¹Յամին երրորդի թագաւորու(թ)ե(ա)ն յովակիմայ արքայի յուդայ. ե́կն նաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելացւոց յե(րուսաղէ)մ, եւ պաշարեաց զնա։
²Եւ ետ տ(է)ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) զյովակիմ արքայ յուդայ, եւ ՛ի մասնէ սպասուց տանն ա(ստուծո)յ։ եւ տարա́ւ զայն յերկիրն սենայար ՛ի տուն աստուծոյ իւրոյ. եւ զսպասն եմո́յծ ՛ի տուն գանձի աստուծոյ իւրոյ։
³Եւ ասէ թագաւորն ցաղփանէս ներքինապետ իւր, ածել յորդւոց գերութե(ա)ն ի(սրայէ)լի, եւ ՛ի զաւակէ թագաւորութե(ա)ն, եւ ՛ի պարթեւաց,

⁴մանկունս անարատս՝ գեղեցիկս երեսօ́ք, եւ խելամուտս ա(մենայ)ն իմաստութե(ան)՝ եւ հմուտս գիտու(թ)ե(ան), մտավարժս հանճարով՝ եւ զօրաւորս, կա́լ ՛ի տաճարին առաջի թագաւորին. եւ ուսուցանել ն(ո)ց(ա) դպրութի(ւն), եւ զլեզու քաղդէացւոց։
⁵Եւ կարգեաց ն(ո)ց(ա) թագաւորն ռոճիկս օր ըստ օրէ ՛ի սեղանո́յ արքայի, եւ ՛ի գինւոյ զոր ինքն ըմպէր. սնուցանել զնոսա ամս երիս. եւ ապա́ կացուցանել առաջի թագաւորին։
⁶Եւ էին ՛ի ն(ո)ս(ա) յորդւոցն յուդայ՝ դանիէլ, եւ անանիա, եւ միսայէլ, եւ ազարիա։
⁷եւ եդ ն(ո)ց(ա) ներքինապետն անուանս. դանիելի՝ բաղտասար. եւ անանիայի՝ սեդրաք, եւ միսայելի՝ միսաք, եւ ազարիայ՝ աբեդնագով։

⁸Եւ ե́դ դանիէլ ՛ի մտի իւրում չճաշակել ՛ի սեղանոյ թագաւորին, եւ ո́չ ՛ի գինւոյ ըմպելւոյ ն(ո)ր(ա)։ եւ աղաչեաց զներքինապետն զի մի́ ճաշակեսցէ։
⁹Եւ ետ ա(ստուա)ծ զդանիէլ ՛ի շնորհս եւ յողորմու(թ)ի(ւն) առաջի ներքինապետին։
¹⁰Եւ ասէ ներքինապետն ցդանիէլ. երկնչի́մ ես ՛ի տ(եառ)նէ իմմէ արքայէ, որ կարգեաց ձեզ զկերակուրդ ձեր եւ զըմպելի. գուցէ́ տեսանիցէ զերեսս ձեր տրտմագոյնս քան զայլոց մանկանց հասակակցաց ձերոց. եւ առնիցէք զիս գլխապա́րտ թագաւորին։
¹¹Եւ ասէ դանիէլ ցամաղասադ, զոր կացուցեալն էր ներքինապետն ՛ի վ(ե)ր(այ) դանիելի՝ եւ անանիայ՝ եւ միսայելի՝ եւ ազարիայ։
¹²Աղէ փորձեա́ զծառայս քո աւուրս տա́սն, եւ տացեն մեզ ունտս՝ եւ կերիցուք, եւ ջո́ւր արբցուք։

¹³եւ երեւեսցին առաջի քո գոյնք մեր, եւ դոյն մանկանցդ՝ որ ուտեն զսեղան թագաւորին. եւ ո(ր)պ(էս) տեսանիցես արասջի́ր ընդ ծառայս քո։
¹⁴Եւ անսա́ց ն(ո)ց(ա)՝ եւ փորձեաց զն(ո)ս(ա) աւուրս տասն։
¹⁵եւ յետ կատարելոյ աւուրցն տասանց, երեւեցան երեսք ն(ո)ց(ա) նմա՝ բարիք, եւ հզօրք մարմնով քան զա(մենայ)ն մանկունսն որ ուտէին զսեղան թագաւորին։
¹⁶Եւ առնոյր ամեղասագ զընթրիս ն(ո)ց(ա), եւ զգինի ըմպելւոյ ն(ո)ց(ա), եւ տայր ունտս չորեցունց մանկանցն։
¹⁷Եւ ետ ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ իմաստու(թ)ի(ւն) եւ հանճար յա(մենայ)ն դպրութե(ան)՝ եւ իմաստու(թ)ե(ան)։ եւ դանիէլ խելամուտ էր ա(մենայ)ն տեսլեան երազոց։

¹⁸Եւ յետ կատարածի աւուրցն՝ հրամա́ն ետ թագաւորն ածել զնա. եւ ա́ծ զն(ո)ս(ա) ներքինապետն առաջի նաբուքոդոնոսորայ.
¹⁹եւ խօսեցաւ ը(ստ) ն(ո)ս(ա) արքայն։ Եւ ո́չ գտան յա(մենայ)նի նման դանիելի՝ եւ անանիայ՝ եւ միսայելի՝ եւ ազարիայ։ եւ կային առաջի թագաւորին։
²⁰եւ յա(մենայ)ն բանս իմաստու(թ)ե(ան) եւ գիտութե(ան) զոր խնդրէր ՛ի նոցանէ թագաւորն՝ գտանէր զնոսա տասնպատիկ առաւե́լ քան զա(մենայ)ն գէտս եւ զմոգս որ էին ՛ի թագաւորութե(ան) ն(ո)ր(ա)։
²¹Եւ եղեւ դանիէլ մինչեւ յամս կիւրոսի արքայի։

¹Յամին երկրորդի թագաւորոթե(ան) իւրոյ, ետես երա́զ նաբուքոդոնոսոր. եւ յիմարեցա́ւ ոգի ն(ո)ր(ա), եւ քուն հատա́ւ ՛ի նմանէ։
²Եւ ասէ թագաւորն. կոչեցէ́ք զգէտս, եւ զմոգս, եւ զկախարդս, եւ զքաղդեայս, պատմե́լ թագաւորին զերազ իւր։ եւ եկին կացին առաջի թագաւորին։
³Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) թագաւորն։ երա́զ տեսի, եւ յիմարեցաւ ոգի իմ խելամուտ լինել երազոյն։
⁴Եւ խօսեցան քաղդեայն ընդ թագաւորին ասորերէն. արքայ յաւիտեա́ն կեաց. ասա́ դու զերազն ծառայից քից, եւ մեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ասասցո́ւք։
⁵Պատասխանի ետ արքայն եւ ասէ ցքաղդեայսն. բանն վերացա́ւ յինէն. արդ եթէ ո́չ ցուցանիցէք ինձ զերազն՝ եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)՝ ՛ի կորուստ լինիցիք, եւ տունք ձեր յաւա́ր լինիցին։

⁶ապա թէ զերազն՝ եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ցուցանիցէք ինձ՝ պարգեւս եւ տուրս բազումս՝ եւ պատի́ւս առնուցուք յինէն։ բայց միայն զերազն եւ զմեկնութի(ւն) նորա պատմեցէ́ք ինձ։
⁷Պատասխանի ետուն կրկին անգամ, եւ ասեն. ասասցէ արքայ զերազն ծառայից իւրոց, եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) պատմեսցուք։
⁸Պատասխանի ետ արքայ եւ ասէ. ճշմարտի́ւ գիտեմ եթէ ժամավաճառ լինիք, զի տեսէք թէ բանն վերացաւ յինէն։
⁹արդ՝ եթէ զերազն ո́չ պատմիցէք ինձ, գիտեմ զի բան սուտ եւ զեղծուցանելի՝ միաբանեալ էք ասել առաջի իմ մինչեւ ժամանակն անցցէ։ ասացէ́ք ինձ զերազն իմ, եւ գիտացից եթէ եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) պատմելո́ց էք ինձ։

¹⁰Պատասխանի ետուն միւսանգամքաղդեացիք առաջի թագաւորին՝ եւ ասեն. ո́չ գոյ մարդ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի՝ որ զբա́ն թագաւորի կարօղ է ցուցանել։ զի ա(մենայ)ն թագաւոր մեծ եւ իշխան, բան՝ զայդպիսի ո́չ հարցանէ ցգէտ՝ եւ ցմոգ՝ եւ ցքաղդեայ։
¹¹զի բան զոր արքայ հարցանէ՝ ծանր է. եւ ա́յլ ոք չի́ք որ պատմիցէ զայդ առաջի արքայի, բայց եթէ դիքն որոց ո́չ է բնակու(թ)ի(ւն) ՛ի մէջ ա(մենայ)ն մսեղեաց։
¹²Յայնժամ թագաւորն բարկութ(եամ)բ բազմաւ ասաց կոտորել զա(մենայ)ն իմաստունս բաբելացւոց։
¹³եւ հրամանն ել, եւ իմաստունքն կոտորէին։ եւ խնդրէին զդանիէլ՝ եւ զբարեկամս ն(ո)ր(ա) սպանանել։

¹⁴Յայնժամ դանիէլ խօսեցաւ խորհուրդ եւ խրատ ը(ստ) արիովքայ դահճապետին արքային որ ելեալ կոտորէ́ր զիմաստունս բաբելացւոց՝ իշխան թագաւորին։
¹⁵եհա́րց զնա եւ ասէ. վ(ա)ս(ն) է՞ր ել հրամանդ այդ խիստ յերեսաց արքայի։ եւ յայտնեաց զբանն արիովք դանիելի։
¹⁶Եւ ասէ դանիէլ. մո́ւտ եւ աղաչեա́ զարքայն, զի տացէ նմա ժամ. եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) պատմեսցէ թագաւորին։
¹⁷Եւ եմուտ դանիէլ ՛ի տուն իւր. եւ անանիայ եւ ազարիայ եւ միսայելի բարեկամաց իւրոց՝ եցո́յց զբանն։
¹⁸եւ խնդրէին գթութի(ւն) յա(ստուծո)յ երկնից, զի մի́ կորիցէ դանիէլ՝ եւ բարեկամք իւր ընդ այլ իմաստունս բաբելաթւոց։

¹⁹Յայնժամ դանիելի ՛ի տեսլեան գիշերոյ յայտնեցաւ խորհուրդն։ եւ օրհնեաց զա(ստուա)ծ երկնից դանիէլ,
²⁰եւ ասէ. եղիցի անուն տ(եառ)ն օրհնեալ յաւիտենից մինչեւ յաւիտեանս. զի իմաստու(թ)ի(ւն) եւ հանճար եւ զօրութի(ւն)՝ ն(ո)ր(ա) է։
²¹եւ նա փոփոխէ զժամանակս՝ եւ զժամս. կացուցանէ զթագաւորս եւ փոփոխէ. տա́յ իմաստութի(ւն) իմաստնոց՝ եւ խորհուրդ խորհրդականաց։
²²ինքն յայտնէ զխորինս՝ եւ զգաղտնիս. գիտէ որ կայ ՛ի խաւարի եւ լոյս ընդ նմա։
²³Զքէն ա(ստուա)ծ հարցն մերոց գոհանամ եւ օրհնեմ. զի իմաստութի(ւն) եւ զօրութի(ւն) ետուր ինձ. եւ ծանուցեր ինձ որինչ աղօթիւք խնդրեցաք մեք ՛ի քէն. եւ զտեսիլ թագաւորին ցուցեր ինձ։

²⁴Եւ եմո́ւտ դանիէլ առ արիովք՝ զոր կացուցեալ էր թագաւորին կորուսանել զիմաստունս բաբելացւոց։ եւ ասաց ցնա զիմաստունս բաբելացւոց մի́ կոտորեր. բայց զիս տա́ր առաջի թագաւորին, եւ ես պատմեցից զմեկնու(թ)ի(ւն)ն թագաւորին։
²⁵Յայնժամ արիովք փութապէ́ս տարաւ զդանիէլ առաջի թագաւորին, եւ ասէ ցնա. գտի́ այր մի յորդւոց գերութե(ա)ն հրէաստանի, որ զմեկնու(թ)ի(ւն)ն պատմեսցէ արքայի։
²⁶Պատասխանի ետ թագաւորն եւ ասէ ցդանիէլ՝ որում անուն էր բաղտասար։ եթէ կարօ՞ղ իցես պատմել ինձ զերազն զոր տեսի՝ եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։

²⁷Պատասխանի́ ետ դանիէլ առաջի թագաւորին՝ եւ ասէ. զխորհուրդդ զայդ զոր արքայ հարցանէ, ո́չ է իմաստնոց՝ եւ մոգուց՝ եւ գիտաց՝ եւ ըղձից՝ պատմել առաջի արքայի։
²⁸այլ գոյ ա(ստուա)ծ յերկինս՝ որ յայտնէ զխորհուրդս։ եւ եցո́յց նաբուքոդոնոսորայ արքայի՝ որինչ լինելոց է յաւուրս յետինս։ Երազն եւ տեսիլ գլխոյ քոյ յանկողնի քում, ա́յս է արքայ։
²⁹Խորհուրդք քո մտայո́յզ առնէին զքեզ յանկողնի քում, թէ զի́նչ լինելոց է́ յետ այսորիկ։ եւ յայտնիչն խորհրդոց եցո́յց քեզ զինչ լինելոց է։
³⁰Եւ ինձ՝ ո́չ առ իմաստու(թ)ե(ան) ինչ՝ որ իցէ յիս քան յա(մենայ)ն կենդանիս՝ յայտնեցաւ խորհուրդն. այլ վ(ա)ս(ն) ցուցանելոյ արքայի զմեկնու(թ)ի(ւն)ն, զի ծանիցես զխորհուրդս սրտի քոյ։

³¹Դու ա́րքայ տեսանէիր. եւ ահա պատկեր մի մե́ծ պատկեր. եւ երեսք ն(ո)ր(ա) եւ տեսիլ ն(ո)ր(ա) ահագի́ն յոյժ։ եւ կա́յր առաջի քո. ահաւո́ր էր յոյժ պատկերն։
³²Որոյ գլուխն յոսկւոյ սրբոյ։ ձեռքն եւ լանջքն եւ բազուկք իւր՝ արծաթիք։ մէջք ն(ո)ր(ա) եւ բարձք՝ պղնձիք։
³³եւ սրունքն՝ երկաթիք։ եւ ոտքն՝ կէսն յերկաթոյ՝ եւ կէսն ՛ի խեցւոյ։
³⁴Հայէիր մինչեւ հատաւ վէմ առանց ձեռին՝ եւ եհար զպատկերն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկաթեղէն եւ խեցեղէն ոտիցն՝ եւ մանրեա́ց զն(ո)ս(ա) ՛ի սպառ։

³⁵Յայնժամ առհասարակ մանրեցան՝ խեցին եւ երկաթ, պղինձն եւ արծաթ՝ եւ ոսկին, եւ եղեն իբրեւ զփոշի́ կալոյ ամարայնոյ։ եւ ա́ռ զն(ո)ս(ա) սաստկու(թ)ի(ւն) հողմոյ. եւ տեղի ո́չ գտանէր ն(ո)ց(ա)։ Եւ վէմն որ եհար զպատկերն՝ եղեւ լեառն մեծ, եւ ելից զա(մենայ)ն երկիր։
³⁶Ա́յս է երազն։ եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)՝ ասասցո́ւք առաջի արքայի։
³⁷Դու ես արքայ՝ արքայից արքայ. որում ա(ստուա)ծ երկնից թագաւորու(թ)ի(ւն) հզօր եւ պատուակա́ն ետ,
³⁸եւ ընդ ա(մենայ)ն տեղիս ուր բնակեալ են որդիք մարդկան. զգազանս վայրի՝ եւ զթռչունս երկնից՝ եւ զձկունս ծովու ետ ՛ի ձեռս քո։ եւ կացոյց զքեզ տէ́ր ա(մենայ)նի։ Դո́ւ ես գլուխն ոսկի։

³⁹եւ զկնի քո յարիցէ ա́յլ թագաւորութի(ւն) խոնարհագոյն քան զքեզ։ եւ թագաւորութի(ւն)ն երրորդ՝ որ է պղինձն՝ տիրեսցէ ա(մենայ)ն երկրի։
⁴⁰եւ թագաւորութի(ւն)ն չորրորդ՝ հզօր իբրեւ զերկաթ. զոր օրինակ երկաթ մանրէ եւ մալէ զա(մենայ)ն, նոյնպէս մանրեսցէ́ եւ մալեսցէ զա(մենայ)ն։
⁴¹Եւ զի տեսանէիր զոտսն եւ զմատունսն, կէս կողմն յերկաթոյ, եւ կէս կողմն ՛ի խեցւոյ. թագաւորութի(ւն)ն բաժանեալ լիցի. եւ յարմատոյ երկաթոյն եղիցի ՛ի նմա, զոր օրինակ տեսանէիր զերկաթն ընդ խեցին խառնեալ։
⁴²Եւ մատունք ոտիցն՝ կողմն մի յերկաթոյ, եւ կողմն մի ՛ի խեցւոյ. մի կողմն թագաւորու(թ)ե(ա)ն հզօ́ր կայցէ. եւ ՛ի նմանէ եղիցի ջախջախն։

⁴³զի տեսանէիր զերկաթն ը(ստ) խեցին խառնեալ. եղիցին խառն ՛ի զավակէ մարդկան, եւ ՛ի միմեանս ո́չ յարիցեն. զոր օրինակ ո́չ խառնի երկաթ ընդ խեցի։
⁴⁴Եւ յաւուրս թագաւորացն այնոցիկ յարուսցէ ա(ստուա)ծ երկնից թագաւորու(թ)ի(ւն)՝ որ յաւիտեանս ո́չ եղծանիցի. եւ թագաւորութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ազգի այլում ո́չ մնասցէ։ մանրեսցէ եւ հոսեսցէ́ զա(մենայ)ն թագաւորու(թ)ի(ւն)ս, եւ ինքն կացցէ́ յաւիտեանս։
⁴⁵Ո(ր)պ(էս) տեսանէիր՝ զի ՛ի լեռնէն հատաւ վէմն առանց ձեռին, եւ մանրեաց զխեցին եւ զերկաթ՝ զպղինձն եւ զարծաթ եւ զոսկի։ Ա(ստուա)ծ մեծ եցո́յց արքայի որինչ լինելոց է առ յապա. եւ ճշմարիտ է երազն՝ եւ հաւատարի́մ մեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։

⁴⁶Յայնժամ արքայն նաբուքոդոնոսոր անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց, եւ երկի́ր եպագ դանիելի. եւ զոհս եւ խունկս անուշութե հրամայեաց մատուցանել նմա։
⁴⁷Պատասխանի ետ թագաւորն եւ ասէ ցդանիէլ. արդարեւ՝ ա(ստուա)ծն ձեր՝ նա́ է ա(ստուա)ծ աստուծոց՝ եւ տ(է)ր տերանց՝ եւ թագաւոր թագաւորաց, որ յայտնէ́ զխորհուրդս։ զի յայտնել կարացեր զխորհուրդդ զայդ։
⁴⁸Եւ մեծացո́յց թագաւորն զդանիէլ, եւ պարգեւս մեծամեծս եւ բազումս ետ նմա. եւ կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) աշխարհին բաբելացւոց, եւ իշխան նախարարացն։ եւ ՛ի վերայ ամենայն իմաստնոցն բաբելացւոց։

⁴⁹Եւ դանիէլ խնդրեաց յարքայէ, եւ կացոյց ՛ի վերայ գործոց աշխարհին բաբելացւոց՝ զսեդրաք, միսաք, եւ զաբեդնագով։ եւ դանիէլ է́ր ՛ի դրան արքային։

¹Յամին ութուտասներորդի նաբուքոդոնոսորայ արքայի, արա́ր պատկեր ոսկի. բարձրութի(ւն) նորա վաթսո́ւն կանգուն, եւ լայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) կանգուն վեց։ եւ կանգնեաց զնա ՛ի դաշտին դէարայ յաշխարհին բաբելացւոց։
²Եւ արձակեաց ժողովել զզօրավարս, եւ զզօրագլուխս, եւ զկուսակալս, զպետս եւ զբռնաւորս եւ զգործակալս՝ եւ զա(մենայ)ն իշխանս աշխարհաց գա́լ ՛ի նաւակատիս պատկերին՝ զոր կանգնեաց արքայն նաբուքոդոնոսոր։

³Եւ ժողովեցան կուսակալք, զօրավարք եւ զօրագլուխք՝ պե́տք եւ բռնաւորք. մեծամեծք՝ գործակալք, եւ ա(մենայ)ն իշխանք աշխարհաց, գա́լ ՛ի նաւակատիս պատկերին՝ զոր կանգնեա́ց արքայն նաբուքոդոնոսոր։ եւ կային առաջի պատկերին զոր կանգնեաց արքայն նաբուքոդոնոսոր։
⁴Եւ քարո́զ կարգայր զօրութ(եամ)բ եւ ասէր՝ ձե́զ ասի ազգք եւ ազինք եւ լեզուք։
⁵յորժամ լսիցէք զձայն փողոյ՝ սրընկի՝ թմբկի՝ եւ քնարի՝ եւ տաւղի եւ զերգոց միաբանու(թ)ե(ան), եւ զա(մենայ)ն ազգաց արուեստականաց, անկանիջիք եւ երկիրպագանիջիք պատկերին զոր կանգնեաց նաբուքոդոնոսո́ր արքայ։
⁶Եւ որ ո́չ անկեալ երկի́ր պագանիցէ՝ ՛ի նմին ժամու ընկեսցի ՛ի հնոցն հրո́յն բորբոքելոյ։

⁷Եւ եղեւ իբրեւ լուան ազգքն զձայն փողոյն՝ զսրընկին զտաւղի, եւ զնուագարանաց, եւ զա(մենայ)ն ազգաց արուեստականաց, անկանէին ա(մենայ)ն ազգքն եւ ազինք եւ լեզուք՝ եւ երկի́ր պագանէին պատկերին ոսկւոյ զոր կանգնեաց արքայն նաբուքոդոնոսոր։
⁸Յայնժամ մատեան արք քաղդեացիք՝ եւ եղեն չարախօս զհրէից առ նաբուքոդոնոսորայ,
⁹եւ ասեն. Ա́րքայ՝ յաւիտեա́ն կեաց։
¹⁰դու հրաման ետուր ա(մենայ)ն մարդոյ՝ որ լսիցէ զձայն փողոյ՝ զսրընկի՝ եւ զքնարի՝ եւ զտաւղի՝ եւ նուագարանաց. եւ զա(մենայ)ն ազգաց արուեստականաց։
¹¹եւ որ ո́չն անկեալ երկիրպագանիցէ պատկերին ոսկւոյ՝ անկցի ՛ի հնոց հրո́յն բորբոքելոյ։

¹²Արդ՝ ե́ն աստ ա́րք հրէայք՝ զորս կացուցեր ՛ի վ(ե)ր(այ) գործոց աշխարհիս բաբելացւոց, սեդրաք, միսաք, եւ աբեդնագով. որ ո́չ հնազանդեցան հրամանի քում ա́րքայ. եւ զդիս քո ո́չ պաշտեն, եւ պատկերիդ ոսկւոյ զոր կանգնեցեր՝ երկիր ո́չ պագանեն։
¹³Յայնժամ նաբուքոդոնոսոր սրտմտու(թեամ)բ եւ բարկու(թեամ)բ հրամայեաց ածե́լ զսեդրաք՝ միսաք՝ եւ զաբեդնագով։եւ ածին առաջի թագաւորին։
¹⁴Պատասխանի ետ նաբուքոդոնոսոր՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). թէ արդարեւ՞ սեդրաք միսաք եւ աբեդնագով, զդի́ս իմ ո՞չ պաշտիցէք՝ եւ պատկերին ոսկւոյ զոր կանգնեցի երկիր ո՞չ պագանիցէք։

¹⁵Բայց արդ՝ եթէ պատրաստք լինիցիք, զի յորժամ լսիցէք զձայն փողոյ սրընկի եւ թմբկի եւ քնարի, եւ զմիաբանու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն ազգաց արուեստականաց, անկանիցիք եւ երկի́ր պագանիցէք պատկերին զոր արարի։ ապա թէ ո́չ պագանիցէք երկիր՝ ՛ի նմին ժամու անկանիցիք ՛ի հնո́ց հրոյն բորբոքելոյ. եւ ո՞վ է ա(ստուա)ծ՝ որ փրկէ զձեզ ՛ի ձեռաց իմոց։
¹⁶Պատասխանի ետուն՝ սեդրաք, միսաք, եւ աբեդնագով. եւ ասեն ցարքայ նաբուքոդոնոսոր։ ո́չինչ է պիտոյ վ(ա)ս(ն) բանիդ այդորիկ տալ քեզ պատասխանի։
¹⁷զի է́ մեր ա(ստուա)ծ յերկինս՝ զոր մեքն պաշտեմք. կարօղ է փրկել զմեզ ՛ի հնոցէ հրոյդ բորբոքելոյ, եւ ՛ի ձեռաց քոց արքայ՝ ապրեցուցանել զմեզ։

¹⁸ապա թէ ոչ՝ այս ինչ յայտնի́ լիցի քեզ արքայ՝ զի զդիս քո մեք ո́չ պաշտեմք, եւ պատկերիդ ոսկւոյ զոր կանգնեցեր՝ երկիր ո́չ պագանեմք։
¹⁹Յայնժամ նաբուքոդոնոսոր լի́ եղեւ սրտմտութ(եամ)բ. եւ գոյն երեսաց ն(ո)ր(ա) շրջեցա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեդրաքայ միսաքայ եւ աբեդնագովի։ եւ ասէ՝ ջեռուցէ́ք զհնոցն եւթնապատիկ, զի մինչեւ ՛ի վախճան այրեսցին։
²⁰եւ արք հինգ՝ զօրաւո́րք զօրութ(եամ)բ՝ կապեսցեն զսեդրաք միսաք եւ զաբեդնագով՝ արկանե́լ ՛ի հնոց հրոյն բորբոքելոյ։
²¹Յայնժամ արքն այնոքիկ կապեցան պատմուճանօք եւ վարտեօք, արտախուրակօք եւ զանկապանօք իւրեանց, եւ ընկեցան ՛ի մէջ հնոցի հրոյն բորբոքելոյ։

²²զի հրաման թագաւորին սաստկանայր, եւ հնոցն բորբոքէր եւթնպատի́կ առաւել յոյժ։
²³Եւ երեքեան նոքա՝ սեդրաք, միսաք, եւ աբեդնագով, անկա́ն ՛ի մէջ հնոցին կապեալք։
²⁴գնային ՛ի մէջ հրոյն։ օրհնէին եւ գովէին զտ(է)ր ա(ստուա)ծ։
²⁵Յարեա́ւ ազարիա, եւ կաց յաղօթս ա́յսպէս. եբա́ց զբերան իւր ՛ի մէջ հրոյն՝ եւ ասէ։
²⁶Օրհնեա́լ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն մերոց, գովեալ եւ փառաւորեալ է անուն քո յաւիտեանս.
²⁷զի արդա́ր ես յա(մենայ)նի զոր ածեր ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ ա(մենայ)ն գործք քո ճշմարիտ են։ եւ ուղի́ղ են ճանապարհք քո, եւ ա(մենայ)ն դատաստանք քո ճշմարտութի(ւն)։

²⁸եւ իրաւունս ճշմարտու(թ)ե(ան) արարեր ըստ ա(մենայ)նի զոր արարեր մեզ, եւ քաղաքին սրբոյ հարցն մերոց ե(րուսաղէ)մի։ Զի ճշմարտութ(եամ)բ եւ յիրաւի́ ածեր զայս ա(մենայ)ն վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց։
²⁹զի մեղաք եւ անօրինեցաք յապստամբ լինելն ՛ի քէն, եւ առաւել մեղաք յա(մենայ)նի.
³⁰եւ պատուիրանաց քոց ո́չ անսացաք։ Ո́չ պահեցաք եւ ո́չ արարաք ո(ր)պ(էս) պատուիրեցեր մեզ՝ զի բարի լինիցի մեզ։
³¹եւ զա(մենայ)ն զոր ածեր ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ զա(մենայ)ն զոր արարեր մեզ՝ արդա́ր դատաստանաւ արարեր։
³²Եւ մատնեցեր զմեզ ՛ի ձեռս թշնամեաց մերոց, անօրինաց խստաց եւ ապստամբողաց. եւ թագաւորի՝ անիրաւի եւ չարի́ քան զա(մենայ)ն երկիր։

³³Եւ արդ ո́չ գոյ մեզ բանալ զբերանս մեր, զի ամօթ եւ նախատինք եղաք ծառայից քոց պաշտօնէից։
³⁴Այլ մի́ մատներ զմեզ ՛ի սպառ վասն անուան քոյ, եւ մի́ ցրեր զուխտ քո,
³⁵եւ մի́ ՛ի բացէ́ առներ զողորմու(թ)ի(ւն)ս քո ՛ի մէնջ։ Վ(ա)ս(ն) աբրահամու սիրելւոյ քոյ եւ վ(ա)ս(ն) իսահակայ ծառայի քոյ՝ եւ վ(ա)ս(ն) ի(սրայէ)լի սրբոյ քոյ.
³⁶որոց խոստացար բազմացուցանել զզաւակ ն(ո)ց(ա) իբրեւ զաստեղս երկնից, եւ իբրեւ զաւազ առ ափն ծովու։
³⁷Եւ արդ տ(է)ր՝ նուաղեցա́ք քան զա(մենայ)ն ազգս։ եւ եմք տառապեալք յա(մենայ)ն երկրի այսօր վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց։

³⁸եւ ո́չ գոյ ՛ի ժամանակի յայսմիկ իշխան՝ մարգարէ՝ եւ առաջնորդ. ո́չ ողջակէզք եւ ո́չ զոհք, եւ ո́չ պատարագք եւ ո́չ խունկք. եւ ո́չ տեղի տալոյ երախայրիս առաջի քո,
³⁹եւ գտանել զողորմու(թ)ի(ւն)։ Այլ անձամբք բեկելովք՝ եւ հոգւովք տառապանաց ընդունելի լիցուք
⁴⁰իբրեւ զողջակէզս խոյոց եւ զուարակաց. եւ իբրեւ զբիւրաւորս դառանց պարարտաց։ ա́յնպէս եղիցի պատարագս մեր այսօր առաջի քո լինել կատարեալ զկնի քո, զի չի́ք ամօթ յուսացելոցս ՛ի քեզ։
⁴¹Եւ արդ գամք զհետ քո ա(մենայ)ն սրտիւք մերովք, եւ երկնչիմք մեք ՛ի քէն, եւ խնդրեմք զերեսս քո.
⁴²մի́ յամօթ առներ զմեզ։ այլ արա́ ընդ մեզ ըստ հեզու(թ)ե(ան) քում, եւ ըստ բազում ողորմութե(ան) քում։

⁴³եւ փրկեա́ զմեզ վասն սքանչելեաց քոց. եւ տո́ւր փառս անուան քում տ(է)ր։
⁴⁴Եւ յամօ́թ լիցին ամենեքեան ոյք ցուցանեն չարիս ծառայից քոց, եւ ամաչեսցեն յա(մենայ)ն բռնու(թ)ե(ան) իւրեանց. եւ զօրութի(ւն) ն(ո)ց(ա) խորտակեսցի́։
⁴⁵եւ ծանիցեն զի դո́ւ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ միայն, եւ փառաւորեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն տիեզերաց։
⁴⁶Եւ ո́չ դադարէին որք արկին զն(ո)ս(ա) սպասաւորք թագաւորին՝ զհնոցն բորբոքելոյ, նաւթի́ւ եւ ձոթով եւ վշով եւ որթով։
⁴⁷եւ ելանէր դիզանայր բոցն ՛ի վերոյ քան զհնոցն ՛ի քառասուն եւ յինն կանգուն.
⁴⁸եւ շրջէր պատէր շուրջ զհնոցաւն. եւ այրէր զորս գտանէր ՛ի քաղդէացւոց անտի։

⁴⁹Եւ հրեշտակ ա(ստուծո)յ էջ եկաց ընդ ազարիանս ՛ի հնոցի անդ, եւ թօթափեաց զբոց հրոյն ՛ի հնոցէ անտի։
⁵⁰եւ արար ՛ի մէջ հնոցին իբրեւ զհողմ որ ցօղագին շնչիցէ, եւ ո́չ մերձենայր ամենեւին հուրն ՛ի ն(ո)ս(ա), ո́չ տրտմեցուցանէր եւ ո́չ նեղէր զն(ո)ս(ա)։
⁵¹Յայնժամ երեքեան իբրեւ ՛ի միոջէ բերանոյ, օրհնէին եւ գովէին եւ փառաւո́ր առնէին զա(ստուա)ծ ՛ի մէջ հնոցին՝ եւ ասէին։
⁵²Օրհնեալ ես դու տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն մերոց, գովեալ եւ առաւել բարձրացեալ յաւիտեանս։ եւ օրհնեալ է անուն ս(ուր)բ փառաց քոց. գովեալ եւ ա(սէին)։
⁵³Օրհնեալ ես ՛ի տաճարի փառաց սրբու(թ)ե(ան) քոյ, գովեալ եւ (ասէին)։
⁵⁴Օրհնեալ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) աթոռոց արքայութե(ան) քոյ. գովեալ եւ ա(սէին)։

⁵⁵Օրհնեալ ես որ հայիս յանդունդս, եւ նստիս ՛ի քրովբէս, գովե(ալ եւ ասէին)։
⁵⁶Օրհնեալ ես՝ որ նստիս ՛ի հաստատութե(ան) երկնից, գովեալ եւ (ասէին)։
⁵⁷Օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն գործք տ(եառ)ն զտ(է)ր. օրհնեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան։
⁵⁸օրհնեցէ́ք երկինք զտ(է)ր, օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁵⁹օրհնեցէ́ք հրեշտակք տ(է)ր զտ(է)ր օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁰օրհնեցէ́ք ջուրք ա(մենայ)ն որ ՛ի վերոյ քան զերկինս օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶¹օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն զօրու(թ)ի(ւն)ք տ(եառ)ն զտ(է)ր։

⁶²օրհնեցէ́ք արեւ եւ լուսին զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶³օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն աստեղք երկնից զտ(է)ր. որհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁴օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն անձրեւք եւ ցօղք զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁵օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն հողմք զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁶օրհնեցէ́ք հուր եւ տապ զտ(է)ր. օրհնեցէք, եւ (բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁷օրհնեցէ́ք ցուրտ եւ սառն զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։

⁶⁸օրհնեցէ́ք եղեամն եւ ձիւն զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁶⁹Օրհնեցէ́ք տիւք եւ գիշերք զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁰օրհնեցէ́ք լոյս եւ խաւար զտ(է)ր. օրհնեցէ́(ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷¹օրհնեցէ́ք ամպք եւ փայլատակունք զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷²օրհնեցէ́ք երկիր զտ(է)ր. օրհնեցէք եւ բարձ(ր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷³օրհնեցէ́ք լերինք եւ բարձունք զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁴օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն բոյսք երկրի զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։

⁷⁵Օրհնեցէ́ք աղբեւրք զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁶օրհնեցէք ծով եւ գետք զտ(է)ր. օրհնեցէք եւ (բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁷օրհնեցէ́ք կէտք եւ ա(մենայ)ն կայտառք որ ՛ի ջուրս զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁸օրհնեցէ́ք թռչունք երկնից զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁷⁹օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն գազանք՝ եւ անասուն զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸⁰օրհնեցէ́ք որդիք մարդկան զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸¹Օրհնեսցէ́ ի(սրայ)էլ զտ(է)ր. օրհնե(ցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։

⁸²օրհնեցէ́ք քահանայք զտ(է)ր. օրհնեցէք եւ (բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸³օրհնեցէ́ք ծառայք տ(եառ)ն զտ(է)ր. օրհնեց(է́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸⁴օրհնեցէ́ք հոգիք եւ շունչք արդարոց զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸⁵օրհնեցէ́ք սուրբք եւ խոնարհք սրտիւք զտ(է)ր. օրհ(նեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան)։
⁸⁶Օրհնեցէ́ք անանիա՝ ազարիա՝ եւ միսայէլ զտ(է)ր. օրհնեցէ́ք եւ բա́րձր արարէք զնա յաւիտեան։ Զի փրկեա́ց զմեզ ՛ի դժոխոց, եւ ՛ի ձեռաց մահու ապրեցոյց զմեզ. եւ փրկեաց զմեզ ՛ի հնոցէս, եւ ՛ի միջոյ բորբոքեալ բոցոյս, եւ ՛ի միջոյ հրոյս փրկեաց զմեզ։
⁸⁷Գոհացարո́ւք զտ(եառն)է, զի քաղցր է զի յաւիտեան է ողորմ ն(ո)ր(ա)։

⁸⁸Օրհնեցէ́ք ա(մենայ)ն պաշտօնեայք տ(եառ)ն զա(ստուա)ծն աստուծոց, օրհնեցէ́ք եւ գոհացարո́ւք, զի յաւիտեա́ն է ողորմ ն(ո)ր(ա)։
⁸⁹Եւ նաբուքոդոնոսոր իբրեւ լուաւ զօրհնու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա)՝ զարմացաւ։ յարեաւ տագնապաւ՝ եւ ասէ ցմեծամեծս իւր։ ո՞չ արս երիս կապեալս արկաք ՛ի մէջ հրոյն։ եւ ասեն ցթագաւորն. այո́ արդա́ր ասես արքայ։
⁹⁰Եւ ասէ թագաւորն, այլ ես տեսանեմ արս չո́րս արձակս, եւ գնան ՛ի մէջ հրոյն. եւ ապականու(թ)ի(ւն) ինչ՝ ո́չ գոյ ՛ի ն(ո)ս(ա)։ եւ տեսիլ չորրորդին նմա́ն է որդւոյ ա(ստուծո)յ։

⁹¹Յայնժամ մատեաւ նաբուքոդոնոսոր ՛ի դուռն հնոցին հրո́յն բորբոքելոյ. եւ ասէ, սեդրաք՝ միսաք՝ եւ աբեդնագով՝ ծառայք ա(ստուծո)յ բարձրելոյ, ելէ́ք եւ եկա́յք։ Եւ ելին սեդրաք՝ միսաք՝ եւ աբեդնագով ՛ի միջոյ հրոյն։
⁹²եւ ժողովեցան նախարարքն եւ կուսակալք՝ եւ զօրավարքն եւ զօրաւորք թագաւորին. եւ տեսանէին զարսն զի ո́չ տիրեաց հուրն ՛ի մարմինս ն(ո)ց(ա), եւ հեր գլխոյ ն(ո)ց(ա) ո́չ խանձատեցաւ, եւ վարտիք ն(ո)ց(ա) ո́չ այլագունեցան, եւ հոտ հրոյ ո́չ գոյր ՛ի ն(ո)ս(ա)։

⁹³Եւ երկի́ր եպագ թագաւորն առաջի ն(ո)ց(ա) տ(եառ)ն։ եւ պատասխանի ետ նաբուքոդոնոսոր՝ եւ ասէ. որհեա́լ է ա(ստուա)ծ սեդրաքայ՝ միսաքայ՝ եւ աբեդնագովի. որ առաքեաց զհրեշտակ իւր եւ փրկեա́ց զծառայս իւր զի յուսացան ՛ի նա, եւ զբան թագաւորի անարգեցին. եւ մատնեցին զմարմինս իւրեանց ՛ի հուր. զի մի́ պաշտեսցեն եւ մի́ երկիր պագանիցեն ա(մենայ)ն աստուածոց, բայց միայն ա(ստուծո)յ իւրեանց։
⁹⁴Եւ արդ ե́ս տամ հրաման. ա(մենայ)ն ազգք եւ աղինք եւ լեզուք, որ խօսիցին հայհոյութի(ւն) զա(ստուծո)յ սեդրաքայ միսաքայ եւ զաբեդնագովի՝ ՛ի կորո́ւստ մատնեսցին, եւ տունք ն(ո)ց(ա) ՛ի յափշտակու(թ)ի(ւն)։ զի ո́չ գոյ ա́յլ ա(ստուա)ծ՝ որ կարօղ իցէ ա́յնպէս փրկել։

⁹⁵Յայնժամ թագաւորն առաւե́լ շքեղացոյց զսեդրաք միսաք եւ զաբեդնագով յերկրին բաբելացւոց, եւ բարձրացոյց զն(ո)ս(ա). եւ աղաչեաց լինել ն(ո)ց(ա) իշխան ա(մենայ)ն հրէիցն որ էին ՛ի թագաւորութե(ան) ն(ո)ր(ա)։
⁹⁶Նաբուքոդոնոսոր արքայ, առ ա(մենայ)ն ազգս եւ լեզուս որ բնակեալ են յա(մենայ)ն երկրի, խաղաղու(թ)ի(ւն) բազմասցի ձեզ։
⁹⁷Զնշանս եւ զարուեստս զոր արա́ր ընդիս բարձրեալն՝ հաճո́յ թուեցաւ առաջի իմ պատմել ձեզ,
⁹⁸թէ ո՞պ մեծամեծք՝ եւ զօրաւո́րք են. արքայու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) արքայու(թ)ի(ւն) յաւիտենից, եւ իշխանութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ազգաց յազգս։

¹Ե́ս նաբուքոդոնոսոր՝ ուրա́խ էի ՛ի տան իմում եւ զուարճացեալ։
²Երա́զ տեսի՝ եւ զարհուրեցոյց զիս, եւ խռովեցայ յանկողնի իմում. եւ տեսիլ գլխոյ իմոյ տագնապեա́ց զիս։
³եւ տուաւ հրաման յինէն ածել առաջի իմ զա(մենայ)ն իմաստունս բաբելացւոց, զի զմեկնութի(ւն) երազոյն ցուցցեն ինձ։
⁴Եւ մտին առաջի իմ գէ́տք՝ եւ մոգք՝ եւ իղձք՝ եւ քաղդեայք. եւ զերազն իմ ասացի առաջի ն(ո)ց(ա). եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ո́չ ցուցին ինձ։
⁵մինչեւ եկն դանիէլ՝ որում անուն էր բաղտասար ը(ստ)ս անուան աստուծոյ իմոյ. զի հոգի ս(ուր)բ ա(ստուծո)յ գոյ ՛ի նմա։ Ցոր եւ ասացի,

⁶թէ բաղտասար իշխան՝ գիտեա́ զոր ես տեսի. գիտեմ եթէ հոգի ս(ուր)բ ա(ստուծո)յ գոյ ՛ի քեզ, եւ ա(մենայ)ն խորհուրդք ո́չ ծածկին ՛ի քէն. արդ լո́ւր դու զտեսիլ երազոյն իմոյ զոր տեսի, եւ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ասասցե́ս ինձ։
⁷Տեսանէի յանկողնի իմում, եւ ահա ծա́ռ մի ՛ի մէջ երկրի. եւ բարձրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) բազում յոյժ։
⁸մեծացաւ ծառն եւ զօրացաւ, եւ բարձրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) եհա́ս մինչեւ յերկինս, եւ լայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ՛ի ծագս ա(մենայ)ն երկրի։
⁹տերեւ ն(ո)ր(ա) գեղեցիկ, եւ պտուղ ն(ո)ր(ա) բազում. եւ կերակուր ա(մենայ)նի ՛ի նմա։ ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա) բնակեալ էին գազանք վայրի. եւ յոստս ն(ո)ր(ա) հանգուցեալէին թռչունք երկնից. եւ ՛ի նմանէ կերակրէր ա(մենայ)ն մարմին։

¹⁰Տեսանէի ՛ի տեսլեան գիշերոյ յանկողնի իմում, եւ ահա զուարթուն եւ սուրբ իջանէր յերկնից։
¹¹եւ բարբառէր զօրութ(եամ)բ՝ եւ ասէր ա́յսպէս. հատէ́ք զծառդ՝ եւ քշտեցէ́ք զոստս դորա. թօթափեցէ́ք զտերեւ դորա, եւ զպտուղ դորա ցրուեցէ́ք։ շարժեսցին գազանքդ ՛ի ներքոյ դորա, եւ թռչունքդ յոստս դորա։
¹²Բայց զշառաւիղ արմատոյ դորա թողէ́ք յերկրի, երկաթապատ եւ պղնձապատ ՛ի դալար վայրի՝ եւ ՛ի ցօղոյ երկնից հանգիցէ. եւ ընդ գազանս անապատի բաժին դորա, եւ ՛ի խոտ երկրի։
¹³սիրտ նորա ՛ի մարդկանէ փոխեսցի, եւ սիրտ գազանաց տացի նմա. եւ եւթն ժամանակք փոխեսցին ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա)։

¹⁴Մեկնութ(եամ)բ զուարթնո́յ է բանս. եւ պատգամ սրբո́ց է հարցուածս. զի ծանիցեն կենդանիք՝ եթէ տիրէ բարձրեալն թագաւորութե(ան) մարդկան, եւ ում կամի տացէ զնա. եւ զարհամարհն ՛ի մարդկանէ յարուցանէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Ա́յս է երազն զոր տեսի ե́ս նաբուքոդոնոսոր արքայ։ Եւ դու բաղտասար՝ ասա́ ինձ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա). զի ա(մենայ)ն իմաստունք թագաւորութե(ան) իմոյ ոչ կարացին ցուցանել ինձ զմեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա). այլ դու դանիէլ կարօղ ես՝ զի հոգի սուրբ ա(ստուծո)յ գո́յ ՛ի քեզ։

¹⁶Յայնժամ դանիէլ՝ որում անուն էր բաղտասար՝ հիացաւ իբրեւ ժամ մի եւ խորհուրդք ն(ո)ր(ա) խռովեցուցանէին զնա։ պատասխանի ետ թագաւորն՝ եւ ասէ ցնա. բա́ղտասար, երազն եւ մեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) մի́ տագնապեցուցանեն զքեզ։ Ետ պատասխանի բաղտասար՝ եւ ասէ. տէ́ր՝ երազն ատելեաց քոց, եւ մեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) թշնամեաց քոց։
¹⁷Ծառն զոր տեսանէիր մեծացեալ եւ զօրացեալ, որոյ բարձրութի(ւն)ն հասանէր յերկինս, եւ լայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) յա(մենայ)ն երկիր.
¹⁸տերեւ ն(ո)ր(ա) գեղեցիկ, եւ պտուղ նորա բազում, եւ կերակուր ամենայնի́ ՛ի նմա. ՛ի ներքոյ նորա բնակեալ էին գազանք անապատի, եւ յոստս ն(ո)ր(ա) հանգուցեալ թռչունք երկնից։

¹⁹դո́ւ ես արքայ։ Զի մեծացար եւ զօրացար, եւ մեծութի(ւն) քո բարձրացաւ եհա́ս մինչեւ յերկինս. եւ տէրութի(ւն) քո ՛ի ծագս ա(մենայ)ն երկրի։
²⁰Եւ զի տեսանէիր արքայ՝ զի զուարթունն եւ ս(ուր)բ՝ իջանէ́ր յերկնից՝ եւ ասէր, կտրեցէ́ք զծառդ եւ ապականեցէ́ք զդա. բայց զշառաւիղ արմատոյ դորա թողէ́ք յերկրի. երկաթապատ եւ պղնձապատ, եւ ՛ի դալա́ր վայրի՝ եւ ՛ի ցօղոյ երկնից հանգիցէ. եւ ընդ գազանս անապատի բաժին ն(ո)ր(ա), մինչեւ եւթն ժամանակք փոխեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
²¹Ա́յս է մեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) արքայ։ Եւ դատաստանք բարձրելոյն հասեա́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) տեառն իմոյ արքայի։

²²եւ զքեզ հալածեսցեն ՛ի մարդկանէ։ եւ ը(ստ) գազանս անապատի́ եղիցի բնակութի(ւն) քո։ եւ խոտ իբրեւ արջառոյ ջամբրեսցեն քեզ, եւ ՛ի ցօղոյ երկնից հանգիցես։ եւ եւթն ժամանակք փոխեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, մինչեւ ծանիցես թէ տիրէ բարձրեալն թագաւորու(թ)ե(ան) մարդկան. եւ ում կամի, տացէ զնա։
²³Եւ զի ասաց՝ թէ թողէ́ք զշառաւիղ արմատոյ ծառոյն. թագաւորութի(ւն) քո քե́զ մնայ, մինչեւ ծանիցես զիշխանութի(ւն) երկնաւորին։
²⁴Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́րքայ, խրա́տ իմ հաճոյ թուեսցի քեզ. եւ զմեղս քո ողորմու(թեամ)բ քաւեսջիր, եւ զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո գթովք տնանկաց. թերեւս երկայնամիտ լիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) յանցանաց քոց ա(ստուա)ծ։

²⁵Այս ա(մենայ)ն եկն եհա́ս ՛ի վերայ նաբուքոդոնոսորայ արքայի
²⁶յետ երկոտասան ամսոյն, մինչդեռ ՛ի վ(ե)ր(այ) տաճարի թագաւորութե(ան) իւրոյ ճեմէր ՛ի բաբելոն։
²⁷Խօսել սկսաւ թագաւորն՝ եւ ասէ. ո՞չ այս՝ ա́յն մեծ բաբելոն է զոր ե́սն շինեցի ՛ի տուն թագաւորութե(ան) հաստատութ(եամ)բ զօրու(թ)ե(ան) իմոյ՝ ՛ի պատիւ փառաց իմոց։
²⁸Եւ մինչդեռ բանքն ՛ի բերա́ն էին թագաւորին, ձայն եղեւ յերկնից եւ ասէ. Քե́զ ասեմ նաբուքոդոնոսոր արքայ. թագաւորու(թ)ի(ւն) քո անցեալ է ՛ի քէն.

²⁹եւ ՛ի մարդկանէ հալածեսցեն զքեզ, եւ ընդ գազանս անապատի բնակու(թ)ի(ւն) քո, եւ խո́տ իբրեւ արջառոյ ջամբեսցեն քեզ. եւ եւթն ժամանակք փոխեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, մինչեւ ծանիցես՝ թէ տիրէ բարձրեալն թագաւորութե(ան) մարդկան, եւ ում կամի տացէ զնա։
³⁰՛Ի նմին ժամու բանն կատարեցա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) նաբուքոդոնոսորայ. եւ ՛ի մարդկանէ հալածեցաւ, եւ խոտ՝ իբրեւ արջա́ռ ուտէր. եւ ՛ի ցօղոյ երկնից մարմին ն(ո)ր(ա) ներկա́ւ, մինչեւ վարսք նորա իբրեւ զառիւծուց մեծացան, եւ եղնգունք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զթռչնոց։

³¹Եւ յետ կատարածի աւուրցն, ե́ս նաբուքոդոնոսոր՝ զաչս իմ յերկինս համբարձի, եւ միտք իմ առ ի́ս դարձան. եւ զբարձրեալն օրհնեցի, եւ զկենդանին յաւիտենից գովեցի եւ փառաւորեցի. զի իշխանութի(ւն) ն(ո)ր(ա) իշխանու(թ)ի(ւն) յաւիտենական, եւ տէրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ազգաց յազգս։
³²եւ ա(մենայ)ն բնակիչք երկրի իբրեւ զոչինչ համարեցան։ Ըստ կամաց իւրոց առնէ ՛ի զօրութե(ան) երկնից, եւ ՛ի բնակու(թ)ե(ան) երկրի. եւ չի́ք որ ընդդէմ դառնայցէ ձեռին ն(ո)ր(ա) եւ ասիցէ թէ զինչ գործեցեր։

³³՛Ի նմին ժամանակի միտք իմ առ ի́ս դարձան, եւ ՛ի պատիւ թագաւորութե(ան) իմոյ եկի. եւ կերպարանք իմ առ ի́ս դարձան. եւ իշխանք իմ եւ մեծամեծք իմ խնդրեցին զիս. եւ անդրէն ՛ի թագաւորու(թ)ի(ւն) իմ հաստատեցայ. եւ մեծու(թ)ի(ւն) առաւե́լ յաւելաւ ինձ։
³⁴Արդ ես նաբուքոդոնոսոր օրհնե́մ եւ առաւե́լ բարձրացուցանեմ, եւ փառաւո́ր առնեմ զարքայն երկնից. զի ա(մենայ)ն գործք ն(ո)ր(ա) ճշմարի́տ են, եւ շաւիղք նորա իրաւունք. եւ զամենեսին ոյք գնան ամբարտաւանութ(եամ)բ՝ կարօ́ղ է խոնարհեցուցանել։

¹Բաղտասա́ր արքայ՝ արա́ր ընթրիս մեծամեծաց իւրոց հազա́ր առն. եւ ըստ հազարացն նոյնպէս եւ գինի։ եւ իբրեւ ընդ գինիս եմուտ բաղտասար,
²հրամայեաց բերել զսպաս արծաթոյ եւ զոսկւոյ, զոր եհան նաբուքոդոնոսոր հայր նորա ՛ի տաճարէն որ յե(րուսաղէ)մ։ զի արբցեն նոքօք թագաւորն եւ մեծամեծք իւր, եւ հարճք եւ կանայք իւր։
³Եւ բերին զսպասսն զոսկեղէնս եւ զարծաթեղէնս, զոր բերեալէր ՛ի տաճարէն ա(ստուծո)յ՝ որ է́ր յե(րուսաղէ)մ. եւ ըմպէին նոքօք թագաւորն եւ մեծամեծք իւր, եւ հարճք ն(ո)ր(ա)՝ եւ կանայք։

⁴ըմպէին գինի, եւ օրհնէին զաստուածս զոսկեղէնս՝ եւ զարծաթեղէնս՝ եւ պղնձիս՝ եւ զերկաթիս, եւ զփայտեղէնս՝ եւ զքարեղէնս. եւ զա(ստուա)ծն յաւիտենից ո́չ օրհնեցին, որ ունէր իշխանութի(ւն) ոգւոց ն(ո)ց(ա)։
⁵՛Ի նմին ժամու ելին մատունք ձեռին մարդոյ, եւ գրէին հանդէպ գնդին ՛ի վերայ բռելոյ որմոյ տաճարի թագաւորին։ եւ թագաւորն տեսանէր զթաթ ձեռինն որ գրէր։
⁶Յայնժամ հատան գոյնք թագաւորին, եւ խորհուրդք ն(ո)ր(ա) խռովեցուցանէին զնա, եւ յօդք միջոյ ն(ո)ր(ա) լուծանէին, եւ ծունկք ն(ո)ր(ա) զմիմեանս բաբախէին։

⁷Եւ աղաղակեաց թագաւորն զօրութ(եամ)բ՝ ածել զմոգս եւ զքաղդեայս, եւ զգէտս։ եւ ասէ ցիմաստունս բաբելացւոց. որ ոք ընթերցցի́ զգիրդ զայդ, եւ զմեկնութի(ւն) դորա ցուցանէ ինձ, ծիրանի́ս զգեցցի, եւ մանեակ ոսկի ՛ի պարանոց իւր. եւ երրորդի թագաւորութե(ան) իմում տիրեսցէ։
⁸Եւ մտանէին ա(մենայ)ն իմաստունք բաբելացւոց. եւ ո́չ կարէին զգիրն ընթեռնուլ, եւ ո́չ զմեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ցուցանել թագաւորին։
⁹Եւ արքայ բաղտասար խռովեցա́ւ, եւ գոյն երեսաց ն(ո)ր(ա) շրջեցա́ւ. խռովեցա́ն եւ մեծամեծք ն(ո)ր(ա) ընդ նմա։

¹⁰Եւ եմուտ տիկինն ՛ի տաճարն խրախութե(ան)՝ եւ ասէ. ա́րքայ՝ յաւիտեան կեաց. մի́ խռովեցուսցեն զքեզ խորհուրդք քո, եւ գոյն երեսաց քոց մի́ եղծցի։
¹¹զի է́ այր մի ՛ի թագաւորու(թ)ե(ան) քում, յորում գո́յ հոգի ս(ուր)բ ա(ստուծո)յ. եւ յաւուրս հօր քոյ՝ զօրութի(ւն)ք եւ իմաստու(թ)ի(ւն)ք գտանէին ՛ի նմա. եւ արքայ նաբուքոդոնոսոր հայր քո՝ իշխա́ն կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) գիտաց եւ մոգուց՝ եւ քաղդէից՝ եւ ըղձից։
¹²զի ոգի առաւել գոյ ՛ի նմա իմաստութե(ան) եւ հանճարոյ. մեկնէ զերազս՝ եւ պատմէ զառակս, եւ լուծանէ զիրս կապեալս՝ դանիէլ, եւ արքայ՝ բաղտասա́ր անուն եդ նմա. արդ կոչեսցի՝ եւ զմեկնութի(ւն) դորա պատմէ։

¹³Յայնժամ ածին ՛ի ներքս զդանիէլ առաջի թագաւորին։ Եւ ասէ թագաւորն ցդանիէլ. դո́ւ ես դանիէլ յորդւոց գերու(թ)ե(ա)ն հրէաստանի, զոր ա́ծ նաբուքոդոնոսոր հայր իմ.
¹⁴լուայ զքէն թէ հոգի́ ս(ուր)բ ա(ստուծո)յ է ՛ի քեզ, եւ զօրու(թ)ի(ւն)՝ եւ հանճար՝ եւ իմաստու(թ)ի(ւն) առաւե́լ գտաւ ՛ի քեզ։
¹⁵Եւ արդ՝ աւասիկ մտին առաջի իմ իմաստունք եւ մոգք եւ իղձք, զի զգիրդ զայդ ընթեռնուցուն՝ եւ զմեկնութի(ւն) դորա ցուցցեն ինձ, եւ ո́չ կարացին պատմել ինձ։
¹⁶Եւ ես լուայ զքէն՝ թէ կարօ́ղ ես մեկնել մեկնութի(ւն)ս։ եւ արդ եթէ կարիցես զգիրդ ընթեռնուլ՝ եւ զմեկնութի(ւն) դորա ցուցանել ինձ, ծիրանի́ս զգեցցիս, եւ մանեակ ոսկի ՛ի պարանոցի քում. եւ երրորդի́ թագաւորութե(ան) իմում տիրեսցես։

¹⁷Եւ ասէ դանիէլ առաջի թագաւորին. պարգեւք քո քե́զ լիցին, եւ զպատիւ տան քոյ այլո́ւմ տուր. բայց զգիրդ ե́ս ընթերցայց, եւ զմեկնու(թ)ի(ւն) դորա ցուցի́ց քեզ։
¹⁸Ա́րքայ՝ ա(ստուա)ծ բարձրեալ՝ զմեծութի(ւն)՝ եւ զթագաւորու(թ)ի(ւն)՝ եւ զպատիւ եւ զփառս ե́տ նաբուքոդոնոսորայ հօր քում։
¹⁹եւ ՛ի մեծութ(են)էն զոր ետ նմա, ա(մենայ)ն ազգք եւ ազինք եւ լեզուք զարհուրեալ դողային յերեսաց ն(ո)ր(ա)։ զորս կամէր հարկանէ́ր, զորս կամէր սպանանէ́ր, եւ զորս կամէր ի́նքն բարձրացուցանէր, եւ զորս կամէր ինքն խոնարհեցուցանէր։

²⁰Եւ յորժամ բարձրացաւ սիրտ ն(ո)ր(ա), եւ ոգի ն(ո)ր(ա) զօրացաւ յամբարտաւանել, անկա́ւ յաթոռոյ թագաւորու(թ)ե(ան) իւրոյ. եւ պատիւն բարձա́ւ ՛ի նմանէն։
²¹եւ ՛ի մարդկանէ հալածեցաւ. եւ սիրտ ընդ գազա́նս տուաւ նմա, եւ ընդ ցի́ռս բնակու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա). եւ խոտ՝ իբրեւ արջառոյ ջամբէին նմա. եւ ՛ի ցօղոյ երկնից մարմին ն(ո)ր(ա) ներկա́ւ։ մինչեւ ծանեաւ թէ տիրէ́ բարձրեալն թագաւորութե(ան) մարդկան, եւ ում կամի՝ տացէ́ զնա։
²²Եւ դու՝ որդի ն(ո)ր(ա) բաղտասար՝ ո́չ խոնարհեցուցեր զսիրտ քո առաջի ա(ստուծո)յ՝ ուստի զա́յդ ա(մենայ)ն գտեր։

²³եւ ընդդէմ ա(ստուծո)յ երկնից հպարտացար. եւ զսպաս տան ն(ո)ր(ա) բերին առաջի քո, եւ դո́ւ եւ մեծամեծք քո՝ հարճք քո եւ կանայք քո ըմպէին նոքօք գինի. եւ զաստուածս զոսկեղէնս եւ զարծաթեղէնս՝ եւ զպղնձիս եւ զերկաթիս՝ եւ զփայտեղէնս եւ զքարեղէնս, որ ո́չ տեսանեն եւ ո́չ լսեն եւ ո́չ իմանան՝ օրհնէիր. եւ զա(ստուա)ծ՝ որոյ շունչ քո ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա) է՝ եւ ա(մենայ)ն ճանապարհք քո, զնա ո́չ փառաւորեցեր։
²⁴Վ(ա)ս(ն) այսորիկ յերեսաց ն(ո)ր(ա) առաքեցաւ թա́թ ձեռինն՝ եւ զգիրդ զայդ գրեաց։
²⁵եւ ա́յս ինչ է գիրդ որ գրեալ է. մանէ. թէկէղ. փարէս։
²⁶Եւ ա́յս է մեկնութի(ւն) բանիդ. Մանէ, չափեաց ա(ստուա)ծ զթագաւորութի(ւն) քո՝ եւ վախճանեաց զնա։

²⁷Թէկէղ, կշռեցա́ւ ՛ի կշիռս՝ եւ գտաւ պակասեալ
²⁸Փարէս, բաժանեցա́ւ թագաւորու(թ)ի(ւն) քո, եւ տուաւ մարաց եւ պարսից։
²⁹Եւ հրաման ետ բաղտասար՝ եւ զգեցուցին նմա ծիրանիս, եւ մանեա́կ ոսկի ՛ի պարանոցի ն(ո)ր(ա), եւ քարո́զ կարդայր առաջի ն(ո)ր(ա) լինել իշխան երրորդի́ թագաւորու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։
³⁰Եւ ՛ի նմին գիշերի սպանա́ւ բաղտասար արքայ քաղդեացւոց։
³¹Եւ դարե́հ արքայ՝ ա́ռ զթագաւորու(թ)ի(ւն)ն, որ էր ամաց վաթսուն եւ երկուց։

¹Եւ հաճո́յ թուեցաւ առաջի դարեհի, եւ կացոյց ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորու(թ)ե(ա)ն նախարարս հարեւր եւ քսան. զի իցեն յա(մենայ)ն թագաւորու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։
²եւ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) երիս հրամատարս, եւ մի ՛ի նոցանէ էր դանիէլ. տալ նոցա նախարարացն հրաման, զի արքայ՝ աշխատ ինչ մի́ լիցի։
³Եւ դանիէլ առաւե́լ էր քան զն(ո)ս(ա). զի հոգի առաւե́լ գոյր ՛ի նմա։
⁴եւ թագաւորն կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն արքայու(թ)ե(ան) իւրոյ։ Եւ հրամատարքն եւ նախարարքն նախանձէին՝ եւ խնդրէին պատճառս զդանիելէ. եւ ամենեւին պատճառս եւ յանցանս եւ բաղբաղայս ո́չ գտանէին զնմանէ. քանզի հաւատարի́մ էր։
⁵Եւ ասեն հրամատարքն՝ չգտանեմք ուստեք պատճառս զդանիելէ, բայց եթէ յօրէնս ա(ստուծո)յ իւրոյ։

⁶Յայնժամ հրամատարքն եւ նախարարքն կացին առաջի թագաւորին՝ եւ ասեն ցնա. դարե́հ արքայ՝ յաւիտեան կեաց։
⁷խորհուրդ արարին ամենեքեան որ են ՛ի թագաւորութե(ան) քում, զօրավարք եւ նախարարք՝ իշխանք եւ կուսակալք, հաստատել արքունի հաստատու(թեամ)բ, եւ զօրացուցանել ուխտ մի. զի եթէ խնդրեսցէ ոք խնդրուածս յա(մենայ)ն աստուծոյ՝ կամ ՛ի մարդոյ մինչեւ յաւուրս երեսուն՝ բա́ց ՛ի քէն արքայ, անկցի́ ՛ի գուբ առիւծուց։
⁸արդ հաստատեա́ արքայ զուխտն, եւ գրեա́ գիր. զի մի́ եղծանիցի հրաման մարաց եւ պարսից։
⁹Յայնժամ դարե́հ արքայ պատուէր ետ գրել զհրամանն։

¹⁰Եւ դանիէլ իբրեւ գիտաց թէ կարգեցաւ հրամանն, եմուտ ՛ի տուն իւր, եւ պատուհանք բա́ց էին նմա ՛ի վերնատունս իւր ընդդէ́մ եմ(թ)ի(ւն). եւ երի́ս ժամս յաւուր դնէ́ր ծունր եւ կայր յաղօթս, եւ գոհանայր առաջի ա(ստուծո)յ իւրոյ. ո(ր)պ(էս) առնէր յառաջագոյն։
¹¹Յայնժամ արքն այնոքիկ դիտեցին՝ եւ գտին զդանիէլ զի կայր յաղօթս եւ աղաչէր զա(ստուա)ծ իւր։
¹²Մատեա́ն եւ ասեն ցթագաւորն. ա́րքայ՝ ո՞չ ուխտ մի կարգեցեր, զի ա(մենայ)ն մարդ որ խնդրիցէ խնդրուածս յա(մենայ)ն աստուծոյ՝ կամ ՛ի մարդոյ մինչեւ յաւուրս երեսուն, բա́ց եթէ ՛ի քէ́ն արքայէ, անկցի ՛ի գուբ առիւծուց։ եւ ասէ արքայ. ճշմարի́տ է բանդ, եւ զհրաման մարաց եւ զպարսից չէ́ օրէն շրջել։

¹³Յւյնժամ պատասխանի ետուն արքայի՝ եւ ասեն. դանիէլ՝ որ յորդւոց գերու(թ)ե(ա)ն հրէաստանի, ո́չ հնազանդեցաւ հրամանի քում արքայ. եւ երիս ժամ խնդրէ խնդրուածս յա(ստուծո)յ իւրմէ։
¹⁴Յայնժամ թագաւորն իբրեւ լուաւ զբանն՝ տրտմեցա́ւ յոյժ վ(ա)ս(ն) դանիելի, եւ ջանայր փրկել զնա. եւ մինչեւ ցընթրեկերս ջանացաւ փրկել զնա։
¹⁵Յայնժամ արքն այնոքիկ ասեն ցթագաւորն. գիտասջի́ր արքայ, զի հրամանի մարաց եւ պարսից՝ եւ ա(մենայ)ն ուխտի եւ հաստատու(թ)ե(ան) զոր արքայ հաստատիցէ, ո́չ է օրէն շրջել։

¹⁶Յայնժամ հրաման ետ թագաւորն՝ եւ ածին զդանիէլ, եւ արկին զնա ՛ի գո́ւբն առիւծուց։ եւ ասէ արքայն ցդանիէլ. ա(ստուա)ծն զոր դո́ւն պաշտես յաճախ, նա́ փրկեսցէ զքեզ։
¹⁷Եւ բերին վէմ մի, եւ եդին ՛ի վ(ե)ր(այ) գբոյն. եւ կնքեա́ց թագաւորն մատանեաւ իւրով, եւ մատանեօք մեծամեծացն. զի մի́ այլ ազգ ինչ շրջեսցին վասն դանիելի։
¹⁸Եւ գնաց թագաւորն ՛ի տուն իւր. եւ ննջեաց առանց ընթրեաց, եւ խորտիկ ո́չ մուծին առաջի նորա. եւ քուն՝ հատա́ւ ՛ի նմանէ։ Եւ եխի́ց ա(ստուա)ծ զբերանս առիւծուցն, եւ ո́չ լլկեցին զդանիէլ։
¹⁹Յայնժամ յարեաւ արքայն ընդ առաւօտս լուսով, եւ փութո́վ եկն ՛ի գուբն առիւծուց.

²⁰եւ իբրեւ մերձեցաւ ՛ի գուբն՝ աղաղակեաց ՛ի ձայն մեծ՝ եւ ասէ. դանիէ́լ ծառա́յ ա(ստուծո)յ կենդանւոյ. ա(ստուա)ծն քո զոր դու յաճա́խ պաշտէիր, եթէ կարա՞ց փրկել զքեզ ՛ի բերանոյ առիւծուցդ։
²¹Եւ ասէ դանիէլ ցարքայ. արքայ՝ յաւիտեա́ն կեաց.
²²ա(ստուա)ծ իմ առաքեաց զհրեշտակ իւր եւ եխի́ց զբերանս առիւծուցս, եւ ո́չ ապականեցին զիս. զի առաջի ն(ո)ր(ա) ուղղու(թ)ի(ւն) գտաւ իմ. եւ առաջի քո արքայ վնա́ս ինչ՝ ո́չ արարի։
²³Յայնժամ թագաւորն զուարճացա́ւ յանձն իւր. եւ հրաման ետ հանել զդանիէլ ՛ի գբոյ անտի։ հանա́ւ դանիէլ ՛ի գբոյ անտի, եւ ամենեւին ապականու(թ)ի(ւն) ո́չ գտաւ ՛ի նմա. զի հաւատա́ց յա(ստուա)ծ իւր։

²⁴Եւ հրաման ետ թագաւորն՝ եւ ածին զարսն չարախօսս զդանիելէ. եւ ընկեցան ՛ի գուբն առիւծուց, ինքեանք եւ որդիք իւրեանց, եւ կանայք ն(ո)ց(ա)։ եւ չե́ւ էին յատակս գբոյն հասեալ՝ մինչեւ տիրեցին ն(ո)ց(ա) առիւծքն, եւ զա(մենայ)ն ոսկերս ն(ո)ց(ա) մանրեցին։
²⁵Յայնժամ դարեհ արքայ գրեաց առ ա(մենայ)ն ազգս եւ ազինս եւ լեզուս, որ բնակեալէին յա(մենայ)ն երկրի։ խաղաղու(թ)ի(ւն) ձեզ բազմասցի́։
²⁶Յերեսաց իմոց եդաւ հրամանս այս ընդ ա(մենայ)ն իշխանու(թ)ի(ւն) թագաւորութե(ան) իմում. զի երկնչիցին եւ դողայցեն յերեսաց ա(ստուծո)յն դանիելի. զի նա́ է ա(ստուա)ծ կենդանի՝ եւ կա́յ յաւիտեանս. եւ արքայու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ո́չ եղծանի, եւ տէրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) մինչեւ ցվախճան։

²⁷օգնակա́ն լինի եւ փրկէ, եւ առնէ նշանս յերկինս եւ յերկիր. որ փրկեաց զդանիէլ ՛ի բերանոյ առիւծուցն։
²⁸Եւ դանիելի աջողէ́ր ՛ի թագաւորու(թ)ե(ա)ն դարեհի՝ եւ կիւրոսի պարսկի։

¹Յամին առաջներորդի բաղտասարայ արքայի քաղդեացւոց, երա́զ ետես դանիէլ. եւ տեսիլ գլխոյ ն(ո)ր(ա) յանկողնի իւրում. եւ զերազն գրեա́ց։
²Ես դանիէլ տեսանէի́ ՛ի տեսլեան գիշերոյ. եւ ահա չո́րք հողմք երկնից բախէին զծով մծ։
³եւ չորք գազանք մեծամեծք ելանէին ՛ի ծովէ անտի՝ այլակերպք միմեանց։
⁴Առաջինն՝ իբրեւ զմատակ առեւծ թեւաւո́ր. եւ թեւք ն(ո)ր(ա) իբրեւ արծուոյ. հայէի մինչ թափեցան թեւք ն(ո)ր(ա) եւ ջնջեցա́ւ յերկրէ։ եւ եկա́ց իբրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ոտի́ց մարդոյ, եւ սիրտ մարդոյ տուաւ նմա։
⁵Եւ ահա երկրորդ գազանն նմա́ն արջոյ, եւ եկաց ՛ի կողմն մի. եւ կողք երեք ՛ի բերա́ն ն(ո)ր(ա)՝ ՛ի մէջ ժանեաց ն(ո)ր(ա). եւ ա́յսպէս ասէին ցնա. արի́ կե́ր զմարմինս բազմաց։

⁶Եւ զկնի նորա հայէի, եւ ահա ա́յլ գազան իբրեւ զինծ. եւ չորք թեւք թռչնոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). եւ չո́րք գլուխք գազանին. եւ իշխանու(թ)ի(ւն) տուաւ նմա։
⁷Եւ զկնի ն(ո)ր(ա) հայէի. եւ ահա գազանն չորրորդ՝ ահե́ղ եւ զարմանալի՝ եւ հզօր առաւել. եւ ժանիք նորա երկաթիք. ուտէր եւ մանրէր, եւ զմնացորդսն առ ո́տն կոտորէր։ եւ ինքն առաւել այլակե́րպ քան զա(մենայ)ն գազանսն որ յառաջ քան զնա. եւ եղջեւրք տասն ՛ի նմա։
⁸պշուցեալ հայէի ընդ եւ եղջեւրս ն(ո)ր(ա). եւ ահա ա́յլ եղջեւր փոքրիկ ելանէ́ր ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա), եւ երեք եղջեւրք յառաջնոցն ՛ի բա́ց խլէին յերեսաց նորա. եւ ահա ա́չք իբրեւ զաչս մարդոյ յեղջեւրն յայնմիկ, եւ բերան որ խօսէր զմեծամեծս։

⁹Տեսանէի մինչեւ աթոռք անկանէին, եւ հինաւուրցն նստէր. հանդերձ ն(ո)ր(ա) սպիտակ իբրեւ զձիւն, եւ հեր գլխոյ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զասր սուրբ. աթո́ռ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զբո́ց հրոյ, անի́ւք նորա իբրեւ զհուր բորբոքեալ.
¹⁰գետ հրոյ յորդեալ ելանէր առաջի ն(ո)ր(ա)։ հազարք հազարաց պաշտէին զնա, եւ բեւրք բիւրուց կային առաջի ն(ո)ր(ա). ատեա́ն նստաւ՝ եւ դպրութի(ւն)ք բացան։
¹¹Տեսանէի յայնժամ ՛ի բարբառոյ մեծամեծ բանիցն զոր եղջեւրն այն խօսէր, մինչեւ բարձաւ գազանն եւ կորեաւ. եւ մարմին ն(ո)ր(ա) տուաւ յայրումն հրոյ։
¹²եւ այլոց գազանացն իշխանութի(ւն) փոփոխեցաւ. եւ երկայնութի(ւն) կենաց տուաւ ն(ո)ց(ա) մինչեւ ՛ի ժամանակ։

¹³Տեսանէի ՛ի տեսլեան գիշերոյ՝ եւ ահա ը(ստ) ամպս երկնից իբրեւ որդի մարդոյ գայր՝ եւ հասանէր մինչեւ ՛ի հինաւուրցն, եւ մատուցա́ւ առաջի ն(ո)ր(ա)։
¹⁴Եւ նմա տուաւ իշխանու(թ)ի(ւն) եւ պատիւ եւ արքայու(թ)ի(ւն)։ եւ ա(մենայ)ն ազգք եւ ազինք եւ լեզուք նմա́ ծառայեսցեն. եւ իշխանութի(ւն) ն(ո)ր(ա) իշխանու(թ)ի(ւն) յաւիտենական որ ո́չ անցանէ, եւ թագաւորու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ո́չ եղծանիցի։
¹⁵Սոսկացա́ւ մարմին իմ յանձին իմում. Ես դանիէլ՝ եւ տեսիլ գլխոյ իմոյ խռովեցո́յց զիս։
¹⁶եւ մատեայ առ մի ոմն որ կային անդ, եւ զճշմարտու(թ)ի(ւն) խնդրէի ուսանել՝ վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)նի այնորիկ. եւ ասաց ինձ ճշմարտութի(ւն)ն, եւ զմեկնութի(ւն) բանից եցո́յց ինձ։

¹⁷Այդ գազանք մեծամեծք՝ չորք թագաւորութի(ւն)ք յարիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹⁸բարձցին. եւ առցեն զթագաւորութի(ւն)ն սուրբք բարձրելոյն, եւ կալցին զնա մինչեւ յաւիտեանս յաւիտենից։
¹⁹Եւ քննէի ճշմարտիւ վասն գազանին չորրորդի. զի առաւե́լ այլակերպ էր քան զա(մենայ)ն գազանսն՝ որ յառաջ քան զնա, եւ ահագի́ն յոյժ. եւ ժանիք նորա երկաթիք, եւ մագիլք ն(ո)ր(ա) պղնձիք. ուտէր եւ մանրէր՝ եւ զմնացորդսն առ ո́տն կոտորէր։
²⁰եւ վ(ա)ս(ն) եղջերացն տասանց որ էր ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա). եւ վ(ա)ս(ն) միւսոյն որ ելանէր՝ եւ զերիսն ՛ի բաց թափէր։ որոյ ա́չք էին՝ եւ բերան որ խօսէր զմեծամեծս. եւ տեսիլ ն(ո)ր(ա) առաւե́լ էր քան զայլոցն։

²¹Տեսանէի՝ եւ եղջեւրն այն տայր պատերազմ ընդ սուրբս. եւ զօրանայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
²²մինչեւ եկն հինաւուրցն՝ եւ ետ իրաւունս սրբոց բարձրելոյն։ ժամանա́կ եհաս, եւ զարքայու(թ)ի(ւն)ն սուրբք ըմբռնեցին։
²³Եւ ասէ. գազանն չորրորդ՝ թագաւորու(թ)ի(ւն) չորրո́րդ կացցէ յերկրի, որ առաւե́լ իցէ քան զա(մենայ)ն թագաւորու(թ)ի(ւն)ս. եւ կերիցէ զա(մենայ)ն երկիր, եւ կոխիցէ եւ հարցէ զնա։
²⁴Եւ տասն եղջեւրք ն(ո)ր(ա)՝ տա́սն թագաւորք յարիցեն։ եւ զկնի ն(ո)ց(ա) յարիցէ այլ, որ առաւել իցէ չարեօք քան զա(մենայ)ն առաջինսն. եւ երիս թագաւորս խոնարհեցուսցէ։

²⁵եւ բանս առ բարձրեալն խօսիցի. եւ զսուրբս բարձրելոյն մոլորեցուսցէ. եւ կարծեսցէ զժամանակս եւ զօրէնս փոփոխել. եւ տացի ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) մինչեւ ՛ի ժամանակ, եւ ՛ի ժամանակս, եւ ՛ի կէս ժամանակաց։
²⁶Ատեա́ն նստցի. զիշխանու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) փոխեսցեն, յապականել եւ ՛ի կորուսանել մինչեւ ՛ի սպառ։
²⁷եւ թագաւորու(թ)ի(ւն) եւ մեծու(թ)ի(ւն) թագաւորաց որ ՛ի ներքոյ երկնից՝ տուաւ սրբոց բարձրելոյն. եւ արքայութի(ւն) ն(ո)ր(ա) արքայու(թ)ի(ւն) յաւիտենական, եւ ա(մենայ)ն իշխանու(թ)ի(ւն)ք նմա́ ծառայեսցեն, եւ հնազանդեսցին։
²⁸մինչեւ ցա́յս վա́յր է վախճան բանիս։ Ե́ս դանիէլ՝ եւ խորհուրդք իմ յո́յժ խռովեցուցանէին զիս. եւ գոյն երեսաց իմոց շրջեցաւ. եւ զբանն ՛ի սրտի́ իմում պահէի։

¹Յամին երրորդի թագաւորու(թ)ե(ա)ն բաղտասարայ արքայի, տեսի́լ երեւեցաւ ինձ։
²Ես դանիէլ յետ տեսլեանն առաջնոյ,
³էի ՛ի շաւշ յապարանսն՝ որ է յերկրին էլամայ, եւ կայի ՛ի վ(ե)ր(այ) ուբաղայ։
⁴Ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա խո́յ մի կայր հանդէպ ուբաղայ. եւ եղջեւրք ն(ո)ր(ա) բարձունք, եւ մին՝ բարձրագո́յն էր քան զմեւսն. եւ որ բարձրն էր՝ յետո́յ ելանէր։
⁵Տեսանէի զխոյն՝ զի ոգորէր ընդ ծով եւ ը(ստ) հիւսւսի եւ ընդ հարաւ. եւ ա(մենայ)ն գազանք ո́չ կային առաջի ն(ո)ր(ա), եւ չէ́ր որ ապրէր ՛ի ձեռաց ն(ո)ր(ա). եւ առնէ́ր ըստ կամաց իւրոց՝ եւ մեծանա́յր։

⁶եւ ես միտ դնէի։ Եւ ահա քօշ մի այծեաց գայր յարեւմտից ընդ երեսս երկրի, եւ յերկիր ո́չ մերձենայր. եւ քօշին եղջեւր մի էր ՛ի մէջ աչաց ն(ո)ր(ա)։
⁷եւ եհաս մինչեւ ՛ի խոյն եղջեւրաւոր, զոր տեսանէի զի կայր հանդէպ ուբաղայ. եւ յարձակեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զօրութ(եամ)բ ուժոյ իւրոյ։
⁸եւ տեսանէի զնա հասեալ մինչեւ ցխոյն։ Զայրացա́ւ եւ եհար զխոյն՝ եւ խորտակեաց զերկոսին եղջեւր ն(ո)ր(ա). եւ ո́չ գոյր զօրութի(ւն) խոյին ունել զդէմ ն(ո)ր(ա), ա́րկ զնա յերկիր՝ եւ ոտից իւրոց կոխա́ն արար զնա. եւ ոչո́ք էր որ թափէր զխոյն ՛ի ձեռաց քօշին։
⁹Եւ քօշն այծեաց մեծացաւ մեծու(թ)ի(ւն) յոյժ. եւ ՛ի զօրանալ ն(ո)ր(ա) խորտակեցաւ եղջեւր ն(ո)ր(ա) մեծ։ եւ ելին ա́յլ չորք եղջեւրք ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա) ընդ չորս հողմս երկնից։

¹⁰եւ ՛ի միոջէ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ ել եղջեւր մի հզօր։ եւ մեծացաւ առաւել ընդ հիւսւսի։
¹¹եւ ա́ռ զօրութի(ւն) եւ բարձրացաւ մինչեւ ՛ի զօրու(թ)ի(ւն)ս երկնից. եւ ընկէց յերկիր ՛ի զօրու(թեն)է երկնից՝ եւ յաստեղաց, եւ կոխեաց զն(ո)ս(ա)։
¹²մինչեւ զօրավարն փրկեսցէ զգերու(թ)ի(ւն)ն։ եւ նովաւ պատարագք խպովեցան։ եւ եղեւ՝ եւ յաջողեցա́ւ նմա։ եւ սրբութի(ւն)ն աւերեսցի։
¹³եւ տուան ՛ի վ(ե)ր(այ) պատարագացն մեղք. եւ անկաւ յերկի́ր արդարութի(ւն)։ եւ արա́ր՝ եւ յաջողեցաւ։
¹⁴Եւ լուա́յ ՛ի միոջէ սրբոյ որ խօսէր. եւ ասէր սուրբ մի ցփէլմոնին որ խօսէր. մինչեւ ցե՞րբ տեսիլդ այդ կացցէ. պատարագք բարձեալք, եւ մեղքդ աւերածի տուեալք, եւ սրբու(թ)ի(ւն)դ եւ զօրու(թ)ի(ւն) կոխեսցի։

¹⁵Եւ ասէ ցնա. մինչեւ յերեկոյ եւ ՛ի վաղորդայն, աւուրս հազար երկերիւր եւ վաթսուն եւ ութ։ եւ սրբեսցի սրբութի(ւն)ն։
¹⁶Եւ եղեւ իբրեւ տեսի ե́ս դանիէլ զտեսիլն, եւ խնդրէի խելամո́ւտ լինել, եւ ահա առաջի իմ եկաց իբրեւ զտեսիլ մարդոյ։
¹⁷եւ լուայ բարբառ մարդոյ ՛ի միջոյ ուբաղայ, եւ կոչեաց՝ եւ ասէ. Գա́բրիէլ՝ իմացո́ դմա զտեսիլդ։
¹⁸եւ եկն եկաց ուր ե́սն կայի։ եւ ՛ի գալն ն(ո)ր(ա) յիմարեցայ եւ անկայ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց. եւ ասէ ցիս, ՛ի մի́տ առ որդի մարդոյ՝ զի տակաւին ՛ի ժամանակս վախճանի է տեսիլդ։
¹⁹Եւ մինչդեռ խօսէր նա ընդ իս, յիմարեցա́յ եւ անկա́յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց յերկիր. եւ բուռն եհար զինէն՝ եւ կացոյց ՛ի վերայ ոտից իմոց։

²⁰եւ ասէ ցիս. ահաւասիկ ե́ս ցուցից քեզ որինչ լինելոց է ՛ի վախճանի ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. քանզի տակաւին ՛ի ժամանա́կս է վախճանն։
²¹Խոյն զոր տեսանէիր եղջեւրաւոր՝ թագաւորն պարսից եւ մարաց է։
²²եւ քօշն այծեաց՝ թագաւորն յունա́ց է. եւ եղջեւրն մեծ որ էր ՛ի մէջ աչաց ն(ո)ր(ա), նո́յն ինքն է թագաւորն առաջին։
²³եւ ՛ի խորտակելն ն(ո)ր(ա) ընդ որով էին այլ եղջեւրքն, չո́րք թագաւորք յազգէ ն(ո)ր(ա) յարիցեն, եւ ո́չ իւրեանց զօրութ(եամ)բ։
²⁴Եւ յետ թագաւորութե(ան) ն(ո)ց(ա) եւ ՛ի կատարել մեղաց ն(ո)ց(ա). Յարիցէ́ թագաւոր՝ ժպիրհ երեսօք. յառակս՝ խորհրդական.

²⁵եւ հզօր զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ զսքանչելիսն ապականեսցէ. եւ յաջողեսցի́. եւ արասցէ. եւ ապականեսցէ զհզօրս, եւ զժողովուրդն սուրբ։
²⁶եւ լուծ՝ անրոյ ն(ո)ր(ա) յաջողեսցի. եւ նենգու(թ)ի(ւն) ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). եւ ՛ի սրտի իւրում մեծամտեսցի́։ եւ նենգու(թեամ)բ ապականեսցէ զբազումս, եւ ՛ի կորստեան բազմաց կացցէ. եւ իբրեւ զձուս ՛ի ձեռին մանրեսցէ։
²⁷Եւ տեսիլն երեկորին եւ առաւօտին որ ասացաւ՝ ճշմարի́տ է. եւ դու կնքեա́ զտեսիլդ՝ զի յաւուրս բազո́ւմս է։
²⁸Եւ ես դանիէլ ննջեցի եւ խօթացա́յ, եւ յարեայ եւ գործեցի զգո́րծ արքունի, եւ զարմացեալ էի ընդ տեսիլն։ եւ ո́չոք էր որ իմացուցանէր։

¹Յամին առաջնորդի դարեհի որդւոյ արշաւրայ ՛ի զաւակէ́ մարաց, որ թագաւորեաց ՛ի թագաւորութե(ա)ն քաղդեացւոց։
²Ե́ս դանիէլ խելամուտ եղէ ՛ի գրոց, թուոյ ամաց որ եղեւ բան տ(եառ)ն առ երեմիայ մարգարէ. ՛ի կատարումն աւերածոյն ե(րուսաղէ)մի յամս եւթանասուն։
³եւ դարձուցի́ զերեսս իմ առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ խնդրել աղօթիւք եւ խնդրուածովք, պահօք եւ խորգով։
⁴կացի յաղօթս առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. գոհացա́յ եւ ասեմ։ Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեծդ եւ սքանչելի. որ պահես զուխտ եւ զողորմու(թ)ի(ւն) սիրելեաց քոց, որոց պահեն պահեն զպատուիրանս քո։
⁵Մեղաք՝ անօրինեցաք՝ անիրաւեցաք՝ եւ ապստամբեցաք՝ եւ խոտորեցաք ՛ի պատուիրանաց քոց, եւ յիրաւանց քոց.

⁶եւ ո́չ լուաք ծառայից քոց մարգարէիցն որք խօսեցան յանուն քո առ թագաւորս մեր, եւ առ իշխանս մեր, եւ առ հարս մեր, եւ առ ա(մենայ)ն ժողովուրդս երկրին։
⁷Քո տ(է)ր արդարութի(ւն), եւ մեր ամօթ երեսաց իբրեւ յաւուր յայսմիկ, առն յուդայ՝ եւ բնակչաց ե(րուսաղէ)մի, եւ ա(մենայ)ն ի(սրայէ)լի մերձաւորաց եւ հեռաւորաց յա(մենայ)ն երկրի ուր ցրուեցեր զն(ո)ս(ա) անդր վ(ա)ս(ն) անհնազանդութե(ան) իւրեանց՝ զոր անհնազանդեցան քեզ տ(է)ր։
⁸մեր ամօթ երեսաց մերոց, եւ թագաւորաց մերոց՝ եւ իշխանաց մերոց, եւ հարցն մերոց որք մեղա́ք։
⁹եւ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ գթութի(ւն)ք եւ քաւու(թ)ի(ւն)ք. զի ապստամբեցաք ՛ի տ(եառն)է,

¹⁰եւ ո́չ լուաք ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, գնա́լ յօրէնս ն(ո)ր(ա) զոր ետ առաջի մեր ՛ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից։
¹¹Եւ ա(մենայ)ն ի(սրայ)էլ անցին զօրինօք քովք, եւ խոտորեցան զի մի́ լուիցեն ձայնի քում։ եւ եկին ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր անէծն եւ երդումնն, գրեալ յօրէնս մովսիսի ծառայի քո՝ տ(է)ր. զի մեղա́ք նմա։
¹²եւ հաստատեաց զբանս իւր զոր խօսեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) դատաւորաց մերոց որ դատէին զմեզ՝ ածե́լ ՛ի վերայ մեր չարիս մեծամեծս, որ ո́չ եղեն ՛ի ներքոյ ա(մենայ)ն երկնից՝ ըստ այնմ որ եղեն յե(րուսաղէ)մ։

¹³Ո(ր)պ(էս) եւ գրեալ է յօրէնսն մովսիսի. այն ա(մենայ)ն չարիք եկին ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ ո́չ աղաչեցաք զերեսս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, դառնա́լ յանիրաւութե(ան)ց հարցն մերոց. եւ խելամո́ւտ լինել ա(մենայ)ն ճշմարտութե(ան) քում։
¹⁴եւ զարթեաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի վ(ե)ր(այ) չարեացն մերոց՝ եւ ա́ծ զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր. զի արդա́ր է տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն գործոց իւրոց զոր արա́ր ընդ մեզ։ եւ ո́չ լուաք ձայնի ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ արդ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր որ հաներ զժողովուրդ քո յերկրէն եգիպտացւոց հզօր ձեռամբ, եւ արարեր քեզ անուն ո(ր)պ(էս) եւ յաւուր յայսմիկ։ մեղաք եւ անօրինեցաք։

¹⁶Տ(է)ր ա(մենայ)ն ողորմու(թեամ)բ քով դարձցի́ սրտմտու(թ)ի(ւն) քո, եւ բարձցի բարկու(թ)ի(ւն) քո ՛ի քաղաքէ քումմէ յե(րուսաղէ)մէ, եւ ՛ի լեռնէ սրբոյ քոյ։ զի մեղաք, եւ առ անօրէնութե(ան) մերում եւ հարցն մերոց՝ ե(րուսաղ)էմ եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ քո եղեւ ՛ի նախատինս ամենեցուն որ շուրջ զմեւք էին։
¹⁷Եւ արդ լո́ւր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր աղօթից ծառայի քոյ եւ խնդրուածոց. եւ երեւեցո́ զերեսս քո վ(ա)ս(ն) քո ՛ի սրբու(թ)ի(ւն)ն որ աւերեցաւ։
¹⁸խոնարհեցո́ ա(ստուա)ծ իմ զունկն քո՝ եւ լո́ւր ինձ. բա́ց զաչս քո եւ տե́ս զապականու(թ)ի(ւն) մեր, եւ զքաղաքին քո յորոյ վ(ե)ր(այ) կոչեցեալ է անուն քո։ զի ո́չ առ արդարու(թ)ե(ան)ց մերոց արկանեմք զգութս մեր առաջի քո, այլ վ(ա)ս(ն) բազում գթու(թ)ե(ան) քոյ տ(է)ր։

¹⁹Լո́ւր տ(է)ր քաւեա́ տ(է)ր. անսա́ տ(է)ր. եւ մի́ յամեր վ(ա)ս(ն) քո՝ ա(ստուա)ծ իմ. զի անուն քո կոչեցեալ է ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքին քո։
²⁰Եւ մինչդեռ ես խօսէի եւ յաղօթս կայի, եւ խոստովա́ն լինէի զմեղս իմ, եւ զմեղս ժողովրդեանն ի(սրայէ)լի. եւ արկանէի զգութս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իմոյ վ(ա)ս(ն) լերինն սրբոյ։
²¹եւ մինչդեռ խօսէի յաղօթսն։ Եւ ահա այրն գաբրիէլ՝ զոր տեսանէի յառաջնում տեսլեանն, թռուցեալ եւ մերձեցաւ առ իս, իբրեւ ՛ի ժամ երեկորին պատարագին։
²²եւ խելամուտ արար զիս, եւ խօսեցա́ւ ը(ստ) իս՝ եւ ասէ. Դանիէլ՝ այժմ եկի խելամո́ւտ առնել զքեզ։

²³Իսկզբան աղօթից քոց ե́լ պատգամ, եւ ես եկի պատմել քեզ. զի այր ցանկալի́ ես դու. արդ՝ ա́ծ զմտաւ զբանդ, եւ ՛ի միտ առ զտեսիլդ։
²⁴Եւթանասուն եւթներորդք համառօտեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան քոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքին սրբոյ։ ՛ի վախճանել մեղաց, եւ ՛ի կնքել անօրէնու(թ)ե(ան)ց, եւ ՛ի ջնջել անիրաւութե(ան)ց, եւ ՛ի քաւել ամպարշտու(թ)ե(ան)ց, եւ ՛ի գալ յաւիտենական արդարու(թ)ե(ա)ն. եւ ՛ի կնքել տեսլեան եւ մարգարէի. եւ յօծանել սրբութե(ան) սրբու(թ)ե(ան)ցն։

²⁵եւ գիտասցես եւ խելամո́ւտ լիցիս յելի́ց բանին տալ պատասխանի։ Եւ ՛ի շինելն ե(րուսաղէ)մի մինչեւ ցօծեալն առաջնորդ՝ եւթներորդք եւթն, եւ եւթներորդ վաթսուն եւ երկու։ եւ դարձցին եւ շինեսցին հրապարակքն եւ պարիսպք, եւ նորոգեսցին ժամանակք։

²⁶Եւ յետ վաթսուն եւ երկուց եւթներորդաց, բարձցի́ օծու(թ)ի(ւն)ն, եւ իրաւունք ո́չ իցեն ՛ի նմա. եւ քաղաքն եւ սրբու(թ)ի(ւն)ն ապականեսցին առաջնորդաւն հանդերձ որ գայցէ. եւ ջնջեսցին հեղեղաւ։ եւ մինչեւ ՛ի վախճան պատերազմին համառօտելոյ կարգեսցէ զապականութի(ւն)։ եւ զօրացուսցէ զուխտ բազմաց։ եւթներորդ մի եւ կէս եւթներորդի, դադարեցուսցէ զսեղանս եւ զպատարագս. եւ մինչեւ՛ի ծայրս անկեանն ապականու(թ)ի(ւն). եւ մինչեւ ցվախճան եւ ցտագնապ կարգեսցէ ՛ի վերայ ապականութե(ա)ն։
²⁷եւ զօրացուսցէ զուխտ բազմաց։ Եւթներորդ մի՝ եւ կէս եւթներորդի բարձցին զոհք եւ նուէրք. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տաճարին պղծու(թ)ի(ւն) աւերածո́յն կացցէ. եւ մինչեւ ՛ի վախճան ժամանակի կատարա́ծ տացի ՛ի վ(ե)ր(այ) աւերածին։

¹Յամին երրորդի կիւրոսի արքայի պարսից, բանն յայտնեցաւ դանիելի՝ որոյ անուն կոչեցաւ բաղտասար. եւ ճշմարի́տ է բանն։ եւ զօրութի(ւն) մեծ եւ հանճա́ր տուաւ նմա ՛ի տեսլեանն։
²Յաւուրսն յայնոսիկ՝ ես դանիէլ էի ՛ի սուգ երիս եւթներորդս աւուրց.
³հաց ցանկու(թ)ե(ան) ո́չ կերայ, եւ միս եւ գինի ո́չ եմուտ ՛ի բերան իմ, եւ իւղով ո́չ օծայ, մինչեւ ՛ի կատարել երից եւթներորդաց աւուրց։
⁴Յաւուրն քսաներորդի եւ չորրորդի ամսեանն առաջնոյ. կայի ես առ ափն գետոյն մեծի՝ որ է տիգրիս դկլաթ։
⁵Ամբարձի զաչս իմ, եւ ահա այր մի զգեցեալ փառս. եւ ընդ մէջ իւր ածեալ կամար յոսկւոյն ոփազայ։

⁶եւ մարմին ն(ո)ր(ա) ծովագոյն. եւ երեսք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զտեսիլ փայլատական, եւ աչք ն(ո)ր(ա) իբրեւ ճառագայթք հրոյ. բազուկք եւ բարձք նորա իբրեւ զտեսիլ փայլուն պղնձոյ. եւ բարբառ բանից ն(ո)ր(ա) իբրեւ զբարբառ զօրու։
⁷Եւ տեսի ես դանիէլ միա́յն զտեսիլն. եւ արքն որ ընդիս էին՝ ո́չ տեսին զտեսիլն, այլ ա́հ մեզ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա, եւ փախեան զրհուրեալք։
⁸եւ ես միայն մնացի, եւ տեսի զտեսիլն զայն մեծ. եւ ոչ մնա́ց յիս զօրութի(ւն). եւ փառք իմ յապականու(թ)ի(ւն) դարձան, եւ չհանդարտեցի զօրու(թ)ե(ա)ն։
⁹Եւ լուայ զբարբառ բանից ն(ո)ր(ա). եւ ՛ի լսելն իմում զբարբառ բանից նորա՝ կայի հիացեալ, եւ երեսք իմ յերկիր խոնարհեալ։

¹⁰Եւ ահա ձեռն ձգեալ առ իս՝ կանգնեաց զիս ՛ի ծունգս իմ եւ ՛ի թաթս ձեռաց իմոց։
¹¹եւ ասէ ցիս. դանիէ́լ ա́յր ցանկալի, խելամո́ւտ լեր բանիցս զոր խօսեցայց ընդ քեզ, եւ կա́ց ՛ի կայի քում՝ զի այժմ առաքեցայ առ քեզ։ եւ ՛ի խօսել ն(ո)ր(ա) ընդ իս զբանս զայս՝ յոտն կացի դողու(թեամ)բ։
¹²Եւ ասէ ցիս. մի́ երկնչիր դանիէլ. զի յօրէ յորմէ ետուր զսիրտ քո խելամո́տ լինել, եւ վշտանալ առաջի ա(ստուծո)յ քոյ, լսելի́ եղեն բանք քո, եւ ես եկի ընդ բանից քոց։
¹³Եւ իշխան թագաւորութե(ա)ն պարսից կայր հակառա́կ ինձ զքսան եւ զմի օր. եւ ահա միքայէլ՝ մի յառաջին իշխանացն եկն օգնել ինձ։ եւ թողի́ զնա անդ ընդ իշխանի թագաւորութե(ա)ն պարսից։

¹⁴եւ եկի խելամուտ առնել զքեզ որչափ ինչ ա́նցք անցանելոց իցեն ընդ ժողովուրդ քո յաւուրս յետինս. զի տեսիլդ յաւո́ւրս է։
¹⁵Եւ ՛ի խօսելն ն(ո)ր(ա) ընդիս ըս(տ) բանիցս այսոցիկ, անկա́յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց յերկիր՝ եւ կայի հիացեալ։
¹⁶Եւ ահա իբրեւ ՛ի նմանութի(ւն) որդւոյ մարդոյ մերձենայր ՛ի շրթունս իմ. բացի զբերան իմ եւ խօսեցայ. եւ ասեմ ցայրն որ կայր յանդիման ինձ. տ(է)ր՝ յերեւելդ քո ինձ՝ խռովեցա́ւ փոր իմ յիս, եւ ո́չ գոյ յիս զօրութի(ւն)։
¹⁷եւ զիա՞րդ կարիցէ ծառայ քո տ(է)ր խօսել ընդ տ(եառ)ն իմում. եւ ո́չեւս է յիս զօրութի(ւն) կալոյ, եւ շունչ ո́չ մնաց յիս։
¹⁸Եւ յաւե́լ եւս մերձեցաւ յիս իբրեւ զտեսիլ մարդոյ, եւ զօրացոյց զիս,

¹⁹եւ ասէ. մի́ երկնչիր ա́յր ցանկալի. խաղաղութի(ւն) ընդ քեզ. զօրացի́ր եւ քա́ջ լեր։ եւ ՛ի խօսել ն(ո)ր(ա) ընդ իս՝ զօրացա́յ եւ ասեմ. խօսեսցի́ տ(է)ր՝ զի զօրացուցեր զիս։
²⁰Եւ ասէ՝ եթէ գիտիցե՞ս վ(ա)ս(ն) էր եկի առ քեզ. եւ արդ դառնամ անդրէն տա́լ պատերազմ ընդ իշխանին պարսից. եւ ես երթայի՝ եւ իշխանն յունաց գայր։
²¹Բայց պատմեցի́ց քեզ զինչ կարգեալ է ՛ի գիրս ճշմարտու(թ)ե(ան). եւ ո́չ ոք է ինձ օգնական այսոցիկ, բայց միքայէլ իշխանն ձեր։

¹Եւ ես յառաջնում ամին կիւրոսի՝ կայի ՛ի հաստատու(թ)ե(ան) եւ ՛ի զօրութե(ան)։
²Եւ արդ պատմեցի́ց քեզ զճշմարտութի(ւն)ն. ահա երե́ք թագաւորք յարիցեն յերկրիդ պարսից, եւ չորրորդն մեծասցի մեծու(թ)ի(ւն) մեծ քան զամենեսեան. եւ յետ զօրանալոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի մեծու(թ)ե(ան) իւրում. յարիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորու(թ)ե(ան)ցն յունաց։
³Եւ յարիցէ թագաւոր հզօր, եւ տիրեսցէ տէրութ(եամ)բ բազմաւ. եւ արասցէ ըստ կամս իւր։
⁴եւ իբրեւ յարիցէ՝ թագաւորութի(ւն) ն(ո)ր(ա) փշրեսցի, եւ բաժանեսցի ՛ի չորս հողմս երկնից. եւ ո́չ ըստ վախճանի ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ ըստ տէրութե(ան) ն(ո)ր(ա) զոր տիրեաց. զի խլեսցի թագաւորու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ այլոց՝ թո́ղ զնոցայն։

⁵Եւ զօրասցի թագաւորն հարաւոյ. եւ մի յիշխանացն զօրասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ տիրեսցէ տէրութի(ւն) մեծ։
⁶եւ յետ ամացն իւրեանց խառնակեսցին ընդ միմեանս։ Եւ դուստր արքային հարաւոյ մտցէ առ արքայն հիւսւսոյ, առնել դաշինս ընդ նմա. եւ ո́չ հանդարտեսցէ զօրու(թ)ե(ան) բազկին. եւ ո́չ կացցէ զաւակ ն(ո)ր(ա). եւ մատնեսցի ինքն եւ ածելիքն իւր. եւ օրւորդն, եւ որ զօրացուցանէր զնա ՛ի ժամանակին։
⁷Եւ յարիցէ ՛ի ծաղկէ արմատոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ պատրաստու(թ)ե(ան) իւրոյ. եւ եկեսցէ առ զօրու(թ)ի(ւն)ն. եւ մտցէ ՛ի հաստատութի(ւն)ս թագաւորութե(ա)ն հիւսւսոյ. եւ արասցէ ընդ ն(ո)ս(ա), եւ զօրասցի։

⁸Եւ զաստուածս ն(ո)ց(ա) կործանեսցէ́ հանդերձ ձուլածոյիւք ն(ո)ց(ա). եւ զա(մենայ)ն սպաս ցանկալիս ն(ո)ց(ա)՝ զոսկւոյ եւ զարծաթոյ գերի́ առեալ բերիցէ յեգիպտոս. եւ ինքն հաստատեսցի քան զթագաւորն հիւսւսոյ։
⁹եւ մտցէ ՛ի թագաւորու(թ)ի(ւն) արքային հարաւոյ. եւ դարձցի́ անդրէն յերկիր իւր։
¹⁰Եւ որդիք ն(ո)ր(ա) ժողովեսցեն ամբոխ զօրաց բազմաց. եւ մտցէ դիմեալ, եւ հեղեղատեսցէ. եւ անցցէ եւ դադարեսցէ, եւ գրգռեսցի մինչեւ ՛ի զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։
¹¹Եւ գազանասցի թագաւորն հարաւոյ, եւ ելցէ եւ տացէ պատերազմ ընդ թագաւորին հիւսւսոյ. եւ գումարեսցէ զօր բազում, եւ մատնեսցի զօրն ՛ի ձեռս նորա։

¹²եւ առցէ զամբոխն՝ եւ բարձրասցի սիրտ ն(ո)ր(ա). եւ կործանեսցէ զբիւրաւորս, եւ ո́չ զօրասցի։
¹³եւ դարձցի արքայն հիւսւսոյ, եւ ածցէ զօր բազում քան զառաջինն. եւ ՛ի վախճանի ժամանակաց եկեսցէ մտանել զօրաւ մեծաւ եւ բազում ստացուածովք։
¹⁴Եւ ՛ի ժամանակսն յայնոսիկ բազումք յարիցեն ՛ի վերայ թագաւորին հարաւոյ. եւ որդիք մնացելոց ժողովրդեան քոյ բարձրասցին ՛ի հաստատել զտեսիլն, եւ տկարասցին։
¹⁵Եւ մտցէ թագաւորն հարաւոյ, եւ կուտեսցէ հող՝ եւ առցէ զքաղաքս ամուրս. եւ բազուկք արքային ոչ հաստատեսցին. եւ յարիցեն ընտրեալք ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ իցէ զօրութի(ւն) կալոյ։

¹⁶եւ արասցէ ՛ի մտանելն իւրում առ նա զկամս իւր. եւ ո́չ ոք իցէ որ ունիցի զդէմ ն(ո)ր(ա). եւ կացցէ յերկրին սաբիմայ, եւ վախճանեսցի ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
¹⁷Եւ դիցէ զերեսս իւր մտանել զօրութ(եամ)բ իւրով յա(մենայ)ն թագաւորու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն ուղղութի(ւն)ս առնիցէ ընդ նմա. եւ զդուստր կանանց տացէ նմա յապականութի(ւն). եւ մի́ յամրասցի, եւ մի́ եղիցի նա ն(ո)ր(ա)։
¹⁸եւ դարձուսցէ զերեսս իւր ՛ի կղզիս, եւ առցէ զբազումս. եւ այրեսցէ զիշխանսն որ նախատեցին զն(ո)ս(ա). եւ զնախատինս ն(ո)ց(ա) դարձուսցէ յերեսս նոցա։
¹⁹եւ դարձցի զօրու(թեամ)բ յերկիր իւր, եւ տկարասցի́ եւ անկցի, եւ ո́չ գտանիցի։

²⁰Եւ յարիցէ յարմատոյ ն(ո)ր(ա) տունկ թագաւորու(թ)ե(ան) ՛ի վ(ե)ր(այ) պատրաստութե(ան) ն(ո)ր(ա), եւ բռնադատիցէ առնել շուք թագաւորու(թ)ե(ան)։ եւ յաւուրսն յայնոսիկ խորտակեսցի. եւ ո́չ երեսօք եւ պատերազմաւ
²¹կացցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) պատրաստութե(ան) իւրոյ, զի արհամարհեցաւ. եւ ո́չ ետուն նմա փառս թագաւորու(թ)ե(ան)։ եւ եկեսցէ յաջողու(թեամ)բ, եւ բռնադատեսցի թագաւորու(թ)ե(ան)ց գայթագղու(թեամ)բք։
²²եւ բազուկք այնր որ հեղեղատիցեն, եւ հեղեղատեսցին յերեսաց ն(ո)ր(ա). եւ խորտակեսցի եւ առաջնորդ ուխտին։
²³եւ այնոցիկ որ խառնիցինն ՛ի նա արասցէ նենգու(թ)ի(ւն)։ Եւ ելցէ եւ զօրասցի ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) սակա́ւ ազգաւ։

²⁴եւ յաջողու(թեամ)բ բազում աշխարհօք եկեսցէ՝ եւ արասցէ զոր ո́չ արարին հարք ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ հարք հարց ն(ո)ր(ա). եւ զաւար եւ զկապուտ եւ զստացուածս բաշխեսցէ ն(ո)ց(ա)։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտացւոց խորհուրդ խորհեսցի մինչեւ ՛ի ժամանակ։
²⁵եւ զարթիցէ զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ սիրտ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորին հարաւոյ զօրութ(եամ)բ մեծաւ։ Եւ թագաւորն հարաւոյ խմբեսցէ պատերազմ զօրաւ մեծաւ եւ հզօրա́ւ յոյժ, եւ ո́չ հանդարտեսցէ. զի խորհեսցին ՛ի վ(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) խորհուրդս։
²⁶եւ կերիցեն որինչ նմա ա́նկ իցէ. եւ խորտակեսցեն զնա, եւ զզօրսն այրեսցեն, եւ անկցին վիրաւորք բազումք։

²⁷Եւ երկոցունց թագաւորացն սիրտք իւրեանց ՛ի չարութե(ան). եւ ՛ի միում սեղան սուտ խօսեսցին, եւ մի́ յաջողեսցի. զի վախճանն ՛ի ժամանակս է։
²⁸եւ դարձցի յերկիր իւր մեծութ(եամ)բ բազմաւ. եւ սիրտ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) ուխտի սրբոյ. եւ արասցէ եւ դարձցի յերկիր իւր։
²⁹՛ի ժամանակի դարձցի՝ եւ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) հարաւոյ. եւ ո́չ եղիցի իբրեւ զառաջինն վերջինն։
³⁰Եւ մտցեն ՛ի նա բանակք կիտացւոց, եւ խոնարհեսցին. եւ դարձցի եւ բարկասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ուխտին սրբոյ. եւ արասցէ եւ դարձցի եւ գումարեսցի ՛ի վ(ե)ր(այ) այնոցիկ ոյք թողին զուխտն սուրբ։

³¹եւ յարիցեն զաւակք ՛ի նմանէ, եւ պղծիցեն զսրբու(թ)ի(ւն)ն բռնու(թեամ)բ. եւ փոխեսցեն զհանապազորդութի(ւն)ն, եւ տացեն պղծու(թ)ի(ւն) ապականու(թ)ե(ան)։
³²եւ ապականիչք ուխտին ածցեն ՛ի վերայ իւրեանց զգայթագղութի(ւն)։ Եւ ժողովուրդ որ ճանաչէ զա(ստուա)ծ իւր՝ զօրասցին՝ եւ արասցեն։
³³եւ հանճարեղք ժողովրդեանն բազում իմիք խելամուտ եղիցին. եւ տկարասցին սրով եւ հրով՝ եւ գերու(թեամ)բ եւ յափշտակու(թեամ)բ զաւուրս։
³⁴Եւ ՛ի տկարանալ ն(ո)ց(ա)՝ օգնականութի(ւն) ինչ սակա́ւ գտցեն. եւ յաւելցին ՛ի ն(ո)ս(ա) բազումք գայթագղութ(եամ)բք։

³⁵Եւ ՛ի հանճարեղացն տկարասցին ՛ի փորձել զն(ո)ս(ա) եւ ընտրել, եւ յայտնել մինչեւ ՛ի վախճան ժամանակի. զի տակաւին ժամանա́կ է։
³⁶եւ արասցէ ըստ կամաց իւրոց։ Եւ բարձրասցի թագաւորն, եւ հպարտասցի ՛ի վերայ ա(մենայ)ն աստուածոց, եւ ՛ի վերայ ա(ստուծո)յն աստուծոց խօսեսցի ամբարտաւանս. եւ յաջողեսցի մինչեւ վախճանեսցի բարկութի(ւն), քանզի ՛ի վախճան լինելոց է։
³⁷Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) աստուծոց հարց իւրեանց զմտաւ ածցէ, եւ վ(ա)ս(ն) ցանկութե(ան) կանանց. եւ զա(մենայ)ն դիս զմտաւ ո́չ ածցէ. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)նի հպարտասցի։

³⁸եւ զա(ստուա)ծ հզօր ՛ի տեղւոջէ իւրմէ փառաւորեսցէ. եւ զա(ստուա)ծ զոր ո́չ ծանեան հարք ն(ո)ր(ա)՝ փառաւորեսցէ, ոսկւով եւ արծաթով եւ ակամբք պատուականօք եւ ցանկալեօք։
³⁹Եւ անցցէ յամուրս փախստականաց ըստ աստուծոյ օտարի, եւ յաճախեսցէ փառս. եւ հնազանդեցուսցէ նմա զբազումս, եւ զերկիրն բաժանեսցէ ՛ի պարգեւի։
⁴⁰Եւ ՛ի ժամանակի վախճանի ոգորեսցի́ ընդ արքային հարաւոյ։ եւ զօրաժողով լիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) արքայն հիւսւսոյ, կառօք եւ հեծելովք եւ նաքօք բազմօք, եւ մտցէ յերկիրն՝ եւ խորտակեսցէ. եւ անցցէ́
⁴¹եւ մտցէ յերկիրնսաբայիմ. եւ բազումք տկարասցին։ Եւ սոքա իցեն որ ապրիցեն ՛ի ձեռաց ն(ո)ր(ա). եդովմ, եւ մովաբ, եւ իշխանութի(ւն) որդւոցն ամովնայ։

⁴²եւ ձգեսցէ զձեռն իւր յերկիրն. եւ երկիրն եգիպտացւոց ո́չ եղիցի ՛ի փրկու(թ)ի(ւն)։
⁴³եւ տիրեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) գաղտնեաց ոսկւոյ եւ արծաթոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն ցանկալեացն եգիպտացւոց՝ եւ լիբեացւոց, եւ եթւովպացւոց յամուրս ն(ո)ց(ա)։
⁴⁴Եւ ապա համբաւք եւ տագնապք ճեպեսցեն զնա յարեւելից, եւ ՛ի հիւսւսոյ եկեսցէ սրտմտութ(եամ)բ բազմաւ ապականել զբազումս։
⁴⁵եւ հարցէ զխորան իւր յեփադնոն, ՛ի մէջ ծովուցն ՛ի լեառն սաբային սուրբ, եւ եկեսցէ մինչեւ ՛ի կողմն մի ն(ո)ր(ա). եւ ո́չ ոք իցէ որ փրկիցէ։

¹Եւ ՛ի ժամանակին յայնմիկ յարիցէ միքայէլ իշխա́ն մեծ, որ կայ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոց ժողովրդեան քո. եւ եղիցի ժամանակ նեղութե(ան). նեղութի(ւն) որպիսի ո́չ եղեւ յորմէ հետէ եղեւ ա́զգ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի մինչեւ ՛ի ժամանակն յայն։ եւ ՛ի ժամանակին յայնմիկ ապրեսցի ժողովուրդ քո, ա(մենայ)ն որ գտցի գրեալ ՛ի դպրութե(ան)։
²Եւ բազումք ՛ի ննջեցելոյց ՛ի հող երկրի՝ յարիցե́ն, ոմանք ՛ի կեանսն յաւիտենականս, եւ ոմանք ՛ի նախատինս եւ յամօթ յաւիտենական։
³եւ իմաստունք ծագեսցեն իբրեւ զլուսաւորու(թ)ի(ւն) ՛ի հաստատու(թ)ե(ան). եւ բազումք յարդարոց իբրեւ զաստե́ղս յաւիտեանս՝ եւ եւս։

⁴Եւ դու դանիէլ փակեա́ զբանսդ, եւ կնքեա զգիրդ՝ մինչեւ ՛ի ժամանակ վախճանի. մինչեւ սրբեսցին բազումք, եւ բազմասցի գիտութի(ւն)։
⁵Եւ տեսի ես դանիէլ, եւ ահա երկո́ւ կային յա́յսկոյս եւ յա́յնկոյս գետոյն.
⁶եւ ասեն ցայրն որ զգեցեալն էր զբադէնն, եւ կայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ջուրց գետոյն. մինչեւ ցե՞րբ իցէ վախճան սքանչելեացդ զոր ասացեր։
⁷Եւ լուայ յառնէն որ զգեցեալնէր զբադէնն, եւ կայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ջուրց գետոյն. ամբարձ զա́ջ իւր եւ զձախ իւր յերկինս, եւ երդուաւ ՛ի կենդանին յաւիտենից, թէ ՛ի ժամանակ՝ եւ ՛ի ժամանակս՝ եւ ՛ի կէս ժամանակի։ եւ ՛ի կատարել ցրման ձեռին ժողովրդեանն սրբեցելոյ, ծանիցեն զայս ա(մենայ)ն։
⁸Եւ ես լուայ՝ եւ ո́չ առի ՛ի միտ. եւ ասեմ, տէ́ր զի՞նչ է վախճան այդոցիկ։

⁹Եւ ասէ. ե́րթ դանիէլ. զի արգելեալ եւ կնքեալ են բանքս մինչեւ ցժամանակ վախճանի։
¹⁰Ընտրեսցին՝ եւ սպիտակասցին՝ եւ փորձեսցին՝ եւ սրբեսցին բազումք, եւ անօրինեսցին անօրէնք, եւ ո́չ առնուցուն ՛ի միտ ամպարիշտք. եւ իմաստունք, եւ ո́չ առնուցուն ՛ի միտ ամպարիշտք. եւ իմաստունք իմասցին
¹¹՛ի ժամանակէ փոփոխմանն յաճախութե(ան)։ Եւ տացի պղծութի(ւն) աւերածին աւուրս հազար երկերիւր երեսուն եւ հինգ։
¹²եւ երանի́ որ համբերեսցէ՝ եւ հասցէ յաւուրս հազար երեք հարեւր երեսուն եւ հինգ։
¹³Եւ դու ե́կ հանգի́ր, զի տակաւին են աւուրք՝ եւ ժամք ՛ի կատարումն վախճանի, եւ հանգիցես. եւ յարիցես ՛ի ժամանակի քում ՛ի վախճանի աւուրց։

¹ԵՒ ԷՐ ԱՅՐ ՄԻ ԲՆԱԿԵԱԼ ՛Ի բաբելովն, եւ անուն ն(ո)ր(ա) յովակիմ։
²եւ ա́ռ իւր կին՝ անուն շուշան, դուստր քեղկեայ, գեղեցիկ յոյժ՝ երկիւղած ՛ի տ(եառն)է։
³Եւ ծնօղք ն(ո)ր(ա) արդարք, եւ ուսուցին զդուստրն իւրեանց ըստ օրինացն մովսիսի։
⁴Եւ էր յովակիմ մեծատո́ւն յոյժ. եւ է́ր ն(ո)ր(ա) բուրաստան՝ մերձ յապարանս իւր. եւ առ նա́ ժողովէին հրէայք, զի փառաւորագո́յն էր քան զամենեսեան։
⁵Եւ երեւեցան երկու ծերք ՛ի ժողովրդենէ անտի դատաւորք տարւոյն այնմիկ։ զորոց խօսեցաւ տ(է)ր՝ եթէ ել անօրէնութի(ւն) ՛ի բաբելովնէ ՛ի ծերոցն դատաւորաց։ որ համարէին առաջնորդել ժողովրդեանն։

⁶եւ նոքա հանապազորդէին ՛ի տանն յովակիմայ. եւ գային առ ն(ո)ս(ա) ամենեքեան ՛ի դատաստան։
⁷Եւ լինէր իբրեւ ժողովուրդն մեկնէր զհասարակ աւուրբք՝ մտանէ́ր շուշան, եւ զգնայր ՛ի բուրաստանի առն իւրոյ։
⁸Եւ տեսանէին զնա երկոքին ծերքն հանապազ՝ զի մտանէր եւ զգնա́յր. եւ ցանկացան նմա։
⁹եւ դարձուցին զմիտս իւրեանց, եւ խոտորեցուցին զաչս իւրեանց չհայել յերկինս՝ եւ չյիշել զարդար դատաստանսն։
¹⁰Եւ էին երկոքեան հարեալ ՛ի նմա. եւ չպատմէին միմեանց զցաւս իւրեանց,
¹¹զի պատկառէին պատմել զցանկու(թ)ի(ւն)ն իւրեանց. քանզի կամէին լինե́լ ընդ նմա։
¹²եւ սպասէին նմա ստէպ հանապազ տեսանել զնա։ Եւ ասեն ցմիմեանս.

¹³երթիցո́ւք ՛ի տուն, զի ճաշոյ ժա́մ է։ ելին մեկնեցան ՛ի միմեանց.
¹⁴եւ դարձեալ անդրէն եկին միւսանգամ առ միմեանս, եւ հարցեալ միմեանց զպատճառսն, խոստովա́ն եղեն զցանկու(թ)ի(ւն)ն իւրեանց։ ապա եղեն ժամադիր միմեանց՝ թէ ե՞րբ կարասցեն զնա միայն գտանել։
¹⁵Եւ եղեւ ՛ի սպասելն նոցա նմա ՛ի դիպող աւուր. եկն եմուտ երբեմն ո(ր)պ(էս) յերէկն եւ յեռանդն, երկու միայն աղջկամբք, եւ ցանկացաւ լուանալ ՛ի բուրաստանի անդ. քանզի տօ́թ էր,
¹⁶եւ չէր ոք անդ։ բայց միայն երկու ծերք թաքուցեալք՝ որ սպասէին նմա։
¹⁷Եւ ասէ ցաղջկունսն. երթա́յք բերէ́ք ինձ ե́ւղ եւ աճառ, եւ զդուրս բուրաստանիս փակեցէք՝ զի լուացա́յց։

¹⁸եւ արարին ո(ր)պ(էս) ասաց ն(ո)ց(ա). փակեցին զդուրս բուրաստանին, եւ ելին ՛ի կողմանէ դրանցն բերել զոր ինչ հրամայեաց ն(ո)ց(ա)։ եւ չտեսին զծերսն՝ քանզի թաքուցեալ էին։
¹⁹Եւ եղեւ իբրեւ ելին աղջկունքն, յարեա́ն երկու ծերքն, եւ դիմեցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) եւ ասեն.
²⁰ահա դուրք բուրաստանիս փակեալ են, եւ չի́ք ոք որ տեսանէ զմեզ, եւ մեք ցանկացեալեմք քեզ. վ(ա)ս(ն) որոյ եւ քո հաւանեալ մեզ՝ լե́ր ընդ մեզ։
²¹ապա թէ ոչ՝ վկայե́մք զքէն, թէ ոմն պատանի́ էր ընդ քեզ, եւ վ(ա)ս(ն) այնորիկ արձակեցեր զաղջկունսն ՛ի քէն։
²²Յոգո́ց եհան շուշան եւ ասէ. տագնա́պ է ինձ յա(մենայ)ն կողմանց. եթէ զայդ գործեցից՝ մա́հ է ինձ, եւ եթէ ո́չ գործեցից՝ չե́մ ապրելոց ՛ի ձեռաց ձերոց։

²³բայց լա́ւ է ինձ չգործել զայդ՝ եւ անկանել ՛ի ձեռս ձեր, քան թէ մեղա́յց առաջի տ(եառ)ն։
²⁴Եւ աղաղակեաց ՛ի ձայն մեծ շուշան. աղաղակեցին եւ երկոքին ծերքն կի́ց նմին։
²⁵եւ ընթացաւ մին եբաց զդուրս բուրաստանին։
²⁶Իբրեւ լուան զձայն ճշոյն ՛ի բուրաստանի անդ ընտանիքն՝ անկան ընդ կողմն դրանն ՛ի ներքս, տեսանել թէ զի՞նչ իրք ընդ նմա անցեալ իցեն։
²⁷եւ իբրեւ ասացին ծերքն զբանս իւրեանց՝ զամօթի հարան ծնօղքն յոյժ. զի ո́չ երբէք այնպիսի բանք ասացան զշուշանայ։ Եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր
²⁸իբրեւ եկն ժողովուրդն առ այրն ն(ո)ր(ա) յովակիմ. եկին եւ երկու ծերքն անօրէն մտօք զշուշանայ՝ սպանանել զնա։

²⁹եւ ասեն առաջի ժողովրդեանն. յղեցէ́ք զշուշանայ զդստերէ քեղկեայ, որ է կին յովակիմայ։ եւ նոքա յղեցին։
³⁰եւ եկն նա՝ եւ ծնօղք իւր՝ եւ որդիք իւր՝ եւ ա(մենայ)ն ազգականք ն(ո)ր(ա)։
³¹Եւ շուշան՝ էր փափո́ւկ յոյժ եւ գեղեցիկ տեսլեամբ։
³²եւ անօրէնքն հրամայեցին հոլանի́ առնել զնա՝ քանզի սքողեալ էր, զի լցցին գեղով ն(ո)ր(ա)։
³³Եւ իւրքն լային. եւ ամենեքին որ ճանաչէին զնա։
³⁴Յարեա́ն երկոքին ծերքն ՛ի միջոյ ժողովրդեանն՝ եւ եդին զձեռս իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ նորա։
³⁵եւ նա լալով հայեցա́ւ յերկինս. քանզի էր սիրտ ն(ո)ր(ա) յուսացեալ ՛ի տ(է)ր։

³⁶Ասեն ծերքն երկոքեան. մինչդեռ մեք միա́յն զգնայաք ՛ի մէջ բուրաստանին, եմուտ դա անդր երկու աղջկամբք, եւ փակեաց զդուրս բուրաստանին, եւ արձակեաց զաղջկունսն։
³⁷ե́կն առ նա պատանի մի որ էր թաքուցեալ, եւ անկա́ւ ընդ դմա։
³⁸եւ մեք էաք յանկեան բուրաստանին։ իբրեւ տեսաք զանօրէնութի(ւն)ն՝ ընթացա́ք առ դոսա, եւ տեսաք զլինելն դոցա ընդ միմեանս։
³⁹զնա ո́չ կարացաք ունել, քանզի բո́ւռն էր քան զմեզ, եւ եբաց զդուրսն եւ փախեաւ արտաքս։
⁴⁰զդա զոր ըմբռնեցաքդ՝ հարցաք թէ ո՞վ էր պատանին, եւ ո́չ կամեցաւ պատմել մեզ. զայդ վկայե́մք։
⁴¹Եւ հաւատա́ց ն(ո)ց(ա) ատեանն իբրեւ ծերոց ժողովրդեան՝ եւ դատաւորաց. եւ դատեցան զնա մեռանել։

⁴²Աղաղակեաց ՛ի ձայն բարձր շուշան՝ եւ ասէ. ա(ստուա)ծ յաւիտենական ծածկագէտ, որ գիտես զա(մենայ)ն յառաջ քան զլինել ն(ո)ց(ա)։
⁴³դո́ւ գիտես զի սո́ւտ վկայեն զինէն. եւ ահա մեռանի́մ որ ոչինչ գործեցի՝ զոր դոքա́յդ անօրինեն զինէն։
⁴⁴Եւ լուաւ տ(է)ր ձայնի նորա։
⁴⁵եւ մինչդեռ տանէին զնա կորուսանել, Զարթոյց ա(ստուա)ծ զհոգին ս(ուր)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) մանկան միոյ տղայոյ որում անուն էր դանիէ́լ։
⁴⁶Եւ աղաղակեաց ՛ի ձայն բարձր՝ եւ ասէ. անպա́րտ եմ ես յարենէ դորա։
⁴⁷եւ դարձաւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն առ նա՝ եւ ասեն. զի՞նչ է բաց բանդ այդ զոր դուդ խոսեցար։

⁴⁸Եւ նա եկաց ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. ա́յդպէս անմի՞տք էք որդիք ի(սրայէ)լի. ո́չ քննեցէք, եւ ո́չ յիրաւանց վ(ե)ր(այ) հասէք, եւ դատապարտեցէ՞ք զդուստրդ ի(սրայէ)լի։
⁴⁹Դարձա́յք անդրէն յատեան. քանզի սո́ւտ վկայեցին դոքա զնմանէ։
⁵⁰եւ դարձաւ ժողովուրդն վաղվաղակի։ Եւ ասեն ցնա ծերքն. ե́կ նի́ստ ՛ի միջի մերում՝ եւ պատմեա́ մեզ. զի քեզ ետ ա(ստուա)ծ զերիցութի(ւն)։
⁵¹եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) դանիէլ. մեկնեցէ́ք զդոսա ՛ի միմեանց ՛ի բա́ց եւ քննեսցո́ւք զդոսա։
⁵²իբրեւ մեկնեցան ՛ի միմեանց, Կոչեաց զմին ՛ի նոցանէ եւ ասէ ցնա. ա́յ հնացեալ աւուրբք չարու(թ)ե(ան). այժմ ահա եկին հասին մեղք քո՝ զոր գործէիր յառաջագոյն։

⁵³զի դատէիր զդատաստանս անիրաւու(թեամ)բ, զանմեղս դատապարտէիր, եւ զվնասակարս արձակէիր. ուր ա(ստուծո)յ ասացեալ էր՝ թէ զանմեղն եւ զարդարն մի́ սպանանիցես։
⁵⁴Բայց արդ՝ եթէ տեսե՞ր զդոսա, ը(ստ) որո՞վ ծառով հասեր առ դոսա՝ մինչ խօսէին ընդ միմեանս։ եւ նա ասէ՝ ը(ստ) հերձեա́ւն։
⁵⁵Ասէ դանիէլ. բարւո́ք ստեցեր ՛ի քոյին գլուխդ. ահաւասիկ հրեշտակի ա(ստուծո)յ առեալ հրաման, հերձցէ́ զքեզ ընդ մէջ։
⁵⁶եւ ՛ի բաց մերժեաց զնա։ Հրամայեաց ածել զմեւսն, եւ ասէ ցնա. զաւա́կ քանանու՝ եւ ո́չ յուդայ. գե́ղ դորա պատրեա՞ց զքեզ՝ եւ ցանկու(թ)ի(ւն) շրջեա՞ց զսիրտ քո։

⁵⁷ա՞յդպէս առնէիք զդստերս ի(սրայէ)լի, եւ նոքա առ երկիւղի մերձենային առ ձեզ. այլ եւ ո́չ դուստրդ յուդայ կալաւ յանձին զանօրէնութի(ւն)ս ձեր։
⁵⁸Բայց արդ աղէ՝ ասա́, ընդ որո՞վ ծառով հասեր առ դոսա մինչդեռ խօսէին ընդ միմեանս. եւ նա ասէ, ընդ սղոցեա́ւն։
⁵⁹Ասէ ցնա դանիէլ. բարւո́ք ստեցեր եւ դու ՛ի քոյին գլուխ, զի կայ աւասիկ հրեշտակ ա(ստուծո)յ, սուսեր մերկ ՛ի ձեռին սղոցե́լ զքեզ ընդ մէջ՝ զի սատակեսցէ զքեզ։
⁶⁰Եւ աղաղակեաց ա(մենայ)ն ժողովուրդն ՛ի ձայն մեծ, եւ օրհնեցին զա(ստուա)ծ որ ապրեցուցանէ զյուսացեալս իւր։

⁶¹Եւ յարեա́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկուց ծերոցն. քանզի յանդիմանեա́ց զն(ո)ս(ա) դանիէլ ՛ի նոցին բերանոց սո́ւտ վկայս. եւ արարին ընդ ն(ո)ս(ա)՝ ո(ր)պ(էս) եւ եդին չարութի(ւն) ՛ի մտի առնե́լ ընդ ընկերի,
⁶²ըս(տ) օրինացն մովսիսի։ եւ սպանին զն(ո)ս(ա)։ եւ ապրեցա́ւ արիւն արդար յաւուր յայնմիկ։
⁶³Իսկ քեղկեա եւ կին ն(ո)ր(ա) օրհնեցին զա(ստուա)ծ վ(ա)ս(ն) դստերն իւրեանց շուշանայ՝ հանդերձ յովակիմաւ արամբ նորա, եւ ա(մենայ)ն ազգականօք նորա. զի ո́չ գտան իրք գարշու(թ)ե(ան) ՛ի նմա։
⁶⁴Եւ դանիէլ եղեւ մե́ծ առաջի ժողովրդեանն յօրէ յայնմանէ եւ անդր։

¹եւ դանիէլ էր կենաց կցորդ թագաւորին. եւ փառաւո́ր քան զա(մենայ)ն բարեկամս ն(ո)ր(ա)։
²Եւ էին կուռք մի բաբելացւոց անուն բէ́լ. եւ ելանէր ՛ի նմա ռոճիկ՝ աւուր միոջ, նաշիհ՝ երկոտասան արդու. եւ քառասուն ոչխար. եւ գինի վեց մար։
³եւ թագաւորն պաշտէր զնա. եւ երթայր հանապազ երկի́ր պագանէր նմա։ Բայց դանիէլ պագանէր երկիր ա(ստուծո)յ իւրոյ։ եւ ասէ ցնա թագաւորն՝ դու ընդէ՞ր ո́չ երկիր պագանես բելայ։
⁴Եւ նա ասէ. քանզի ո́չ պաշտեմ զկուռս ձեռագործս, այլ զա(ստուա)ծ կենդանի զարարիչն երկնի եւ երկրի, որ ունի իշխանու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն մարմնոյ։
⁵Եւ ասէ ցնա թագաւորն. իսկ բէլ ո՞չ թուի քեզ թէ իցէ ա(ստուա)ծ կենդանի. եթէ ո՞չ տեսիցես՝ որչափ ուտէ եւ ըմպէ հանապազ։

⁶Եւ ասէ դանիէլ ծիծաղելով. մի́ խաբիր արքայ, զի դա է ՛ի ներքոյ կաւեա́յ, եւ արտաքոյ պղնձի. ո́չ կերեալ դորա երբէք՝ եւ ո́չ արբեալ։
⁷Եւ բարկացեալ թագաւորն, կոչեաց զքուրմսն նորա, եւ ասէ ցնոսա թագաւորն. եթէ ոչ ասիցէք ինձ, ո́վ ուտէ զսեղանն զայն՝ մահո́ւ մեռանիցիք.
⁸ապա եթէ յա́յտ առնիցէք՝ թէ զայն ա(մենայ)ն բէլ ուտէ՝ մեռանիցի դանիէլ՝ զի հայհոյեաց զբէլ։ եւ ասէ դանիէլ ցթագաւորն, եղիցի́ ըստ բանի քում։
⁹Եւ էին քուրմք բելայ եւթանաւուն, թո́ղ զկանայս եւ զմանկտի։ եւ եկն թագաւորն դանիելիւ հանդերձ ՛ի տուն բելայ։
¹⁰եւ ասեն քուրմք բելայ, ահաւասիկ մեք արտա́քս ելցուք. եւ դու ա́րքայ՝ դի́ր առաջի դորա զկերակուրսդ եւ զգինիդ խառնեալ դիցես. եւ փակեա́ զդուրսդ, եւ կնքեա́ մատանեաւ քով։

¹¹եւ եկեալ ընդ առաւօտս, եթէ ոչ գտցի այդ ա(մենայ)ն կերեալ ՛ի բելայ, մեռցո́ւք մեք. ապա թէ ոչ՝ դանիէլ որ սո́ւտ խօսեցաւ զմէնջ։
¹²եւ նոքա վստա́հ էին, զի արարեալ էին ընդ սեղանովն մուտ անյայտ. եւ ընդ ա́յն մտանէին հանապազ եւ ուտէին զայն։
¹³Եւ եղեւ ելին արտաքս, եւ թագաւորն ե́դ զկերակուրսն առաջի բելայ։ եւ հրաման ետ դանիէլ իւրում մանկտւոյ, եւ բերին մոխիր, եւ ցանեցին ընդ ա(մենայ)ն մեհեանն առաջի թագաւորին միայնոյ։ եւ ելեալ արտաքս փակեցին զդուռնն, եւ կնքեցին մատանեաւ թագաւորին՝ եւ գնացին։
¹⁴Եւ քուրմքն մտին գիշերի ըստ սովորութե(ան) իւրեանց, կանա́մբք եւ որդւովք իւրեանց. կերան զա(մենայ)ն եւ արբին՝ եւ ո́չ ինչ թողին։

¹⁵Եւ կանխեաց թագաւորն ընդ առաւօտն դանիելիւ հանդերձ։
¹⁶եւ ասէ, ո՞ղջ են կնիքդ դա́նիէլ։ եւ նա ասէ. ո́ղջ են արքայ։
¹⁷Եւ եղեւ ընդ բանալ դրանցն՝ հայեցաւ թագաւորն ՛ի սեղանն, ՛ի ձա́յն մեծ աղաղակեաց՝ եւ ասէ, մե́ծ ես բէլ, եւ ո́չ գոյ նենգու(թ)ի(ւն) ՛ի քեզ՝ եւ ո́չ մի։
¹⁸Եւ ծիծաղեցաւ դանիէլ։ եւ կալաւ զթագաւորն զի մի́ մտցէ ՛ի ներքս, եւ ասէ՝ աղէ՝ հայեա́ց ընդ ատակսդ, եւ տես ո՞յր է հետդ այդ։
¹⁹եւ ասէ թագաւորն. տեսանեմ հետ արանց՝ կանանց՝ եւ մանկտւոյ։
²⁰Յայնժամ բարկացեալ թագաւորն կալաւ զքուրմսն, եւ զկանայս եւ զորդիս ն(ո)ց(ա). եւ ցուցին նմա զգաղտնի դրունս՝ ընդ որ մտանէին՝ եւ ծախէին զսեղանն։

²¹եւ կոտորեաց զնոսա թագաւորն, եւ զբէլ ետ ՛ի ձեռս դանիելի, եւ կործանեաց զնա՝ եւ զմեհեան ն(ո)ր(ա)։
²²Եւ է́ր վիշապ մի մեծ, եւ պաշտէին զնա բաբելացիքն։
²³եւ ասէ թագաւորն ցդանիէլ. միթէ եւ զդմանէ՞ ասիցես թէ պղնձի է. ահաւադիկ կենդանի́ է, ուտէ́ եւ ըմպէ. եւ ո́չ կարես ասել թէ չիցէ դա ա(ստուա)ծ կենդանի. արդ ե́կ պագ դմա երկիր։
²⁴Եւ ասէ ցնա դանիէլ. ես՝ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իմոյ երկիր պագանեմ, զի նա́ է ա(ստուա)ծ կենդանի։
²⁵բայց դու ա́րքայ՝ տո́ւր իշխանու(թ)ի(ւն), եւ սպանի́ց զվիշապդ առաջի քո առա́նց սրոյ եւ գաւազանի։ եւ ասէ թագաւորն. տուեա́լ քեզ։

²⁶Եւ ա́ռ դանիէլ՝ եւղ, ձիւթ, եւ ճարպ. եւ մազ. եւ եփեա́ց ՛ի միասին՝ եւ արար գնդակս, եւ եհար ՛ի բերան վիշապին։ եւ իբրեւ կերաւ՝ պայթեաց վիշապն։ եւ ասէ՝ տեսէ́ք զպաշտամունսդ ձեր։
²⁷Եւ եղեւ իբրեւ լուան բաբելացիքն՝ բարկացա́ն յոյժ, եւ կուտեցան ՛ի վերայ թագաւորին՝ եւ ասեն. հրեա́յ եղեւ թագաւորն։ զբէլ կործանեա́ց, եւ զվիշապն սպա́ն, զքուրմսն կոտորեա́ց։
²⁸Եւ իբրեւ եկին, ասեն ցթագաւորն. տո́ւր մեզ ՛ի ձեռս զդանիէլ. ապա թէ ոչ՝ սոանանե́մք զքեզ եւ զտուն քո։
²⁹Եւ իբրեւ ետես թագաւորն՝ եթէ կարի́ տագնապեն զնա, հարկաւ ՛ի ձե́ռս ետ ն(ո)ց(ա) զդանիէլ։
³⁰Եւ նոքա արկին զնա ՛ի գուբն առիւծուց. եւ անդ էր զվեց օր։

³¹եւ էին ՛ի գբին եւթն առեւծք. եւ տային ն(ո)ց(ա) հանապազ երկո́ւս մարդս, եւ երկուս պատրուճակս. բայց յայնժամ ո́չ ինչ արկին ն(ո)ց(ա), զի վաղվաղակի կերիցեն զդանիէլ։
³²Եւ էր ամբակո́ւմ մարգարէ ՛ի հրէաստանի. եւ եփեաց թան, եւ բրդեաց հաց ՛ի կուր. եւ երթայր յանդ՝ տանել մշակաց իւրոց։
³³Եւ ասէ հրեշտակ տ(եառ)ն ցամբակում. տա́ր զճաշդ զոր ունիս՝ ՛ի բաբելոն դանիելի՝ ՛ի գուբն առիւծուց։
³⁴Եւ ասէ ամբակում, տ(է)ր՝ զբաբելոն՝ իմ չի́ք տեսեալ, եւ զգուբն ո́չ գիտեմ ո́ւր իցէ։
³⁵Եւ բուռն եհար հրեշտակն զգագաթանէ ն(ո)ր(ա), եւ կալաւ զվարսից գլխոյ ն(ո)ր(ա), եւ ե́դ զնա ՛ի բաբելոն ՛ի վերայ գբոյն սաստկու(թեամ)բ հոգւոյ իւրոյ։

³⁶Եւ աղաղակեաց ամբակում՝ եւ ասէ́. դանիէ́լ դանիէլ՝ արի́ ա́ռ զճաշդ զոր առաքեաց քեզ ա(ստուա)ծ։
³⁷Եւ ասէ դանիէլ. յիշեցեր զիս ա(ստուա)ծ, եւ ո́չ ընդ վայր հարեր զսիրելիս քո։
³⁸եւ յարեաւ դանիէլ՝ եւ եկեր։ եւ հրեշտակ ա(ստուծո)յ տարաւ զամբակում նոյնժամայն անդրէն ՛ի տեղի իւր։
³⁹Եւ թագաւորն եկն յաւուրն եւթներորդի աշխարե́լ զդանիէլ. եւ իբրեւ եկն ՛ի բերան գբոյն, եւ հայեցաւ, եւ ետես զի նստէր դանիէլ.
⁴⁰աղաղակեաց ՛ի ձայն մեծ՝ եւ ասէ. մե́ծ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ դանիելի. եւ չի́ք այլ ոք բա́ց ՛ի քէն։ եւ առ զնա ՛ի վեր։
⁴¹Եւ զվնասակարս կորստեան ն(ո)ր(ա) արկին ՛ի գուբն։ եւ գէշ գէշ պատառեցան նոյնժամայն առաջի ն(ո)ր(ա)։

⁶⁵Եւ թագաւորն աստիագէս յաւելաւ առ հարս իւր, եւ ա́ռ կիւրոս պարսիկ զթագաւորութի(ւն) նորա։