¹Առած բանի տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրայէ)լի ՛ի ձեռն հրեշտակի իւրոյ։
²սիրեցի́ զձեզ ասէ տ(է)ր։ ասացէք՝ ի՞ւ սիրեցեր զմեզ։ Ո՞չ եղբայր էր եսաւ յակոբու՝ ասէ տ(է)ր. եւ սիրեցի զյակոբ.
³եւ զեսաւ՝ ատեցի, եւ կարգեցի զսահմանս ն(ո)ր(ա) յապականու(թ)ի(ւն), եւ զժառանգութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ՛ի դաշտ անապատի։
⁴Զի թէ ասիցէ եդոմ, թէ ահա կործանեցաւ՝ դարձցո́ւք եւ շինեսցուք զքաղաքս աւերեալս. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. նոքա շինեսցեն, եւ ես կործանեցի́ց. եւ կոչեսցին նոքա սահմանք անօրէնութե(ան). եւ ժողովուրդ ընդ որում տացէ պատերազմ տ(է)ր մինչեւ ցյաւիտեան։
⁵եւ աչք ձեր տեսցեն. եւ դուք իսկ ասասջիք եթէ բարձրացա́ւ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) սահմանաց ի(սրայէ)լի։

⁶Որդի փառաւո́ր առնէ զհայր, եւ ծառայ երկնչի́ ՛ի տ(եառ)նէ իւրմէ. իսկարդ՝ եթէ հա́յր եմ ես՝ ո՞ւր է փառքն իմ. եւ եթէ տ(է)ր եմ, ո՞ւր է պատիւն իմ, ասէ տ(է)ր ամենակալ։ Դուք քահանայք որ բամբասէք զանուն իմ, եւ ասէք՝ ի՞ւ բամբասեցաք զանուն քո։
⁷զի մատուցանէք ՛ի սեղան իմ հա́ց պղծութե(ան). եւ ասացէք, ի՞ւ պղծեցաք զն(ո)ս(ա)։ յասելն ձեր թէ սեղան տ(եառ)ն արհամարհեալ է, եւ զորինչ դնի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
⁸Զի թէ մատուցանիցէք զկոյրն ՛ի պատարագ՝ չիցէ՞ չար. եւ եթէ մատուցանիցէք զկաղն կամ զհիւանդոտն՝ չիցէ՞ չար։ աղէ՝ մատո́ զնա իշխանին քում, թէ ընդունիցի՞ զքեզ, կամ թէ առնուցո՞ւ քեզ ակն, ասէ տ(է)ր ամենակալ։

⁹Եւ այժմ աղաչեցէ́ք զերեսս ա(ստուծո)յ ձերոյ՝ եւ հաշտեցուցէ́ք զնա. ՛ի ձեռաց ձեռոց եղեւ այդ։ եթէ առի՞ց ինչ ՛ի ձէնջ ակնառութ(եամ)բ, ասէ տ(է)ր ամենակալ։
¹⁰Զի եւ ձեզ դրունք փակեսցին, եւ մի́ մերձենայք ՛ի սեղան իմվայրապար։ զի ո́չ են կամք իմ ՛ի ձեզ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ. եւ զպատարագս ո́չ ընկալայց ՛ի ձեռաց ձերոց։
¹¹Զի յարեւելից մինչեւ ՛ի մուտս արեւու փառաւորեա́լ է անուն իմ ՛ի մէջ ազգաց. եւ յա(մենայ)ն տեղիս մատչին խունկք անուան իմոյ, եւ պատարագ ս(ուր)բ. զի մե́ծ է անուն իմ ՛ի հեթանոսս՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
¹²Եւ դուք պղծեցէք զնա՝ յասելն ձեր՝ թէ սեղան տ(եառ)ն պի́ղծ է, եւ կերակուրն որ դնի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)՝ արհամարհեալ է.

¹³եւ ասէիք թէ այն յաշխատութ(են)է́ է։ եւ փչեցի́ց զայն արտաքս՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։ Եւ եթէ մատուցանիցէք ինձ յափշտակեալն՝ եւ զկաղն՝ եւ զվտիտս պատարագ, եթէ ընկալա՞յց զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռաց ձերոց՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
¹⁴Անիծեա́լ լիցի մարդն որ կարօղ իցէ, եւ կայցէ ՛ի խաշին ն(ո)ր(ա) ո́րձ. եւ ուխտ իւր յանձին իւրում. եւ մատուցանիցէ տ(եառ)ն զարատաւորն. զի թագաւոր յաղթօղ եմ ես՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ. եւ անուն իմ երեւելի́ ՛ի մէջ ազգաց։

¹Եւ արդ՝ ա́յս պատուէր է իմ առ ձեզ քահանայքդ։
²եթէ ո́չ լսիցէք՝ եւ ո́չ դնիցէք ՛ի սրտի ձերում, տալ փառս անուան իմում՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ. առաքեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր անէծս, եւ անիծի́ց զօրհնու(թ)ի(ւն)ս ձեր՝ եւ նզովեցից զնա, եւ ցրուեցից զօրհնութի(ւն)ս ձեր. եւ մի́ եղիցի ՛ի միջի ձերում. զի դուք ո́չ եդիք ՛ի սրտի ձերում։
³Ահաւասիկ ես որոշեցից ձեզ թե́կն, եւ ցանեցից զապաւառն ընդ երեսս ձեր, զապաւառն տօնից ձերոց, եւ բարձից զձեզ նովաւ։
⁴եւ ծանիջիք՝ եթէ ե́ս առաքեցի առ ձեզ զպատուէրդ զայդ՝ լինել ուխտի իմոյ առ ղեւտացիսն, ասէ տ(է)ր ամենակալ։
⁵Ուխտն իմ որ ընդ նմա՝ կենա́ց եւ խաղաղութե(ան). ե́ս ետու նմա երկեւղ՝ երկնչել յինէն, եւ յերեսաց անուան իմոյ խորշել։

⁶օրէնք ճշմարտու(թ)ե(ան) էին ՛ի բերան ն(ո)ր(ա), եւ անօրէնութի(ւն) ո́չ գտաւ ՛ի շրթունս ն(ո)ր(ա). խաղաղութ(եամ)բ եւ ուղղութ(եամ)բ գնաց ընդիս. եւ զբազումս դարձոյց յանիրաւութ(են)է։
⁷Զի շրթունք քահանային զգուշասցին գիտու(թ)ե(ան). եւ օրէնս խնդրեսցեն ՛ի բերանոյ ն(ո)ր(ա). զի հրեշտա́կ տ(եառ)ն ամենակալի է։
⁸Իսկ դուք խոտորեցարուք ՛ի ճանապարհէ. եւ տկարացուցէք զբազումս օրինօքն. եւ ապականեցէք զուխտն ղեւեայ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
⁹եւ ես ետու զձեզ արհամարհեալս եւ լքեալս ընդ ա(մենայ)ն ազգս, փոխանակ զի ո́չ պահեցէք զճանապարհս իմ. այլ ա́կն առնուիք օրինօքն։

¹⁰Ոչ ապաքէն մի՞ հայր է ամենեցուն ձեր. ո՞չ մի ա(ստուա)ծ հաստատեաց զձեզ։ զի՞ է զի թողէք իւրաքանչիւր զեղբայր իւր, պղծել զուխտ հարցն ձերոց։
¹¹Լքա́ւ յուդայ, գարշելիք գործեցան յի(սրայէ)լի եւ յ (թ)ե(ան)մ. զի պղծեաց յուդայ զսրբու(թ)ի(ւն)ս տ(եառ)ն ՛ի ձեռաց այնոցիկ զոր սիրեացն. եւ հարա́ւ յաստուածս օտարս
¹²Սատակեսցէ́ տ(է)ր զմարդն որ առնիցէ զայն մինչեւ նկո́ւն լիցի ՛ի հարկացն յակոբայ. եւ ՛ի մատուցանելեացն պատարագաց տ(եառ)ն ամենակալի։
¹³Եթէ արժա՞ն ինչ իցէ միւսանգամ հայե́լ ՛ի պատարագս ձեր, կամ առնուլ ընդունելութի(ւն) ՛ի ձեռաց ձերոց։
¹⁴Եւ ասացէք՝ բա́յ ընդէ՞ր։ զի տ(է)ր ե́դ ուխտ ՛ի մէջ քո, եւ ՛ի մէջ կնոջ մանկութե(ան) քոյ զոր թողերն. եւ նա էր ամուսին եւ կին ուխտի քոյ։

¹⁵եւ ո́չ այլոք արար եւ հատո́ր ոգւոյ նորա է։ եւ ասացէք՝ թէ զի՞նչ այլինչ խնդրէ ա(ստուա)ծ՝ եթէ ո́չ զաւակ։ Զգուշացարո́ւք յոգիս ձեր, եւ զկին մանկութե(ան) քոյ մի́ թողուր.
¹⁶բայց եթէ առ ատել արձակեսցես՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի։ ծածկեսցէ ամպարշտութի(ւն) զխորհուրդս քո՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ. զգո́յշ լերուք յոգիս ձեր, եւ մի́ թողուցուք։
¹⁷Որ բարկացուցանէք զա(ստուա)ծ բանիւք ձերովք, եւ ասէք ի՞ւ բարկացուցաք զնա։ յասելն ձեր թէ ա(մենայ)ն որ զչար գործէ՝ բարւո́ք թուի առաջի տ(եառ)ն, եւ ընդ ա́յն իսկ հաճեցաւ նա. եւ ո՞ւր է ա(ստուա)ծ արդարութե(ան)։

¹Ահա ես առաքեմ զհրեշտա́կ իմ, եւ տեսցէ զճանապարհս իմ առաջի իմ. եւ յանկարծակի́ եկեսցէ ՛ի տաճար իւր տ(է)րն զոր դուք խնդրէք, եւ հրեշտակն ուխտի զոր դուք կամիք։ Ահաւադիկ գա́յ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
²եւ ո՞վ ժուժկալեսցէ աւուր մտի ն(ո)ր(ա), եւ կամ ո՞ հանդարտեսցէ յայտնութե(ան) ն(ո)ր(ա)։ զի նա մտցէ իբրեւ զբո́ց հալոցի, եւ իբրեւ զաճառ լուալեաց։
³Եւ նստցի սրբել եւ ձուլել իբրեւ զարծաթ եւ իբրեւ զոսկի. եւ սրբեսցէ զորդիս ղեւեայ. եւ հալեսցէ զն(ո)ս(ա) իբրեւ զոսկի եւ իբրեւ զարծաթ. եւ եղիցի տ(եառ)ն մատուցանել զպատարագս արդարու(թեամ)բ։

⁴Եւ հաճո́յ եղիցի տ(եառ)ն պատարագն յուդայ եւ ե(րուսաղէ)մի. ո(ր)պ(էս) յաւուրսն յաւիտենից, եւ ո(ր)պ(էս) յամսն առաջինս։
⁵Եւ հասի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր դատաստանաւ. եւ եղէց վկայ արա́գ ՛ի վ(ե)ր(այ) կախարդաց եւ կանանց շնացելոց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) այնոցիկ ոյք երդնուցուն յանուն իմ ստու(թեամ)բ. եւ որոց հատանիցեն զվարձս վարձկանի, եւ որ յաղթահարեն զայրիս՝ եւ կռփեն զորբս, եւ խոտորիցեն զիրաւունս պանդխտին. եւ որ ո́չ երկնչիցին յինէն՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
⁶Զի ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, եւ ո́չ փոխիմ. եւ դուք որդիք յակոբու՝

⁷ո́չ կացէք ՛ի բաց ՛ի մեղաց հարցն ձերոց. խուսափեցէք յօրինաց իմոց, եւ ո́չ պահեցէք զն(ո)ս(ա)։ Դարձարուք առիս՝ եւ ես դառնամ առ ձեզ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։ եւ ասացէք՝ ի՞ւ դարձցուք։
⁸Իցէ՞ թէ խաբիցէ մարդ զա(ստուա)ծ. զի դուք խաբեցէք զիս, եւ ասացէք՝ ի́ւ խաբեցաք զքեզ։ Զի տասանորդք եւ պտուղք առ ձե́զ են։
⁹եւ շարակնելով շարակնէք՝ եւ խաբէք զիս։
¹⁰Տարին կատարեցաւ, եւ զարդիւնս ա(մենայ)ն ՛ի շտեմարանս ձեր ժողովեցէք. եւ եղիցի յափշտակու(թ)ի(ւն) տանց ձերոց։ դարձարո́ւք այդուիկ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ. եթէ ո՞չ բացից ձեզ զպատուհանս երկնից, եւ զեղից ձեզ զօրհնու(թ)ի(ւն) իմ մինչեւ ՛ի շատանալ։

¹¹Եւ զգուշացա́յց ՛ի կերակրոց ձերոց, եւ ո́չ ապականեցից զպտուղ երկրի ձերոյ. եւ մի́ վատեսցէ ո́րթ ձեր յայգւոջ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
¹²Եւ երանիցեն ձեզ ա(մենայ)ն ազգք. զի եղիցիք դուք ինձ երկիր կամաց, ասէ տ(է)ր ամենակալ։
¹³Ծանրացուցէ́ք ինձ զբանս ձեր. ասէ տ(է)ր։
¹⁴եւ ասացէք՝ ի՞ւ բամբասեցաք զքեզ. զի ասէիք՝ թէ զո́ւր է ա(մենայ)ն՝ որ ծառայէ ա(ստուծո)յ. եւ զի՞նչ աւելի է զի պահեցաք զպահպանու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ր(ա). եւ զի գնացաք պաղատանօք առաջի տ(եառ)ն ամենակալի։
¹⁵Եւ արդ մեք երանեմք այլո́ց. եւ բարեշէն են ամենեքին, որ գործեն զանօրէնութի(ւն), եւ ընդդէմ դարձան ա(ստուծո)յ եւ կեցին։

¹⁶Զա́յս տրտնջեցին երկիւղածքն տ(եառ)ն իւրաքանչիւր ընդ ընկերի́ իւրում։ եւ անսա́ց տ(է)ր. եւ լուա́ւ եւ գրեաց գիր յիշատակի առաջի երկիւղածա́ց տ(եառ)ն, եւ որոց սարսեն յանուանէ ն(ո)ր(ա)։
¹⁷Եւ եղիցին ինձ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ, յաւուր յորում ե́ս արարից փրկութի(ւն), եւ փայփայեցի́ց զն(ո)ս(ա)՝ ո(ր)պ(էս) փայփայէ հայր զորդի զբարւոք ծառայեալն նմա։
¹⁸Եւ դարձջիք եւ տեսջիք ՛ի մէջ արդարոյն եւ ՛ի մէջ անօրինին, եւ ՛ի մէջ ծառայելոյն ա(ստուծո)յ՝ եւ ՛ի մէջ չծառայելոյն։

¹Զի ահա եկեսցէ օր տ(եառ)ն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զն(ո)ս(ա). եւ եղիցին ա(մենայ)ն այլազգիք, եւ ա(մենայ)ն որ գործեն զանօրէնութի(ւն) եղէ́գն. եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ, ասէ տ(է)ր ամենակալ. եւ մի́ մնասցէ ն(ո)ց(ա) արմատ եւ մի́ ուռ։
²Եւ ծագեսցէ́ ձեզ երկիւղածաց անուան իմոյ արեգա́կն արդարութե(ան), եւ բժշկու(թ)ի(ւն) ՛ի թեւս ն(ո)ր(ա). եւ ելջիք եւ խայտասջիք իբրեւ ո́րթք արձակեալք ՛ի կապոյ։
³եւ կոխեսջիք զանօրէնս, եւ եղիցին մոխի́ր ՛ի ներքոյ ոտից ձերոց յաւուրն զոր ե́ս արարից՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
⁴Յիշեցէ́ք զօրէնսն մովսիսի ծառայի իմոյ. ո(ր)պ(էս) պատուիրեցի նմա ՛ի քորէբ, զամենայն զհրամանս եւ զիրաւունս։

⁵Եւ ահա ե́ս առաքեմ առ ձեզ զեղիա տեզբացի. մինչչեւ եկեալ է օր տ(եառ)ն մեծի եւ երեւելւոյ։
⁶որ պատրաստեսցէ զսիրտս հօր առ որդի, եւ զսիրտս առն առ ընկեր իւր, գուցէ́ եկեալ հարկանիցեմ զերկիր միանգամայն։