²²Իսկ որովհետեւ հրեայք նշա́ն հայցեն, եւ հեթանոսք իմաստութի(ւն) խնդրեն.
²³մեք քարոզեսցուք զխաչելեա́լն ք(րիստո)ս. հրէից գայթագղութի(ւն), եւ հեթանոսաց յիմարութի(ւն).
²⁴բայց նոցին իսկ կոչեցելոցն հրէից եւ հեթանոսաց, զք(րիստո)ս՝ ա(ստուածո)յ զօրու(թ)ի(ւն), եւ ա(ստուածո)յ իմաստու(թ)ի(ւն)։
²⁵զի յիմարն ա(ստուածո)յ իմաստնագո́յն է քան զմարդիկ. եւ տկարն ա(ստուածո)յ զօրագո́յն է քան զմարդիկ։
²⁶Թէպէտ եւ զձե́ր իսկ կոչումնդ տեսէք ե́ղբարք, զի ո́չ բ(ա)զ(ու)մ իմաստունք ըստ մարմնոյ, եւ ո́չ բ(ա)զ(ու)մ հզօրք, եւ ո́չ բ(ա)զ(ու)մ ազնուականք.

¹Եւ ես թէպէտ եւ եկի առձեզ ե́ղբարք, ո́չ ըստ առաւելութե(ան) ինչ բանից իմաստու(թ)ե(ան) պատմել ձեզ զվկայու(թ)ի(ւն)ն ա(ստուածո)յ։
²Զի ո́չ եթէ ՛ի մտի եդի գիտել ինչ ՛ի ձեզ, բայց միայն զյ(իսու)ս ք(րիստո)ս, եւ զնոյն ՛ի խա́չ ելեալ։
³եւ ես տկարութ(եամ)բ՝ եւ երկիւղիւ, եւ դողու(թեամ)բ բազմաւ եղէ առ ձեզ.
⁴եւ բանն իմ եւ քարոզութի(ւն), ո́չ պատիր բանիւք իմաստութե(ան), այլ արդեամբք հոգւոյն եւ զօրութ(եամ)բ.
⁵զի հաւատք ձեր մի́ իցեն իմաստութ(եամ)բ մարդկան, այլ զօրութ(եամ)բ ա(ստուածո)յ։
⁶Զիմաստութի(ւն) խօսիմք ընդ կատարեալս. զիմաստութի(ւն), ո́չ զաշխարհիս այսորիկ, եւ ո́չ զիշխանաց աշխարհի́ս այսորիկ զխափանելեացս.

¹²Այլ մեք ո́չ եթէ զհոգի աշխարհիս այսորիկ առաք, այլ զհոգին որ յա(ստուածո)յ. զի ծանիցուք զայն որ յա(ստուածո)յն շնորհեցաւ մեզ։
¹³Եւ զոր խօսիմքս՝ ո́չ եթէ մարդկեղէն ուսմամբ ճարտարու(թ)ե(ան) բանից, այլ վարդապետու(թեամ)բ հոգւոյն, ընդ հոգեւորս զհոգեւո́րսն համեմատեմք։
¹⁴քանզի շնչաւոր մարդ՝ ո́չ ընդունի զհոգւոյն ա(ստուածո)յ, զի յիմարու(թ)ի́(ւն) է նմա. եւ ո́չ կարէ գիտել՝ եթէ հոգեպէս քննիցի։
¹⁵իսկ հոգեւորն քննէ զամ(ենայն), եւ ինքն յումեքէ ո́չ քննի։
¹⁶Իսկ արդ՝ ո՞վ գիտաց զմիտս տ(եառ)ն, որ եւ խրատտու լինիցի նմա։ այլ մեք զմիտս ք(րիստո)սի ունիմք։

¹Եւ ես ե́ղբարք՝ ո́չ կարացի խօսել ընդ ձեզ իբրեւ ը(ստ) հոգեւորս՝ այլ իբրեւ ընդ մարմնաւո́րս։
²Իբրեւ աղայոց ՛ի ք(րիստո)ս կա́թն ջամբեցի ձեզ՝ եւ ո́չ կերակուր, զի ո́չ եւս կարէիք. նա եւ ա́րդ իսկ ո́չ կարէք. քանզի դեռ մարմնաւո́ր էք։
³ուր եւ արդէն իսկ ՛ի ձեզ հե́ռ եւ նախանձ, ոչ ապաքէն մարմնաւո́ր էք՝ եւ ըստ մարդկա́ն գնայք։
⁴Յորժամ ասէ ոք ՛ի ձէնջ՝ ես պաւղոսեա́ն եմ, եւ մեւսն՝ եթէ ես ապաւղոսեան, ոչ մարդի՞կ էք։ Իսկ արդ՝ ո՞վ է պաւղոսն, կամ ո՞վ ապաւղոս,
⁵պաշտօնեայք. որովք հաւատացէքն, եւ իւրաքանչիւր ո(ր)պ(էս) տ(է)ր ետ։
⁶ես տնկեցի́, ապաւղոս ջո́ւր ետ, այլ ա(ստուա)ծ աճեցո́յց։

¹³իւրաքանչի́ւր գործն յայտնելոց է. զի օ́րն ընտրեսցէ. զի հրո́վ յայտնելոց է.
¹⁴եւ զիւրաքանչիւր գործն զիա́րդ եւ իցէ՝ հո́ւրն փորձեսցէ։
¹⁵Եթէ ուրուք գործն զոր շինեաց՝ կացցէ, վա́րձս առցէ. եւ եթէ ուրուք գործն այրեսցի՝ տուժեսցի́, բայց ինքն կեցցէ́. այլ այնպէս՝ որպէս թէ ՛ի հո́ւր։
¹⁶Ո՞չ գիտէք եթէ տաճար էք ա(ստուածո)յ, եւ հոգի ա(ստուածո)յ, եւ հոգի ա(ստուածո)յ բնակեալ է ՛ի ձեզ։
¹⁷եթէ ոք զտաճար ա(ստուածո)յ ապականէ, ապականեսցէ́ զնա ա(ստուա)ծ. զի տաճար ա(ստուածո)յ սո́ւրբ է, որ էք դո́ւք։
¹⁸Մի́ ոք զանձն խաբեսցէ. եթէ ոք կամիցի ՛ի ձէնջ իմաստուն լինել՝ յաշխարհիս յայսմիկ, յիմա́ր լիցի՝ զի եղիցի իմաստուն։

¹Այսպէս համարեսցին զմեզ մարդիկ, իբրեւ զպաշտօնեայս ք(րիստո)սի՝ եւ հազարապետս խորհրդոցն ա(ստուածո)յ։
²Արդ՝ խնդի́ր է ՛ի մէջ հազարապետաց, եթէ ոք հաւատարիմ գտցի։
³Այլ ինձ եւ ա́յս անարգանք են, եթէ ՛ի ձէնջ դատեցայց, կամ բնաւ իսկ ՛ի մարդկանէ. նա եւ զանձն իմ ո́չ քննեմ։
⁴զի ո́չինչ գիտեմ զանձին իմոյ. այլ ո́չ եթէ այսու արդարանամ, զի որ քննէն զիս՝ տ(է)ր է։
⁵Այսուհետեւ մի́ յառա́ջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ տ(է)ր որ լուսաւո́ր առնիցէ զգաղտնի́ս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհո́ւրդս սրտից. եւ ապա́ իւրաքանչիւր գովութի(ւն) եղիցի յա(ստուածո)յ։

¹¹մինչեւ ցայսօր ժամանակի։ եւ քաղցեաք, եւ ծարաւեցաք, եւ մե́րկ գնացաք, եւ կռփահարեցաք, եւ անհանգի́ստ եղեաք.
¹²եւ աշխատեցա́ք ձեռօք մերովք. բամբասէին զմեզ՝ օրհնեաք. հալածէին՝ յանձն առնուեաք.
¹³հայհոյէին՝ աղաչէա́ք, իբրեւ առակ նշաւակի́ եղեաք ամ(ենայն) աշխարհի. ամենեցո́ւն փարելի լինել մինչեւ ցայժմ։
¹⁴Ոչ եթէ յամօթ ինչ առնելով զձեզ՝ գրեմ զայս, այլ իբրեւ զորդի́ս սիրելիս խրատեմ։
¹⁵թէպէտ եւ բեւր դաստիարակս ունիցիք ՛ի ք(րիստո)ս, այլ ո́չ եթե բ(ա)զ(ու)մ հարս. զի ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս՝ աւետարանաւն ե́ս ծնայ զձեզ։
¹⁶Արդ աղաչեմ զձեզ՝ նմանօղք ինձ եղիջի́ք։

¹Բնաւ՝ եւ անուանի՞ իսկ ՛ի ձեզ ընդէ́ր պոռնկութի(ւն), եւ այնպիսի պոռնկու(թ)ի(ւն)՝ որ ո́չ եւ ՛ի հեթանոսս, ո(ր)պ(էս) թէ զկի́ն հօր իւրոյ ունել։
²եւ դուք հպարտացեա́լ էք. եւ ո́չ առաւել զգացարուք, զի բարձցի́ ՛ի միջո́յ ձերմէ՝ որ զգործն զայն գործեաց։
³Զի ես թէպէտ եւ մարմնով մեկուսի́ եմ, սակայն հոգւով մե́րձ եմ. բայց արդէն իսկ իբրեւ ՛ի մօտո́յ ընտրեցի. զայն որ այնպէ́սն գործեաց.
⁴յանուն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, ժողօվել ձեզ ՛ի միասին, եւ իմոյ հոգւոյս՝ զօրութ(եամ)բն հանդերձ տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի,
⁵մատնել զայնպիսին սատանայի ՛ի սատակո́ւմն մարմնոյ. զի ոգին ապրեսցի́ յօրն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։

¹¹բայց արդ՝ գրեցի ձեզ չխառնակե́լ։ Եթէ ոք եղբայր անուանեալ կամ պոռնի́կ իցէ, կամ կռապարիշտ, կամ ագա́հ, կամ բամբասօղ, կամ արբեցօղ, կամ յափշտակօղ. ը(ստ) այնպիսումն եւ հա́ց մի́ ուտել։
¹²Զի կա́յ իմ եւ զարտաքինսն դատելոյ. ոչ ապաքէն դուք զներքինսն դատիցիք.
¹³եւ զարտաքինսն ա(ստուա)ծ դատիցի. բարձէ́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։

¹Իշխէ՞ ոք ՛ի ձէնջ՝ եթէ ի́րք ինչ իցեն ընդ ընկերի́ իւրում, դատել առաջի անիրաւաց, եւ ո́չ առաջի́ սրբոց։
²եթէ ո՞չ գիտէք՝ զի սուրբք զաշխարհ դատին. եւ եթէ ձեւք դատի աշխարհ, ապա ո́չ էք արժանի անարգ ատենից։
³ո՞չ գիտէք եթէ զհրեշտակս դատիմք, թո́ղ թէ զերկրաւորս։
⁴Զերկրաւոր ատեանս եթէ յանձն առնուցուք, զանա́րգս եկեղեցւոյ դատաւո́րս նստուցանէ́ք։
⁵առ ամօթոյ ձերոյ ասեմ։ այնչափ ո́չ գոյ ոք իմաստուն ՛ի ձեզ, որ կարիցէ իրաւունս ընտրել ՛ի մէջ եղբօր իւրոյ։
⁶այլ եղբայր ընդ եղբօր դատի, եւ զայն ՛ի մէջ անհաւատից։

¹²Ամենայն ինչ ինձ մա́րթ է, այլ ո́չ ամ(ենայն) ինչ օգուտ է. ամ(ենայն) ինչ ինձ մարթ է, այլ ո́չ եթէ ես ընդ իշխանութ(եամ)բ ուրուք լինիցիմ։
¹³Կերակուր որովայնի, եւ որովայն կերակրոյ. այլ ա(ստուա)ծ զսա́ եւ զն(ո)ս(ա) խափանեսցէ́։ բայց մարմին՝ ո́չ պոռնկու(թ)ե(ան), այլ տ(եառ)ն, եւ տ(է)ր մարմնոյ։
¹⁴այլ ա(ստուա)ծ՝ որ եւ զտ(է)րն յարոյց, եւ ձե́զ յարուսցէ զօրութ(եամ)բ իւրով։
¹⁵Ո՞չ գիտէք եթէ մարմինք ձեր անդա́մք են ք(րիստո)սի. արդ առեալ զամդա́մս ք(րիստո)սի, առնիցեմք անդա́մս պոռնկի՞. քա́ւ լիցի։
¹⁶Եթէ ո՞չ գիտէք, զի որ մերձենայ ՛ի պոռնիկ՝ մի́ մարմին է. եղիցին ասէ, երկոքին ՛ի մարմին մի։
¹⁷եւ որ մերձենայ ՛ի տ(է)ր, մի հոգի են։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) որոյ գրեցէքն առ իս, բարի́ոք է մարդոյ ՛ի կին մարդ չմերձենալ։
²բայց վասն պոռնկու(թ)ե(ան), իւրաքանչի́ւրոք զի́ւր կին կալցի, եւ իւրաքանչիւրոք կին՝ զի́ւր այր կալցի́։
³կնոջ՝ ա́յր իւր, զպարտն հատուսցէ́. նոյնպէս եւ կինն՝ ա́ռն իւրում։
⁴զի կին՝ մարմնոյ իւրում ո́չ իշխէ, այլ ա́յրն. նոյնպէս եւ այրն՝ իւրում մարմնոյ ո́չ իշխէ, այլ կի́նն։
⁵Մի́ զրկէք զմիմեանս։ բայց եթէ ինչ ՛ի միաբանութ(են)է́ առ ժամանա́կ մի́, զի ուխտի́ցն պարապիցէք, եւ դարձեալ ՛ի նո́յն դարձջի́ք. զի մի́ փորձեսցէ զձեզ սատանայ վասն անխարնութե(ա)ն ձերոյ։
⁶Զայս ասեմ ներելո́վ, եւ ո́չ հրաման տալով։

¹³եւ կին որ ունիցի այր անհաւատ, եւ նմա կա́մ իցէ բնակել ընդ նմա, մի́ թողցէ զայրն.
¹⁴զի սո́ւրբ է այրն անհաւատ, կնա́ւն. եւ սուրբ է կինն անհաւա́տ, արամբն. ապա թէ ոչ՝ որդիքն ձեր պի́ղծ են. բայց այժմ սո́ւրբ են։
¹⁵Ապա եթէ անհաւատն մեկնիցի, մեկնեսցի́. զի ո́չինչ հարկ ՛ի վերա́յ կայ եղբօրն կամ քեռն յայնպիսի իրս. քանզի ՛ի խաղաղութի́(ւն) կոչեաց զմեզ ա(ստուա)ծ։
¹⁶Զի՞ գիտես կին դու՝ եթէ զայր քո ապրեցուսցես. կամ զի՞ գիտես ա́յր դու՝ եթէ զկին քո ապրեցուսցես։
¹⁷եթէ ոչ իւրաքանչի́ւր ումեք որպէս եւ բաժանեա́ց տ(է)ր, զիւրաքանչիւրոք ո(ր)պ(էս) եւ կոչեա́ց ա(ստուա)ծ, ա́յնպէս գնասցէ։ եւ ա́յսպէս ընդ ամ(ենայն) եկեղեցիս պատուէր տամ։

²⁵Այլ վ(ա)ս(ն) կուսանաց հրաման ինչ ՛ի տ(եառ)նէ ո́չ ունիմ. բայց խրատ տա́մ, ո(ր)պ(էս) ողորմելոյ ուրուք ՛ի տ(եառ)նէ, հաւատարի́մ լինել։
²⁶համարիմ թէ ա́յնպէս լաւ իցէ։ բայց վ(ա)ս(ն) վտանկին որ ՛ի վերայ կայ, բարիո́ք է մարդոյ թէ այնպէս իցէ։
²⁷Կապեա́լ ես ՛ի կին, մի́ խնդրեր արձակել. արձակեալ ես ՛ի կնոջէ, մի́ խնդրեր կին։
²⁸զի եթէ ամուսնանայցես՝ ոչ մեղար. եւ եթէ ամուսնանայցէ կոյսն՝ ո́չ մեղաւ, մայց նեղու(թ)ի(ւն) մարմնոյ ունիցին այնպիսիքն։ այլ ես խնայեցի́ ՛ի ձեզ։
²⁹Բայց զա́յս ասեմ ե́ղբարք, եթէ ժամանակս կարճեա́լ է այսուհետեւ։ զի որ ունիցին կանայս՝ որպէս թէ չունիցի́ն.

³⁵Այլ զայս վ(ա)ս(ն) ձերոյ օգտի ասեմ. ո́չ եթէ խե́ղդ ինչ արկանեմ ձեզ, այլ վ(ա)ս(ն) պարկեշտութե(ան)՝ եւ հպատակու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն առանց զբաղանաց։
³⁶Ապա թէ ոք ամօթ համարեսցի վ(ա)ս(ն) կուսին իւրոյ՝ եթէ իցէ ելեա́լ ըստ չափ, եւ այնպէս ինչ պա́րտ իցէ լինել. զոր կամի արասցէ, ո́չ մեղանչէ. ամուսնասցի́։
³⁷Իսկ որ հաստատեալ է ՛ի սրտի իւրում, եւ վտանկ ինչ ո́չ իցէ նմա, իշխանութի́(ւն) ունի ՛ի վերայ կամաց իւրոց. եւ զա́յն ընտրեաց ՛ի սրտի իւրում՝ պահել զկոյսն իւր, բարւո́ք առնէ։
³⁸եւ որ ամուսնացուցանէ զկո́յսն իւր, բարւո́ք առնէ. եւ որ ո́չն ամուսնացուցանէ՝ լա́ւ եւս առնէ։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) զոհի́ց կռոցն, գիտեմք եթէ ամենեքի́ն գիտութի(ւն) ունիք։ գիտութի(ւն) հպարտացուցանէ, այլ սէր շինէ́։
²Եթէ ոք կամիցի գիտել ինչ, չե́ւեւս գիտաց՝ որպէս արժան է գիտել։
³բայց որ սիրէ զա(ստուա)ծ, նա́ է տեղեկացեալ ՛ի նմանէ։
⁴Այլ վ(ա)ս(ն) կերակրոցն զոհելոց՝ գիտեմք եթէ ո́չինչ իսկ կուռքդ են յաշխարհի. զի չի́ք ոք ա(ստուա)ծ բա́ց ՛ի միոյն։
⁵Զի թէպէտ եւ իցեն անուանեալ աստուածք՝ եթէ յերկինս, եւ եթէ յերկրի. ո(ր)պ(էս) եւ են աստուածք բ(ա)զ(ու)մք՝ եւ տեարք բ(ա)զ(ու)մք.
⁶այլ մեզ մի́ է ա(ստուա)ծ, հա́յր՝ յորմէ ամ(ենայն), եւ մե́ք ՛ի նա. եւ մի́ տ(է)ր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս, որով ամ(ենայն), եւ մե́ք նովաւ։

¹²եւ ա́յսպէս յանցուցեալ յեղբարս, եւ զխիղճ մտաց տկարացն զայրացուցեալ, ՛ի ք(րիստո́)ս մեղանչէ։
¹³Վ(ա)ս(ն) որոյ եթէ կերակուր գայթագղեցուցանէ. զեղբայրն իմ, ո́չ կերայց միս յաւիտեան, զի մի́ զեղբայրն իմ գայթագղեցուցից։

¹Ոչ ապաքէն ազա́տ եմ, ոչ ապաքէն առաքեա́լ եմ. ոչ ապաքէն զտ(է)ր մեր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս աչօք իմովք տեսի́, ոչ ապաքէն գործ իմ դո́ւք էք ՛ի տ(է)ր։
²թէպէտ եւ այլոց չիցեմ առաքեալ, այլ դէպ ձեզ ե́մ. զի կնի́ք իսկ առաքելու(թ)ե(ան) իմոյ դո́ւք էք ՛ի տ(է)ր։
³Իմ պատասխանի ուր զիս հարցանիցեն՝ ա́յս է։
⁴միթէ ոչ ունիցիմք իշխանու(թ)ի(ւն) ուտել եւ ըմպել։
⁵միթէ ո՞չ ունիցիմք իշխանու(թ)ի(ւն) զքորս կանայս շրջեցուցանել ընդ մեզ. ո(ր)պ(էս) եւ ա́յլ առաքեալքն, եւ եղբարքն տ(եառ)ն, եւ կեփաս։
⁶եթէ միայն ե́ս եւ բառնաբաս ո՞չ ունիցիմք իշխանութի(ւն) չգործե́լ ինչ։

¹²եթէ այլք ձերո́վ իշխանու(թեամ)բդ վայելեն, ոչ առաւե́լ եւս մե́ք։ այլ ո́չ ՛ի գործ ինչ արկաք զիշխանութի(ւն)ս զայս. բայց ամ(ենայն)ի համբերեմք, զի մի́ խափան ինչ լինիցիմք աւետարանին։
¹³Ո՞չ գիտէք՝ եթէ որ ՛ի տաճարին գործեն, ՛ի տաճարէ́ անտի ուտեն. եւ որ սեղանոյն պաշտօնեայք են, ՛ի սեղանո́յ անտի վայելեն։
¹⁴նոյնպէս եւ տ(է)ր հրամա́ն ետ. որոց զաւետարանն աւետարանեն, յաւետարանէ անտի կեալ։
¹⁵Բայց ես եւ ո́չ զմի ինչ յայսցանէ արկի ՛ի գործ, եւ ո́չ գրեցի զայդ, զի ինձ ա́յսպէս ինչ լինիցի։ լա́ւ է ինձ մանաւանդ մեռանել, եւ ո́չ զի զպարծանս իմ ոք ընդունայն համարիցի։
¹⁶Զի եթէ աւետարանեմ, ո́չինչ են ինձ պարծանք. քանզի հարկ ՛ի վերայ կայ. բայց վա́յ է ինձ թէ ոչ աւետարանեմ։

²²եղէ ընդ տկարս իբրեւ զտկար, զի զտկա́րսն շահեցայց։ ընդ ամենայնի ամենա́յն եղէ, զի թերեւս ապրեցուցից զոմանս։
²³Զայս ամ(ենայն) առնեմ վ(ա)ս(ն) աւետարանին, զի կցո́րդ եղէց նմա։
²⁴Ո՞չ գիտէք՝ եթէ որ յասպարիսին ընթանան, ընթանալ՝ ամենեքին ընթանան. բայց մի́ ոք առնու զյաղթու(թ)ե(ան)ն. այնպէս ընթացարո́ւք՝ զի հասանիցէք։
²⁵Ամենայն որ պատերաքմի, ամ(ենայն)ի́ ժուժկալ լինի. նոքա զի զեղծանելի́ պսակն առնուցուն, եւ մեք զանեղծու(թ)ե(ան)ն։
²⁶Արդ՝ ե́ս իսկ ա́յնպէս ընթանամ, ո́չ ո(ր)պ(էս) յաներեւոյթս ա́յնպէս մրցիմ, ո(ր)պ(էս) ո́չ թե զհո́ղմս ինչ կոծելով.

¹Ո́չ կամիմ եթէ տգէտք իցէք ե́ղբարք, զի հա́րքն մեր ամենեքի́ն ընդ ամպովն էին. եւ ամենեքին ընդ ծովն անցին.
²եւ ամենեքեան ՛ի մովսէս մկրտեցան յա́մպն եւ ՛ի ծովն.
³եւ ամենեքի́ն զնոյն զհոգեւոր զկերակուրն կերան.
⁴եւ ամենեքի́ն զնոյն զհոգեւոր ըմպելին արբին, զի ըմպէին ՛ի հոգեւո́ր վիմէն որ երթայր զհետ ն(ո)ց(ա). եւ վէմն էր ի́նքն ք(րիստո)ս։
⁵Այլ ո́չ եթէ ընդ բ(ա)զ(ու)մս ՛ի նոցանէ հաճեցաւ ա(ստուա)ծ. քանզի տապա́ստ անկան յանապատի անդ։
⁶եւ այն օրինակաւ լինէր վ(ա)ս(ն) մեր. զի մի́ լիցուք ցանկացօղք չարեաց, ո(ր)պ(էս) նոքայն ցանկացան։

¹³Փորձութի(ւն) ՛ի ձեր վերայ ո́չ է եկեալ՝ բա́ց ՛ի մարդկանէ. այլ հաւատարի́մ է ա(ստուա)ծ, որ ո́չ արկցէ զձեզ ՛ի փորձութի(ւն) առաւել քան զկար ձեր. այլ արասցէ ընդ փորձութե(ա)ն եւ զե́լսն. զի համբերե́լ կարասջիք։
¹⁴Վասն որոյ լիրելիք իմ փախերուք ՛ի կռապաշտութ(են)է։
¹⁵իբրեւ ընդ իմաստո́ւնս խօսիմ. ընտրեցէ́ք ձեզէ́ն զոր ասեմս։
¹⁶Բաժա́կն օրհնութե(ան) զոր օրհնեմք՝ ոչ ապաքէն հաղորդութի(ւն)ւն է արեանն ք(րիստո)սի. հացն զոր բեկանեմք, ոչ ապաքէն հաղորդութի(ւն) է մարմնոյն ք(րիստո)սի։
¹⁷զի մի հաց՝ մի́ մարմին եմք բազումքս. զի ամենեքին ՛ի միոջէ́ հացէ անտի վայելեմք։

²⁵Ամենայն ինչ որ ՛ի սպանդանոցի վաճառի, կերա́յք՝ եւ մի́ խնդրէք վ(ա)ս(ն) խղճի մտաց.
²⁶զի տ(եառ)ն է երկիր լրիւ իւրով։
²⁷Եթէ ոք կոչեսցէ զձեզ յանհաւատից, եւ կամիցիք երթալ. զամ(ենայն) ինչ որ առաջի դնիցի, կերայք՝ եւ մի́ խտրեք վ(ա)ս(ն) խղճի մտաց։
²⁸ապա թէ ոք ասասցէ ձեզ՝ թէ այդ զոհեալ է, մի́ ուտիցէք վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)՝ որ գուշակն եղեւ, եւ վ(ա)ս(ն) խղճի մտացն։
²⁹Այլ զխիղճ մտացն ասեմ, ո́չ զիւրն, այլ զընկերին։ իսկ ընդէ՞ր բնաւ ազատութի(ւն)ս իմ դատիցի յայլո́յ խղճէ մտաց։
³⁰եթէ ես շնորհօք վայելեմ, ընդէ՞ր հայհոյիցիմ, վասն որոյ ե́սն գոհանամ։

¹Նմանօ́ղք ինձ եղերուք, որպէս եւ ես ք(րիստո)սի։
²Գովեմ զձեզ՝ զի զամ(ենայն) ինչ զիմ յիշէ́ք. եւ որպէս աւանդեցի́ ձեզ՝ զաւանդութի(ւն)սն ունիցիք։
³կամիմ զի գիտիցէ́ք դուք. եթէ ա́ռն ամ(ենայն)ի գլուխ ք(րիստո)ս է, եւ գլուխ կնոջ ա́յր, եւ գլուխ ք(րիստո)սի ա(ստուա)ծ։
⁴Ամենայն այր յորժամ յաղօթս կայցէ, կամ մարգարէանայցէ, եւ զգլուխն ծածկեա́լ ունիցի, յամօթ առնէ զգլուխն իւր։
⁵եւ ամ(ենայն) կին յորժամյաղօթս կայցէ, կամ մարգարէանայցէ բացա́ւ գլխով, յամօթ առնէ զգլուխն իւր, զի այնպէս համարէ՝ թէ գերծեա́լ իցէ։
⁶Զի եթէ ո́չ սքողեսցի կին, փոքրեսցէ զհե́րս իւր. ապա թէ անպատեհ է կնոջ փոքրել կ(ա)մ գերծուլ՝ սքողեսցի́։

¹⁵բայց կին եթէ գիսաւոր է, փա́ռք են նմա. զի դէ́ոք փոխանակ զգեստու տուեա́լ են նմ(ա)։
¹⁶Ապա թէ ոք կամի հակառակօղ լինել, մեք չունի́մք այնպիսի սովորութի(ւն), եւ ո́չ եկեղեցիքն ա(ստուածո)յ։
¹⁷Այլ զայս պատուիրեմ, ո́չ ո(ր)պ(էս) թէ գովիցեմ, զի ո́չ ՛ի լա́ւ անդր՝ այլ ՛ի վատթա́րն նկրտիք։
¹⁸Նախ՝ յորժամ ՛ի մի վայր ժողովեցիք յեկեղեցին, լսեմ եթէ հերձուա́ծք գոն ՛ի ձեզ. եւ սակաւ ինչ հաւատացի։
¹⁹բայց եւ հերձուա́ծք լինելոց են ՛ի ձեզ. զի որ ընտիրքն իցեն ՛ի ձեզ՝ երեւեսցին։
²⁰Եւ արդ՝ ՛ի ժողօվելն ձեզ ՛ի միասին, ո́չ է տուն տ(եառ)ն ձեզ տեղի հա́ց ուտելոյ։
²¹զի իւրաքանչի́ւրոք զի́ւր ընթրիս յառաջանայ ուտել, եւ ոմն քաղցեալ, եւ ոմն արբեալ։

²⁷Այսուհետեւ՝ որ ուտիցէ զհացս, կամ ըմպիցէ զբաժակս տ(եառ)ն անարժանու(թեամ)բ, պարտակա́ն եղիցի մարմնոյ եւ արեանն տ(եառ)ն։
²⁸փորձեսցէ́ մարդ զանձն իւր, եւ ապա́ ՛ի հացէ անտի կերիցէ, եւ ՛ի բաժակէն արբցէ։
²⁹զի որ ուտէ եւ ըմպէ անարժանութ(եամ)բ, դատաստանս անձին իւրում ուտէ եւ ըմպէ. զի ո́չ խտրէ զմարմինն տ(եառ)ն։
³⁰Վ(ա)ս(ն) այնորիկ իսկ են ՛ի ձեզ բ(ա)զ(ու)մ հիւա́նդք եւ ախտաժէ́տք. եւ շա́տ եւս ա́յն են, որ եւ ննջեցեա́լքն իսկ իցեն։
³¹Զի եթէ զանձի́նս քննեաք, ապա ո́չ դատապարտեաք։
³²եւ եթէ դատիմք՝ ՛ի տ(եառ)նէ խրատիմք. զի մի́ ընդ աշխարհի դատապարտեսցուք։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) հոգեւորացն ե́ղբարք՝ ո́չ կամիմ եթէ տգէտք իցէք։
²գիտէ́ք իսկ, զի մինչ հեթանոսքն էիք, առ կուռս անմռունչս ո(ր)պ(էս) երթայիք եւ գայիք։
³Վասն որոյ ցուցանե́մ ձեզ. զի ո́չոք հոգւով ա(ստուածո)յ խօսի, եւ ասիցէ թէ նզովեալ յ(իսու)ս. եւ ո́չ ոք կարէ ասել՝ տ(է)ր զյ(իսու)ս, եթէ ոչ հոգւո́վն սրբով։
⁴Թէպէտ եւ բաժինք շնորհաց են՝ այլ հոգի նոյն է։
⁵եթէ բաժինք պաշտամանց են, այլ տ(է)ր նո́յն է։
⁶եթէ բաժինք յաջողութե(ան)ց են, այլ ա(ստուա)ծ նո́յն է՝ որ աջողէ զամ(ենայն) յամենայնի։
⁷Բայց իւրաքանչիւր ումեք տուեալ է յայտնութի(ւն) հոգւոյն՝ առ իւրաքանչի́ւր օգո́ւտ։

¹³քանզի միով հոգւով մեք ամենեքեան ՛ի մի́ մարմին մկրտեցաք. եթէ հրեա́յք, եթէ հեթանո́սք, եթէ ծառա́յք, եթէ ազատք, ամենեքին զմի́ հոգի արբաք։
¹⁴Քանզի մարմին ո́չ մի անդամ է, այլ բազո́ւմ։
¹⁵եթէ ասիցէ ոտն, զի չեմ ձեռն՝ չե́մ ՛ի մարմնոյ անտի, ո́չ այնու չիցէ ՛ի մարմնոյ անտի։
¹⁶եւ եթէ ասիցէ ունկն, վ(ա)ս(ն) զի չեմ ակն՝ չե́մ ՛ի մարմնոյ անտի, ոչ այնու չիցէ ՛ի մարմնոյ անտի։
¹⁷եթէ ամ(ենայն) մարմինն ա́կն էր, ո՞ւր էր ունկն։ եւ եթէ ամ(ենայն) լսելիք էին, ո՞ւր էին հոտոտելիք։
¹⁸Բայց արդ՝ ա(ստուա)ծ եդ զանդամսն՝ զմի մի́ իւրաքանչի́ւր ՛ի նոցանէն ՛ի մարմին՝ որպէս եւ կամեցաւ։
¹⁹ապա թէ էր ամ(ենայն) մի անդամ, ո՞ւր էր մարմին։

²⁶Եւ եթէ վշտանայ ինչ մի անդամն, վշտանա́ն ամ(ենայն) անդամքն ը(ստ) նմա. եւ եթէ փառաւորի մի անդամն, խնդա́ն ամ(ենայն) անդամքն ընդ նմա։
²⁷այլ դուք մարմինք ք(րիստո)սի էք, եւ անդամք յանդամոց ն(ո)ր(ա)։
²⁸Եւ զորս եդն ա(ստուա)ծ յեկեղեցւոջ՝ ա́յս են. նախ զառաքեալս, երկրորդ զմարգարէ́ս, երրորդ զվարդապե́տս, ապա զօրու(թ)ի(ւն)ս, ապա շնորհս բժշկու(թ)ե(ան)ց, օգնու(թ)ի(ւն)ս, վարի́չս, ա́զգս լեզուաց, թարգմանու(թ)ի(ւն)ս լեզուաց։
²⁹Միթէ ամենեքի՞ն առաքեալք իցեն. մի թէ ամենեքի՞ն մարգարէք իցեն. միթէ ամենեքի՞ն վարդապետք իցեն. միթէ ամենեքի՞ն զօրու(թ)ի(ւն)ք իցեն.

¹Եթէ զլեզուս մարդկան խօսիցիմ եւ զհրեշտակաց, եւ սէր ո́չ ունիցիմ, եղէ ես իբրեւ զպղինձ որ հնչէ, կամ իբրեւ զծնծղայս որ ղաւղաջեն։
²Եւ եթէ ունիցիմ զմարգարէու(թ)ի(ւն), եւ գիտիցե́մ զխորհուրդս ամ(ենայն), եւ զամ(ենայն) գիտու(թ)ի(ւն). եւ եթէ ունիցիմ զամ(ենայն) հաւատս՝ մինչեւ զլերինս փոփոխելոյ, եւ սէր ոչ ունիցիմ, ո́չինչ եմ։
³Եւ եթէ ջամբիցեմ զամ(ենայն) ինչս իմ աղքատաց, եւ մատնիցեմ զմարմինս իմ յայրումն, եւ սէր ոչ ունիցիմ, ո́չ ինչ օգտիմ։
⁴Սէր՝ երկայնամիտ է, քաղցրանա́յ. սէր՝ ո́չ նախանձի, ո́չ ամպարհաւաճէ, ո́չ հպարտանայ.
⁵ո́չ յանդգնի, ո́չ խնդրէ զիւր, ո́չ գրգռի, ո́չ խորհի զչար.

¹²Այժմ տեսանեմք իբրեւ ընդ հայելի́ օրինակաւ, այլ յայնժամ դէ́մ յանդիման. այժմ խելամո́ւտ եմ փոքր ՛ի շատէ, այլ յայնժամ գիտացի́ց՝ որպէս եւ նայն ծանեա́ւ զիս։
¹³Բայց արդ՝ մնան հաւա́տք, յո́յս, սէ́ր, սոքա երեքեան. եւ մեծ քան զսոսա՝ սէր է։

¹Զհե́տ երթայք սիրոյ, եւ նախանձաւո́ր լերուք հոգեւորացն, առաւել զի եւ դո́ւք մարգարէանայցէք։
²Զի որ խօսի ՛ի լեզուս՝ ո́չ ընդ մարդկան խօսի, այլ ընդ ա(ստուածո)յ։ զի ո́չ ոք է որ լսէ, բայց հոգւո́վ խօսի խորհուրդս։
³իսկ որ մարգարէանայն, մարդկա́ն խօսի շինու(թ)ի(ւն) եւ մխիթարութի(ւն) եւ սփոփու(թ)ի(ւն)։
⁴որ խօսի ՛ի լեզուս, զանձն իւր շինէ. եւ որ մարգարէանայ, զեկեղեցին շինէ։
⁵Կամիմ զի ամենեքին դուք ՛ի լեզուս խօսիցիք, առաւել զի մարգարէանայցէ́ք. զի լա́ւ է որ մարգարէանայն, քան զայն որ ՛ի լեզուսն խօսիցի. բայց եթէ թարգմանեսցէ, զի եկեղեցին շինու(թ)ի(ւն) առնուցու։

¹¹իսկ արդ՝ եթէ ո́չ գիտիցեմ զզօրութի(ւն) ձայնին, լինիցիմ այնմ որ խօսիցին ընդ իս խո́ւժ, եւ նա որ խօսիցին ընդ իս՝ դուժ։
¹²նոյնպես եւ դուք՝ քանզի նախանձորդք էք հոգեւորացն, վ(ա)ս(ն) շինածոյ եկեղեցւոյն, խնդրէք զի առաւել եւս իցէք։
¹³Վասնորոյ որ խօսին ՛ի լեզուս, աղօ́թս արասցէ՝ զի եւ թարգմանիցէ́։
¹⁴եթէ կամ յաղօթս լեզուաւ, հոգի́ն իմ կայ յաղօթս. այլ միտք իմ անպտո́ւղ են։
¹⁵Իսկ արդ՝ զի՞նչ իցէ. կացից յաղօթս եւ հոգւո́վ. կացից յաղօթս եւ մտօ́ք. սաղմոս ասացից հոգւո́վ, սաղմոս ասցից եւ մտօ́ք։
¹⁶Ապա թէ ոչ՝ եթէ օրհնեսցես հոգւով, որ կայցէ ՛ի տեղւոջ տգիտին, զի՞արդ ասիցէ ՛ի քում գովութե(ա)ն՝ զամէնն. քանզի զոր ասեսն՝ նա ո́չ գիտէ։

²³Ապա թէ գայցէ եկեղեցին ամ(ենայն) ՛ի մի վայր, եւ ամենեքին ՛ի լեզո́ւս խօսիցին, եւ մտանիցեն անդր տգէտք կամ անհաւատք. ո՞չ ասիցեն եթէ զի́ մոլիքդ։
²⁴Իսկ եթէ ամենեքեան մարգարէանայցեն, եւ մտանիցէ ոք անդր, անհաւատ կ(ա)մ տգէտ, յանդիմանի́ յամենեցունց, եւ քննի́ յամենեցունց,
²⁵եւ գաղտնիք սրտի ն(ո)ր(ա) յայտնի լինին։
²⁶եւ ապա անկեալ ՛ի վերա́յ երեսաց՝ երկի́ր պագանիցէ ա(ստուածո)յ, եւ խոստովան լինիցի՝ թէ արդարեւ ա(ստուա)ծ է ՛ի ձեզ։

³²Քանզի կարօ́ղ էք ամենեքեան մի ըստ միոջէ մարգարէանալ. զի ամենեքեան ուսանիցին, եւ ամենեքեան մխիթարեսցին։
³³քանզի եւ ոգի́ք իսկ մարգարէից, մարգարէի́ց հնազանդին։
³⁴զի ո́չ եթէ խռովութե(ան) է ա(ստուա)ծ, այլ խաղաղու(թ)ե(ան)՝ ո(ր)պ(էս) յամ(ենայն) եկեղեցիս սրբոց։
³⁵Կանայք՝ յամ(ենայն) եկեղեցիս, լո́ւռ լիցին. զի ո́չ հրամայի ն(ո)ց(ա) խօսել, այլ հնազանդ լինել. ո(ր)պ(էս) եւ օրէնքն իսկ ասեն։
³⁶ապա եթէ ուսանե́լ ինչ կամիցին, ՛ի տա́ն զարս իւրեանց հարցանիցեն. քանզի անպատե́հ է կնոջ մարդոյ յեկեղեցւոջ խօսել։
³⁷Եթէ ՛ի ձէնջ բանն ա(ստուածո)յ ել. եւ կամ առ ձեզ միայն եհաս։

¹Ցուցանե́մ ձեզ եղբարք՝ զաւետարանն իմ, զոր աւետարանեցի ձեզ. զոր եւ ընկալարուք, յոր եւ հաստատեա́լդ եք.
²որով ապրեցէքն. որով բանիւ աւետարանեցի́ թէ ունիցիք. բայց եթէ ՛ի զուր ինչ հաւատացէք։
³Զի ես ձեզ զայն նա́խ աւանդեցի, զոր եւ ե́սն ընկալայ. թէ եւ ք(րիստո)ս մեռա́ւ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց ըստ գրոց,
⁴եւ զի թաղեցա́ւ, թէ եւ յարեա́ւ յաւուր երրորդի՝ ըստ գրոց.
⁵եւ թէ երեւեցաւ կեփայի́, եւ ապա երկոտասանի́ցն.
⁶ապա երեւեցաւ աւելի́ եւս քան զհինգ հարեւր եղբարց միանգամայն. յորոց բ(ա)զ(ու)մք կան մինչեւ ցայժմ, եւ ոմանք ննջեցի́ն։
⁷եւ ապա երեւեցաւ յակովբա́յ, ապա առաքելոցն ամենեցուն։

¹⁴եւ եթէ ք(րիստո)ս չիցէ յարուցեալ, ընդունա́յն է քարոզութի(ւն)ն մեր. ընդունա́յն են եւ հաւատքն ձեր.
¹⁵եւ գտանիցիմք սո́ւտ վկայք ա(ստուածո)յ, զի վկայեցաք զա(ստուածո)յ՝ եթէ յարոյց զք(րիստո)ս. զոր ո́չն արդեւք յարոյց՝ եթէ մեռեալք ո́չ յառնիցեն։
¹⁶Իսկ եթէ մեռեալք ո́չ յառնեն, ապա եւ ք(րիստո́)ս չէ́ յարուցեալ։
¹⁷եւ եթէ ք(րիստո)ս չիցէ յարուցեալ, ընդունա́յն են հաւատքն ձեր. եւ տակաւին ՛ի նմին ՛ի մեղս կայցէք։
¹⁸Իսկ արդ՝ որ ննջեցինն ՛ի ք(րիստո)ս, կորեա՞ն արդեւք։
¹⁹եթէ այսու կենօքս միա́յն յուսացեալ եմք ՛ի ք(րիստո)ս, ապա ողորմելի́ եմք քան զամ(ենայն) մարդիկ։
²⁰Այլ արդ՝ ք(րիստո)ս յարուցեալ է ՛ի մեռելոց, առաջին պտուղն ննջեցելոց.

²⁷Այլ յորժամ ասիցէ, թէ հնազանդեա́լ է նմա ամ(ենայն), յա́յտ է՝ թէ բա́ց յայնմանէ որ հնազանդեցո́յց նմա զամ(ենայն)։
²⁸այլ յորժամ հնազանդեսցի́ նմ(ա) ամ(ենայն), յայնժամ եւ ի́նքն որդի հնազանդեսցի ա́յնմ, որ հնազանդեցո́յց նմ(ա) զամ(ենայն). զի եղիցի ա(ստուա)ծ ամ(ենայն) յամ(ենայն)ի։
²⁹Ապա թէ ոչ. զի՞նչ գործիցեն որ մկրտեցինն վ(ա)ս(ն) մեռելոց, եթե արդարե́ւ մեռեալք ո́չ յառնիցեն։ ընդէ՞ր իսկ բնաւ մկրտին վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա).
³⁰ընդէ՞ր եւ մեք ճգնիմք յամ(ենայն) ժամ,
³¹եւ հանապազ մեռանիմք. ՛ի պարծա́նս ձեր երդնո́ւմ ե́ղբարք, զոր ունիմ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս ՛ի տ(է)ր մեր։

³⁸եւ ա(ստուա)ծ տա́յ նմա մարմին՝ ո(ր)պ(էս) եւ կամի. եւ իւրաքանչիւր սերմանացն զի́ւր մարմին։
³⁹Ո́չ ամ(ենայն) մարմին՝ նոյն մարմին է. այլ՝ այլ մարմին է մարդկան, եւ ա́յլ մարմին անասնոց, այլ մարմին թռչնոց՝ եւ ա́յլ մարմին ձկանց։
⁴⁰եւ մարմինք երկնաւորք, եւ մարմինք երկրաւո́րք. այլ՝ ա́յլ փառք երկնաւորաց են, եւ ա́յլ փառք երկրաւորաց։
⁴¹ա́յլ փառք արեգական, եւ ա́յլ փառք լուսնի, այլ փառք աստեղաց, եւ աստղ քան զաստղ առաւե́լ է փառօք։
⁴²Նոյնպէս եւ յարու(թ)ի(ւն) մեռելոց։ սերմանի ապականութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ առանց ապականու(թ)ե(ան).
⁴³սերմանի անարգութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ փառօ́ք. սերմանի տկարութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ զօրու(թեա́մ)բ.

⁵⁰Բայց զայս ասեմ ե́ղբարք, եթէ մարմին եւ արիւն զարքայութի(ւն)ն ա(ստուածո)յ ժառանգել ո́չ կարեն. եւ ո́չ ապականու(թ)ի(ւն) զանապականութի(ւն) ժառանգէ։
⁵¹Արդ՝ խորհուրդ մի́ ասեմ ձեզ. ամենեքեան ննջեսցո́ւք, այլ ո́չ եթէ ամենեքեան։ նորոգեսցո́ւք
⁵²յանկարծակի յական թօթափել ՛ի փող յետին. քանզի փող հարկանի, եւ մեռեալք յարիցեն առանց ապականութե(ան), եւ մեք նորոգեսցո́ւք։
⁵³Զի պա́րտ է ապականութե(ան)ս այսմիկ զգենուլ զանապականութի́(ւն). եւ մահկանացուիս այսմիկ զգենուլ զանմահու(թ)ի(ւն)։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) հաշու(թ)ի(ւն)ն որ ՛ի սո́ւրբսն է, ո(ր)պ(էս) պատուէր ետու եկեղեցեացն գաղատացւոց, նո́յնպէս եւ դուք առնիջի́ք
²ըստ իւրաքանչիւր միաշաբաթուցն։ իւրաքանչիւրոք ՛ի ձէնջ անձի́ն իւրում գանձեսցէ որ ինչ եւ աջողեսցի։
³զի մի́ յորժամ գայցեմ, յայնժամ հաշի́ւք լինիցին։ այլ յորժամ եկից, զոր միանգամ ընտրեցէք թղթովքդ, զն(ո)ս(ա) առաքեցից տանել զշնո́րհսն ձեր յերուսաղէմ։
⁴ապա թէ արժան իցէ եւ ինձ երթալ, ընդ իս երթիցեն։
⁵Այլ եկի́ց առ ձեզ՝ յորժամ ՛ի մակեդովնիա անցանիցեմ։ բայց իբրեւ շրջեցա́յց ընդ մակեդովնիա,
⁶թէ դէպ լիցի, առ ձե́զ մնացից՝ եւ կամ ձմերեցից. զի դո́ւք յուղարկիցէք զիս՝ ուր եւ երթալոցն իցեմ։

¹³Հսկեցէ́ք. հաստատո́ւն կացէք ՛ի հաւատս. ժրացարո́ւք. զօրացարո́ւք։
¹⁴ամ(ենայն) ինչ ձեր սիրո́վ լիցի։
¹⁵Աղաչեմ զձեզ ե́ղբարք, գիտէ́ք զտունն ստեփանեայ եւ փորտունատեայ, որ են պտուղ աքայեցւոց, եւ ՛ի պաշտօ́ն ս(ր)բ(ո)ցն կարգեցին զանձինս.
¹⁶զի եւ դո́ւք հնազանդ լինիցիք այնպիսեացն. եւ ամ(ենայն)ի՝ որ գործակի́ց իցէ եւ վաստակակից։
¹⁷Ուրա́խ եղէ ՛ի գա́լ ստեփանեայ, եւ փորտունատեայ, եւ աքայիկոսի, զի զձե́ր պակասու(թ)ի(ւն) նոքա́ լցին.
¹⁸քանզի հանգուցին զհոգի իմ՝ եւ զձեր. արդ՝ ծանիջի́ք զայնպիսիսն։
¹⁹Ողջո́յն տան ձեզ եկեղեցիքն ասիացւոց։ Ողջո́յն շա́տ տան ձեզ ՛ի տ(է)ր՝ ակիւղա́ս, եւ պրիսկա, հանդերձ առտնին եկեղեցեա́ւն իւրեանց։
²⁰Ողջո́յն տան ձեզ եղբարք ամենեքին։