¹Ի սկզբանէ էր բանն. եւ բանն էր առ Աստուած. եւ Աստուած էր բանն։
²Նա էր ի սկզբանէ առ Աստուած։
³Ամենայն ինչ՝ նովաւ եղեւ. եւ առանց նորա եղեւ եւ ոչինչ՝ որ ինչ եղեւն։
⁴Նովաւ՝ կեանք էր, եւ կեանքն՝ էր լոյս մարդկան.
⁵Եւ լոյսն՝ ի խաւարի անդ՝ լուսաւոր էր, եւ խաւար՝ նմա ոչ եղեւ հասու։
⁶Եղեւ այր մի առաքեալ յԱստուծոյ. անուն նմա Յովհաննէս։
⁷Սա՝ եկն ի վկայութիւն զի վկայեսցէ վասն լուսոյն. զի ամենեքին հաւատասցեն նովաւ։
⁸Ոչ էր նա լոյսն, այլ զի վկայեսցէ վասն լուսոյն։
⁹Էր լոյսն ճշմարիտ, որ լուսաւոր առնէ զամենայն մարդ՝ որ գալոց է յաշխարհ։
¹⁰Յաշխարհի էր, եւ աշխարհ նովաւ եղեւ, եւ աշխարհ զնա ոչ ծանեաւ։

¹¹Յիւրսն եկն, եւ իւրքն զնա ոչ ընկալան։
¹²Իսկ որք ընկալան զնա, ետ նոցա իշխանութիւն որդիս Աստուծոյ լինել, որոց հաւատասցեն յանուն նորա։
¹³Ոյք ոչ յարենէ, եւ ոչ ի կամաց մարմնոյ, եւ ոչ ի կամաց առն, այլ յԱստուծոյ ծնան։
¹⁴Եւ բանն մարմին եղեւ, եւ բնակեաց ի մեզ։ եւ տեսաք զփառս նորա զփառս իբրեւ զմիածնի առ ի հօրէ, լի շնորհօք եւ ճշմարտութեամբ։
¹⁵Յովհաննէս վկայէ վասն նորա, աղաղակեաց եւ ասէ. սա է՝ զորմէ ասէի, որ զկնի իմ գալոցն էր, առաջի իմ եղեւ, զի նախ քան զիս էր։
¹⁶Զի ի լրութենէ անտի նորա մեք ամենեքին առաք շնորհս փոխանակ շնորհաց։

¹⁷Զի օրէնքն ի ձեռն մովսիսի տուան. շնորհք եւ ճշմարտութիւնն ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի եղեն։
¹⁸ԶԱստուած ոչ ոք ետես երբէք, բայց միածինն որդի՝ որ է ի ծոց հօր՝ նա պատմեաց։
¹⁹Եւ այս է վկայութիւնն Յովհաննու, յորժամ առաքեցին առ նա Հրեայքն յԵրուսաղեմէ քահանայս եւ Ղեւտացիս, զի հարցցեն ցնա՝ թէ դու ո ես։
²⁰Եւ խոստովան եղեւ՝ եւ ոչ ուրացաւ. եւ խոստովան եղեւ եթէ ես՝ ոչ եմ Քրիստոսն։
²¹Եւ հարցին ցնա. իսկ ով ես դու, Եղիա ես։ եւ ասէ. ոչ եմ։ Իսկ՝ մարգարէն ես դու։ Պարասխանի ետ թէ ոչ։
²²Իսկ՝ ասա մեզ, դու ով ես, զի պատասխանի տարցուք որոց առաքեցինն մեզ. Զի ասես վասն քո։

²³Ասէ. ես՝ ձայն բարբառոյ յանապատի. ուղիղ արարէք զճանապարհ տեառն. որպէս ասաց Եսայի մարգարէ։
²⁴Եւ որք առաքեցանն՝ ի Փարիսեցւոց անտի էին։
²⁵Հարցին ցնա՝ եւ ասեն. իսկ զի մկրտես՝ եթէ դու չես Քրիստոսն, եւ ոչ Եղիա, եւ ոչ մարգարէն։
²⁶Պատասխանի ետ նոցա Յովհաննէս՝ եւ ասէ. ես՝ մկրտեմ զձեզ ջրով. ի միջի ձերում կայ զոր դուքն ոչ գիտէք։
²⁷Որ զկնի իմ գալոցն է, որում չեմն արժանի՝ եթէ լուծից զխրացս կօշկաց նորա։
²⁸Այս՝ ի Բեթաբրա եղեւ յայնկոյս Յորդանանու, ուր էրն Յովհաննէս՝ եւ մկրտէր։
²⁹Ի վաղիւ անդր տեսանէ զՅիսուս զի գայր առ նա, եւ ասէ. ահաւասիկ գառն Աստուծոյ՝ որ բառնայ զմեղս աշխարհի։

³⁰Սա է վասն որոյ եսն ասէի, զկնի իմ գայ՝ այր, որ առաջի իմ եղեւ, զի յառաջ իսկ էր քան զիս։
³¹Եւ ես՝ ոչ գիտէի զնա. այլ զի յայտնի լինիցի Իսրայէլի, վասն այնորիկ եկի ես ջրով մկրտել։
³²Վկայեաց Յովհաննէս՝ եւ ասէ, թէ տեսանէի զհոգին՝ զի իջանէր իբրեւ զաղաւնի յերկնից, եւ հանգչէր ի վերայ նորա։
³³Եւ ես՝ ոչ գիտէի զնա. այլ որ առաքեացն զիս մկրտել ջրով, նա ասաց ցիս. յոյր վերայ տեսանիցես զհոգին, զի իջանիցէ եւ հանգչիցի ի վերայ նորա, նա է՝ որ մկրտէ հոգւովն սրբով։
³⁴Եւ ես՝ տեսի, եւ վկայեցի՝ եթէ սա է որդին Աստուծոյ։
³⁵Ի վաղիւ անդր կայր Յովհաննէս, եւ յաշակերտաց անտի նորա՝ երկու։

³⁶Եւ նայեցեալ ընդ Յիսուսի՝ զի զգնայր, ասէ. ահաւասիկ Քրիստոս գառն Աստուծոյ։
³⁷Լուան ի նմանէ երկու աշակերտքն՝ զի խօսէր, եւ գնացին զհետ Յիսուսի։
³⁸Իբրեւ դարձաւ Յիսուս, եւ ետես զնոսա՝ զի երթային զհետ նորա, ասէ ցնոսա. զինչ խնդրէք։ Սոքա ասեն ցնա. Ռաբբի, որ թարգմանեալ կոչի՝ վարդապետ. ուր են օթեվանք քո։
³⁹Ասէ ցնոսա. եկայք եւ տեսէք։ Եկին եւ տեսին՝ ուր էին օթեվանք նորա. եւ առ նմա ագան այն օր, զի ժամ էր՝ իբրեւ տասներորդ։
⁴⁰Էր Անդրէաս՝ եղբայր Սիմովնի վիմի՝ մի յերկուց անտի, որ լուանն ի Յովհաննէ՝ եւ գնացին զկնի նորա։
⁴¹Գտանէ սա՝ նախ զեղբայր իւր զՍիմովն, եւ ասէ ցնա. գտաք զմեսիայն՝ որ թարգմանի Քրիստոսն։

⁴²Սա ած զնա առ Յիսուս. Հայեցեալ ընդ նա Յիսուսի՝ ասէ. դու ես Սիմովն որդի Յովնանու, դու կոչեսցիս կեփաս, որ թարգմանի Պետրոս։
⁴³Ի վաղիւ անդր կամեցաւ ելանել ի Գալիլեա. գտանէ զՓիլիպպոս, եւ ասէ ցնա Յիսուս. ել զկնի իմ։
⁴⁴Եւ էր Փիլիպպոս ի Բեթսայիդայ. ի քաղաքէ Ադրեայ եւ Պետրոսի։
⁴⁵Գտանէ Փիլիպպոս զՆաթանայէլ. եւ ասէ ցնա. զորմէ գրեաց Մովսէս յօրէնսն, եւ մարգարէքն. գտաք զՅիսուս զորդի Յովսեփայ ի Նազարեթէ։
⁴⁶Ասէ ցնա Նաթանայէլ. իսկ Նազարեթէ՝ մարթ ինչ իցէ բարւոյ իմիք լինել։ Ասէ ցնա Փիլիպպոս. եկ եւ տես։
⁴⁷Իբրեւ ետես Յիսուս զՆաթանայէլ զի գայր առ նա, ասէ վասն նորա. ահա արդարեւ Իսրայէլացի, յորում նենգութիւն ոչ գոյ։

⁴⁸Ասէ ցնա Նաթանայէլ. ուստի ճանաչես զիս։ Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնա. մինչչեւ էր Փիլիպպոսի կոչեցեալ զքեզ՝ զի էիր ի ներքոյ թզենւոյն, տեսի զքեզ։
⁴⁹Պատասխանի ետ նմա Նաթանայէլ՝ եւ ասէ։ Ռաբբի՝ դու ես որդի Աստուծոյ, դու ես թագաւորն Իսրայէլի։
⁵⁰Պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. փոխանակ զի ասացի քեզ՝ թէ տեսի քեզ՝ ի ներքոյ թզենւոյն՝ հաւատաս, մեծամեծ եւս քան զայս տեսցես։
⁵¹Եւ ասէ ցնա. ամէն ամէն՝ ասեմ ձեզ, տեսանիցէք զերկինս բացեալ, եւ զհրեշտակս Աստուծոյ՝ զի ելանիցեն եւ իջանիցեն ի վերայ որդւոյ մարդոյ։

¹Եւ յաւուրն երրորդի, հարսանիք էին ի Կանա Գալիլեացւոց. եւ անդ էր մայրն Յիսուսի։
²Կոչեցաւ եւ Յիսուս եւ աշակերտքն նորա ի հարսանիսն։
³Եւ ի պակասել գինւոյն, ասէ մայրն ցՅիսուս. գինի ոչ ունին։
⁴Եւ ասէ ցնա Յիսուս. զի կայ իմ եւ քո՝ կին դու, չեւ է հասեալ ժամանակ իմ։
⁵Ասէ մայրն նորա ցսպասաւորսն. որ զինչ ասիցէ ձեզ՝ արասջիք։
⁶Անդ էին թակոյկք կճեայք վեց՝ ըստ սրբութեանն հրէից. տանէին մի մի ի նոցանէ մարս երկուս կամ երիս։
⁷Ասէ ցնոսա Յիսուս. լցէք զթակոյկսդ ջրով, եւ լցին զնոսա մինչեւ ի վեր։
⁸Եւ ասէ ցնոսա. արդ՝ առէք եւ բերէք տաճարապետիդ։ եւ նոքա՝ բերին։

⁹Եւ իբրեւ ճաշակեաց տաճարապետն զջուրն գինի եղեալ, եւ ոչ գիտէր ուստի իցէ. բայց սպասաւորքն՝ գիտէին որք արկին զջուրն։ Խօսի ընդ փեսային տաճարապետն,
¹⁰Եւ ասէ. ամենայն մարդ՝ զանոյշ գինի յառաջագոյն պաշտէ. եւ յորժամ արբենան, յայնժամ զյոռին. դու՝ պահեցեր զանոյշ գինիդ մինչեւ ցայժմ։
¹¹Զայս արար սկիզբն նշանաց Յիսուսի ի Կանա Գալիլեացւոց, եւ յայտնեաց զփառս իւր. եւ հաւատացին ի նա աշակերտքն նորա։
¹²Յետ այսորիկ էջ Յիսուս ի Կափառնաում, ինքն եւ մայր իւր եւ եղբարք իւր. եւ անդ լինէր՝ ոչ բազում ինչ աւուրս։
¹³Եւ էր՝ մերձ զատիկն Հրէից, եւ ել Յիսուս յԵրուսաղէմ։

¹⁴Եւ եգիտ ի տաճարին՝ զի վաճառէին զարջառս եւ զոչխարս եւ զաղաւնիս, եւ զլումայափողսն որ նստէին։
¹⁵Եւ արար խարազան չուանեայ, եւ եհան զամենեսին ի տաճարէն, զոչխարսն եւ զարջառս, եւ զպղինձս հատավաճառացն ցրուեաց, եւ զսեղանսն կործանեաց։
¹⁶Եւ որ զաղաւնիսն վաճառէին՝ ասէ ցնոսա. առէք զայդ աստի, եւ մի առնէք զտուն հօր իմոյ՝ տուն վաճառի։
¹⁷Ապա յիշեցին աշակերտքն նորա՝ թէ գրեալ է. նախանձ տան քո կերիցէ զիս։
¹⁸Պատասխանի ետուն Հրէայքն՝ եւ ասեն ցնա. զինչ նշան ցուցանես դու մեզ՝ զի զայդ առնես։
¹⁹Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. քակեցէք զտաճարդ զայդ, եւ զերիս աւուրս կանգնեցից զդա։

²⁰Ասեն ցնա Հրէայքն. զքառասուն եւ զվեց ամ շինեցաւ տաճարս այս, եւ դու՝ զերիս աւուրս կանգնես զդա։
²¹Բայց նա՝ ասէր վասն տաճարի մարմնոյ իւրոյ։
²²Իսկ յորժամ յարեաւն ի մեռելոց, յիշեցին աշակերտքն նորա, թէ այս է զոր ասացն. եւ հաւատացին գրոյն՝ եւ բանին զոր ասաց Յիսուս։
²³Եւ իբրեւ էր յԵրուսաղէմ ի զատկին ի տօնի, բազումք հաւատացին յանուն նորա. զի տեսանէին զնշանսն՝ զոր առնէր։
²⁴Բայց ինքն Յիսուս ոչ հաւատայր զանձն նոցա. քանզի ինքն գիտէր զամենայն.
²⁵Եւ զի ոչ էր պիտոյ՝ եթէ ոք վկայեսցէ վասն մարդոյ. զի ինքն իսկ՝ գիտէր զինչ կրէր ի մարդն։

¹Եւ էր՝ այր մի ի Փարիսեցւոց անտի՝ Նիկոդեմոս անուն նորա, իշխան Հրէից։
²Սա՝ եկն առ նա գիշերի՝ եւ ասէ ցնա. Ռաբբի՝ գիտեմք թէ յԱստուծոյ եկեալ ես վարդապետ. զի ոչ ոք կարէ զայդ նշանս առնել՝ զոր դուդ առնես. եթէ ոչ Աստուած իցէ ընդ նմա։
³Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնա. ամէն ամէն ասեմ քեզ, եթէ ոչ ոք ծնցի ի վերստին, ոչ կարէ տեսանել զարքայութիւն Աստուծոյ։
⁴Ասէ ցնա Նիկոդեմոս. զիարդ կարէ մարդ ծնանել որ ծնեալն իցէ. մի(ե)թէ՝ մարթ ինչ իցէ անդրէն յորովայն մօր իւրոյ կրկին մտանել եւ ծնանել։
⁵Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ. ամէն ամէն ասեմ քեզ, եթէ ոչ ոք ծնցի ի ջրոյ եւ ի հոգւոյ, ոչ կարէ մտանել յարքայութիւն Աստուծոյ։

⁶Զի ծնեալն ի մարմնոյ՝ մարմին է, եւ ծնեալն ի հոգւոյ՝ հոգի է։
⁷Դու՝ մի զարմանար, թէ ասացի քեզ՝ պարտ է ձեզ ծնանել վերստին։
⁸Զի հողմ՝ ուր կամի շնչէ. եւ զձայն նորա լսես. այլ ոչ գիտես ուստի գայ՝ կամ յո երթայ. սոյնպէս՝ եւ ամենայն ծնեալն ի հոգւոյն։
⁹Պատասխանի ետ Նիկոդեմոս՝ եւ ասէ ցնա. զիարդ մարթի այդմ լինել։
¹⁰Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնա. դու ես վարդապետ Իսրայէլի՝ եւ զայդ՝ ոչ գիտես։
¹¹Ամէն ամէն ասեմ քեզ. զի զոր ինչ գիտեմք՝ խօսիմք, եւ զոր տեսաք՝ վկայեմք. եւ զվկայութիւնն մեր ոչ ընդունիք։
¹²Իսկ արդ՝ եթէ զերկրաւորս ասացի ձեզ, եւ ոչ հաւատայք. զիարդ եթէ զերկնաւորսն ասացից՝ հաւատայցէք։

¹³Եւ ոչ ոք յերկինս ել, եթէ ոչ՝ որ էջն յերկնից որդին մարդոյ՝ որ էն յերկինս։
¹⁴Եւ որպէս Մովսէս բարձրացոյց զօձն յանապատին, նոյնպէս բարձրանալ պարտ է որդւոյ մարդոյ։
¹⁵Զի ամենայն որ հաւատայ ի նա՝ ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս։
¹⁶Զի այնպէս սիրեաց Աստուած զաշխարհ, մինչեւ զորդին իւր միածին ետ. զի ամենայն որ հաւատայ ի նա՝ մի կորիցէ, այլ ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս։
¹⁷Զի ոչ առաքեաց Աստուած զորդի իւր յաշխարհ՝ թէ դատեսցի զաշխարհ, այլ զի փրկեսցի աշխարհ նովաւ։
¹⁸Որ հաւատայ ի նա ոչ դատապարտեսցի. եւ որ ոչ հաւատայ ի նա՝ արդէն իսկ դատապարտեալ է. զի ոչ հաւատաց յանուն միածնի որդւոյն Աստուծոյ։

¹⁹Եւ այս իսկ է դատաստան. զի լոյս եկն յաշխարհ, եւ սիրեցին մարդիկ զխաւար առաւել քան զլոյս. զի էին գործք իւրեանց չարութեան։
²⁰Զի ամենայն որ զչար գործէ՝ ատեայ զլոյս. եւ ոչ գայ առ լոյսն, զի մի յանդիմանեսցին գործք Նորա։
²¹Իսկ որ առնէ զճշմարտութիւն, գայ առ լոյսն. զի յայտնի լիցին գործք նորա թէ Աստուծով գործեցան։
²²Յետ այսորիկ եկն Յիսուս եւ աշակերտք նորա յերկիրն Հրէաստանի. եւ անդ շրջէր նոքօք հանդերձ եւ մկրտէր։
²³Մկրտէր եւ Յովհաննէս ի յԱյենովն, մերձ առ Սաղիմ, զի ջուրք բազումք էին անդ. եւ գային՝ եւ մկրտէին։
²⁴Զի չեւ եւս էր արկեալ զՅովհաննէս ի բանտ։

²⁵Եւ եղեւ խնդիր յաշակերտացն Յովհաննու՝ ընդ հրէի՝ վասն սրբութեան.
²⁶Եկին առ Յովհաննէս՝ եւ ասեն ցնա. Ռաբբի, որ էրն ընդ քեզ յայնկոյս Յորդանանու. որում դուն վկայեցեր, ահաւասիկ նա մկրտէ՝ եւ ամենեքին գան առ նա։
²⁷Պատասխանի ետ Յովհաննէս՝ եւ ասէ. ոչ կարէ մարդ առնուլ յանձնէ՝ եւ ոչ ինչ, եթէ ոչ իցէ տուեալ նմա յերկնից ի վերուստ։
²⁸Դուք ձեզէն վկայէք ինձ, զի ասացի ձեզ՝ թէ չեմ ես Քրիստոսն, այլ թէ առաքեալ եմ առաջի նորա։
²⁹Որ ունի հարսն, նա է փեսայ. իսկ բարեկամ փեսային՝ որ կայ եւ լսէ նմա, ուրախութեամբ ուրախ լինի վասն ձայնի փեսային։ Արդ՝ այս ուրախութիւն՝ որ իմս է, լցեալ է։
³⁰Նմա պարտ է աճել, եւ ինձ մեղմանալ։

³¹Որ ի վերուստն գայ, ի վերոյ է քան զամենայն. որ յերկրէ աստի է, յերկրէ է՝ եւ յերկրէ խօսի։
³²Որ յերկնիցն գայ, զոր ինչ ետես եւ զոր լուաւ, վկայէ. եւ զվկայութիւն նորա ոչ ոք ընդունի։
³³Որ ընդունի զվկայութիւն նորա՝ կնքեաց, թէ Աստուած ճշմարիտ է։
³⁴Զի զոր Աստուածն առաքեաց՝ զբանս Աստուծոյ խօսի. զի ոչ եթէ չափով տայ Աստուած զհոգին։
³⁵Հայր սիրէ զորդի, եւ զամենայն ինչ՝ ետ ի ձեռս նորա։
³⁶Որ հաւատայ յորդի, ընդունի զկեանսն յաւիտենականս. եւ որ ոչ հնազանդի որդւոյ, ոչ տեսցէ զկեանս. այլ բարկութիւն Աստուծոյ մնայ ի վերայ նորա։

¹Իբրեւ գիտաց Յիսուս՝ եթէ լուան փարիսեցիքն՝ եթէ Յիսուս բազում աշակերտս առնէ, եւ մկրտէ քան զՅովհաննէս.
²Քանզի ոչ եթէ Յիսուս ինքնին մկրտէր, այլ աշակերտքն նորա։
³Եթող զՀրէաստան երկիր. եւ եկն միւսանգամ ի Գալիլեա։
⁴Եւ էր նմա անցանել ընդ Սամարիա։
⁵Գայ նա ի քաղաք մի Սամարացւոց՝ որում անուն էր Սեքար. մերձ ի գեղն զոր ետ Յակովբ որդւոյ իւրում Յովսեփայ։
⁶Եւ անդ էր աղբեւր մի Յակովբայ։ Եւ Յիսուս վաստակեալ ի ճանապարհէն, նստէր ի վերայ աղբերն, եւ էր ժամ իբրեւ վեցերորդ։
⁷Գայ կին մի ի Սամարեայ հանել ջուր։ Ասէ ցնա Յիսուս. տուր ինձ ըմպել։

⁸Զի աշակերտքն նորա երթեալ էին ի քաղաք անդր՝ զի կերակուր գնեսցեն։
⁹Ասէ ցնա կինն Սամարացի. դու՝ որ Հրէայդ ես, զիարդ յինէն ըմպել խնդրես ի կնոջէ Սամարացւոյ։ Զի ոչ երբէք խառնակին Հրէայք ընդ Սամարացիս։
¹⁰Պատասխանի ետ նմա Յիսուս՝ եւ ասէ. եթէ գիտէիր դու զպարգեւսն Աստուծոյ, եւ ով է՝ որ ասէդ ցքեզ՝ թէ տուր ինձ ըմպել, դու արդեւք խնդրէիր ի նմանէ, եւ տայր քեզ ջուր կենդանի։
¹¹Ասէ ցնա կինն. Տէր՝ դու քանզի եւ դոյլ իսկ ոչ ունիս, եւ ջրհորս խոր է. իսկ արդ՝ ուստի ունիցիս զջուրն կենդանի։
¹²Միթէ դու մեծ ինչ ոք իցես քան զհայրն մեր Յակովբ՝ որ զայս ջրհոր ետ մեզ, եւ ինքն աստի արբ՝ եւ որդիք նորա, եւ խաշինք նորա։

¹³Պատասխանի ետ նմա Յիսուս՝ եւ ասէ. ամենայն որ ըմպէ ի ջրոյ յայդմանէ, միւսանգամ ծարաւէ. բայց որ ըմպէ ի ջրոյն զոր ես տաց նմա, մի ծարաւեսցէ յաւիտեան։
¹⁴Այլ ջուրն զոր ես տաց նմա, եղիցի նմա աղբեւր ջրոյ բղխելոյ ի կեանսն յաւիտենականս։
¹⁵Ասէ ցնա կինն. տէր՝ տուր ինձ զջուրն զայն, զի մի ծարաւեցից՝ եւ մի եկից այսր հանել ջուր։
¹⁶Ասէ ցնա Յիսուս. երթ կոչեա զայր քո՝ եւ եկ այսր։
¹⁷Պատասխանի ետ նմա կինն՝ եւ ասէ. չիք իմ այր։ Ասէ ցնա Յիսուս. բարւոք ասացեր՝ թէ չիք իմ այր.
¹⁸Զի հինգ այր փոխեալ է քո, եւ զոր այժմ ունիս՝ չէ քո այր. զայդ արդար ասացեր։

¹⁹Ասէ ցնա կինն. Տէր՝ թուի ինձ թէ մարգարէ իցես դու։
²⁰Հարքն մեր ի լերինս յայսմիկ երկիր պագին. եւ դուք ասէք՝ թէ յԵրուսաղէմ եւեթ է տեղի ուր արժան իցէ երկիր պագանել։
²¹Ասէ ցնա Յիսուս. կին դու՝ հաւատա ինձ։ Զի եկեսցէ ժամանակ՝ յորժամ ոչ ի լերինս յայսմիկ, եւ ոչ յԵրուսաղէմ երկիր պագանիցեն հօր։
²²Դուք երկիր պագանէք՝ որում ոչն գիտէք, մեք երկիր պագանեմք որում գիտեմքն. զի փրկութիւն ի Հրէից է։
²³Այլ եկեսցէ ժամանակ, եւ այժմ իսկ է. յորժամ ճշմարիտքն երկրպագուք՝ երկիր պագանիցեն Հօր հոգւով եւ ճշմարտութեամբ. քանզի եւ հայր՝ այնպիսի երկրպագուս իւր խնդրէ։

²⁴Հոգի է Աստուած, եւ երկրպագուացն նորա՝ հոգւով եւ ճշմարտութեամբ պարտ է երկիր պագանել։
²⁵Ասէ ցնա կինն, գիտեմ զի մեսսիա գայ՝ անուանեալն Քրիստոս. յորժամ եկեսցէ, նա պատմեսցէ մեզ զամենայն։
²⁶Ասէ ցնա Յիսուս. ես եմ, որ խօսիմս ընդ քեզ։
²⁷Եւ յայն բան եկին աշակերտքն նորա, եւ զարմանային զի ընդ կնոջն խօսէր. բայց ոչ ոք ասաց ի նոցանէ թէ զինչ խնդրես, կամ զինչ խօսիս ընդ դմա։
²⁸Եթող կինն զսափորն իւր՝ եւ չոգաւ ի քաղաքն, եւ ասէ ցմարդիկն։
²⁹Եկայք տեսէք զայր մի որ ասաց ինձ զամենայն՝ որ ինչ իմ գործեալ է. միթէ՝ նա իցէ Քրիստոսն։
³⁰Ելին ի քաղաքէն՝ եւ գային առ նա։

³¹Եւ մինչչեւ եկեալ էին նոքա, աղաչէին զնա աշակերտքն եւ ասէին. Ռաբբի՝ հաց կեր։
³²Նա՝ ասէ ցնոսա. ես՝ կերակուր ունիմ ուտել, զոր դուքն ոչ գիտէք։
³³Ասէին աշակերտքն ընդ միմեանս. միթէ՝ եբեր ինչ ոք դմա ուտել։
³⁴Ասէ ցնոսա Յիսուս. իմ կերակուր այն է զի արարից զկամս այնորիկ որ առաքեացն զիս, եւ կատարեցից զգործն նորա։
³⁵Ոչ դուք ասէք՝ եթէ այլ եւս չորք ամիսք են՝ եւ հունձք գան. ահաւասիկ ես ասեմ ձեզ. ամբարձէք զաչս ձեր, եւ տեսէք զարտորայն, զի սպիտակացեալ են՝ եւ ի հունձս հասեալ։
³⁶Եւ որ հնձէն՝ վարձս առնու, եւ ժողովէ զպտուղ ի կեանսն յաւիտենականս։ Զի որ սեմանէն՝ եւ որ հնձէ, հասարակաց ցնծասցեն։

³⁷Յայսմ իսկ է բանն ճշմարիտ. զի այլ է որ սերմանէ, եւ այլ է որ հնձէ։
³⁸Ես առաքեցի զձեզ հնձել՝ զոր ոչ դուք ի վաստակս նոցա մտէք։
³⁹Եւ ի քաղաքէն յայնմանէ Սամարացւոց՝ բազումք հաւատացին ի նա, վասն բանի կնոջն վկայելոյ՝ եթէ ասաց ինձ զամենայն, որ ինչ իմ գործեալ էր։
⁴⁰Իսկ իբրեւ եկին առ նա Սամարացիքն, աղաչէին զնա լինել առ նոսա։ Եւ եղեւ անդ աւուրս երկուս։
⁴¹Եւ եւս բազումք հաւատացին ի նա վասն բանին նորա։
⁴²Եւ ասէին ցկինն թէ ոչ այսուհետեւ վասն քո խօսիցդ հաւատամք. զի մեզէն իսկ լուաք ի դմանէ. եւ գիտեմք եթէ դա է ճշմարտիւ փրկիչ աշխարհաց։
⁴³Եւ յետ երկուց աւուրց ել անտի եւ գնաց ի Գալիլեա։

⁴⁴Զի ինքն իսկ Յիսուս վկայեաց, եթէ մարգարէ յիւրում գաւառի պատիւ ոչ ունի։
⁴⁵Այլ յորժամ եկն նա ի Գալիլեա, ընկալան զնա Գալիլեացիքն. զի տեսեալ եւս էր զամենայն նշանսն զոր արար յԵրուսաղէմ ի տօնին. քանզի եւ նոքա եկեալ էին ի տօնն։
⁴⁶Եկն դարձեալ ի Կանա Գալիլեացւոց՝ ուր արար զջուրն գինի. եւ անդ էր։ Թագաւորազն մի. որոյ որդի նորա հիւանդ կայր ի Կափառնաում։
⁴⁷Նա իբրեւ լուաւ, եթէ Յիսուս եկեալ է ի Հրէաստանէ ի Գալիլեա, եկն առ նա, եւ աղաչէր զի իջցէ եւ բժշկեսցէ զորդի նորա. քանզի մերձ էր ի մեռանել։
⁴⁸Ասէ ցնա Յիսուս. եթէ ոչ նշանս ինչ եւ արուեստս տեսանէք, ոչ հաւատայք։
⁴⁹Ասէ ցնա թագաւորազն. տէր՝ էջ մինչչեւ մեռեալ իցէ մանուկն իմ։

⁵⁰Ասէ ցնա Յիսուս. երթ, որդին քո կենդանի է։ Եւ հաւատաց այրն բանին զոր ասաց նմա Յիսուս, եւ գնաց։
⁵¹Եւ մինչդեռ իջանէր, ընդառաջ եղեն նմա ծառայքն նորա. աւետիս ետուն՝ եւ ասեն, թէ մանուկն նորա կենդանի է։
⁵²Հարցանէ ցնոսա վասն ժամուն՝ յորում ապաքինեաց։ Եւ ասեն ցնա. երէկ յեւթներորդ ժամու եթող զնա ջերմն։
⁵³Գիտաց հայրն նորա՝ թէ յայնմ ժամու՝ յորժամ ասացն ցնա Յիսուս՝ թէ որդին քո կենդանի է. եւ հաւատաց ինքն եւ ամենայն տուն իւր։
⁵⁴Զայս դարձեալ՝ երկրորդ նշան արար Յիսուս՝ եկեալ ի Հրէաստանէ ի Գալիլեա։

¹Յետ այսորիկ տօն էր Հրէից, եւ ել Յիսուս յԵրուսաղէմ։
²Եւ էր յԵրուսաղէմ ի Պրոբատիկէ աւազանին՝ որ կոչէր Եբրայեցերէն Բեթհեղդա, հինգ սրահ։
³Յորս անկեալ դնէր բազմութիւն յոյժ հիւանաց, կուրաց կաղաց գոսացելոց, որ ակն ունէին ջրոցն յուզելոյ։
⁴Եւ հրեշտակ տեառն ըստ ժամանակի իջանէր յաւազանն՝ եւ յուզէր զջուրսն. եւ որ նախ ի շարժումն ջուրց իջանէր՝ բժշկէր, ոչ ունելով նշան հիւանդութեան։
⁵Եւ անդ էր այր մի՝ որոյ երեսուն եւ ութ ամ էր ի հիւանդութեան իւրում։
⁶Զնա իբրեւ ետես Յիսուս՝ զի անկեալ դնէր, եւ գիտաց թէ բազում ժամանակք են այնուհետեւ, ասէ ցնա. կամիս ողջ լինել։

⁷Պատասխանի ետ նմա հիւանդն. Տէր՝ ոչ զոք ունիմ, թէ յորժամ ջուրքն յուզիցին՝ արկցէ զիս յաւազանն. եւ մինչ ես դանդաղիմ, այլ ոք քան զիս յառաջագոյն իջանէ։
⁸Ասէ ցնա Յիսուս. արի առ զմահիճս քո՝ եւ գնա։
⁹Եւ ողջացաւ այրն. եւ յարեաւ, առ զմահիճս իւր՝ եւ շրջէր՝ եւ էր շաբաթ յաւուրն յայնմիկ։
¹⁰Ասեն Հրեայքն ցբժշկեալն. շաբաթ է, եւ ոչ էր արժան առնուլ քեզ զմահիճս քո։
¹¹Պատասխանի ետ նոցա՝ եւ ասէ. որ բժշկեացն զիս, նա ասաց ցիս՝ առ զմահիճս քո եւ գնա։
¹²Հարցին ցնա՝ եւ ասեն. ով է այրն որ ասացն ցքեզ՝ առ զմահիճս քո եւ շրջեաց։
¹³Եւ բժշկեալն ոչ գիտէր թէ ով իցէ. քանզի Յիսուս խոյս ետ վասն ամբոխին ի տեղւոջէ անտի։

¹⁴Յետ այսորիկ գտանէ զնա Յիսուս ի տաճարին, եւ ասէ ցնա. ահաւադիկ ողջացար, մի եւս մեղանչեր. զի մի չար եւս ինչ լինիցի քեզ։
¹⁵Գնաց այրն՝ եւ պատմեաց Հրէիցն, եթէ Յիսուս էր որ բժշկեացն զիս։
¹⁶Եւ վասն այնորիկ հալածէին զՅիսուս Հրէայք, զի զայն առնէր ի շաբաթու։
¹⁷Եւ Յիսուս պատասխանի ետ նոցա. հայր իմ մինչեւ ցայժմ գործէ, եւ ես գործեմ։
¹⁸Վասն այնորիկ առաւել խնդրէին Հրէայքն սպանանել զնա. զի ոչ միայն լուծանէր զշաբաթս, այլ եւ հայր իւր կոչէր զԱստուած, եւ հաւասար առնէր զանձն Աստուծոյ։

¹⁹Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. ամէն ամէն ասեմ ձեզ. ոչ կարէ որդի մարդոյ առնել յանձնէ եւ ոչինչ, եթէ ոչ տեսանիցէ զհայրն զի առնէ. զի զոր նայն առնէ, զնոյն եւ որդին նմին նման գործէ։
²⁰Զի հայր սիրէ զորդի, եւ զամենայն ինչ ցուցանէ նմա՝ զոր ինքն առնէ։ Եւ մեծամեծս եւս քան զսոյնս ցուցանէ նմա զգործս, ընդ որ դուքդ զարմանայք։
²¹Զի որպէս հայր յարուցանէ զմեռեալս եւ կենդանի առնէ, նոյնպէս եւ որդի զորս կամի կենդանի առնէ։
²²Եւ ոչ եթէ հայր դատի զոք՝ այլ զամենայն դատաստանն ետ որդւոյ իւրոյ.
²³Զի ամենեքեան պատուեսցեն զորդի, որպէս պատուեն զհայրն։ Որ ոչ պատուէ զորդին, ոչ պատուէ զհայր զառաքիչն նորա։

²⁴Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. զի որ զբանն իմ լսէ, եւ հաւատայ այնմ որ առաքեացն զիս, ընդունի զկեանսն յաւիտենականս. եւ ի դատաստան ոչ մտանէ, այլ փոխեցաւ ի մահուանէ ի կեանս։
²⁵Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. զի գայ ժամանակ՝ եւ արդէն իսկ է, յորժամ մեռեալք լսիցեն ձայնի որդւոյն Աստուծոյ. եւ որք լսիցեն՝ կեցցեն։
²⁶Զի որպէս հայր ունի կեանս յանձին իւրում, նոյնպէս ետ եւ որդւոյ ունել կեանս յանձին իւրում։
²⁷Եւ իշխանութիւն ետ նմա դատաստան առնել։ Եւ զի որդի մարդոյ է,
²⁸Ընդ այն զի զարմանայք։ Զի եկեսցէ ժամանակ՝ յորում ամենեքին որ ի գերեզմանս կայցեն, լուիցեն ձայնի նորա,

²⁹Եւ եկեսցեն արտաքս. որոց զբարիս գործեալ իցէ ի յարութեան կենաց, եւ որոց զչար արարեալ իցէ՝ ի յարութիւն դատաստանաց։
³⁰Ոչ կարեմ ես յանձնէ առնել՝ եւ ոչինչ. այլ որպէս լսեմ՝ դատիմ եւ դատաստանն իմ արդար է։ Զի ոչ խնդրեմ զկամս իմ, այլ զկամս այնորիկ՝ որ առաքեացն զիս։
³¹Եթէ ես վկայեմ վասն իմ, վկայութիւն իմ չէ ճշմարիտ։
³²Այլ է որ վկայէ վասն իմ. եւ դուք գիտէք եթէ ճշմարիտ է վկայութիւնն զոր վկայեաց վասն իմ։
³³Դուք առաքեցէք առ Յովհաննէս, եւ վկայեաց ճշմարտութեանն։
³⁴Այլ ես ոչ եթէ ի մարդկանէ առնում վկայութիւն. այլ զայս ասեմ զի դուք ապրեսջիք։

³⁵Նա էր ճրագն՝ որ լուցեալ էր եւ ծագէր. եւ դուք կամեցարուք ցնծալ առ ժամանակ մի ի լոյս նորա։
³⁶Այլ ես ունիմ վկայութիւն մեծ եւս քան զՅովհաննու. զգործսն՝ զոր ետ ցիս հայր՝ զի կատարեցից զնոսա, նոքին իսկ գործքն զոր գործեմ՝ վկայեն վասն իմ, եթէ հայր առաքեաց զիս։
³⁷Եւ որ առաքեացն զիս հայր, նա վկայեաց վասն իմ։ Դուք ոչ զձայն նորա երբէք լուարուք. եւ ոչ զտեսիլ նորա տեսէք։
³⁸Եւ ոչ զբան նորա ունիք ի ձեզ բնակեալ. զի զոր նա առաքեաց, դուք նմա ոչ հաւատայք։
³⁹Քննեցէք զգիրս. զի դուք համարիք նոքօք ունել զկեանսն յաւիտենականս։ Եւ նոքին իսկ են որ վկայեն վասն իմ, որովք համարիքն ունել կեանս։

⁴⁰Եւ դուք ոչ կամիք գալ առ իս, զի զկեանսն ունիցիք։
⁴¹Ես փառս ի մարդկանէ ոչ առնում։
⁴²Այլ գիտեմ զձեզ՝ զի զսէրն Աստուծոյ ոչ ունիք յանձինս.
⁴³Ես եկի յանուն հօր իմոյ, եւ ոչ ընդունիք զիս. եթէ այլ ոք եկեսցէ յիւր անուն, զնա ընդունիցիք.
⁴⁴Զիարդ կարէք դուք հաւատալ. զի փառս ի միմեանց առնուք, եւ զփառս զառ ի միոյն Աստուծոյ ոչ խնդրէք։
⁴⁵Մի համարիք եթէ ես չարախօս ինչ իցեմ զձէնջ՝ առ հօր. գոյ որ չարախօս կայ զձէնջ՝ Մովսէս. յոր դուքն յուսացեալ էք։
⁴⁶Զի եթէ հաւատայիք դուք Մովսիսի, հաւատայիք արդեւք եւ ինձ. զի նա վասն իմ իսկ գրեաց։
⁴⁷Զի եթէ նորա գրոցն ոչ հաւատայք, զիարդ իմոց բանիցս հաւատայցէք։

¹Յետ այսորիկ գնաց Յիսուս յայնկոյս ծովուն Գալիլեացւոց Տիբերեայ։
²Եւ զհետ երթայր նորա ժողովուրդ բազում. զի տեսանէին զնշանսն՝ զոր առնէր ի վերայ հիւանդաց։
³Ել ի լեառն Յիսուս, եւ անդ նստէր աշակերտօքն հանդերձ։
⁴Եւ էր մերձ զատիկ տօնն Հրէից։
⁵Բարձ ի վեր զաչս իւր Յիսուս, եւ ետես զի ժողովուրդ բազում գայր առ նա. ասէ ցՓիլիպպոս. ուստի գնեսցուք հաց զի՝ կերիցեն դոքա։
⁶Զայս ասէր փորձելով զնա. այլ ինքն գիտէր զինչ առնելոց էր։
⁷Պատասխանի ետ նմա Փիլիպպոս. երկերիւր դահեկանի հաց՝ չէ դոցա բաւական, թէպէտ եւ իւրաքանչիւր ոք սակաւ ինչ առնուցու։
⁸Ասէ ցնա մի յաշակերտացն նորա, Անդրէաս՝ եղբայր սիմովնի վիմի.

⁹Է աստ՝ պատանեակ մի որ ունի հինգ նկանակ գարեղէն՝ եւ երկուս ձկունս, այլ այն զինչ է առ այդչափ մարդիկդ։
¹⁰Ասէ Յիսուս. բազմեցուցէք զմարդիկդ, եւ էր խոտ յոյժ ի տեղւոջն. եւ բազմեցան մարդիկն թուով իբրեւ հինգ հազար։
¹¹Եւ առ զհացն Յիսուս, եւ գոհացաւ. եւ բաշխեաց բազմականացն. Նոյնպէս եւ ի ձկանցն որչափ եւ կամեցան։
¹²Եւ իբրեւ յագեցան, ասէ ցաշակերտսն. ժողովեցէք զնշխարեալ կոտորսդ, զի մի ինչ կորիցէ։
¹³Ժողովեցին. եւ լցին երկոտասան սակառի զկոտորոցն՝ ի հինգ գարեղէն նկանակէ անտի, որ յաւելաւ ի կերողացն։
¹⁴Իսկ մարդիկն՝ իբրեւ տեսին զնշանսն զոր արար, ասէին, թէ սա է ճշմարիտ մարգարէն՝ որ գալոց էր յաշխարհ։

¹⁵Յիսուս իբրեւ գիտաց եթէ գալոց են յափշտակել զնա, զի արասցեն զնա թագաւոր, գնաց դարձեալ ի լեառնն միայն։
¹⁶Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, իջին աշակերտքն նորա ի ծովեզրն։
¹⁷Եւ մտեալ ի նաւ՝ գնացին յայնկոյս ծովուն ի կափառնաում։ Եւ իբրեւ նսեմացաւ, եւ չեւ եւս եկեալ էր առ նոսա Յիսուս.
¹⁸Եւ ծովն ի սաստիկ հողմոյ շնչելոյ յուզէր։
¹⁹Եւ Վարեալ իբրեւ ասպարէսս քսան եւ հինգ՝ կամ երեսուն, տեսանէին զՅիսուս՝ զի գայր ի վերայ ծովուն՝ եւ մերձ էր ի նաւն, եւ զարհուրեցան յոյժ։
²⁰Եւ նա՝ ասէ ցնոսա. ես եմ՝ մի երկնչիք։
²¹Եւ կամէին զնա ընդունել ի նաւն. եւ վաղվաղակի եհաս նաւն յերկիրն յոր երթային։

²²Ի վաղիւ անդր ժողովուրդն որ կայր յայն կոյս ծովուն. տեսանէր թէ այլ նաւ ոչ գոյր անդ բայց միայն ի միոյն՝ յոր մտին աշակերտքն Յիսուսի. եւ զի չէր մտեալ Յիսուս ընդ աշակերտսն իւր ի նաւն. բայց միայն աշակերտքն նորա գնացին։
²³Իբրեւ այլ նաւք գային ի Տիբերեայ մօտ յայն տեղի՝ ուր զհացն կերան։
²⁴Իսկ իբրեւ ետես ժողովուրդն եթէ Յիսուս ոչ է անդ՝ եւ ոչ աշակերտքն նորա, առին նոքա զնաւսն, եւ եկին ի Կափառնաում խնդրել զՅիսուս։
²⁵Եւ իբրեւ գտին զնա յայնկոյս ծովուն, ասեն ցնա. Ռաբբի երբ եկիր այսր։
²⁶Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ. ամէն ամէն ասեմ ձեզ. խնդրէք դուք զիս, իբրեւ ոչ եթէ զի նշանս ինչ տեսէք, այլ զի կերայք ի հացէ անտի՝ եւ յագեցարուք։

²⁷Երթայք գործեցէք՝ մի զկորստական կերակուրն, այլ զկերակուրն որ մնայ ի կեանսն յաւիտենականս, զոր որդին մարդոյ տացէ ձեզ. քանզի զնա հայր կնքեաց Աստուած։
²⁸Ասեն ցնա. զինչ առնիցեմք զի զգործսն Աստուծոյ գործեսցուք։
²⁹Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. այս է գործն Աստուծոյ, զի հաւատասջիք յայն, զոր առաքեացն նա։
³⁰Ասեն ցնա. զինչ նշան առնիցես, զի տեսցուք եւ հաւատասցուք, զինչ գործիցես։
³¹Հարքն մեր կերան զմանանայն յանապատի անդ, որպէս եւ գրեալ է. հաց երկնից ետ նոցա ուտել։
³²Ասէ ցնոսա Յիսուս. ամէն ամէն ասեմ ձեզ. թէ ոչ Մովսէս ետ ձեզ զհացն յերկնից. այլ հայրն իմ տացէ ձեզ զհացն յերկնից զճշմարիտ։

³³Զի հաց յԱստուծոյ է, որ իջանէն յերկնից՝ եւ կեանս տայ աշխարհի։
³⁴Ասեն ցնա. Տէր՝ յամենայն ժամ տուր մեզ զհացն զայն։
³⁵Ասէ ցնոսա Յիսուս. ես եմ հացն կենաց. որ գայ առ իս՝ ոչ քաղցիցէ, եւ որ հաւատայ յիս՝ ոչ երբէք ծառաւեսցի։
³⁶Այլ ասացի ձեզ՝ եթէ տեսէք զիս, եւ ոչ հաւատայք։
³⁷Զամենայն զոր տայ ինձ հայր, առ իս եկեսցէ. եւ որ գայ առ իս, ոչ հանից արտաքս։
³⁸Զի իջի ես յերկնից, ոչ զի զկամս իմ արարից, այլ զկամս այնորիկ որ առաքեացն զիս։
³⁹Այս են կամք հօր իմոյ որ առաքեացն զիս. զի ամենայն զոր ետ ցիս հայր՝ ոչ կորուսից ի նմանէ, այլ յարուցից զնա յաւուրն յետնում։

⁴⁰Այս են կամք հօր իմոյ. զի ամենայն որ տեսանիցէ զորդի՝ եւ հաւատայցէ ի նա, ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս. եւ ես՝ յարուցից զնա յաւուրն յետնում։
⁴¹Տրտնջէին զնմանէ Հրէայքն, զի ասաց թէ ես եմ հացն իջեալ յերկնից։
⁴²Եւ ասէին, ոչ սա է որդին Յովսեփու, զորոյ մեք գիտեմք զհայրն. իսկ արդ՝ զիարդ ասէ՝ եթէ ես յերկնից իջի։
⁴³Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. մի քրթմնջէք ընդ միմեանս.
⁴⁴Ոչ ոք կարէ գալ առ իս, եթէ ոչ հայրն՝ որ զիս առաքեաց՝ ձգեսցէ զնա. եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում։
⁴⁵Գրեալ է ի մարգարէս. եւ եղիցին ամենեքեան ուսեալք յԱստուծոյ։ Ամենայն որ լսէ՝ ի հօրէ՝ եւ ուսանի՝ գայ առ իս։
⁴⁶Իբրեւ ոչ եթէ զհայր՝ ուրուք տեսեալ իցէ. եթէ ոչ որ էն յԱստուծոյ, նա ետես զհայր։

⁴⁷Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. զի որ հաւատայ ընդունի զկեանսն յաւիտենականս։
⁴⁸Ես եմ հացն կենաց։
⁴⁹Հարքն ձեր կերան զմանանայն յանապատին՝ եւ մեռան։
⁵⁰Այս է հացն, որ յերկնիցն իջեալ է. զի որ ուտիցէ ոք ի սմանէ մի մեռանիցի։
⁵¹Ես եմ հացն կենդանի, որ յերկնից իջեալ։
⁵²Եթէ ոք ուտիցէ ի հացէ յայսմանէ՝ կեցցէ ի յաւիտեան, եւ հացն զոր ես տաց՝ մարմին իմ է, զոր ես տաց վասն կենաց աշխարհի։
⁵³Մարտնչէին ընդ միմեանս Հրէայքն եւ ասէին. զիարդ կարէ սա՝ տալ մեզ զմարմին իւր յուտել։
⁵⁴Ասէ ցնոսա Յիսուս. ամէն ամէն ասեմ ձեզ, եթէ ոչ կերիջիք զմարմին որդւոյ մարդոյ, եւ արբջիք զարիւն նորա, ոչ ունիք կեանս յանձինս։

⁵⁵Որ ուտէ զմարմին իմ՝ եւ ըմպէ զարիւն իմ, ունի զկեանս յաւիտենականս. եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում։
⁵⁶Զի մարմին իմ՝ ճշմարիտ կերակուր է, եւ արիւն իմ ճշմարիտ ըմպելի է։
⁵⁷Որ ուտէ զմարմին իմ եւ ըմպէ զարիւն իմ, յիս բնակեսցէ, եւ ես ի նմա։
⁵⁸Որպէս առաքեաց զիս կենդանին հայր, եւ ես կենդանի եմ վասն հօր. եւ որ ուտէն զիս՝ եւ նա կեցցէ վասն իմ։
⁵⁹Այս է հացն՝ որ յերկնից իջեալ։ ոչ որպէս կերան հարքն ձեր զմանանայն՝ եւ մեռան. որ ուտէ զհացս զայս՝ կեցցէ յաւիտեան։
⁶⁰Զայս ասաց ի ժողովրդեանն՝ յուսուցանելն ի Կափառնաում։
⁶¹Եւ բազումք յաշակերտացն իբրեւ լուան՝ ասեն. խիստ է բանդ այդ, ով կարէ լսել դմա։

⁶²Իբրեւ գիտաց Յիսուս յանձն իւր՝ եթէ տրտնջեն վասն այնորիկ աշակերտքն նորա, ասէ ցնոսա, այդ գայթագղեցուցանէ զձեզ։
⁶³Իսկ արդ՝ եթէ տեսանիցէք զորդի մարդոյ՝ զի ելանիցէ ուր էր զառաջինն։
⁶⁴Հոգին է կենդանարար, մարմին՝ ինչ ոչ օգնէ։ Զբանն զոր ես խօսեցայ ընդ ձեզ՝ հոգի է եւ կեանք։
⁶⁵Այլ են ոմանք ի ձէնջ՝ որ ոչ հաւատան։ Քանզի գիտէր Յիսուս ի սկզբանէ, ով են այնոքիկ որ ոչն հաւատան, եւ ով այն է որ մատնելոցն է զնա։ Եւ ասէր.
⁶⁶Վասն այսորիկ ասացի ձեզ՝ թէ ոչ ոք կարէ գալ առ իս, եթէ ոչ իցէ տուեալ ի հօրէ իմմէ։
⁶⁷Յայսմանէ բազումք յաշակերտացն նորա չոգան յետս, եւ ոչ եւս շրջէին ընդ նմա։

⁶⁸Ասէ Յիսուս ցերկոտասան աշակերտսն. միթէ՝ եւ դուք կամիք երթալ։
⁶⁹Պատասխանի ետ նմա Սիմովն Պետրոս. Տէր՝ առ ով երթիցուք. բանս կենաց յաւիտենականաց ունիս։
⁷⁰Եւ մեք՝ հաւատացաք եւ ծանեաք՝ եթէ դու ես Քրիստոսն որդի Աստուծոյ։
⁷¹Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. ոչ ես զձեզ զերկոտասանսդ ընտրեցի, եւ միդ ի ձէնջ սատանայ է։
⁷²Եւ ասէր զՍիմովնեան Յուդայէ Սկարիովտացւոյ. զի նա իսկ՝ մատնելոց էր զնա. եւ մի էր յերկոտասանիցն։

¹Եւ յետ այսորիկ շրջէր Յիսուս ի Գալիլեա. քանզի ոչ կամէր ի Հրէաստանի շրջել, զի խնդրէին զնա Հրէայքն սպանանել։
²Եւ էր մերձ տօնն Հրէից տաղաւարահարաց։
³Ասեն ցնա եղբարքն նորա. գնա աստի եւ երթ ի Հրէաստան, զի եւ աշակերտքն քո տեսցեն զգործսդ քո զոր գործես։
⁴Զի ոչ ոք է որ ի ծածուկ ինչ գործէ, եւ խնդրէ ինքն համարձակ լինել. եթէ զայդ գործես. յայտնեա զանձն քո աշխարհի։
⁵Քանզի եւ եղբարքն իսկ՝ չէին հաւատացեալ ի նա։
⁶Ասէ ցնոսա Յիսուս. ժամանակ իմ չեւ է հասեալ. բայց ձեր ժամանակ՝ յամենայն ժամու պատրաստ է։
⁷Ոչ կարէ աշխարհ ատել զձեզ. բայց զիս ատեայ. զի ես վկայեմ վասն նորա՝ եթէ գործքն իւր չարութեան են։

⁸Դուք երթայք ի տօնն յայն, ես ոչ երթամ՝ ի տօնն յայն. զի իմ ժամանակ՝ չեւ է լցեալ։
⁹Զայս իբրեւ ասաց, ինքն մնաց անդէն ի Գալիլեա։
¹⁰Իբրեւ ելին եղբարքն նորա, ապա՝ եւ ինքն ել ի տօնն՝ ոչ յայտնի, այլ իբրեւ ի ծածուկ։
¹¹Եւ Հրէայքն խնդրէին զնա ի տօնի անդ՝ եւ ասէին, ուր իցէ նա։
¹²Եւ քրթմնջիւն էր զնմանէ ի ժողովուրդսն։ Կէսքն ասէին՝ թէ բարւոք է։ այլք ասէին՝ ոչ, այլ մոլորեցուցանէ զժողովուրդն։
¹³Եւ ոչ ոք համարձակ խօսէր զնմանէ վասն երկիւղին Հրէից։
¹⁴Իբրեւ տօնն ընդմիջեցաւ, ել Յիսուս ի տաճարն՝ եւ ուսուցանէր։

¹⁵Զարմանային Հրէայքն եւ ասէին. Զիարդ զգիրս գիտէ սա, զի ուսեալ բնաւ չիք։
¹⁶Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ. իմ վարդապետութիւնս չէ իմ, այլ այնորիկ որ առաքեացն զիս։
¹⁷Եթէ ոք կամի զկամս նորա առնել, գիտասցէ վասն վարդապետութեանս, յԱստուծոյ իցէ արդեւք՝ եթէ ես ինչ յանձնէ իմմէ խօսիմ։
¹⁸Որ յանձնէ իւրմէ խօսի, փառս անձին իւրում խնդրէ. իսկ որ խնդրէ զփառս այնորիկ որ առաքեացն զնա՝ նա ճշմարիտ է, եւ անիրաւութիւն ոչ գոյ ի նմա։
¹⁹Ոչ Մովսէս ետ ձեզ զօրէնսն, եւ ոչ ոք ի ձէնջ առնէ զօրէնսն։

²⁰Զի խնդրէք զիս սպանանել։ Պատասխանի ետ ժողովուրդն՝ եւ ասէ. դեւ գոյ ի քեզ. ով խնդրէ զքեզ սպանանել։
²¹Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. գործ մի գործեցի, եւ ամենեքին զարմացեալ էք։
²²Վասն այնորիկ Մովսէս ետ ձեզ թլփատութիւն. զի ոչ եթէ ի Մովսիսէ էր, այլ ի հարց անտի. եւ ի շաբաթու թլփատէք զմարդ։
²³Իսկ արդ՝ եթէ թլփատութիւն՝ առնու մարդ ի շաբաթու, զի մի օրէնքն Մովսիսի լուծցին. ընդ իս ցասուցեալ էք՝ զի ողջոյն իսկ մարդ բժշկեցի ի շաբաթու։
²⁴Մի ըստ աչս դատիք, այլ ուղիղ դատաստան արարէք։

²⁵Ասէին ոմանք յԵրուսաղեմացւոց անտի. ոչ նա է սա զոր խնդրէին սպանանել։
²⁶Եւ աւասիկ յայտնապէս խօսի, եւ չասեն ինչ դմա. գուցէ արդեւք եւ իշխանքն գիտացին՝ թէ սա իցէ Քրիստոսն։
²⁷Այլ՝ զսա գիտեմք ուստի է. իսկ Քրիստոսն յորժամ գայցէ, ոչ ոք գիտէ ուստի է։
²⁸Աղաղակեաց Յիսուս ի տաճարին, ուսուցանէր՝ եւ ասէր։ Եւ զիս գիտէք, եւ ուստի եմ գիտէք. եւ յանձնէ իմմէ ոչ եմ եկեալ, այլ է ճշմարիտ որ առաքեացն զիս. զոր դուքն ոչ գիտէք։
²⁹Ես գիտեմ զնա. զի ի նմանէ իսկ եմ, եւ նա առաքեաց զիս։
³⁰Խնդրէին զնա ունել, եւ ել ի ձեռաց նոցա. եւ ոչ ոք արկ ի նա ձեռն, զի չեւ էր հասեալ ժամ նորա։

³¹Եւ բազումք ի ժողովրդենէն հաւատացին ի նա, եւ ասէին. Քրիստոսն յորժամ գայցէ միթէ աւելի ինչ նշանս առնիցէ՝ քան զոր սայս առնէ։
³²Եւ լուան Փարիսեցիքն զտրտունջ ժողովրդեանն զնմանէ։ Եւ առաքեցին քահանայապետքն եւ Փարիսեցիքն սպասաւորս՝ զի կալցին զնա։
³³Ասէ Յիսուս. փոքր մեւս եւս ժամանակ ընդ ձեզ եմ. երթամ առ այն՝ որ առաքեացն զիս։
³⁴Խնդրեցէք զիս՝ եւ ոչ գտանիցէք. եւ ուր եսն երթամ՝ դուք ոչ կարէք գալ։
³⁵Ասեն Հրէայքն ընդ միմեանս. իսկ յո երթայցէ դա՝ զի մեք ոչ գտանիցեմք զդա. միթէ ի սփիռս հեթանոսաց երթիցէ՝ եւ ուսուցանիցէ զհեթանոսս։
³⁶Զինչ է բանն այն զոր ասաց. խնդրեցէք զիս՝ եւ ոչ գտանիցէք. եւ ուր եսն երթամ, դուք ոչ կարիցէք գալ։

³⁷Ի վերջնում աւուր մեծի տօնին, կայր Յիսուս՝ աղաղակէր եւ ասէր. եթէ ոք ծարաւի իցէ, եկեսցէ առ իս՝ եւ արբցէ։
³⁸Որ հաւատայ յիս՝ որպէս եւ ասեն գիրք, գետք յորովայնէ նորա բղխեսցեն ջրոց կենդանութեան։
³⁹Զայս ասէր՝ վասն հոգւոյն զոր ընդունելոց էին որ հաւատային ի նա. զի չեւ էր հոգի, քան զի Յիսուս չեւ էր փառաւորեալ։
⁴⁰Ոմանք ի ժողովրդենէն իբրեւ լսէին զբանս զայս, ասէին. սա է ճշմարիտ մարգարէն։
⁴¹Այլքն ասէին՝ սա է Քրիստոսն։ Իսկ կէսքն ասէին՝ միթէ ի Գալիլեէ գալոց իցէ Քրիստոս։
⁴²Ոչ գիրք ասեն՝ եթէ ի զաւակէ Դաւթի, եւ ի Բեթղահէմ գեղջէ՝ ուր Դաւիթն էր, գալոց է Քրիստոս։

⁴³Եւ եղեւ հերձուած ի մէջ ժողովրդեանն վասն նորա։
⁴⁴Եւ ոմանք ի նոցանէ կամեցան ունել զնա. այլ ոչ ոք մխեաց ի նա ձեռն։
⁴⁵Եւ եկին անդրէն սպասաւորքն առ քահանայապետսն եւ Փարիսեցիս. եւ ասեն սոքա ցնոսա. ընդէր ոչ ածէք զնա այսր.
⁴⁶Պատասխանի ետուն սպասաւորքն՝ եւ ասեն. ոչ երբէք խօսեցաւ մարդ, որպէս այրն այն։
⁴⁷Պատասխանի ետուն Փարիսեցիքն՝ եւ ասեն. միթէ՝ եւ դուք մոլորեցարուք։
⁴⁸Միթէ ոք յիշխանացն հաւատաց ի նա՝ կամ ի Փարիսեցւոցն.
⁴⁹Այլ այն խաժամուժ ամբոխ՝ որ ոչ գիտէ զօրէնս, եւ նզովեալք են։
⁵⁰Ասէ Նիկոդեմոս ցնոսա՝ որ եկեալն էր առ նա ի գիշերին յառաջագոյն՝ եւ մի էր ի նոցանէ։

⁵¹Միթէ օրէնքն մեր՝ դատին զմարդ՝ եթէ ոչ լսեն ինչ նախ ի նմանէ, կամ գիտեն զինչ գործէ։
⁵²Պատասխանի ետուն նմա եւ ասեն. միթէ՝ եւ դու եւս ի Գալիլեէ իցես. քննեա եւ տես, զի մարգարէ ի Գալիլեէ ոչ յառնէ։
⁵³Գնացին իւրաքանչիւր ոք ի տեղի իւր։

¹Իսկ Յիսուս գնաց ի լեառն ձիթենեաց։
²Ընդ առաւօտսն դարձեալ եկն ի տաճարն. եւ գայր առ նա ամենայն ժողովուրդն, եւ ուսուցանէր զնոսա·
³Ածին քահանայապետքն եւ փարիսեցիք՝ կին մի ըմբռնեալ ի շնութեան. եւ կացուցեալ զնա առաջի.
⁴Ասեն. կինս այս ըմբեռնեալ՝ ինքն յայտնապէս շնացեալ է։
⁵Եւ յօրէնսն Մովսէս մեզ պատուիրեաց զայսպիսիս քարկոծել. արդ դու զինչ ասես վասն դորա։
⁶Զայս ասէին՝ փորձելով զնա, զի ունիցին ամբաստանութիւն զնմանէ։ Իսկ Յիսուս ի խոնարհ հայելով գրէր մատամբն յերկրի։
⁷Իսկ իբրեւ ստիպեցին հարցանելով ցնա, հայեցեալ ի վեր՝ ասէ ցնոսա. անմեղն ի ձէնջ, նախ՝ նա ընկեսցէ քար ի վերայ դորա։

⁸Եւ դարձեալ ի խոնարհ նայելով՝ գրէր յերկրի։
⁹Եւ լուեալ՝ ելանէին մի ըստ միոջէ՝ սկսեալ յառաջնոցն մինչեւ ի վերջինսն եւ մնաց միայն Յիսուս, եւ կինն՝ կայր առաջի նորա։
¹⁰Պատասխանի ետ Յիսուս, եւ ասէ ցնա. կին դու՝ ուր են ոչ ոք զքեզ դատապարտեաց։
¹¹Եւ ասէ. ոչ տէր։ Եւ ասէ Յիսուս. եւ ոչ ես դատապարտեմ զքեզ. երթ՝ յայսմհետէ՝ մի մեղանչեր։
¹²Դարձեալ խօսեցաւ ընդ նոսա Յիսուս՝ եւ ասէ. ես եմ լոյս աշխարհի. որ գայ զկնի իմ՝ ընդ խաւար մի գնասցէ. այլ ընկալցի զլոյսն կենաց։
¹³Ասեն ցնա Փարիսեցիքն. դու վասն անձին քոյ վկայես, եւ վկայութիւն քո չէ ճշմարիտ։

¹⁴Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. թէպէտ եւ ես վկայեմ վասն անձին իմոյ՝ վկայութիւն իմ ճշմարիտ է. զի գիտեմ ուստի եկի՝ եւ յո երթամ. բայց դուք ոչ գիտէք ուստի գամ՝ կամ յո երթամ։
¹⁵Դուք ըստ մարմնոյ դատիք. ես ոչ դատիմ եւ ոչ զոք։
¹⁶Թէպէտ եւ դատիմ եւս զոք՝ դատաստանն իմ ճշմարիտ է. զի չեմ միայն, այլ ես՝ եւ որ առաքեացն զիս հայր։
¹⁷Եւ յօրէնսն իսկ ձեր գրեալ է, թէ երկուց մարդոց վկայութիւն ճշմարիտ է։
¹⁸Ես եմ որ վկայեմ վասն իմ. եւ վկայէ վասն իմ որ առաքեացն զիս հայր։
¹⁹Ասէին ցնա. ուր է հայր քո։ Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնա. ոչ զիս գիտէք՝ եւ ոչ զհայրն իմ. եթէ զիս գիտէիք՝ եւ զհայրն իմ թերեւս գիտէիք։

²⁰Զայս բանս խօսեցաւ Յիսուս ընդ նոսա ի տան գանձին, յորժամ ուսուցանէր ի տաճարի անդ. եւ ոչ ոք կալաւ զնա, զի չեւ եւս հասեալ էր ժամ նորա։
²¹Ասէ դարձեալ ցնոսա Յիսուս. ես երթամ, եւ խնդրիցէք զիս. եւ ի մեղս ձեր մեռանիջիք. զի ուր եսն երթամ, դուք ոչ կարէք գալ։
²²Ասէին Հրէայքն. միթէ զիւրովին երթայցէ. զի ասէ՝ թէ ուր եսն երթամ դուք ոչ կարէք գալ։
²³Եւ ասէ ցնոսա. դուք ի ներքուստ աստի էք, եւ ես՝ ի վերուստ անտի եմ. դուք՝ յաշխարհէ աստի էք, ես չեմ յայսմ աշխարհէ։
²⁴Բայց ասացի ձեզ՝ թէ ի մեղս ձեր մեռանիցիք։ Զի թէ ոչ հաւատայցէք թէ ես եմ, մեռանիցիք ի մեղս ձեր։

²⁵Ասեն ցնա. դու ով ես։ ասէ ցնոսա Յիսուս. նախ՝ զի եւ խօսիմս իսկ ընդ ձեզ։
²⁶Բազում ինչ ունիմ վասն ձեր խօսել եւ դատել. այլ որ առաքեացն զիս՝ ճշմարիտ է։ Եւ ես զոր լուայն ի նմանէ՝ զայն խօսիմ յաշխարհի։
²⁷Եւ ոչ գիտացին՝ թէ զհօրէ ասէր ցնոսա։
²⁸Ասէ ցնոսա Յիսուս. յորժամ բարձրացուցանիցէք զորդի մարդոյ, յայնժամ գիտասջիք՝ թէ ես եմ. եւ յանձնէ իմմէ ինչ ոչ առնեմ, այլ որպէս ուսոյց զիս հայրն իմ, զայն խօսիմ։
²⁹Եւ որ առաքեացն զիս ընդ իս է. ոչ եթող զիս միայն, զի ես զհաճոյս նորա առնեմ հանապազ։
³⁰Իբրեւ զայս խօսեցաւ, բազումք հաւատացին ի նա։

³¹Եւ ասէր Յիսուս առ Հրէայսն հաւատացեալս. եթէ դուք կացջիք ի բանի իմում, ճշմարիտ աշակերտք իմ էք.
³²Ծանիջիք զճշմարտութիւնն, եւ ճշմարտութիւնն ազատեսցէ զձեզ։
³³Պատասխանի ետուն նմա՝ եւ ասեն. զաւակ Աբրահամու եմք, եւ ոչ ումեք երբէք ծառայեցաք. զիարդ ասես եթէ ազատք լինիջիք։
³⁴Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս ամէն ամէն ասեմ ձեզ. թէ ամենայն որ առնէ զմեղս՝ ծառայ է մեղաց։
³⁵Եւ ծառայն՝ ոչ յաւիտեան կայ ի տան, իսկ որդին ի յաւիտեան կայ։
³⁶Իսկ արդ՝ եթէ որդին զձեզ ազատեցուսցէ, ճշմարիտ ազատ լինիջիք։
³⁷Գիտեմ զի զաւակ Աբրահամու էք, այլ խնդրէք սպանանել զիս. զի բանին իմոյ չիք տեղի ի ձեզ։

³⁸Ես՝ զոր տեսի առ հօր իմում՝ խօսիմ. եւ դուք՝ զոր լուաք ի հօրէն ձերմէ՝ առնէք։
³⁹Պատասխանի ետուն նմա՝ եւ ասեն. Հայր մեր՝ Աբրահամ է։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. եթէ որդիք Աբրահամու էիք՝ զգործսն Աբրահամու գործէիք։
⁴⁰Այլ այժմիկ խնդրէք սպանանել զիս. զայր մի որ ձեզ զճշմարտութիւնն խօսեցայ՝ զոր լուայ ի հօրէ իմմէ. զայդ՝ Աբրահամ ոչ արար.
⁴¹Դուք առնէք զգործս հօրն ձերոյ։ Ասեն ցնա. մեք ի պոռնկութենէ չեմք ծնեալ. մի է հայր մեր, Աստուած։
⁴²Ասէ ցնոսա Յիսուս. եթէ Աստուած էր հայր ձեր, սիրէիք արդեւք զիս, զի ես յԱստուծոյ ելի՝ եւ եկի. եւ ոչ եթէ յանձնէ ինչ եկի, այլ նա առաքեաց զիս։
⁴³Ընդէր զխօսս իմ ոչ գիտէք դուք. Վասն զի ոչ կարէք լսել զբանն իմ։

⁴⁴Դուք՝ ի հօրէ ի սատանայէ էք, եւ զցանկութիւնս հօրն ձերոյ կամիք առնել. զի նա մարդասպան էր ի սկզբանէ, եւ ի ճշմարտութեան ոչ եկաց. զի ոչ գոյ ճշմարտութիւն ի նմա. յորժամ խօսիցի սուտ՝ յիւրոց անտի խօսի. զի սուտ է եւ հայր նորա։
⁴⁵Իսկ ես՝ զի զճշմարտութիւն խօսիմ, ոչ հաւատայք ինձ։
⁴⁶Ո ոք ի ձէնջ յանդիմանեսցէ զիս վասն մեղաց. եթէ զճշմարիտն ասեմ, ընդէր ոչ հաւատայք ինձ։
⁴⁷Որ էն յԱստուծոյ, բանս Աստուած լսէ. եւ դուք վասն այնորիկ ոչ լսէք, զի չէք յԱստուծոյ։
⁴⁸Պատասխանի ետուն Հրէայքն՝ եւ ասեն ցնա. ոչ բարւոք ասեմք մեք՝ եթէ Սամարացի ես դու, եւ դեւ՝ գոյ ի քեզ։

⁴⁹Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ. յիս դեւ՝ ոչ գոյ. այլ պատուեմ զհայր իմ, եւ դուք անարգէք զիս։
⁵⁰Ես՝ ոչ խնդրեմ զփառս իմ. է որ խնդրէն՝ եւ դատի։
⁵¹Ամէն ամէն ասեմ ձեզ, եթէ ոք զբանն իմ պահեսցէ, զմահ մի տեսցէ ի յաւիտեան։
⁵²Ասեն ցնա Հրեայքն. արդ՝ գիտացաք թէ՝ դեւ գոյ ի քեզ. Աբրահամ մեռաւ եւ մարգարէքն, եւ դու ասես՝ եթէ ոք զբանն իմ պահեսցէ, մի ճաշակեսցէ զմահ ի յաւիտեան։
⁵³Միթէ՝ դու մեծ ինչ ոք իցես քան զհայրն մեր Աբրահամ որ մեռաւ եւ մարգարէքն մեռան. արդ՝ դու զով առնես զքեզ։

⁵⁴Պատասխանի ետ Յիսուս. եթէ ես փառաւորեմ զանձն իմ, փառքն իմ ոչինչ են. է հայր որ փառաւորէ զիս, զորմէ դուքն ասէք՝ թէ Աստուած մեր է.
⁵⁵Եւ ոչ ճանաչէք զնա։ Բայց ես գիտեմ զնա։ Եւ թէ ասեմ, թէ ոչ գիտեմ զնա, ձեզ նման սուտ լինիմ. այլ գիտեմ զնա, եւ զբան նորա պահեմ։
⁵⁶Աբրահամ հայր ձեր ցանկացաւ տեսանել զօր իմ, ետես՝ եւ ուրախ եղեւ։
⁵⁷Ասեն ցնա Հրեայքն. յիսուն ամ չեւ եւս է քո, եւ զԱբրահամ տեսեր։
⁵⁸Ասէ ցնոսա Յիսուս. ամէն ամէն ասեմ ձեզ. յառաջ քան զլինելն Աբրահամու եմ ես։
⁵⁹Վէմս առին Հրէայքն, զի արկցեն ի վերայ նորա. եւ Յիսուս խոյս ետ՝ եւ ել գնաց ի տաճարէ անտի։

¹Եւ մինչդեռ անցանէր, ետես այր մի կոյր ի ծնէ,
²Եւ հարցին ցնա աշակերտքն նորա եւ ասեն. Ռաբբի, ոյր վնաս է, սորա՝ թէ հօր եւ մօր իւրոյ՝ զի կոյր ծնաւ։
³Պատասխանի ետ Յիսուս. ոչ դորա վնաս է, եւ ոչ հօր եւ մօր իւրոյ. այլ զի յայտնի լիցին գործքն Աստուծոյ ի դմա։
⁴Եւ ինձ պարտ է՝ գործել զգործս այնորիկ որ առաքեացն զիս՝ մինչ աւուր կայ. գայ գիշեր՝ յորժամ ոչ ոք կարէ գործել։
⁵Մինչդեռ յաշխարհի եմ, լոյս եմ աշխարհի։
⁶Զայս իբրեւ ասաց, եթուք ի գետին՝ եւ արար կաւ ի թքոյն, եւ ծեփեաց զկաւն ի վերայ աչաց կուրին։
⁷Եւ ասէ ցնա. երթ լուա յաւազանին Սիլովամայ. որ թարգմանի՝ առաքեալ. չոգաւ լուացաւ, եկն եւ տեսանէր։

⁸Իսկ դրացիքն՝ եւ որոց տեսեալն էր զնա յառաջագոյն՝ թէ մուրացիկ էր, ասէին. ոչ սա էր որ նստէրն եւ մուրանայր։ Կէսքն ասէին. նա է։
⁹Այլքն ասէին՝ ոչ այլ նման է նմա։ եւ ինքն ասէր՝ թէ ես եմ։
¹⁰Ասեն ցնա. իսկ զիարդ բացան աչք քո։
¹¹Նա ետ պատասխանի. այր մի յորում Յիսուսն ասեն, կաւ արար՝ եւ ծեփեաց զաչս իմ, եւ ասէ ցիս. երթ ի սիլովամ՝ եւ լուա՝ չոգայ լուացայ՝ եւ տեսանեմ։
¹²Ասեն ցնա. ուր է նա. ասէ ցնոսա. ոչ գիտեմ։
¹³Ածին առ Փարիսեցիսն զնա, որ երբեմն կոյր էր։
¹⁴Եւ էր շաբաթ՝ յորժամ զկաւն արար Յիսուս։ եւ եբաց զաչս կուրին։

¹⁵Դարձեալ հարցանէին զնա եւ Փարիսեցիքն, թէ զիարդ տեսանես։ եւ նա՝ ասէ ցնոսա. կաւ եդ ի վերայ աչաց իմոց, եւ լուացայ՝ եւ տեսանեմ։
¹⁶Ասեն ոմանք ի Փարիսեցւոցն. ոչ է այրն այն յԱստուծոյ. զի շաբաթս ոչ պահէ։ Կէսքն ասէին. իսկ զիարդ կարէ մարդ մեղաւոր՝ այսպիսի նշանս առնել։ եւ էին հերձուածք ի մէջ նոցա։
¹⁷Ասեն դարձեալ ցկոյրն. դու զի ասես վասն նորա՝ զի եբաց զաչս քո։ Եւ նա ասէ՝ թէ մարգարէ է։
¹⁸Եւ ոչ հաւատային Հրէայքն զնմանէ՝ թէ կոյր էր՝ եւ բացաւ, մինչեւ կոչեցին զծնօղս բացելոյն։
¹⁹Հարցին ցնա եւ ասեն, սա է որդին ձեր, զորմէ դուքն ասէիք եթէ կոյր ծնաւ. արդ զիարդ տեսանէ։

²⁰Պատասխանի ետուն ծնօղքն նորա՝ եւ ասեն. գիտեմք զի սա է որդին մեր, եւ զի կոյր ծնաւ.
²¹Բայց զիարդ այժմդ տեսանէ, ոչ գիտեմք. կամ թէ ով եբաց զաչս դորա, մեք ոչ գիտեմք. ցդա իսկ հարցէք, ինքնին ի չափ հասեալ է. ինքն իսկ խօսեսցի վասն իւր։
²²Զայս ասացին ծնօղքն նորա, զի երկնչէին ի Հրէիցն. քանզի ուխտ եդեալ էր Հրէից, եթէ ոք խոստովանեսցէ զնա Քրիստոս՝ ի բաց կացցէ ի ժողովրդենէն։
²³Վասն այնորիկ ասացին ծնօղքն նորա, թէ ինքնին ի չափ հասեալ է՝ ցնա իսկ հարցէք։
²⁴Դարձեալ կրկին անգամ կոչեցին զայրն որ կոյրն էր, եւ ասեն ցնա. տուր փառս Աստուծոյ. մեք գիտեմք զի այրն այն մեղաւոր է։

²⁵Եւ նա ասէ. թէ մեղաւոր իցէ՝ ես ոչ գիտեմ. բայց զայս գիտեմ, զի կոյր էի՝ եւ արդ տեսանեմ։
²⁶Դարձեալ ասեն ցնա. զինչ արար քեզ. զիարդ եբաց զաչս քո։
²⁷Պատասխանի ետ նոցա, այժմ ասացի ձեզ՝ եւ ոչ լուարուք. զի կամիք միւսանգամ լսել. միթէ եւ դուք կամիք աշակերտել նմա։
²⁸Նոքա հայհոյէին զնա՝ եւ ասէին. դու լիջիր նորա աշակերտ. մեք՝ Մովսիսի աշակերտք եմք։
²⁹Մեք գիտեմք՝ զի ընդ Մովսիսի խօսեցաւ Աստուած. զսա ոչ գիտեմք ուստի է։
³⁰Պատասխանի ետ այրն՝ եւ ասէ ցնոսա. այդ իսկ են սքանչելիք. զի դուք ոչ գիտէք ուստի իցէ, եւ զիմ զաչս եբաց։

³¹Գիտեմք զի Աստուած՝ մեղաւորաց ոչ լսէ. բայց թէ Աստուածապաշտ ոք իցէ, եւ զկամս նորա առնիցէ, նմա լսէ։
³²Ի յաւիտենից ոք ոչ լուաւ՝ եթէ եբաց ոք զաչս կուրի ի ծնէ կոյր ծնելոյ։
³³Եթէ ոչ յԱստուծոյ էր այրն այն, ոչ կարէր առնել ինչ։
³⁴Պատասխանի ետուն՝ եւ ասեն ցնա. ի մեղս իսկ ծնեալ ես ամենեւին, եւ դու վարդապետ լինիս մեր։ Եւ հանին զնա արտաքս։
³⁵Լուաւ Յիսուս եթէ հանին զնա արտաքս, եւ իբրեւ եգիտ զնա՝ ասէ ցնա. դու հաւատաս յորդի Աստուծոյ։
³⁶Նա պատասխանի ետ՝ եւ ասէ. տէր ով է՝ զի հաւատացից ի նա։
³⁷Ասէ ցնա Յիսուս. տեսեր զնա, եւ որ խօսիդ ընդ քեզ՝ նա է։
³⁸Եւ նա ասէ. հաւատամ տէր. եւ երկիր եպագ նմա։

³⁹Եւ ասէ Յիսուս. ի դատաստանս եկի յաշխարհս յայս, զի որ ոչն տեսանեն՝ տեսցեն, եւ որք տեսանենն՝ կուրասցին։
⁴⁰Լուան ոմանք ի Փարիսեցւոցն՝ որք ընդ նմա էին, եւ ասեն ցնա. միթէ եւ մեք կոյր իցեմք։
⁴¹Ասէ ցնոսա Յիսուս. եթէ կոյրք էիք՝ ոչ էր ձեր մեղ. բայց արդ ասէք՝ թէ տեսանեմք, եւ մեղքն ձեր ի ձեզ հաստատեալ են։

¹Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. որ ոչ մտանէ ընդ դուռն ի գաւիթ ոչխարացն, այլ ընդ այլ ելանէ, նա գող է եւ աւազակ։
²Իսկ որ մտանէ ընդ դուռն, հովիւ է ոչխարաց։
³Նմա դռնապանն բանայ, եւ ոչխարքն ձայնի նորա լսեն. եւ զիւր ոչխարսն կոչէ յանուանէ, եւ հանէ զնոսա։
⁴Եւ յորժամ զիւրն զամենայն հանիցէ, առաջի նոցա երթայ, եւ ոչխարքն զհետ նորա երթան, զի ճանաչեն զձայն նորա։
⁵Զօտարի զհետ ոչ երթիցեն, այլ փախիցեն ի նմանէ, զի ոչ ճանաչեն զձայն օտարաց։
⁶Զայս առակ՝ ասաց նոցա Յիսուս, եւ նոքա ոչ գիտէին՝ թէ զինչ էր որ խօսէր ընդ նոսա։
⁷Դարձեալ՝ ասէ ցնոսա Յիսուս. ամէն ամէն ասեմ ձեզ, զի ես եմ դուռն ոչխարաց։

⁸Ամենեքեան որ յառաջ քան զիս եկին, գողք էին եւ աւազակք. այլ ոչ լուան նոցա ոչխարքն։
⁹Ես եմ դուռն. ընդ իս թէ ոք մտանիցէ, կեցցէ. մտցէ, եւ ելցէ, եւ ճարակ գտցէ։
¹⁰Գող ոչ գայ՝ եթէ ոչ զի գողասցի եւ սպանցէ եւ կորուսցէ. ես եկի զի զկեանս ունիցին, եւ առաւել եւս ունիցին։
¹¹Ես եմ հովիւն քաջ. հովիւ քաջ զանձն իւր դնէ ի վերայ ոչխարաց։
¹²Իսկ վարձկանն որ ոչ է հովիւ, որոյ ոչ իւր են ոչխարքն, իբրեւ տեսանէ զգայլն զի գայ, թողու զոչխարսն եւ փախչի. եւ գայլն յափշտակէ զնոսա եւ ցրուէ.
¹³Քանզի վարձկան է, եւ չէ փոյթ նմա վասն ոչխարացն։
¹⁴Ես եմ հովիւն քաջ. եւ ճանաչեմ զիմսն, եւ ճանաչիմ յիմոցն։

¹⁵Որպէս գիտէ զիս հայր, գիտեմ եւ ես զհայրն. եւ զանձն իմ դնեմ ի վերայ ոչխարաց։
¹⁶Նա՝ եւ այլ եւս ոչխարք են իմ, որ ոչ են յայսմ գաւթէ. եւ զայնս եւս պարտ է ինձ ածել այսր. եւ ձայնի իմում լուիցեն, եւ եղիցին մի հօտ՝ եւ մի հովիւ։
¹⁷Վասն այնորիկ սիրէ զիս հայր իմ, զի ես դնեմ զանձն իմ. զի միւսանգամ առից զնա։
¹⁸Ոչ ոք հանէ զնա յինէն. այլ ես դնեմ զնա անձամբ իմով։ Իշխանութիւն ունիմ դնել զնա. եւ իշխանութիւն ունիմ միւսանգամ առնուլ զնա։ զայս պատուէր առի ի հօրէ իմմէ։
¹⁹Դարձեալ հերձուած լինէր ի մէջ Հրէիցն վասն բանիցս այսոցիկ։
²⁰Եւ ասէին բազումք ի նոցանէ. դեւ գոյ ի նմա՝ եւ մոլեգնի, զի բնաւ լսէք նմա։

²¹Կէսքն ասէին, այսպիսի բանք ոչ դիւահարի են. միթէ դեւ կարէ զաչս կուրի բանալ։
²²Եղեն յայնժամ նաւակատիքն յԵրուսաղէմ, եւ ձմեռն էր։
²³Եւ շրջէր Յիսուս ի տաճարին՝ ի սրահին Սաղովմոնի։
²⁴Շուրջ եղեն զնովաւ Հրեայքն՝ եւ ասեն. մինչեւ յերբ թափես զոգիս մեր, եթէ դու ես Քրիստոսն՝ ասա մեզ համարձակ։
²⁵Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ. ասացի ձեզ՝ եւ ոչ հաւատայք ինձ, զգործսն զոր ես գործեմ յանուն հօր իմոյ՝ նոքին վկայեն վասն իմ։
²⁶Այլ դուք ոչ հաւատայք, զի չէք յոչխարաց անտի իմոց։
²⁷Ոչխարք իմ ձայնի իմում լսեն, եւ ես ճանաչեմ զնոսա, եւ զկնի իմ գան

²⁸Եւ ես տամ նոցա զկեանսն յաւիտենականս. եւ մի կորիցեն ի յաւիտեան. եւ մի ոք յափշտակեսցէ զնոսա ի ձեռաց իմոց։
²⁹Հայրն իմ որ ետ ինձ զնոսա՝ մեծ է քան զամենայն, եւ ոչ ոք կարէ յափշտակել ի ձեռաց հօր իմոյ։
³⁰Ես եւ հայր իմ մի եմք։
³¹Վէմս առին Հրեայքն՝ զի քարկոծ արասցեն զնա։
³²Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. բազում գործս բարիս ցուցի ձեզ ի հօրէ իմմէ. վասն որոյ գործոյ ի նոցանէ քարկոծ առնէք զիս։
³³Պատասխանի ետուն նմա Հրեայքն. վասն բարւոյ գործոյ ոչ առնեմք զքեզ քարկոծ, այլ վասն հայհոյութեան. եւ զի դու մարդ ես, եւ զանձն քո Աստուած առնես։

³⁴Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. ոչ յօրէնսն ձեր գրեալ է. ես ասացի թէ աստուածք իցէք։
³⁵Իսկ եթէ զնոսա աստուածս ասէ, առ որս բանն Աստուծոյ եղեւ. եւ չէ մարթ եղծանել գրոյն.
³⁶Իսկ զոր հայր սրբեաց՝ եւ առաքեաց յաշխարհ, դուք ասէք՝ թէ հայհոյես. զի ասացի՝ թէ որդի Աստուծոյ եմ։
³⁷Եթէ ոչ գործեմ զգործս հօր իմոյ. մի հաւատայք ինձ.
³⁸Ապա թէ գործեմ, թէ եւ ինձ ոչ հաւատայք, սակայն գործոցն հաւատայցէք. զի գիտասջիք եւ ծանիջիք՝ եթէ հայր յիս, եւ ես ի հայր։
³⁹Դարձեալ խնդրէին զնա ունել, եւ ել ի ձեռաց նոցա։

⁴⁰Եւ գնաց միւսանգամ յայն կոյս Յորդանանու, ի տեղին ուր էր Յովհաննէս զառաջինն՝ եւ մկրտէր. եւ անդ լինէր։
⁴¹Եկին բազումք առ նա՝ եւ ասեն. զի Յովհաննէս նշան ինչ ոչ արար։
⁴²Բայց զամենայն զոր ասաց Յովհաննէս վասն նորա՝ ճշմարիտ էր. եւ բազումք հաւատացին ի նա անդ։

¹Եւ էր ոմն հիւանդ Ղազարոս ի բեթանիայ, ի գեղջէ Մարեմայ եւ Մարթայի քեռ նորա։
²Այս այն Մարիամ էր որ օծ զտէրն իւղով, եւ ջընջեաց զոտս նորա հերով իւրով. որոյ եղբայրն Ղազարոս հիւանդ էր։
³Առաքեցին առ նա քորքն նորա՝ եւ ասեն. տէր՝ ահաւասիկ զոր դուն սիրէիր՝ հիւանդացեալ է։
⁴Իբրեւ լուաւ Յիսուս, ասէ. այն հիւանդութիւն չէ ի մահ, այլ վասն փառացն Աստուծոյ. զի փառաւոր լիցի որդի Աստուծոյ այնուիկ։
⁵Եւ սիրէր Յիսուս զՄարիամ, եւ զՄարթա զքոյրն նորա, եւ զՂազար։
⁶Իբրեւ լուաւ թէ հիւանդացեալ է, զտեղի կալաւ անդէն ուր էրն՝ աւուրս երկուս։
⁷Ապա յետ այնորիկ ասէ ցնոսա. եկայք երթիցուք միւսանգամ ի Հրէաստան։

⁸Ասեն ցնա աշակերտքն. Ռաբբի, այժմ եւս խնդրէին զքեզ Հրեայքն քարկոծ առնել, եւ դարձեալ երթաս անդրէն։
⁹Պատասխանի ետ Յիսուս, ոչ երկոտասան ժամ է յաւուր. եթէ ոք գնայ ի տուընջեան՝ ոչ գայթագղի, զի զլոյս աշխարհիս այսորիկ տեսանէ։
¹⁰Ապա թէ ոք գնայ գիշերի՝ գայթագղի, զի լոյս ոչ գոյ ընդ նմա։
¹¹Զայս իբրեւ ասաց, յետ այսորիկ ասէ ցնոսա. Ղազարոս բարեկամ մեր ննջեաց, այլ երթամ զի զարթուցից զնա։
¹²Ասեն ցնա աշակերտքն, տէր՝ եթէ ննջեաց՝ ապա ապրի։
¹³Այլ Յիսուս վասն մահուն նորա ասէր. նոցա այսպէս թուեցաւ՝ թէ վասն ննջելոյ քնոյ ասէր։
¹⁴Յայնժամ ասէ ցնոսա Յիսուս՝ յայտնապէս Ղազարոս մեռաւ։

¹⁵Եւ ես ուրախ եմ վասն ձեր, զի դուք հաւատասջիք ինձ, զի ես չէի անդ բայց արդ եկայք երթիցուք առ նա։
¹⁶Ասէ Թովմաս՝ անուանեալն երկուորեակ՝ ցաշակերտակիցսն. աւն եկայք եւ մեք՝ զի ընդ նմա մեռցուք։
¹⁷Եկն Յիսուս՝ եգիտ զնա չորեքօրեայ ի գերեզմանի։
¹⁸Եւ էր Բեթանիա մերձ յԵրուսաղէմ, իբրեւ ասպարիսօք հնգետասան։
¹⁹Բազումք ի Հրէից անտի եկեալ էին առ Մարթա եւ Մարիամ, զի մխիթարեսցեն զնոսա վասն եղբօրն։
²⁰Մարթա իբրեւ լուաւ՝ թէ Յիսուս գայ, ընդ առաջ գնաց նորա. բայց Մարիամ նստէր անդէն ի տան։
²¹Ասէ Մարթա ցՅիսուս. տէր եթէ աստ լիեալ էիր, եղբայրն իմ չէր մեռեալ.

²²Այլ եւ արդ գիտեմ, թէ զոր ինչ խնդրեսցես յԱստուծոյ՝ տացէ քեզ Աստուած։
²³Ասէ ցնա Յիսուս. յարիցէ եղբայրն քո։
²⁴Ասէ ցնա Մարթա. գիտեմ զի յարիցէ ի յարութեան յաւուրն յետնում։
²⁵Ասէ ցնա Յիսուս. ես եմ յարութիւն եւ կեանք. որ հաւատայ յիս, թէպէտ եւ մեռանի կեցցէ.
²⁶Եւ ամենայն որ կենդանի է եւ հաւատայ յիս. եւ մի մեռցի ի յաւիտեան. հաւատաս այսմիկ։
²⁷Ասէ ցնա, այո տէր. ես հաւատացի՝ եթէ դու ես Քրիստոսն Որդին Աստուծոյ, որ յաշխարհ գալոց էիր։
²⁸Եւ զայս իբրեւ ասաց, գնաց կոչեաց զՄարիամ քոյր իւր լռելեայն՝ եւ ասէ. վարդապետն եկեալ է՝ եւ կոչէ զքեզ։
²⁹Նա իբրեւ լուաւ, յարեաւ վաղվաղակի, եւ եկն առ Յիսուս։

³⁰Չեւ եւս էր եկեալ Յիսուս ի գեղն. այլ էր անդրէն ի տեղւոջն՝ ուր ընդ առաջ եղեւ նմա Մարթա։
³¹Իսկ Հրեայքն որ էին ընդ նմա ի տան անդ, եւ մխիթարէին զնա, իբրեւ տեսին զՄարիամ՝ թէ յարեաւ վաղվաղակի եւ գնաց, գնացին եւ նոքա զհետ նորա. համարէին թէ ի գերեզմանն երթայ՝ զի լացցէ անդ։
³²Իսկ Մարիամ իբրեւ եկն ուր էրն Յիսուս՝ եւ ետես զնա. անկաւ առ ոտս նորա՝ եւ ասէ. տէր՝ եթէ աստ էիր դիպեալ՝ ոչ էր մեռեալ եղբայրն իմ։
³³Յիսուս իբրեւ ետես զնա զի լայր. եւ որ ընդ նմայն էին Հրեայքն՝ լային, խռովեցաւ յոգի իւր իբրեւ զայրացեալ.
³⁴Եւ ասէ. ուր եդիք զնա, ասեն ցնա. տէր եկ եւ տես։
³⁵Եւ արտասուեաց Յիսուս։

³⁶Ասէին Հրեայքն. տեսէք որչափ սիրէր զնա։
³⁷Կէսքն ի նոցանէ ասէին. ոչ կարէր սա, որ եբաց զաչս կուրին. առնել զի եւ սա՝ մի մեռցի։
³⁸Յիսուս դարձեալ զայրացեալ ընդ միտս իւր գայ ի գերեզմանն։ եւ էր այր մի, եւ վէմ մի եդեալ ի վերայ նորա։
³⁹Եւ ասէ Յիսուս. ի բաց արարէք զվէմդ։ ասէ ցնա Մարթա քոյր մեռելոյն. Տէր՝ արդ հոտեալ իցէ, քանզի չորեքօրեայ է։
⁴⁰Ասէ ցնա Յիսուս. ոչ ասացի քեզ եթէ հաւատասցես՝ տեսցես զփառսն Աստուծոյ։
⁴¹Եւ իբրեւ ի վեր առին զվէմն, Յիսուս ամբարձ զաչս իւր ի վեր, եւ ասէ. հայր, գոհանամ զքէն զի լուար ինձ։

⁴²Եւ ես գիտէի՝ զի յամենայն ժամ լսես ինձ. այլ վասն ժողովրդեանս որ շուրջ կան առնեմ՝ զի հաւատասցեն թէ դու առաքեցեր զիս։
⁴³Զայս իբրեւ ասաց, ի ձայն մեծ աղաղակեաց եւ ասէ. Ղազարէ՝ արի եկ արտաքս։
⁴⁴Եւ ել մեռեալն ոտիւք կապելով, եւ ձեռօքն՝ երիզապնդօք, եւ երեսօքն վարշամակապատօք· Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. լուծէք զդա՝ եւ թողէք երթալ։
⁴⁵Բազումք ի Հրէիցն՝ որ եկեալ էին առ Մարեմանս, իբրեւ տեսին զոր արարն հաւատացին ի նա։
⁴⁶Եւ ոմանք ի նոցանէ գնացին առ Փարիսեցիս, եւ պատմեցին նոցա զոր արարն Յիսուս։

⁴⁷Ժողովեցին քահանայապետքն եւ Փարիսեցիքն ատեան, եւ ասեն. զինչ արասցուք զի այրն այն բազում նշանս առնէ։
⁴⁸Եթէ թողումք զնա այնպէս, ամենեքին հաւատան ի նա. եւ գայցեն Հոռոմք՝ եւ բառնայցեն զազգս մեր եւ զտեղի։
⁴⁹Մի ոմն ի նոցանէ՝ անուն Կայիափա, որ քահանայապետ էր, տարւոյն այնորիկ, ասէ ցնոսա. դուք ոչինչ գիտէք·
⁵⁰Եւ ոչ բնաւ խորհել իսկ. թէ լաւ է մեզ, զի այր մի մեռանիցի ի վերայ ժողովրդեանս, եւ մի ամենայն ազգս կորիցէ։
⁵¹Զայս ոչ յանձնէ ինչ ասաց. այլ քանզի քահանայապետ էր տարւոյն այնորիկ. մարգարէացաւ՝ եթէ մեռանելոց էր Յիսուս ի վերայ ազգին.

⁵²Եւ ոչ ի վերայ ազգին միայն, այլ զի եւ զորդիսն Աստուծոյ զցրուեալսն ժողովեսցէ ի մի։
⁵³Ապա յայնմ օրէ խորհուրդ արարին՝ զի սպանցեն զնա։
⁵⁴Եւ Յիսուս այնուհետեւ ոչ եթէ համարձակ շրջէր ի մէջ Հրէիցն. այլ գնաց անտի յերկիր մի՝ որ մերձ էր յանապատ. ի քաղաք մի՝ որում անուն էր Եփրայիմ, եւ անդ լինէր աշակերտօքն հանդերձ։
⁵⁵Եւ էր մերձ զատիկն Հրէից։ եւ բազումք ելին յԵրուսաղէմ ի գաւառէ անտի յառաջագոյն քան զզատիկն, զի սրբեսցեն զանձինս իւրեանց։

⁵⁶Խնդրէին զՅիսուս, եւ ասէին ընդ միմեանս մինչ կային ի տաճարին. զիարդ թուի ձեզ՝ եթէ ոչ գայցէ ի տօն այսր։ Պատուէր տուեալ էր քահանայապետիցն եւ Փարիսեցւոց, զի թէ ոք գիտասցէ թէ ուր է, գուշակեսցէ զնմանէ, զի կալցին զնա։

¹Իսկ Յիսուս վեց աւուրբ յառաջ քան զզատիկն եկ ի Բեթանիա, իւր էր Ղազար մեռեալն. զոր յարոյց ի մեռելոց։
²Եւ արարին անդ նմա ընթրիս. եւ ի սպասու կայր Մարթա, եւ Ղազար մի էր ի բազմելոց ընդ նմա։
³Իսկ Մարեմայ առեալ լիտր մի իւղոյ նարդեան ազնուի մեծագնոյ. օծ զոտսն Յիսուսի, եւ հերով իւրով մաքրէր զոտս նորա. եւ տունն լի եղեւ ի հոտոյ իւղոյն։
⁴Ասէ մի ոմն յաշակերտաց անտի՝ Յուդա Իսկարիովտացի, որ մատնելոց էր զնա.
⁵Ընդէր ոչ եւղդ այդ վաճառեցաւ երեք արեւր դենարի, եւ տուաւ աղքատաց։
⁶Զայս ասաց՝ ոչ զի զաղքատաց ինչ փոյթ էր նմա. այլ զի գող էր, եւ զարկղն ինքն ունէր, եւ եւ որ ինչ անկանէրն նա կրէր։
⁷Ասէ Յիսուս. թոյլ տուք դմա, զի յօրն պատանաց իմոց պահեսցէ զայդ։

⁸Զաղքատս յամենայն ժամ ընդ ձեզ ունիք. զիս ոչ հանապազ ընդ ձեզ ունիք։
⁹Իբրեւ գիտաց ժողովուրդ բազում ի Հրէիցն թէ անդ է՝ եկին. ոչ միայն վասն Յիսուսի, այլ զի եւ զՂազար տեսցեն՝ զոր յարոյցն ի մեռելոց։
¹⁰Խորհուրդ արարին քահանայապետքն՝ զի եւ զՂազար սպանցեն.
¹¹Քանզի բազումք ի Հրէից երթային եւ հաւատային ի Յիսուս։
¹²Ի վաղիւ անդր ժողովուրդ բազում որ եկեալ էր ի տօնն, իբրեւ լուան եթէ գայ Յիսուս յԵրուսաղէմ,
¹³Առին ոստս արմաւենեաց՝ եւ ելին ընդ առաջ նորա. աղաղակէին եւ ասէին. աւսաննա օրհնեալ որ գասդ յանուն տեառն՝ թագաւորդ Իսրայէլի։
¹⁴Եւ գտեալ Յիսուսի էշ մի, նստաւ ի վերայ նորա. որպէս եւ գրեալ է։

¹⁵Մի երկնչիր դուստր Սիովնի, ահաւասիկ թագաւոր քո գայ նստեալ ի վերայ յաւանակի իշոյ։
¹⁶Եւ զայն ինչ՝ ոչ գիտացին աշակերտքն նորա զառաջինն. այլ յորժամ փառաւորեցաւ Յիսուս, յայնժամ յիշեցին եթէ այն էր որ գրեալն էր վասն նորա. եւ զայն արարին նմա։
¹⁷Եւ ժողովուրդն վկայէր՝ որ էր ընդ նմա, եթէ զՂազար կոչեաց եւեթ ի գերեզմանէն, եւ յարոյց զնա ի մեռելոց։
¹⁸Եւ վասն այնորիկ ընդ առաջ եղեւ նմա ժողովուրդն, զի լուան եթէ զայն նշանս արարեալ էր նորա։
¹⁹Իսկ Փարիսեցիքն ասէին ընդ միմեանս. տեսանէք՝ զի ոչինչ օգտիք. ահաւասիկ աշխարհ ամենայն զկնի նորա գնաց։
²⁰Էին անդ ոմանք եւ հեթանոսք յելելոցն անդր, զի երկիր պագանիցեն ի տօնին.

²¹Նոքա մատեան առ Փիլիպպոս՝ որ ի Բեթսայիդայ Գալիլեացւոցն էր, աղաչէին զնա եւ ասէին. տէր՝ կամիմք զՅիսուս տեսանել։
²²Գայ Փիլիպպոս եւ ասէ ցԱնդրէաս։ Անդրէաս եւ Փիլիպպոս ասեն ցՅիսուս։
²³Եւ Յիսուս պատասխանի ետ նոցա՝ եւ ասէ. եհաս ժամ զի փառաւորեսցի որդի մարդոյ։
²⁴Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. եթէ ոչ հատն ցորենոյ անկեալ յերկիր մեռանիցի.
²⁵Ինքն միայն կայ. ապա թէ մեռանիցի, բազում արդիւնս առնէ։ Որ սիրէ զանձն իւր՝ արձակէ զնա. եւ որ ատեայ զանձն իւր յաշխարհիս յայսմիկ, ի կեանսն յաւիտենականս պահեսցէ զնա։
²⁶Եթէ ոք զիս պաշտիցէ, զկնի իմ եկեսցէ. եւ ուր եսն եմ, անդ եւ պաշտօնեայն իմ եղիցի։ Եթէ ոք զիս պաշտիցէ, պատուեսցէ զնա հայրն իմ։

²⁷Բայց այժմ անձն իմ խռովեալ է, եւ զինչ ասացից՝ եթէ հայր ապրեցո զիս ի ժամանակէ աստի յայսմանէ. այլ վասն այնորիկ եկի ի ժամս յայս։
²⁸Հայր՝ փառաւորեա զորդի քո։ Եկն բարբառ յերկնից. եւ փառաւոր արարի, եւ դարձեալ փառաւոր արարից։
²⁹Եւ ժողովուրդն որ կայր եւ լսէր. ասէին որոտումն լինել։ Կէսքն ասէին, հրեշտակ խօսեցաւ ընդ նմա։
³⁰Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ. ոչ վասն իմ ինչ եկն բարբառս այս, այլ վասն ձեր։
³¹Այժմիկ դատաստան է աշխարհիս այսորիկ. այժմիկ իշխան աշխարհիս այսորիկ ընկեսցի արտաքս։
³²Եւ ես՝ յորժամ բարձրացայց յերկրէ, զամենեսին ձգեցից առ իս։
³³Զայս ասէր, նշանակեալ թէ որով մահու մեռանելոց իցէ։

³⁴Պատասխանի ետ նմա ժողովուրդն. մեք լուաք յօրինաց՝ եթէ Քրիստոսն յաւիտեան կայ, եւ դու զիարդ ասես՝ թէ պարտ է բարձրանալ որդւոյ մարդոյ. ով է այն որդին մարդոյ։
³⁵Ասէ ցնոսա Յիսուս. փոքր մեւս ժամանակ լոյս ընդ ձեզ է. գնացէք մինչդեռ զլոյսն ունիք, զի մի խաւար ձեզ հասցէ. զի որ գնայ ի խաւարի, ոչ գիտէ յո երթայ։
³⁶Մինչդեռ զլոյսն ընդ ձեզ ունիք՝ հաւատացէք ի լոյսն զի որդիք լուսոյ եղիջիք։ Զայս խօսեցաւ Յիսուս, եւ չոգաւ՝ թաքեաւ ի նոցանէ։
³⁷Եւ այնչափ նշանս արարեալ էր առաջի նոցա. եւ նոքա ոչ հաւատային ի նա.
³⁸Զի լցցի բանն Եղայայ մարգարէի՝ զոր ասացն. Տէր ո հաւատաց ի լուր մեր, եւ բազուկ տ(եառ)ն ում յայտնեցաւ։

³⁹Վասն այնորիկ ոչ կարէին հաւատալ, զի միւսանգամ ասէ Եսայի.
⁴⁰Թէ կուրացոյց զաչս նոցա, եւ ափշեցոյց զսիրտս նոցա. զի մի տեսցեն աչօք, եւ իմասցին սրտիւք, եւ դարձցին՝ եւ բժշկեցից զնոսա։
⁴¹Զայս ասաց Եսայի՝ զի ետես զփառսն նորա, եւ խօսեցաւ վասն նորա։
⁴²Բայց սակայն եւ յիշխանաց անտի բազումք հաւատացին ի նա. այլ վասն Փարիսեցւոցն ոչ յայտնէին, զի մի ի ժողովրդենէն ելանիցեն։
⁴³Քանզի սիրեցին զփառս մարդկան, առաւել քան զփառս Աստուծոյ։
⁴⁴Եւ Յիսուս աղաղակէր եւ ասէր. որ հաւատայ յիս. ոչ հաւատայ յիս, այլ յայն որ առաքեացն զիս։
⁴⁵Եւ որ տեսանէ զիս, զայն տեսանէ որ առաքեացն զիս։

⁴⁶Ես լոյս յաշխարհ եկի. զի ամենայն որ հաւատայ յիս ի խաւարի մի մնասցէ։
⁴⁷Եւ եթէ ոք լուիցէ բանից իմոց՝ եւ ոչ պահեսցէ, ես ոչ դատիմ զնա. քանզի ոչ եկի թէ դատեցայց զաշխարհ, այլ զի փրկեցից զաշխարհ։
⁴⁸Որ անարգէ զիս. եւ ոչ ընդունի զբանս իմ. գոյ որ դատի զնա. բանն զոր ես խօսեցայ՝ նա դատի զնա յաւուրն յետնում։
⁴⁹Զի ես յանձնէ իմմէ ոչ խօսեցայ. այլ որ առաքեացն զիս հայր, նա ետ ինձ պատուէր՝ զինչ ասացից եւ զինչ խօսեցայց։
⁵⁰Եւ գիտեմ եթէ պատուէրն այն կեանք են յաւիտենականք։ Արդ՝ զոր եսն խօսիմ, որպէս ասաց ինձ հայրն, այնպէս խօսիմ։

¹Յառաջագոյն քան զտօնն զատկի, գիտաց Յիսուս՝ թէ հասեալ է ժամ նորա զի փոխեսցի յաշխարհէ աստի առ հայր, սիրեաց զիւրսն՝ որ յաշխարհի աստ են. ի սպառ սիրեաց զնոսա։
²Եւ ի լինել ընթրեացն, սատանայի իսկ արկեալ էր սիրտ՝ զի մատնեսցէ զնա Յուդա Սիմովնի Իսկարիովտացւոյ։
³Գիտաց Յիսուս զի զամենայն ինչ ետ հայր ի ձեռս նորա եւ թէ յԱստուծոյ ել՝ եւ առ Աստուած երթայ։
⁴Յառնէ յընթրեաց անտի, եւ դնէ զհանդերձսն, եւ առեալ ղենջակ մի սփածաւ։
⁵Եւ ապա առեալ ջուր՝ արկ ի կոնք, եւ սկսաւ լուանալ զոտս աշակերտացն, եւ սրբէր ղենջակաւն զոր սփածեալ էր։
⁶Գայ առ Սիմովն Պետրոս։ եւ Նա ասէ ցնա. Տէր՝ դու զիմ զոտս՝ լուանաս։

⁷Պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. զոր ինչ եսս գործեմ, դու այժմ ոչ գիտես, բայց ապա գիտասջիր։
⁸Ասէ ցնա Պետրոս. ոչ լուասցես զոտս իմ յաւիտեան։ Պատասխանի ետ Յիսուս. եթէ ոչ լուացից զքեզ, ոչ ունիս ընդ իս մասն։
⁹Ասէ ցնա Սիմովն Պետրոս. տէր՝ մի միայն զոտս իմ, այլ եւ զձեռս՝ եւ զգլուխ։
¹⁰Ասէ ցնա Յիսուս. լուացելոյն չէ ինչ պիտոյ, բայց զի զոտսն լուանայցէ։ քանզի ամենեւին սուրբ. է եւ դուք սուրբ էք, այլ ոչ ամենեքեան։
¹¹Զի գիտէր զայն որ մատնելոցն էր զնա. վասն այսորիկ ասաց՝ թէ ոչ ամենեքեան սուրբ էք։
¹²Եւ յորժամ լուաց զոտս նոցա, առ զհանդերձսն իւր՝ եւ դարձեալ բազմեցաւ, եւ ասէ ցնոսա. գիտէք զինչ արարիդ ձեզ։

¹³Դուք կոչէք զիս վարդապետ եւ տէր, եւ բարւոք առնէք. քանզի եմ իսկ։
¹⁴Իսկ արդ՝ եթէ ես լուացի զոտս ձեր՝ տէրս եւ վարդապետս, եւ դուք պարտիք զմիմեանց ոտս լուանալ։
¹⁵Զի օրինակ մի ետու ձեզ, զի որպէս ես ձեզ արարի, եւ դուք առնիջիք։
¹⁶Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. ոչ է ծառայ՝ մեծ քան զտէր իւր. եւ ոչ առաքեալ՝ մեծ քան զայն որ առաքեացն զնա։
¹⁷Եթէ զայս գիտէք, երանելի եւս էք՝ եթէ առնիցէք զայս։
¹⁸Ոչ վասն ամենեցուն ձեր ասեմ. զի ես գիտեմ զորս ընտրեցիդ. այլ զի լցցի գիրն, թէ որ ուտէր ընդ իս հաց՝ արար ինձ խաբէութիւն։
¹⁹Յայսմ հետէ իսկ ասեմ ձեզ մինչչեւ եղեալ, զի յորժամ լինիցի՝ հաւատասջիք թէ ես եմ։

²⁰Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. որ ընդունի՝ զոր ոք ես առաքեցից, զիս ընդունի. եւ որ զիս ընդունի՝ ընդունի զայն որ առաքեացն զիս։
²¹Զայս իբրեւ ասաց Յիսուս, խռովեցաւ յոգի իւր, վկայեաց եւ ասէ. ամէն ամէն ասեմ ձեզ, զի մի ոմն ի ձէնջ մատնելոց է զիս։
²²Հայէին ընդ միմեանս աշակերտքն տարակուսեալք, թէ զումմէ ասիցէ։
²³Եւ էր մի ոմն յաշակերտացն բազմեալ առ Յիսուսիւ, զոր սիրէրն Յիսուս։
²⁴Ակնարկէր նմա Սիմովն Պետրոս հարցանել՝ ով իցէ վասն որոյ ասէն։
²⁵Եւ նա՝ անկեալ զլանջօքն Յիսուսի, ասէ ցնա. Տէր ով է։
²⁶Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. այն է՝ որում ես թացից զպատառն եւ տաց։ Եւ թացեալ զպատառն՝ տայ Յուդայի Իսկարիովտացւոյ։

²⁷Եւ յետ պատառոյն՝ ապա եմուտ ի նա սատանայ։ Եւ ասէ ցնա Յիսուս. արդ՝ որ զինչ առնելոցն ես՝ արա վաղվաղակի։
²⁸Եւ զայս ոչ ոք իմացաւ ի բազմականաց անտի՝ թէ առ ինչ ասաց ցնա։
²⁹Զի ոմանք՝ համարէին թէ զի զարկղն ունէր Յուդա, ասաց նմա Յիսուս, գնեա ինչ որ պիտոյ իցէ մեզ ի տօնիս. եւ կամ զի աղքատաց ինչ տացէ։
³⁰Իսկ նորա առեալ զպատառն՝ ել արտաքս վաղվաղակի, եւ էր գիշէր։
³¹Եւ իբրեւ ել, ասէ Յիսուս. այժմ փառաւորեցաւ որդի մարդոյ, եւ Աստուած փառաւորեցաւ ի նմա։
³²Զի եթէ Աստուած փառաւորեցաւ ի նմա, եւ Աստուած փառաւորեսցէ զնա յանձն իւր. եւ վաղվաղակի փառաւորեսցէ զնա։

³³Որդեակք իմ, փոքր ինչ ժամանակ ընդ ձեզ եմ. խնդրեցէք զիս, եւ որպէս ասացի ցՀրեայսն, եթէ ուր եսն երթամ դուք ոչ կարէք գալ։ Եւ արդ՝ ձեզ ասեմ։
³⁴Պատուիրան նոր տամ ձեզ. զի սիրեցէք զմիմեայնս. որպէս սիրեցի ես զձեզ, զի եւ դուք սիրեսջիք զմիմեանս։
³⁵Յայսմ գիտասցեն ամենեքեան՝ եթէ իմ աշակերտք էք, եթէ սիրիցէք զմիմեանս։
³⁶Ասէ ցնա Սիմովն Պետրոս. Տէր յով երթաս։ Պատասխանի ետ Յիսուս. ուր եսն երթամ. դու՝ ոչ կարես այժմ գալ զկնի իմ, բայց ապա եկեսցես զկնի իմ։
³⁷Ասէ ցնա Պետրոս. Տէր ընդէր ոչ կարիցեմ գալ այժմ զկնի քո. արդէն զանձն իմ իսկ եդից ի վերայ քո։
³⁸Պատասխանի ետ Յիսուս. զանձն քո դիցես ի վերայ իմ. ամէն ամէն ասեմ քեզ. չեւ իցէ հաւու խօսեալ, մինչ դու երիցս ուրասցիս զիս։

¹Մի խռովեսցին սիրտք ձեր. այլ հաւատացէք յԱստուած, եւ յիս հաւատացէք։
²Ի տան հօր իմոյ օթեվանք բազում են. ապա թէ ոչ՝ ասացեալ էր իմ ձեզ, եթէ երթամ եւ պատրաստեմ ձեզ տեղի։
³Եւ եթէ երթամ եւ պատրաստեմ ձեզ տեղի, դարձեալ գամ եւ առնում զձեզ առ իս. զի ուր եսն իցեմ, եւ դուք անդ իցէք։
⁴Եւ ուր երթամն՝ գիտիցէք, եւ զճանապարհն գիտիցէք։
⁵Ասէ ցնա Թովմաս, տէր ոչ գիտեմք յով երթաս, եւ զիարդ զճանապարհն կարասցուք գիտել։
⁶Ասէ ցնա Յիսուս. ես եմ ճանապարհն՝ եւ ճշմարտութիւն եւ կեանք. ոչ ոք գայ առ հայր՝ եթէ ոչ ինեւ։
⁷Եթէ զիս գիտէիք, ապա եւ զհայր՝ իմ գիտէիք, եւ այսուհետեւ գիտասջիք զնա,, եւ տեսէք զնա։

⁸Ասէ ցնա Փիլիպպոս, տէր ցոյց մեզ զհայր՝ եւ շատ է մեզ։
⁹Ասէ ցնա Յիսուս. այսչափ ժամանակս՝ ընդ ձեզ եմ, եւ ոչ ծանեար զիս Փիլիպպէ. որ ետես զիս՝ ետես զհայրն. եւ դու զիարդ ասես՝ եթէ ցոյց մեզ զհայր։
¹⁰Ոչ հաւատաս եթէ ես ի հայր՝ եւ հայր յիս է։ Բանն զոր ես խօսիմ ընդ ձեզ, ոչ եթէ յանձնէ ինչ խօսիմ, այլ հայրն որ յիս բնակեալ, նա գործէ զգործսն։
¹¹Հաւատայք ինձ՝ եթէ ես ի հայր եւ հայր յիս։
¹²Ապա թէ ոչ՝ գոնէ վասն գործոցն հաւատացէք ինձ։ Ամէն ամէն ասեմ ձեզ, թէ որ հաւատայն յիս, զգործս զոր ես գործեմ, եւ նա գործեսցէ, եւ մեծամեծս եւս քան զնոյնս գործեսցէ. զի ես առ հայր երթամ։

¹³Եւ զոր ինչ խնդրիցէք յանուն իմ արարից զայն. զի փառաւորեսցի հայր յորդի,
^14
15Եթէ սիրէք զիս՝ զպատուիրանս իմ պահեսջիք։
¹⁶Եւ ես աղաչեցից զհայր, եւ այլ մխիթարիչ տացէ ձեզ. զի ընդ ձեզ բնակեսցէ ի յաւիտեան։
¹⁷Զհոգին ճշմարտութեան. զոր աշխարհս ոչ կարէ ընդունել, զի ոչ տեսանէ զնա՝ եւ ոչ ճանաչէ զնա։ Բայց դուք ճանաչէք զնա, զի առ ձեզ բնակեսցէ, եւ ընդ ձեզ եղիցի։
¹⁸Ոչ թողից զձեզ որբս. գամ առ ձեզ։
¹⁹Փոքր մեւս եւս, եւ աշխարհս ոչ եւս տեսանէ զիս. բայց դուք տեսանիցէք զիս. զի ես կենդանի եմ, եւ դուք՝ կենդանի լինելոց էք։

²⁰Յայնմ աւուր գիտասջիք դուք, զի ես ի հօր իմում, եւ դուք յիս, եւ ես ի ձեզ։
²¹Որ ունի զպատուիրանս իմ՝ եւ պահէ զնոսա, նա է որ սիրէ զիս։ Եւ որ սիրէն զիս՝ սիրեսցի ի հօրէ իմմէ. եւ ես սիրեցից զնա, եւ երեւեցուցից նմա զիս։
²²Ասէ ցնա Յուդայ՝ ոչ Սկարիովտացին. Տէր զի եղեւ զի մեզ յայտնելոց ես զքեզ՝ եւ ոչ աշխարհի։
²³Պատասխանի ես Յիսուս՝ եւ ասէ ցնա. եթէ ոք սիրէ զիս՝ զբանն իմ պահեսցէ, եւ հայր իմ սիրեսցէ զնա. եւ առ նա եկեսցուք, եւ օթեվանս առ նմա արասցուք։
²⁴Եւ որ ոչն սիրէ զիս՝ զբանս իմ ոչ պահէ։ Եւ բանն իմ զոր լսէք՝ ոչ է իմ, այլ հօրն որ առաքեացն զիս։
²⁵Զայս խօսեցայ ընդ ձեզ՝ մինչ առ ձեզս եմ։

²⁶Իսկ մխիթարիչն հոգին սուրբ՝ զոր առաքեսցէ հայր յանուն իմ, նա ուսուսցէ ձեզ զամենայն, որ ինչ ասացի ձեզ, եւ յիշեցուսցէ ձեզ։
²⁷Խաղաղութիւն թողում ձեզ, զխաղաղութիւն զիմ տամ ձեզ. ոչ որպէս աշխարհս տայ՝ տամ ես ձեզ։ Մի խռովեսցին սիրտք ձեր, եւ մի զանգիտեսցեն.
²⁸Լուայք զի ասացի ես ձեզ՝ թէ երթամ եւ գամ առ ձեզ. եթէ սիրէիք զիս՝ ապա ուրախ լիեալ էր ձեզ՝ եթէ ես առ հայր երթամ, զի հայր իմ մեծ է քան զիս։
²⁹Եւ այժմ ասացի ձեզ մինչչեւ եղեալ. զի յորժամ լինիցի, հաւատասջիք։
³⁰Ոչ եւս այլ շատ խօսեցայց ընդ ձեզ. գայ իշխան աշխարհիս այսորիկ, եւ յիս ինչ ոչ գտանէ։

³¹Այլ զի ծանիցէ աշխարհ՝ եթէ սիրեմ զհայր. եւ որպէս պատուիրեաց ինձ հայրն այսպէս առնեմ։ Աւն արիք գնասցուք աստի։

¹Ես եմ որթն ճշմարիտ՝ եւ հայր իմ մշակ է։
²Ամենայն ուռ որ յիս է՝ եւ ոչ բերէ պտուղ, կտրէ զնա. եւ ամենայն որ բերէ պտուղ՝ սրբէ զնա, զի առաւել եւս պտղաբեր լիցի։
³Դուք արդէն իսկ սուրբ էք վասն բանին զոր խօսեցայ ընդ ձեզ։
⁴Կացէք յիս՝ եւ ես ի ձեզ. որպէս ուռն ոչ կարէ պտուղ բերել յանձնէ իւրմէ, եթէ չիցէ հաստատեալ յորթն, նոյնպէս եւ դուք՝ եթէ ոչ յիս հաստատեալ իցէք։
⁵Ես եմ որթն՝ եւ դուք ուռ. որ հաստատեալ է յիս՝ եւ ես ի նա, նա բերէ պտուղ յոյժ. զի առանց իմ ոչինչ կարէք առնել։
⁶Եթէ ոք ոչ է հաստատեալ յիս, ել նա արտաքս իբրեւ զուռն, եւ ցամաքեցաւ. եւ ժողովեն զնա, եւ ի հուր արկանեն՝ եւ այրի։

⁷Եթէ կացիք յիս, եւ բանքն իմ ի ձեզ կայցեն, զոր ինչ կամիցիք խնդրեսջիք՝ եւ լինիցի ձեզ։
⁸Յայսմիկ փառաւորեցաւ հայր իմ, զի պտուղ յոյժ բերիցէք. եւ եղիջիք իմ աշակերտք։
⁹Որպէս սիրեաց զիս հայրն իմ, եւ ես սիրեցի զձեզ. հաստատուն կացէք ի սէր իմ։
¹⁰Եթէ պահիցէք զպատուիրանս իմ, կացջիք ի սէր իմ. որպէս ես զպատուիրանս հօր իմոյ պահեցի, եւ կամ ի սէր նորա։
¹¹Զայս խօսեցայ ընդ ձեզ, զի ուրախութիւնն իմ ի ձեզ իցէ, եւ ձեր ուրախութիւնն լցեալ եղիցի։
¹²Այս է պատուէր իմ, զի սիրեսջիք զմիմեանս, որպէս եւ ես սիրեցի ձեզ։

¹³Մեծ եւս՝ քան զայս սէր՝ ոչ ոք ունիցի, եթէ զանձն իւր դիցէ ի վերայ բարեկամաց իւրոց։
¹⁴Դուք բարեկամք էք իմ, եթէ առնիցէք զոր եսն պատուիրեմ ձեզ։
¹⁵Ոչ եւս կոչեմ զձեզ ծառայս զի ծառայն ոչ գիտէ զինչ գործէ տէրն նորա. այլ զձեզ կոչեցի բարեկամս. զի զամենայն զոր լուայ ի հօրէ իմմէ՝ ծանուցի ձեզ։
¹⁶Ոչ եթէ դուք ընտրեցէք զիս, այլ ես ընտրեցի զձեզ. եւ եդի զձեզ՝ զի դուք երթայցէք եւ պտղաբերք լինիցիք. եւ պտուղն ձեր կացցէ։ Եւ զոր ինչ խնդրիցէք ի հօրէ իմմէ յանուն իմ, տացէ ձեզ։
¹⁷Զայս պատուիրեմ. զի սիրեսջիք զմիմեանս։
¹⁸Եթէ աշխարհ զձեզ ատեայ. գիտասջիք զի նախ զիս ատեայ։

¹⁹Եթէ յաշխարհէ աստի էիք՝ աշխարհ զիւրսն սիրէր արդեւք. բայց զի յաշխարհէ չէք. այլ ես ընտրեցի զձեզ յաշխարհէ, վասն այնորիկ ատեայ զձեզ աշխարհ։
²⁰Յիշեցէք զբանն զոր ասացի, եթէ ոչ է ծառայ՝ մեծ քան զտէր իւր։ Եթէ զիս հալածեցին, ապա եւ զձեզ հալածեսցեն. եթէ զբանն իմ պահեցին, ապա եւ զձերն պահեսցեն։
²¹Այլ զնոյնս արասցեն ընդ ձեզ վասն անուան իմոյ. զի ոչ ծանեան զայն՝ որ առաքեացն զիս։
²²Իմ՝ եթէ չէր եկեալ եւ խօսեցեալ ընդ նոսա, մեղ ինչ ոչ գոյր նոցա. բայց արդ՝ չիք ինչ պատճառք վասն մեղաց իւրեանց։
²³Որ զիս ատեայ, եւ զհայրն իմ ատեայ։

²⁴Եթէ զգործսն չէր գործեալ ի նոսա՝ զոր ոչ այլ ոք գործեաց, մեզ ինչ՝ ոչ գոյր նոցա, բայց արդ՝ տեսին, եւ ատեցին՝ եւ զիս եւ զհայր իմ։
²⁵Այլ զի լցցի բանն, որ յօրէնս նոցա գրեալ է, թէ ատեցին զիս տարապարտուց։
²⁶Բայց յորժամ եկեսցէ մխիթարիչն, զոր ես առաքեցից ձեզ ի հօրէ, զհոգին ճշմարտութեան որ ի հօրէ ելանէ, նա վկայեսցէ վասն իմ։
²⁷Եւ դուք վկայէք, զի ի սկզբանէ ընդ իս էք։

¹Զայս խօսեցայ ընդ ձեզ՝ զի մի գայթագղեսջիք։
²Ի ժողովրդոց իւրեանց հանցեն զձեզ։ Այլ եկեսցէ ժամանակ՝ զի ամենայն որ սպանանիցէ զձեզ, համարիցի պաշտօն մատուցանել Աստուծոյ։
³Եւ զայն արասցեն ընդ ձեզ. քանզի ոչ ծանեան զհայր՝ եւ ոչ զիս։
⁴Այլ եւ զայս խօսեցայ ընդ ձեզ, զի յորժամ եկեսցէ ժամանակ՝ յիշեցէք՝ թէ ես ասացի ձեզ։
⁵Զայս ի սկզբանէ՝ ոչ ասացի ձեզ, քանզի ընդ ձեզ էի։ Բայց արդ երթամ ես առ առաքիչն իմ. եւ ոչ ոք ի ձէնջ հարցանէ ցիս, թէ յով երթաս։
⁶Այլ զի զայս խօսեցայ ընդ ձեզ, տրտմութիւն ելից զսիրտս ձեր։

⁷Այլ ես զճշմարիտն ասեմ ձեզ. լաւ է ձեզ եթէ ես երթամ. զի եթէ ես ոչ երթայց՝ մխիթարիչն ոչ եկեսցէ առ ձեզ. ապա եթէ երթամ, առաքեցից զնա առ ձեզ։
⁸Եւ նա՝ եկեալ, յանդիմանեսցէ զաշխարհ, վասն մեղաց, եւ վասն արդարութեան, եւ վասն դատաստանի։
⁹Վասն մեղաց՝ զի ոչ հաւատան յիս։
¹⁰Վասն արդարութեան՝ զի առ հայր իմ երթամ, եւ ոչ եւս տեսանէք զիս։
¹¹Վասն դատաստանի՝ զի իշխան աշխարհիս այսորիկ դատապարտեալ է։
¹²Եւս բազում ինչ ունիմ ասել ձեզ, այլ ոչ կարէք հանդարտել այժմիկ։
¹³Յորժամ եկեսցէ նա հոգին ճշմարտութեան, առաջնորդեսցէ ձեզ ամենայն ճշմարտութեամբ. զի ոչ եթէ յանձնէ ինչ խօսիցի, այլ զոր լսիցէ խօսեսցի, եւ զգալոցն պատմեսցէ ձեզ։

¹⁴Նա զիս փառաւորեսցէ, զի յիմմէ անտի առնուցու՝ եւ պատմեսցէ ձեզ։
¹⁵Զամենայն ինչ զոր ունի հայր՝ իմ է. վասն այնորիկ ասացի ձեզ, թէ յիմմէ անտի առնու՝ եւ պատմէ ձեզ։
¹⁶Փոքր մի, եւ ոչ եւս տեսանիցէք զիս. եւ ապա սակաւիկ մի, եւ տեսանիցէք զիս. եւ ես երթամ առ հայր։
¹⁷Ասէին ոմանք յաշակերտաց անտի ցմիմեանս. զինչ է այս զոր ասէս ցմեզ, թէ փոքր մի՝ եւ ոչ տեսանէք զիս, եւ դարձեալ սակաւիկ մի՝ տեսանիցէք զիս. եւ եթէ ես առ հայր իմ երթամ։
¹⁸Եւ ասէին, զինչ իցէ այն փոքր մեւս եւսն, չգիտեմք զինչ խօսի։

¹⁹Գիտաց Յիսուս եթէ կամին ցնա հարցանել, եւ ասէ ցնոսա. վասն այդորիկ խնդրէք ընդ միմեանս՝ զի ասացի՝ թէ փոքր մի՝ եւ ոչ տեսանէք զիս, եւ դարձեալ սակաւիկ մեւս եւս տեսանիցէք զիս։
²⁰Ամէն ամէն ասեմ ձեզ, զի լացջիք եւ ողբասջիք դուք, եւ աշխարհ խնդասցէ. դուք տրտմեսջիք, այլ տրտմութիւն յուրախութիւն եղիցի։
²¹Կին յորժամ ծնանիցի՝ տրտմութիւն է նմա, զի հասեալ է ժամ նորա. այլ յորժամ ծնցի զմանուկն, ոչ եւս յիշէ զնեղութիւնն վասն խնդութեանն, զի ծնաւ մարդ յաշխարհ։
²²Եւ դուք այժմ տրտմութիւն ունիք. այլ դարձեալ տեսից զձեզ, եւ ուրախ լիցին սիրտք ձեր. եւ զուրախութիւնն ձեր ոչ ոք հանիցէ ի ձէնջ։

²³Եւ յայնմ աւուր զիս ինչ ոչ հարցանիցէք։ Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. զի զոր ինչ խնդրիցէք ի հօրէ իմմէ յանուն իմ. տացէ ձեզ։
²⁴Մինչեւ ցայժմ ոչինչ խնդրեցէք յանուն իմ. խնդրեցէք եւ առնուցուք. զի ուրախութիւնն ձեր լցեալ եղիցի։
²⁵Զայս առակօք խօսեցայ ընդ ձեզ. եկեսցէ ժամանակ, յորժամ ոչ եւս առակօք խօսեցայց ընդ ձեզ. այլ յայտնապէս զհօրէ պատմեցից ձեզ։
²⁶Յայնմ աւուր խնդրեսջիք յանուն իմ, եւ ոչ ասեմ ձեզ՝ եթէ ես հարցից զհայր վասն ձեր.
²⁷Զի ինքն իսկ հայր սիրէ զձեզ, զի դուք զիս սիրիցէք, եւ հաւատացէք եթէ ես յԱստուծոյ ելի։
²⁸Ելի ի հօրէ՝ եւ եկի յաշխարհ. դարձեալ թողում զաշխարհ, եւ երթամ առ հայր։

²⁹Ասեն ցնա աշակերտքն. ահա՝ արդ յայտնութեամբ խօսիս. եւ առակ եւ ոչ մի ինչ ասես։
³⁰Այժմիկ գիտեմք՝ եթէ գիտես զամենայն. եւ ոչինչ պիտոյ է՝ եթէ ոք հարցանիցէ զքեզ. յայսմիկ հաւատամք եթէ յԱստուծոյ ելեր։
³¹Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ. այժմ հաւատայք։
³²Ահա եկեսցէ ժամ, եւ եկեալ իսկ է. զի ցրուեսջիք յիւրաքանչիւր տեղիս, եւ զիս միայն թողուցուք. եւ չեմ միայն, զի հայր ընդ իս է։
³³Զայս խօսեցայ ընդ ձեզ՝ զի ընդ իս խաղաղութիւն ունիցիք. յաշխարհի աստ՝ նեղութիւն ունիցիք, այլ քաջալերեցարուք զի ես յաղթեցի աշխարհի։

¹Զայս իբրեւ խօսեցաւ Յիսուս, ամբարձ զաչս իւր յերկինս՝ եւ ասէ. հայր՝ հասեալ է ժամ, փառաւորեա զորդի քո, զի եւ որդի քո փառաւորեսցէ զքեզ։
²Որպէս ետուր նմա իշխանութիւն ամենայն մարմնոյ. զի ամենայնի զոր ետուր նմա. տացէ զկեանսն յաւիտենականս։
³Այս են յաւիտենական կեանք, զի ծանիցեն զքեզ միայն ճշմարիտ Աստուած, եւ զոր առաքեցեր զՅիսուս Քրիստոս։
⁴Ես զքեզ փառաւորեցի յերկրի. զգործն կատարեցի՝ զոր ետուր ցիս զի արարից։
⁵Եւ այժմ փառաւորեա զիս հայր առ ի քէն, փառօքն զոր ունէի յառաջ քան զլինելն աշխարհի առ ի քէն։
⁶Յայտնեցի զանուն քո մարդկան, զորս ետուր ինձ յաշխարհէ. քո էին, եւ ինձ ետուր զնոսա. եւ զբանն քո պահեցին։

⁷Արդ գիտացին՝ եթէ զամենայն ինչ զոր ետուր ինձ։
⁸Ետու նոցա. եւ նոքա ընկալան, եւ ծանեան ճշմարտութեամբ՝ թէ առ ի քէն ելի. եւ հաւատասցին՝ եթէ դու առաքեցեր զիս։
⁹Արդ ես՝ վասն նոցա աղաչեմ, եւ ոչ վասն աշխարհի աղաչեմ. այլ վասն նոցա զորս ետուրն ինձ. զի քո էին։
¹⁰Եւ որ ինչ իմ է, ամենայն քո է, եւ որ ինչ քո է, այն իմ է. եւ փառաւորեալ եմ ի նոսա։
¹¹Եւ ես ոչ եւս եմ յաշխարհի, եւ նոքա յաշխարհի են. եւ ես՝ առ քեզ գամ. Հայր՝ սուրբ պահեա զնոսա յանուն քո, որով ետուրն ինձ. զի եղիցին մի, որպէս եւ մեք մի եմք։

¹²Մինչ էի յաշխարհի ընդ նոսա, ես պահէի զնոսա յանուն քո՝ որով ետուրն ինձ. եւ պահեցի. եւ ոչ ոք ի նոցանէ կորեաւ, բայց որդին կորստեան, զի գիրն լցցի։
¹³Բայց արդ առ քեզ գամ, եւ զայս խօսիմ յաշխարհի, զի ունիցին զուրախութիւնն իմ լիով յանձինս իւրեանց։
¹⁴Ես ետու նոցա զբանն քո, եւ աշխարհս ատեաց զնոսա. զի չեն յաշխարհէ, որպէս եւ ես չեմ յաշխարհէ։
¹⁵Ոչ զայս աղաչեմ զի բարձցես զնոսա յաշխարհէ, այլ զի պահեսցես զնոսա ի չարէ։
¹⁶Յաշխարհէ աստի չեն, որպէս եւ ես՝ չեմ յաշխարհէ։
¹⁷Սուրբ արա՝ զնոսա ճշմարտութեամբ քով. զի քո բանդ ճշմարտութիւն է։

¹⁸Որպէս զիս առաքեցեր յաշխարհ. եւ ես առաքեցի զնոսա յաշխարհ։
¹⁹Եւ ի վերայ նոցա ես սուրբ առնեմ զանձն իմ. զի եղիցին եւ նոքա սրբեալք ճշմարտութեամբ։
²⁰Այլ ոչ վասն նոցա միայն աղաչեմ, այլ եւ վասն ամենայն հաւատացելոց բանիւն նոցա յիս։
²¹Զի ամենեքին մի իցեն, որպէս դու հայր յիս՝ եւ ես ի քեզ, զի եւ նոքա ի մեզ իցեն։ Զի աշխարհ հաւատասցէ եթէ դու առաքեցեր զիս։
²²Եւ ես զփառսն զոր ետուր ինձ՝ ետու նոցա, զի իցեն մի որպէս եւ մեք մի եմք։
²³Ես ի նոսա, եւ դու՝ յիս, զի եղիցին կատարեալք ի մի։ Եւ գիտասցէ աշխարհ՝ եթէ դու առաքեցեր զիս. եւ սիրեցի զնոսա որպէս դու զիս սիրեցեր։

²⁴Հայր, զորս ետուրն ինձ, կամիմ՝ զի ուր ես եմ, եւ նոքա իցեն ընդ իս. զի տեսանիցեն զփառսն զիմ. զոր ետուրն ցիս. զի սիրեցեր զիս յառաջ քան զլինելն աշխարհի։
²⁵Հայր արդար՝ եւ աշխարհ զքեզ ոչ ծանեաւ. այլ ես զքեզ ծանեայ, եւ նոքա ծանեան՝ եթէ դու առաքեցեր զիս։
²⁶Եւ ծանուցի նոցա զանուն քո՝ եւ ծանուցից. զի սէրն զոր սիրեցեր զիս՝ ի նոսա իցէ, եւ ես ի նոսա։

¹Զայս իբրեւ ասաց Յիսուս, ել աշակերտօքն հանդերձ յայն կոյս ձորոյն Կեդրովնի՝ ուր էր պարտէզ, յոր եմուտ ինքն եւ աշակերտքն իւր։
²Գիտէր եւ Յուդա, որ զնայն մատնելոց էր՝ զտեղին. զի բազում անգամ ժողովեալ էր անդր Յիսուսի աշակերտօքն հանդերձ։
³Եւ Յուդայի առեալ ընդ իւր զգունդն, եւ ի քահանայապետիցն եւ ի փարիսեցւոց սպասաւորս, գայ անդր ջահիւք եւ լապտերօք եւ զինուք։
⁴Իսկ Յիսուս իբրեւ ետես զայն ամենայն եկեալ ի վերայ նորա. ել եւ ասէ ցնոսա. զո խնդրէք։
⁵Պատասխանի ետուն նմա. զՅիսուս Նազովրեցի։ Ասէ ցնոսա Յիսուս. ես եմ։ Կայր ընդ նոսա եւ Յուդա՝ որ մատնէրն զնա։

⁶Իբրեւ ասաց՝ թէ ես եմ, յետս յետս չոգան՝ եւ զարկան զգետնի։
⁷Դարձեալ եհարց զնոսա զո խնդրէք։ Եւ նոքա ասեն զՅիսուս Նազովրեցի։
⁸Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. ասացի ձեզ թէ ես եմ. արդ՝ եթէ զիս խնդրէք՝ թոյլ տուք դոցա երթալ։
⁹Զի լցցի բանն՝ զոր ասաց. թէ զորս ետուրն ցիս, ոչ կորուսից ի նոցանէ եւ ոչ զոք։
¹⁰Իսկ Սիմովն Պետրոս քանզի ունէր սուր, ձգեաց զնա՝ եւ եհար զքահանայապետին ծառայ, եւ ի բաց առ զունկն նորա զաջոյ։ Եւ էր անուն ծառային Մաղքոս։
¹¹Ասէ Յիսուս ցՊետրոս.արկ զսուրդ անդրէն ի պատեանս իւր. զբաժակն զոր ետ ինձ հայր ոչ ըմպիցեմ զնա։

¹²Իսկ գունդն եւ հազարապետն եւ սպասաւորքն Հրէիցն կալան զՅիսուս՝ եւ կապեցին։
¹³Եւ ածին զնա նախ՝ առ Անա, որ էր աներ Կայիափայի. որ քահանայապետն էր տարւոյն այնորիկ։
¹⁴Այս՝ այն Կայիափա էր՝ որ խրատ ետ Հրէից, թէ լաւ է առն միում մեռանիլ ի վերայ ժողովրդեանն։
¹⁵Եւ երթային զհետ Յիսուսի Սիմովն Պետրոս եւ մեւս աշակերտն։ Եւ աշակերտն այն քանզի ծանօթ էր քահանայապետին՝ եմուտ ընդ Յիսուսի ի գաւիթ քահանայապետին։
¹⁶Եւ Պետրոս կայր առ դրանն արտաքոյ։ Ել մեւս աշակերտն՝ որ էր ծանօթ քահանայապետին, եւ ասաց ցդռնապանն՝ եւ եմոյծ ի ներքս զՊետրոս։

¹⁷Ասէ աղջիկն որ դռնապանն էր՝ ցՊետրոս. միթէ՝ եւ դու յաշակերտաց առնն այնորիկ իցես։ Եւ նա ասէ՝ ոչ եմ։
¹⁸Կային անդ ծառայքն եւ սպասաւորք, խարոյկ արկեալ՝ քանզի ցուրտ էր, եւ ջեռնուին. կայր ընդ նոսա եւ Պետրոս՝ եւ ջեռնոյր։
¹⁹Եւ քահանայապետն եհարց ցՅիսուս վասն աշակերտացն՝ եւ վասն վարդապետութեան նորա։
²⁰Պատասխանի ետ նմա Յիսուս. ես՝ յայտնապէս խօսեցայ յաշխարհի. ես յամենայն ժամ ուսուցի ի ժողովրդեանն, եւ ի տաճարի անդ՝ ուր ամենայն Հրեայք ժողովեալ էին, եւ ի ծածուկ ինչ ոչ խօսեցայ։
²¹Զի հարցանես զիս. հարց զայնոսիկ՝ որ լուանն, թէ զինչ խօսեցայ ընդ նոսա. ահաւասիկ նոքա գիտեն զինչ խօսեցայ։

²²Իբրեւ նա զայն ասաց, մի ոմն ի սպասաւորացն որ անդ կայր, ած ապտակ Յիսուսի՝ եւ ասէ. այդպէս պատասխանի տաս քահանայապետիդ։
²³Եւ Յիսուս ասէ ցնա. եթէ չար ինչ խօսեցայ, վկայեա վասն չարին, իսկ եթէ բարի ընդէր հարկանես զիս։
²⁴Եւ առաքեաց զնա Անա կապեալ առ Կայիափա քանայապետ։
²⁵Եւ Սիմովն Պետրոս կայր անդ՝ եւ ջեռնոյր. ասեն ցնա՝ միթէ՝ եւ դու յաշակերտաց անտի նորա իցես։ նա՝ ուրացաւ եւ ասէ՝ թէ չեմ։
²⁶Եւ ասէ մի ոմն ի ծառայից քահանայապետին՝ ազգական այնորիկ, զորոյ զունկն եհատ Պետրոս. Ոչ ես իսկ տեսի զքեզ ի պարտիզի անդ ընդ նմա։
²⁷Դարձեալ ուրացաւ Պետրոս. եւ վաղվաղակի հաւ խօսեցաւ։

²⁸Եւ ածեն զՅիսուս ի վանացն Կայիափայ յապարանս դատաւորին. եւ էր այգուց։ Եւ նոքա ոչ մտին յապարանսն, զի մի պղծիցին, այլ զի ուտիցեն զզատիկն։
²⁹Ել առ նոսա Պեղատոս արտաքս՝ եւ ասէ. զինչ չարախօսութիւն մատուցանէք զառնէն զայնմանէ։
³⁰Պատասխանի ետուն եւ ասեն ցնա. եթէ չէր չարագործ այրն այն, ապա ոչ մատնէաք զնա քեզ։
³¹Ասէ ցնոսա Պեղատոս. առէք զնա դուք, եւ ըստ ձերոց օրինացն դատեցարուք։ Ասեն ցնա Հրեայքն. մեզ չէ արժան սպանանել զոք։
³²Զի լցցի բանն Յիսուսի զոր ասաց, նշանակեալ թէ որով մահու մեռանելոց իցէ։

³³Եմուտ միւսանգամ յապարանսն Պեղատոս, կոչեաց ցՅիսուս եւ ասէ ցնա. Դու ես թագաւորն Հրէից։
³⁴Պատասխանի ետ Յիսուս. ի քէն ասես զայդ, եթէ այլք ասացին քեզ զինէն։
³⁵Պատասխանի ետ Պեղատոս. միթէ եւ ես Հրեայ իցեմ. ազգն քո եւ քահանայապետք մատնեցին զքեզ ինձ, զինչ գործ գործեալ է քո։
³⁶Պատասխանի ետ Յիսուս. իմ արքայութիւն չէ յայսմ աշխարհէ. եթէ յաշխարհէ աստի էր արքայութիւնն իմ, սպասաւորքն իմ մարտնչէին արդեւք՝ զի մի մատնեցայց Հրէից. բայց արդ թագաւորութիւն իմ չէ աստի։

³⁷Ասէ ցնա Պեղատոս. ապա թէ այդպէս իցէ, թագաւոր ոմն ես դու։ Պատասխանի ետ Յիսուս. դու ասես՝ թէ թագաւոր իցեմ. բայց ես յայդ իսկ ծնեալ եմ, եւ ի գոյն իսկ եկեալ եմ յաշխարհ, զի վկայեցից ճշմարտութեանն. ամենայն որ ի ճշմարտութենէ է, լսէ բարբառոյ իմոյ։
³⁸Ասէ ցնա Պեղատոս. զինչ է ճշմարտութիւն։ Զայս իբրեւ ասաց, դարձեալ ել առ Հրէայսն՝ եւ ասէ ցնոսա. ես՝ եւ ոչ մի ինչ պատճառս գտանեմ ի նմա։
³⁹Բայց է ձեր սովորութիւն զի զմի ոք արձակեցից ձեզ ի զատիկս. արդ կամիք զի արձակեցից ձեզ զթագաւորն Հրէից։
⁴⁰Աղաղակեցին ամենեքեան՝ եւ ասէին. մի զդա, այլ զԲարաբբա, եւ էր Բարաբբայն այն աւազակ։

¹Յայնժամ առ Պեղատոս զՅիսուս, եւ գան* եհար։
²Եւ զինուորացն արարեալ պսակ ի փշոց՝ եդին ի գլուխ նորա, եւ զգեցուցին նմա հանդերձ ծիրանի.
³Եւ գային առ նա՝ եւ ասէին, ողջ եր արքայ Հրէից։ եւ հանէին նմա ապտակս։
⁴Ել դարձեալ Պեղատոս արտաքս եւ ասէ ցնոսա. ահա ածեմ զնա արտաքս առ ձեզ, զի գիտասջիք թէ ես՝ վնաս ինչ ի նմա ոչ գտանեմ։
⁵Ել Յիսուս արտաքս, եւ ունէր պսակ ի փշոց՝ եւ հանդերձ ծիրանի։ Եւ ասէ ցնոսա. ահա այրդ՝ ցձեզ։
⁶Իբրեւ տեսին զնա քահանայապետքն եւ սպասաւորք, զաղաղակ բարձին՝ եւ ասեն. ի խաչ հան՝ ի խաչ հան զդա։ Ասէ ցնոսա Պեղատոս. առէք զդա ի ձեզ, եւ ձեզէն հանէք ի խաչ. զի ես՝ ի դմա վնաս ինչ ոչ գտանեմ։

⁷Պատասխանի ետուն նմա Հրէայքն. մեք օրէնս ունիմք. եւ ըստ օրինաց մերոց պարտի մեռանել. զի զանձն իւր որդի Աստուծոյ արար։
⁸Իբրեւ լուաւ զբանս զայսոսիկ Պեղատոս, առաւել եւս երկեաւ։
⁹Եմուտ դարձեալ անդրէն յապարանսն, եւ ասէ ցՅիսուս. ուստի ես դու։ Եւ Յիսուս ոչ ետ նմա պատասխանի։
¹⁰Ասէ ցնա Պեղատոս. Ընդ իս ոչ խօսիս, ոչ գիտես եթէ իշխանութիւն ունիմ հանել զքեզ ի խաչ, եւ իշխանութիւն ունիմ արձակել զքեզ։
¹¹Պատասխանի ետ Յիսուս. ոչ ունէիր դու իշխանութիւն ի վերայ իմ՝ եւ ոչ մի, եթէ ոչ էր տուեալ քեզ ի վերուստ. վասն այնորիկ որ մատնեաց զիս քեզ, նորա մեծ մեղք են։

¹²Եւ յայնմանէ Պեղատոս խնդրէր արձակել զնա, եւ Հրեայքն աղաղակէին՝ եւ ասէին. եթէ զդա՝ արձակես, չես բարեկամ կայսեր։ Ամենայն ոք որ թագաւոր կոչէ զանձն իւր, հակառակ է կայսեր։
¹³Իսկ Պեղատոս իբրեւ լուաւ զբանս զայսոսիկ, ած զՅիսուս արտաքս՝ եւ նստաւ ի վերայ բեմին ի տեղւոջն որ կոչէր Քարայատակ, եւ Եբրայեցերէն Կապ Պաթա։
¹⁴Էր ուրբաթն զատկի. եւ էր ժամ իբրեւ վեցերորդ, եւ ասէ ցՀրեայսն ահա թագաւորդ ձեր՝ ցձեզ։
¹⁵Եւ նոքա աղաղակէին, բարձ ի մէնջ բարձ ի մէնջ՝ եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պեղատոս. ես զթագաւորդ ձեր ի խաչ հանիցեմ, պատասխանի ետուն Քահանայապետքն չիք մեր թագաւոր՝ բաց ի կայսերէ։

¹⁶Յայնժամ ետ զնա ի ձեռս նոցա, զի ի խաչ ելանիցէ։
¹⁷Եւ նոքա առեալ տանէին զնա. եւ բարձեալ էր ինքնին զխաչափայտն, եւ ելանէր ի տեղին՝ որ անուանէր Գագաթան, եւ կոչէր Եբրայեցերէն Գողգոթա։
¹⁸Ուր եւ ի խաչն իսկ հանին զնա. եւ ընդ նմա երկուս եւս այլ աստի եւ անտի, եւ ի միջի զՅիսուս։
¹⁹Գրեաց եւ տախտակ Պեղատոս, եւ եդ ի վերայ խաչին. եւ էր գրեալ. Յիսուս Նազովրեցի Թագաւոր Հրէից։
²⁰Զայս տախտակ ընթերցան բազումք ի Հրէից, զի մօտ էր ի քաղաք անդր տեղին՝ ուր խաչեցաւն Յիսուս. եւ էր գրեալ Եբրայեցերէն՝ Դաղմատարէն՝ եւ Յունարէն։

²¹Ասեն ցՊեղատոս քահանայապետքն Հրէից. մի գրեր թագաւոր Հրէից, այլ թէ նա ասաց՝ թագաւոր եմ Հրէից։
²²Պատասխանի ետ Պեղատոս. զոր ինչ գրեցին՝ գրեցի։
²³Իսկ զինուորքն իբրեւ հանին ի խաչ զՅիսուս, առին զհանդերձս նորա՝ եւ արարին չորս մասունս, իւրաքանչիւր զինուորի մասն։ Իսկ զպատմուճանն քանզի էր առանց կարանի ի վերուստ՝ փոր անկեալ ամենեւին։
²⁴Ասեն ցմիմեանս. մի պատառեսցուք զայդ, այլ արկցուք վիճակս ի վերայ դորա ում եւ ելցէ։ Զի լցցի գիրն որ ասէ. բաժանեցան զհանդերձս իմ յիւրեանս, եւ ի վերայ պատմուճանի իմոյ վիճակ արկին։ Զինուորքն՝ զայն ինչ գործեցին։
²⁵Եւ կային առ խաչին Յիսուսի մայրն նորա, եւ քոյր մօր նորա մարիամ Կղէովպայ, եւ Մարիամ Մագդաղենացի։

²⁶Յիսուս իբրեւ ետես զմայրն եւ զաշակերտն զոր սիրէր՝ զի կայր մօտ. ասէ ցմայրն, կին դու՝ ահա որդի քո։
²⁷Ապա ասէ ցաշակերտն. ահա մայր քո։ Եւ յայնմ ժամանակէ առ աշակերտն զնա՝ առ իւր։
²⁸Յետ այսորիկ իբրեւ գիտաց Յիսուս, եթէ ահա ամենայն ինչ կատարեալ է. զի կատարեսցի գիրն. ասէ՝ ծարաւի եմ։
²⁹Եւ անդ կայր աման ինչ լի քացախով. եւ նոցա սպունգ լցեալ քացախով ընդ լեղւոյ՝ շուրջ եդեալ զմշտկաւ զոպայի, մատուցին ի բերան նորայ։
³⁰Իբրեւ առ Յիսուս զքացախն հանդերձ լեղւովն՝ ասէ. ամենայն ինչ կատարեալ է։

³¹Իսկ Հրէայքն՝ քանզի ուրբաթ էր, զի մի անդէն ի խաչին ագանիցին մարմինքն մինչ ցշաբաթն, զի էր օր մեծ շաբաթուն այնորիկ. աղաչեցին զՊեղատոս զի խորտակեսցեն զբարձս նոցա, եւ բարձցին։
³²Եկին զինուորքն, եւ զառաջնոյն խորտակեցին զբարձս, նոյնպէս եւ զմիւսոյն որ ընդ նմա ի խաչն ելեալ էր։
³³Բայց իբրեւ եկին առ Յիսուս, եւ տեսին զի այն ինչ մեռեալ էր, ոչ խորտակեցին զբարձս նորա։
³⁴Այլ մի ոմն ի զինուորացն տիգաւ խոցեաց զկողս նորա, եւ վաղվաղակի ել արիւն եւ ջուր։
³⁵Եւ որ ետեսն վկայեաց, եւ ճշմարիտ է վկայութիւն նորա. եւ նա գիտէ՝ թէ ճշմարիտ ասէ. զի եւ դուք հաւատասջիք։
³⁶Այս եղեւ, զի լցցի գիրն, եթէ ոսկր նորա մի փշրեսցի։

³⁷Եւ դարձեալ մեւս գիր ասէ, եթէ հայեսցին ի նա՝ յոր խոցեցինն։
³⁸Յետ այսորիկ աղաչեաց զՊեղատոս Յովսէփ որ Յարեմաթեայ էր, աշակերտ Յիսուսի ի ծածուկ վասն ահին Հրէից, զի բարձցէ զմարմինն Յիսուսի, եւ հրամայեաց Պեղատոս, եկին եւ բարձին զնա։
³⁹Եկն եւ Նիկոդեմոս որ եկեալն էր առ Յիսուս ի գիշերի զառաջինն, եւ եբեր զմուռս խառն ընդ հալուէս՝ իբրեւ լտերս հարեւր։
⁴⁰Առին զմարմինն Յիսուսի, եւ պատեցին կտաւովք՝ խնկովքն հանդերձ, որպէս օրէն էր Հրէից պատել։
⁴¹Եւ էր ի տեղւոջն յորում խաչեցաւ՝ պարտէզ. եւ ի պարտիզի անդ գերեզման նոր, յորում ոչ ոք երբէք էր եդեալ։
⁴²Անդ վասն ուրբաթուն Հրէից, զի մօտ էր գերեզմանն՝ եդին զՅիսուս։

¹Եւ ի միաշաբաթւոջն՝ Մարիամ Մագդաղենացի գայ առաւօտուն ընդ արշալուշսն՝ ի գերեզման անդր, եւ տեսանէ զվէմն բարձեալ ի դրաց գերեզմանին։
²Ապա ընթանայ եւ գայ առ Սիմովն Պետրոս՝ եւ առ մեւս աշակերտն զոր սիրէր Յիսուս, եւ ասէ ցնա. բարձին զտէր ի գերեզմանէ անտի, եւ ոչ գիտեմք՝ ուր եդին զնա։
³Ել Պետրոս եւ մեւս աշակերտն՝ եւ գային ի գերեզմանն։
⁴Ընթանային երկոքին ի միասին։ Եւ մեւս աշակերտն յառաջեաց ընթացաւ վաղագոյն քան զՊետրոս՝ եւ եկն նախ ի գերեզմանն։
⁵Եւ խոնարհեալ տեսանէ՝ զի կային անդ կտաւքն, բայց ի ներքս ոչ եմուտ։

⁶Եկն եւ Սիմովն Պետրոս՝ որ գայրն զկնի նորա, եւ եմուտ ի գերեզմանն. եւ տեսանէ զկտաւսն զի կային անդ.
⁷Եւ վարշամակն որ էր ի գլուխ նորա ոչ ընդ այլ կտաւսն կայր, այլ ուրոյն ծալեալ ի մի կողմն։
⁸Յայնժամ եմուտ եւ մեւս աշակերտն, որ եկեալ էր յառաջագոյն ի գերեզմանն, ետես եւ հաւատաց.
⁹Զի չեւ եւս գիտէին զգիրս թէ պարտ է նմա ի մեռելոց յառնել։
¹⁰Չոգան դարձեալ առ միմեանս աշակերտքն։
¹¹Բայց Մարիամ կայր արտաքոյ գերեզմանին՝ եւ լայր։ Եւ մինչդեռ լայր՝ խոնարհեցաւ ի գերեզմանն։
¹²Եւ տեսանէ երկուս հրեշտակս ի սպիտակս. զի նստէին մի ի սնարից, եւ մի՝ յանոտից՝ ուր կայր մարմինն՝ Յիսուսի։

¹³Եւ նոքա՝ ասեն ցնա. կին դու զի լաս. ասէ ցնոսա։ զի բարձին զտէրն իմ ի գերեզմանէ աստի՝ եւ ոչ գիտեմ ուր եդին զնա։
¹⁴Զայս իբրեւ ասաց, դարձաւ ի թիկունս կոյս, եւ տեսանէ զՅիսուս զի կայր, եւ ոչ գիտէր թէ Յիսուս իցէ։
¹⁵Ասէ ցնա Յիսուս. կին դու զի լաս. զո խնդրես։ Նմա՝ այսպէս թուեցաւ՝ թէ պարտիզպանն իցէ։ Ասէ ցնա. տէր եթէ դու բարձեր զնա՝ ասա ինձ ուր եդիր զնա, զի ես առից զնա։
¹⁶Ասէ ցնա Յիսուս. Մարիամ։ Եւ նա՝ դարձաւ եւ ասէ ցնա Եբրայեցերէն րաբբունի, որ թարգմանի՝ վարդապետ։
¹⁷Ասէ ցնա Յիսուս. մի մերձենար յիս, զի չեւ եւս ելեալ եմ առ հայր իմ. այլ երթ դու առ եղբարսն իմ, եւ ասա ցնոսա. ելանեմ ես առ հայր իմ՝ եւ առ հայր ձեր. եւ Աստուածն իմ եւ Աստուած ձեր։

¹⁸Գայ Մարիամ Մագդաղենացի՝ եւ պատմէ աշակերտացն եթէ ետես նա զտէր, եւ զայս ինչ ասաց ցնա։
¹⁹Եւ էր երեկոյ ի միաշաբաթւոջ աւուրն. եւ դրօք փակելովք՝ ուր էին աշակերտքն ժողովեալ վասն ահին Հրէից, եկն Յիսուս եւ եկաց ի միջի նոցա, եւ ասէ ցնոսա. ողջոյն ընդ ձեզ։
²⁰Իբրեւ զայս ասաց, եցոյց նոցա զձեռս եւ զկողսն իւր։ եւ Խնդացին աշակերտքն իբրեւ տեսին զտէր։
²¹Ասէ ցնոսա դարձեալ. Ողջոյն ընդ ձեզ, որպէս առաքեաց զիս հայր իմ եւ ես առաքեմ զձեզ։
²²Եւ զայս իբրեւ ասաց, փչեաց ի նոսա՝ եւ ասէ. առէք հոգի սուրբ։
²³Եթէ ումեք թողուցուք զմեղս, թողեալ լիցի նոցա. եթէ զուրուք՝ ունիցիք, կալեալ լիցի։

²⁴Իսկ Թովմաս՝ մի յերկոտասանիցն անուանեալն երկուորեակ, ոչ էր ընդ նոսա յորժամ եկն Յիսուս։
²⁵Ասէին ցնա այլ աշակերտքն, եթէ տեսաք զտէր։ Եւ նա՝ ասէ ցնոսա. եթէ ոչ տեսից ի ձեռս նորա զնշան բեւեռացն, եւ արկից զմատունս իմ ի տեղիս բեւեռացն, եւ մխեցից զձեռս իմ ի կողս նորա, ոչ հաւատամ։
²⁶Եւ յետ ութ աւուր, դարձեալ էին ի ներքս աշակերտքն, եւ Թովմաս ընդ նոսա. գայ Յիսուս դրօքն փակելովք. եւ եկաց ի մէջ, եւ ասէ. ողջոյն ընդ ձեզ։
²⁷Ապա ասէ ցԹովմաս. բեր զմատունս քո եւ արկ այսր, եւ տես զձեռս իմ, եւ բեր զձեռն քո եւ մխեա ի կողս իմ, եւ մի լինիր անհաւատ՝ այլ հաւատացեալ։
²⁸Պատասխանի ետ Թովմաս՝ եւ ասէ ցնա. Տէր իմ՝ եւ Աստուած իմ։

²⁹Ասէ ցնա Յիսուս. այդ զի տեսերդ զիս՝ եւ հաւատացեր, երանի որոց ոչ իցէ տեսեալ՝ եւ հաւատասցեն։
³⁰Բազում եւ այլ նշանս արար Յիսուս առաջի աշակերտացն իւրոց՝ որ ոչ է գրեալ ի գիրս յայսմիկ։
³¹Այլ այս՝ այնչափ ինչ գրեցաւ. զի հաւատայցէք եթէ Յիսուս Քրիստոս է որդի Աստուծոյ. եւ զի հաւատայցէք, եւ զկեանսն յաւիտենականս ընդունիցիք յանուն նորա։

¹Յետ այսորիկ դարձեալ յայտնեաց զանձն իւր Յիսուս աշակերտացն իւրոց՝ առ ծովեզերբն Տիբերեայ. եւ յայտնեաց այսպէս։
²Էին ի միասին Սիմովն Պետրոս, եւ Թովմաս՝ անուանեալն երկուորեակ, եւ Նաթանայէլ որ ի Կանայ Գալիլեացւոց, եւ որդիքն Զեբեդեայ, եւ այլք յաշակերտաց անտի երկու։
³Ասէ ցնոսա Սիմովն Պետրոս՝ երթամ ձուկն որսալ։ ասեն ցնա գամք եւ մեք ընդ քեզ։ Գնացին եւ մտին ի նաւ, եւ յայնմ գիշերի կալան՝ եւ ոչ ինչ։
⁴Իբրեւ այդ եղեւ՝ կայր Յիսուս յեզր ծովուն, բայց ոչ ծանեան աշակերտքն թէ Յիսուս իցէ։
⁵Ասէ ցնոսա Յիսուս. մանկունք՝ միթէ՝ ունիք ինչ ուտելոյ։ Պատասխանի ետուն եւ ասեն ցնա, ոչ։

⁶Ասէ ցնոսա. արկէք յաջակողմն նաւին զուռկանդ՝ եւ գտանիցէք։ Արկին՝ եւ ոչ կարէին ձգել ի բազմութենէ անտի ձկանցն։
⁷Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս ցՊետրոս. տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին քանզի մերկ էր, եւ ընկեց զինքն ի ծովն։
⁸Եւ այլ աշակերտքն նաւաւն իսկ գային. քանզի չէին հեռի ի ցամաքէն. այլ իբրեւ երկերիւր կանգնաւ, քարշէին զգործիսն հանդերձ ձկամբն։
⁹Իբրեւ ելին ի ցամաք, տեսանեն կրակետղ կայծականց, եւ ձուկն մի ի վերայ, եւ հաց։
¹⁰Ասէ ցնոսա Յիսուս. բերէք ինձ՝ ի ձկանց այտի՝ զոր դուքդ կալարուք այժմիկ։

¹¹Եմուտ Սիմովն Պետրոս, եւ ձգէր զգործին ի ցամաք լի մեծամեծ ձկամբք, հարեւր եւ յիսուն եւ երիւք։ Եւ այնչափ ինչ կայր, եւ ոչ պատառեցաւ գործին։
¹²Ասէ ցնոսա Յիսուս. եկայք ճաշեցէք։ եւ ոչ ոք յաշակերտացն իշխէր հարցանել՝ թէ դու ով ես, զի գիտէին թէ տէրն է։
¹³Գայ Յիսուս՝ եւ առնու զհացն՝ եւ տայ նոցա, նոյնպէս եւ զձուկնն։
¹⁴Զայս երիցս անգամ երեւեցաւ Յիսուս աշակերտացն՝ յարուցեալ ի մեռելոց։
¹⁵Եւ իբրեւ ճաշեցին, ասէ ցՍիմովն Պետրոս Յիսուս. Սիմովն Յովնանու, սիրես զիս առաւել քան զդոսա։ Ասէ ցնա. այո տէր, եւ դու գիտես զի սիրեմ զքեզ։ Ասէ ցնա, արածեա զգառինս իմ։
¹⁶Դարձեալ ասէ ցնա, Սիմովն Յովնանու սիրես զիս։ ասէ ցնա. այո տէր, եւ դու գիտես զի սիրեմ զքեզ։ Ասէ ցնա՝ արածեա զոչխարս իմ։

¹⁷Ասէ ցնա երիցս անգամ. Սիմովն Յովնանու սիրես զիս։ Տրտմեցաւ Պետրոս՝ զի ասաց ցնա երիցս՝ թէ սիրես զիս. եւ ասէ ցնա. տէր դու զամենայն գիտես. եւ դու իսկ՝ զամենայն ճանաչես, եւ եթէ սիրեմ զքեզ։ Ասէ ցնա Յիսուս. արածեա զոչխարս իմ։
¹⁸Ամէն ամէն ասեմ քեզ. զի մինչ մանուկն էիր՝ անձամբ անձին գօտի ածէիր, եւ երթայիր յո եւ կամէիր եւ յորժամ ծերասցիս, ձեռս ի վեր կալցես՝ եւ այլք ածցեն քեզ գօտի, եւ տարցին ուր ոչ կամիցիս։
¹⁹Զայս ասաց՝ նշանակեալ թէ որով մահու փառաւոր առնիցէ զԱստուած։ Եւ զայս իբրեւ ասաց՝ ասէ ցնա եկ զկնի իմ։

²⁰Դարձաւ Պետրոս՝ եւ տեսանէ զաշակերտն զոր սիրէր Յիսուս՝ զի երթայր զկնի, որ եւ անկաւ զլանջօքն նորա՝ եւ ասէ, տէր ով է որ մատնելոցն է զքեզ։
²¹Զնա տեսեալ Պետրոսի, ասէ ցՅիսուս. տէր, իսկ սա զի։
²²Ասէ ցնա Յիսուս. եթէ կամիմ զի կացցէ դա՝ մինչեւ ես գամ. քեզ զի փոյթ է, դու եկ զկնի իմ։
²³Եւ ել բանս այս յեղբարս, եւ համարեցան թէ աշակերտն այն ոչ մեռանիցի. եւ ոչ ասաց նմա Յիսուս, եթէ ոչ մեռանիցի. այլ թէ կամիմ ես թէ կացցէ դա մինչեւ ես գամ։
²⁴Այս աշակերտ է որ վկայէ վասն այսոցիկ. որ եւ գրեացն իսկ զայսոսիկ. եւ գիտեմք, եթէ ճշմարիտ է վկայութիւն նորա։

²⁵Բայց է եւ այլ ինչ բազում զոր արար Յիսուս, զոր եթէ գրեալ էր մի ըստ միոջէ, կարծեմ թէ՝ եւ ոչ աշխարհս բաւական էր տանել զգիրսն, որ թէ գրեալ էին։