¹Տեսիլ Աբդիու որ եղեւ յառաջ քան զելս ասորեստանւոյն Յաւուրս աքաաբու։
²Ա́ՅՍՊԷՍ ԱՍԷ ՏԷՐ ՑԵԴՈՄ լուր լուայ ՛ի տ(եառն)է. եւ պաշարումն առաքեաց ՛ի հեթանոսս։ արի́ք եւ յարիցուք ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ՛ի պատերազմ։
³Ահա սակաւաւո́ր ետու զքեզ յազգս. եւ անարգեա́լ ես դու յոյժ։
⁴հպարտութի(ւն) սրտի քոյ բարձրացոյց զքեզ բնակե́լ ՛ի ծա́կս վիմաց։ բարձրացուցանել զբնակութի(ւն) իւր, եւ ասել ՛ի սրտի իւրում ո՞վ իջուսցէ զիս յերկիր։
⁵Եթէ բարձրասցիս իբրեւ զարծուի, եւ եթէ ՛ի մէջ աստեղաց դիցես զբոյն քո, եւ անտի́ իջուցից զքեզ ասէ տ(է)ր։

⁶Եթէ գողոց մտեալէր առ քեզ՝ կամ աւազակաց գիշերոյ՝ ուր եւ էր՝ զօղէիր. եւ ո́չ արդեւք գողանային բաւական իւրեանց։ եւ եթէ կթօղք մտեալ էին ՛ի քեզ, եւ ո՞չ եթէ ճիռ մի ո́չ թողուին։
⁷Զիա՞րդ քննեցաւ եսաւ՝ եւ ըմբռնեցան ծածուկք ն(ո)ր(ա)։
⁸Մինչեւ ՛ի սահմա́նս առաքեցին զքեզ. ա(մենայ)ն արք ուխտի քոյ դարձան ընդդէ́մ քո. զօրացան ՛ի վ(ե)ր(այ) քո արք խաղաղու(թ)ե(ան) քոյ. վարեցին զքեզ. եւ ո́չ գոյր իմաստու(թ)ի(ւն) ՛ի նմա։
⁹Յաւուր յայնմիկ, ասէ տ(է)ր. կորուսից զիմաստու(թ)ի(ւն) յերկրէն եդոմայ, եւ զհանճար ՛ի լեռնէն եսաւայ։
¹⁰եւ սարսեսցեն պատերազմօ́ղք քո որ ՛ի թեմանայ. զի բարձցի́ մարդ ՛ի լեռնէն եսաւայ,

¹¹վ(ա)ս(ն) սպանման եւ ամպարշտութե(ան) եղբօրն յակոբայ։ Ծածկեսցէ զքեզ ամօթ, եւ ջնջեսցիս յաւիտեան,
¹²յօրէ յորմէ կացեր հակառակ, յաւուրն գերելոյ այլազգեաց զզօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ եւ օտարք մտին ընդ դրունս ն(ո)ր(ա). եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի վիճակս արկանէին. եւ դուք էիք իբրեւ զմի ՛ի նոցանէն։
¹³Եւ մի́ տեսցես զաւեր եղբօրն քոյ յաւուրն օտարաց, եւ մի́ ոտնհար լիցիս որդւոցն յուդայ յաւուրս կորստեան ն(ո)ց(ա). եւ մի́ մեծաբանեսցես յաւուր նեղու(թ)ե(ան)։

¹⁴եւ մի́ մտանիցես ընդ դրունս ժողովրդոց յաւուր ցաւոց ն(ո)ր(ա). եւ մի́ տեսցես զժողովս ն(ո)ց(ա) յաւուր սատակման ն(ո)ց(ա). եւ մի́ ՛ի վերայ հարկանիցիս զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա) յաւուր կորստեան ն(ո)ց(ա)։
¹⁵Եւ մի́ առնուցուս զկիրճս ն(ո)ց(ա) սատակել զապրեալսն ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ. եւ մի́ պաշարեսցես զփախստեայս ն(ո)ց(ա) յաւուր նեղու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա)։
¹⁶զի մերձ է օր տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն ազգաց։ Զոր օրինակ արարեր դու՝ եղիցի́ քեզ. եւ հատուցումն քո հատուսցի ՛ի գլուխ քո։
¹⁷Զի զոր օրինակ արբեր ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին սրբութե(ան) իմոյ, արբցեն ա(մենայ)ն ազգք գինի. արբցեն եւ զիջցին, եւ եղիցին իբրեւ չեղեա́լք։

¹⁸Բայց ՛ի լեառն սիոն եղիցի փրկութի(ւն), եւ եղիցի սո́ւրբ. եւ ժառանգեսցեն տունն յակովբու զժառանգիչս իւրեանց։
¹⁹Եւ եղիցի տունն յակովբու հո́ւր, եւ տունն յովսեփու բո́ց, եւ տունն եսաւայ եղէգն. վարեսցի́ն զնովաւ եւ կերիցեն զնա. եւ մի́ մնասցէ կրակաբեր տանն եսաւայ. զի տ(է)ր խօսեցաւ։
²⁰Եւ ժառանգեսցեն նագեբացիք զլեա́ռն եսաւայ, եւ սեփելացիք զայլազգիս. եւ ժառանգեսցե́ն զլեառն եփրեմայ, եւ զդաշտն շամրնի եւ զբենիամին, եւ զգաղաադացին։
²¹Եւ գերութե(ան) սկիզբն ա́յն իցէ որդւոցն ի(սրայէ)լի։ երկիր քանանացւոց մինչեւ ՛ի սարփաթ. եւ գերութի(ւն)ն ե(րուսաղէ)մի մինչեւ յեփրաթա. եւ ժառանգեսցեն զքաղաքսն նագեբայ։

²²Եւ ելցեն ապրեալք ՛ի լեռնէ սիոնի՝ առնուլ վրէ́ժ ՛ի լեռնէն եսաւայ։ եւ եղիցի տ(եառ)ն արքայութի(ւն)։