¹Առած նինուէի։ Գիրք տեսլեան նաւումայ եղկէսացւոյ։
²ԱՍՏՈՒԱԾ ՆԱԽԱՆՁՈ́Տ՝ եւ վրէժխնդիր տ(է)ր, եւ վրէժխնդիր է տ(է)ր բարկութ(եամ)բ. եւ խնդրէ տ(է)ր վրէժ ՛ի հակառակորդաց իւրոց. եւ բառնա́յ ինքն զթշնամիս իւր։
³Տ(է)ր երկայնամիտ՝ եւ մե́ծ է զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա). եւ արդարացուցանելով ո́չ արդարացուցանէ տ(է)ր. վախճանա́ւ եւ շարժմա́մբ է ճանապարհ ն(ո)ր(ա). հողմ երիվար ն(ո)ր(ա), եւ ամպք փոշի ոտի́ց ն(ո)ր(ա)։
⁴Սաստէ́ ծովու՝ եւ ցամաքեցուցանէ զնա. եւ զա(մենայ)ն գետս աւերէ։ նուազեաց բասանացին եւ կարմելոս. եւ ա(մենայ)ն ծաղիկք լիբանանու պակասեցին։

⁵Լերինք շարժեցան ՛ի նմանէ, եւ բլուրք սասանեցա́ն. խախտեցա́ւ երկիր յերեսաց ն(ո)ր(ա), եւ համօրէն ա(մենայ)ն բնակիչք ն(ո)ր(ա)։
⁶Առաջի բարկու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) ո́ հանդարտեսցէ, եւ ո՞ կայցէ ընդդէմ բարկու(թ)ե(ան) սրտմտու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։ սրտմտու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) հալէ զիշխանութի(ւն)ս. եւ վէմք խորտակեցան ՛ի նմանէ։
⁷Քա́ղցր է տ(է)ր որոց սպասեն նմա յաւո́ւր նեղութե(ան). եւ ճանաչէ զերկիւղածս իւր։
⁸եւ հեղեղաւ ճանապարհաց արասցէ վախճա́ն յարուցելոց ՛ի վ(ե)ր(այ). եւ զթշնամիս ն(ո)ր(ա) խաւա́ր հալածեսցէ։
⁹Զինչ խորհի́ք զտ(եառ)նէ, կատարած ինքն արասցէ. եւ ո́չ խնդրեսցէ կրկին զնոյն վրէժխնդրու(թ)ի(ւն) ՛ի նեղու(թ)ե(ան)։

¹⁰Զի մինչեւ ՛ի հիմն իւրեանց խոպանասցին։ իբրեւ զգեղձ պատեալ կերիցի. եւ իբրեւ զեղէգն լի երաշտու(թեամ)բ։
¹¹՛ի քէն ելցէ խորհուրդ զտ(եառն)է, չարի́ս խորհել հակառակու(թեամ)բ։
¹²Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանաց ջուրց բազմաց՝ ա́յնպէս զատուսցին. եւ լուր քո ո́չ եւս լուիցի։
¹³Եւ արդ խորտակեցից զգաւազան ն(ո)ր(ա) ՛ի քէն, եւ զկապանս քո խզեցի́ց։
¹⁴եւ պատուիրեսցէ վ(ա)ս(ն) քո տ(է)ր. եւ ո́չ եւս սերմանեսցի յանուանէ քումմէ։ ՛ի տանէ ա(ստուծո)յ քումմէ ջնջեցից զդրօշեալս, եւ զձուլածոյսն արարից ՛ի գերեզմա́ն քեզ։

¹⁵Զի ահա երա́գ են ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց ոտք աւետարանչին, եւ որ պատմէ զխաղաղու(թ)ի(ւն)։ Տօնեա́ զտօնս քո յուդա. հատո́ զուխտս քո. զի ո́չ եւս յաւելցին անցանել ՛ի հնանալ։ վախճանեցա́ւ՝ մաշեցաւ եւ բարձաւ։

¹Քանզի ե́լ որ փչէ ընդ երեսս քո, եւ ապրեցուցանէ ՛ի նեղութ(են)է։ գիտեա́ ճանապարհ, պնդեա́ զմէջ. զօրացի́ր զօրու(թեամ)բ յոյժ։
²զի դարձոյց տ(է)ր զհպարտու(թ)ի(ւն)ն յակովբայ՝ իբրեւ զհպարտութի(ւն)ն ի(սրայէ)լի։ Զի թօթափելով թօթափեցին զն(ո)ս(ա), եւ զո́ւռս ն(ո)ր(ա) ապականեցին
³զզէն զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) ՛ի մարդկանէ. զարս հզօրս որ խաղացին ընդ հրոյ. երասանակք կառաց ն(ո)ց(ա) խռովեսցին հեծեալք ՛ի ճանապարհս.
⁴եւ խռովեսցին ՛ի հրապարակս. տեսիլ ն(ո)ր(ա) իբրեւ զլամբարաց հրոյ, եւ իբրեւ զփայլակն յայսկո́յս եւ յա́յնկոյս ընթանան։

⁵Յիշեսցեն մեծամեծք ն(ո)ր(ա)՝ եւ փախիցեն ՛ի տուէ. եւ կասեսցին ՛ի ճանապարհս իւրեանց. եւ փութասցին ՛ի պարիսպս, եւ պատրաստեսցեն զառաջապահս իւրեանց։
⁶Դրունք քաղաքաց բացան. եւ կործանեցան արքունիք։
⁷եւ ստացուածք յայտնեցան։ Ինքն ելանէր, եւ նաժիշտք իւր առաջի գային, իբրեւ զաղաւնիս ՛ի սրտից իւրեանց մնչէին։
⁸Եւ ջուրք նինուէի իբրեւ զջուրս աւազանի. եւ նոքա փախեան ՛ի քէն՝ եւ ո́չ կալան զտեղի. եւ ո́չոք էր որ հայէր։
⁹յափշտակէին զարծաթ. յափշտակէին զոսկի. եւ ո́չ գոյր չափ զարդու ն(ո)ր(ա)։ ծանրացա́ն քան զա(մենայ)ն սպասք ն(ո)ր(ա) ցանկալիք։

¹⁰Թօթափումն եւ ձգտումն եւ սոսկումն սրտի՝ եւ լքումն ծնգաց. եւ երկունք ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն միջոյ. եւ երեսք ամենեցուն իբրեւ զայրեցած պուտան։
¹¹Ո՞ւր են մայրիք առիւծուցն եւ որսք կորեանց ն(ո)ց(ա). ուր չոգա́ւ առեւծն մտանել, կորիւն առիւծուն՝ եւ ոչո́ք էր որ զարհուրեցուցանէր։
¹²Առեւծ՝ որսացա́ւ բաւական կորեանց իւրոց, եւ հեղձո́յց կորեանց իւրոց. եւ ելից զմայրիս իւր որսով, եւ զբնակու(թ)ի(ւն) իւր յափշտակութ(եամ)բ։
¹³Ահաւասիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ, եւ այրեցից ծխով զբազմութի(ւն) քո՝ եւ կերիցէ սուր զառեւծս քո. եւ բարձից յերկրէ զորս քո. եւ ո́չ եւս ուիցին գո́րծք քո։

¹Ո́ քաղաք արեանց, ամենեւին սուտ՝ լի́ անիրաւութ(եամ)բ. որոյ զննեսցի որսդ։
²Ձա́յն հարուածոյ, ձա́յն շարժման անուոյ, շաչիւն կառաց, շահատակիւն հեծելոց
³փայլի́ւն զինու, շողալ սուսերի. թաւալագլոր խաղալ վիրաւորաց, եւ ո́չ գոյր չափ ազգաց ն(ո)ց(ա)։ եւ տկարասցին ՛ի մարմինս իւրեանց
⁴՛ի բազում պոռնկու(թեն)է։ Պոռնի́կ գեղապանձ. գլուխ կախարդաց, որ վաՃառէ́ր զազգս ՛ի պոռնկութե(ան) իւրում, եւ զտոհմս կախարդանօք իւրովք։
⁵Ահաւասիկ ե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ամենակալ. եւ յայտնեցից զյետուստ քո, եւ արկից զերեսօք քովք. եւ ցուցից ազգաց զամօթ քո, եւ թագաւորու(թ)ե(ան)ց զանարգանս քո։

⁶եւ ընկեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զպղծութի(ւն)ս եւ զաղտեղու(թ)ի(ւն)ս քո. եւ արարից զքեզ խայտառա́կ։
⁷Եւ եղիցի ա(մենայ)ն որ տեսանիցէ զքեզ՝ զիջանիցէ́ եւ ասիցէ. եղո́ւկ դու նինուէ, ո՞վ իցէ որ հեծիցէ վ(ա)ս(ն) քո. ուստի՞ խնդրեսցուք քեզ մխիթարութի(ւն)։
⁸Պատրաստեա́ բաժին՝ կազմեա́ ջնար վիճակդ ովնայ. որ բնակեալ է ՛ի մէջ գետոց, եւ ջո́ւրք շուրջ զնովաւ. որոյ սկիզբն ծիվ՝ եւ ջուրք պարիսպ նորա։
⁹Եթւովպացիք եւ եգիպտոս զօրութի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ չի́ք չափ փախստեան ն(ո)ր(ա). եւ լիբէացիք եղեն օգնականք նորա։

¹⁰Սակայն եւ նա յողդողդեալ գերի́ գնայցէ. եւ զտղայս ն(ո)ր(ա) զքարի́ հարցեն, իսկզբան ճանապարհաց ն(ո)ր(ա). եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն պատուականաց ն(ո)ր(ա) վիճա́կս արկանիցեն։ եւ ա(մենայ)ն մեծամեծք ն(ո)ր(ա) ձեռակապովք կապեսցին։
¹¹Եւ դու արբցես եւ յիմարեսցիս. եւ խնդրեսցես քեզ ոտնկայ ՛ի թշնամեաց քոց։
¹²եւ ա(մենայ)ն ամուրք քո իբրեւ զգիտակ թզոյ, որ թէ շարժեսցի՝ անկցի́ ՛ի բերան ուտելեաց։
¹³Ահա ազգք քո իբրեւ զկանայս են ՛ի քեզ. թշնամեաց քոց բացցին բանալով դրունք երկրին քոյ, եւ կերիցէ հուր զնիգս քո։
¹⁴Լի́ց քեզ ջուր պաշարման, եւ պնդեա́ զամուրս քո. մո́ւտ ՛ի կաւ՝ եւ կոխեա́ ընդ յորդի։ եւ պնդեա́ քան զաղիւս։

¹⁵ա́նդ կերիցէ զքեզ հուր, եւ սատակեսցէ զքեզ սուր. եւ կերիցէ զքեզ իբրեւ զմարախ, եւ ծարաւեսցի իբրեւ զջորեակ։
¹⁶Բազմացուցեր զվաճառս քո իբրեւ զաստեղս երկնից։ դիմեա́ց ջորեակ՝ եւ թռեաւ,
¹⁷խաղաց իբրեւ զգրուիճ. եւ խառնիճաղանջն քո իբրեւ զմարախ մածեալ զցանգով յաւուր ցրտոյ։ ծագեա́ց արեւ՝ եւ խաղաց, եւ ոչ ծանեաւ զտեղի իւր։ Վա́յ ն(ո)ց(ա)։
¹⁸նիրհեցին հովիւք քո. թագաւորն ասորեստանեայց կոտորեաց զզօրս քո. չուեաց ազգ քո ՛ի լերինս, եւ ո́չոք էր որ մնայր։
¹⁹Թարտխեցա́ն վէրք քո, եւ չի́ք բժշկութի(ւն) բեկման քում. ամենեքին որ լուան զգոյժ քո՝ ծա́փս հարցեն ՛ի վերայ բեկման քոյ. քանզի յո՞յր վերայ ո́չ չոգաւ չարութի(ւն) քո հանապազ։