¹ՊԱ́ՒՂՈՍ ԿՈՉԵՑԵԱԼ առաքեա́լ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի՝ կամօքն ա(ստուածո)յ, եւ սոսթենէ́ս եղբայր.
²եկեղեցւոյդ ա(ստուածո)յ որ է ՛ի կորնթոս, նուիրելոց ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս՝ կոչեցելո́ց սրբոց, ամենեքումբք հանդերձ որ կարդան զանուն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, յամ(ենայն) տեղիս ն(ո)ց(ա)՝ եւ մեր։
³Շնորհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութի́(ւն) յա(ստուածո)յ հօ́րէ մերմէ, եւ ՛ի տ(եառ)նէ յ(իսու)սէ ք(րիստո)սէ։
⁴Գոհանա́մ զա(ստուածո)յ իմոյ յամ(ենայն) ժամ վ(ա)ս(ն) ձեր՝ ՛ի վերայ շնորհացն ա(ստուածո)յ որ տուեալ են ձեզ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս.
⁵զի յամենայնի́ մեծացարուք դուք նովաւ՝ ամենայն բանիւ, եւ ամենայն գիտու(թեամ)բ.

⁶որպէս վկայութի(ւն)ն իսկ ա(ստուածո)յ հաստատեցաւ ՛ի ձեզ։
⁷զի դուք մի́ նուազիցիք՝ եւ մի́ իւիք շնորհօք, ա́կն կալեալ յայտնութե(ա)ն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։
⁸որ եւ հաստատեսցէ զձեզ մինչեւ ՛ի կատարած, անարա́տս՝ յօրն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։
⁹Հաւատարի́մ է ա(ստուա)ծ, որով կոչեցարուք ՛ի հաղորդութի(ւն) որդւո́յ նորա յ(իսու)սի ք(րիստո)սի տ(եառ)ն մերոյ։
¹⁰Աղաչեմ զձեզ ե́ղբարք անուամբն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի. զի զնո́յն բան ունիցիք ամենեքեան, եւ մի́ իցեն ՛ի ձեզ հերձուածք. քանզի էիք հաստատեա́լք ՛ի նո́յն միտս եւ ՛ի նոյն հանճար։

¹¹Ա́զդ եղեւ ինձ վ(ա)ս(ն) ձեր ե́ղբարք՝ ՛ի քղուացւո́ց անտի, թէ հակառակութի́(ւն)ք են ՛ի ձեզ։
¹²եւ արդ ասե́մ իսկ, եթէ իւրաքանչիւրոք ՛ի ձէնջ ասէ. ես պաւղոսեա́ն եմ, եւ մեւսն՝ եթէ ես ապաւղոսեան, եւ մեւսն՝ եթէ ես կեփայեան. եւ մեւսն՝ եթէ ես ք(րիստո)սեան։
¹³իասկարդ՝ բաժանեա՞լ ինչ իցէ ք(րիստո)ս. մի՞թէ՝ պաւղոս ՛ի խաչ ելեալ իցէ վ(ա)ս(ն) ձեր, կամ յանո՞ւն պաւղոսի մկրտեցարուք։
¹⁴Գոհանա́մ զա(ստուածո)յ իմոյ՝ զի ո́չ զոք ՛ի ձէնջ մկրտեցի, բայց միայն զկրիսպոս՝ եւ զգայոս. զի մի́ ոք ասիցէ,
¹⁵թէ յիմ անուն մկրտեցարուք։
¹⁶տա́լ ետուք կնիք եւ տանն ստեփանեայ։ զայլ ոք ո́չ գիտեմ ամենեւին թէ մկրտեցի։

¹⁷զի ո́չ առաքեաց զիս ք(րիստո)ս մկրտել՝ այլ աւետարանե́լ ո́չ ճարտարութ(եամ)բ բանից, զի մի́ ընդունայն լիցի խաչն ք(րիստո)սի։
¹⁸Զի ճա́ռ խաչին՝ կորուսելոցն յիմարու(թ)ի́(ւն) է. այլ փրկելո́ցս մեզ՝ զօրու(թ)ի́(ւն) ա(ստուածո)յ։
¹⁹Զի գրեալ է, կորուսից զիմաստութի(ւն) իմաստնոց. եւ զխորհուրդս խորհրդականաց արհամարհեցից։
²⁰Ո՞ւր իմաստուն, ո՞ւր դպիր, ո՞ւր քննիչ աշխարհիս այսորիկ. ոչ ապաքէն յիմա́ր եցոյց ա(ստուա)ծ զիմաստութի(ւն) աշխարհիս։
²¹քանզի իմաստութ(եամ)բն ա(ստուածո)յ՝ ո́չ ծանեաւ աշխարհ իմաստու(թեամ)բն զա(ստուա)ծ. հաճեցա́ւ ա(ստուա)ծ յիմարու(թեամ)բ քարոզութե(ա)ն ապրեցուցանել զհաւատացեալս։

²²Իսկ որովհետեւ հրեայք նշա́ն հայցեն, եւ հեթանոսք իմաստութի(ւն) խնդրեն.
²³մեք քարոզեսցուք զխաչելեա́լն ք(րիստո)ս. հրէից գայթագղութի(ւն), եւ հեթանոսաց յիմարութի(ւն).
²⁴բայց նոցին իսկ կոչեցելոցն հրէից եւ հեթանոսաց, զք(րիստո)ս՝ ա(ստուածո)յ զօրու(թ)ի(ւն), եւ ա(ստուածո)յ իմաստու(թ)ի(ւն)։
²⁵զի յիմարն ա(ստուածո)յ իմաստնագո́յն է քան զմարդիկ. եւ տկարն ա(ստուածո)յ զօրագո́յն է քան զմարդիկ։
²⁶Թէպէտ եւ զձե́ր իսկ կոչումնդ տեսէք ե́ղբարք, զի ո́չ բ(ա)զ(ու)մ իմաստունք ըստ մարմնոյ, եւ ո́չ բ(ա)զ(ու)մ հզօրք, եւ ո́չ բ(ա)զ(ու)մ ազնուականք.

²⁷այլ զյիմարս աշխարհիս ընտրեաց ա(ստուա)ծ, զի յամօ́թ արասցէ զիմաստունս. եւ զտկարս աշխարհիս ընտրեաց ա(ստուա)ծ, զի յամօթ արասցէ զհզօրս.
²⁸եւ զանտոհմս աշխարհի եւ զարհամարհեա́լս ընտրեաց ա(ստուա)ծ՝ եւ զոչինչսն՝ զի զէ́սն իմն խափանեսցէ́.
²⁹ո(ր)պ(էս) զի մի́ պարծեսցի ամ(ենայն) մարմին առաջի ա(ստուածո)յ։
³⁰Զի ՛ի նմանէ́ դուք էք ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս, որ եղեւ մեզ իմաստու(թ)ի́(ւն) յա(ստուածո)յ, արդարութի(ւն), եւ սրբու(թ)ի(ւն) եւ փրկու(թ)ի(ւն).
³¹զի ո(ր)պ(էս) եւ գրեա́լ է. որ պարծին ՛ի տ(է)ր պարծեսցի։

¹Եւ ես թէպէտ եւ եկի առձեզ ե́ղբարք, ո́չ ըստ առաւելութե(ան) ինչ բանից իմաստու(թ)ե(ան) պատմել ձեզ զվկայու(թ)ի(ւն)ն ա(ստուածո)յ։
²Զի ո́չ եթէ ՛ի մտի եդի գիտել ինչ ՛ի ձեզ, բայց միայն զյ(իսու)ս ք(րիստո)ս, եւ զնոյն ՛ի խա́չ ելեալ։
³եւ ես տկարութ(եամ)բ՝ եւ երկիւղիւ, եւ դողու(թեամ)բ բազմաւ եղէ առ ձեզ.
⁴եւ բանն իմ եւ քարոզութի(ւն), ո́չ պատիր բանիւք իմաստութե(ան), այլ արդեամբք հոգւոյն եւ զօրութ(եամ)բ.
⁵զի հաւատք ձեր մի́ իցեն իմաստութ(եամ)բ մարդկան, այլ զօրութ(եամ)բ ա(ստուածո)յ։
⁶Զիմաստութի(ւն) խօսիմք ընդ կատարեալս. զիմաստութի(ւն), ո́չ զաշխարհիս այսորիկ, եւ ո́չ զիշխանաց աշխարհի́ս այսորիկ զխափանելեացս.

⁷այլ խօսիմք զա(ստուածո)յ իմաստու(թ)ի(ւն)ն ծածո́ւկ խորհրդով, զոր յառաջ քան զյաւիտեանս սահմանեաց ա(ստուա)ծ ՛ի փառս մեր.
⁸զոր ո́չոք յիշխանաց աշխարհիս այսորիկ ծանեաւ. զի եթէ է́ր ծանուցեալ, ո́չ արդեւք զտ(է)ր փառացն ՛ի խա́չ հանէին։
⁹Այլ ո(ր)պ(էս) եւ գրեա́լ է. զոր ակն ո́չ ետես, եւ ունկն ո́չ լուաւ, եւ ՛ի սիրտ մարդոյ ո́չ անկաւ, պատրաստեաց ա(ստուա)ծ սիրելեա́ց իւրոց։
¹⁰Այլ մեզ յայտնեա́ց ա(ստուա)ծ հոգւովն իւրով. զի հոգին զամ(ենայն) քննէ՝ եւ զխորս ա(ստուածո)յ։
¹¹զի ո՞ ոք ՛ի մարդկանէ գիտէ́ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի́ մարդոյն որ ՛ի նմա. նոյնպէս եւ ո́չ զա(ստուածո)յսն ոք գիտէ, եթէ ոչ հոգին ա(ստուածո)յ։

¹²Այլ մեք ո́չ եթէ զհոգի աշխարհիս այսորիկ առաք, այլ զհոգին որ յա(ստուածո)յ. զի ծանիցուք զայն որ յա(ստուածո)յն շնորհեցաւ մեզ։
¹³Եւ զոր խօսիմքս՝ ո́չ եթէ մարդկեղէն ուսմամբ ճարտարու(թ)ե(ան) բանից, այլ վարդապետու(թեամ)բ հոգւոյն, ընդ հոգեւորս զհոգեւո́րսն համեմատեմք։
¹⁴քանզի շնչաւոր մարդ՝ ո́չ ընդունի զհոգւոյն ա(ստուածո)յ, զի յիմարու(թ)ի́(ւն) է նմա. եւ ո́չ կարէ գիտել՝ եթէ հոգեպէս քննիցի։
¹⁵իսկ հոգեւորն քննէ զամ(ենայն), եւ ինքն յումեքէ ո́չ քննի։
¹⁶Իսկ արդ՝ ո՞վ գիտաց զմիտս տ(եառ)ն, որ եւ խրատտու լինիցի նմա։ այլ մեք զմիտս ք(րիստո)սի ունիմք։

¹Եւ ես ե́ղբարք՝ ո́չ կարացի խօսել ընդ ձեզ իբրեւ ը(ստ) հոգեւորս՝ այլ իբրեւ ընդ մարմնաւո́րս։
²Իբրեւ աղայոց ՛ի ք(րիստո)ս կա́թն ջամբեցի ձեզ՝ եւ ո́չ կերակուր, զի ո́չ եւս կարէիք. նա եւ ա́րդ իսկ ո́չ կարէք. քանզի դեռ մարմնաւո́ր էք։
³ուր եւ արդէն իսկ ՛ի ձեզ հե́ռ եւ նախանձ, ոչ ապաքէն մարմնաւո́ր էք՝ եւ ըստ մարդկա́ն գնայք։
⁴Յորժամ ասէ ոք ՛ի ձէնջ՝ ես պաւղոսեա́ն եմ, եւ մեւսն՝ եթէ ես ապաւղոսեան, ոչ մարդի՞կ էք։ Իսկ արդ՝ ո՞վ է պաւղոսն, կամ ո՞վ ապաւղոս,
⁵պաշտօնեայք. որովք հաւատացէքն, եւ իւրաքանչիւր ո(ր)պ(էս) տ(է)ր ետ։
⁶ես տնկեցի́, ապաւղոս ջո́ւր ետ, այլ ա(ստուա)ծ աճեցո́յց։

⁷Այսուհետեւ ո́չ ա́յն ինչ ոք է՝ որ տնկեացն, եւ ո́չ այն՝ որ զջուրն ետ. այլ որ աճեցոյցն ա(ստուա)ծ։
⁸որ տնկեացն, եւ որ զջուրն ետ, մի́ են. բայց իւրաքանչիւրոք զի́ւր վարձս առնուցու ըստ իւրում վաստակոց։
⁹Զի ա(ստուածո)յ գործակից եմք, ա(ստուածո)յ արդիւն էք. ա(ստուածո)յ շինած էք։
¹⁰Ըստ շնորհացն ա(ստուածո)յ որ տուեա́լ են ինձ, իբրեւ իմաստուն ճարտարապետ հիմն եդի. բայց ա́յլ է որ շինէն. այլ իւրաքանչիւրոք զգո́յշ լիցի՝ թէ ո(ր)պ(էս) շինիցէ։
¹¹զի հիմն այլ ոք ո́չ կարէ դնել քան զեդեալն՝ որ է յ(իսու)ս ք(րիստո)ս։
¹²Եթէ ոք շինէ ՛ի վերայ հիմանս այսորիկ՝ ոսկի, արծա́թ, ակա́նս պատուականս, փայտ, խոտ, եղէգն,

¹³իւրաքանչի́ւր գործն յայտնելոց է. զի օ́րն ընտրեսցէ. զի հրո́վ յայտնելոց է.
¹⁴եւ զիւրաքանչիւր գործն զիա́րդ եւ իցէ՝ հո́ւրն փորձեսցէ։
¹⁵Եթէ ուրուք գործն զոր շինեաց՝ կացցէ, վա́րձս առցէ. եւ եթէ ուրուք գործն այրեսցի՝ տուժեսցի́, բայց ինքն կեցցէ́. այլ այնպէս՝ որպէս թէ ՛ի հո́ւր։
¹⁶Ո՞չ գիտէք եթէ տաճար էք ա(ստուածո)յ, եւ հոգի ա(ստուածո)յ, եւ հոգի ա(ստուածո)յ բնակեալ է ՛ի ձեզ։
¹⁷եթէ ոք զտաճար ա(ստուածո)յ ապականէ, ապականեսցէ́ զնա ա(ստուա)ծ. զի տաճար ա(ստուածո)յ սո́ւրբ է, որ էք դո́ւք։
¹⁸Մի́ ոք զանձն խաբեսցէ. եթէ ոք կամիցի ՛ի ձէնջ իմաստուն լինել՝ յաշխարհիս յայսմիկ, յիմա́ր լիցի՝ զի եղիցի իմաստուն։

¹⁹Զի իմաստութ(իւն)Ի աշխարհիս այսորիկ՝ յիմարու(թ)ի́(ւն) է առաջի ա(ստուածո)յ. քանզի գրեալ է, թէ որ ըմբռնէ զիմաստունս ՛ի խորագիտութե(ան) իւրեանց։
²⁰եւ դարհեալ՝ թէ տ(է)ր ճանաչէ զխորհուրդս իմաստնոց, զի են ընդունայն։
²¹Այսուհետեւ մի́ ոք պարծեսցի ՛ի մարդկանէ։
²²զի ամ(ենայն) ինչ ձեր է եթէ պաւղո́ս, եթէ ապաւղոս, եթէ կե́փաս, եթէ աշխա́րհ, եթէ կեա́նք, եթէ մա́հ, եթէ որ կա́նս, եթէ հանդերձեա́լքն. ամ(ենայն) ինչ ձե́ր է.
²³դուք ք(րիստո)սի́, ք(րիստո)ս ա(ստուածո)յ։

¹Այսպէս համարեսցին զմեզ մարդիկ, իբրեւ զպաշտօնեայս ք(րիստո)սի՝ եւ հազարապետս խորհրդոցն ա(ստուածո)յ։
²Արդ՝ խնդի́ր է ՛ի մէջ հազարապետաց, եթէ ոք հաւատարիմ գտցի։
³Այլ ինձ եւ ա́յս անարգանք են, եթէ ՛ի ձէնջ դատեցայց, կամ բնաւ իսկ ՛ի մարդկանէ. նա եւ զանձն իմ ո́չ քննեմ։
⁴զի ո́չինչ գիտեմ զանձին իմոյ. այլ ո́չ եթէ այսու արդարանամ, զի որ քննէն զիս՝ տ(է)ր է։
⁵Այսուհետեւ մի́ յառա́ջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ տ(է)ր որ լուսաւո́ր առնիցէ զգաղտնի́ս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհո́ւրդս սրտից. եւ ապա́ իւրաքանչիւր գովութի(ւն) եղիցի յա(ստուածո)յ։

⁶Զայս ե́ղբարք՝ առակեցի յա́նձն իմ եւ յապաւղոս՝ վ(ա)ս(ն) ձեր. զի ՛ի մէնջ ուսջիք՝ մի́ ինչ առաւել քան զգրեալսն իմանալ. զի մի́ այր քան զընկեր հպարտանայցէք ՛ի վերայ ընկերին։
⁷Իսկ արդ ո՞վ է որ քննիցէ զքեզ. զի՞նչ ունիս զոր ո́չ իցէ առեալ. եւ եթէ առեր՝ զի՞ պարծիս իբրեւ զչառեալ։
⁸Արդէն իսկ յագեալ իցէք, եւ արդէ́ն մեծացարուք, առանց մե́ր թագաւորեցէք. եւ երանի́ թէ թագաւորէիք, զի եւ մեք ընդ ձե́զ թագաւորէաք։
⁹Ինձ ա́յսպէս թուի՝ թէ զմեզ զառաքեալս. յետնո́րդս արար ա(ստուա)ծ՝ իբեւ զմահապարտս. զի տեսի́լ եղեաք աշխարհի, եւ հրեշտակա́ց եւ մարդկա́ն։
¹⁰Մեք յիմա́րք վ(ա)ս(ն) ք(րիստո)սի, եւ դուք իմաստո́ւնք ՛ի ք(րիստո)ս. մեք տկարք՝ եւ դուք հզօ́րք. դուք փառաւորեալք՝ եւ մեք անա́րգք

¹¹մինչեւ ցայսօր ժամանակի։ եւ քաղցեաք, եւ ծարաւեցաք, եւ մե́րկ գնացաք, եւ կռփահարեցաք, եւ անհանգի́ստ եղեաք.
¹²եւ աշխատեցա́ք ձեռօք մերովք. բամբասէին զմեզ՝ օրհնեաք. հալածէին՝ յանձն առնուեաք.
¹³հայհոյէին՝ աղաչէա́ք, իբրեւ առակ նշաւակի́ եղեաք ամ(ենայն) աշխարհի. ամենեցո́ւն փարելի լինել մինչեւ ցայժմ։
¹⁴Ոչ եթէ յամօթ ինչ առնելով զձեզ՝ գրեմ զայս, այլ իբրեւ զորդի́ս սիրելիս խրատեմ։
¹⁵թէպէտ եւ բեւր դաստիարակս ունիցիք ՛ի ք(րիստո)ս, այլ ո́չ եթե բ(ա)զ(ու)մ հարս. զի ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս՝ աւետարանաւն ե́ս ծնայ զձեզ։
¹⁶Արդ աղաչեմ զձեզ՝ նմանօղք ինձ եղիջի́ք։

¹⁷վ(ա)ս(ն) այնորիկ առաքեցի առ ձեզ զտիմոթէոս, որ է իմ որդի սիրելի՝ եւ հաւատարիմ ՛ի տ(է)ր. որ յիշեցուսցէ́ ձեզ զճանապարհս իմ որ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս. ո(ր)պ(էս) եւ ամենա́յն ուրեք՝ յամ(ենայն) եկեղեցիս ուսուցանեմ։
¹⁸Որպէս թէ չիցե́մ գալոց առ ձեզ, ոմանք հպարտացան։
¹⁹այլ եկի́ց հո́ւպ ընդ հուպ՝ եթէ տ(է)ր կամեսցի. եւ ՛ի մի́ տառից՝ ո́չ զբանս հպարտացելոցն, այլ զզօրու(թ)ի(ւն)։
²⁰զի ո́չ եթէ բանի́ւք է արքյութի(ւն) ա(ստուածո)յ, այլ զօրութ(եամ)բ։
²¹Արդ՝ ո՞(ր)պ(էս) կամիք, գաւազանա՞ւ եկից առ ձեզ, եթէ սիրո́վ հոգւոյն՝ հեզու(թ)ե(ան), եւ արդարու(թ)ե(ան), եւ խոնարհու(թ)ե(ան)։

¹Բնաւ՝ եւ անուանի՞ իսկ ՛ի ձեզ ընդէ́ր պոռնկութի(ւն), եւ այնպիսի պոռնկու(թ)ի(ւն)՝ որ ո́չ եւ ՛ի հեթանոսս, ո(ր)պ(էս) թէ զկի́ն հօր իւրոյ ունել։
²եւ դուք հպարտացեա́լ էք. եւ ո́չ առաւել զգացարուք, զի բարձցի́ ՛ի միջո́յ ձերմէ՝ որ զգործն զայն գործեաց։
³Զի ես թէպէտ եւ մարմնով մեկուսի́ եմ, սակայն հոգւով մե́րձ եմ. բայց արդէն իսկ իբրեւ ՛ի մօտո́յ ընտրեցի. զայն որ այնպէ́սն գործեաց.
⁴յանուն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, ժողօվել ձեզ ՛ի միասին, եւ իմոյ հոգւոյս՝ զօրութ(եամ)բն հանդերձ տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի,
⁵մատնել զայնպիսին սատանայի ՛ի սատակո́ւմն մարմնոյ. զի ոգին ապրեսցի́ յօրն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։

⁶Ո́չ բարւոք են պարծանքդ ձեր. ո՞չ գիտէք եթէ փո́քր մի խմոր զամ(ենայն) զանգուածն խմորէ։
⁷սրբեցէ́ք ՛ի բա́ց զհին խմորն, զի եղիջիք նո́ր զանգուած, ո(ր)պ(էս) է́քդ անխմորք. քանզի զատի́կ մեր զենաւ ք(րիստո)ս։
⁸Այսուհետեւ արտասցո́ւք տօնս. մի́ ՛ի խմորն հին, եւ մի́ ՛ի խմորն չարու(թ)ե(ան) եւ անզգամու(թ)ե(ան). այլ յանխմոր ստուգութե(ա́ն) եւ ճշմարտու(թ)ե(ան)։
⁹Գրեցի ձեզ ՛ի թղթի այդր չխառնակե́լ ընդ պոռնիկս։
¹⁰եւ ո́չ եթէ ը(ստ) պոռնիկս աշխարհիս այսորիկ, կամ ընդ ագա́հս, կամ ընդ յափշտակօղս, կամ ընդ կռապարիշտս. ապա թէ ոչ՝ պարտ էիք եւ յաշխարհէ́ իսկ ելանել։

¹¹բայց արդ՝ գրեցի ձեզ չխառնակե́լ։ Եթէ ոք եղբայր անուանեալ կամ պոռնի́կ իցէ, կամ կռապարիշտ, կամ ագա́հ, կամ բամբասօղ, կամ արբեցօղ, կամ յափշտակօղ. ը(ստ) այնպիսումն եւ հա́ց մի́ ուտել։
¹²Զի կա́յ իմ եւ զարտաքինսն դատելոյ. ոչ ապաքէն դուք զներքինսն դատիցիք.
¹³եւ զարտաքինսն ա(ստուա)ծ դատիցի. բարձէ́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։

¹Իշխէ՞ ոք ՛ի ձէնջ՝ եթէ ի́րք ինչ իցեն ընդ ընկերի́ իւրում, դատել առաջի անիրաւաց, եւ ո́չ առաջի́ սրբոց։
²եթէ ո՞չ գիտէք՝ զի սուրբք զաշխարհ դատին. եւ եթէ ձեւք դատի աշխարհ, ապա ո́չ էք արժանի անարգ ատենից։
³ո՞չ գիտէք եթէ զհրեշտակս դատիմք, թո́ղ թէ զերկրաւորս։
⁴Զերկրաւոր ատեանս եթէ յանձն առնուցուք, զանա́րգս եկեղեցւոյ դատաւո́րս նստուցանէ́ք։
⁵առ ամօթոյ ձերոյ ասեմ։ այնչափ ո́չ գոյ ոք իմաստուն ՛ի ձեզ, որ կարիցէ իրաւունս ընտրել ՛ի մէջ եղբօր իւրոյ։
⁶այլ եղբայր ընդ եղբօր դատի, եւ զայն ՛ի մէջ անհաւատից։

⁷Եւ արդ՝ ամենեւին իսկ վատթարու(թ)ի́(ւն) է ՛ի ձեզ, զի՞ դատաստանք իսկ գոն ՛ի միջի ձերում։ ընդէ՞ր ոչ դուք զրկիք, եւ ո՞չ դուք առաւել նեղիք։
⁸այլ դուք զրկէ́ք եւ նեղէ́ք, եւ այդ զեղբա́րս եւս։
⁹Եթէ ո՞չ գիտէք՝ զի անիրաւք զարքայութի(ւն) ա(ստուածո)յ ո́չ ժառանգեն. մի́ խաբիք, ո́չ պոռնիկք, ո́չ կռապարիշտք, ո́չ շունք,
¹⁰ո́չ իգացեալք, ո́չ արուագէտք, ո́չ գողք, ո́չ ագահք, ո́չ արբեցօղք, ո́չ բամբասօղք, եւ ո́չ յափշտակօղք՝ զարքայու(թ)ի(ւն)ն ա(ստուածո)յ ո́չ ժառանգեն։
¹¹Եւ դուք՝ այնպիսի́ք ոմանք էիք. այլ լուացարուք. այլ սրբեցարուք. այլ արդարացարուք, յանուն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի, եւ ՛ի հոգին ա(ստուածո)յ մերոյ։

¹²Ամենայն ինչ ինձ մա́րթ է, այլ ո́չ ամ(ենայն) ինչ օգուտ է. ամ(ենայն) ինչ ինձ մարթ է, այլ ո́չ եթէ ես ընդ իշխանութ(եամ)բ ուրուք լինիցիմ։
¹³Կերակուր որովայնի, եւ որովայն կերակրոյ. այլ ա(ստուա)ծ զսա́ եւ զն(ո)ս(ա) խափանեսցէ́։ բայց մարմին՝ ո́չ պոռնկու(թ)ե(ան), այլ տ(եառ)ն, եւ տ(է)ր մարմնոյ։
¹⁴այլ ա(ստուա)ծ՝ որ եւ զտ(է)րն յարոյց, եւ ձե́զ յարուսցէ զօրութ(եամ)բ իւրով։
¹⁵Ո՞չ գիտէք եթէ մարմինք ձեր անդա́մք են ք(րիստո)սի. արդ առեալ զամդա́մս ք(րիստո)սի, առնիցեմք անդա́մս պոռնկի՞. քա́ւ լիցի։
¹⁶Եթէ ո՞չ գիտէք, զի որ մերձենայ ՛ի պոռնիկ՝ մի́ մարմին է. եղիցին ասէ, երկոքին ՛ի մարմին մի։
¹⁷եւ որ մերձենայ ՛ի տ(է)ր, մի հոգի են։

¹⁸փախերո́ւք ՛ի պոռնկու(թեն)է։ Զամ(ենայն) մեղս զոր եւ գործէ́ մարդ՝ արտաքո́յ մարմնոյ իւրոյ է. իսկ որ պոռնկին՝ յի́ւր մարմինն մեղանչէ։
¹⁹Եթէ ո՞չ գիտէք, զի մարմինք ձեր տաճար են հոգւո́յն որ է ՛ի ձեզ՝ զոր ունիքն յա(ստուածո)յ. եւ չէ́ք անձանց տէր
²⁰քանզի գնո́ց գնեցայք։ փառաւո́ր արարէք զա(ստուա)ծ ՛ի մարմինս ձեր եւ յոգի́ս ձեր։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) որոյ գրեցէքն առ իս, բարի́ոք է մարդոյ ՛ի կին մարդ չմերձենալ։
²բայց վասն պոռնկու(թ)ե(ան), իւրաքանչի́ւրոք զի́ւր կին կալցի, եւ իւրաքանչիւրոք կին՝ զի́ւր այր կալցի́։
³կնոջ՝ ա́յր իւր, զպարտն հատուսցէ́. նոյնպէս եւ կինն՝ ա́ռն իւրում։
⁴զի կին՝ մարմնոյ իւրում ո́չ իշխէ, այլ ա́յրն. նոյնպէս եւ այրն՝ իւրում մարմնոյ ո́չ իշխէ, այլ կի́նն։
⁵Մի́ զրկէք զմիմեանս։ բայց եթէ ինչ ՛ի միաբանութ(են)է́ առ ժամանա́կ մի́, զի ուխտի́ցն պարապիցէք, եւ դարձեալ ՛ի նո́յն դարձջի́ք. զի մի́ փորձեսցէ զձեզ սատանայ վասն անխարնութե(ա)ն ձերոյ։
⁶Զայս ասեմ ներելո́վ, եւ ո́չ հրաման տալով։

⁷քանզի կամիմ եթէ ամ(ենայն) մարդ լինէր իբրեւ զի́ս. այլ իւրաքանչիւրոք զի́ւր շնորհս ունի յա(ստուածո)յ, ո́մն այսպէս եւ ոմն այնպէս։
⁸բայց ամուրեացն եւ այրեացն ասեմ, լա́ւ է ն(ո)ց(ա) թէ կայցեն իբրեւ զիս։
⁹ապա թէ ո́չ ունիցին ժոյժ, ամուսնասցին. զի լա́ւ է ամուսնանալ՝ քան զջեռնուլ։
¹⁰Այլ կանամբեացն պատուիրեմ, ո́չ ես՝ այլ տ(է)ր. կնոջ յառնէ մի́ մեկնել։
¹¹ապա եթէ մեկնեսցի, անա́յր մնասցէ, կամ անդրէ́ն ընդ առն իւրում հաշտեսցի. եւ առն՝ զկին իւր մի́ թողուլ։
¹²Բայց այլոց ե́ս պատուիրեմ, ո́չ եթէ տ(է)ր. եթէ ոք եղբայր՝ կին ունիցի անհաւատ, եւ նմ(ա) հաճոյ իցէ բնակիլ ընդ նմա, մի́ թողցէ զնա։

¹³եւ կին որ ունիցի այր անհաւատ, եւ նմա կա́մ իցէ բնակել ընդ նմա, մի́ թողցէ զայրն.
¹⁴զի սո́ւրբ է այրն անհաւատ, կնա́ւն. եւ սուրբ է կինն անհաւա́տ, արամբն. ապա թէ ոչ՝ որդիքն ձեր պի́ղծ են. բայց այժմ սո́ւրբ են։
¹⁵Ապա եթէ անհաւատն մեկնիցի, մեկնեսցի́. զի ո́չինչ հարկ ՛ի վերա́յ կայ եղբօրն կամ քեռն յայնպիսի իրս. քանզի ՛ի խաղաղութի́(ւն) կոչեաց զմեզ ա(ստուա)ծ։
¹⁶Զի՞ գիտես կին դու՝ եթէ զայր քո ապրեցուսցես. կամ զի՞ գիտես ա́յր դու՝ եթէ զկին քո ապրեցուսցես։
¹⁷եթէ ոչ իւրաքանչի́ւր ումեք որպէս եւ բաժանեա́ց տ(է)ր, զիւրաքանչիւրոք ո(ր)պ(էս) եւ կոչեա́ց ա(ստուա)ծ, ա́յնպէս գնասցէ։ եւ ա́յսպէս ընդ ամ(ենայն) եկեղեցիս պատուէր տամ։

¹⁸Թլփատեա́լ ոք կոչեցաւ, մի́ ցանկասցի անթլփատու(թ)ե(ան). յանթլփատու(թեն)է́ ոք կոչեցաւ, մի́ թլփատեսցի։
¹⁹զի նթլփատութի́(ւն) ո́չինչ է, եւ անթլփատութի(ւն) ո́չինչ. այլ պահպանութի(ւն) ա(ստուածո)յ պատուիրանացն.
²⁰բայց իւրաքանչիւրոք յո́ր կոչումն կոչեցաւ, ՛ի նմի́ն կացցէ։
²¹Ծառայ կոչեցար, մի́ փոյթ լիցի քեզ. այլ թէ կարիցե́ս եւս ազա́տ լինել, քեզ ա́յնպէս լաւ իցէ։
²²զի որ ՛ի տ(է)ր կոչեցեալ իցէ ծառայն, ազա́տ տ(եառ)ն է. նոյնպէս եւ որ ազատն կոչեցեալ է, ծառա́յ ք(րիստո)սի է։
²³Գնոց գնեցայք՝ մի́ լինիք ծառա́յք մարդկան։
²⁴իւրաքանչիւր յո́ր կոչումն կոչեցաւ եղբա́րք, ՛ի նմին կացցէ առաջի ա(ստուածո)յ։

²⁵Այլ վ(ա)ս(ն) կուսանաց հրաման ինչ ՛ի տ(եառ)նէ ո́չ ունիմ. բայց խրատ տա́մ, ո(ր)պ(էս) ողորմելոյ ուրուք ՛ի տ(եառ)նէ, հաւատարի́մ լինել։
²⁶համարիմ թէ ա́յնպէս լաւ իցէ։ բայց վ(ա)ս(ն) վտանկին որ ՛ի վերայ կայ, բարիո́ք է մարդոյ թէ այնպէս իցէ։
²⁷Կապեա́լ ես ՛ի կին, մի́ խնդրեր արձակել. արձակեալ ես ՛ի կնոջէ, մի́ խնդրեր կին։
²⁸զի եթէ ամուսնանայցես՝ ոչ մեղար. եւ եթէ ամուսնանայցէ կոյսն՝ ո́չ մեղաւ, մայց նեղու(թ)ի(ւն) մարմնոյ ունիցին այնպիսիքն։ այլ ես խնայեցի́ ՛ի ձեզ։
²⁹Բայց զա́յս ասեմ ե́ղբարք, եթէ ժամանակս կարճեա́լ է այսուհետեւ։ զի որ ունիցին կանայս՝ որպէս թէ չունիցի́ն.

³⁰եւ որ լայցենն, ո(ր)պ(էս) թէ ո́չ լայցեն.եւ որ խնդանն, որպէս թէ ոչ խնդայցեն. եւ որ գնենն, ո(ր)պ(էս) թէ չունիցին.
³¹եւ որ վարենն զաշխարհս. որպէս թէ չվայելիցեն. զի անցեա́լ է վայելչութի(ւն) աշխարհիս այսորիկ։
³²Այլ կամիմ զձեզ անհոգս լինել. զի որ անկինն է՝ հոգայ զտ(եառ)ն, թէ ո́րպէս հաճոյ լիցի տ(եառ)ն.
³³եւ որ կանամբին է, հոգայ զաշխարհիս՝ թէ որպէս հաճոյ լիցի կնոջ իւրում։
³⁴Եւ ահա մեկնեցան ՛ի միմեանց առնակինն եւ կոյսն. զի կոյսն հոգայ զտ(եառ)ն, զի իցէ ս(ուր)բ մարմնով եւ հոգւով, եւ առնակինն հոգայ զաշխարհիս՝ թէ ո(ր)պ(էս) հաճոյ լիցի առն իւրում։

³⁵Այլ զայս վ(ա)ս(ն) ձերոյ օգտի ասեմ. ո́չ եթէ խե́ղդ ինչ արկանեմ ձեզ, այլ վ(ա)ս(ն) պարկեշտութե(ան)՝ եւ հպատակու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն առանց զբաղանաց։
³⁶Ապա թէ ոք ամօթ համարեսցի վ(ա)ս(ն) կուսին իւրոյ՝ եթէ իցէ ելեա́լ ըստ չափ, եւ այնպէս ինչ պա́րտ իցէ լինել. զոր կամի արասցէ, ո́չ մեղանչէ. ամուսնասցի́։
³⁷Իսկ որ հաստատեալ է ՛ի սրտի իւրում, եւ վտանկ ինչ ո́չ իցէ նմա, իշխանութի́(ւն) ունի ՛ի վերայ կամաց իւրոց. եւ զա́յն ընտրեաց ՛ի սրտի իւրում՝ պահել զկոյսն իւր, բարւո́ք առնէ։
³⁸եւ որ ամուսնացուցանէ զկո́յսն իւր, բարւո́ք առնէ. եւ որ ո́չն ամուսնացուցանէ՝ լա́ւ եւս առնէ։

³⁹Կին կապեալ է ցորչափ ժամանակս կենդանի է այր ն(ո)ր(ա). ապա եթէ ննջիցէ այր ն(ո)ր(ա), ազա́տ է, ում կամիցի ամուսնանալ. բայց միայն տէրամբ։
⁴⁰բայց երանելի́ եւս է՝ թէ այնպէս կացցէ ըստ իմո́ւմ խրատու։ ես այսպէս համարիմ՝ թէ եւ յի́ս իցէ հոգի ա(ստուածո)յ։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) զոհի́ց կռոցն, գիտեմք եթէ ամենեքի́ն գիտութի(ւն) ունիք։ գիտութի(ւն) հպարտացուցանէ, այլ սէր շինէ́։
²Եթէ ոք կամիցի գիտել ինչ, չե́ւեւս գիտաց՝ որպէս արժան է գիտել։
³բայց որ սիրէ զա(ստուա)ծ, նա́ է տեղեկացեալ ՛ի նմանէ։
⁴Այլ վ(ա)ս(ն) կերակրոցն զոհելոց՝ գիտեմք եթէ ո́չինչ իսկ կուռքդ են յաշխարհի. զի չի́ք ոք ա(ստուա)ծ բա́ց ՛ի միոյն։
⁵Զի թէպէտ եւ իցեն անուանեալ աստուածք՝ եթէ յերկինս, եւ եթէ յերկրի. ո(ր)պ(էս) եւ են աստուածք բ(ա)զ(ու)մք՝ եւ տեարք բ(ա)զ(ու)մք.
⁶այլ մեզ մի́ է ա(ստուա)ծ, հա́յր՝ յորմէ ամ(ենայն), եւ մե́ք ՛ի նա. եւ մի́ տ(է)ր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս, որով ամ(ենայն), եւ մե́ք նովաւ։

⁷Այլ ո́չ յամենեսեան գիտութի(ւն) է։ ոմանք առ խղճի մտաց մինչեւ ցայժմ զկռոցն իբրեւ զզոհեա́լ ուտեն. եւ խիղճ մտաց ն(ո)ց(ա) քանզի տկա́ր է, պղծի́։
⁸Այլ կերակուր զմեզ առաջի ա(ստուածո)յ ո́չ կացուցանէ. ո́չ եթէ չուտեմք՝ պակասեմք ինչ, եւ ո́չ եթէ ուտեմք՝ առաւելումք ինչ։
⁹բայց զգո́յշ լերուք՝ գուցէ իշխանու(թ)ի(ւն)դ ձեր այդ՝ գայթագղութի́(ւն) լիցի տկարաց։
¹⁰Եթէ ոք տեսանիցէ զքեզ՝ որ զգիտութի(ւն)դ ունիս՝ բազմեա́լ ՛ի մեհենի, ոչ ապաքէն խիղճ մտաց նորա, որ տկարութ(եամ)բն զգածեալ է, անդրէն շինեցի ուտե́լ զզոհեալն.
¹¹եւ կորնչիցի տկար եղբայրն ՛ի քում գիտու(թ)ե(ան)ն, վ(ա)ս(ն) որոյ ք(րիստո)սն մեռաւ։

¹²եւ ա́յսպէս յանցուցեալ յեղբարս, եւ զխիղճ մտաց տկարացն զայրացուցեալ, ՛ի ք(րիստո́)ս մեղանչէ։
¹³Վ(ա)ս(ն) որոյ եթէ կերակուր գայթագղեցուցանէ. զեղբայրն իմ, ո́չ կերայց միս յաւիտեան, զի մի́ զեղբայրն իմ գայթագղեցուցից։

¹Ոչ ապաքէն ազա́տ եմ, ոչ ապաքէն առաքեա́լ եմ. ոչ ապաքէն զտ(է)ր մեր յ(իսու)ս ք(րիստո)ս աչօք իմովք տեսի́, ոչ ապաքէն գործ իմ դո́ւք էք ՛ի տ(է)ր։
²թէպէտ եւ այլոց չիցեմ առաքեալ, այլ դէպ ձեզ ե́մ. զի կնի́ք իսկ առաքելու(թ)ե(ան) իմոյ դո́ւք էք ՛ի տ(է)ր։
³Իմ պատասխանի ուր զիս հարցանիցեն՝ ա́յս է։
⁴միթէ ոչ ունիցիմք իշխանու(թ)ի(ւն) ուտել եւ ըմպել։
⁵միթէ ո՞չ ունիցիմք իշխանու(թ)ի(ւն) զքորս կանայս շրջեցուցանել ընդ մեզ. ո(ր)պ(էս) եւ ա́յլ առաքեալքն, եւ եղբարքն տ(եառ)ն, եւ կեփաս։
⁶եթէ միայն ե́ս եւ բառնաբաս ո՞չ ունիցիմք իշխանութի(ւն) չգործե́լ ինչ։

⁷Ո՞ ոք երբէք զինուորիցի իւրովք թոշակօք. ո՞ ոք տնկիցէ այգի՝ եւ ՛ի պտղոյ ն(ո)ր(ա) ո́չ ուտիցէ. ո՞ ոք արածիցէ խաշն՝ եւ ՛ի կաթանէ խաշինն ո́չ ուտիցէ։
⁸Մի́թէ ըստ մարդկու(թ)ե(ան)՞ խօսիցիմ զայս. կամ թէ եւ օրէնքն զսոյն ո՞չ ասիցեն։
⁹՛ի մովսիսի իսկ օրէնսն գրեալ է. ո́չ կապեսցես զցռո́ւկ եզին կալոտւոյ։ միթէ՝ զեզա՞նց ինչ փո՞յթ էր ա(ստուածո)յ։
¹⁰ոչ ապաքէն վ(ա)ս(ն) մե́ր ասէ. քանզի վ(ա)ս(ն) մեր գրեցաւ։ զի յուսո́վ պարտի որ սերմանէն՝ սերմանել. եւ որ կասուն՝ յուսո́վ վայելել։
¹¹Եթէ մեք ՛ի ձեզ զհոգեւորսն սերմանեցաք, մե́ծ ինչ է, եթէ ՛ի ձէնջ զմարմնաւո́րսդ հնձիցեմք։

¹²եթէ այլք ձերո́վ իշխանու(թեամ)բդ վայելեն, ոչ առաւե́լ եւս մե́ք։ այլ ո́չ ՛ի գործ ինչ արկաք զիշխանութի(ւն)ս զայս. բայց ամ(ենայն)ի համբերեմք, զի մի́ խափան ինչ լինիցիմք աւետարանին։
¹³Ո՞չ գիտէք՝ եթէ որ ՛ի տաճարին գործեն, ՛ի տաճարէ́ անտի ուտեն. եւ որ սեղանոյն պաշտօնեայք են, ՛ի սեղանո́յ անտի վայելեն։
¹⁴նոյնպէս եւ տ(է)ր հրամա́ն ետ. որոց զաւետարանն աւետարանեն, յաւետարանէ անտի կեալ։
¹⁵Բայց ես եւ ո́չ զմի ինչ յայսցանէ արկի ՛ի գործ, եւ ո́չ գրեցի զայդ, զի ինձ ա́յսպէս ինչ լինիցի։ լա́ւ է ինձ մանաւանդ մեռանել, եւ ո́չ զի զպարծանս իմ ոք ընդունայն համարիցի։
¹⁶Զի եթէ աւետարանեմ, ո́չինչ են ինձ պարծանք. քանզի հարկ ՛ի վերայ կայ. բայց վա́յ է ինձ թէ ոչ աւետարանեմ։

¹⁷եթէ կամաւ զայն առնեմ, վա́րձք են ինձ. եւ եթէ ակամայ, տնտեսութի́(ւն) յանձն է ինձ։
¹⁸Եւ արդ՝ զի՞նչ վարձք իցեն ինձ, եթէ յաւետարանելն ձրի́ տաց զաւետարանն՝ զի մի́ զեղծցի́մ ինչ իշխանու(թեամ)բս իմով յաւետարանի́ անդ։
¹⁹Քանզի ազա́տ էի յամենայնէ, եւ ամենեցուն զանձն ՛ի ծառայութե(ան) կացուցի, զի զբ(ա)զ(ու)մս շահեցայց։
²⁰Եղէ ընդ հրեայսն իբրեւ զհրեայ, զի զհրեա́յսն շահեցայց։
²¹եղէ ընդ օրինօք, իբրեւ զայնոսիկ որ ընդ օրինօ́քն էին. իբրեւ ո́չ եթէ ը(ստ) օրինօքն էի, այլ զի որ ընդ օրինօ́քն իցեն՝ եւ զն(ո)ս(ա) շահեցայց։ ընդ անօրէնս եղէ́ իբրեւ զանօրէն. իբր ո́չ եթէ անօրէն ինչ էի յա(ստուածո)յ, այլ ընդ օրինօքն ք(րիստո)սի. զի շահեցա́յց զանօրէնսն։

²²եղէ ընդ տկարս իբրեւ զտկար, զի զտկա́րսն շահեցայց։ ընդ ամենայնի ամենա́յն եղէ, զի թերեւս ապրեցուցից զոմանս։
²³Զայս ամ(ենայն) առնեմ վ(ա)ս(ն) աւետարանին, զի կցո́րդ եղէց նմա։
²⁴Ո՞չ գիտէք՝ եթէ որ յասպարիսին ընթանան, ընթանալ՝ ամենեքին ընթանան. բայց մի́ ոք առնու զյաղթու(թ)ե(ան)ն. այնպէս ընթացարո́ւք՝ զի հասանիցէք։
²⁵Ամենայն որ պատերաքմի, ամ(ենայն)ի́ ժուժկալ լինի. նոքա զի զեղծանելի́ պսակն առնուցուն, եւ մեք զանեղծու(թ)ե(ան)ն։
²⁶Արդ՝ ե́ս իսկ ա́յնպէս ընթանամ, ո́չ ո(ր)պ(էս) յաներեւոյթս ա́յնպէս մրցիմ, ո(ր)պ(էս) ո́չ թե զհո́ղմս ինչ կոծելով.

²⁷այլ ճնչե́մ զմարմինս իմ, եւ հնազանդեցուցանեմ. զի գուցէ՞ որ այլո́ցն քարոզեցի՝ ե́ս ինքն անպիտա́ն գտանիցիմ։

¹Ո́չ կամիմ եթէ տգէտք իցէք ե́ղբարք, զի հա́րքն մեր ամենեքի́ն ընդ ամպովն էին. եւ ամենեքին ընդ ծովն անցին.
²եւ ամենեքեան ՛ի մովսէս մկրտեցան յա́մպն եւ ՛ի ծովն.
³եւ ամենեքի́ն զնոյն զհոգեւոր զկերակուրն կերան.
⁴եւ ամենեքի́ն զնոյն զհոգեւոր ըմպելին արբին, զի ըմպէին ՛ի հոգեւո́ր վիմէն որ երթայր զհետ ն(ո)ց(ա). եւ վէմն էր ի́նքն ք(րիստո)ս։
⁵Այլ ո́չ եթէ ընդ բ(ա)զ(ու)մս ՛ի նոցանէ հաճեցաւ ա(ստուա)ծ. քանզի տապա́ստ անկան յանապատի անդ։
⁶եւ այն օրինակաւ լինէր վ(ա)ս(ն) մեր. զի մի́ լիցուք ցանկացօղք չարեաց, ո(ր)պ(էս) նոքայն ցանկացան։

⁷Եւ մի կռապա́շտք լինել՝ ո(ր)պ(էս) ոմանք ՛ի նոցանէ, ո(ր)պ(էս) եւ գրեա́լ է. նստա́ւ ժողովուրդն ուտե́լ եւ ըմպել՝ եւ յարեան ՛ի խաղա́լ։
⁸եւ մի́ պոռնկեսցուք, որպէս ոմանք պոռնկեցան ՛ի նոցանէ՝ եւ անկան ՛ի միո́ւմ աւուր քսան եւ չո́րք հազարք։
⁹եւ մի փորձեսցուք զտ(է)ր. որպէս ոմանք ՛ի նոցանէ փորձեցին, եւ յօձից անտի սատակեցան։
¹⁰եւ մի́ տրտնջեսցուք. որպէս ոմանք ՛ի նոցանէ տրտնջեցին, եւ կորեան ՛ի սատակչէ́ անտի։
¹¹Այլ ա́յն ամենայն օրինակա́ւ անցանէր ընդ նոսա. բայց գրեցաւ վասն մերո́յ խրատու, յորս վախճան յաւիտեա́նցն եհաս։
¹²Այսուհետեւ որ համարիցի հաստատո́ւն կալ, զգո́յշ լիցի գուցէ անկանիցի։

¹³Փորձութի(ւն) ՛ի ձեր վերայ ո́չ է եկեալ՝ բա́ց ՛ի մարդկանէ. այլ հաւատարի́մ է ա(ստուա)ծ, որ ո́չ արկցէ զձեզ ՛ի փորձութի(ւն) առաւել քան զկար ձեր. այլ արասցէ ընդ փորձութե(ա)ն եւ զե́լսն. զի համբերե́լ կարասջիք։
¹⁴Վասն որոյ լիրելիք իմ փախերուք ՛ի կռապաշտութ(են)է։
¹⁵իբրեւ ընդ իմաստո́ւնս խօսիմ. ընտրեցէ́ք ձեզէ́ն զոր ասեմս։
¹⁶Բաժա́կն օրհնութե(ան) զոր օրհնեմք՝ ոչ ապաքէն հաղորդութի(ւն)ւն է արեանն ք(րիստո)սի. հացն զոր բեկանեմք, ոչ ապաքէն հաղորդութի(ւն) է մարմնոյն ք(րիստո)սի։
¹⁷զի մի հաց՝ մի́ մարմին եմք բազումքս. զի ամենեքին ՛ի միոջէ́ հացէ անտի վայելեմք։

¹⁸Տեսէ́ք զի(սրա)էլն ըստ մարմնոյ. ոչ ապաքէն որ ուտեն ՛ի զոհիցն, հաղորդք են սեղանոյն։
¹⁹իսկ արդ՝ զի՞նչ ասեմ, եթէ զոհեալն իցէ՞ ինչ. եւ կամ կո́ւռքն իսկ՝ իցե՞ն ինչ։
²⁰Այլ զոր զոհենն հեթանոսք, դիւաց՝ եւ ո́չ ա(ստուածո)յ զոհեն։ ոչ կամիմ զձեզ հաղորդս դիւաց լինել. քանզի ո́չ կարէք զբաժակն տ(եառ)ն ըմպել՝ եւ զբաժակն դիւաց։
²¹եւ ոչ կարէք ՛ի սեղանոյ տ(եառ)ն վայելել՝ եւ ՛ի սեղանոյ դիւաց։
²²եթէ նախանձ ինչ արկանիցեմք տ(եառ)ն. մի թէ զօրագոյնք իցեմք քան զնա։
²³Ամենայն ինչ ինձ մա́րթ է, այլ ո́չ ամ(ենայն) ինչ օգուտ է. ամ(ենայն) ինչ ինձ մարթ է, այլ ո́չ ամ(ենայն) ինչ շինէ։
²⁴մի́ ոք զանձին եւ եթ խնդրեսցէ՝ այլ եւ զընկերին։

²⁵Ամենայն ինչ որ ՛ի սպանդանոցի վաճառի, կերա́յք՝ եւ մի́ խնդրէք վ(ա)ս(ն) խղճի մտաց.
²⁶զի տ(եառ)ն է երկիր լրիւ իւրով։
²⁷Եթէ ոք կոչեսցէ զձեզ յանհաւատից, եւ կամիցիք երթալ. զամ(ենայն) ինչ որ առաջի դնիցի, կերայք՝ եւ մի́ խտրեք վ(ա)ս(ն) խղճի մտաց։
²⁸ապա թէ ոք ասասցէ ձեզ՝ թէ այդ զոհեալ է, մի́ ուտիցէք վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)՝ որ գուշակն եղեւ, եւ վ(ա)ս(ն) խղճի մտացն։
²⁹Այլ զխիղճ մտացն ասեմ, ո́չ զիւրն, այլ զընկերին։ իսկ ընդէ՞ր բնաւ ազատութի(ւն)ս իմ դատիցի յայլո́յ խղճէ մտաց։
³⁰եթէ ես շնորհօք վայելեմ, ընդէ՞ր հայհոյիցիմ, վասն որոյ ե́սն գոհանամ։

³¹Արդ՝ եթէ ուտիցէք, եթէ ըմպիցէք, եթէ զինչ եւ գործիցէք, զամենայն ինչ ՛ի փա́ռս ա(ստուածո)յ արասջի́ք։
³²առանց գայթագղութի́(ւն) դնելոյ հրէից եւ հեթանոսաց՝ լինիցի́ք, եւ եկեղեցւո́յն ա(ստուածո)յ։
³³Որպէս եւ ես ամենեւին ամենեցո́ւն հաճոյ լինիմ. ո́չ խնդրեմ զանձին օգուտ, այլ զբազմա́ց զի ապրեսցին։

¹Նմանօ́ղք ինձ եղերուք, որպէս եւ ես ք(րիստո)սի։
²Գովեմ զձեզ՝ զի զամ(ենայն) ինչ զիմ յիշէ́ք. եւ որպէս աւանդեցի́ ձեզ՝ զաւանդութի(ւն)սն ունիցիք։
³կամիմ զի գիտիցէ́ք դուք. եթէ ա́ռն ամ(ենայն)ի գլուխ ք(րիստո)ս է, եւ գլուխ կնոջ ա́յր, եւ գլուխ ք(րիստո)սի ա(ստուա)ծ։
⁴Ամենայն այր յորժամ յաղօթս կայցէ, կամ մարգարէանայցէ, եւ զգլուխն ծածկեա́լ ունիցի, յամօթ առնէ զգլուխն իւր։
⁵եւ ամ(ենայն) կին յորժամյաղօթս կայցէ, կամ մարգարէանայցէ բացա́ւ գլխով, յամօթ առնէ զգլուխն իւր, զի այնպէս համարէ՝ թէ գերծեա́լ իցէ։
⁶Զի եթէ ո́չ սքողեսցի կին, փոքրեսցէ զհե́րս իւր. ապա թէ անպատեհ է կնոջ փոքրել կ(ա)մ գերծուլ՝ սքողեսցի́։

⁷Ա́ռն մարդոյ չէ́ պարտ ծածկել զգլուխ, զի պատկեր եւ փա́ռք ա(ստուածո)յ է. իսկ կին՝ փա́ռք առն իւրոյ։
⁸զի ո́չ եթէ այր ՛ի կնոջէ է, այլ կին յառնէ́։
⁹քանզի ո́չ իսկ հաստատեցաւ այր վ(ա)ս(ն) կնոջ, այլ կին վ(ա)ս(ն) ա́ռն։
¹⁰Վ(ա)ս(ն) այնորիկ պարտի կինն շո́ւք դնել գլխոյն վ(ա)ս(ն) հրեշտակաց։
¹¹բայց ո́չ կին առանց առն, եւ ո́չ այր առանց կնոջ ՛ի տ(է)ր։
¹²զի ո(ր)պ(էս) կին յառնէ, նոյնպէս եւ այր ՛ի կնոջէ. բայց ամ(ենայն) յա(ստուածո)յ։
¹³Այլ դուք ձեզէ́ն տո́ւք զիրաւդ. արժա՞ն է կնոջ մարդոյ հոլանի́ յաղօթս կալ առաջի ա(ստուածո)յ։
¹⁴եւ ո՞չ բնութի(ւն)ն իսկ ուսուցանէ զձեզ. զի այր եթէ գիսաւոր է. անարգանք են նմ(ա)։

¹⁵բայց կին եթէ գիսաւոր է, փա́ռք են նմա. զի դէ́ոք փոխանակ զգեստու տուեա́լ են նմ(ա)։
¹⁶Ապա թէ ոք կամի հակառակօղ լինել, մեք չունի́մք այնպիսի սովորութի(ւն), եւ ո́չ եկեղեցիքն ա(ստուածո)յ։
¹⁷Այլ զայս պատուիրեմ, ո́չ ո(ր)պ(էս) թէ գովիցեմ, զի ո́չ ՛ի լա́ւ անդր՝ այլ ՛ի վատթա́րն նկրտիք։
¹⁸Նախ՝ յորժամ ՛ի մի վայր ժողովեցիք յեկեղեցին, լսեմ եթէ հերձուա́ծք գոն ՛ի ձեզ. եւ սակաւ ինչ հաւատացի։
¹⁹բայց եւ հերձուա́ծք լինելոց են ՛ի ձեզ. զի որ ընտիրքն իցեն ՛ի ձեզ՝ երեւեսցին։
²⁰Եւ արդ՝ ՛ի ժողօվելն ձեզ ՛ի միասին, ո́չ է տուն տ(եառ)ն ձեզ տեղի հա́ց ուտելոյ։
²¹զի իւրաքանչի́ւրոք զի́ւր ընթրիս յառաջանայ ուտել, եւ ոմն քաղցեալ, եւ ոմն արբեալ։

²²Միթէ տո՞ւնս ոչ ունիցիք ուտելոյ եւ ըմպելոյ. եթէ զեկեղեցեաւն ա(ստուածո)յ արհամարհէք, եւ յամօթ առնէք զչքաւորսն։ զի՞նչ ասացից, գովեցի՞ց զձեզ. յա́յդմ ո́չ գովեմ։
²³Զի ես ընկալայ ՛ի տ(եառ)նէ, զոր եւ ձեզն աւանդեցի, եթէ տ(է)ր յ(իսու)ս ՛ի գիշերին յորում մատնէր, ա́ռ հաց.
²⁴գոհացա́ւ. եբե́կ եւ ասէ. ա́յս է իմ մարմին որ վ(ա)ս(ն) ձեր. զա́յս արարէք առ իմոյ յիշատակի։
²⁵Նոյնպէս եւ զբաժակն յետ ընթրեացն, ա́ռ եւ ասէ. ա́յս բաժակ նոր ուխտ է իմով արեամբ. զա́յս արարէ́ք քանիցս անգամ թէ ըմպիցէք՝ առ իմոյ յիշատակի։
²⁶քանիցս անգամ թէ ուտիցէք զհացս զայս՝ եւ զբաժակս ըմպիցէք, զմա́հն տ(եառ)ն պատմեցէ́ք, մինչեւ եկեսցէ նա։

²⁷Այսուհետեւ՝ որ ուտիցէ զհացս, կամ ըմպիցէ զբաժակս տ(եառ)ն անարժանու(թեամ)բ, պարտակա́ն եղիցի մարմնոյ եւ արեանն տ(եառ)ն։
²⁸փորձեսցէ́ մարդ զանձն իւր, եւ ապա́ ՛ի հացէ անտի կերիցէ, եւ ՛ի բաժակէն արբցէ։
²⁹զի որ ուտէ եւ ըմպէ անարժանութ(եամ)բ, դատաստանս անձին իւրում ուտէ եւ ըմպէ. զի ո́չ խտրէ զմարմինն տ(եառ)ն։
³⁰Վ(ա)ս(ն) այնորիկ իսկ են ՛ի ձեզ բ(ա)զ(ու)մ հիւա́նդք եւ ախտաժէ́տք. եւ շա́տ եւս ա́յն են, որ եւ ննջեցեա́լքն իսկ իցեն։
³¹Զի եթէ զանձի́նս քննեաք, ապա ո́չ դատապարտեաք։
³²եւ եթէ դատիմք՝ ՛ի տ(եառ)նէ խրատիմք. զի մի́ ընդ աշխարհի դատապարտեսցուք։

³³Այսուհետեւ ե́ղբարք, յորժամ ՛ի մի վայր ժողօվեցիք ուտել, միմեանց մնասջի́ք։
³⁴ապա թէ ոք քաղցեալ իցէ, ՛ի տա́ն իւրում կերիցէ́. զի մի ՛ի դատապարտու(թ)ի(ւն) ժողովիցիք։ Բայց զա́յլ ինչ յորժամ եկից, յա́յնժամ պատուիրեցից։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) հոգեւորացն ե́ղբարք՝ ո́չ կամիմ եթէ տգէտք իցէք։
²գիտէ́ք իսկ, զի մինչ հեթանոսքն էիք, առ կուռս անմռունչս ո(ր)պ(էս) երթայիք եւ գայիք։
³Վասն որոյ ցուցանե́մ ձեզ. զի ո́չոք հոգւով ա(ստուածո)յ խօսի, եւ ասիցէ թէ նզովեալ յ(իսու)ս. եւ ո́չ ոք կարէ ասել՝ տ(է)ր զյ(իսու)ս, եթէ ոչ հոգւո́վն սրբով։
⁴Թէպէտ եւ բաժինք շնորհաց են՝ այլ հոգի նոյն է։
⁵եթէ բաժինք պաշտամանց են, այլ տ(է)ր նո́յն է։
⁶եթէ բաժինք յաջողութե(ան)ց են, այլ ա(ստուա)ծ նո́յն է՝ որ աջողէ զամ(ենայն) յամենայնի։
⁷Բայց իւրաքանչիւր ումեք տուեալ է յայտնութի(ւն) հոգւոյն՝ առ իւրաքանչի́ւր օգո́ւտ։

⁸Ումեմն ՛ի հոգւոյն տուեալ է բան իմաստութե(ան). այլում բա́ն գիտութե(ան) ըստ նմին հոգւոյ.
⁹միւսումն հաւա́տք՝ նովին հոգւով. այլում շնո́րհս բժշկութե(ան)ց նովին հոգւով.
¹⁰այլում աջողու(թ)ի(ւն)ք զօրութե(ան)ց. այլում մարգարէութի́(ւն). այլում ընտրութի́(ւն) հոգւոյ. այլում ա́զգք լեզուաց. այլում թարգմանու(թ)ի(ւն)ք լեզուաց։
¹¹այլ զայս ամ(ենայն) աջողէ մի եւ նո́յն հոգի, եւ բաժանէ́ իւրաքանչիւր ո(ր)պ(էս) եւ կամի։
¹²Որպէս մարմին մի́ է, եւ անդամս բ(ա)զ(ու)մս ունի. եւ ամ(ենայն) բ(ա)զ(ու)մ անդամք մարմնոյն՝ մի մարմին է. նոյնպէս եւ ք(րիստո)ս։

¹³քանզի միով հոգւով մեք ամենեքեան ՛ի մի́ մարմին մկրտեցաք. եթէ հրեա́յք, եթէ հեթանո́սք, եթէ ծառա́յք, եթէ ազատք, ամենեքին զմի́ հոգի արբաք։
¹⁴Քանզի մարմին ո́չ մի անդամ է, այլ բազո́ւմ։
¹⁵եթէ ասիցէ ոտն, զի չեմ ձեռն՝ չե́մ ՛ի մարմնոյ անտի, ո́չ այնու չիցէ ՛ի մարմնոյ անտի։
¹⁶եւ եթէ ասիցէ ունկն, վ(ա)ս(ն) զի չեմ ակն՝ չե́մ ՛ի մարմնոյ անտի, ոչ այնու չիցէ ՛ի մարմնոյ անտի։
¹⁷եթէ ամ(ենայն) մարմինն ա́կն էր, ո՞ւր էր ունկն։ եւ եթէ ամ(ենայն) լսելիք էին, ո՞ւր էին հոտոտելիք։
¹⁸Բայց արդ՝ ա(ստուա)ծ եդ զանդամսն՝ զմի մի́ իւրաքանչի́ւր ՛ի նոցանէն ՛ի մարմին՝ որպէս եւ կամեցաւ։
¹⁹ապա թէ էր ամ(ենայն) մի անդամ, ո՞ւր էր մարմին։

²⁰Բայց արդ՝ անդամք բազումք են, եւ մարմին մի́։
²¹ոչ կարէ ակն ասել ցձեռն, թէ չե́ս ինձ պիտոյ, եւ կամ դարձեալ գլուխն ցոտսն՝ թէ չէ́ք ինձ պիտոյ։
²²այլ առաւել որ թուին անդամք մարմնոյն՝ թէ տկարագոյնք իցեն, կարեւորք են.
²³եւ որ թուինն թէ անարգագոյնք իցեն մարմնոյն, այնց առաւելագո́յն պատիւ առնեմք. եւ ամօթոյքն մեր առաւե́լ եւս պարկեշտու(թ)ի(ւն) ունին։
²⁴Եւ պարկեշտիցն մերոց չէ́ ինչ պիտոյ. քանզի ա(ստուա)ծ խառնեաց զմարմինն, եւ նուազին առաւել եւս պատիւ ետ.
²⁵զի մի իցեն հերձուածք ՛ի մարմնի անդ, այլ զի նո́յնք զմիմեանց հոգայցեն անդամքն։

²⁶Եւ եթէ վշտանայ ինչ մի անդամն, վշտանա́ն ամ(ենայն) անդամքն ը(ստ) նմա. եւ եթէ փառաւորի մի անդամն, խնդա́ն ամ(ենայն) անդամքն ընդ նմա։
²⁷այլ դուք մարմինք ք(րիստո)սի էք, եւ անդամք յանդամոց ն(ո)ր(ա)։
²⁸Եւ զորս եդն ա(ստուա)ծ յեկեղեցւոջ՝ ա́յս են. նախ զառաքեալս, երկրորդ զմարգարէ́ս, երրորդ զվարդապե́տս, ապա զօրու(թ)ի(ւն)ս, ապա շնորհս բժշկու(թ)ե(ան)ց, օգնու(թ)ի(ւն)ս, վարի́չս, ա́զգս լեզուաց, թարգմանու(թ)ի(ւն)ս լեզուաց։
²⁹Միթէ ամենեքի՞ն առաքեալք իցեն. մի թէ ամենեքի՞ն մարգարէք իցեն. միթէ ամենեքի՞ն վարդապետք իցեն. միթէ ամենեքի՞ն զօրու(թ)ի(ւն)ք իցեն.

³⁰միթէ ամենեքի՞ն շնորհս բժշկութե(ան) ունիցին. միթէ ամենեքի՞ն ՛ի լեզուս խօսեսցին. միթէ ամենեքի՞ն թարգմանիցեն։
³¹Բայց նախանձաւո́րք լերուք շնորհացն, որ լա́ւն են։ այլ ես՝ առաւե́լ եւս ճանապարհ ցուցանեմ ձեզ։

¹Եթէ զլեզուս մարդկան խօսիցիմ եւ զհրեշտակաց, եւ սէր ո́չ ունիցիմ, եղէ ես իբրեւ զպղինձ որ հնչէ, կամ իբրեւ զծնծղայս որ ղաւղաջեն։
²Եւ եթէ ունիցիմ զմարգարէու(թ)ի(ւն), եւ գիտիցե́մ զխորհուրդս ամ(ենայն), եւ զամ(ենայն) գիտու(թ)ի(ւն). եւ եթէ ունիցիմ զամ(ենայն) հաւատս՝ մինչեւ զլերինս փոփոխելոյ, եւ սէր ոչ ունիցիմ, ո́չինչ եմ։
³Եւ եթէ ջամբիցեմ զամ(ենայն) ինչս իմ աղքատաց, եւ մատնիցեմ զմարմինս իմ յայրումն, եւ սէր ոչ ունիցիմ, ո́չ ինչ օգտիմ։
⁴Սէր՝ երկայնամիտ է, քաղցրանա́յ. սէր՝ ո́չ նախանձի, ո́չ ամպարհաւաճէ, ո́չ հպարտանայ.
⁵ո́չ յանդգնի, ո́չ խնդրէ զիւր, ո́չ գրգռի, ո́չ խորհի զչար.

⁶ո́չ խնդայ ընդ անիրաւու(թ)ի(ւն), այլ խնդայ ընդ ստուգութի(ւն).
⁷ամ(ենայն)ի́ տեւէ. ամ(ենայն)ի́ հաւատայ. ամենեւին յուսայ. ամ(ենայն)ի́ համբերէ։
⁸Սէր՝ ո́չ երբէք անկանի. եթէ մարգարէու(թ)ի(ւն)ք են՝ խափանեսցին. եթէ լեզուք՝ լռեսցեն. եթէ գիտութի(ւն)՝ խափանեսցի́։
⁹քանզի փոքր ՛ի շատէ գիտեմք, եւ փոքր ՛ի շատէ մարգարէանամք։
¹⁰այլ յորժամ եկեսցէ կատարումնն, փոքր ՛ի շատէս խափանեսցի́։
¹¹Մինչ տղայն էի՝ իբրեւ զտղա́յ խօսէի, իբրեւ զտղա́յ խորհէի, իբրեւ զտղայ համարէի. այլ յորժամ եղէ այր, զտղայու(թ)ե(ան)ն ՛ի բա́ց խափանեցի։

¹²Այժմ տեսանեմք իբրեւ ընդ հայելի́ օրինակաւ, այլ յայնժամ դէ́մ յանդիման. այժմ խելամո́ւտ եմ փոքր ՛ի շատէ, այլ յայնժամ գիտացի́ց՝ որպէս եւ նայն ծանեա́ւ զիս։
¹³Բայց արդ՝ մնան հաւա́տք, յո́յս, սէ́ր, սոքա երեքեան. եւ մեծ քան զսոսա՝ սէր է։

¹Զհե́տ երթայք սիրոյ, եւ նախանձաւո́ր լերուք հոգեւորացն, առաւել զի եւ դո́ւք մարգարէանայցէք։
²Զի որ խօսի ՛ի լեզուս՝ ո́չ ընդ մարդկան խօսի, այլ ընդ ա(ստուածո)յ։ զի ո́չ ոք է որ լսէ, բայց հոգւո́վ խօսի խորհուրդս։
³իսկ որ մարգարէանայն, մարդկա́ն խօսի շինու(թ)ի(ւն) եւ մխիթարութի(ւն) եւ սփոփու(թ)ի(ւն)։
⁴որ խօսի ՛ի լեզուս, զանձն իւր շինէ. եւ որ մարգարէանայ, զեկեղեցին շինէ։
⁵Կամիմ զի ամենեքին դուք ՛ի լեզուս խօսիցիք, առաւել զի մարգարէանայցէ́ք. զի լա́ւ է որ մարգարէանայն, քան զայն որ ՛ի լեզուսն խօսիցի. բայց եթէ թարգմանեսցէ, զի եկեղեցին շինու(թ)ի(ւն) առնուցու։

⁶Բայց այժմ ե́ղբարք, եթէ եկից առ ձեզ ՛ի լեզուս խօսելով. զի́նչ օգուտ լինիցիմ ձեզ, եթէ ոչ խօսիցիմ, կամ յայտնութ(եամ)բ. կամ գիտութ(եամ)բ, կամ մարգարէութ(եամ)բ, կամ վարդապետու(թեամ)բ։
⁷այնպէս՝ որպէս անշո́ւնչքն ձայն տայցեն, եթէ փող եւ եթէ քնար։ զի եթէ ընտրու(թ)ի(ւն) ինչ բարբառոյն չառնիցեն, զի՞արդ ճանաչիցի փողոյն հարկանել՝ կամ քնարին հնչել։
⁸քանզի եթէ խառնաձայն արձակիցէ փողն, ո՞վ պատրաստեսցի ՛ի պատերազմ։
⁹Նոյնպէս եւ դուք՝ եթէ լեզուօք ոչ նշանակիցէք զբանն, զի՞արդ ճանաչիցին խօսքն. զի լինիցիք այնուհետեւ իբրեւ ը(ստ) օդս խօսեցեալք։
¹⁰Զի ա́յնչափ ազգք ձայնից են յաշխարհի, եւ ո́չինչ է՝ անձայն։

¹¹իսկ արդ՝ եթէ ո́չ գիտիցեմ զզօրութի(ւն) ձայնին, լինիցիմ այնմ որ խօսիցին ընդ իս խո́ւժ, եւ նա որ խօսիցին ընդ իս՝ դուժ։
¹²նոյնպես եւ դուք՝ քանզի նախանձորդք էք հոգեւորացն, վ(ա)ս(ն) շինածոյ եկեղեցւոյն, խնդրէք զի առաւել եւս իցէք։
¹³Վասնորոյ որ խօսին ՛ի լեզուս, աղօ́թս արասցէ՝ զի եւ թարգմանիցէ́։
¹⁴եթէ կամ յաղօթս լեզուաւ, հոգի́ն իմ կայ յաղօթս. այլ միտք իմ անպտո́ւղ են։
¹⁵Իսկ արդ՝ զի՞նչ իցէ. կացից յաղօթս եւ հոգւո́վ. կացից յաղօթս եւ մտօ́ք. սաղմոս ասացից հոգւո́վ, սաղմոս ասցից եւ մտօ́ք։
¹⁶Ապա թէ ոչ՝ եթէ օրհնեսցես հոգւով, որ կայցէ ՛ի տեղւոջ տգիտին, զի՞արդ ասիցէ ՛ի քում գովութե(ա)ն՝ զամէնն. քանզի զոր ասեսն՝ նա ո́չ գիտէ։

¹⁷Զի դու բարւո́ք գոհանաս, այլ ընկերն ո́չ շինի։
¹⁸Գոհանա́մ զա(ստուածո)յ, վասն ամենեցուն ձեր՝ առաւե́լ լեզուաւ խօսիմ։
¹⁹այլ ՛ի մէջ եկեղեցւոյն կամիմ բանս հինգ՝ մտօ́ք խօսել, զի եւ զա́յլս խրատիցեմ, քան զբ(ա)զ(ու)մ բանս լեզուաւ։
²⁰Ե́ղբարք մի́ տղայք լինիք մտօք, այլ ՛ի չարեա́ց տղայացարո́ւք, եւ մտօք կատարեալք լինիջի́ք։
²¹քանզի եւ յօրէնս գրեալ է, եթէ յօտար լեզուս՝ եւ ՛ի շրթունս օտարոտի́ս խօսեցայց ընդ ժողովրդեանդ ընդ այդմիկ, սակայն եւ ո́չ այնպէս լուիցեն ինձ։
²²Ապա ուրեմն լեզո́ւք նշանակի́ վասն են. ո́չ հաւատացելոց, այլ անհաւատի́ց. իսկ մարգարէութի(ւն), ո́չ անհաւատից՝ այլ հաւատացելոց։

²³Ապա թէ գայցէ եկեղեցին ամ(ենայն) ՛ի մի վայր, եւ ամենեքին ՛ի լեզո́ւս խօսիցին, եւ մտանիցեն անդր տգէտք կամ անհաւատք. ո՞չ ասիցեն եթէ զի́ մոլիքդ։
²⁴Իսկ եթէ ամենեքեան մարգարէանայցեն, եւ մտանիցէ ոք անդր, անհաւատ կ(ա)մ տգէտ, յանդիմանի́ յամենեցունց, եւ քննի́ յամենեցունց,
²⁵եւ գաղտնիք սրտի ն(ո)ր(ա) յայտնի լինին։
²⁶եւ ապա անկեալ ՛ի վերա́յ երեսաց՝ երկի́ր պագանիցէ ա(ստուածո)յ, եւ խոստովան լինիցի՝ թէ արդարեւ ա(ստուա)ծ է ՛ի ձեզ։

²⁷Եւ արդ՝ զի՞նչ իցէ ե́ղբարք. յորժամ ՛ի մի վայր ժողովիցիք, իւրաքանչի́ւրոք ՛ի ձէնջ, եթէ սաղմոս ունիցի, եթէ վարդապետութի(ւն) ունիցի, եթէ յայտնութի́(ւն) ունիցի, եթէ լեզուս ունիցի, եթէ թարգմանու(թ)ի́(ւն) ունիցի, ամ(ենայն) ՛ի շինած լինիցի։
²⁸Եթէ ՛ի լեզուս ոք խօսիցի, երկուք. եւ եթէ ե́ւս աւելի, երե́ք, եւ ապա մի ը(ստ) միոջէ. եւ մինն թարգմանեսցէ́։
²⁹ապա թէ չիցէ́ ոք որ թարգմանիցէ, լո́ւռ լիցի յեկեղեցւոջն. ընդ մի́տս իւր՝ եւ ընդ ա(ստուածո)յ խօսեսցի։
³⁰Բայց մարգարէք երկո́ւ կամ երե́ք խօսեսցին, եւ ա́յլքն քննեսցեն։
³¹ապա թէ ա́յլ ումեք որ նստիցին՝ յայտնեսցի, առաջինն լռեսցէ́։

³²Քանզի կարօ́ղ էք ամենեքեան մի ըստ միոջէ մարգարէանալ. զի ամենեքեան ուսանիցին, եւ ամենեքեան մխիթարեսցին։
³³քանզի եւ ոգի́ք իսկ մարգարէից, մարգարէի́ց հնազանդին։
³⁴զի ո́չ եթէ խռովութե(ան) է ա(ստուա)ծ, այլ խաղաղու(թ)ե(ան)՝ ո(ր)պ(էս) յամ(ենայն) եկեղեցիս սրբոց։
³⁵Կանայք՝ յամ(ենայն) եկեղեցիս, լո́ւռ լիցին. զի ո́չ հրամայի ն(ո)ց(ա) խօսել, այլ հնազանդ լինել. ո(ր)պ(էս) եւ օրէնքն իսկ ասեն։
³⁶ապա եթէ ուսանե́լ ինչ կամիցին, ՛ի տա́ն զարս իւրեանց հարցանիցեն. քանզի անպատե́հ է կնոջ մարդոյ յեկեղեցւոջ խօսել։
³⁷Եթէ ՛ի ձէնջ բանն ա(ստուածո)յ ել. եւ կամ առ ձեզ միայն եհաս։

³⁸Իսկ եթէ ոք համարիցի մարգարէ լինել, կամ հոգեւոր, գիտասցէ զոր գրեցիդ առ ձեզ, թէ տ(եառ)ն պատուիրանք են։
³⁹ապա թէ ոք տգիտանայցէ, տգիտասցի́։
⁴⁰Այսուհետեւ ե́ղբարք, նախանձեցարո́ւք մարգարէանալ, եւ խօսե́լն լեզուօք մի́ արգելուք։
⁴¹Եւ ամ(ենայն) ինչ ձեր պարկեշտու(թեամ)բ եւ ըստ կարգի́ լինիցի։

¹Ցուցանե́մ ձեզ եղբարք՝ զաւետարանն իմ, զոր աւետարանեցի ձեզ. զոր եւ ընկալարուք, յոր եւ հաստատեա́լդ եք.
²որով ապրեցէքն. որով բանիւ աւետարանեցի́ թէ ունիցիք. բայց եթէ ՛ի զուր ինչ հաւատացէք։
³Զի ես ձեզ զայն նա́խ աւանդեցի, զոր եւ ե́սն ընկալայ. թէ եւ ք(րիստո)ս մեռա́ւ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց ըստ գրոց,
⁴եւ զի թաղեցա́ւ, թէ եւ յարեա́ւ յաւուր երրորդի՝ ըստ գրոց.
⁵եւ թէ երեւեցաւ կեփայի́, եւ ապա երկոտասանի́ցն.
⁶ապա երեւեցաւ աւելի́ եւս քան զհինգ հարեւր եղբարց միանգամայն. յորոց բ(ա)զ(ու)մք կան մինչեւ ցայժմ, եւ ոմանք ննջեցի́ն։
⁷եւ ապա երեւեցաւ յակովբա́յ, ապա առաքելոցն ամենեցուն։

⁸Հո́ւսկ յետոյ քան զամենեսին՝ իբրեւ անարգի́ միոջ՝ եւրեւեցա́ւ եւ ինձ։
⁹զի ե́ս իսկ եմ տրո́ւպն առաքելոց. որ չե́մ իսկ ար2անի թէ կոչեցայց առաքեալ. զի հալածեցի́ զեկեղեցին ա(ստուածո)յ։
¹⁰այլ շնորհօ́քն ա(ստուածո)յ, եմ զինչ եւ իցեմ. եւ շնորհք ն(ո)ր(ա) որ յիս՝ ընդունայն ինչ ո́չ եղեն. այլ առաւե́լ քան զնոսա ամենեսին վաստակեցի. եւ ո́չ եթէ ես՝ այլ շնորհքն ա(ստուածո)յ որ ընդ իս։
¹¹արդ՝ եթէ ես, եւ եթէ նոքա՝ այսպէս քարոզեցաք, եւ դուք ա́յսպէս հաւատացէք։
¹²Ապա եթէ ք(րիստո)ս քարոզի́ թէ ՛ի մեռելոց յարուցեալ է, զի՞արդ ասեն ոմանք ՛ի ձէնջ՝ եթէ յարութի(ւն) մեռելոց չի́ք։
¹³եթէ յարու(թ)ի(ւն) մեռելոց չի́ք ապա եւ ք(րիստո)ս չէ́ յարուցեալ։

¹⁴եւ եթէ ք(րիստո)ս չիցէ յարուցեալ, ընդունա́յն է քարոզութի(ւն)ն մեր. ընդունա́յն են եւ հաւատքն ձեր.
¹⁵եւ գտանիցիմք սո́ւտ վկայք ա(ստուածո)յ, զի վկայեցաք զա(ստուածո)յ՝ եթէ յարոյց զք(րիստո)ս. զոր ո́չն արդեւք յարոյց՝ եթէ մեռեալք ո́չ յառնիցեն։
¹⁶Իսկ եթէ մեռեալք ո́չ յառնեն, ապա եւ ք(րիստո́)ս չէ́ յարուցեալ։
¹⁷եւ եթէ ք(րիստո)ս չիցէ յարուցեալ, ընդունա́յն են հաւատքն ձեր. եւ տակաւին ՛ի նմին ՛ի մեղս կայցէք։
¹⁸Իսկ արդ՝ որ ննջեցինն ՛ի ք(րիստո)ս, կորեա՞ն արդեւք։
¹⁹եթէ այսու կենօքս միա́յն յուսացեալ եմք ՛ի ք(րիստո)ս, ապա ողորմելի́ եմք քան զամ(ենայն) մարդիկ։
²⁰Այլ արդ՝ ք(րիստո)ս յարուցեալ է ՛ի մեռելոց, առաջին պտուղն ննջեցելոց.

²¹քանզի մարդով եղեւ մահ, եւ մարդո́վ յարութի(ւն) մեռելոց։
²²ո(ր)պ(էս) ադամաւն ամենեքին մեռանին, նոյնպէս եւ ք(րիստո)սիւ ամենեքին կենդանասցին,
²³իւրաքանչիւր յիւրում կարգի. նախ՝ ք(րիստո)ս, եւ ապա ք(րիստո)սեանք ՛ի գալստեան ն(ո)ր(ա).
²⁴եւ ապա կատարած։ Յորժամ տացէ́ ՛ի ձեռս զթագաւորութի(ւն)ն ա(ստուածո)յ եւ հօր. յօրժամ խափանեսցէ́ զամ իշխանութի(ւն)ս, եւ զամ(ենայն) պետութի(ւն) եւ զզօրութի(ւն)։
²⁵զի պա́րտ է նմ(ա) թագաւորել, մինչեւ դիցէ զամ(ենայն) թշնամիս ՛ի ներքոյ ոտից իւրոց։
²⁶յետին թշնամին խափանի՝ մա́հ. եւ զամ(ենայն) ինչ հնազանդ արար ՛ի ներքոյ ոտից ն(ո)ր(ա)։

²⁷Այլ յորժամ ասիցէ, թէ հնազանդեա́լ է նմա ամ(ենայն), յա́յտ է՝ թէ բա́ց յայնմանէ որ հնազանդեցո́յց նմա զամ(ենայն)։
²⁸այլ յորժամ հնազանդեսցի́ նմ(ա) ամ(ենայն), յայնժամ եւ ի́նքն որդի հնազանդեսցի ա́յնմ, որ հնազանդեցո́յց նմ(ա) զամ(ենայն). զի եղիցի ա(ստուա)ծ ամ(ենայն) յամ(ենայն)ի։
²⁹Ապա թէ ոչ. զի՞նչ գործիցեն որ մկրտեցինն վ(ա)ս(ն) մեռելոց, եթե արդարե́ւ մեռեալք ո́չ յառնիցեն։ ընդէ՞ր իսկ բնաւ մկրտին վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա).
³⁰ընդէ՞ր եւ մեք ճգնիմք յամ(ենայն) ժամ,
³¹եւ հանապազ մեռանիմք. ՛ի պարծա́նս ձեր երդնո́ւմ ե́ղբարք, զոր ունիմ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս ՛ի տ(է)ր մեր։

³²Եթէ վ(ա)ս(ն) մարդոյ ՛ի գազանամարտի́ լիեալ էի յեփեսոս, զի՞նչ օգուտ էր ինձ, եթէ մեռեալք ո́չ յառնեն։ կերիցո́ւք արբցո́ւք, քանզի վաղիւ մեռանի՞մք։
³³Մի́ խաբիք. ապականեն զբարս քաղցունս բանք չարք։
³⁴Սթափեցարո́ւք արդարու(թեամ)բ, եւ մի́ մեղանչէք. զի զգիտու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ ո́չ ունին ոմանք։ առ ամօթո́յ ձերոյ ասեմ։
³⁵Այլ ասիցէ՞ ոք, զի՞արդ յառնեն մեռեալք, կամ որո՞վ մարմնով գայցեն։
³⁶Ա́նմիտ, դու զոր սերմանեսն, ո́չ կենդանանայ՝ եթէ ոչ մեռանիցի́։
³⁷եւ զոր սերմանեսն, ո́չ զնոյն մարմին որ ծնանելո́ցն իցէ՝ սերմանես, այլ հա́տ մերկ. եթէ ցորենո́յ իցէ. եւ եթէ այլոց սերմանաց։

³⁸եւ ա(ստուա)ծ տա́յ նմա մարմին՝ ո(ր)պ(էս) եւ կամի. եւ իւրաքանչիւր սերմանացն զի́ւր մարմին։
³⁹Ո́չ ամ(ենայն) մարմին՝ նոյն մարմին է. այլ՝ այլ մարմին է մարդկան, եւ ա́յլ մարմին անասնոց, այլ մարմին թռչնոց՝ եւ ա́յլ մարմին ձկանց։
⁴⁰եւ մարմինք երկնաւորք, եւ մարմինք երկրաւո́րք. այլ՝ ա́յլ փառք երկնաւորաց են, եւ ա́յլ փառք երկրաւորաց։
⁴¹ա́յլ փառք արեգական, եւ ա́յլ փառք լուսնի, այլ փառք աստեղաց, եւ աստղ քան զաստղ առաւե́լ է փառօք։
⁴²Նոյնպէս եւ յարու(թ)ի(ւն) մեռելոց։ սերմանի ապականութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ առանց ապականու(թ)ե(ան).
⁴³սերմանի անարգութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ փառօ́ք. սերմանի տկարութ(եամ)բ՝ եւ յառնէ զօրու(թեա́մ)բ.

⁴⁴սերմանի մարմին շնչաւոր՝ եւ յառնէ մարմին հոգեւո́ր։ եթէ գոյ մարմին շնչաւոր, գո́յ եւ հոգեւոր։
⁴⁵Ա́յսպէս եւ գրեալ է, եղեւ մարդն առաջին ադամ շո́ւնչ կենդանի. երկրորդ ադամ ՛ի հոգի կենդանարար։
⁴⁶բայց ո́չ նախ հոգեւորն, այլ շնչաւորն, եւ ապա́ հոգեւորն։
⁴⁷Առաջին մարդն յերկրէ, հողեղէ́ն. իսկ երկրորդ մարդն՝ տ(է)ր յերկնի́ց։
⁴⁸ո(ր)պ(էս) հողեղէնն, նո́յնպէս եւ հողեղէնքս, եւ ո(ր)պ(էս) երկնաւորն, նո́յնպէս եւ երկնաւորքն։
⁴⁹եւ որպէս զգեցաք զպատկեր հողեղինին. զգեցցո́ւք եւ զպատկեր երկնաւորին։

⁵⁰Բայց զայս ասեմ ե́ղբարք, եթէ մարմին եւ արիւն զարքայութի(ւն)ն ա(ստուածո)յ ժառանգել ո́չ կարեն. եւ ո́չ ապականու(թ)ի(ւն) զանապականութի(ւն) ժառանգէ։
⁵¹Արդ՝ խորհուրդ մի́ ասեմ ձեզ. ամենեքեան ննջեսցո́ւք, այլ ո́չ եթէ ամենեքեան։ նորոգեսցո́ւք
⁵²յանկարծակի յական թօթափել ՛ի փող յետին. քանզի փող հարկանի, եւ մեռեալք յարիցեն առանց ապականութե(ան), եւ մեք նորոգեսցո́ւք։
⁵³Զի պա́րտ է ապականութե(ան)ս այսմիկ զգենուլ զանապականութի́(ւն). եւ մահկանացուիս այսմիկ զգենուլ զանմահու(թ)ի(ւն)։

⁵⁴Այլ յորժամ մահկանացուս այս զգեցցի զանմահու(թ)ի(ւն), եւ ապականու(թ)ի(ւն)ս զանապականու(թ)ի(ւն), յայնժամ եղիցի́ բանն որ գրեցաւ. եթէ ընկալա́ւ մահ յաղթու(թ)ի(ւն) քո։
⁵⁵Ո՞ւր է մահ յաղթութի(ւն) քո. ո՞ւր է դժոխք խայթոցքն քո։
⁵⁶խայթոց մահու՝ մե́ղք են, եւ զօրու(թ)ի(ւն) մեղաց՝ օրէնք։
⁵⁷Այլ շնորհք ա(ստուածո)յ՝ որ ետ մեզ զյաղթութի(ւն) ՛ի ձեռն տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի։
⁵⁸Այսուհետեւ եղբա́րք իմ սիրելիք, հաստատո́ւն եղերուք, անշա́րժ կացէք, առաւե́լ լերուք ՛ի գործ տ(եառ)ն յամ(ենայն) ժամ. գիտասջիք՝ զի վաստակքն ձեր ո́չ են ընդունայն առաջի տ(եառ)ն։

¹Այլ վ(ա)ս(ն) հաշու(թ)ի(ւն)ն որ ՛ի սո́ւրբսն է, ո(ր)պ(էս) պատուէր ետու եկեղեցեացն գաղատացւոց, նո́յնպէս եւ դուք առնիջի́ք
²ըստ իւրաքանչիւր միաշաբաթուցն։ իւրաքանչիւրոք ՛ի ձէնջ անձի́ն իւրում գանձեսցէ որ ինչ եւ աջողեսցի։
³զի մի́ յորժամ գայցեմ, յայնժամ հաշի́ւք լինիցին։ այլ յորժամ եկից, զոր միանգամ ընտրեցէք թղթովքդ, զն(ո)ս(ա) առաքեցից տանել զշնո́րհսն ձեր յերուսաղէմ։
⁴ապա թէ արժան իցէ եւ ինձ երթալ, ընդ իս երթիցեն։
⁵Այլ եկի́ց առ ձեզ՝ յորժամ ՛ի մակեդովնիա անցանիցեմ։ բայց իբրեւ շրջեցա́յց ընդ մակեդովնիա,
⁶թէ դէպ լիցի, առ ձե́զ մնացից՝ եւ կամ ձմերեցից. զի դո́ւք յուղարկիցէք զիս՝ ուր եւ երթալոցն իցեմ։

⁷զի ո́չ կամիմ զձեզ այժմ ՛ի հարեւանցի́ տեսանել. ա́կն ունիմ ժամանա́կ ինչ առնել առ ձեզ, եթէ տ(է)ր հրամայեսցէ։
⁸Բայց այժմ լինիմ յեփեսո́ս մինչեւ ցպենտակոստէ.
⁹զի դուռն բացեա́լ է ինձ մե́ծ եւ կարեւոր, եւ հակառակորդք բազում են։
¹⁰Արդ՝ եթէ եկեսցէ տիմոթէոս, տեսջի́ք զիարդ աներկեւղ լինիցի առ ձեզ. զի զգործ տ(եառ)ն գործէ, ո(ր)պ(էս) եւ ե́սս.
¹¹մի́ ոք զնա անդոսնեսցէ։ եւ յուղարկեսջի́ք զնա խաղաղու(թեամ)բ, զի եկեսցէ առ իս։ քանզի ա́կն ունիմ նմա եղբա́րք հանդերձ։
¹²Այլ վ(ա)ս(ն) ապաւղոսի եղբօր՝ յոյժ աղաչեցի զնա, զի եկեսցէ առ ձեզ եղբա́րբք հանդերձ. եւ արդեւք՝ ո́չ էին կամք զի այժմ եկեսցէ. այլ եկեսցէ́ յորժամ եւ պարապեսցէ։

¹³Հսկեցէ́ք. հաստատո́ւն կացէք ՛ի հաւատս. ժրացարո́ւք. զօրացարո́ւք։
¹⁴ամ(ենայն) ինչ ձեր սիրո́վ լիցի։
¹⁵Աղաչեմ զձեզ ե́ղբարք, գիտէ́ք զտունն ստեփանեայ եւ փորտունատեայ, որ են պտուղ աքայեցւոց, եւ ՛ի պաշտօ́ն ս(ր)բ(ո)ցն կարգեցին զանձինս.
¹⁶զի եւ դո́ւք հնազանդ լինիցիք այնպիսեացն. եւ ամ(ենայն)ի՝ որ գործակի́ց իցէ եւ վաստակակից։
¹⁷Ուրա́խ եղէ ՛ի գա́լ ստեփանեայ, եւ փորտունատեայ, եւ աքայիկոսի, զի զձե́ր պակասու(թ)ի(ւն) նոքա́ լցին.
¹⁸քանզի հանգուցին զհոգի իմ՝ եւ զձեր. արդ՝ ծանիջի́ք զայնպիսիսն։
¹⁹Ողջո́յն տան ձեզ եկեղեցիքն ասիացւոց։ Ողջո́յն շա́տ տան ձեզ ՛ի տ(է)ր՝ ակիւղա́ս, եւ պրիսկա, հանդերձ առտնին եկեղեցեա́ւն իւրեանց։
²⁰Ողջո́յն տան ձեզ եղբարք ամենեքին։

²¹Ողջո́յն տուք միմեանց ՛ի համբոյր սրբութե(ան)։
²²Ողջո́յնդ այդ՝ իմոյ ձեռին պաւղոսի է. եթէ ոք ո́չ սիրէ զտ(է)ր յ(իսու)ս, եղիցի նզովեա́լ, մարանաթա́։
²³Շնո́րհք տ(եառ)ն մերոյ յ(իսու)սի ք(րիստո)սի ընդ ձեզ։
²⁴եւ սէ́րն իմ ընդ ամենեսին ձեզ ՛ի ք(րիստո)ս յ(իսու)ս։ ամէն։