¹ԵՒ ԵՂԵՒ ՅԱՄԻՆ երեսներորդի, յամսեանն չորրորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն. եւ էի ես ՛ի մէջ գերութե(ա)ն առ ափն քովբար գետոյ։ եւ բացան երկինք, եւ տեսի զտեսիլ ա(ստուծո)յ.
²որ օր հինգ էր ամսոյն. ա́յն ամ հինգերորդ էր գերութե(ա)ն յովաքիմայ արքայի։
³Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ եզեկիէլ քահանայ՝ որդի բուզեայ, յերկրին քաղդեացւոց ՛ի վ(ե)ր(այ) քովբար գետոյ։ Եւ ա́նդ եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ձեռն տ(եառ)ն։
⁴եւ տեսի՝ եւ ահա հողմ վերացեալ գայր ՛ի հիւսւսոյ, եւ ամպ մեծ ՛ի կողման ն(ո)ր(ա). եւ լոյս շուրջ զնովաւ, եւ հուր փայլատակէր ՛ի նմանէ. եւ ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զտեսիլ բազմագունի ականց, եւ ճառագայթք ՛ի նմա։

⁵Եւ ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա) կերպարանք չորից կենդանեաց։ եւ ա́յս տեսիլ նոցա. կերպարանք մարդոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
⁶եւ չորք դէմք միոյ, եւ չորք թեւք միոյ միոյ ՛ի նոցանէ։
⁷եւ բարձք ն(ո)ց(ա) բարձք ուղո́րդք. եւ ոտք ն(ո)ց(ա) թեւաւորք էին, եւ կճղակք նոցա իբրեւ զկճղակս որթուց. եւ կայծակունք թօթափէին ՛ի նոցանէ իբրեւ ՛ի փայլատականց պղնձոյ։ Եւ թեւք իւրեանց երագո́ւնք էին.
⁸եւ ձեռն մարդոյ ՛ի ներքոյ թեւոց ն(ո)ց(ա) ՛ի չորեսին կողմանս ն(ո)ց(ա)։ եւ երեսք ն(ո)ց(ա)
⁹եւ թեւք չորեցունց ընդ միմեանս թեւակից էին խառնեալ։ եւ զերեսս իւրեանց ՛ի գնալն յետս ընդդէմ ո́չ դարձուցանէին։ իւրաքանչիւր հանդէպ երեսաց իւրեանց գնային։

¹⁰Եւ կերպարանք երեսաց նոցա՝ կերպարանք մարդոյ՝ եւ կերպարանք առիւծու յաջմէ չորեցունց. եւ կերպարանք եզին, եւ կերպարանք արծուոյ ՛ի ձախմէ չորեցունց։
¹¹ա́յս կերպարանք ն(ո)ց(ա)։ Եւ թեւք ն(ո)ց(ա) տարածեալ ՛ի վերուստ չորեցունց. իւրաքանչիւր երկու երկու խառնեալ ընդ միմեանս, եւ երկու երկու ծածկէին ՛ի վերուստ զմարմինս իւրեանց։
¹²Եւ իւրաքանչիւր հանդէպ երեսաց իւրեանց գնային։ յոր կողմն դիմէր հողմնն՝ գնային, եւ յետս ընդդէմ ո́չ դառնային ՛ի գնացս իւրեանց։
¹³Եւ ՛ի մէջ գազանացն տեսիլ իբրեւ զկայծականց հրոյ բորբոքելոյ. եւ իբրեւ զտեսիլ ղամբարաց խառնելոց ՛ի մէջ գազանացն, եւ լոյս հրոյ. եւ ՛ի հրոյ անտի փայլատակունք հատանէին։

¹⁴եւ գազանքն երագս ընթանային, եւ թեթեւս դառնային ՛ի նմանութի(ւն) արեգական։
¹⁵Եւ տեսանէի եւ ահաւասիկ անիւ մի յերկրի զհետ գազանացն չորեցունց. եւ կերպարանք անուոցն եւ արա́ր ն(ո)ց(ա)՝ իբրեւ զտեսիլ ականց թարշշի։
¹⁶եւ կերպարանք չորեցունց՝ եւ տեսիլ ն(ո)ց(ա), եւ գործւած իւրեանց, ո(ր)պ(էս) թէ շրջիցի անիւ ՛ի մէջ անուոյ։
¹⁷՛ի չորեսին կողմանս իւրեանց գնային, եւ յետս ընդդէմ ո́չ դառնային ՛ի թիկունս իւրեանց.
¹⁸եւ բարձունք էին։ Հայէի ընդ ն(ո)ս(ա)՝ եւ տեսանէի զի լի էին աչօք թիկունք ն(ո)ց(ա) շուրջ զչորեքումբք.
¹⁹եւ ՛ի գալ գազանացն, գնային եւ անիւքն ը(ստ) նոսա, եւ ՛ի վերանալ գազանացն յերկրէ՝ վերանային եւ անիւքն։

²⁰ընդ որ կողմ դիմէր ամպն եւ հողմն, երթային գազանքն՝ եւ անիւքն ընդ նոսին վերանային. զի ոգի կենդանի́ գոյր յանիւսն։
²¹՛ի գնալն ն(ո)ց(ա) գնային, եւ ՛ի կալն ն(ո)ց(ա)՝ զտեղի առնուին, եւ ՛ի վերանալ ն(ո)ց(ա) յերկրէ, եւ անիւքն ընդ նոսին վերանային. զի ոգի կենդանի́ գոյր յանիւսն։
²²Եւ նմանու(թ)ի(ւն) հաստատութե(ան) ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ գազանացն իբրեւ զտեսի́լ ական վանի՝ տարածեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) թեւոց ն(ո)ց(ա) ՛ի վերուստ։
²³Եւ ՛ի ներքոյ հաստատու(թ)ե(ա)ն թեւք իւրեանց տարածեալ սաւառնէին ընդ միմեանս. եւ իւրաքանչիւր երկու երկու ծածկէին զմարմինս իւրեանց։

²⁴Եւ լսէի զձայն թեւոց ն(ո)ց(ա) ՛ի սաւառնելն իբրեւ զձայն ջուրց բազմաց, եւ իբրեւ զձայն ա(ստուծո)յ սադայի։ եւ ՛ի գնալն իւրեանց ձայն պատգամաց իբրեւ զձայն բանակի. եւ ՛ի կալն իւրեանց յանկչէին թեւք իւրեանց։
²⁵Եւ ահա բարբառ ՛ի վերուստ քան զհաստատութի(ւն)ն որ է́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ն(ո)ց(ա) ՛ի կալն իւրեանց, եւ յամբառնալն զթեւս իւրեանց։
²⁶եւ ՛ի վերոյ քան զհաստատութի(ւն)ն որ ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ն(ո)ց(ա) իբրեւ զտեսիլ ական չափիղայ. եւ նմանութի(ւն) աթոռոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) աթոռոյն՝ նմանութի(ւն) կերպարանաց մարդոյ։

²⁷Եւ տեսանէի իբրեւ զտեսիլ ական բազմագունի, եւ իբրեւ զտեսիլ հրոյ ՛ի ներքոյ քան զնա շուրջանակի։ միջովք չափ ՛ի վեր՝ նմանու(թ)ի(ւն) արեգական, եւ միջովք չափ ՛ի խոնարհ՝ նմանութի(ւն) հրոյ։ եւ լոյսն որ շուրջ զնովաւ բա́կ ունէր,
²⁸իբրեւ տեսիլ աղեղանդ որ ձգի յամպս յաւուրս անձրեւաց։ եւ ա́յսպէս ահագին տեսիլ լուսոյ շուրջ զնովաւ։

¹Եւ ա́յս տեսիլ նմանութի(ւն) փառացն տ(եառ)ն։ Իբրեւ տեսի՝ անկա́յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց, եւ լուայ բարբառ որ խօսէր ընդ իս՝ եւ ասէր. որդի́ մարդոյ՝ կա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ոտից քոց եւ խօսեցա́յց ը(ստ) քեզ։
²Եւ եկն ՛ի վ(ե)ր(այ) հոգի, վերացոյց եւ կանգնեաց կացո́յց ՛ի վերայ ոտից իմոց. եւ լսէի զի խօսէր նա ընդ իս,
³եւ ասէր՝ որդի́ մարդոյ՝ ես առաքեցից զքեզ առ դառնացուցիչ տունդ ի(սրայէ)լի. որք դառնացուցին զիս, ինքեանք եւ հա́րք իւրեանց, անարգեցին զիս մինչեւ ցա́յսօր։
⁴Որդիք եղջերիկք եւ խոտասիրտք են առ որս առաքեմն զքեզ, եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

⁵եթէ իցէ լուիցե՞ն կամ սարսեսցե՞ն, զի տուն դառնացողա́ց են. եւ կամ բնաւ ծանիցեն թէ մարգարէ́ ես դու ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։
⁶Եւ դո́ւ որդի մարդոյ՝ մի́ երկնչիցիս ՛ի նոցանէ, եւ մի́ զանգիտիցես յերեսաց ն(ո)ց(ա). զի զայրանալով զայրասցին եւ յարիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո. զի ՛ի մէջ կարճա́ց բնակեալ ես դու՝ մի́ երկնչիցիս ՛ի բանից ն(ո)ց(ա), եւ յերեսաց ն(ո)ց(ա) մի́ զանգիտիցես, զի տուն դառնացողա́ց են։
⁷Եւ խօսեսցիս ը(ստ) ն(ո)ս(ա) զբանս զայսոսիկ. եթէ իցէ լուիցե՞ն կամ սարսեսցե՞ն, զի տուն դառնացողա́ց են։
⁸Եւ դո́ւ որդի մարդոյ՝ լո́ւր բանից զոր խօսիմ ը(ստ) քեզ. մի́ լինիր դառնացօղ իբրեւ զտուն դառնացողաց, բա́ց զբերան քո եւ կե́ր զոր ջամբեցից քեզ։

⁹Տեսի՝ եւ ահա ձեռն ձգեալ առ իս, եւ ՛ի նմա մատեան մի գրոյ, եւ պարզեաց առաջի իմ. եւ էր գրեալ ՛ի նմա ներքո́յ եւ արտաքոյ՝ ո́ղբս, եւ ձա́յնս, եւ վա́յս։

¹Եւ ասէ ցիս, որդի́ մարդոյ՝ զորինչ գտանե́ս ՛ի դմա՝ կե́ր։ կե́ր մանր զմատեանդ զայդ. եւ գնա́ եւ խօսեա́ց ընդ որդիսն ի(սրայէ)լի։
²Եբաց զբերան իմ, եւ ջամբեաց զմատեանն։
³եւ ասէ ցիս, որդի́ մարդոյ՝ բերան քո կերիցէ, եւ որովայն քո լցցի ՛ի մատենէ այտի որ տուաւ քեզ։ կերա́յ զայն, եւ եղեւ ՛ի բերան իմ իբրեւ զքաղցրութի(ւն) մեղու։
⁴Եւ ասէ ցիս, որդի́ մարդոյ՝ գնա́ դու եւ մո́ւտ ՛ի տունն ի(սրայէ)լի, եւ խօսեսցի́ս ընդ ն(ո)ս(ա) զպատգամս իմ։
⁵զի ո́չ եթէ առ ժողովուրդ խորախօս ծանրալեզու առաքեսցիս առ տունն ի(սրայէ)լի։

⁶եւ ո́չ առ ժողովուրդս բազումս այլազգիս կամ այլալեզուս. եւ ո́չ առ թանձրալեզուս, զորոց ո́չ լսիցես զբանս ն(ո)ց(ա)։ զի թէ առ այնպիսիսն առաքէի զքեզ. սակայն եւ նոքա́ լսէին քեզ։
⁷այլ տունն ի(սրայէ)լի ո́չ հաւանին լսե́լ քեզ, քանզի ո́չ կամին լսել ինձ. զի ա(մենայ)ն տունն ի(սրայէ)լի հակառակօղք եւ խստասիրտք են։
⁸Եւ ահաւասիկ արարի զդէմս քո հաստատուն առաջի երեսաց ն(ո)ց(ա). եւ զյաղթու(թ)ի(ւն) քո զօրացուցից առաջի հակառակու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա)։
⁹եւ եղիցի յա(մենայ)ն ժամ հաստատուն իբրեւ զվէմ յաղթու(թ)ի(ւն) քո։ Մի́ երկնչիր ՛ի նոցանէ, եւ մի́ զանգիտիցես յերեսաց ն(ո)ց(ա). զի տո́ւն դառնացողաց են։

¹⁰Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի́ մարդոյ՝ զա(մենայ)ն զբանս զոր խօսեցայ ը(ստ) քեզ, լո́ւր ակընջովք քովք, եւ դիր ՛ի սրտի քում։
¹¹եւ ե́րթ մո́ւտ ՛ի մէջ գերու(թ)ե(ա)ն առ որդիս ժողովրդեանն քո. խօսեսցիս ընդ ն(ո)ս(ա)՝ եւ ասասցես։ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր՝ եթէ իցէ լուիցե՞ն եւ անսայցե՞ն։
¹²Եւ վերացո́յց զիս ոգի. եւ լուայ զկնի իմ ձայն շարժման մեծի՝ որ ասէին. օրհնեա́լ են փառք տ(եառ)ն ՛ի տեղւոջէ իւրմէ։
¹³եւ տեսի ձայն թեւոց գազանացն սաւառնելոց ընդ միմեանս, եւ ձայն անուոցն զհետ ն(ո)ց(ա), եւ ձայն շարժման։
¹⁴Եւ հոգի տ(եառ)ն վերացո́յց զիս եւ բարձրացոյց, եւ երթայի́ համբարձեալ ՛ի դիմել հոգւոյն իմոյ։ Եւ ձեռն տ(եառ)ն եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ զօրութ(եամ)բ։

¹⁵եւ մտի վերամբարձ ՛ի մէջ գերու(թ)ե(ա)ն, եւ շրջեցայ առ բնակչօքն քոբար գետոյ որ էին անդ. եւ նստայ աւուրս եւթն դադարեալ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։
¹⁶Եւ եղեւ յետ եւթն աւուրն, եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁷որդի́ մարդոյ, գէտ կացուցի զքեզ տանն ի(սրայէ)լի. լուիցես յինէն զպատգամս՝ եւ սպառնասցես ն(ո)ց(ա) իբրեւ յինէն։
¹⁸Յորժամ ասիցե́մ ցանօրէնն, թէ մահո́ւ մեռանիցիս. եւ դու ո́չ զգուշացուցանիցես նմա, եւ ո́չ խօսեսցիս զգուշանալ անօրինին, եւ դառնալ ՛ի չա́ր ճանապարհաց իւրոց եւ կեալ. անօրէնն այն յանօրէնութե(ան) իւրում մեռցի, եւ զարիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի ձեռաց քոց խնդրեցից։

¹⁹Իսկ եթէ դու զգուշացուցանիցես անօրինին, եւ նա ո́չ դարձցի յանօրէնութ(են)է իւրմէ՝ եւ ՛ի ճանապարհէ իւրմէ, անօրէնն այն՝ յանօրէնու(թ)ե(ան) իւրում մեռցի. եւ դու զանձն քո ապրեցուսցես։
²⁰Եւ յորժամ դարձցի́ արդարն յարդարութե(ան)ց իւրոց՝ եւ արասցէ յանցանս, արկից տանջանս զգլխով ն(ո)ր(ա). ինքն մեռցի. քանզի ո́չ եթէ յիշեսցին արդարութի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր արար։ բայց քանզի դու ո́չ զգուշացուցեր նմա՝ զարիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի ձեռաց քոց խնդրեցից։
²¹Ապա եթէ դու զգուշացուցանիցես զարդարն զի մի́ մեղիցէ, արդարն կելով լեցցէ. զի դու զգուշացուցեր նմա. եւ դու զանձն քո ապրեցուսցե́ս։

²²Եւ եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ անդ ձեռն տ(եառ)ն, եւ ասէ ցիս. արի́ եւ ե́լ դու ՛ի դաշտ անդր, եւ ա́նդ խօսեցա́յց ընդ քեզ։
²³յարեայ եւ ելի ՛ի դաշտ անդր. եւ ահա իջեալ կային անդ փառքն տ(եառ)ն, իբրեւ զտեսիլն եւ զփառսն՝ զոր տեսի առ ափն քոբար գետոյ. եւ անկայ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց։
²⁴Եւ եկն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ հոգի, եւ կացոյց ՛ի վ(ե)ր(այ) ոտից իմոց. եւ խօսեցա́ւ ընդիս՝ եւ ասէ. մո́ւտ՝ եւ արգելի́ր ՛ի մէջ տան քոյ։
²⁵Եւ դու որդի մարդոյ, ահաւադիկ տուեալ են ՛ի վ(ե)ր(այ) քո կապանք, եւ կապեսցեն զքեզ նոքօք. եւ ո́չ ելցես ՛ի միջոյ ն(ո)ց(ա)։
²⁶Եւ զլեզու քո կապեցից ՛ի քի́մս քո, եւ եղիջիր դու հա́մր. եւ ո́չ եղիցիս դու ն(ո)ց(ա) իբրեւ զայր մի յանդիմանիչ, զի տուն դառնացողա́ց են։

²⁷Եւ յորժամ խօսիցիմ ընդ քեզ՝ բա́ց զբերան քո, եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա)։ ա́յսպէս ասէ ադոնայի տ(է)ր տ(է)ր. որ լսելոցն է՝ լուիցէ, եւ որ արհամարհելոցն՝ արհամարհեսցէ. քանզի տուն դառնացողա́ց են։

¹Եւ դո́ւ որդի մարդոյ, ա́ռ դու քեզ աղիւս մի, եւ դիցես զնա առաջի երեսաց քոց. եւ նկարեսցես ՛ի նմա զքաղաքն ե(րուսաղէ)մի.
²եւ տացես շուրջ զնովաւ պաշարումն. եւ շինեսցես շուրջ զնովաւ մարտկոցս. եւ պատեսցես շուրջ զնովաւ պատնէշ. եւ տացես շուրջ զնովաւ բանա́կս, եւ ածցես շուրջ զնովաւ նետակա́լս։
³Եւ առցես դու քեզ տապա́կ երկաթի, եւ կանգնեսցես զնա իբրեւ զպարի́սպ երկաթի ընդ քեզ եւ ընդ քաղաքն. եւ պատրաստեսցես զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ եղիցի ՛ի պաշարումն, եւ պաշարեսցես զնա. զի ա́յն նշանակ է որդւոցն ի(սրայէ)լի։

⁴Եւ դու ննջեսցես ՛ի ձախակողմն քո, եւ դիցես զանիրաւու(թ)ի(ւն)ս տանն ի(սրայէ)լի ՛ի վերայ դորա. ըստ թուոյ աւուրց զոր ննջեսցես ՛ի վ(ե)ր(այ) դորա հարե́ւր եւ յիսուն օր։ եւ առցես զանիրաւու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա)։
⁵Եւ ես ետու քեզ զերկուս անիրաւութի(ւն)ս ն(ո)ց(ա) ՛ի թիւ աւուրց՝ հարեւր եւ իննսո́ւն օր։ եւ առցես զանիրաւու(թ)ի(ւն)ս տանն ի(սրայէ)լի,
⁶եւ բովանդակեսցես ՛ի միասին զա(մենայ)ն։ Եւ դարձեալ ննջեսցես յաջակողմն քո, եւ առցես զանիրաւու(թ)ի(ւն) տանն յուդայ զքառասուն օր. զի օր ընդ տարւոյ եդի́ քեզ։
⁷Եւ ՛ի պաշարումն ե(րուսաղէ)մի պատրաստեսցես զերեսս քո, եւ զօրացուսցես զբազուկս քո, եւ մարգարէասցի́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։

⁸եւ ես ահա ետու ՛ի վ(ե)ր(այ) քո կապանս, եւ մի́ փոխեսցես կողմն ՛ի կողմանէ մինչեւ կատարեսցին աւուրք արգելանին քոյ։
⁹Եւ դո́ւ ա́ռ քեզ ցորեան, եւ դարի, ոսպն, եւ ոլոռն, եւ կորեակ, եւ հաճար, եւ արկցես զայն յամա́ն մի խեցեղէն, եւ արասցես դու զայն քեզ հաց. եւ ըս(տ) թուոյ աւուրցն զոր ննջեսցես դու ՛ի կողմն քո, հարեւր եւ իննսուն օր կերիցես զայն։
¹⁰Եւ զկերակուրն քո կերիջիր կշռո́վ. քսան սիկղ յաւուր, ժամէ ՛ի ժամ կերիջիր անտի։
¹¹եւ ջուր չափո́վ արբջիր. զվեցերորդ մասն դորակի միոյ՝ ժամէ́ ՛ի ժամ արբջիր։
¹²Եւ նկան գարեղէն արկեալ կերիցես անտի. յա́զբ մարդոյ եփեսջիր զայն առաջի երեսաց ն(ո)ց(ա)։

¹³Եւ ասասցես։ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. ա́յսպէս կերիցեն որդիքն ի(սրայէ)լի զհաց իւրեանց պղծութ(եամ)բ ՛ի մէջ ազգա́ց ուր ցրուեցից զն(ո)ս(ա) անդր։
¹⁴Եւ ասեմ, քա́ւ լիցի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի, եթէ պղծեալ իցէ երբէք անձն իմ ՛ի պղծութի(ւն)ս. եւ մեռելոտի՝ եւ ՛ի գազանաբեկ ո́չ երբէք կերայ ՛ի ծննդենէ իմմէ մինչեւ ցայժմ. եւ ո́չ եմուտ ՛ի բերան իմ ա(մենայ)ն միս պիղծ։
¹⁵Եւ ասէ ցիս. ահա ետու քեզ քակոր արջառոյ փոխանակ աղբոյն մարդոյ, եւ նովա́ւ արասցես զհաց քո։
¹⁶Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի́ մարդոյ, ահաւանիկ ես բեականեմ զհաստատու(թ)ի(ւն) հացի յ(թ)ե(ան)մ. եւ կերիցեն հաց կշռով՝ եւ կարօտանաց, եւ ջուր չափով՝ եւ կարօտու(թեամ)բ արբցեն։

¹⁷զի եղիցին կարօտեալք ՛ի հացէ եւ ՛ի ջրոյ. եւ ապականեսցի մարդ եւ եղբայր իւր, եւ հաշեսցին յանիրաւութի(ւն)ս իւրեանց։

¹Եւ դու որդի մարդոյ՝ ա́ռ քեզ սուսեր յեսանաւոր սո́ւր քան զսուսեր վարսավիրայից. ստանայցես զայն քեզ, եւ ածիցես զայն զգլխով քով՝ եւ զմօրուօք. եւ առցես կշիռս՝ եւ կշռեսցես զն(ո)ս(ա)։
²Զչորրորդ մասնն հրո́վ այրեսցես ՛ի մէջ քաղաքին, ըստ լրու(թ)ե(ան) աւուրցն արգելանին. եւ զչորրորդ մասնն կոտորեսցես սրով շուրջ զնովաւ. եւ զչորրորդ մասն հոսեսցես հողմոյ, եւ սուր արձակեցից զկնի ն(ո)ր(ա)։
³Եւ առցես անտի սակա́ւ ինչ թուով, եւ ծրարեսցես ՛ի մեկնոցի քում։
⁴եւ դարձեալ առցես անտի, եւ ընկեսցես ՛ի մէջ հրոյ, եւ այրեսցես զնոսա ՛ի հուր, եւ անտի ելցէ հուր։

⁵եւ ասասցես ա(մենայ)ն տանն ի(սրայէ)լի. Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ա́յս ա́յն ե(րուսաղ)էմ է զոր եդի ՛ի մէջ հեթանոսաց զդա, եւ որ շուրջ զդովաւ դաւառք։
⁶զի փոխեցին զիրաւունս իմ ընդ անիրաւութե(ա)ն հեթանոսաց. եւ զօրէնս իմ ընդ օրէնս աշխարհացն, որ շուրջ էին զնովաւ. զի զիրաւունս իմ մերժեցին, եւ յօրէնս իմ ո́չ գնացին։
⁷Վասն այսորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի պատճառք ձեր յազգացդ են որ շո́ւրջ են զձեւք. եւ յօրէնս իմ ո́չ գնացէք, եւ զիրաւունս իմ ո́չ արարէք. այլեւ ո́չ ըստ իրաւանցն հեթանոսաց՝ որ շո́ւրջ են զձեւք արարէք։
⁸Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ արարից ՛ի միջի քում դատաստան առաջի ազգացդ։

⁹եւ արարից ընդ քեզ՝ զոր ո́չ երբէք արարի. եւ ո́չ ա́յլեւս նմին նման արարից ըս(տ) ա(մենայ)ն պղծութե(ան)ցն քոց։
¹⁰վ(ա)ս(ն) այնորիկ հարք կերիցեն զորդիս ՛ի միջի քում, եւ որդիք կերիցեն զհարս. եւ արարից ՛ի քեզ դատաստանս, եւ ցրուեցից զա(մենայ)ն մնացորդս քո ընդ ա(մենայ)ն հողմս։
¹¹Վ(ա)ս(ն) այդորիկ կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի զսրբութի(ւն)ս իմ պղծեցեր ա(մենայ)ն գարշելեօքն քովք, եւ ա(մենայ)ն պղծալից պաշտամամբքն քովք. եւ ես մերժեցի́ց զքեզ, եւ ո́չ խնայեսցէ ՛ի քեզ ակն իմ. եւ ո́չ ողորմեցայց քեզ։

¹²Չորիր մասն քո մահո́ւ սպառեսցի. եւ չորիր մասն քո սովով վախճանեսցի ՛ի միջի քում. եւ զչորիր մասն քո ընդ ա(մենայ)ն հողմս ցրուեցից. եւ չորրորդ մասն քո շուրջ զքեւ ՛ի սուր անկցի, եւ սո́ւր արձակեցից զկնի ն(ո)ց(ա)։
¹³Եւ կատարեսցի սրտմտութի(ւն) բարկութե(ան) իմոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ մխիթարեցա́յց. եւ ծանիցեն զի ե́ս տ(է)ր խօսեցայ նախանձո́ւ իմով ՛ի կատարել ինձ զբարկու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
¹⁴Եւ եդից զքեզ յանապա́տ եւ ՛ի նախատինս հեթանոսաց որ շուրջ զքե́ւ իցեն. եւ զդստերս քո շուրջ զքեւ առաջի ա(մենայ)ն անցաւորաց ճանապարհի։

¹⁵եւ եղիցես հեծեծելի́ եւ եղկելի, ծաղր եւ երեւոյթ ՛ի մէջ ազգացն որ շուրջ զքե́ւ իցեն. յառնե́լ ինձ ՛ի քեզ դատաստանս բարկութ(եամ)բ, եւ սրտմտու(թեամ)բ եւ վրէժխնդրու(թեամ)բ ցասման։
¹⁶Եւ տ(է)ր խօսեցայ, ՛ի յարձակել ինձ զչարաչար զնետս իմ սովոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ եղիցին ՛ի սատակումն. արձակեցից զայս ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ սով գումարեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր. եւ խորտակեցից զհաստատութի(ւն) հացի քոյ։
¹⁷եւ առաքեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո սով՝ եւ գազանս չա́ս, եւ պատժեցից զքեզ. եւ մահ եւ արիւն անցցեն ՛ի քեզ, եւ ածից շուրջ զքեւ սո́ւր. զի ես տ՝ր խօսեցայ։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²որդի́ մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցդ ի(սրայէ)լի. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) դոցա,
³եւ ասասցես. լերի́նք ի(սրայէ)լի՝ լուարո́ւք զպատգամս ադովնայի տ(եառ)ն. Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր ցլերինս եւ ցբլուրս՝ եւ ցձորս եւ ցդաշտս. ահաւադիկ ես ածե́մ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր սուր, եւ ապականեսցին բարձունք ձեր.
⁴եւ կործանեսցին սեղանք ձեր. եւ խորտակեսցին մեհեանք ձեր. եւ տապա́ստ արկից զվիրաւորս ձեր առաջի կռոց ձերոց։
⁵Եւ դի́ թաւա́լ կացուցից վիրաւորս զորդիսդ ի(սրայէ)լի առաջի պատկերաց ձերոց. եւ ցրուեցից զոսկերս ձեր շուրջ զսեղանօք ձերովք

⁶յա(մենայ)ն բնակու(թ)ե(ան) ձերում. քաղաքք աւերեսցին, եւ բարձունք ապականեսցին։ զի ջնջեսցին եւ պակասեսցին սեղանք ձեր, եւ խորտակեսցին՝ եւ դադարեսցեն կուռք ձեր. եւ բարձցին մեհեանք ձեր. եւ ջնջեսցին գործք ձեռաց ձերոց.
⁷եւ անկցին վիրաւորք ՛ի միջի ձերում. եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁸Եւ թողից ՛ի ձէնջ ապրեալս ՛ի սրոյ ՛ի մէջ ազգաց, եւ ՛ի վարատման ձերում ՛ի մէջ աշխարհաց.

⁹եւ յիշեսցեն զիս ապրեալքն ձեր ՛ի մէջ ազգաց ուր գերեցան ՛ի ն(ո)ս(ա)։ զի երդուայ ես սրտի ն(ո)ց(ա) շնացելոյ եւ ապստամբելոյ յինէն, եւ աչաց ն(ո)ց(ա) պոռնկացելոց զհետ գնացից իւրեանց. եւ կոծեսցին յերեսս իւրեանց, վ(ա)ս(ն) չարեացն զոր արարին յա(մենայ)ն գարշելիսն իւրեանց եւ յամ ՛ի գնացս իւրեանց։
¹⁰Եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր, եւ ո́չ ՛ի զուր ինչ խօսեցայ առնել ընդ ն(ո)ս(ա) զայս ա(մենայ)ն չարիս։
¹¹Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ծա́փս հար ձեռամբ, եւ դոփեա́ ոտամբ, եւ ասասցես՝ վա́շ վա́շ ՛ի վ(ե)ր(այ) գարշելեացն եւ չարեաց տանն ի(սրայէ)լի. զի սրով եւ մահուամբ եւ սովով անկցին։

¹²հեռաւորն՝ մահո́ւ վախճանեսցի, եւ մերձաւորն՝ սրո́վ անկցի, եւ մնացեալն եւ պաշարեալն սովով սատակեսցին. եւ կատարեցից զբարկութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
¹³Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր, յորժամ անկցին վիրաւորքն ձեր ՛ի մէջ կռոցն ձերոց, շուրջ զսեղանովքն ձերովք. ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն բլրոցն բարձանց, եւ յա(մենայ)ն գլուխս լերանց, եւ ՛ի ներքոյ ա(մենայ)ն վարսաւոր ծառոց, եւ ՛ի ներքոյ ամուր կաղնեաց՝ ուր արկանէին խունկս ա(մենայ)ն կռոցն իւրեանց։
¹⁴Եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ եդից զերկիրն յապականութի(ւն) եւ ՛ի սատակումն. յանապատէն դեբղաթայ յա(մենայ)ն բնակութե(ան) ն(ո)ց(ա)։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²եւ դո́ւ որդի մարդոյ ասասցես. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. երլրի́դ ի(սրայ)էլացւոց վախճան հասեալ է. հասեա́լ է վախճան ՛ի վ(ե)ր(այ) չորեցունց կողմանց երկրիդ։
³ահաւասիկ հասեալ է ՛ի վ(ե)ր(այ) քո վախճան։ Եւ առաքեցից ՛ի վերայ քո, եւ խնդրեցից ՛ի քէն վրէժս ըս(տ) ճանապարհաց քոց. եւ հատուցից քեզ ըստ ա(մենայ)ն գարշելեացն քոց։
⁴եւ ո́չ խնայեսցէ ակն իմ ՛ի քեզ, եւ ո́չ ողորմեցայց. զի ըստ գնացից քոց հատուցից քեզ, եւ գարշելիքն քո ՛ի միջի քում եղիցին. եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁵Քանզի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. չարիք մի ահաւասիկ՝ չարիք մի հասեալ են։
⁶եհաս վախճան. զարթեաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։

⁷Ահաւադիկ հասեալ է զըմբա́ղ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո որ բնակեալդ էք յերկրիդ. հասեալ է ժամանակ, մերձեցաւ օր՝ եւ ոչ աղմկաւ եւ ո́չ երկամբք։
⁸Այլ այժմ ՛ի մօտո́յ հեղից զբարկու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ կատարեցից ՛ի քեզ զսրտմտութի(ւն) իմ. եւ դատեցայց զքեզ ըստ ճանապարհաց քոց, եւ տաց ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զա(մենայ)ն պղծու(թ)ի(ւն)ս պաշտամանց քոց։
⁹Եւ մի́ խնայեսցէ ակն իմ ՛ի քեզ, եւ ո́չեւս ողորմեցայց. զի ըստ ճանապարհաց քոց հատուցից քեզ, եւ գարշելիքդ քո՝ ՛ի միջի քում եղիցին։ եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր որ հարկանեմ զքեզ։
¹⁰Ահաւասիկ օր տ(եառ)ն, ահա հասեալ է վախճան. ե́կն զըմբաղն, ծաղկեցաւ գաւազանն. յարեա́ւ ամբարտաւանու(թ)ի(ւն)ն.

¹¹եւ խորտակեսցե́ս զհաստատութի(ւն) անօրինին. ո́չ աղմկաւ եւ ո́չ փութով. ո́չ են ՛ի միտս իւրեանց գեղեցկութի(ւն) ՛ի ն(ո)ս(ա)։
¹²Հասեալ է ժամանակ. ահա եկն օր. ստացօղն՝ մի́ խնդասցէ, եւ որ վաճառէն՝ մի́ ողբասցի. զի բարկու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն անիրաւու(թ)ե(ան) մարդկան, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն բազմու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա)։
¹³Զի որ ստանայն, ՛ի վաճառական անդր այլ մի́ դարձցի, եւ ո́չ եւս է՝ կեա́լ ՛ի կենդանու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա). զի տեսիլս ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն բազմու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա) ո́չ դարձցի. եւ մարդ յաչս կենաց իւրոց՝ մի́ հաստատեսցի։
¹⁴Փո́ղ հարէք եւ ընտրեցէ́ք զա(մենայ)ն. եւ ո́չոք իցէ որ երթայցէ ՛ի պատերազմ, զի բարկութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) բազմու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։

¹⁵Պատերազմ սրոյ արտաքուստ, եւ սով եւ մահ ՛ի ներքուստ. եւ որ ՛ի բացի́ իցեն, սրո́վ վախճանեսցին, եւ որ ՛ի քաղաքի իցեն, սովով եւ մահուա́մբ վախճանեսցին։
¹⁶Եւ ապրեսցին որք ապրելոց իցեն ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ. եւ եղիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց իբրեւ զաղաւնիս անձանձրո́յթ մնչել։ Զամենեսեան կոտորեցից՝ զիւրաքանչիւրոք յանիրաւութե(ան) իւրում։
¹⁷Ա(մենայ)ն ձեռք լքցին, եւ ա(մենայ)ն երանք գարշասցին խոնաւութ(եամ)բ։
¹⁸սփածցին քուրձս, եւ ծածկեսցեն զն(ո)ս(ա) ցնո́րք։ յա(մենայ)ն երեսս ամօթ, եւ յա(մենայ)ն գլուխս կնդու(թ)ի(ւն)։

¹⁹արծաթ ն(ո)ց(ա) անկեալ կայցէ ՛ի հրապարակս, եւ ոսկի ն(ո)ց(ա) արհամարհեսցի́։ Արծաթ ն(ո)ց(ա) եւ ոսկի ն(ո)ց(ա) ո́չ կարասցէ փրկել զն(ո)ս(ա) յաւուր բարկութե(ան) տ(եառ)ն. եւ անձինք ն(ո)ց(ա) մի́ յագեսցին, եւ որովայնք ն(ո)ց(ա) մի́ լցցին. զի տանջանք եղեն անիրաւութե(ան)ց ն(ո)ց(ա)։
²⁰Զընտիր ընտիր զարդուցն եդին ՛ի հպարտութի(ւն). եւ պատկերս գարշելեաց պաշտամանցն իւրեանց արարին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ. վ(ա)ս(ն) այնորիկ տաց զայն ն(ո)ց(ա) ՛ի պղծու(թ)ի(ւն),
²¹եւ մատնեցից ՛ի ձեռս օտարաց յափշտակել զն(ո)ս(ա). եւ ժանտագործաց երկրի յաւա́ր, եւ պղծեսցեն զն(ո)ս(ա)։

²²եւ դարձուցից զերեսս իմ ՛ի նոցանէ՝ եւ զոր արարէք ձե́զ ինքեանց պէսպէս զարդս, եւ պղծեսցեն զն(ո)ս(ա)։ Եւ պղծեսցեն զայցելութի(ւն)ս իմ, եւ մտցեն ՛ի ն(ո)ս(ա) անխտի́ր. եւ պղծեսցեն զն(ո)ս(ա),
²³եւ արասցեն խառնակութի(ւն). զի լցա́ւ երկրի ՛ի դատաստանաց արեանց ն(ո)ց(ա), եւ քաղաքք լի́ եղեն անօրէնութ(եամ)բք։
²⁴Եւ ածից զչարս ազգաց՝ եւ ժառանգեսցեն զտունս ն(ո)ց(ա). եւ կործանեցից զամբարտաւանու(թ)ի(ւն) բռնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա). եւ պղծեսցին սրբութի(ւն)ք ն(ո)ց(ա)։
²⁵եկեսցէ քաւութի(ւն), եւ խնդրեսցէ զխաղաղութի(ւն)՝ եւ ո́չ գտանիցէ։

²⁶Վա́յ ՛ի վայի́ վ(ե)ր(այ) եղիցի, եւ գո́յժ ՛ի գուժի. խնդրեսցին տեսիլք ՛ի մարգարէից, եւ օրէնք դիւրիչք ՛ի քահանայէ, եւ խորհուրդք ՛ի ծերոց. եւ ո́չ գտանիցին։
²⁷Թագաւորն սգասցի, եւ իշխանն զգեցցի զապականու(թ)ի(ւն), եւ ձեռք ժողովրդեան երկրին լքցի́ն։ ըստ ճանապարհաց ն(ո)ց(ա) արարի́ց ն(ո)ց(ա). եւ ըս(տ) դատաստանաց նոցա առից վրէ́ժ ՛ի նոցանէն։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ յամին վեցերորդի յամսեանն հինգերորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն. եւ նստէի ՛ի տա́ն իմում, եւ ծերքն յուդայ նստէին առաջի իմ։ Եւ եղեւ ՛ի վերայ իմ անդ ձեռն ադովնայի տ(եառ)ն։
²եւ տեսանէի՝ եւ ահա նմանու(թ)ի(ւն) առն, ՛ի միջոյն եւ ՛ի խոնարհ՝ հո́ւր, եւ ՛ի միջոյն եւ ՛ի վեր՝ իբրեւ զտեսիլ փայլական. իբրեւ զգոյն բազմագունի ականն։
³Եւ ձգեաց նմանու(թ)ի(ւն) ձեռին՝ եւ ա́րկ զգագաթա́մբ գլխոյ իմոյ, եւ վերացո́յց զիս ոգի ը(ստ) երկինս եւ ընդ երկիր. եւ տարաւ զիս յե(րուսաղէ)մ ՛ի տեսլեանն ա(ստուծո)յ, եւ կացոյց զիս ՛ի նախադուռն դրանն ներքնոյ որ հայի ը(ստ) հիւսւսի. ուր էր արձան պատկերին նախանձու ստացողին։

⁴եւ ա́նդ էին փառք ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի, ըս(տ) տեսլեանն զոր տեսի ՛ի դաշտի անդ։
⁵Եւ ասէ ցիս, որդի մարդոյ՝ հայեա́ց աչօք քովք ՛ի կողմն հիւսւսոյ։ համբարձի́ զաչս իմ ՛ի կողմն հիւսւսոյ, եւ ահա ՛ի հիւսւսոյ կողմանէ ՛ի վ(ե)ր(այ) դրան սեղանոյն ուր կա́յր պատկերն նախանձու ՛ի մուտս դրանն որ հայէ́ր ընդ արեւելս։
⁶Եւ ասէ ցիս. որդի մարդոյ՝ տեսանե՞ս զի́նչ գործեն դոքա աստ անօրէնու(թ)ի(ւն) մեծ տունդ ի(սրայէ)լի, հեռանա́լ ՛ի սրբութե(ան)ց իմոց։ դարձեալ եւս մեծամեծս քան զայս տեսցես անօրէնու(թ)ի(ւն)ս։
⁷Եւ եմո́յծ զիս առաջի դրաց սրահին. եւ տեսի եւ ահա ծա́կ մի յորմն։
⁸Եւ ասէ́ ցիս.որդի մարդոյ բրեա́ զորմդ. եւ բրեցի́ զորմն, եւ ահա դուռն մի։

⁹եւ ասէ ցիս, որդի մարդոյ՝ մո́ւտ տե́ս զանօրէնութի(ւն)սդ՝ եւ զչարիսդ զոր գործեն դոքա այդր։
¹⁰Մտի́ եւ տեսի, եւ ահա ա(մենայ)ն նմանու(թ)ի(ւն) սողնոց եւ անասնոց, սնոտի գարշելիք. եւ տեսի զա(մենայ)ն կուռս տանն ի(սրայէ)լի նկարեա́լ շուրջ զնոքօք։
¹¹եւ եւթանասուն այր ՛ի ծերոց անտի տանն ի(սրայէ)լի, եւ յեզոնիա որդի սափանայ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) կայր առաջի ն(ո)ց(ա). եւ իւրաքանչիւր բուրուառ ՛ի ձեռին իւրում, եւ ծուխ խնկոյն ելանէ́ր դիզանէր իբրեւ զամպ։
¹²Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի մարդոյ՝ տեսանե՞ս զինչ ծերք տանդ ի(սրայէ)լի գործեն այդր ընդ խաւար, իւրաքանչի́ւր ՛ի ծածուկ ՛ի սենեկի իւրում. զի ասեն՝ եթող տ(է)ր, եւ ո́չ հայի յերկիր։

¹³Եւ ասէ ցիս. դարձեալ եւս մեծամեծ անօրէնու(թ)ի(ւն)ս տեսցես՝ զոր գործեն դոքա։
¹⁴եւ եմոյծ զիս առաջի դրան տանն տ(եառ)ն, որ հայէր ընդ հիւսւսի. եւ ահա նստէին անդ կանայք՝ եւ ողբային ըղթամուզ։
¹⁵Եւ ասէ ցիս, տեսանե՞ս զայդ որդի մարդոյ. դարձեալ ե́ւս մեծամեծ գործս քան զայդ տեսանիցես։
¹⁶Եւ եմո́յծ զիս ՛ի ներքին սրահ տանն տ(եառ)ն, եւ ահա ՛ի վ(ե)ր(այ) դրաց տաճարին տ(եառ)ն ընդ սեղանն եւ ընդ վանդակն՝ իբրեւ արք քսանեւհինգ, որոց զթիկունս ՛ի տաճա́րն տ(եառ)ն դարձուցեալ էր, եւ զերեսս ընդ արեւելս, եւ երկի́ր պագանէին արեգական։

¹⁷Եւ ասէ ցիս. տեսե՞ր զայդ որդի մարդոյ. միթէ փո՞քր ինչ իցէ անօրէնու(թ)ի(ւն) տանդ ի(սրայէ)լի զոր գործեն աստ. զի լցին զերկիրդ անօրէնութ(եամ)բք. եւ դարձան ՛ի բարկացուցանել զիս. եւ ահա ձգեն զբազուկ որթուն ը(ստ) արհամարհանս։
¹⁸Եւ ես արարից ընդ դոսա բարկու(թեամ)բ, եւ ո́չ խնայեսցէ ակն իմ, եւ ո́չ ողորմեցայց ն(ո)ց(ա)։ եւ աղաղակեսցեն յականջս իմ մեծաձայն, եւ ո́չ լուայց ն(ո)ց(ա)։

¹Եւ աղաղակեա́ց յականջս իմ մեծաձայն եւ ասէ. մերձեա́լ է վրէժխնդրութի(ւն) քաղաքիդ. եւ իւրաքանչիւր ոք զգործի սատակման ՛ի ձեռին իւրում ունէր։
²Եւ ահա արք վե́ց գային ընդ ճանապարհ բարձո́ւ դրանն՝ որ հայի ը(ստ) հիւսւսի, եւ իւրաքանչիւր տապար ՛ի ձեռին իւրում. եւ ա́յր մի ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) զգեցեալ պճղնաւոր, եւ կամար ականակապ յականց շափիղայ ընդ մէջ իւր. եւ մտին կացին առաջի պղնձի սեղանոյն։
³եւ փառք ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի վերացան ՛ի քրովբէիցն յօդն որ ՛ի մէջ տաճարին։ Եւ կոչեաց զայրն որ զգեցեալ էր զպճղնաւորն. եւ ունէր զկամարն ընդ մէջ իւր։

⁴Եւ ասէ ցնա տ(է)ր. ա́նց ընդ մէջ քաղաքիդ ե(րուսաղէ)մի, եւ դի́ր նշան ՛ի ճակատ արանցդ որ հեծեն եւ յոգոց հանեն ՛ի վ(ե)ր(այ) անօրէնու(թ)ե(ան)ցն գործելոց ՛ի մէջ դոցա։
⁵Եւ ցնոսա ասէ՝ ինձ լու ՛ի լո́ւ. գնացէ́ք զհետ ն(ո)ր(ա) ՛ի քաղաքն՝ եւ կոտորեցէ́ք. եւ մի́ խնայեսցեն աչք ձեր, եւ մի́ ողորմեսջիք,
⁶ծերոյն եւ տղայոյն, կուսին եւ երիտասարդին. եւ զկանայս կոտորեսջիք ՛ի սատակումն։ բայց յորոյ վ(ե)ր(այ) նշանն իցէ՝ մի́ մերձենայցէք. եւ սկիզբն՝ ՛ի սրբութե(ան)ց իմոց արասջիք։ եւ սկսան յարանց ծերոց որ էին ՛ի ներքս ՛ի տաճարին։
⁷Եւ ասէ ցնոսա. պղծեցէ́ք զտունդ, եւ լցէ́ք զտունդ դիակամբք. եւ ելէ́ք կոտորեցէ́ք եւ հարէ́ք զքաղաքդ։

⁸Եւ եղեւ ՛ի կոտորելն զն(ո)ս(ա), հայեցայ՝ եւ տեսի, եւ անկայ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց, աղաղակեցի́ եւ ասեմ. վա́յ ինձ ադովնայի տ(է)ր, ջնջե́ս դու աւադիկ զմնացորդս տանդ ի(սրայէ)լի, ՛ի հեղուլ զսրտմտութի(ւն) քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի։
⁹Եւ ասէ ցիս. անիրաւու(թ)ի(ւն) տանդ ի(սրայէ)լի եւ յուդայ մեծացա́ւ յոյժ յոյժ. զի լցա́ւ երկիրդ ժողովրդովք բազմօք, եւ քաղաքդ լի́ եղեւ անօրէնութ(եամ)բ եւ պղծու(թեամ)բ. զի ասացին եթէ եթո́ղ տ(է)ր զերկիրն, եւ ո́չ եւս հայի տ(է)ր։
¹⁰եւ արդ ո́չ խնայեսցէ ակն իմ ՛ի նա, եւ ո́չ ողորմեցայց, այլ ըս(տ) ճանապարհաց ն(ո)ց(ա) տա́լ ՛ի գլուխ ն(ո)ց(ա)։
¹¹Եւ ահա այրն որ զգեցեալն էր զպճղնաւորն, եւ ունէր զկամարն ը(ստ) մէջ իւր, պատասխանի ետ եւ ասէ. արարի ո(ր)պ(էս) եւ հրամայեցեր ինձ։

¹Եւ տեսանէի ահա ՛ի վ(ե)ր(այ) հաստատութե(ա)ն որ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց քերովբէիցն իբրեւ զվէմն շափիղայ ական, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) նմանու(թ)ի(ւն) աթոռոյ։
²Եւ ասէ ցայրն՝ որ զգեցեալն էր զպատմուճանն սուրբ. մո́ւտ ՛ի մէջ անուոցդ եւ ՛ի ներքոյ քրովբէիցդ՝ եւ լի́ց զագուռս քո կայծակամբք հրոյ ՛ի միջոյ քրովբէիցդ. եւ ցանեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքին, եւ եմուտ այրն առաջի իմ։
³եւ քերովբէքն կային ընդ զսրահն ներքին։
⁴Եւ փառքն տ(եառ)ն վերացան ՛ի քրովբէից անտի յօդն որ ՛ի մէջ տաճարին. եւ տաճարն լի́ եղեւ ամպով, եւ սրահն լի́ եղեւ լուսով փառացն տ(եառ)ն։

⁵եւ ձայն թեւոց քրովբէիցն լսելի լինէր մինչեւ ՛ի սրահն արտաքին. իբրեւ զձայն ա(ստուծո)յ սադայի՝ որ խօսէր։
⁶Եւ եղեւ մինչդեռ տա́յր զպատուէր առնն որ զգեցեալէր զպատմուճանն սուրբ, եւ ասէր. ա́ռ հուր ՛ի միջոյ անուո́ցդ ՛ի միջոյ քրովբէիցդ. եւ եմուտ եւ եկաց ՛ի մէջ անուոցն։
⁷եւ ձգեաց քերոբ մի զձեռն իւր ՛ի միջոյ քերովբէիցն ՛ի մէջ հրոյն որ էր ՛ի մէջ քրովբէիցն, ա́ռ եւ ե́տ ՛ի ձեռս նորա. եւ որ զգեցեալէր զպատմուճանն սուրբ, ա́ռ եւ ե́լ անտի։
⁸Հայէի ընդ քերովբէսն, եւ տեսանէի նմանութի(ւն) ձեռաց մարդոյ ՛ի ներքոյ թեւոց ն(ո)ց(ա)։
⁹Տեսանէի՝ եւ ահա անիւք չորք կային մե́րձ առ քերովբէսն. մի մի անիւ զհետ միոյ միոյ քերովբէի. եւ տեսիլ անուոցն իբրեւ զտեսիլ ակա́ն կարկեհանի։

¹⁰եւ տեսիլ ն(ո)ց(ա) եւ նմանութի(ւն) չորեցունց, ո(ր)պ(էս) զի իցէ տեսանել անիւ ընդ մէջ անուոյ։
¹¹Եւ ՛ի գնալն իւրեանց՝ ՛ի չորեսի́ն կողմանս իւրեանց գնային, եւ յետս ը(ստ)դէմ ո́չ դառնային. զի յոր կողմն հայէր մի առաջն, զհետ ն(ո)ր(ա) երտային եւ յետս ընդդէմ ո́չ դառնային։
¹²Եւ ա(մենայ)ն մարմինք իւրեանց, եւ ձեռք, եւ թեւք ն(ո)ց(ա), եւ անիւք լի́ էին աչօք՝ շուրջ զչորեքումբք անուովք ն(ո)ց(ա)։
¹³Եւ անուոցն անուն՝ կոչեցաւ գեղ գեղ, իմո́վ իսկ լսելով։
¹⁴Եւ չորք դէմք միոյ. դէմք միոյն՝ դէմք եզին. դէմք երկրորդին՝ դէմք մարդոյ. եւ դէմք երրորդին՝ դէմք առիւծու. եւ դէմք չորրորդին՝ դէմք արծուոյ։

¹⁵եւ վերացան քերովբէքն։ Ա́յս ա́յն գազան է՝ զոր տեսի ՛ի վ(ե)ր(այ) քոբա́ր գետոյ։
¹⁶Եւ ՛ի գնա́լ քերովբէիցն, գնային եւ անիւքն զհետ ն(ո)ց(ա). եւ յամբառնալ քերովբէիցն զթեւս իւրեանց ՛ի վերանալն յերկրէ, ո́չ դառնային յետս անիւքն. քանզի զհետ ն(ո)ց(ա) էին։
¹⁷՛ի կալն նոցա դադարէին, եւ յամբառնալ ն(ո)ց(ա)՝ ընդ նոսի́ն վերանային. զի ոգի կենդանութե(ան) էր ՛ի ն(ո)ս(ա)։
¹⁸Եւ ելին փառքն տ(եառ)ն ՛ի միջնօգոյ տաճարին, եւ նստան ՛ի վ(ե)ր(այ) քերովբէիցն։

¹⁹եւ ամբարձին քերովբէքն զթեւս իւրեանց, եւ վերացան յերկրէ առաջի իմ, յելանելն ն(ո)ց(ա) եւ անիւքն զհետ ն(ո)ց(ա). եւ կացին առաջի դրանդեաց դրան տանն տ(եառ)ն որ հայէ́ր ընդ արեւելս. եւ փառքն ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
²⁰Ա́յս ա́յն գազան է զոր տեսի ՛ի ներքոյ ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) քոբար գետոյ, եւ գիտացի թէ այն քերովբէք են։
²¹Չորք չորք դէմք միոյ, եւ ութ թեւք միոյ միոյ. եւ նմանութի(ւն) ձեռաց մարդոյ ՛ի ներքոյ թեւոց ն(ո)ց(ա).
²²եւ նմանութի(ւն) երեսաց ն(ո)ց(ա)։ Ա́յս դէմք են զոր տեսի ՛ի ներքոյ փառաց ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) քոբա́ր գետոյ. զտեսիլ ն(ո)ց(ա) եւ զն(ո)ս(ա)։ զի ըստ իւրաքանչի́ւր դիմաց գնային։

¹Եւ ամբա́րձ զիս հոգի, եւ ա́ծ զիս յանդիման դրան տանն տ(եառ)ն որ հայէ́ր ընդ արեւելս. եւ ահա առաջի դրան սրահին արք իբրեւ քսանեւհինգ, եւ տեսի ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) զյեզոնիա զորդի յազերայ՝ եւ զփաղտիա բանեայ՝ զառաջնորդս ժողովրդեանն։
²Եւ ասէ́ ցիս տ(է)ր. որդի մարդոյ, ա́յս ա́րք են որ խորհին սնոտիս, եւ տան խրատ չար ՛ի քաղաքիդ յայդմիկ.
³եւ ասեն՝ ո́չ եթէ նորո́գ ինչ շինեալ են տունքս, այլ սա́ է կաթսա՝ եւ մեք մի́ս։
⁴վ(ա)ս(ն) այդորիկ մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա. մարգարեա́ց որդի մարդոյ։
⁵Եւ եհաս ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ոգի տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ա́յդպէս ասացէք տո́ւնդ ի(սրայէ)լի, եւ զխորհուրդ ոգւոց ձերոց ես գիտե́մ։

⁶յաճախեցէք զդիակունս ձեր ՛ի քաղաքիդ յայդմիկ, եւ լցէք զճանապրհս դորա վիրաւորօք։
⁷Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. զի դիակունս ձեր զոր կոտորէիք ՛ի մէջ դորա, նոքա մի́սն են, եւ կաթսայն դա́ է. եւ զձեզ հանից ՛ի միջոյ դորա։
⁸՛Ի սրոյ երկնչէիք՝ սո́ւր ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
⁹եւ հանից զձեզ ՛ի միջոյ դորա, եւ մատնեցից զձեզ ՛ի ձեռս օտարաց. եւ արարից ՛ի ձեզ դատաստանս՝
¹⁰զի անկանիցիք ՛ի սուր։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց ի(սրայէ)լի դատեցայց զձեզ. եւ ծանիջիք թէ ես եմ տ(է)ր։
¹¹եւ դա́ չիցէ́ ձեզ կաթսա, եւ դուք չլինիցիք ՛ի դմա միս։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի դատեցայց զձեզ,

¹²եւ գիտասջիք թէ ես եմ տ(է)ր։ զի ըստ արդարու(թ)ե(ան)ց իմոց դուք ո́չ գնացէք, եւ զիրաւունս իմ դուք ո́չ արարէք։ այլ եւ ոչ ըստ կրօնից ազգացն որ շուրջ զձեւք էին՝ արարէք։
¹³Եւ եղեւ մինչդեռ մարգարէանայի, մեռաւ փաղտիա որդի բանեայ։ անկա́յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց, եւ ՛ի ձայն մեծ աղաղակեցի՝ եւ ասեմ. վա́յ ինձ՝ վա́յ ինձ ադովնայի տ(է)ր. զի ՛ի կատարա́ծ հասուցեր զմնացորդս ի(սրայէ)լի։
¹⁴Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁵որդի մարդոյ, եղբարք քո՝ եւ արք գերու(թ)ե(ան) քոյ՝ եւ ա(մենայ)ն տունդ ի(սրայէ)լի հասեալ են ՛ի վախճան. որոց ասացին բնակիչքն ե(րուսաղէ)մի, ՛ի բա́ց մերժեցարուք ՛ի տ(եառն)է. զի մե́զ տուեալ է զերկիրդ ՛ի ժառանգութի(ւն)։

¹⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր, թէ մերժեցից զն(ո)ս(ա) յազգս, եւ ցրուեցից զն(ո)ս(ա) ընդ ա(մենայ)ն երկիր. եւ եղէ́ց ն(ո)ց(ա) փոքր մի ՛ի սրբու(թ)ի(ւն) ՛ի գաւառսն յոր մտանիցեն ՛ի ն(ո)ս(ա)։
¹⁷վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́. Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ ընկալա́յց զն(ո)ս(ա) յազգացն, եւ ժողովեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի գաւառացն ուր ցրուեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի ն(ո)ս(ա)։ եւ տա́ց նոցա զերկիրն ի(սրայէ)լի։
¹⁸եւ մտցեն անդր, եւ բարձցեն զա(մենայ)ն գարշելիս ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ր(ա) ՛ի նմանէ։
¹⁹Եւ տաց ն(ո)ց(ա) սիրտ այլ. եւ ոգի նո́ր նորոգեցից ն(ո)ց(ա)։ եւ հանի́ց զսիրտն քարեղէն ՛ի մարմնոց ն(ո)ց(ա), եւ տա́ց նոցա սիրտ մարմնեղէն։

²⁰զի ըստ հրամանաց իմ գնասցեն, եւ զիրաւունս իմ պահեսցեն, եւ արասցեն զն(ո)ս(ա). եւ եղիցին ինձ ՛ի ժողովուրդ՝ եւ ես եղէց ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ։
²¹Եւ ըստ գարշելեաց սրտից ն(ո)ց(ա), եւ ըստ անօրէնու(թ)ե(ան)ցն ն(ո)ց(ա) զոր արարին, եւ ըստ ճանապարհացն յոր գնային՝ հատուցից ՛ի գլուխս ն(ո)ց(ա)՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
²²Եւ ամբարձին քերովբէքն զթեւս իւրեանց, եւ անիւքն զհետ ն(ո)ց(ա). եւ փառքն ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
²³եւ ամբարձան փարքն տ(եառ)ն ՛ի միջոյ քաղաքին. եւ կացին ՛ի վ(ե)ր(այ) լերինն որ էր յանդիման քաղաքին։

²⁴Եւ վերացոյց զիս ոգի, եւ ա́ծ ՛ի յերկիրն քաղդեացւոց ՛ի մէջ գերու(թ)ե(ա)ն, տեսլեամբ հոգւոյն ա(ստուծո)յ։ Եւ յարեայ ՛ի տեսլենէ անտի զոր տեսի.
²⁵եւ խօսեցայ առ գերու(թ)ե(ա)ն զա(մենայ)ն բանս տ(եառ)ն զոր եցոյց ինձ։

¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ ՛ի մէջ անօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա) բնակեալ ես դու. որ աչս ունին տեսանելոյ՝ եւ ո́չ տեսանեն, եւ ականջս լսելոյ՝ եւ ո́չ լսեն. զի տուն դառնացողա́ց են։
³Եւ դու որդի մարդոյ՝ արա́ դու քեզ հանդերձ գերու(թ)ե(ան), եւ վարեա́ց ՛ի գերու(թ)ի(ւն) զաւուրս առաջի ն(ո)ց(ա). եւ գերեսջի́ր ՛ի տեղւոջէ քումմէ յա́յլ տեղի առաջի դոցա՝ զի տեսցեն. քանզի տուն դառնացողաց են։
⁴Եւ մերկասցի́ս զհանդերձս քո, իբրեւ զհանդերձ գերու(թ)ե(ան)
⁵առաջի աչաց ն(ո)ց(ա)։ Եւ դու ելցես ընդ երեկոյս առաջի ն(ո)ց(ա), ո(ր)պ(էս) ելանիցէ գերի, առաջի աչաց ն(ո)ց(ա)։ ծակեա́ դու քեզ որմ, եւ ելցես ընդ այն

⁶առաջի ն(ո)ց(ա). կորակո́ր գնասցես՝ գաղտագողի́ ելանիցես. ձորձ զգլխով պատիցես, եւ մի́ տեսանիցես զերկիրն. զի նշանա́կ ետու զքեզ տանն ի(սրայէ)լի։
⁷Եւ արարի այնպէս ըստ ա(մենայ)նի զոր պատուիրեաց ինձ տ(է)ր, եւ արկայ հանդերձ գերութե(ան) զաւուրս. եւ փորեցի ընդ երեկոյս զորմն ձեռամբ իմով, եւ երթայի գաղտագողի́ կորակո́ր առաջի նոցա։
⁸Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն ընդ առաւօտն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ՝ եւ ասէ։
⁹որդի մարդոյ՝ ո՞չ ասացին քեզ տունդ ի(սրայէ)լի տուն դառնացողաց, թէ զի՞նչ է զոր գործեսդ։
¹⁰Եւ արդ ասա́ ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ցիշխանսդ՝ եւ ցառաջնորդս ե(րուսաղէ)մի՝ եւ ցա(մենայ)ն տունդ ի(սրայէ)լի որ են ՛ի մէջ դոցա.

¹¹թէ ես նշանա́կ արարից ՛ի մէջ դորա. ո(ր)պ(էս) արարիդ՝ այնպէս եղիցի դմա. զի ՛ի պանդխտութի(ւն) եւ ՛ի գերու(թ)ի(ւն) երթիցեն։
¹²եւ իշխանն ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) կորակո́ր գնասցէ, գաղտագողի́ շրջեսցի, զորմն հատեա́լ ելցէ, զերեսս ծածկեա́լ գնասցէ. եւ մի́ տեսցէ զերկիրդ։
¹³Եւ արկից զցա́նց իմ զնովաւ՝ եւ պատեսցի ուռկանաւ ՛ի պաշարումն. եւ ածից զնա ՛ի բաբելոն յերկիրդ քաղդեացւոց. եւ զդա մի́ տեսցէ, եւ այդր վախճանեսցի։
¹⁴Եւ զա(մենայ)ն օգնականս ն(ո)ր(ա) որ շուրջ զնովաւ իցեն, եւ զա(մենայ)ն պաշտպանս ն(ո)ր(ա) ընդ ա(մենայ)ն հողմս ցրուեցից, եւ սուր զկնի ն(ո)ց(ա) արձակեցից։

¹⁵եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր. ՛ի ցրուել իմ զն(ո)ս(ա) ընդ ա(մենայ)ն ազգս, եւ ցանել զնոսա ընդ գաւառս։
¹⁶Եւ թողից ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ արս թուով՝ ՛ի սովոյ, եւ ՛ի սրոյ, եւ ՛ի մահուանէ. զի պատմեսցեն զա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ ազգացն՝ յորս մտանիցեն անդր։ եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր։
¹⁷Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁸որդի մարդոյ՝ զհաց քո կարօտութ(եամ)բ կերիջի́ր, եւ զջուր քո՝ տանջանօք եւ նեղութ(եամ)բ արբջի́ր.

¹⁹եւ ասասցես ցժողովուրդ երկրին։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր ցբնակիչս ե(րուսաղէ)մի յերկիրն ի(սրայէ)լի. զհա́ց իւրեանց կարօտութ(եամ)բ կերիցեն, եւ զջուր իւրեանց ապականութ(եամ)բ արբցեն. զի ապականեսցի երկիր լրիւ իւրով, զի յամպարշտու(թ)ե(ան) են ա(մենայ)ն բնակիչք ն(ո)ր(ա)։
²⁰եւ քաղաքք ն(ո)ց(ա) բնակեալք՝ աւերեսցին. եւ երկիր ն(ո)ց(ա) յապականութի(ւն) եղիցի։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
²¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²²որդի մարդոյ, զի՞նչ է ձեզ առակդ այդ յերկրիդ ի(սրայ)էլացւոց՝ զոր ասեն. հեռի́ են աւուրքն, եւ կորեան տեսիլք ա(մենայ)ն։

²³Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ասա́ ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. դարձուցի́ց զառակդ զայդ՝ եւ մի́ եւս ասասցեն տունդ ի(սրայէ)լի զառակդ զայդ. զի խօսեսցիս առ ն(ո)ս(ա), թէ հասեալ են աւուրք՝ եւ պատգամք ա(մենայ)ն տեսլեանց։
²⁴զի ո́չ եւս եղիցի ա(մենայ)ն տեսիլ սուտ, եւ որ խօսիցի ըղձու(թեամ)բ եւ շնորհուկս ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրայէ)լի։
²⁵Քանզի ե́ս տ(է)ր խօսեցայ զբանս իմ, խօսեցայ եւ արարից, եւ ո́չ եւս յերկարեցից։ զի յաւուրս ձե́ր տուն դառնացողաց խօսեցայ զբանն, եւ արարից ասէ ադովնայի տ(է)ր։
²⁶Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։

²⁷որդի́ մարդոյ՝ ահաւադիկ տունդ ի(սրայէ)լի տուն դառնացողաց ասեն. տեսիլդ զոր տեսանէ́ դա՝ յաւուրս բազումս եւ ՛ի ժամանակս հեռաւորս լինելոց է այդ զոր գա́յդ մարգարէանայ։
²⁸Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ասա́ ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ո́չ եւս յերկարեսցին ա(մենայ)ն բանք իմ զոր խօսեցայց, այլ զոր խօսեցայց՝ արարի́ց ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²որդի մարդոյ՝ մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) մարգարէիցդ ի(սրայէ)լի որ մարգարէանան անդ, եւ ասասցես ցմարգարէսդ որ մարգարէանան ՛ի սրտից իւրեանց. մարգարէանայցե́ս եւ ասասցե́ս ցն(ո)ս(ա). լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն։
³Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. վա́յ դոցա որ մարգարէանանդ ՛ի սրտից իւրեանց, որ երթա́ն զհետ ոգւոց իւրեանց, եւ ամենեւին ո́չ տեսանեն։
⁴Իբրեւ աղուեսք յաւերա́կս էին մարգարէք քո ի(սրայ)էլ.
⁵եւ ո́չ կացին ՛ի հաստատու(թ)ե(ան). եւ ժողովեցին հօտս ՛ի վ(ե)ր(այ) տանդ ի(սրայէ)լի, եւ ո́չ հաստատեցան ոյք խօսէին յանուն տ(եառ)ն։

⁶որ տեսանէին զստութի(ւն), եւ պատմէին զըղձութի(ւն) սնոտի։ որք ասէին, ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. եւ ես տ(է)ր ո́չ առաքեցի զն(ո)ս(ա), եւ սկսան յարուցանել բանս։
⁷Ոչ ապաքէն տեսիլս սո́ւտ տեսէք, եւ ըղձութի(ւն)ս սնոտիս պատմէիք. եւ ասէիք, ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, եւ ես տ(է)ր ո́չ խօսեցայ։
⁸Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ասա́. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի բանք ձեր սո́ւտ են, եւ ըղձութի(ւն)ք ձեր սնոտի́ք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

⁹եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) մարգարէիցն, որ տեսանէին ստու(թ)ի(ւն)ս, եւ խօսէին սնոտիս։ ՛ի խրատու ժողովրդեան իմոյ մի́ կացցեն. եւ մի́ ՛ի գիրս տանն ի(սրայէ)լի գրեսցին, եւ յերկիրն ի(սրայէ)լի մի́ մտցեն։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁰Փոխանակ զի մոլորեցուցանէին զժողովուրդ իմ, եւ ասէին. խաղաղու(թ)ի(ւն)՝ խաղաղութի(ւն), եւ ո́չ գոյր խաղաղութի(ւն)։ եւ ինքն շինէր որմ, եւ նոքա ծեփէին, զի փլցի։
¹¹ասէ ցն(ո)ս(ա) որ ծեփէինն, թէ անզգամութի(ւն) է այդ, քանզի փլանելոց է. եկեսցէ անձրեւ՝ եւ ողողեսցէ, եւ տաց քարինս ռըմբաքարաց ՛ի պահանկս ն(ո)ց(ա)՝ եւ կործանեսցին. հողմ յարիցէ՝ եւ տապալեսցէ։

¹²եւ ահա կործանեցաւ որմն. եւ ո́չ եւս ասասցեն ցձեզ, թէ ուր է ծեփն ձեր՝ զոր ծեփեցէքն։
¹³Զի ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. արձակեցից հողմս որ բառնայցէ սրտմտութ(եամ)բ իմով, եւ եկեսցէ անձրեւ ողողանել բարկութ(եամ)բ իմով. եւ զվէմս ռըմբաքարացն ածից ցասմամբ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ՛ի վախճան.
¹⁴եւ յատակեցից զորմն զոր ծեփէիք՝ եւ կործանեսցի. եւ ընկեցից զնա յերկիր, եւ յայտնեսցին հիմունք ն(ո)ր(ա), եւ անկցի եւ վախճանեսցի յանդիմանութ(եամ)բ։ Եւ գիտասջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
¹⁵եւ կատարեցից զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) որմոյն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ծեփողաց ն(ո)ր(ա). եւ կործանեսցի։ Եւ ասացից ցձեզ՝ թէ չի́ք ուրեք որմ, եւ ո́չ ծեփօղք ն(ո)ր(ա)

¹⁶մարգարէքն ի(սրայէ)լի՝ որ մարգարէանային ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի. եւ տեսանէին նմա խղաղութի(ւն), եւ ո́չ գոյր խաղաղու(թ)ի(ւն). ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁷Եւ դու որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) դստերաց ժողովրդեան քոյ, որ մարգարէանային ՛ի սրտից իւրեանց. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա),
¹⁸եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. վա́յ այնոցիկ որ կարե́ն կարկատեն զբարձկնեարդ ՛ի ներքոյ ա(մենայ)ն արմկան ձեռին. եւ առնեն գլխադիրս գլխոյ ա(մենայ)ն հասակաց թիւրել զանձինս. զի թիւրեցան անձինք ժողովրդեան իմոյ։ եւ ապշեցուցանէին զանձինս,

¹⁹եւ բամբասէին զիս առաջի ժողովրդեան իմոյ վ(ա)ս(ն) ափո́յ միոյ գարւոյ՝ եւ կոտորո́յ միոյ հացի, սպանանել զանձինս որ ո́չ էին մահապարտք։ եւ ապրեցուցանել զանձինս որոց ո́չ էր պարտ կեալ, ՛ի բարբառելն ձեր յականջս ժողովրդեանն, որ ախորժէ զբարբառ նանրու(թ)ե(ան)։
²⁰Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վերայ բարձկներոյդ ձերոյ, յոր դուք ժողովէիք զանձինս, եւ պատառեցից զայդ ՛ի բազկաց ձերոց. եւ առաքեցից զանձինս զոր դուքն թիւրէիք ՛ի ցրումն։
²¹եւ պատառեցից զգլխադիրսն ձեր. եւ ապրեցուցից զժողովուրդ իմ՝ ՛ի ձեռաց ձերոց, եւ ո́չ եւս եղիցին ՛ի ձեռս ձեր ՛ի ժողովս։ Եւ ծանիջիք թէ ես եմ տ(է)ր։

²²փոխանակ զի խոտորէիք զսիրտ արդարոյն անիրաւութ(եամ)բ, եւ իմ ո́չ էր թիւրեալ զնա. եւ զօրացուցանէիք զձեռս անօրինին չդառնա́լ ամենեւին յանօրէնութ(են)է իւրմէ, եւ ՛ի ճանապարհաց իւրոց չարաց՝ եւ կեալ։
²³Վ(ա)ս(ն) այնորիկ զստու(թ)ի(ւն)սն մի́ եւս տեսանիցէք, եւ ըղձութի(ւն)ս այլ ո́չ եւս ըղձանայցէք. եւ ապրեցուցից զժողովուրդ իմ ՛ի ձեռաց ձերոց։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եկին առ իս արք ՛ի ծերոցն ի՝լի, եւ նստա́ն առաջի իմ։
²Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
³որդի մարդոյ, արքդ այդոքիկ եդին զխորհուրդս իւրեանց ՛ի սիրտս իւրեանց, եւ զտանջանս անիրաւութե(ան)ց իւրեանց եդին առաջի երեսաց իւրեանց. թէ իցէ տալով տա́ց դոցա պատասխանի։
⁴Վ(ա)ս(ն) այնորիկ խօսեա́ց ընդ դոսա եւ ասասցես. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր։ այր ոք այր՝ ՛ի տանէդ ի(սրայէ)լի, որ դիցէ զխորհուրդս իւր ՛ի սրտի իւրում. եւ զտանջանս անիրաւու(թ)ե(ան) իւրոյ կարգեսցէ առաջի աչաց իւրոց, եւ եկեսցէ առ մարգարէ հարցանել նովաւ յինէն. ե́ս տ(է)ր՝ պատասխանի տաց նմա ըստ այնմ զոր ՛ի մտի́ ունիցի։
⁵զի մի́ խոտորեցուսցեն զտունդ ի(սրայէ)լի ըս(տ) օտարացելոց սրտից իւրեանց յինէ́ն ՛ի գնացս իւրեանց։

⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́ տանդ ի(սրայէ)լի. այսպէս ասէ տ(է)ր՝ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. դարձա́յք եւ դարձարո́ւք ՛ի գնացից ձերոց, եւ յա(մենայ)ն ամպարշտու(թ)ե(ան)ց ձերոց, եւ դարձուցէ́ք զերեսս ձեր առ իս։
⁷Քանզի այր ոք՝ այր ՛ի տանէդ ի(սրայէ)լի, եւ յեկաց եւ պանդխտացդ ի(սրայէ)լի, որ օտարասցի յինէն, եւ դիցէ զխորհուրդս իւր ՛ի սրտի իւրում, եւ զտանջանս անիրաւութե(ան) իւրոյ կարգեսցէ առաջի երեսաց իւրոց. եւ եկեսցէ առ մարգարէ հարցանել նովաւ զիս. ե́ս տ(է)ր պատասխանի́ տաց նմա ըս(տ) այնմ զոր ՛ի մտին ունիցի։
⁸եւ հաստատեցից զերեսս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) մարդոյն այնորիկ. եդից զնա ՛ի նշան եւ յապականութի(ւն), եւ բարձից զնա ՛ի միջոյ ժողովրդեան իմոյ։ եւ ծանիջիք զի ես եմ տ(է)ր։

⁹Եւ մարգարէ́ ոք թէ խաբեսցի՝ եւ խօսեսցի բա́ն ինչ. ե́ս տ(է)ր մոլորեցուցի զմարգարէն զայն. եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ սատակեցից զնա ՛ի միջոյ ժողովրդեան իմոյ ի(սրայէ)լի։
¹⁰Եւ ընկալցին զանիրաւութի(ւն) իւրեանց ըստ անիրաւութ(են)է հարցողին. նո́յնպէս եւ անիրաւութի(ւն) մարգարէին եղիցի։
¹¹զի մի́ եւս մոլորեսցի տունն ի(սրայէ)լի յինէն. եւ զի մի́ եւս պղծեսցին յա(մենայ)ն յանցանս իւրեանց։ եւ եղիցին ինձ ՛ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ն(ո)ց(ա) յա(ստուա)ծ՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹²Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։

¹³որդի մարդոյ, երկիր մի որ յանցանիցէ ինչ ինձ յանցանս. եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ խորտակեցի́ց զհաստատու(թ)ի(ւն) հացի ն(ո)ր(ա), եւ արձակեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) սով. եւ բարձից ՛ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն։
¹⁴Եւ եթէ իցեն արքն այն երեքին ՛ի միջի ն(ո)ր(ա), նոյ, եւ յովբ, եւ դանիէլ. նոքա արդարութ(եամ)բն իւրեանց ապրեսցին՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁵Եւ եթէ գազանս չարս ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին՝ եւ պատժեցից զնա, եւ եղիցի յապականու(թ)ի(ւն). մինչեւ անց ո́չ լինիցի ը(ստ) նա յերեսաց գազանաց։
¹⁶Եւ այն արք ՛ի միջի ն(ո)ր(ա) իցեն. կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ իցէ ուստերք ն(ո)ց(ա) եւ դստերք՝ ապրեսցին, այլ ինքեանք ապրեսցին, եւ երկիրն եղիցի́ ՛ի սատակումն։

¹⁷Եւ եթէ սուր ածից յերկիրն յայն, եւ ասացից սրոյն անցանել ը(ստ) երկիրն, եւ բարձից ՛ի նոցանէ զմարդ եւ զանասուն։
¹⁸Ե արքն այն երեքեան ՛ի միջի ն(ո)ր(ա) իցեն. կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր, ո́չ ապրեցուսցեն դուստերս եւ զդստերս, բայց եթէ ինքեանք միայն ապրեսցին։
¹⁹Եւ եթէ մա́հ առաքեցից յերկիրն յայն, եւ հեղից զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)՝ արեամբ սատակել ՛ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն։
²⁰Եւ նոյ, եւ յովբ, եւ դանիէլ ՛ի միջի ն(ո)ր(ա) իցեն. կենդանի́ եմ ես ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ իցէ ուստերք եւ դստերք ն(ո)ց(ա) մնասցեն. այլ նոքա արդարու(թեամ)բ իւրեանց զանձինս իւրեանց ապրեցուսցեն։

²¹Այսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ եթէ զչորեսին իսկ զանհնարին վրէժսն արձակեցից, զսուր, եւ զսով, եւ զգազանս չարս, եւ զմահ ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի, սատակե́լ ՛ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն.
²²սինլքորքն ապրեալքն ՛ի նմա հանցեն զուստերս եւ զդստերս իւրեանց։ Ահաւասիկ ընդ ն(ո)ս(ա) ելցեն առ ձեզ, եւ տեսջիք զճանապարհս ն(ո)ց(ա) եւ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա). եւ զղջանայցէք ՛ի վերայ չարեացն զոր ածի ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի, զա(մենայ)ն զչարիսն զոր ածի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
²³Եւ մխիթարեսցեն զձեզ. եւ տեսանիցէք զճանապարհս ն(ո)ց(ա) եւ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա), եւ ՛ի միտ առնուցուք՝ թէ ո́չ տարապարտուց արարի զամենայնն զոր ինչ արարի ընդ ն(ո)ս(ա)՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²որդի մարդոյ, զի՞նչ լինիցի փայտ որթուն՝ յա(մենայ)ն փայտից ոստոց որ են ՛ի փայտս անտառի։
³Միթէ առնուցո՞ւն ՛ի նմանէ փայտ մի առնել գիրծի ինչ, կամ առնուցո՞ւն ՛ի նմանէ ցի́ց մի կախել զնմանէ անօթ ինչ։
⁴Բայց զի ՛ի հրո́յ ծախս տուեալ է. զի ամ ՛ի յամէ զյա́ւտ ն(ո)ր(ա) ծախէ հուր, եւ պակասէ ՛ի սպառ։ միթէ պիտանացո՞ւ ինչ իցէ ՛ի գործ.
⁵թէպէտ եւ նոյնպէս ողջոյն հատանիցէ, չէ́ ինչ պիտոյ ՛ի գործ. բայց թէ հրո́յ ճարակ լինիցի ՛ի սպառ. եւ ո́չինչ ամենեւին պիտանացու ՛ի գործ։
⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́. այսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ո(ր)պ(էս) զփայտ որթուն ՛ի փայտս անտառի ետու ճարա́կ հրոյ, ա́յնպէս տաց զբնակիչսդ ե(րուսաղէ)մի.

⁷եւ հաստատեցից զերեսս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). ՛ի հրոյ ելցեն՝ եւ հուր կերիցէ զն(ո)ս(ա)։ եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր։ ՛Ի հաստատել ինձ զերեսս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա),
⁸եւ տաց զերկիրն յապականու(թ)ի(ւն), փոխանակ զի անկան ը(ստ) յանցանօք՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²որդի մարդոյ, դի́ր վկայու(թ)ի(ւն) ե(րուսաղէ)մի զանօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ր(ա),
³եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր ցե(րուսաղէ)մ. արմատ քո եւ ծնունդ քո յերկրէն քանանացւոց. եւ հայր քո ամովրհացի, եւ մայր քո քետացի։
⁴եւ ծնունդ քո յորում աւուր ծնար՝ ո́չ ոք եհար զպորտ քո, եւ ո́չ պնդեցին զստինս քո. եւ ջրով ո́չ լուացար ՛ի փրկու(թ)ի(ւն), եւ աղիւ ո́չ յաղեցար, եւ ՛ի խանձարուրս ո́չ պատեցար։
⁵Եւ ո́չ խնայեաց ՛ի քեզ ակն իմ, եւ ո́չ արարի քեզ ինչ մի յայսմ ա(մենայ)նէ զգուշանալ, թէ գուցէ́ անցանիցէ ինչ ընդ քեզ։ եւ ընկեցեալ դնէիր ընդ երեսս դաշտին վ(ա)ս(ն) խոտորնակ մտաց քոց։ յաւուրն յորում ծնար

⁶անցի́ առ քեւ, եւ տեսի արեամբ թաթաւեալ. եւ ասացի ցքեզ՝ կենդանասջի́ր յարենէ քումմէ, եւ կեանք քո յարենէ բազմասջի́ր.
⁷քանզի իբրեւ զբո́յս ագարակի ետու զքեզ։ եւ բազմացար՝ եւ մեծացար, եւ եկիր մտե́ր դու ՛ի քաղաքս քաղաքաց։ ստինք անկան քո՝ եւ մազք արձակեցան. եւ դու էիր մե́րկ խայտառակ։
⁸Եւ եկի հասի ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ տեսի զքեզ զի հասեալէր ժամանակ քո, եւ ժամանակ խախտողաց քոց։ տարածեցի զթեւս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո եւ ծածկեցի́ զխայտառակութի(ւն) քո։ եւ երդուայ քեզ երդումն, եւ յուխտ մտի ը(ստ) քեզ. ասէ ադովնայի տ(է)ր. Եւ եղեր ինձ։
⁹եւ լուացի զքեզ ջուրբ, եւ սրբեցի զքեզ յարենէ քումմէ, եւ օծի զքեզ իւղով։

¹⁰եւ զգեցուցի զքեզ պէսպէսս, եւ ագուցի քեզ զերկնագոյնն, եւ ածի ընդ մէջ քո բեհեզ, եւ արկի զքեւ սնդուս։
¹¹եւ զարդարեցի զքեզ զարդու, եւ եդի ապարանջանս ՛ի ձեռս քո, եւ քառամանեա́կ ՛ի պարանոց քո։
¹²եդի քեզ գինդս, եւ գորշապահանգս յականջս քո. եւ պսակ պարծանաց ՛ի գլուխ քո։
¹³եւ զարդարեցար ՛ի զարդ ոսկւոյ եւ արծաթոյ։ Եւ հանդերձ քո բեհեզ եւ զառնաւուխտ եւ ճաճանչանաւուխտ։ եւ կերար նաշիհ եւ եւղ եւ մեղր, եւ եղեր գեղեցիկ յոյժ յոյժ. եւ գրգեցար ՛ի գրգանս թագաւորութե(ան)։
¹⁴Եւ ել անուն գեղեցկու(թ)ե(ան) քոյ ընդ ա(մենայ)ն ազգս. զի է́ր կատարեալ վայելչութի(ւն) գեղոյ քոյ զոր յօրինեցի ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹⁵Եւ դու գեղապա́նծ եղեր ՛ի գեղ քո, եւ պոռնկեցար ՛ի հոմանիսն քո. եւ տարածեցեր զպոռնկութի(ւն) քո առ ա(մենայ)ն անցաւորս, որոց ո́չ լինէր այնպիսի ինչ։
¹⁶Եւ առեր ՛ի հանդերձիցն քոց եւ արարեր քեզ կուռս կարկատունս, եւ պոռնկեցար ընդ ն(ո)ս(ա). եւ մի́ մտցես անդր, զի ո́չ էին՝ եւ ո́չ լիցին։
¹⁷եւ առեր զսպաս պարծանացն քոց յոսկւոյն իմոյ եւ յարծաթոյն զոր ետու քեզ, եւ արարեր քեզ պատկերս արուականս, եւ պոռնկեցար ը(ստ) ն(ո)ս(ա)։
¹⁸Եւ առեր զհանդերձն գեղե́ցիկ քո՝ եւ արկե́ր զնոքօք. եւ զեւղսն իմ եւ զխունկսն եդիր առաջի երեսաց ն(ո)ց(ա)։

¹⁹եւ զհացն իմ զոր ետու քեզ՝ եւ զնաշիհն եւ զեւղ եւ զմեղր զոր ջամբեցի քեզ՝ եդիր առաջի երեսա́ց ն(ո)ց(ա) ՛ի հոտ անուշից։ Եւ եղեւ յետ այնորիկ՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր,
²⁰առեր զուստերսն քո եւ զդստերս զոր ինձ ծնար՝ զոհեցեր ն(ո)ց(ա) ՛ի սատակումն։ Իբրեւ զփոքր ինչ համարեցար զպոռնկու(թ)ի(ւն)ն։
²¹եւ զեներ զորդիսն իմ, եւ արարեր զն(ո)ս(ա) նոցա ջնջոցս։
²²եւ այն անհնարի́ն եղեւ քան զա(մենայ)ն պոռնկու(թ)ի(ւն)ս եւ պղծու(թ)ի(ւն)ս քո. եւ ո́չ յիշեցեր զաւուրս տղայու(թ)ե(ան) քոյ, ՛ի ժամանակի յորում էիր մերկ եւ խայտառակեալ, եւ թաւալեալ յարեան քում, ուստի կենդանացարն.
²³եւ եղեւ յետ ա(մենայ)ն չարեացն քոց՝ վա́յ վա́յ քեզ՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

²⁴Եւ շինեցե́ր դու քեզ տուն պոռնկու(թ)ե(ան), եւ արարեր քեզ բագինս յա(մենայ)ն հրապարակս քո։
²⁵եւ ՛ի գլուխս ա(մենայ)ն ճանապարհաց քոց շինեցեր զպոռնկոցս քո, եւ ապականեցեր զգեղ երեսաց քոց, եւ լայնեցա́ր ա(մենայ)ն անցաւորաց ճանապարհի՝ եւ յաճախեցեր զպոռնկու(թ)ի(ւն)ս քո։
²⁶եւ պոռնկեցար ընդ որդիսն եգիպտացւոց սահմանակիցս քո ընդ մեծանգամս. եւ բազմապատիկ պոռնկեցար՝ զի զի́ս բարկացուսցես։
²⁷Արդ՝ եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո եւ բարձի́ց զիրաւունս քո, եւ մատնեցից զքեզ ՛ի ձեռս ատելեաց քոց դստերաց այլազգեացն, որք թիւրէին զքեզ ՛ի ճանապարհէ քումմէ։

²⁸Ամպարշտեցար եւ պոռնկեցար ընդ որդիսն ասորեստանեայց, սակայն եւ ա́յնպէս ո́չ յագեցար։ յաճախեցեր ՛ի պոռնկութի(ւն)ս քո, սակայն եւ ա́յնպէս ո́չ յագեցար։
²⁹յաճախեցեր դաշինս ընդ երկիրն քանանու եւ քաղդեացւոց, համայն եւ ա́յնպէս ո́չ յագեցար։
³⁰Զի՞նչ արարից ը(ստ) դստերս քո. ասէ ադովնայի տ(է)ր. յետ գործելոյ քո զայդ ա(մենայ)ն գործս կնոջ պոռնկի. զի պոռնկեցար բազմապատի́կ ընդ դստերսն քո։
³¹Եւ շինեցե́ր զպոռնկոցս ՛ի գլուխս ա(մենայ)ն ճանապարհաց, եւ կոթո́ղս կոթողէիր յա(մենայ)ն հրապարակս. եւ ո́չ եղեր իբրեւ զկին մի պոռնիկ որ ժողովէ զկապէնս։

³²զի ա(մենայ)ն կին պոռնիկ նմանօղ քո, որ շնայցէ ընդ արամբ իւրով, ո́չ առնու գանձս յառնէ իւրմէ՝ եւ տայ վարձս հոմանեա́ց իւրոց։
³³Ամենայն պոռնիկք կապէ́նս առնուն անձանց իւրեանց, եւ դու տայիր վա́րձս սիղեխաց քոց, եւ աւղերձէիր զն(ո)ս(ա) գա́լ առ քեզ յա(մենայ)ն կողմանց ՛ի պոռնկութի(ւն)ս քո։
³⁴եւ եղեւ քեզ ՛ի խոտորնակի քան զա(մենայ)ն կանանց ՛ի պոռնկու(թ)ե(ան) քում. եւ յե́տ քո ո́չ պոռնկեցան։ զի նոքա կապէ́նս առնուն յարանց, եւ դու տայիր վարձս սիղեխաց. եւ եղեւ քեզ այն ՛ի խոտորնակի։
³⁵Վ(ա)ս(ն) այդորիկ պոռնիկ՝ լո́ւր զպատգամս տ(եառ)ն։

³⁶Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի հեղեր արկեր զպղինձ քո. եւ յայտնեսցի ամօթ պոռնկութե(ան) քոյ առաջի հոմանեաց քոց. եւ յա(մենայ)ն խորհուրդս անօրէնու(թ)ե(ան)ց քոց, եւ յարիւնս որդւոց քոց զորս տայիր ն(ո)ց(ա)։
³⁷Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ահաւասիկ ես ժողովեցի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զա(մենայ)ն հոմանիս քո, ը(ստ) որս դո́ւ խառնակէիր. եւ յարուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զա(մենայ)ն սիրելիս եւ զատելիս քո. եւ ժողովեցի́ց պատեցից զնոսա շուրջ զքեւ. եւ յայտնեցից զչարիս քո առաջի ն(ո)ց(ա), եւ տեսցեն զա(մենայ)ն խայտառակու(թ)ի(ւն)ս քո։
³⁸եւ խնդրեցի́ց ՛ի քէն զվրէժ շնացելոյ եւ արիւնահեղի. եւ եդից զքեզ յարիւն քո, եւ եդից զքեզ յարիւն սրտմտու(թ)ե(ան) եւ նախանձու։

³⁹Եւ մատնեցից զքեզ ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա). եւ կործանեսցեն զպոռնկոցս քո, եւ քակեսցեն զկոթողս քո, եւ մերկասցեն ՛ի քէն զհանդերձս քո, եւ առցեն զպսակս պարծանաց քոց. եւ թողցեն զքեզ մե́րկ խայտառակեալ։
⁴⁰եւ ածցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ամբոխ, եւ քարկոծեսցեն զքեզ վիմօք. եւ կոտորեսցեն զքեզ սրով իւրեանց։
⁴¹եւ այրեսցեն զտունս քո հրով՝ եւ արասցեն ՛ի քեզ վրէժխնդրութի(ւն) առաջի կանանց բազմաց։ եւ դարձուցից զքեզ ՛ի պոռնկութ(են)է քումմէ, եւ վարձս ո́չ եւս տացես ն(ո)ց(ա)։
⁴²Եւ արձակեցի́ց զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ բարձցի նախանձ իմ ՛ի քէն. եւ հանգեա́յց՝ եւ ո́չ եւս հոգացայց.

⁴³փոխանակ զի ո́չ եւս յիշեցեր զօր տղայութե(ան) քոյ։ եւ տրտմեցուցանէիր զիս ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)նի այդորիկ. եւ ես ահաւասիկ ըստ ճանապարհացն քոց ետու ՛ի գլուխ քո. ասէ ադովնայի տ(է)ր։ եւ ա́յնպէս արարեր ամպարշտութի(ւն)ս ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ե(ան)ց քոց։
⁴⁴Ա́յս ա(մենայ)ն է զոր մրմնջէին զքէն առակօք՝ եւ ասէին, եթէ ո(ր)պ(էս) մայրն՝ նո́յնպէս եւ դուստրն։
⁴⁵Արդ՝ դուստր մօրն դո́ւ ես, որ մերժեաց զայր իւր եւ զորդիս իւր, եւ քոյր քերցն քոց որք մերժեցին զարս իւրեանց՝ եւ զորդիս իւրեանց։ Մայր ձեր քետացի, եւ հայր ձեր ամովրահցի.
⁴⁶եւ քոյր ձեր երէց շամրնի, ինքն եւ դստերք իւր, որ բնակեալէ ՛ի ձախմէ քումմէ. եւ քոյր քո կրսեր, որ բնակեալ է ընդաջմէ քումմէ, սոդոմ եւ դստերք իւր։

⁴⁷Սակայն ո́չ եւս ըստ ճանապարհաց ն(ո)ց(ա) գնացեր, եւ ո́չ ըստ անօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա) արարեր. զի փոքր մի առաւե́լ գտար քան զն(ո)ս(ա) յա(մենայ)ն ճանապարհս քո։
⁴⁸Կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր՝ եթէ արար ինչ աւելի սոդոմ քոյրն քո, ի́նքն եւ դստերք իւր, քան զոր արարեր դո́ւ եւ դստերք քո։
⁴⁹Բայց ա́յս է անօրէնու(թ)ի(ւն) սոդոմայ քեռ քոյ. ամբարտաւանու(թ)ի(ւն), ՛ի լիու(թ)ե(ան) հացի եւ յըղփու(թ)ե(ան) գինւոյ՝ փափկանայր ինքն եւ դստերք իւր. այնո́ւ առաւել էր ինքն եւ դստերք իւր։ Եւ ձեռն յաղքատն եւ ՛ի տնանկն ո́չ կարկառէին.
⁵⁰մեծամտէին եւ գործէին զանօրէնութի(ւն) առաջի իմ։ իբրեւ զայն տեսի՝ բարձի զնոսա։

⁵¹Նա՝ եւ շամրին զկէս յանցանաց քոց ո́չ յանցեաւ. եւ յաճախեցեր զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո առաւել քան զն(ո)ս(ա), եւ արդարացուցեր զքորս քո յա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո զոր արարեր։
⁵²Եւ արդ ընկա́լ զտանջանս քո որ ապականեցեր զքորսն քո, անօրէնութ(եամ)բքն զոր անօրինեցար առաւել քան զն(ո)ս(ա). եւ արդարացուցեր զն(ո)ս(ա) յո́յժ քան զքեզ։ եւ արդ յամօ́թ լեր եւ կրեա́ զանարգանս ՛ի յարդարացուցանել զքորսն քո քան զքեզ։
⁵³Եւ դարձուցից զդարձուածս ն(ո)ց(ա), զդարձուածս սոդոմայ՝ եւ զդստերաց իւրոց։ եւ դարձուցից զդարձուածս շամրնի, եւ զդստերաց ն(ո)ր(ա)։ եւ դարձուցից զդարձուածս քո ՛ի միջի քո։

⁵⁴զի ընկալցիս զտանջանս քո, եւ անարգեսցես յա(մենայ)նէ զոր արարեր ՛ի բարկացուցանե́լ զիս։
⁵⁵Եւ քոյր քո սոդոմ, եւ դստերք իւր անդրէ́ն հաստատեսցին, որպէս եւ էինն իսկզբանէ։ եւ շամրին՝ եւ դստերք իւր հաստատեսցին անդրէն ո(ր)պ(էս) եւ էինն իսկզբանէ։ եւ դու եւ դստերք քո հաստատեսջիք ՛ի նոյն՝ ո(ր)պ(էս) եւ էիք իսկզբանէ։
⁵⁶Եւ եթէ ո́չ էր սոդոմ քոյր քո համբաւ ՛ի բերան քո՝ յաւուրս հպարտու(թ)ե(ան) քոյ.
⁵⁷մինչչեւ յայտնեալէին չարիքն քո, ո(ր)պ(էս) այժմդ նախա́տ եղեր դստերացն ասորւոց, եւ ամենեցուն որ շուրջ զնովաւ էին դստերք այլազգեաց, եւ պատեալ շուրջ զքեւ։
⁵⁸Արդ՝ կրեա́ զամպարշտութի(ւն)ս քո եւ զանօրէնութի(ւն)ս քո՝ ասէ տ(է)ր։

⁵⁹Զի ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր, եւ արարից ը(ստ) քեզ՝ ո(ր)պ(էս) արարե́րն, ո(ր)պ(էս) անարգեցեր զայն ա(մենայ)ն անցանել զուխտիւ իմով։
⁶⁰եւ յիշեցի́ց զուխտն իմ որ ը(ստ) քե́զն էր յաւուրս տղայութե(ան) քոյ. եւ կանգնեցից ինձ ուխտ յաւիտենական։
⁶¹եւ յիշեցից զճանապարհսն քո՝ եւ անարգեսցիս, յորժամ զմտա́ւ ածիցես զքորսն քո՝ զերիցունսն հանդերձ կրսերօքն. եւ տաց զն(ո)ս(ա) քեզ ՛ի փորձ, եւ ո́չ ՛ի դաշնաւորս։
⁶²Եւ կանգնեցի́ց ես զուխտ իմ որ ընդ քեզ, եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁶³զի յիշեսցես՝ եւ ամաչեսցես, եւ մի́ եւս լիցի քեզ բանալ զբերան քո առաջի անարգանաց քոց, ՛ի քաւել ինձ զա(մենայ)ն գործս քո զոր գործեցեր. ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²որդի́ մարդոյ՝ պատմեա́ պատմու(թ)ի(ւն), եւ խօսեա́ց առակ առ տունդ ի(սրայէ)լի,
³եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. արծուին մեծ՝ մեծաթե́ւ երկայնատարած՝ լի́ լիամագիլ որ խորհեցաւ մտանել ՛ի լիբանան, եւ ա́ռ զընտիր ընտիր մայրիցն։
⁴եւ եհան զմատաղատունկն՝ եւ տարաւ յերկիրն քանանացւոց, եւ տնկեաց զնա ՛ի պարսպաւոր քաղաքին։
⁵Եւ ա́ռ ՛ի սերմանէ երկրին, եւ ցանեաց ընդ երես դաշտին՝ տունկ մանրատունկ, ընդ առատութ(եամ)բ ջրոյ երեւելի́ առնել կարգեաց զնա։

⁶եւ բուսա́ւ՝ եւ եղեւ յորթ տկար. եւ փոքր տեսութ(եամ)բ, յերեւե́լ ուռոց իւրոց ՛ի նմա. եւ արմատք ն(ո)ր(ա) ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա) էին. եւ եղեւ յորթ մեծ. եւ եհան անդ ողկոյզս, եւ արձակեաց զբարունակս իւր։
⁷Եւ երեւեցաւ ա́յլ արծուի մեծ, մեծաթեւ՝ բազմամագիլ, եւ ահա որթս այս պատեալ է զնովաւ, եւ արմատք սորա ՛ի նմա, եւ ուռք ն(ո)ր(ա) ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա). եւ առաքեաց արբուցանե́լ զնա հանդերձ բուսով տնկո́յ ն(ո)ր(ա)։ ՛ի գեղեցիկ դաշտին
⁸ը(ստ) բազում ջրով պարարեսցի, արձակել շառաւիղս, եւ բերել պտո́ւղս, եւ լինել յո́րթ մեծ։

⁹Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ասա́. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ իցէ աջողեսցի. ոչ ապաքէն արմատք փափկութե(ան) ն(ո)ր(ա), եւ պտուղ ն(ո)ր(ա) նեխեսցին. եւ չորասցին ա(մենայ)ն շառաւիղք ն(ո)ր(ա). եւ ո́չ բազկաւ մեծաւ՝ եւ ո́չ ազգաւ բազմաւ՝ բուռն հարկանել եւ խլե́լ զնա յարմատոց իւրոց։
¹⁰Եւ արդ պարարեսցի՞, մի́ յաջողեսցի։ ո՞չ ապաքէն ընդ մերձեալն հողմոյ խորշակի՝ ցամաքեսցի հանդերձ բուսովն եւ շառաւիղօք իւրովք։
¹¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առիս՝ եւ ասէ. որդի մարդոյ,
¹²ասա́ ցտունդ ի(սրայէ)լի տուն դառնացողաց. ո́չ գիտէք զի՞նչ է այդ զոր ասացիդ. յորժամ եկեսցէ թագաւորն բաբելացւոց յ(թ)ե(ան)մ, առցէ զթագաւոր ն(ո)ր(ա) եւ զիշխանս, եւ տարցի զն(ո)ս(ա) առ ինքն ՛ի բաբելովն։

¹³Եւ առցէ ՛ի զաւակէ թագաւորութե(ա)ն, եւ դիցէ ընդ նմա ուխտ, եւ անցուսցէ ընդ նզովս. եւ զիշխանս երկրին առցէ,
¹⁴լինել ՛ի թագաւորու(թ)ի(ւն) տկար, ամենեւին ո́չ բարձրանալ. պահե́լ զուխտ ն(ո)ր(ա)՝ եւ կա́լ ՛ի նմին։
¹⁵Եւ սա՝ ապստամբեսցի́ ՛ի նմանէ առաքել հրեշտակս յեգիպտոս, տա́լ նմա երիվարս եւ զօրս բազումս։ եթէ իցէ աջողեսցի՞, եթէ իցէ ապրեսցի՞. որ առնէ իրս հակառակս, եւ անցանէ ըս(տ) ուխտ. եթէ իցէ ապրեսցի՞։
¹⁶Կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր. եթէ ոչ ՛ի տեղւոջ յորում թագաւորն թագաւորեցո́յց զնա. որ անարգեաց զնզովսն իմ, եւ ա́նց ըստ ուխտն իմ որ ընդ նմա. ՛ի մէջ բաբելոնի վախճանեսցի։

¹⁷Եւ ո́չ զօրութ(եամ)բ մեծաւ, եւ ո́չ գնդաւ բազմաւ տացէ ընդ նմա պատերազմ փարաւոն. պատնէշս եւ նետակա́լս շինեսցէ սատակել զանձինս բազմաց։
¹⁸զի անարգեաց զերդումն, եւ ա́նց զուխտիւն։ եւ ահա ետու ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ արարի զայս ա(մենայ)ն ընդ նմա, միթէ ապրեսցէ՞։
¹⁹Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ասա́, ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր կենդանի́ եմ ես ասէ ադովնայի տ(է)ր՝ եթէ ոչ ըստ ուխտին իմում զորով ա́նց, եւ ըստ երդմանն իմոյ զոր անարգեաց, հատուցից ՛ի գլո́ւխ ն(ո)ր(ա)։

²⁰Եւ սփռեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զվա́րմ իմ, եւ ըմբռնեսցի ընդ պաշարմամբ իմով. եւ ածից զնա ՛ի բաբելոն, եւ անդ դատեցայց ընդ նմա ըստ անիրաւութե(ան) ն(ո)ր(ա) զոր անիրաւեցաւ առ իս.
²¹եւ ըստ ա(մենայ)ն խուսափանաց ն(ո)ր(ա)։ յա(մենայ)ն պատերազմունս ն(ո)ր(ա) սրո́վ անկցին, եւ զմնացորդս ն(ո)ր(ա) ընդ ա(մենայ)ն հողմս ցրուեցից։ եւ ծանիջիք զի ե́ս տ(է)ր խօսեցայ։
²²Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր, եւ առից ես յընտիր ընտիր մայրից բարձուսնգակին. եւ տա́ց ես ՛ի գլխոյ շարաւիղացն ն(ո)ր(ա) ՛ի սիրտս ն(ո)ց(ա). քշտեցից եւ տնկեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) լերինն բարձու.

²³եւ կախեցից զնա զբարձրացեալ լեռնէն ի(սրայէ)լի. տնկեցից՝ եւ ոստս արձակեսցէ եւ պտուղ բերցէ, եւ եղիցի ՛ի մայր մեծ. եւ հանգիցեն ը(ստ) նովաւ ա(մենայ)ն գազանք, եւ ա(մենայ)ն հաւք թռչունք ընդ հովանեա́ւ ն(ո)ր(ա) դադարեսցին. եւ բարունակք ն(ո)ր(ա) ՛ի նմի́ն հաստատեսցին։
²⁴Եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն փայտք դաշտի՝ թէ ե́ս եմ տ(է)ր. որ խոնարհեցուցանե́մ զփայտ բարձրացեալ, եւ բարձրացուցանեմ զփայտ խոնարհեալ. ցամաքեցուցանեմ զփայտ դալար, եւ դալարացուցանեմ զփայտ գօսացեալ։ ե́ս տ(է)ր խօսեցայ՝ եւ արարից։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ զի՞նչ է ձեզ առակդ այդ՝ ՛ի մէջ որդւոցդ ի(սրայէ)լի զոր ասեն. թէ հարք աղո́խ կերան, եւ որդւո́ց ատամունք առան։
³Կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ լինիցի առակդ այդ որ ասի ՛ի մէջ ի(սրայէ)լի։
⁴զի ա(մենայ)ն անձինք ի́մ են. ո(ր)պ(էս) անձն հօր՝ նո́յնպէս եւ անձն որդւոյ։ անձն որ մեղիցէ՝ նո́յն եւ մեռցի։
⁵Այլ մարդն որ արդա́ր իցէ, եւ առնիցէ զիրաւունս եւ զարդարու(թ)ի(ւն)։
⁶՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց զոհեալ՝ ո́չ ուտիցէ. եւ զաչս իւր ՛ի կուռս տանն ի(սրայէ)լի ո́չ արձակիցէ. եւ զկին ընկերի իւրոյ ո́չ ապականիցէ. եւ ՛ի կին իւր ապարահ ո́չ մերձենայցէ։

⁷Եւ մարդոյ՝ բուռն ո́չ լինիցի. զգրաւ պարտապանի դարձուցանիցէ. յափշտակու(թ)ի(ւն) ո́չ յափշտակիցէ. զհաց իւր տացէ քաղցելոց, եւ զմերկն զգեցուցանիցէ։
⁸զարծաթ իւր ՛ի վարձու ո́չ տացէ, եւ տոկոսեօք անդրէն ո́չ պահանջիցէ. յանիրաւու(թեն)է զձեռս իւր դաարձուցանիցէ. դատաստան արդար առնիցէ ընդ այր եւ ընդ ընկեր իւր։
⁹Ըստ հրամանաց իմոց գնայցէ, զիրաւունս իմ պահիցէ եւ առնիցէ զն(ո)ս(ա). արդա́ր է նա՝ կելով կեցցէ, ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁰Եւ եթէ ծնանիցի որդի խառնագնաց, արիւնահեղ, եւ առնիցէ զմեղս։
¹¹՛ի ճանապարհս հօրն իւրոյ արդարոյ՝ ո́չ գնաց. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց եկեր զոհեալ. եւ զկին ընկերի իւրոյ պղծեաց.

¹²եւ զաղքատն եւ զտնանկն յաղթահարեաց, եւ յափշտակութի(ւն) յափշտակեաց, եւ զգրաւ ո́չ դարձոյց, եւ ՛ի պաշտօն դից զաչս իւր արձակեաց, անօրէնութի(ւն) գործեաց։
¹³զարծաթ իւր ՛ի վարձո́ւ ետ, եւ վաշխիւ եւ տոկոսեօք պահամջեաց. նա՝ մի́ կեցցէ որ զայն ա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ի(ւն)ս արար՝ մահո́ւ մեռցի. եւ արիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) նորի́ն եղիցի։
¹⁴Եւ եթէ ծնանիցի որդի՝ եւ տեսանիցէ զա(մենայ)ն մեղս հօր իւրոյ զոր գործեաց. եւ երկիցէ՝ եւ ո́չ արասցէ զնոյնս։
¹⁵՛Ի վ(ե)ր(այ) լերանց զոհեալ ո́չ եկեր. եւ զաչս իւր ՛ի խորհուրդս տանն ի(սրայէ)լի ո́չ արձակեաց. եւ զկին ընկերի իւրոյ ո́չ ապականեաց։

¹⁶եւ զմարդ ոք ո́չ յաղթահարեաց. եւ զգրաւ ո́չ գրաւեաց. եւ յափշտակութի(ւն) ո́չ յափշտակեաց։ զհաց իւր ետ քաղցելոց, եւ զմերկն զգեցոյց։
¹⁷եւ յանիրաւութ(են)է դարձո́յց զձեռս իւր. վաշխս եւ տոկոսին ո́չ առ։ արդարութի(ւն) գործեաց. եւ ըստ հրամանաց իմոց գնաց. նա՝ մի́ վախճանեսցի յանիրաւութի(ւն)ս հօր իւրոյ, այլ կելո́վ կեցցէ։
¹⁸Բայց հայրն ն(ո)ր(ա) թէ նեղելով նեղիցէ, եւ յափշտակելով յափշտակիցէ զեղբայր իւր, հակառակու(թ)ե(ան) գործս գործեաց ՛ի մէջ ժողովրդեան իմոյ. մեռցի́ յանիրաւու(թ)ե(ան) իւրում։

¹⁹Եւ ասէք թէ զի՞ է զի ո́չ եհաս անիրաւու(թ)ի(ւն) հօրն՝ որդւոյն։ զի որդին ողորմու(թ)ի(ւն) եւ արդարու(թ)ի(ւն) արար. զա(մենայ)ն օրէնս իմ պահեաց եւ արար զն(ո)ս(ա), կելո́վ կեցցէ։
²⁰Անձն որ մեղիցէ, նոյն եւ մեռցի։ եւ որդի զհօր մեղս մի́ առցէ. եւ մի́ հայր առցէ զանիրաւութի(ւն)ս որդւոյ իւրոյ։ Արդարութի(ւն) արդարոյն՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) նորին եղիցի, եւ անօրէնութի(ւն) անօրինին ՛ի վ(ե)ր(այ) նորին եղիցի։
²¹եւ անօրէնն եթէ դարձցի յա(մենայ)ն անօրէնութե(ան)ց իւրոց զոր արար. եւ պահիցէ զա(մենայ)ն պատուիրանս իմ, եւ արասցէ արդարու(թ)ի(ւն) եւ ողորմու(թ)ի(ւն), կելով կեցցէ, եւ մի́ մեռանիցի։

²²ա(մենայ)ն յանցանք ն(ո)ր(ա) զոր գործեալ իցէ, եւ ա(մենայ)ն անիրաւու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր անիրաւեալ իցէ՝ մի́ յիշեսցին. այլ արդարու(թեամ)բ իւրով զոր արար՝ կեցցէ։
²³Միթէ կամելով կամիցի՞մ զմահ մեղաւորին ասէ տ(է)ր տ(է)ր՝ ո(ր)պ(էս) զդառնալ ն(ո)ր(ա) ՛ի չար ճանապարհէ՝ եւ կեալ։
²⁴՛Ի դառնալ արդարոյն յարդարու(թեն)է իւրմէ, եւ առնել զանիրաւու(թ)ի(ւն), ըստ ա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ե(ան)ց՝ զոր առնիցէ անօրէնն. ա(մենայ)ն արդարու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր արար՝ մի́ յիշեսցին։ ՛ի յանցանսն իւր յոր անկաւ, եւ ՛ի մեղս իւր զոր մեղաւ՝ ՛ի նոսին մեռցի։

²⁵Եւ ասէք՝ թէ ո́չ աջո́ղ է ճանապարհ տ(եառ)ն։ արդ լուարո́ւք տունդ ի(սրայէ)լի. միթէ ի՞մ ճանապարհ չիցէ աջող, ոչ ապաքէն ձեր ճանապարհք չե́ն աջող։
²⁶Եւ ՛ի դառնա́լ արդարոյն յարդարու(թեն)է իւրմէ, եւ առնել զանիրաւութի(ւն) մեռցի յանօրէնութե(ա)ն զոր գործեաց։
²⁷Եւ ՛ի դառնալ անօրինին յանօրէնութ(են)է իւրմէ զոր արար, եւ առնիցէ իրաւունս եւ արդարու(թ)ի(ւն), ինքն զանձն իւր ապրեցոյց։
²⁸զի ետե́ս եւ դարձաւ յա(մենայ)ն ամպարշտու(թ)ե(ան)ց իւրոց զոր արար. կելով կեցցէ եւ մի́ մեռցի։
²⁹Եւ ասեն տունդ ի(սրայէ)լի, ո́չ ուղիղ է ճանապարհ տ(եառ)ն։ միթէ ի՞մ ճանապարհ չիցէ ուղիղ տո́ւնդ ի(սրայէ)լի, ոչ ապաքէն ձեր ճանապարհք չեն ուղիղ։

³⁰Վ(ա)ս(ն) այսորիկ զիւրաքանչիւրոք ըստ իւրում ճանապարհի դատեցայց զտունդ ի(սրայէ)լի. ասէ ադովնայի տ(է)ր։ Դարձա́յք եւ դարձարուք յա(մենայ)ն ամպարշտութե(ան)ց ձերոց. եւ ո́չ լինիցի ձեզ ՛ի տանջանս անիրաւութե(ան)։
³¹ընկեցէ́ք յանձանց ձերոց զա(մենայ)ն ամպարշտու(թ)ի(ւն)ս ձեր զոր ամպարշտեցայք յիս։ եւ արարէ́ք ձեզ սիրտ՝ նոր, եւ ոգի́ նոր. եւ արարէ́ք զա(մենայ)ն զպատուիրանս իմ։ եւ ընդէ՞ր մեռանիք տունդ ի(սրայէ)լի, ասէ տ(է)ր։
³²Զի ո́չ կամիմ զմահ մեղուցելոյն՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր. այլ զի դարձցի ՛ի ճանապարհաց իւրոց չարեաց, եւ կեցուսցէ զանձն իւր։ արդ՝ եկա́յք դարձարո́ւք՝ եւ կեցէ́ք։

¹Եւ դու որդի մարդոյ, ո́ղբս առ ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանին ի(սրայէ)լի.
²եւ ասասցես։ Զի՞ է զի եղեւ մայր քո ՛ի մէջ առիւծուց. կորիւնդ ՛ի մէջ առիւծուց բազմացոյց զկորիւնս իւր.
³եւ զարգացաւ կորիւն մի ՛ի կորեանց ն(ո)ր(ա). եւ առիւծացա́ւ, եւ ուսաւ յափշտակել զյափշտակու(թ)ի(ւն), եւ եղեւ մարդախա́նձ։
⁴լուա́ն զնմանէ ազգք, ըմբռնեցին զնա յապականութի(ւն). եւ տարան զնա գայլիբերա́ն յերկիրն եգիպտացւոց։
⁵Եւ ետես զի անջատեցաւ ՛ի նմանէ, եւ կորեա́ւ յոյս ն(ո)ր(ա)։ եւ նա մի́ւս եւս ա́յլ կորիւն ՛ի կորեանց իւրոց առիւծացոյց։
⁶եւ շրջէր ՛ի մէջ առիւծուց։ Առիւծացաւ, եւ ուսաւ յափշտակել յափշտակութի(ւն), եւ եղեւ մարդախա́նձ։

⁷որսայր յանդգնութ(եամ)բ իւրով. զքաղաքս կործանէր, եւ զերկիրն լրիւ իւրով ապականէր մռնչելով բարբառոյ իւրոյ։
⁸Եւ յարեան ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ազգք յիւրաքանչիւր աշխարհաց շուրջանակի, եւ պատեցին զնա թակարդօք յապականու(թ)ի(ւն)։
⁹գայլիբերա́ն հարին, եւ տարան գայռագղիւ առ արքայն բաբելացւոց, եւ արկին զնա ՛ի բանտ. զի մի́ եւս լուիցի բարբառ ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ լերանցն ի(սրայէ)լի։
¹⁰Մայր քո իբրեւ զորթ, եւ իբրեւ զծաղիկ նռնենեաց տնկեալ ՛ի գնացս ջուրց. բոյս ն(ո)ր(ա) եւ պտուղ ն(ո)ր(ա) եղեւ ՛ի ջուրց բազմաց։

¹¹եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) գաւազան զօրու(թ)ե(ան) ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգին իշխանաց, եւ բարձրացաւ մեծու(թեամ)բ ՛ի մէջ դարաստանաց։ եւ ետե́ս զմեծու(թ)ի(ւն) իւր ՛ի բազմութե(ան) ուռոց իւրոց.
¹²եւ բեկա́ւ ՛ի բարկութե(ան)՝ եւ յերկիր կործանեցաւ, եւ հողմ խորշակի ցամաքեցոյց զշառաւիղս ն(ո)ր(ա). խնդրեցաւ ՛ի նմանէ վրէ́ժ, եւ ցամաքեցաւ գաւազան զօրութե(ան) ն(ո)ր(ա). եւ հուր մաշեաց զնա։
¹³Եւ անդ տնկեցին զնա յանապատի յերկրի յանջրդին.
¹⁴եւ ել հուր յընտիր ընտիր գաւազանաց նորա՝ եւ եկեր զնա. եւ ո́չ գոյր ՛ի նմա գաւազան զօրու(թ)ե(ան)։ ա́զգ յառակս ողբոց եւ յո́ղբս եղիցի։

¹Եւ եղեւ յամին եւթներորդի, յամսեանն հինգերորդի որ օր տասն էր ամսոյն. եկին ա́րք ՛ի ծերոց տանն ի(սրայէ)լի հարցանել ՛ի տ(եառ)նէ՝ եւ նստան առաջի իմ։
²Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առիս՝ եւ ասէ.
³որդի մարդոյ՝ խօսեա́ց ընդ ծերսդ տանդ ի(սրայէ)լի՝ եւ ասասցե́ս ցդոսա։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եթէ հարցանե՞լ գայք դուք առ իս. կենդանի́ եմ ես եթէ տաց ինչ ձեզ պատասխանի՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
⁴Եթէ իցէ խնդրեցից զվրէժ ն(ո)ց(ա) որդի մարդոյ։ զմեղաց հարց դոցա դի́ր դոցա վկայու(թ)ի(ւն).

⁵եւ ասասցես ցդոսա։ Ա́յսպէս ասէ տ՝ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ. յօրէ յորմէհետէ ցանկացայ ես տանդ ի(սրայէ)լի, եւ ծանուցայ զաւակի տանդ յակոբու. եւ ծանուցայ ն(ո)ց(ա) յերկրին եգիպտացւոց, ձե́ռն ետու ն(ո)ց(ա) եւ ասեմ. ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։
⁶յաւուր յայնմիկ ես ձեռն ետու ն(ո)ց(ա) հանել զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց, յերկիրն զոր պատրաստեցի ն(ո)ց(ա). երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, քա́ղցր քան զա(մենայ)ն երկիր։
⁷Եւ ասացի ցն(ո)ս(ա). իւրաքանչիւրոք զգարշելիս իւր յաչաց իւրոց ՛ի բա́ց ընկեսցէ, եւ ՛ի գնացսն եգիպտացւոց մի́ պղծիք. ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։

⁸Եւ ապստամբեցա́ն յինէն, եւ ո́չ կամեցան լսել ինձ. իւրաքանչիւրոք զգարշելիս իւր յաչաց իւրոց ո́չ ընկէց ՛ի բաց, եւ զգնացսն եգիպտացւոց՝ ո́չ թողին։ եւ ասացի հեղուլ զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), կատարել զբարկութի(ւն) իմ ՛ի ն(ո)ս(ա) ՛ի մէջ եգիպտացւոցն։
⁹բայց ոչ արարի, զի մի անուն իմ ամենեւին մի́ պղծեսցի առաջի ազգացն յորոց միջի իցեն նոքա. յորս ծանուցայ ն(ո)ց(ա) առաջի ն(ո)ց(ա), հանել զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց։
¹⁰Եւ հանի́ զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց՝ եւ ածի զն(ո)ս(ա) յանապատն.
¹¹եւ ետու ն(ո)ց(ա) զհրամանս իմ. եւ զիրաւունս իմ ցուցի ն(ո)ց(ա), զոր առնիցէ մարդ՝ եւ կեցցէ ՛ի ն(ո)ս(ա)։

¹²եւ զշաբաթս իմ ետու ն(ո)ց(ա) լինել նշանակ ընդ իս եւ ընդ ն(ո)ս(ա). ճանաչե́լ ն(ո)ց(ա) թէ ե́ս եմ տ(է)ր որ սրբեմ զն(ո)ս(ա)։ Եւ ասացի ցտունն ի(սրայէ)լի յանապատի անդ՝ թէ ՛ի հրամանս իմ գնացէ́ք, եւ ո́չ գնացին. եւ զիրաւունս իմ պահեցէ́ք, առնել զն(ո)ս(ա). զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ նոքօք։
¹³Եւ դառնացուցին զիս տունն ի(սրայէ)լի յանապատին. ըստ հրամանաց իմոց ո́չ գնացին, եւ զիրաւունս իմ մերժեցի́ն. զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ նոքօք։ եւ զշաբաթս իմ պղծեցին յոյժ։ Եւ ասացի հեղուլ զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ յանապատին սատակե́լ զն(ո)ս(ա)։
¹⁴եւ արարի զի անուն իմ ամենեւին մի́ պղծեսցի առաջի ազգացն յորոց հանի զնոսա յանդիման ն(ո)ց(ա)։

¹⁵Եւ ես համբարձի զձեռս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) յանապատին, համօրէն չտանե́լ զն(ո)ս(ա) յերկրին՝ զոր ետու ն(ո)ց(ա). երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր. քա́ղցր քան զա(մենայ)ն երկիր։
¹⁶փոխանակ զի զիրաւունս իմ մերժեցին, եւ ըստ հրամանաց իմոց ո́չ գնացին, եւ զշաբաթս իմ պղծեցին։
¹⁷Եւ խնայեա́ց ՛ի ն(ո)ս(ա) ակն իմ ջնջել զն(ո)ս(ա). եւ ո́չ արար զնոսա ՛ի վախճան յանապատին։
¹⁸եւ ասացի ցնոսա յանապատին. ըստ կրօնից հարցն ձերոց մի́ գնայք, եւ զիրաւունս ն(ո)ց(ա) մի́ պահէք. եւ ՛ի գնացս ն(ո)ց(ա) մի́ խառնակիք եւ մի́ պղծիք։
¹⁹Ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, ըստ հրամանաց իմո́ց գնացէք, եւ զիրաւունս իմ պահեցէ́ք՝ եւ արարէ́ք զն(ո)ս(ա)։

²⁰եւ զշաբաթս իմ սրբեցէ́ք. եւ եղիցի նշանա́կ ընդ իս եւ ընդ ձեզ, ճանաչել ձեզ թէ ես եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։
²¹Դառնացուցին զիս եւ որդիք ն(ո)ց(ա), ըստ հրամանաց իմոց ո́չ գնացին, եւ օրինաց իմոց ո́չ զգուշացան առնել զն(ո)ս(ա)։ զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ́ նոքօք. եւ զշաբաթս իմ պղծեցին։ եւ ասացի հեղուլ զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) յանապատին, կատարել զբարկու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
²²Եւ դարձուցի զձեռն իմ ՛ի նոցանէ. եւ արարի զի անուն իմ ամենեւին մի́ պղծեսցի առաջի ազգացն՝ յորոց հանի զն(ո)ս(ա) յանդիման ն(ո)ց(ա)։
²³Եւ ես ամբարձի զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) յանապատի անդ, ցրուե́լ զն(ո)ս(ա) ընդ ազգս, եւ ցանե́լ զն(ո)ս(ա) ընդ գաւառս.

²⁴փոխանակ զի զիրաւունս իմ ո́չ արարին, եւ զհրամանս իմ մերժեցին, եւ զշաբաթս իմ պղծեցին. եւ զհետ խորհրդոց հարցն իւրեանց էին աչք ն(ո)ց(ա)։
²⁵Եւ ես ետու ն(ո)ց(ա) հրամանս անբարիս, եւ իրաւունս՝ որովք ո́չ կեցցեն։
²⁶եւ պղծեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի պատարագս իւրեանց. ընդ անցանե́լ ինձ ընդ ա(մենայ)ն՝ որ բանայ զարգանդ, զի սատակեցից զն(ո)ս(ա)։ եւ ծանիցեն եթէ ե́ս եմ տ(է)ր։
²⁷Վ(ա)ս(ն) այդորիկ խօսեա́ց ընդ ծերս տանդ ի(սրայէ)լի, որդի մարդոյ՝ եւ ասասցես ցդոսա. Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. մինչեւ ցա́յսչափ բարկացուցին զիս հարքն ձեր յանցանօքն իւրեանց զոր յանցեան առ իս։

²⁸եւ տարայ զն(ո)ս(ա) յերկիրն յոր ամբարձի զձեռն իմ տալ ն(ո)ց(ա) զնա. եւ տեսին անդ զա(մենայ)ն բլուրս բարձր, եւ զա(մենայ)ն ծառ վարսաւոր, եւ զոհեցին անդ դիցն իւրեանց. եւ կարգեցին անդ զոհս պատարագաց իւրեանց. եւ արկին զխունկս անուշու(թ)ե(ան) իւրեանց, եւ նուիրեցին անդ զնուէրս իւրեանց։
²⁹Եւ ասացի ցն(ո)ս(ա). զի՞նչ է աբբանա́յդ այդ յոր դուքդ մտանէք. եւ կոչեցին զանուն ն(ո)ր(ա) աբբանա, մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
³⁰Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́ ցտունն ի(սրայէ)լի. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ, եթէ յանօրէնու(թ)ի(ւն) հարցն ձերոց պղծիք, եւ զհետ գարշելեացն ն(ո)ց(ա) պոռնկիք.

³¹եւ ՛ի պտուղս պատարագացն ձերոց, եւ յընծայս որդւոցն ձերոց. եւ ՛ի զատուցանել որդւոցն ձերոց ածել զբոցով. պղծիք յա(մենայ)ն խորհուրդս ձեր մինչեւ ցա́յսօր ժամանակի. եւ ես տայցե́մ ձեզ պատասխանի՞ տունդ ի(սրայէ)լի։ Կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ տաց ձեզ պատասխանի։
³²եւ եթէ անկցի յոգիս ձեր այդ, եւ ոչ լիցի ո(ր)պ(էս) դուքդ ասէք, եթէ եղիցուք մեք իբրեւ զհեթանոսս, եւ իբրեւ զազգս երկրի պաշտել զփայտս՝ եւ զքարինս.
³³Վ(ա)ս(ն) այդորիկ կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր, եթէ ոչ հզօր ձեռամբ եւ բարձրացեալ բազկաւ. եւ հեղեալ ցասմամբ թագաւորեցից ՛ի վերայ ձեր։

³⁴եւ հանից զձեզ յազգաց, եւ ընկալայց զձեզ յաշխարհաց ուր ցրուեալ իցէք ՛ի ն(ո)ս(ա), հզօ́ր ձեռամբ եւ բարձրացեալ բազկաւ, եւ հեղեալ ցասմամբ.
³⁵եւ ածից զձեզ յանապատ ազգացն. եւ դատեցից ընդ ձեզ անդ դէմ յանդիման։
³⁶զոր օրինակ եդի դատ ընդ հարսն ձեր յանապատի անդ՝ յորժամ հանի զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց. ա́յնպէս դատեցայց ընդ ձեզ՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
³⁷Եւ անցուցից զձեզ ընդ ցպո́վ իմով, եւ մուծից զձեզ ընդ թուով ուխտի իմոյ։
³⁸եւ որոշեցից ՛ի ձէնջ զամպարիշտս եւ զապստամբս. զի ՛ի բնակութ(են)է ն(ո)ց(ա) հանից զնոսա, եւ յերկիրն ի(սրայէ)լի ո́չ մտցեն։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

³⁹Եւ դուք տունդ ի(սրայէ)լի՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ. նախ՝ ՛ի բա́ց ընկեցէք զիւրաքանչիւր զգնացս ձեր. եւ ապա թէ լսիցէք ինձ, եւ զանուն իմ ս(ուր)բ ո́չ պղծիցէք պատարագօք ձերովք՝ եւ գնացիւք ձերովք։
⁴⁰զի ՛ի վերայ լերին սրբոյ իմոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին բարձու ի(սրայէ)լի՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ա́նդ ծառայեսցեն ինձ ա(մենայ)ն տունդ ի(սրայէ)լի ՛ի սպառ. եւ անդ ընկալայց, եւ անդ ա́յց արարից ընծայից ձերոց. եւ զպտուղս երախայրեաց ձերոց յա(մենայ)ն սրբութի(ւն)ս ձեր.
⁴¹՛ի հոտ անուշից ընկալայց, հանել զձեզ ՛ի ժողովրդոց, եւ ընդունել զձեզ յաշխարհաց ուր ցրուեալն էիք ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ սո́ւրբ եղէց ՛ի ձեզ յանդիման ժողովրդոց։

⁴²Եւ ծանիջիք թէ ես եմ տ(է)ր, ՛ի տանել զձեզ յերկիրն ի(սրայէ)լի, յերկիրն յոր ամբարձի զձեռն իմ տա́լ զնա հարցն ձերոց։
⁴³եւ յիշեսջիք անդ զճանապարհս ձեր եւ զգնացս ձեր, որովք պղծեցայք ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ կոծեսջիք զերեսս ձեր ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն անիրաւու(թ)ե(ան)ցն զոր արարէք։
⁴⁴Եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր, առնել ձեզ զայն ա́յնպէս. զի մի́ անուն իմ պղծեսցի ըստ ճանապարհաց ձերոց չարաց. եւ ըս(տ) ապականեալ գնացից ձերոց. ասէ ադովնայի տ(է)ր։
⁴⁵Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
⁴⁶որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի թեման, եւ հայեա́ց ՛ի դագովն. եւ մարգարեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) անտառի իշխանին նագեբայ։

⁴⁷եւ ասասցես ցանտառն նագեբայ. լո́ւր զպատգամս տ(եառ)ն. Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ, ահաւասիկ ես հարից զքէն հուր, եւ կերիցէ ՛ի քեզ զա(մենայ)ն փայտ դալար եւ զա(մենայ)ն փայտ չոր, եւ ո́չ շրջիցի բոցն բորբոքեալ. եւ այրեսցին ՛ի նմա ա(մենայ)ն դէմք յարեւելից մինչեւ ՛ի հիւսւսի։
⁴⁸Եւ ծանիցէ ա(մենայ)ն մարմին, եթէ ե́ս տ(է)ր վառեցի զնա՝ եւ ո́չ շիջցի։
⁴⁹Եւ ասեմ. քա́ւ լիցի տ(է)ր տ(է)ր. եւ նոքա ասեն ցիս, ո՞չ ապաքէն առա́կ է ա́յդ որ ասիդ։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²վ(ա)ս(ն) այդորիկ մարգարեա́ որդի մարդոյ, եւ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի. եւ հայեա́ց ՛ի սրբու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա), եւ մարգարէասցիս ՛ի վերայ երկրին ի(սրայէ)լի,
³եւ ասասցե́ս ցերկիրն ի(սրայէ)լի։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ահաւասիկ ես ՛ի վերայ քո, եւ մերկացի́ց զվաղակաւորն իմ ՛ի պատենից իւրոց, եւ սատակեցից ՛ի միջոյ քումմէ զանիրաւն եւ զանօրէնն։
⁴փոխանակ զի սատակեցից ՛ի քէն զանիրաւն եւ զանօրէնն։ Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ելցէ́ վաղակաւորն իմ ՛ի պատենից իւրոց ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն մարմնոյ, յարեւելից մինչեւ ՛ի հիւսւսի։

⁵եւ ծանիցէ ա(մենայ)ն մարմին թէ ես տ(է)ր մերկացի զվաղակաւորն իմ ՛ի պատենից իւրոց. եւ անդրէն ո́չ եւս դարձցի։
⁶Եւ դու որդի մարդոյ՝ հեծեծեսջիր բեկեալ միջովք քով, եւ հեծեծեսջիր ցաւովք յանդիման ն(ո)ց(ա)։
⁷եւ եղիցի թէ ասիցեն ցքեզ՝ վ(ա)ս(ն) է՞ր հեծես, ասասցես՝ զի բօթ լուայ՝ եւ գալոց է. եւ բեկցին ա(մենայ)ն սիրտք, եւ ա(մենայ)ն ձեռք լքցին. եւ ցամաքեսցի ա(մենայ)ն մարմին եւ ա(մենայ)ն շունչ, եւ ա(մենայ)ն երանք ապականեսցին գիջու(թեամ)բ. ահաւասիկ գայ եւ եղիցի, ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
⁸Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
⁹որդի մարդոյ մարգարէա́ց եւ ասասցես. ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ ասասցես, սո́ւր սո́ւր՝ սրեա́ց եւ զայրացի́ր,

¹⁰զի սպանցես զսպանումն. սրեա́ց՝ ջի́նջ լեր. պատրաստեա́ց ՛ի հաշումն, կոտորեա́. արհամարհեա́ որդեակ իմ. յապաւեա́ զա(մենայ)ն ծառ։
¹¹եւ ետ զնա ՛ի պատրաստ, ունել ՛ի ձեռին իւրում։ սրեցաւ պատրա́ստ է սուրն տալ ՛ի ձեռս կոտորչի։
¹²Ձա́յն առ, ճի́չ բարձ որդի մարդոյ. զի եկն՝ եհաս այն ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան իմոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանացն ի(սրայէ)լի։ պանդուխտք եղիցին, քանզի եհաս սուրն ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան իմոյ։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ ծա́փս հար ձեռամբ քով,
¹³զի արդարացաւ. եւ զի՞նչ է, ապրիցի՞ ազգն. ո́չ եղիցի՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹⁴Եւ դու որդի մարդոյ մարգարէա́ց, ծա́փս հար ձեռամբ. կրկնեա́ զսուրն, զի երրորդ սուրն վիրաւորա́ց է. սուր վիրաւորացն սաստկացեալ է. եւ զարհուրեցուսցէ զնոսա,
¹⁵զի բեկցին սիրտք իւրեանց. բազմասցին տկարացեալք յա(մենայ)ն դրունս ն(ո)ց(ա), զի մատնեցան ՛ի սպանումն սրոյ. գեղեցկացաւ ՛ի փայլիւն, պիտանի եղեւ ՛ի սպասումն։
¹⁶Շրջեա́ց յածեա́ց սրեա́ց յաջմէ եւ յահեկէ. զի ուր քո́ երեսք զարթիցեն,
¹⁷եւ ես անդ ծա́փս հարից, եւ կայթեցից, եւ արձակեցից զբարբառ իմ. ե́ս տ(է)ր խօսեցայ։
¹⁸Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։

¹⁹Եւ դու որդի մարդոյ՝ պատրաստեա́ դու քեզ երկուս ճանապարհս, մտանե́լ սրոյ արքային բաբելացւոց. զի ՛ի միոջէ աշխարհէ ելցեն երկու առաջք, եւ ձեռնպատրաստ՝ ե́լ ՛ի գլուխ ճանապարհի քաղաքին։
²⁰Իսկզբան ճանապարհին կարգեսցիս. եւ դու պատրաստեա́ եւ յարդարեա́ ճանապարհ մտանել որոյն ընդ ռաբովթ որդւոցն ամովնայ ՛ի վ(ե)ր(այ) հրէաստանի եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի ՛ի մէջ նորա։
²¹Զի եկեսցէ կացցէ արքայն բաբելացւոց ՛ի վ(ե)ր(այ) հին ճանապարհին, ՛ի գլուխ երկուց ճանապարհաց, հմա́յս հմայել՝ գաւազանս ընկենուլ. հարցո́ւմն հարցանել ՛ի դրօշելոց, լերդահմա́յ լինել։

²²Ընդ աջմէ իւրմէ ելին նմա հմայքն ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի, արկանել պատնէշ, բերանալի́ր գոչել, բարձրացուցանել զձայն աղաղակի. արկանել խի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) դրանց ն(ո)ր(ա), եւ արկանել հո́ղ եւ շինել նետակալս։
²³Եւ նա ն(ո)ց(ա) ա́յնպէս թուիցի՝ ո(ր)պ(էս) հմայիցէ ոք հմա́յս առաջի ն(ո)ց(ա), եւ եւթներորդիցէ նոցա եւթներորդս. եւ ինքն յուշ արասցէ զանիրաւութի(ւն)ս ն(ո)ց(ա) յիշել։
²⁴Վասն այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ. փոխանակ զի յո́ւշ արարէք զանիրաւու(թ)ի(ւն)ս ձեր, ՛ի յայտնել ամպարշտութե(ան)ցն ձերոց, յերեւել մեղացն ձերոց՝ յա(մենայ)ն ամպարշտութի(ւն)ս ձեր եւ ՛ի գնացս ձեր. փոխանակ զի դուք ինքնի́ն յիշեցուցէք, ՛ի նոսին սատակեսջիք։

²⁵Եւ դու պի́ղծ եւ անօրէն իշխանդ ի(սրայէ)լի, որոյ եկեա́լ է օր վախճանի ՛ի ժամանակի անիրաւութե(ան)։
²⁶Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ՛ի բա́ց առ ՛ի քէն զխոյրդ, եւ հա́ն զպսակդ. զի այդ՝ ո́չ այդպէս վճարեսցի. խոնարհեցուցեր զբարձրացեալն, եւ բարձրացուցեր զխոնարհեալն։
²⁷արդ՝ անիրաւութի(ւն) յանիրաւութե(ան)ց վերայ եդից զնա. եւ այդ՝ ո́չ այդպէս եղիցի, մինչեւ եկեսցէ որում անկն է, եւ տա́ց ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
²⁸Առ որդիսն Ամովնայ։
²⁹Զարթի́ր զի փայլեսցես տեսլեամբ նանրու(թ)ե(ան), եւ ՛ի հմայել հմայս ստու(թ)ե(ան). մատնել զնա քեզ, ՛ի պարանոցս վիրաւորացն անօրինացն, որոց եկեալ հասեալ է օր վախճանի ՛ի ժամանակի անիրաւութե(ան)։

³⁰Դա́րձ անդրէն, մի́ աստէն լուծանիր ՛ի տեղւոջ յորում ծնեալդ ես. անդրէն յերկրին քում դատեցա́յց զքեզ։
³¹եւ հեղից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զբարկութի(ւն) իմ. հրով բարկութե(ան) իմոյ փչեցից ՛ի քեզ, եւ մատնեցից զքեզ ՛ի ձեռս արանց բարբարոսաց՝ որ գործեն զապականութի(ւն)։
³²Եւ եղիցես կերակուր հրոյ, եւ արիւն քո եղիցի ՛ի մէջ երկրի քոյ, եւ յիշատակ քո մի́ գտցի. զի ե́ս տ(է)ր խօսեցայ։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Եւ դո́ւ որդի մարդոյ, եթէ դատիցես՝ դատեսջի́ր զքաղաքն արեանց.
³եւ խայտառակեսցես զա(մենայ)ն զանօրէնութի(ւն)ս ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասասցես. Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ո́ քաղաք որ հեղու զարիւն ՛ի միջի իւրում, ՛ի հասսանել ժամանակի իւրոյ. եւ խորհի խորհուրդ զանձնէ՝ պղծել զանձն իւր
⁴յարիւնս ն(ո)ց(ա)։ Զո́ւր հեղեր՝ թաթաւեցար, եւ ՛ի խորհուրդսն քո զոր խորհեցար՝ պղծեցար, եւ մերձեցուցեր զաւուրս քո, եւ ածեր զժամանակ ամաց քոց։ վասն այնորիկ ետու զքեզ ՛ի նախատինս ազգաց, եւ յայպն ա(մենայ)ն աշխարհաց։
⁵որ մօտ ՛ի քեզ էին՝ եւ հեռի́ ՛ի քէն, այպանեսցեն զքեզ՝ եւ ասասցեն, թէ անուանիդ ՛ի պղծութի(ւն) մատնեցար. քանզի յաճախեցեր յանօրէնութի(ւն)ս։

⁶Ահաւասիկ առաջնորդք տանդ ի(սրայէ)լի, իւրաքանչիւր ընդ մերձաւորս ազգի իւրեանց խառնակէին ՛ի քեզ՝ զի հեղցե́ն արիւն։
⁷զհայր եւ զմայր անարգէին ՛ի քեզ, եւ ընդ պանդխտին՝ անիրաւու(թեամ)բ գնային ՛ի քեզ. զորբն եւ զայրին բռնադատէին ՛ի քեզ.
⁸զսրբութի(ւն)ս իմ արհամարհէին, եւ զշաբաթս իմ պղծէին ՛ի քեզ։
⁹Արք աւազակք կային ՛ի միջի քում զի հեղուցուն ՛ի քեզ արիւն. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց զոհէին ՛ի քեզ, եւ գործս անսուրբս գործէին ՛ի միջի քում։
¹⁰զամօթ հօր յայտնէին ՛ի քեզ, եւ պղծու(թեամ)բ զդաշտանն լլկէին ՛ի քեզ։

¹¹եւ իւրաքանչիւր ՛ի կին ընկերի́ իւրում պղծէին, եւ իւրաքանչիւր զնու իւր պղծէին ամպարշտութ(եամ)բ, եւ իւրաքանչիւր զքոյր իւր զդուստր հօր իւրոյ լլկէին ՛ի քեզ։
¹²Կաշառս առնուին ՛ի միջի քում զի հեղուցուն արիւն, վաշխս եւ տոկոսիս առնուին ՛ի միջի քում. եւ ածից կատարեցից զվախճան չարեաց քոց ըստ բռնու(թ)ե(ան) քում. քանզի մոռացար զիս՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹³Ահաւասիկ հարից ծա́փս զծափի ՛ի վ(ե)ր(այ) գործոցն քոց զոր արարեր, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) արեանցն գործելոց ՛ի միջի քում։
¹⁴Եւ եթէ ժուժկալեսցի սիրտ քո. եթէ զօրասցին ձեռք քո յաւուրսն յորս ե́ս արարից ընդ քեզ. ե́ս տ(է)ր խօսեցայ՝ եւ արարից։

¹⁵եւ ցրուեցից զքեզ ընդ ազգս՝ եւ ցանեցի́ց զքեզ ընդ գաւառս, եւ պակասեսցէ պղծու(թ)ի(ւն) քո ՛ի քէն։
¹⁶ե́ւ ժառանգեցից ՛ի քեզ յանդիման ազգացն։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
¹⁷Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁸որդի մարդոյ, աւասիկ եղեն ինձ տունդ ի(սրայէ)լի խառնակեալ, ո(ր)պ(էս) խառնակեալ իցէ պղինձ եւ երկաթ, եւ անագ, եւ կապար, եւ արծաթ ՛ի հալոցի։
¹⁹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասա́, ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի եղերուք դուք ամենեքեան ՛ի մի խառնակութի(ւն), վ(ա)ս(ն) այնորիկ ես ընկալայց զձեզ ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի,
²⁰ո(ր)պ(էս) ընդունիցի ոք զարծաթ եւ զպղինձ, զերկաթ եւ զկապար՝ ՛ի մէջ հալոցի փչե́լ ՛ի նա հուր եւ ձուլել. նո́յնպէս ընկալայց զձեզ բարկութ(եամ)բ իմով,

²¹եւ հաւաքեցից եւ ձուլեցի́ց զձեզ. եւ փչեցից ՛ի ձեզ հոգւով բարկու(թեամ)բ իմով. եւ ձուլեսջիք ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա),
²²զոր օրինակ ձուլեսցի արծաթ ՛ի մէջ բովոյ, ա́յնպէս ձուլեսջիք ՛ի միջի դորա։ եւ ծանիջիք, թէ ես տ(է)ր հեղի զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վերայ ձեր։
²³Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²⁴որդի մարդոյ ասա́ ցդա. Դու՝ ա́յն երկիր ես որ ո́չ թանաս. եւ ո́չ եկն անձրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո յաւուրս բարկութե(ան)։
²⁵որոյ իշխանք իւր ՛ի միջի իւրում իբրեւ զարիւծունս գոչէին յափշտակել զյափշտակու(թ)ի(ւն)ս. ուտեն զանձինս տնանկաց բռնութ(եամ)բ, եւ առնուն պատիւս անիրաւու(թեամ)բ. եւ բազմացան այրիք ՛ի միջի քում։

²⁶Եւ քահանայք ն(ո)ր(ա) անարգէին զօրէնս իմ եւ պղծէին զսրբու(թ)ի(ւն)ս իմ. եւ զսուրբն ՛ի պղծոյն ո́չ ընտրէին, եւ զարատաւորն յանարատէ անտի ո́չ զատուցանէին. եւ ՛ի շաբաթուց իմոց ծածկէին զաչս իւրեանց, եւ զշաբաթս իմ պղծէին ՛ի միջի նոցա։
²⁷Իշխանք ն(ո)ր(ա) ՛ի միջի նորա իբրեւ զգայլք յափշտակօղք, յափշտակել յափշտակու(թ)ի(ւն)ս, հեղուլ զարիւնս. կորուսանել զանձինս, զի ագահու(թ)ի(ւն) յոյժ ստասցին։
²⁸Եւ մարգարէք ն(ո)ր(ա)՝ որ ծափէին զն(ո)ս(ա) անկցի́ն. որք տեսանէին սնոտիս. ըղձային ն(ո)ց(ա) ստու(թ)ի(ւն), եւ ասէին՝ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ տ(եառ)ն չէ́ր խօսեցեալ։

²⁹զժողովուրդ երկրին տառապեցուցանէին անիրաւու(թեամ)բ, եւ յափշտակէին յափշտակու(թ)ի(ւն)ս. զաղքատն եւ զտնանկն բռնադատէին, ընդ պանդխտին իրաւամբք ո́չ գնային։
³⁰Եւ խնդրեցի ՛ի նոցանէ այր մի որ ուղի́ղ գնայցէ, եւ կայցէ առաջի իմ մտադիւր ՛ի ժամանակի բարկութե(ան)՝ զի մի́ ջնջեցից զն(ո)ս(ա), եւ ո́չ գտի։
³¹եւ հեղի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ հրով բարկու(թ)ե(ան) իմոյ կատարել ՛ի ն(ո)ս(ա). ըստ ճանապարհաց ն(ո)ց(ա) ետո́ւ ՛ի գլուխս ն(ո)ց(ա) ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի́ մարդոյ. կանայք երկո́ւ էին՝ դստերք միո́յ մօր.
³եւ պոռնկեցան յեգիպտոս ՛ի մանկու(թ)ե(ան) իւրեանց. ա́նդ անկան ստինք իւրեանց. ա́նդ արկան ՛ի կուսու(թեն)է իւրեանց։
⁴Անուն դստերն երիցու ոողա, եւ քե́ռ ն(ո)ր(ա) ոողիբա։ եւ եղեն ինձ՝ եւ ծնան ուստերս եւ դստերս, եւ անուն ն(ո)ց(ա)՝ անուն շամրնի ոողա, եւ ե(րուսաղէ)մի ոողիբա։
⁵Եւ պոռնկեցա́ւ ոողայն յինէն. եւ արձակեաց զաչս իւր զհետ հոմանեաց իւրոց, յասորեստանեա́յսն որ մե́րձ էին առ նա.
⁶՛ի զգեցեալ հի́րս եւ կարմիրս, յիշխանս եւ ՛ի զօրագլուխս, յերիտասարդս, յընտրեալս յամենեսին, ՛ի սպառազէնս ՛ի հեծեալս յերիվարս։

⁷Եւ տարածեաց զպոռնկութի(ւն) առ ն(ո)ս(ա), առ ա(մենայ)ն ընտրեալս որդիսն ասորեստանեայց. եւ առ ամենեսին զորոց չոգաւ զկնի ա(մենայ)ն խորհրդովք իւրովք՝ եւ պղծեցաւ։
⁸Եւ զպոռնկու(թ)ի(ւն) իւր յերկրէն եգիպտացւոց ո́չ եթող. զի ը(ստ) ն(ո)ս(ա) պղծէր ՛ի մանկութ(են)է իւրմէ. եւ նոքա արկին զնա ՛ի կուսու(թեն)է, եւ հեղին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զպոռնկու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց։
⁹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ մատնեցին զնա ՛ի ձեռս հոմանեաց իւրեանց, ՛ի ձեռս որդւոցն ասորեստանեայց զորոց զհետ երթայր։

¹⁰Նոքա յայտնեցին զխայտառակու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա). զուստերս եւ զդստերս ն(ո)ր(ա) առին, եւ զնա սրով սպանին։ եւ եղեւ խօսք կանանց, եւ խնդրեցին վրէ́ժ ՛ի նմանէ ՛ի դստերս իւր։
¹¹Եւ ետես քոյր ն(ո)ր(ա) ոողիբա. եւ առաւել զանցոյց զաչարձակութի(ւն) ապականու(թ)ե(ան) իւրոյ քան զնորայն. եւ զպոռնկու(թ)ի(ւն) իւր քան զպոռնկու(թ)ի(ւն) քեռ իւրոյ։
¹²Զի չոգաւ զհետ որդւոցն ասորեստանեայց. իշխանաց եւ զօրավարաց, որ մե́րձ էին առ նա, զգեցելոց հանդերձս ծիրանիս ազնուականս. սպառազինաց հեծելո́ց յերիվարս, երիտասարդաց՝ ընտրելոց ամենեցուն։
¹³Եւ տեսի զի պոռնկեցան՝ եւ մի ճանապարհ էր երկոցունց։

¹⁴Եւ յաւե́լ ՛ի պոռնկութի(ւն)ս իւր. եւ ետես արս նկարեալս յորմս պատկերս քաղդեացւոց՝ նկարեալս գրչաւ ՛ի նկարս.
¹⁵ածեալ պէսպէս կամարս ը(ստ) մէջ իւրեանց, եւ խոյրս ներկեալս ՛ի գլուխս իւրեանց. երփն երփն հարկանէր յամենեցունց ՛ի նմանութի(ւն) որդւոցն բաբելացւոց՝ յերկրին քաղդեացւոց՝ յաշխարհն իւրեանց։
¹⁶Եւ ակն ե́տ ն(ո)ց(ա) հայեցուածովք աչաց իւրեանց. եւ առաքեաց հրեշտակս առ նոսա յերկիրն քաղդեացւոց։
¹⁷եւ եկին առ նա որդիքն բաբելացւոց յանկողինս օթի, եւ պղծեցին զնա ՛ի պոռնկութե(ան) իւրում. եւ պղծեցա́ւ ընդ ն(ո)ս(ա), եւ յափրացա́ւ անձն ն(ո)ր(ա) ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ։

¹⁸եւ յայտնեաց զպոռնկու(թ)ի(ւն) իւր, եւ առակեաց զամօթ իւր։ Եւ մեկնեցաւ անձն իմ ՛ի նմանէ. ո(ր)պ(էս) եւ մեկնեցաւ անձն իմ ՛ի քեռէ́ ն(ո)ր(ա)։
¹⁹Եւ յաճախեցեր զպոռնկութի(ւն) քո յիշեցուցանել զաւուրս մանկու(թ)ե(ան) քոյ յորս պոռնկէիրն յեգիպտոս։
²⁰եւ արձակեցեր զաչս քո առ քաղդեացիսն՝ յիշանդամս եւ ՛ի ձիանդամս։
²¹Եւ ա́յց արարից անօրէնու(թ)ե(ան) մանկու(թ)ե(ան) քոյ՝ զոր գործէիրն յերկրին եգիպտացւոց յօթեվանս քո. ուր անկա́ն ստինք քո եւ լուծա́ւ կուսութի(ւն) քո։
²²Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́ողիբա՝ այսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. Ահաւասիկ ես յարուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զհոմանիսն յորոց յափրացա́ւ անձն քո, եւ ածից պատեցից զն(ո)ս(ա) զքեւ

²³զորդիսն բաբելացւոց, եւ զա(մենայ)ն քաղդեացիսն, զփակուդ եւ զսուէ եւ զկուէ, եւ զա(մենայ)ն որդիսն ասորեստանեայց ընդ ն(ո)ս(ա). զերիտասարդս ընտիրս, զիշխանս, զզօրավարս, զսպառազէնս զանուանիս՝ զհեծեալս յերիվարս։
²⁴Ամենեքին եկեսցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ՛ի հիւսւսոյ. կառք եւ անիւք ազգաց բազմու(թ)ե(ան). սաղաւարտաւորք եւ վահանաւորք. եւ արկցեն շուրջ զքեւ պահ. եւ տաց առաջի երեսաց ն(ո)ց(ա) դատաստանս, եւ խնդրեսցեն ՛ի քէն վրէժս դատաստանօք իւրեանց։

²⁵եւ տաց զնախանձ իմ ՛ի քեզ, եւ արասցեն ընդ քեզ ըստ բարկութե(ան) սրտմտու(թ)ե(ան) իմոյ. եւ զունչս եւ զականջս քո կտրեսցեն. եւ զմնացորդս քո սրով կոտորեսցեն, եւ զուստերս քո եւ զդստերս քո առցեն, եւ զմնացորդս քո հրով սատակեսցեն։
²⁶եւ մերկասցեն ՛ի քէն զհանդերձս քո, եւ առցեն զզարդ պարծանաց քոց։
²⁷Եւ դարձուցից զամպարշտութի(ւն)ս քո ՛ի քեզ, եւ զպոռնկութի(ւն)ս քո որ յերկրին եգիպտացւոց. եւ ո́չ ամբառնայցես զաչս քո ՛ի նա, եւ ո́չ եւս յիշեսցես զեգիպտոս։
²⁸Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. Ահաւադիկ ե́ս մատնեցից զքեզ ՛ի ձեռս ատելեաց յորոց յարփացաւ անձն քո ՛ի նոցանէ։

²⁹եւ գնասցեն ընդ քեզ ատելու(թեամ)բ, եւ առցեն զա(մենայ)ն վաստակս քո եւ զերկս քո. եւ եղիցես մե́րկ եւ խայտառակեալ. եւ յայտնեսցի ամօթ պոռնկու(թ)ե(ան) քոյ. ամպարշտու(թ)ի(ւն)ն քո եւ պոռնկու(թ)ի(ւն) քո
³⁰արարին քեզ զայդ, ՛ի պոռնկելն քում զհետ ազգաց, ուր պղծէիր ՛ի խորհուրդս ն(ո)ց(ա)։
³¹զճանապարհս քեռ քո գնացեր. եւ տա́ց զբաժակ նորա ՛ի ձեռս քո։
³²Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, զբաժակն քեռ քո արբցես, զխորն եւ զլայնն. եւ եղիցես ՛ի ծաղր եւ ՛ի կատականս. յաճախել կատարել զարբեցութի(ւն)։
³³եւ լցցիս լքմամբ։ զբաժակն ապականութե(ան), զբաժակն քեռ քո շամրնի,

³⁴արբցես՝ եւ քամեսցես. եւ զհերս քո խզեսցես, եւ զստինս քո կոծեսցես։ եւ զտօնս քո եւ զամսագլուխս քո դարձուցից ՛ի քէն. զի ե́ս խօսեցայ՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
³⁵Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի մոռացա́ր զիս, եւ ընկեցեր զիս զկնի մարմնոյ քոյ. եւ դու ընկա́լ զամպարշտութի(ւն)ս քո եւ զպոռնկութի(ւն)ս քո։
³⁶Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի մարդոյ, եթէ դատեսցիս զոողայն եւ զոողիբայն, եւ պատմեսցես ն(ո)ց(ա) զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց։
³⁷զի շնացան՝ եւ արի́ւն է ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա) եւ ՛ի խորհուրդս ն(ո)ց(ա)։ շնային՝ եւ զորդիս իւրեանց զոր ինձ ծնան՝ ածէին զբոցով։

³⁸Մինչ ցաւնչափ եւս արարին ինձ. զի զսրբութի(ւն)ս իմ պղծէին ՛ի նմին աւուր, եւ զշաբաթսն իմ ապականէին՝
³⁹՛ի զոհե́լ նոցա զորդիս իւրեանց կռոցն իւրեանց։ եւ մտանէին ՛ի նմին աւուր ՛ի սրբութի(ւն)ս իմ եւ պղծէին զնոսա. եւ այսպէս առնէին ՛ի մէջ տան իմոյ։
⁴⁰Զի եւ արանց եկելոց ՛ի հեռաստանէ, առ որս հրեշտակս արձակէին. իսկ եւ իսկ իբրեւ գային, ՛ի բաղանիս մտանէիր. ՛ի ծանիր եւ ՛ի սնգոյր շպարէիր. եւ զարդարէիր զարդու,
⁴¹եւ նստէիր ՛ի գահոյս զարդարեալս. եւ սեղա́ն յօրինեալ՝ եւ դնէիր առաջի. եւ զխունկս իմ եւ զեւղսն առնուիր՝ եւ ուրա́խ լինէիր ը(ստ) ն(ո)ս(ա)։

⁴²եւ ՛ի ձայն արուեստականաց նուագէին։ Եւ առ այն արամբք, ա́յլեւս բազմու(թ)ի(ւն) արանց գինեմոլաց եկելոց յանապատէ, տայի́ր ապարանջանս ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա) եւ պսակ պարծանաց ՛ի գլուխս ն(ո)ց(ա)։
⁴³Եւ ասացի՝ թէ մի́ շնասցի ը(ստ) ն(ո)ս(ա) զգո́րծ պոռնկու(թ)ե(ան). եւ նա պոռնկէր։
⁴⁴եւ մտանէին առ նա՝ ո(ր)պ(էս) մտանիցեն առ կի́ն պոռնիկ. նոյնպես մտանէին առ ոողայն եւ առ ոողիբայն՝ գործել զանօրէնութի(ւն)։
⁴⁵Եւ արք արդարք էին նիքա, եւ խնդրեսցեն վրէ́ժս ՛ի նոցանէ, զվրէժ շնացելոց եւ զվրէժ արեան. զի շնացօղք էին, եւ արիւն ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։
⁴⁶Զի՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ա́ծ ՛ի վ(ե)ր(այ) զօր՝ եւ ա́րկ զնոքօք խռովու(թ)ի(ւն) եւ յափշտակու(թ)ի(ւն)։

⁴⁷եւ քարաձի́գ լեր ՛ի ն(ո)ս(ա) քարամբք զօրաց, եւ խոցոտեա́ զն(ո)ս(ա) սրովք ն(ո)ց(ա). ոեստերք ն(ո)ց(ա) եւ դստերք կոտորեսցին, եւ զտունս նոցա հրձի́գ արասցեն։
⁴⁸Եւ դարձուցից զամպարշտութի(ւն)ս յերկրէ. եւ խրատեսցին ա(մենայ)ն կանայք, եւ մի́ եւս արասցեն ըս(տ) ամպարշտութե(ան) ն(ո)ց(ա)։
⁴⁹Եւ տացի ամպարշտութի(ւն) ձեր ՛ի վերայ ձեր, եւ ըստ խորհրդոց ձերոց ընկալջիք։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ յամին իններորդի, յամսեանն տասներորդի, որ օր տասն էր ամսոյն։
²Եւ ասէ՝ որդի մարդոյ, գրեա́ դու քեզ զնշան աւուրն, յորմէհետէ եհաս արքայն բաբելացւոց ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի։
³յօրէ յայնմանէ առակեսցես տանն դառնացողաց զառակս զայս, եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա). Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. կառո́ զկաթսայդ, կառո́՝ եւ արկցես ՛ի դմա ջուր։
⁴եւ դիցես զանդամաթիւդ, զա(մենայ)ն յօշուած գեղեցիկ, զազդր՝ եւ զերի, քանցեալ յոսկերաց,
⁵առեալ յընտիր ընտիր անասնոց. եւ զոսկերսն ՛ի ներքոյ կաթսային այրեսջիք։ եռա́ց՝ զեղաւ՝ քա́ջ եռաց, եփեցան ոսկերնք ՛ի միջի ն(ո)ց(ա)։

⁶Վասն այնորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ո́վ քաղաք արեանց, կաթսա լի ժանգով. եւ ժանգն ՛ի նմանէ ո́չ պարզեցաւ. անդամ անդամ եհան ՛ի նմանէ, եւ վիճակ ո́չ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
⁷զի արիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի միջի ն(ո)ր(ա) է. ՛ի սալաքարի́ վ(ե)ր(այ) եդի զնա, եւ ո́չ հեղի զնա յերկիր ծածկել զնա հողով։
⁸մինչեւ ելցէ սրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վրէժխնդրութի(ւն) պահանջել զվրէժս. եւ ետու զարիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) սալաքարին զի մի ծածկեսցի։
⁹Վ(ա)ս(ն) այդորիկ այսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր՝ վա́յ քաղաք արեանց. եւ ես զփայտն բազմացուցից, եւ յաճախեցից
¹⁰զխանձողն. եւ հուր բորբոքեցից զի միսն հալեսցի, եւ արգանակն նուաղեսցի, եւ ոսկերքն փխրեսցին,

¹¹եւ կացցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) կայծականց իւրոց։ Բորբոքեցաւ զի վառեսցի́ ջեռցի́, եւ պղինձ ն(ո)ր(ա) հալեսցի́, եւ ՛ի միջի ն(ո)ր(ա) պղծութի(ւն) ն(ո)ր(ա). եւ պակասեսցի ժանգ ն(ո)ր(ա).
¹²եւ նուաղեսցի ժանգ ն(ո)ր(ա), եւ մի́ ելցէ ՛ի միջոյ նորա բազում ժանգ ն(ո)ր(ա).. եւ յամօթ լիցի ժանգ ն(ո)ր(ա) պղծու(թեամ)բ արգանակին։
¹³փոխանակ զի պղծէիր դու, ո́չ սրբեսցիս ՛ի պղծու(թեն)է քումմէ։ եւ զի՞նչ իցէ զի ո́չ սրբեսցի տակաւին, մինչեւ կատարեցից զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի նմա։

¹⁴Եւ տ(է)ր խօսեցայ, եւ եկեսցէ եւ արարից՝ եւ ո́չ խորմեցայց, եւ ո́չ ողորմեցայց, եւ ո́չ մխիթարեցայց. այլ ըստ ճանապարհաց քոց՝ եւ ըստ գնացից քոց դատեցայց զքեզ, ասէ ադովնայի տ(է)ր։ Վասն այդորիկ ե́ս դատեցայց զքեզ ըստ արեանց քոց. եւ ըս(տ) խորհրդոց քոց դատեցայց զքեզ պիղծդ եւ անուանարկ, որ յաճախեցեր ՛ի դառնութի(ւն)ս։
¹⁵Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁶որդի մարդոյ, ահաւադիկ ե́ս բառնամ ՛ի քէն զցանկալիս աչաց քոց պատերազմաւ, եւ ո́չ կոծեսցիս, եւ ո́չ լայցես, եւ ո́չ ելանիցէ արտօսր ՛ի քէն։
¹⁷Զի հեծու(թ)ի(ւն) արեան միջոյ եւ սգոյ է, եւ ո́չ հիւսցին գէսք քո, եւ կօմիկք քո այդրէն յոտս քո. եւ մի́ մխիթտարեսցիս ՛ի շրթանց ն(ո)ց(ա), եւ զհաց արանց մի́ կերիցես։

¹⁸Եւ խօսեցայ ժողովրդեանն ընդ առօաւօտս, ո(ր)պ(էս) հրամայեաց ինձ տ(է)ր։ եւ մեռա́ւ կիոնն իմ յերեկորեայ. եւ արարի ընդ առաւօտն ո(ր)պ(էս) հրամայեցաւ ինձ։
¹⁹եւ ասէ ցիս ժողովուրդն. ո́չ պատմես մեզ՝ զի՞նչ է այդ զոր գործեսդ։
²⁰Եւ ասե́մ ցն(ո)ս(ա). բա́ն տ(եառ)ն եղեւ առ իս՝ եւ ասէ.
²¹ասա́ ցտունդ ի(սրայէ)լի, այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւադիկ ես պղծեցից զսրբու(թ)ի(ւն)ս իմ, զհպարտու(թ)ի(ւն)Ի զօրու(թ)ե(ան) ձերոյ, զցանկալիս աչաց ձերոց, եւ յորս խնայենն անձինք ձեր. ուստերքն ձեր եւ դստերք ձեր որ ՛ի ձէնջ մնացեալ են՝ ՛ի սո́ւր անկցին։
²²եւ արասջիք նո́յնպէս ո(ր)պ(էս) ես արարի. ՛ի բերանոց նոցա մի́ մխիթարիցիք, եւ զհաց արանց ո́չ ուտիցէք։

²³եւ վարսք ձեր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ձերոց, եւ կօշիկք ձեր յոտս ձեր։ ո́չ կոծիցիք, եւ ո́չ լայցէք. եւ համեսջիք յանիրաւու(թ)ի(ւն)ս ձեր, եւ ո́չ մխիթարեսցէ իւրաքանչիւրոք զեղբայր իւր։
²⁴Եւ եղիցի ձեզ Եզեկիէլ ՛ի նշան. ըստ ա(մենայ)նի զոր ինչ արար, առնիցէ́ք յորժամ հասանիցէ այդ։ եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ ադովնայի տ(է)ր։
²⁵Եւ դու որդի մարդոյ, ոչ ապաքէն յաւուր յայնմիկ յորժամ բարձի́ց ՛ի նոցանէ զզօրութի(ւն) ն(ո)ց(ա), եւ զհպարտու(թ)ի(ւն) պարծանաց ն(ո)ց(ա), եւ զցանկալիս աչաց ն(ո)ց(ա), եւ զհպարտու(թ)ի(ւն) անձանց ն(ո)ց(ա), զուստերս եւ զդստերս ն(ո)ց(ա)։
²⁶յաւուրն յայնմիկ գայցէ ապրեալն առ քեզ՝ տալ գոյժ յականջս քո։

²⁷Յաւուր յայնմիկ բացցի́ բերան քո առ ապրեալն. խօսեսցիս եւ մի́ եւս համրասցիս, եւ եղիցիս ն(ո)ց(ա) ՛ի նշան։ եւ ծանիցեն եթէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²Որդի́ մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոցն ամովնայ. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա),
³եւ ասասցես ցորդիսն ամովնայ. լուարո́ւք զպարգամս ադովնայի տ(եառ)ն։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. փոխանակ զի ոտնհա́ր եղերուք ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբու(թ)ե(ան)ց իմոց որ պղծեցան, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ի(սրայէ)լի որ ապականեցաւ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տանն յուդայ որ գնաց ՛ի գերութի(ւն)։
⁴Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ահաւադիկ ե́ս մատնեմ զձեզ որդւոցն կեդեմայ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն), եւ բնակեսցեն մեղօքն իւրեանց ՛ի քեզ, եւ կանգնեսցեն զխորանս իւրեանց ՛ի քեզ. նոքա կերիցեն զպտուղ քո, եւ նոքա արբցեն զպարարտութի(ւն) քո։

⁵եւ տաց զքաղաքն ամովնացւոց յարօտս ուղտուց, եւ զորդիսն ամովնայ յարօտս հօտից։ եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր։
⁶Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի կայթեցե́ր դու ձեռամբ քով, եւ տոփեցեր ոտամբ քով, եւ ուրա́խ եղեր անձամբ քով ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ի(սրայէ)լի։
⁷վ(ա)ս(ն) այնորիկ ահաւադիկ ե́ս ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ տաց զքեզ ՛ի յափշտակու(թ)ի(ւն) ՛ի մէջ ազգաց, եւ սատակեցի́ց զքեզ ՛ի ժողովրդոց, եւ կորուսից զքեզ ՛ի գաւարաց կորստեմբ։ եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁸՛Ի վերայ Մովաբու։

⁹Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ահաւադիկ ես քակեցի́ց զթիկունս մովաբու ՛ի բարձուանդակաց քաղաքաց իւրոց, զընտիր ընտիր երկիրն՝ զտո́ւն բեթայ եւ զասերովթայ, ՛ի վերոյ քան զաղբեւր քաղաքին առ ծովեզերբն։
¹⁰զորդիսն կեդեմայ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոցն ամոնայ՝ ետու նմա ՛ի ժառանգութի(ւն). զի մի́ եղիցի յիշատակ որդւոցն ամովնայ ՛ի մէջ ազգաց։
¹¹եւ ՛ի մովաբայ վրէ́ժ խնդրեցից։ Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
¹²՛Ի վերայ Եդոմայ։
¹³Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ձգեցից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) եդովմայ, եւ սատակեցից ՛ի նմանէ զմա́րդ եւ զանասուն, եւ եդից զնա անապատ. եւ հալածեալք ՛ի թեմանայ անկիցն ՛ի սուր։

¹⁴Եւ խնդրեցից վրէժս յեդովմայ ՛ի ձեռն ժողովրդեան իմոյ ի(սրայէ)լի. եւ արասցեն ընդ եդովմ ըստ բարկու(թ)ե(ան) սրտմտու(թ)ե(ան) իմոյ։ Եւ ծանիցեն զվրէժխնդրութի(ւն) իմ, ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁵՛Ի վերայ Փղղտացւոցն։
¹⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւադիկ ես ձգեցի́ց զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) այլազգեացդ, եւ սատակեցից զկրետացիսդ, եւ կորուսից զմնացորդս ծովեզերեայցդ։
¹⁷եւ խնդրեցից ՛ի նոցանէ վրէժս մեծամեծս կշտամնբութ(եա́մ)բ եւ բարկու(թեամ)բ։ Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ ադովնայի տ(է)ր, ՛ի պահանջՋել զվրէժխնդրու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի նոցանէ։

¹Եւ եղեւ յամին մետասաներորդի որ օր մի էր ամսոյն. եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ, փոխանակ զի ոտնհար եղեւ տիւրոս ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի, եւ ասէ՝ վա́շ վա́շ, զի բեկաւ կորեաւ. առ իս դարձցին ազգքն, որովհետեւ լի́ն աւերեցաւ։
³Վասն այսորիկ ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւադիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ տիւրոս, եւ հանից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ազգս բազումս, ո(ր)պ(էս) ելանէ ծովդ ալեօք իւրովք.
⁴եւ կործանեսցես զպարիսպս տիւրոսի, եւ կործանեսցեն զաշտարակս ն(ո)ր(ա). եւ հոսեցից զհող նորա ՛ի նմանէ, եւ արարից զնա յապառաժ։
⁵եւ ձգանք ուռկանաց եղիցի ՛ի մէջ ծովուն։ զի ե́ս խօսեցայ՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եւ եղիցի յաւա́ր ազխգացն,

⁶եւ դստերք ն(ո)ր(ա) ՛ի դաշտի սրով սպանցին։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁷Զի ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւադիկ ես ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո տիւրոս՝ զնաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելացւոց ՛ի հիւսւսոյ, որ է արքա́յ արքայից. կառօք եւ երիվարօք, գունդագունդ հեծելօք ազգաց բազմաց յոյժ։
⁸Նա զդստերս քո ՛ի դաշտի սրո́վ կոտորեսցէ. եւ շուրջ զքեւ պա́հ դիցէ, եւ փո́ս փորեսցէ, եւ պատնէշ կանգնեսցէ. եւ զամրու(թ)ի(ւն) զինուց,
⁹եւ զգեղարդունս իւր յանդիման քո կանգնեսցէ. եւ զպարիսպ քո եւ զաշտարակս կործանեսցէ սրով իւրով։

¹⁰Եւ ՛ի բազմու(թեն)է հեծելոց նորա՝ ծածկեսցէ́ զքեզ փոշի ն(ո)ց(ա)։ ՛ի ձայնէ հեծելոց՝ եւ յանուոց կառաց նոցա շարժեսցին պարիսպք քո ՛ի մտանելն նորա ՛ի դրունս քո, ո(ր)պ(էս) որ մտանիցէ ՛ի դաշտէ ՛ի քաղաք։
¹¹սմբակօք երիվարաց իւրեանց կոխեսցեն զհրապարակս քո, եւ զազգդ քո սրո́վ սատակեսցեն, եւ զհաստատու(թ)ի(ւն) զօրու(թ)ե(ան) քոյ յերկի́ր կործանեսցէ։
¹²Եւ աւա́ր առցէ զզօրութի(ւն)ս քո, եւ կողոպտեսցէ զիոնչս քո, եւ կործանեսցէ զպարիսպս քո, եւ զցանկալի ապարանս քո տաեպալեսցէ. եւ զքարինս եւ զփայտս եւ զհողն ՛ի ծովն ամասցէ։
¹³եւ քակտեսցէ զբազմու(թ)ի(ւն) արուեստականաց քոց, եւ ձայն երգոց մի́ եւս լուիցի ՛ի քեզ։

¹⁴Եւ արարից զքեզ յապառաժ, եւ եղիցիս ՛ի ձգանս ուռկանաց. եւ մի́ եւս շինեսցիս. զի ես խօսեցայ՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁵Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ցտիւրոս. ոչ ապաքէն ՛ի ձայնէ կործանման քոյ, ՛ի հեծելոյ վիրաւորաց քոց, ՛ի մերկանալոյ սրոյ ՛ի միջի քում, շարժեսցի́ն կղզիք քո։
¹⁶եւ իջցեն յաթոռոց իւրեանց ա(մենայ)ն իշխանք ազգաց ծովուդ, եւ վերացուսցեն զխոյրս իւրեանց ՛ի գլխոց իւրեանց, եւ զպէսպէս հանդերձս իւրեանց մերկասցին, տագնապելո́վ տագնապեսցին. յերկիր կործանեսցին, եւ զարհուրեսցին ՛ի կորստեան իւրեանց, եւ յոգոց հանցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։

¹⁷ողբս առցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ եւ ասասցեն. Զիա՞րդ կորեար, քակտեցար ՛ի մէջ ծովու քաղաքդ հոյակապ։ որ եղեր զօրացեալ ՛ի մէջ ծովու՝ դո́ւ եւ բնակիչք քո, որ զարհուրեցուցանէիր զա(մենայ)ն բնակիչս քո։
¹⁸եւ երկիցեն կղզիք յօրէ կործանման քո։ եւ խռովեսցին կղզիք ծովուդ ՛ի հերքելոյն քումմէ։
¹⁹Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. յորժամ տա́ց զքեզ քաղաքդ յաւերակ, իբրեւ զքաղաքս որ բնա́ւ չիցեն բնակեալ, ՛ի հանել ինձ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զանդունդսն, եւ ծածկեսցեն զքեզ ջուրք բազումք։

²⁰եւ իջուցից զքեզ առ իջեալսն ՛ի խորխորատ, առ ժողովն յաւիտենից. եւ բնակեցուցից զքեզ ՛ի խորս երկրի, իբրեւ զաւերակսն յաւիտենից, ընդ իջեալսն յաւիտենից ՛ի խորխորատ։ Զի մի́ եւս բնակեսցես, եւ մի́ կանգնեսցիս յերկիր կենաց։
²¹՛ի կորո́ւստ մատնեցից զքեզ՝ եւ ո́չ եւս իցես. եւ խնդրեսցիս՝ եւ ո́չ գտանիցիս յաւիտեան։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ ո́ղբս առ ՛ի վ(ե)ր(այ) տիւրոսի։
³եւ ասասցես ցտիւրոս. որ բնակեալդ ես ՛ի մուտս ծովուդ վաճառաշահ ազգաց ՛ի կղզեաց բազմաց։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ցտիւրոս. դու ասէիր՝ ե́ս զարդարեցի զիս ՛ի զարդ գեղո́յ իմոյ՝
⁴՛ի սիրտ ծովու բէէլիմայ։ Սահմանակիցք քո որդիքն քո զարդարէցին զքեզ։
⁵մայրք ՛ի սանայր լեռնէ շինեցան քեզ պահանդք, եւ տախտակք նոճիք ՛ի լիբանանէ առան, առնել քեզ կայմս եղեւնափայտեայս։
⁶՛ի բասանէ արարին զղեկս նաւաց քոց։ եւ զմեհեանս քո շինեցին ՛ի փղոսկրէից։ ապարանս անտառախիտս ՛ի կղզեաց քետիմացւոց։

⁷բեհեղ ընդ դիպակի գործեցաւ քեզ. ՛ի պաստառս յեգիպտոսէ՝ արկանելիք քեզ ՛ի փառս, եւ հանդերձ ծիրանի եւ կապուտակ ՛ի կղզեացն յելիմացւոց եղեն ՛ի զարդ պաճուճանաց քոց։
⁸Եւ իշխանք քո բնակիչք սիդովնացւոց. եւ եղեն արագացիք նաւավարք քո, եւ իմաստունք քո տիւրոս որ եղեն ՛ի քեզ. նոքա եղեն քեզ նաւապւտք։
⁹եւ ծերքն մատենագէտք, եւ իմաստունք նոցա որ էԵին ՛ի քեզ, նոքա զօրացուցանէին զխորհուրդս քո։ եւ ա(մենայ)ն նաւք ծովուն եւ նաւավարք ն(ո)ց(ա) եղեն քեզ երթալ յարեւմուտս արեւմտից։
¹⁰Լիգացիք եւ լիբէացիք թիկունք զօրու(թ)ե(ան) քոյ՝ ա́րք ընտիրք պատերազմօղք, որ կախեցին զվահանս եւ սաղաւարտս իւրեանց ՛ի քեզ, եւ նոքա փառաւորեցին զքեզ։

¹¹Որդիքն արաբգացւոց զօրու(թեամ)բք իւրեանց զպարսպօք քովք պատեալ կային՝ եւ պահէին զաշտարակս քո, զկապարճս իւրեանց կախէին շուրջանակի ՛ի պարիսպս քո. եւ նոքա իսկ բովանդակեցին զգեղեցկու(թ)ի(ւն) քո։
¹²Կարքեդովնացիք վաճառականք քո ՛ի բազմու(թեն)է ա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) քոյ. զարծաթ եւ զոսկի եւ զպղինձ՝ եւ զերկաթ եւ զանագ՝ եւ զկապար ետուն ՛ի վաճառս քո։
¹³յո́յնք եւ ա(մենայ)ն որ շուրջ զնովաւ էին մարդավաճառք քո, եւ անօթս պղնձիս ետուն ՛ի վաճառս քո։
¹⁴Եւ ՛ի տանէ թորգոմայ ձիովք եւ հեծելովք եւ ջորւովք լցին զվաճառս քո։

¹⁵որդիքն հռոգացւոց վաճառականք քո յաճախեցին ՛ի կղզեաց զվաճառս քո, ժանեօք փղոսկրէիւք. եւ երթեւեկացն մարդի́կ տայիր ՛ի գինս։
¹⁶եւ վաճառք քո բազմացեալք յաղխամաղխէ քումմէ. յափեկայ զտաշխն, եւ երփն երփն նարօտուց ՛ի թարշշայ։ եւ հռամովթ եւ կարքովդ լցի́ն զվաճառս քո։
¹⁷Հրէաստան եւ որդիքն ի(սրայէ)լի՝ վաճառականք քո ցորենով՝ եւ խնկովք՝ եւ կասեաւ՝ եւ ընտիր ընտիր մեղու, եւ իւղով, եւ ռետամբ լցին զաղխամաղխեայ վաճառաց քոց։
¹⁸դամասկոս վաճառականք քո. եւ բազբաղխի́ եւ ՛ի բազում զօրութ(են)է քումմէ. գինի ՛ի քեզբովնայ, եւ ասր ՛ի միլիտեայ։

¹⁹Գան՝ եւ յաւան ՛ի մէովղենա́յ բերէին քեզ գինի ՛ի վաճառս քո։ յասելայ երկա́թ գործեալ անի́ւս պատրաստեալս ՛ի վաճառս քո։
²⁰դեդանացիք վաճառականք քո, ածէին կառս ընտիրս ջորւովք հանդերձ։
²¹արաբացիք՝ եւ ա(մենայ)ն իշխանք կեդարու, եւ նոքա վաճառականք ընդ ձեռամբ քով՝ ուղտս, եւ խոյս, եւ որոջս՝ վաճառէին ՛ի քեզ։
²²Սաբա եւ հռեգմա, եւ նոքա վաճառականք քո. եւղս անուշունս, եւ ականս պատուականս, եւ ոսկի, ետո́ւն ՛ի վաճառս քո։
²³խառան, եւ քանան, եւ դադան, եւ նոքա վաճառականք քո։ սաբա, եւ ասուր, եւ քաղման վաճառականք քո։

²⁴որք բերեն քեզ վաճառս ընդ մաքղիմ, եւ ընդ դալիմ՝ հիր, եւ կարմիր, եւ կապուտակ, եւ երփն երփն նարօտուց. եւ գանձս ընտիրս վանդակեալս չուանօք։
²⁵՛ի նաւս նոճիս, որովք էր վաճառն քո։ նաւք ՛ի բազմութե(ան) վաճառաց քոց, եւ ՛ի յաճախութ(են)է աղխամաղխի քոյ, լցա́ր ծանրացար յոյժ։ ՛Ի սիրտ ծովու
²⁶՛ի ջուրս բազումս վարեցին զքեզ նաւավարք քո։ հողմ հարաւոյ խորտակեաց զքեզ ՛ի սիրտ ծովու։
²⁷եւ զօորու(թ)ի(ւն)Ի քո, եւ վարձք քո, եւ խառնաղանջիցն քոց, եւ նաւավարք քո, եւ նաւապետք քո, եւ խորհրդականք քո, եւ խառնաղանջք խառնաղանճից քոց. եւ ա(մենայ)ն արք պատերազմօղք քո որ ՛ի քեզ, եւ ա(մենայ)ն ժողովք որ ՛ի միջի քում անկցին ՛ի սիրտ ծովու՝ յաւուր կործանման քոյ։

²⁸՛Ի ձայնէ բարբառոյ քոյ նաւավարք քո երկիւղիւ զարհուրեսցին.
²⁹եւ իջցեն ՛ի նաւաց իւրեանց. ա(մենայ)ն նաւավարք քո եւ նաւամուտք քո առաջապահք նաւաց, յափն ծովուն կացցեն։
³⁰եւ աղաղակեսցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ փոխեսցեն զձայնս իւրեանց. գուժեսցին դառնապէս, հող ՛ի գլո́ւխ լիցին.
³¹ընդ մոխիր թաւալեսցին. գերծցեն զգլուխս ՛ի կնդութի(ւն), եւ քրձազգածք լիցին, եւ լացցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո դառնացեալ սրտիւք։
³²Կոծ դառնու(թ)ե(ան) առցեն որդիք ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, ո́ղբս առցեն եւ ողնբասցեն. Ո́վ էր իբրեւ զտիւրոս որ լռեաց դադարեաց ՛ի մէջ ծովուն։

³³որչափ ինչ գտեր քեզ վարձս ՛ի ծովէ այտի. լցուցեր զազգս ՛ի բազմութ(են)է քումմէ, եւ յաղխամաղխէ վաճառաց քոց մեծացուցեր զա(մենայ)ն թագաւորս երկրի։
³⁴Արդ բեկա́ր ՛ի ծովուդ ՛ի խորս ջուրց վաճառք քո. եւ ա(մենայ)ն ժողովք քո ՛ի միջի քում, անկան ա(մենայ)ն նաւավարք քո։
³⁵ա(մենայ)ն բնակիչք կղզեաց տրտմեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) քո. եւ թագաւորք ն(ո)ց(ա) զարհուրելով զարհուրեցան. եւ հեղին արտասուք զերեսօք իւրեանց ՛ի վերայ քո։
³⁶վաճառականք ազգաց շչեցին ՛ի վ(ե)ր(այ) քո. ՛ի կորուստ մատնեցար, եւ այլ ո́չ եւս իցես յաւիտեան՝ ասէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն՝ն առ իս՝ եւ ասէ։
²եւ դու որդի մարդոյ՝ ասա́ ցիշխանդ տիւրոսի։ Այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի հպարտացաւ սիրտ քո, եւ ասացեր՝ թէ ա(ստուա)ծ եմ ես, եւ զբնակու(թ)ի(ւն)Ի ա(ստուծո)յ բնակեցի ՛ի սիրտ ծովու. մա́րդ ես դու՝ եւ ո́չ ա(ստուա)ծ. եւ ետուր զսիրտ քո իբրեւ զսիրտն ա(ստուծո)յ։
³Միթէ իմաստնագո՞յն իցես քան զդանիէլ, կամ իմաստունք խրատեցին զքեզ հանճարովն իւրեանց։
⁴միթէ իմաստութ(եամ)բ քով կամ խորհրդով՝ արարեր դու քեզ զօրու(թ)ի(ւն), եւ ստացար ոսկի եւ արծաթ ՛ի գանձս քո։
⁵կամ բազմութ(եամ)բ իմաստու(թ)ե(ան) քոյ եւ վաճառաց՝ յաճախեցեր զզօրու(թ)ի(ւն) քո, եւ բարձրացա́ւ սիրտ քո զօրու(թեամ)բն քով։

⁶Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. վ(ա)ս(ն) զի ետուր զսիրտ քո իբրեւ զսիրտն ա(ստուծո)յ.
⁷փոխանակ այնորիկ ահաւադիկ ես ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո օտարս ժանտագործս յազգաց, եւ թափեսցեն զսո́ւր իւրեանց ՛ի քեզ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) գեղո́յ իմաստութե(ան) քոյ, եւ տարածեսցեն զգեղ քո ՛ի կորտուստ.
⁸եւ կործանեսցեն զքեզ՝ եւ մեռանիցիս մահու վիրաւորաց ՛ի սիրտ ծովու։
⁹Միթէ ասելով ասիցես՝ ա(ստուա)ծ եմ ես՝ առաջի վիրագացն քոց. բայց դու մա́րդ ես՝ եւ ո́չ ա(ստուա)ծ. եւ ՛ի բազմու(թ)ե(ան) վիրաւորաց քոց
¹⁰մեռելոց անթլփատից մեռանիցիս ՛ի ձեռաց օտարաց. զաի ես խօսեցայ ասէ ադովնայի տ(է)ր։

¹¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ. որդի մարդոյ՝ ո́ղբս առ ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանին տիւրոսի,
¹²եւ ասասցես ցնա. Այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. դո́ւ ես կնիք նմանութե(ան) լի́ իմաստու(թեամ)բ՝ եւ պսակ գեղեցկութե(ան).
¹³՛ի գրգանս դրախտին ա(ստուծո)յ եղեր, եւ զա(մենայ)ն ականս պատուականս ՛ի քե́զ կապեցեր. Զսոարդիոնն. եւ զտպազիոն. եւ զղմրուխտ. եւ զկարկեհան. եւ զշափիղայ. եւ զյասպիսն. զարծաթ եւ զոսկի. եւ զգդոճազմն. զակատն. զմելեսիկն. զոսկեքարն. զբիւրեղն. զեղեգնաքարն։ եւ ոսկւով լցուցեր զգանձս քո, եւ զշտեմարանս քո ՛ի քեզ. յօրէ յորմէ հաստատեցար եւ հանդերձեցար

¹⁴ընդ օծելոյ քրոբէին, ետու զքեզ ՛ի լեառն սուրբ ա(ստուծո)յ, եւ եղեր ՛ի մէջ հրեղէն վիմացն։
¹⁵Եղյ́եր անարա́տ յաւուրսն քո, յօրէ յորմէ հաստատեցար դու, մինչեւ գտան անիրաւութի(ւն)ք ՛ի քեզ։
¹⁶՛ի բազմութ(են)է վաճառաց քոց լցեր զշտեմարանս քո անիրաւութ(եամ)բք. մեղա́ր՝ վիրաւորեցար։ ՛Ի լեռնէն ա(ստուծո)յ իջոյց զքեզ քերովբն վարսաւոր, ՛ի միջոյ հրրեղէն վիմաց։
¹⁷եւ բարձրացաւ սիրտ քո ՛ի գեղեցկու(թ)ե(ան) քում, եւ ապականեցաւ հանճար քո հանդերձ գեղովն քո։ Վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) մեղաց քոց ընկեցի զքեզ յերկիր. յանդիման թագաւորաց ետու զքեզ ՛ի խայտառակու(թ)ի(ւն)։

¹⁸վ(ա)ս(ն) բազմու(թ)ե(ան) մեղաց քոց, եւ խարդախու(թ)ե(ան) վաճառաց քոց՝ պղծեցեր զսրբու(թ)ի(ւն)ս քո։ հանից հուր ՛ի միջոյ քումմէ՝ եւ նոյն կերիցէ զքեզ. եւ տա́ց զքեզ ՛ի մոխիր յերկրին քում առաջի ա(մենայ)ն տեսողացն քոց։
¹⁹եւ ամենեքին որ ճանաչիցեն զքեզ ՛ի մէջ ազգաց տրտմեսցին վ(ա)ս(ն) քո. զի եղեր ՛ի կորուստ, եւ ո́չ եւս իցես յաւիտեան։
²⁰՛Ի վերայ Սեդոնի։
²¹որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) սեդովնի. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա),
²²եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո սիդոն, եւ փառաւորեցա́յց ես ՛ի քեզ։ եւ ծանիցես թէ ես եմ տ(է)ր յառնել ինձ ՛ի քեզ դատաստանս, եւ ս(ուր)բ եղէց ես ՛ի քեզ։

²³Եւ առաքեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո մահ, եւ արիւն ՛ի հրապարակս քո. եւ անկցին վիրաւորք ՛ի միջի քում, պատեսցին շուրջ զքեւ սրովք։ եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր։
²⁴Եւ ո́չ եւս եղիցիս տանն ի(սրայէ)լի խո́չ դառնու(թ)ե(ան), եւ փո́ւլշ ցաւոց յամենեցունց որ շուրջանակի անարգեցին զն(ո)ս(ա)։ եւ ծանիցես թէ ես եմ ադովնայի տ(է)ր։
²⁵Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. եւ ժողովեցից զտունն ի(սրայէ)լի յազգաց ուր ցրուեցան անդր. եւ սուրբ եղէց ՛ի նոսա առաջի ազգաց եւ ժողովրդոց. եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ծառային իմում յակովբու,

²⁶եւ բնակեսցծեն ՛ի նմա յուսով. շինեսցեն տունս, եւ տնկեսցեն այգիս՝ եւ բնակեսցեն յուսով. յորժամ արարից դատաստան յամենեսին որ շուրջանակի անարգեցին զն(ո)ս(ա)։ Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ց(ա), եւ ա(ստուա)ծ հարց ն(ո)ց(ա)։

¹Յամին տասներորդի՝ յամսեանն տասներորդի՝ որ օր մի էր ամսոյն, եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) փարաւովնի արքային եգիպտացւոց. մարգարէա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն եգիպտոսի,
³խօսեա́ց՝ եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո փարաւովն արքայ եգիպտացւոց վիշա́պ մեծ՝ որ նստիս ՛ի մէջ գետոց. որ ասես թէ ի́մ են գետքս՝ եւ ե́ս արարի զսոսա։
⁴Եւ ե́ս արկից գանդանաւանդ ՛ի կզակս քո, եւ մածուցից զձկունս գետոյդ ՛ի թեւս քո, եւ հանից ՛ի միջոյ քումմէ զգետսդ քո. եւ ա(մենայ)ն ձկունք գետոյդ կցեսցին ՛ի թեւս քո։

⁵եւ կործանեցից զքեզ արագ արա́գ, եւ զա(մենայ)ն ձկունս գետոյդ քոյ։ ընդ երեսս դաշտին անկանիցիս, եւ մի́ ժողովեսցիս, եւ մի́ եւս աւաքեսցիս. զի գազանա́ց երկրի՝ եւ թռչնոց երկնից ետո́ւ զքեզ ՛ի կերակուր։
⁶Եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն բնակչքդ եգիպտացւոց թէ ե́ս եմ տ(է)ր. փոխանակ զի եղեր գաւազան եղեգնեայ տանդ ի(սրայէ)լի.
⁷եւ յորժամ յենուին ՛ի քեզ՝ ելանէիր ընդ ձեռս ն(ո)ց(ա), եւ յորժամ բուռն հարկանէր զքէն ա(մենայ)ն ձեռն, եւ յորժ2ամ յենուին ՛ի քեզ՝ խորտակէիր եւ բեկաննակէիր զամ(ենայն) մէջս ն(ո)ց(ա)։
⁸Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւադիկ ե́ս ածեմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո սուր, եւ կորուսից ՛ի քէն զմարդ եւ զանասուն։

⁹եւ եղիցի երկիրդ եգիպտացւոց ՛ի կորուստ՝ եւ յաւերակ. եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։ փոխանակ զի ասէիր՝ թէ գետքս ի́մ են, եւ ես արարի զնոսա.
¹⁰վ(ա)ս(ն) այդորիկ ահաւադիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն գետոցդ քոց, եւ տաց զերկիրդ եգիպտացւոց յաւերակ՝ եւ ՛ի սուր, եւ ՛ի կորուստ, ՛ի մակդովղայ՝ եւ ՛ի սուհենայ մինչեւ ՛ի սահմանս եթւովպացւոց։
¹¹Եւ մի́ անցցէ ընդ նա ոտն մարդոյ. եւ կճղակ անասնոյ մի́ գնասցէ ընդ նա. եւ մի́ բնակսեսցէ ամս քառասուն։
¹²եւ տաց զերկիրն նորա ՛ի կորուստ ՛ի մէջ աւերակ երկրին. եւ քաղաքք նոցա ՛ի մէջ աւերեալ քաղաքաց. եւ եղիցին յապականու(թ)ի(ւն) ամս քառասուն։ եւ ցրուեցից զեգիպտոս ՛ի մէջ ազգաց. եւ հոսեցից զնոսա ընդ գաւառս։

¹³Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, յետ ամացն քառասնից ժողովեցից զեգիպտացիս յազգաց ուր ցրուեցան ՛ի ն(ո)ս(ա)։
¹⁴եւ դարձուցից զգերութի(ւն) եգիպտացւոցն, եւ բնակեցուցից զն(ո)ս(ա) յերկրին պաթուրէս՝ յերկրին ուստի առան։ եւ եղիցի անդ իշխանու(թ)ի(ւն) մի՝ տառապեալք քան զա(մենայ)ն իշխանու(թ)ի(ւն)ս։
¹⁵Եւ եղիցի խոնարհագոյն, եւ մի եւս բարձրասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգաց։ եւ սակաւաւո́րս արարից զն(ո)ս(ա), զի մի́ բազմասցին ՛ի մէջ ազգաց։
¹⁶եւ մի́ եւս եղիցին տանն ի(սրայէ)լի յոյս յիշատակի անօրէնու(թ)ե(ան), երթալ զհետ սրտից ն(ո)ց(ա)։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ ադոնայի տ(է)ր։
¹⁷Դարձեալ ՛Ի վերայ Եգիպտոսի։

¹⁸Եւ եղեւ ՛ի քսաներորդի եւ յեւթներորդի ամին, որ օր մի էր ամսոյն առաջնոյ. եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
¹⁹Որդի մարդոյ, նաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելացւոց աշխատեցո́յց զզօրս իւր աշխատութ(եամ)բ մեծաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տիւրոսի։ Ա(մենայ)ն գլուխք կնգացեալք՝ եւ ա(մենայ)ն ուսք գերծեալք. եւ վարձք նմա եւ զօրաց ն(ո)ր(ա) ո́չ եղեն առ ՛ի տիւրոսէ ծառայութե(ան)ն՝ զոր ծառայեցին ինձ ՛ի նմա։
²⁰Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ահաւասիկ տաց նաբուքոդոնոսորայ արքայի բաբելացւոց զերկիրն եգիպտացւոց։ եւ առցէ զբազմու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ աւարեսցէ զաւար ն(ո)ր(ա), եւ կողոպտեսցէ զկապուտ ն(ո)ր(ա), եւ եղիցի վա́րձ զօրաց ն(ո)ր(ա)։

²¹փոխանակ հարկին յորում ծառայեաց ինձ ՛ի տիւրոս, ետու նմա զերկիրն եգիպտացւոց ընդ ա(մենայ)նի զոր արարին ինձ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
²²յաւուր յայնմիկ ծագեսցէ եղջիւր յա(մենայ)ն տանն ի(սրայէ)լի. եւ քեզ տաց բերան բա́ց ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա). եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առիս՝ եւ ասէ.
²որդի մարդոյ՝ մարգարեա́ց՝ եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր տ(է)ր. ո́հ ո́հ, օր։
³զի մե́րձ է օր տ(եառ)ն, օր միգի. զի հասեալ է վախճան ազգաց։
⁴Եւ եկեսցէ́ սուր ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտացւոց, եւ եղիցի խռովու(թ)ի(ւն) ՛ի կողմանս եթւովպացւոց. եւ անկցին վիրաւորք յեգիպտոս, եւ առցեն զբազմութի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ տապալեսցին հիմունք նորա։
⁵պարսիկք, եւ կրետացիք, եւ լիդացիք, եւ լիբեացիք, եւ ա(մենայ)ն խառնաղանճքն. եւ յորդւոց ուխտին իմոյ ՛ի նմա սրո́վ կոտորեսցին։

⁶Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. կործանեսցին մո́յթքն եգիպտացւոց, եւ իջցէ հպարտու(թ)ի(ւն) զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), ՛ի մակդովղայ մինչեւ ցսուհէն սրո́վ անկցին ՛ի նմա, ասէ ադովնայի տ(է)ր։
⁷եւ աւերեսցի ՛ի մէջ ապականեալ աշխարհաց, եւ քաղաքք ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ քաղաքաց աւերելոց։
⁸Եւ ծանիցեն՝ թէ ե́ս եմ տ՝ր, յորժամ արկից հուր ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտացւոցն. եւ խորտակեսցին ա(մենայ)ն օգնականք ն(ո)ր(ա)։
⁹Յաւուրն յայնմիկ ելցեն հրեշտակք յերեսաց իմոց տագնապաւ՝ ապականել զսնոտի յոյսն եթտւովպացւոց, եւ եղիցի խռովու(թ)ի(ւն)Ի ՛ի ն(ո)ս(ա) յաւուրն եգիպտացւոց. քանզի ահաւասիկ հասեալ է։

¹⁰Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եւ կորուսից զբազմու(թ)ի(ւն) եգիպտացւոցն, ՛ի ձեռն նաբուքոդոնոսորայ արքային բաբելացւոց.
¹¹զնա՝ եւ զազգ ն(ո)ր(ա) ընդ նմա. ժանտագործք յազգաց առաքեսցին կործանել զերկիրն, եւ թափեսցեն զա(մենայ)ն սուրս իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտոսի, եւ լցցի երկիրն վիրաւորօք։
¹²Եւ տաց զգետս ն(ո)ր(ա) յանապատ, եւ մատնեցից զերկիրն ՛ի ձեռս չարաց. եւ կորուսից զերկիրն լրիւ իւրով ձեռօք այլազգեաց. զի ես տ(է)ր խօսեցայ։
¹³Այսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. կորուսից զգարշելիսն, եւ դադարեցուցից զմեծամեծս ՛ի մեմփացւոց, եւ զիշխանս յերկրէն եգիպտացւոց, եւ ո́չ եւս լինիցին. եւ արկից ա́հ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին եգիպտացւոց.

¹⁴եւ կորուսից զերկիրն պաթուրէս, եւ արկից հուր զտայանու, եւ խնդրեցից զվրէ́ժ ՛ի դիոսպոլացւոց։
¹⁵եւ հեղից զսրտմտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) սասիսայ զօրու(թ)ե(ա)ն եգիպտացւոց, եւ կորուսից զբազմութի(ւն) մեմփացծւոց։
¹⁶եւ տաց հուր յեգիպտոս, եւ խռովու(թեամ)բ խպռովեսցի սայիս։ եւ եղիցի քաղաքն դիոսպոլացւոց յերգիծո́ւմն. եւ բղխեսցեն ջուրք։
¹⁷Երիտասարդք արեդ քաղաքի եւ բուբաստայ՝ անկցին սրով, եւ կանայք ն(ո)ց(ա) ՛ի գերութի(ւն) վարեսցին։

¹⁸եւ խաւարեսցի́ տիւ ՛ի տափնաս, ՛ի փշրել ինձ անդ զգաւազան իշխանու(թ)ե(ան) եգիպտացւոցն։ եւ կորիցէ անդ հպարտութի(ւն) զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), եւ զնոյն մէ́գ ծածկեսցէ. եւ դստերք ն(ո)ր(ա) ՛ի գերու(թ)ի(ւն) վարեսցին։
¹⁹Եւ արարից դատաստան յեգիպտոս. եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
²⁰Դարձեալ ՛ի վերայ Եգիպտոսի։
²¹Եւ եղեւ ՛ի մետասաներորդի ամի անդ՝ յամսեանն առաջնում, որ օր եւթն էր ամսոյն. եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս եւ ասէ։
²²Որդի մարդոյ, զբազուկս փարաւովնի արքային եգիպտացւոց խորտակեցից, եւ ահա ո́չ եւս պատեսցի ՛ի բժշկու(թ)ի(ւն). եւ ո́չ տացին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) դեղք, կամ թէ զօրանայցէ առնուլ սուր ՛ի ձեռին։

²³Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) փարաւոնի արքային եգիպտացւոց, եւ խորտակեցից զբազուկս ն(ո)ր(ա) հզօրս, զնեարդապատս եւ զաճառապատս. եւ ընկեցից զսուրն ՛ի ձեռանէ նորա։
²⁴եւ ցրուեցից զեգիպտոս ընդ ազգս, եւ հոսեցի́ց զն(ո)ս(ա) ընդ գաւառս։
²⁵Եւ զօրացուցից զբազուկս արքային բաբելացւոց, եւ տա́ց զսուր իմ ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). եւ ածցէ զայն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին եգիպտացւոց, եւ աւարեսցէ զաւար ն(ո)ր(ա), եւ կողոպտեսցէ զկապուտ ն(ո)ր(ա)։
²⁶եւ զօրացուցից զբազուկս արքային բաբելացւոց. եւ բազուկքն փարաւոնի լքցին։ Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր, ՛ի տալն ինձ զսուրն իմ ՛ի ձեռս արքային բաբելացւոց, եւ ձգեցից զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) արքային եգիպտացւոց։

²⁷Եւ ցրուեցից զեգիպտոս ընդ ազգիս, եւ հոսեցից զնոսա ընդ գաւառս։ եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն եգիպտացիքն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ յամին մետասաներորդի՝ յամսեանն երրորդի, որ օր մի էր ամսոյն. եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ ասա́ ցարքայն եգիպտացւոց ցփարաւովն եւ ցզօրս իւր. Ո՞ւմ նմանեցուցեր զքեզ ՛ի հպարտութե(ան)դ քում.
³ահաւանիկ ասո́ւր իբրեւ նոճ մի ՛ի լիբանան գեղեցիկ շառաւիղօք եւ խիտ ոստովք՝ եւ բարձր մեծութ(եամ)բ։ ՛ի մէջ ամպոց եղեւ գլուխ ն(ո)ր(ա),
⁴եւ ջուր սնոյց զնա, եւ անդունդք բարձրացուցին զնա. եւ զգետս ն(ո)ր(ա) ա́ծ շուրջ զտնկոիվք իւրովք, եւ զանտառախիտս իւր արձակեաց ընդ ա(մենայ)ն փայտս դաշտին։

⁵Վ(ա)ս(ն) այնորիկ բարձրացաւ մեծու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) քան զա(մենայ)ն ծառս դաշտին, եւ տարածեցան ոստք ն(ո)ր(ա). եւ բարձրացան շառաւիղք ն(ո)ր(ա) ՛ի ջուրց բազմաց։
⁶՛ի տարածանել իւրում ՛ի շառաւիղս ն(ո)ր(ա) բնակեցին ա(մենայ)ն թռչունք երկնից, եւ ՛ի ներքոյ ոստոցն ն(ո)ր(ա) ծնան ա(մենայ)ն գազանք դաշտի, եւ ընդ հովանեաւ ն(ո)ր(ա) բնակեցին ա(մենայ)ն բազմու(թ)ի(ւն)ք ազգաց։
⁷եւ եղեւ գեղեցիկ բարձրութ(եամ)բ իւրով, վ(ա)ս(ն) երկայնու(թ)ե(ան) ոստոց իւրոց. զի եղեն արմատք նորա ՛ի ջուրս բազումս։

⁸Սա́րդն եւ սարոյն եւ նոճ ՛ի դրախտին ա(ստուծո)յ, եւ ո́չ հաւասարեցին շառաւիղաց ն(ո)ր(ա) մայրքն եւ սաւսոյք՝ ո́չ նմանեցին ոստոց ն(ո)ր(ա)։ Ա(մենայ)ն փայտ ՛ի դրախտին ա(ստուծո)յ ո́չ նմանեցին նմա գեղեցկու(թեամ)բ՝
⁹վ(ա)ս(ն) անտառախիտ ոստոց ն(ո)ր(ա)։ եւ նախանձեցան ընդ նմա ա(մենայ)ն ծառք դրախտին փափկութե(ան) ա(ստուծո)յ։
¹⁰Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի մեծացար մեծութ(եամ)բ, եւ հասին ծայրք քո յամպս. եւ տեսի զհպարտու(թ)ի(ւն) քո,
¹¹մատնեցից զքեզ ՛ի ձեռս իշխանին ազգաց, եւ արարին զնա ՛ի կորուստ։

¹²Եւ հանին զնա, եւ սատակեցին զնա օտարք ժանտագործք յազգաց, եւ տապալեցին զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց։ յա(մենայ)ն ձորս անկան ոստք ն(ո)ր(ա), եւ խորտակեցաւ ստեղն ն(ո)ր(ա) ընդ ա(մենայ)ն դաշտս երկրի. եւ իջին ՛ի հովանւոյ ն(ո)ր(ա) ա(մենայ)ն ազգք ազանց, եւ յատակեցին զնա։
¹³Եւ ՛ի գլորելն ն(ո)ր(ա)՝ հանգի́ստ եղեւ ա(մենայ)ն թռչնոց երկնից, եւ ՛ի ստեղն ն(ո)ր(ա) հասին ա(մենայ)ն գազանք վայրի։
¹⁴զի մի́ եւս հպարտասցին ՛ի մեծութե(ան) իւրեանց ա(մենայ)ն փայտք ջրասունք, եւ ո́չ արձակեսցեն զծայրս իւրեանց ընդ ամպս, եւ մի́ կացցեն ՛ի հպարտութե(ան) իւրեանց իբրեւ զնա որ ըմպեցէն ջուր. ամենեքին ՛ի մի մահ մատնեցան ՛ի խորս երկրի՝ ՛ի մէջ որդւոց մարդկան իջելոց ՛ի խորխորատ։

¹⁵Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. յաւուր յորում էջ ՛ի դժոխս՝ սո́ւգ առին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) անդունդք. եւ արգելի զգետս նորա, եւ խի́ց արկի ջուրց բազմաց. եւ տխրեցա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) լիբանան, եւ ա(մենայ)ն ծառք դաշտի լքան վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)։
¹⁶՛Ի ձայնէ կործանման ն(ո)ր(ա) դղրդեցա́ն ազգք, յորժամ իջուցի զնա ՛ի դժոխս ընդ իջեալսն ՛ի գուբ։ եւ մխիթտարէին զնա ՛ի սանդարամետսն ա(մենայ)ն ծառք փափկու(թ)ե(ան). եւ ընտիր ընտիր գեղեցիկքն լիբանանու որ էին ջրարբիք։
¹⁷Քանզի նոքա իջին ընդ նմա վիրաւորօք սրոյ ՛ի դժոխս. եւ զաւակք ն(ո)ր(ա) որ բնակեալէին ընդ հովանեաւ ն(ո)ր(ա), յընդմիջել կենաց իւրեանց սատակեցան։

¹⁸Ո՞ւմ նմանեցար զօրութ(եամ)բ եւ փառօք եւ մեծու(թեամ)բ՝ ՛ի ծառս փափկութե(ան). է́ջ՝ եւ զիջի́ր հանդերձ ծառովք փափկու(թ)ե(ան) քոյ ՛ի խորս երկրի, ՛ի մէջ անթլփատից ննջեցելոց ընդ վիրաւորս սրոյ. ա́յնպէս փարաւոն եւ ա(մենայ)ն բազմու(թ)ի(ւն) զօրութե(ան) իւրոյ՝ ասէ տ(է)ր տ՝ր։

¹Եւ եղեւ յամին երկոտասաներորդի՝ յամսեանն երկոտասաներորդի, որ օր մի էր ամսոյն. եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ ո́ղբս առ ՛ի վերայ փարաւովնի արքային եգիպտացւոց՝ եւ ասասցծես ցնա. առիւծացար ՛ի մէջ ազգաց, եւ նմանեցար վիշապի́ ՛ի մէջ ծովու. եւ ոդգորէիր ընդ գետս քո, եւ առ սմբակ պղտորէիր զջուրսն, եւ առաթո́ւր կոխան առնէիր զգետս քո։
³Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. պատեցից զքեզ թակարդօք իմովք, եւ ժողովովք զօրաց բազմաց. եւ հանից զքեզ կարթիւ իմով.
⁴տախտապարեցի́ց զքեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ լցցին քեւ դաշտք. եւ իջուցի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զա(մենայ)ն թռչունս երկնից, եւ յագեցուցից ՛ի քէն զա(մենայ)ն գազանս երկրի։

⁵եւ տաց զմարմինս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, եւ լցուցից զձորս յարենէ քումմէ։
⁶եւ արբեսցի երկիր յապաւառէ քումմէ՝ ՛ի բազմութե(ան) քոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, զձորս լցից ՛ի քէն։
⁷եւ պատրուակեցից զերկինս ՛ի շիջանե́լ քում, եւ խաւարեցուցից զաստեղս ն(ո)ր(ա)։ զարեգակն ամպով ծածկեցից, եւ լուսին մի́ տացէ զլոյս իւր.
⁸եւ զա(մենայ)ն լուսաւորս խաւարեցուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո. եւ տաց խաւա́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
⁹Եւ զայրացուցից զսիրտս ազգաց բազմաց, ՛ի ժամանակի իբրեւ հանից զգերութի(ւն) քո ընդ ա́զգս յերկիր զոր ո́չ գիտիցես։

¹⁰եւ տրտմեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ազգք բազումք, եւ թագաւորք նոցա զարհուրելո́վ զարհուրեսցին, ՛ի թռչե́լ սրոյ իմոյ առաջի երեսաց ն(ո)ց(ա) ա́կն ունել կործանման իւրեանց յօրէ կործանման քոյ։
¹¹Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. սո́ւր արքային բաբելացւոց եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո
¹²հանդերձ սրով սկայից, եւ կործանեցից զզօրու(թ)ի(ւն) քո. եկեսցեն ա(մենայ)ն ժանտագո́րծք ազգաց՝ եւ կորուսցեն զհպարտու(թ)ի(ւն) եգիպտացւոց. եւ խորտակեսցի́ ա(մենայ)ն զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։
¹³եւ կորուսից զա(մենայ)ն անասունս ն(ո)ր(ա) ՛ի ջուրց բազմաց. եւ մի́ պղտորեսցէ զնա ոտն մարդոյ, եւ կճղակ անասնոյ մի́ կոխեսցէ զնա։

¹⁴Եւ ապա դադարեսցեն ջուրք ն(ո)ց(ա), եւ գետք ն(ո)ց(ա) նման իւղոյ գնասցեն. ասէ ադովնայի տ(է)ր։
¹⁵Յորժամ տաց զեգիպտոս ՛ի կորուստ. եւ աւերեսցի́ երկիրն լրիւ իւրով։ յորժամ ցրուեցից զա(մենայ)ն բնակիչսն ՛ի նմանէ, եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր տ(է)ր։
¹⁶Ո́ղբք են՝ եւ ողբասցեն զնա, եւ դստե́րք ազգաց ողբասցեն զնա. ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտոսի եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) ողբասցեն զնա ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹⁷Ողբք ՛ի վ(ե)ր(այ) Փարաւոնի եւ Եգիպտոսի։
¹⁸Եւ եղեւ յամին երկոտասաներորդի՝ յամսեանն առՉաջնում, որ օր հնգետասան էր ամսոյն. եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։

¹⁹Որդի մարդոյ ո́ղբս առ ՛ի վ(ե)ր(այ) զօրութե(ա)ն եգիպտոսի, եւ իջուսցեն զդստերս ն(ո)ր(ա) ազգքն՝ զմեռպեալս ՛ի խորս երկրի, առ իջեալսն ՛ի խորխորատս՝
²⁰՛ի ջուրց վայելչութե(ան). է́ջ ննջեա́ ընդ անթլփատս
²¹՛ի մէջ վիրաւորաց.սրո́վ անկցին ընդ նմա, եւ դադարեսցէ ա(մենայ)ն զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։
²²Եւ ասասցեն ցքեզ սկայքն. ե́կ է́ջ ՛ի խորս խորինս, զի քան զո՞վ լաւ էիր դու. էջ եւ դադարեա́ ը(ստ) անթլփատս ՛ի մէջ վիրաւորաց սրոյ։
²³Ա́նդ ասուր եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդք ն(ո)ր(ա)՝ ամենեքին վիրաւորք։ անդ

²⁴տուաւ գերեզման նոցա ՛ի խորս խորխորատին, եւ եղեն ժողովուրդք ն(ո)ց(ա) շոերջ զշիրմօք ն(ո)ր(ա)։ ա(մենայ)ն վիրաւորք անկան սրով. որ արարին զգերեզմանս իւրեանց ՛ի յատակս գբոց, եւ եղեն ժողովք շուրջ զգերեզմանօք ն(ո)ր(ա)։ ամենեքին վիրաւորք անկեալք ՛ի սրոյ, որ ետուն զահ իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին կենդանութե(ան)։
²⁵Ա́նդ էղամ, եւ ա(մենայ)ն զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա) շուրջ զգերեզմանաւ ն(ո)ր(ա). ամենեքին վիրաւորք անկեալք ՛ի սրոյ իջին անթլփատք ՛ի խորս երկրի. որ ետուն զահ իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին կենդանութե(ան), եւ ընկալան զտանջանս իւրեանց ընդ իջեալսն ՛ի խորխորատ
²⁶՛ի մէջ վիրաւորաց։

²⁷Ա́նդ տուան մոսոք՝ եւ թոբէլ, եւ ա(մենայ)ն զօրու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ց(ա) շուրջ զգերեզմանաւ ն(ո)ր(ա). ա(մենայ)ն վիրաւորք ն(ո)ր(ա) ամենեքեան անթլփատք վիրաւորք անկեալք ՛ի սրոյ, որ ետուն զահ իւրեանց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին կենդանութե(ան)։
²⁸եւ ննջեցին ընդ հսկայսն անկեալսն յաւիտենից. որ իջին ՛ի դժոխս պատերազմօղ զինուքն իւրեանց, եւ եդան անօրէնու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) ոսկերաց իւրեանց. զի զարհուրեցուցին զհսկայս ՛ի կենդանու(թ)ե(ան) իւրեանց։
²⁹եւ դու ՛ի մէջ անթլփատիցն խորտակեսցիս, եւ ննջեսցես ՛ի մէջ վիրաւորացն սրոյ։

³⁰Անդ եդով եւ թագաւորք իւր եւ ա(մենայ)ն իշխանք ն(ո)ր(ա), որ ետուն զզօրու(թ)ի(ւն) իւրեանց ՛ի հարուածս սրոյ. եւ նոքա ընդ վիրաւորս ննջեցին ընդ իջեալսն ՛ի խորխորատ։
³¹Ա́նդ ա(մենայ)ն իմխանք հիւսւսոյ, եւ ամենեքեան նոքա զօրավարք ասորեստանւոյն, իջեալք վիրաւորք հանդերձ ահիւն զօրութ(եամ)բ իւրանց. ամօթտալի́ց ննջեցին անթլփատք ընդ վիրաւիրս սուսերաց, եւ տարան զտանջանս իւրեանց ընդ իջեալսն ՛ի խորխորատ։
³²Զն(ո)ս(ա) տեսցէ փարաւոն եւ մխիթարեսցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա)։ Վիրաւորք փարաւոնի ՛ի սրոյ, եւ ա(մենայ)ն զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա)՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

³³զի ետ զահ իւր յերկիրն կենդանու(թ)ե(ան), եւ ննջեսցէ ՛ի մէջ անթլփատիցն վիրաւորելոց սրոյ, փարաւոն՝ եւ ա(մենայ)ն բազմու(թ)ի(ւն) իւր ընդ նմին՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²Որդի մարդոյ՝ խօսեա́ց ընդ որդիսդ ժողովրդեան քոյ, եւ ասասցես ցնոսա։ երկիր մի յորոյ վ(ե)ր(այ) ածիցեմ ես սուր. եւ առնուցուն ազգք երկրին այր մի յինքեանց, եւ կացուցանիցեն զնա դէտ։
³եւ տեսանիցէ սուր եկեալ յերկիրն, եւ փո́ղ հարկանիցէ՝ եւ ա́զդգ առնիցէ ժողովրդեանն։
⁴Եւ լսելով լսիցէ́ զձայն փողոյն՝ եւ ո́չ զգուշասցի. եւ հասանիցէ սուրն՝ եւ ըմբռնեսցէ զնա, արիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի գլո́ւխ նորին եղիցի։
⁵զի զձայն լուաւ զփողոյն եւ ո́չ զգուշացաւ, արիւն ն՝ր ՛ի վ(ե)ր(այ) նորին եղիցի. եւ նա՝ զի զգուշացոյց, զա́նձն իւր ապրեցոյց։

⁶Եւ եթէ տեսանիցէ դէտն զսուրն եկեալ՝ եւ ո́չ նշանակիցէ փողով, եւ ազգն ո́չ զգուշանայցէ. եւ եկեալ սուրն ըմբռնիցէ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ անձն մի. նա վ(ա)ս(ն) անօրէնու(թ)ե(ան) իւրում ըմբռնեցաւ, եւ զարիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի ձեռա́ց դիտին խնդրեցից։
⁷Եւ դու որդի մարդոյ, դէ́տ կացուցի զքեզ տանդ ի(սրայէ)լի, եւ լուիցես բանից բերանոյ իմոյ, եւ զգուշացուսջիր զն(ո)ս(ա) իբրեւ յինէն։
⁸Յասե́լ ինձ ցմեղաւորն թէ մահու մեռանիցիս. եւ դու ո́չ խօսիցիս զգուշացուցծանել զամպարիշտն ՛ի ճանապարհէ իւրմէ. ինքն անօրէնն յանօրէնութե(ան) իւրում մեռցի, եւ զարիւն ն(ո)ր(ա) ՛ի ձեռաց քոց խնդրեցից։

⁹Ապա թէ դու յառաջագոյն պատմեսցես ամպարշտին զճանապարհս իւր՝ դառնա́լ նմա ՛ի նմանէ, եւ ո́չ դարձցի ՛ի ճանապարհէ իւրմէ. ինքն յամպարշտութե(ան) իւրում մեռպցի, եւ դու զանձն քո ապրեցուսցես։
¹⁰Եւ դու որդի մարդոյ՝ ասա́ ցտունդ ի(սրայէ)լի։ ա́յսպէս խօսեցարուք եւ ասացէ́ք, եթէ մոլորու(թ)ի(ւն)ք մեր եւ անօրէնու(թ)ի(ւն)ք մեր ՛ի մե́զ են, եւ մեք ՛ի նոսին մաշիմք. եւ զիա՞րդ ապրեսցուք։
¹¹Ասա́ ցն(ո)ս(ա). կենդանի́ եմ ես՝ ասէ ադովնայի տ(է)ր. ո́չ կամիմ զմահ ամպարշտին, ո(ր)պ(էս) զդառնա́լ ամպարշտին ՛ի չար ճանապարհէ իւրմէ՝ եւ կեալ։ դառնալով դարձարո́ւք ՛ի ճանապարհաց ձերոց չարաց. եւ ընդէ՞ր մեռպանիք տունդ ի(սրայէ)լի։

¹²Եւ դու որդի մարդոյ՝ ասա́ ցորդիս ժողովրդեան քոյ։ արդարութի(ւն) արդարոյն ո́չ փրկեսցէ զնա՝ յաւուր յորում մոլորեսցի. եւ անօրէնու(թ)ի(ւն) անօրինին ո́չ չարչարեսցէ զնա՝ յաւուր յորում դառնայցէ յա(մենայ)ն անօրէնութ(են)է իւրմէ։ Եւ արդարն ո́չ կարասցէ ապրել յաւուր մեղաց իւրոց։
¹³յասել ինձ ցարդարն՝ թէ կելով կեցցես, եւ նա յուսացեալ յարդարու(թ)ի(ւն) իւր՝ առնիցէ անօրէնութի(ւն). ա(մենայ)ն արդարու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) մի́ յիշեսցին, այլ անօրէնութ(եամ)բն իւրով զոր արար՝ նովին մեռցի։
¹⁴Եւ յասե́լ ինձ ցամպարիշտն թէ մահո́ւ մեռջիր. եւ դարձցի ՛ի մեղաց իւրոց, եւ արասցէ իրաւունս եւ արդարու(թ)ի(ւն)։

¹⁵եւ զգրաւ պարտապանին ՛ի բա́ց տացէ, եւ զյափշտակու(թ)ի(ւն)ն դարձուցանիցէ, ՛ի հրամանս կենաց գնասցէ չառնե́լ զանիրաւութի(ւն). կելո́վ կեցցէ՝ եւ մի մեռցի։
¹⁶ա(մենայ)ն մեղք իւր զոր մեղաւ՝ մի́ յիոշեսցին. զի իրաւունս եւ արդարու(թ)ի(ւն) արար, նոքիմբք կեցցէ։
¹⁷Եւ ասեն որդիք ժողովրդեան քոյ. ո́չ ուղիղ են ճանապարհք տ(եառ)ն. նա՝ ն(ո)ց(ա) ճանապրհն չէ́ ուղիղ։
¹⁸՛Ի դառնալն արդարոյն յարդարու(թեն)է իւրմէ եւ առնել անիրաւու(թ)ի(ւն)ս՝ նոքի́մբք մեռցի։
¹⁹Եւ ՛ի դառնալ մեղաւորին յանօրէնու(թեն)է իւրմէ՝ եւ առնիցէ իրաւունս եւ արդարութի(ւն)՝ նոքի́մբք կեցցէ։

²⁰Եւ ա՞յս է զոր ասացէքն թէ ո́չ ուղիղ է ճանապարհ տ(եառ)ն։ զիւրաքանչիւրոք ըստ ճանապարհաց ձերոց դատեցայց զձեզ տունդ ի(սրայէ)լի։
²¹Եւ եղեւ յամին երկոտասաներորդի՝ ՛ի տասներորդ ամսեանն, որ օր հիոնգ էր ամսոյն գերու(թ)ե(ան) մերոյ, եհաս առ իս ոմն զերծեալ յե(րուսաղէ)մէ, եւ ասէ. առա́ւ քաղաքն։
²²Եւ ձեռն տ(եառ)ն եղեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ յերեկորեայն՝ մինչչե́ւ եկեալ էր ն(ո)ր(ա), եւ եբա́ց զբերան իմ մինչչե́ւ եկեալ էր ընդ առաւօտն. եւ ՛ի բանալ բերանոյ իմոյ՝ ո́չ եւս ամփոփեցաւ անդրէն։
²³Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.

²⁴որդի մարդոյ՝ բնակիչք աւերակաց երկրին ի(սրայէ)լի ասեն. մի մա́րդ էր աբրահամ՝ եւ կալաւ զերկիրն. եւ արդ մեք բազումք եմք, եւ մե́զ տուեալ է երկկիրն ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն). ո՞չ ժառանգիցեմք զնա։
²⁵վ(ա)ս(ն) այսորիկ ասա́ ցն(ո)ս(ա)։ Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր. որովհետեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) արեան ուտէք, եւ զաչս ձեր արձակեցէք ՛ի կուռս, եւ արիւն հեղուք, եւ կամիք զերկիրն ժառանգերլ։
²⁶եղիցի դա ձեզ ՛ի սո́ւր, զի արարէք պղծու(թ)ի(ւն)ս, իւրաքանչի́ւր զկին ընկերի իւրոյ պղծվէիք. եւ արդ այտի՞ւ ժառանգիցէք զերկիրն։

²⁷Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ասա́ ցնոսա։ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. կենդանի́ եմ ես տ(է)ր, եթէ ոչ որ յաւերակսն իցեն՝ սրով անկցին. եւ որ ընդ երեսս դաշտին իցեն՝ գազանաց անապատի́ տացին ՛ի կերակուր. եւ որ ընդ պարսպօքն եւ այսր իցեն՝ մահու կոտորեցից։
²⁸եւ տաց զերկիրն յաւերակ եւ յապականու(թ)ի(ւն). եւ կորիցէ́ հպարտութի(ւն) զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա). եւ աւերեսցին լերինք ի(սրայէ)լի, զի մի́ ոք իցէ որ գնայցէ ընդ ն(ո)ս(ա)։
²⁹Եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։ եւ արարից զերկիր ն(ո)ր(ա) աւրակ. եւ աւերեսցի վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)ն գարշելեաց իւրեանց զոր արարին։

³⁰Եւ դու որդի մարդոյ, որդիք ժողովրդեան քոյ շրջին, քրթտմնջեն զքէն առ պարսպօքն եւ ՛ի դրունս ապարանիցն, եւ ասեն մի ցմի՝ այր ցեղբայր իւր. ժողովեսցուք երթիցուք լուիցուք զպատգամսն որ ելին ՛ի տ(եառն)է։
³¹եւ արդ՝ գա́ն առ քեզ ո(ր)պ(էս) ժողովեալք ՛իԻ ժողովուրդ. եւ նստին առաջի քոյ ժողովուրդն իմ, լսել զբանս քո՝ եւ ո́չ առնեն զն(ո)ս(ա). զի ստու(թ)ի(ւն) է ՛ի բերանս ն(ո)ց(ա), եւ զհետ պղծութե(ան) իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
³²Եւ դու լինիցիս ն(ո)ց(ա) իբրեւ զձայն երգոյ քաղցրաբարբառ յօրինելոյ. եւ լուիցեն զբանս քո՝ եւ ո́չ արասցեն։
³³եւ յորժամ գայցէ՝ ասասցեն, թէ ահա́ւասիկ եհաս։ եւ ծանիցեն թէ մարգարէութի(ւն) գո́յ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²որդի մարդոյ՝ մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) հովուացդ ի(սրայէ)լի, մարգարեա́ց՝ եւ ասասցես ցհովիւսդ. Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ո́ հովիւք ի(սրայէ)լի. միթէ հովիւք զանձի՞2նս արածեն. ո՞չ հովիւք զխաշինս արածեն։
³Արդ՝ աւասիկ զկաթնդ ուտէք, եւ զասրդ ագանիք. զպարարտսն զենուք. եւ զխաշն իմ ո́չ արածէք։
⁴զտկարացեալն ո́չ զօրացուցանէք, եւ զհիւանդացեալն ո́չ բժշկեցէք, զչարչարեալն ո́չ յանձանձեցէք, եւ զբեկեալն ո́չ պատեցէք. զմոլորեալն ո́չ դարձուցիք, եւ զկորուսեալն ո́չ խնդրեցիք. զհաստահարուստն աշխա́տ արարի́ք։
⁵Եւ ցրուեցա́ն խաշինք իմ, քանզի ո́չ գոյն ն(ո)ց(ա) հովիւք. եւ եղեն կերակուր գազանաց անապատի. եւ ցրուեցան,

⁶եւ մոլորեցան խաշինքն իմ ընդ ա(մենայ)ն լերինս, եւ ը(ստ) ամ(ենայն) բլուրս բարձունս, եւ ընդ ա(մենայ)ն երեսս երկրի ցրուեցան խաշինքն իմ. եւ ո́չոք էր որ խնդրէր, եւ ո́չ այն որ դարձուցանէր։
⁷Վասն այնորիկ հովիւք լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն։
⁸կենդանի́ եմ ես ասէ ադովնայի տ(է)ր տ(է)ր. եթէ ոչ փոխանակ զի եղեն խաշինք իմ յաւար, եւ մատնեցան խաշինք իմ ՛ի կերակուր գազանաց անապատի. վ(ա)ս(ն) զի ո́չ գոյին հովիւք, եւ ո́չ խնդրեցին հովիւք զխաշինս իմ. եւ բուծին հովիւքն զանձինս իւրեանց, եւ զխաշինս իմ ո́չ արածէին։
⁹փոխանակ այնորիկ լուարո́ւք հովիւք զպատգամսն տ(եառ)ն։

¹⁰Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) հովուացդ. եւ պահանջեցի́ց զխաշինս իմ ՛ի ձեռաց դոցա, եւ դադարեցուցից զդոսա յարածելոյ զխաշինս իմ, եւ ո́չ եւս արածեսցեն զնոսա. եւ փրկեցի́ց զխաշինս իմ ՛ի ձեռաց դոցա, եւ ո́չ եւս եղիցին դոցա ՛ի կերակուր։
¹¹Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես ինքնին խնդրեցից զխաշինս իմ, եւ ա́յց արարից դոցա։
¹²զոր օրինակ խնդրիցէ հովիւ զհօտ իւր, յաւուր յորում իցէ մէգ եւ մառախուղ ՛ի մէջ խաշանց իւրոց վատնելոց. ա́յսպէս խնդրեցից զխաշինս իմ, եւ ժողովեցից զն(ո)ս(ա) յա(մենայ)ն տեղեաց ուր ցրուեցան ՛ի ն(ո)ս(ա) յաւուր միգի́ եւ մառախղի։

¹³Եւ հանի́ց զն(ո)ս(ա) յազգաց, եւ ժողովեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի գաւառաց, եւ տարա́յց զն(ո)ս(ա) յերկիրն իւրեանց, եւ արածեցի́ց զնոսա ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց ի(սրայէ)լի,
¹⁴եւ ՛ի ձորս՝ եւ յա(մենայ)ն բնակութե(ան) երկրին։ յարօտս փափկու(թ)ե(ան) արածեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի լերինն բարձու ի(սրայէ)լի. եւ անդ եղիցին մակաղատեղք ն(ո)ց(ա), ա́նդ դադարեսցեն՝ եւ ա́նդ հանգիցեն ՛ի գրգութե(ան) բարու(թ)ե(ան)ց. եւ յարօտս պարարտութե(ան) արածեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի։
¹⁵Ե́ս արածեցից զխաշինս իմ, եւ ե́ս հանգուցից զն(ո)ս(ա). եւ ծանիցեն թէՏԵ ե́ս եմ տ(է)ր։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր.

¹⁶զկորուսեալն՝ խնդրեցից, եւ զմոլորեալն՝ դարձուցից, զբեկեալն՝ պատեցից, եւ ղվտեալն՝ զօրացուցից, զգէրն եւ զհզօրն՝ պահեցից. եւ արածեցից զն(ո)ս(ա) իրաւամբք։
¹⁷Եւ դուք խաշինք իմ, ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես՝ ոչխար առ ոչխա́ր դատեցայց, եւ խոյ՝ առ խո́յ։
¹⁸չիցէ՞ ձեզ բաւական զգեղեցիկ արօտսն յառաջագոյն արածել. այլ եւ զմնացեալ ճարակն ՛ի ձէնջ առ ո́տն կոտորէիք, եւ զջուրսն յստակ ըմպէիք, եւ զմնացեալն առոտն պղտորէիք։
¹⁹եւ խաշինք իմ զկոխան ոտից ձերոց ճարակէին. եւ զջուրսդն պղտորեալ ՛ի կճղակաց ձերոց ըմպէին։
²⁰Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւադիկ ե́ս դատեցայց ՛ի մէջ հարուստ եւ անաւագ ոչխարաց։

²¹փոխանակ զի կողա́մբք եւ ուսովք ձերովք գրթցէիք եւ ոգորէիք, եւ եղջերովք ձերովք խեթկէիք զա(մենայ)ն անաւագն. եւ ՛ի բա́ց մերժէիք զն(ո)ս(ա), մինչեւ ցրուեցան խաշինք իմ։
²²Եւ փրկեցից զխաշինս իմ, եւ ո́չ եւս լինիցին ՛ի յափշտակութի(ւն). դատեցայց խայ՝ առ խո́յ։
²³եւ կացուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) հովիւ մի զծառայ իմ զդաւիթ, եւ նա հովուեսցէ զն(ո)ս(ա)։ նա́ եղիցի ն(ո)ց(ա) հովիւ.
²⁴եւ ես տ(է)ր եղէց նոցա յա(ստուա)ծ. եւ դաւիթ ծառայ իմ իշխան ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։ Ե́ս տ(է)ր խօսեցայ։
²⁵եւ եդից ընդ դաւթի ո́ւխտ խաղաղութե(ան), եւ ապականեցից զգազանս չար յերկրէ, եւ բնակեսցին յանապատին յուսով, եւ ննջեսցեն յանտառս։

²⁶Եւ տա́ց ն(ո)ց(ա) շուրջ զլերամբ իմով օրհնու(թ)ի(ւն). եւ տաց ձեզ անձրեւ, եւ եղիցին անձրեւք օրհնութե(ան)։
²⁷ծառք ագարակի տացեն զպտուղս իւրեանց, եւ երկիր տացէ զզօրու(թ)ի(ւն) իւր. եւ բնակեսցե́ն յերկրի իւրեանց յուսո́վ խաղաղութե(ան)ց։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր. ՛ի խորտակել ինձ զլուծ պարանոցի ն(ո)ց(ա)։ Եւ փրկեցից զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռաց ծառայեցուցչա́ց։
²⁸եւ ո́չ եւս եղիցին յաւա́ր ՛ի մէջ ազգաց. եւ գազանք երկրի մի́ եւս կերիցեն զն(ո)ս(ա)։ եւ բնակեսցեն յուսով, եւ ո́չոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ զնոսա։
²⁹եւ կանգնեցից ն(ո)ց(ա) տունկ խաղաղու(թ)ե(ան). եւ ո́չեւս վատեսցին ՛ի սովոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ նախատինս յազգաց ո́չեւս կրեսցեն։

³⁰Եւ ծանիցեն թէ ե́ս տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ց(ա)՝ ընդ նոսա́ եմ. եւ նոքա ժողովուրդ իմ՝ տունն ի(սրայէ)լի, ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
³¹Եւ դուք խաշինք իմ ոչխա́րք արօտի իմոյ՝ մարդիկ էք, եւ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ։
²որդի մարդոյ՝ դարձո́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) լերինդ սէիրայ. մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) դորա՝ եւ ասասցես ցդա։
³Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ահաւասիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քո լեառնդ սէիր, եւ ձգեցից զձեռն իմ ՛ի քեզ, եւ տաց զքեզ յանապատ՝ եւ աւերեսցիս.
⁴եւ զքաղաքս քո յաւե́ր դարձուցից, եւ եղիցիս աւերակ. եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
⁵Փոխանակ զի եղեր ՛ի թշնամութի(ւն) յաւիտենից, եւ դարանակալ նստէիր նենգութ(եամ)բ տանն ի(սրայէ)լի, ՛ի ձեռն թշնամեաց սրոյ ՛ի ժամանակի նեղու(թ)ե(ան), ՛ի ժամանակի անիրաւութե(ան) յետին վախճանի։

⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ կենդանի́ եմ ես՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եթէ ոչ յարիւն մեղար՝ եւ արիւն հալածեսցէ զքեզ, եւ զարիւնն զոր ատեցեր՝ նոյն արտիւն հալածեսցէ զքեզ։
⁷Եւ տաց զլեառնդ սէիր յաւերակ եւ յանապատ. եւ կորուսից ՛ի դմանէ զմարդ եւ զանասուն։
⁸եւ լցից զլերինս վիրաւորօք քովք, զբլուրս քո եւ զձորս քո. եւ յա(մենայ)ն դաշտս քո՝ վիրաւոիրեալք ՛ի սրոյ անկցին ՛ի քեզ։
⁹յաւերակ յաւիտենից եդից զքեզ. եւ քաղաք քո ո́չ եւս շինեսցին։ եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
¹⁰փոխանակ ասելոյն թէ երկու ազգն եւ երկու աշխարհք ի́մ եղիցին. եւ ժառանգեցից զն(ո)ս(ա). եւ տ(է)ր ա́նդ էր։

¹¹Վասն այնորիկ կենդանի́ եմ ես՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եւ արարից ընդ քեզ ըստ թշնամու(թ)ե(ան) քում, եւ ըստ նախանձուն քում զոր արարեր ատել զն(ո)ս(ա). եւ ծանուցայց քեզ յորժամ դատեցայց զքեզ։
¹²եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր։ Լուայ զձայն հայհոյութե(ան)ց քոց զի ասէիր, թէ լերինք ի(սրայէ)լի աւերակք՝ մե́զ տուեալ են ՛ի կերակուր։
¹³եւ մեծաբանեցեր ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ բերանովք քովք. եւ հնչեցէք առ իս զբանս ձեր, եւ ես լուայ։
¹⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, յուրախութի(ւն) ա(մենայ)ն երկրի արարից զքեզ յաւերակ.
¹⁵փոխանակ զի ոտնահա́ր եղեր ժառանգութե(ան) տանն ի(սրայէ)լի՝ զի ապականեցաւ.

¹⁶նոյնպէս արարից զքեզ, եւ եղիցիս աւերակ լեառնդ սէիր, եւ ա(մենայ)ն իդովմա սատակեսցի։ եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ց(ա)։

¹Եւ դու որդի մարդոյ մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի, եւ ասասցես ցլերինսն ի(սրայէ)լի. լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն։
²Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի ասաց թշնամին ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր՝ վա́շ վա́շ. աւերակք յաւիտենից ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) եղեն մեզ.
³վ(ա)ս(ն) այդորիկ մարգարեա́՝ եւ ասասցես։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի եղէք յանարգու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն ազգաց որ շուրջ զձեւք են. եւ վտարանգի́ եղէք ազգաց բազմաց, խօսք լեզուաց եւ նախատինք ազգաց։

⁴վ(ա)ս(ն) այդորիկ լերինք ի(սրայէ)լի՝ նլուարո́ւք զպատգամս ադովնայի տ(եառ)ն. Ա́յսպէս ասէ ադովնայի տ(է)ր տ(է)ր ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցխորս եւ ցձորս եւ ցաւերակս ապականեալս եւ ցքաղաքս լքեալս՝ որ եղեն յաւեր եւ ՛ի կոխումն մնացելոց ազգացդ որ շուրջ զՃձեւք են։
⁵Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եթէ ոչ հրով բարկութե(ան) իմոյ խօսեցայց ՛ի վ(ե)ր(այ) այլոց ազգացն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն եդովմայեցւոցն, զի արարին զերկիրն իմ իւրեանց ՛ի վտարանգի. ոտնհարու(թեամ)բ անարգեցին զանձինս ապականե́լ աւարաւ։

⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ի(սրայէ)լի, եւ ասասցես ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցձորս եւ ցդաշտս. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես նախանձո́ւ իմով եւ բարկու(թեամ)բ խօսեցայ. փոխանակ կրելոյն ձերոյ նախատինս ՛ի հեթանոսաց։
⁷Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ ադվնայի տ(է)ր. ամբարձից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգացդ որ շուրջ զձեւքդ են. նոքա ընկալցին զանարգանս իւրեանց։
⁸Բայց զձեր լե́րինքդ ի(սրայէ)լի՝ զխաղող եւ զարդիւնս կերիցէ ժողովուրդ իմ ի(սրայ)էլ. զի ա́կն ունին դառնալոյ։
⁹Ահաւասիկ ես հայեցայց ՛ի ձեզ, եւ անկանիցիք ՛ի գործ. եւ սերմանիցիք,
¹⁰եւ բազմացուցից ՛ի ձեզ մարդիկ, եւ համօրէն զտունն ի(սրայէ)լի ՛ի սպառ. եւ բնակեսցին քաղաքք, եւ աւերակք շինեսցին։

¹¹եւ բազմացուցից ՛ի ձեզ զմա́րդ եւ զանասուն. բազմասցին եւ աճեսցեն, եւ բնակեցուցից զձեզ ո(ր)պ(էս) իսկզբանէն, եւ բարի́ արարից ձեզ ո(ր)պ(էս) եւ յառաջագոյն։ եւ ծանիջիք թէ ես եմ տ(է)ր։
¹²Եւ տիրեցուցի ձեզ մարդիկ զժողովուրդն ին ի(սրայ)էլ. ժառանգեսցեն զձեզ, եւ եղիջիք ն(ո)ց(ա) ՛ի բնակու(թ)ի(ւն), եւ ո́չ եւս լինիցիք անզաւա́կ ՛ի նոցանէն։
¹³Ա́յ սպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. փոխանակ զի ասացին ցքեզ թէ երկիր մարդավա́ր ես դու, եւ անզաւա́կ յազգէ քումմէ եղեր.
¹⁴վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ եւս լինիցիս մարդավար, եւ զազգդ քո անզաւակ ո́չ եւս արասցես, ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹⁵Եէւ անարգանք ազգաց ՛ի ձեզ ո́չ եւս լինիցին. եւ նախատինս ՛ի ժողովրդոց՝ այլ ո́չ եւս կրեսցես, եւ ազգդ քո այլ ո́չ եւս անզաւակեսցի՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹⁶Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս եւ ասէ,
¹⁷որդի մարդոյ՝ տունդ ի(սրայէ)լի բնակեցան յերկրին իւրեանց, եւ պղծեցին զնա ճանապարհօք իւրեանց՝ եւ կռովք իւրեանց՝ եւ պղծու(թեամ)բք իւրեանց, ըստ պղծու(թ)ե(ան) ապարահի. եւ եղեւ ճանապարհ դոցա առաջի իմ։
¹⁸Եւ հեղի́ զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) դոցա վ(ա)ս(ն) արեանն զոր հեղին յերկրին, եւ կռովք իւրեանց պղծեցին զնա։
¹⁹եւ ցրուեցի զդոսա ընդ ազգս, եւ հոսեցից զդոսա ընդ գաւառս. ըստ ճանապարհաց դոցա, եւ ըստ մեղաց իւրեանց դատեցա́յ զդոսա։

²⁰Եւ մտին յազգս. եւ ուր մտինն, եւ ա́նդ պղծեցին զանուն իմ ս(ուր)բ, յասելն ցն(ո)ս(ա) թէ ժողովուրդ տ(եառ)ն են դոքա, եւ յերկրէն ն(ո)ր(ա) ելին։
²¹եւ խնայեցի ՛ի դոսա վ(ա)ս(ն) անուան իմոյ սրբոյ, զոր պղծեցին տունդ ի(սրայէ)լի ՛ի մէջ ազգացդ յոր մտին ՛ի նոսա։
²²Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ասա́ ցտունդ ի(սրայէ)լի. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ո́չ ձեզ ինչ առնեմ տունդ ի(սրայէ)լի, այլ վ(ա)ս(ն) անուան իմոյ սրբոյ զոր պղծեցէք ՛ի մէջ ազգացդ յորս մտէք ՛ի դոսա։
²³եւ սրբեցից զանուն իմ մե́ծ որ պղծեցաւ ՛ի մէջ ազգացդ՝ զորս դուք պղծեցէք ՛ի մէջ դոցա։ եւ ծանիցեն ազգքդ եթէ ե́ս եմ տ(է)ր, ասէ ադովնայի տ(է)ր. ՛ի սրբելն իմում ՛ի ձեզ յանդիման դոցա։

²⁴Եւ առից զձեզ ՛ի հեթանոսաց, եւ ժողովեցից զձեզ յա(մենայ)ն ազգաց, եւ տարայց զձեզ յերկիրն ձեր։
²⁵Եւ ցանեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր ջուր սուրբ, եւ սրբեսջիք յա(մենայ)ն պղծութե(ան)ց ձերոց, եւ յա(մենայ)ն կռոց ձերոց սրբեցից զձեզ։
²⁶եւ տա́ց ձեզ սիրտ նո́ր, եւ ոգի նո́ր նորոգեցից ՛ի ձեզ. եւ հանից զսիրտն քարեղէն ՛ի մարմնոց ձերոց, եւ տա́ց ձեզ սիրտ մարմնեղէն.
²⁷եւ զոգի իմ տաց ՛ի ձեզ։ Եւ արարից, զի յարդարու(թ)ի(ւն)ս գնայցէք, եւ զիրաւունս իմ պահիցէք, եւ առնիցէք զն(ո)ս(ա)։
²⁸եւ բնակիցէք յերկրին՝ զոր ետու հարցն ձերոց. եւ եղիջիք ինձ ՛ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յա(ստուա)ծ։

²⁹Եւ զերծուցից զձեզ յա(մենայ)ն պղծութե(ան)ց ձերոց։ եւ կոչեցից զցորեան եւ բազմացուցից զնա, եւ ո́չ ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր սով։
³⁰եւ բազմացուցից զպտուղ ծառոց, եւ զարդիւնս անդոց, զի մի́ եւս ընդունիցիք զնախատինս սովոյ ՛ի մէջ ազգաց։
³¹Եւ յիշեսջի́ք զճանապարհսն ձեր չարս եւ զգնացս ձեր զանբարիս. եւ տաղտկասջիք յերեսաց անօրէնութե(ան)ցն ձերոց, եւ ՛ի գարշելեացն ձերոց։
³²Ո́չ վ(ա)ս(ն) ձեր ինչ առնեմ զայս՝ ասէ́ տ(է)ր տ(է)ր, այլ յայտնի́ լիցի ձեզ. ամաչեցէ́ք եւ պատկառեցէք ՛ի ճանապարհաց ձերոց տունդ ի(սրայէ)լի։
³³Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. յաւուր յորում սրբեցից զձեզ յա(մենայ)ն անօրէնու(թ)ե(ան)ցն ձերոց, եւ շինեսցին աւերակք, եւ բնակեցուցից զքաղաքս.

³⁴եւ երկիրն ապականեալ՝ գործեսցի́։ փոխանակ զի ապականեցաւ յանդիման ա(մենայ)ն անցաւորաց։
³⁵Եւ ասասցեն, երկիրն ապականեալ՝ եղեւ իբրեւ զպարտէ́զ փափկու(թ)ե(ան). եւ քաղաքքն աւերակք՝ ապականեալք եւ քանդեալք՝ ամրացեալք նստա́ն։
³⁶եւ ծանիցեն ազգք որ միանգամ շուրջ զձեւք մնացեալք իցեն, թէ ե́ս եմ տ(է)ր, որ շինեցի զաւերեալսն, եւ հաստատեցի զապականեալսն։ ե́ս տ(է)ր խօսեցայ՝ եւ արարից։
³⁷Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. զա́յս եւս ա́յց արարից տանդ ի(սրայէ)լի առնել դոցա. եւ բազմացուցից զմարդիկ դոցա իբրեւ զխաշինս,

³⁸եւ իբրեւ զոչխարս սուրբս. եւ իբրեւ զոչխարս ե(րուսաղէ)մի ՛ի տունս իւրեանց՝ ա́յնպես եղիցին քաղաքքն աւերեալք, լի́ խաշամբք եւ մարդկաւ։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ ձեռն տ(եառ)ն. եւ եհան զիս հոգւովն տ(եառ)ն, եւ եդ զիս ՛ի մէջ դաշտին. եւ այն լի́ էր ոսկերօք մարդկան։
²եւ շրջեցոյց զիս շուրջ զոսկերօքն. եւ ահա բազո́ւմ յոյժ էին ՛ի վերայ երեսաց դաշտին, եւ ցամաքեա́լք յոյժ։
³Եւ ասէ ցիս՝ որդի́ մարդոյ՝ իցէ՞ թէ կենդանի լինիցին ոսկերքդ այդոքիկ։ եւ ասեմ, տ(է)ր տ(է)ր դո́ւ գիտես զայդ։
⁴Եւ ասէ ցիս. որդի մարդոյ մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ոսկերացդ այդոցիԷկ՝ եւ ասասցե́ս ցդոսա. ոսկե́րք ցամաքեալք՝ լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն։
⁵Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ցոսկերսդ ցայդոսիկ. ահաւասիկ ե́ս ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր շո́ւնչ կենդանի.

⁶եւ տաց ՛ի ձեզ ջիլս, եւ ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր մարմինս, եւ ձգեցից ՛ի վերայ ձեր մորթ. եւ տաց զոգի իմ ՛ի ձեզ, եւ լինիջիք կենդանի։ եւ ծանիջիք թէ ես եմ տ(է)ր։
⁷եւ մարգարէացայ որպէս եւ հրաման ետ ինձ տ(է)ր։ Եւ եղեւ բարբառ ՛ի մարգարէանալն իմում, եւ ահա շարժո́ւմն. եւ մերձեցաւ ոսկր առ ոսկր առ իւրաքանչիւր յօդս.
⁸եւ տեսի եւ ահա ջիլք եւ մարմինք պատէին, եւ ձգէր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) մորթ. եւ շունչ ո́չ գոյր ՛ի նոսա։
⁹Եւ ասէ ցիս, մարգարեա́ց որդի մարդոյ, մարգարեա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) շնչոյն, եւ ասասցես ցշունչն. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր, ե́կ շունչ ՛ի չորից հողմոց, եւ փշեա́ ՛ի մեռեալս յայսոսիկ՝ եւ կեցցեն։

¹⁰եւ մարգարէացայ ո(ր)պ(էս) եւ հրամա́ն ետ ինձ տ(է)ր. եւ եմուտ ՛ի ն(ո)ս(ա) շունչն, եւ եղեն կենդանի. եւ կանգնեցան՝ կացի́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ոտից իւրեանց, ժողովուրդ բազում յոյժ յոյժ։
¹¹Եւ խօսեցաւ ընդ իս տ(է)ր՝ եւ ասէ. որդի մարդոյ, ոսկերքդ այդոքիկ ա(մենայ)ն տունդ ի(սրայէ)լի է. եւ դոքա ասեն, չորացան ոսկերք մեր՝ հատա́ւ յոյս մեր՝ եւ մեռաք։
¹²Վ(ա)ս(ն) այդորիկ մարգարեա́՝ եւ ասասցես ցդոսա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես բացի́ց զգերեզմանս ձեր, եւ հանի́ց զձեզ ՛ի գերեզմանաց ձերոց ժողովուրդ իմ. եւ տարայց զձեզ յերկիրն ի(սրայէ)լի։
¹³Եւ ծանիջիք՝ եթէ ե́ս եմ տ(է)ր, ՛ի բանա́լ ինձ զգերեզմանս ձեր՝ եւ հանել ինձ զձեզ ՛ի գերեզմանաց ձերոց ժողովուրդ իմ։

¹⁴եւ տաց զոգի իմ ՛ի ձեզ, եւ լինիջիք կենդանի։ եւ եդի́ց զձեզ յերկրին ձերում. եւ ծանիջիք թէ ե́ս եմ տ(է)ր։ եւ խօսեցա́յ եւ արարից, ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹⁵Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
¹⁶եւ դու որդի մարդոյ՝ առ դու քեզ գաւազան մի, եւ գրեա́ ՛ի նմա զյուդա եւ զորդիսն ի(սրայէ)լի զմերձաւորս ն(ո)ր(ա)։ Եւ առցես քեզ գաւազան երկրորդ, եւ գրեսցես ՛ի նմա զյովսէփ՝ եւ զգաւազանն եփրեմի. եւ զա(մենայ)ն որդիսն ի(սրայէ)լի զյաւելեալսն ՛ի ն(ո)ս(ա)։
¹⁷եւ կցեսցես զն(ո)ս(ա) ընդ միմեանս կապեալ լինել ՛ի գաւազան մի. եւ եղիցի ՛ի ձեռին քում։
¹⁸Եւ եղիցի յորժամ ասասցեն ցքեզ որդիք ժողովրդեան քոյ. ո՞չ պատմես մեզ զինչ է ա́յդ ՛ի քեզ։

¹⁹եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա). Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես առից զազգդ յովսեփու՝ որ է́ ՛ի ձեռին եփրեմայ, եւ զազգդ ի(սրայէ)լի զմերձաւորս դորա. եւ տա́ց զդոսա յազգն յուդայ, եւ եղիցին ՛ի մի գաւազան. եւ եղիցին մի́ ՛ի ձեռին յուդայ.
²⁰եւ եղիցին գաւազանքդ յորս դու գրեցեր ՛ի ձեռին քում առաջի ն(ո)ց(ա)։
²¹եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա)։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւաասիկ ես առնում զտունդ ի(սրայէ)լի ՛ի միջոյ ազգացդ յորս մտին ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ ժողովեցից զդոսա յա(մենայ)ն ազգաց որ շուրջ զդոքօք են, եւ տարայց զդոսա յերկիրն ի(սրայէ)լի,

²²եւ տա́ց զդոսա յազգ մի յերկրին իմում ՛ի լերինսն ի(սրայէ)լի. եւ մի իշխան եղիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ամենեցուն դոցա ՛ի թագաւոր։ եւ ո́չ եւս եղիցին յերկուս ազգս, եւ ո́չ եւս բաժանեսցին յերկուս թագաւորու(թ)ի(ւն)ս։
²³Զի մի́ եւս պղծեսցին ՛ի կուռս իւրեանց եւ ՛ի գարշելիս իւրեանց, եւ յա(մենայ)ն ամպարշտու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց, եւ փրկեցից զդոսա յա(մենայ)ն անօրենու(թ)ե(ան)ց դոցա զոր մեղան ՛ի ն(ո)ս(ա), եւ սրբեցից զդոսա։ եւ եղիցին ինձ ՛ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց դոցա յա(ստուա)ծ։
²⁴Եւ ծառայ իմ դաւիթ՝ իշխա́ն ՛ի մէջ դոցա. եւ մի հովիւ եղիոցի ամենեցուն դոցա. զի ըստ հրամանաց իմոց գնասցեն եւ զիրաւունս իմ պահեսցեն, եւ արասցեն զն(ո)ս(ա)։

²⁵Եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ես ծառային իմում յակովբայ ուր բնակեցին հարք իւրեանց. եւ բնակեսցեն դոքա ՛ի նմա, եւ որդիք դոցա, եւ որդիք որդւոց դոցա մինչեւ յաւիտեան։ Եւ դաւիթ ծառայ իմ եղիցի իշխա́ն դոցա յաւիտեան։
²⁶եւ եդից դոցա ո́ւխտ խաղաղու(թ)ե(ան), եւ ուխտ յաւիտենական եղիցի ընդ նոսա։ եւ տա́ց դոցա՝ եւ բազմացուցից զդոսա, եւ եդից զսրբու(թ)ի(ւն)ս իմ ՛ի մէջ դոցա յաւիտեան։
²⁷եւ եղիցի բնակութի(ւն) իմ ՛ի դոսա. եւ եղէց դոցա յա(ստուա)ծ, եւ դոքա եղիցին ինձ ՛ի ժողովուրդ։
²⁸Եւ ծանիցեն ազգք թէ ե́ս եմ տ(է)ր որ սրբեցի զդոսա, ՛ի լինե́լ սրբութե(ան)ց իմոց ՛ի միջի դոցա յաւիտեան։

¹Եւ եղեւ բա́ն տ(եառ)ն առ իս՝ եւ ասէ.
²որդի մարդոյ՝ հաստատեա́ զերեսս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) գովգայ, եւ երկրին մագովգայ, իշխանին ռովսմեսովքայ եւ թոբելայ։ եւ մարգարեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա),
³եւ ասասցես ցնա։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ես ՛ի վ(ե)ր(այ) քո իշխանդ ռովսմեսովքայ եւ թոբելայ։
⁴եւ պաշարեցից զքեզ, եւ արկից դանդանաւանդ ՛ի կզղակս քո, եւ ժողովեցից զքեզ եւ զա(մենայ)ն զօրու(թ)ի(ւն)ս քո. զհեծեալս եւ զերիվարս, զվառեալս եւ զսպառազէնս ազգաց բազմաց. վահանաւորս եւ սաղաւարտաւորս, եւ սուսերաւորս։ եւ ամենեքին սոքա ընդ նոսա։
⁵Պարսիկք եւ եթւովպացիք՝ լիբէացիք եւ լիդացիք, ամենեքին սաղաւարտեալք՝ եւ վահանաւորք։

⁶դոմեր՝ եւ ամենեքին որ շո́ւրջ են զնովաւ. եւ տունն թորգոմայ ՛ի ծագացն հիւսւսոյ, եւ ամենեքին որ շուրջ զնովաւ, եւ ազգք բազումք ընդ քեզ։
⁷Պատրաստեա́ց, պատրաստեա́ զանձն քո՝ դո́ւ եւ ա(մենայ)ն ժողովք որ ժողովեալ են ընդ քեզ. եւ եղիցես ինձ յառաջապահ։
⁸յաւուրց բազմաց պատրաստեսցի, եւ ՛ի վախճան ժամանակաց եկեսցէ́ եւ հասցէ յերկիրն յապահով ՛ի սրոյ. ժողովեալ յազգաց բազմաց յերկիրն ի(սրայէ)լի, որ եղեւ աւերակ համօրէն. եւ նոյն յազգաց ժողովեալ՝ եւ բնակեն խաղաղու(թեամ)բ ամենեքին։
⁹Եւ ելցես իբրեւ զանձրեւ, եւ հասցես իբրեւ զամպ եւ ծածկեսցես զերկիրն. եւ եղիցես դու՝ եւ ա(մենայ)ն ազգք բազումք՝ որ շուրջ զքե́ւ իցեն ընդ քեզ։

¹⁰Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ անկանիցին բանք ՛ի սիրտ քո, եւ խորհեսցիս խորհուրդս չարս.
¹¹եւ ասասցես, ելի́ց ՛ի վերայ յապահով երկրին. հասի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) հանդարտացելոցն յանհոգու(թ)ե(ան), եւ բնակեցելոցն ՛ի խաղաղութե(ան), ամենեցուն որ բնակեալ են յերկրին. որոց ո́չ պարիսպք եւ ո́չ նիգք եւ ո́չ դրունք,
¹²աւարել զաւար, կողոպտել զկապուտ ն(ո)ց(ա). արկանել զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին աւերելոյ՝ եւ բնակեցելոյ, եւ ՛ի վերայ ազգին ժողովելոյ յազգաց բազմաց. ստացելոց ինչս եւ դաստակերտս, բնակելոց ՛ի սիրտ երկրի։

¹³Սաբա եւ դեդան, եւ վաճառականք կարքեդովնացւոց, եւ ա(մենայ)ն աւանք ն(ո)ր(ա) ասիցեն ցքեզ, յա́ռ յաւա́ր արշաւեալ գաս. ժողովեցեր զժողովս քո առնուլ զարծաթ եւ զոսկի, վարե́լ ՛ի գերութի(ւն) զստացուածս, եւ կողոպտել զկապուտ մեծ։
¹⁴Վասն այնորիկ մարգարեա́ց որդի մարդոյ, եւ ասասցես ցգովգ։ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ոչ ապաքէն յաւուր յայնմիկ յորում բնակեսցէ ժողովուրդ իմ ի(սրայ)էլ խաղաղու(թեամ)բ, զարթիցես
¹⁵եւ եկեսցես ՛ի տեղւոջէ քումմէ ՛ի ծագաց հիւսւսոյ, դո́ւ եւ բազում ազգք ընդ քեզ հեծեալ յերիվարս. ամենեքին ընդ գունդս բազումս զօրաց բազմաց։

¹⁶Եւ ելանիցես ՛ի վերայ ժողովրդեան իմոյ ի(սրայէ)լի՝ իբրւե զա́մպ ծածկեալ զերկիրն։ ՛ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ա(մենայ)ն ազգք, ՛ի լինել ինձ ս(ուր)բ ՛ի միջի քում առաջի ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ցգովգ. դո́ւ ես վ(ա)ս(ն) որոյ խօսեցայ յաւուրցն առաջնոց ՛ի ձեռն ծառայիցն իմոց մարգարէիցն ի(սրայէ)լի յաւուրսն յայնոսիկ՝ եւ յամսն, ածել զքեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
¹⁸Եեւ եղիցի յաւուր յայնմիկ յորում եկեսցէ գովգ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի ի(սրայէ)լի՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ելցէ սրտմտու(թ)ի(ւն)Ի իմ բարկութ(եամ)բ,
¹⁹եւ նախա́նձ իմ հրով բարկութե(ան) իմոյ. խօսեցայ թէ ո́չ յաւուր յայնմիկ եղիցի շարժումն մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ի(սրայէ)լի.

²⁰եւ խռովեսցին յերեսաց իմոց ձկունք ծովու, եւ թռչունք երկնից, եւ գազանք դաշտաց, եւ ա(մենայ)ն սողունք երկրի, եւ ա(մենայ)ն մարդիկ որ ՛ի վ՝ր երեսաց երկրի։ լերինք պատառեսցին, եւ ձորք տապալեսցին, եւ ա(մենայ)ն պարիսպք երկրին կործանեսցին։
²¹Եւ կոչեցից զա́հ սրոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր. սո́ւ առն ՛ի վ(ե)ր(այ) եղբօր իւրոյ լինիցի.
²²եւ դատեցայց զնա արեամբ եւ մահու. եւ հեղեղօք անձրեւաց, եւ վիմօք կարկտի. եւ հուր եւ ծծումբ տեղացից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամենեցուն որ ընդ նմա իցեն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգաց բազմաց որ ընդ նմա։
²³եւ մեծացա́յց եւ ս(ուր)բ եղէց, եւ փառաւորեցայց եւ ծանուցայց առաջի ազգաց բազմաց։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր։

¹Եւ դու որդի մարդոյ մարգարեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) գովգայ՝ եւ ասասցես. Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ահաւասիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քո գովգ՝ իշխանդ ռովսմեսովքայ եւ թոբելայ։
²եւ ժողովեցից զքեզ եւ առաջնորդեցից քեզ. եւ հանից զքեզ ՛ի ծագաց հիւսւսոյ, եւ ածից զքեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի։
³Եւ կորուսից զաղեղն քո ՛ի ձախմէ ձեռանէ քումմէ. եւ կործանեցից զքեզ
⁴՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի. եւ անկանիցիս դո́ւ եւ ամենեքին որ զքեւ իցեն. եւ ազգքն որ ըւնդ քեզ իցեն, մատնեսցին ՛ի կերակուր հաւո́ւց եւ ա(մենայ)ն թռչնոց. եւ ա(մենայ)ն գազանաց անապատի ետու զքեզ ՛ի կերակուր։
⁵ընդ երեսս դաշտին անկցիս. զի ե́ս խօսեցայ՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

⁶Եւ առաքեցից հո́ւր ՛ի վ(ե)ր(այ) մագովգայ. եւ բնակեսցեն կղզիք ՛ի խաղաղութե(ան)։ եւ ծանիցեն թէ ե́ս եմ տ(է)ր տ(է)ր։
⁷եւ անուն իմ ս(ուր)բ ծանիցի ՛ի մէջ ժողովրդեան իմոյ ի(սրայէ)լի. եւ մի́ եւս պղծեսցի անուն իմ ս(ուր)բ։ եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն ազգք երկրի՝ թէ ե́ս եմ տ(է)ր ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։
⁸Ահաւասիկ հասեալ է. եւ ծանիցես թէ լինիցի՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։ այս է օրն զորմէ խօսեցայ։
⁹Եւ ելցեն բնակիչք քաղաքաց ի(սրայէ)լի. եւ այրեսցեն զզէնս, զնիզակաբեկս, զասպարաբեկս, զնետս, զբեկորս աղեղացն, զտիգաբունս, զսըւնակոթս, եւ արասցեն իւրեանց այրելիս եւթն ամի.

¹⁰եւ մի́ առցեն փայտ ՛ի վայրաց, եւ յատցեն փայտ յանտառաց. այլ զզէնսն այրեսցեն ՛ի կրակի· եւ առցեն յաւարի զաւարառուս իւրեանց, եւ կողոպտեսցեն զկողոպտիչս իւրեանց՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹¹եւ մի́ առցեն փայտ ՛ի վայրաց, եւ յատցեն փայտ յանտառաց. այլ զզէնս այրեսցեն ՛ի կրակի։ եւ առցեն յաւարի զաւարառուս իւրեանց՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹²Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ տաց գովգայ տեղի անուանի գերեզման յիսրայէլի. զշիրիմ եկելոցն ՛ի կողմանց ծովուն, եւ շինեսցեն շուրջ զափամբք ձորոյն եւ թաղեսցեն անդ զգովգ, եւ զա(մենայ)ն ժողովս ն(ո)ր(ա)։ եւ կոչեսցի գե́հ գերեզման գովգայ։
¹³եւ թաղեսցեն զն(ո)ս(ա) տուն ի(սրայէ)լի, զի սրբեսցի երկիրն։ զեւթն ամիս

¹⁴թաղեսցեն զն(ո)ս(ա) ա(մենայ)ն ժողովուրդք երկրին։ եւ եղիցի ն(ո)ց(ա) անուանի օրն յորում փառաւորեցայց՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։
¹⁵Եւ ա́րս նմին իրի գումարեսցեն երթալ շրջել ընդ երկիրն, եւ թաղե́լ զմնացորդս ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրին. եւ սրբել զնա յետ եւթն ամսոյ։
¹⁶Եւ խնդրեսցէ ա(մենայ)ն որ անցանիցէ ընդ երկիրն. եւ յորժամ տեսանիցէ ոսկր մարդոյ՝ շինեսցէ առ նովաւ նշանակ ինչ, մինչեւ թաղեսցեն զայն որք թաղենն ՛ի գեհ ՛ի գերեզմանին գովգայ.
¹⁷զի եւ անուն քաղաքին գերեզման կոչեսցի. եւ սրբեսցի երկիրն։

¹⁸Եւ դու որդի մարդոյ՝ ա́յսպէս ասեէ տ(է)ր տ(է)ր. ասա́ դու ցա(մենայ)ն հաւս թռչունս, եւ ցա(մենայ)ն գազանս դաշտի. ժողովեցարո́ւք եւ եկա́յք, ժողովեցարո́ւք յա(մենայ)ն կողմանց երկրի ՛ի զենումն իմ զոր ես զենի ձեզ՝ զենումն մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանցն ի(սրայէ)լի. կերէ́ք միս եւ արբէ́ք արիւն.
¹⁹կերէք զմիս սկայից, եւ արբէ́ք զարիւն իշխանաց երկրին, զխոյս՝ եւ զզուարակս՝ զնոխազս։ զի զուրակք պարարեալք են ամենեքեան.
²⁰եւ կերիջիք ճարպ ցյագ, եւ արբջիք արիւն ցարբենալ ՛ի ղզենլեաց իմոց զոր զենի ձեզ.
²¹եւ յագեսջիք ՛ի սեղանոյ իմմէ. ՛ի հեծելոց, եւ յերիվարաց, եւ ՛ի սկայից, եւ յա(մենայ)ն արանց պատերազմողաց՝ ասեէ տ(է)ր տ(է)ր։

²²Եւ տաց զփառս իմ ՛ի ձեզ. եւ տեսցեն ա(մենայ)ն ազգք զդատաստանն իմ զոր արարի, եւ զձեռն իմ զոր ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
²³եւ ծանիցեն տունն ի(սրայէ)լի թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ն(ո)ց(ա), յօորէ յայնմանէ եւ առ յապայ։
²⁴Եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն ազգք, թէ վ(ա)ս(ն) մեղաց իւրեանց գերեցան տունն ի(սրայէ)լի. փոխանակ զի անարգեցին զիս, դարձուցի զերեսս իմ ՛ի նոցանէ, եւ մատնեցի զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց. եւ անկան ամենեքեան ՛ի սուր.
²⁵վ(ա)ս(ն) պղծութե(ան) ն(ո)ց(ա)՝ եւ անօրէնութե(ան)ց՝ արարի ն(ո)ց(ա) զայն. եւ դարձան երեսք իմ ՛ի նոցանէ։

²⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ա́րդ դարձուցից զգերութի(ւն)ն յակովբայ, եւ ողորմեցայց տանն ի(սրայէ)լի, եւ նախանձեցայց վ(ա)ս(ն) անուան իմոյ ս(ր)բ(ո)յ։
²⁷եւ ընկալցին զանարգանս իւրեանց եւ զանիրաւու(թ)ի(ւն)ս զոր անիրաւեցան։ ՛ի բնակեցուցանել զն(ո)ս(ա) յերկրին իւրեանց խաղաղու(թեամ)բ. եւ ո́չոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ՝
²⁸՛ի դարձուցանել ինձ զն(ո)ս(ա) յազգաց, եւ ժողովել զն(ո)ս(ա) ՛ի գաւառաց հեթանոսաց։ Եւ ս(ուր)բ եղէ́ց ՛ի ն(ո)ս(ա) առաջի ազգաց.
²⁹եւ ծանիցեն թէ ես եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ նոցա, յերեւել ինձ ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ ազգաց։ եւ ժողովեցից զն(ո)ս(ա) յերկրին իւրեանց, եւ ո́չ եւս թողից ՛ի նոցանէ ուրեք.

³⁰եւ ո́չ եւս դարձուցից զերեսս իմ ՛ի նոցանէ. փոխանակ հեղլոյ զսրտմտութի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) տանն ի(սրայէ)լի. ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ եղեւ ՛ի քսաներորդի եւ ՛ի հինգերորդի ամի գերութե(ան) մերոյ, յամսեանն առաջնում որ օր մետասան էջր ամսոյն. ՛ի չորեքտասաներորդի ամի առնլոյ քաղաքին. յաւո́ւր յայնմիկ եղեւ ՛ի վերայ իմ ձեռն տ(եառ)ն։
²Եւ ա́ծ զիս ՛ի տեսլեան ա(ստուծո)յ յերկիրն ի(սրայէ)լի, եւ եդ զիս ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին միոյ բարձու յոյժ։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) իբրեւ զշինուած քաղաքի դէ́մ յանդիման.
³եւ տարաւ զիս ՛ի ներքս։ Եւ ահա ա́յր մի, եւ տեսիլ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զտեսիլ փայլուն պղնձոյ. եւ ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա) էր լա́ր շինողաց, եւ ձո́ղ չափոյ. եւ ինքն կա́յր ՛ի վերայ դրանն։

⁴Եւ ասէ ցիս այրն. տեսե́ր որդի մարդոյ. արդ՝ հայեա́ց աչօք քովք, եւ լո́ւր ակընջօք քովք, եւ հաստատեա́ ՛ի մտի քում զա(մենայ)ն զոր ես ցուցից քեզ։ զի վ(ա)ս(ն) ցուցանելո́յ քեզ եկի այսր. եւ ցուցցե́ս զա(մենայ)ն զոր դո́ւդգ տեսանես՝ տանն ի(սրայէ)լի։
⁵Եւ ահա շուրջ զտաճարաւն փողոցս. եւ ՛ի ձեռին առն՝ ձո́ղ չափոյ ՛ի վե́ց կանգնոյ եւ թզաւ։ եւ չափեաց զլայնու(թ)ի(ւն) պարսպացն հաւասար ձողոյն, եւ զբարձրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) հաւասար ձողոյն։

⁶Եւ եմո́ւտ ընդ դուռնն որ հայէր ըւնդ արեւելս՝ զե́ւթն աստիճանօք. եւ չափեաց զկոզակսն վեց վեց զկամարօք դրանն հաւասար ձողոյն. եւ զերկայնութի(ւն) կոզակին հաւասար ձողոյն, եւ զլայնու(թ)ի(ւն) նորին հաւասար ձողոյն։ եւ կամարս ՛ի մէջ կոզակացն ՛ի վեց կանգնոյ։
⁷եւ կոզակն երկրորդ հաւասա́ր ձոիղոյն ՛ի լայնութի(ւն), եւ հաւասար ձողոյն յերկայնութի(ւն). եւ կամարն ՛ի հինգ կանգնոյ։
⁸Եւ կոզակն երրորդ հաւասար ձողոյն յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ հաւասար ձողոյն ՛ի լայնութի(ւն). եւ կամարք դրանն
⁹մերձ ՛ի կոնք դրանն յութ կանգնոյ. եւ կամարք յերկուց կանգնոց, եւ կամարք ներքին դրանն։

¹⁰եւ կոզակք դրանն՝ դէմ յանդիման միմեանց երե́ք աստի եւ երեք անտի. եւ չափ մի էր երեցուն. եւ չա́փ մի կամարացն՝ աստի եւ անտի։
¹¹Եւ չափեաց զլայնութի(ւն) մտից դրանն ՛ի տասն կանգնոյ, եւ զերկայնու(թ)ի(ւն) դրանն յերեքտասան կանգնոյ։
¹²եւ ՛ի մի կանգուն բովանդակեալ դէմ յանդիման կոզակացն՝ ՛ի մի կանգուն սահմանեալ յայս կոյս յայն կոյս. եւ կոզակքն աստի եւ անտի ՛ի վեց վեց կանգնոյ։
¹³Եւ չափեաց զդուռնն ՛ի պարսպէ կոզակին մինչեւ յո́րմ կոզակին, ՛ի լայնութի(ւն) քսան եւ հինգ կանգուն. եւ ա́յն էր դուռն ՛ի դրան վ(ե)ր(այ)։
¹⁴եւ զմիջոց կամարի դրանն, եւ զկոզակս նորին ՛ի վաթսուն կանգնոյ շուրջ զդրամբն. եւ զմիջոց սրահին արտաքնոյ,

¹⁵եւ զմիջոց կամարի դրանն ներքնոյ, ՛ի յիսուն կանգնոյ։
¹⁶եւ պատուհանք ծածուկ էին ՛ի կոզակսն, եւ ՛ի կամարսն ներքուստ դրան սրահին շո́ւրջ շրջանակաւ։ նոյնպէս եւ կամարացն, եւ պատուհանք շուրջ ներքոյ եւ արտաքոյ. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) կամարացն արմաւենիք աստի եւ անտի։ Եւ տարաւ զիս ՛ի ներքին սրահն.
¹⁷եւ ահա դահլիճք, եւ սի́ւնք շրջանակօք, շուրջ զսրահիւքն յօրինեալք. երեսուն դահլիճք ՛ի մէջ սեանցն շրջանակաց։
¹⁸եւ սիւնք դէմ յանդիման դրանցն ըստ երկայնու(թ)ե(ան) դրանցն,
¹⁹եւ սիւնք շրջանակաւ ՛ի ներքոյ։ Եւ չափեաց զլայնութի(ւն) սրահին ՛ի միջոցէ դրանն արտաքնոյ մինչեւ ցմնիջոց դրանն ներքնոյ որ հայէր ը(ստ) արեւելս. հարե́ւր կանգուն։

²⁰Եւ տարաւ ցիս ՛ի կողմն հիւսւսոյ, եւ ահա դուռն մի որ հայէր ըւնդ հիւսւսի սրահին արտաքնոյ. եւ չափեաց զնա յերկայնու(թ)ի(ւն) եւ ՛ի լայնութի(ւն).
²¹եւ կոզակս ն(ո)ր(ա) աստի եւ անտի, եւ զկամարն, եւ զկոնքն, եւ զարմաւենիս։ Եւ եղեւ ըստ չափոյ դրանն որ հայէր ըւնդ արեւելս, յիսուն կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ քսան եւ հինգ կանգուն ՛ի լայնութի(ւն)։
²²եւ պատուհանք ն(ո)ր(ա), եւ կամարք. եւ արմաւենիք ըստ դրանն որ հայէր ընդ արեւելս։ եւ ընդ եւթն սանդուխս ելանէին ՛ի նա. եւ էր կամարակապ ՛ի ներքոյ։
²³եւ դուռն ներքին սրահին հայէր ընդ դուռն հիւսւսոյ, ըստ օրինակի դրանն որ հայէր ը(ստ) արեւելս. եւ չափեաց զսրահն դրանէ ՛ի դուռն՝ հարեւր կանգուն։

²⁴Եւ տարաւ զիս ընդ կողմն հարաւոյ, եւ ահա դուռն մի որ հայէր ընդ հարաւ. եւ չափեաց զնա եւ զկոզակս ն(ո)ր(ա), եւ կոնքս, եւ զկամարս ըստ նմին չափոյ։
²⁵եւ պատուհանք նորա եւ կամարք շրջանակաւ, ըստ օրինակի պատուհանիցն եւ կամարացն առաջնոցն, յիսուն կանգուն յերկայնութի(ւն)՝ եւ քսան եւ հինգ կանգուն ՛ի լայնութի(ւն)։
²⁶եւ եւթն սանդուխք ՛ի նմա. եւ կամարք ՛ի ներքս, եւ արմաւենիք աստի եւ անտի ՛ի վ(ե)ր(այ) կոնքիցն։
²⁷եւ դուռն ներքոյ հանդէպ դրան սրահին՝ որ հայէր ընդ հարաւ։ Եւ չափեաց զսրահն դրանէ ՛ի դուռն ՛ի լայնութի(ւն)՝ հարեւր կանգուն ՛ի կողմն հարաւոյ։

²⁸Եւ տարաւ զիս ՛ի սրահն ներքին դրանն որ հայէր ըւնդ կողմն հարաւոյ. եւ չափեաց զդուռնն որ ընդ հարաւ ըստ նմին չափոյ։
²⁹եւ զկոզակսն, եւ զկամարս եւ զկոնքս նովին չափով. եւ պատուհանք նորա եւ կամարք շուրջ շրջանակաւ. յիսուն կանգուն յերկայնութի(ւն), եւ քսան եւ հինգ ՛ի լայնու(թ)ի(ւն)։
³⁰եւ շուրջ զնովաւ կամարք՝ յիսուն կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն) եւ քսան եւ հինգ ՛ի լայնութի(ւն)։
³¹եւ կամարք ՛ի յարտաքնում սրահին, եւ արմաւենի́ք ՛ի կամարսն. եւ եւթն սանդուխք ելանելիք նորա։
³²Եւ տարաւ զիս ՛ի դուռնն որ հայէր ընդ ճանապարհ արեւելից, եւ չափեաց զնա ըստ առաջին չափոյն.

³³զկոզակսն, եւ զկամարսն, եւ զկոնքսն՝ ըստ նմին չափոյ. եւ պատուհանք ՛ի նմա, եւ կամարք շուրջանակի. յիսուն կանգուն յերկայնութի(ւն), եւ քսան եւ հինգ ՛ի լայնութի(ւն)։
³⁴եւ կամարք ՛ի ներքումն սրահին, եւ արմաւենիք ՛ի վ(ե)ր(այ) կամարացն աստի եւ անտի, եւ եւթն սանդուխք ՛ի նմա։
³⁵Եւ տարաւ զիս ՛ի դուռնն որ ընդ հիւսւսի. եւ չափեաց ըստ նմին չափոյ,
³⁶զկոզակսն եւ զկամարսն եւ զկոնքս. եւ պատուհա́նք ՛ի նմա շուրջանակի, եւ կամարք յիսուն կանգուն յերկայնութի(ւն), եւ քսան եւ հինգ կանգուն ՛ի լայնութի(ւն)։
³⁷եւ կամարք արտաքոյ դրանն. եւ արմաւենիք կամարացն աստի եւ անտի, եւ ութ սանդուխտք ՛ի նմա։

³⁸եւ դահլիճք ն(ո)ր(ա)՝ եւ լայնու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ր(ա)՝ եւ կամարք նորա հանդէպ երկրորդ դրանն՝ ուր լուանային զողջակէզսն։
³⁹Եւ ՛ի կամարի դրանն երկու սեղանք յայսկոյս, եւ երկու սեղանք յա́յնկոյս. զի զենուցուն ՛ի նմա զողջակէզսն՝ եւ զվ(ա)ս(ն) մեղացն՝ եւ զվ(ա)ս(ն) անգիտու(թ)ե(ա)ն։
⁴⁰Եւ ը(ստ) հարաւակողմն խողուակի ողջակիզացն ՛ի մուտս դրանն որ հայէր ընդ հիւսւսի, երկու սեղանս որ հայէր ընդ արեւելս։ եւ ՛ի հարաւակողմ կուսէ երկրորդի դրանն՝ հանդէպ կամարաց դրանն երկու սեղանք։ Եւ ընդ արեւելս ութ սեղանք։
⁴¹չորք սեղանք յայսկոյս, եւ չորք սեղանք յայնկոյս, հանդէպ հարաւոյ դրանն։ եւ անդ զենուցուն զզոհսն եւ զողջակէզսն, յանդիման ութից սեղանոց ողջակիզացն։

⁴²Եւ չորք սեղանք ողջակիզացն քարեղէնք կոփածոյք. կանգնա́ւ եւ կիսով երկայնու(թ)ի(ւն), եւ կանգնաւ եւ կիսով ՛ի լայնու(թ)ի(ւն), եւ կանգնաւ եւ կիսով ՛ի բարձրութի(ւն). զի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) դիցեն զգործիսն՝ որով զենուցուն անդ զողջակէզսն եւ զզոհսն։
⁴³Եւ ծնօտս ուղկեանս քանդակագործս ունիցին ՛ի ներքուստ շուրջանակի։ եւ ՛ի վերայ սեղանոյն յա́րկ առ ՛ի ծածկել յանձրեւոյ եւ յերաշտութ(են)է։
⁴⁴Եւ տարաւ զիս ՛ի սրահին ներքին. եւ ահա երկու պատշգամք ՛ի ներքոյ սրահին, մի ընդ հարաւո́յ դրանն որ հայէր ընդ հիւսւսի, եւ հանէր ընդ հարաւ. եւ մի ընդ հիւսւսոյ դրանն որ հայէր ընդ հարաւ, եւ հանէր ընդ հիւսւսի։

⁴⁵Եւ ասէ ցիս՝ ա́յս պատշգամ, որ հայի ընդ կողմանս հարաւոյ՝ քահանայիցն եղիցի որ պահեն զպահպանու(թ)ի(ւն)ս տանն։
⁴⁶Եւ պատշգամն որ հայի ընդ հիւսւսի՝ քահանյիցն եղիցի որ պահեն զպահպանութի(ւն) սեղանոյն. նոքա են որդիք սադովկայ՝ որ մերձենան ՛ի ղեւտացւոց անտի պաշտել զտ(է)ր։
⁴⁷Եւ չափեաց զսրահն յերկայնու(թ)ի(ւն) հարեւր կանգուն, եւ ՛ի լայնու(թ)ի(ւն)Ի հարեւր կանգուն, զչորեսին կողմանս ն(ո)ր(ա), եւ ՛ի սեղան՝ յանդիման տաճարին։

⁴⁸Եւ տարաւ զիս ՛ի կո́նք տաճարին, եւ չափեաց զլայնու(թ)ի(ւն) կոնքին, ՛ի միոջէ կողմանէ հինգ կանգուն, եւ ՛ի միւսմէ կողմանէ հինգ կանգուն, եւ զլայնու(թ)ի(ւն) մտին՝ չորեքտասան կանգուն. եւ զխոյակս ուսոց դրան կոնքին յա́յսկոյս յայնկոյս՝ երիս երիս կանգունս։
⁴⁹եւ զբարձրու(թ)ի(ւն) կոնքին քսա́ն կանգուն. եւ զլայնու(թ)ի(ւն)Ի նորին՝ մետասան կանգուն. եւ ընդ տասն աշտիճան ելանէին ՛ի նա։ եւ սիւնք երկո́ւ էին աստի եւ անտի։

¹Եւ տարա́ւ զիս ՛ի տաճարն զորոյ չափեաց զկամարն, վեց կանգուն զլայնու(թ)ի(ւն) ՛ի միոջէ կողմանէ. եւ վեց կանգուն զերկայնութի(ւն) կամարին ՛ի միւսմէ կողմանէ։։
²եւ զլայնու(թ)ի(ւն)Ի դրանն տասն կանգուն. եւ զխոյակս կոճոց դրանն յայսկոյս յայնկոյս հինգհինգ կանգուն. եւ չափեաց զերկայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) քառասուն կանգուն, եւ զլայնու(թ)ի(ւն)սն քսան կանգուն։
³Եւ եմուտ ՛ի ներքին սրահն՝ եւ չաֆփեաց զլայնութի(ւն) մտին երկուս կանգունս, եւ զմուտսն վեց կանգուն, եւ զխոյակս կոճոց մտիցն յայսկոյս յայնկոյս հինգ հինգ կանգուն։

⁴եւ չափեաց զերկայնութի(ւն) դրանն՝ քառասուն կանգուն, եւ զլայնու(թ)ի(ւն)ն քսան կանգուն՝ առաջի տաճարին. եւ ասէ ցիս, ա́յս է սրբու(թ)ի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ցն։
⁵Եւ չափեաց զորմ տաճարին ՛ի վեց կանգնոյ. եւ զլայնութի(ւն) կողման տանն, ՛ի չորից կանգնոց շուրջ շրջանակաւ.
⁶եւ ՛ի կողմանէ ՛ի կողմ երեսուն եւ երիս կանգունս կրկին։ եւ անջրպետ ՛ի մէջ որմոց տաճարին շուրջանակի շուրջ զկողմամբքն. զի լինիցի ա́յնոցիկ որք անկանիցին զնոքօք հայել. եւ ամենեւին մի́ մերձենայցեն յորմ տաճարին։

⁷Եւ զլայնութի(ւն) կողմանց վերին դրանն, ըստ առանցից կողմանց յորմոցն առ ՛ի վերին կողմն շուրջ զտամբն. զի ընդ արձակու(թ)ի(ւն) լինիցի տանն ՛ի վերուստ եւ ՛ի ներքուստ, որոց ելանիցենն ՛ի վերնայարկացն, եւ ՛ի միջնայարկացն յերրո́րդ յարկսն։
⁸Եւ ձեղուան տանն բարձրու(թ)ի(ւն) շուրջ շրջանակաւ զանջրպետօք կողմանցն, հաւասար ձողոյն ՛ի վէեց կանգնոյ անջրպետ մի։
⁹եւ լայնու(թ)ի(ւն) որմոյ արտաքին կողմանն ՛ի հինգ կանգնոյ. եւ առանցք ՛ի մէջ կողմանց տանն.
¹⁰եւ ՛ի մէջ պատշգամացն ՛ի լայնութի(ւն) քսան կանգուն, եւ շրջանակաւ շրջանակք տանն։

¹¹Եւ դուրք պատշգամացն յառանցս՝ դրան միոյ ընդ հիւսւսի, եւ դուռն մի որ ընդ հարաւ. եւ լայնու(թ)ի(ւն) տեղւոյն ընդարձակու(թ)ե(ան) վ(ա)ս(ն) լուսոյ առանցիցն, հինգ կանգուն ՛ի լայնութի(ւն) շուրջանակի։
¹²եւ անջրպետ ՛ի մէջ առանցիցն ՛ի ծովակողմ ճանապարհին, յերկայնութի(ւն) ութսուն կանգուն, եւ լայնութի(ւն) որմոյն անջրպետի հինգ կանգուն, եւ երկայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) իննսուն կանգուն։
¹³Եւ չափեաց առաջի տանն յերկայնու(թ)ի(ւն) հարեւր կանգուն. եւ խորշքն եւ անջրպեւտք եւ որմք ն(ո)ց(ա)՝ երկայնու(թ)ի(ւն) հարեւր կանգուն.
¹⁴եւ լայնու(թ)ի(ւն) առաջի տանն, եւ խորշքն յանդիման նորին՝ հարեւր կանգուն։

¹⁵Եւ չափեաց զերկայնութի(ւն) անհրպետին ընդդէմ խորշիցն ՛ի թիկանց տանն. եւ զխորշսն աստի եւ անտի հարեւր կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն)։ Եւ տաճարն արտաքին, եւ անկիւնքն, եւ կամարքն,
¹⁶եւ յարկքն, եւ պատուհանքն վանդակապատքն, լուսանցոյցք շուրջ զերեքումբք վ(ա)ս(ն) հայելոյ։ եւ տունն՝ եւ որ զնովաւ յարկքն առհասարակ շուրջ շրջանակաւ տախտակամա́ծ ՛ի յատակացն մինչեւ ՛ի պատուհանսն։ եւ պատուհանք բացեալք երեքկին առ ՛ի հայել.
¹⁷ո(ր)պ(էս) եւ ՛ի ներքոյ կողմանն մինչեւ յարտաքինն։ Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն տանն շուրջ շրջանակաւ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն տանն շուրջանակի ներքոյ եւ արտաքոյ,

¹⁸քերովբ քանդակեալ՝ եւ արմաւենիք. եւ արմաւենի մի ՛ի մէջ քերովբէիցն, եւ երկու քերովբէքն հանդէպ միմեանց։ միոյ քերովբէին
¹⁹դէմքն մարդոյ՝ ՛ի միոջէ́ կողմանէ արմաւենւոյն. եւ դէմք առիւծու՝ ՛ի միւսմէ կողմանէ արմաւենւոյն։ եւ ա́յսպէս քանդակեալ էր ա(մենայ)ն տաճարն շուերջանակի,
²⁰յատակաց մինչեւ ցյարկսն քերովբէք եւ արմաւենիք քանդակեալք։ եւ սրբութի(ւն)ն՝ եւ տաճարն՝ թռուցեալ
²¹եւ բացեալ չորեքկուսի։ Եւ դէմ հյանդիման սրբու(թ)ե(ան)ցն տեսիլ,

²²իբրեւ նմանու(թ)ի(ւն) փայտեղէն սեղանոյ՝ երեք կանգուն ՛ի բարձրու(թ)ի(ւն), եւ երկու կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ երկու կանգուն ՛ի լայնու(թ)ի(ւն)՝ եւ եղջեւրք ՛ի նմա. եւ յատա́կքն ն(ո)ր(ա) եւ որմք փայտեղէնք։ Եւ ասէ ցիս. ա́յս է սեղան երեսաց տ(եառ)ն։
²³Եւ երկու մուտք տաճարին, եւ երկու մուտք սրբու(թ)ե(ան)ցն. երկոցունց շրջանակաւ մտիցն՝
²⁴երկու մուտք միոյ, եւ երկու մուտք միւսոյ դրանն։
²⁵եւ քանդակագործք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) մտից տաճարին քերովբէք եւ արմաւենիք քանդակեալք ըստ քանդակի սրբու(թ)ե(ան)ցն։ եւ փֆայտակերտ ազնիւ դէմ յանդիման կամարին արտաքուստ կողմանէ։

²⁶եւ պատուհանք ծածուկք։ Եւ չափեաց յայսկոյս յայնկոյս զյա́րկս կամարին, եւ զկողմանս տանն խառնեալ ընդ միմեանս։

¹Եւ եհա́ն զիս ՛ի սրահն արտաքին ընդ արեւելս դէմ յանդիման դրանն հիւսւսոյ։ եւ տարաւ զիս ՛ի ներքս։ Եւ ահա պատշգամք հինգ առանցիւք եւ խորշիւք ընդ կո́ղմ հիւսւսոյ.
²հարեւր կանգուն յերկայնութի(ւն), եւ յիսուն կանգուն ՛ի լայնու(թ)ի(ւն).
³նկարեալք ըւստ օրինակի դրան սրահին ներքնոյ, եւ ըստ օրինակի շրջանակիւ սեանցն սրահին արտաքնոյ. դէ́մ ընդդէմ կարգեալ երեք սրահեա́ն։
⁴Եւ դէմ ընդդէմ պատյշգամացն գնացք ՛ի տասն կանգնոյ լայնու(թ)ի(ւն), եւ հարեւր կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն). եւ ներքսագոյն կողմ ճանապարհին կանգուն մի. եւ դրունք նոցա ընդ հիւսւսի

⁵Եւ գնացք ՛ի վերնատունսն նոյնպէս, զի խառնեալ էին սիւնքն շրջանակաւ ՛ի ներքուստ մինչեւ ՛ի վեր։ եւ անջրապետն նոյնպէս. եւ սիւնքն շրջանակօք, եւ անջրպետք եւ մոյթք.
⁶քանզի երեքսրահեանք էին. եւ սիւնք ո́չ գոյին իբրեւ զսիւնս պատշգամացն. վասն այնորիկ առանցք էին ՛ի ներքոյ կողմանէն։ եւ ՛ի միջնայարկացն ՛ի գետնոյ կողմանէ յիսուն։
⁷Եւ լոյս արտաքուստ, ո(ր)պ(էս) եւ պատշգամք սրահին արտաքնոյ որ հային դէմ յանդիման պատշգամացն՝ որ ընդ հիւսւսոյ՝ յերկայնութի(ւն) յիսուն կանգուն։
⁸քանզի երկայնու(թ)ի(ւն) պատշգամացն որ հայէին ՛ի սրահն արտաքին՝ է́ր ՛ի յիսուն կանգնոյ. եւ նոքա էին դէմ յանդիման միմեանց. ընդ ա(մենայ)ն հարեւր կանգուն։

⁹Եւ դրունք պատշգամացն որ ընդ մուտս արեւելից՝ վ(ա)ս(ն) մտանելոյ ընդ նոսա յարտաքին սրահին անտի.
¹⁰ըստ լուսամտին առաջի́ն գնացին որ ընդ կողմն հարաւոյ՝ դէմ յանդիման հարաւոյ, եւ ընդդէմ անջրպետացն, եւ հանդէպ խորշիցն։ Եւ պատշգամքն,
¹¹եւ գնացն հանդէպ նոցուն ըստ չափոյ պատշգամացն ճանապարհին՝ որ ընդ հիւսւսի. եւ ըստ երկայնութե(ան) ն(ո)ց(ա)՝ եւ ըստ լայնու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա)՝ եւ ըստ ելից ն(ո)ց(ա). եւ ըստ շրջանակաց նոցին, եւ ըստ լուսանցուցաց։
¹²եւ ըստ մտից պատշգամացն՝ որ ընդ հիւսւս, եւ ըստ մտից պատշգամացն որ ընդ հարաւ։ եւ ըստ մտից առաջին գնացիցն առ ՛ի զլոյսն տալոյ անջրպետու(թ)ե(ան) ձողոյն, եւ հանդէպ արեւելից գնա́լ ընդ ն(ո)ս(ա)։

¹³Եւ ասէ ցիս. պատշգամք որ են ընդ հիւսւսի, եւ պատշգամքդ որ են ընդ հարաւ՝ հանդէպ բացատանցն, դոքա են պատշգամք սրբու(թ)ե(ա)ն ուր ուտեն քահանայքն որդիքն սադովկայ մերձաւորք տանն զսրբութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ցն։ եւ ա́նդ դիցեն զսրբութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ցն, եւ զզոհսն, եւ զվ(ա)ս(ն) մեղացն, եւ զվ(ա)ս(ն) անգիտութե(ա)ն. քանզի սո́ւրբ է տեղին։
¹⁴եւ մի́ ոք մտցէ անդր. բա́ց ՛ի քահանայիցն։ Եւ ո́չ ելանիցեն ՛ի սրբու(թեն)է անտի ՛ի սրահն արտաքին. զի յա(մենայ)ն ժամանակի որ մերձենանն՝ սո́ւրբ կացցեն. եւ մի́ մատչիցին ՛ի պատմուճանս իւրեանց որով պաշտիցինն, զի սո́ւրբ է այն։ եւ զգեցցին ա́յլ հանդերձ յորժամ մերձենայցեն ՛ի ժողովուրդն։

¹⁵Եւ կատարեցաւ չափ տաճարին ներքնոյ։ Եւ եհան զիս ընդ ճանապարհ դրանն որ հայէր ընդ արեւելս. եւ չափեաց զձեւ տանն շուրջանակի ըստ յօրինուածոյ։
¹⁶եւ եկն եկաց առ հարաւային դրանն որ հայէր ընդ արեւելս, եւ չափեաց հինգ հարեւր չափով ձողոյն։ Եւ դարձաւ ՛ի կողմ հիւսւսոյ.
¹⁷եւ չափեաց հանդէպ հիւսւսոյ, հինգ հարեւր չափով ձողոյն։
¹⁸Եւ դարձաւ ՛ի ծովակողմն, եւ չափեաց հանդէպ ծովուն, հինգ հարեւր չափով ձողոյն։
¹⁹Եւ դարձաւ ՛ի կողմն հարաւոյ, եւ չափեաց հանդէպ հարաւոյ հինգ հարեւր չափով ձոիղոյն։

²⁰Եւ զփողոցս ն(ո)ր(ա) շուրջանակի ՛ի չորեսին կողմանսն նովին չափով։ եւ յօրինեաց զնա եւ զփողոցս ն(ո)ր(ա) շուրջանակի, ՛ի հինգ հարեւր կանգնոյ հանդէպ արեւելից, եւ ՛ի հինգ հարեւր կանգնոյ զլայնութի(ւն)ն անջրպետել ՛ի մէջ սրբու(թ)ե(ան)ցն, եւ ՛ի մէջ պարսպացն յորինուածոյ տաճարին։

¹Եւ ա́ծ զիս ՛ի դուռնն որ հայէր ընդ արեւելս, եւ եհա́ն զիս ընդ այն։
²Եեւ ահա փառքն ա(ստուծո)յ ի(սրայէ)լի գային ընդ ճանապարհն արեւելից, եւ ձայն բանակին իբրեւե զձայն կրկնելո́յ բազմաց. եւ երկիրն լուսաւորեցաւ ՛ի նմանու(թ)ի(ւն) լուսաւորաց ՛ի փառացն շուրհջանակի։
³եւ տեսիլն զոր տեսանէի, է́ր ըստ տեսլեանն զոր տեսի ՛ի ժամանակի իբրեւե մտանէի օծանել զքաղաքն։ Եւ տեսիլ կառացն զոր տեսի, է́ր ըստ տեսլեանն զոր տեսանէի ՛ի վ(ե)ր(այ) քովբար գետոյ. եւ անկայ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց։
⁴եւ փֆառքն տ(եառ)ն մտին ՛ի տաճարն ընդ ճանապարհ դրանն՝ որ հայէ́ր ընդ արեւելս։

⁵Եւ համբա́րձ զիս հոգին, եւ տարաւ զիս ՛ի սրահն ներքին. եւ ահա լի́ եէր փառօք տ(եառ)ն տաճարն, եւ կայի անդ։
⁶եւ ահա ձայն ՛ի տաճարէ անտի որ խօսէր ընդիս։ Եւ այր մի կայր մօտ առ իս,
⁷եւ ասէ ցիս. որդի մարդոյ՝ տեսե՞ր զտեղի աթտոռոյ իմոյ, եւ զտեղի հետոց ոտից իմոց. որովք բնակեսցէ անուն իմ ՛ի մէջ տանն ի՝լի յաւիտեան։ եւ մի́ եւս պղծեսցեն տունն ի(սրայէ)լի զանուն իմ ս(ուր)բ, ինքեանք եւ առաջնորդք իւրեանց պոռնկութ(եամ)բ իւրեանց, եւ սպանութ(եամ)բ իշխանացն որ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։

⁸՛ի դնել ինձ զդրանդս իմ ՛ի մէջ դրանդեաց ն(ո)ց(ա), եւ զսեամս իմ առ սեամս նոցա։ Եւ արկին զպարիսպս նեղել ընդ իս եւ ընդ ն(ո)ս(ա). եւ պղծեցին զանուն իմ ս(ուր)բ անօրէնութ(եամ)բ իւրեանց զոր առնէին. եւ խորտակեցից զնոսա բարկու(թեամ)բ իմով եւ սպանմամբ։
⁹Գգոնեայ արդ մերժեսցեն զպոռնկու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց, եւ զսպանու(թ)ի(ւն)ս իշխանաց ն(ո)ց(ա) յինէն. եւ բնակեցայց ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) յաւիտեան։
¹⁰Եւ դու որդի մարդոյ՝ ցո́յց տանդ ի(սրայէ)լի զտաճարդ, եւ դադարեսցեն ՛ի մեղաց իւրեսնց, զտեսիլ դորաւ եւ զձեւ եւ զյօրինուած։

¹¹եւ նոքա ընկալցին զտանջանս իւրեանց վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)նի զոր արարին։ Եւ նկարեսցեն զտունդ եւ զպատրաստու(թ)ի(ւն)դ իւր, եւ զել եւ զմուտ դորա, եւ զկահ եւ զա(մենայ)ն հրամանս դորա. եւ զա(մենայ)ն օրէենս եւ զիրաւունս դորա ցուցցես ն(ո)ց(ա). եւ գրեսցես առաջի ն(ո)ց(ա). եւ պահեսցեն զա(մենայ)ն իրաւունս եւ զհրամանս իմ, եւ արասցեն զն(ո)ս(ա)։
¹²եւ նկարագիր տանն ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինն, եւ ա(մենայ)ն սահմանք ն(ո)ր(ա) շուրջանակի. սրբու(թ)ի(ւն) սրբութե(ան)ց են։ Ա́յս օրէն է տաճարին։
¹³եւ ա́յս չափ սեղանոյն. կանգուն մի ՛ի կանգնոց, եւ կանգուն մի եւ ուղուկ գոգա́ծ խորութե(ան) ն(ո)ր(ա). եւ կանգուն մի լայնութի(ւն). եւ պսակ շուրջ զծնօտիւք ն(ո)ր(ա) շուրջանակի թզա́ւ մի։ Եւ ա́յս բարձրութի(ւն) սեղանոյն

¹⁴՛ի խորու(թեն)է սկզբան փորուածոյն մինչեւ ՛ի մեծ քաւութի(ւն)ն, կանգունք երկուք ՛ի ներքուստ, եւ ՛ի լայնու(թ)ի(ւն) կանգուն մի. եւ փոքր քաւութ(են)էն մինչեւ ՛ի մեծ ՛ի մեծ քաւու(թ)ի(ւն)ն կանգունք չորք, եւ ՛ի լայնութի(ւն) կանգուն մի։
¹⁵եւ բունն ՛ի չորից կանգնոց. եւ ՛ի բնէն ՛ի վեր ցեղջեւրսն՝ կանգուն մի։
¹⁶եւ բունն յերկոտասան կանգնոյ, առ երկոտասան կանգուն ՛ի լայնութի(ւն), չորեքկուսի ՛ի չորեսին կողմանս իւր։
¹⁷Եւ քաւութի(ւն)ն չորեքտասան կանգուն յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ չորեքտասան կանգուն ՛ի լայնութի(ւն)Ի, հասարակ ՛ի չորեցունց կողմանց։ եւ ծնօտքն պատուածոյք շուրջանակի պատեալ զնովաւ ՛ի կէս կանգնոյ, եւ բոլորակն ն(ո)ր(ա) շուերջանակի կանգուն մի. եւ աշտիճանքն ն(ո)ր(ա) ընդ արեւելս։

¹⁸Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի մարդոյ՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. ա́յս հրամանք են սեղանոյն. յաւուր գործուածոյ իւրոյ մատուցանել ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ողջակէեզս, եւ հեղուլ առ նովաւ արիւն։
¹⁹Եւ տացես քահանայիցն ղեւտացւոց որք ՛ի զաւակէ սադովկայ մերձեսցին առ իս՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր պաշտել զիս, զուարակ մի յանգդւոյ վ(ա)ս(ն) մեղաց։
²⁰եւ առցեն յարենէ ն(ո)ր(ա), եւ դիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) չորեցունց եղջերաց սեղանոյն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) չորեցունց անկեանց քաւու(թ)ե(ա)ն. եւ շուրջ զյատակաւն, եւ ցանեսցեն՝ եւ քաւեսցեն։
²¹Եւ առցեն զզուարակն զվ(ա)ս(ն) մեղացն՝ եւ այրեսցի ՛ի զատեալ տեղւոջ տաճարին՝ արտաքոյ սրբութե(ան)ցն։

²²Եւ յաւուրն երկրորդի առցեն նոխազս երկուս յայծեաց անարատից վ(ա)ս(ն) մեղաց, եւ քաւեսցեն զսեղանն՝ ո(ր)պ(էս) քաւեցին զուարակաւն։
²³Եւ յետ վախճանելոյ զքաւութի(ւն)ն, մատուսցեն զուարակ յարջառոց անարատ՝ եւ խո́յ ՛ի հօտից անարատ։
²⁴եւ մատուսցին առաջի տ(եառ)ն, եւ ցանեսցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) քահանայքն աղ. եւ հանցեն զն(ո)ս(ա) յողջակէզս տ(եառ)ն։
²⁵Զեւթն օր արասցեն նոխազ մի վ(ա)ս(ն) մեղաց հանապազ, եւ զուարակ մի յարջառոց, եւ խոյ մի ՛ի հօտից անարատ արասցեն
²⁶զեւթտն օր, եւ քաւեսցեն զսեղանն՝ եւ սրբեսցեն զնա։ Եւ կատարեսցեն զձեռս իւրեանց։

²⁷եւ վախճանեսցեն զաւուրսն։ եւ եղիցի յօրէն ութերորդէ եւ անդր՝ արասցեն քահանայքն ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն զողջակէզս ձեր, եւ զվ(ա)ս(ն) փրկու(թ)ե(ան) ձերոյ, եւ ընկալայց զձեզ՝ ասէ տ(է)ր տ(է)ր։

¹Եւ դարձոյց զիս ընդ ճանապարհ արտաքին դրա́ն սրբութե(ան)ցն՝ որ հայէր յարեւելս. եւ այն էր փակեալ։
²Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. ա́յդ դուռն փակեալ կացցէ՝ եւ մի բացցի՝ եւ մի́ ոք անցցէ ընդ դա, զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի մտցէ ընդ դա. եւ եղիցի փակեալ։
³քանզի առաջնորդ իշխանն նա́ նստցի ՛ի դմա ուտել հաց առաջի տ(եառ)ն, ընդ ճանապարհ կամարի դրանն մտցէ, եւ ը(ստ) նո́յն ճանապարհ ելցէ։
⁴Եւ տարաւ զիս ընդ ճանապարհ դրանն որ ը(ստ) հիւսւսի յանդիման տաճարին. տեսանէի եւ ահա փառօք տ(եառ)ն լի́ էր տունն տ(եառ)ն. եւ անկա́յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իմոց։

⁵Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. որդի մարդոյ, դի́ր ՛ի սրտի քում, եւ տե́ս աչօք քովք, եւ լո́ւր ակընջօք քովք զա(մենայ)ն ինչ զոր ես ընդ քեզ խօսեցայց, ըստ ա(մենայ)ն հրամանաց տանդ տ(եառ)ն, եւ ըստ ա(մենայ)ն իրաւանց դորա. եւ կարգեսցես ՛ի սրտի քում զմուտ տանդ ըստ ա(մենայ)ն ելից դորա, եւ ըս(տ) ա(մենայ)ն սրբու(թ)ե(ան)ցն։
⁶Եւ ասասցես ցտունդ ի(սրայէ)լի տուն դառնացողաց. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. շա́տ լիցի ձեզ առ ա(մենայ)ն անօրէնու(թեամ)բք ձերովք տունդ ի(սրայէ)լի,

⁷մուծանել ձեզ զորդիս այլազգիս անթլփատս սրտիւ՝ եւ անթլփատս մարմնով՝ լինել ՛ի սրբուեթիս իմ եւ պղծել զնոսա, ՛ի մատուցանել ձեզ զհացդ իմ ճարպով եւ արեամբ, եւ անցանէք զուխտիւ իմով ա(մենայ)ն անօրէնու(թեամ)բք ձերովք։
⁸եւ ո́չ պահեցէք զպահպանու(թ)ի(ւն)ս սրբութե(ան)ց իմոց. եւ կարգեցէք զն(ո)ս(ա) պահել զպահպանութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան) սրբութե(ան)ց իմոց։
⁹Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ա(մենայ)ն որդի օտարածին անթլփատ սրտաիւ եւ անթլփատ մարմնով, մի́ մտցէ ՛ի սրբութի(ւն)ս իմ. յա(մենայ)ն որդւոց այլազգեացն որ իցեն ՛ի տանդ ի(սրայէ)լի։

¹⁰այլեւ ղեւտացիքն որք հեռացան յինէն ՛ի մոլորել ժողովրդեանն. որ մոլորեցան յինէն զհետ խորհրդոցն իւրեանց, եւ ընկալցին ըստ անօրէնութե(ան)ց իւրեանց։
¹¹Եւ եղիցին ՛ի սրբութի(ւն)ս իմ պաշտօնեայք բարապանք դրանց տանդ, եւ սպասաւորք տաճարիդ. ննքա զենուցուն զողջակէզղս եւ զզոհս ժողովրդեանն. եւ նոքա կացցեն առաջի ժողովրդեանն լինել նոցա ՛ի սպասաւորս.
¹²փոխանակ զի էին նոքա սպասաւորք առաջի կռոցն ն(ո)ց(ա). եւ եղեւ տանն ի(սրայէ)լի այն ՛ի տանջանս անիրաւութե(ան)։ Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ամբարձի զձեռն ի(ւրու)մ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. եւ ընկալցին ըստ անօրէնութե(ան) իւրեանց։

¹³եւ մի́ մերձեսցին առ իս քահանայանալ ինձ, եւ մի́ հպել յա(մենայ)ն որբու(թ)ի(ւն)ս որդւոցն ի(սրայէ)լի, եւ մի́ յա(մենայ)ն սրբութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ց իմոց. եւ ընկալցին զանարգանս իւրեանց մոլորութ(եամ)բն զոր մոլորեցան։
¹⁴եւ կարգեսցեն զն(ո)ս(ա) պահել զպահպանութի(ւն)ս տանն. յա(մենայ)ն ՛ի գործս ն(ո)ր(ա), եւ յա(մենայ)ն ինչ զոր գործեսցեն անդ։
¹⁵Եւ քահանայքն ղեւտացիք որդիք սադովկայ որք պահեցին զպահպանութի(ւն)ս սրբութե(ան)ց իմոց ՛ի մոլորել տանն ի(սրայէ)լի յինէն նոքա́ մերձեսցին առ իս պաշտել զիս. եւ կացցեն առաջի երեսաց իմոց մատուցծանել ինձ զոհս եւ ճարպ եւ արիւն՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

¹⁶նոքա մտցեն ՛ի սրբութի(ւն)ս իմ, եւ նոքա մերձեսցին ՛ի սեղան իմ պաշտել զիս. եւ պահեսցեն զպահպանութի(ւն)ս իմ։
¹⁷Եւ եղիցի ՛ի մտանելն ն(ո)ց(ա) ընդ դուռն սրահին ներքնոյ, զգեցցին զպատմուճանս կտաւիս. եւ մի́ զգենուցուն ասուիս ՛ի պաշտամանն իւրեանց, ՛ի դրանէ ներքին սրահին։
¹⁸Եւ խոյրս կտաւիս ունիցին ՛ի գլուխս իւրեանց, եւ անդրավարտիս կտաւիս յերանս իւրեանց, եւ ո́չ զգենուցուն բռնութի(ւն)։
¹⁹Եւ յելանելն իւրեանց յարտաքին սրահն առ ժողովուրդն, մերկասցին զպատմուճանս իւրեանց որով պաշտիցենն. եւ դիցեն զն(ո)ս(ա) ՛ի սենեակն սրբութե(ան)ց, եւ զգեցցին ա́յլ պատմուճանս. եւ մի́ սրբեսցեն զժողովուրդն պատմուճանօք իւրեանց։

²⁰Եւ զգլուխս իւրեանց մի́ գերծցեն, եւ զվարսս իւրեանց մի́ անօսրացուսցեն. ծածկելով ծածկեսցեն զգլուխս իւրեանց։
²¹Եւ գինի մի́ արբցեն ա(մենայ)ն քահանայքն ՛ի մտանե́լն իւրեանց ՛ի ներքին սրահն։
²²եւ զայրի, եւ զհանեալ մի́ առնուցուն իւրեանց ՛ի կանայս, այլ զկոյսս ՛ի զաւակէ տանն ի(սրայէ)լի. եւ այրի թէ իցէ ՛ի քահանայէ մնացեալ՝ առցեն։
²³Եւ զժողովուրդն իմ ուսուսցեն ընտրե́լ ՛ի մէջ սրբոյն եւ պղծոյն. եւ ՛ի մէջ անարատին եւ արատաւորին։
²⁴Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) դատաստանի արեան նոքա́ կացցեն քննել. զարդարու(թ)ի(ւն)ս իմ արդարացուսցեն, եւ զիրաւունս իմ իրաւացուսցեն. եւ զօրէնս իմ, եւ զհրամանս իմ յա(մենայ)ն տօնս պատմեսցեն, եւ զշաբաթս իմ սրբեսցե́ն։

²⁵Եւ ՛ի դի́ մարդոյ մի́ մտցեն պղծիլ. բայց թէ ՛ի հօր կամ ՛ի մօր՝ եւ յուստերս եւ ՛ի դստերս՝ եւս յեղբօր եւ ՛ի քեռ՝ որ առն չիցէ տուեալ՝ պղծեսցին։
²⁶եւ յետ սրբելոյն նորա՝ եւթն օր թուեսցէ իւր։
²⁷եւ յորում աւուր մտանիցէ ՛ի սրոբութի(ւն) սրահին ներքնոյ պաշտե́լ ՛ի սրբութե(ա)ն՝ մատուցանէ քաւու(թ)ի(ւն)՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
²⁸Եւ ո́չ եղիցի ն(ո)ց(ա) ժառանգութի(ւն), զի ես եմ ն(ո)ց(ա) ժառանգութի(ւն). եւ կալուածք մի́ տացին ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրայէ)լի, զաի ե́ս եմ ն(ո)ց(ա) ժառանգու(թ)ի(ւն)։
²⁹Եւ զզօհսն, եւ զվ(ա)ս(ն) մեղացն, եւ զվ(ա)ս(ն) անգիտութե(ա)ն՝ նոքա́ կերիցեն. եւ ա(մենայ)ն նուէրք ի(սրայէ)լի՝ ն(ո)ց(ա) լիցին։

³⁰պտուղ ա(մենայ)նի եւ անդրանիկք ամենեցուն, եւ երախայրիք յամենայն պտղոց ձերոց՝ քահանայի́ցն եղիցի։ Եւ զառաջին մուտ արդեանց ձերոց տաջի́ք քահանային՝ դնել օրհնութի(ւն) ՛ի վերայ տանց ձերոց։
³¹Զամենայն զմեռելոտի եւ զգազանաբեկ, ՛ի թռչնոց եւ յանասնոց, մի́ ուտիցեն քահանայիքմն։

¹Եւ ՛ի վիկակել ձեզ զերկիրն ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն), զատուսջի́ք պտուղ տ(եառ)ն սուրբ ՛ի յերկրէն. քսանեւհինգ հազար յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ տասն հազար ՛ի լայնու(թ)ի(ւն), նուիրեալ եղիցի յա(մենայ)ն սահմանս ն(ո)ր(ա) շուրջանակի։
²Եւ եղիցի յայնմանէ ՛ի սրբու(թ)ի(ւն)։ հինգ հարեւր առ հինգ հարեւր չորեքկուսի շուրջանակի. եւ յիսուն կանգուն բացծատացն շուրջանակի։
³եւ յայսմ չափոյ չափեսցի քսան եւ հինգ հազար յերկայնութի(ւն), եւ տասն հազա́ր ՛ի լայնութի(ւն)։ եւ ՛ի նմա́ եղիցի սրբութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ցն

⁴նուիրեալ յերկրէն. եւ եղիցի քահանայիցն որ պաշտիցեն ՛ի սրբու(թ)ե(ա)ն, եւ այնոցիկ որ մերձենան պաշտել զտ(է)ր։ Եւ եղիցի ն(ո)ց(ա) տեղի մի զատեալ ՛ի տուն սրբու(թ)ե(ան) իւրեանց,
⁵քսան եւ հինգ հազար յերկայնութի(ւն), եւ տասն հազար ՛ի լայնու(թ)ի(ւն)։ Եւ ղեւտացւոցն որ պաշտեն ՛ի տաճարին, եղիցի ՛ի կալուածս քաղաքի ՛ի բնակու(թ)ի(ւն).
⁶ըստ բնակութե(ան) քաղաքի տացես, հինգ հազար ՛ի լայնու(թ)ի(ւն), եւ քսան եւ հինգ հազար յերկայնու(թ)ի(ւն) ըստ երախտեաց սրբութե(ան)ցն. յա(մենայ)ն տանէն ի(սրայէ)լի եղիցի։

⁷Եւ առաջնորդին յայնմանէ եւ անտի յերախայրիս սրբոցն ՛ի նիստ քաղաքին յանդիման երախայւրեաց սրբու(թ)ե(ան)ցն, ընդդէմ բնակութե(ան) քաղաքին ընդ կողմ ծովու. եւ ՛ի ծովէն ընդ արեւելս. եւ երկայնու(թ)ի(ւն) ըստ միոյ վիճակաց ՛ի սահմանացն որ ընդ ծովակողմն, եւ լայնու(թ)ի(ւն) ըստ սահմանաց երկրին որ ընդ արեւելս։
⁸եւ եղիցի նմա ՛ի կալուածս ՛ի մէջ ի(սրայէ)լի։ Եւ ո́չ եւս բուռն լիցին իշխանք որդւոցն ի(սրայէ)լի ժողովրդեան իմում. եւ զերկիրն վիճակեալ ժառանգեսցեն տունն ի(սրայէ)լի ըստ ազգս իւրեանց։

⁹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. շա́տ լիցի ձեզ իշխանքդ ի(սրայէ)լի.արդ ՛ի բաց արարէք զապիրատութի(ւն)Ի եւ զչուառութի(ւն). իրաւունս եւ արդարութի́(ւն) արարէք. ՛ի բաց մերժեցէք զբռնու(թ)ի(ւն) ՛ի ժողովրդենէ իմմէ՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
¹⁰Կշիռք արդա́ր, եւ չափ արդա́ր, եւ կապիճ արդա́ր եղիցի չափոց ձերոց։
¹¹եւ կապիճ նո́յն լիցի տալոյ եւ առնլոյ. տասներորդն գրուի եղիցի կապիճ. եւ տասներորդ գրուի կապիճն, կշի́ռ ըստ գրուին, եւ ըստ արդուին եղիցի։
¹²եւ կշիռն քսան դանգ, եւ քսա́ն սիկղ, եւ քսան եւ հինգ սիկղ, եւ ՛ի քսան եւ ՛ի հինգ սկեղէ՝ եղիցիծ ձեզ մնաս մի։
¹³Եւ ա́յս պտուղ իցէ զոր զատանիցէք. զվեցերորդ չափոյն ՛ի գրուէ ցորենոյ, եւ զվեցծերորդ արդուի ՛ի քոռէ գարւոյ։

¹⁴Եւ հրաման ձիթոյ, քսէստ մի իւղոյ, տասներորդ սափորոյն. զի տասն քսէստն՝ է́ սափոր մի։
¹⁵Եւ ոչխար մի ՛ի տասն ոչխարէ, նուէրք յա(մենայ)ն ազգացն ի(սրայէ)լի, ՛ի զոհս եւ յողջակէզս քաւութե(ան) եւ փֆրկութե(ան) ձերոյ՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
¹⁶Եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրիդ՝ տացէ́ զերախայրիսն ցառաջնորդս ի(սրայէ)լի։
¹⁷եւ ՛ի ձեռն առաջնորդին եղիցին ողջակեզքն՝ եւ զօհքն՝ եւ սպանդքն, ՛ի տօնս եւ յամսագլուխս եւ ՛ի շաբաթս. եւ յա(մենայ)ն տօնս տանդ ի(սրայէ)լի նա մատուսցէ զվ(ա)ս(ն) մեղացն, եւ զզոհսն՝ եւ զողջակէզսն, եւ զվ(ա)ս(ն) փրկութե(ա)ն քաւե́լ զտունդ ի(սրայէ)լի։

¹⁸Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, յառպաջնում ամսեանն որ օր մի իցէ ամսոյն, առնուցո́ւք զուարակ մի յանգւոյ անարատ՝ քաւել զսրբութի(ւն)ն։
¹⁹եւ առցէ քահանայն յարենէ քաւու(թ)ե(ա)ն, եւ ցանեսցէ ՛ի վերայ սեմոց տանն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) չորեցունց անկեանց տաճարին, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմոց դրանն ներքին սրահին։
²⁰եւ ա́յսպէս արասցէ, որ օր եւթն իցէ ամսոյն, յա(մենայ)ն յանգէտս յանցանաւորէ եւ ՛ի տղայոց քաւել զտունն։
²¹Եւ յամսեանն առաջնում, որ օր չորեքտասան իցէ ամսոյն, եղիցի ձեզ տօնն պասէք, զեւթն օր բաղա́րջ կերիջիք։

²²եւ արասցէ առաջնորդն յաւուրն յայնմիկ վասն իւր՝ եւ վ(ա)ս(ն) տանն՝ եւ վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)ն ժողովրդեան երկրին, զուարակ մի յարջառոց վ(ա)ս(ն) մեղաց։
²³եւ զեւթն օր տօնին արասցեն ողջակէզս տ(եառ)ն, եւթն զուարակ՝ եւ եւթն խոյ. անարատ աւուր աւուր զեւթն օր. եւ վ(ա)ս(ն) մեղաց նոխազ մի յայծեաց աւուր աւուր։
²⁴եւ զոհ եւ նաշիհ գործեալ ըստ զուարակին, եւ հաց գործեալ ըս(տ) խոյին. եւ քսէստ մի եւղ ըստ հացին։
²⁵Եւ յամսեանն երրորդի որ օր հինգետասան իցէ ամսոյն արասցեն տօն ըս(տ) օրինակի եւթանց աւուրց. ո(ր)պ(էս) վ(ա)ս(ն) մեղացն՝ եւ վ(ա)ս(ն) ողջակիզացն. եւ ըստ նաշհւոյն՝ եւ ըստ ձիթոյն։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, դուռնն որ ՛ի ներքնում սրահին հայի ընդ արեւելս. եղիցի փակեալ զվե́ց աւուրսն արգոյս, եւ յաւուրն շաբաթու բացցի, եւ յաւուրն ամսագլխոցն բացցի։
²եւ մտցէ առաջնորդն ը(ստ) ճանապարհ կամարի դրանն արտաքնոյ, եւ կացցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմոց դրանն. եւ արասցեն վ(ա)ս(ն) նորա ողջակէեզս քահանայիքն. եւ զփրկու(թ)ե(ան)ցն վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա). եւ երկի́ր պագցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմոց դրանն՝ եւ ելցէ։ եւ դուռն մի́ փակեսցի մինչեւ ցերեկոյ։
³եւ երկի́ր պագանիցէ ժողովուրդ երկրին առաջի մտից դրանն յաւուր շաբաթուց՝ եւ յամսագլուխս՝ առաջի տ(եառ)ն։
⁴Եւ զողջակէզս զոր մատուցնէ տ(եառ)ն առաջնորդն յաւուր շաբաթուց, վե́ց որոջ անարատ՝ եւ խոյ մի անարատ։

⁵եւ մաննա եփեալ առ խոյն եւ առ որոջսն եւ զոհս եւ տուրս ըստ ձեռին ն(ո)ր(ա), եւ քսէստ իւղոյ ըւստ հացին։
⁶Եւ յաւուրն ամսամտից զուարակ մի՝ որդի պառակամօր՝ անարատ. եւ վեց որոջղքն եւ խոյն, անարա́տք եղիցին։
⁷եւ նաշիհ ըստ զուարակին, եւ նաշիհ եւ մաննա ըստ խոյին՝ եւ ըստ որոջացն. ո(ր)պ(էս) եւ պատրաստեցի ՛ի ձեռս իւր. եւ եւղ ըւստ նաշհւոյն։
⁸եւ ՛ի մտանել առաջնորդին՝ ըւնդ ճանապարհ կամարի դրա́նն մտցէ, եւ ընդ նոյն ճանապարհ դրա́նն ելցէ։

⁹Եւ յորժամ մտանիցէ ժողովուրդ երկրին առաջի տ(եառ)ն ՛ի տօնս. որ մտանիցէ ընդ ճանապարհ դրանն հիւսւսոյ երկի́ր պագանել ելցէ ըւնդ ճանապարհ դրանն հարաւոյ. եւ որ մտցէ ընդ ճանապարհ դրանն հարաւոյ, ելցէ ընդ ճանապարհ դրանն հիւսւսոյ. եւ մի́ դարձցի ընդ ճանապարհ դրանն ընդ որ եմուտ. այլ ուղորդ ընդ նո́յն ելցէ։
¹⁰եւ առաջնորդն ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա), ՛ի մտանելն ն(ո)ց(ա)՝ ընդ նոսին մտցէ, եւ ընդ ելանելն ն(ո)ց(ա)՝ ը(ստ) նոսին ելցէ։
¹¹Եւ ՛ի տօնս եւ ՛ի ժողովս՝ եղիցի մաննա եփֆեալ ըւստ զուարակին, եւ մաննա ըստ խոյին եւ ըս(տ) որոջացն, ո(ր)պ(էս) պատրաստեսցի ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) եւ քսէստ մի իւղոյ ըւստ հացին։

¹²Ապա թէ առնիցէ առաջնորդն զխոստովանու(թ)ե(ան) ողջակէզս, եւ զկամաւն փրկու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն. բացցէ իւր զդուռնն որ հայի ըւնդ արեւելս, եւ արասցէ զողջակէզս՝ եւ զվասն փրկու(թ)ե(ա)ն, ըստ օրինակին ո(ր)պ(էս) առնիցէ յաւուր շաբաթուցն. եւ ելցէ եւ փակեսցէ զդրունսն յե́տ ելանելոյն իւրոյ։
¹³Եւ բուծ մի տարեւոր անարատ արասցէ յողջակէզ տ(եառ)ն, հանապազօր այգո́ւն այգուն արասցէ զայն
¹⁴եւ մաննա ը(ստ) նմին այգո́ւն այգուն, զվեցերորդ մասն չափոյն. եւ երրորդ մասն քսէստի եւղ խառնեալ ՛ի նաշիհն. մաննա տ(եառ)ն՝ հրաման յաւիտենական։
¹⁵հանապազ մատուցանիցէ զգառնն եւ զմաննայն, եւ զեւղն արասցէ այգո́ւն այգուն ողջակէզ հանապազորդ։

¹⁶Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր. եւ եթէ տացէ առաջնորդն պարգեւ միում յորդւոց իւրոց ՛ի ժառանգութ(են)է իւրմէ. եղիցի այն որդւոց ն(ո)ր(ա) ՛ի կալուածս ժառանգութե(ան)։
¹⁷Եւ եթէ տացէ պարգեւ ՛ի ժառանգութ(են)է իւրմէ միում ՛ի ծառայից իւրոց, եղիցի նմա այն մինչեւ ցտարին թողու(թ)ե(ան), եւ ապա դարձցի անդրէն առ առաջնորդն։ բայց ժառանգութի(ւն) որդւոց ն(ո)ր(ա)՝ նոցին եղիցի։
¹⁸Եւ մի́ առցէ առաջնորդն ՛ի ժառանգու(թեն)է ժողովրդեանն իւրոյ բռնադատե́լ զն(ո)ս(ա). այլ յիւրմէ կալուածոց եւ յիւրմէ ժառանգութ(են)է ժառանգեցուսցէ որդւոց իւրոց. զի մի́ ցրուեսցի ժողովուրդ իմ ՛ի յիւրաքանչիւր բնակու(թեն)է։

¹⁹Եւ տարաւ զիս ընդ կանապարհ դրանն հարաւոյ. ՛ի պատշգամ սրբու(թ)ե(ան)ց քահանայիցն որ հայէր ը(ստ) հիւսւսի, եւ ահա անդ տեղի զատեալ։
²⁰եւ ասէ ցիս, ա́յս է տեղի յորում եփիցեն քահանայքն զվ(ա)ս(ն) անգիտու(թ)ե(ա)ն՝ եւ զվ(ա)ս(ն) մեղացն. ա́նդգ եփեսցեն եւ զմաննայն, ամենեւին մի́ ելանել ՛ի սրահն արտաքին սրբել զժողովուրդն։
²¹Եւ եհան զիս ՛ի սրահն արտաքին, եւ շրհջեցոյց զիս ը(ստ) չորս կողմանս սրահին. եւ ահա գաւիթ առ գաւիթս.
²²ընդ չորս կողմանս սրահին. Գաւիթին փոքու՝ քառասուն կանգուն երկայնու(թ)ի(ւն). եւ երեսուն կանգուն լայնութի(ւն). մի չափ էր չորեցունց։
²³եւ պատշգամք շուերջանակի զչորեքումբք. եւ խոհակերոցք շինեալք ՛ի ներքոյ պատշգամացն շուրջանակի։

²⁴Եւ ասէ ցիս, ա́յս տունք են խոհակերաց, ուեր հատուցանիցեն պաշտօնեայքն տանն զզենլիս ժողովրդեանն։

¹Եւ եմոյծ զիս առաջի դրան տաճարին, եւ ահա ելանէր ջուր ՛ի ներքոյ վարագուրաց տաճարին ը(նդ) արեւելս. զի երեսք տաճարին հայէին ընդ արեւելս. եւ ջուրն հոսէր յաջմէ կողմանէ տաճարին հիւսւսոյ՝ ՛ի սեղանն կոյս։
²Եւ եհան զիս ընդ ճանապարհ դրանն հիւսւսոյ, եւ շրջեցոյց զիս ընդ ճանապարհ դրանն արտաքնոյ առ դրամբն արտաքնով, որ հայէր ընդ արեւելս. եւ ահա ջուրն հոսէր յաջմէ կողմանէ։
³Եւ իբրեւ զելս առն դէմ յւանդիման, եւ չափ ՛ի ձեռին իւրում։ Եւ չափեաց հազա́ր, չափովն՝ եւ անց ընդ ջուրն յորդութե(ան)ց։

⁴եւ չափեաց հազա́ր, չափովն՝ եւ անց ընդ ջուրն, եւ հարկանէր ջուրն մինչեւ ցերանսն։ եւ չափեաց հազա́ր, չափովն՝ եւ անց ը(ստ) ջուրն. եւ հարկանէր ջուրն մինչեւ ցդօտին։
⁵եւ չափեաց հազա́ր, չափովն զուխսն՝ եւ ո́չ կարէր անցանել. զի յորդեաց ջուրն իբրեւ զցյորձանս հեղեղաց ը(ստ) որ ո́չ ոք անցանիցէ։
⁶Եւ ասէ ցիս, տե́ս որդի մարդոյ։ եւ դարձոյց զիս եւ տարաւ յափն գետոյն։
⁷եւ ՛ի շրջելն անդ իմում, եւ ահա յափն գետոյն ծառատունկ բազում յոյժ յա́յսկոյս յա́յնկոյս։
⁸Եւ ասէ ցիս. ջուրս այս որ ելանէ ՛ի կողմ գալիլեացւոց ը(ստ) արեւելս, եւ իջանէ յարաբիա, եւ գայ մինչեւ ցծով ՛ի ջուրց ելիցն, եւ բժշկեսցէ զջուրս։

⁹եւ եղիցի ա(մենայ)ն շունչ անասնոց թքելոց. յա(մենայ)նի յորոց վ(ե)ր(այ) եկեսցէ գետն՝ կենդանասցին։ Եւ եղիցի անդ ձուկն բազում յոյժ, զի հասեալ անդր ջրոյս այսորիկ՝ բժշկեսցէ. եւ կենդանասցին յորոց վ(ե)ր(այ) հասցէ գետն՝ եւ կեցցէ́։
¹⁰Եւ կացցեն ՛ի նմա որսորդք յենգադեայ մինչեւ ցենգադիս. ձգանք ուռկանաց առանձինն եղիցին. եւ ձկունք նորա իբրեւ զձկունս ծովուն մեծի, եւ բազմութի(ւն) բազում յոյժ։
¹¹յելս ն(ո)ր(ա)՝ եւ ՛ի դարձս նորին, եւ ՛ի համբառնալ նորին մի́ սրբեսցին. այլ յայլս մատնեսցին։

¹²Եւ առ գետովն ելցեն զափամբն յայսկոյս՝ ա(մենայ)ն ծա́ռ ուտելի, եւ մի́ հնասցի շուրջ զնովաւ, եւ մի́ պակասեսցի պտուղ ն(ո)ր(ա), եւ զդալարու(թ)ի(ւն) իւր յառաջագոյն արձակեսցէ. զի ջուրք նորա ՛ի սրբութե(ան)ց ելանիցեն. եւ եղիցի պտուղ ն(ո)ց(ա) ՛ի կերակուր, եւ ելք ն(ո)ց(ա) ՛ի բժշկութի(ւն)։
¹³Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ա́յս են սահմանք ժառանգութե(ան) երկրին, զոր ժառանգեցուցանիցեն երկոտասան ազգացն որդւոցն ի(սրայէ)լի յաւելուած վիճակաց։
¹⁴եւ ժառանգեսցեն զնա իւրաքանչիւրոք՝ ո(ր)պ(էս) եւ եղբայրն իւր, յոր ամբարձի զձեռն իմ տալ հարցն ն(ո)ց(ա). եւ անկցի երկիրն այն ձեզ ՛ի վիճակ ժառանգութե(ան)։

¹⁵Եւ ա́յս են սահմանք երկրին որ ընդ կողմ հիւսւսոյ։ ՛Ի ծովէն մեծէ, որ իջանէ եւ մեկնէ ՛ի մուտս եղղադայ
¹⁶եւ եմաթայ, եւ բերովթայ, սաբարսիմայ. ՛ի մէջ սահմանացն դամասկոսի, եւ ՛ի մէջ սահմանացն եմաթայ՝ բնակու(թ)ի(ւն)ք աւնանայ որ են ՛ի սահմանս աւրանացւոց։
¹⁷Ա́յս են սահամանք ՛ի ծովէ ՛ի հանդրուանէ աւնանայ՝ սահմանք դամասկոսի. եւ ՛ի կողմ հիւսւսոյ ըստ հիւսւսոյ, եւ սահմանն եմաթայ սահման հիւսւսոյ,
¹⁸դէմ յանդիման արեւելից ՛ի մէջ աւրանացւոցն եւ ՛ի մէջ դամասկոսի. ՛ի մէջ գաղաադացւոցն եւ ՛ի մէջ երկրին ի(սրայէ)լի, յորդանան մեկնէ ընդ ծովակողմ արեւելից ը(ստ) արմաւաստանն։ այս ընդ արեւելս,

¹⁹եւ ընդ հարա́ւ. եւ առ հարաւով ՛ի թեմանայ եւ յարմաւաստանէ՝ մինչեւ ՛ի ջուրն մարիբովթկադէս որ ձգի ՛ի ծովն մեծ։ Ա́յս բաժին հարաւային՝ եւ առ հարաւո́վ։
²⁰եւ սոյն բաժին ծովուն մեծի, որ որոշէ մինչեւ հանդէպ մտիցն եմաթայ, մինչե́ւ ՛ի մուտս նորին. ա́յս ինքն են ընդ ծովակողմն եմաթայ։
²¹Եւ բաժանեսջիք զերկիրն զայն ն(ո)ց(ա), եւ ազգացն ի(սրայէ)լի
²²արկջիք զնա ՛ի վիճակս. ձե́զ եւ եկացն, եւ պանդխտացն որ ՛ի միջի ձերում, որք ծնան որդիս ՛ի միջի ձերում. եւ եղիցին ձեզ իբրեւ այդրենածինք ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրայէ)լի. եղիցին ընդ ձեզ. կերիցեն ժառանգութ(եամ)բ ՛ի մէջ ազգացդ ի(սրայէ)լի։

²³Եւ եղիցին յազգ պանդխտաց ՛ի մէջ պանդխտաց՝ որ իցեն ՛ի ձեզ. ա́նդ տաջիք ն(ո)ց(ա) ժառանգութի(ւն)՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

¹Եւ ա́յս են սահմանք ցեղիցն. իսկզբանէ կողմանն հիւսւսոյ ըստ կողման զառիթափին, որ զատանէ ընդ մուտս էմաթու հանդրուանին աւնանու. սահման դամասկոսի առ հիւսւսով ըստ կողման բնակութե(ա)ն եմաթայ։ Եւ եղիցի ն(ո)ց(ա) արեւելակողմ մինչեւ ՛ի ծովակողմ՝ դանայ բաժին մի։
²Եւ ՛ի սահմանց անտի դանայ յարեւելակողմ մինչեւ ՛ի ծովակողմ՝ ասերայ բաժին մի։
³Եւ ՛ի սահմանաց ասերայ յարեւելից կուսէ մինչեւ ցծովակողմ՝ նեփթաղիմայ բաժին մի։
⁴Եւ ՛ի սահմանացն նեփթաղիմայ յարեւելից կուսէ մինչեւ ցծովակողմ՝ մանասէի բաժին մի։
⁵Եւ ՛ի սահմանացն մանասէի յարեւելից կուսէ մինչեւ ցծովակողմ՝ եփրեմի բաժին մի։

⁶Եւ ՛ի սահմանացն եփրեմի յարեւելից կուսէ մինչեւ ՛ի ծովակողմ՝ ռոբինի բաժին մի։
⁷Եւ ՛ի սահմանացն ռոբինի յարեւելից կուսէ մինչեւ ցծովակողմ՝ յուդայի բաժին մի։
⁸Եւ ՛ի սահմանացն յուդայի յարեւելից կողմանէ մինչեւ ցծովակողմ. եւ եղիցի պտուղ նուիրաց քսան եւ հինգ հազար յերկայնու(թ)ի(ւն), եւ տասնհազար ՛ի լայնութի(ւն). իբրեւ զմի ՛ի վիճակաց ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ցծովակողմն։ Եւ եղիցի ս(ուր)բ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա).
⁹պտուղ զոր նուիրիցեն տ(եառ)ն, յերկայնու(թ)ի(ւն) քսան եւ հինգ հազար կանգուն, եւ ՛ի լայնու(թ)ի(ւն) տասնհազար։

¹⁰Եղիցի պտուղ սրբու(թ)ե(ան)ց քահանայիցն. ընդ հարաւակողմ յերկայնու(թ)ի(ւն) քսան եւ հինգ հազար, եւ ընդ ծովակողմ ՛ի լայնութի(ւն) տա́սնհազար, եւ ընդ արեւելս ՛ի լայնութի(ւն) տասն հազար, եւ ընդ հիւսակողմ յերկայնու(թ)ի(ւն) քսան եւ հինգ հազար։ Եւ եղիցի սահման սրբու(թ)ե(ան)ցն ՛ի միջի ն(ո)ց(ա),
¹¹քահանայիցն սրբեցելոց որդւոցն սադովկայ, որք պահեն զպահպանութի(ւն)ս տանն տ(եառ)ն. որք ո́չ մոլորեցան ՛ի մոլորու(թ)ի(ւն) որդւոցն ի(սրայէ)լի՝ ո(ր)պ(էս) մոլորեցան ղեւտացիք։
¹²Եւ եղիցի ն(ո)ց(ա) պտուղ տուեալ ՛ի պտղոյ երկրին սրբութի(ւն) սրբու(թ)ե(ան)ցն, ՛ի սահմանաց ղեւտացւոցն։

¹³եւ ղեւտացւոցն որ զհետ սահմանաց քահանայիցն, եղիցի յերկայնութի(ւն) քսան եւ հինգ հազար՝ եւ ՛ի լայնու(թ)ի(ւն) տասնհազար։
¹⁴ո́չ վակառեսցի ՛ի ն(ո)ց(ա)նէն, եւ ո́չ չափեսցի, եւ ո́չ առցի առաջին արդեանց երկրին. զի սրբութի(ւն) տ(եառ)ն է։
¹⁵Բայց հոնգհազարն աւելո́րդ լայնութ(եամ)բ առ քսան եւ հինգ հազարին, պատուար արտաքոյ քաղաքին լիցին ՛ի բնակու(թ)ի(ւն) եւ յարձակավայրս նորին. եւ եղիցի քաղաքն ՛ի միջի ն(ո)ր(ա)։
¹⁶Եւ ա́յս է չափ նորա. ՛ի կողմանէ հիւսւսո́յ՝ չո́րք հազար եւ հինգ հարեւր. եւ ՛ի կողմանէ հարաւոյ՝ չորք հազար եւ հինգ հարեւր. եւ ՛ի կողմանէ արեւելից՝ չորքհազար եւ հինգ հարեւր. եւ ՛ի կողմանէ ծովուն՝ չորքհազար եւ հինգ հարեւր։

¹⁷Եւ եղիցի բացատ քաղաքին ընդ հիւսւսի՝ երկերիւր եւ յիսուն. եւ ընդ հարաւ՝ երկերիւր եւ հիսուն. եւ ընդ արեւելս՝ երկերիւր եւ յիսուն. եւ ընդ ծով՝ երկերիւր եւ յիսուն։
¹⁸Եւ աւելորդ երկայնու(թ)ե(ա)ն մերձ առ երախայրեօք սրբու(թ)ե(ան)ցն տասն հազար ընդ արեւելս, եւ տասն հազար ընդ ծով։ եւ եղիցին երախայրիք ՛ի սրբու(թ)ե(ա)ն. եւ եղիցին արդիւնք ն(ո)ր(ա) ՛ի հաց գործաւորի քաղաքին.
¹⁹եւ գործաւորք քաղաքին գործեսցեն զնա ա(մենայ)ն ցեղիցն ի(սրայէ)լի։
²⁰Եւ ա(մենայ)ն պտուղ քսան եւ հինգ հազար՝ առ քսան եւ հինգ հազար. չորեքկուսի զատանիջիք զպտուղ սրբութե(ա)ն ՛ի բնակու(թեն)է քաղաքին։

²¹եւ աւելորդ նորուն՝ գլխաւորի́ն եղիցի. եւ անտի ՛ի պտուղ սրբութե(ան), եւ ՛ի նիստ քաղաքին յանդիման նորին, քսան եւ հինգ հազար երկայնութի(ւն)՝ մինչեւ ՛ի սահմանս արեւելից կողմանն։ եւ ՛ի ծովակողմ դէմ յանդիման նմին, քսան եւ հինգ հազար մինչեւ ՛ի սահմանս ծովակողմանն մե́րձ առ վիճակ գլխաւորին։ եւ եղիցի պտուղ սրբութե(ան)ցն, եւ սրբու(թ)ի(ւն) տաճարին ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա)։
²²եւ ժառանգութի(ւն) ղեւտացւոցն։ Եւ ՛ի բնակութ(են)է քաղաքին, միջոցն գլխաւորացն եղիցի. եւ ՛ի մէջ սահմանացն յուդայ. եւ ՛ի մէջ սահմանացն բենիամինի՝ գլխաւորին եղիցի։
²³Եւ աւելորդ ցեղիցն՝ ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ցծովակողմ բենիամինի բաժին մի։

²⁴Եւ ՛ի սահմանացն բենիամինի՝ ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ՛ի ծովակողմ շմաւոնի բաժին մի։
²⁵Եւ ՛ի սահմանացն շմաւոնի ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ՛ի ծովակողմ իսաքարայ բաժին մի։
²⁶Եւ ՛ի սահմանացն իսաքարայ ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ՛ի ծովակողմ զաբուղոնի բաժին մի։
²⁷Եւ ՛ի սահմանացն զաբուղոնի ՛ի կողմանցն արեւելից մինչեւ ՛ի ծովակողմ գադայ բաժին մի։
²⁸Եւ ՛ի սահմանացն գադայ մինչեւ ցհարա́ւ եղիցի սահմանք ն(ո)ր(ա)՝ ՛ի թեմանայ եւ ՛ի ջրոցն ռաբովթկադէս՝ ժառանգու(թ)ի(ւն) մի մինչեւ ցծովն մեծ։
²⁹Ա́յս երկիր է զոր բաժանիցէք վիճակաւ ազգացն ի(սրայէ)լի. եւ ա́յս բաժինք ն(ո)ց(ա) ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

³⁰Եւ ա́յս ելամուտ քաղաքին. ընդ կողմ հիւսւսոյ չորքհազար եւ հինգ հարեւր չափովն։
³¹Եւ դրունք քաղաքին ըստ անուանց ազգացն ի(սրայէ)լի։ դրունք երեք ընդ կողմ հիւսւսոյ. դուռն մի ռոբինի, եւ դուռն մի յուդայ, եւ դուռն մի ղեւեայ։
³²Եւ ընդ կողմ արեւելից չորքհազարք՝ եւ հինգհարեւր չափովն։ եւ դրունք երեք. դուռն մի յովսեփայ, եւ դուռն մի բենիամինի, եւ դուռն մի դանայ։
³³Եւ ընդ կողմ հարաւոյ չորքհազարք՝ եւ հինգհարեւր չափովն, եւ դրունք երեք. դուռն մի շմաւոնի, եւ դուռն մի իսաքարայ, եւ դուռն մի զաբուղոնի։
³⁴Եւ ընդ կողմն ծովու չորքհազար՝ եւ հինգհարեւր չափովն. եւ դրունք երեք. դուռն մի գադայ, եւ դուռն մի ասերայ, եւ դուռն մի նեփթաղիմայ։

³⁵Շուրջ շրջանակաւ՝ ութուտասն հազար։ եւ անուն քաղաքին յորմէհետէ եղիցի անդ տ(է)ր տ(է)ր եղիցի անուն ն(ո)ր(ա)։