¹⁷Քանզի առեալ յա(ստուածո)յ եւ ՛ի հօրէ զփառս եւ զպատիւ. յեկեալ յայնպիսի բարբառոյ՝ մեծվայելչութե(ան) փառաց անտի. եթէ դա́ է որդի իմ սիրելի́ ընդ որ հաճեցայ։
¹⁸Եւ զայս բարբառ մեք իսկ լուաք եկեալ յերկնից՝ որ ընդ նմա́ իսկ էաք ՛ի ս(ուր)բ լերինն։
¹⁹Եւ ունիմք հաստատագո́յն զբանսն մարգարէականսն. որում եթէ անսայցէք՝ բարւո́ք առնեք. իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ՛ի խաւարչտի́ն տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ, եւ արուսեակն ծագեսցէ ՛ի սիրտս ձեր։
²⁰Բայց նախ՝ ա́յսմ գիտակ լինիջիք. զի ամենայն մարգարէութի(ւն) իւրոց գրոց լուծումն ո́չ ունի։

¹Լինէի́ն եւ սուտ մարգարէք ՛ի ժողովրդեանն, ո(ր)պ(էս) եւ այժմ ՛ի ձեզ լինիցին սուտ վարդապետք. որք սպրդեալք մուծանեն հերձուածս կորստեան, եւ զոր տ(է)ր գնեաց զն(ո)ս(ա) ուրացան. ածեն ՛ի վերայ անձանց զարագահասն կորուստ։
²Եւ բազո́ւմք անկեալ երթիցեն զհետ ն(ո)ց(ա) անառակութե(ան)ցն. վ(ա)ս(ն) որոյ ճշմարտու(թ)ե(ան)ն ճանապարհ հայհոյիցի́։
³եւ ագահութ(եամ)բ մտացածի́ն բանիւք առնիցեն զձեզ վտարանգ ի́ս։ որոց դատաստանն ՛ի բնէ ո́չ դատարկանայ, եւ կորուստ ն(ո)ց(ա) ո́չ նանիր հասցէ։
⁴Զի եթէ ՛ի հրեշտակսն յանցուցեալս ա(ստուա)ծ ո́չ խնայեաց, այլ խաւարին կապանօք արկեալ ՛ի տարտարոսն՝ ետ պահե́լ ՛ի դատաստան։

¹⁰մանաւանդ՝ որ զհետ մարմնոյ պղծալիցն ցանկու(թ)ե(ան)ց իցեն երթեալ. արհամարհօղք տէրու(թ)ե(ան)ն, ժպի́րհք, յանդգո́ւնք, չզանգիտե́ն զփառսն հայհոյել։
¹¹ուր հրեշտակք զօրութ(եամ)բ եւ կարողութ(եամ)բ քան զն(ո)ս(ա) մեծամեծք՝ չածե́ն զնոքօք ՛ի տ(եառ)նէ զհայհոյութե(ա)ն դատաստան։
¹²Այլ սոքա իբրեւ զանխօս անասունս ըստ բնածի́ն բարուցն յեղծո́ւմն եւ յապականու(թ)ի(ւն), որոց չե́նն գիտակ, հայհոյե́ն յապականու(թ)ե(ան) իւրեանց, եւ ապականեսցի́ն՝
¹³տանջեալք ՛ի վարձուցն անիրաւու(թ)ե(ան). որ ցանկու(թ)ի(ւն) զաւուրն փափկու(թ)ի(ւն) համարին. բծկա́նք, արատաւո́րք, փափկացեա́լք ՛ի պատիրս իւրեանց. լիեալ ձեզ խրախճանակի́ցք։

¹⁸Մեծաբանս սնոտեա́ց բարբառեալ պատրե́ն գիջութ(եամ)բք անառակ ցանկութ(եամ)բք մարմնոյ, զայնոսիկ որ ստո́յգն փախչիցին յայնցանէ́ որ ՛ի մոլորու(թ)ե(ան)ն շրջիցին։
¹⁹նոցա ազատու(թ)ի(ւն) խոստանան, եւ ինքեանք ապականու(թ)ե(ան)ն ծառա́յք են։ զի որով իւիք եւ յաղթիցի ոք, նորի́ն եւ ծառայէ։
²⁰Զի եթէ փախուցեալք ՛ի պղծութե(ան)ց աշխարհի, գիտու(թեամ)բ տ(եառ)ն մերոյ եւ փրկչին յսի ք(րիստո)սի, եւ դարձեալ ընդ նո́յնս շաղեալք պատիցին, եղիցի ն(ո)ց(ա) վախճանն չա́ր քան զառաջինն։
²¹Զի լաւ էր ն(ո)ց(ա)՝ թէ բնաւ չէ́ր իսկ ծանուցեալ զարդարու(թ)ե(ան)ն ճանապարհ. քան զի ծանեան՝ եւ յե́տս կացին ՛ի ս(ուր)բ պատուիրանէն որ նոցա աւանդեցաւ։

¹Զայս ձեզ սի́րելիք՝ երկրո́րդ թուղթ գրեմ. որով զարթուցի́ց ՛ի յիշատակ զհաստատուն միտս ձեր.
²յիշե́լ զյառաջագոյն ասացեալ պատգամս ՛ի ս(ր)բ(ո)ց մարգարէից, եւ յառաքելոցն ձերոց՝ զպատուէրս տ(եառ)ն եւ փրկչին։
³Բայց զայս նախ գիտասջի́ք, զի յաւուրս յետինս եկեսցեն արհամարհօ́ղք՝ այպանօղք, որ ըստ իւրեա́նց ցանկութե(ան)ցն գնայցեն։
⁴եւ ասիցեն՝ ո՞ւր են աւետիք գալստեան ն(ո)ր(ա). զի յորմէ հետէ հարքն ննջեցին՝ ամ(ենայն) ինչ նոյնպէս կա́յ մնա́յ իսկզբանէ արարածոց։
⁵Եւ զայն մոռացեա́լ իցէ ն(ո)ց(ա)՝ որք զայսն կամին. եթէ երկինք՝ եղեն իսկզբանէ, եւ երկիր՝ ՛ի ջրոց, եւ ջուրք՝ հաստատե(ա)լ կան բանիւ ա(ստուածո)յ.

¹¹Եւ ՛ի լուծանել այսպէս այսր ամ(ենայն)ի, որպիսի՞ ինչ պարտ իցէ ձեզ գտանել. այլ սուրբ եւ ա(ստուա)ծապա́շտ կարգաւ՝ ակն ունել,
¹²եւ փութա́լ հասանել գալստեան աւուրն տ(եառ)ն. յորում երկինք հրայրեացք լուծանիցին, եւ բնութի(ւն)ք հրդեհեալ հալիցին։
¹³Նորոյ երկնից՝ եւ նորո́յ երկրի́ ըստ աւետեացն հայեցեալ սպասեմք, յորս արդարու(թ)ի́(ւն)ն բնակէ։
¹⁴Վասն որոյ սի́րելիք՝ այսոցիկ սպասեալ, փո́յթ յանձին ունիջիք՝ անբի́ծք եւ անարատք գտանել նմա ՛ի խաղաղութի(ւն).
¹⁵եւ զտ(եառ)ն երկայնմտութի(ւ)ն՝ փրկութի(ւն) համարեսջի́ք։ Զոր օրինակ եւ սիրելի եղբայրն մեր պաւղոս, ըստ շնորհելոյ իմաստու(թ)ե(ան)ն նմա յա(ստուածո)յ՝ գրեա́ց ձեզ.