¹ԵՒ ԵՂԵՒ ՅԵՏ ՎԱԽՃԱՆԵԼՈՅՆ յեսուայ, հարցանէին որդիքն ի(սրաէ)լի զտ(է)ր՝ եւ ասէին. ո́ ելցէ մեզ առ քանանացին առաջնորդ՝ պատերազմե́լ ընդ նմա։
²եւ ասէ տ(է)ր՝ յուդա́յ ելցէ. զի ետու զերկիրն ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
³Եւ ասէ́ յուդայ ցշմաւոն ցեղբայր իւր. ե́լ ընդիս ՛ի վիճակիս իմում, եւ տացուք պատերա́զմ ընդ քանանացիսն. եւ եկից ես ընդ քեզ ՛ի քում վիճակին։ գնաց ընդ նմա շմաւոն։
⁴Եւ ե́լ յուդայ. եւ ե́տ տ(է)ր զքանանացին եւ զփերեզացին ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). եւ եհա́ր զն(ո)ս(ա) ՛ի բեզեկ տասն հազար արանց։
⁵Եւ գտին զադոնիբեզեկ ՛ի բեզեկ, եւ ետուն պատերա́զմ ը(ստ) նմա. եւ հարին զքանանացին եւ զփերեզացին։

⁶Եւ փախեաւ ադոնիբեզեկ, եւ պնդեցան զհետ ն(ո)ր(ա), եւ հասին նմա. եւ կտրեցին զծխայրս ձեռաց ն(ո)ր(ա), եւ զծայրս ոտից ն(ո)ր(ա)։
⁷Եւ ասէ ադոնիբեզեկ. եւթանասուն թագաւորք ծայրակտո́ւրք ձեռօք եւ ոտիւք էին, որ քաղէին զփշրանս ՛ի ներքոյ սեղանոյ իմոյ. արդ՝ որպէս արարի, նո́յնպէս հատոյց ինձ ա(ստուա)ծ։ եւ ածին զնա յե(րուսաղ)էմ, եւ ա́նդ մեռաւ։
⁸Եւ պատերազմէին որդիքն յուդայ ընդ ե(րուսաղէ)մի, եւ առին զնա, եւ հարին զնա սրով սուսերի. եւ զքաղաքն այրեցին հրով։
⁹Եւ յետ այնորիկ իջի́ն որդիքն յուդայ պատերազմե́լ ընդ քանանացւոյն, բնակելոյ ՛ի լեռնակողման, եւ ՛ի հարաւ, եւ ՛ի դաշտավայրս։

¹⁰Եւ գնա́ց յուդայ ՛ի վ(ե)ր(այ) քանանացւոյն բնակելոյ ՛ի քեբրոն, եւ ել քեբրոն ընդդէմ. եւ էր անուն քեբրոնի յառաջ՝ կարիաթարբոկ սէփեր. եւ հարի́ն զսէսի, եւ զաքիման, եւ զթողմի, զծնունդսն ենակայ։
¹¹Եւ ելին անտի ՛ի վերայ բնակչացն դաբիրայ, եւ անուն դաբիրայ է́ր յառաջագոյն քաղաք նամակաց։
¹²Եւ ասէ քաղէբ. որ ոք հարցէ զքաղաք նամակաց՝ եւ առցէ զնա, տա́ց նմա զասքա զդուստր իմ կնութե(ան)։
¹³Եւ ա́ռ զնա գոդոնիէղ որդի կենեզի եղբայր քաղեբայ՝ կրտսեր քան զնա։ եւ ետ նմա քաղէբ զասքա զդուստր իւր կնութե(ան)։

¹⁴Եւ եղեւ ՛ի գնալն ն(ո)ր(ա), յորդորեա́ց զնա գոդոնիէղ խնդրել ՛ի հօրէ իւրմէ ագարակ։ եւ տրտնջեաց՝ եւ աղաղակեաց յիշոյ անտի՝ եւ ասէ. յերկի́ր հարաւոյ ետուր զիս։ Եւ ասէ ցնա քաղէբ. զի՞ է քեզ։
¹⁵եւ ասէ ցնա ասքա. տո́ւր ինձ օրհնու(թ)ի(ւն), զի յերկիր հարաւո́յ ետուր զիս. եւ տացես ինձ զբօսա́նս ջրոց։ եւ ե́տ նմա քաղէբ ըստ սրտի ն(ո)ր(ա) զբօսանս բարձանց, եւ զբօսանս հովտաց։
¹⁶Եւ որդիքն յոբաբայ կինեցւոյ աներոյն մովսիսի, ելին ՛ի քաղաքէն արմաւենեաց՝ առ որդիսն յուդայ ՛ի յանապատն յուդայ, որ է ՛ի հարաւոյ յուդայ, առ զառիվայրին արադայ. եւ գնացին բնակեցան առ ժողովրդեանն։

¹⁷Եւ գնա́ց յուդայ ընդ շմաւոնի եղբօր իւրոյ, եւ հարին զքանանացին բնակեալ յափեթ. եւ նզովեցին զնա, եւ սատակեցին զնա. եւ կոչեցին զանուն քաղաքին սատակումն։
¹⁸Եւ ո́չ ժառանգեաց յուդայ զգաղա́ եւ զսահմանս ն(ո)ր(ա), եւ զասկաղոն եւ զսահմանս ն(ո)ր(ա), եւ զակարոն եւ զսահմանս ն(ո)ր(ա). եւ զազովտոս եւ զանդաստանս նորա։
¹⁹Եւ էր տ(է)ր ընդ յուդայ, եւ ժառանգեաց զլեառնն. զի ո́չ կարացին ժառանգել զբնակիչս հովտացն. զի ռեքաբ՝ զատոյց զն(ո)ս(ա). եւ կառք երկաթիք էին նց։
²⁰Եւ ետուն քաղեբայ զքեբրո́ն որպէս եւ խօսեցաւ մովսէս. եւ ժառանգեաց անտի զերիս քաղաքս որդւոցն ենակայ. եւ եբա́րձ անտի զերեսին որդիսն ենակայ։

²¹Եւ զյեբուսացին զբնակեալն յ(թ)ե(ան)մ ո́չ ժառանգեցին որդիքն բենիամինի։ եւ բնակեաց յեբուսացին ընդ որդիսն բենիամինի յ(թ)ե(ան)մ մինչեւ ցայսօր։
²²Եւ ելին որդիքն յովսեփու, եւ ինքեանք ՛ի բեթէլ. եւ տ(է)ր ընդ ն(ո)ս(ա)։
²³եւ բանակեցան տուն ի(սրաէ)լի ՛ի բեթէղ. եւ անուն քաղաքին էր յառաջ լուզայ։
²⁴Եւ տեսին պահապանքն զայր մի ելեալ ՛ի քաղաքէ անտի, կալա́ն զնա՝ եւ ասեն. ցո́յց մեզ զմուտ քաղաքիդ, եւ արասցուք ընդ քեզ ողորմու(թ)ի(ւն)։
²⁵եւ եցո́յց ն(ո)ց(ա) զմուտ քաղաքին, եւ հարին զքաղաքն սրով սուսերի. եւ զայրն եւ զազգատոհմն իւր արձակեցին։
²⁶Եւ գնա́ց այրն յերկիրն ՛ի քետիմ, եւ շինեաց անդ քաղաք, եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) լուզա. եւ ա́յն է անուն ն(ո)ր(ա) մինչեւ ցայսօր։

²⁷Եւ ո́չ ժառանգեաց մանասէ զբեթսան՝ որ է սկիւթուպօլիս. եւ ո́չ զդստերս ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ զանդաստանս ն(ո)ր(ա). եւ ո́չ զթանաք եւ զդստերս ն(ո)ր(ա)։ Եւ ո́չ զբնակիչսն դովրայ. եւ ո́չ զշուրջ բնակեալսն զնովաւ, եւ ո́չ զդստերս նորա։ եւ ո́չ զբնակիչս բաղակայ, եւ ո́չ զշուրջ բնակեալսն զնովաւ. եւ ո́չ զդստերս ն(ո)ր(ա)։ Եւ ո́չ զբնակիչս յեբղամայ, եւ ո́չ զշուրջ բնակեալսն զնովաւ, եւ ոչ զդստերս ն(ո)ր(ա)։ եւ սկսաւ քանանացին բնակե́լ յերկրին յայնմիկ։
²⁸Եւ եղեւ իբրեւ զօրացա́ւ ի(սրա)էլ, ե́դ զքանանացին ընդ հարկաւ, եւ բառնալով ո́չ եբարձ զնա։
²⁹Եւ եփրեմ՝ ո́չ եբարձ զքանանացին զբնակելան ՛ի գազեր. եւ բնակեաց քանանացին ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա) ՛ի գազեր, եւ եղեւ նմա հարկատո́ւ։

³⁰Եւ զաբուղոն՝ ո́չ եբարձ զբնակիչսն կեդրոնի, եւ զբնակիչսն ամանայ. եւ բնակեաց քանանացին ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա). եւ եղեւ նմա հարկատո́ւ։
³¹Եւ ասեր՝ ո́չ եբարձ զբնակիչսն ակքովայ, եւ եղեւ նմա հարկատո́ւ. եւ զբնակիչսն դովրայ, եւ զբնակիչսն սիդոնի, եւ զբնակիչսն գալափայ, եւ զաքազիփ, եւ զեղփա, եւ զափեկ, եւ զռովբ։
³²եւ բնակեաց ասեր ՛ի մէջ քանանացւոյն բնակելոյն յերկրին. քանզի ո́չ կարացին բառնալ զնա։
³³Եւ նեփթաղիմ՝ ո́չ եբարձ զբնակիչսն բեթսամիւսայ, եւ ո́չ զբնակիչսն բեթանաթայ. եւ բնակեաց նեփթաղիմ ՛ի մէջ քանանացւոյն բնակելոյ յերկրին. եւ բնակիչքն բեթսամիւսայ եւ բեթանաթայ եղեն նմ(ա) հարկատո́ւք։

³⁴Եւ նեղեա́ց ամուրհացին զորդիսն դանայ ՛ի լերինն. զի ո́չ տայր ն(ո)ց(ա) թոյլ իջանել ՛ի հովիտսն։
³⁵Եւ սկսաւ ամուրհացին բնակել ՛ի լերինն մուրտաստանի. ուր արջք եւ աղուէսք ՛ի մուրտաստանսն եւ ՛ի սաղապին։ Եւ ծանրացաւ ձեռն յովսեփայ ՛ի վերայ ամուրհացւոյն. եւ եղեն ն(ո)ց(ա) հարկատուս.
³⁶զի սահման ամուրհացւոյն եդոմայեցին էր. ՛ի վերայ զառիվայրին ակրաբիմայ ՛ի վիմէն եւ ՛ի վեր։

¹Եւ ել հրեշտակ տ(եառ)ն ՛ի գաղգաղա ՛ի լալետղն, եւ ՛ի բեթէղ, եւ ՛ի տուն ի(սրաէ)լի, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր։ տ(է)ր եհան զձեզ յեգիպտոսէ, եւ ած զձեզ յերկիրդ՝ յոր երդուաւ հարցն ձերոց տալ ձեզ, եւ ասէ ցձեզ. ո́չ ցրեցից զուխտն իմ որ ընդ ձեզ յաւիտեանց։
²Եւ մի́ դնիցէք ուխտ ը(ստ) բնակիչս երկրիդ այդորիկ, եւ մի́ ընդ դիս նոցա, եւ մի́ երկիրպագանիցէք ն(ո)ց(ա). այլ զդրօշեալս ն(ո)ց(ա) խորտակեսջի́ք, եւ զսեղանս ն(ո)ց(ա) կործանեսջի́ք. եւ ո́չ լուարուք ձայնի իմում. քանզի արարէք զայն։
³Եւ ասացի թէ ո́չ յաւելից փոխել զժողովուրդն զոր յաւելի սատակել, եւ ո́չ բարձից զն(ո)ս(ա) յերեսաց ձերոց. եւ եղիցին ձեզ ՛ի վտանկս. եւ դիք նոցա եղիցին ձեզ ՛ի գայթագղու(թ)ի(ւն)։

⁴Եւ եղեւ իբրեւ խօսեցաւ հրեշտակն տ(եառ)ն զբանս զայսոսիկ առ ա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի. ամբարձի́ն ժողովուրդքն զձայնս իւրեանց՝ եւ լացին։
⁵եւ վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ լալօնք. եւ զոհեցին անդ տ(եառ)ն։
⁶Եւ արձակեա́ց յեսու զժողովուրդսն. եւ գնացին որդիքն ի(սրաէ)լի յիւրաքանչիւր տո́ւն իւր, եւ յիւրաքանչիւր ժառանգու(թ)ի(ւն) իւր՝ ժառանգել զերկիրն։
⁷Եւ ծառայեա́ց ժողովուրդն տ(եառ)ն զա(մենայ)ն աւուրս յեսուայ, եւ զա(մենայ)ն աւուրս ծերոցն, որ միանգամ երկայնակեացք եղեն ընդ յեսուայ. որ գիտա́կ լեալ էին ա(մենայ)ն,եծամեծ գործոցն տ(եառ)ն՝ զոր արար յի(սրա)էլ։

⁸Եւ վախճանեցա́ւ յեսու որդի նաւեայ ծառայ տ(եառ)ն. որդի հարիւր եւ տասն ամաց։
⁹եւ թաղեցին զնա ՛ի լերին ժառանգութե(ան) ն(ո)ր(ա), ՛ի թամնաթարէս՝ ՛ի լերինն եփրեմի ՛ի հիւսւսոյ լերինն գայասու։
¹⁰եւ ա(մենայ)ն ազգն այն յաւելա́ն առ հարս իւրեանց։ Յարեաւ ա́յլ ազգ որ ո́չ ճանաչէին զտ(է)ր, եւ ո́չ զգործսն զոր արար ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
¹¹Եւ արարին որդիքն ի(սրաէ)լի չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ պաշտեցին զբահաղի́մ.

¹²եւ թողին զտ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն իւրեանց, որ եհան զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց, եւ գնացին զհետ աստուածոց օտարաց, աստուածոց ազգա́ցն որ շուրջ զնոքօք, եւ երկի́ր պագին ն(ո)ց(ա). եւ բարկացուցին զտ(է)ր։
¹³եւ թողին զնա եւ պաշտեցին զբահա́ղ, եւ զաստարտսն։
¹⁴եւ բարկացա́ւ սրտմտութ(եամ)բ տ(է)ր ի(սրաէ)լի, եւ մատնեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձե́ռս աւարառուացն, եւ աւերեցին զն(ո)ս(ա). եւ ետ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց շուրջանակի. եւ ո́չ կարացին կալ ընդդէմ թշնամեաց իւրեանց ամենեցունց՝ ընդ որս պոռնկեցան։

¹⁵Եւ ձեռն տ(եառ)ն է́ր ն(ո)ց(ա) ՛ի չարութի(ւն)՝ որպէս եւ խօսեցա́ւ տ(է)ր, եւ ո(ր)պ(էս) երդուաւ տ(է)ր, եւ նեղեա́ց զն(ո)ս(ա) յոյժ։
¹⁶Եւ յարոյց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր դատաւո́րս, եւ փրկեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռաց աւարառուաց ն(ո)ց(ա). սակայն եւ նոցա ո́չ լուան։
¹⁷զի պոռնկեցան զհետ աստուածոց օտարաց, եւ երկի́ր պագին ն(ո)ց(ա). եւ բարկացուցին զտ(է)ր. եւ խոտորեցան վաղվաղակի ՛ի ճանապարհէն ընդ որ գնային հարք ն(ո)ց(ա) լսե́լ պատուիրանաց տ(եառ)ն. եւ ո́չ արարին այնպէս։

¹⁸Եւ յորժամ յարոյց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր դատաւորս. եւ է́ր տ(է)ր ընդ դատաւորին. եւ փրկեաց զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռաց թշնամեաց ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն աւուրս դատաւորին. զի մխիթարեցա́ւ տ(է)ր ՛ի հեծութ(են)է ն(ո)ց(ա) յերեսաց պաշարողացն ն(ո)ց(ա) որ չարչարէին զն(ո)ս(ա)։
¹⁹Եւ լինէր իբրեւ մեռանէ́ր դատաւորն, դառանյին միւսանգամ եղծանել առաւե́լ քան զհարս իւրեանց, երթալ զհետ աստուածոց օտարաց, պաշտել զն(ո)ս(ա) եւ երկիրպագանել նց. եւ ո́չ ընկեցին ՛ի բաց զարուեստս իւրեանց, եւ ո́չ հատան ՛ի խիստ ճանապարհաց իւրեանց։
²⁰Եւ բարկացա́ւ սրտմտու(թեամ)բ տ(է)ր ի(սրաէ)լի եւ ասէ. փոխանակ զի եթո́ղ ազգդ այդ զուխտ իմ զոր պատուիրեցի հա́րց դոցա, եւ ո́չ լուան ձայնի իմում։

²¹եւ ես ո́չ յաւելից բառնալ զայր յերեսաց ն(ո)ց(ա), յազգացն զոր եթող յեսո́ւ որդի նաւեայ։
²²Եւ եթող փորձել նովաւ զի(սրա)էլ, եթէ զգուշանայցե́ն ճանապարհին տ(եառ)ն գնալ ընդ նա, զոր օրինակ զգուշացան հարքն ն(ո)ց(ա), եւ եթէ ո́չ։
²³Եւ եթո́ղ տ(է)ր զազգսն զայնոսիկ, չբառնա́լ զն(ո)ս(ա) վաղվաղակի. եւ ո́չ մատնեաց զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս յեսուայ։

¹Եւ ա́յս ազգք են զորս եթող յեսու փորձե́լ նոքօք զի(սրա)էլ. զամենեսին որ ո́չ գիտէին զա(մենայ)ն պատերազմունս քանանացւոց.
²բայց վ(ա)ս(ն) ազգաց որդւոցն ի(սրաէ)լի ուսուցանել ն(ո)ց(ա) պատերազմ. սակայն եւ որ յառաջագոյն քան զն(ո)ս(ա) էին՝ ո́չ գիտէին։
³Զհի́նգ նախարարութի(ւն)ս այլազգեաց. եւ զա(մենայ)ն քանանացին. եւ զսիդոնացին. եւ զխեւացին զբնակեալսն ՛ի լիբանան ՛ի լեռնէն բաղհերմոնեայ՝ մինչեւ ցբաղովեմաթ։
⁴Եւ եղեւ ՛ի փորձել նոքօք զի(սրա)էլ. գիտել եթէ լսիցեն պատուիրանացն տ(եառ)ն՝ զորս պատուիրեաց հարցն ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռն մովսիսի։

⁵Եւ որդիքն ի(սրաէ)լի բնակեցին ՛ի մէջ քանանացւոյն, եւ քետացւոյն, եւ ամուրհացւոյն, եւ փերեզացւոյն, եւ խեւացւոյն, եւ յեբուսացւոյն, եւ գերգեսացւոյն։
⁶Եւ առին զդստերս ն(ո)ց(ա) իւրեանց ՛ի կանայս, եւ զդստերս իւրեանց ետո́ւն ուստերաց ն(ո)ց(ա). եւ պաշտեցին զդիս ն(ո)ց(ա)։
⁷Եւ արարին որդիքն ի(սրաէ)լի չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ մոռացա́ն զտ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց, եւ պաշտեցին զբահաղ՝ եւ զանտառսն։
⁸եւ բարկացաւ սրտմտու(թեամ)բ տ(է)ր ի(սրաէ)լի, եւ մատնեա́ց զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս քուսարսաթեմայ արքային ասորւոց միջագետաց. եւ ծառայեցին նմա ա́մս ութ։

⁹եւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր։ Եւ յարոյց տ(է)ր փրկի́չ ի(սրաէ)լի, եւ ետ ն(ո)ց(ա) զգոդոնիէլ որդի կենեզեայ, զեղբայր քաղեբայ՝ կրտսեր քան զնա։
¹⁰եւ լուաւ ն(ո)ց(ա)։ Եւ եղեւ ՛ի նմա հոգի տ(եառ)ն, եւ դատեաց զի(սրա)էլ։ եւ ել ՛ի պատերազմ ը(ստ) քուսարսաթեմայ. եւ մատնեաց տ(է)ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) զքուսարսաթեմ արքա́յ ասորւոց. եւ սաստկացաւ ձեռն ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ քուսարսաթեմայ։
¹¹եւ դադարեաց երկիրն ամս քառասուն։ եւ մեռաւ գոդոնիէլ որդի կենեզի։
¹²Եւ յաւելին որդիքն ի(սրաէ)լի առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ զօրացոյց տ(է)ր զեգղոմ արքայ մովաբու ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի. վասն առնելոյ ն(ո)ց(ա) չա́ր առաջի տ(եառ)ն։

¹³Եւ ժողովեա́ց ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) զա(մենայ)ն որդիսն ամոնայ, եւ զամաղէկ. եւ չոգաւ եհա́ր զի(սրա)էլ. եւ ժառանգեաց զքաղաքն արմաւենեաց։
¹⁴Եւ ծառայեցին որդիքն ի(սրաէ)լի եգդոմայ արքայի մովաբու ամս ութուտասն։
¹⁵եւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր։ Եւ յարոյց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր փրկիչ զաւո́վդ որդի գերեայ՝ զորդի ա́ռն յիմենեցւոյ, զերկոցունց ձեռաց աջողակն։ եւ առաքեցին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի ձեռն ն(ո)ր(ա) պատարագս եգդոմայ արքայի մովաբու։
¹⁶Եւ արար իւր աւովդ սո́ւր երկասյրի թզաւ յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ եդ յաջո́յ ազդեր իւրում ընդ տառատոկաւն, եւ գնաց։

¹⁷եւ մատոյց զպատարագսն եգղոմայ արքայի մովաբու։ եւ եգղոմ էր այր յո́յլ յոյժ։
¹⁸Եւ եղեւ իբրեւ վախճանեաց աւովդ մատուցանել զպատարագսն, եւ արձակեաց զպատարագաբարձսն։
¹⁹եւ եգղոմ դարձաւ ՛ի դրօշելոցն հանդերձ գագաղաւն։ Եւ ասէ աւովդ. բա́նք ինչ են ինձ ընդ քեզ լռելեայն արքայ։ եւ ասէ եգդոմ. լո́ւռ լեր։ եւ ասէ ցամենեսին. ՛ի բա́ց գնացէք։ եւ ելին արտաքս որ զնովաւն կային։
²⁰եւ նա նստէր յամարանոցի ՛ի վերնատանն իւրում միայն առանձինն։ Եւ ասէ աւովդ. պատգա́մ ա(ստուծո)յ է իմ առ քեզ արքայ։ եւ յարեաւ եգղոմ յաթոռոյն մերձ առ նա։

²¹Եւ եղեւ ընդ յառնելն ն(ո)ր(ա), ձգեա́ց աւովդ զձեռն իւր զձախ, եւ ա́ռ զսուրն յաջոյ ազդերէ իւրմէ, եւ եհար ՛ի կշտի եգղոմայ,
²²արկ եւ զերախակալն եւս զհետ վերին. եւ արգել ճարպն զվիրաբերանն, զի ո́չ ձգեաց ՛ի բաց զսուրն ՛ի կշտէ ն(ո)ր(ա)։
²³եւ ել ՛ի պատշգամն, եւ անց ը(ստ) վանդակապատսն, եւ փակեաց զդուրս վերնատանն ընդդէմ նորա եւ աղխեաց. եւ ինքն ել գնաց։
²⁴Եւ ծառայքն նորա մտին՝ եւ տեսին. եւ ահա դուրք վերնատանն փակեալ էին։ եւ ասեն՝ գուցէ́ յաթոռն նստիցի ՛ի պէ́տս ՛ի սենեկին։
²⁵եւ կացին մնացին ամաչեցեալք։ եւ ահա ո́չ ոք էր որ բանայր զդուրս վերնատանն։ եւ առին զբանալին եւ բացին, եւ ահա տէրն իւրեանց անկեա́լ կայր մեռեալ ՛ի գետնի։

²⁶Եւ աւովդ զերծաւ ՛ի սիրովթա՝ մինչ նոքա զաղմկաւն էին. եւ ո́չոք էր որ փոյթ առնէր զնմանէ։ եւ նա անց առ դրօշելովքն, եւ զերծաւ անկաւ ՛ի սիրովթա։
²⁷Եւ եղեւ իբրեւ եկն աւովդ յերկիրն ի(սրաէ)լի, եհա́ր փող ՛ի լերինն եփրեմայ. եւ իջին ընդ նմա որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի լեռնէ անտի. եւ ինքն առաջի ն(ո)ց(ա)։
²⁸եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). իջէ́ք զկնի իմ, զի մատնեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր զթշնամիս մեր զմովաբացիս ՛ի ձեռս մեր։ Եւ իջին զկնի ն(ո)ր(ա). եւ կալան նախ զա́նցս յորդանանու ՛ի մովաբայ, եւ ո́չ թողին մարդոյ անցանել։
²⁹Եւ հարին ՛ի մովաբայ յաւուր յայնմիկ իբրեւ տասն հազար արանց զա(մենայ)ն պատերազմօղս ՛ի նոցանէ, եւ զա(մենայ)ն այր զօրու(թ)ե(ան). եւ ո́չ ապրեցաւ եւ ոչ մի այր։

³⁰Եւ վանեցա́ւ մովաբ յաւուր յայնմիկ ը(ստ) ձեռամբ ի(սրաէ)լի։ եւ դադարեա́ց երկիրն ամս ութսուն։ եւ դատեաց զնոսա աւովդ մինչեւ մեռաւ։
³¹Եւ յետ ն(ո)ր(ա) յարեա́ւ սամեգար որդի անաթայ. եւ եհա́ր յայլազգեացն վեց հարիւր այր մաճով արօրոյ, եւ ա́ռ յաւարի արջառ եւ ոչխար բազումյոյժ, թո́ղ զորթս արջառոց։ եւ փրկեա́ց նա զիսրայէլ։

¹Եւ յաւելին որդիքն ի(սրաէ)լի առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ սամեգար մեռաւ։
²Եւ մատնեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռս յաբինայ արքայի քանանացւոց, որ թագաւորեաց յասովր։ եւ իշխան զօրու ն(ո)ր(ա) սիսարա. եւ ինքն բնակէր յարիսովթ ազգաց։
³Եւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր. զի իննհարիւր կառք երկաթիք էին նորա. եւ նա նեղէր զի(սրա)էլ սաստիկ՝ ամս քսան։
⁴Եւ դեբովրա կին մարգարէ՝ կին ղաբիդովթայ. նա́ դատէր զի(սրա)էլ ՛ի ժամանակին յայնմիկ։
⁵եւ ինքն բնակեալ էր ընդ արմաւենեաւն ՛ի մէջ ռամայ եւ ՛ի մէջ բեթեղայ՝ ՛ի լերինն եփրեմայ. եւ ելանէին որդիքն ի(սրաէ)լի առ նա́ ՛ի դատաստան։

⁶Եւ առաքեաց դեբովրա եւ կոչեաց զբարակ զորդի աբինէեմայ ՛ի կադեսայ նեփթաղիմի, եւ ասէ ցնա. Ո՞չ ապաքէն հրաման ետ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի, եւ երթիցես ՛ի լեառն թաբովր, եւ առցես ընդ քեզ տասն հազար արանց յորդւոցն նեփթաղիմայ, եւ յորդւոցն զաբուղոնի,
⁷եւ տարցիս ընդ քեզ ՛ի հեղեղատն կիսոնի, ՛ի վերայ սիսարայ իշխանի զօրուն յաբինայ՝ եւ զօրաց ն(ո)ր(ա), եւ կառաց ն(ո)ր(ա), եւ մատնեցի́ց զնա ՛ի ձեռս քո։
⁸Եւ ասէ ցնա բարակ. եթէ երթիցես ընդիս՝ երթայց. եւ եթէ ո́չ երթիցես ընդիս՝ ո́չ երթայց։ քանզի ո́չ գիտեմ զօրն յորում աջողեսցէ տ(է)ր զհրեշտակ իւր ընդիս։

⁹Եւ ասէ ցնա դեբովրա. երթալո́վ երթայց ընդ քեզ. բայց գիտասջիր, զի ո́չ քո լիցի քաջու(թ)ի(ւն) ՛ի ճանապարհին զոր երթայցես. քանզի ՛ի ձեռն կնո́ջ մատնեսցէ տ(է)ր զսիսարա։ Եւ յարեաւ դեբովրա, եւ գնաց ընդ բարակայ ՛ի կադիսայ։
¹⁰եւ պատուէր ետ բարակ զաբուղոնի եւ նեփթաղիմի ՛ի կադէս. եւ ելին զհետ ն(ո)ր(ա) տասն հազար արանց. ե́լ ընդ նմա եւ դեբովրա։
¹¹Եւ մերձաւորք կինեցւոյն մեկնեցա́ն ՛ի կինեայ յորդւոյն յոբաբայ աներոյն մովսիսի։ եւ եհա́ր զխորան իւր առ կաղնեաւն հանգուցելոցն՝ որ է մերձ ՛ի կադէս։
¹²Եւ ա́զդ եղեւ սիսարայ եթէ ել բարակ որդի աբինէեմայ ՛ի լեառն թաբովր։

¹³եւ գումարեա́ց սիսարայ զա(մենայ)ն կառս իւր, իննհարիւր կառս երկաթեղէնս. եւ զա(մենայ)ն զօրն որ ընդ իւր յարիսովթայ ազգաց՝ ՛ի հեղեղատն կիսոնի։
¹⁴Եւ ասէ դեբովրա ցբարակ. արի́ զի ա́յս օր է՝ յորում մատնեաց տ(է)ր զսիսարա ՛ի ձեռս քո. զի ահա տ(է)ր է առաջի քո։ Եւ էջ բարակ ՛ի լեռնէն թաբովրայ, եւ տասնհազար արանց զհետ ն(ո)ր(ա)։
¹⁵եւ զարհուրեցո́յց տ(է)ր զսիսարա, եւ զա(մենայ)ն կառս ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն բանակն ն(ո)ր(ա)՝ սրո́վ սուսերի առաջի բարակայ։ Եւ է́ջ սիսարա ՛ի կառաց իւրոց, եւ փախեա́ւ հետիո́տս։
¹⁶եւ բարակ զհետ մտեալ երթա́յր զկնի կառացն, եւ զհետ բանակին մինչեւ յանտառն ազգաց։ եւ անկա́ւ ա(մենայ)ն բանակն սիսարայ սրով սուսերի. եւ ո́չ մնաց եւ ո́չ մի։

¹⁷Եւ սիսարա մեկնեցա́ւ գնաց հետիո́տս ՛ի խորանն յայելի կնոջ քարեբայ կինեցւոյ. քանզի խաղաղու(թ)ի(ւն) էր ՛ի մէջ յաբինայ արքայի ասովրայ, եւ ՛ի մէջ տանն քաբերայ կինեցւոյ։
¹⁸Եւ ե́լ յայել ընդ առաջ սիսարայ՝ եւ ասէ ցնա. խոտորեա́ց առիս տէր իմ խոտորեա́ց, եւ մի́ երկնչիր։ եւ խոտորեցաւ առ նմա ՛ի խորանն. եւ ծածկեաց զնա ընդ փեղկիւք ն(ո)ր(ա)։
¹⁹Եւ ասէ ցնա սիսարա. արբո́ ինձ սակաւ մի ջուր՝ զի ծարաւի եմ։ եւ եբաց զտիկ կաթինն՝ եւ արբոյց նմա. եւ ծածկեաց զերեսս ն(ո)ր(ա)։
²⁰Եւ ասէ ցնա սիսարա. կա́ց դու առ դրան խորանիդ, եւ եղիցի եթէ եկեսցէ ոք առ քեզ, եւ հարցցէ եւ ասասցէ ոք ցքեզ. եթէ է՞ ոք այդր այր, ասասցես՝ թէ ոչ է։

²¹եւ ծածկեա́ց զնա ընդ փեղկիւքն ն(ո)ր(ա)։ Եւ ա́ռ յայել կին քաբերայ զցի́ց խորանին, եւ կալա́ւ զուռնն ՛ի ձեռին իւրում. եւ եմուտ մեղմով առ նա. եւ բախեաց զցիցն ը(ստ) ծամելիս ն(ո)ր(ա)՝ եւ վարսեաց ընդ գետինն. եւ նա տապալեցաւ ՛ի մէջ ոտից ն(ո)ր(ա), եւ եհա́ն զոգի։
²²Եւ ահա բարակ պնդեա́լ գայր զհետ սիսարայի։ եւ ել յայել ընդ առաջ ն(ո)ր(ա) եւ ասէ ցնա. ե́կ այսր եւ ցուցի́ց քեզ զայրն զոր դու խդրես. եւ եմուտ առ նա։ եւ ահա սիսարա կայր անկեալ մեռեալ՝ եւ ցիցն ՛ի ծամելո́ջ ն(ո)ր(ա)։
²³Եւ կորացոյց տ(է)ր ա(ստուա)ծ յաւուր յայնմիկ զյաբին արքայ քանանացւոց առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի։

²⁴Եւ ձեռն որդւոցն ի(սրաէ)լի երթալո́վ երթայր խստացեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) յաբինայ արքային քանանացւոց՝ մինչեւ սատակեցան։

¹Եւ օրհնեա́ց դեբովրա, եւ բարակ որդի աբինէեմայ յաւուր յայնմիկ՝ եւ ասեն։
²՛Ի սկսանել զօրաւարացն ի(սրաէ)լի, մտադիւրու(թեամ)բ ժողովրդեանն օրհնեցէ́ք զտ(է)ր։
³Լուարո́ւք թագաւորք՝ եւ ունկնդի́ր լերուք նախարարք. ե́ս տ(եառ)ն երգեցից, եւ սաղմոս ասացից ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի։
⁴տ(է)ր յելանել քոյ ՛ի սէիրայ, եւ ՛ի չուել քում յանդաստանացն եդովմայ, երկիր շարժեցա́ւ եւ երկինք խռովեցա́ն, եւ ամպք ցօղեցի́ն ջուր։
⁵լերինք շարժեցան յերեսաց տ(եառ)ն ելովայ սինայի, յերեսաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի։
⁶Յաւուրցն սամեգարայ որդւոյ անաթայ՝ ցաւուրս յայելի, պակասեցին թագաւորք եւ գնացին ընդ շաւի́ղս գնացին ընդ ճանապարհս կամակորս։

⁷Պակասեցին փարազունք բնակեալք ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի՝ պակասեցին, մինչեւ յարեաւ դեբովրա, մինչեւ յարեաւ մայր ի(սրաէ)լի։
⁸Ցանկացա́ն իբրեւ գարեղէն նկանակի աստուածոց օտարաց սնոտւոց։ յեյնժամ պատերազմեցան քաղաքք իշխանաց։ ծածկու(թեամ)բ նորոց գեղարդանց, քառասուն հազար այր ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
⁹Սիրտ իմ ՛ի վերայ կարգելոցն ի(սրաէ)լի։ զօրաւորք ժողովրդեանն օրհնեցէ́ք զտ(է)ր։
¹⁰Հեծեալք յարիվարս ՛ի մէջօրէի, եւ սպիտակաց. երթեալք յատեանս ատենակալաց։ Տո́ւք ձայն բարբառոյ,
¹¹նուագածուաց, ՛ի մէջ ցնծացելոց։ ա́նդ տացեն արդարու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն։ զարդարու(թ)ի(ւն) զօրացոյց ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։ յայնժամ էջ ՛ի քաղաքս ժողովուրդ տ(եառ)ն։

¹²Զարթի́ր զարթի́ր դեբովրա. զարթո́ զբիւրաւորս հանդերձ ժողովրդեամբ։ զարթի́ր զարթի́ր խօսեա́ց երգովք։ Զօրացեալ յարիցե́ս բարակ. գերեսցես զգերութիւն քո՝ որդի աբինեեմայ։
¹³Յայնժամ մեծացաւ զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ Տ(է)ր ընկրկեաց ինձ զզօրագոյնսն քան զիս։
¹⁴Ժողովուրդ եփրեմայ պատժեա́ց զն(ո)ս(ա) ՛ի հովիտսն։ եղբա́յր քո բենիամին՝ քոյին ժողովուրդ։ Յինէն ՛ի մաքի́ր իջին խուզարկուք։ եւ ՛ի զաբուղոնէ զորացուցիչք, գաւազանա́ւ պատմու(թ)ե(ան) դպրի։
¹⁵Եւ զօրավարք իսաքարու ընդ սեբովրա́յ եւ ընդ բարակայ։ եւ ապա́ բարակ ՛ի հովիտսն տարածեաց զոտս իւր. ՛ի բաժինս ռուբինի մեծամեծ ճշդութի(ւն)ք սրտի։

¹⁶Ընդէ՞ր նստիցին ՛ի մէջ մոսթափեմա. լսե́լ զչաչիւնս տագնապողաց, անցանել ՛ի կողմն ռուբինի։ Մեծամեծ յարուցեալ կան հետազօտու(թ)ի(ւն)ք սրտից։
¹⁷Գագ՝ յայնկոյս յորդանանու բնակեաց։ եւ դան՝ ընդէ՞ր բնաւ պանդխտիցիս ՛ի նաւս։ ասեր՝ բնակեաց առ ծովեզերբ ծովուց, եւ ՛ի կի́րճս ն(ո)ր(ա) բնակեսցէ։
¹⁸Զաբուղոն՝ ժողովուրդ անձնանախա́տ ՛ի մահ։ եւ նեփթաղիմ ՛ի բարձունս ագարակի։
¹⁹Հասին թագաւորք՝ եւ ճակատեցան. յայնժամ տագնապեցան թագաւորք քանանացւոց ՛ի թանաք ՛ի վ(ե)ր(այ) ջրոց մակեդդովայ։ Զագահու(թ)ի(ւն) արծաթոյ ես ո́չ առի։
²⁰Յերկնի́ց ճակատեցան աստեղք՝ յիւրաքանչիւր յօրինուածոց, ետուն պատերազմ ընդ սիսարայ։

²¹Հեղեղատն կիսոնի մերժեաց զնոսա. հեղեղատն կադեսիմայ, հեղեղատն կիսոնի։ Կոխեսցէ զն(ո)ս(ա) անձն իմ։
²²ոտք իմ զօրասցի զօրու(թեամ)բ։ Յայնժամ կարթակոտորք եղեն գարշապարք երիվարաց մադդարովթայ։ եւ հարթեսցեն գարշապարք իմ զհպարտու(թ)ի(ւն)ս զարհուրանաց ն(ո)ց(ա)։
²³Նզովեցէ́ք զմարովզ՝ ասէ հրեշտակն տ(եառ)ն, անիծանելով անիծեցէ́ք զբնակիչս ն(ո)ր(ա). զի ո́չ եկին յօգնականութի(ւն) տ(եառ)ն։ օգնական տ(է)ր ՛ի մէջ նահատակաց հզօրն։
²⁴Օրհնեալ լիցի ՛ի կանանց յայել կի́ն քարեբայ կինեցւոյ. օրհնեսցի́ ՛ի կանանց ՛ի խորանի իւրում։
²⁵Ջուր խնդրեաց, եւ ետ կա́թն դաշխուրանաւ զօրաւորաց. մատո́յց կոգի։

²⁶Զձեռն իւր ձախ ձգեա́ց ՛ի ցիցն, եւ զաջ իւր ՛ի սպառսպո́ւռ ջաղջախանս անպիտանացուցանել, եւ վախճանեցո́յց զսիսարա։ վարսեաց ընդ ծամելիս ն(ո)ր(ա), եւ անցոյց ցից ընդ գլուխ ն(ո)ր(ա), եւ սատակեա́ց։
²⁷՛Ի մէջ ոտի́ց ն(ո)ր(ա) անկաւ ծանրացեալ, եւ նիրհեցո́յց ՛ի մէջ ծնգաց իւրոց. յորում կորացա́ւ մինչեւ զգետնեցաւ՝ անդ անկաւ չուառականն։
²⁸Մայրն սիսարայ հայեցեալ դէտ ա́կն ունէր ՛ի վանդակապա́տ պատուհանէն. քանզի տեսանէ́ր զդարձեալսն ՛ի սիսարայ. վ(ա)ս(ն) զի յետնեցան կառք ն(ո)ր(ա) ՛ի գալոյ, ընդէ՞ր յամեցին հետք կառաց ն(ո)ր(ա)։
²⁹Կանայք իմաստունք իշխանաց ն(ո)ր(ա), ետուն անդէն պատասխանի նմա՝ եւ ասեն։ եւ ինքնին անձամբ անձին առնէր իւր պատասխանի։

³⁰Ո́չ գտանիցեն զնա աւարաբաշխք, առնել սէ́ր բարեկամաց ՛ի գլուխ արանց. եւ եգէլ զաղիս ն(ո)ր(ա)։ Կապո́ւտ երանդոցն սիսարայ կապո́ւտ երանգոցն գոյնագոյն նկարուց, նարօ́տ պէսպէս նկարուց. ա́յն էր պարանոցին ն(ո)ր(ա) կապուտ։
³¹Ա́յսպէս կորիցեն ա(մենայ)ն թշնամիք քո տ(է)ր։ եւ որք սիրիցենն զնա՝ իբրեւ զելս արեգական ՛ի զօրութե(ան) ն(ո)ր(ա)։
³²Եւ դադարեա́ց երկիրն ամս քառասուն։

¹Եւ արարին որդիքն ի(սրաէ)լի չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ ետ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռս մադիամու ամս եւթն.
²եւ զօրացա́ւ ձեռն մադիամու ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի։ Եւ արարին իւրեանց որդիքն ի(սրաէ)լի յերեսաց մադիամու գո́մս ՛ի լերինս, եւ յայրս եւ յամուրս։
³Եւ լինէր իբրեւ վարէր այր ի(սրաէ)լի. ելանէր մադիամ եւ ամաղէկ եւ որդիքն արեւելեայց հասանէին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա),
⁴եւ բանակէին առ նոքօք, եւ ապականէին զբերքն երկրին մինչեւ ՛ի մուտս գազայ. եւ ո́չ թողուին դադար կենաց ի(սրաէ)լի. ոչխար, եւ արջառ, եւ էշ։

⁵Զի ինքեանք եւ խաշինք իւրեանց ելանէին, եւ զվրանս իւրեանց բերէին. եւ հասանէին իբրեւ զմարա́խ բազմութ(եամ)բ. եւ ո́չ գոյր թիւ ն(ո)ց(ա), եւ ուղտուց իւրեանց. եւ հասանէին յերկիրն ի(սրաէ)լի ապականել զնա·
⁶եւ աղքատացաւ ի(սրա)էլ յոյժ յերեսաց մադիամու։ Եւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր։
⁷եւ եղեւ իբրեւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) մադիամու,
⁸եւ առաքեաց տ(է)ր ա́յր մարգարէ առ որդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ ցնոսա։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. ե́ս եմ որ հանի զձեզ յերկրէն եգիպտացւոց, եւ կորզեցի զձեզ ՛ի տանէ ծառայութե(ան).

⁹եւ փրկեցի զձեզ ՛ի ձեռաց եգիպտացւոցն, եւ ՛ի ձեռաց ա(մենայ)ն նեղչաց ձերոց. եւ մերժեցի զն(ո)ս(ա) յերեսաց ձերոց, եւ ետու ձեզ զերկիր նոցա։
¹⁰Եւ ասացի ցձեզ. ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, մի́ երկնչիք յաստւածոց ամուրհացւոցն, յորոց միջի դո́ւք բնակեալ էք յերկրի նոցա. եւ ո́չ լուարուք ձայնի իմում։
¹¹Եւ եկն հրեշտակ տ(եառ)ն, եւ նստաւ ընդ կաղնեաւ՝ որ էր յեփրա յովասու հօր եսրեայ. եւ գեդէոն որդի ն(ո)ր(ա) ծածէ́ր ցորեան ՛ի կալ, փախչե́լ յերեսաց մադիամու։
¹²Եւ երեւեցա́ւ նմա հրեշտակ տ(եառ)ն՝ եւ ասէ ցնա. Տ(է)ր ընդ քեզ հզօր զօրու(թեամ)բ.

¹³Եւ ասէ ցնա գեդէոն. յի́ս տ(է)ր իմ. եթէ է́ր տ(է)ր ընդ մեզ՝ ընդե՞ր գտին զմեզ ա(մենայ)ն չարիքս այսոքիկ. եւ ո՞ւր են ա(մենայ)ն սքանչելիքն նորա զոր պատմեցին մեզ հարքն մեր՝ եւ ասեն, ոչ ապաքէն յեգիպտոսէ́ եհան զմեզ տ(է)ր. եւ արդ՝ ընդէ՞ր մերժեաց զմեզ, եւ մատնեաց զմեզ ՛ի ձեռս մադիամու։
¹⁴Եւ հայեցաւ ը(ստ) նա հրեշտակն տ(եառ)ն, եւ ասէ ցնա. ե́րթ զօրութ(եամ)բդ քով այդուիկ, եւ փրկեսցես զի(սրա)էլ ՛ի ձեռաց մադիամու. ո՞չ աւասիկ ե́ս առաքեցի զքեզ։
¹⁵Եւ ասէ ցնա գեդէոն. յի́ս տ(է)ր, ի՞ւ փրկեցից զի(սրա)էլ. եւ ահա հազարաւորն իմ խոնահագոյն է ՛ի մէջ մանասէի. եւ ես կրտսեր եմ ՛ի տան հօր իմոյ։

¹⁶Եւ ասէ ցնա. տ(է)ր ընդ քեզ. եւ հարցե́ս զմադիամ իբրեւ զա́յր մի։
¹⁷Եւ ասէ գեդէոն. եթէ գտի շնորհս առաջի աչաց քոց, արասցես ինձ նշան՝ եթէ դու խօսեսցիս ընդիս։
¹⁸մի́ գնասցես աստի՝ մինչեւ եկից առ քեզ, եւ բերից զզո́հ իմ, եւ եդից առաջի քո։ եւ ասէ՝ ե́ս եմ, եւ նստա́յց աստ մինչեւ դարձցիս առիս։
¹⁹Եւ եմուտ գեդէոն՝ եւ հասոյց ուլ մի յայծեաց, եւ արդու մի ալեւր բաղարջ, եւ զմիսն եդ ՛ի վ(ե)ր(այ) խանի, եւ զարգանակն արկ ՛ի պոյտն. եւ եհան առ նա ընդ կաղնեաւ եւ երկի́ր եպագ։
²⁰Եւ ասէ ցնա հրեշտակն տ(եառ)ն. ա́ռ դու զմիսդ՝ եւ զհացդ բաղարջ, եւ դի́ր ՛ի վերայ վիմին այնորիկ. եւ հե́ղ զարգանակն։ եւ արար ա́յնպէս։

²¹Եւ ձգեա́ց հրեշտակն տ(եառ)ն զծայր գաւազանին որ ՛ի ձեռին իւրում, եւ հասոյց ՛ի միսն եւ ՛ի բաղարջսն. եւ բորբոքեցաւ հուր ՛ի վիմէ անտի, եւ եկեր զբաղարջսն. եւ հրեշտակն տ(եառ)ն գնա́ց յաչաց ն(ո)ր(ա)։
²²Եւ ետես գեդէոն եթէ հրեշտակ տ(եառ)ն է։ եւ ասէ գեդէոն. ա́, ա́. տ(է)ր տ(է)ր. զի տեսի զհրեշտակն տ(եառ)ն դէմ յանդիման։
²³Եւ ասէ ցնա տ(է)ր՝ խաղաղու(թ)ի(ւն) ընդ քեզ. մի́ երկնչիր, ո́չ մեռանիցիս։
²⁴եւ շինեաց անդ գեդէոն սեղան տ(եառ)ն. եւ կոչեաց զնա խաղաղութի(ւն) տ(եառ)ն մինչեւ ցայսօր։ Եւ մինչդեռ ինքն անդէն էր, յեփրա հօր իւրոյ եսրեայ։

²⁵եւ եղեւ ՛ի գիշերին յայնմիկ՝ եւ ասէ ցնա տ(է)ր. ա́ռ դու քեզ զւզն պարարակ հօր քոյ, եւ զեզն երկրորդ զեւթնեմեան. եւ քակեսցե́ս զսեղանն բահաղու որ է հօր քոյ, եւ կոտորեսցե́ս զանտառն որ զնովաւ.
²⁶եւ շինեսցես սեղան տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում, որ երեւեցաւ քեզ ՛ի գլո́ւխ լերինն մանովղայ, ՛ի տեղւոջ պատերազմին. եւ առցես զեզն զերկրորդ, եւ հանցես յաղջակէ́զ փայտիւք անտառին զոր կոտորեսցես։
²⁷Եւ ա́ռ գեդէոն երեքտասան այր ՛ի ծառայից իւրոց, եւ արա́ր ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ ընդ նմա տ(է)ր։ եւ եղեւ իբրեւ երկեա́ւ ՛ի տանէ հօր իւրոյ՝ եւ յարա́նց քաղաքին առնե́լ ՛ի տուէ, արար գիշերի́։

²⁸Եւ կանխեցին արք քաղաքին ընդ առաւօտն, եւ ահա՝ կործանեա́լ սեղանն բահաղու. եւ անտառն որ զնովաւ՝ կոտորեալ, եւ եզն պարարակ հանեալ ողջակէզ ՛ի սեղանն շինեալ։
²⁹Եւ ասեն այր ցընկեր իւր. ո՞ արար զիրս զայս. եւ յուզէին՝ եւ քննէին, եւ ասէին՝ թէ գեդէոն որդի յովասու արար զիրդ զայդ։
³⁰Եւ ասեն արք քաղաքին ցյովաս, հա́ն արտաքս զորդին քո՝ եւ մեռցի́. զի կործանեաց զսեղանն բահաղու, եւ կոտորեա́ց զանտառն որ զնովաւ։

³¹Եւ ասէ յովաս ցարսն ցյարուցեալս ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա). դո՞ւք այժմ դատիցիք վ(ա)ս(ն) բահաղու, եւ կամ դո՞ւք ապրեցուցանիցէք զնա. որ վնասեաց նմա մեռցի́ մինչեւ ցառաւօտ. եթէ ա(ստուա)ծ իցէ՝ ինքն խնդրեսցէ զվրէժ անձին իւրոյ՝ զի կործանեցին զսեղան ն(ո)ր(ա)։
³²Եւ կոչեաց զնա յաւուր յայնմիկ յերոբոաղ. եւ ասէ, դատաստա́ն բահաղու. զի կործանեաց զսեղան ն(ո)ր(ա)։
³³Եւ ա(մենայ)ն մադիամ եւ ամաղէկ, եւ ա(մենայ)ն որդիքն արեւելեայց ժողովեցան ՛ի միասին, եւ եկին բանակեցան ՛ի հովիտսն յեզրայելի։
³⁴Եւ հոգի տ(եառ)ն զօրացո́յց զգեդէոն։ եւ եհար փո́ղ եղջերեաւն. եւ խրախո́յս եբարձ աբիեղեր զկնի ն(ո)ր(ա)։

³⁵Եւ արձակեաց հրեշտակս՝ յասեր, եւ ՛ի զաբուղոն, եւ ՛ի նեփթաղիմ. եւ ելին ընդ առաջ ն(ո)ր(ա)։
³⁶Եւ ասէ գեդէոն ցա(ստուա)ծ. եթէ փրկեսցես ձեռամբ իմով զի(սրա)էլ՝ որպէս եւ խօսեցար։
³⁷Ահա դնեմ, զգաթ մի ասուի ՛ի կալ. եթէ լինիցի անձրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) զգաթո́ւն միայն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրի ցամաքութի(ւն), գիտացից եթէ փրկեսցես ձեռամբ իմով զի(սրա)էլ՝ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցար։
³⁸եւ եղեւ այնպէս։ Եւ կանխեաց գեդէոն ընդ առաւօտն ՛ի վաղիւ անդր, եւ քամեա́ց զգզաթն. եւ էջ ցօղ ՛ի գզաթէ անտի լի́ կոնքիւ ջրոյ։

³⁹Եւ ասէ գեդէոն ցա(ստուա)ծ. մի́ բարկասցի ցասումն քո ինձ, եւ խօսեցայց դարձեալ միւսանգամ. եւ փորձեցի́ց միւսանգամ գզաթուն. եւ եղիցի միւսանգամ ցամաքութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) գզաթուն միայնոյ, եւ ՛ի վերայ ա(մենայ)ն երկրի եղիցի անձրեւ։
⁴⁰Եւ արար ա(ստուա)ծ ա́յնպէս ՛ի գիշերին յայնմիկ. եւ եղեւ ցամաքու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) գզաթուն միայնոյ. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրի եղեւ անձրեւ։

¹Եւ կանխեա́ց յերոբոաղ նա́ ինքն է գեդէոն, եւ ա(մենայ)ն զօրն ընդ նմա. եւ բանակեցան առ աղբեւրն արեգայ. եւ բանակն մադիամու եւ ամաղեկայ՝ էր ն(ո)ց(ա) ընդ հիւսւսոյ, ՛ի գաբաաթամ որ ՛ի հովտի́ անդ։
²Եւ ասէ տ(է)ր ցգեդէոն. բազո́ւմ զօրդ որ ընդ քեզ է, առ ՛ի չմատնելոյ ինձ զմադիամ ՛ի ձեռս դոցա. գուցէ́ պարծիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ի(սրա)էլ՝ եւ ասիցէ, թէ ձե́ռն իմ փրկեաց զիս։
³Եւ ասէ ցնա տ(է)ր. խօսեա́ յականջս ժողովրդեանդ, եւ ասասցես. ո́ ոք վատասիրտ իցէ՝ դարձցի́։ եւ դիմեցին ՛ի լեռնէն գաղաադու, եւ դարձան ՛ի զօրուէն քսան եւ երկու հազարք. եւ մնացին տասն հազարք։

⁴Եւ ասէ տ(է)ր ցգեդէոն. տակաւին բազո́ւմ է զօրդ. իջո́ զդոսա ՛ի ջուրն, եւ փորձեցի́ց քեզ զդոսա անդ։ եւ եղիցի զորմէ ասացից ցքեզ՝ եթէ դա́ երթիցէ ընդ քեզ, նա́ երթիցէ ընդ քեզ. եւ զա(մենայ)նէ զորմէ ասացից՝ թէ դա մի́ երթիցէ ընդ քեզ, նա մի́ երթիցէ ընդ քեզ։
⁵եւ իջո́յց զզօրն ՛ի ջուրն։ Եւ ասէ տ(է)ր ցգեդէոն. ա(մենայ)ն որ լափիցէ լեզուաւ իւրով ՛ի ջրոյ անտի իբրեւ զշուն, կացուսցե́ս զն(ո)ս(ա) ուրոյն. եւ ա(մենայ)ն որ անկցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ծնկա́ց իւրոց ըմպել, կացուսցե́ս զն(ո)ս(ա) առանձինն։
⁶Եւ եղեւ թիւ ամենեցուն որ լափեցին ձեռամբ եւ լեզուով իւրեանց, երեք հարիւր այր. եւ մնացորդք ժողովրդեանն անկա́ն ՛ի վերայ ծնկաց իւրեանց ըմպել ջուր։

⁷Եւ ասէ տ(է)ր ցգեդէոն. երեք հարիւր արամբքդ որ լափեցին զջուր՝ փրկեցի́ց զձեզ. եւ տա́ց զմադիամ ՛ի ձեռս քո։ եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդդ երթիցէ́ այր իւրաքանչիւր ՛ի տեղի իւր։
⁸Եւ առին զպաշար ժողովրդեանն ՛ի ձե́ռս իւրեանց, եւ զփողս ն(ո)ց(ա) զեղջերեայս. եւ զա(մենայ)ն այր ի(սրաէ)լի արձակեա́ց զայր ՛ի բնակութի(ւն) իւր։ եւ զերեքհարիւր այրն եւեթ կալաւ։ եւ բանակն մադիամու՝ էին ՛ի ներքոյ նորա ՛ի հովիտսն։
⁹Եւ եղեւ ՛ի գիշերին յայնմիկ, եւ ասէ ցնա տ(է)ր. արի է́ջ աստի վաղվաղակի ՛ի բանակն, զի մատնեցի́ զնա ՛ի ձեռս քո։
¹⁰ապա թէ երկնչիցիս դու իջանել, է́ջ նախ դու եւ պատանեակդ քո փարա ՛ի բանակն.

¹¹եւ լուիցես եթէ զի՞նչ խօսիցին, եւ ապա́ զօրասցին ձեռք քո, եւ իջցե́ս ՛ի բանակն։ Եւ էջ ինքն եւ պատանեակն իւր ընդ նմա ՛ի մա́սն ինչ յիսներորդաց բանակին։
¹²Եւ մադիամ եւ ամաղէկ, եւ ա(մենայ)ն որդիքն արեւելեայց բանակեալ էին ՛ի ծործորսն, իբրեւ զմարա́խ բազմութ(եամ)բ. եւ ուղտուց ն(ո)ց(ա) ո́չ գոյր թիւ, այլ էին իբրեւ գաւազ առ եզե́րբ ծովու բազմու(թեամ)բ։
¹³Եւ եմուտ գեդէոն, եւ ահա այր պատմէ́ր ընկերի իւրում երա́զ։ տեսի́ ասէ երազ, եւ ահա նկանակ գարեղէն հոլովեալ ՛ի բանակս մադիամու, եւ եկն մինչեւ ՛ի խորանն մադիամու, եւ եհա́ր զնա եւ կործանեաց. եւ անկա́ւ խորանն վերուստ ՛ի վայր։

¹⁴Պատասխանի ետ ընկերն ն(ո)ր(ա) եւ ասէ. ո́չ է այն՝ եթէ ո́չ սուրն գեդէոնի որդւոյ յովասու ա́ռն ի(սրա)էլացւոյ. մատնեա́ց տ(է)ր ՛ի ձեռս նորա զմադիամ՝ եւ զա(մենայ)ն բանակս։
¹⁵Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ գեդէոն զպատմութի(ւն) երազոյն՝ եւ զմեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), երկի́ր եպագ տ(եառ)ն, եւ դարձաւ անդրէն ՛ի բանակն ի(սրաէ)լի, եւ ասէ. արի́ք զի մատնեաց տ(է)ր զբանակն մադիամու ՛ի ձեռս մեր։
¹⁶Եւ բաժանեաց զերեքհարիւր այրն՝ յերի́ս առաջս. եւ ետ զփողն եղջերեայս ՛ի ձեռս ամենեցունց, եւ ջահս ՛ի մէջ սափորոցն։
¹⁷Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ընդի́ս հայեսջիք, եւ ա́յնպէս արասջիք։ ահա ես մտանեմ ՛ի մէջ բանակին, եւ եղիցի ո(ր)պ(էս) ե́ս առնիցեմ, նո́յնպէս եւ դո́ւք արասջիք։

¹⁸Եւ հարի́ց ես զփողն եղջերեայ, եւ ամենեքեան որ ընդիս էք, հարջի́ք եւ դուք զփողսն եղջերեայս, շուրջ զա(մենայ)ն բանակաւն. եւ ասասջիք, Սո́ւր տ(եառ)ն եւ գեդէոնի։
¹⁹Եւ եմուտ գեդէոն եւ հարիւր այր ընդ նմա ՛ի կողմն բանակին, իսկզբան միջնոյ պահուն. միայն զարթուցանելով զարթուցի́ն զպահապանսն, եւ հարին զփողսն եղջերեայս, եւ թօթափեցին զսափորսն որ ՛ի ձեռս իւրեանց.
²⁰եւ հարին զփողսն եղջերեայս երեքին առաջքն. եւ խորտակեցին զսափորսն։ Եւ առին ձախու ձեռամբք իւրեանց զջահսն, եւ աջու ձեռօք իւրեանց զփողսն հարկանել, եւ աղաղակեցին եւ ասեն. Սո́ւր տ(եառ)ն եւ գեդէոնի։

²¹Եւ կացին իւրաքանչիւր առանձինն շուրջ զբանակաւն. եւ ընթացաւ ա(մենայ)ն բանակն՝ փող հարին եւ փախեա́ն։
²²Եւ գոչեցին երեքհարիւրեքին փողքն եղջերեայք։ եւ ե́դ տ(է)ր զսուր առն յընկե́ր իւր՝ եւ յա(մենայ)ն բանակն.
²³եւ փախեաւ ա(մենայ)ն բանակն մինչեւ ցբեթասետա, եւ մի́ւս գունդն մինչեւ ցդարն աբէղմաուղայ, եւ ցտաբէթ։ Եւ գոչեա́ց այր ի(սրա)էլացի ՛ի նեփթաղիմայ, եւ յասերայ, եւ յա(մենայ)ն մանասէէ, եւ զհե́տ մտին մադիամու։
²⁴Եւ հրեշտակս արձակեաց գեդէոն յա(մենայ)ն սհամանս եփրեմայ, եւ ասէ. իջէ́ք յառաջս մադիամու, եւ կալարո́ւք զկիրճս ջրոցն մինչեւ ցբեթփարա եւ ցյորդանան։ Եւ գոչեաց ա(մենայ)ն այր եփրեմի, եւ կալան իւրեանց զանցս ջրոցն, մինչեւ ցբեթփարա եւ ցյորդանան։

²⁵Եւ կալան զերկու իշխանսն մադիամու զորեբ եւ զզեբ. եւ սպանին զորեբ ՛ի սովրորեբա́, եւ զզեբ՝ սպանին յակեբղիբա. եւ հալածեցին զմադիամ, եւ զգլուխսն ովբերայ եւ զեբայ բերին առ գեդէոն յայնմ կողմանէ յորդանանու։

¹Եւ ասեն ցգեդէոն այր եփրեմի. զի՞նչ է բանդ այդ զոր արարեր ընդ մեզ. զի ո́չ կոչեցեր զմեզ յորժամ երթայիր պատերազմել ը(ստ) մադիամու։ եւ վիճէին ընդ նմա սաստկագո́յնս։
²Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). արդ զի՞նչ ինչ արարի իբրեւ զձեզ. ո՞չ ապաքէն լաւագոյն է ճռաքաղութի(ւն)դ եփրեմի, քան զկութսն աբիեզերայ։
³՛ի ձե́ռս ձեր մատնեաց տ(է)ր զիշխանս մադիամու՝ զորեբ եւ զզեբ. եւ զի՞նչ կարացի առնել իբրեւ զձեզ։ եւ ապա դադարեաց ոգի ն(ո)ց(ա) ՛ի նմանէ ՛ի խօսել ն(ո)ր(ա) զբանս զայս։
⁴Եւ եկն գեդէոն ՛ի յորդանան, եւ անց ինքն եւ երեք հարեւր արքն որ ը(ստ) նմա պատրաստեալք եւ քաղցեալք։

⁵Եւ ասէ ցա́րսն սոքքովթայ. տո́ւք աւադիկ հաց ՛ի կերակուր զօրուս այսմիկ որ ընդիս, զի քաղցեալ են. եւ ես պնդեցայց զհետ զեբէի եւ սաղմանայ թագաւորացն մադիամու։
⁶Եւ ասեն իշխանքն սոքքովթայ. մի́ թէ ձեռն ղեբէի եւ սաղմանայ իցէ ՛ի ձեռին քում, զի տացուք հաց զօրականիդ քում։
⁷Եւ ասէ գեդէոն. ո́չ այդպէս, այլ ՛ի տա́լ տ(եառ)ն զեբէի եւ զսաղմանայ ՛ի ձեռս իմ. եւ ես քարշեցից զմարմինս ձեր փշովք անապատի եւ բորկոնիմաւ։
⁸Եւ ե́լ անտի ՛ի փանուէղ, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա) նո́յնպէս. եւ պատասխանի́ արարին նմա արք փանուելայ, զոր օրինակ արարին նմա պատասխանի արք սոքքովթայ։

⁹Եւ խօսեցաւ գեդէոն ընդ արս փանուելի՝ եւ ասէ. ՛ի դառնալ իմում այսրէն խաղաղութ(եամ)բ, կործանեցի́ց զաշտարակդ զայդ։
¹⁰Եւ զեբէի եւ սաղմանա էին ՛ի կարկա́ր, եւ բանակ ն(ո)ց(ա) ընդ նոսա, իբրեւ հնգետասան հազար այր՝ ընդ ա(մենայ)ն որ մնացեալ էին յա(մենայ)ն բանակէ որդւոցն արեւելից։ եւ անկեալք՝ էին հարիւր եւ քսան հազար արանց սուսերամերկաց։
¹¹Եւ ել գեդէոն ընդ ճանապարհս վրանաբնակչացն յարեւելից նաբաէի, եւ հանդէպ նաբեայ. եւ եհար զբանակն, զի ահա է́ր բանակն յանհոգս։
¹²Եւ փախեան զեբէէ եւ սաղմանա, եւ պնդեցաւ զհետ ն(ո)ց(ա). եւ ձերբակա́լ արար զերկուս թագաւորսն մադիամու զզեբէէ եւ զսաղմանա, եւ զա(մենայ)ն բանակ ն(ո)ր(ա) դղրդեցո́յց։

¹³Եւ դարձա́ւ գեդէոն որդի յովասու ՛ի պատերազմէն ՛ի զառիվայրէ́ անտի արեսայ։
¹⁴Եւ կալաւ պատանեակ մի յարանց սոկքովթայ, եւ եհարց զնա. եւ գրեաց առ ինքն զիշխանսն սոկքովթայ, եւ զծերս ն(ո)ր(ա) եւթանասուն եւ եւթն այր։
¹⁵Եւ եկն գեդէոն առ իշխանսն սոկքովթայ, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ահա́ւասիկ զեբէէ եւ սաղմանա, վ(ա)ս(ն) որոց նախատեցէք զիս՝ եւ ասացէք. միթէ ձեռն զեբէի եւ սաղմանայ այժմ ՛ի ձեռին քում իցէ, զի տացուք հաց արանց քոց նքթելոց։
¹⁶Եւ ա́ռ զիշխանսն եւ զծերս քաղաքին, եւ փուշս յանապատէ, եւ զբորկոնիմն. եւ քարշեաց նոքօք զարսն ն(ո)ս(ա) սոկքովթայ։
¹⁷եւ զաշտարակն փանուելի կործանեաց, եւ կոտորեաց զարս քաղաքին։

¹⁸Եւ ասէ ցզեբէէ եւ ցսաղմանա, ո՞ւր են արքն զորս կոտորեցէք ՛ի թաբովր։ եւ ասեն՝ ո(ր)պ(էս) դու, նո́յնպէս եւ ն(ո)ք(ա) նման քեզ, եւ դուն նման ն(ո)ց(ա), իբրեւ զտեսիլ որդւոց թագաւորի։
¹⁹Եւ ասէ գեդէոն, եղբա́րք իմ եւ որդիք մօր իմոյ էին. եւ երդուաւ ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. կենդանի́ է տ(է)ր, եթէ կենդանի պահեալ էր ձեր զն(ո)ս(ա), ո́չ սպանանէի զձեզ։
²⁰Եւ ասէ ցեթեր ցանդրանիկ իւր. արի́ սպան զդոսա. եւ ո́չ եհան պատանեակն զսուր իւր, զի երկեաւ՝ քանզի մանո́ւկ էր։
²¹Եւ ասեն զեբէէ եւ սաղմանա. արի́ եւ դու քեզէ́ն պատահեա մեզ, զի ը(ս)տ առն՝ եւ զօրութի(ւն) իւր։ եւ յարեա́ւ գեդէոն եւ սպան զզեբէէ եւ զսաղմանա. եւ ա́ռ զմանեակսն ՛ի պարանոցաց ուղտուց ն(ո)ց(ա)։

²²Եւ ասեն այր ի(սրաէ)լի ցգեդէոն. իշխեա́ մեզ դո́ւ եւ որդիք քո, եւ որդիք որդւոց քոց. զի փրկեցեր զմեզ ՛ի ձերաց մադիամու։
²³Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) գեդէոն. ո́չ իշխեցից ես ձեզ, եւ ո́չ իշխեսցէ ձեզ որդի իմ. այլ տ(է)ր իշխեսցէ ձեզ։
²⁴Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) գեդէոն. խնդրեցից ՛ի ձէնջ հայցուածս ինչ, եւ տո́ւք ինձ՝ առ այր գի́նդ մի յաւարէ անտի. զի գինդք ոսկիք էին ն(ո)ց(ա), քանզի իսմայէլացիք էին։
²⁵Եւ ասեն՝ տալո́վ տացուք։ եւ տարածեցին զհանդերձս ն(ո)ր(ա). եւ ընկեցին անդր այր իւրաքանչիւր զգինդս ոսկիս զաւարի իւրոյ։

²⁶Եւ եղեւ կշիռ գնդացն ոսկեաց զոր խնդրեաց՝ հազար եւ եւթն հարիւր սիկղ ոսկւոյ, թո́ղ զշռնչանունսն եւ զմեհեւա́նդս, եւ զպսակակա́լս, եւ զծիրանի́ս, եւ որ ինչ ՛ի թագաւորսն մադիամու. եւ թո́ղ զմանեակս ոսկիս պարանոցաց ուղտո́ւց ն(ո)ց(ա)։
²⁷Եւ արար զայն գեդէոն յեփո́ւդ, եւ հաստատեաց զայն ՛ի քաղաքի́ իւրում յեփրա։ եւ պոռնկեցա́ւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ զկնի ն(ո)ր(ա) անդր. եւ եղեւ գեդէոնի եւ տան ն(ո)ր(ա) ՛ի գայթագղու(թ)ի(ւն)։
²⁸Եւ վանեցա́ւ մադիամ առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ ո́չ եւս յաւելին ամբառնալ զգլուխս իւրեանց. եւ դադարեա́ց երկիրն ամս քառասուն յաւուրս գեդէոնի։
²⁹եւ գնաց յերոբոաղ որդի յովասու, եւ բնակեաց ՛ի տան իւրում։

³⁰Եւ գեդէոնի էին եւթանասուն որդիք ելեալք յերանաց ն(ո)ր(ա). զի կանայք բազո́ւմք էին ն(ո)ր(ա)։
³¹եւ հարճ ն(ո)ր(ա) որ ՛ի սիկիմայ, ծնաւ նմա եւ նա́ որդի. եւ ե́դ անուն նմա աբիմեղէք։
³²Եւ մեռա́ւ գեդէոն որդի յովասու ՛ի բարւո́ք ծերութե(ան), եւ թաղեցա́ւ ՛ի գերեզմանի յովասու հօր իւրոյ յեփրա հօրն եսրեայ
³³Եւ եղեւ իբրեւ մեռաւ գեդէոն, դարձան որդիքն ի(սրաէ)լի՝ եւ պոռնկեցա́ն զհետ բահաղիմայցն. եւ եդին զուխտ իւրեանց ընդ բահաղուն բերիթայ, լինել ն(ո)ց(ա) նմա յաստուած։
³⁴եւ ո́չ յիշեցին որդիքն ի(սրաէ)լի զտ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց որ փրկեաց զնոսա յա(մենայ)ն թշնամեաց իւրեանց շուրջանակի։

³⁵Եւ ո́չ արարին ողորմութի(ւն) ընդ տանն յերոբոաղայ՝ որ նա́ ինքն է դեդէոն, ըստ ա(մենայ)ն բարութե(ա)ն զոր արար ընդ ի(սրաէ)լի։

¹Եւ գնա́ց աբիմեղէք որդի յերոբոաղայ ՛ի սիկիմ առ եղբարս մօր իւրոյ, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա), եւ ընդ ա(մենայ)ն ազգատոհմի տան հօր մօր իւրոյ՝ եւ ասէ։
²Խօսեցարո́ւք յականջս ա(մենայ)ն արանց սիկիմացւոց. ո՞ր լաւ իցէ ձեզ, իշխել ձեզ եւթանասուն արանց ա(մենայ)ն որդւոցն յերոբոաղայ, եթէ տիրել ձեզ առն միոջ. եւ յիշեցէ́ք, զի ոսկր ձեր եւ մարմին ձեր ե́մ ես։
³Եւ խօսեցան զնմանէ եղբարք մօր ն(ո)ր(ա)՝ յականջս ա(մենայ)ն արանց սիկիմացւոց զա(մենայ)ն բանս զայսոսիկ։ եւ միաեցա́ւ սիրտ ն(ո)ց(ա) զկնի աբիմեղեքայ, զի ասացին թէ եղբայր մեր է։

⁴եւ ետուն նմա եւթանասուն արծաթոյ ՛ի տանէ բահաղու բերիթայ ուխտին։ Եւ վարձեցա́ւ նոքօք աբիմեղէք արս սրիկայս եւ զարհուրեցուցիչս, եւ գնացի́ն զհետ ն(ո)ր(ա)։
⁵եւ եմուտ ՛ի տուն հօր իւրոյ յեփրա, եւ կոտորեա́ց զեղբարս իւր, զորդիսն յերոբոաղայ, արս եւթանասուն ՛ի վ(ե)ր(այ) վիմի́ միոյ։ Եւ մնաց յովաթամ որդի յերոբոաղայ կրտսեր, քանզի թաքեաւ։
⁶եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն արք սիկիմացւոց, եւ ա(մենայ)ն տունն մաաղոնայ, եւ չոգան թագաւորեցուցին զաբիմեղէք ՛ի թագաւո́ր, առ կաղնեաւ կռուոյն որ ՛ի սիկիմայ։

⁷Եւ ա́զդ եղեւ յովաթամայ. ե́լ գնաց եւ եկաց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինն ՛ի գարիզին. ամբա́րձ զձայն իւր եւ ելա́ց, եւ ասէ ցնոսա. լուարո́ւք ինձ արք սիկիմացւոց, եւ լուիցէ ձեզ ա(ստուա)ծ։
⁸Գնալո́վ գնացին ծառք օծանել իւրեանց թագաւոր, եւ ասեն ցձիթենին. թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
⁹Եւ ասէ ցնոսա ձիթենին. թողից զպարարտութի(ւն) իմ յորոյ փառաւորեա́ց զիս ա(ստուա)ծ եւ մարդիկ, եւ երթայցեմ իշխել ծառո՞ց։
¹⁰Եւ ասեն ծառքն ցթզենին. եկ թագաւորեա́ ՛ի վերայ մեր։
¹¹Եւ ասէ ցնոսա թզենին. թողեալ զքաղցրու(թ)ի(ւն) իմ, եւ զբերս բարութե(ան) իմոյ, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտի՞ց։
¹²Եւ ասեն ծառքն ցորթ. ե́կ թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։

¹³Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) որթ. թողեալ զգինի իմ եւ զուրախու(թ)ի(ւն) ա(ստուծո)յ եւ մարդկան, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտի՞ց։
¹⁴Եւ ասեն ծառքն ցդժնիկ. ե́կ թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
¹⁵եւ ասէ դժնիկ ցծառս, թէ արդարե́ւ օծանիցէ́ք զիս թագաւորել ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր. եկա́յք ծածկեցարո́ւք ընդ հովանեաւ իմով. եթէ ո՞չ ելանիցէ հուր ՛ի դժնկէ աստի, եւ կերիցէ զեղեւնափայտս լիբանանու։
¹⁶Եւ արդ եթէ ճշմարտու(թեամ)բ՝ եւ բովանդակութ(եամ)բ արարէք, եւ թագաւորեցուցէք զաբիմեղէք. եւ թէ ո՞րպէս արարէք ը(ստ) յերոբոաղ եւ ը(ստ) տուն ն(ո)ր(ա). եւ եթէ ը(ս)տ հատուցման ձեռին ն(ո)ր(ա) արարէք նմա.

¹⁷որպէս ե́տ պատերազմն հայր իմ փոխանակ ձեր, եւ ընկէց զանձն իւր յառաջ, եւ ապրեցո́յց զձեզ ՛ի ձեռաց մադիամու։
¹⁸եւ դուք յարեա́յք ՛ի վ(ե)ր(այ) տան հօր իմոյ այսօր, եւ կոտորեցէք զորդիս ն(ո)ր(ա)՝ արս եւթանասուն ՛ի վ(ե)ր(այ) վիմի́ միոյ. եւ թագաւորեցուցէք զաբիմեղէք զորդի աղախնոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) արանց սիկիմացւոց, զի եղբա́յր ձեր է։
¹⁹Եթէ ճշմարտութ(եամ)բ եւ բովանդակութ(եամ)բ արարէք ը(ստ) յերոբոաղայ եւ ընդ տան ն(ո)ր(ա) յաւուրս յայսմիկ՝ օրհնեսջի́ք դուք, եւ ուրա́խ լիջիք յաբիմեղէք. եւ ուրա́խ լիցի եւ նա́ ՛ի ձեզ։

²⁰Ապա թէ ոչ՝ ելցէ́ հուր յաբիմեղիքայ՝ եւ կերիցէ́ զարս սիկիմացւոց, եւ զտունն մաաղոնայ։ ապա թէ ոչ՝ ելցէ հուր յարանց սիկիմացւոց եւ ՛ի տանէն մաաղոնայ՝ եւ կերիցէ́ զաբիմեղէ́ք։
²¹Եւ փախեա́ւ յովաթամ եւ զերծաւ, եւ գնաց ընդ ճանապարհ ՛ի բերայ. եւ բնակեաց անդ յերեսաց աբիմեղիքայ եղբօր իւրոյ։
²²եւ իշխեաց աբիմեղէք ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ամս երիս։
²³Եւ առաքեա́ց ա(ստուա)ծ ոգի չար ՛ի մէջ աբիմեղիքայ, եւ ՛ի մէջ արանց սիկիմացւոց։ եւ արհամարհեցին արք սիկիմացւոց զտունն աբիմեղիքայ։

²⁴ածել ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զանիրաւութի(ւն) իւթանասնից որդւոցն յերոբոաղայ. եւ հասուցանե́լ զարիւն ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) աբիմեղիքայ եղբօրն իւրեանց՝ որ կոտորեա́ց զնոսա. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) արանց սիկիմացւոց՝ զի զօրացուցին զձեռս ն(ո)ր(ա) կոտորե́լ զեղբարս իւր։
²⁵Եւ գործեցին նմա դարա́ն ա́րք սիկիմացւոց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց լերանց, եւ յափշտակէին զամենեսին որ անցանէին առ նոքօք ընդ ճանապարհն։ եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ։
²⁶Եւ եկն գաաղ որդի աբեդդայ եւ եղբարք ն(ո)ր(ա). եւ անցին ՛ի սիկիմ, եւ վստա́հ եղեն ՛ի նա արք սիկիմացւոց.

²⁷եւ ելի́ն յանդաստանս եւ կթեցին զայգիս իւրեանց, եւ հարին հնձանս, եւ արարին պարանցիկս, եւ մտին ՛ի տուն աստուածոյն իւրեանց. եւ կերան եւ արբին՝ եւ անիծին զաբիմեղէք։
²⁸Եւ ասէ գաաղ որդի աբեդդայ, ո՞ է աբիմեղէք, եւ ո՞ է որդին սիքեմայ՝ զի ծառայեմք նմա. ո՞չ նա է որդի յերոբոաղայ, եւ ղեբուղ ծառա́յ իւր ոստիկա́ն ն(ո)ր(ա), հանդերձ արամբք եմովրայ հօր սիքեմայ. եւ զի՞ է՝ զի ծառայիցեմք նմա։
²⁹եւ ո՞ տայր զժողովուրդս զայս ՛ի ձեռս իմ, եւ փոխէի զաբիմեղէք. եւ ասէի ցաբիմեղէք,բազմացո́ զզօրս քո՝ եւ ե́լ ինձ։
³⁰Եւ լուա́ւ զեբուղ իշխան քաղաքին՝ զբանս գաաղայ որդւոյ աբեդդայ, եւ սրտմտեցա́ւ բարկու(թեամ)բ։

³¹եւ առաքեաց առ աբիմեղէք հրեշտակս պատարագօք՝ եւ ասէ. Ահաւասիկ գաա́ղ որդի աբեդդայ եւ եղբարք ն(ո)ր(ա) եկին ՛ի սիկիմ, եւ պաշարեն զքաղաքս ՛ի վերայ քո։
³²արդ արի́ զցայգ դու եւ զօրդ քո որ ընդ քեզ է, եւ դարանամո́ւտ լեր յանդաստանին.
³³եւ եղիցի ընդ առաւօտսն ՛ի ծագել արեգականն, կանխեսցես եւ հասցե́ս զքաղաքաւս. եւ ահա սա՝ եւ զօրս որ ընդ սմա́ է ելանէ առ քեզ. եւ արասցես ը(ստ) սա ո(ր)պ(էս) ինչ գտցէ́ ձեռն քո։
³⁴Եւ յարեա́ւ աբիմեղէք եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա զցայգ. եւ մտին ՛ի դարանս զսիկիմաւ չո́րք առաջք։

³⁵Եւ եղեւ ընդ առաւօտն, ե́լ գաաղ որդի աբեդդայ՝ եւ եկաց ՛ի մո́ւտս դրան քաղաքին։ Եւ յարեաւ աբիմեղէք եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա ՛ի դարանացն։
³⁶եւ ետես գաաղ որդի աբեդդայ զզօրն, եւ ասէ ցզեբուղ, ահաւանիկ զօր իջանէ ՛ի գլխոյ լերանցն. եւ ասէ ցնա զեբուղ. զստուե́ր լերանցն տեսանես դու իբրեւ զմարդիկ։
³⁷Եւ յաւե́լ եւս խօսել գաաղ եւ ասէ. ահաւասիկ զօ́ր իջանէ ընդ ծովակողմն առ պորտով երկրին. եւ առաջ մի ե́լ ընդ ճանապարհ կաղնւոյն գիտանոցաց։
³⁸Եւ ասէ ցնա զեբուղ. արդ՝ ո՞ւր է բերան քո որ ասէր, թէ ո՞վ է աբիմեղէք, զի ծառայեսցուք նմա. ո՞չ աւանիկ ա́յն զօր է՝ զոր դուն աղարտէիր. արդ՝ ե́լ տո́ւր ընդ նմա պատերազմն։

³⁹Եւ ե́լ գաաղ առաջի արանցն սիկիմացւոց, եւ մարտեա́ւ ը(ստ) աբիմեղիքայ։
⁴⁰եւ հալածեաց զնա աբիմեղէք. եւ փախեաւ յերեսաց ն(ո)ր(ա), եւ անկան վիրաւորք բազումք մինչեւ ցդրունս քաղաքին։
⁴¹Եւ նստաւ աբիմեղէք յարիմ, եւ եհան զեբուղ զգաաղ եւ զեղբարս ն(ո)ր(ա)՝ զի մի́ բնակեսցեն ՛ի սիկիմ։
⁴²Եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր՝ եւ ել ժողովուրդն ՛ի դաշտն, եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ.
⁴³եւ առ զզօրն՝ եւ բաժանեաց յերիս առաջս, եւ եմուտ նովաւ ՛ի դարան։ եւ ետես՝ եւ ահա զօր ելանէր ՛ի քաղաքէ անտի. եւ յարեա́ւ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)՝ եւ եհար զնոսա։

⁴⁴Եւ աբիմեղէք եւ գունդքն որ ը(ստ) նմա՝ ճակատեցան եւ կացին առ դրան քաղաքին. եւ երկու գունդք սփռեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ամենեցուն որ յանդաստանսն էին, եւ հարի́ն զն(ո)ս(ա)։
⁴⁵Եւ աբիմեղէք պատերազմէր ը(ստ) քաղաքին զօրն զայն ողջոյն, եւ առին զքաղաքն, եւ զժողովուրդն որ ՛ի նմա կոտորեցին, եւ զքաղաքն կործանեցին՝ եւ աղա́րտ վարեցին։
⁴⁶Եւ լուան ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց, եւ եկին յամրոց տանն բեթէղ բերիթայ։
⁴⁷Եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ՝ եթէ ժողովեցան ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց։

⁴⁸Եւ ել աբիմեղէք ՛ի լեառնն սեղմոն, ինքն եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա. եւ ա́ռ աբիմեղէք տապար ՛ի ձեռն իւր, եւ կոտորեա́ց բեռն մի փայտի՝ եւ ա́ռ զայն եւ եդ զայն ՛ի վերայ ուսոց իւրոց։ եւ ասէ ցզօրն իւր, զինչ տեսանիցէ́ք յիս որ առնիցեմ, արասջիք եւ դո́ւք վաղվաղակի իբրեւ զիս։
⁴⁹Կոտորեցին եւ նոքա իւրաքանչիւրոք ամենեքին բեռն մի փայտ, եւ բարձին եւ գնացին զհետ աբիմեղիքայ. եւ եդին ՛ի վերայ ամրոցին, եւ այրեցին ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) զամրոցն հրով։ եւ մեռա́ն ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց՝ իբրեւ հազար մի ընդ ա́յր եւ ընդ կին։
⁵⁰Եւ չոգաւ աբիմեղէք ՛ի թեբէս, եւ նստաւ շուրջ զնովաւ. եւ ա́ռ զնա։

⁵¹եւ աշտարակ մի էր հզօր ՛ի մէջ քաղաքին. եւ փախեա́ն անդր ա(մենայ)ն արք եւ կանայք. եւ ա(մենայ)ն գլխաւորք քաղաքին, եւ փակեցին ընդդէմ իւրեանց, եւ ելին ՛ի տանի́ս աշտարակին։
⁵²Եւ եկն աբիմեղէք մինչեւ ցաշտարակն, եւ մարտեան ընդ նմա, եւ մերձեցա́ւ աբիմեղէք ՛ի դուրս աշտարակին։
⁵³Եւ ընկէ́ց կին մի բեկոր երկանի ՛ի վերայ գլխոյ ն(ո)ր(ա), եւ մանրեա́ց զգագաթնն աբիմեղիքայ։
⁵⁴Եւ աղաղակեաց վաղվաղակի առ պատանեակն կապարճակիր իւր՝ եւ ասէ ցնա. մերկեա́ զսուր քո եւ սպան զիս. գուցէ́ ասիցեն թէ կին սպան զնա։ եւ խոցեաց զնա պատանին իւր, եւ մեռա́ւ աբիմեղէք։
⁵⁵Եւ ետե́ս այր ի(սրա)էլացի՝ թէ մեռաւ աբիմեղէք, գնացին այր իւրաքանչի́ւր ՛ի տեղի իւր։

⁵⁶Եւ դարձո́յց ա(ստուա)ծ զչարիսն աբիմեղիքայ ՛ի գլուխ իւր զոր արար հօր իւրում կոտրելով զեւթանասուն եղբարսն իւր։
⁵⁷եւ զա(մենայ)ն չարիսն արանց սիկիմացւոց դարձո́յց ա(ստուա)ծ ՛ի գլուխս ն(ո)ց(ա)։ եւ եկին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) անէծքն յովաթամայ որդւոյ յերոբոաղայ։

¹Եւ յարեաւ յետ աբիմեղիքայ փրկել զի(սրա)էլ, թովղա որդի փուայ. որդի հօ́ր եղբօր ն(ո)ր(ա), այր յիսաքարայ. եւ նա բնակէր ՛ի սամարիա, ՛ի լերինն եփրեմայ։
²Եւ դատեաց զի(սրա)էլ ամս քսան եւ երիս, եւ մեռաւ՝ եւ թաղեցաւ ՛ի սամարիա։
³Եւ յարեաւ յետ ն(ո)ր(ա) յայի́ր գաղաադացի, եւ դատեաց զի(սրա)էլ ամս քսան եւ երկուս։
⁴եւ եղեն ն(ո)ր(ա) որդիք՝ երեսուն եւ երկու, որ հեծանէին յերեսուն եւ երկո́ւ յովանակս. եւ երեսուն եւ երկու քաղաքք ն(ո)ց(ա)։ եւ կոչեաց զն(ո)ս(ա) աւանս յայիրայ մինչեւ ցայսօր, որ են ՛ի գաղաադ։
⁵Եւ մեռաւ յայիր եւ թաղեցաւ ՛ի կամովն։

⁶Եւ յաւելին որդիքն իսրայէլի առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն, եւ պաշտեցին զբահաղի́մսն, եւ զաստարովթն, եւ զաստուածս ասորւոց, եւ զաստուածս սիդոնայ, եւ զաստուածս մովաբայ, եւ զաստուածս որդւոցն ամոնայ, եւ զաստուածս այլազգեացն։ եւ թողին զտ(է)ր, եւ ո́չ ծառայեցին նմա։
⁷Եւ սրտմտեցաւ բարկութ(եամ)բ տ(է)ր ի(սրաէ)լի, եւ մատեաց զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս այլազգացն, եւ ՛ի ձեռս որդւոցն ամոնայ։
⁸եւ խախտեցին խորտակեցին զորդիսն ի(սրաէ)լի ՛ի ժամանակին յայնմիկ ա́մս ո́ւթուտասն զա(մենայ)ն ի(սրա)էլցիս յա́յնկոյս յորդանանու, յերկրի ամովրհացւոցն՛ի գաղաադ։

⁹Եւ անցին որդիքն ամոնայ ը(ստ) յորդանան տա́լ պատերազմ ընդ յուդայ եւ ընդ բենիամինի, եւ ը(ստ) տանն եփրեմայ. եւ նեղեցան որդիքն ի(սրաէ)լի յոյժ։
¹⁰Եւ աղաղակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր՝ եւ ասեն. մեղա́ք քեզ, զի թողաք զա(ստուա)ծդ մեր՝ եւ պաշտեցաք զբահաղիմսն։
¹¹Եւ ասէ տ(է)ր ցորդիսն ի(սրաէ)լի. ո՞չ ապաքէն եգիպտացիք եւ ամուրհացիք, եւ որդիք ամոնայ, եւ մովաբ, եւ այլազգիք,
¹²եւ սիդոնացիք, եւ ամաղէկ եւ քանան՝ նեղեցի́ն զձեզ, եւ աղաղակեցէք առիս՝ եւ փրկեցի զձեզ ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա)։
¹³Եւ դուք թողէք զիս՝ եւ ծառայեցէք աստուածոց օտարաց. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ յաւելից փրկել զձեզ։

¹⁴այլ երթա́յք աղաղակեցէք առ աստուածսն զոր ընտրեցէք ձեզ. եւ նոքա́ փրկեսցեն զձեզ ՛ի ժամանակի նեղու(թ)ե(ան)ց ձերոց։
¹⁵Եւ ասեն որդիքն ի(սրաէ)լի ցտ(է)ր. մեղա́ք, արա́ դու ընդ մեզ զա(մենայ)ն, որ ինչ հաճոյ թուի առաջի քո. բայց տ(է)ր՝ միայն ապրեցո́ զմեզ յաւուր յայսմիկ։
¹⁶Եւ մերժեցին զաստուածսն օտարոտիս ՛ի միջոյ իւրեանց. եւ պաշտեցին զտ(է)ր միայն։ եւ ո́չ հաշտեցաւ ը(ստ) ժողովրդեանն։ եւ յոգի́ս ապաստան եղեւ յաշխատու(թեն)է ի(սրաէ)լի։
¹⁷Եւ ելին որդիքն ամոնայ, եւ բանակեցան ՛ի գաղաադ։ եւ ելին որդիքն ի(սրաէ)լի, եւ բանակեցան ՛ի գիտանոցին։

¹⁸Եւ ասեն իշխանք ժողովրդեանն գաղաադու՝ այր ցընկեր իւր. այր որ սկիզբն առնիցէ պատերազմել ընդ որդիսն ամոնայ, եղիցի գլո́ւխ ա(մենայ)ն բնակչացս գաղաադու։

¹Եւ յեփթայէ գաղաադացի, է́ր այր հզօր զօրու(թեամ)բ, եւ նա որդի́ կնոջ պոռնկի. եւ ծնաւ գաղաադու զյեփթայէ։
²Եւ ծնա́ւ կինն գաղաադու նմա որդիս. եւ հաստատեցան որդիք կնոջն, եւ մերժեցին զյեփթայէ, եւ ասեն ցնա. ո́չ ժառանգեսցես ՛ի տան հօր մերոյ, զի որդի կնոջ պոռնկի́ ես դու։
³Եւ փախեա́ւ յեփթայէ յերեսաց եղբարց իւրոց, եւ բնակեցաւ յերկիր ՛ի տո́վբ։ եւ ժողովէին առ յեփթայէ արք սրիկայք. եւ ելանէին ընդ նմա։
⁴Եւ եղեւ յետ աւուրց, եւ պատերազմեցա́ն որդիքն ամոնայ ընդ ի(սրա)էլացիսն։
⁵Եւ եղեւ յորժամ ետուն պատերազմ որդիքն ամոնայ ը(ստ) ի(սրաէ)լի՝ չոգան ծերք գաղաադու առնո́ւլ զյեփթայէ յերկրէն տովբայ։

⁶եւ ասեն ցյեփթայէ. ե́կ եւ եղիցես մեզ ՛ի զօրավար. եւ տացուք պատերա́զմ ընդ որդիսն ամոնայ։
⁷Եւ ասէ յեփթայէ ցծերսն գաղաադու. ո՞չ ապաքէն դուք ատեցէք զիս, եւ հանէք առաջի տ(եառ)ն ՛ի տանէ հօր իմոյ, եւ արձակեցէք զիս ՛ի ձէնջ. եւ արդ՝ զի՞ եկիք առիս յորժամ նեղեցայքդ։
⁸Եւ ասեն ծերքն գաղաադու ցյեփթայի. ո́չ այդպէս է. այլ եկա́ք առ քեզ, եւ երթիցե́ս ընդ մեզ, եւ տացուք պատերազմ ը(ստ) որդիսն ամոնայ։ եւ եղիցես մեզ ՛ի գլո́ւխ ա(մենայ)ն բնակչացս գաղաադու։
⁹Եւ ասէ յեփթայէ ցծերսն գաղաադու. եթէ դարձուցանիցէք զիս պատերազմե́լ ընդ որդիսն ամոնայ, եւ մատնեսցէ զնա տ(է)ր առաջի իմ, ե́ս եղէ՞ց իշխան։

¹⁰Եւ ասեն ծերքն գաղաադու ցյեփթայէ. տ(է)ր կացցէ լսօղ ՛ի միջի մերում. եթէ ոչ ըստ բան ի́դ քում նոյնպէս եւ արասցուք։
¹¹Եւ գնա́ց յեփթայէ ընդ ծերսն գաղաադու. եւ կացուցին զնա ժողովուրդն ՛ի վերայ իւրեանց գլո́ւխ եւ առաջնորդ։ եւ խօսեցա́ւ յեփթայէ զա(մենայ)ն զբանս իւր առաջի տ(եառ)ն ՛ի մասեփա։
¹²Եւ առաքեաց յեփթայէ հրեշտա́կս առ թագաւոր որդւոցն ամոնայ՝ եւ ասէ. զի՞ կայ իմ եւ քո, զի եկեա́լ ես առիս պատերազմել յերկրի մերում։
¹³Եւ ասէ արքայ որդւոցն ամոնայ ցհրեշտակսն յեփթայեայ. ընդէ՞ր ա́ռ ի(սրա)էլ զերկիր իմ յելանել իւրում յեգիպտոսէ՝ յառնոնա́յ մինչեւ ցարբոկ, եւ մինչեւ ցյորդանան. եւ արդ՝ դարձո́ զնա առիս խաղաղութ(եամ)բ՝ եւ գնացից։ եւ դարձան հրեշտակքն առ յեփթայէ։

¹⁴Եւ յաւե́լ եւս յեփթայէ առաքել հրեշտակս առ արքայ որդւոցն ամոնայ,
¹⁵եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ ի(սրա)էլ եւ յեփթայէ. ո́չ առ ի(սրա)էլ զերկիրն մովաբայ. եւ զերկիր որդւոցն ամոնայ.
¹⁶յելանել իւրեանց յեգիպտոսէ. այլ գնա́ց ընդ անապատն մինչեւ ցծովն կարմիր, եւ եկն մինչեւ ցկադէս.
¹⁷եւ առաքեաց ի(սրա)էլ հրեշտա́կս առ արքայ եդոմայ՝ եւ ասէ. թող՝ անցի́ց ը(ստ) երկիր քո։ եւ ո́չ անսաց արքայն եդոմայ։ եւ առաքեա́ց առ արքայն մովաբու, եւ ո́չ կամեցաւ։ Եւ նստաւ ի(սրա)էլ ՛ի կադէս.

¹⁸եւ շրջեցաւ ընդ անապատն, եւ պատեցաւ զերկրաւն եդոմայ, եւ զերկրաւն մովաբայ։ եւ եկն առ արեւելիւք երկրին մովաբու. եւ բանակեցաւ յա́յնկոյս առնոնայ, եւ ո́չ մտին ՛ի սահմանս մովաբու. քանզի առնովն էր սահման մովաբու։
¹⁹Եւ առաքեա́ց ի(սրա)էլ հրեշտակս առ սեհոն արքայ ամուրհացւոց՝ թագաւոր եսեբոնայ եւ ամուրհացւոց, եւ ասէ ցնա ի(սրա)էլ. թող՝ անցի́ց ը(ստ) երկիր քո մինչեւ ցտեղի իմ։
²⁰Եւ ո́չ կամեցաւ սեհոն զի(սրա)էլ անցանել ը(ստ) սահմանս իւր։ եւ ժողովեաց սեհոն զա(մենայ)ն ժողովուրդ իւր, եւ բանակեցաւ յասսա. եւ ետ պատերազմ ընդ ի(սրաէ)լի։

²¹Եւ մատնեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի զսեհոն՝ եւ զա(մենայ)ն ազգն ն(ո)ր(ա) ՛ի ձեռս ի(սրաէ)լի. եւ եհար զն(ո)ս(ա), եւ ժառանգեա́ց ի(սրա)էլ զերկիր ամուրհացւոցն բնակելոյն յերկրին յայնմիկ։
²²եւ ժառանգեաց ի(սրա)էլ զա(մենայ)ն սահմանս ամուրհացւոցն յառնոնայ մինչեւ ցարբո́կ, եւ յանապատէն մինչեւ ցյորդանան։
²³Եւ արդ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի եբարձ զամուրհացին յերեսաց ժողովրդեան իւրոյ ի(սրաէ)լի. եւ դո՞ւ ժառանգիցես զնա։
²⁴Ոչ ապաքէն զոր ժառանգեցոյց քեզ քամովս աստուածն քո՝ զա́յն ժառանգեսցես. եւ զա(մենայ)ն որ ժառանգեցոյց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յերեսաց ձերոց՝ զայն մե́ք ժառանգեսցուք։

²⁵Իսկ արդ՝ միթէ լա՞ւ ինչ իցես դու քան զբաղակ որդի սեպփովրայ զարքայն մովաբու. միթէ մարտի՞ւ մարտեաւ ընդ ի(սրաէ)լի, կամ պատերազմաւ պատերազմեցա՞ւ ը(ստ) նոսա։
²⁶՛ի բանակելն ի(սրաէ)լի յեսեբոն եւ ՛ի դստերս ն(ո)ր(ա), եւ յարոե́ր եւ ՛ի դստերս ն(ո)ր(ա), եւ յա(մենայ)ն քաղաքս որ առ եզերբ յորդանանու ամս երեքհարիւր. զի՞ է զի ո́չ թափեցին զն(ո)ս(ա) ՛ի ժամանակին յայնմիկ։
²⁷եւ ես ո́չ ինչ մեղայ քեզ՝ եւ դու առնես ընդիս չարութի(ւն), տալ ընդիս պատերազմ։ Դատեսցէ́ տ(է)ր որ դատելոցն է ա́յսօր՝ ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրաէ)լի եւ ՛ի մէջ որդւոցն ամոնայ։
²⁸Եւ ո́չ անսաց արքայ որդւոցն ամոնայ բանիցն յեփթայեայ՝ զորս առաքեաց առ նա։

²⁹եւ եղեւ ՛ի վերայ յեփթայեայ հոգի́ տ(եառ)ն, եւ անց ընդ գաղաադ եւ ընդ մանասէ, եւ անց ընդ դիտանոցսն գաղաադու, եւ ՛ի դիտանոցէն գաղաադու յա́յնկոյս որդւոցն ամոնայ։
³⁰Եւ ուխտեա́ց յեփթայէ ուխտս տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. եթէ մատնելով մատնեսցես զորդիսն ամոնայ ՛ի ձեռս իմ.
³¹եւ եղիցի որ ելանելով ելանիցէ ՛ի դրանց տան իմոյ ընդ առաջ իմ, ՛ի դառնալն իմում խաղաղութ(եամ)բ յորդւոցն ամոնայ, եղիցի՝ զի մատուցի́ց զնա տ(եառ)ն յողջակէզ։
³²Եւ ա́նց յեփթայէ առ որդիսն ամոնայ պատերազմե́լ ը(ստ) ն(ո)ս(ա). եւ մատնեա́ց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա).

³³եւ եհար զն(ո)ս(ա) յարոէրայ մինչեւ ՛ի մո́ւտս սեմէննիթայ, քսա́ն քաղաքք, մինչեւ ցյաբէղ այգեստանեացն՝ հարուածս մեծամեծս յոյժ։ եւ վանեցա́ն որդիքն ամոնայ յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
³⁴Եւ եկն յեփթայէ ՛ի մասեփա ՛ի տուն իւր։ եւ ահա դուստր իւր ելանէր ընդ առաջ ն(ո)ր(ա) թմբկօք եւ պարուք. եւ նա էր միամօ́ր սիրելի ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ գոյր ն(ո)ր(ա) բա́ց ՛ի նմանէ ուստր կամ դուստր։
³⁵Եւ եղեւ իբրեւ ետես զնա՝ պատառեա́ց զհանդերձս իւր եւ ասէ. վա́յ է ինձ դուստր իմ, ընկճեցե́ր զիս, խոչընդա́կն եղեր ինձ. զի ես բացի զբերան իմ վ(ա)ս(ն) քո առ տ(է)ր, եւ ո́չ կարացից դարձուցանել։

³⁶Եւ ասէ ցնա. եթէ վ(ա)ս(ն) իմ բացեր զբերան քո առ տ(է)ր, արա́ զիս ո(ր)պ(էս) ե́լ ՛ի բերանոյ քումմէ. փոխանակ զի արար քեզ տ(է)ր վրէժխնդրութի(ւն) ՛ի թշնամեաց քոց յորդւոցն ամոնայ։
³⁷Եւ ասէ ցհայր իւր. արա́ ինձ զբանս զայս, թողացո́ ինձ զերկուս ամիսս, եւ երթայց շրջեցա́յց ընդ լերինս, եւ լացից զկուսու(թ)ի(ւն)ս իմ. ե́ս եւ ընկերք իմ։
³⁸Եւ ասէ ցնա՝ ե́րթ, եւ արձակեաց զնա զերկուս ամիսս։ եւ չոգա́ւ ինքն եւ ընկերք իւր, եւ ելա́ց զկուսութի(ւն) իւր ՛ի վերայ լերանց։
³⁹Եւ եղեւ յետ կատարելոյ երկո́ւց ամսոցն, դարձաւ առ հայր իւր։ եւ արա́ր նովաւ զուխտն զոր ուխտեաց։ եւ նա ո́չ գիտէր զայր։ Եւ եղեւ ՛ի կրօնս ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի ողբա́լ զդուստրն յեփթայեայ

⁴⁰աւուրց յաւուրս։ ժողովէին դստերք ի(սրաէ)լի՝ ողբա́լ զդուստրն յեփթայեայ գաղաադացւոյ չո́րս աւուրս ՛ի տարւոջ։

¹Եւ ժողովեցան որդիքն եփրեմի, եւ եկին ՛ի սեփենա. եւ ասեն ցյեփթայէ. զի՞ է զի ելեր պատերազմել ընդ որդիսն ամոնայ, եւ զմեզ ո́չ կոչեցեր երթալ ընդ քեզ։ արդ՝ այրեսցո́ւք հրով զտուն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։
²Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) յեփթայէ. ա́յր զրկեա́լ էի ես, եւ ժողովուրդ իմ. եւ որդիք ամոնայ տառապեցուցանէին զիս յոյժ. եւ բողո́ք արկի առ ձեզ, եւ ո́չ փրկեցէք զիս ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա)։
³եւ տեսի զի ո́չ ոք էր որ փրկէր, եւ եդի զանձն իմ ՛ի ձեռին իմում, եւ անցի առ որդիսն ամոնայ. եւ մատնեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռս իմ։ եւ արդ ընդէ՞ր ելէք առիս յաւուր յայսմիկ մարտնչել ընդիս։

⁴Եւ ժողովեաց յեփթայէ զա(մենայ)ն արս գաղաադու՝ եւ տայր պատերազմ ը(ստ) եփրեմի։ եւ հարին արքն գաղաադու զեփրեմ. զի ասացին ապրեալքն եփրեմի, թէ դուք գաղաադացիք ՛ի մէջ եփրեմի եւ ՛ի մէջ մանասէի էք։
⁵Եւ կալաւ գաղաադ զկիրճս յորդանանու զեփրեմի. եւ եղեւ իբրեւ ասացին ապրեալքն եփրեմայ, թէ թո́ղ անցցուք. ասեն ցն(ո)ս(ա) արք գաղաադու. միթէ եւ դուք յեփրեմէ́ իցէք։ եւ ասեն, չեմք ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ։
⁶Եւ ասեն ցն(ո)ս(ա), տո́ւք մեզ նշա́ն ինչ, եւ ասացէ́ք, հա́սկ հա́սկ։ եւ ո́չ յաջողեցան խօսել այնպէս։ եւ կալան եւ կոտորեցին զն(ո)ս(ա) յանցսն յորդանանու։ եւ անկան ՛ի ժամանակին յայնմիկ յեփռեմէ քառասուն եւ երկո́ւ հազարք։

⁷Եւ դատեաց յեփթայի զի(սրա)էլ ամս վեց։ եւ մեռա́ւ յեփթայէ գաղաադացի՝ եւ թաղեցաւ ՛ի քաղաքի իւրում ՛ի գաղաադ։
⁸Եւ դատեաց յետ ն(ո)ր(ա) զի(սրա)էլ եսեբոն ՛ի բեթղեհեմէ։
⁹եւ եղեն ն(ո)ր(ա) ուստերք երեսո́ւն, եւ դստերք երեսուն տուեալ արտաքս։ եւ երեսուն կին ած ուստերաց իւրոց արտաքուստ։ Եւ դատեաց զի(սրա)էլ ամս եւթն. եւ մեռա́ւ եսեբոն՝ եւ թաղեցաւ ՛ի բեթղեհէմ։
¹⁰Եւ դատեաց յետ ն(ո)ր(ա) զի(սրա)էլ՝ էղոն զաբուղոնացի ամս տա́սն։
¹¹եւ մեռա́ւ էղոն զաբուղոնացի, եւ թաղեցաւ յէղիմ յերկրին զաբուղոնի։
¹²Եւ դատեաց յետ նորա զի(սրա)էլ, աբդոն որդի եղղեքայ փարաթոնացի։

¹³եւ եղեն ն(ո)ր(ա) որդիք քառասուն. եւ երեսուն որդիք որդւոց ն(ո)ր(ա), որ հեծանէին յիւթանասո́ւն յաւանակս. եւ դատեաց զի(սրա)էլ ամս ո́ւթ։
¹⁴Եւ մեռաւ աբդոն որդի եղղեքայ փարաթոնացի. եւ թաղեցաւ յեփրաթոն, յերկրի́ եփրեմայ ՛ի լերինն ամաղեկայ։

¹Եւ յաւելին որդիքն ի(սրաէ)լի առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ մատնեա́ց զնոսա տ(է)ր ՛ի ձեռս այլազգեացն ամս քառասուն։
²Եւ եղեւ այր մի ՛ի սարաա́ ՛ի ցեղէ դանայ, եւ անուն ն(ո)ր(ա) մանովէ. եւ կին ն(ո)ր(ա) ամո́ւլ էր՝ եւ ո́չ ծնանէր։
³Եւ երեւեցա́ւ հրեշտակ տ(եառ)ն կնոջն, եւ ասէ ցնա. ահաւադիկ դու ամուլ ես՝ եւ ո́չ է քո ծնեալ, եւ յղասցիս եւ ծնցիս որդի́։
⁴Արդ՝ զգո́յշ լեր՝ գուցէ́ ըմպիցես գինի օղի. եւ մի́ ուտիցես զա(մենայ)ն անսուրբ։
⁵զի ահա յղասցիս դու եւ ծնցիս որդի́, եւ երկաթ մի́ ելցէ ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա). զի ուխտաւո́ր ա(ստուծո)յ եղիցի մանուկն անդստին յորովայնէ. եւ նա́ սկսցի փրկել զի(սրա)էլ ՛ի ձեռաց փղշտացւոցն։

⁶Եւ եմուտ կինն եւ ասէ ցայր իւր, եթէ ա́յր ա(ստուծո)յ եկն առիս, եւ տեսիլ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զտեսիլ հրեշտակի ա(ստուծո)յ երեւելի́ յոյժ. եւ հարցի ցնա՝ թէ ուստի́ես, եւ զանուն իւր ո́չ պատմեաց ինձ։
⁷Եւ ասէ ցիս. ահա յղասցիս դու, եւ ծնցիս որդի։ եւ արդ՝ մի́ ըմպիցես գինի եւ օղի, եւ մի́ ուտիցես զա(մենայ)ն անսուրբ. զի ուխտաւո́ր ա(ստուծո)յ եղիցի մանուկն անդստին յորովայնէ մօր իւրոյ մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ։
⁸Եւ աղաչեա́ց մանովէ զտ(է)ր՝ եւ ասէ. յի́ս տ(է)ր. այրն ա(ստուծո)յ զոր առաքեցեր առ մեզ, եկեսցէ́ դարձեալ առ մեզ եւ մուսաւորեսցէ́ զմեզ, թէ զի՞նչ արասցուք մանկանն որ ծնանիցի։

⁹եւ լուաւ ա(ստուա)ծ ձայնի մանովէ։ Եւ եկն հրեշտակն ա(ստուծո)յ մի́ւս անգամ առ կին ն(ո)ր(ա) մինչդեռ նստէ́ր յանդի. եւ մանովէ այր նորա չէ́ր առ նմա։
¹⁰եւ փութացա́ւ կինն՝ եւ ընթացաւ պատմեա́ց առն իւրում, եւ ասէ ցնա. ահա երեւեցա́ւ ինձ այրն որ եկն առիս յաւուր յայնմիկ։
¹¹Եւ յարեաւ գնաց մանովէ զհետ կնոջ իւրոյ, եւ եկն առ այրն, եւ ասէ ցնա. եթէ դո՞ւ իցես այրն որ խօսիցիս ընդ կնոջն։ եւ ասէ հրեշտակն՝ ե́ս եմ։
¹²Եւ ասէ մանովէ. արդ գալով չափ բանին քոյոյ, զի՞նչ լինիցին իրաւունք մանկանն՝ եւ գործք ն(ո)ր(ա)։
¹³Եւ ասէ հրեշտակն տ(եառ)ն ցմանովէ. յամենայնէ զոր ասացի կնոջդ՝ զգո́յշ լինիցի։

¹⁴յա(մենայ)նէ որ ելանէ յորթոյ՝ մի́ կերիցէ, եւ գինի եւ օղի մի́ արբցէ, եւ զա(մենայ)ն անսուրբ մի́ կերիցէ. յա(մենայ)նէ զոր պատուիրեցի նմա զգո́յշ լինիցի։
¹⁵Եւ ասէ մանովէ ցհրեշտակն. թո́ղ բռնադատեսցուք զքեզ, եւ արասցուք առաջի քո ո́ւլ մի յայծեաց։
¹⁶Եւ ասէ հրեշտակն տ(եառ)ն ցմանովէ. եթէ բռնադատեսցես զիս՝ ո́չ կերայց ՛ի հացից քոց, եւ եթէ արասցես ողջակէզ՝ տ(եառ)ն մատուսցես զնա։ զի ո́չ գիտաց մանովէ թէ հրեշտակ տ(եառ)ն իցէ։
¹⁷Եւ ասէ մանովէ ցհրեշտակն տ(եառ)ն. զի՞նչ անուն է քեզ, զի յորժամ եկեսցէ բանն քո՝ փառաւորեսցուք զքեզ։
¹⁸Եւ ասէ ցնա հրեշտակն տ(եառ)ն. զի՞ հարցանես զանուանէ իմմէ, եւ նա է́ սքանչելի։

¹⁹Եւ ա́չ մանովէ զուլն այծեաց զզոհն, եւ մատոյց ՛ի վերայ վիմին՝ տ(եառ)ն սքանչել արարի։ եւ մանովէ եւ կին ն(ո)ր(ա) հայէին։
²⁰Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ՛ի վերուստ ՛ի սեղանոյն յերկինս, ամբարձաւ հրեշտակն տ(եառ)ն բոցով սեղանոյն. եւ մանովէ եւ կին ն(ո)ր(ա) հայէին։ եւ անկան ՛ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։
²¹եւ ո́չ եւս յաւել երեւել հրեշտակն տ(եառ)ն մանովէ եւ կնոջ ն(ո)ր(ա)։ յայնժամ գիտաց մանովէ թէ հրեշտակ տ(եառ)ն է։
²²Եւ ասէ մանովէ ցկինն իւր. մահո́ւ մռանիցիմք զի զա(ստուա)ծ տեսաք։

²³Եւ ասէ ցնա կին ն(ո)ր(ա), եթէ կամեցեալէր տ(եառ)ն սպանանել զմեզ, ո́չ ընդունէր ՛ի ձեռաց մերոց զողջակէզն եւ զզոհն. եւ ո́չ լուսաւորէ́ր մեզ զայն ա(մենայ)ն ը(ստ) ժամանակս ժամանակս, եւ ո́չ լսելի առնէր մեզ զայն։
²⁴Եւ ծնա́ւ կինն որդի, եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սամփսոն։ եւ աճեա́ց մանուկն, եւ օրհնեաց զնա տ(է)ր։
²⁵Եւ սկսաւ հոգի տ(եառ)ն շրջե́լ ընդ նմա ՛ի բանակին դանայ, ՛ի մէջ սարաա, եւ ՛ի մէջ եսթաւուլայ։

¹Եւ էջ սամփսոն ՛ի թամնաթա՝ եւ ետես կի́ն մի ՛ի թամնաթա՝ ՛ի դստերացն այլազգեաց, եւ հաճոյ թուեցաւ առաջի ն(ո)ր(ա)։
²եւ ել պատմեաց հօր իւրում եւ մօր իւրում եւ ասէ. կի́ն մի տեսի ՛ի թամնաթա ՛ի դստերա́ց այլազգեաց. եւ արդ առէ́ք զնա ինձ կնութե(ան)։
³Ասեն ցնա հայր եւ մայր իւր, միթէ ո՞չ գուցէ ՛ի դստերաց եղբարց քոց՝ եւ յա(մենայ)ն ժողովրդեան իմում կին, զի երթիցես դու առնուլ կին յայլազգեա՞ց անթլփատից։ Եւ ասէ սամփսոն ցհայր իւր. զնա́ ած ինձ, զի նա́ հաճոյ է աչաց իմոց։
⁴Եւ հայր ն(ո)ր(ա) եւ մայր ն(ո)ր(ա) ո́չ գիտացին թէ ՛ի տ(թեն)է է, զի հատուցումն խնդրիցէ նա յայլազգեացն։ եւ ՛ի ժամանակին յայնմիկ այլազգի́քն տիրէին ի(սրաէ)լի։

⁵Եւ էջ սամփսոն եւ հայր ն(ո)ր(ա) եւ մայր իւր ՛ի թամնաթա։ եւ խոտորեցաւ սամփսոն յայգեստանն թամնաթայ, եւ ահա կորիւն մի առիւծուց գոչեա́ց ընդդէմ ն(ո)ր(ա)։
⁶Եւ յաջողեցա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) հոգի տ(եառ)ն. եւ ճեղքեա́ց զնա իբրեւ զո́ւլ մի այծեաց, եւ ո́չ ինչ գոյր ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա)։ եւ ո́չ պատմեաց հօր իւրում եւ մօր իւրում զոր արար։
⁷Եւ իջին խօսեցան ընդ կնոջն։ եւ հաճո́յ թուեցաւ առաջի սամփսոնի.
⁸եւ դարձա́ւ յետ աւուրց առնուլ զնա. եւ խոտորեցաւ տեսանե́լ զգէշ առիւծուն, եւ ահա գունդ մեղուաց ՛ի բերան առիւծուն՝ եւ մեղր։

⁹եւ ա́ռ զանյ ՛ի բերան իւր, եւ երթալով երթա́յր եւ ուտէր։ չոգաւ առ հայր իւր եւ առ մայր իւր, եւ ետ ն(ո)ց(ա) եւ կերան. եւ ո́չ պատմեաց ն(ո)ց(ա)՝ թէ ՛ի բերանոյ առիւծուն եհան զմեղրն։
¹⁰Եւ էջ հայր ն(ո)ր(ա) առ կինն. եւ արար ընդ սամփսոն հարսանիս զեւթն օր. զի ա́յնպէս առնէին երիտասարդք։
¹¹Եւ եղեւ ՛ի զարհուրե́լ ն(ո)ց(ա) ՛ի նմանէ, կացուցին առ նա ընկերս երեսուն, եւ էին ը(ստ) նմա։
¹²Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) սամփսոն. արկից ձեզ առասպել, եթէ առեղծանելով եղծանիցէք զնա ինձ զեւթն օր խրախու(թ)ե(ան)ս՝ եւ գտանիցէք, տաց ձեզ երեսո́ւն պաստառակալ եւ երեսուն պատմուճան հանդերձից։

¹³ապա թէ ո́չ կարիցէք առեղծանել ինձ. տաջի́ք դուք ինձ երեսուն պաստառակալ եւ երեսուն պատմուճան հանդերձից։ Եւ ասեն ցնա՝ ա́րկ մեզ զառասպելն քո, եւ լուիցո́ւք զնա։
¹⁴Եւ ասէ ցնոսա։ ՛ի կերչէ՝ ե́լ կերակուր, եւ ՛ի հզօրէ ել քա́ղցր։ եւ ո́չ կարացին առեղծանել զառասպելն ն(ո)ր(ա) զերի́ս աւուրս։
¹⁵Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի, եւ ասեն ցկինն սամփսոնի. պատրեա́ զայր քո՝ եւ պատմեսցէ քեզ զառասպելն, գուցէ այրիցեմք զքեզ եւ զտուն հօր քոյ. թէ աղքատացուցանե՞լ կոչեցեր զմեզ այսր։

¹⁶Եւ ելա́ց կինն սամփսոնի առնա՝ եւ ասէ ցնա. ատեցեր զիս եւ ո́չ սիրեցեր զիս. զի զառասպելն զոր արկեր որդւոց ժողովրդեան իմոյ՝ ինձ ո́չ պատմեցեր։ Եւ ասէ ցնա սամփսոն. ահա հօր եւ մօր իմոյ ո́չ պատմեցի. եւ արդ՝ քե՞զ պատմիցեմ։
¹⁷եւ ելաց առ նա զեւթն օր՝ յորս է́ր խրախութի(ւն)ն։ եւ եղեւ յաւուրն եւթներորդի պատմեա́ց նմա՝ քանզի թախանձեա́ց զնա։ եւ նա պատմեաց որդւոց ազգին իւրոյ։
¹⁸Եւ ասեն ցնա արք քաղաքին յաւուրն եւթներորդի՝ յառաջ քան զմտանել արեգականն։ Զի՞նչ քաղցրագոյն քան զմեղր. կամ զի՞նչ հզօրագոյն քան զառեւծ։ եւ ասէ ցնոսա սամփսոն. եթէ ոչ ճնշեալ էր զերինջն իմ, ո́չ գտանէիք զառասպելն իմ։

¹⁹Եւ յաջողեցա́ւ ՛ի վերայ նորա հոգի տ(եառ)ն՝ եւ էջ յասկաղոն, եւ եհա́ր անդ արս երեսուն։ եւ առ ե́տ զպատմուճանսն առեղծանելեաց առասպելին։ Եւ բարկացաւ սրտմտու(թեամ)բ սամփսոն, եւ ե́լ ՛ի տուն հօր իւրոյ։
²⁰Եւ ամուսնացաւ կինն սամփսոնի ընդ հացիրիցո́ւն նորա՝ որ էր նորա ընկեր։

¹Եւ եղեւ յետ աւուրց, յաւուրս հնձո́ց ցորենոյ, ա́յց արար սամփսոն կնոջ իւրում, ածեալ ուլ մի յայծեաց. եւ ասէ՝ մտից առ կին իմ ՛ի սենեակ։ եւ ո́չ եթող զնա հայրն ն(ո)ր(ա) մտանել առ նա։
²Եւ ասէ հայրն ն(ո)ր(ա). ասելով ասացի՝ թէ ատեցե́ր զնա, եւ ետու զնա ընկերի քում. ո՞չ աւանիկ քոյր նորա կրտսեր լաւագո́յն է քան զնա. եղիցի սա́ քեզ փոխանակ նորա։
³Եւ ասէ սամփսոն. անպա́րտ եմ ես միանգամայն յայլազգեացդ. եթէ արարից ես ը(ստ) դոսա չառու(թ)ի(ւն)։
⁴Եւ գնաց սամփսոն, եւ կալաւ երեքհարիւր աղուէս. եւ ա́ռ ջահս, եւ կապեա́ց զն(ո)ս(ա) ընդ միմեանս ձետ ը(ստ) ձետ, եւ եդ զջահսն ՛ի մէջ երկո́ւց ձետո́ցն, եւ կապեա́ց ՛ի միջոցին զջահսն։

⁵եւ ելոյց հո́ւր ՛ի ջահսն, եւ արձակեա́ց յոճ այլազգեացն. եւ այրեաց զաւրանն, եւ զյառաջագոյն հնձեալսն՝ ՛ի բարդից մինչեւ ցկանգնաւո́րն, եւ մինչեւ ցայգիս եւ ձիթենիս։
⁶Եւ ասեն այլազգիքն, ո՞ արար զայս։ եւ ասեն՝ սամփսոն փեսայ թամնացւոյն. զի եհան զկին ն(ո)ր(ա)՝ եւ ետ ընկերի́ ն(ո)ր(ա)։ եւ ելին այլազգիքն եւ այրեցին զտուն հօր ն(ո)ր(ա), եւ զկինն եւ զհայր ն(ո)ր(ա) հրով։
⁷Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) սամփսոն. եթէ գո́յն չափ եւս առնիցէք սակայն ո́չ հաճեցայց. այլ զվրէժ իմ յիւրաքանչի́ւր ումեքէ ՛ի ձէնջ խնդրեցից։
⁸եւ եհար զն(ո)ս(ա) ՛ի սրաւնից մինչեւ ցերանս հարուածս մեծամեծս։ Եւ էջ բնակեցաւ առ հեղեղատաւն յայրին ետամայ։

⁹եւ ելին այլազգիքն, եւ բանակեցան զյուդայիւ, եւ անկա́ն զեղքեաւ։
¹⁰Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) այր յուդայ. ընդէ՞ր ելէք ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։ եւ ասեն այլազգիքն. կապե́լ զսամփսոն ելաք, եւ առնե́լ ընդ նա զորօրինակ արա́ր ընդ մեզ։
¹¹Եւ իջին երեք հազարք ՛ի յուդայ ՛ի ծակ վիմին ետեմեայ. եւ ասեն ցսամփսոն. ո՞չ գիտես զի իշխեն մեզ այլազգիքն, եւ ընդէ՞ր արարեր զայն ը(ստ) մեզ։ Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) սամփսոն. որպէս արարին ընդիս, նո́յնպէս արարի́ ընդ նոսա։
¹²Եւ ասեն ցնա. կապե́լ զքեզ իջաք, եւ մատնել ՛ի ձեռս այլազգեացն։ եւ ասէ ցնոսա սամփսոն. երդուարո́ւք ինձ դո́ւք՝ չսպանանել զիս եւ տո́ւք զիս ն(ո)ց(ա). եւ դուք մի́ երբէք պատահիցէք ինձ։

¹³Եւ երդուա́ն նմա՝ եւ ասեն, ո́չ. այլ կապելով կապեսցո́ւք զքեզ, եւ տացուք ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա). բայց մահու ո́չ սպանցուք զքեզ։ Եւ կապեցին զնա երեք կարովք նորովք, եւ հանին զնա ՛ի վիմէն.
¹⁴եւ եկին մինչեւ ցծնօտն. եւ այլազգիքն աղաղակեցին եւ ընթացան ընդդէ́մ ն(ո)ր(ա)։ Եւ յաջողեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) հոգի տ(եառ)ն. եւ եղեն կարքն ՛ի բազուկս ն(ո)ր(ա) իբրեւ զխծո́ւծ՝ յորժամ ՛ի հո́ւր հոտոտիցի, եւ հալեցան կապանքն ՛ի բազկաց ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ եգի́տ ծնօտ մի իշոյ ընկեցեալ. ձգեա́ց զձեռն իւր եւ առ զնա. եւ եհա́ր նովաւ հազա́ր այր։
¹⁶Եւ ասէ սամփսոն. ծնօտի́ւ իշոյ ջնջելով ջնջեցի́ց զն(ո)ս(ա), զի ծնօտիւ իշոյ կոտորեցի հազա́ր այր։

¹⁷Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց զխօսելն, ընկէ́ց զծնօտն ՛ի ձեռանէ իւրմէ. եւ կոչեաց զտեղին կոտորած ծնօտի։
¹⁸Եւ ծարաւեցաւ յոյժ, եւ աղաղակեաց առ տ(է)ր՝ եւ ասէ. դո́ւ յաջողեցեր ձեռամբ ծառայի́ քոյ զփրկու(թ)ի(ւն)ս զայս մեծ. եւ արդ մեռանիցի́մ ՛ի ծարաւոյ, եւ անկանիցի՞մ ՛ի ձեռս անթլփատից։
¹⁹Եւ եբա́ց տ(է)ր զծա́կ ծնօտին, եւ ե́լ ՛ի նմանէ ջուր, եւ արբ. եւ դարձաւ ոգի իւր առ ինքն եւ զովացաւ։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) աղբեւր անուանեալ ծնօտի մինչեւ ցայսօր։
²⁰Եւ դատեաց զի(սրա)էլ յաւուրս այլազգեացն ա́մս քսան։

¹Եւ չոգա́ւ սամփսոն անտի ՛ի գազա, եւ ետես անդ կին մի պոռնիկ, եւ եմո́ւտ առ նա։
²Եւ ա́զդ եղեւ գազացւոցն եւ ասեն, եկեա́լ է այսր սամփսոն. եւ պատեցին եւ դարանակա́լ եղեն նմա զգիշերն ողջոյն առ դրան քաղաքին, եւ անշշո́ւնչ կացին զգիշերն ողջոյն, եւ ասեն՝ ա́ստ կացցուք մինչեւ ցառաւօտ, եւ սպանցո́ւք զնա։
³Եւ ննջեաց սամփսոն մինչեւ ցմէ́ջ գիշերոյն, եւ յարեաւ զմէջ գիշերաւն, եւ թափեաց զդրունս քաղաքին հանդերձ սեմիվքն, եւ եբա́րձ զն(ո)ս(ա) հանդերձ նգովքն, եւ եդ ՛ի վերայ ուսոց իւրոց, եւ եհան զն(ո)ս(ա) ՛ի գլուխ լերինն՝ որ է հանդէպ քեբրոնի. եւ ե́դ զն(ո)ս(ա) անդ։
⁴Եւ եղեւ յետ այսորիկ սիրեաց կի́ն մի՝ առ եզերբ հեղեղատին ովրեկայ. եւ անուն ն(ո)ր(ա) դալիլա։

⁵Եւ ելի́ն առ նա նախարարք այլազգեացն՝ եւ ասեն. պատրեա́ զնա եւ տես՝ ի՞ւ իցէ զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) մեծ, եւ կամ ի՞ւ կարասցուք նմա հնա́ր գտանել եւ կապել զնա առ ՛ի տկարացուցանել զնա. եւ մեք տացուք քեզ այր իւրաքանչիւր հազա́ր եւ հարի́ւր արծաթոյ։
⁶Եւ ասէ դալիլա ցսամփսոն. պատմեա́ ինձ, ի՞ւ իցէ զօրութի(ւն) քո մեծ, եւ ի՞ւ կապիցիս առ ՛ի տկարացուցանելոյ զքեզ։
⁷Եւ ասէ ցնա սամփսոն. եթէ կապիցեն զիս եւթն ջլօք դալարո́վք չվտտելովք, տկարացայց եւ եղէց իբրեւ զմի ՛ի մարդկանէ։
⁸Եւ բերին առնա նախարարքն այլազգեացն եւթն ջիլս դալարս անվտիտս. եւ նա կապեաց զնա նոքօք։

⁹եւ դարա́ն նստէր նմա ՛ի շտեմարանի. եւ ասէ ցնա, այլազգի́ք հասեալ են ՛ի վերայ քո սամփսոն։ Եւ խզեաց զջիլսն՝ զոր օրինակ խզիցի քուղ ՛ի թօթափելոյ յորժամ ՛ի հուր հոտոտիցի։ եւ ո́չ ծանուցաւ զօրութի(ւն) նորա։
¹⁰Եւ ասէ դալիլա ցսամփսոն. ահա խաբեցեր զիս եւ խօսեցար սուտ. գոնէ արդ պատմեա́ ինձ, թէ ի՞ւ կապիցիս։
¹¹Եւ ասէ ցնա. եթէ կապելո́վ կապեսցեն զիս եւթն կարովք նորովք, որովք չիցէ́ գործեալ գործ. տկարացա́յց եւ եղէց իբրեւ զմի ՛ի մարդկանէ։
¹²Եւ ա́ռ դալիլա կա́րս նորս, եւ կապեաց զնա նոքօք. եւ ասէ ցնա, այլազգի́ք հասեալ են ՛ի վերայ քո սամփսոն։ եւ դարան նստէր նմա ՛ի շտեմարանի։ եւ խզեաց զայն ՛ի բազկաց իւրոց իբրեւ զասղանի։

¹³Եւ ասէ դալիլա ցսամփսոն մինչեւ ցե՞րբ խաբիցես զիս, եւ խօսիցիս ընդիս սուտ. արդ՝ պատմեա́ ինձ ի՞ւ կապիցիս։ Եւ ասէ ցնա. եթէ անկցես զեւթանեսին գիսակս գլխոյ իմոյ ը(ստ) ազբին, եւ վարեսցես ցցովք ընդ որմն՝ եղէց տկարացեալ իբրեւ զմի ՛ի մարդկանէ։
¹⁴Եւ ննջեցոյց զնա դալիլա, եւ ա́ռ զիւթանեսին գիսակս գլխոյ ն(ո)ր(ա) հանդերձ ազբա́մբն, եւ վարեաց ցցովք ը(ստ) որմնն. եւ ասէ ցնա, այլազգի́ք հասեալ են ՛ի վ(ե)ր(այ) քո սամփսոն։ Եւ զարթեաւ ՛ի քնոյ իւրմէ, եւ կորզեա́ց զցիցսն հանդերձ ոստայնիւն եւ ազբամբն յորմոյ անտի. եւ ո́չ ծանուցաւ զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։

¹⁵Եւ ասէ ցնա դալիլա. զիա՞րդ ասես՝ թէ սիրեցի զքեզ, եւ սիրտ քո չէ́ ուղիղ ընդիս, ա́յս երիցս անգամ խաբեցեր զիս, եւ ո́չ պատմեցեր ինձ թէ ի՞ւ իցէ զօրութի(ւն) քո մեծ։
¹⁶Եւ եղեւ իբրեւ վտանգեա́ց զնա բանիւք զգիշերն ողջոյն՝ եւ թախանձեցո́յց զնա, եւ պարտասեցոյց զնա մինչեւ ցմահ.
¹⁷պատմեա́ց նմա զա(մենայ)ն ինչ ՛ի սրտէ իւրմէ, եւ ասէ ցնա. Ածելի ո́չ ելցէ ՛ի գլուխ իմ. զի ուսխտաւո́ր ա(ստուծո)յ եմ ես յորովայնէ մօր իմոյ. ապա թէ գերծուցում, մեկնեսցի́ յինէն զօրու(թ)ի(ւն) իմ, եւ տկարացա́յց եւ եղէց իբրեւ զա(մենայ)ն մարդիկ։

¹⁸Իբրեւ ետես դալիլա եթէ պատմեա́ց նմա զա(մենայ)ն ինչ ՛ի սրտէ իւրմէ, առաքեա́ց կոչեաց զնախարարս այլազգեացն՝ եւ ասէ. ելէ́ք միանգամայն, եւ պատմեաց ինձ զա(մենայ)ն ՛ի սրտէ իւրմէ։ եւ ելի́ն առ նա նախարարք այլազգեացն, եւ բերին զարծաթն ՛ի ձեռս իւրեանց։
¹⁹Եւ ննջեցոյց զնա ՛ի մէջ ծնգաց իւրոց. եւ կոչեա́ց վարսավիրայ, եւ եգե́րծ զեւթանեսին գիսակս գլխոյ նորա. եւ սկսաւ թօշնել, եւ մեկնեցա́ւ ՛ի նմանէ զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։
²⁰Եւ ասէ դալիլա. այլազգիք հասեալ են ՛ի վերայ քո սամփսոն։ եւ զարթեա́ւ ՛ի քնոյ իւրմէ, եւ ասէ. ելի́ց եւ արարից ո(ր)պ(էս) միշտն, եւ թօթափեցից։ եւ նա ո́չ գիտէր թէ տ(է)ր մեկնեցաւ ՛ի նմանէ։

²¹Եւ կալա́ն զնա այլազգիքն, եւ բրեցին զաչս նորա, եւ իջուցին զնա ՛ի գազա. եւ կապեցին զնա երկաթի կապանօք. եւ աղա́յր ՛ի տան բանտին։
²²եւ սկսաւ մազ գլխոյ ն(ո)ր(ա) բուսանել յետ գերծելոյն։
²³Եւ իշխանք այլզգեացն ժողովեցան զոհել զո́հ մեծ դագոնայ աստուծոյն իւրեանց, եւ ուրա́խ լինել. եւ ասէին, մատնեաց աստուած մեր զսամփսոն թշնամի մեր ՛ի ձեռս մեր։
²⁴Իբրեւ տեսին ժողովուրդն՝ օրհնէին զաստուածս իւրեանց. զի ասացին թէ մատնեա́ց աստուած մեր զթշնամիս մեր ՛ի ձեռս մեր. եւ զապականիչ երկրի մերում, որ յաճախեաց զվիրաւուրս մեր։

²⁵Եւ եղեւ իբրեւ զուարթացա́ն սիրտք իւրեանց, ասեն. կոչեցէ́ք զսամփսոն ՛ի տանէ բանտին, եւ խա́ղ արասցէ առաջի մեր։ եւ կոչեցին զսամփսոն ՛ի տանէ բանտին, եւ խաղային նովաւ. եւ կացուցին զնա ՛ի մէջ երկո́ւց սեանցն։
²⁶Եւ ասէ սամփսոն ցպատանին որ ունէր զձեռանէ նորա. թո́յլ տուր ինձ եւ զննեցի́ց զսիւնս՝ յորոյ վերայ տունս հաստատեալ կայ, եւ յեցա́յց ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁷Եւ տունն լի́ էր արամբք եւ կանամբք. եւ ա́նդ ա(մենայ)ն նախարարք այլազգեացն. եւ ՛ի տանիսն իբրեւ երեք հազարք, արք եւ կանայք որ տեսանէին զխաղն սամփսոնի։

²⁸Եւ աղաղակեա́ց սամփսոն առ տ(է)ր՝ եւ ասէ. տ(է)ր տ(է)ր զօրութե(ան)ց յիշեա́ զիս, եւ զօրացո́ զիս զայս եւս մի նուագ ա(ստուա)ծ՝ եւ խնրեցի́ց զվրէժխնդրու(թ)ի(ւն) իմ փոխանակ երկո́ւց աչաց իմոց յայլազգեա́ց աստի։
²⁹Եւ բո́ւռն եհար սամփսոն զերկուց սեանցն միջնոց, յորոյ վերայ տունն հաստատեալ կայր, եւ յեցա́ւ ՛ի ն(ո)ս(ա)՝ ՛ի մին աջո́վ իւրով, եւ ՛ի միւսն ձախով իւրով։
³⁰եւ ասէ սամփսոն. մեռցի́ անձն իմ ընդ այլազգիսս. եւ շարժեաց զօրու(թեամ)բ։ Եւ անկա́ւ տունն ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն նախարարացն, եւ ՛ի վերայ ա(մենայ)ն ժողովոյն որ ՛ի նմա։ եւ էին մեռեալքն զորս մեռոյց սամփսոն ՛ի մահուն իւրում, առաւե́լ քան զորս սպան ՛ի կենդանութե(ան) իւրում։

³¹Եւ իջին եղբարք ն(ո)ր(ա) եւ ա(մենայ)ն տուն հօր ն(ո)ր(ա). եւ բարձին, եւ հանին թաղեցին զնա ՛ի մէջ սարաա́յ եւ ՛ի մէջ յեսթաւուղայ՝ ՛ի գերեզմանի մանովայ հօր իւրոյ։ Եւ նա դատեաց զի(սրա)էլ ամս քսան։

¹եւ եղեւ այր ՛ի լեռնէն եփրեմայ, եւ անուն ն(ո)ր(ա) միքա́։
²եւ ասէ ցմայր իւր. զհազար եւ զհարիւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար՝ եւ ասես յականջս իմ թէ արծաթն առ իս է, ե́ս առի զայն։ եւ ասէ մայր ն(ո)ր(ա). օրհնեա́լ լիցիս դու որդեակ իմ ՛ի տ(թեն)է։
³Եւ դարձոյց անդրէն զհազար եւ զհարիւր արծաթն առ մայր իւր։ եւ ասէ մայր ն(ո)ր(ա). սրբելո́վ սրբեցի զարծաթն տ(եառ)ն ՛ի ձեռանէ իմմէ, եւ առանձինն. առնե́լ դրօշեալ եւ ձուլածոյ. եւ արդ՝ դարձուցից զնա առ քեզ։
⁴եւ դարձոյց զարծաթն առ մայր իւր։ Եւ ա́ռ մայր ն(ո)ր(ա) երկերի́ւր արծաթոյ, եւ ետ զայն ցձուլիչ. եւ արար զայն դրօշեալ եւ ձուլածոյ. եւ եղեւ ՛ի տան միքայի։

⁵եւ տուն միքայի՝ նմա́ տուն աստուծոյ։ եւ արար եփո́ւդ, եւ թերափ. եւ ելից զձեռս միոյ յորդւոց իւրոց, եւ եղեւ նմա ՛ի քահանայ։
⁶Յաւուրսն յայնոսիկ ո́չ գոյր թագաւոր ի(սրաէ)լի. եւ այր իւրաքանչիւր զհաճո́յս աչաց իւրոց առնէր·
⁷Եւ եղեւ պատանեակ մի ՛ի բեթղահեմէ յուդայ, յազգէ տոհմին յուդայի, եւ ինքն ղեւտացի́. եւ բնակէ́ր նա անդ։
⁸Եւ գնա́ց այրն ՛ի քաղաքէ բեթղահեմի յուդայ պանդխտե́լ ուր եւ գտանիցէ. եւ եկն մինչեւ ցլեա́ռնն եփրեմի, եւ մինչեւ ցտո́ւնն միքայ, առնել զճանապարհ իւր։
⁹Եւ ասէ ցնա միքա. ուստի՞ գաս։ եւ ասէ ցնա. ղեւտացի́ եմ ես ՛ի բեթղեհեմէ յուդայ, եւ երթամ պանդխտանալ՝ ուր եւ գտանիցեմ։

¹⁰Եւ ասէ ցնա միքա. նի́ստ աստ առ իս, եւ լե́ր ինձ ՛ի հա́յր եւ ՛ի քահանա́յ. եւ ես տա́ց քեզ տա́սն արծաթոյ՝ աւուրց յաւուրս, եւ զոյգս ձորձոց, եւ ռոճիկ որով կեցցես։ Եւ չոգաւ ղեւտացին.
¹¹եւ սկսաւ պանդխտանա́լ առ առնն. եւ եղեւ նմա պատանեակն իբրեւ զմի́ յորդւոց ն(ո)ր(ա)։
¹²Եւ ելից միքա զձեռս ղեւտացւոյն, եւեղեւ նմա պատանեակն ՛ի քահանայ, եւ էր ՛ի տա́ն միքայ։
¹³Եւ ասէ միքա. այժմ գիտացի՝ եթէ բարի́ արար ինձ տ(է)ր. զի եղեւ ինձ ղեւտացին ՛ի քահանայ։
¹⁴Յաւուրսն յայնոսիկ ո́չ գոյր թագաւոր ի(սրաէ)լի։

¹Եւ յաւուրսն յայնոսիկ ցեղն դանայ խնդրէր իւր ժառանգութի(ւն) բնակելոյ. զի ո́չ եհաս նմա ցաւուրսն ցայնոսիկ ՛ի մէջ ցեղին ի(սրաէ)լի ժառանգու(թ)ի(ւն)։
²Եւ առաքեցին որդիքն դանայ ՛ի տոհմից իւրեանց արս հինգ, այր ըստ ցեղի́ իւրեանց որդիս զօրութե(ան) ՛ի սարաա́յ եւ յեսթաւուլայ, լրտեսե́լ զերկիրն, եւ հետազօտե́լ զնա։ եւ ասեն ցնոսա, երթա́յք որոնեցէք զերկիրն։ եւ չոգան ՛ի լեառնն եփրեմայ մինչեւ ցտունն միքայ, եւ հանգեա́ն անդ։
³Եւ մինչդեռ էին նոքա ՛ի տան միքայ, ծանեան զձայն պատանեկին ղեւտացւոյ, եւ խոտորեցան անդ. եւ ասեն ցնա. ո՞ ած զքեզ այսր, եւ զի՞նչ գործես դու աստ, եւ կամ զի՞նչ կայ քո աստ։
⁴Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). այսպէս եւ ա́յսպէս արար ինձ միքա, եւ կալաւ զիս ՛ի վարձու, եւ եղէ նմա ՛ի քահանայ։

⁵Եւ ասեն ցնա, աղէ՝ հա́րց զա(ստուա)ծ՝ եւ գիտասցուք եթէ յաջողեսցի́ մեզ ճանապարհս մեր յոր երթամք։
⁶Եւ ասէ ցնոսա քահանայն. երթա́յք ՛ի խաղաղութի(ւն). առաջի տ(եառ)ն է ճանապարհ ձեր զոր երթայք։
⁷Եւ գնացին հնգեքին արքն, եւ չոգան ՛ի լայիսա. եւ տեսին զժողովուրդն որ ՛ի նմա, որ բնակեալ նստէր յուսով, ը(ս)տ նմանութե(ան) սիդոնացւոցն հանդարտելո́ցն յուսով. եւ ո́չ բաւական լինելոյ խօսե́լ ումեք բան մի յերկրի գանձո́ւցն ժառանգաւորի. քանզի հեռի էին ՛ի սիդոնէ. եւ բանք ինչ ո́չ գոյին ն(ո)ց(ա) ընդ ասորիս։
⁸Եւ եկին հնգեքին արքն առ եղբա́րս իւրեանց ՛ի սարաա եւ յեսթաւուլ. եւ ասեն ցն(ո)ս(ա) եղբարք իւրեանց. զի՞ նստիք դուք։

⁹Եւ ասեն. արիք ելցո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), զի մտա́ք եւ շրջեցաք ընդ երկիրն մինչեւ ցլաիսա, եւ տեսաք ժողովուրդ բնակեալ ՛ի նմա յուսո́վ, հանգոյն սիդոնացւոց, եւ հեռի́ են ՛ի սիդոնէ, եւ բա́նք ինչ ո́չ գոյ ն(ո)ց(ա) ընդ ասորիս։ արի́ք եւ ելցո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). զի ահա տեսա́ք զերկիրն, եւ բարի է յոյժ. եւ դուք դադարեա՞լ կայք։ եւ արդ է՞ր վատանայք երթալ մտանել ժառանգել զերկիրն։
¹⁰եւ եղիցի յորժամ երթայք, ունիք զազգն յուլացեալ, եւ զերկիրն ընդարձա́կ. զի մատնեաց զնա ա(ստուա)ծ ՛ի ձեռս մեր։ տեղի յորում ո́չ գոյ պակասու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն բանի որ ինչ իցէ յերկրի։

¹¹Եւ խաղացին անտի յազգականութ(են)է տոհմիցն դանայ՝ ՛ի սարաայ եւ յեսթաւուլայ, արք վեցհարիւրք վառեալք զինու պատերազմի.
¹²եւ ելին բանակեցան ՛ի կարիաթարիմ յուդայ. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեցաւ տեղին այն բանակեաղ դանայ՝ մինչեւ ցայօր. որ է ՛ի թիկանց կարիաթարիմայ։
¹³Եւ անցին անտի, եւ եկին մինչեւ ցլեա́ռնն եփրեմայ. եւ հասին մինչեւ ՛ի տունն միքայի։
¹⁴Պատասխանի ետուն ա́րքն հնգեքին որ երթեալ էին լրտեսե́լ զերկիրն լայիսա, եւ ասեն ցեղբարս իւրեանց. եթէ գիտիցէ՞ք՝ զի ՛ի տունս յայսոսիկ եփուդ, եւ թերափ, եւ դրօշեալ, եւ ձուլածոյ. արդ գիտասջի́ք զինչ առնիցէք։
¹⁵Եւ խոտորեցա́ն անդ, եւ մտին ՛ի տուն պատանեկին ղեւտացւոյ, որ էր ՛ի տա́ն միքայ, եւ հարցին զողջունէ ն(ո)ր(ա)։

¹⁶եւ վեց հարիւր արքն վառեալք պատերազմական զինու իւրեանց արձանացեալք կային առ մուտս դրանն, որ էին յորդւոցն դանայ։
¹⁷Եւ ելին հնգեքին արքն որ երթեալէին լրտեսել զերկիրն. յարձակեցան եւ առին զդրօշեալն, եւ զեփուդ, եւ զթերափ, եւ զձուլածոյ. եւ քահանայն արձանացեա́լ կայր ՛ի մուտս դրանն. եւ վեց հարիւր արքն վառեալք պատերազմական զինու,
¹⁸եւ նոքա մտին ՛ի տուն միքայ. եւ առին զդրօշեալն, եւ զեփուդ, եւ զթերափ, եւ զձուլածոյ։ Եւ ասէ ցնոսա քահանայն. զի՞նչ գործեցէք դուք։
¹⁹եւ ասեն ցնա. կարկեա́ ափիբերա́ն լեր, եւ ե́կ ընդ մեզ, եւ լե́ր մե́զ ՛ի հայր եւ ՛ի քահանայ. միթէ լա՞ւ իցէ լինել քեզ քահանայ տա́ն միո́յ առն, քան լինել քահանայ ցեղի́ միոյ՝ եւ ազգի (թ)ի(ւն)լի։

²⁰Եւ զուարթացաւ սիրտ քահանային. եւ ա́ռ զեփուդն, եւ զթերափ, եւ զդրօշեալ, եւ զձուլածոյ, եւ եմո́ւտ ՛ի մէջ զօրուն։
²¹եւ դարձա́ն եւ գնացին. եւ հարին համօրէն զտունն, եւ զստացուածն վայելչու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) առաջի ն(ո)ց(ա)։
²²Եւ ՛ի հեռանալ ն(ո)ց(ա) ՛ի տանէ միքայ. եւ ահս միքա եւ արքն որ ՛ի տունս ն(ո)ր(ա) ելին ը(ստ) միքայ, բողո́ք բարձին եւ հասին որդւոցն դանայ։
²³Եւ դարձուցին զերեսս իւրեանց որդիքն դանայ, եւ ասեն ցմիքա. զի՞ է քեզ, զի՞ աղաղակես։
²⁴Եւ ասէ միքա. զի զաստուածսն իմ զոր արարի ինձ՝ առէք եւ զքահանայն՝ եւ գնացէք. եւ զի՞նչ կայ այսուհետեւ ինձ. զի՞նչ է այդ զոր ասէք ցիս՝ թէ զի՞ աղաղակես։

²⁵Եւ ասեն ցնա որդիքն դանայ. մի́ լուիցի ձայն քո զկնի մեր, գուցէ́ պատահիցեն քեզ արք դառնացեալք ոգւով, եւ դնիցեն զանձն քո եւ զանձն տան քոյ։
²⁶եւ գնացի́ց որդիքն դանայ զճանապարհս իւրեանց։ Եւ իբրեւ ետես միքա, եթէ բռնագո́յն քան զնա են, դարձա́ւ ՛ի տուն իւր։
²⁷Եւ նոքա առին զոր ինչ արարն միքա, եւ զքահանայն ն(ո)ր(ա), եւ չոգան ՛ի լայիսա, ՛ի ժողովուրդն հանդարտացեալ եւ վստահացեալ յուսով։ եւ հարին զնոսա սրով սուսերի, եւ զքաղաքն այրեցին։
²⁸եւ ո́չ ոք էր որ փրկէր. զի հեռի́ էին ՛ի սիդոնացւոց, եւ բանք ինչ ո́չ էին ն(ո)ց(ա) ընդ ումեք ՛ի մարդկանէ։ եւ նա կա́յ ՛ի հովտի տա́նն ռովբայ։ Եւ շինեցին զքաղաքն՝ եւ բնակեցան ՛ի նմա.

²⁹եւ կոչեցին զանուն ն(ո)ր(ա) դա́ն, ըստ անուան հօրն իւրեանց՝ որ եղեւ յի(սրաէ)լի. եւ էր անուն քաղաքին յառաջագոյն ղայիսա́։
³⁰Եւ կանգնեցին իւրեանց որդիքն դանայ զդրօշեալն միքայ։ Եւ յովնաթան որդի գեթսոնի որդւոյ մանասէի, ի́նքն եւ որդիք իւր էին քուրմք ցեղին դանայ, մինչեւ ցօ́ր գերութե(ան) երկրին։
³¹եւ կարգեցին իւրեանց զդրօշեալն միքայ, զա(մենայ)ն աւուրս զօրս է́ր տունն ա(ստուծո)յ ՛ի սելով։

¹Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ, եւ թագաւոր ո́չ գոյր յի(սրաէ)լի։ Եւ է́ր այր ղեւտացի պանդխտեալ ՛ի կողմանս լերինն եփրեմի։ եւ ա́ռ իւր այրն կին հարճ ՛ի բեթղահեմէ յուդայ·
²Եւ սարտեա́ւ ՛ի նմանէ հարճն իւր. եւ գնա́ց ՛ի նմանէ ՛ի տուն հօր իւրոյ ՛ի բեթղահէմ յուդայ. եւ եղեւ անդ զերիս ամիսս։
³Եւ յարուցեալ այրն չոգաւ զհետ ն(ո)ր(ա), խօսել ՛ի սիրտ ն(ո)ր(ա) հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր, եւ ածե́լ միւսանգամ առ ինքն. եւ պատանի իւր ընդ իւր, եւ զոյգք իշոց։ եւ չոգան մինչեւ ցտուն հօր ն(ո)ր(ա)։ Իբրեւ ետես զնա հայր աղջկանն, ե́լ ընդ առաջ ն(ո)ր(ա).
⁴եւ տարա́ւ զնա ՛ի ներքս աներ իւր հայր աղջկանն, եւ նստա́ւ առ նմա աւուրս երիս. եւ կերան եւ արբին եւ ննջեցին անդ։

⁵Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի, կանխեցին ը(ստ) առաւօտն, եւ յարեան գնա́լ։ եւ ասէ հայր աղջկանն ցփեսայ իւր. հաստատեա́ զսիրտ քո պատառով միով հացիւ, եւ ապա́ գնասջիք։
⁶եւ նստան՝ կերան եւ արբին ՛ի միասին երկոքին։ Եւ ասէ հայր աղջկանն ցփեսայ իւր. արդ՝ սկսեալ աստէ́ն իսկ ագիր, եւ զուարթասցի́ սիրտ քո։
⁷եւ յարեաւ այրն ՛ի գնալ, եւ բռնադատեաց զնա աներ իւր, եւ նստաւ, եւ անդէն ագաւ։
⁸Եւ կանխեաց ընդ առաւօտն յաւուրն հինգերորդի ՛ի գնալ. ասէ հայր աղջկանն, հաստատեա́ զսիրտ քո հացիւ, եւ զբօսիր, մինչեւ շրջեսցի օրն. եւ կերան եւ արբին երկոքին։

⁹Եւ յարեա́ւ այրն գնալ, ինքն եւ հա́րճն՝ եւ պատանին իւր։ եւ ասէ ցնա հայր աղջկանն. ահա դարձաւ օրս յերեկս, աստէ́ն ագիր՝ եւ զուարթասցի՝ սիրտ քո, եւ կանխեսջիր վաղիւ ՛ի ճանապարհ քո, եւ երթիցես յարկս քո։
¹⁰Եւ ո́չ կամեցաւ այրն ագանել անդ, այլ յարեա́ւ եւ գնաց. եւ եկն եհաս մինչեւ ցհանդէպ յեբուսայ, այն է ե(րուսաղ)էմ. եւ ընդ նմա զո́յգք իշոց համետելոց. եւ հարճն իւր ը(ստ) նմա։
¹¹եւ նոքա հանդէ́պ յեբուսայ. եւ օրն խոնարհեցաւ յոյժ։ Ասէ պատանին ցտէր իւր. ե́կ խոտորեսցուք ՛ի քաղաքն յեբուսացւոց, եւ ագցո́ւք ՛ի նմա։
¹²Եւ ասէ ցնա տէր իւր. ո́չ խոտորեսցուք ՛ի քաղաքս օտարոտւոցս, յորում ոչ գուցէ յորդւոցն ի(սրաէ)լի, այլ անցցո́ւք մինչեւ ցգաբաա́։

¹³Եւ ասէ ցպատանին իւր. ե́կ մերձեսցուք ՛ի մի ուրեք ՛ի տեղեաց, եւ ա́նդ ագցուք ՛ի գաբաա կամ ՛ի հռամա։ եւ անցին գնացին։
¹⁴Եւ եմուտ ն(ո)ց(ա) արեգակն մերձ ՛ի գաբաա, որ է բենիամինի։
¹⁵եւ խոտորեցան ա́նդր մտանել ագանել ՛ի գաբաա. եւ եմուտ նստաւ ՛ի հրապարակի քաղաքին. եւ ո́չ էր այր որ ժողովէր զնոսա ՛ի տուն իւր ագանել։
¹⁶Եւ ահա այր մի ծեր, եմո́ւտ ՛ի գործոյ իւրմէ յանդոյ անագանի. եւ այրն ՛ի լեռնէ եփրեմայ, եւ ինքն պանդխտեալ էր ՛ի գաբաա։ եւ արք տեղւոյն՝ որդի́ք բենիամինի։
¹⁷եւ ամբարձեալ զաչս իւր ետե́ս զայրն ուղեւոր ՛ի մէջ հրապարակի́ քաղաքին։ Եւ ասէ այրն ծեր. յո՞վ երթաս՝ եւ ուստի́ գաս։

¹⁸Եւ ասէ ցնա. անցանեմք մեք ՛ի բեթղեհեմէ յուդայ, մինչեւ ցկողմանս լերինն եփրեմայ. քանզի անտի́ եմ ես. եւ չոգայ մինչեւ ցբեթղեհէմ յուդայ, եւ ՛ի տուն հօ́ր իմոյ երթամ. եւ չի́ք այր որ ժողովիցէ զմեզ ՛ի տուն.
¹⁹եւ յարդ՝ եւ խոտ կա́յ իշոց մերոց, եւ հաց եւ գինի ինձ եւ աղջկանդ եւ պատանւոյդ. եւ չէ́ ինչ պակասութի(ւն) ա(մենայ)ն իրաց ծառայից քոց։
²⁰Եւ ասէ այրն ծեր. խաղաղու(թ)ի(ւն) ընդ քեզ. ա(մենայ)ն պակասութի(ւն)դ քո զինեւ՝ բայց դու ՛ի հրապարակիդ մի́ ագանիցիս։
²¹եւ տարա́ւ զնա ՛ի տուն իւր, եւ արկ խոտ իշոցն. եւ լուացին զոտս ն(ո)ց(ա), եւ կերան եւ արբին։

²²Եւ ՛ի զուարթանալ սրտից ն(ո)ց(ա). Եւ ահա արք քաղաքին, արք՝ որդիք անօրինաց պատեցին զտունն եւ բախեցին զդուրսն, եւ խօսեցան ընդ առնն ծերոյ ը(ստ) տեառն տա́նն՝ եւ ասեն. հա́ն զայրդ մտեալ ՛ի տուն քո, զի գիտասցո́ւք զդա։
²³Եւ ել առ ն(ո)ս(ա) այրն տէ́ր տանն, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). քա́ւ լիցի ձեզ ե́ղբարք, մի́ ինչ անզգամէք յետ մտանելոյ առնդ այդորիկ ՛ի տուն իմ. մի́ առնէք զանզգամու(թ)ի(ւն)դ զայդ։
²⁴ահաւասիկ դուստր իմ կոյս, եւ հա́րճ ն(ո)ր(ա), հանից զն(ո)ս(ա) արտաքս, եւ լլկեցէ́ք զն(ո)ս(ա), եւ արարէ́ք զն(ո)ս(ա)՝ զինչ հաճո́յ է յաչս ձեր. եւ առնս այսմիկ մի́ առնէք ը(ս)տ անզգամութե(ան) բանիդ այդորիկ։

²⁵եւ ո́չ կամեցան արքն անսալ։ Եւ ա́ռ այրն զհարճն իւր, եւ եհան զնա արտաքս. եւ գիտացին զնա, եւ լլկեցին զնա զգիշերն ողջոյն մինչեւ ցառաւօտ. եւ արձակեցին զնա ՛ի ծագել առաւօտուն։
²⁶Եւ ե́կն կինն ը(ստ) առաւօտսն, եւ անկաւ առ դրանդւոյ դրան տան առնն, ուր է́ր տէր ն(ո)ր(ա). եւ եհան զոգին։
²⁷Եւ յարեաւ տէր ն(ո)ր(ա) ը(ստ) առաւօտն, եւ եբաց զդուրս տանն, եւ ել գնա́լ զճանապարհս իւր, եւ ահա կինն հարճ ն(ո)ր(ա) անկեալ կայր առ դրանն. եւ ձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) դրանդւոյն։
²⁸Եւ ասէ ցնա. արի́ եւ գնասցուք. եւ ո́չ ետ նմա պատասխանի՝ քանզի մեռեալ էր. եւ ա́ռ եհան զնա յէշ, եւ յարեաւ այրն եւ չոգա́ւ ՛ի տեղի իւր։

²⁹Իբրեւ եմուտ ՛ի տուն իւր, ա́ռ սուր, եւ բուռն եհար զհարճէն իւրմէ, եւ յօշեաց զնա ըստ ոսկերաց իւրոց յերկոտասա́ն մասն. եւ առաքեա́ց զայն ընդ ա(մենայ)ն ցեղսն ի(սրաէ)լի։
³⁰Եւ եղեւ զի ամենայն որ տեսանէր՝ ասէր, թէ ո́չ եղեւ, եւ ո́չ երեւեցաւ այսպէս յաւուրց ելանելոյ որդւոցն ի(սրաէ)լի յերկրէն եգիպտացւոց մինչեւ ցայսօր. արդ՝ առէ́ք ձեզ վ(ա)ս(ն) այդորիկ խորհուրդ, եւ խօսեցարուք։

¹Եւ ելին ա(մենայ)ն որդիքն ի(սրաէ)լի, եւ եկեղեցացաւ ժողովուրդն իբրեւ զա́յր մի ՛ի դանայ մինչեւ ցբերսաբեէ, եւ երկրին գաղաադու՝ առ տ(է)ր ՛ի մասեփա։
²Եւ եկաց կողմն ա(մենայ)ն ժողովրդեանն, եւ ա(մենայ)ն ցեղք ի(սրաէ)լի յա(մենայ)ն եկեղեցւոջ ժողովրդեանն ա(ստուծո)յ. չորեքհարիւր հազար արանց սուսերամերկաց։
³Եւ լուան որդիքն բենիամինի, եթէ ելին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի մասեփա։ Եւ ասեն որդիքն ի(սրաէ)լի, խօսեցարո́ւք՝ թէ ո՞ւր եղեւ այսպիսի չարութի(ւն)։
⁴Պատասխանի ետ այրն ղեւտացի՝ այր կնոջն սպանելոյ, եւ ասէ. ՛ի գաբաա բենիամինի եկի ես եւ հարճ իմ ագանել։

⁵եւ յարեան ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ա́րք գաբաացիք. եւ պատեցի́ն շուրջ զինեւ զտունն զցայգ, եւ զի́ս կամեցան սպանանել. եւ զհարճն իմ լլկեցին եւ հեղձուցին, եւ մեռաւ։
⁶եւ առի զհարճն իմ եւ յօշեցի́ զնա, եւ առաքեցի յա(մենայ)ն սահմանս ժառանգու(թ)ե(ան) ի(սրաէ)լի. զի արարին վնաս մեծ եւ անզգամութի(ւն) ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
⁷եւ ահաւասիկ մեք ամենեքեան որդիք ի(սրաէ)լի, տո́ւք մեզ բան եւ խորհուրդ։
⁸Եւ յարեա́ւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն իբրեւ զայր մի, եւ ասեն. ո́չ մտցուք այր իւրաքանչիւր ընդ յարկաւ իւրով, եւ ո́չ խոտորեսցուք այր իւրաքանչիւր ՛ի տուն իւր։
⁹Եւ արդ՝ ա́յս բան է զոր արասցուք ընդ գաբաս. ելցո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) վիճակաւ։

¹⁰բայց առցուք տա́սն այր ՛ի հարիւրոց, յա(մենայ)ն ցեղիցդ ի(սրաէ)լի, եւ հարիւր ՛ի հազարոց. եւ հազարս ՛ի բիւրուց. առնուլ պաշար զաւուրս բովանդա́կ երթողաց ՛ի գաբաա բենիամինի, ը(ս)տ ա(մենայ)ն անզգամու(թ)ե(ան) զոր արարին ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
¹¹Եւ ժողովեցա́ւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ իբրեւ զայր մի եկեալք ՛ի քաղաքաց։
¹²եւ առաքեցին ցեղքն ի(սրաէ)լի արս յա(մենայ)ն ցեղն բենիամինի՝ եւ ասեն. զի՞նչ է չարու(թ)ի(ւն)դ այդ եղեալ ՛ի միջի ձերում։
¹³եւ արդ տեսէ́ք զարսն զամպարիշտս զգաբաացիս զորդիսն բելիարայ, եւ սպանցուք զն(ո)ս(ա), եւ բարձցուք զչարիսն յի(սրաէ)լէ։ Եւ ո́չ կամեցան որդիքն բենիամինի լսել ձայնի եղբա́րց իւրեանց որդւոցն ի(սրաէ)լի։

¹⁴Եւ ժողովեցա́ն որդիքն բենիամինի ՛ի քաղաքս իւրեանց ՛ի գաբաա, ելանել ՛ի պատերա́զմ ընդ որդիսն ի(սրաէ)լի։
¹⁵Եւ հանդէ́ս արարին որդիքն բենիամինի յաւուր յայնմիկ յիւրաքանչի́ւր քաղաքաց, քսան եւ հինգ հազար արանց սուսերամերկաց. թո́ղ զբնակիչս գաբաացւոց,
¹⁶որ անցին ՛ի հանդիսի եւթնհարիւր այր երիտասարդք ընտիրք յա(մենայ)ն ժողովրդենէն յերկոցունց ձեռացն աջողա́կք. ամենեքին ն(ո)ք(ա) պարսաւո́րք, որ ձգէին քարինս՝ եւ ՛ի մազե ո́չ վրիպէին։
¹⁷Եւ ա(մենայ)ն այր ի(սրաէ)լի անցի́ն ՛ի հանդիսի, առա́նց որդւոցն բենիամինի. չորեք հարիւր հազարք արանց սուսերամերկաց, ամենեքին նոքա արք պատերազմօղք։

¹⁸Եւ յարեան ելի́ն ՛ի բեթէլ։ եւ հարցին զա(ստուա)ծ եւ ասեն որդիքն ի(սրաէ)լի. ո՞վ ելցէ մեզ առաջնորդ պատերազմել ընդ որդիսն բենիամինի։ եւ ասէ տ(է)ր՝ յուդա́յ ելցէ առաջնորդ։
¹⁹Եւ յարեա́ն որդիքն ի(սրաէ)լի ը(ստ) առաւօտն՝ եւ բանակեցան զգաբայաւ։
²⁰եւ ել այր ի(սրա)էլացի պատերազմե́լ ընդ բենիամինի. եւ ճակատեցա́ն ընդ ն(ո)ս(ա) ա́յր ի(սրաէ)լի ՛ի պատերազմ առ գաբայաւ։
²¹Եւ ելին որդիքն բենիամինի ՛ի քաղաքէն, եւ սատակեցին յի(սրաէ)լէ քսան եւ երկու հազար արանց յաւուր յայնմիկ, եւ արկին տապա́ստ յերկիր։
²²Եւ զօրացան դարձեալ այր ի(սրա)էլացի՝ եւ յաւելին ճակատե́լ ՛ի պատերազմի ՛ի տեղւոջ ուր ճակատեցան յաւուրն առաջնո́ւմ։

²³Եւ ելին որդի́քն ի(սրաէ)լի եւ լացին առաջի տ(եառ)ն մինչեւ ցերեկոյ. եւ հարցի́ն զտ(է)ր՝ եւ ասեն. եթէ յաւելցո՞ւք մարտնչել ՛ի պատերազմ ընդ բենիամինի եղբօր մերում։ եւ ասէ տ(է)ր, ելէ́ք ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)։
²⁴Եւ ելի́ն որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի պատերազմ ընդ որդիսն բենիամինի յաւուրն երկրորդի։
²⁵եւ ե́լ բենիամին ընդդէմ ն(ո)ց(ա) ՛ի պատերազմ յաւուրն երկրորդի։ Եւ սատակեաց միւսանգամ ՛ի ժողովրդենէ անտի ութ հազար արանց յերկիր՝ ամենեքեան նոքա սուսերաձի́գք։
²⁶Եւ ելի́ն ա(մենայ)ն որդիքն ի(սրաէ)լի եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եւ եկին ՛ի բեթէլ. եւ նստան լացի́ն առաջի տ(եառ)ն, եւ պահեցին յաւուր յայնմիկ, եւ մատուցին ողջակէ́զս փրկւ(թ)ե(ան) առաջի տ(եառ)ն.

²⁷քանզի ա́նդ էր տապանակ ուխտին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ յաւուրսն յայնոսիկ։
²⁸Եւ փենեէս որդի եղիազարու որդւոյ ահարոնի, կա́յր առաջի ն(ո)ր(ա) յաւուրսն յայնոսիկ։ Եւ հարցին որդիքն ի(սրաէ)լի զտ(է)ր, եւ ասեն՝ յաւելցո՞ւք միւսանգամ ելանել ՛ի պատերազմ ընդ որդիսն բենիամինի եղբօր մերում թէ դադարեսցուք։ եւ ասէ տ(է)ր՝ ելէ́ք, եւ վաղիւ տա́ց զնա ՛ի ձեռս ձեր։
²⁹Եւ եդին որդիքն ի(սրաէ)լի դարանակա́լս շուրջ զգաբաաւ։
³⁰եւ ելին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) բենիամինի յաւուրն երրորդի. եւ ճակատեցա́ն զգաբաաւ որպէս միանգամն եւ միւսանգամն։

³¹Եւ ելի́ն որդիքն բենիամինի ընդդէմ ժողովրդեանն, եւ ձգեցան ՛ի քաղաքէ անտի, եւ սկսան հարկանել ՛ի ժողովրդենէ անտի, ո(ր)պ(էս) միանգամն եւ միւսանգամն, առ ճանապարհօք՝ որ մին ելանէր ՛ի բեթէ́լ, եւ միւսն ելանէր ՛ի գաբաա, եւ հարի́ն յանդի անդ իբրեւ արս երեսուն յի(սրաէ)լէ։
³²Եւ ասեն որդիքն բենիամինի. կոտորելո́ց են սոքա առաջի մեր իբրեւ զառաջինն։ եւ որդիքն ի(սրաէ)լի ասեն. փախիցո́ւք եւ մերժեսցուք զն(ո)ս(ա) ՛ի քաղաքէն եւ ՛ի ճանապարհէն։
³³Եւ ա(մենայ)ն այր ի(սրաէ)լի յարեան յիւրաքանչիւր տեղւոջէ իւրմէ, եւ ճակատեցան ՛ի բաալթամայ. եւ դարանակալքն ի(սրաէ)լի կռուէին ՛ի տեղւոջէ իւրեանց յարեւմտից գաբաա։

³⁴եւ եկին հանդէպ գաբաա տասն հազար արանց ընտրելոց յա(մենայ)ն ի(սրա)էլէ. եւ ծանրացա́ւ պատերազմնն, եւ նոքա ո́չ գիտէին թէ հասեալ են ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) չարիք։
³⁵Եւ վանեա́ց տ(է)ր զբենիամին առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ սատակեցին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի բենիամինէ յաւուր յայնմիկ քսան եւ հինգ հազար եւ հարի́ւր այր. ամենեքին նոքա սուսերաձիգք։
³⁶Իբրեւ տեսին որդիքն բենիամինի՝ եթէ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեա́լ են, տեղի ետուն այր ի(սրա)էլեան բենիամինի. զի յուսացեա́լ էին ՛ի դարանամուտսն որ էին զգաբաաւ։
³⁷Եւ յարձակեցա́ն դարանամուտքն՝ եւ հեղան զգաբաաւ. եւ մտի́ն եւ հարին զքաղաքն ա(մենայ)ն սրո́վ սուսերի։

³⁸Եւ ժամադրութի(ւն) էր առն ի(սրաէ)լի առ դարանակալսն՝ հրո́վ հանել ն(ո)ց(ա) զբոց ծխոյ քաղաքին։
³⁹եւ դարձաւ այր ի(սրա)էլացի ՛ի պատերազմէն։ Եւ բենիամին սկսաւ հարկանել վիրաւուրս ՛ի դարանակալացն ի(սրաէ)լի իբրեւ արս երեսուն. զի ասացին թէ վանելո́վ վանին առաջի մեր այսօր իբրեւ զպատերազմն զառաջին։
⁴⁰Եւ նշանակն ամբարձա́ւ յորդեալ ՛ի վերայ քաղաքին իբրեւ սիւն ծխոյ։ եւ հայեցաւ բենիամին ՛ի թիկունս իւր, եւ ահա ելանէ́ր վախճան քաղաքին յերկինս։
⁴¹Եւ այր ի(սրա)էլացի դարձա́ւ անդրէն, եւ տագնապեցաւ այր բենիամինի. զի տեսին հասեալ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) զչարիսն։

⁴²եւ խո́յս ետուն յերեսաց առն ի(սրաէ)լի ընդ ճանապարհ անապատին։ եւ պատերազմն ժամանեաց ն(ո)ց(ա). եւ որ ՛ի քաղաքացն ելանէին սատակէ́ին զն(ո)ս(ա) ՛ի մէջ իւրեանց։
⁴³Եւ հարի́ն զբենիամին. եւ մտին զհետ ն(ո)ր(ա) ՛ի նուայ մինչեւ հանդէպ գաբաայ յարեւելի́ց կողմանէ։
⁴⁴Եւ անկան ՛ի բենիամինէ ութուտասն հազար արանց. ամենեքեան նոքա ա́րք զօրաւորք։
⁴⁵Եւ տեսեալ մնացորդացն փախեա́ն յանապատն ապաստան ՛ի վէմն ռեմոնայ. եւ ճռաքա́ղ արարին ՛ի նմանէ ՛ի ճանապարհին՝ հազա́րս հինգ արանց։ եւ պնդեցա́ն զհետ ն(ո)ց(ա) մինչեւ ցգաղաադ, եւ հարին ՛ի բենիամինէ երկուս հազարս արանց։

⁴⁶Եւ եղեն ա(մենայ)ն անկեալքն ՛ի բենիամինէ՝ քսան եւ հինգ հազար եւ հարիւր արենա սուսերամերկաց յաւուր յայնմիկ, ամենեքեան նոքա արք զօրութե(ան)։
⁴⁷Եւ խուսեալ մնացորդացն՝ փախեան յանապատն ապաստան ՛ի վէմն ռեմոնայ՝ արք վեցհարիւր. եւ նստան ՛ի վերայ ռեմոնի չո́րս ամիսս։
⁴⁸Եւ այր իլի դարձան ը(ստ) կրուկն յորդւոցն բենիամինի. եւ հարին զն(ո)ս(ա) սրով սուսերի ՛ի քաղաքէ կարգա́ւ մինչեւ ցանասո́ւն, մինչեւ զա(մենայ)ն գտեալ յա(մենայ)ն քաղաքս. եւ զքաղաքսն ապրեալս առաքեցին եւ այրեցին հրով։

¹Եւ այր ի(սրաէ)լի երդուան ՛ի մասեփաթ, եւ ասեն. այր ոք ՛ի մէնջ մի́ տացէ զդուստր իւր բենիամինի կնութե(ան)։
²Եւ եկին ա(մենայ)ն ժողովուրդն ՛ի մասեփայ ՛ի բեթէլ. եւ նստան անդ մինչեւ ցերեկոյ առաջի ա(ստուծո)յ. եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց եւ լացի́ն լալիւն մեծ։
³եւ ասեն՝ ընդէ՞ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի՝ եղեւ այս յի(սրա)էլ, բնաջինջ լինել այսօր յի(սրաէ)լէ ցեղի միոյ։
⁴Եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր կանխեա́ց ժողովուրդն եւ շինեցին անդ սեղան, եւ մատուցին զողջակէզս փրկութե(ան)։
⁵Եւ ասեն որդիքն ի(սրաէ)լի. ո՞վ է որ ո́չ ել յայս եկեղեցի յա(մենայ)ն ցեղիցն ի(սրաէ)լի առ տ(է)ր ՛ի մասեփա։ զի երդումն մե́ծ էր այնմ, որ ո́չ ելանէր ՛ի մասեփա. եւ ասէին թէ մահո́ւ մեռցի։

⁶Եւ մխիթարեցան որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) բենիամինի եղբօր իւրեանց, եւ ասեն. բարձա́ւ այսօր ցեղ մի յի(սրաէ)լէ.
⁷եւ արդ զի՞նչ արասցուք մնացելոցն առանց կանանց, եւ մեք երդուաք ՛ի տ(է)ր՝ չտա́լ ն(ո)ց(ա) ՛ի դստերաց մերոց կանայս։
⁸Եւ ասեն. ո՞ ոք մի ՛ի ցեղիցն ի(սրաէ)լի որ ո́չ ել առ տ(է)ր ՛ի մասեփա։ եւ ահա չէ́ր ոք եկեալ յաբիսայ գաղաադու ՛ի բանակ եկեղեցւոյն։
⁹Եւ անց ՛ի հանդիսի ժողովուրդն. եւ ո́չ գոյր անդ այր ՛ի տանէ յաբիսայ գաղաադու։
¹⁰Եւ առաքեցին անդր ժողովուրդն երկոտասան հազար արանց յորդւոցն զօրութե(ան)։ եւ պատուիրեցին ն(ո)ց(ա)՝ եւ ասեն. երթա́յք եւ հարէ́ք զբնակիչս յաբիսայ գաղաադու սրո́վ սուսերի, եւ զկանայս եւ զժողովուրդ։

¹¹եւ ա́յս բան է զոր առնիցէք. զա(մենայ)ն արու, եւ զա(մենայ)ն կին՝ որ գիտիցէ զանկողինս արուի, նզովեսջիք։
¹²Եւ գտին ՛ի տանէ յաբիսայ գաղաադու չորեքհարիւր աղջիկ կոյս՝ որ ո́չ գիտէին զայր յանկողինս արուի։ եւ ածին զն(ո)ս(ա) ՛ի բանակն ՛ի սելով, որ է յերկրին քանանու։
¹³Եւ առաքեաց ա(մենայ)ն ժողովուրդն եւ խօսեցան ը(ստ) որդիսն բենիամինի՝ որ էին ՛ի վիմին ռեմոնայ, եւ կոչեցին զն(ո)ս(ա) ՛ի խաղաղու(թ)ի(ւն)։
¹⁴եւ դարձաւ բենիամին ՛ի ժամանակին յայնմիկ առ որդիսն ի(սրաէ)լի։ Եւ ետուն նոցա կանայս զայնոսիկ՝ որ էին ՛ի կանանցն յաբիսայ գաղաադու. եւ հաճոյ թուեցաւ ն(ո)ց(ա) այնպէս։

¹⁵Եւ ժողովուրդն մխիթարեցա́ւ ՛ի վերայ բենիամինի. զի արար տ(է)ր խրամատութի(ւն) ՛ի մէջ ցեղիցն ի(սրաէ)լի։
¹⁶Եւ ասեն ծերք ժողովրդեանն. զի՞նչ արասցուք եւ վ(ա)ս(ն) այլոց անկանացն. զի սատակեցաւ կին ՛ի բենիամինէ։
¹⁷Եւ ասեն ժառանգու(թ)ի(ւն) զերծեա́լ է ՛ի բենիամինէ, եւ մի́ ջնջեսցի ցեղն յի(սրաէ)լէ։
¹⁸եւ մեք ո́չ կարեմք տալ նոցա կանայս ՛ի դստերաց մերոց. զի երդուաք որդիք ի(սրաէ)լի՝ եւ ասեմք, թէ անիծեա́լ լիցի որ տացէ կին բենիամինի։
¹⁹Եւ ասեն, ահա տօն տ(եառ)ն է ՛ի լսելով աւուրց յաւուրս. որ է ՛ի հիւսւսոյ բեթելայ ՛ի սիկիմ, եւ ՛ի հարաւոյ լիբանանու յեղեբոնա։

²⁰Եւ պատուիրեցին որդւոցն բենիամինի՝ եւ ասեն. երթա́յք եւ դարանամո́ւտ լերուք յայգեստանին.
²¹եւ յորժամ տեսանիցէք թէ ելանեն դստերք բնակչացն սելովայ պա́ր առեալ պարուք, ելջի́ք յայգեստանեացն, եւ յափշտակեսջի́ք այր իւրաքանչիւր կի́ն ՛ի դստերաց սելովայ. եւ երթիջիք յերկիրն բենիամինի։
²²Եւ եղիցի յորժամ գայցեն հարքն ն(ո)ց(ա) եւ եղբարքն ն(ո)ց(ա) դատել ընդ ձեզ, ասասցուք ն(ո)ց(ա)՝ թէ ողորմեցա́ք ն(ո)ց(ա). զի ո́չ ա́ռ այր զկին իւր ՛ի պատերազմին, եւ ո́չ դուք ետուք ն(ո)ց(ա) թէ յանցանք ինչ իցեն։

²³Եւ արարին ա́յնպէս որդիքն բենիամինի, եւ առին կանա́յս ըստ թուոյ իւրեանց, ՛ի պարաւորա́ցն զորս յափշտակեցին. եւ գնացին՝ եւ դարձա́ն յիւրաքանչիւր ժառանգութի(ւն)ս իւրեանց, եւ շինեցին քաղաքս եւ բնակեցի́ն ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁴Եւ գնացին որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի ժամանակին յայնմիկ ա́յր յիւրաքանչիւր ցե́ղ իւր, եւ յազգատոհմ իւր. եւ ելին անտի այր յիւրաքանչի́ւր ժառանգութի(ւն) իւր։ Յաւուրսն յայնոսիկ ո́չ գոյր թագաւոր ի(սրաէ)լի. եւ այր իւրաքանչի́ւր զհաճոյս աչա́ց իւրոց առնէր։