հրամանօ́ք խափանեաց. զի զերկոսին հաստատեսցէ ինքեա́մբ ՛ի մի նո́ր մարդ, եւ արասցէ խաղաղութի(ւն).
¹⁶եւ հաշտեցուսցէ́ զերկոսին միով մարմնով ընդ ա(ստուածո)յ խաչի́ւն իւրով։ Քանզի սպան զթշնամու(թ)ի(ւն) յանձին իւրում,

¹⁷եւ եկն աւետարանեա́ց խաղաղու(թ)ի(ւն) ձեզ հեռաւորաց, եւ խաղաղու(թ)ի(ւն) մերձաւորաց.
¹⁸զի նովա́ւ ունիմք զնուաճու(թ)ի(ւն) երկոքին միո́վ հոգւով առ հայր։
¹⁹Ապա այսուհետեւ ո́չ էք օտարք եւ պանդուխտք, այլ քաղաքակի́ցք ս(ր)բ(ո)ց, եւ ընտանի́ք ա(ստուածո)յ.
²⁰շինեալք ՛ի վերայ հիման առաքելոց եւ մարգարէից. որոյ է գլուխ անկեանն յ(իսու)ս ք(րիստո)ս.
²¹յորում ամենայն շինուածն յօգեա́լ եւ պատշաճեալ աճէ ՛ի տաճա́ր սուրբ տ(թեամ)բ։
²²յորում եւ դո́ւք ընդ նմին շինիք ՛ի բնակութի(ւն) ա(ստուածո)յ հոգւով։

¹Վասն այսորիկ ես պաւղոս կապեալ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, վ(ա)ս(ն) ձեր հեթանոսաց։
²թերեւս լուեա́լ իցէ ձեր զանտեսու(թ)ի(ւն) շնորհա́ցն ա(ստուածո)յ, որ տուեա́լ են ինձ ՛ի ձեզ։
³Զի ըստ յայտնութե(ա́ն) ցուցաւ ինձ խորհուրդ. ո(ր)պ(էս) յառաջագոյն գրեցի առ ձեզ սակաւուք.
⁴առ ՛ի կարօղ լինելո́յ ընթերնուլ եւ ՛ի միտ առնուլ՝ զիմաստութի(ւն)ն իմ ՛ի խորհրդեանն ք(րիստո)սի։
⁵Զի այլոց ազգաց ո́չ ցուցաւ որդւոց մարդկան. ո(ր)պ(էս) եւ այժմ յայտնեցաւ սրբոց իւրոց՝ առաքելոց եւ մարգարէից՝ հոգւո́վն.
⁶լինել հեթանոսաց ժառանգակիցս՝ եւ մարմնակիցս, եւ հաղորդս աւետեացն ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս՝ աւետարանաւն,

⁷որոյ եղէ ես պաւղոս սպասաւոր, ըստ պարգեւաց շնորհա́ցն ա(ստուածո)յ որ տուան ինձ, ը(ստ) յաջողու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։
⁸Ինձ որ տրո́ւպս եմ ամ(ենայն) սրբոց՝ տուան շնորհքս այս ՛ի հեթանոսս, աւետարանել զանքննի́ն մեծութի(ւն)ն ք(րիստո)սի.
⁹եւ լուսաւո́ր առնել զամենեսին, թէ զի՞նչ է տնտեսութի(ւն) խորհրդոյն, որ ծածկեալ էր յամ(ենայն) յաւիտեանց՝ առ ա(ստուածո)յ որ զամ(ենայն) ինչ արար։
¹⁰Զի յայտնեսցի արդ իշխանու(թ)ե(ան)ց եւ պետութե(ան)ց՝ որ յերկինս են, ՛ի ձեռն եկեղեցւոյ՝ բազմապատի́կ իմաստու(թ)ի(ւն)ն ա(ստուածո)յ.
¹¹ըստ յառաջադրու(թ)ե(ան) յաւիտեանցն՝ զոր արար ՛ի ձեռն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։

¹²որով ունիմք զհամարձակութի(ւն) եւ զնուաճութի(ւն) յուսով ՛ի ձե́ռն հաւատոց նորա։
¹³վասն որոյ աղաչեմ մի́ ձանձրանալ ՛ի նեղութե(ա́ն)ս մերում, որ վասն ձե́ր է. որ է փա́ռք մեր։
¹⁴Վասն այսորիկ դնեմ ծունր առ հայր տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի.
¹⁵ուստի ամ(ենայն) նահապետութի(ւն) յերկինս եւ յերկրի անուանի.
¹⁶զի տացէ́ ձեզ ըստ մեծութե(ան) փառաց իւրոց, հաստատել զօրու(թեամ)բ ՛ի ձեռն հոգւո́յն իւրոյ, ՛ի ներքին մարդն
¹⁷բնակել ք(րիստո)սի հաւատո́վք ՛ի սիրտս ձեր. սիրո́վ արմատացեալք, եւ հաստատեալք։
¹⁸Զի կարօղ լինիջիք հասանել ընդ ամ(ենայն) սուրբս, զի՞նչ է լայնու(թ)ի(ւն) եւ երկայնութի(ւն), եւ բարձրութի(ւն) եւ խորութի(ւն).

¹⁹ճանաչե́լ զառաւելութի(ւն) գիտութե(ան) սիրո́յն ք(րիստո)սի. զի լցջի́ք ամ(ենայն) լրութ(եամ)բն ա(ստուածո)յ։
²⁰Այլ ա́յնմ որ կարօղ է առաւել քան զամ(ենայն) ինչ առնել յաճախու(թեամ)բ, քան զոր խնդրե́մքն եւ իմանամք. ըստ զօրութե(ա)ն որ յաջողեա́լն է ՛ի մեզ։
²¹նմա փառք յեկեղեցւոջն եւ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս, յամենա́յն ազգս յաւիտենից յաւիտեանս. ա́մէն։

¹Արդ՝ աղաչեմ զձեզ ես որ կապեալս եմ ՛ի տ(է)ր, արժանի́ գնալ կոչմանն յոր կոչեցարուք։
²ամ(ենայն) խոնարհութ(եամ)բ, եւ հեղութ(եամ)բ, եւ երկայնմտու(թեամ)բ՝ անսալ միմեանց սիրով
³փութալ պահել զմիաբանու(թ)ի(ւն) հոգւոյն յօդիւ խաղաղութե(ան)։
⁴մի մարմին՝ եւ մի հոգի. ո(ր)պ(էս) եւ կոչեցարուք ՛ի մի յոյս կոչման ձերոյ։
⁵Մի է տ(է)ր, մի հաւատք, մի մկրտու(թ)ի(ւն)։
⁶մի ա(ստուա)ծ, եւ հա́յր ամենեցուն, որ ՛ի վերայ ամենայնի, եւ ընդ ամենեսին, եւ յամենեսին ՛ի մեզ։
⁷Այլ իւրաքանչի́ւր ումեք ՛ի մէնջ տուեալ են շնո́րհք ըստ չափոյ պարգեւացն ք(րիստո)սի։

⁸վասն որոյ եւ ասէ. ե́լ ՛ի բարձունս՝ գերեաց զգերութի(ւն), եւ ետ պարգեւս մարդկան։
⁹Որ ելն զի՞նչ է, եթէ ոչ՝ զի էջ նախ ՛ի ստորին կողմ երկրի։
¹⁰որ էջն, նո́յն է՝ եւ որ ելն ի վերոյ քան զամ(ենայն) երկինս, զի լցցէ́ զամ(ենայն)։
¹¹Եւ նա́ ետ զոմանս առաքեալս, զոմանս մարգարէ́ս, զոմանս աւետարանիչս, զոմանս հովիւս եւ վարդապետս.
¹²՛ի հաստատութի(ւն) սրբոց, ՛ի գո́րծ պաշտաման, ՛ի շինուա́ծ մարմնոյն ք(րիստո)սի.
¹³մինչեւ հասցուք ամենեքեան ՛ի մի միաբանութի(ւն) հաւատոց՝ եւ գիտու(թ)ե(ան) որդւոյն ա(ստուածո)յ. յայր կատարեալ ՛ի չափ հասակի կատարմանն ք(րիստո)սի։

¹⁴Զի մի́ յայսմհետէ իցեմք տղա́յք խռովեալք եւ տատանեալք յամ(ենայն) հողմոց վարդապետու(թ)ե(ան), խաբէութ(եամ)բ մարդկան. խորամանգութ(եամ)բ ՛ի խաբէութի(ւն) մոլորու(թ)ե(ան)։
¹⁵այլ ճշմարտեալք սիրով՝ աճեցուսցուք ՛ի նա զամ(ենայն), որ է գլո́ւխ ք(րիստո)ս.
¹⁶ուստի ամ(ենայն) մարմինն յօդեալ եւ պատշաճեալ ամ(ենայն) խաղալեօք տարաբերու(թ)ե(ան)՝ ը(ստ) ազդեցու(թ)ե(ան)՝ չափով ը(ստ) իւրաքանչի́ւր մասին՝ զաճո́ւմն մարմնոյ գործէ՝ ՛ի շինած անձին իւրոյ սիրով։
¹⁷Արդ՝ զայս ասեմ եւ ուխտեմ ՛ի տ(է)ր. մի́ եւս ձեզ զնոյն օրինակ գնալ, ո(ր)պ(էս) եւ այլ հեթանոսք գնան՝ ունայնու(թեամ)բ մտաց իւրեանց.

¹⁸որոց խաւարեա́լ են սիրտք իւրեանց, եւ օտարածեա́լ են ՛ի կենաց անտի ա(ստուածո)յ, վասն տգիտութե(ա)ն որ է ՛ի նոսա, վասն կուրու(թ)ե(ա́ն) սրտից իւրեանց։
¹⁹որք զանձանց իւրեանց զյոյսն հատին, եւ մատնեցին զանձինս գիջութե(ան), ՛ի գործս ամ(ենայն) պղծու(թ)ե(ան) ագահութ(եամ)բ։
²⁰Այլ դուք՝ ո́չ այսպէս ուսարուք զք(րիստո)ս։
²¹թէպէտ եւ լուարուք զնմանէ՝ եւ նովաւ ուսա́յք, ո(ր)պ(էս) է́ ճշմարտութի(ւն)ն յ(իսու)սի.
²²՛ի բաց մերկանալ ՛ի ձէնջ ըստ առաջին գնացիցն զմարդն հին, զապականեալն ցանկութ(եամ)բք՝ խաբէութե(ա)ն։
²³եւ նորոգել հոգւովն մտաց ձերոց.

²⁴եւ զգենուլ զնո́ր, մարդն՝ որ ըստ ա(ստուածո)յն հաստատեալ է, արդարու(թեամ)բ եւ սրբութ(եամ)բ ճշմարտութե(ա)ն։
²⁵վասն որոյ ՛ի բաց ընկեցէք զստութի(ւն). խօսեցարո́ւք զճշմարտութի(ւն) իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում. զի եմք միմեանց անդամք։
²⁶բարկանա́յք՝ եւ մի́ մեղանչէք. արեգակն ՛ի վերայ բարկութե(ան) ձերոյ մի́ մտցէ։
²⁷եւ մի́ տայք տեղի սատանայի։
²⁸Որ գողանայրն, մի́ եւս գողասցի, այլ մանաւանդ վաստակեսցէ́ գործել ձեռօք իւրովք զբարիս. զի բաւական իցէ տալ ում պիտո́յ իցէ։
²⁹Ամենա́յն բան տգեղ ՛ի բերանոյ ձերմէ մի́ ելցէ. այլ որ ինչ բարի́ն է, ՛ի շինած պիտոյից, զի տացէ շնո́րհս այնոցիկ որ լսենն։

³⁰եւ մի́ տրտմեցուցանէք զհոգին ս(ուր)բ ա(ստուածո)յ, որով կնքեցարուք յաւուրն փրկութե(ան)։
³¹Ամենայն դառնութի(ւն), եւ բարկու(թ)ի(ւն), եւ սրտմտութի(ւն), եւ աղաղակ, եւ հայհոյութի(ւն)՝ բարձցի́ ՛ի ձէնջ ամենայն չարութ(եամ)բն հանդերձ։
³²Լերո́ւք ընդ միմեանս քաղցունք՝ գթա́ծք. շնորհե́լ միմեանց, որպէս եւ ա(ստուա)ծ ք(րիստո)սիւ շնորհեաց մեզ։

¹Նմանօ́ղք եղերուք ա(ստուածո)յ, իբրեւ որդիք սիրելիք.
²եւ գնացէ́ք սիրո́վ՝ ո(ր)պ(էս) եւ ք(րիստո)ս սիրեաց զմեզ, եւ մատնեաց զանձն իւր վ(ա)ս(ն) մեր, պատարագ եւ զենումն ա(ստուածո)յ ՛ի հոտ անուշից։
³Այլ պոռնկու(թիւ)ն եւ ամ(ենայն) պղծութի(ւն), կամ ագահու(թ)ի(ւն), եւ անուանեսցի մի́ ՛ի միջի ձերում, ո(ր)պ(էս) եւ վայելէ սրբոց.
⁴եւ զազրութի(ւն), կամ խօ́սք յիմարու(թ)ե(ան), կամ խեղկատակութի(ւն), որ ո́չ վայելէ. այլ մանաւանդ գոհութի(ւն)։
⁵Զայս տեղեկացեալ գիտասջի́ք. թէ ամ(ենայն) պոռնիկ, կամ պիղծ, կամ ագահ, որ է կռապարիշտ՝ ո́չ ունի ժառանգութի(ւն) յարքայու(թ)ե(ան)ն ք(րիստո)սին եւ ա(ստուածո)յ։

⁶Մի́ ոք զձեզ խաբեսցէ բանիւք սնոտւովք. զի վ(ա)ս(ն) ա́յսորիկ իսկ գայ բարկու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ ՛ի վերայ որդւոցն անհաւանութե(ան)։
⁷Մի́ այսուհետեւ լինիք բաժանորդք ն(ո)ց(ա)։
⁸զի թէպէտ եւ երբեմն էիք խաւար, արդ՝ լո́յս էք ՛ի տ(է)ր, իբրեւ զորդի́ս լուսոյ գնացէ́ք.
⁹զի պտուղ լուսոյ ամ(ենայն) բարութ(եամ)բ է՝ եւ արդարու(թեամ)բ՝ եւ ճշմարտութ(եամ)բ։
¹⁰Փորձեցէ́ք՝ զինչ է հաճոյ տ(եառ)ն.
¹¹եւ մի́ կցորդ լինիք անպտղութե(ան) գործոցն խաւարի. այլ մանաւանդ յանդիմանեցէ́ք։
¹²զի որ ՛ի ծածուկ ինչ գործի ՛ի նոսա, զայն եւ խօսե́լ աղտեղի է։

¹³այլ ամ(ենայն) ինչ յանդիմանեալ ՛ի լուսոյ՝ յայտնի́ լինի. զի ամ(ենայն) ինչ որ յայտնի է՝ լո́յս է։
¹⁴Վ(ա)ս(ն) որոյ եւ ասէ. արի́ որ ննջեսդ, եւ կանգնեա́ց ՛ի մեռելոց, եւ լուսաւորեսցէ զքեզ ք(րիստո)ս։
¹⁵Տեսջի́ք ո(ր)պ(էս) ճշմարտիւ գնայցէք. մի́ իբրեւ անիմաստք,
¹⁶այլ իբրեւ իմաստունք. գնեցէ́ք զժամանակս, զի աւուրքս չարութե(ա́ն) են։
¹⁷վ(ա)ս(ն) այնորիկ մի́ լինիք անմիտք, այլ իմացարո́ւք զինչ են կամք տ(եառ)ն։
¹⁸Եւ մի́ արբենայք գինւով, յորում զեղխու(թ)ի́(ւն) է. այլ մանաւանդ լցարո́ւք հոգւով.
¹⁹խօսել ՛ի սիրտս ձեր սաղմոսիւք եւ օրհնութ(եամ)բք, եւ երգովք հոգեւորօք. երգել եւ սաղմոսել ՛ի սիրտս ձեր տ(եառ)ն։

²⁰Գոհացարուք յամ(ենայն) ժամ ՛ի վերայ ամենայնի, յանուն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի՝ հօ́րն եւ ա(ստուածո)յ.
²¹հնազանդ լերուք միմեանց երկիւղիւն ք(րիստո)սի։
²²Կանայք՝ իւրեանց արանց հնազա́նդ լիցին իբրեւ տ(եառ)ն.
²³զի այր է գլուխ կնոջ, ո(ր)պ(էս) եւ ք(րիստո)ս գլո́ւխ է եկեղեցւոյ. եւ ինքն է փրկիչ մարմնոյ։
²⁴այլ ո(ր)պ(էս) եկեղեցին հնազանդ լինի ք(րիստո)սի, նոյնպէս եւ կանայք իւրեանց արանց յամ(ենայն)ի։
²⁵Արք՝ սիրեցէ́ք զկանայս ձեր. ո(ր)պ(էս) եւ ք(րիստո)ս սիրեաց զեկեղեցի, եւ զանձն իւր մատնեաց վասն նորա.
²⁶զի զնա սրբեսցէ́ սրբու(թեամ)բ աւազանին բանիւ.

²⁷զի կացուսցէ ինքն իւր յանդիման փառաւո́ր զեկեղեցի, զի մի́ ունիցի ինչ արատ, կ(ա)մ աղտեղու(թ)ի(ւն), կամ ա́յլ ինչ յայսպիսեաց. այլ զի իցէ սո́ւրբ եւ անարատ։
²⁸Նոյնպ(է)ս պարտին արք սիրել զիւրեանց կանայս, իբրեւ զիւրեանց մարմինս։ որ սիրէ զկին իւր, զանձն իւր սիրէ։
²⁹զի ո́չոք երբէք ատեայ զանձն իւր, այլ սնուցանէ եւ դարմանէ́ զնա, ո(ր)պ(էս) եւ ք(րիստո)ս զեկեղեցի.
³⁰զի անդա́մք եմք մարմնոյ նորա, ՛ի մարմնոյ նորա եւ յոսկերաց նորա։
³¹Վասն ա́յսորիկ թողցէ այր զհայր եւ զմայր իւր, եւ երթիցէ զհետ կնոջ իւրոյ, եւ եղիցին երկոքին ՛ի մարմին մի։
³²Խորհուրդս այս՝ մեծ է, բայց ես ասեմ իսկ ՛ի ք(րիստո)ս, եւ յեկեղեցի։

³³այլ եւ դուք նոյնպէս մի ըստ միոջէ. զի իւրաքանչի́ւրոք զի́ւր կին՝ այնպես սիրեսցէ՝ իբրեւ զի́ւր անձն. եւ կին երկնչիցի́ յառնէ իւրմէ։

¹Որդիք՝ հնազա́նդ լերուք ծնողաց ձերոց ՛ի տ(է)ր. զի ա́յն է արժանն։
²Պատուեա́ զհայր քո եւ զմայր. որ է առաջին պատուիրան յաւիտիսն.
³զի քեզ բարի եղիցի, եւ երկայնակեա́ց լինիցիս ՛ի վերայ երկրի։
⁴Հա́րք՝ մի զայրացուցանէք զորդիս ձեր, այլ սնուցանիջի́ք զնոսա խրատու եւ ուսմամբ տ(եառ)ն։
⁵Ծա́ռայք՝ հնազա́նդ լերուք տերանց ձերոց մարմնաւորաց, ահի́ւ եւ դողութեամբ եւ միամտութ(եամ)բ սրտից ձերոց՝ որպէս եւ ք(րիստո)սի։
⁶Մի́ առ ականէ́ ծառայել իբրեւ մարդահաճոյք. այլ իբրեւ ծառա́յք ք(րիստո)սի առնել զկամս ա(ստուածո)յ.
⁷սրտի մտօք ծառայել իբրեւ տ(եառ)ն, եւ մի́ իբրեւ մարդկան։

⁸գիտասջի́ք թէ իւրաքանչիւրոք՝ որ զինչ առնէ զբարին, զնո́յն ընդունի ՛ի տ(եառ)նէ՝ եթէ ծառայ եւ եթէ ազատ։
⁹Եւ դուք տեա́րք՝ զնո́յն առնիջի́ք առ նոսա. ներելո́վ առնել զպատուհասն. գիտասջիք՝ թէ եւ ն(ո)ց(ա) եւ ձեր տ(է)ր գոյ յերկինս. եւ ակնառու(թ)ի(ւն) ո́չ գոյ առաջի ն(ո)ր(ա)։
¹⁰Այսուհետեւ զօրացարո́ւք տերամբ, եւ կարողու(թեամ)բ զօրութե(ան) ն(ո)ր(ա)։
¹¹եւ զգեցարուք զսպառազինու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ. զի կարօղ լինիջիք կալ ընդդէմ հնարից սատանայի։
¹²Զի ո́չ է մեզ պատերազմ ընդ մարմնոյ եւ ընդ արեան. այլ ընդ իշխանու(թ)ի(ւն)ս եւ ընդ պետութի(ւն)ս, եւ ընդ աշխարհակա́լս խաւարիս այսորիկ՝ ընդ ա́յսս չարու(թ)ե(ան) որ ՛ի ներքոյ երկնից։

¹³Վասն այսորիկ առէ́ք զսպառազինութի(ւն)ն ա(ստուածո)յ, զի կարօ́ղ լինիցիք ՛ի դիմի հարկանել չարին յաւուրն չարու(թ)ե(ան)։
¹⁴Եւ իբրեւ զամ(ենայն) ինչ կատարիցէք, հաստատո́ւն կացէք. զտեղի́ կալջիք, պնդեալ զմէջս ձեր ճշմարտութ(եամ)բ, եւ զգեցեալ զզրահսն արդարու(թ)ե(ան),
¹⁵եւ ագուցեա́լ զոտս պատրաստութ(եամ)բ աւետարանի́ն խաղաղու(թ)ե(ան)։
¹⁶Եւ ՛ի վերայ ամենայնի առէ́ք զվահա́նն հաւատոց. որով կարօղ լինիջիք զամենայն նետս մուխս չարին շիջուցանել։
¹⁷եւ առէ́ք զսաղաւարտն փրկութե(ան), եւ զսուսեր հոգւոյն՝ որ է բանն ա(ստուածո)յ.

¹⁸ամենայն աղօթիւք եւ խնդրուածովք՝ աղօթս առնել յամենայն ժամանակի հոգւով։ եւ ՛ի նոյն տքնեսջի́ք ամենայն ժուժկալութ(եամ)բ՝ եւ խնդրուածովք՝ վասն ամենայն սրբոց։
¹⁹Եւ վասն ի́մ. զի ինձ տացի բան ՛ի բանալ բերանոյ իմոյ, համարձակու(թեամ)բ ցուցանել զխորհուրդս աւետարանին.
²⁰վասն որոյ պատգամաւորիմ կապանօքս. զի նովին համարձակեցա́յց որպէս եւ պարտ իցէ ինձ խօսել։
²¹Բայց զի գիտիցէ́ք եւ դուք զինէն զինչ գործիցեմ. զամենայն ինչ ցուցցէ ձեզ տիւքիկոս սիրելի եղբայր՝ եւ հաւատարիմ պաշտօնեայ ՛ի տ(է)ր։
²²զոր առաքեցի առ ձեզ դմի́ն իրի, զի գիտասջի́ք դուք զմէնջ, եւ մխիթարեսջիք։

²³Խաղաղու(թ)ի́(ւն) ընդ եղբարս, եւ սէ́ր հաւատովքն հանդերձ յա(ստուածո)յ ՛ի հօրէ՝ եւ ՛ի տ(եառ)նէ յ(իսու)սէ ք(րիստո)սէ։
²⁴Շնո́րհք ընդ ամենեսին՝ ոյք սիրեն զտ(է)ր մեր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս անեղծութ(եամ)բ։