¹Առած զոր ետես Ամբակում մարգարէ։
²ՄԻՆՉԵՒ ՅԵ՞ՐԲ ՏԷՐ աղաղակիցեմ, եւ ո́չ լուիցես. գոչիցեմ առ քեզ զրկեալ՝ եւ ո́չ փրկիցես։
³Ընդէ՞ր ցուցեր ինձ աշխատութի(ւն)ս եւ վաստակս, տեսանել զթշուառու(թ)ի(ւն) եւ զամպարշտութի(ւն)։ Առաջի իմ եղեւ դատաստան, եւ առնոյր դատաւորն կաշառս։
⁴վ(ա)ս(ն) այնորիկ ցրուեցան օրէնք, եւ իրաւունք ՛ի գլուխ ո́չ ելանեն. զի ամպարիշտն յաղթահարէ զարդարն. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ելանէր դատաստանն թեւր։
⁵Տեսէ́ք արհանարհոտք՝ եւ հայեցարո́ւք, եւ զարմացարո́ւք զարմանս՝ եւ եղծարո́ւք. զի գործ մի գործե́մ ես յաւուրս ձեր, որում ո́չ հաւատայցէք՝ թէպէտ եւ ոք պատմեսցէ ձեզ։

⁶Զի ահա ես զարթուցանեմ զքաղդէացիս, զազգ դառն եւ զերագ, որ գնայ ընդ լայնութի(ւն) երկրի ժառանգել զխորանս որ ո́չ իւր են։
⁷ահե́ղ եւ երեւելի եւ դատաստան ն(ո)ր(ա) յանձնէ իւրմէ եղիցի. եւ առած իւր յինքենէ ելցէ։
⁸Վաղեսցեն առաւել քան զինծս երիվարք ն(ո)ց(ա). երագո́ւնք քան զգայլս արաբացւոց։ ասպատակեսցեն սպառազէնք ն(ո)ր(ա), եւ դիմեսցեն ՛ի հեռաստանէ. եւ սլասցին իբրեւ զարծուիս յօժարութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) կերակրոյ։
⁹Կատարած ամպարշտաց հասցէ՝ դարձելոցն ընդդէմ երեսաց ն(ո)ր(ա)։ կուտեսցէ զգերի իբրեւ զաւազ։

¹⁰եւ ինքն ընդ թագաւորս փափկասցի. եւ բռնաւորք խաղալիկք ն(ո)ր(ա)։ եւ ինքն ընդ ա(մենայ)ն ամուրս խաղալո́վ խաղասցէ. եւ կուտեսցէ հողակոյտս, եւ կալցի́ զնա։
¹¹Յայնժամ փոխեսցին միտք ն(ո)ր(ա), անցցէ եւ հաճեսցի́. այս զօրութի(ւն) ա(ստուծո)յ իմոյ է։
¹²Ոչ ապաքէն դո́ւ ես իսկզբանէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր. եւ մի́ մեռցուք՝ տ(է)ր ՛ի դատաստա́ն եդիր զնա. եւ ստեղծեր զիս յանդիմանել զխազ ն(ո)ր(ա)։
¹³Ս(թեամ)բ է ակն քո ՛ի տեսանելոյ զչարիս, եւ հայել յաշխատու(թ)ի(ւն)ս ո́չ կարասցես։ Զմէ՞ հայեցար յարհամարհոտս եւ ստունգանեցեր, ՛ի կլանել ամպարշտի զարդարն։
¹⁴եւ առնիցես զմարդիկ իբրեւ զձկո́ւնս ծովու. եւ իբրեւ զսողո՞ւնս որոց ո́չ գոյ առաջնորդ։

¹⁵զվախճան կարթիւ կորզեաց, եւ ձգեաց զնա ցանցիւ իւրով. եւ ժողովեաց զնա ուռկանօք իւրովք։ Վ(ա)ս(ն) ա́յնորիկ ուրա́խ եղիցի եւ ցնծասցէ սիրտ ն(ո)ր(ա).
¹⁶եւ վ(ա)ս(ն) նորին զոհեսցէ ուռկանին իւրում, եւ խունկս ծխեսցէ ցանցին իւրում. զի նոքօք պարարեաց զբաժին իւր, եւ կերակուր իւր ընտիր։
¹⁷վ(ա)ս(ն) այնորիկ սփռեսցէ զցանցն իւր, եւ միշտ կոտորել զազգս ո́չ խնայեսցէ։

¹՛Ի պահո́ւ իմում կացից, եւ ելից ՛ի վ(ե)ր(այ) վիմի. եւ դիտեցից տեսանել զի՞նչ խօսիցի ընդիս, եւ զի́նչ տացէ պատասխանի յանդիմանու(թ)ե(ան) իմոյ։
²Պատասխանի ետ ինձ տ(է)ր՝ եւ ասէ. գրեա́ զտեսիլդ զայդ յայտնապէս ՛ի տախտակս. զի որ ընթեռնուն՝ համարձա́կ ընթեռնուցու։
³զի տակաւին տեսիլդ ՛ի ժամանակս է։ եւ ծագեսցէ ՛ի սպառ՝ եւ ո́չ յունայնու(թ)ե(ան)։ Բայց եթէ անագանեսցի՝ համբե́ր նմա. զի որ գալոցն է եկեսցէ՝ եւ ո́չ անագանեսցի։
⁴եւ եթէ երկմտեսցէ ոք՝ ո́չ հաճեսցի ընդ նա անձն իմ։ Զի արդարն իմ ՛ի հաւատոց իմոց կեցցէ։

⁵այլ կարծօղն եւ արհամարհօղն՝ ա́յր ամբարտաւա́ն է՝ եւ ո́չինչ վճարեսցէ։ Որ ընդարձակեաց իբրեւ զդժոխս զանձն իւր, եւ անյա́գ եղեւ իբրեւ զմահ. եւ ժողովեաց առ ինքն զա(մենայ)ն հեթանոսս, եւ զազգս ա(մենայ)ն յի́նքն ամփոփեսցէ։
⁶Ոչ ապաքէն զայս ա(մենայ)ն առակ՝ զնմանէ́ առակեսցեն. եւ զնա արկցեն յերգ եւ ասասցեն։ վա́յ որ յաճախէ անձին իւրում որ ո́չ իւր իցէ. եւ մինչեւ ցե՞րբ ծանրացուցանէ զանուր իւր ծարու(թեամ)բ։
⁷զի յանկարծակի́ յարիցեն կերիչք ն(ո)ր(ա), եւ զարթիցեն դաւաճանք ն(ո)ր(ա). եւ եղիցես ն(ո)ց(ա) յափշտակութի(ւն)։

⁸Զի դո́ւ կողոպտեցեր զազգս բազումս, եւ զքեզ կողոպտեսցեն ա(մենայ)ն մնացորդք ժողովրդոց՝ վ(ա)ս(ն) արեանց մարդկան, եւ ամպարշտու(թ)ե(ան) երկրի եւ քաղաքի՝ եւ ա(մենայ)ն բնակչաց ն(ո)ր(ա)։
⁹Վա́յ որ ագահէ զագահու(թ)ի(ւն) չար՝ տա́ն իւրոյ, դնել ՛ի բարձունս զբոյն իւր, կորզել ՛ի ձեռաց չարաց։
¹⁰Խորհեցա́ր զամօթ տան քոյ. սպառեցեր զազգս բազումս. եւ յանցեա́ւ անձն քո։
¹¹զի քա́ր ՛ի հիմանէ աղաղակեսցէ. եւ ո́րդն ՛ի փայտէ գոչեսցէ զայդ։
¹²Վա́յ որ շինէ զքաղաք արեամբ, եւ պատրաստէ զքաղաք անիրաւութ(եամ)բ։
¹³ո՞չ այս ա(մենայ)ն ՛ի տ(եառն)է ամենակալէ է. եւ պակասեսցին ժողովուրդք բազումք ՛ի հրոյ, եւ ազգք բազումք նուազեցան։

¹⁴զո լցցի երկիր գիտութ(եամ)բ փառաց տ(եառ)ն իբրեւ զջուրս բազումս որ ծածկեն զծովս։
¹⁵Վա́յ որ արբուցանէ ընկերի իւրում հրապո́յրս պղտորս. եւ արբուցանէ զի հայեսցի յայրս ն(ո)ց(ա)։
¹⁶զյագուրդ անարգանաց ՛ի փառաց, ա́րբ եւ դու, շարժեա́ց եւ դողա́։ Պաշարեաց զքեզ բաժակ աջո́յ տ(եառ)ն. եւ ժողովեցաւ անարգութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) փառաց քոց։
¹⁷զի ամպարշտու(թ)ի(ւն) լիբանանու ծածկեսցէ զքեզ, եւ թշուառու(թ)ի(ւն) գազանաց զարհուրեցուսցէ զքեզ. վ(ա)ս(ն) արեանց մարդկան եւ ամպարշտութե(ան) երկրի եւ քաղաքի՝ եւ ա(մենայ)ն բնակչա́ց նորա։

¹⁸Զի՞նչ օգուտ է դրօշեալ զի դրօշեցին զնա. ստեղծին զնա ձուլածոյ, երեւոյթ սուտ։ զի յուսացաւ որ ստեղծն ՛ի ստեղծուածն իւր առնե́լ իւր կուռս անօգուտս։
¹⁹Վա́յ որ ասէ ցփայտ՝ սթափեա́ց եւ զարթի́ր, եւ ցքարն՝ թէ բարձրացի́ր, եւ նա́ է երեւոյթ առաչօք. եւ նա́ է կռած արծաթոյ եւ ոսկւոյ, եւ ամենեւին շունչ ո́չ գոյ ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁰Այլ տ(է)ր ՛ի տաճարի́ սրբու(թ)ե(ան) իւրում. եւ երկիցէ յերեսաց ն(ո)ր(ա) ա(մենայ)ն երկիր։

¹Աղօթք ամբակումայ մարգարէի երգով։
²Տ(է)ր՝ զլուր քո լուա́յ եւ երկեայ։ տ(է)ր՝ հայեցայ ՛ի գործս քո՝ եւ զարհուրեցայ։ ՛Ի մէջ երկո́ւց գազանաց ծանիցիս. ՛ի մերձենալ ամացն յայտնեսցիս. ՛ի հասանե́լ ժամանակին երեւեսցիս։ ՛ի խռովել անձին իմոյ ՛ի բարկութե(ան) զողորմութի(ւն)ս յիշեսցես։
³Ա(ստուա)ծ ՛ի թեմանայ եկեսցէ, եւ ս(ուր)բն ՛ի հովանաւոր եւ յանտառախիտ լեռնէ։ Հանգիստ։ Ծածկեցին զերկինս փառք ն(ո)ր(ա). օրհնութ(եամ)բ ն(ո)ր(ա) լի́ եղեւ երկիր։
⁴Ճառագայթք նորա իբրեւ զլոյս եղիցին, եւ եղջեւրք ՛ի ձեռին նորա։
⁵եւ հաստատեաց զսէր սաստիկ զօրու(թ)ե(ան) իւրոյ։ Առաջի երեսաց ն(ո)ր(ա) գնասցէ բան. եւ ելցէ ՛ի դաշտս զկնի ն(ո)ր(ա)։

⁶եկաց՝ եւ շարժեցաւ երկիր, հայեցաւ՝ եւ հալեցան ազգք։ լերինք խորտակեցան բռնութ(եամ)բ, եւ բլուրք յաւիտենականք հալեցան։ Զգնացս ն(ո)ր(ա) յաւիտենական
⁷փոխանակ աշխատու(թ)ե(ան)ց տեսի։ խորանք եթւովպացւոց զարհուրեցան. եւ խորանք երկրին մադիամու։
⁸Միթէ գետոց բարկասցի́ս տ(է)ր. կամ սրտմտու(թ)ի(ւն) քո ՛ի վ(ե)ր(այ) գետոց, կամ ասպատակ քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ծովու։ զի ելցե́ս յերիվարս քո, եւ հեծելութի(ւն) քո փրկու(թ)ի(ւն) է։
⁹Լարելո́վ լարեսցես զաղեղն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանու(թ)ե(ան) ասէ տ(է)ր։ գետո́ց պատառեցաւ երկիր.
¹⁰տեսցեն զքեզ ազգք՝ եւ երկնեսցեն. որ ցանես զջուրս գնացից։ Ետո́ւն անդունդք զձայնս իւրեանց, զբարձրութի(ւն) սաստկութե(ան) իւրեանց։

¹¹բարձաւ արեգակն, եւ լուսին եկաց ՛ի կարգի իւրում։ գնասցեն նետք քո ՛ի լոյս, ՛ի փայլի́ւն փայլատականց զինուց քոց։
¹²Սպառնալեօք նուազեցուցեր զերկիր. եւ բարկու(թեամ)բ զիջուսցես զազգս։
¹³ելեր ՛ի փրկութի(ւն) ժողովրդեան քոյ՝ փրկե́լ զօծեալս քոյ. արկեր զգլխով անօրինաց մահ. զարթուցեր զկապանս մինչեւ ցպարանոցս ՛ի սպառ։ Հանգիստ։
¹⁴Խորտակեցեր ապշութ(եամ)բ զգլո́ւխս բռնաւորաց. սասանեսցին ՛ի նմա. արձակեսցեն զերասանակս իւրեանց իբրեւ զտնանկ գաղտակեր։
¹⁵Հաներ ՛ի ծով զերիվարս քո, պղտորել զջուրս բազումս։

¹⁶զգուշացայ եւ զարհուրեցա́ւ սիրտ իմ ՛ի ձայնէ աղօթից շրթանց իմոց։ եմուտ դողումն յոսկերս իմ. եւ խռովեցաւ փո́ր իմ ՛ի ներքուստ։ հանգեա́յց յաւուր նեղու(թ)ե(ան), ելանե́լ ինձ ՛ի ժողովուրդ պանդխտութե(ան) իմոյ։
¹⁷Զի թզենի ո́չ տացէ զպտուղ իւր, եւ մի́ եղիցի ծնունդ որթոոյ. ստեսցէ́ բեր ձիթենւոյ, եւ դաշտք մի́ արասցեն զկերակուր։ պակասեսցեն հօտք ՛ի ճարակոյ, եւ ո́չ իցեն եզինք ՛ի մսուրս։
¹⁸Այլ ես ՛ի տ(է)ր ցնծացայց, եւ ուրա́խ եղէց յա(ստուա)ծ փրկիչ իմ։
¹⁹Տ(է)ր ա(ստուա)ծ զօրութի(ւն) իմ, եւ կարգեսցէ զոտս իմ ՛ի վախճան. եւ հանցէ զիս ՛ի բարձունս յաղթել երգով ն(ո)ր(ա)։