¹Տեսիլ Եսայայ որդւոյ Ամովսայ. զոր ետես ՛ի վ(ե)ր(այ) հրէաստանի, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) Ե(րուսաղէ)մի։ ՛Ի թագաւորու(թ)ե(ա)ն Ողիայ՝ եւ Յովաթամայ՝ եւ Աքազու՝ եւ Եզեկիայ, որք թագաւորեցին հրէաստանի։
²ԼՈ́ՒՐ ԵՐԿԻՆ ԵՒ Ո́ՒՆԿՆդիր երկիր՝ զի տ(է)ր խօսեցաւ։ Որդիս ծնայ եւ բարձրացուցի, եւ նոքա զիս անարգեցի́ն։
³Ծանեաւ եզն զստացիչ իւր, եւ էշ զմսուր տեառն իւրոյ. եւ ի(սրա)էլ զիս ո́չ ծանեաւ, եւ ժողովուրդ իմ զիս ՛ի միտ ո́չ առ։
⁴Վա́յ ազգին մեղաւորի. ժողովուրդ որ լի́ է մեղօք, սե́րմն ժանտ, որդիք անօրէ́նք. թողէք զտ(է)ր եւ բարկացուցէք զս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։ օտարացա́ն եւ յետս կացին։

⁵զի՞ եւս յաւելուք վէրս յանօրէնու(թ)ի(ւն)ս։ Ա(մենայ)ն գլուխ ՛ի ցաւս, եւ ամ(ենայն) սիրտ ՛ի տրտմու(թ)ի(ւն)։
⁶յոտից մինչեւ ցգլուխ՝ չի́ք ՛ի նմա առողջութի(ւն). ո́չ վէրք՝ ո́չ այտումն, ո́չ հարուածք խխայթեալք. չի́ք սպեղանի ՛ի վ(ե)ր(այ) դնել, ո́չ ձէթ՝ եւ ո́չ պատանս։
⁷Երկիր ձեր՝ աւերակ. քաղաքք ձեր՝ հրձիգք. զաշխարհն ձեր առաջի ձեր օտա́րք կերիցեն, աւերեալ եւ կործանեալ յազգաց օտարաց։
⁸Լքեա́լ թողցի դուստր սիովնի իբրեւ զտաղաւար յայգւոջ, եւ իբրեւ զհովանի մրգապահաց ՛ի մէջ սեխենեաց. եւ իբրեւ զքաղա́ք պաշարեալ։
⁹Եւ եթէ ոչ տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց թողեալ էր մեզ զաւակ՝ իբրեւ զսոդոմ լինէաք, եւ գոմորա́յ նմանէաք։

¹⁰Լուարո́ւք զբան տ(եառ)ն իշխանք սոդոմածւոց. ո́ւնկն դիք օրինաց ա(ստուածո)յ ժողովուրդք գոմորացւոց։
¹¹Զի՞ կայ՝ ի́մ եւ յաճախելոյ զոհիցդ ձերոց՝ ասէ տ(է)ր. յագեա́լեմ ողջակիզօք խոյոց ձերոց. եւ զճարպս գառանց, եւ զարիւն ցլուց նոխաղաց ո́չ կամիմ։
¹²եւ ո́չ թէ գայցէք յանդիման լինել ինձ։ Ո՞վ իսկ խնդրեաց զայդ ՛ի ձեռաց ձերոց։ կոխել զգաւիթս իմ մի́ յաճախէք։
¹³Եթէ մատուցանիցէք ինձ նաշիհ՝ զուր է։ եւ խունկք ձեր պի́ղծ են ինձ. զգլուխս ամսոց ձերոց՝ եւ զշաբաթս՝ եւ զօրն մեծ՝ ո́չ առնում յանձն։
¹⁴զպահս եւ զդատարկութի(ւն)ս, եւ զամսագլուխս ձեր, եւ զտօնս ձեր ատեա́ց անձն իմ։ Յագեալ եմ ձեւք, ո́չ եւս ներեցից մեղաց ձերոց։

¹⁵յորժամ համբառնայցէք զձեռս ձեր՝ դարձուցի́ց զերեսս իմ ՛ի ձէնջ. եւ եթէ յաճախիցէք յաղօթս՝ ո́չ լուայց ձեզ. զի ձեռք ձեր լի́ են արեամբ։
¹⁶Լուացարո́ւք, սրբեցարո́ւք. ընկեցէ́ք զչարիս ձեր յանձանց ձերոց առաջի աչաց իմոց։ դադարեցէ́ք ՛ի չարեաց ձերոց։
¹⁷ուսարո́ւք զբարիս գործել։ խնդրեցէք զիրաւունս. փրկեցէ́ք զզրկեալն. դա́տ արարէք որբոյն, եւ տո́ւք իրաւունս այրւոյն։
¹⁸Եւ եկայք խօսեցարուք ընդ միմեանս՝ ասէ տ(է)ր. եւ եթէ իցեն մեղք ձեր իբրեւ զձանձախարիթ՝ իբրեւ զձիւն սպիտա́կ արարից. եւ եթէ իցեն իբրեւ զորդան կարմիր՝ իբրեւ զա́սր սուրբ արարից։
¹⁹Եւ եթէ ախորժեսջիք եւ լուիջիք ինձ՝ զբարութի́(ւն)ս երկրի կերիջիք։

²⁰ապա թէ ոչ կամիցիք լսել ինձ, սո́ւր կերիցէ զձեզ. քանզի բերան տ(եառ)ն խօսեցաւ զայս։
²¹Զի՞արդ եղեւ պոռնիկ քաղաքն հաւատարիմ սիոն, լի́ հաւատովքն՝ յորում արդարու(թ)ի(ւն) հանգուցեալ էր, եւ արդ՝ սպանօղք են։
²²Արծաթ ձեր անփորձ. վաճառականք ձեր խառնեն ջուր ը(նդ) գինի։
²³իշխանք ձեր ապստամբք, գողակիցք են գողոք, սիրեն զկաշառս, վրիժագործք. որբոց իրաւունս ո́չ առնեն, եւ դատաստանի այրեաց՝ ունկն ո́չ դնեն։
²⁴Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր զօրութե(ան)ց հզօրն ի(սրայէ)լի. վա́յ ձեզ հզօրքդ ի(սրայէ)լի, զի ո́չեւս դադարեսցէ բարկութի(ւն) իմ ՛ի հակառակորդաց իմոց. եւ դատաստանօք դատեցայց զթշնամիս իմ։

²⁵Եւ արկից զձեռն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո. եւ ածից քեզ եռա́նդն ՛ի սրբութի(ւն) ապստամբացդ, եւ զապստամբսդ կորուսից. եւ բարձից ՛ի քէն զամ(ենայն) անօրէնս. եւ զամ(ենայն) ամբարտաւանս խոնարհեցուցի́ց։
²⁶եւ կացուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) քո դատաւորս իբրեւ զառաջինն, եւ զխորհրդականս քո ո(ր)պ(էս) իսկզբանէ́ն։ եւ ապա կոչեսջիր դու քաղաք արդարութե(ան)՝ մա́յր քաղաքաց հաւատարիմ սիովն։
²⁷Զի իրաւամբք եւ արդարու(թեամ)բ փրկեսցի գերու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ ողորմու(թեամ)բ։
²⁸Եւ խորտակեսցի́ն անօրէնք եւ մեղաւորք ՛ի միասին. եւ ոյք թողին զտ(է)ր՝ վախճանեսցին ՛ի միասին։

²⁹Քանզի արդ՝ ամաչեսցեն ՛ի կուռս իւրեանց ընդ որս ինքեանք հաճեալ էին. եւ զգեցցին զամօթ ՛ի դրօշեալս իւրեանց զորս ինքեանքն արարին։ եւ ամաչեսցեն ՛ի պարտէզս իւրեանց որոց ցանկացան։
³⁰Զի եղիցին իբրեւ զբեւեկնի́ տերեւաթափ, եւ իբրեւ զդրախտ որոյ ո́չ գուցէ ջուր։
³¹Եւ եղիցի զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա) իբրեւ զծեծա́ծ վշոյ. եւ գործք ն(ո)ց(ա) իբրեւ զկայծակունս հրոյ. եւ այրեսցին անօրէնք եւ մեղաւորք ՛ի միասին. եւ ո́չ ոք իցէ որ շիջուցանիցէ։

¹Բանն որ եղեւ առ Եսայի որդի ամովսայ՝ ՛ի վերայ հրէաստանի եւ ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի։
²Զի եղիցի յաւուրս յետինս յայտնի́ լեառն տ(եառ)ն. եւ տուն ա(ստուածո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց լերանց։ եւ բարձրասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց. եւ եկեսցե́ն ՛ի նա ամ(ենայն) հեթանոսք։
³Եւ երթիցեն ժողովուրդք բազումք, եւ ասասցեն. եկա́յք ելցուք ՛ի լեառն տ(եառ)ն եւ ՛ի տուն ա(ստուածո)յ յակովբայ. եւ պատմեսցէ մեզ զճանապարհս իւր, եւ գնասցուք ընդ նա։ Զի ՛ի սիոնէ ելցեն օրէնք, եւ բան տ(եառ)ն յե(րուսաղէ)մէ։

⁴եւ դատեսցի ՛ի մէջ հեթանոսաց, եւ յանդիմանեսցէ զժողովուրդս բազումս։ Եւ ձուլեսցեն զսուսերս իւրեանց ՛ի խոփս, եւ զսուինս իւրեանց ՛ի մանգաղս։ եւ ո́չ առնուցու ազգ յազգի վ(ե)ր(այ) սուր. եւ ո́չեւս ուսանիցին տալ պատերազմ։
⁵Եւ արդ դու տուն յակոբու՝ եկա́յք երթիցուք ՛ի լո́յս տ(եառ)ն։
⁶քանզի եթո́ղ նա զժողովուրդ իւր զտունն յակովբայ. զի լցա́ւ իբրեւ զառաջինն աշխարհ ն(ո)ց(ա) հմայիւք իբրեւ զայլազգեաց, եւ որդիք բազումք՝ այլազգիք ծնան ն(ո)ց(ա)։
⁷Լցա́ւ աշխարհ ն(ո)ց(ա) ոսկւով եւ արծաթով՝ եւ ո́չ էր թիւ գանձուց ն(ո)ց(ա)։ լցա́ւ երկիր ն(ո)ց(ա) երիվարօք՝ եւ ո́չ թիւ կառաց ն(ո)ց(ա)։

⁸Լցա́ւ երկիր ն(ո)ց(ա) գարշելեօք գործոց ձեռաց իւրեանց, եւ երկի́ր պագին որոց արարին մատունք ն(ո)ց(ա)։
⁹խոնարհեցաւ մարդ, եւ յերկի́ր կործանեցաւ այր. եւ ո́չ ներեցից ն(ո)ց(ա)։
¹⁰Եւ արդ երթա́յք մտէ́ք ընդ վիմօք, եւ թաքերո́ւք յերկրի յերեսաց ահի տ(եառ)ն, եւ ՛ի փառաց զօրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա). յորժամ յարիցէ վանել զերկիր։
¹¹Զի աչք տ(եառ)ն բարձո́ւնք են, եւ մարդ տառապեալ։ եւ խոնարհեսցի́ բարձրու(թ)ի(ւն) մարդկան, եւ բարձրասցի տ(է)ր միայն յաւուր յայնմիկ։
¹²Զի օ́ր տ(եառ)ն զօրութե(ան)ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) հպարտից եւ ամբարտաւանից, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) բարձրացելոց եւ վերացելոց, եւ խոնարհեսցին։

¹³Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) մայրից լիբանանու բարձրացելոց եւ վերացելոյ. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) ծառոց կաղնեաց բասանու։
¹⁴եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) լերանց բարձանց։ եւ ՛ի վերայ ամ(ենայն) բլրոց բարձրացելոց։
¹⁵Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) աշտարակաց բարձրացելոց։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) պարսպաց բարձրացելոց։
¹⁶եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) նաւաց ծովու։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) նադիսի գեղեցկութե(ան) նաւաց։
¹⁷Եւ խոնարհեսցի́ ամ(ենայն) մարդ, եւ անկցի́ հպարտու(թ)ի(ւն) մարդկան. եւ բարձրասցի տ(է)ր միայն յաւուր յայնմիկ։
¹⁸Եւ զձեռագործս իւրեանց զամ(ենայն) տարցին

¹⁹թաքուսցեն յայրս եւ ՛ի ծերպս վիմաց՝ եւ ՛ի սորս երկրի, յերեսաց ահի տ(եառ)ն եւ ՛ի փառաց զօրու(թ)ե(ան) նորա, յորժամ յարիցէ վանել զերկիր։
²⁰Զի յաւուր յայնմիկ հանցէ մարդ զգարշելիս իւր զարծաթեղէնս եւ զոսկեղէնս զոր արարին, երկի́ր պագանել սնոտեաց եւ չղջիկանաց.
²¹մտանե́լ ՛ի ծակս վիմի հաստատնոյ՝ եւ ՛ի ծերպս վիմաց. յերեսաց ահի տ(եառ)ն՝ եւ ՛ի փառաց զօրութե(ան) ն(ո)ր(ա), յորժամ յարիցէ վանել զերկիր։
²²Լռե́լ ձեզ ՛ի մարդոյն յորում գոյ շունչ յռընգունս ն(ո)ր(ա). զի ընդ ո՞ւմ ումեք համարեսցի նա։

¹Ահաւասիկ տ(է)ր տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց բարձցէ́ ՛ի հրէաստանէ եւ յե(րուսաղէ)մէ զայր հզօր՝ եւ զկին զօրաւոր, զզօրու(թ)ի(ւն) հացի, եւ զզօրու(թ)ի(ւն) ջրոյ։
²զհսկայն եւ զզօրաւորն, եւ զայր պատերազմօղ, եւ զդատաւոր, եւ զմարգարէ, եւ զքննիչ, եւ զծեր.
³եւ զյիսնապետ, եւ զսքանչելի խորհրդական, եւ զիմաստուն ճարտարապետ, եւ զհաճարե́ղն զունկնդիր։
⁴Եւ կացուցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) մանկո́ւնս իշխանս. եւ խաբեբա́յք տիրեսցեն ն(ո)ց(ա)։
⁵Եւ անկցի́ ժողովուրդն՝ այր ընդ այր, եւ այր ընդ ընկերի իւրում։ ընդ հարցի մանուկն ընդ ծերոյն, եւ անարգն ընդ պատուականին։

⁶Զի բուռն հարկանիցէ այր զեղբօրէ իւրմէ, կամ զընտանւոյ հօր իւրոյ, եւ ասիցէ. հանդերձք գո́ն քո, լե́ր մեր իշխան. եւ կերակուր մեր ընդ քե́զ լիցի։
⁷Տացէ́ պատասխանի յաւուր յայնմիկ՝ եւ ասասցէ. ո́չ եղէց իշխան, զի ո́չ գոյ ՛ի տա́ն իմում հաց՝ եւ ո́չ հանդերձ. եւ ո́չ եղէց իշխան ժողովրդեանս ա́յսմիկ։
⁸Զի լքա́ւ ե(րուսաղ)էմ, եւ հրէաստան կործանեցաւ. եւ լեզուք ն(ո)ց(ա) անօրէնութ(եամ)բ ՛ի տ(թեն)է ապստամբեցին։
⁹Վ(ա)ս(ն) որոյ խոնարհեցա́ն փառք ն(ո)ց(ա), եւ ամօթ երեսաց ն(ո)ց(ա) ծածկեա́ց զն(ո)ս(ա). զի զամպ փառաց ն(ո)ր(ա) թշնամանեցին. եւ զմեղս իւրեանց իբրեւ զսոդոմացւոցն պատմեցին եւ յա́յտ արարին։ Վա՞յ անձանց ն(ո)ց(ա) զի խորհեցան խորհուրդ չար առանձինն՝

¹⁰եւ ասեն. կապեսցո́ւք զարդարն՝ զի դժպհի́ եղեւ մեզ։ Այսուհետեւ զարդիւնս գործոց իւրեանց կերիցեն։
¹¹Վա́յ անօրինին։ չարիք ըստ գործոց ձեռաց իւրոց անցցեն ը(նդ) նա։
¹²Ժողովո́ւրդ իմ՝ հարկահանք ձեր ճռաքա́ղ առնեն զձեզ, եւ պահանջօղք տիրե́ն ձեզ։ ժողովուրդ իմ որ երանենդ ձեզ՝ խաբեն զձեզ, եւ զշաւիղս ոտից ձերոց խռովեցուցանե́ն։
¹³Այլ արդ հասցէ́ տ(է)ր ՛ի դատաստան, եւ կացուսցէ յայտնի զժողովուրդ իւր.
¹⁴ինքնի́ն տ(է)ր ՛ի դա́տ եկեսցէ ընդ ծերս ժողովրդեան իւրոյ՝ եւ ընդ իշխանս ն(ո)ց(ա)։ դուք զի՞ հրկէ́զ արարէք զայգի իմ, եւ յափշտակութի(ւն) թնանկի́ն է ՛ի տունս ձեր։
¹⁵դուք զի՞ զրկէք զժողովուրդ իմ, եւ զերեսս տնանկաց լի́ առնէք ամօթով, ասէ տ(է)ր տ(է)ր զօրութե(ան)ց։

¹⁶Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր։ փոխանակ զի հպարտացան դստերք սիովնի, եւ գնացին ՛ի բա́րձր պարանոց. յօնիւքն ակնարկէին, եւ ՛ի գնացս իւրեանց քարշէին զստորոտս իւրեանց, եւ ոտիւքն կաքաւէին։
¹⁷Եւ խոնարհեցուսցէ ա(ստուա)ծ զիշխանս դստեր սիոնի, եւ մերկասցէ́ տ(է)ր զզարդ ն(ո)ց(ա)
¹⁸յաւուր յայնմիկ։ եւ հանցէ տ(է)ր զփառս հանդերձից ն(ո)ց(ա), եւ զպատմուճանս նոցա.
¹⁹եւ զհեւսս, զծամակալս, եւ զպսակակալս,
²⁰եւ զմահիկս, եւ զզարդ երեսաց ն(ո)ց(ա). եւ զպատճուճանս զարդու փառաց ն(ո)ց(ա), եւ զքօղէս, եւ զապարանջանս, եւ զմեհեւանդս, եւ զդինգս.

²¹եւ զմատանիս, եւ զկշտապանակս նոցա, զդիպակս, եւ զճեղանակս։
²²Զեզրածիրանին, եւ զմիջնածիրանին, զառտնին արկանելի, եւ զերեւելի լակոնացին։
²³զբեհեզն, եւ զերկնագոյն, եւ զկարմիր շղաշատեռն, եւ զճամկաւորն, եւ զոսկեճամուկն, եւ զոսկէտտուն։
²⁴Եւ եղիցի փոխանակ հոտոցն անուշից՝ փոշի́. եւ փոխանակ կամարացն՝ չուա́ն գօտի. եւ փոխանակ ոսկեզարդո́ւ գլխոյն կնդութի(ւն)՝ վ(ա)ս(ն) գործոց քոց. եւ փոխանակ ոսկեհուռ դիպակին՝ քո́ւրձ զգեցցիս։
²⁵Եւ որդիդ քո սիրելի զոր սիրես՝ սրո́վ մեռցի. եւ իշխանք ձեր սրո́վ անկցին։
²⁶եւ թշուառասցին, եւ սո́ւգ զգեցցին սապատք զարդուց ձերոց։ եւ մնասջիր միայն, եւ յերկի́ր կործանեսջիր։

¹եւ բուրն հարկանիցեն եւթն կին զառնէ́ միոջէ՝ եւ ասիցեն. հաց՝ զմե́ր կերիցուք՝ եւ հանդերձ՝ զմե́ր զգեցցուք. բայց միայն անո́ւն քո կոչեսցի ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր. բա́րձ ՛ի մէնջ զնախատինս մեր։
²Յաւուր յայնմիկ ծագեսցէ ա(ստուա)ծ խորհրդովք փառօք իւրովք յերկիր, բարձրացուցանե́լ եւ փառաւո́ր առնել զմնացորդս ի(սրայէ)լի։
³Եւ մնացօրդքն սիովնի, եւ մնացորդքն ե(րուսաղէ)մի սո́ւրբք կոչեսցին՝ ամենեքեան որ գրեցան յե(րուսաղէ)մ ՛ի կեանս։
⁴Զի լւասցէ տ(է)ր զաղտն ուստերաց եւ դստերաց սիոնի եւ զե(րուսաղէ)մի. եւ զարիւնն ՛ի բաց սրբեսցէ ՛ի միջոյ ն(ո)ց(ա) հոգւով դատաստանաց, եւ հոգւով այրման։

⁵Եւ եկեսցէ եւ հասցէ տ(է)ր, եւ եղիցի ամ(ենայն) տեղի լերինն սիոնի, եւ ամ(ենայն) որ շուրջ զնովաւ իցէ՝ հովանի́ ամպոյ ՛ի տուէ. իբրեւ զծուխ եւ զլոյս հրոյ բորբոքելոյ ՛ի գիշերի. ամ(ենայն) փառօք ծածկեսցի։
⁶Եւ եղիցի հովանի́ ՛ի տօթոյ, եւ յա́րկ ծածկութե(ան) ՛ի խստութ(են)է անձրեւոյ։

¹Երգիցից սիրելւոյ այգւոյ իմոյ զերգս սիրելւոյ նորա։
²Ցանգով փակեցի՝ ամրու(թեամ)բ պարսպեցի ձիղաբա́րձ զարդարեցի. եւ տնկեցի որթ սորէկ։ աշտարակ շինեցի ՛ի միջի ն(ո)ր(ա). եւ գո́ւբ հնծան փորեցի ՛ի նմա. եւ մնացի զի բերցէ խաղող, եւ եբեր փո́ւշ։
³Եւ այժմ ա́րք յուդայ եւ բնակիչք ե(րուսաղէ)մի. դա́տ արարէք ընդիս եւ ը(նդ) այգի իմ։
⁴զի՞նչ առնե́լ էր այգւոյ իմում, եւ ես ոչ արարի նմա. մնացի զի բերցէ խաղող՝ եւ եբեր փուշ։
⁵Եւ արդ՝ ես ինձէ́ն պատմեցից զինչ արարից ը(նդ) այգի իմ. քակեցի́ց զցանգ ն(ո)ր(ա), եւ եղիցի յափշտակու(թ)ի(ւն). կործանեցից զպարիսպս ն(ո)ր(ա), եւ եղիցի ՛ի կոխումն։

⁶եւ թողի́ց զայգի իմ. եւ մի́ յատցի, եւ մի́ բրեսցի. եւ բուսցի ՛ի նմա փո́ւշ իբրեւ ՛ի խոպանի։ եւ պատուէ́ր տաց ամպոց իմոց զի մի́ տեղասցեն յայգի իմ։
⁷Զի այգի տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց՝ տունն ի(սրայէ)լի է. եւ մարդն յուդայ նորատո́ւնկ սիրելի. մնացի զի արասցէ իրաւունս՝ եւ արա́ր անիրաւութի(ւն), եւ ո́չ արդարու(թ)ի(ւն)՝ այլ աղաղա́կ։
⁸Վա́յ այնոցիկ որ յարեն տուն ՛ի տուն, եւ ագարակ առ ագարա́կ մերձեցուսցեն, զի զընկերին հանիցեն։ միթէ միա՞յն բնակելոց իցէք յերկրի։
⁹Նա աւանիկ ա́զդ եղեւ յականջս տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց այդ ամ(ենայն)։ Զի եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւե́ր դարձցին. եւ եթէ մեծամեծք եւ գեղեցիկք իցեն, ո́չ ոք իցէ որ բնակիցէ ՛ի ն(ո)ս(ա)։

¹⁰Զի ուր գործիցեն տա́սն լուծք եզանց, եղիցի անդ սափո́ր մի. եւ որ սերմանիցէ արդո́ւս վեց, ժողովեսցէ գրիւս երիս։
¹¹Վայ այնոցիկ որ յառնեն ը(նդ) առաւօտս՝ եւ զհե́տ լինին ցքւոյն. որ երեկանա́ն ՛ի նմին. զի գինին իսկ անդէն զնոսին այրէ́։
¹²Փողովք եւ թմբկաւ եւ քնարաւ, եւ երդովք զգինին ըմպեն. եւ ՛ի գործս տ(եառ)ն ո́չ հային, եւ զգործս ձեռաց ն(ո)ր(ա) ո́չ առնուն ՛ի միտ։
¹³Այսուհետեւ ՛ի գերու(թ)ի́(ւն) մատնեցաւ ժողովուրդ իմ, վ(ա)ս(ն) չճանաչելոյ ն(ո)ց(ա) զտ(է)ր. եւ բազո́ւմ եղեն դիակունք ն(ո)ց(ա) վ(ա)ս(ն) սովոյ հացի եւ ծարաւոյ ջրոյ։

¹⁴Եւ լայնեցի́ն դժոխք զանձինս իւրեանց՝ եւ բացին զբերանս իւրեանց՝ զի մի́ դադարեսցեն։ եւ իջցե́ն փառաւորք՝ եւ մեծամեծք, եւ մեծատունք եւ ժանտագործք ն(ո)ց(ա), եւ զուարճացեալն ՛ի նմա։
¹⁵Եւ խոնարհեսցի́ մարդ, եւ անարգեսցի́ այր։ եւ աչք ամբարտաւանք խոնարհեսցին։
¹⁶եւ բարձրասցի տ(է)ր զօրութե(ան)ց իրաւամբք, եւ ս(ուր)բն փառաւորեսցի արդարութ(եամ)բ։
¹⁷Եւ արածեսցի́ն յափշտակեալքն իբրեւ ցուլք. եւ զաւերակս մնացելոցն գառի́նք կերիցեն։
¹⁸Վա́յ այնոցիկ ոյք ձգեն զմեղս իւրեանց իբրեւ երկա́յն պարանաւ. եւ իբրեւ փոկով լծոյ երնջոց զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս։

¹⁹Ոյք ասեն թէ վաղվաղակի մերձեսցի զոր առնելո́ցն իցէ՝ զի տեսցո́ւք. եւ եկեսցէ խորհուրդ սրբոյն ի(սրայէ)լի՝ զի գիտասցո́ւք։
²⁰Վա́յ այնոցիկ ոյք ասիցեն զչա́րն բարի, եւ զբարի́ն չար. ոյք դնիցեն զլոյսն խաւար, եւ զխաւար լոյս. ոյք դնիցեն զդառն քաղցր, եւ զքաղցրն դառն։
²¹Վա́յ այնոցիկ որ զանձինս առ իմաստո́ւնս ունիցին, եւ յաչս անձանց իւրեանց խորհրդականս։
²²Վա́յ հզօրաց ձերոց որ ըմպեն զգինին, եւ իշխանացդ որ խառնեն զցքին.
²³որ արդարացուցանեն զամպարիշտն վ(ա)ս(ն) կաշառոց, եւ զիրաւունս գողանան զարդարոյն։

²⁴Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո(ր)պ(էս) վառի եղէգն ՛ի կայծականց հրոյ, ա́յնպէս այրեսցին ՛ի բորբոքեալ բոցոյ։ եւ արմա́տ ն(ո)ց(ա) իբրեւ զմղեղ եղիցի. եւ ծաղիկ ն(ո)ց(ա) իբրեւ զփոշի́ ելանիցէ։ զի ո́չ կամեցան զօրէնս տ(եառ)ն զօրութե(ան)ց, այլ գրգռեցին եւս զբանս սրբոյն ի(սրայէ)լի։
²⁵Եւ բարկացա́ւ սրտմտու(թեամ)բ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան իւրոյ, եւ արկ զձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)՝ եւ սատակեաց զն(ո)ս(ա)։ բարկացա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, եւ եղեն դիակունք ն(ո)ց(ա) իբրեւ աղբ զճանապարհաւ։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո́չ դարձաւ սրտմտութի(ւն) ն(ո)ր(ա), այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։

²⁶Այսուհետեւ ամբարձցէ́ նշան յազգս հեռաւորս, եւ ածցէ զնոսա ՛ի ծագաց երկրի. եւ ահա վաղվաղակի արա́գս ընթասցին, եւ թեթե́ւս հասանիցեն։
²⁷Ո́չ քաղցիցեն, եւ ո́չ վաստակեսցեն, եւ ոչ նիրհասցեն, եւ ո́չ ննջեսցեն, եւ ո́չ լուծցեն զգօտիս ՛ի միջոյ իւրեանց, եւ ո́չ հատցին խրացք կօշկաց ն(ո)ց(ա)։
²⁸Որոց նե́տք իւրեանց սրեալ են, եւ աղեղունք լարեալ։ սմբա́կք երիվարաց ն(ո)ց(ա) իբրեւ զվէմ հաստատուն համարեցան։ անի́ւք կառաց ն(ո)ց(ա) իբրեւ զմրրիկ։
²⁹Դիմեսցե́ն իբրեւ զառիւծունս, եւ հասցեն իբրեւ զկորիւնս առիւծուց. գոչեսցեն՝ եւ յարձակեսցին, եւ հատցեն գազանաբար. եւ ո́չ ոք իցէ որ փրկիցէ զն(ո)ս(ա)։

³⁰Աղաղա́կ արասցէ վ(ա)ս(ն) նոցա յաւուր յայնմիկ, իբրեւ զձայն ծովու ամբոխելոյ ալեօք։ Հայեսցին յերկինս ՛ի վեր՝ եւ յերկիր ՛ի խոնարհ, եւ ահա խաւա́ր խստու(թ)ե(ան) ՛ի տարակուսանս ն(ո)ց(ա)։

¹Եւ եղեւ յամին յորում մեռաւ ողիա արքայ, տեսի́ զտ(է)ր նստեալ յաթոռ բարձրութե(ան) եւ վերացելոյ. եւ լի́ էր տունն փառօք ն(ո)ր(ա)։
²Եւ սրոբէք կային շո́ւրջ զնովաւ. վե́ց թեւք միոյ՝ եւ վե́ց թեւք միոյ. երկունք ծածկէին զերեսս իւրեանց, եւ երկունք ծածկէին զոտս իւրեանց, եւ երկունք թռուցեալ։
³Աղաղակէին մի առ մի՝ եւ ասէին. ս(ուր)բ. ս(ուր)բ. ս(ուր)բ. Տ(է)ր զօրութե(ան)ց՝ լի́ է ամ(ենայն) երկիր փառօք ն(ո)ր(ա)։
⁴Եւ վերացաւ դրանդն ՛ի ձայնէն զոր աղաղակէին, եւ տունն լի́ եղեւ ծխով։

⁵Եւ ասեմ, վա́յ է ինձ՝ ես ա́յր տառապեալ զի՞արդ կա́մս, հիացեալ։ զի մարդ եմ՝ եւ պի́ղծ շրթունս ունիմ, եւ ՛ի մէջ պղծաշուրթն ժողովրդեան բնակեալ եմ ես. եւ զտ(է)ր զօրութե(ան)ց տեսի աչօք իմովք։
⁶Եւ առաքեցաւ առ իս մի ՛ի սրովբէից անտի, եւ ՛ի ձեռին իւրում ունէր կայծակն. զոր առեալ ունելեօք ՛ի սեղանոյ անտի, եբեր
⁷մերձեցո́յց ՛ի բերան իմ, եւ ասէ. ահաւասիկ մերձեցաւ ա́յդ ՛ի շրթունս քո, եւ հանցէ զանօրէնութի(ւն)ս քո, եւ զմեղս քո սրբեսցէ́ ՛ի քէն։
⁸Եւ լուայ զբարբառ տ(եառ)ն որ ասէր. զո՞ առաքեցից * եւ կամ ո՞վ երթիցէ առ այն ժողովուրդ։ եւ ասեմ, ահաւասիկ ես՝ առաքեա́ զիս։

⁹Եւ ասէ, ե́րթ եւ ասա́ ցժողովուրդն ցայն. լսելով լուիջիք՝ եւ մի́ իմասջիք, եւ տեսանելով տեսջիք՝ եւ մի́ գիտասջիք։
¹⁰Զի թանձրացա́ւ սիրտ ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ակընջօք իւրեանց ծանունս լուան. եւ զաչս իւրեանց կափուցին զի մի́ երբէք տեսանիցեն աչօք, եւ լուիցեն ակընջօք, եւ իմանայցեն սրտիւք, եւ դարձցին՝ եւ բժշկեցից զն(ո)ս(ա)։
¹¹Եւ ասեմ. մինչեւ յե՞րբ տ(է)ր։ եւ ասէ՝ մինչեւ աւերեսցին քաղաքք ՛ի բնակչաց, եւ տունք առ ՛ի չգոյէ́ մարդկան. եւ մնասցէ երկիրդ աւերա́կ։
¹²Եւ յետ այսորիկ յերկարեսցէ ա(ստուա)ծ մարդկան, եւ բազմասցին մնացեալքն յերկրի։

¹³Սակայն եւ ՛ի նմանէ́տասանորդեսցեն. եւ դարձեալ եղիցին ՛ի գերու(թ)ի(ւն) եւ յափշտակութի(ւն), իբրեւ զբեւեկնի տերեւաթափ, եւ իբրեւ զկաղին թօթափեալ յիւրաքանչիւր պատենից * զաւակն ս(ուր)բ արձանութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։

¹Եւ եղեւ յաւուրս աքազու յովաթամայ որդւոյ ողիայ՝ թագաւորին հրէաստանի. ե́լ հռասիմ արքայ արամայ, եւ փակէէ որդի հռովյելայ արքայի ի(սրայէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի, տա́լ ընդ նմա պատերազմ. եւ ո́չ կարացին պաշարե́լ զնա։
²Ա́զդ եղեւ ՛ի տուն դաւթի՝ եւ ասէ, միաբանեաց արամ ընդ եփրեմայ. եւ զարհուրեցա́ւ անձն ն(ո)ր(ա), եւ աձնձ ժողովրդեան նորա, զիւրօրինակ շարժեսցի յանտառի ծա́ռ մի ՛ի հողմոյ։
³Եւ ասէ տ(է)ր ցեսայի. ե́լ ընդ առաջ աքազու՝ դու եւ մնացեալ որդին քո յասուբ, հանդէ́պ աւազանին վերին ճանապարհի ագարակին թափչի։

⁴եւ ասասցե́ս ցնա. զգո́յշ լեր՝ հանդարտեա́, եւ մի́ երկնչիր. եւ մի́ զարհուրեսցի անձն քո յերկուց փայտից խանձողացն ծխելոց. զի յորժամ հասանիցէ բարկութի(ւն) սրտմտութե(ան) իմոյ, դարձեա́լ բժշկեցից։ եւ որդին արամայ՝ եւ որդին ռովմելայ։
⁵զի խորհեցան խորհուրդ չար* եփրեմ եւ որդին ռովմելայ զքէն՝ եւ ասեն։
⁶Ելցո́ւք ՛ի հրէաստան՝ խօսեսցո́ւք ը(նդ) ն(ո)ս(ա), դարձուսցո́ւք զն(ո)ս(ա) առ մեզ. եւ կացուսցուք նոցա թագաւոր զորդին տաբելայ։
⁷Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. մի́ կացցէ խորհուրդն այն, եւ մի́ եղիցի։
⁸այլ գլուխ արամայ դամասկոս, եւ գլուխ դամասկոսի հռասիմ. եւ ա́յլեւս վաթսուն եւ հինգ ամ, եւ պակասեսցէ թագաւորութի(ւն)ն եփրեմի ՛ի ժողովրդենէ անտի։

⁹Եւ գլուխ եփրեմայ սոմորովն, եւ գլուխ սոմորովնի որդին ռովմելայ։ եւ եթէ ո́չ հաւատայցէք, եւ ո́չ ՛ի միտ առնուցուք։
¹⁰Եւ յաւել տ(է)ր խօսե́լ ընդ աքազու՝ եւ ասէ.
¹¹խնդրեա́ դու քեզ նշան ՛ի տ(եառն)է ա(ստուածո)յ քումմէ ՛ի խորու(թ)ե(ան) կամ ՛ի բարձրու(թ)ե(ան)։
¹²Եւ ասէ աքազ. ո́չ խնդրեցից՝ եւ ո́չ փորձեցից զտ(է)ր։
¹³եւ ասէ՝ արդ լուարո́ւք տուն դաւթի. թեթեւ՞ ինչ թուիցի ձեզ աշխատութի(ւն) հասուցանել մարդկան. եւ զի՞արդ հասուցանէք աշխատու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն։
¹⁴Վ(ա)ս(ն) այդորիկ տացէ́ ձեզ տ(է)ր ինքնին նշան։ Ահա կո́յսն յղասցի՝ եւ ծնցի որդի, եւ կոչեսցեն զանուն ն(ո)ր(ա) Ե́մմանուէլ։

¹⁵իւղ եւ մեղր կերիցէ. մինչչե́ւ ինչ իցէ ծանուցեալ ն(ո)ր(ա). կամ ախորժեալ յառաջագոյն զչարու(թ)ի(ւն), ընտրսցէ́ զբարին։
¹⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ մինչչե́ւ ծանուցեալ իցէ մանկանն զբարի կամ զչար, անարգեսցէ́ զչարն՝ եւ ընտրեսցէ զբարին։ եւ մնասցէ երկիրդ՝ յորմէ գուդ կասկածես յերեսաց երկուց թագաւորացն։
¹⁷Այլ ածցէ́ ա(ստուա)ծ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան քոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տան հօր քոյ աւուրս՝ որ չե́ւ եւս են եկեալ, յորմէ օրէ եհա́ն եփրեմ ՛ի հրէաստանէ զարքայն ասորեստանեայց։
¹⁸եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ շարժեսցէ́ տ(է)ր զճանճիւռնն որ տիրեսցէ յայնկոյս գետոյն եգիպտացւոց, եւ զձիաստացն որ է յերկրին ասորեստանեայց։

¹⁹Եւ եկեսցեն ամենեքեան, եւ հանգիցեն ՛ի ձորս երկրիդ, եւ ՛ի ծերպս վիմաց, եւ յայրս, եւ յամ(ենայն) փապարս, եւ յամ(ենայն) փայտս։
²⁰Յաւուր յայնմիկ գերծցէ́ տ(է)ր սրովն մեծաւ եւ արբեցելով, յա́յնկոյս գետոյն թագաւորին ասորեստանեայց, զգլո́ւխ եւ զմա́զ ոտից, եւ զմօրուսն սրբեսցէ։
²¹Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ բուծցէ́ մարդ երինջ մի յարջառոց, եւ մտքիս երկուս.
²²եւ եղիցի * ՛ի բազմւոթ(են)է կաթինն՝ կերիցէ եւղ. զի եւղ եւ մեղր կերիցէ ամ(ենայն) որ մնացեալ իցէ յերկրին։
²³Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ ամ(ենայն) տեղի՝ ուր իցէ հազա́ր որթ՝ հազա́ր կշռոյ սկեղ. խոպանասցի́ եւ ՛ի փուշ դարձցի։
²⁴նետողք եւ աղեղնաւորք մտանիցեն անդր։ Զի խոպանացեալ եւ փշաբեր եղիցի ամ(ենայն) երկիր,

²⁵եւ ամ(ենայն) լեառնն արօրադի́ր ակօսաբե́կ լիցի. եւ մի́ հասցէ անդր երկեւղ. զի եղիցի ՛ի խոպանէն եւ ՛ի փշոյ՝ յարօտ գառին եւ ՛ի կոխան եզին։

¹Եւ ասէ ցիս տ(է)ր, ա́ռ դու քեզ տոմս մի նո́ր մեծ. եւ գրեսցես ՛ի նմա՝ գրչաւ առն ճարտարի, արագարա́գ զաւար հարկանել՝ եւ վաղվաղակի́ զապուռ ժողովել. քանզի հասեալ է։
²Եւ վկա́յս կացուսցես ինձ արս հաւատարիմս, զուրիա քահանայ՝ եւ զզաքարիա որդի բարաքեայ։
³Եւ մերձեցայ առ կինն իմ մարգարէ, եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի։ եւ ասէ ցիս տ(է)ր, կոչեա́ զանուն ն(ո)ր(ա) արագարա́գ կապտեսջիր՝ եւ վաղվաղակի աւա́ր հարկանիջիր։
⁴քանզի մինչչեւ ծանուցեալ իցէ մանկանն կոչել զհայր կամ զմայր, առցէ զզօրու(թ)ի(ւն) դամսկոսի, եւ զաւար սամարեայ, յանդիման թագաւորին ասորեստանեայց։
⁵Եւ յաւե́լ եւս խօսել ընդիս տ(է)ր՝ եւ ասէ.

⁶փոխանակ զի ո́չ ախորժեաց ժողովուրդդ այդ զջուրն սելովայ՝ որ գնայ խաղաղ.* այլ կամեցան առնել իւրեանց թագաւորս զռասիմ զորդին ռոմելայ։
⁷Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ահաւադիկ ածցէ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր զջուր գետոյն զհզօրն եւ զյորդ՝ զարքայն ասորեստանի եւ զփառս ն(ո)ր(ա)։ Եւ եկեսցէ́ եւ հասցէ́ յամ(ենայն) ձորս ձեր, եւ ճեմեսցի́ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարսպաց ձերոց։
⁸եւ հանցէ յերկրէդ հրէաստանէ զայր որ կարօղ իցէ ամբառնալ զգլուխ իւր. եւ զզօրաւորն որ կարիցէ գործել ինչ. եւ եղիցի բանակ ն(ո)ր(ա) լնուլ զլայնու(թ)ի(ւն) երկրիդ քո։

⁹Ընդ մե́զ Ա(ստուա)ծ՝ գիտացէ́ք հեթանոսք՝ եւ պարտեցարո́ւք. լսելի́ արարէք մինչեւ ՛ի ծագս երկրի. հզօրացեա́լքդ պարտեցարուք։ Զի թէպէտ եւ դարձեալ զօրանայցէք՝ դարձեալ ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեսջիք։
¹⁰Եւ զոր խորհուրդ եւ խորհիցիք՝ ցրուեսցէ́ տ(է)ր. եւ զոր բան եւ խօսիցիք՝ մի́ հաստատեսցի առ ձեզ. քանզի ը(նդ) մե́զ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
¹¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր առ այնոսիկ որ զօրու(թեամ)բ ձեռին ն(ո)ր(ա) ընդդէ́մ դառնան ըստ գնացից ճանապարհի ժողովրդեանս այսորիկ եւ ասեն
¹²թէ ո́չ երբէք խօսիցին խստու(թ)ի(ւն)։ զի ամ(ենայն) զորինչ խօսի ժողովուրդդ այդ՝ խստութի́(ւն) է։ եւ յերկիւղէ ն(ո)ց(ա) մի́ երկնչիցիք, եւ մի խռովիջիք։

¹³Զտ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց զնո́յն ս(ուր)բ արարէք, եւ նա́ եղիցի քեզ յերկեւղ։ եւ եթէ ՛ի նա յուսացեալ իցես,
¹⁴եղիցի քեզ ՛ի սրբութի(ւն)։ եւ ոտն քո զքարի ո́չ հարկանիցի, եւ գայթագղութի(ւն) քեզ ո́չ պատահիցէ։ Բայց տուն յակովբու յորոգայթ եւ ՛ի ծործո́րս դարանակալաց ե(րուսաղէ)մի։
¹⁵վ(ա)ս(ն) այնորիկ տկարասցին ՛ի նմա բազումք. անկցին եւ խորտակեսցին. եւ մերձեսցին ՛ի պաշարումն* մարդիկ որ ՛ի շինութե(ան) իցեն։
¹⁶Յայնմ ժամանակի յայտնեսցին որ կնքիցեն զօրէնս, զի մի́ ոք ուսանիցի,
¹⁷եւ ասիցէ. կացից մնացից ա(ստուածո)յ որ դարձոյց զերեսս իւր ՛ի տանէն յակովբու, եւ եղէ́ց յուսացեալ ՛ի նա։

¹⁸Ահաւասիկ ե́ս եւ մանկունք իմ զոր ետ ինձ ա(ստուա)ծ. եւ եղիցին նշանք եւ արուեստք ՛ի վ(ե)ր(այ) տանն ի(սրայէ)լի, ՛ի սաբաւովթ տ(եառ)նէ՝ որ բնակեալ է ՛ի լերին սիովնի։
¹⁹Եւ եթէ ասիցեն ցձեզ. խնդրեցէ́ք զվհուկս եւ զգետնակոչս եւ զրախօս, եւ զորովայնակոչս. ո́չ իբրեւ զազգ ոք որ յա(ստուածո)յ իւրմէ խնդրիցէն։ Զի՞նչ խնդրիծեն վ(ա)ս(ն) կենդանեաց ՛ի մեռելոց անտի։
²⁰զի զօրէնս յօգնականութի(ւն) ետ. զի ասիցեն թէ ո́չ իբրեւ զբանս զայս, վ(ա)ս(ն) որոյ չի́ք կաշառս տալ վասն ն(ո)ր(ա)։
²¹Եւ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր սո́վ խստութ(եամ)բ. եւ եղիցի իբրեւ քաղցիցէք՝ տրտմեսջիք, եւ հայհոյեսջիք զիմխանս եւ զաշխարհ։ Եւ ամբարձցեն զաչս իւրեանց յերկինս ՛ի վեր՝

²²եւ հայեսցին յերկիր ՛ի խոնարհ, եւ ահա կարօտութի(ւն)՝ եւ տառապանք՝ եւ խաւար, նեղու(թ)ի(ւն) եւ անձկու(թ)ի(ւն) եւ մութ. զի ո́չոք կարիցէ տեսանել. եւ որ իցէ ՛ի նեղութե(ա)ն՝ մի́ նուազեսցի մինչեւ ՛ի ժամանակն։

¹Հա́պա նախ զայդ ա́րբ, վաղվաղակի հե́տ արա. երկիր զաբուղովնի՝ եւ երկիր նեփթաղեմի՝ ճանապարհ ծովու. եւ ա́յլք որ բնակեալ էք զծովեզերբդ, եւ յա́յն կոյս յորդանանու. գալիլեա հեթանոսաց, կողմանք հրէաստանի։
²Ժողովուրդ որ գնայր ընդ խաւար՝ ետես լոյս մեծ. եւ որ բնակեալ էք յաշխարհի եւ ՛ի ստուերս մահու, լո́յս ծագեսցէ ձեզ։
³Զմե́ծ մասն ժողովրդեանդ զոր իջուցեր յուրախու(թ)ի(ւն) քո. եւ ուրա́խ եղիցին առաջի քո ո(ր)պ(էս) ուրախ լինիցին ՛ի հունձս, եւ ո(ր)պ(էս) որ բաժանիցենն զաւար։
⁴զի վերացա́ւ ՛ի ն(ո)ց(ա)է լո́ւծն՝ որ կայր ՛ի վ(ե)ր(այ), եւ գաւազանն որ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցի́ ն(ո)ց(ա)։ Զի զգաւազանն պահանջողաց մերժեաց՝ ո(ր)պ(էս) եւ յաւուրն մադիամու։

⁵Զի զամ(ենայն) պատմուճան եւ զհանդերձ ժողովեալ նենգու(թեամ)բ, տուգանօ́ք տուժեսցին։ Այլ նոքա կամէին թե հրձի́գ լեալ էին։
⁶զի մանուկ ծնա́ւ մեր, որդի́ տուաւ մեզ։ որոյ իշխանու(թ)ի(ւն) իւր եղեւ ՛ի վերայ ուսոց իւրոց. եւ անուն կոչեցաւ նմա հրեշտա́կ մեծի́ խորհրդոյ. սքանչելի խորհրդակից. Ա(ստուա)ծ. հզօր. իշխան. հա́յր հանդերձելոյ աշխարհին։

⁷Եւ ես ածից զխաղաղութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) իշխանաց ն(ո)ր(ա), եւ առողջու(թ)ի(ւն) նմա. մե́ծ է իշխանու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ խաղաղու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) չի́ք սահման։ Յաթոռն դաւթի նստցի, եւ զարքայութի(ւն) ն(ո)ր(ա) յաջողեսցէ. եւ զօրացուսցէ զնա իրաւամբք եւ արդարու(թեամ)բ, յայսմհետէ եւ յաւիտեա́նս ժամանակաց. նախա́նձ տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց արասցէ զայս։
⁸Մա́հ արձակեաց տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) յակովբայ, եկն եհաս ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրայէ)լի։
⁹Եւ ծանիցե́ն ամ(ենայն) ժողովուրդն եփրեմեան՝ եւ որ նստինն ՛ի սամարիա։ որ հպարտու(թեամ)բ եւ ամբարտաւանու(թեամ)բ սրտից խօսեցան՝ եւ ասեն.

¹⁰աղիւսք անկան, այլ եկայք վէ́մս տաշեսցուք. զմա́յրս եւ զեղեւնափայտս հարցուք, եւ շինեսցուք մեզ աշտարա́կ։
¹¹Եւ կործանեսցէ ա(ստուա)ծ զյարուցեալսն ՛ի վերայ լերին սիովնի, եւ զթշնամիս յուդայ ցրուեսցէ։
¹²զասորեստան յելիցն արեւու, եւ զյոյնս ՛ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զի(սրա)էլ բերանալիր ամ(ենայն) բերանով։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո́չ դարձաւ բարկութի(ւն) ն(ո)ր(ա), այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
¹³Եւ ժողովուրդն ո́չ դարձաւ՝ մինչեւ վիրաւորեցաւ. եւ զտ(է)ր* զօրու(թ)ե(ան)ց ո́չ խնդրեցին։
¹⁴Եւ բարձ տ(է)ր յի(սրայէ)լէ զգլուխն եւ զվերջն, զմեծն եւ զփոքր ՛ի միում աւուր։
¹⁵Զծերն եւ զակնառուն՝ այն առա́ջն է. եւ զմարգարէն որ զանօրէնու(թ)ի(ւն)ն ուսուցանէր՝ այն վե́րջն է։

¹⁶Եւ եղիցի որ երանիցեն ժողովրդեանս այսմիկ՝ մոլորեալք եւ մոլորեցուցանիցեն. ո(ր)պ(էս) զի կլանիցեն զդոսա եւ ապա յայտնեսցին։
¹⁷Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) երիտասարդաց ն(ո)ց(ա) ո́չ եղիցի ուրախ ա(ստուա)ծ, եւ սրբո́ց ն(ո)ց(ա) եւ այրեաց մի́ ողորմեսցի. զի ամենեքին անօրէնք են չա́րք, եւ ամ(ենայն) բերան խօսի զանիրաւու(թ)ի(ւն)։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո́չ դարձաւ բարկութի(ւն)ն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
¹⁸Եւ վառեսցի́ իբրեւ զհուր անօրէնութի(ւն), եւ իբրեւ զսէզ չորացեալ այրեսցի́ ՛ի հրոյ, եւ վառեսցի յանտառս մայրեաց. եւ շուրջ զամ(ենայն) բլրովք ն(ո)ց(ա) հո́ւր ճարակեսցի։

¹⁹Վ(ա)ս(ն) սրտմտու(թ)ե(ան) բարկու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն հրձիգ լիցի երկիրն ամ(ենայն). եւ եղիցի ժողովուրդն այրեցեա́լ իբրեւ ՛ի հրոյ։ Այր՝ եղբօր իւրում մի́ ողորմեսցի։
²⁰այլ խոտորեսցի յաջակողմն իւր առ քաղցի, եւ կերիցէ զձախակողմն իւր, եւ մի́ յագեսցի մարդ՝ ուտելով զմարմինս բազկաց իւրոց. զի կերիցէ մանասէ զեփրեմ, եւ եփրեմ զմանասէ.
²¹եւ ՛ի միասին պաշարեսցեն զյուդայ։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո́չ դարձաւ բարկութի(ւն), այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։

¹Վա́յ այնոցիկ որ գրեն զչարիս, գրելո́վ գրեն զչարիս իւրեանց։
²խոտորե́ն զդատաստանս աղքատաց, եւ զիրաւունս տնանկաց ժողովրդեան իմոյ յափշտակեն. զի լինիցի ն(ո)ց(ա)՝ այրին ՛ի յափշտակու(թ)ի(ւն), եւ որբն յաւար։
³եւ զի՞նչ գործեսցեն յաւուրն այցելութե(ան)։ Զի նեղութի(ւն) ձեր ՛ի հեռաստանէ́ եկեսցէ. եւ առ ո՞ փախստեայ անկանիցիք ՛ի յօգնականու(թ)ի(ւն)։ եւ ո՞ւր թողուցուք զփառսն ձեր.
⁴եթէ ոչ մատնեսցի ՛ի գերութի(ւն). եւ ՛ի ներքոյ սպանելոցն մտանիցեն։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո́չ դարձաւ բարկու(թ)ի(ւն)ն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
⁵Վա́յ ասորեստանեայցն. գաւազան բարկու(թ)ե(ան) եւ սրտմտութե(ան) իմոյ ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։

⁶զի զբարկութի(ւն) իմ յա́զգ անօրէն արձակեցից. եւ իմում ժողովրդեան կարգեցից առնել զաւար եւ զյափշտակու(թ)ի(ւն)։ կոխա́ն առնել զքաղաքս, եւ դնել զն(ո)ս(ա) ՛ի փոշի́։
⁷Իսկ նա ո́չ այսպէս ած զմտաւ, եւ ո́չ այսպէս համարեցաւ յանձին. այլ դարձո́յց զմիտս իւր սատակել զազգս ո́չ սակաւս։
⁸եւ եթէ ասիցեն ցնա. դու միա՞յն իցես իշխան. ասիցէ.
⁹ո՞չ առի զաշխարհն որ ՛ի վե́ր է քան զբաբելովն, եւ զքաղանէ ուր աշտարակն շինեցաւ։ Առի́ եւ զարաբիա, եւ զդամասկոս,եւ զսամարիա։
¹⁰ո(ր)պ(էս) զնոսայն առի ձեռամբ իմով, նո́յնպէս առից եւ զամ(ենայն) իշխանու(թ)ի(ւն)ս։ Ողբացէ́ք դրօշեալք որ յե(րուսաղէ)մ եւ ՛ի սամարիա։

¹¹զի զորօրինակ արարի́ ընդ սամարիա՝ եւ ընդ ձեռագործս իւր, նո́յնպէս արարից ընդ ե(րուսաղ)էմ՝ եւ ընդ կո́ւռս իւր.
¹²Եւ եղիցի յորժամ կատարեսցէ տ(է)ր առնե́լ զամ(ենայն) ինչ ՛ի լերին սիոնի եւ յե(րուսաղէ)մ, ածցէ́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեծամտին բարկու(թ)ի(ւն). ՛ի վերայ իշխանին ասորեստանեայց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) հպարտացեալ փառաւորաց աչաց ն(ո)ր(ա)։
¹³Քանզի ասաց թէ զօրութ(եամ)բ իմով արարից, եւ իմաստութ(եամ)բ խորհրդոց իմոց բարձի́ց զսահմանս ազգաց. եւ առից աւար զզօրութի(ւն) ն(ո)ց(ա)։ շարժեցից զքաղաքս բնակեալս։

¹⁴հասի́ց ՛ի վերայ ամ(ենայն) տիեզերաց ձեռամբ իմով իբրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բունոյ, եւ բարձից իբրեւ զձուս մնացեալս. եւ ո́չ ոք իցէ որ ապրիցէ յինէն, եւ ո́չ որ ընդդէմ դառնայցէ ինձ*, եւ բանայցէ զբերան իւր՝ եւ ճի́կ հանիցէ։
¹⁵Այսպէս ասէ տ(է)ր. միթէ վերանայցէ՞ փայտատ առանց փայտահարի, կամ բարձրանայցէ՞ սղոց առանց ուրուք ձգելոյ. նո́յնպէս թէ զգաւազան ոք կամ զփայտ ինչ առնուցու. նա եւ ո́չ այնպէս։
¹⁶Այլ առաքեսցէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի պատիւ քո անարգանս, եւ ՛ի փառս քո հո́ւր վառեալ բորբոքեսցի։
¹⁷Եւ եղիցի լոյսն ի(սրայէ)լի ՛ի հուր. եւ սրբեսցէ զն(ո)ս(ա) հրով բորբոքելով, եւ կերիցէ́ իբրեւ զխոտ զանտառն։ Յաւուր յայնմիկ

¹⁸շիջցին լերինք եւ բլուրք եւ անտառք. եւ կերիցէ ՛ի շնչոյ մինչեւ ՛ի մարմին։ եւ եղիցի ապրեալն իբրեւ զայն որ ապրեալն իցէ ՛ի բորբոքեալ բոցոյ։
¹⁹Եւ մնացեալքն ՛ի նոցանէ թուո́վ եղիցին, եւ մանուկ տղայ գրեսցէ զնոսա։
²⁰Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ ո́չ եւս յաւելցին մնացորդքն ի(սրայէ)լի եւ ապրեալքն յակովբայ. եւ ո́չ եւս ապաստան լինիցին ՛ի զրկիչսն իւրեանց. այլ եղիցին ապաստա́ն յա(ստուա)ծ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի ճշմարտու(թեամ)բ։
²¹Եւ եղիցին մնացեալք յակովբայ յա(ստուա)ծ զօրացեալ։
²²Եւ եթէ եղիցի ժողովուրդն իբրեւ զաւազ ծովու, սակա́ւ ինչ մնացորդք մնասցեն ՛ի նոցանէ. զի բան մի հակիրճ եւ համառօտ արդարու(թեամ)բ,
²³զբանն համառօտ արասցէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ընդ ամ(ենայն) տիեզերս։

²⁴Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր՝ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. մի́ երկնչիր ժողովուրդ իմ որ բնակեալդ ես ՛ի սիովն՝ յասորեստանեայց. զի եթէ հարկանիցէ զքեզ գաւազանաւ, քանզի ե́ս ածեմ ՛ի վերայ քո զհարուածսն, ճանաչել քեզ զճանապարհն եգիպտացւոց։
²⁵զի փոքր մի եւս դադարեսցէ բարկու(թ)ի(ւն)ն. բայց սրտամտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) խորհրդո́ց ն(ո)ց(ա)։
²⁶Եւ յարուսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զհարուածս ըստ հարուածոցն մադիամու ՛ի տեղին չարչարանաց. եւ սրտմտութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ըստ ճանապարհի ծովուն որ յելիցն եգիպտացւոց։
²⁷Եւ եղիցի յաւուր յայնմ բարձցի երկեւղ ն(ո)ր(ա) ՛ի քէն, եւ լուծ ն(ո)ր(ա) ՛ի պարանոցէ քումմէ. եւ խորտակեսցի́ լուծն յուսոց ձերոց։

²⁸Քանզի հասցէ ՛ի քաղաքն անդէ, եւ անցցէ ՛ի մակեդով եւ ՛ի մաքմա́ս դիցէ զկազմած իւր։
²⁹Եւ անցցէ ընդ ձորս, եւ հասցէ ՛ի վերայ գաբաւոնացւոց. ա́հ առցէ զհռամա զքաղաքն սաւուղի փախիցէ դուստր դաղիմայ։
³⁰Խխնջեա́ ձայնիւ քով, լո́ւր լիցի ՛ի լաիս, լո́ւր լիցի յանաթովթ։
³¹զարհուրեսցի́ մադեբանա, եւ որ բնակեալ են ՛ի գեբիմ։ մխիթարեսցի
³²այսօր ագանել ՛ի ճանապարհին. մխիթարեսցէ ձեռամբ լեառն դուստր սիովնի, եւ բլուրքն որ յե(րուսաղէ)մ։
³³Զի ահաւասիկ տ(է)ր, տ(է)ր զօրութե(ան)ց խռովեցուսցէ զփառաւորեալսն զօրութ(եամ)բ. եւ բարձրացեալքն ամբարտաւանութ(եամ)բ՝ խորտակեսցին։

³⁴եւ անկցին բարձունքն սրով. եւ լիբանան բարձամբք իւրովք կործանեսցի́։

¹Եւ բղխեսցէ́ գաւազան յարմատոյն յեսսեայ. եւ ելցէ ծաղի́կ յարմատոյ անտի։
²Եւ հանգիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) նորա հոգի́ ա(ստուածո)յ. հոգի իմաստութե(ան) եւ հանճարոյ. հոգի խորհրդո́յ եւ զօրութե(ան). հոգի գիտու(թ)ե(ան) եւ ա(ստուա)ծպաշտու(թ)ե(ան)։
³եւ լցցէ́ զնա հոգի երկիւղի ա(ստուածո)յ։ Ո́չ ՛ի կարծ դատեսցի, եւ ո́չ ըստ խօսից յանդիմանեսցէ։
⁴Այլ արասցէ իրաւունս տնանկին, եւ յանդիմանեսցէ́ զխոնարհս երկրի։ եւ հարցէ զերկիր բանի́ւ բերանոյ իւրոյ. եւ հոգւով շրթանց իւրոց սատակեսցէ զամպարիշտս։
⁵Եւ եղիցի արդարու(թ)ի(ւն) ածեալ ընդ մէջ իւր, եւ ճշմարտութ(եամ)բ պատեալ զկողս իւր։

⁶Եւ ճարակեսցէ́ գայլ ընդ գառին. եւ ինծ՝ առ ուլո́ւ մակաղեսցի. եւ որթ, եւ ցուլ, եւ առեւծ՝ ՛ի միասին ճարակեսցին։ եւ մանուկ մատաղ՝ ածցէ́ զն(ո)ս(ա)։
⁷Եզն եւ արջ ՛ի միասին ճարակեսցին. եւ որդեակք ն(ո)ց(ա) խա́ռն շրջեսցին։ եւ առեւծ իբրեւ զե́զն յարդ կերիցէ։
⁸Եւ մանուկ մատաղ ՛ի ծակ իժից եւ ՛ի բոյն կորեա́նց իժից արկցէ́ զձեռն իւր.
⁹եւ ոչ մեղիցեն, եւ ո́չ կարասցեն հարկանել զոք ՛ի լերին սրբութե(ան) իմոյ. զի լցա́ւ երկիր ամ(ենայն)՝ գիտու(թեամ)բ տ(եառ)ն՝ իբրեւ զջուրս բազումս որ ծածկեն զծովս։
¹⁰Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ արմատն յեսսեայ, եւ որ կանգնելոցն է՝ իշխա́ն հեթանոսաց. եւ ՛ի նա́ հեթանոսք յուսասցին։ եւ եղիցի հանգի́ստ ն(ո)ր(ա) պատուով։

¹¹Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ. յաւելցէ տ(է)ր ցուցանել զձեռն իւր. նախանձելի́ս առնել զմնացորդս ժողովրդեան իւրոյ որ մնացեալ իցեն յասորեստանեայց՝ եւ յեգիպտացւոց՝ եւ ՛ի բաբելացւոց՝ եւ յեթւովպացւոց՝ եւ յելամացւոց՝ եւ յելիցն արեւու՝ եւ յարաբացւոց*, եւ ՛ի կղզեաց ծովու։
¹²Եւ բարձրացուսցէ́ նշան ՛ի հեթանոսս, եւ ժողովեսցէ́ զկորուսեալսն ի(սրայէ)լի. եւ զցրուեալսն յուդայ ժողովեսցէ ՛ի չորից անկեանց երկրի։
¹³Եւ բարձցի́ նախանձն եփրեմի. եւ թշնամիքն յուդայ կորիցե́ն։ եփրեմ ո́չ նախանձեսցի ընդ յուդայ, եւ յուդայ՝ ո́չ նախանձեսցի ընդ եփրեմայ։

¹⁴Եւ թռիցեն նաւք այլազգեաց. եւ առցեն աւար միանգամայն զծովակողմն եւ զարեւելեայսն, եւ զեդովմայեցիսն։ արկցեն զձեռս իւրեանց նախ ՛ի մովաբ. եւ որդիքն ամովնայ յառահագոյն հնազանդեսցին։
¹⁵Եւ փլուսցէ́ տ(է)ր զծովն եգիպտացւոց. եւ արկցէ զձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) գետոյն հոգւով սաստկութ(եամ)բ, եւ հարցէ́ զեւթնաձորն. զի համարձակ լիցի գնալ ընդ նա եւ ագելոյն։
¹⁶Եւ եղիցի անց մնացելոց ժողովրդեան իմոյ որ յեգիպտոս. եւ եղիցի իսրայէլ որպէս յաւուրսն յորում ե́լ յերկրէն եգիպտացւոց։

¹Եւ ասասցես յաւո́ւր յայնմիկ. օրհնեցի́ց զքեզ տ(է)ր. զի բարկացա́ր ինձ, եւ դարձուցեր զսրտմտու(թ)ի(ւն) քո յինէն, եւ ողորմեցա́ր ինձ։
²Ահաւասիկ ա(ստուա)ծ իմ փրկի́չ իմ տ(է)ր, եւ յուսացեա́լ եղէց ՛ի նա՝ եւ ո́չ երկեայց. զի փա́ռք իմ եւ օրհնութի(ւն) իմ տ(է)ր, եւ եղեւ ինձ ՛ի փրկութի(ւն)։
³Եւ առէ́ք ջուր ուրախու(թ)ե(ան) յաղբիւրացն փրկութե(ան)։
⁴Եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ. օրհնեցէ́ք զտ(է)ր. հնչեցէ́ք զանուն ն(ո)ր(ա). պատմեցէ́ք ՛ի հեթանոսս զփա́ռս ն(ո)ր(ա). յիշեցէ́ք զի բարձրացաւ անուն ն(ո)ր(ա)։
⁵Օրհնեցէ́ք զանուն տ(եառ)ն զի մեծամեծս արար. պատմեցէ́ք զայս ամ(ենայն) երկիր։

⁶Ցնծացէ́ք եւ ուրա́խ լերուք բնակիչք սիովնի, զի բարձրացաւ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի ՛ի մէջ ն(ո)ր(ա)։

¹Տեսիլ բաբելացւոց. Զոր ետես Եսայի որդի ամովսայ։
²՛Ի վ(ե)ր(այ) լերինն դաշտականի առէ́ք նշան։ բարձրացուցէ́ք զբարբառ ձեր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։ մի́ երկնչիք կոչեցէ́ք ձեռամբ. բացէ́ք իշխանք,
³եւ ե́ս տաց հրաման։ Նուիրեալք են՝ եւ ես ածից զն(ո)ս(ա), դիմեա́լ գան սկայք յագեցուցանել զսրտմտութի(ւն) իմ. խնդա́ն՝ գա́ն միանգամայն, եւ թշնամանեն։
⁴Ձա́յն ազգաց բազմաց ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց՝ ՛ի նմանութի(ւն) ազգաց բազմաց։ ձա́յն թագաւորաց եւ ազանց միահամուռ ժողովելոց։ Տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց հրաման ետ ազգաց սպառազինաց,
⁵գա́լ յերկրէ հեռաստանէ ՛ի ծագա́ց հիմանց երկնից։ Հասեա́լ է տ(է)ր իւրովք սպառազինօք սատակե́լ զամ(ենայն) տիեզերս։

⁶Ողբացէ́ք զի մերձ է օր տ(եառ)ն, եւ բեկումն յա(ստուածո)յ հասեալ է։
⁷վասն այսորիկ ամ(ենայն) ձեռք լքցի́ն, եւ ամ(ենայն) անձն արդոյ դողասցէ́։
⁸Խռովեսցի́ն հրեշտակք, եւ երկո́ւնք կալցին զն(ո)ս(ա) իբրեւ զկանայս ծննդականս։ փռընկայցե́ն այր ընդ ընկերի՝ եւ զայրասցին. եւ զդէմս իւրեանց ՛ի բոցագոյն դարձուսցեն։
⁹Զի ահաւասիկ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց հասեալ է անհնարին լի բարկու(թեամ)բ՝ ոխակալու(թեամ)բ սրտմտութ(եամ)բ. առնել զտիեզերս անապատ, եւ զմեղաւորս սատակե́լ ՛ի նմանէ։
¹⁰Զի աստեղք երկնից հայկի́ւն հանդերձ, եւ ամ(ենայն) զարդուն երկնից լոյս մի́ տացեն. եւ խաւարեսցի արեգակն ՛ի ծագել իւրում, եւ լուսին մի́ տացէ զլոյս իւր։

¹¹Եւ հրամա́ն տաց ընդ ամ(ենայն) տիեզերս զչարիս, եւ ամպարշտաց զմե́ղս իւրեանց. եւ կորուսից զհպարտու(թ)ի(ւն) զանօրինաց, եւ զբարձու(թ)ի(ւն) ամբարտաւանից խոնարհեցուցի́ց։
¹²Եւ եղիցին մնացեալքն պատուականք առաւե́լ քան զոսկի անհուր. եւ մարդն պատուակա́ն եղիցի քան զականս սովփերայ։
¹³Զի երկինք զայրասցի́ն, եւ երկիր սասանեսցի́ ՛ի հիմանց իւրոց, վ(ա)ս(ն) սրտմտու(թ)ե(ան) բարկու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց. յաւուր յորում հասեալ իցէ սրտմտու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։
¹⁴Եւ եղիցին մնացեալքն իբրեւ զայծեա́մն փախուցեալ, եւ իբրեւ զոչխա́րս մոլորեալ. եւ ո́չ ոք իցէ որ ժողովիցէ։ զի մարդն անդրէն ՛ի ժողովուրդ իւր դարձցի, եւ ա́յր իւրաքանչիւր յերկի́ր իւր հալածեսցի։

¹⁵Զի որ ըմբռնեսցի՝ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեսցի, եւ ժողովեալքն ՛ի սո́ւր անկցին։
¹⁶Եւ զորդիս ն(ո)ց(ա)՝ առաջի ն(ո)ց(ա) սատակեսցեն, եւ զտունս ն(ո)ց(ա) աւա́ր հարկանիցեն, եւ զկանայս ն(ո)ց(ա) խայտառակեսցե́ն։
¹⁷Ահաւասիկ յարուցանեմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր զմարս՝ որ ո́չինչ համարին զարծա́թ եւ զոսկի։
¹⁸Զաղեղունս երիտասարդաց խորտակեսցեն, եւ որդւոցն ձերոց մի́ ողորմեսցին, եւ ՛ի մանկունս ձեր ո́չ խնայեսցէ ակն ն(ո)ց(ա)։
¹⁹Եւ եղիցի բաբելովն որ փառաւորն կոչի ՛ի թագաւորէն քաղդէացւոց. ո(ր)պ(էս) կործանեա́ց ա(ստուա)ծ զսոդո́մ եւ զգոմոր։

²⁰Եւ ո́չ բնակեսցէ յաւիտեանս ժամանակաց. եւ մի́ մտցեն ՛ի նմա յազգս բազումս, եւ մի́ եւս անցցեն ընդ նա արաբացիք. եւ հովիւք մի́ հանգիցեն ՛ի նմա։
²¹Այլ անդ հանգիցեն գազա́նք վայրենիք. եւ լցցի́ն տունք ն(ո)ց(ա) աղաղակաւ. եւ ա́նդ հանգիցեն համբարուք, եւ անդ դե́ւք կաքաւեսցեն.
²²եւ յուշկապարի́կք բնակեսցեն ՛ի նմա, եւ ոզնիք ձա́գս հանցեն յապարանս ն(ո)ր(ա)։

¹Վաղվաղակի հասեա́լ եւ գայ, եւ ո́չ անագանեսցի.* եւ աւուրք ն(ո)ր(ա) մի́ յերկարեսցին։ Եւ ողորմեսցի տ(է)ր յակովբայ, եւ ընտրեսցէ միւսանգամ զի(սրա)էլ. եւ հանգիցէ́ն յերկրի իւրեանց։ եւ յաւելցի́ պանդուխտն ՛ի տունն յակովբայ։
²Ընկալցի́ն զն(ո)ս(ա) հեթանոսք, եւ ածցեն ՛ի տեղիս իւրեանց՝ եւ ժառանգեսցեն։ եւ բազմասցի́ն յերկրին ա(ստուածո)յ ՛ի ծառայս եւ յաղախնայս։ եւ եղիցին գերիք գերեվարք ն(ո)ց(ա), եւ անկցի́ն ՛ի ծառայութ(իւն)Ի որ տիրէին ն(ո)ց(ա)։
³Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, հանգուսցէ́ զքեզ տ(է)ր ՛ի ցաւոց եւ ՛ի սրտմտու(թեն)է քումմէ. եւ ՛ի ծառայու(թեն)է խստութե(ան) զոր ծառայեցեր ն(ո)ց(ա)։

⁴Եւ առցես զողբս զայս ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորին բաբելացւոց, եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ. զի՞արդ դադարեալ կայ պահանջօղն, հանգեա́ւ տագնապողն։
⁵Զի խորտակեա́ց տ(է)ր զլուծ մեղաւորացն՝ զլո́ւծ իշխանացն.
⁶սատակեաց զազգսն սրտմտու(թեամ)բ. անհնարին հարուածովք բարկու(թեամ)բ յանխնա́յ։
⁷հանգեա́ւ յուսով երկիր ամ(ենայն), եւ գոչէ́ ուրախութ(եամ)բ։
⁸Եւ փայտքն լիբանանու ոտնահա́ր եղեն քեզ։ եւ մայրքն լիբանանու ասեն. թէ յորմէ հետէ դու դադարեցեր՝ ո́չ ելին ՛ի մեզ փայտահարք։

⁹Դժոխք ՛ի ներքուստ դառնացա́ն ՛ի պատահելն քեզ. կանգնեցա́ն միանգամայն հսկայքն ամ(ենայն) որ լեալ էին իշխանք երկրի. որ յարուցին յաթոռոց իւրեանց զամ(ենայն) թագաւորս ազգաց։
¹⁰Ամենեքեան պատասխանի́ տացեն քեզ՝ եւ ասասցեն. եւ դո́ւ իբրեւ զմեզ ըմբռնեցար, եւ ընդ մե́զ համարեցար։
¹¹իջին ՛ի դժոխս փառք քո, եւ բազում ուրախու(թ)ի(ւն)ն քո։ ՛ի ներքոյ քոյ մէ́ցս տարածեսցեն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ո́րդն յարկցի։
¹²Զի՞արդ անկաւ յերկնից արուեսեակն՝ որ ընդ առաւօտն ծագէր. անկա́ւ յերկիր, խորտակեցա́ւ՝ որ առաքէր առ ամ(ենայն) ազգս։

¹³Դու ասէիր ՛ի մտի քում. ելի́ց յերկինս, ՛ի վերոյ քան զաստեղս երկնից արկի́ց զաթոռ իմ. նստա́յց ՛ի լերինն բարձու, ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց բարձանց հիւսւսոյ։
¹⁴ելից ՛ի վե́ր քան զամպս, եղէ́ց նմանօղ բարձրելոյն։
¹⁵Արդ՝ ահաւադիկ ՛ի դժո́խս իջցես եւ ՛ի հիմունս երկրի։
¹⁶որք տեսանիցեն զքեզ՝ զարմասցին ՛ի վ(ե)ր(այ) քո եւ ասասցեն. այս այն ա́յր է որ զայրացուցաներ զերկիր, շարժէր զթագաւորս։
¹⁷որ առնէր զամ(ենայն) տիեզերս աւերակ, եւ քակէ́ր զքաղաքս ն(ո)ց(ա). գերեաց գերեդարձ ո́չ արար։
¹⁸Ա(մենայ)ն թագաւորք ազգաց ննջեցին պատուո́վ. այր իւրաքանչիւր ՛ի տան իւրում։

¹⁹եւ դու անկցի́ս ՛ի վերայ լերանց իբրեւ զմեռեալ. գարշելի́ ՛ի մէջ բազում դիականց կոտորելոց սրով՝ իջելոց ՛ի դժոխս։ Իբրեւ զձորձս արեամբ թաթաւեալ որ ո́չ իցէ սուրբ.
²⁰նո́յնպէս եւ դու ո́չ սրբեսցիս. զի ապականեցե́ր զերկիր իմ, եւ զժողովուրդ իմ կոտորեցեր. մի́ մնասցես յաւիտեանս ժամանակաց։ Զաւա́կ չար
²¹պատրաստեա́ զորդիս քո ՛ի սպանումն վ(ա)ս(ն) մեղաց հարց իւրեանց. զի մի́ յարիցեն եւ ժառանգեսցեն զերկիր, եւ լցցեն զերկիր պատերազմօք։
²²Յարեա́յց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ասէ տ(է)ր սաբաւովթ. եւ կորուսից զանուանս ն(ո)ց(ա)՝ եւ զզա́րմ եւ զզաւակ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. արարից զբաբելովն աւերակ,

²³զի բնակեսցեն ՛ի նմա ոզնի́ք. եւ եղիցի յոչի́նչ։ եւ արարից զնա խորխորատ աղմոյ ՛ի կորուստ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց.
²⁴զոր օրինակ ասացի՝ ա́յնպէս եղիցի. եւ ո(ր)պ(էս) խորհեալեմ՝
²⁵այն կացցէ. սատակել զասորեստանեայս յերկրի իմում եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց իմոց։ եւ եղիցին ՛ի կոխո́ւմն. եւ բարձցի́ ՛ի ձէնջ լուծ ն(ո)ց(ա), եւ գոռոզութի(ւն) ն(ո)ց(ա) ՛ի պարանոցէ ձերմէ վերասցի́։
²⁶Ա́յս խորհուրդ է զոր խորհեցաւ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) տիեզերաց. եւ ա́յս ձեռն բարձրացեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) ազգաց։
²⁷Զի զոր ս(ուր)բն ա(ստուա)ծ խորհեցաւ, ո՞վ իցէ որ զայն ցրիցէ. եւ զբարձրացեալ ձեռն ն(ո)ր(ա)՝ ո՞վ իցէ որ դարձուցանիցէ։

²⁸Յամին յորում մեռաւ աքազ արքայ, եղեւ պատգամս այս ՛ի վ(ե)ր(այ) այլազգեացն։
²⁹Մի́ ուրախ լինիք ամ(ենայն) այլազգիք, եթէ խորտակեցաւ լուծ հարկանողացն ձերոց. զի ՛ի զաւակէ օձին ելցեն ծնունդք իժից, եւ ՛ի ն(ո)ց(ա) ծննդոց ելցեն օձք թեւաւորք։
³⁰Եւ բուծցի́ն աղքատք նովաւ, եւ տկար մարդիկ ՛ի խաղաղու(թ)ե(ան) բնակեսցեն. եւ սատակեսցեն ՛ի սովոյ զզաւակ քո, եւ զմնացորդս քո սատակեսցէ։
³¹Ողբացէ́ք դրունք քաղաքաց. ձա́յնս արկցեն քաղաքք խռովեալք ամ(ենայն) այլազգիք. ծո́ւխ ել ՛ի հիւսւսոյ, եւ ո́չեւս գտանիցի։

³²Եւ զի՞նչ տայցեն պատասխանի թագաւորք ազգաց. զի տ(է)ր հաստատեաց զհիմունս սիովնի, եւ նովա́ւ փրկեսցին խոնարհք ժողովրդեանն։

¹Պատգամ ՛ի վերայ մովաբացւոց։
²Սո́ւգ առէք յանձինս, զի կորեաւ գեդեբոն՝ տեղի մեհենին ձերոյ. ա́նդր ելանիցէք լալ ՛ի նաբա́ւ մովաբացւոց։ Ողբացէ́ք զի ամ(ենայն) գլուխ ՛ի կնդու(թ)ի(ւն), եւ ամ(ենայն) բազուկք խորտակեալք։
³՛ի հրապարակս ն(ո)ր(ա) քո́ւրձ զգեցարուք, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տանեաց ն(ո)ր(ա) կոծեցարո́ւք, եւ ՛ի փողոցս ն(ո)ր(ա) ողբացէ́ք լալով։
⁴Զի գուժեաց եսեբոն, եւ ելէիլա. մինչեւ յասա լսելի́ եղեն ձայնք ն(ո)ց(ա)։ վ(ա)ս(ն) այսորիկ երկար մովաբացւոյն գոչէ, եւ անձն իւր ծանիցէ.
⁵սիրտ մովաբացւոյն գոչէ յանձն իւր մինչեւ ՛ի սեգովր։ քանզի երինջ երեմեա́ն է։ Եւ ընդ ելսն ղովիթայ լալո́վ ելցեն առ քեզ։ ՛ի ճանապարհի արոնիիմ, գոչէ բեկումն եւ շարժումն։

⁶ջուրն նեմերիմայ պակասեսցէ եւ ցամաքեսցի. եւ խոտ ն(ո)ր(ա) նուազեսցէ. եւ դեղ դալար՝ անդ մի́ գտցի։
⁷միթէ եւ ա́յնպէս ապրելո՞ց իցէ։ Քանզի ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձորոց զարաբացիս, եւ առցեն զնա։
⁸զի կցեցաւ բողոք սահմանաց մովաբացւոյն ընդ բողոքս գաղիմացւոյն. եւ ողբումն ն(ո)ր(ա) մինչեւ ՛ի ջրհորն ելիմ՝ ողբումն ն(ո)ր(ա)։
⁹Եւ ջուրն ռեմովնայ լցցի́ արեամբ. զի ածի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ռեմովնայ զարաբացիս, եւ բարձից զզաւակն մովաբու. եւ զարիէլ, եւ զմնացորդսն ադեմայ, առաքեցից իբրեւ սողունս ընդ երկիր։

¹Միթէ ապառա՞ժ աւերա́կ իցէ լեառն դստեր սիոնի։
²եւ եղիցի իբրեւ հաւու թռուցելոյ ձա́գ մնացեալ դուստր մովաբացւոց։
³Բայց ապա եւ դո́ւ առնովն աւելի́ ինչ խորհեաց առնել յա́րկս սգոյն ն(ո)ց(ա). հանապա́զ ՛ի միջօրէի իբրեւ ը(նդ) խաւա́ր փախիցեն։
⁴Զարհուրեցան, եւ ո́չ վարեսցիս. զի պանդխտեսցին առ քեզ փախստականքն մովաբու. եղիցին ձեզ ապաւէն յերեսաց հալածչի. զի բարձաւ ընկեր մարտին քոյ, եւ իշխանն կորեաւ որ կոխէր զերկիր։
⁵Եւ ուղղեսցի ողորմութ(եամ)բ աթոռ, եւ նստցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ճշմարտու(թեամ)բ ՛ի յարկսն դաւթի. դատեսցի՝ եւ խնդրեսցէ զիրաւունս, եւ փութասցի́ առնել զարդարութի(ւն)։

⁶Լուա́ք զամբարտաւանու(թ)ի(ւն)ն մովաբու՝ զի հպարտացեալ էր յոյժ. հպարտութի(ւն) ն(ո)ր(ա) եւ ոխակալու(թ)ի(ւն)՝ եւ զամբարտաւանու(թ)ի(ւն)ն քո բարձի́ ՛ի քէն։ ո́չ այնպէս որպէս դիւթութի(ւն)ն քո։
⁷եւ ո́չ այնպէս ո(ր)պ(էս) ըղձա́նն ՛ի մովաբ։ Զի ՛ի մովաբ ողբասցեն ամենեքեան զայնոսիկ՝ որ բնակեալ են ՛ի դեսեթ. մրմնջեսցեն՝ եւ ո́չ պատկառեսցեն։
⁸Դաշտքն եսեբոնայ սո́ւգ առցեն, եւ այգիքն սեբիմայ որ կլանէին զազգս։ կոխեցէ́ք զայգիս ն(ո)ր(ա) մինչեւ յազեր՝ եւ մի́ հասջիք. մոլորեցայք յանապատի։ առաքեալք ն(ո)ր(ա) լքան, քանզի անցին ընդ ծովն։

⁹Վ(ա)ս(ն) այսորիկ լացուցի́ց իբրեւ զլալիւնն յազերայ զայգիս սեբիմայ։ եւ զծառատունկն քո կոտորեաց եսեբոն եւ ելիլայ։ զի զհունձս քո եւ զկութս քո կոխեցի́ց, եւ ամենեքեան կործանեսցին։
¹⁰Եւ բարձցի ուրախութի(ւն) եւ ցնծութի(ւն) յայգեաց, եւ յայգեստանի քում ուրախու(թ)ի(ւն) մի́ լիցի. եւ մի́ կոխեսցեն գինի ՛ի հնծանս քո, քանզի պակասեաց։
¹¹Վ(ա)ս(ն) այսորիկ որովայն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) մովաբու իբրեւ զքնա́ր հնչեսցէ. եւ զփոր իմ իբրեւ զպարիսպ նորոգեցեր։
¹²Եւ եղիցի քեզ այն յամօ́թ. զի աշխատեցաւ մովաբ ՛ի մեհեանս իւր. եւ մտցէ ուխտաւոր ՛ի ձեռագործս իւր. եւ մի́ կարասցեն փրկել զն(ո)ս(ա)։
¹³Այս բան է զոր խօսեցաւ տ(է)ր երբեմն ՛ի վերայ մովաբու։

¹⁴Եւ այժմ դարձեալ խօսեցաւ եւ ասէ։ Յերի́ս ամս ըստ ամաց վարձանի անարգեսցին փառքն մովաբու յամ(ենայն) ՛ի բազում մեծու(թ)ե(ան) իւրում. եւ մնասցէ սակաւաւո́ր եւ ո́չ պատուական։

¹Պատգամ ՛ի վերայ դամասկոսի։
²լքեա́լ յաւիտեան. ՛ի մակաղատե́ղս հօտից, եւ ՛ի հանգրուա́նս անդւոց. եւ ո́չոք իցէ որ հալածիցէ։
³Եւ ո́չ եւս եղիցի ամուր ապաստանի եփրեմի. եւ ո́չեւս կացցէ թագաւորութի(ւն) ՛ի դամասկոս, եւ ո́չ մնասցեն մնացորդք ասորւոց. զի ո́չ դու լա́ւ ես քան զորդիսն ի(սրայէ)լի եւ զփառս ն(ո)ց(ա)։ Այսպես ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց.
⁴եղիցի յաւուր յայնմիկ պակասու(թ)ի(ւն) փառացն յակովբայ, եւ յաճախութի(ւն) փառաց ն(ո)ր(ա) շարժեսցի։
⁵Եւ եղիցի ո(ր)պ(էս) ոք զի ժողովէ որա́յ կանգուն ՛ի գիրկս իւր, եւ շրջիցի հասկաքաղ զկնի ն(ո)ր(ա)։ եւ եղիցի ո(ր)պ(էս) քաղիցէ ոք հա́սկ ՛ի ձորն հաստատու(թ)ե(ան).

⁶եւ մնասցէ ՛ի նմա խողան։ եւ կամ իբրեւ զպտուղս ձիթենւոյ երկո́ւս կամ երի́ս ՛ի բարձրու(թ)ե(ան) ծայրիցն, կամ չո́րք կամ հի́նգ յոստան մնայցեն։ Ա́յսպես ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի.
⁷յաւուր յայնմիկ յուսացեալ եղիցի մարդն յարարիչ իւր. եւ աչք ն(ո)ր(ա) ՛ի ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի հայեսցին։
⁸Եւ մի́ եւս յուսացեալ եղիցին ՛ի մեհեանս, եւ մի́ ՛ի գործս ձեռաց իւրեանց զոր արարին մատունք ն(ո)ց(ա)։ այլ եղիցին յուսացեալ ՛ի ս՝բն ի(սրայէ)լի. եւ ո́չ եւս հայեսցին յանտառս իւրեանց, եւ ո́չ ՛ի գարշելիսն իւրեանց։
⁹Յաւուր յայնմիկ եղիցին քաղաքք քո լքեալք. զոր օրինակ լքա́ն ամուրհացիքն եւ խեւացիքն յերեսաց որդւոցն ի(սրայէ)լի, եւ եղիցին աւերա́կք.

¹⁰փոխանակ զի թողեր զա(ստուա)ծ զփրկիչ քո, եւ զտ(է)ր զօգնական քո ո́չ յիշեցեր։ վ(ա)ս(ն) այսորիկ տնկեսցես տունկ անհաւատ, եւ սերմն անհաւատ։
¹¹յաւուր յորում տնկեսցես, վրիպեսցիս։ Ընդ առաւօտս եթէ սերմանեսցես, ծաղկեսցէ յամառն։ յաւուր յորում ժառանգեցուսցես՝ ո(ր)պ(էս) հա́յր զի թողուցու զժառանգութի(ւն) որդւոց իւրոց։
¹²Վա́յ բազմու(թ)ե(ան) ազգաց բազմաց. իբրեւ զծո́վ ալեօք կուտակեալ ա́յնպէս խռովեսջիք. եւ մկանունք ազգաց բազմաց իբրեւ զջուր գոչեսցեն։
¹³Իբրեւ զջուրս բազումս ազգք բազումք. իբրեւ ջուրց բազմաց բռնութի(ւն) հոսանաց. եւ վատեսցէ́ զն(ո)ս(ա), եւ բացուստ ՛ի բա́ց հալածեսցէ։ Իբրեւ զունգ յարդի հոսեալ յերեսաց հողմոյ, եւ իբրեւ զփոշի́ անուոյ ՛ ի փոթորկէ́ մրրկեալ։

¹⁴Ընդ երեկոյս սո́ւգ առցեն. յառաջ քան զառաւօտն՝ եւ այլ ո́չ եւս իցեն։ ա́յս է բաժին աւարառուացն ձերոց,եւ ժառանգու(թ)ի(ւն) որ զձեզն ժառանգէին։

¹Վա́յ երկրին ՛ի թեւս նաւացն յայնկոյս գետոյն եթւովպացւոց։
²Որ առաքէր պատարագս ը(նդ) ծով, եւ թուղթս մագաղաթեայս ՛ի վ(ե)ր(այ) ջուրցն մկանանց. զի երթիցեն հրեշտակք երագունք յազգ հպարտացեալ՝ յազգ օտար եւ ՛ի չար։ զի ո́չ եւս ոք իցէ քան զնա անդր, յա́զգ անյոյս եւ ՛ի կոխեալ։
³Եւ այժմ գետք ամ(ենայն) երկրին իբրեւ զաշխարհ բնակեալ. բնակեսցէ աշխարհ ն(ո)ց(ա)՝ իբրեւ զնշան ՛ի լեռնէ բարձցի, եւ իբրեւ զձայն փողոյ լսելի́ եղիցի։
⁴Զի ա́յսպէս ասաց ցիս տ(է)ր. զգուշու(թ)ի(ւն) եղիցի յիմում քաղաքի՝ իբրեւ զլոյս տօթագին ՛ի միջօրէի, եւ իբրեւ զա́մպ ցօղագին յաւուրս ամարայնոյ։

⁵Յառա́ջ քան զհունձս յորժամ բովանդակեսցի ծաղոկն. եւ աղոխն ծաղկեսցէ ծաղիկն աղոխացեալ. եւ հատանիցէ զմանր մանր ողկուզացն մանգտղաւ, եւ զուռսն կտրիցէ եւ ՛ի բա́ց հատանիցէ։
⁶Եւ թողուցու միանգամայն թռչնոց երկնից եւ գազանաց երկրի. եւ ժողովեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) թռչունք երկնից, եւ ամ(ենայն) գազանք երկրի հասանիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
⁷՛Ի ժամանակի յայնմիկ մատչիցին պատարա́գն տ(եառ)ն զօրութե(ան)ց ՛ի նեղեալ եւ ՛ի խոնարհ ժողովրդենէ. եւ ՛ի մեծէ ժողովրդենէ յայնմհետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց. ա́զգ յուսացեալ եւ կոխեալ՝ որ է ՛ի կողմն գետոյ աշխարհի ն(ո)ց(ա), ՛ի տեղւոջ ուր անուն տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց կոչեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին սիովնի։

¹Ահաւասիկ տ(է)ր նստեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) թեթեւ ամպոյ, եկեսցէ́ յեգիպտոս։ եւ շարժեսցի́ն ձեռագործք եգիպտացւոց յերեսաց ն(ո)ր(ա). եւ սիրտք ն(ո)ց(ա) լքցին ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²Եւ յարիցեն եգիպտացիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտացւոցն, եւ տայցեն պատերազմ այր ընդ եղբօր, եւ այր ընդ ընկերի. քաղաք ընդ քաղաքի, եւ օրէնք ընդ օրէնս։
³Եւ խռովեսցին ոգիք եգիպտացւոցն յանձինս իւրեանց. եւ զխորհուրդ ն(ո)ց(ա) ցրեցԷ́ց։ եւ հարցանիցեն զդիսն իւրեանց եւ զպատկերս իւրեանց, եւ զգետնակոչս՝ եւ զվհուկս։
⁴Եւ մատնեցից զեգիպտացիս ՛ի ձեռս արանց տերանց՝ խստասրտաց. եւ թագաւորք խստասիրտք տիրեսցեն ն(ո)ց(ա)։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր սաբաւովթ։

⁵եւ արբցեն եգիպտացիքն զջրշեղջսն ծովափնեայս. քանզի գետն նուազեսցէ, եւ ցամաքեսցի́։
⁶Եւ պակասեսցեն գետքն եւ ջրադարձք գետոյն, եւ ցամաքեսցին ամ(ենայն) ժողովք ջուրցն. եւ յամ(ենայն) մարգագետինս, եւ յամ(ենայն) ամուրս եղեգան եւ պրտուոյ եւ ՛ի լաւռամարգս։
⁷ամ(ենայն) կանաչ որ շուրջ զգետովն իցէ, եւ ամ(ենայն) արտավարք որ ընդ գետոյն ջրով վարեալ իցեն խորշակահա́ր ցամաքեսցին։
⁸Եւ տրտմեսցին ձկնորսքն, եւ յոգո́ց հանիցեն ամ(ենայն) կարթընկէցք գետոյն. եւ ցանցորդքն եւ ուռկանաւորքն աո́ւգ առցեն։
⁹Ամաչեսցե́ն եւ կտաւագործքն բարակամանք, եւ որ գործեն զբեհեզն։

¹⁰եւ եղիցին ճարտարքն ամ(ենայն) լի́ տրտմութ(եամ)բ. եւ ամ(ենայն) տարապազագործք ն(ո)ց(ա) տրտմեսցին, եւ ցաւեսցեն սիրտք իւրեանց։
¹¹Եւ յիմարեսցին իշխանքն տայանու իմաստունք խորհրդականք թագաւորին. եւ յիմարեսցի́ն խորհուրդք ն(ո)ց(ա)։ զի՞արդ ասիցէք ցարքայն՝ թէ որդիք իմաստնո́ց եմք մեք, եւ որդիք թագաւորաց որ իսկզբանէն էին։
¹²Արդ՝ ո՞ւր են իմաստունքն քո. պատմեսցե́ն քեզ եւ ասասցեն զի՞նչ խորհուրդ խորհեցաւ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի վ(ե)ր(այ) եգիպտոսի։
¹³յիմարեցան իշխանք տայանու, եւ բարձրացան իշխանքն մեմփացւոց. եւ մոլորեցուսցեն զեգիպտացիս ըստ ազգաց ազգաց իւրեանց։

¹⁴Քանզի տ(է)ր խառնեաց ն(ո)ց(ա) ոգի մոլորու(թ)ե(ան), եւ մոլորեցուցին զեգիպտոս յամ(ենայն) ՛ի գործս իւրեանց. ո(ր)պ(էս) մոլորիցի արբեալ՝ եւ որ փոխիցէն։
¹⁵Եւ մի́ եւս եղիցի եգիպտացւոցն գործ՝ մի́ յետս եւ մի́ յառաջ, մի́ իսկզբանն եւ մի́ ՛ի կատարածի։
¹⁶Յաւուր յայնմիկ եղիցին եգիպտացիք իբրեւ զկանա́յս դողացեալք եւ զարհուրեալք յերեսաց ձեռին տ(եառ)ն զօրութե(ան)ց՝ զոր արկցէ ինքնին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Եւ եղիցի երկիրն հրէաստանի ՛ի խրտուի́լ եգիպտացւոցն. եւ ամ(ենայն) որ անուանեսցէ զանուն երկրին առ ն(ո)ս(ա), զարհուրեսցին վ(ա)ս(ն) խորհրդին զոր խորհեցաւ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։

¹⁸Յաւուր յայնմիկ եղիցին հինգ քաղաք յերկրին եգիպտացւոց՝ որ խօսիցին զքանանացւոց լեզուն, եւ երդնուցուն յանուն տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց. քաղաք ասեդե́կ կոչեսցի մի քաղաք։
¹⁹Յաւուր յայնմիկ եղիցի սեղան տ(եառ)ն յերկրին եգիպտացւոց, եւ արձա́ն կանգնեալ տ(եառ)ն ՛ի սահմանս ն(ո)ր(ա)։
²⁰եւ եղիցի ՛ի նշա́ն յաւիտենից տ(եառ)ն յերկրին եգիպտացւոց։ Զի աղաղակեսցեն առ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) նեղու(թ)ե(ան) իւրեանց. եւ առաքեսցէ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր ա́յր մի որ փրկեսցէ զն(ո)ս(ա), եւ դատաստանա́ւ փրկեսցէ զն(ո)ս(ա)։
²¹Եւ ծանիցի́ տ(է)ր եգիպտացւոցն. եւ ծանիցեն եգիպտացիքն զտ(է)ր յաւուր յայնմիկ։ եւ մատուսցեն զոհս եւ պատարագս, եւ դիցեն ուխտս տ(եառ)ն՝ եւ կատարեսցեն։

²²Եւ հարցէ տ(է)ր զեգիպտացիսն մեծամե́ծ հարուածովք, եւ բժշկելով բժշկեսցէ զն(ո)ս(ա)։ եւ դարձցի́ն առ տ(է)ր՝ եւ լուիցէ́ ն(ո)ց(ա)՝ եւ բժշկեսցէ́ զն(ո)ս(ա)։
²³Յաւուր յայնմիկ եղիցին ճանապա́րհ եգիպտացւոցն առ ասորեստանայս. եւ մտցեն ասորեստանայքն յեգիպտոս, եւ եգիպտացիքն երթիցեն առ ասորեստանայս. եւ ծառայեսցեն եգիպտացիքն ասորեստանեայցն։
²⁴Յաւուր յայնմիկ եղիցի երրո́րդ ի(սրա)էլ ՛ի մէջ եգիպտացւոցն եւ ՛ի մէջ ասորեստանեայցն. օրհնեալ յերկրին
²⁵զոր օրհնեա́ց տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց, եւ ասէ. օրհնեա́լ եղիցի ժողովուրդ իմ որ յեգիպտոս, եւ որ յասորեստանայսն, եւ ժառանգութի(ւն) իմ յ(թեն)էլ։

¹Յաւուր յորում էին տանաթան յազովտոս՝ ՛ի ժամանակին իբրեւ արձակեցաւ յառանայ արքայէ ասորեստանեայց. եւ ետ պատերազմ ընդ ազովտայ, եւ առ զնա։
²Յայնժամ խօսեցա́ւ տ(է)ր ընդ եսայայ որդւոյ ամովսայ՝ եւ ասէ։
³Եւ ասէ տ(է)ր. զոր օրինակ գնայ ծառայ իմ եսայի մերկ եւ բոկ, ա́յդպէս զերիս ամս եղիցին նշանք եւ արուեստք եգիպտացւոցն, եւ եթեովպացւոց։
⁴Եւ ՛ի միտ առցեն՝ թէ այդպէս տարցի արքայն ասորեստանեայց ՛ի գերութե(ան) զեգիպտացիսն՝ եւ զեթւովպացիսն, զերիտասարդս եւ զծերս՝ մերկս եւ բոկս խայտառակեալ զամօթ եգիպտացւոցն։
⁵Եւ ամաչեսցեն ՛ի պարտութի(ւն) մատնեալ եգիպտացիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) եթւոպացւոցն, յորս յուսացեալ էին եգիպտացիքն, որք էին ն(ո)ց(ա) փա́ռք։

⁶Եւ ասասցեն բնակիչք կղզոյդ այդորիկ յաւուր յայնմիկ. ահաւասիկ մեք յուսացեալ էաք ապաստա́ն լինել ՛ի սոսա յօգնականութի(ւն). եւ սոքա ո́չ կարացին ապրեցուցանել՝ եւ ո́չ զանձինս իւրեանց յարքայէն ասորեստանեայց. եւ մեք զի՞արդ ապրեսցուք։

¹Տեսիլ անապատին ՛ի ծովու։
²եւ խստու(թ)ի(ւն) պատմեցաւ ինձ։ որ արհամարհելոցն է՝ արհամարհէ, եւ որ անօրինելոցն է՝ անօրինէ։ ՛Ի վ(ե)ր(այ) իմ հասին ելամացիք, եւ հրեշտակք պարսից գա́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ. արդ հեծեծից՝ եւ մխիթարեցի́ց զանձն իմ։
³Վ(ա)ս(ն) այսորիկ լցա́ւ մէ́ջ իմ գողու՝բ, եւ երկունք կալա́ն զիս իբրեւ զծննդական. պնդեցայ՝ զի մի́ լուայց, փութացայ՝ զի մի́ տեսից։
⁴Սիրտ իմ դարձաւ ՛ի մոլորու(թ)ի(ւն), եւ անօրէնու(թ)ի(ւն) դեռ ընկղմէր զիս. անձն իմ եկաց ՛ի դողու(թ)ե(ան)։ դիտեա́ զդիտաւորու(թ)ի(ւն) քո.
⁵պատրաստեա́ սեղան, կե́ր ա́րբ. արի́ք իշխանք պատրաստեցէ́ք վահանս։
⁶Զի ա́յսպէս ասաց ցիս տ(է)ր. գնա́ դու անձամբ անձին գէ́տ լինիջիր, եւ զոր ինչ տեսանիցես պատմեսջի́ր։

⁷Եւ տեսի հեծեալս երկուս. հեծեալ մի իշոյ, եւ հեծեալ մի ուղտու. լսել լուր բազում* ունկնդրութե(ան)։ Եւ կոչեա́ զուրիա ՛ի դիտանոցդ, ասէ տ(է)ր։
⁸Եւ կացի զտիւն ողջոյն՝ եւ զգիշերն ամ(ենայն) ՛ի վ(ե)ր(այ) բանակին.
⁹եւ տեսի զի գայր նո́յն հեծեալ երկձի։ պատասխանի́ ետ եւ ասէ. անկա́ւ կործանեցաւ բաբելովն, եւ ամ(ենայն) պատկերք ն(ո)ր(ա) եւ ձեռագործք իւր կործանեցա́ն յերկրի։
¹⁰Լուարո́ւք մնացորդք եւ ցաւագնեալք. լուարո́ւք զոր լուայ ՛ի տ(թեն)է զօրու(թ)ե(ան)ց, զոր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի պատմեաց մեզ։
¹¹Տեսիլ եդովմայեցւոցն։ Առի́ս կոչեա́ ՛ի սէիր լեռնէ. պահեցէ́ք զմահարձանս։
¹²պահեցի́ց ը(նդ) առաւօտն եւ զցայգ։ եթէ խնդրիցես, խնդրեսջիր եւ առի́ս բնակեսջիր։

¹³Առած ՛ի վ(ե)ր(այ) արաբացւոց։ Ընդ երեկո́յս ննջեսցես յանտառի ճանապարհին դովդանիմ։
¹⁴Բերէ́ք ջուր ընդառաջ ծարաւեաց բնակիչք թեմանու։ Հացի́ւ ընդ առաջ ելէք փախստէից։
¹⁵վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) սպանելոցն. եւ վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) մոլորելոցն, եւ վ(ա)ս(ն) բազմու(թ)ե(ան) սրոյն, եւ վ(ա)ս(ն) բազմու(թ)ե(ան) աղաղանցն լարելոց, եւ վ(ա)ս(ն) բազմու(թ)ե(ան) անկելոցն ՛ի պատերազմի։
¹⁶Զի ա́յսպէս ասաց ցիս տ(է)ր. ա́մ մի եւս իբրեւ զտարի վարձանի, եւ պակասեսցեն փառք որդւոցն կեդարու։
¹⁷Եւ մնացորդք աղեղնաւորաց զօրաւորաց որդւոցն կեդարու եղիցին սակաւաւո́րք։ զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի խօսեցաւ։

¹Պատգամ ձորոյն սիովնի։
²Լցա́ւ քաղաքդ գուժկանօք,* քաղաքդ պերճացեալ։ վիրաւո́րք քո ո́չ վիրաւորք սուսերի, եւ ո́չ դիակունք քո՝ դիակունք պատերազմաց։
³Ամ(ենայն) իշխանք քո փախստեայք, եւ կալանաւորք քո կապեալք սաստկու(թեամ)բ. եւ հզօրք քո առհասարակ կապեցան, բացէ́ ՛ի բաց փախստականք։
⁴Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ասացի, թո́յլ տուք ինձ լացի́ց դառնապէս. մի́ բռնադատէք մխիթարել զիս ՛ի վ(ե)ր(այ) բեկման դստեր ազգի իմոյ։
⁵Զի օր խռովութե(ան) եւ կորստեան եւ կոխման եւ մոլորութե(ան) ՛ի տ(թեն)է զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի ձորն սիովնի։ մե́ծ եւ փոքր առհասարակ մոլորեալք դանդաչեն ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց։

⁶Իսկ ելամացւոց առեալ զկապարճս, հեծեալք յերիվարս. եւ գունդք ճակատելոց։
⁷եւ ընտիր ընտիր ձորք քո լցցին կառօք, եւ հեծեալք երիվարօք խցցեն զդրունս քո։
⁸Եւ կործանեսցեն զդրունս յուդայ. եւ տեսցեն յաւուր յայնմիկ զընտի́ր ընտիր ապարանս քաղաքին։
⁹եւ յայտնեսցեն զծածուկս ապարանից բարձանցն դաւթի։ Եւ տեսին զի բազումք էին։ եւ զի դարձուցին զհին ջրմուղն ՛ի քաղաքն։
¹⁰եւ զի քակեցին զապարանսն ե(րուսաղէ)մի յամրութի(ւն) պարսպաց քաղաքին։

¹¹Եւ հանէք ձեզ ջուր ՛ի մէջ երկուց պարսպաց, ներքսագոյն քան զհին ջրմուղն. եւ ո́չ հայեցարուք յայն որ արարն զնա իսկզբանէ, եւ զհաստիչ ն(ո)ր(ա) ՛ի հեռուստ ո́չ ծաներուք։
¹²Եւ կոչեաց տ(է)ր սաբաւովթ յաւուր յայնմիկ լալո́ւմն եւ կոծումն եւ աշխարումն եւ գերծումն, եւ զգածումն քրձի։
¹³Եւ նոքա արարին ուրախութի(ւն) եւ ցնծու(թ)ի(ւն). սպանանէին զուարակս եւ զենուին ոչխարս, զի կերիցեն միս՝ եւ արբցեն գինի. եւ ասասցեն՝ կերիցո́ւք եւ արբցո́ւք՝ քանզի վաղիւ մեռանիմք։
¹⁴Եւ այն յայտնեալ կայ յականջս տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց, զի ո́չ թողցուն ձեզ մեղքդ այդոքիկ՝ մինչեւ մեռանիցիք* ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց։

¹⁵Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր սաբաւովթ։ գնա́ դու եւ մո́ւտ ՛ի դիւան անդր առ սոմնաս հանդերձապետ, եւ ասասցես ցնա։
¹⁶Զի ՞ եկեալ ես այսր. եւ զի՞նչ խնդիր է քո աստ. զի փորեցեր դու քեզ աստ գերեզման, եւ արարեր քեզ յա́րկ ՛ի վիմիդ։
¹⁷Ահաւասիկ տ(է)ր զօրութե(ան)ց հանցէ́ եւ սատակեսցէ զքեզ ա́յր դու, եւ հանցէ́ զպատմուճան քո.
¹⁸եւ զպսակդ փառաց քոց. եւ ընկեսցէ́ զքեզ յերկիրն մեծ եւ յանչափ, եւ ա́նդ մեռանիցիս։ եւ արասցէ զկառսն քո զգեղեցիկս յանարգութի(ւն), եւ զտուն իշխանութե(ան) քոյ ՛ի կոխումն։
¹⁹Եւ մերժեսջի́ր ՛ի պետութ(են)է քումմէ, եւ ՛ի հաստատութ(են)է քումմէ։
²⁰Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ կոչեցից զծառայ իմ զեղիակիմ քեղկէայ,

²¹եւ զգեցուցից նմա զպատմուճանդ քո, եւ տա́ց նմա զպսակդ քո ճոխու(թեամ)բ, եւ տաց ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) զհազարապետութի(ւն)դ քո. եւ եղիցի իբրեւ հա́յր բնակչացդ ե(րուսաղէ)մի եւ բնակչացդ յուդայ։
²²Եւ տա́ց զփականս դաւթի նմա. իշխեսցէ, եւ ո́չոք իցէ որ նմա ընդդէմ դառնայցէ։
²³Եւ կացուցից զնա իշխան ՛ի հաւատարիմ տեղւոջ, եւ նստցի յաթո́ռ փառաց տան հօր իւրոյ։
²⁴Եւ եղիցին ՛ի նա́ յուսացեալք ամ(ենայն) փառաւորք տան հօր իւրոյ, ՛ի փոքրկանց մինչեւ ՛ի մեծամեծս. եւ զամ(ենայն) անօթս ՛ի փոքուէ մինչեւ յանօթս ագանովթայ։ բացցէ՝ եւ ո́չոք իցէ որ փակիցէ, եւ փակիցէ՝ եւ ո́չոք իցէ որ բանայցէ. եւ եղիցին կախեալ զնմանէն,

²⁵յաւուր յայնմիկ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց. չարժեսցի մարդ հաստատուն ՛ի հաւատարիմ տեղւոջէ. անկցի եւ կործանեսցի́.* եւ բարձցին փառք ն(ո)ր(ա) ՛ի նմանէն. զի տ(է)ր խօսեցաւ։

¹Պատգամ տիւրոսի։
²Ո՞ւմ նմանեցան բնակիչք կղզոյդ այդորիկ։ վաճառականք փիւնիկեցւոց որ անցանեն ընդ ծով, ը(նդ) ջուրս բազումս.
³զաւակ գնողիցն իբրեւ զարդիւնս ամարայնոյ ամփոփելոյ վաճառականք ազգացն։
⁴Յամօթ լեր սիդոն՝ ասէ ծով. եւ զօրու(թ)ի(ւն) ծովու ասասցէ, ո՞չ երկնեցի, եւ ո՞չ ծնայ, եւ ո՞չ սնուցի երիտասարդս, եւ ո՞չ բարձրացուցի կուսանս։
⁵Իսկ յորժամ լո́ւր լիցի, յերկիրն եգիպտացւոց, ցա́ւք կալցին զնա վասն տիւրոսի։
⁶Երթա́յք ՛ի կարքեդոն. ողբացէ́ք բնակիչք կղզոյդ այդորիկ։
⁷Ո՞չ ա́յդ իսկ էր ամբարտաւանութի(ւն) ձեր իսկզբանէ, մինչչե́ւ մատնեալ էր ն(ո)ր(ա). եւ վարեսցի́ նա յոտից իւրոց ՛ի պանդխտու(թ)ի(ւն) հեռաւոր։

⁸Իսկ ո՞ խորհեցաւ զայս ՛ի վ(ե)ր(այ) տիւրոսի. միթէ ՛ի վա՞յր ինչ ոք էր՝ կամ տկա՞ր ոք. նա՝ վաճառականք ն(ո)ր(ա) փառաւորք* քանանացւոց, եւ առգնօղք ն(ո)ր(ա) իշխանք երկրի։
⁹Տ(է)ր զօրութե(ան)ց խորհեցաւ քակե́լ զամ(ենայն) ամբարտաւանութի(ւն) փառաւորաց. եւ անարգե́լ զամ(ենայն) պատուական ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի։
¹⁰Գործեա́ զերկիր քո, զի այսուհետեւ ո́չեւս գան նաւք ՛ի կարքեդոնայ։
¹¹եւ ձեռն քո ո́չ եւս զօրասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ծովու. որ զայրացուցանէիր զթագաւորս։ Տ(է)ր զօրութե(ան)ց հրամայեաց վ(ա)ս(ն) քանանու՝ կորուսանել զզօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։

¹²Եւ ասասցեն՝ եթէ այսուհետեւ մի́ եւս յաւելուցուք թշնամանել եւ զրկել զկոյս դուստր սիովնի. այլ յո́տն կաց՝ եւ ա́նց ընդ ծով. եւ թէպէտ եւ դիմեսցես ՛ի կիտիիս. եւ ո́չ անդ լիցի քեզ հանգիստ։
¹³Եւ եթէ յերկիրն քաղդէացւոց. սակայն եւ ա́յն աւերեալ է յասորեստանեայց. եւ անդ դո́ւլ եւ դադար քեզ ո́չ գտանիցի։ Արկ զհիմն նորա սիհիմ.* կանգնեաց զմահարձանս նորա, եւ յարոյց զաշտարակս ն(ո)ր(ա). արդ անկա́ւ կործանեցաւ պարիսպ ն(ո)ր(ա)։
¹⁴Ողբացէ́ք նաւք կարքեդոնացւոց, զի կորեա́ւ ամրու(թ)ի(ւն) ձեր։
¹⁵Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, լքեա́լ լիցի տիւրոս ամս եւթանասուն իբրեւ զժամանակ թագաւորի միոյ, եւ իբրեւ զժամանակ կենաց մարդոյ միոյ։ եւ յետ ամացն եւթանասնից եղիցի տիւրոս իբրեւ ե́րգ պոռնկի միոջ։

¹⁶Ա́ռ քնար, յածեա́ց, կործեա́ց լքեալ քաղաք պոռնկութե(ան), քա́ջ հար. յաճախեա́ երգել՝ զի քո́ յիշատակ մնասցէ։
¹⁷Եւ եղիցի յետ ամացն եւթանասնից, ա́յց արասցէ տ(է)ր տիւրոսի. եւ միւսանգամ անդրէն ՛ի նոյն յառաջի́ն կարգն հաստատեսցի։ եւ եղիցի ՛ի նմա վաճա́ռ ամ(ենայն) թագաւորաց տիեզերաց* ը(նդ) ամ(ենայն) երեսս երկրի։
¹⁸Եւ եղիցի վարձ վաճառի ն(ո)ր(ա) տ(եառ)ն նուիրեալ։ ո́չ անձանց ինչ ժողովեսցեն, այլ բնակելոցն առաջի տ(եառ)ն եղիցին ամ(ենայն) վաճառք ն(ո)ր(ա), ուտել ըմպել՝ եւ ուրախ լինել ՛ի նշան յիշատակաց առաջի տ(եառ)ն։

¹Ահաւադիկ տ(է)ր ապականեսցէ́ զտիեզերս. եւ աւերեսցէ́ զնա, եւ տապանեսցէ́ ղատակս ն(ո)ր(ա). եւ ցրուեսցէ́ զբնակեալսն ՛ի նմա։
²Եւ եղիցի ժողովուրդն իբրեւ զքահանայն, եւ ծառայն իբրեւ զտէրն, եւ աղախինն իբրեւ զտիկինն։ եւ եղիցի գնօղն իբրեւ զվաճառականն, եւ փոխատուն իբրեւ զփոխառուն, եւ պարտապանն իբրեւ զպարտատէ́րն։
³Ապականելով ապականեսցի́ երկիր*, եւ յափշտակու(թեամ)բ յափշտակեսցի́ երկիր. զի բերա́ն տ(եառ)ն խօսեցաւ զայս։
⁴Սո́ւգ առ՝ կործանեցաւ երկիր*. կործանեցան եւ ապականեցան տիեզերք։ սո́ւգ առին բարձունք երկրի։

⁵Քանզի երկիր անօրինեցաւ բնակչօք իւրովք. վ(ա)ս(ն) զի անցին զօրինօքն տ(եառ)ն, եւ կոխեցին զհրամանս ն(ո)ր(ա)*, եւ ցրեցին զուխտն յաւիտենից։
⁶Վ(ա)ս(ն) այսորիկ նզո́վք կերիցեն զերկիր. զի մեղան բնակիչք ն(ո)ր(ա)։ վ(ա)ս(ն) այսորիկ տնա́նկք եղիցին բնակիչք ն(ո)ր(ա), եւ մնասցեն մարդք սակաւաւորք։
⁷Սո́ւգ առցէ գինի, սո́ւգ առցէ այգի. յոգո́ց հանցեն ամ(ենայն) խրախճանք յանձինս իւրեանց։
⁸Լռեցի́ն ուրախութի(ւն)ք թմբկաց, լռեցին հպարտութի(ւն)ք եւ մեծու(թ)ի(ւն)ք ամպարշտաց. լռեցին ձայնք քնարաց։
⁹յամօթ եղեն եւ ո́չ ըմպէին գինի. դառնացաւ ցքի ըմպելեաց։

¹⁰Աւերեցա́ն ամ(ենայն) քաղաքք. դրունք ապարանից կարկեցա́ն, զի ո́չոք էր որ մտանէր։
¹¹Ողբացէ́ք ՛ի վ(ե)ր(այ) գինւոյ ընդ ամ(ենայն) տեղիս. լռեա́ց ամ(ենայն) ուրախու(թ)ի(ւն). պարտեցա́ւ ուրախու(թ)ի(ւն) երկրի։
¹²լքցի́ն քաղաքք աւերակք, եւ ապարանք մնացեալք կորիցե́ն։
¹³Ա́յս ամ(ենայն) եղիցի յերկրի ՛ի մէջ հեթանոսաց։ Զոր օրինակ եթէ ճռաքա́ղ ոք առնիցէ զձիթենի, ա́յնպէս ճռաքա́ղ առնիցեն զնոսա. եւ եթէ դադարեսցեն կութք,
¹⁴նոքա մեծաձայն աղաղակեսցեն։ Բայց մնացեալքն յերկրի՝ ուրա́խ լինիցին միանգամայն փառօքն տ(եառ)ն, եւ խռովեսցին ջուրք ծովու։

¹⁵Վ(ա)ս(ն) այսորիկ փառք տ(եառ)ն ՛ի կղզիս ծովու, եւ անուն տ(եառ)ն փառաւոր եղիցի։ Տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի.
¹⁶՛ի ծագաց երկրի արուեստս լուաք. յո́յս բարեպաշտին, եւ ասիցեն * խորհուրդ իմ ինձ. խորհուրդ իմ ի́նձ եւ իմոցն։ վա́յ արհամարհողաց որ արհամերհեն, եւ արհամարհանօք արհամարհիցեն զօրէնս։
¹⁷Ահ, գուբ, եւ որոգայթ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր բնակիչք երկրի։
¹⁸Եւ եղիցի որ փախիցէ յահէ անտի՝ անկցի́ ՛ի գուբն. եւ որ ելանիցէ ՛ի գբոյն, ըմբռնեսցի́ յորոգայթն։ Զի պատուհանք բացան յերկնից, շարժեսցին հիմունք երկրի։
¹⁹Խռովու(թեամ)բ խռովեսցի́ երկիր, եւ տարակուսելո́վ տարակուսեսցի երկիր. խոնարհեցաւ։

²⁰Շարժելով շարժեսցի́ երկիր, իբրեւ զտաղաւար մրգապահաց. իբրեւ զարբեալն եւ զսխալակ, գլորեսցի եւ մի́ կարասցէ կանգնել. զի սաստկացաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) անօրէնու(թ)ի(ւն)։
²¹Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, ածցէ́ ա(ստուա)ծ ՛ի վ(ե)ր(այ) զարդուն երկնից զձեռն իւր. եւ ՛ի վերայ թագաւորաց երկրի՝ որ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²²Եւ ժողովեսցեն զժողովս ն(ո)ր(ա) ՛ի կապանս, եւ պաշարեսցեն յամուրս. եւ յետ բազո́ւմ ազգաց այցելու(թ)ի(ւն) եղիցի ն(ո)ց(ա)։
²³Եւ հալեսցի́ աղիւսն, եւ կործանեսցի́ պարիսպն. զի թագաւորեսցէ տ(է)ր ՛ի լերին սիովնի եւ յե(րուսաղէ)մ, եւ առաջի ծերոց փառաւորեսցի́։

¹Տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ փառաւո́ր արարից զքեզ. օրհնեցի́ց զանուն քո, զի արարեր սքանչելի́ իրս, զխորհուրդն առաջին զճշմարիտ։
²Այո́ տ(է)ր. զի եդիր զքաղաքս ՛ի հողաբլուրս, եւ զքաղաքս ամուրս ՛ի կործանումն հիմանց ն(ո)ց(ա). քաղաքք ամպարշտաց յաւիտենից մի́ շինեսցի։
³Վ(ա)ս(ն) այսորիկ օրհնեսցէ́ զքեզ ժողովուրդ աղքատ, եւ քաղաքք մարդկան զրկելոց օրհնեսցե́ն զքեզ։
⁴զի եղեր ամ(ենայն) քաղաքի խոնարհի օգնական, եւ տրտմելոց վ(ա)ս(ն) կարօտութե(ան)՝ յա́րկ տպաւինի. ՛ի մարդոց չարաց փրկեցեր զն(ո)ս(ա)։
⁵Ապաւէն ծարաւեաց եւ ոգի մարդկան զրկելոց.* իբրեւ մարդոց թալկացելոց՝ ծարաւեաց ՛ի սիովն. ՛ի մարդոց ամպարշտաց որոց մատնեցե́ր զմեզ։

⁶Եւ արասցէ տ(է)ր սաբաւովթ ամ(ենայն) հեթանոսաց ՛ի լերինս յայսմիկ։ արբցե́ն ուրախու(թ)ի(ւն), արբցեն գինի. օծցի́ն իւղով ՛ի մրրոյ պարզելոյ,
⁷եւ ընկլցին ՛ի լերինս յայսմիկ։ Պատմեա́ զայս ամ(ենայն) հեթանոսաց. զի ա́յս խորհուրդ է ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) ազգաց։
⁸Զօրացա́ւ մահ եւ եկո́ւլ. եւ դարձեալ եհատ ա(ստուա)ծ զամ(ենայն) արտօսր յամ(ենայն) երեսաց, եւ զնախատինս ժողովրդեանն եբա́րձ յամ(ենայն) երկրէ. զի բերան տ(եառ)ն խօսեցաւ։ զտապն հովանեաւ ամպոյ, եւ զբազուկս հզօրաց խոնարհեցուսցէ։

⁹Եւ ասասցեն յաւուր յայնմիկ. ահաւասիկ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յոր յուսացեալեաք, եւ ապրեցուսցէ́ զմեզ. զի սա́ է տ(է)ր, եւ սպասէա́ք սմա. եւ ցնծասցուք՝ եւ ուրա́խ եղիցուք ՛ի փրկու(թ)ե(ան) մերում։
¹⁰Եւ տացէ մեզ հանգիստ ա(ստուա)ծ ՛ի լերինս յայսմիկ։ եւ լիցի կոխան մովաբացին, զոր օրինակ կոխիցէ ոք զկա́լ կամնասայլիւք.
¹¹եւ հանգուցանիցէ զձեռս իւր. նոյնպէս եւ նա́ չուառեցոյց զն(ո)ս(ա) ՛ի կորուսանել։ եւ խոնարհեցուսցէ́ զբարձրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), յոր արկանէր զձեռս իւր։
¹²Եւ զբարձրու(թ)ի(ւն) ապաստանի պարսպաց քոց խոնարհեցուսցէ́. եւ իջցե́ն մինչեւ ՛ի յատակս։

¹Յաւուր յայնմիկ երգեսցեն զերգս զայս յերկրին հրէաստանի. թե ահա́ւասիկ քաղաք զօրացեալ եւ փրկութի(ւն) մեր. կանգնեսցէ պարիսպ եւ պատուարս։
²Բացէ́ք զդրունս ձեր, եւ մտցէ ժողովուրդ որ պահէ զարդարութի(ւն)։
³եւ պահէ զճշմարտութի(ւն). վերակացո́ւ ճշմարտութե(ան). եւ պահէ զխաղաղութի(ւն). խաղաղութի(ւն)։
⁴Զի ՛ի քե́զ յուսով յուսացաք տ(է)ր մինչեւ յաւիտեան։
⁵Որ խոնարհեցուցեր իջուցե́ր զբնակիչս բարձանց. զքաղաքս հզօրս կործանեսցես, եւ իջուսցե́ս զն(ո)ս(ա) մինչեւ ՛ի յատակս։
⁶Կոխեսցեն զնոսա ոտք հեզոց եւ խոնարհաց, գնացք տնանկաց։
⁷Ճանապարհք բարեպաշտաց ուղի́ղ են. դիւրեալ եւ պատրաստեալ են ճանապարհք ա(ստուա)ծապաշտաց։

⁸Զի ճանապարհք տ(եառ)ն իրաւո́ւնք են. յուսացա́ք յանուն քո՝ եւ ՛ի յիշատակս ցանկութ(եամ)բ ոգւոց որում ցանկացա́ւ անձն մեր։
⁹Գիշերա́ց կանխէ հոգի իմ առ քեզ ա(ստուա)ծ, զի լո́յս են հրամանք քո ՛ի վերայ երկրի. զարդարու(թ)ի(ւն) ուսարուք բնակիչք երկրի։
¹⁰զի կարկեցա́ւ ամպարիշտն։ եւ ամ(ենայն) որ ո́չ ուսանի զարդարու(թ)ի(ւն) յերկրի, ո́չ արասցէ ճշմարտու(թ)ի(ւն)։ բարձցի́ ամպարիշտն, զի մի́ տեսցէ զփառս տ(եառ)ն։
¹¹Տ(է)ր բազուկ քո բարձր, եւ ո́չ ծանեան. ծանիցեն՝ եւ ամաչեսցեն, եւ նախա́նձ առցէ զժողովուրդն անխրատ։ եւ այժմ հո́ւր զհակառակորդս կերիցէ։
¹²Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տո́ւր մեզ զխաղաղու(թ)ի(ւն). զամ(ենայն) ինչ հատուցեր մեզ։

¹³Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ստացի́ր զմեզ. տ(է)ր՝ բա́ց ՛ի քէն զայլոք ո́չ գիտեմք, եւ զանուն քո անուանեմք։
¹⁴Իսկ մեռեալք՝ զկեանս ո́չ տեսանիցեն, եւ բժիշկք ո́չ յարուսցեն։ Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ածե́ր սատակեցե́ր եւ կորուսե́ր զամ(ենայն) արո́ւ ն(ո)ց(ա)։
¹⁵յաւե́լ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր չարիս, յաւե́լ չարիս ՛ի վ(ե)ր(այ) փառաւորաց երկրի. յերկարեցեր ամ(ենայն) ծագաց երկրի։
¹⁶տ(է)ր ՛ի նեղու(թ)ե(ան) յիշեցաք զքեզ, զի փո́քր նեղու(թ)ի(ւն) է խրատ քո մեզ։
¹⁷եւ ո(ր)պ(էս) որ երկնիցէն մե́րձ ՛ի ծնանել, եւ առ ցաւս իւր ճչիցե. ա́յնպէս եղեաք սիրելւոյն քում։ Վասն երկիւղի քոյ տ(է)ր,
¹⁸յղացաք՝ երկնեցաք՝ եւ ծնաք զհոգի փրկու(թ)ե(ան) քոյ. արարա́ք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։ Ո́չ եւս կործանեսցուք մեք, այլ կործանեսցին բնակիչք երկրի։

¹⁹Յարիցեն մեռեալք՝ եւ կանգնեսցի́ն որ իցեն ՛ի գերեզմանս, եւուրա́խ եղիցին յերկրի, զի ցօղդ որ ՛ի քէն է՝ բժշկու(թ)ի(ւն) է ն(ո)ց(ա)։ բայց երկիր ամպարշտաց կործանեսցի́։
²⁰Գնա́ ժողովուրդ իմ՝ մուտ ՛ի շտեմարանս քո. փակեա́ զդուրս քո. թաքի́ր առ ժամանակ մի, մինչեւ անցցէ́ բարկութի(ւն) տ(եառ)ն։
²¹Զի ահաւասիկ տ(է)ր ՛ի սրբու(թեն)է իւրմէ ածցէ բարկու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) բնակչաց երկրի. եւ յայտնեսցէ́ երկիր զարիւն իւր, եւ ո́չ ծածկեսցէ զսպանեալսն։

¹Յաւուր յայնմիկ ածցէ́ տ(է)ր զսուրն սուրբ եւ զմեծ եւ զհզօր ՛ի վերայ վիշապ օձին փախուցելոյ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) վիշապ օձին կամակորի. եւ սպանցէ́ զվիշապն * ՛ի մէջ ծովուն
²յաւուր յայնմիկ։ Այգի վայելուչ ցանկալի տիրել ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
³Ե́ս քաղաք ամուր. քաղաք զո́ւր պաշարեալ. արբուցից զնա զի առցի́ ՛ի գիշերի, եւ ՛ի տուէ կործանեսցի պարիսպ ն(ո)ր(ա)։
⁴Զի չէ́ր որ ոչ ձեռնամուխ լինէր ՛ի նա. ո՞ դիցէ զիս պահել զո́ճ արտոյ յագարակի. վ(ա)ս(ն) այսր պատերազմողի անարգեցի́ զնա այսուհետեւ։ Վ(ա)ս(ն) այսորիկ արա́ր տ(է)ր զամ(ենայն) ինչ զոր կարգեաց. այրեցա́ք ասէ.
⁵բողոքեսցեն բնակիչք ն(ո)ր(ա). արասցուք ընդ նմա խաղաղու(թ)ի́(ւն)։

⁶Ժողովեալք որդիք լցցին տիեզերք պտղով ն(ո)ր(ա)։
⁷Միթէ ո(ր)պ(էս) նա́յն եհար, սա այնպէս վիրաւորեսցի՞. կամ ո(ր)պ(էս) նա́յն սպան, այնպէս սատակեսցի՞։
⁸պատերազմաւ եւ նախատանօք արձակեսցէ զն(ո)ս(ա)։ ո՞չ դու էիր որ խորհէիր խստացեալ մտօք սպանանել զն(ո)ս(ա) ոգւո́վ բարկութ(եամ)բ։
⁹Վ(ա)ս(ն) այսորիկ բարձցի́ անօրէնու(թ)ի(ւն) յակոբայ. եւ ա́յս է օրհնութի(ւն) ն(ո)ր(ա), յորժամ բարձի́ց ՛ի նմանէ զմեղս ն(ո)ր(ա)։ ՛ի ժամանակի յորում մանրեսցես իբրեւ զփոշի մանր զամ(ենայն) քարինս մեհենաց քոց. եւ մի́ մնասցեն գործք պաշտամանցն ն(ո)ց(ա)։

¹⁰Այլ կոտորեսցեն իբրեւ զմայր ՛ի փայտահարաց։ եւ որ շէնն մնասցէ՝ եղիցի իբրեւ զհօ́տ մակաղեալ, եւ իբրեւ զխա́չն լքեալ. եւ եղիցի բազում ժամանակս յարօտս երէոց. եւ ա́նդ հանգիցեն։
¹¹եւ յետ բազում ժամանակաց ո́չ գտցի ՛ի նմա դե́ղ դալար, զի ցամաքեցաւ։ Կանայք՝ որ դիմեալ գայք ՛ի հանդիսէ յառա́ջ մատիք. զի ո́չ եթէ ժողովուրդ է՝ յորում գո́յ իմաստու(թ)ի(ւն)։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ մի́ գթասցի ՛ի ն(ո)ս(ա) ա(ստուա)ծ որ արա́րն զնոսա. մի́ որ ստեղծն զն(ո)ս(ա) ողորմեսցի ն(ո)ց(ա)։
¹²Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, արգե́լ արկցէ տ(է)ր ՛ի փոսոյ գետոյն մինչեւ ՛ի կողմանս ռինոյ կորուրայ. բայց դուք մի մի ժողովեցէ́ք զորդիսն ի(սրայէ)լի։

¹³Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ հարցեն փո́ղ աւագափող. եւ եկեսցեն ցրուեալքն յերկրէն ասորեստանեայց, եւ կորուսեալք յերկիրն եգիպտացւոց. եւ երկի́ր պագցեն տ(եառ)ն ՛ի վերայ լերին սրբոյ յե(րուսաղէ)մ։

¹Վա́յ ՛ի պսակդ հպարտութե(ան) վարձկանացդ եփրեմի։ ծաղի́կ թօթափեալ ՛ի փառաց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինդ թանձրացելոյ, որ արբեալդ էք եւ ո́չ ՛ի գինւոյ։
²Ահաւասիկ սաստի́կ եւ խիստ բարկութի(ւն) տ(եառ)ն, իբրեւ զկարկո́ւտ իջեալ՝ եւ ո́չ գուցէ յարկ։ եւ իբրեւ զբռնու(թ)ի(ւն) հեղեղաց ջուրց բազմաց որ ողողէ զերկիր. եւ արասցէ հանգիստ երկրի ձեռօք։
³Եւ կոխան լիցի պսակն հպարտու(թ)ե(ան) վարձկանացդ եփրեմի։
⁴եւ եղիցի ծաղիկն յուսոյ թօթափեալ ՛ի փառաց անտի՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինն բարձու, իբրեւ զվաղահասուկն թզոյ. զոր տեսեալ ուրուք մինչչե́ւ ՛ի ձեռն առեալ՝ կամիցի կլանել։

⁵Յաւուր յայնմիկ եղիցի տ(է)ր զօրութե(ան)ց՝ պսակ յուսոյ գործեալ ՛ի փառս մնացելոց ժողօվրդեանն,
⁶զի մնասցեն ոգւով դատաստանի. եւ դատաստանա́ւ եւ զօրութ(եամ)բ արգելուցու ՛ի ծուլութ(են)է։
⁷Զի նոքա գինւո́վ մոլորեալ են, մոլորեցան վ(ա)ս(ն) ցքւոյն. քահանայն եւ մարգարէ յիմարեցա́ն վ(ա)ս(ն) ցքւոյ, ընկղմեցա́ն վ(ա)ս(ն) գինւոյ. դանդաչեցի́ն յարբեցութ(են)է ցքոյն. մոլորեցան՝ զի ա́յն ինքն է յիմարութի(ւն)։
⁸Նզո́վք կերիցեն զխորհուրդն զայն. զի ա́յն խորհուրդ ՛ի յագահու(թեն)է́ է։
⁹Ո՞ւմ պատմեսցուք զչարիսն, ո՞ւմ գոյժ տացուք. անջատելո՞ցն ՛ի կաթանէ, հատուցելո՞ցն ՛ի ստենէ։

¹⁰նեղութի(ւն)ք ՛ի վ(ե)ր(այ) նեղութե(ան)ց։ ընկա́լ կասկածանս ՛ի վ(ե)ր(այ) կասկածանաց։ Փոքր մեւս եւս. փոքր մեւս եւս վասն անզգամութե(ան) շրթանց,
¹¹յօտար լեզուս խօսիցին ընդ ժողովրդեանդ ընդ այդմիկ.
¹²եւ ասիցեն ցդոսա. թէ ա́յն է հանգիստ քաղցելոյն, եւ սոյն բեկումն. եւ ո́չ կամեցան լսել։
¹³Եւ եղիցի ն(ո)ց(ա) բանն տ(եառ)ն՝ նեղու(թ)ի(ւն)ք ՛ի վ(ե)ր(այ) նեղութե(ան)ց։ ընկա́լ ընկա́լ կասկածանս ՛ի վ(ե)ր(այ) կասկածանաց։ Փո́քր մեւս եւս. փո́քր մեւս եւս՝ մինչ գնասցեն, եւ յետս ընդդէ́մ կործանեսցին. եւ խորտակեսցին եւ չարչարեսցին եւ սատակեսցին։
¹⁴Վ(ա)ս(ն) այսորիկ լուարո́ւք զբան տ(եառ)ն ա́րք նեղեալք, իշխանք ժողովրդեանդ այդորիկ յե(րուսաղէ)մ։

¹⁵Զի ասացէք՝ եդաք ո́ւխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշի́նս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ո́չ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստու(թեամ)բ ծածկեսցուք։
¹⁶Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր։ Ահաւասիկ ես դնեմ ՛ի հիմունս սիովնի վէմ բազմապատիկ, զընտիր զգլուխ անկեան, զպատուականն ՛ի հիմունս ն(ո)ր(ա). եւ որ հաւատասցէ ՛ի նա՝ մի́ ամաչեսցէ։
¹⁷Եւ եդից զիրաւունս ՛ի յո́յս, եւ զողորմու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի կշի́ռս. եւ ոյք յուսացեալ իցեն զո́ւր ՛ի ստութի(ւն), թէ ո́չ հասցէ առ մեզ մրրիկն.
¹⁸եւ ո́չ բարձցէ զուխտն մեր՝ որ ընդ մահուն է։ Յոյսն ձեր որ ՛ի դժոխս է մի́ հաստատեսցի. զի մրրիկ փոթորկեալ եթէ գայցէ ՛ի վ(ե)ր(այ), եղիջիք նմա ՛ի կոխո́ւմն։

¹⁹Զի յորժամ անցանիցէ՝ առցէ́ զձեզ. յառաւօտէ յառաւօ́տ անցցէ, ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի եղիցի կասկած չարեաց։ Ուսարո́ւք լսել նեղեալքդ։
²⁰մարտնչել եւս ո́չ կարեմք. քանզի տկարացաք ՛ի ժողովելն մերում
²¹իբրեւ զլեառն ամպարշտաց։ Յարիցէ տ(է)ր իբրեւ ՛ի ձո́րն գաբաւոնացւոց լի́ բարկու(թեամ)բ. գործիցէ զգործ իւր գո́րծ դառնու(թ)ե(ան)։ զի սրտմտու(թ)ի(ւն) նորա օտարաբար դատեսցի, եւ դառնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) օտարաբար հասցէ։
²²Եւ դուք մի́ ցնծայք, եւ մի́ զօրասցին կապանք ձեր. զի ի́րս հաստատեալս եւ համառօտս լուայ ՛ի տ(եառ)նէ։ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց զոր առնելո́ց է ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) երկրի։
²³Ո́ւնկն դիք եւ լուարո́ւք բարբառոյ իմոյ. անսացէք եւ լուարո́ւք բանից իմոց։

²⁴միթէ զօրն ա(մենա՞յ)ն հերկիցէ որ հերկէն, կամ թէ սերմն յառաջագոյն ցանիցէ՞, մինչչեւ զերկիրն գործեալ իցէ։
²⁵Ո՞չ ապաքէն նախ կակղէ զերեսս ն(ո)ր(ա)՝ եւ ապա սերմանէ փոքր մի արջնդեղ եւ չաման. եւ ապա սերմանեսցէ ցորեան եւ գարի՝ կորեա́կ եւ հաճա́ր ՛ի սահմանս իւր։
²⁶Եւ խրատեսցիս դու իրաւամբք ա(ստուածո)յ քոյ, եւ ուրա́խ եղիցես։
²⁷զի ո́չ եթէ խստի́ւ ինչ սրբի արջնդեղն, եւ ո́չ զանիւ կամնասայլին ածեն ՛ի վ(ե)ր(այ) չամանոյն. այլ գաւազանաւ թափի արջնդեղն,
²⁸եւ չամանն հացի́ւ ուտի։ Զի ո́չ եթէ յաւիտեան բարկանայցեմ ձեզ, եւ ո́չ ձայն դառնութե(ան) իմոյ կոխիցէ զձեզ։

²⁹Եւ այս նշանք ելին ՛ի սաբաւովթ տ(թեն)է։ արդ խորհեցարո́ւք՝ բարձէ́ք ՛ի ձէնջ զընդունայն մխիթարու(թ)ի(ւն)ն ձեր։

¹Վա́յ քեզ արիէլ քաղաք.* արիէլ զոր դաւիթն պաշարեաց, զի տօնքն ամբոխեսցին։ ժողովեցէ́ք արմտիս եւ կերա́յք ամ յամէ. եւ կերիջիք մովաբաւ հանդեձ։
²Զի նեղեցի́ց զարիել, եւ եղիցի զորութի(ւն) եւ մեծութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ի́նձ։
³եւ պաշարեցից զքեզ՝ ո(ր)պ(էս) եւ դաւիթն, եւ ածի́ց զքեւ պատնէշ. եւ կանգնեցից շուրջ զքեւ աշտարա́կս։
⁴Եւ խոնարհեսցին յերկիր բանք քո, եւ պատգամք քո ը(նդ) գետին մտցեն. եւ եղիցի իբրեւ գետնաձայնաց բարբառ քո, եւ ՛ի յատակս բարբառն քո տկարասցի́։
⁵Եւ եղիցի իբրեւ զփիշի́ անուոյ մեծու(թ)ի(ւն) ամպարշտաց. * Եւ իբրեւ զունգ մաղեալ բազմութի(ւն) զրկողացն քոց։

⁶Եւ եղիցի որչափ յական թօթափէլ ՛ի սաբաւովթ տ(թեն)է՝ այցելու(թ)ի(ւն) շարժմամբ եւ որոտմամբ եւ մեծաձայն բարբառով, մրրիկ փոթորկեալ եւ բոց հրոյ որ ուտիցէ։
⁷Եւ եղիցի՝ ո(ր)պ(էս) ոք զի տեսանիցէ երա́զ ՛ի տեսլեան գիշերոյ, մեծութի(ւն) ամ(ենայն) հեթանոսաց յարձակելոց ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի. եւ ամ(ենայն) ժողովելոցն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ որ նեղեցինն զնա։

⁸Եւ եղիցին ո(ր)պ(էս) որք յերազի քաղցեալ իցեն՝ եւ ուտիցեն. եւ իբրեւ յառնիցեն՝ զուր է տեսիլն։ եւ զոր օրինակ ծարաւի́ ոք իցէ յերազի եւ ըմպիցէ. եւ յառնիցէ՝ եւ դարձեալ ծարաւիցի, ՛ի զուր յուսացաւ անձն ն(ո)ր(ա). ա́յնպէս եղիցի մեծութի(ւն) ամ(ենայն) հեթանոսաց, որ զօրաժողո́վ եղեն ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին սիովնի։
⁹Զարմացարո́ւք. յիմարեցարո́ւք. թմբրեցարո́ւք, եւ առաւե́լ թմբրեցարուք. արբեցարո́ւք ոչ ՛ի գինւոյ եւ ո́չ ՛ի ցքւոյ։
¹⁰Զի արբո́յց ձեզ տ(է)ր ոգի́ յիմարու(թ)ե(ան). եւ խցցէ զաչս ձեր՝ եւ զմարգարէից ձերոց, եւ զիշխանաց ձերոց, եւ զծածկատեսա́ցն ձերոց։

¹¹Եւ եղիցին ձեզ պատգամքս այս ամ(ենայն) իբրեւ զբան թղթոյ կնքելոյ. զոր իբրեւ տայցեն ցայր մի գրագէտ՝ եւ ասիցեն ցնա, ընթերցի́ր զայդ։ եւ ասիցէ՝ ո́չ կարեմ ընթերնուլ զի կնքեալ է։
¹²Եւ տացի նո́յն գիր ՛ի ձեռս առն՝ որ ո́չ գիտիցէ գիրս, եւ ասասցեն ցնա՝ ընթերցի́ր զայդ. եւ ասիցէ՝ ո́չ գիտեմ դպրութի(ւն)։
¹³Եւ ասէ տ(է)ր. մե́րձ է առ իս ժողովուրդս այս բերանով իւրով, եւ շրթամբք իւրեանց պատուեն զիս. եւ սրտիւք իւրեանց հեռացեալ մեկուսի́ են յինէն. զո́ւր պաշտեն զիս, ուսուցանեն զպատուէրս մարդկան՝ եւ զվարդապետու(թ)ի(ւն)ս։

¹⁴Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ահաւադիկ ես յաւելից փոփոխե́լ զժողովուրդդ զայդ. եւ փոփոխեցի́ց զդոսա։ եւ կորուսի́ց զիմաստութի(ւն) իմաստնոց, եւ զխորհուրդս խորհրդականաց արհամարհեցից։
¹⁵Վա́յ այնոցիկ՝ որ խորհին խորհուրդս խորինս՝ եւ ո́չ տ(թեամ)բ. վա́յ այնիցիկ որ խորհին խորհուրդս ծածուկս. եւ եղիցին ընդ խաւար գործք ն(ո)ց(ա), եւ ասիցեն թէ ո՞ տեսանիցէ զմեզ, եւ ո՞ գիտասցէ զինչ գործեմք։
¹⁶Ոչ ապաքէն իբրեւ զկաւ բրտի՞ համարեալ իցէք. միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր, թէ ո́չ դու զիս ստեղծեր. կամ արարածն ցարարիչն թէ ո́չ իմաստութ(եամ)բ արարեր զիս։
¹⁷Ոչ եւս յետ սակաւ ժամանակի, եւ եղիցի լիբանան իբրեւ զլեա́ռն քերմէլ. եւ քերմէլ յանտա́ռ համարեսցի։

¹⁸Եւ լուիցեն յաւուր յայնմիկ խուլք զբանս գրոյն այնորիկ. եւ որք ՛ի խաւարին եւ ՛ի միդին իցեն, տեսցեն աչք կուրացելոցն։
¹⁹եւ ցնծասցե́ն աղքատք յաղագս տ(եառ)ն ուրախութ(եամ)բ, եւ անյոյսքն ՛ի մարդկանէ լցցի́ն ուրախութ(եամ)բ։
²⁰Պակասեաց անօրէնն, եւ կորեաւ ամբարտաւանն. եւ սատակեցան անօրէնք ՛ի չարիս,
²¹եւ ոյք առնեն մեղանչել մարդկան բանիւք։ ամ(ենայն) յանդիմանչացն դնէին ՛ի դրունս զգայթագղու(թ)ի(ւն), եւ խոտորէին անիրաւու(թեամ)բ զիրաւունս։
²²Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) տաննյակովբայ զոր ընտրեացն յաբրահամէ. ո́չ այժմ ինչ ամաչեսցէ յակովբ, եւ ո́չ այժմ զերեսս այլագունեսցէ ի(սրա)էլ։

²³այլ յորժամ տեսցեն որդիք ն(ո)ր(ա) զգործս իմ. վ(ա)ս(ն) իմ ս(ուր)բ արասցեն զանուն իմ, եւ ս(ուր)բ արասցեն զս(ուր)բն յակովբայ, եւ երկիցեն յա(ստուածո)յն ի(սրայէ)լի։
²⁴Եւ ծանիցեն մոլորեալք հոգւով զիմաստու(թ)ի(ւն). եւ տրտնջօղք ուսցին զհնազանդու(թ)ի(ւն). եւ լեզուք թոթովախօսք ուսցին խօսել զխաղաղութի(ւն)։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. վա́յ ձեզ որդիք ապստամբք, զի խորհեցարուք խորհուրդ եւ ո́չ ինեւ, եւ դաշինս կռեցէք՝ եւ ո́չ իմով հոգւով. յաւելուլ մե́ղս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեղաց։
²Որ գնայիք իջանել յերկիրն եգիպտացւոց, եւ զիս ո́չ հարցանէիք. գտանե́լ օգնականու(թ)ի(ւն) ՛ի փարաւոնէ, եւ թիկո́ւնս առնել զեգիպտացին։
³Եւ եղիցի ձեզ թիկունք փարաւոն յամօթ, եւ յուսացելոց յեգիպտացիսն նախատինք։
⁴Զի են յերկրին տայանու իշխանք հրեշտակք չա́րք։
⁵զո́ւր ջանան առ ժողովուրդն՝ որ ո́չ լինի դոցա շահ յօգնականութի(ւն). ո́չ յօգուտ, այլ յամօթ եւ ՛ի նախատինս։

⁶Տեսիլ զորքոտանեաց յանապատի, ՛ի նեղութե(ան) եւ յանձկութե(ան)։ Առեւծ, եւ կորիւն առիւծու. եւ ՛ի նոցանէն իժք, եւ կորիւնք իժից։ թռչունք ամբարձեալ բերեն իշոց զգանձս իւրեանց, եւ լցեալ ուղտուց զմեծութի(ւն) իւրեանց. առ ազգ մի՝ որ ո́չինչ օգուտ լինիցի ն(ո)ց(ա) յօգնականութի(ւն), այլ յամօթ եւ ՛ի նախատինս։
⁷Եգիպտացիքն որ զո́ւր եւ տարապարտ օգնիցեն ձեզ. պատմեա́ ն(ո)ց(ա) եթէ ՛ի զո́ւր է այդ մխիթարութի(ւն) ձեր։
⁸Արդ նի́ստ՝ եւ գրեա́ ՛ի տախտակի եւ ՛ի գիրս. զի եղիցի այդ յաւուր իւրում եւ ՛ի ժամանակս յաւիտենից։
⁹թէ ժողովուրդ անհաւա́ն է, եւ որդիք սո́ւտք. եւ ո́չ կամեցան լսել զօրէնս ա(ստուածո)յ։

¹⁰Որք ասէին ցմարգարէսն՝ թէ մի́ պատմէք մեզ. այլ խօսեցարո́ւք ընդ մեզ, եւ պատմեցէ́ք մեզ ա́յլ մոլորութի(ւն)։
¹¹եւ դարձուցէ́ք զմեզ ՛ի ճանապարհէդ յայդմանէ, եւ ՛ի բա́ց արարէք ՛ի մէնջ զշաւիղդ զայդ. եւ հանէ́ք ՛ի մէնջ զօրէնս ա(ստուածո)յ ի(սրայէ)լի։
¹²Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր՝ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի. փոխանակ զի անարգեցէք դուք զբանսդ զայդոսիկ, եւ յուսացարուք ՛ի ստութի(ւն) սնոտի. եւ զի տրտնջեցէք՝ եւ յուսացարուք ՛ի բանդ յայդ։
¹³Վ(ա)ս(ն) այնորիկ եղիցին ձեզ մեղքդ այդոքիկ ՛ի նզովս՝ իբրեւ զպարիսպ կործանեալ առժամայն ամո́ւր քաղաքի առելոյ, որում յանկարծակի́ հասանիցէ կործանումն։

¹⁴Եւ կործանումն ն(ո)ր(ա) եղիցի իբրեւ զբեկումն խեցեղէն անօթոյ բրտի՝ մա́նր խորտակելոյ, զի մի́ ոք գտանիցէ ՛ի նմանէ որով հուր բառնայցէ՝ կամ որով մարթիցէ́ առնուլ սակաւ մի ջուր։
¹⁵Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր տ(է)ր ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի. յորժամ դարձցիս եւ յոգոց հանիցես, յայնժամ կեցցես, եւ գիտասցես՝ թէ ո́ւր իցես։ Զի յուսացեալ էիր դու ՛ի սնոտիսն, սնոտի́ եղեւ եւ զօրութի(ւն) ձեր։ եւ ո́չ կամէիք լսել.
¹⁶այլ ասէիք, երիվարօ́ք մերովք փախիցո́ւք. վ(ա)ս(ն) այսորիկ փախստականք լինիցիք։ եւ ասիցէք՝ երագ երիվարօք մերովք փախիցուք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ երագագո́յնք քան զձեզ եղիցին որ հալածենն զձեզ։

¹⁷Զի ՛ի միոջէ́ բարբառոյ հազա́րք փախիցեն, եւ ՛ի բարբառո́յ հնգից բազո́ւմք փախիցեն. մինչեւ մնասջիք իբրեւ զձո́ղ ցցեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերին, եւ իբրեւ զկոթո́ղ կանգնեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց։
¹⁸Եւ դարձեալ կանխեսցէ ա(ստուա)ծ գթալ ՛ի ձեզ, եւ վ(ա)ս(ն) այսորիկ բարձրասցի ողորմել ձեզ. զի դատաւոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մե́ր է։ Երանի́ ամենեցուն ոյք սպասեն նմա։
¹⁹զի ժողովուրդ ս(ուր)բ ՛ի սիոն բնակեսցէ։ եւ ե(րուսաղ)էմ լալով ելաց՝ եթէ ողորմեաց ինձ։ ողորմեսցի́ քեզ։ ձայնի աղաղակի քում իբրեւ ետես՝ եւ լուաւ քեզ։

²⁰Եւ տացէ քեզ տ(է)ր հա́ց նեղու(թ)ե(ան)՝ եւ ջուր կարօտանաց. եւ ո́չեւս մերձեսցին ՛ի քեզ որ մոլորեցուցանէին զքեզ. զի աչք քո տեսցեն ՛ի միլորեցուցիչսն քո,
²¹եւ ականջք քո լուիցեն բանս զհետ մոլորեցուցչացն քոց. որք ասէին եթէ այս է ճանապարհ, եւ գնասցուք ը(նդ) սա, կամ թէ յա́ջ կամ թէ յահեակ։
²²Եւ գարշեցուսցես զկուռսն զարծաթապատս եւ զոսկիապատս. մանրեսցե́ս զն(ո)ս(ա) եւ հոսեսցես իբրեւ զջուր դաշտանաց, եւ իբրեւ զա́ղբ մերժեսցես զն(ո)ս(ա)։
²³Յայնժամ եղիցի անձրեւ սերմանեաց երկրին քում, եւ հա́ց արդեանց երկրի քոյ եղիցի յադո́ւրդ եւ ՛ի պարա́ր։ եւ ճարակեսցին խաշինք քո յաւուր յայնմիկ ՛ի տեղւոջ պարարտութե(ան) եւ յանդորրու։

²⁴զուարակք ձեր եւ եզի́նք որ գործեն զերկիր՝ կերիցեն յա́րդ խառնեալ ընդ գարի, հոսեալ ՛ի կալոյ։
²⁵Եւ եղիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) լերանց բարձանց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց բարձուանդակաց ջուր բղխեալ յաւուր յայնմիկ. յորժամ կորիցեն բազումք, եւ կործանեսցին աշտարակք։
²⁶Եւ եղիցի լոյսն լուսնի իբրեւ զլոյս արեգական, եւ լոյսն արեգական եւթնպատի́կ եղիցի՝ իբրեւ զլոյս աւուրցն եւթանց։ Յաւուր յայնմիկ բժշկեսցէ տ(է)ր զբեկումն ժողովրդեան իւրոյ, եւ զցաւո վիրաց քոց բժշկեսցէ́։

²⁷Ահաւասիկ անուն տ(եառ)ն գա́յ յամայր ամս, յետ բազում ժամանակաց. վառեալ բարկութ(եամ)բ՝ եւ լի́ փառօք։ բանք շրթանց ն(ո)ր(ա), եւ բանք բերանոյ ն(ո)ր(ա) լի́ բարկութ(եամ)բ. եւ բարկու(թ)ի(ւն) սրտմտութե(ան) ն(ո)ր(ա) իբրեւ զհո́ւր կերիցէ։
²⁸եւ հոգի ն(ո)ր(ա) իբրեւ զջուր ձորալիր պարանոցաթա́ղ յորդեսցէ։ Եւ բաժանեսցի խռովեցուցանել զազգս վ(ա)ս(ն) սնոտի մոլորութե(ա)ն. եւ հալածեսցէ զն(ո)ս(ա) մոլորութի(ւն)ն, եւ հասցէ ն(ո)ց(ա) յանդիմա́ն նոցին։
²⁹Միթէ հանապա՞զ պա́րտ իցէ ձեզ ուրախու(թեամ)բ մտանել ՛ի սրբու(թ)ի(ւն)ս իմ. յամ(ենայն) ժամ տօնիւք եւ ուրախութ(եամ)բ եւ փողո՞վք մտանել ՛ի լեառն տ(եառ)ն՝ * առ ա(ստուա)ծ ս՝բն ի(սրայէ)լի։

³⁰Եւ լսելի՞ արասցէ զփառս բարբառոյ իւրոյ, եւ զսրտմտու(թ)ի(ւն) բազկի իւրոյ ցուցցէ՞ բարկու՝բ՝ եւ սրտմտութ(եամ)բ եւ բոցո́վ որ ուտիցէ. եւ սաստիկ բարկութ(եամ)բ հրացանից, եւ ջրով, եւ կարկտիւ միանգամայն հոսելով բռնու(թեամ)բ։
³¹Զի ՛ի բարբառոյ տ(եառ)ն ընկճեսցին ասորեստանեայք. հարուածովքն զոր հարկանիցէ զն(ո)ս(ա)։
³²Եւ եկեսցէ նմա շոերջ յօգնականաց իւրոց՝ յոր կողմ եւ յուսացեալ իցէ։ զի նոքա փողո́վք եւ թմբկաւ՝ * եւ պէսպէս պատերազմաւ փոխփոխ մարտիցեն ընդ նմա։ եւ դու ո́չ յառաջագոյն քան զաւուրսն պահանջիցին։

³³Իսկ արդ եւ քե́զ պատրաստեալ իցէ թագաւորել ՛ի վ(ե)ր(այ) ձորոյն խորոյ. փայտ դիզեալ, հուր եւ փայտակոյտ բազում վառեալ. սրտմտու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն իբրեւ զձոր, լի́ ծծըմբով բորբոքեալ։

¹Վա́յ ոյք իջանեն յեգիպտոս վ(ա)ս(ն) օգնականու(թ)ե(ան). որ ՛ի հեծեալս եւ ՛ի կառս յուսացեալ իցեն՝ թէ բազումք են, եւ բազմու(թ)ի(ւն) երիվարաց յոյժ. եւ ո́չ էին յուսացեալ՛ի ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի, եւ զա(ստուա)ծ ո́չ խնդրեցին։
²Եւ նա իմաստո́ւն էր՝ եւ ածէ́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) չարիս. եւ բան ն(ո)ր(ա) ո́չ անարգեսցի։ եւ յարիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) տանց մարդոց չարաց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սնոտի յուսոյն ն(ո)ց(ա)։
³Յա́յր եգիպտացի՝ եւ ո́չ յա(ստուա)ծ. ՛ի մարմինս երիվարաց՝ եւ ո́չ գոյր օգնականու(թ)ի(ւն)։ այլ տ(է)ր արկցէ́ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զձեռն իւր, եւ տաժանեսցին օգնականքն, եւ կործանեսցին օգնեալքն ՛ի նոցանէն. եւ առհասարա́կ ամենեքեան սատակեսցին։

⁴Զի ա́յսպէս ասաց ցիս տ(է)ր. թէ զոր օրինակ գոչեսցէ առեւծ՝ եւ կորիւն առիւծու յո́րս յոր հասանիցէ, կաւշեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ)՝ եւ լցցէ զլերինս բարբառով իւրով. եւ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեսցին, եւ ՛ի սաստակութ(են)է սրտմտու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա) հալեսցին։ Ա́յնպէս իջցէ տ(է)ր զօրու(թ)ե(ան)ց ՛ի լեառն սիովն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց դորա.
⁵իբրեւ զթռչո́ւնս թռուցեալս, ա́յնպէս հովանի լիցի տ(է)ր զօրութե(ան)ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի։ ՛ի թիկունս իջցէ. օգնեսցէ եւ փրկեսցէ եւ կեցուսցէ́։
⁶Դարձարո́ւք ոյք խորհիք խորհուրդս խորինս եւ զանօրէնս՝ որդիք ի(սրայէ)լի։
⁷զի յաւուր յայնմիկ բարձցե́ն մարդիկզձեռագործս իւրեանց զարծաթեղէնս եւ զոսկեղէնս՝ զոր արարին ձեռք ն(ո)ց(ա) մեղս։

⁸Եւ անկցի́ ասորեստանեայն, ո́չ սրով առն, եւ ո́չ սուր մարդոյ կորիցէ զնա. եւ ՛ի փախո́ւստ դարձցի՝ ո́չ յերեսաց սուսերի. եւ երիտասարդք ն(ո)ր(ա) ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեսցին։
⁹Եւ եղիցին վիմարգելք իբրեւ զորմարգելս. եւ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեսցին. եւ որ փախիցէն, ըմբռնեսցի́։

¹Զի ահաւասիկ թագաւոր արդա́ր թագաւորեսցէ, եւ իշխանք իրաւա́մբք տիրեսցեն։
²Եւ եղիցի մարդն որ թաքուցանիցէ զբանս իւր, թաքիցէ́ իբրեւ ՛ի ջուրցն սաստկութ(են)է։ Եւ եղիցի սիոն իբրեւ զգետ յորդեալ փառաւոր ՛ի ծարաւուտ երկրի։
³Եւ ո́չ եւս եղիցին յուսացեալ ՛ի մարդիկ. այլ տացեն զականջս առ ՛ի լսել,
⁴եւ սիրտք տկարաց անսայցեն ՛ի լսել. եւ լեզուք թոթովք՝ արագարա́գ ուսցին խօսել զխաղաղու(թ)ի(ւն)։
⁵Եւ ո́չ եւս ասասցեն ցյիմարն լինել ն(ո)ց(ա) իշխան։ եւ ո́չեւս ասասցեն պաշտօնեայք քո՝ թէ լո́ւռ լեր։

⁶Քանզի յիմարն յիմարու(թ)ի(ւն) խօսեսցի, եւ սիրտ ն(ո)ր(ա) զնանրու(թ)ի(ւն) խորհեսցի. կատարել զանօրէնութի(ւն), եւ խօսել առ ա(ստուա)ծ զհայհոյու(թ)ի(ւն). ցրուել զանձինս քաղցեալս, եւ զանձինս ծարաւեալս՝ ունա́յնս արձակել։
⁷Զի խորհուրդք չարաց՝ անօրէնս խորհին. ապականե́լ զխոնարհս բանիւք անիրաւութ(եամ)բ, եւ ցրուել զբանս տնանկաց ՛ի դատաստանի։
⁸իսկ ուղիղք իմաստո́ւնս խորհեցան, եւ խորհուրդն այն կա́յ՝ մնայ։
⁹Կանայք մեծատունք, արի́ք եւ լուարո́ւք բարբառոյ իմոյ. եւ դստերք կասկածանօք լուարո́ւք զբանս իմ։
¹⁰Յո́ւշ լիցին ձեզ աւոքրքն տարեկանաց ցաւովք եւ կասկածանօք. նուաղեցա́ն կութք. դադարեցին սերմանք, եւ այլ ո́չ եւս եկեսցեն։

¹¹Զարհուրեցարո́ւք բարեկեցիկք. տրտմեցարո́ւք յանձնապաստանքդ. մերկացարո́ւք՝ կողոպտեցարո́ւք՝ քրձազգա́ծք եղերուք։
¹²կործեցարո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ) արդեանց, վ(ա)ս(ն) անդոցն ցանկալեաց, եւ վ(ա)ս(ն) այգեացն բերոց։
¹³Յերկիր ժողովրդեան իմոյ փո́ւշ եւ խո́տ բուսցի. եւ յամ(ենայն) ապարանից ուրախութի(ւն) բարձցի́։ քաղաքիդ մեծացելոյ
¹⁴ապարանք լքեալք. զմեծութի(ւն) քաղաքիդ լքցե́ն եւ զտունս ցանկալիս. եւ եղիցին աւանք քո ա́յրք յաւիտենից։ ուրախու(թ)ի(ւն) ցռո́ւց եւ ճարակք հօտից։
¹⁵Մինչեւ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր հոգի́ ՛ի բարձանց։ եւ եղիցի յանապա́տ քերմէլ, եւ քերմէլ յանտա́ռ համարեսցի։

¹⁶եւ հանգիցեն իրաւունք յանապատի, եւ արդարութի(ւն) ՛ի քերմէլ բնակեսցէ։
¹⁷Եւ եղիցին գործք արդարու(թ)ե(ան) խաղաղութ(եամ)բ. եւ կալցի արդարու(թ)ի(ւն) զհանգի́ստ. եւ յուսացեալքն եղիցին մինչեւ յաւիտեան։
¹⁸Եւ բնակեսցէ ժողովուրդ իմ ՛ի քաղաքին խաղաղու(թ)ե(ան), եւ բնակեսցէ յուսով, եւ հանգիցեն մեծութ(եամ)բ։
¹⁹այլ կարկուտ եթէ իջանիցէ, ո́չ ՛ի հեր վ(ե)ր(այ) եկեսցէ։ եւ եղԷցի որ բնակեալ իցեն յանտառին, յանհո́գս իբրեւ զայնոսիկ ոյք իցէնն ՛ի դաշտի։
²⁰Երանի́ որ սերմանիցեն ընդ ամ(ենայն) ջրով ուր ե́զն եւ էշ կոխիցեն։

¹Վա́յ այնոցիկ որ թշուառացուցանենն զձեզ. բայց զձեզ ո́չ ոք կարէ թշուառացուցանել։ եւ որ արհամարհէն՝ ո́չ զձեզ արհամարհեաց. զի մատնեսցին ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) որ զձեզն արհամարհեն. եւ իբրեւ զցեց ՛ի վ(ե)ր(այ) ձորձոց՝ ա́յնպէս մատնեսցին ՛ի պարտութի(ւն)։
²Տ(է)ր ողորմեա́ց մեզ՝ զի ՛ի քե́զ յուսացաք. եղեւ զաւակ անհաւատիցն ՛ի կորո́ւստ. այլ մեր փրկութի(ւն) ՛ի քէ́ն է ՛ի ժամանակի նեղութե(ան)։
³Վ(ա)ս(ն) բարբառոյ ահի քոյ յիմարեցան ժողովուրդք. եւ յերկիւղէ քումմէ ցրուեցան հեթանոսք։
⁴Եւ արդ ժողովեսցի կապուտն ձեր մեծի́ եւ փոքու. որպէս ոք զի ժողովեսցէ զմարա́խ իբրեւ ՛ի գբոյ, ա́յնպէս այպն առնիցեն զձեզ։

⁵ս(ուր)բ է տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր որ բնակեալն է ՛ի բարձունս. լցա́ւ սիոն իրաւամբք եւ արդարութ(եամ)բ։
⁶օրինօք մատնեսցին, եւ գանձուք եղիցի փրկութի(ւն)ն մեր։ եհաս իմաստու(թ)ի(ւն) եւ հանճար եւ ա(ստուա)ծպաշտութի(ւն) տ(եառ)ն. ա́յս են գանձք արդարութե(ան)։
⁷Ահաւադիկ յահէդ ձերմէ երկիցեն. յորոց երկնչէիքն՝ երկիցեն ՛ի ձէնջ։ հրեշտա́կս արձակեսցեն որ լայցեն դառնապէս՝ եւ խնդրեսցեն զխաղաղութի(ւն)։
⁸զի հատա́ն ճահապարհք ն(ո)ց(ա). հանդարտեա́ց ահն հեթանոսաց, եւ բարձա́ւ ուխտն որ ընդ ն(ո)ս(ա). եւ մի́եւս համարիցիք զն(ո)ս(ա) ՛ի մարդիկ։
⁹Սո́ւգ առ՝ եւ տկարացաւ երկիր. յամօ́թ եղեւ լիբանան, ՛ի դա́շտ մարգագետին համարեցաւ սարոն։ յայտնի́ եղեւ գալիլեա եւ կարմելոս։

¹⁰Արդ՝ յարեա́ց ասէ տ(է)ր. արդ՝ փառաւորեցա́յց. արդ՝ բարձրացա́յց։
¹¹արդ՝ տեսջի́ք. արդ՝ յամօթ լիջիք. ընդունա́յն լիցի զօրութի(ւն) ոգւոց ձերոց, եւ հո́ւր կերիցէ զձեզ։
¹²Եւ եղիցին հեթանոսք խարշեալք իբրեւ զփո́ւշ ագարակի՝ այրեցեալ եւ ընկեցեալ։
¹³Լուիցե́ն հեթանոսք զոր արարի. ծանիցեն մերձաւորք զզօրու(թ)ի(ւն) իմ։
¹⁴մերժեցա́ն ՛ի սիովնէ անօրէնք. դողո́ւմն կալցի զամպարիշտս։ Իսկ արդ ո՞ պատմեսցէ ձեզ եթէ հուր բորբոքեալ կայ. կամ ո՞ պատմեսցէ ձեզ զտեղւոյն յաւիտենից։

¹⁵Որ գնայ արդարութ(եամ)բ, խօսի զուղիղ ճանապարհէ. ատեայ զանօրէնու(թ)ի(ւն) եւ զանիրաւու(թ)ի(ւն), թօթափէ զձեռս իւր ՛ի կաշառոց. ծանրացուցանէ զականջս առ ՛ի չլսելոյ զդատաստան արեան, խնո́ւ զաչս իւր զի մի́ տեսցէ զանիրաւութի(ւն)։
¹⁶Նա́ բնակեսցէ ՛ի բարձր այրի վիմի հաստատնոյ. հա́ց տացի նմա՝ եւ ջուր ն(ո)ր(ա) հաւատարի́մ։
¹⁷Զթագաւորն փառաց տեսջիք։ եւ աչք ձեր տեսցեն զերկիրն ՛ի հեռուստ։
¹⁸եւ անձինք ձեր խոկասցե́ն յերկիւղ տ(եառ)ն։ ո՞ւր են դպիրքն. ո՞ւր են խրատտուքն. ո՞ւր է որ ունի զհամար պահակերաց զմեծի եւ զփոքու՝
¹⁹ժողովրդեանն, ը(նդ) որում ո́չինչ խորհեցաւ. զի չէ́ր տեղեակ ծանրաձայնին վ(ա)ս(ն) չլսելոյ։ ժողովուրդ յոռացեալ, եւ ո́չ գոյ լսողին ՛ի միտ առնուլ։

²⁰Ահաւասիկ սիոն քաղաք փրկութե(ան) մերոյ. աչք ձեր տասցեն զե(րուսաղէ)մ քաղաք մեծացեալ, խորանք որ ո́չ շարժեսցին. եւ մի́ շարժեսցին ցիցք խորանի ն(ո)ր(ա) յաւիտեանս ժամանակաց, եւ մի́ խզեսցին ապաւանդակք ն(ո)ր(ա).
²¹զի անուն տ(եառ)ն մեծ է ՛ի ձեզ։ Ձե́զ լիցի տեղին յորում գետք եւ ջրադարձք լայնք եւ ընդարձակք. ո́չ երթիցես ը(նդ) այն ճանապարհ, եւ մի́ գնասցեն նաւք քո վարեալք. զի ա(ստուա)ծ իմ մե́ծ է, եւ ո́չ արասցէ զա́նց զինեւ։
²²Տ(է)ր հայր մեր. տ(է)ր դատաւոր մեր. տ(է)ր իշխան մեր. տ(է)ր թագաւոր մեր. տ(է)ր փրկիչ մեր՝ եւ նա́ փրկեսցէ զմեզ։

²³Խզեցա́ն պարանք քո զի ո́չ հանդարտեցին. նո́յնպէս եւ կայմն խոնարհեցաւ՝ եւ ո́չ պարզեսցէ զառագաստն, եւ ո́չ արձակեսցէ զնշանն մինչեւ մատնեսցի ՛ի կորուստ։ Այսուհետեւ բազում կաղք աւա́ր առնուցուն։
²⁴եւ մի́ ասասցեն թէ վաստակեցաք, ժողովուրդն որ բնակեալ իցէ ՛ի ն(ո)ս(ա). զի թողա́ն մեղք ն(ո)ց(ա)։

¹Մատերուք հեթանոսք եւ լուարո́ւք. ո́ւնկն դիք իշխանք. լուիցէ́ երկիր եւ որ ՛ի նմա տիեզերք, եւ ժողովուրդք որ ՛ի նմա։
²Զի սրտմտութի(ւն) տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) ազգաց, եւ բարկու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) ամ(ենայն) թուոց ն(ո)ց(ա). սատակել զն(ո)ս(ա)՝ եւ մատնել զն(ո)ս(ա) ՛ի սպանումն։
³եւ վիրաւորք ն(ո)ց(ա) դի́ տապա́ստ անկցին, եւ ելցէ հոտ ն(ո)ց(ա). եւ թացցին լերինք յարենէ ն(ո)ց(ա)։
⁴Եւ հալեսցին ամ(ենայն) զօրու(թ)ի(ւն)ք երկնից. եւ գալարեսցին երկինք իբրեւ զմագաղաթ, եւ ամ(ենայն) աստեղք թօթափեսցին իբրեւ զաերեւ յորթոյ՝ եւ ո(ր)պ(էս) անկանի տերեւ ՛ի թզենւոյ։
⁵Զի արբեցա́ւ սուր իմ յերկինս. արդ՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) եդովմայեցւոցն իջցէ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) կորստական ժողովրդեանն դատաստանօք։

⁶Սո́ւր տ(եառ)ն լցաւ արեամբ. ուռուցաւ ճարպով գառանց, եւ ճարպով ցլուց եւ խոյոց։ Զի զոհ տ(եառ)ն է ՛ի բոսոր, եւ սպա́նդ մեծ յերկրին եդովմայեցւոց։
⁷եւ ընկճեսցին մեծամեծք ը(նդ) ն(ո)ս(ա)՝ եւ խոյք եւ ցուլք. եւ արբեսցի երկիրն յարենէ ն(ո)ց(ա). եւ հող ն(ո)ց(ա) ՛ի ճարպոյ ն(ո)ց(ա) լցցի։
⁸Զի օր դատաստանի տ(եառ)ն է, եւ տարեկան հատուցման դատաստանի սիովնի։
⁹եւ դարձցին ձորք ն(ո)ր(ա) ՛ի ձիւթ, եւ երկիր ն(ո)ր(ա) ՛ի ծծումբ։ եւ եղիցի երկիր ն(ո)ր(ա) իբրեւ զձիւթ վառեալ
¹⁰՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի. եւ մի́ շիջցի յաւիտեանս ժամանակաց։ Եւ բարձրասցի ծուխ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ), եւ աւերեսցի յազգս ազգաց. եւ ՛ի բազում ժամանակս աւերեսցի, եւ ո́չոք իցէ որ անցանիցէ ընդ նա։

¹¹Եւ բնակեսցեն ՛ի նմա թռչունք եւ ոզնիք, եւ ցինք եւ ագռաւք. եւ անկցին ՛ի նմա լարաբաժինք աւերակի. եւ յուշկապարիկք բնակեսցեն ՛ի նմա։
¹²Եւ եղիցին իշխանք ն(ո)ր(ա) իբրեւ չեղեալք, եւ թագաւորք ն(ո)ր(ա) եւ մեծամեծք եղիցին ՛ի կորուստ։
¹³եւ բուսցի́ ՛ի քաղաքս ն(ո)ր(ա) եւ յամուրս փա́յտ փշաբեր։ Եւ եղիցի բնակու(թ)ի(ւն) համբարեաց եւ հանգիստ ջայլամանց։
¹⁴եւ պատահեսցեն դեւք յուշկապարկաց, եւ տայցեն ձայն միմեանց։ Ա́նդ հանգիցեն յուշկապարիկք, զի գտին իւրեանց հանգիստ։
¹⁵ա́նդ եհան ձագս ոզնի, եւ սնոյց երկիր զձագս ն(ո)ր(ա) զգուշութ(եամ)բ։ Ա́նդ պատահեցին միմեանց եղջերուք, տեսին զերեսս իրերաց։

¹⁶թուով անցին, եւ մի ՛ի նոցանէ ո́չ վրիպեաց. ընկեր զընկեր ո́չ խնդրեցին։ Զի տ(է)ր հրամայեաց ն(ո)ց(ա), եւ ոգի ն(ո)ր(ա) ժողովեաց զն(ո)ս(ա)։
¹⁷եւ նոյն վիճակեցոյց զն(ո)ս(ա). եւ ձեռն ն(ո)ր(ա) բաժանեաց ն(ո)ց(ա) ճարակս՝ յաւիտեանս ժամանակաց։ Ժառանգեսցեն ազգաց յազգս, եւ հանգիցե́ն ՛ի նմա։

¹Ուրա́խ լեր անապատ ծարաւի. ցնծասցէ անապատն եւ ծաղկեսցէ́ իբրեւ զշուշան։
²Եւ ծաղկեսցէ եւ ցնծասցէ անապատն յորդանանու. եւ փառքն լիբանանու տացի նմա, եւ պատիւն կարմելայ։ եւ ժողովուրդ իմ տեսցէ զփա́ռս տ(եառ)ն, եւ զբարձրու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ մերոյ։
³Զօրացարո́ւք ձեռք լքեալք՝ եւ ծունկք կթուցեալք։
⁴մխիթարեցարո́ւք կարճամիտք սրտիւք. զօրացարո́ւք եւ մի́ երկնչիք։ Ահաւասիկ ա(ստուա)ծ մեր հատուցանէ դատաստան՝ եւ հատուսցէ. ինքնին եկեսցէ՝ եւ փրկեսցէ զմեզ։
⁵Յայնժամ աչք կուրաց բացցին՝ եւ ականջք խլից լուիցե́ն։
⁶յայնժամ վազեսցէ կաղն իբրեւ զեղջերու, եւ պա́րզ լիցի լեզու ծանրախօսաց։ Զի ջուր բղխեաց յանապատի, եւ գե́տ ՛ի ծարաւուտ երկրի։

⁷եւ եղիցի անջուրն յեղտեւրս եւ աղբեւր ջուրց ՛ի ծարաւո́ւտ երկրի։ Անդ եղիցի ուրախու(թ)ի(ւն) հաւուց, եւ մակաղատեղք խաշանց. ա́նդ մարգագետինք եւ խաղք։
⁸Անդ եղիցին ճանապարհ մաքրեալ, եւ ճանապարհ սո́ւրբ կոչեսցի. մի́ անցցէ ընդ նա պիղծ, եւ մի́ եղիցի անդ ճանապարհ պղծոյ. այլ ցրուեալքն գնասցեն ընդ նա՝ եւ մի́ մոլորեսցին։
⁹Մի́ եղիցի անդ առեւծ, եւ մի́ ՛ի գազանաց չարաց ընդ այն մի́ անցանիցէ. եւ մի́ ամենեւին գտցի ՛ի նմա. այլ ընդ նա գնասցեն փրկեալքն եւ ժողովեալքն վ(ա)ս(ն) տ(եառ)ն։

¹⁰Դարձցին՝ եւ եկեսցեն ՛ի սիովն ցնծու(թեամ)բ՝ եւ ուրախութի(ւն) յաւիտենից ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ն(ո)ց(ա). զի ՛ի վերայ գլխոց ն(ո)ց(ա) օրհնութի(ւն) եւ ցնծու(թ)ի(ւն), եւ ուրախու(թ)ի(ւն) հասցէ ն(ո)ց(ա). մերժեցան ցա́ւք՝ եւ տրտմու(թ)ի(ւն)ք եւ հեծութի(ւն)ք։

¹Եւ եղեւ ՛ի չորեքտասաներորդի ամի թագաւորու(թ)ե(ա)ն եզեկիայ, ել սենեքերիմ արքայ ասորեստանեայց ՛ի վ(ե)ր(այ) ամուր քաղաքաց հրէաստանի, եւ ա́ռ զն(ո)ս(ա)։
²Եւ առաքեաց արքայն ասորեստանեայց զռափսակ ՛ի լաքիսայ յե(րուսաղէ)մ առ արքայն եզեկիայ զորօք բազմօք. եւ եկն եկաց ՛ի վ(ե)ր(այ) ջրմղի վենրոյ աւազանին ՛ի ճանապարհի ագարակին թափշաց։
³Եւ ելին առ նա եղիակիմ քեղկեայ որ հազարեպե́տն էր, եւ սովմնաս՝ հրովարտակաց դպիր, եւ յովաք ասափայ՝ յիշատակաց դպիր։
⁴Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) ռափսակ. երթա́յք ասացէ́ք ցեզեկիա, ա́յսպես ասէ մեծ արքայն ասորեստանեայց յո՞ յուսացեալ իցես.

⁵միթէ խորհրդո́վ կամ բանիւ շրթանց պատերա՞զմ վճարիցի. իսկ արդ՝ յո՞ յուսացեալ իցես զի ո́չ հնազանդիս ինձ։
⁶Ահաւասիկ յուսացեալ ես ՛ի ցո́ւպն եղեգնեայ՝ ՛ի ջախջա́խ յեգիպտացին. յոր թէ յենուցու ոք՝ խորտակի եւ ընդ ձեռս ելանէ. ա́յնպէս է փարաւոն արքայն եգիպտացւոց, եւ ամենեքեան որ յուսացեալ են ՛ի նա։
⁷Իսկ եթէ ասիցէք, եթէ ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յուսացեալ եմք. ո՞չ ապաքէն նա է՝ վ(ա)ս(ն) որոյ քակեաց եզեկիա զբարձունս եւ զսեղանս ն(ո)ց(ա). եւ պատուէր ետ հրէաստանի՝ եւ ե(րուսաղէ)մի, առաջի ն(ո)ր(ա) սեղանոյն միայն երկի́ր պագանել։

⁸Այլ արդ՝ եկա́յք խառնեցարո́ւք ը(նդ) տեառն իմում արքային ասորեստանեայց. եւ տա́ց ձեզ երկուս հազարս երիվարաց, եթէ կարիցէք տալ հեծեալս ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
⁹Եւ զի՞արդ կարիցէք ՛ի դիմի́ հարկանել միո́ւմ յաշխարհակալաց ծառայից տեառն իմոյ, որք յուսացեալ էք յեգիպտոս ՛ի հեծեալս եւ յերիւարս ն(ո)ց(ա)։
¹⁰Իսկ արդ մեք առանց տ(եառ)ն՞ եկեալ իցեմք յերկիրս յայս տա́լ ընդ սմա պատերազմ. տ(է)ր ասաց ցիս, ե́լ յերկիրն յա́յն, եւ ապականեա́ զնա։
¹¹Եւ ասէ ցնա եղիակիմ, եւ սովմնաս, եւ յովաք. խօսեա́ց ընդ ծառայս քո ասորերէն՝ զի լսեմք, եւ մի́ խօսիր ընդ մեզ հրէարէն. եւ ընդէ՞ր խօսիս յականջս մարդկանս որ անկեալ կան զպարսպաւս։

¹²Ասէ ցն(ո)ս(ա) ռափսակ. միթէ առ տէ՞րն ձեր՝ կամ առ ձե՞զ առաքեաց զիս տէր իմ խօսել զբանս զայսոսիկ. ո՞չ ապաքէն առ մարդիկդ որ նստին ՛ի վերայ պարսպիդ. զի մի́ ուտիցեն զաղբ եւ ըմպիցեն զմէ́զս իւրեանց ձեւք հանդերձ։
¹³Յո́տն եկա́ց ռափսակ՝ եւ աղաղակեաց ՛ի ձայն մեծ հրէարէն՝ եւ ասէ. լւարո́ւք զպատգամս թագաւորին մեծի արքային ասորեստանեայց։
¹⁴Ա́յսպէս ասէ արքայ. մի́ պատրեսցէ զձեզ եզեկիա բանիւք՝ որովք ոչ կարէ փրկել զձեզ։
¹⁵Եւ մի́ խաբեսցէ զձեզ եզեկիա՝ թէ ա(ստուա)ծ փրկեսցէ զձեզ, եւ ո́չ մատնիցի քաղաքս ՛ի ձեռս թագաւորին ասորեստանեայց։

¹⁶մի́ անսայք եզեկիայ։ Ա́յսպէս ասէ արքայն ասորեստանեայց. եթէ կամիցիք դիւրե́լ անձանց, եկայք ելէ́ք առ իս. եւ կերիջի́ք իւրաքանչիւր զայգի իւր եւ զթզենի, եւ արբջիք ջուր ՛ի ջրհորոց ձերոց։
¹⁷մինչեւ եկից եւ տարա́յց զձեզ յերկիրն՝ որ իբրեւ զերկիրս ձեր է. երկիր ցորենոյ եւ գինւոյ, հացաւետ եւ գինաւետ։
¹⁸Մի́ խաբեսցէ զձեզ եզեկիա՝ եւ ասասցէ թէ ա(ստուա)ծ փրկէ զձեզ. միթէ փրկեցի՞ն աստուածք ազգաց զիւրաքանչիւր երկրի ՛ի ձեռաց արքային ասորեստանեայց։
¹⁹Ո՞ւր է աստուած եմաթայն՝ եւ արփաթայ. եւ ո՞ւր է աստուած քաղաքին սեփարուիմ. միթէ կարացի՞ն փրկել զսամարիա ՛ի ձեռաց իմոց։

²⁰Ո՞ ոք յաստուածոց ամ(ենայն) ազգացն այնոցիկ կարաց փրկել զերկի́ր իւր ՛ի ձեռաց իմոց, զի եւ ձեր ա(ստուա)ծդ փրկեսցէ զե(րուսաղէ)մ ՛ի ձեռաց իմոց։
²¹Լո́ւռ եղեն եւ ո́չինչ ետուն պատասխանի, վ(ա)ս(ն) հրամանի թագաւորին չտալ պատասխանի·
²²Եւ եմո́ւտ եղիակիմ քեզկեայ որ հազատրապետն էր՝ եւ սովմնաս հրովարտակաց դպիր՝ եւ յովաք ասափայ յիշատակաց դպիր առ եզեկիա՝ զօձիս պատառեալ, եւ պատմեցին նմա զբանս ռափսակայ։

¹Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ եզեկիա արքայ, պատառեա́ց զպատմուճան իւր՝ եւ քո́ւրձ զգեցաւ, եւ ել ՛ի տուն տ(եառ)ն։
²Եւ առաքեաց զեղիակիմ հազարապետն, եւ զսովմնաս հրովարտակաց դպիր, եւ զձերս ՛ի քահանայից անտի քրձազգածս առ եսայի մարգարէ որդի ամովսայ։
³Եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ եզեկիա՝ ա́յսօր է օր նեղու(թ)ե(ան) եւ նախատանաց, եւ կշտամբու(թ)ե(ան) եւ բարկութե(ան). յորում աւուր հասեալ են երկունք ծննդականի՝ եւ ո́չ կարէ ծնանել։
⁴Լուիցէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զբանս ռափսակայ, զոր առաքեաց արքայն ասորեստանեայց տէրն նորա նախատել զա(ստուա)ծ կենդանի. եւ նախատել բանի́ւք զորս լուաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։ եւ արդ խնդրեսցե́ս ՛ի տ(թեն)է ա(ստուածո)յ քումմէ վ(ա)ս(ն) մնացելոցս այսոցիկ։

⁵Եւ եկին ծառայքն եզեկիայի արքայի առ եսայի։
⁶եւ ասէ ցնոսա եսայի, զա́յս ասասջիք ցտէրն ձեր. Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ո́չ երկիցես ՛ի բանիցն զոր լուար, որովք նախատեցին զիս հրեշտակք արքային ասորեստանեայց։
⁷Ահաւասիկ ես արկանե́մ ՛ի նա ոգի խռովու(թ)ե(ան). եւ լուեալ համբաւ դարձցի յաշխարհ իւր, եւ անկցի ՛ի սո́ւր յերկրի իւրում։
⁸Եւ դարձեալ անդրէն ռափսակայ եհա́ս առ արքայն ասորեստանեայց, զի պաշարեալ էր զղոբնան. եւ լուաւ թէ արքայն ասորեստանեայց չուեա́ց ՛ի լաքիսայ։
⁹Եւ ել թարակ արքայ եթւովպացւոց պաշարել զնա. եւ դարձաւ անդրէն։ Եւ առաքեաց հրեշտակս առ եզեկիա՝ եւ ասէ.

¹⁰ա́յսպէս ասացէ́ք ցեզեկիա արքայ հրէաստանի. մի́ խաբեսցէ զքեզ ա(ստուա)ծ՝ յոր դու յուսացեալ ես. եւ ասիցէ՝ թէ ո́չ մատնեսցի ե(րուսաղ)էմ ՛ի ձեռս արքային ասորեստանեայց։
¹¹Արդ՝ ահա չիցէ՞ լուեալ քո զորինչ արարին թագաւորք ասորեստանեայց ընդ ամ(ենայն) երկիր, ո(ր)պ(էս) սատակեցին զն(ո)ս(ա). իսկարդ դու ապրելո՞ց իցես։
¹²միթէ ապրեցուցի՞ն աստուածք ազգացն զայնոսիկ զորս կորուսին հարքն իմ, զգովզան եւ զխառան եւ զռափեթ, որ են յերկիրն եմաթայ։
¹³ո՞ւր են թագաւորք եմաթայն եւ արփաթայ. եւ ո՞ւր են թագաւորք քաղաքին սեփարուիմ, անայն եւ զաւայ։

¹⁴Եւ ա́ռ եզեկիա զհրվարտակն ՛ի ձեռաց հրեշտակացն, ընթերցաւ, եւ եմուտ ՛ի տուն տ(եառ)ն, եւ տարածեա́ց առաջի տ(եառ)ն։
¹⁵Եւ եկաց յաղօթս եզեկիա առ տ(է)ր՝ եւ ասէ։
¹⁶Տ(է)ր սաբաւովթ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի՝ որ նստիս ՛ի քրովբէս. դո́ւ ես ա(ստուա)ծ միայն՝ ամ(ենայն) թագաւորու(թ)ե(ան)ց տիեզերաց. դո́ւ արարեր զերկինս եւ զերկիր։
¹⁷խոնարհեցո́ տ(է)ր զունկն քո՝ եւ լո́ւր. բա́ց տ(է)ր զաչս քո, նայեա́ց տ(է)ր. լո́ւր տ(է)ր, եւ տե́ս զպատգամս զոր առաքեաց սենեքերիմ արքայ ասորեստանեայց նախատե́լ զա(ստուա)ծ կենդանի։
¹⁸Եւ արդարեւ աւերեցին թագաւորքն ասորեստանի զաշխարհս ամ(ենայն) եւ զերկիր ն(ո)ց(ա).

¹⁹եւ հրձի́գ արարին զկուռս նոցա. քանզի չէին ա(ստուա)ծք, այլ ձեռագործք մարդկան, փայտեղէնք եւ քարեղէնք, եւ կորուսին զն(ո)ս(ա)։
²⁰Բայց արդ տ(է)ր ա(ստուա́)ծ մեր՝ ապրեցո́ զմեզ ՛ի ձեռաց ն(ո)ր(ա). զի ծանիցեն ամ(ենայն) թագաւորութի(ւն)ք երկրի՝ թէ դո́ւ միայն ես ա(ստուա)ծ։
²¹Եւ առաքեցաւ եսայի որդի ամովսայ առ եզեկիա՝ եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. լուա́յ աղօթիցն զոր աղաչեցեր առ իս՝ վ(ա)ս(ն) սենեքերիմայ արքային ասորեստանեայց։
²²արդ ա́յս բան է զոր խօսեցաւ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա) ա(ստուա)ծ։ Անգոսնեա՞ց արհամարհեա՞ց զքեզ դուստր սիովնի. գլո՞ւխ շարժեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) դո́ւստր ե(րուսաղէ)մի։

²³զո՞ նախատեցեր եւ գրգռցեր, եւ առ ո՞ բարձրացուցեր զբարբառ քո. եւ ո́չ ամբարձեր զաչս ՛ի բարձունս ՛ի ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։
²⁴զի՞ ՛ի ձեռն հրեշտակաց նախատեցեր զտ(է)ր։ Դու ասէիր թէ բազմութ(եամ)բ կառաց իմոց ելից ՛ի բարձրու(թ)ի(ւն) լերանց, եւ ՛ի ծագս լիբանանու. եւ կոտորեցից զբարձրութի(ւն) մայրից ն(ո)ր(ա), եւ զգեղեցկու(թ)ի(ւն) նոճից ն(ո)ր(ա)։ եւ մտից ՛ի բարձրու(թ)ի(ւն) կողմանց անտառին։
²⁵եւ արկից կամուրջ, եւ աւերեցից զջուրսն եւ զամ(ենայն) ժողովս ջուրցն։
²⁶Չիցէ՞ լուեալ քո զոր յառաջագոյն արարի ես յաւուրցն առաջնոց. զոր կարգեցի եւ այժմ յայտնեցի́ աւերել զհեթանոսս յամուրս իւրեանց։

²⁷եւ զբնակիչս քաղաքաց յիւրաքանչիւր ամրոցաց, թողի́ ՛ի ձեռաց՝ եւ ցամաքեցան. եւ եղեն իբրեւ զխո́տ ցամաքեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) տանեաց՝ եւ իբրեւ զսէզ չորացեալ։
²⁸Արդ զկայս հանգստեան քոյ, եւ զել եւ զմուտ ճանապարհաց քոց ես ինձէն գիտեմ.
²⁹եւ սրտմտութի(ւն) քո զոր սրամտեցեր, եւ դառնու(թ)ի(ւն) քո ե́լ առաջի իմ. եւ արկից վարապան ՛ի ցռուկք քո, եւ դանդանաւանդ ՛ի կզակս քո. եւ դարձուցից զքեզ ընդ նո́յն ճանապարհ ընդ որ եկիր։
³⁰Այլ քեզ ա́յս եղիցի նշան. կերիցես ա́յս ամ զսերմանեալդ, եւ յամէ եւս կերիցես զմնացորդսն. եւ յամին երրորդում սերմանեսջիք եւ հնձեսջի́ք տնկեսջի́ք այգիս՝ եւ կերիջիք զպտուղ ն(ո)ր(ա)։

³¹Եւ եղիցին մնացորդքն հրէաստանի արձակել արմատս ՛ի խոնարհ, եւ տալ պտուղ ՛ի վեր։
³²զի յե(րուսաղէ)մ եղիցին մնացեալք, եւ ՛ի լերին սիովնի ապրեալք։ զի նախանձ տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց արար զայս։
³³Վ(ա)ս(ն) այսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորին ասորեստանեաց. մի́ մտցէ ՛ի քաղաքս յայս, եւ մի նետս արկցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) դորա. եւ մի́ փակեսցէ զդա վահանօք, եւ մի́ պաշարեսցէ զդա պատնիշօք.
³⁴այլ ճանապարհ ընդ որ եկն ընդ նո́յն դարձցի, եւ ՛ի քաղաքն յայն մի́ մտցէ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր.
³⁵վերակացո́ւ եղէց քաղաքիդ այդմիկ ապրեցուցանե́լ զդա, վ(ա)ս(ն) իմ եւ վ(ա)ս(ն) դաւթի ծառայի իմոյ։

³⁶Եւ ել հրեշտակ տ(եառ)ն, եւ սատակեաց ՛ի բանակէ անտի ասորեստանեայցն՝ հարիւր ութսուն եւ հինգ հազար։ եւ յարեան ը(նդ) առաւօտն՝ գտին զայն ամ(ենայն) մարմին մեռեալ։
³⁷Եւ դարձա́ւ անդրէն՝ գնաց սենեքերիմ արքայն ասորեստանեայց, բնակեալ ՛ի նինուէ։
³⁸Եւ մինչդեռ երկի́ր պագանէր ՛ի տան իւրում նասրաքայ կռո́ց իւրոց, ադրամելեք եւ սարասար որդիք ն(ո)ր(ա) սպանին զնա սրով, եւ ինքեանք գնացին փախստական ՛ի հայս։ եւ թագաւորեաց ասորդան որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

¹Եւ եղեւ ՛ի ժամանակին յայնմիկ հիւանդանա́լ եզեկիայ մինչեւ ՛ի մահ։ եւ ե́կն առ նա եսայի որդի ամովսայ՝ եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. հրաման տուր վ(ա)ս(ն) տան քոյ՝ զի մեռանիս եւ ո́չ կեաս։
²Եւ դարձոյց եզեկիա զերես իւր յորմն անդր, յաղօթս եկաց
³եւ ասէ՝ ո́ տ(է)ր. յիշեա́ զիս տ(է)ր զի գնացի առաջի քո արդարութ(եամ)բ եւ ճշմարտու(թեամ)բ սրտիւ, եւ զհաճոյս առաջի քո արարի։ եւ ելաց եզեկիա լալի́ւն մեծ։
⁴Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն առ եսայի՝ եւ ասէ.
⁵երթ՝ եւ ասա́ ցեզեկիա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ դաւթի հօր քո. լուայ բարբառոյ աղօթից քոց, եւ տեսի զարտասուս քո. ահաւադիկ յաւելո́ւմ ՛ի ժամանակս քո ա́մս հինգետասան։

⁶եւ ՛ի ձեռաց արքային ասորեստանեայց ապրեցուցի́ց զքեզ եւ զքաղաքդ զայդ, եւ վերակացո́ւ եղէց քաղաքիդ այդմիկ։
⁷Եւ ա́յս քեզ նշան ՛ի տ(թեն)է, թէ առնիցէ ա(ստուա)ծ զբանդ զայդ զոր խօսեցաւ։
⁸ահաքասիկ ես դարձուցանեմ զստուեր աշտիճանացդ, ընդ որ իջեալ է շողդ, զտասն աշտիճանաւ տան քոյ. եւ դարձուցից զշողդ զտասնեքումք աշտիճանօքդ։ Եւ ել շողն զտասնեքումք աստիճանօք՝ ընդ որ իջեալ էր ստուերին։
⁹Աղօթք եզեկիայ արքայի հէաստանի ՛ի ժամանակի յորում հիւանդացաւ՝ եւ յարեա́ւ ՛ի հիւանդութ(են)է իւրմէ։
¹⁰Ես ասացի ՛ի վերանալ աւուրց իմոց գնացի́ց ՛ի դրունս դժոխոց։ Թողի́ զմնացորդս ամաց իմոց։

¹¹ասացի թէ ո́չ եւս տեսից զփրկու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ ո́չ եւս տեսից զմարդն բնակչօք իւրովք։
¹²Պակասեցա́յ ես յազգատոհմէ իմմէ. թողի զմնացորդս կենաց իմոց. ելին եւ գնացին յինէն՝ ո(ր)պ(էս) որ քակէ զտաղաւար կանգնեալ։ եղեւ հոգի իմ առ յինէն իբրեւ ոստայն սատարա́ց մե́րձ ՛ի հատանել։
¹³Յաւուր յայնմիկ մատնեցա́յ մինչեւ յառաւօտ։ իբրեւ զառեւծ ա́յնպէս խորտակեաց զոսկերս իմ, զի ՛ի տունջենէ մինչեւ ՛ի գիշեր մատնեցայ։
¹⁴Իբրեւ զծիծառն ա́յնպէս ճչեցի, եւ իբրեւ զաղաւնի ա́յնպէս մնչեցի. զի նուաղեցան աչք իմ ՛ի հայելոյ ՛ի բարձունս երկնից առ տ(է)ր որ փրկեացն զիս, եւ փարատեցոյց զցաւս անձին իմոյ։

¹⁵եւ ինքն կարգեաց զամ(ենայն) ամս իմ ՛ի դառնու(թ)ի(ւն) անձին իմոյ։
¹⁶Տ(է)ր վ(ա)ս(ն) այսորիկ պատմեցաւ քեզ, զարթուցեր զհոգի իմ, մխիթարեցայ՝ եւ կեցի։
¹⁷Ահաւասիկ ՛ի խաղաղութի(ւն) դարձաւ դառնու(թ)ի(ւն) իմ. փրկեցեր զանձն իմ զի մի́ կորեայց, եւ ընկեցեր յետո́յ իմ զամ(ենայն) զմեղս իմ։
¹⁸Զի ո́չ թէ որ ՛ի դժոխս են՝ խոստովան առնիցին առ քեզ. եւ ո́չ մեռեալք օրհնեսցեն զքեզ, եւ ո́չ յուսասցին յողորմու(թ)ի(ւն)ս քո՝ ոյք իջանեն ՛ի գուբ։
¹⁹Այլ կենդանի́ք օրհնեսցեն զքեզ. ո(ր)պ(էս) եւ եսս այսուհետեւ մանկունս ծնայց, որ պատմեսցեն զարդարութի(ւն) քո,

²⁰տ(է)ր փրկութե(ան) իմոյ։ Եւ ո́չ դադարեցից օրհնել զքեզ սաղմոսարանաւ զամ(ենայն) աւուրս կենաց իմոց, յանդիման տաճարիդ ա(ստուածո)յ։
²¹Եւ ասէ եսայի ցեզեկիա. ա́ռ դու պաղատիտս թզոյ՝ մանրեա́ եւ դի́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) վիրիդ՝ եւ ողջասցի́ս։
²²Եւ ասէ. ա́յդ եղիցի նշան եթէ ելանիցեմ ՛ի տունն ա(ստուածո)յ։

¹՛Ի ժամանակին յայնմիկ առաքեաց մարովդաք բաղդան որդի բաղդանայ՝ արքայի բաբելացւոց, հրեշտակս հրովարտակօք՝ եւ պատարագս եզեկիայ. քանզի լուաւ թէ հիւանդացաւ մե́րձ ՛ի մահ՝ եւ յարեաւ։
²Եւ ուրա́խ եղեւ եզեկիա ՛ի ն(ո)ս(ա), եւ եցոյց ն(ո)ց(ա) զտունս գանձուց, եւ զխնկոց, եւ զիւզոց, եւ զոսկւոյ, եւ զարծաթոյ. եւ զամ(ենայն) տունս անօթոյ գանձու, եւ զամ(ենայն) ինչ որ էր ՛ի գանձս իւր. եւ ո́չինչ էր զոր ո́չ եցոյց ն(ո)ց(ա) եզեկիա ՛ի տան իւրում, յամ(ենայն) իշխանութե(ան) իւրում։
³Եւ եկն եսայի մարգարէ առ արքայն եզեկիա եւ ասէ ցնա. զի՞նչ ասեն արքդ այդոքիկ, եւ ուստի՞ եկեալ են առ քեզ։ եւ ասէ եզեկիա, յերկրէ հեռաստանէ եկի́ն առ իս ՛ի բաբելոնէ։

⁴Եւ ասէ եսայի. զի՞նչ տեսին ՛ի տան քում։ եւ ասէ եզեկիա. զամ(ենայն) ինչ որ ՛ի տան իմում էր՝ տեսին, եւ ո́չինչ էր ՛ի տան իմում զոր ո́չ տեսին. այլեւ զգա́նձս եւս զիմ։
⁵Եւ ասէ ցնա եսայի. արդ՝ լո́ւր զպատգամս տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց։
⁶ահա եկեսցեն աւուրք, եւ առնուցո́ւն զամ(ենայն) ինչ՝ որ ՛ի տան քում է, եւ զոր ինչ միանգամ ժողովեցին հարքն քո մինչեւ ցայսօր. տարցի́ն ՛ի բաբելովն, եւ մի́ ինչ ամենեւին թողուցուն։
⁷Այլ ասաց ա(ստուա)ծ, թէ եւ յորդւոց քոց որ ելանիցեն ՛ի քէն՝ զորս դո́ւն ծնանիցիս, տարցին եւ արասցեն ներքինի́ս ՛ի տան թագաւորին բաբելացւոց։

⁸Եւ ասէ եզեկիա ցեսայի. բարի́ է բանդ տ(եառ)ն զոր խօսեցաւ. եղիցի արդարութի(ւն) եւ խաղաղութի(ւն) յաւուրս իմ։

¹Մխիթարեցէ́ք, մխիթարեցէ́ք զժողօվուրդ իմ, ասէ ա(ստուա)ծ։
²քահանայքդ խօսեցարո́ւք ՛ի սիրտ ե(րուսաղէ)մի՝ եւ մխիթարեցէ́ք զդա, զի լի́ եղեւ տառապանօք։ Թողեա́լ լիցին դմա մեղք իւր, զի ընկալաւ ՛ի ձեռանէ տ(եառ)ն կրկին զհատուցումն մեղաց իւրոց։
³Ձա́յն բարբառոյ յանապատի. պատրաստ արարէք զճանապարհս տ(եառ)ն, եւ ուղի́ղ արարէք զշաւիղս ա(ստուածո)յ մերոյ։
⁴Ա(մենայ)ն ձորք լցցին, եւ ամ(ենայն) լերինք եւ բլուրք խոնարհեսցին. եւ եղիցին ամ(ենայն) դժուարինք ՛ի դիւրինս, եւ առապարքն ՛ի դաշտս։
⁵Եւ երեւեսցին փառքն տ(եառ)ն. եւ տեսցէ ամ(ենայն) մարմին զփրկութի(ւն) ա(ստուածո)յ, զի տ(է)ր խօսեցաւ։

⁶Ձա́յն որ ասէ՝ գոչեա́։ եւ ասեմ, զի՞նչ գոչեցից։ գոգջիր, ամ(ենայն) մարմին խո́տ է, եւ ամ(ենայն) փառք մարդոյ իբրեւ զծաղիկ խոտոյ։
⁷Ցամաքեցա́ւ խոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկ ն(ո)ր(ա). զի ոգի տ(եառ)ն շնչեաց ՛ի նա։ արդարեւ խո́տ է ժողովուրդս այս։
⁸ցամաքեցաւ խոտն, եւ թօթափեցաւ ծաղիկն. եւ բա́ն տ(եառ)ն մնայ յաւիտեան։
⁹Ե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) լերինդ բարձու՝ աւետարանիչդ սիոնի, բարձրացո́ զօրու(թեամ)բ զբարբառ քո աւետարանիչդ ե(րուսաղէ)մի։ բարձրացուցէ́ք, մի́ երկնչիք. ասա́ ցքաղաքդ յուդայ։

¹⁰Ահաւասիկ ա(ստուա)ծ ձեր՝ ահաւասիկ տ(է)ր, տ(է)ր գա́յ զօրութ(եամ)բ եւ բազուկն տ(է)րութ(եամ)բ իւրով. ահաւասիկ վարձք իւր ընդ իւր, եւ գո́րծք առաջի ն(ո)ր(ա)։
¹¹Իբրեւ հովի́ւ մի հովուեսցէ զխաշինս իւր. եւ բազկաւ իւրով ժողովեսցէ́ զգառինս, եւ ՛ի ծո́ց իւր կրեսցէ զն(ո)ս(ա), եւ մխիթա́ր լիցի յղեաց։
¹²Ո՞ չափեաց ափով իւրով զջուրս, եւ զերկինս թզաւ, եւ զերկիր ամ(ենայն)՝ քլա́ւ։ ո՞ կշռեաց զլերինս կշռով, եւ զդաշտս կշռորդօք։
¹³Ո՞ գիտաց զմիտս տ(եառ)ն, եւ ո՞ եղեւ նմա խորհրդակից՝ եթէ խելամուտ արասցէ զնա։

¹⁴կամ ընդ ո՞ւմ խորհեցաւ՝ եւ արար զնա խելամուտ. կամ ո՞ եցոյց նմա զդատաստան՝ եւ զճանապարհ իմաստու(թ)ե(ան). կամ ո՞ ետ նմա փոխ յառաջագոյն՝ եւ հատուցանիցէ նմա։
¹⁵Եթէ ամենայն հեթանոսք իբրեւ զկաթիլ մի ՛ի դուլէ են, եւ իբրեւ զմէտ մի ՛ի կշռոց համարեցան, եւ իբրեւ շիթք ՛ի բերանոյ համարեսցին։
¹⁶Եթէ լիբանան՝ չէ́ բաւական յայրումն, եւ ամ(ենայն) չորքոտանիք չե́ն բաւական յողջակէղս.
¹⁷եւ ամ(ենայն) հեթանոսք ոչի́նչ են, եւ յոչի́նչ համարեցան նմա։
¹⁸Արդ ո՞ւմ նմանեցուցէք զտ(է)ր, եւ որո՞ւմ նմանութե(ան) նմանեցուցէք զնա։
¹⁹միթէ պատկե՞ր կոփեաց զնա հեւսն, կամ ոսկերի՞չ ձուլեաց զնա ոսկի՝ եւ պատեաց զնա ոսկւով, ՛ի նմանութի(ւն) պատկերի կերպարանեաց զնա։

²⁰Զփայտ անփուտ ընտրեաց հեւսն, եւ իմաստութ(եամ)բ հնարս խնդրէ զի՞արդ կանգնեսցէ զնա զի մի́ շարժեսցի։
²¹Ո́չ լսէք եւ ո́չ իմանայք, եւ ո՞չ պատմեցաւ ձեզ իսկզբանէ. ո՞չ գիտացէք թէ ո́ հաստատեաց զհիմունս երկրի։
²²Որ ունի զծի́ր երկրի, եւ բնակիչք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զմարա́խ։ որ կանգնեաց զերկինս իբրեւ զկամար, եւ ձգեա́ց իբրեւ զխորան. եւ հաստատեաց զերկիր բնակել ՛ի նմա։
²³որ տայ զիշխանս յոչի́նչ իշխանու(թ)ի(ւն), եւ զերկիր իբրեւ զոչի́նչ արար։
²⁴Զի ո́չ սերմանեսցեն՝ եւ ո́չ տնկեսցեն, եւ ո́չ հաստատեսցի յերկրի արմատ ն(ո)ց(ա). շնչեաց ՛ի ն(ո)ս(ա)՝ եւ ցամաքեցան. եւ փոթրիկ իբրեւ զխռի́ւ առցէ զն(ո)ս(ա)։

²⁵Արդ՝ ո՞ւմ նմանեցուցէք զիս, եւ զուգեցայց ասէ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։
²⁶Համբարձէ́ք ՛ի բարձունս զաչս ձեր, եւ տեսէ́ք ո՞ հաստատեաց զայս ամ(ենայն)։ ո՞ հանէ զզարդ ն(ո)ց(ա), եւ զամենեսեան յանուանէ́ կոչէ. բազում փառօք եւ սաստկու(թեամ)բ զօրութե(ան), եւ մի ինչ՝ ոչ ծածկեցաւ ՛ի քէն։
²⁷Մի́ ասիցես յակոբ, եւ զի՞նչ խօսեցար ի(սրա)էլ. թէ ծածկեցան ճանապարհք իմ յա(ստուածո)յ, եւ ա(ստուա)ծ իմ եբարձ զիրաւունս իմ, եւ մեկնեցան։
²⁸նա եւ այժմ ո́չ ծանեար։ Եթէ չէ́ր լւեալ՝ Ա(ստուա)ծ յաւիտենական. ա(ստուա)ծ որ հաստատեաց զծագս երկրի. ո́չ քաղցիցէ, եւ ո́չ վաստակեսցի. եւ չի́ք քննութի(ւն) իմաստու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։
²⁹տա́յ քաղցելոց զօրու(թ)ի(ւն), եւ անցաւաց զտրտմու(թ)ի(ւն)։

³⁰Քաղցիցե́ն երիտասարդք, եւ վաստակեսցին մանկունք. եւ ընտիրք անզԷ́րք եղիցին·
³¹բայց որ սպասեն տ(եառ)ն, նորոգեսցին զօրութ(եամ)բ. նորափետո́ւր զարդարեսցին իբրեւ զարծուիս. ընթասցին, եւ մի́ վաստակեսցին. գնասցեն՝ եւ մի́ քաղցիցեն։

¹Նորոգեցարո́ւք առ իս կղզիք. զի իշխանք նորոգեսցին զօրու(թեամ)բ. մերձեսցին՝ խօսեսցին միանգամայն, եւ ապա զիրաւունս պատմեսցեն։
²Ո՞ զարթոյց յարեւելից զարդարու(թ)ի(ւն), եւ կոչեա́ց զնա զհետ իւր. երթիցէ եւ տացէ հատուցումն յանդիման հեթանոսաց։ զարհուրեցուսցէ զթագաւորս, եւ տացէ հողոյ զսուրս ն(ո)ց(ա). եւ իբրեւ զխռիւ մերժեսցէ զնետս ն(ո)ց(ա)։
³Եւ արասցէ զն(ո)ս(ա) փախստականս. եւ անցցէ խաղաղութ(եամ)բ զճանապարհս ստից իւրոց։ արդ՝ ասիցէ՞ք թէ ո́չ գայցէ։
⁴ո՞ ազդեաց՝ եւ արար զայս ամ(ենայն). կոչեաց զնա՝ որ կոչէրն յազգացն առաջնոց։ Ե́ս տ(է)ր առաջին, եւ ես նո́յն եմ առ յապա։

⁵Տեսի́ն զիս հեթանոսք՝ եւ երկեա́ն. եւ սարսեցին ամ(ենայն) ծագք երկրի։ մերձեցան եւ եկի́ն ՛ի միասին։
⁶եդին ՛ի մտի իւրաքանչիւր ընդ ընկերի եւ ընդ եղբօր օգնակա́ն լինել։ եւ ասիցեն.
⁷քաջալերեսցէ հեւսն զդարբին, կռել կոփել ո́ւռն հարկանել։ եւ ասիցէ նպաստ բարի եղեւ ինձ։ եւ բեւեռեցին զն(ո)ս(ա) բեւեռօք, եւ դիցեն ՛ի գետնի, եւ ո́չ շարժեսցին։
⁸Բայց դո́ւ ի(սրա)էլ ծառայ իմ, յակովբ՝ զոր ընտրեցի. զաւակդ աբրահամու՝ զոր սիրեցի։
⁹որում օգնական եղէ ՛ի ծագաց երկրի. եւ ՛ի գիտաց ն(ո)ր(ա) կոչեցի զքեզ, եւ ասացի թէ ծառա́յ իմ ես դու եւ ընտրեցի զքեզ, եւ ո́չ թողից զքեզ։

¹⁰Մի́ երկնչիր՝ զի ընդ քեզ եմ. մի́ խաբեր՝ զի ես եմ ա(ստուա)ծ քո, որ զօրացուցի զքեզ. եւ օգնեցի քեզ, եւ զգուշացայ քեզ աջով արդարութե(ան) իմոյ։
¹¹Ահաւադիկ ամաչեսցեն՝ եւ պատկառեսցեն ամ(ենայն) հակառակորդք քո, եւ եղիցին նոքա իբրեւ զչեղեալս. եւ կորիցեն ամ(ենայն) դատախազք քո։
¹²Խնդրեսցես զն(ո)ս(ա), եւ ո́չ գտցես զմարդսն որ թշնամանիցեն զքեզ. եւ եղիցին իբրեւ զչեղեալս պատերազմողքն քո։
¹³Զի ես եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, որ ունիմ զաջոյ ձեռանէ քումմէ։ որ ասեմ ցքեզ՝ թէ մի́ երկնչիր. ես օգնեցից քեզ։

¹⁴Մի́ երկնչիր, որդնդ յակոբեան զածածդ ի(սրա)էլեան. ե́ս օգնեցի քեզ ասէ ա(ստուա)ծ՝ որ փրկելոցն է զքեզ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։
¹⁵Ահաւասիկ արարի զքեզ իբրեւ զանիւս նո́րա սղոցաձեւ կամնասայլից. կամեսցես զլերինս, եւ մանրեսցես զբլուրս. եւ արասցես զն(ո)ս(ա) իբրեւ զփոշի,
¹⁶եւ հոսեսցես. հո́ղմք առցեն զն(ո)ս(ա), եւ մրրիկք ցրուեսցեն։ Բայց դու ուրա́խ լիցիս ՛ի տ(է)ր՝ ՛ի սրբութի(ւն)ս ի(սրայէ)լի։
¹⁷եւ ցնծասցեն տնանկք եւ կարօտեալք որ խնդրէին ջուր, եւ ո́չ գտանէին. եւ լեզուք ն(ո)ց(ա) ՛ի ծարաւոյ ցամաքէին։ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ լուայց ն(ո)ց(ա), ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի, եւ ո́չ թողից զն(ո)ս(ա)։

¹⁸Այլ բացից գետս ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, եւ ՛ի մէջ դաշտաց աղբեւրս։ արարից զանապատն ՛ի ճահիճս ջուրց, եւ զերկիրն ծարաւուտ ՛ի վտակս։
¹⁹եւ բղխեցուցից յանջուր երկրին զմայրն, եւ զտաւսախն, զմուրան, եւ զնոճն, եւ զսաւսն. զսարդն, եւ զսարոյն, եւ զկաղամախն, զգին, եւ զփայտն իւղոյ։
²⁰Զի տեսցեն եւ գիտասցեն եւ ծանիցեն եւ իմասցին ՛ի միասին՝ թէ ձեռն տ(եառ)ն արա́ր զայս ամ(ենայն), եւ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի հաստատեաց։
²¹Մերձեա́լ են իրաւունք ձեր՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. մերձեա́լ են իրաւունք ձեր՝ ասէ թագաւորն յակովբայ։
²²մերձեսցին եւ պատմեսցեն ձեզ որ ինչ անցք անցանելոց իցեն։ Եւ կամ զառաջինսն թէ զի́նչ են՝ ասացէ́ք. ՛ի մտի դիցուք, եւ գիտասցուք զի՞նչ առաջին կամ զի՞նչ առ յապա։

²³Ասացէ́ք մեզ. պատմեցէ́ք մեզ որ ինչ ՛ի վախճանի լինիցի, եւ գիտասցուք. եթէ աստուածք իցէք՝ բարի́ արարէք, չա́ր արարէք. զի տեսցուք * միանգամայն եւ զարմասցուք՝ թէ ուստի իցէք դուք,
²⁴եւ ուստի՞ գործած ձեր։ զի յերկրէ պիղծս ընտրեցին զձեզ։
²⁵Բայց ես զարթուցից զհիւսւսայինն, եւ զարեւելեայն. կոչեսցին յանուն իմ. եկեսցեն իշխանք, եւ իբրեւ զկաւ բրտի զոր բրուտն կոխէ՝ ա́յնպէս կոխիցիք։
²⁶Ո՞ պատմեսցէ զայն՝ որ իսկզբանէն է, զի գիտասցուք. եւ զեւս յառաջագոյնսն, եւ ասասցուք թե ճշմարիտ է։ չի́ք որ ասէ յառաջագոյն, եւ ո́չ որ լսէ զբանս ձեր։
²⁷Սկի́զբն արարից զսիովն, եւ զե(րուսաղէ)մ մխիթարեցի́ց ՛ի ճանապարհի։

²⁸զի ՛ի հեթանոսաց աւադիկ ո́չ ոք է, եւ ՛ի կռոց նոցա ո́չ ոք է որ պատմէ. եւ եթէ հարցի́ց եւս զն(ո)ս(ա) թէ ուստի́ էք, ո́չ տացեն ինձ պատասխանի։
²⁹Զի ընդունա́յն են որ առնեն զձեզ, եւ սնոտի́ են որ ստեղծանեն զձեզ։

¹Յակովբ ծառա́յ իմ, օգնակա́ն եղէց նմա. ի(սրա)էլ ընտրեալ իմ զոր ընկալա́ւ անձն իմ. ետու զոգի իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ իրաւունս հեթանոսաց հանցէ։
²Մի́ աղաղակեսցէ եւ մի́ վիճեսցի, եւ մի́ ոք լուիցէ արտաքոյ զբարբառ ն(ո)ր(ա)։
³զեղէգն ջաղջախեալ մի́ բեկցէ, եւ զպատրոյկն առկայծեալ մի́ շիջուսցէ։
⁴Այլ հանցէ́ ՛ի ճշմարտութի(ւն) զիրաւունս։ ծագեսցէ՝ եւ մի́ խորտակեսցի. մինչեւ դիցէ յերկիր զդատաստան, եւ յանուն ն(ո)ր(ա) հեթանոսք յուսասցին։
⁵Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ՝ որ արա́ր զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ՛ի նմա. որ ետ շունչ մարդկան որ ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա). ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։

⁶Ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ կոչեցի զքեզ արդարութ(եամ)բ. կալայ զաջոյ ձեռանէ քումմէ՝ եւ զօրացուցի զքեզ, եւ ետու զքեզ յուխտ ազգին՝ եւ ՛ի լոյս հեթանոսաց։
⁷բանալ զաչս կուրաց. հանել զկապեալս ՛ի բանտէ եւ ՛ի տանէ կապանաց որ նստէին ՛ի խաւարի։
⁸Ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ՝ ա́յս է անուն իմ. զփառս իմ այլում ո́չ տաց, եւ ո́չ զքաջու(թ)ի(ւն)ս իմ դրօշելոց։
⁹Որ ինչ իսկզբանէ́ն էր, այն եկն եհաս, եւ զնորս ե́ս պատմիցից ձեզ. եւ մինչչեւ պատմեալ՝ ցուցաւ ձեզ։
¹⁰Օրհնեցէ́ք զա(ստուա)ծ յօրհնու(թ)ի(ւն) նոր, զի իշխանութի(ւն) ն(ո)ր(ա) ՛ի բարձունս փառաւորի, եւ անուն ն(ո)ր(ա) ՛ի ծագաց երկրի։ ոյք իջանէին ՛ի ծով նաւօք, կղզիք եւ բնակիչք ն(ո)ց(ա)։

¹¹Ուրա́խ եղիցի անապատն եւ աւանք ն(ո)ր(ա)՝ բանակք եւ բնակիչք կեդարու. ուրա́խ եղիցին բնակիչք վիմին։ ՛ի գլխոց լերանց գոչեսցեն՝
¹²տացեն զփառս ա(ստուածո)յ. եւ զքաջու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) կղզիք պատմեսցեն։
¹³Տ(է)ր ա(ստուա)ծ զօրու(թ)ե(ան)ց եկեսցէ, եւ հարցէ զպատերազմ. յարուսցէ զնախանձ, եւ գոչեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց իւրոց զօրու(թեամ)բ։
¹⁴Լո́ւռ եղէ իսկզբանէ, միթէ մի՞շտ լռիցեմ եւ անսայցեմ. ժուժկալեցի́ իբրեւ զծնընդական. արդ զարհուրեցուցի́ց եւ ցամաքեցուցի́ց միանգամայն։
¹⁵Զլերինս եւ զբլուրս յատակեցից, եւ զամ(ենայն) խոտ ն(ո)ց(ա) ցամաքեցուցից։ եդից զգետս ՛ի կղզիս, եւ զխաղս ցամաքեցուցից։

¹⁶Առաջնորդեցի́ց կուրաց ընդ ճանապարհ զոր ո́չ գիտիցեն. եւ ընդ շաւիղս՝ զոր ո́չ ճանաչէին՝ գնացուցից զն(ո)ս(ա)։ արարից ն(ո)ց(ա) զխաւարն ՛ի լոյս, եւ զդժուարինն՝ ՛ի դիւրինս։ Զայս բանս արարի́ց առ ն(ո)ս(ա), եւ ո́չ թողից զն(ո)ս(ա)·
¹⁷բայց նոքա դարձան յինէն յետս։
¹⁸Խո́ւլք՝ լուարո́ւք, եւ կո́յրք հայեցարո́ւք տեսանել։
¹⁹եւ ո՞վ է կոյրն՝ եթէ ոչ ծառայքն իմ. եւ ո՞վ են խուլքն՝ եթէ ոչ որ տիրենն ն(ո)ց(ա)։ Ո՞վ է կոյրն՝ եթէ ոչ հեռացեալն. եւ կուրացան ծառայքն ա(ստուածո)յ։
²⁰տեսէք բազում անգամ, եւ ո́չ զգուշացարուք. բա́ց էին աչք ձեր՝ եւ ո́չ լուարուք։
²¹Տ(է)ր ա(ստուա)ծ կամէր՝ զի արդարասցի՝ եւ բարձրացուոցէ զօրհնութի(ւն)։

²²եւ տեսի զի եղեւ ժողօվուրդն յափշտակեալ եւ յաւար մատնեալ։ յամ(ենայն) ՛ի շտեմարանս որոգայթք, եւ յամ(ենայն) ապարանս միանգամայն՝ ուր եւ թաքուցին զն(ո)ս(ա). եղեն ՛ի հափշտակութի(ւն), եւ ո́չ ոք էր որ փրկէր զն(ո)ս(ա). յաւար՝ եւ ո́չոք էր որ ասէր թէ տո́ւր ՛ի դուրս։
²³Ո՞վ է ՛ի ձէնջ որ ունկնդիր լինիցի այսմ ամ(ենայն)ի. եւ ՛ի մի́տ առնուցու որինչ յապայն գալոց իցէ։
²⁴Ո՞վ ետ յափշտակութի(ւն) զյակովբ, եւ զի(սրա)էլ աւարառուաց, ոչ ապաքէն ե՞ս ա(ստուա)ծ՝ որում մեղանն, եւ ո́չ կամեցան գնալ ընդ ճանապարհս ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ լսել օրինաց ն(ո)ր(ա)։

²⁵Եւ ած ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զսրտմտութի(ւն) բարկութե(ան) իւրոյ. եւ պատեց զն(ո)ս(ա) պատերազմ, եւ շուրջ զնոքօք հրձի́գք. եւ ո́չ գիտացին իւրաքանչիւրոք ՛ի նոցանէն, եւ ո́չ եդին ՛ի մտի։

¹եւ արդ՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ որ արա́ր զքեզ յակովբ, եւ որ ստեղծ զքեզ ի(սրա)էլ։ մի́ երկնչիր զի փրկեցի́ զքեզ, եւ կոչեցի քեզ զանո́ւն քո՝ թէ ի́մ ես ա(ստուածո)յ։
²Եւ եթէ անցանիցես ը(նդ) ջուրս՝ ընդ քե́զ եմ, եւ գետք՝ զքեզ մի́ ողողեսցեն։ եւ եթէ անցանիցես ընդ հուր՝ մի́ այրեսցիս, եւ բո́ց ն(ո)ր(ա)՝ զքեզ մի́ կիղցէ։
³Զի ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի որ փրկեմ զքեզ։ արարի փոխանակ քո զեգիպտոս եւ զեթւովպիա. եւ զսուհէն քեզ փոխանակեցի։
⁴Ուստի եւ պատուական իսկ եղեր, եւ առաջի իմ փառաւորեցար. եւ ես սիրեցի զքեզ։ եւ տաց զմարդիկ փոխանակ քո, եւ զիշխանս փոխանակ գլխոյ քոյ։
⁵Մի́ երկնչիր՝ զի ընդ քե́զ եմ. յարեւելի́ց ածից զզաւակ քո, եւ յարեւմտից ժողովեցի́ց զքեզ։

⁶Ասացից հիւսւսոյ՝ ա́ծ. եւ հարաւոյ՝ թէ մի́ արգելուր. ածէ́ք զորդիս իմ ՛ի հեռաստանէ, եւ զդստերս իմ ՛ի ծագաց երկրէ։
⁷եւ զամենեսեան որ միանգամ կոչեցեալ են յանուն իմ։ Զի փառօք իմովք հաստատեցի զնա, եւ ստեղծի զնա, եւ արարի զնա։
⁸եւ հանի զժողովուրդն կոյր։ եւ թէպէտ եւ աչքեն, սակայն նո́յնպէս կուրացեալ են, եւ խցեալ են ականջք իւրեանց։
⁹ամենայն ազգք ժողովեցան ՛ի միասին, եւ իշխանք ժողովեսցին ՛ի նոցանէ։ ո՞ պատմեսցէ զայս. եւ կամ որինչ իսկզբանէ́ն էր, ո՞ ազդ արասցէ ձեզ։ ածցեն զվկայս իւրեանց՝ եւ արդարասցին. լուիցեն եւ ասասցեն զճշմարիտն։

¹⁰Եղերո́ւք ինձ վկայք, եւ ես ձե́զ վկայ՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. եւ ծառայ իմ զոր ընտրեցի. զի գիտասջիք եւ հաւատասջի́ք ինձ. եւ ՛ի միտ առնուցուք՝ թէ ե́ս եմ։ Յառա́ջ քան զիս ո́չ եղեւ այլ ա(ստուա)ծ, եւ յետ իմ ո́չ եղիցի։
¹¹ե́ս եմ ա(ստուա)ծ՝ եւ չի́ք ոք բա́ց յինէն որ փրկիցէ։
¹²Պատմեցի եւ փրկեցի. նախատեցի՝ եւ ոչո́ք էր ՛ի միջի ձերում օտար. դուք ինքնի́ն իսկ վկայէք ինձ.
¹³եւ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ իսկզբանէ, եւ եւս։ եւ ո́չոք իցէ որ ՛ի ձեռաց իմոց հանիցէ. եւ արարից, եւ ո́չոք իցէ որ դարձուցանիցէ։

¹⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, որ փրկելո́ցն է զձեզ՝ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։ վ(ա)ս(ն) ձեր առաքեցի́ց ՛ի բաբելովն, եւ ընդոստուցի́ց փախստական զամենեսեան. եւ քաղդեացիքն նաւուք պաշարեսցին։
¹⁵ե́ս տ(է)ր ա(ստուա)ծ ս(ուր)բն ձեր, որ յա́յտ արարի ձեզ զթագաւորն ի(սրայէ)լի։
¹⁶Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր որ արար ճանապարհ ընդ ծով, եւ ՛ի ջո́ւրս սաստիկս շաւիղս։
¹⁷որ հանէ́ զկառս եւ զերիվարս, եւ բազում զօրս սաստիկս, այլ ննջեցին եւ ո́չ յարիցեն. շիջա́ն իբրեւ զպատրոյկ շիջեալ։
¹⁸Մի́ յիշէք զառաջինսն, եւ զհինն մի́ ածէ́ք զմտաւ։

¹⁹զի ես աւասիկ նո́ր գործեմ. որ այժմ յայտնեսցի եւ ծանիջի́ք. եւ արարից ճանապարհ ընդ անապատ, եւ յերկիր անջդի գետս բղխեցուցից։
²⁰Օրհնեսցեն զիս գազանք անապատի. համբարուք եւ դստերք ջայլամանց. զի ետո́ւ ես ջուր յանապատ, եւ գե́տ յերկիր անջրդի. արբուցանել զազգն իմ ընտրեալ·
²¹եւ զժողովուրդն իմ զոր ստացայ, պատմե́լ զքաջութի(ւն)ս իմ։
²²Ո́չ այժմ ինչ կոչեցի զքեզ յակովբ եւ ո́չ աշխա́տ արարի զքեզ ի(սրա)էլ։
²³ո́չ մատուցեր ինձ խաշինս ողջակիզաց քոց, եւ ո́չ զոհիւք քովք փառաւորեցեր զիս։ ո́չ ծառայեցեր ինձ պատարագօք քովք, եւ ո́չ աշխատ արարի զքեզ ՛ի ծախս կնդրկաց քոց։

²⁴ո́չ գնեցեր ինձ խունկս արծաթոյ, եւ ո́չ ցանկացայ ճարպոյ զոհից քոց. այլ ՛ի մեղս քո եւ յանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո վերակացու եղէց քեզ։
²⁵Ե́ս եմ. ե́ս եմ նոյն որ ջնջեմ զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո վ(ա)ս(ն) իմ, եւ զմեղս քո այլ ո́չ եւս յիշեցից։
²⁶Բայց քեզ յո́ւշ լիցի քեզ՝ եւ * ընդ միմեանս դատեսցուք։ ասա́ դու նախ զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո՝ զի արդարասցիս։
²⁷Հարքն ձեր նա́խ մեղան, եւ իշխանքն ձեր անօրինեցա́ն յիս։
²⁸եւ պղծեցին իշխանքն զսրբութի(ւն)ս իմ. եւ մատնեցի ՛ի կորո́ւստ զյակովբ, եւ զի(սրա)էլ ՛ի նախատինս։

¹Բայց արդ լո́ւր յակովբ ծառայ իմ, եւ ի(սրա)էլ զոր ընտրեցիդ։
²Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ որ արար զքեզ, եւ որ ստեղծ զքեզ յորովայնէ, եւ տակաւին օգնականու(թ)ի́(ւն) գտցես։ Մի́ երկնչիր ծառայ իմ յակոբ՝ եւ սիրեցեալդ իմ ի(սրա)էլ զոր ընտրեցի։
³զի ես տաց ջո́ւր ՛ի ծարաւ՝ որոց գնա́ն յանջրդւոջ. եդից զոգի իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) զաւակի քո՝ եւ զօրհնութի(ւն)ս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոց քոց։
⁴Եւ զուարճասցին իբրեւ զխո́տ ջրարբի, եւ ո(ր)պ(էս) զուռ ՛ի մէջ ջրոց գնացից։
⁵Մին ասասցէ՝ ա(ստուածո)յ եմ ես. եւ մեւսն խրախո́յս բարձցէ յանուն ա(ստուածո)յ յակովբայ. եւ մեւսն գի́ր հանցէ ձեռամբ իւրով՝ թէ ա(ստուածո)յ եմ ես, եւ յանուն ի(սրայէ)լի խրախո́յս բարձցէ։

⁶Ա́յսպէս ասէ ա(ստուա)ծ թագաւորն ի(սրայէ)լի, եւ որ փրկեացն զնա Ա(ստուա)ծ զօրու(թ)ե(ան)ց. եւ առաջին՝ եւ ե́ս առ յապայ. բա́ց յինէն այլ ո́չ գոյ ա(ստուա)ծ։
⁷Ո՞վ է իբրեւ զիս, յառա́ջ կացցէ, ձա́յն տացէ. պատմեսցէ եւ պատրաստեսցի́ ինձ՝ յորմէ հետէ արարի զմարդն յաւիտեան. եւ որինչ գալոցն իցէ, մինչչեւ եկեալ իցէ պատմեսցեն ձեզ։
⁸Մի́ զարմանայք եւ մի́ պատկարէք. ոչ ապաքէն իսկզբանէ՞ լուարուք՝ եւ պատմեցի ձեզ։ դուք ձեզէ́ն իսկ վկայէ́ք ինձ, թէ գուցէ՞ այլ ա(ստուա)ծ բա́ց յինէն։ Եւ յայնժամ իսկ ո́չինչ էին ամ(ենայն)քեան.

⁹որ ստեղծանէին եւ դրօշէին զսնոտիսն. որ առնէին ըստ ցանկու(թ)ե(ան) իւրեանց,, որք ո́չ օգնիցեն ն(ո)ց(ա)* եւ վկայք դո́ւք էք ն(ո)ց(ա), զի ո́չ տեսանեն եւ ո́չ իմանան։ Զի ամաչեսցէ
¹⁰որ ստեղծանէ զստեղծուածն, եւ ձուլէ զդրօշեալն յանօգո́ւտ.
¹¹եւ ամենեքին որ հաղորդեսցին նմա։ Այլ ամաչեսցեն ամենեքեան որ ստեղծանեն կուռս, եւ դրօշեն զանօգուտսն. եւ ամենեքեան ուստի եղենն՝ ցամաքեցան, խլացեալք ՛ի մարդկանէ։ ժողովեսցի́ն ամենեքեան՝ յանդիման կացցեն ՛ի միասին. ամաչեսցեն եւ յամօ́թ լիցին առհասարակ։

¹²Զի թեքեաց հեւսն զգործի իւր. ուրա́գ սրեաց, եւ կոփեաց զնովաւ. գրով գործեա́ց եւ դրօշեաց զնա, եւ զօրութ(եամ)բ բազկի իւրոյ կանգնեաց զնա. քաղցիցէ եւ տկարասցի, եւ ո́չ արբցէ ջուր։
¹³Ընտրեաց հեւսն փայտ. չափո́վ կշռեաց զնա՝ եւ դրօշեաց ՛ի նմանութի(ւն) պատկերի. գրով կարգեաց զնա, եւ մածոյց զնա սոսընձով, եւ արար ՛ի պատկեր առն, եւ ՛ի զա́րդ գեղոյ երեսաց մարդոյ. հաստատեա́ց զնա ՛ի տան իւրում։
¹⁴Զա́յն փայտ զոր եհատն. զսարոյն՝ կամ զսաւսն, զկաղնին կամ զթեղաւշն. զոր տնկեաց տ(է)ր՝ եւ աճեցոյց անձրեւ,

¹⁵զի իցէ մարդկան այրելի. առեալ ՛ի նմանէ այրեաց եւ ջեռաւ. եւ ՛ի կիսոյն արար հա́ց, եւ զկէսն արար պատկեր. եւ երկի́ր եպագ ն(ո)ց(ա)։ եւ զոր իւրովի́ն պատկեր գործեաց, անկեալ առաջի այնմ երկի́ր պագանէ։
¹⁶Զորոյ զկէսն այրեաց ՛ի խարուկի, եւ եփեա́ց կայծակամբք ն(ո)ր(ա) հաց՝ եւ խորովեաց միս. կերաւ եւ յագեցաւ եւ ջեռաւ, եւ ասէ՝ վա́շ ինձ զի ջեռայ՝ եւ տեսի զկրակ։
¹⁷Եւ զկէսն արար յաստուա́ծ դրօշեալ, եւ խոնարհեալ երկի́ր եպագ նմա. յաղօթս կայ առ նա՝ եւ ասէ. փրկեա́ զիս զի ա(ստուա)ծ իմ ես դու։
¹⁸Ո́չ առին ՛ի միտ իմանալ, զի շլացա́ն տեսանել աչօք իւրեանց, եւ իմանալ սրտիւք իւրեանց։

¹⁹Եւ ո́չ ածին զմտաւ, զի ոչ ծանեան խորհրդովք՝ թէ զկէս փայտին այրեցին ՛ի հուր, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) կայծականց ն(ո)ր(ա) հա́ց արարին, եւ միս խորովեցին՝ եւ կերան. եւ զկէսն ՛ի նմանէ արարին պատկեր՝ եւ երկի́ր պագանեն նմա։
²⁰Գիտասջիր զի մոխի́ր է սիրտ ն(ո)ց(ա), եւ մոլորեալ են. եւ ո́չ ոք ՛ի նոցանէ կարէ փրկել զանձինս ն(ո)ց(ա)։ տեսէք եւ ո́չ ասացէք՝ թէ խաբէութի(ւն) է ՛ի ձեռս ձեր։
²¹Յո́ւշ լիցի քե́զ այդ յակովբ, եւ ի(սրա)էլ զի ծառայ իմ ես դու. ի́նձ ստեղծի զքեզ ՛ի ծառայութի(ւն). եւ ի(սրա)էլ՝ մի́ մոռանար զիս։
²²զի ահաւասիկ ջնջեցից իբրեւ զամպ զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս քո, եւ իբրեւ զմէգ զմեղս քո. դա́րձ առ իս՝ եւ փրկեցից զքեզ։

²³Ոարա́խ եղիցին երկինք՝ զի ողորմեցաւ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի։ փո́ղ հարէք հիմունք երկրի. գոչեցէ́ք լերինք զուրախութի(ւն), բլուրք եւ ամ(ենայն) ծառք որ ՛ի նոսա. զի փրկեաց ա(ստուա)ծ զյակովբ, եւ ի(սրա)էլ փառաւորեսցի́։
²⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր որ փրկեացն զքեզ, եւ ստեղծ զքեզ յորովայնէ. ե́ս եմ տ(է)ր որ առնեմ, կատարե́մ զամ(ենայն). ձգեցի զերկինս միա́յն, եւ հաստատեցի զերկիր։
²⁵Ո՞ այլոք ցրեաց զնշանս վոհկաց, եւ զըղձութի(ւն)ս ՛ի սրտից։ ո՞ դարձուցանէ զիմաստունս յետս, եւ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա) յիմարեցուցանէ։

²⁶եւ հաստատէ զբանս ծառայից իւրոց. եւ զխորհուրդս հրեշտակաց իւրոց արդարացուցանէ։ Ե́ս եմ որ ասեմ ցե(րուսաղէ)մ թէ բնակեսջիր. եւ ցքաղաքս հրէաստանի՝ թէ չինեսջիք վերստին, եւ զաերակս ն(ո)ր(ա) կանգնեցից։
²⁷Որ ասեմ ցանդունդս թէ աւերեսջիր, եւ զգետս ն(ո)ր(ա) ցամաքեցուցի́ց։
²⁸որ ասեմ ցկիւրոս թէ իմաստնասջիր, եւ զամ(ենայն) կամս իմ արասցե́ս։ որ ասեմ ցե(րուսաղէ)մ թէ շինեսջիր, եւ զտաճարն իմ սուրբ՝ հաստատեցի́ց։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցօծեալն իմ ցկիւրոս, զորոյ կալայ զաջոյ ձեռանէ ն(ո)ր(ա) հնազանդեցուցանել առաջի ն(ո)ր(ա) զազգս, եւ զզօրու(թ)ի(ւն) թագաւորաց խորտակեցից, եւ բացից առաջի ն(ո)ր(ա) զդրունս, եւ քաղաքք մի փակեսցին։
²Ես երթայց առաջի քո. զլերինս հարթեցի́ց. զդրունս պղնձիս խորտակեցի́ց, եւ զնիգս երկաթիս փշրեցի́ց։
³Եւ տա́ց քեզ զգանձս խաւարինս, եւ զաւանդս աներեւոյթս բացի́ց քեզ, զի ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, որ կոչեցի զանուն քո՝ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի։
⁴Վասն յակոբայ ծառայի իմոյ, եւ ի(սրայէ)լի ընտրելոյ իմոյ. ես կոչեցից քեզ զանուն քո՝ եւ ընկալայց զքեզ. եւ դու զիս ո́չ ծանեար՝

⁵եթէ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ, եւ չի́ք այլ ոք։
⁶եւ ծանիցեն յարեւելից եւ յարեւմտից թէ չի́ք ոք բա́ց յինէն։
⁷Ե́ս եմ որ հաստատեցի զլոյս՝ եւ արարի զխաւար. ես եմ որ առնեմ զխաղաղութի(ւն)՝ եւ հաստատեմ զչար։ ես եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ՝ որ առնեմ զայս ամ(ենայն)·
⁸Ո́ւրախ եղիցին երկինք ՛ի վերուստ, եւ ամպք ցօղեսցեն զարդարու(թ)ի(ւն)։ բղխեսցէ երկիր զողորմու(թ)ի(ւն), եւ զարդարու(թ)ի(ւն) առհասարա́կ բղխեսցէ։ Ե́ս եմ տ(է)ր որ հաստատեցի զքեզ իբրեւ զլա́ւ իմն։
⁹Ստեղծի զքեզ իբրեւ զկա́ւ բրտի։ միթէ զօ՞րն ամ(ենայն) հերկիցէ որ հերկէն զերկիր։ միթէ ասիցէ՞ կաւն ցբրուտն՝ զի՞ կաս՝ զի՞ ո́չ գործես* չիք քո ձեռք։ միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր թէ ընդէ́ր այսպէս ստեղծեր զիս։

¹⁰վա́յ որ ասիցէ ցհայր իւր թէ ընդէ՞ր ծնար զիս, եւ ցմայր իւր՝ թէ ընդէ՞ր երկնեցեր զիս։
¹¹Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի, որ արար զայնս որ յապա́յն գալոց են. հարցէ́ք զիս վասն որդւոցն իմոց եւ դստերաց. եւ վ(ա)ս(ն) գործոց ձեռաց իմոց պատուէր տուք ինձ։
¹²Ե́ս արարի զերկիր եւ զմարդն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). ե́ս ձեռամբ իմով հաստատեցի զերկինս. ես ամ(ենայն) աստեղաց ետո́ւ հրաման։
¹³Ե́ս յարուցի զնա արդարութ(եամ)բ թագաւոր, եւ ամ(ենայն) ճանապարհք նորա ուղի́ղ են. նա́ շինեսցէ զքա́ղաքն իմ, զգերու(թ)ի(ւն) ժողովրդեան իմոյ դարձուսցէ. ո́չ կաշարօք՝ ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց։

¹⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց. վաստա́կ եղեւ երկիրն եգիպտացւոց. եւ վաճառք եթւովպացւոց։ եւ սաբաեցիքն արք մեծամեծք առ քե́զ անցցեն, եւ քե́զ ծառայեսցեն, եւ զկնի́ քո շրջեսցին՝ կապեալք ձեռակապօք* եւ առ քե́զ ելցեն, եւ քքե́զ երկի́ր պագանիցեն, եւ ՛ի քե́զ ուխտադիր լինիցին. զի ՛ի քեզ ա(ստուա)ծ գոյ. եւ ասասցեն թէ ո́չ գոյ ա́յլ ա(ստուա)ծ բաց ՛ի քէն։
¹⁵զի դո́ւ ես ա(ստուա)ծ՝ եւ մեք ո́չ գիտէաք. ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի փրկիչ։
¹⁶Ամաչեսցե́ն՝ եւ յամօթ լիցին ամ(ենայն) հակառակորդք քո. եւ գնասցեն ամօթով։ Նորոգեցարո́ւք առ իս կղզիք.
¹⁷զի ի(սրա)էլ փրկելոց է զփրկութի(ւն) յաւիտենից. մի́ ամաչեսցեն՝ եւ մի́ եւս յամօթ լիցին մինչեւ յաւիտեանս։

¹⁸Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր որ արար զերկինս. ա(ստուա)ծ՝ որ հաստատեաց զերկիր եւ արար զնա. նա́ է որ սահմանեաց զնա. եւ ՛ի զուր ինչ ո́չ արար զնա այլ ՛ի բնակու(թ)ի́(ւն) ստեղծ զնա։ Ե́ս եմ տ(է)ր՝ եւ չի́ք այլոք։
¹⁹ո́չ ՛ի ծածուկ ինչ խօսեցայ՝ եւ ո́չ ՛ի տեղւոջ խաւարին երկրի. չասացի ցզաւակն յակոբայ թէ սնոտիս խնդրեսջիք։ ե́ս եմ. ե́ս եմ տ(է)ր որ խոսի́մ զարդարութի(ւն)՝ եւ պատմեմ զճշմարտութի(ւն)։
²⁰Ժողովեցարո́ւք եւ եկա́յք՝ խորհեցարո́ւք ՛ի միասին ապրեալքդ ՛ի հեթանոսաց. ո́չ ծանեան որ բարձեալ բերէին զփայտն դրօշեալ. եւ կային յաղօթս առ աստուածս որ ո́չ փրկէին զն(ո)ս(ա)։

²¹Եթէ պատմեսցեն՝ ա́ղէ մերձեսցին զի գիտասցեն ՛ի միասին. ո՞ լսելի արար զայս ամ(ենայն) իսկզբանէ. եւ յայսմհետէ պատմեցա́ւ ձեզ։ Ե́ս եմ ա(ստուա)ծ՝ եւ չի́ք այլ ոք բա́ց յինէն. արդարեւ փրկիչ, եւ չի́ք ոք բա́ց յինէն։
²²դարձարո́ւք առ իս՝ եւ ապրեսջիք որ եկեալդ էք ՛ի ծագաց երկրէ։ Ե́ս եմ ա(ստուա)ծ՝ եւ չի́ք այլոք։
²³յանձն իմ երդնում, եթէ որինչ ելանէ ՛ի բերանոյ իմոյ՝ արդարու(թ)ի(ւն) է. եւ բանք իմ մի́ եղծցին։
²⁴Զի ի́նձ կրկնեսցի ամ(ենայն) ծունր. եւ խոստովա́ն լիցի ամ(ենայն) լեզու ա(ստուածո)յ։
²⁵եւ ասասցէ՝ թէ արդարու(թ)ի(ւն) եւ փառք՝ առ նա եկեսցեն։ Եւ ամաչեսցեն ամենեքեան՝ որ որոշեն զանձինս իւրեանց ՛ի տ(թեն)է։

²⁶արդարասցի́ն՝ եւ ա(ստուա)ծ փառաւորեսցի ամ(ենայն) զաւակ որդւոցն ի(սրայէ)լի։

¹Անկա́ւ բէլ. խորտակեցաւ գագովն. եղեն դրօշեալք ն(ո)ց(ա) ՛ի գազանս եւ յանասունս. բարձէ́ք զնոսա կապեալս իբրեւ զբեռն աշխատելոյն,
²լքելոյ եւ կարօտելոյ ՛ի միասին, որք ո́չ կարացին ապրել ՛ի պատերազմէ. եւ նոքա ՛ի գերու(թ)ե(ան) վարեցան։
³Լուարո́ւք ինձ տունդ յակովբայ, եւ ամ(ենայն) մնացեալքդ ի(սրայէ)լի. ընտրեալքդ յորովայնէ՝ եւ խրատեալք ՛ի մանկութ(են)է
⁴մինչեւ ցծերու(թ)ի(ւն), թէ ե́ս եմ. եւ մինչեւ կարի́ իսկ ծերասջիք՝ սակայն ե́ս եմ. ե́ս համբերեմ ձեզ. եւ արարի, եւ ե́ս անսացից. ե́ս ընկալայց՝ եւ ապրեցուցի́ց զձեզ։
⁵Ո՞ւմ նմանեցուցէք զիս. տեսէք հնարեցարո́ւք մոլորեալքդ։

⁶որ արկանէք ոսկի́ հանգանակ ՛ի քսակէ, եւ կշռէք զարծաթ ՛ի կշիռս, եւ ՛ի վարձո́ւ ունիք զոսկերիչս գործել կուռս ձեռագործս. եւ խոնարհեալ երկի́ր պագանէք նմա։
⁷Բարձեալ բերէք ՛ի վ(ե)ր(այ) ուսոց. եւ եթէ դնիցէք ՛ի գետնի, անդէ́ն ՛ի տեղւոջ մնան. եւ ո́չ շարժեսցին։ եւ եթէ ոք կարդասցէ առ նա՝ ո́չ լսէ. եւ ՛ի չարեաց ո́չ փրկեսցէ զնա։
⁸Յիշեցէ́ք զայս եւ յոգո́ց հանէք. ապաշաւեցէ́ք մոլորեալքդ. դարձարո́ւք սրտիւք,
⁹եւ յիշեցէ́ք զառաջին գործսն յաւիտենից։ զի ե́ս եմ ա(ստուա)ծ, եւ չի́ք այլոք բա́ց յինէն,

¹⁰որ պատմիցէ յառաջագոյն զվերջինսն՝ մինչչեւ եղեալ իցեն, եւ միանգամայն կատարեսցին. եւ ասացի թէ ամ(ենայն) խորհուրդք իմ հաստատեսցին, եւ զամ(ենայն) զոր կամիմ արարի́ց։
¹¹Կոչե́լ յարեւելից թռչունս, եւ յերկրէ հեռաստանէ՝ վ(ա)ս(ն) որոյ խորհեցայն, խօսեցայ եւ ածի, հաստատեցի եւ արարի. ածի զնա՝ եւ յաջողեցի զճանապարհս ն(ո)ր(ա)։
¹²Լուարո́ւք ինձ կորուսեալքդ սրտիւք՝ հեռացեալքդ յարդարութ(են)էն.
¹³մերձեցուցից զարդարու(թ)ի(ւն) իմ * եւ այլ ո́չ հեռասցի. եւ զճշմարտու(թ)ի(ւն) եւ զփրկու(թ)ի(ւն) իմ ո́չ յամեցուցից. ետո́ւ ՛ի սիոն զփրկու(թ)ի(ւն) ի(սրայէ)լի ՛ի փառաւորու(թ)ի(ւն)։

¹Է́ջ նիստ յերկրի օրիորդ դուստր բաբելացւոց։ նիստ ՛ի գետնի, զի չի́ք աթոռ։ մո́ւտ ՛ի խաւար դուստր քաղդեացւոց. եւ ո́չ եւս յաւելուցուս կոչել գի́րգ եւ փափուկ։
²ա́ռ երկան, աղա́ ալեւր. ընկեա́ զքօղ քո, քարշեա́ զալիս քո։ բա́ց զսրունս քո, ա́նց ընդ գետ։
³յայտնեսցի́ ամօթ քո, եւ երեւեսցին նախատինք քո. զի բարձի́ց ՛ի քէն զիրաւունս քո։ Ո́չեւս մատնեսցէ զքեզ մարդկան։
⁴որ փրկեացն զքեզ, տ(է)ր սաբաւովթ անուն է ն(ո)ր(ա) ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի։
⁵նի́ստ թախծեալ՝ զղջացեալ. մո́ւտ ՛ի խաւար դուստր քաղդեացւոց։ ո́չ եւս կոչեսցիս զօրու(թ)ի(ւն) թագաւորաց։

⁶Ես բարկացեալ էի ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան իմոյ, զի պղծեցին զժառանգութի(ւն) իմ։ ես մատնեցի զնա ՛ի ձեռս քո, եւ դու ո́չ արարեր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ողորմու(թ)ի(ւն)։ Ծանրացուցեր զլուծ ձերոց յոյժ։
⁷եւ ասացեր՝ յաւիտեա́ն կացից իշխան. ո́չ եդիր երբէք զայս ՛ի մտի քում, եւ ո́չ յիշեցեր զվախճան։
⁸Եւ արդ լո́ւր զայս փափուկդ, որ նստէիր յանձնապաստան.եւ ասէիր ՛ի սրտի քում թէ ե́ս եմ, եւ չի́ք ոք իմ ընկեր։ ո́չ նստայց յայրութե(ան), եւ ո́չ ծանեայց զորբու(թ)ի(ւն)։

⁹Եւ արդ հասցեն յանկարծակի ՛ի վ(ե)ր(այ) քո երկոքեան սոքա ՛ի միում աւուր. այրութի(ւն), եւ անզաւակու(թ)ի(ւն). եկեսցէ յանկարծակի ՛ի վ(ե)ր(այ) քո՝ վ(ա)ս(ն) դիւթութե(ան)ցդ քոց, եւ վ(ա)ս(ն) զօրացեալ կախարդութե(ան)ցդ քոց։
¹⁰եւ վ(ա)ս(ն) վստահութե(ան) չարութե(ան)ց քոց։ զի ասէիր՝ թէ ես եմ, եւ չի́ք ոք իմ ընկեր։ զա́յս գիտասջիր, զի առնուցո́ւս զայդ ՛ի միտ. եւ պոռնկու(թ)ի(ւն)ն քո յամօթ լիցի քեզ. զի ասացեր ՛ի սրտի քում, ե́ս եմ, եւ չիք ոք իմ ընկեր։
¹¹Եւ հասցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո կորուստ՝ զոր ո́չ գիտիցես, եւ խորխորատ՝ եւ անկցիս ՛ի նա. եւ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո թշուառու(թ)ի(ւն), եւ ո́չ կարասցես սուրբ լինել։ եւ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո յանկարծակի կորուստ, եւ ո́չ ծանիցես։

¹²Աղէ՝ կա́ց դու այժմ ՛ի դիւթութի(ւն)ս քո, եւ ՛ի բազում կախարդու(թ)ե(ան) քում, զոր ուսար ՛ի մանկու(թեն)է քումմէ. եթէ կարասցե՞ն ինչ օգտել.
¹³եթէ կարասցե՞ն կազդուրել. զի աշխատեցար ՛ի խորհուրդս քո։ Յարիցեն եւ ապրեցուսցեն զքեզ աստեղագէտքն որ նշմարեն զաստեղս երկնից. պատմեսցեն քեզ զինչ գալոց է ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։
¹⁴Ահաւասիկ ամենեքեան իբրեւ զխռի́ւ ՛ի հուր այրեսցին, եւ մի́ապրեցուսցեն զանձինս իւրեանց ՛ի բոցոյ անտի. զի նստիս ՛ի վ(ե)ր(այ) կայծականց հրոյ, նոքա́ եղիցին քեզ յօգնականութի(ւն)։
¹⁵Վաստակ եղեն ՛ի վաճառս քո ՛ի մանկու(թեն)է իւրեանց. այր ըստ առնէ́ մոլորեցան. եւ քեզ ո́չ եղիցի փրկութի(ւն)։

¹Լուարո́ւք զայս տունդ յակովբայ՝ անուանեալդ յանուն ի(սրայէ)լի. ծնեալդ ՛ի զաւակէ յուդայ, որ երդնուք յանուն տ(եառ)ն ա(ստուածո)յ ի(սրայէ)լի, որ յիշատակէքդ ո́չ ճշմարտութ(եամ)բ՝ եւ ո́չ արդարու(թեամ)բ։
²Որ խրախուսէք յանուն քաղաքին սրբոյ, եւ հաստատեալ համարիք յանուն ա(ստուածո)յ ի(սրայէ)լի։ Տ(է)ր սաբաւովթ անուն ն(ո)ր(ա)։
³զառաջինսն տակաւին պատմե́մ. ե́լ ՛ի բերանոյ իմմէ, եւ լսելի́ եղեւ. յանկարծակի́ արարի՝ եւ եկն եհաս։
⁴Գիտեմ զի խի́ստ ես, եւ ջիլք երկաթի́ք պարանոց քո, եւ ճակատ քո պղնձի́։
⁵պատմեցա́ւ քեզ առաջինն, եւ մինչչե́ւ հասեալ էր առ քեզ լսելի́ արարի քեզ։ մի́ երբէք ասիցես թէ կուռքն իմ արարին, եւ մի́ ասիցես թէ դրօշմեալքն եւ ձուլածոյքն պատմեցին ինձ։

⁶Լուարո́ւք զամ(ենայն)՝ եւ ո́չ առէք ՛ի միտ, այլեւ լսելի́ արարի քեզ զնորն՝ որ յայսմհետէ լինելոց է։
⁷եւ ո́չ ասացեր թէ այժմ լինի, եւ ո́չ ՛ի վաղուց հետէ յաւուրցն առաջնոց. եւ ո́չ եղեր ունկնդիր այնմիկ։ Մի́ ասիցես, թէ այո́ գիտեմ զայդ։
⁸զի ո́չ գիտես՝ եւ ո́չ իմանաս, եւ ոչ իսկզբանէ բացեր զականջս քո. զի գիտացի թէ արհամարհելով արհամարհեսցես, եւ անօրէն անդոտին յորովայնէ կոչեսցիս։
⁹Վ(ա)ս(ն) անուան իմոյ ցուցի́ քեզ զբարկու(թ)ի(ւն) իմ եւ զփառաւորու(թ)ի(ւն)ս իմ, զոր ածի ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զի մի́ սատակեցից զքեզ։
¹⁰Ահաքասիկ վաճառեցի զքեզ ո́չ վ(ա)ս(ն) արծաթոյ, եւ զերծուցի́ զքեզ ՛ի հնոցէ աղքատու(թ)ե(ան).

¹¹վ(ա)ս(ն) ի́մ արարի քեզ զայդ, զի մի́ անուն իմ հայհոյեսցի. եւ զփառս իմ այլում ո́չ տաց։
¹²Լո́ւր ինձ յակովբ, եւ ի(սրա)էլ զոր եսդ կոչեմ. ե́ս եմ առաջին, եւ ե́ս եմ յաւիտեան։
¹³Ձե́ռն իմ արկ հիմունս երկրի, եւ աջ իմ հաստատեաց զերկինս. կոչեցից զամենեսեան զն(ո)ս(ա), եւ կայցեն ՛ի միասին.
¹⁴ժողօվեսցին ամենեքեան եւ լուիցեն՝ թէ ո՞ պատմեաց ն(ո)ց(ա) զայն։ Առ սէ́ր քո արարի զկամս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) բաբելովնի, բառնա́լ զզաւակն քաղդեացւոց։
¹⁵ե́ս կոչեցի եւ ե́ս խօսեցայ. ածի́ զնա՝ եւ յաջողեցի զճանապարհս ն(ո)ր(ա)։

¹⁶Մատերո́ւք ապիս՝ եւ լուարո́ւք զայս։ ո́չ իսկզբանէ ՛ի ծածուկ ինչ խօսեցայ, եւ ո́չ ՛ի տեղւոջ խաւարին երկրի։ յորժամ լինէրն իսկ՝ ես ա́նդ էի։ Եւ արդ՝ տ(է)ր տ(է)ր առաքեաց զիս, եւ հոգի ն(ո)ր(ա)։
¹⁷Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր՝ որ փրկեացն զքեզ ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի. ե́ս եմ ա(ստուա)ծ քո, ցուցի́ քեզ գտանել ճանապարհ ընդ որ գնայցես։
¹⁸Եւ եթէ լուեալ էր քո պատուիրանաց իմոց՝ լինէր քեզ իբրեւ զգե́տ խաղաղութի(ւն) քո, եւ արդարութի(ւն) քո իբրեւ զալիս ծովու։
¹⁹Եւ լինէր իբրեւ զաւազ զաւակ քո, եւ ծնունդք որովայնի քոյ իբրեւ զհո́ղ երկրի. սակայն եւ արդ՝ ո́չ սատակեսցիս, եւ ո́չ կորիցէ անուն քո առաջի իմ։

²⁰Ելէ́ք ՛ի բաբելովնէ. փախերո́ւք ՛ի քաղդեացւոց. ձա́յն ուրախութե(ան) պատմեցէ́ք, եւ լսելի́ եղիցի. պատմեցէ́ք մինչեւ ՛ի ծագս երկրի՝ զոր ասէքդ՝ թէ փրկեաց տ(է)ր զծառայս իւր զյակովբ։
²¹Եւ եթէ ծարաւեսցեն յանապատին, հանցէ́ ն(ո)ց(ա) ջուր ՛ի վիմէ. վէ́մ պատառեսցի, ջուրք բղխեսցեն, եւ արբցէ́ ժողովուրդ իմ։ ո́չ գոյ ուրախութի(ւն) ամպարշտաց, ասէ տ(է)ր։

¹Լուարո́ւք ինձ կղզիք, եւ ո́ւնկն դիք հեթանոսք։ յետ բազում ժամանակաց հաստատեսցի́ այդ ասէ տ(է)ր։ Յարգանդէ կոչեաց զիս, եւ յորովայնէ մօր իմոյ կարդաց զանուն իմ։
²եդ զբերան իմ իբրեւ զսուսեր սուր, եւ ընդ հովանեաւ ձեպին իւրոյ թաքո́յց զիս։ եւ եդ զիս իբրեւ զնետ մի ընտիր, եւ ՛ի կապարճս իւր թաքոյց զիս։
³եւ ասէ ցիս. ծառա́յ իմ ես դու ի(սրա)էլ, եւ ՛ի քե́զ փառաւորեցայց։
⁴Եւ ասեմ, զո́ւր ուրեմն վաստակէի տարապարտուց, յոչի́նչ ետու զզօրու(թ)ի(ւն) իմ։ վ(ա)ս(ն) այսորիկ իրաւունք իմ ՛ի տ(թեն)է, եւ վաստա́կ իմ առաջի ա(ստուածո)յ իմոյ։

⁵Եւ արդ՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր որ ստեղծ զիս յորովայնէ ծառայ իւր, ժողովել զյակովբ եւ զի(սրա)էլ առ ինքն. եւ ժողովեցայց եւ փառաւորեցայց առաջի տ(եառ)ն, եւ ա(ստուա)ծ իմ է ինձ զօրու(թ)ի(ւն)։
⁶Եւ ասէ ցիս. մեծ է քեզ այդ, կոչել զքեզ ծառա́յ իմ. հաստատել զազգսն յակովբայ՝ եւ զցրուեալսն ի(սրայէ)լի դարձուցանել։ Ահաւասիկ եդի զքեզ յուխտ ազգի եւ ՛ի լոյս հեթանոսաց, լինել փրկութի(ւն) մինչեւ ՛ի ծագս երկրի։
⁷Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր որ փրկեացն զքեզ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. սրբեցէ́ք զայն որ խոտէն զանձն իւր, զաղարտեալն յազգաց ՛ի ծառայիցն իշխանաց։ թագաւորք տեսցեն զնա՝ եւ յո́տն կացցեն, իշխանք՝ եւ երկի́ր պագցեն նմա վ(ա)ս(ն) տ(եառ)ն. զի հաւատարի́մ է ս(ուր)բն ի(սրայէ)լի՝ եւ որ ընտրեաց զքեզ։

⁸Այսպէս ասէ տ(է)ր ցի(սրա)էլ ՛ի ժամանակի ընդունելու(թ)ե(ան) լուա́յ քեզ, եւ յաւուր փրկու(թ)ե(ան) օգնեցի քեզ. եւ ստեղծի զքեզ, եւ ետու զքեզ յո́ւխտ հեթանոսաց հաստատել զերկիր, եւ ժառանգեցուցանել զժառանգու(թ)ի(ւն)ս աւերակ։
⁹ասել կապելոց՝ թէ ելէ́ք, եւ որ ՛ի խաւարին իցեն՝ թէ յայտնեցարո́ւք։ Յամ(ենայն) ճանապարհս արածեսցին, եւ յամ(ենայն) շաւիղս ճարակք ն(ո)ց(ա)։
¹⁰ո́չ քաղցիցեն եւ ո́չ ծարաւեսցին, եւ ո́չ խորշակահար լիցին յարեւու. ա́յլ որ ողորմելոցն է մխիթարեսցէ զն(ո)ս(ա), եւ ընդ աղբիւրակո́ւնս ածցէ զն(ո)ս(ա)։
¹¹եւ եդից զամ(ենայն) լերինս ՛ի ճանապարհ, եւ զամ(ենայն) շաւիղս յարօտս ն(ո)ց(ա)։

¹²Ահաւասիկ ոմանք եկեսցե́ն ՛ի հեռաստանէ, ոմանք ՛ի հիւսւսոյ եւ ՛ի ծովէ, եւ ոմանք յերկրէ́ պարսից։
¹³Ուրա́խ լերուք երկինք՝ եւ ցնծասցէ երկիր. գոչեսցե́ն լերինք զցնծութի(ւն), եւ բլուրք զարդարութի(ւն). զի ողորմեցաւ ա(ստուա)ծ ժողովրդեան իւրում, եւ զխոնարհս ժողովրդեան իւրոյ մխիթարեա́ց։
¹⁴Բայց սիովն ասաց. եթո́ղ զիս տ(է)ր եւ մոռացաւ զիս ա(ստուա)ծ։
¹⁵Միթէ մոռանայցէ՞ կին զմանուկ իւր, կամ թէ ո՞չ գթասցի ՛ի ծնունդս որովայնի իւրոյ։ եւ եթէ մոռանայցէ զայն կին՝ սակայն ես ո́չ մոռացայց զքեզ ասէ տ(է)ր։
¹⁶Ահաւասիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեռաց իմոց նկարեցի զպարիսպ քո. եւ առաջի́ իմ ես դու յամ(ենայն) ժամ։

¹⁷եւ արա́գ շինեսջիր յայնցանէ որ քակեցին զքեզ, եւ որ աւերեցինն զքեզ՝ ՛ի քէն ՛ի բա́ց մերժեսցին։
¹⁸Ամբա́րձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տե́ս զամենեսին. զի ահաւասիկ ժողովեցան եւ եկի́ն առ քեզ։ կենդանի́ եմ ես ասէ տ(է)ր. զի զամենեսին զն(ո)ս(ա) իբրեւ զպատմուճա́ն զգեցցիս, եւ արկցես զն(ո)ս(ա) զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին։
¹⁹Զի աւերակքն եւ ապականեալքն՝ եւ կործանեալքն քո, արդ նեղեսցի́ն ՛ի բնակչացն իւրեանց։ եւ հեռասցին ՛ի քէն՝ որ կլանէինն զքեզ։
²⁰Զի ասասցեն յականջս քո որդիքն քո զորս կորուսեր. նե́ղ է մեզ տեղիս, ընդարձակեա́ մեզ զի բնակեսցուք։

²¹եւ ասասցես ՛ի սրտի քում. ո՞ ծնաւ ինձ զսոսա. զի ես անզաւա́կ եւ այրի́ էի*, պամդուխ եւ արգելական. եւ զսոսա ինձ ո՞ սնոյց, զի ես միայն մնացեալէի, եւ սոքա ո՞ւր էին։
²²Այսպէս ասէ տ(է́)ր տ(է)ր. ահաւադիկ ամբարձից զձեռս իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգաց, եւ ՛ի կղզի́ս կանգնեցից զնշան իմ. եւ ածցեն զորդիս քո ՛ի ծոցս իւրեանց, եւ զդստերս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն։
²³Եւ եղիցին թագաւորք դայեակք քո, եւ կանայք ն(ո)ց(ա) մանկակա́լք քո. ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի երկի́ր պագանիցեն քեզ, եւ զհող ոտից քոց լիզեսցեն. եւ ծանիցես թէ ե́ս եմ տ(է)ր. եւ ո́չ ամաչեսցեն ոյք սպասեն ինձ։
²⁴Միթէ հանիցէ՞ ոք զկողոպտած սկայի. կամ վարիցէ՞ ոք տարապարտուց գերի՝ եւ ապրիցի՞։

²⁵Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. եթէ ոք վարիցէ զսկայ գերի, առցէ զաւա́ր ն(ո)ր(ա). եւ քաջ ապրէ՝ որ առնուցու զաւար սկայի։ Այլ ես զդատաստա́ն իմ դատեցայց. եւ զորդիս իմ փրկեցի́ց։
²⁶եւ կերիցեն նեղիչք քո զմարմինս իւրեանց, եւ արբցեն իբրեւ զգինի նո́ր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամ(ենայն) մարմին եթե ես եմ տ(է)ր՝ որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի́ քեզ եւ զօրացուցի զյակովբ։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ո՞ւր է թուղթն ապահարզանի որով արձակեցի զմայրն ձեր. կամ ո՞ւր է գրաւական վաճառականացն, որով վաճառեցի զձեզ։ այլ ՛ի մեղս ձեր վաճառեցայք. եւ վ(ա)ս(ն) անօրէնութե(ան)ց ձերոց արձակեցի զմայրն ձեր։
²Զի եկի, եւ ո́չ գոյր մարդ. կոչեցի՝ եւ ոչո́ք էր որ լսէր։ միթէ ո՞չ կարէ փրկել ձեռն իմ. կամ ո՞չ զօրեմ ապրեցուցանել։ ահա կշտամբու(թեամ)բ իմով աւերեցի զծով, եւ զգետս ապականեցից. եւ ցամաքեսցի́ն ձկունք ն(ո)ց(ա) ՛ի ջուրցն պակասութ(են)է. եւ մեռցին ՛ի ծարաւոյ։
³զգեցուցի́ց զերկինս խաւարաւ, եւ իբրեւ զքո́ւրձ արարից զհանդերձ ն(ո)ր(ա)։
⁴Տ(է)ր տ(է)ր տա́յ ինձ լեզու խրատու, զի գիտացից խօսե́լ ՛ի ժամու զբանն։ պատրաստեաց զիս ընդ առաւօտս։ յաւե́լ ինձ ունկն ՛ի լսել։

⁵եւ խրատ տ(եառ)ն բանայ զականջս իմ։ եւ ես ո́չ խստանամ եւ ո́չ ընդդէմ դառնամ։
⁶Զթիկունս իմ ետո́ւ ՛ի հարուածս, եւ զծնօտս իմ յապակս. եւ զերեսս իմ ո́չ դարձուցի յամօթոյ ընդ երեսս թքանելոյ։
⁷Եւ տ(է)ր տ(է)ր եղեւ իմ օգնական. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ ամաչեցի. այլ արարի զդէմս իմ իբրեւ զվէ́մ հաստատուն։ Եւ գիտացի թէ ո́չ ամաչեցից։
⁸զի մե́րձ է որ արդարացուցանէ զիս։ ո՞վ է ոսոխն իմ, եկեսցէ եւ կացցէ́ ՛ի մէջ. եւ ո՞վ է որ դատին զիս, մերձեսցի առ իս։
⁹զի ահաւասիկ տ(է)ր տ(է)ր օգնակա́ն է ինձ, ո՞վ է որ չարչարիցէն զիս։ Ահաւադիկ դուք ամենեքեան իբրեւ զձորձս հնասջիք, եւ ցեց մեցամէ́ս կերիցէ զձեզ։

¹⁰Ո՞վ իցէ ՛ի մէնջ որ երկնչի ՛ի տ(թեն)է, լուիցէ́ զձայն ծառայի ն(ո)ր(ա). որ գնային ընդ խաւար՝ եւ ո́չ գոյր ն(ո)ց(ա) լոյս. յուսացեալք յանուն տ(եառ)ն եւ խրախուսեալք յա(ստուա)ծ։
¹¹Ահաւադիկ դուք ամենեքեան հո́ւրբ վապեալ պարտեսջիք իբրեւ ՛ի բոցոյ. գնասջիք ՛ի լոյս հրո́յ ձերոյ, եւ բորբոքեսջիք բոցով։ վ(ա)ս(ն) ի́մ եղեւ ձեզ այդ, եւ ՛ի տրտմութե(ան) ննջեսջիք։

¹Լուարո́ւք ինձ որ հալածէքդ զիրաւունս՝ եւ խնդրէք զտ(է)ր։ Նայեցարո́ւք ՛ի վէմն հաստատուն յորմէ կոփեցարուք, եւ ՛ի գո́ւբ հորոյն յորմէ փորեցարուք։
²նայեցարուք յաբրահամ հայրն ձեր, եւ ՛ի սառա որ երկնեացն զձեզ. զի մի էր՝ եւ կոչեցի զնա. եւ օրհնեցի զնա, եւ սիրեցի զնա եւ բազմացուցի զնա։
³Եւ արդ մխիթարեցի́ց զքեզ սիովն, եւ մխիթարեցից զամ(ենայն) զաւերակս ն(ո)ր(ա). եւ արարից զամ(ենայն) աւերակս ն(ո)ր(ա) իբրեւ զդրախտ, եւ զկողմն արեւմտից իբրեւ զդրախտ տ(եառ)ն. ուրախու(թ)ի(ւն) եւ ցնծու(թ)ի(ւն) գտցեն ՛ի նմա, խոստովանու(թ)ի(ւն) եւ ձա́յն օրհնու(թ)ե(ան)։

⁴Լուարո́ւք ինձ՝ լուարո́ւք ինձ ժողովուրդ, եւ թագաւորք ունկնդի́ր լերուք ինձ. զի օրէնք յինէ́ն ելցեն, եւ դատաստան իմ ՛ի լո́յս հեթանոսաց։
⁵Արագ արա́գ մերձեսցի արդարութի(ւն) իմ, եւ ելցէ իբրեւ զլո́յս փրկութի(ւն) իմ. ՛ի բազո́ւկ իմ հեթանոսք յուսասցին. ի́նձ կղզիք սպասեալ մնան, եւ ՛ի բազուկ իմ յուսասցին։
⁶Ամբարձէ́ք յերկինս զաչս ձեր, եւ հայեցարո́ւք յերկիր ՛ի խոնարհ. զի երկինք իբրեւ զծո́ւխ հաստատեալ են, եւ երկիր իբրեւ զձո́րձս մաշեսցի. եւ բնակիչք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զնո́յն կորիցեն։ այլ փրկու(թ)ի(ւն) իմ յաւիտեա́ն կացցէ, եւ արդարու(թ)ի(ւն) իմ մի́ պակասեսցէ։

⁷Լուարո́ւք ինձ որ գիտէք զիրաւունս, ժողովուրդ իմ՝ որոց օրէնք իմ ՛ի սիրտս ձեր։ Մի́ երկնչիք ՛ի նախատանաց մարդկան. եւ բազմբասանք նոցա զձեզ յամօթ մի́ արասցեն։
⁸զի իբրեւ ձորձք ընդ ժամանակա́ւ մաշեսցին, եւ իբրեւ զասր որ ուտիցի ՛ի ցեցոյ։ բայց արդարու(թ)ի(ւն) իմ յաւիտեա́ն կացցէ, եւ փրկու(թ)ի(ւն) ազգա́ց յազգս։
⁹Զարթի́ր զարթի́ր ե(րուսաղ)էմ, եւ զգեցի́ր զզօրութի(ւն) բազկի քո. զարթի́ր իբրեւ յաւուրցն իսկզբանէ, իբրեւ յազգացն յաւիտենից։ Ո՞չ դու այն ես որ տաշեցեր զլայնութի(ւն)ն, վանեցեր զվիշապն։
¹⁰ո՞չ դու ա́յն ես որ աւերեցեր զծովն, զբազմու(թ)ի(ւն) ջուրցն անդնդոց. որ արարեր զխորս ծովուն ճանապարհ անցից փրկելոցն եւ ապրելոց։

¹¹Զի ՛ի տ(թեն)է եղիցի դարձ, եւ եկեսցեն ՛ի սիովն ցնծութ(եամ)բ եւ ուրախու(թեամ)բ յաւիտենից։ զի ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ն(ո)ց(ա) օրհնութի(ւն), եւ ուրախութի́(ւն) հասցէ ն(ո)ց(ա)։ մերժեցան ցաւք եւ տրտմու(թ)ի(ւն)ք եւ հեծութի(ւն)ք։
¹²Ե́ս եմ, ե́ս եմ * նոյն որ մխիթարեցի զքեզ։ Ծանի́ր զինչ ոք էիր. եւ երկեար ՛ի մահկանացո́ւ մարդոց, եւ յորդւոյ մարդոյ որ իբրեւ զխո́տ ցամաքեցան։
¹³Եւ մոռացա՞ր զա(ստուա)ծ զարարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր։ եւ երկնչէիր միշտ զամ(ենայն) աւուրս յերեսաց սրտմտութե(ան) նեղչին քոյ՝ ո(ր)պ(էս) խորհեցաւ ջնջել զքեզ։ Եւ արդ՝ ո՞ւր է սրտմտութի(ւն) նեղչին քոյ։

¹⁴զի ՛ի փրկու(թ)ե(ա)ն քում ո́չ կարասցէ կեալ. եւ ո́չ յամեսցէ, եւ ո́չ սպանցէ զքեզ յապականութի(ւն), եւ ո́չ պակասեսցէ հացն քո։
¹⁵Ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո՝ որ խռովեմ զծով, եւ գոչեցուցանեմ զալիս ն(ո)ր(ա). տ(է)ր սաբաւովթ անուն է իմ։
¹⁶Եդի́ց զբանս իմ ՛ի բերանս քո, եւ ընդ հովանեա́ւ ձեռին իմոյ ծածկեցից զքեզ. որով կանգնեցի զերկինս, եւ արկի զհիմունս երկրի. եւ ասացի ցսիովն, ժողովո́ւրդ իմ ես դու։
¹⁷Զարթի́ր զարթի́ր արի́ կա́ց ե(րուսաղ)էմ, որ արբեր ՛ի ձեռանէ տ(եառ)ն զբաժակն բարկու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա). զբաժակն կործանման, զբաժակն սրտմտութե(ան), զոր արբերն՝ եւ սթափեցեր։

¹⁸Եւ ո́չոք էր որ մխիթարէր զքեզ յամ(ենայն) որդւոցն քոց զոր ծնար։ եւ ո́չոք էր որ ձեռնտո́ւ լինէր քեզ յամ(ենայն) որդւոցն քոց զորս բարձրացուցեր։
¹⁹Երկո́ւ ինչ հակառա́կ կան քեզ. եւ ո՞վ է որ տրտմակից լինիցի քեզ. կործանո́ւմն եւ բեկումն, սո́վ եւ սուր. եւ ո՞ է որ մխիթարիցէ զքեզ։
²⁰Որդիքն քո տարակուսեալք՝ որ ննջեն ՛ի կիցս ամ(ենայն) ճանապարհաց, իբրեւ զճակնդեղ կիսեփեաց, լի́ էին ՛ի բարկութ(են)է տ(եառ)ն. լուծեալք ՛ի տ(թեն)է ա(ստուածո)յ։
²¹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ լո́ւր տառապեալդ՝ որ արբեալդ ես եւ ո́չ ՛ի գինւոյ։

²²Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ որ դատի զժողովուրդ իւր. ահաւասիկ ՛ի բաց արարի ՛ի ձեռանէ քումմէ զբաժակն կործանման, զբաժակն սրտմտութե(ան) իմոյ * եւ ո́չ եւս յառելցես ըմպել զնա։
²³Եւ տա́ց ՛ի ձեռս վնասակարացն քոց, եւ ՛ի ձեռս այնոցիկ որ տապապեցուցինն զքեզ։ որք ասէինն ցանձն քո, խոնարհեա́ց՝ թո́ղ անցցուք։ եւ եդին հաւասա́ր երկրի զմէջ քո, արտաքոյ անցաւորաց քոց։

¹Զարթի́ր զարթի́ր սիովն. զգեցի́ր զզօրութի(ւն) քո սիովն. եւ դու զգեցի́ր զփառս քո ե(րուսաղ)էմ քաղաքդ սուրբ։ զի ո́չեւս յաւելցեն անցանել ընդ քեզ պիղծք եւ անթլփատք։
²Թօթափեա́ զփոշիդ, յո́տն կաց եւ նի́ստ ե(րուսաղ)էմ։ լո́յծ զկապ պարանոցի քոյ գերիդ դուստր սիովնի։
³Զի ա́յնպէս ասէ տ(է)ր. ձրի́ վաճառեցայք, եւ ո́չ արծաթով փրկեսջիք։
⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. յերկի́րն եգիպտացւոց էջ ժողօվուրդ իմ զառաջինն՝ բնակել անդ նժդեհու(թեամ)բ։ եւ յասորեստան բռնու(թեամ)բ վարեցան։
⁵եւ արդ՝ ընդէ՞ր էք աստ։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. զի՞ վարեցաւ ժողովուրդն իմ ձրի. զարմացեա́լ էին եւ լային։ Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. վ(ա)ս(ն) ձե́ր անուն իմ հանապազ հայհոյի ՛ի մէջ հաթանոսաց։

⁶վ(ա)ս(ն) այնորիկ ծանիցէ́ ժողովուրդ իմ զանուն իմ յաւուր յայնմիկ. թէ ես նո́յն եմ որ խօսէին, եւ արդ եկի հասի́։
⁷Իբրեւ զի գեղեցի́կ են ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց ոտք աւետարանչի համբաւուն խա·աղութե(ան), իբրեւ աւետարանչի́ բարու(թ)ե(ան)ց. զի լսելի́ արարից զփրկութի(ւն) քո, ասել ցսիոն թէ թագաւորեսցէ քեզ ա(ստուա)ծ։
⁸Զի ձայն պահապանաց քոց բարձրացաւ, եւ ՛ի նո́յն բարբառ առհասարա́կ ցնծասցեն. զի դէմ յանդիման տեսցեն զժամանակ յորում ողորմեսցի տ(է)ր սիովնի։
⁹Լերինք գոչեսցեն աւերակօքն հանդերձ ե(րուսաղէ)մի զցնծութի(ւն). զի ողորմեցա́ւ նմա տ(է)ր, եւ փրկեաց զե(րուսաղէ)մ։

¹⁰Եւ յայտնի արասցէ տ(է)ր զբազուկ իւր ս(ուր)բ առաջի ամ(ենայն) ազգաց։ եւ տեսցեն ամ(ենայն) ծագք երկրի զփրկութի(ւն) ա(ստուածո)յ մերոյ։
¹¹՛Ի բա́ց կացէք, ՛ի բա́ց կացէք. ելէ́ք այտի, եւ ՛ի պիղծս մի́ մերձենայք. ելէք ՛ի միջոյ ն(ո)ց(ա), եւ մեկնեցարո́ւք՝ որ բարձեալ բերէք զսպաս տ(եառ)ն։
¹²Զի ո́չ խռովութ(եամ)բ ելջիք. եւ ո́չ փախստեամբ գնասջիք. զի առաջի ձեր տ(է)ր ինքնի́ն գնասցէ. եւ որ ժողովէն զձեզ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի։
¹³Ահաւադիկ ՛ի մի́տ առցէ մանուկ իմ. վերասցի́ եւ բարձրասցի եւ փառաւորեսցի́ յոյժ։
¹⁴Զոր օրինակ զարմասցին բազումք ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, ա́յնպէս անշքեսցի տեսիլ քո ՛ի մարդկանէ, եւ փառք քո յորդւոց ՛ի մարդկանէ։

¹⁵Ա́յնպէս զարմասցին ազգք բազումք ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, եւ կարկեսցե́ն թագաւորք զբերանս իւրեանց. զի որոց ո́չ պատմեցաւ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)՝ տեսցեն, եւ որոց չիցէ́ լուեալ ՛ի մի́տ առցեն։

¹Տ(է)ր ո՞ հաւատաց լրոյ մերում, եւ բազուկ տ(եառ)ն ո́ւմ յայտնեցաւ։
²Պատմեցաք առաջի ն(ո)ր(ա) իբրեւ զմանուկ, իբրեւ զարմատ ՛ի ծարաւո́ւտ երկրէ։ ո́չ գոյր ն(ո)ր(ա) տեսիլ՝ եւ ո́չ փառք. տեսա́ք մեք զնա՝ եւ ո́չ գոյր ն(ո)ր(ա) տեսիլ՝ եւ ո́չ գեղեցկութի(ւն)։
³այլ տեսիլ նորա անա́րգ՝ նուազեալ քան զամ(ենայն) որդւոց մարդկան։ Ա́յր մի ՛ի հարուածս, եւ գիտէ համբերել ցաւոց։ զի դարձուցեալ զերեսս իւր անարգեցաւ. եւ ո́չինչ համարեցաւ։
⁴Նա զմեղս մեր բառնայ՝ եւ վ(ա)ս(ն) մեր չարչարի́. եւ մեք համարեցաք զնա ՛ի ցաւս եւ ՛ի հարուածս եւ ՛ի չարչարանս իբրեւ յա(ստուածո)յ։

⁵Բայց նա վիրաւորեցա́ւ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց, եւ պատժեցա́ւ վ(ա)ս(ն) մերոց անօրէնու(թ)ե(ան)ց. խրատ խաղաղութե(ան) մերոյ ՛ի նմա, եւ ն(ո)ր(ա) վիրօրքն բժշկեցաք։
⁶Ամենեքեան իբրեւ ոչխարք մոլորեալք. այր ՛ի ճանապարհի իւրում մոլորեցաւ, եւ տ(է)ր մատնեաց զնա առ մեղս մեր։
⁷եւ նա առ վշտին ո́չ բանայ զբերան իւր։ Իբրեւ ոչխա́ր ՛ի սպանդ վարեցաւ. իբրեւ որոջ առաջի կտրչի անմռունչ կայ. այնպէս ո́չ բանայ զբերան իւր։
⁸Առ խոնարհութե(ան) ն(ո)ր(ա) դատաստան ն(ո)ր(ա) բարձաւ. եւ զազգատոհմն նորա ո՞ պատմեսցէ. զի բառնան յերկրէ կեանք ն(ո)ր(ա). յանօրէնութե(ան)ց ժողովրդեան իմոյ ՛ի մա́հ վարեցաւ։

⁹Եւ տաց զչարս փոխանակ գերեզմանի ն(ո)ր(ա). եւ զմեծամեծս փոխանակ մահու ն(ո)ր(ա). զի անօրէնութի(ւն) ո́չ գործեաց, եւ ո́չ գտաւ նենգու(թ)ի(ւն) ՛ի բերան ն(ո)ր(ա)։
¹⁰եւ տ(է)ր կամի սրբե́լ զնա ՛ի վիրաց անտի։ Եթէ տաջիք զվ(ա)ս(ն) մեղացն, անձինք ձեր տեսցեն զզաւակ երկայնակեաց։ եւ կամի տ(է)ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) բառնալ ՛ի ցաւոց անձին նորա։
¹¹ցուցանել նմա լոյս՝ եւ ստեղծուլ իմաստու(թեամ)բ։ արդարացուցանել զարդարն՝ որ մտադեւրն ծառայեաց բազմաց, եւ զմեղս ն(ո)ց(ա) նա́ վերացուսցէ։

¹²Վ(ա)ս(ն) այնորիկ նա́ ժառանգեսցէ զբազումս, եւ զաւար հզօրաց բաշխեսցէ. փոխանակ զի ՛ի մա́հ մատնեցաւ անձն ն(ո)ր(ա), եւ ընդ անօրէնս համարեցաւ։ եւ նա զմեղս բազմաց վերացո́յց՝ եւ վ(ա)ս(ն) անօրէնու(թ)ե(ան)ց ն(ո)ց(ա) մատնեցաւ։

¹Ուրա́խ լեր ամուլ որ ո́չ ծնանէիր. գոչեա́ եւ աղաղակեա́ որ ո́չդ երկնէիր. զի բազում են որդիք սկնդկիդ՝ առաւե́լ քան զարամբւոյն։ Քանզի ասաց տ(է)ր։
²ընդարձակեա́ զտեղի խորանաց քոց, եւ զսրահից քոց. կանգնեա́, եւ մի́ խնայեար. երկայնեա́ զապաւանդակս քո. հաստատեա́ զցիցս քո։
³յաջ եւ յահեակ թռուսջիր, եւ զաւակ քո զհեթանոսս ժառանգեսցէ։ եւ զքաղաքս աւերեալս շինեսցես։
⁴Մի́ երկնշիցիս զի յամօթ արարին զքեզ. մի́ պատկառեսցես զի նախատեցին զքեզ. զի զամօթն յաւիտենից մոռասցիս, եւ նախատինք այրու(թ)ե(ան) քոյ ո́չ եւս յուշ լիցին քեզ։
⁵Զի տ(է)ր է որ առնէ քեզ զայդ. տ(է)ր սաբաւովթ անուն է ն(ո)ր(ա). եւ որ փրկեացն զքեզ նո́յն ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի ամ(ենայն) երկրի կոչեսցի։

⁶Ո́չ եթէ իբրեւ զկին մի լքեալ տարակուսեալ կոչեաց զքեզ տ(է)ր. եւ ո́չ իբրեւ զկին մի ատեցեալ ՛ի մանկու(թեն)է։ այլ ասա́ց ա(ստուա)ծ,
⁷առ ժամանակ մի թողի զքեզ, եւ ողորմու(թեամ)բ մեծաւ ողորմեցայց քեզ։
⁸առ փոքր մի սրտմտու(թ)ե(ան) դարձուցի զերեսս իմ ՛ի քէն, եւ ողորմու(թեամ)բ յաւիտենից ողորմեցայց քեզ. ասա́ց որ փրկեացն զքեզ տ(է)ր։
⁹Եւ ՛ի ջուրցն հեղեղէ առ նոյիւ՝ այս է ինձ, եւ ո(ր)պ(էս) երդուայն նմա ՛ի ժամանակին յայնմիկ չբարկանա́լ երկրի, նո́յնպէս եւ ո́չ քեզ։
¹⁰եւ ո́չ ապառնալեօք իմովք շարժել զլերինս, եւ փոփոխել զբլուրս. ո́չ ողորմութի(ւն) իմ պակասեսցէ ՛ի քէն, եւ ո́չ ուխտ խաղաղութե(ան) քոյ անցցէ։ Ասա́ց տ(է)ր։

¹¹Հաշտեա́լեմ ընդ քեզ տառապեալդ եւ խախտեալ, մինչեւ մխիթարեսցիս։ ահաւասիկ պատրաստեալ եմ կարկեհան զքարինս քո, եւ զհիմունս քո շափիղայ։
¹²եւ կանգնեցից զաշտարակս քո յասպիս, եւ զդրունս քո յականց վանեայց. եւ ածից շուրջ զքեւ պարիսպ յընտիր ականց պատուականաց։
¹³եւ զամ(ենայն) որդիս քո փրկեալս յա(ստուածո)յ, եւ ՛ի բազում խաղաղու(թ)ե(ան) մանկունք քո։
¹⁴եւ արդարու(թեամ)բ շինեսջիր։ ՛Ի բա́ց լեր յանիրաւէ անտի, եւ ո́չ երկիցես. եւ դողումն ՛ի քեզ ո́չ մերձեսցի։
¹⁵զի ահաւասիկ եկք՝ առ քեզ վասն իմ մերձեսցին. եւ առ քեզ պանդխտեսցին, եւ զքե́զ ապաստան արասցեն։

¹⁶Ահաւասիկ՝ եւ հաստատեցի զքեզ. ո́չ ո(ր)պ(էս) դարբին մի որ փքովք կայծակունս արծարծանէ եւ յառաջ բերէ անօթս ՛ի գործ, այլ ես հաստատեցի զքեզ ո́չ ՛ի կորուստ ապականու(թ)ե(ան)։
¹⁷Ամենայն անօթ վնասակար ՛ի քեզ ո́չ աջողեսցի. եւ զամ(ենայն) բարբառ որ յարիցէ ՛ի վերայ քո ՛ի դատաստան, պարտեսցե́ս. եւ ամ(ենայն) դատախաղք քո ՛ի նմին։ Զի գո́յ ժառանգու(թ)ի(ւն) պաշտօնէից տ(եառ)ն. եւ դուք եղիցիք ինձ իրաւացիք ասէ տ(է)ր։

¹Ո́ որ ծարաւիդ էք՝ երթա́յք ՛ի ջուր. եւ որ միանգամ ո́չ ունիք արծաթ, երթա́յք գնեցէ́ք. եւ կերիջի́ք առանց արծաթոյ՝ եւ գնոց գինւոյ։
²եւ զճարպ բնաւ ընդէ՞ր իսկ գնէք արծաթոյ՝ եւ ոչ հացի. եւ զվաստակս ձեր ո́չ ՛ի յագուրդ։ Լուարո́ւք ինձ՝ եւ կերիջի́ք զբաբու(թ)ի(ւն)ս. եւ վայելեսցեն ՛ի բարու(թ)ե(ան) անձինք մեր։
³ոենկնդիր լերուք լսելեօք ձերովք՝ զհե́տ եկայք ճանապարհաց իմոց։ Լուարո́ւք ինձ, եւ կեցցեն ՛ի բարու(թ)ե(ան) անձինք ձեր։ եւ եդից ընդ ձեզ ո́ւխտ յաւիտենական զսրբութի(ւն)սն դաւթի զհաւատարիմս։
⁴Ահաւասիկ ՛ի վկայու(թ)ի(ւն) հեթանոսաց ետու զնա. իշխա́ն եւ հրամանատար ազգաց։

⁵ազգք որ ո́չ գիտիցեն, կարդասցե́ն առ քեզ. եւ ժողովուրդք որ զքեզ ո́չ ճանաչէին՝ ապաստա́ն արասցեն զքեզ. վ(ա)ս(ն) տ(եառ)ն ա(ստուածո)յ քո սրբոյն ի(սրայէ)լի. զի փառաւո́ր արար զքեզ։
⁶Խնդրեցէ́ք զտ(է)ր. եւ յորժամ գտանիցէք զնա, կարդացէ́ք առ նա։ եւ իբրեւ մերձեսցի առ ձեզ,
⁷թողցէ́ ամպարիշտն զճանապարհս իւր, եւ այր անօրէն զխորհուրդս իւր։ եւ դարձցի́ առ տ(է)ր եւ գտէ զողորմութի(ւն). եւ առ ա(ստուա)ծ մեր՝ զի բազմապատիկ թողցէ զանօրէնութի(ւն)ս ձեր։
⁸Զի ո́չ են խորհուրդք իմ իբրեւ զխորհուրդս ձեր, եւ ո́չ ճանապարհք իմ իբրեւ զճանապարհս ձեր՝ ասէ տ(է)ր։

⁹Այլ ո(ր)պ(էս) հեռի́ են երկինք յերկրէ. ա́յնպէս հեռի́ են ճանապարհք իմ ՛ի ճանապարհաց ձերոց, եւ խորհուրդք իմ ՛ի խորհրդոց ձերոց։
¹⁰Զոր օրինակ եթէ իջանիցէ անձրեւ կամ ձիւն յերկնից, եւ անդրէն ո́չ դառնայ մինչեւ արբուսցէ զերկիր, ծնցի եւ բղխեսցէ. եւ տացէ սերմն սերմանողի՝ եւ հաց ՛ի կերակուր։
¹¹Ա́յնպէս եղիցի բանն իմ, որ ելանէ ՛ի բերանոյ իմմէ. մի́ դարձցի դատարկ՝ մինչեւ կատարեսցէ զորինչ կամիցիմ. եւ դիւրեցից զճանապարհս քո, եւ զճանապարհս իմ պահեսցե́ս։
¹²Զի ուրախու(թեամ)բ ելջիք, եւ ցնծու(թեամ)բ ուսանիջիք։ զի լերինք եւ բլուրք կայառեսցե́ն ընդունել ուրախութ(եամ)բ. եւ ամ(ենայն) ծառք անտառի ծա́փս հարցեն ոստօք իւրեանց։

¹³Եւ փոխանակ ցրդւոյն նո́ճ բուսցի, եւ փոխանակ դժնկին՝ մո́ւրտ ելցէ. եւ եղիցի տ(եառ)ն յանուն եւ ՛ի նշա́ն յաւիտենից, եւ մի́ պակասեսցէ։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, զգո́յշ կացէք իրաւանց՝ եւ գործեցէ́ք զարդարու(թ)ի(ւն). զի եկեալ հասեալ է փրկութի(ւն) իմ, եւ յայտնելո́ց է ողորմութի(ւն) իմ։
²Երանի́ առն որ առնիցէ զայն, եւ մարդոյ որ կայցէ ՛ի նմին. եւ պահիցէ զշաբաթս իմ եւ ո́չ պղծիցէ, եւ պահիցէ զձեռս իւր յառնելոյ զանիրաւու(թ)ի(ւն)։
³Մի́ ասիցէ օտարազգին որ եկեալ յեցեալ իցէ ՛ի տ(է)ր, եթէ մերժելով մերժէ զիս տ(է)ր ՛ի ժողովրդենէ իւրմէ. եւ մի́ ասիցէ ներքինին՝ թէ ե́ս եմ փայտ չոր։
⁴Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ցներքինիսն որ պահիցեն զպահպանութի(ւն)ս իմ, եւ ընտրեսցեն զոր կամիմ, եւ կայցեն յուխտին իմում։

⁵տա́ց ն(ո)ց(ա) ՛ի տա́ն իմում, եւ ընդ յարկաւ իմով տեղի́ անուանի, առաւե́լ քան զուստերաց եւ զդստերաց. եւ անուն յաւիտենակա́ն տաց ն(ո)ց(ա)՝ եւ մի́ պակասեսցէ։
⁶Եւ զայլազգիսն որ եկեալ յեցեալ իցեն ՛ի տ(է)ր՝ ծառայել նմա, եւ սիրել զանուն ն(ո)ր(ա), լինե́լ նմա ՛ի ծապայս եւ յաղախնայս. եւ զամ(ենայն) ոյք պահիցեն զշաբաթս իմ՝ եւ ո́չ պղծիցեն, եւ կայցեն յուխտին իմում։
⁷Տարա́յց զն(ո)ս(ա) ՛ի լեառն սրբութե(ան) իմոյ. եւ ուրա́խ արարից զն(ո)ս(ա) ՛ի տան աղօթից իմոց։ ողջակէզք ն(ո)ց(ա) եւ պատարագք ն(ո)ց(ա) ընդունելի́ եղիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյ իմոյ։ զի տուն իմ տո́ւն աղօթից կոչեսցի ամ(ենայն) հեթանոսաց։

⁸Ասաց տ(է)ր տ(է)ր, որ ժողովէ զցրուեալսն ի(սրայէ)լի, եթէ ժողովեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ժողովս ամ(ենայն) գազանաց անապատի։
⁹Եկա́յք կերա́յք ամ(ենայն) գազանք անապատի։
¹⁰Տեսէ́ք զի կուրացան ամենեքին, եւ ո́չ գիտեն զհանճար. ամենեքին իբրեւ շունք համրացեալք որ ո́չ կարիցեն հաջել։ յերազանան յանկողինս իւրեանց. սիրեն զնիրհել։
¹¹Իբրեւ շո́ւնք լիրբք եղեն յանձինս իւրեանց՝ որ ո́չ գիտեն զյադուրդ. եւ են չարք՝ եւ ո́չ ճանաչեն զհանճար։ ամենեքին ըստ իւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց գնացին*։
¹²Եկա́յք առցո́ւք գինի, եւ գինեհարեսցո́ւք արբեցութ(եամ)բ. եւ եղիցի այնպիսի օրն մեզ զո́հ մեծ առաւել յոյժ։

¹Տեսէ՞ք զիարդ կորեաւ արդարն, եւ չիք ոք որ անսայ սրտիւ. եւ արք արդարք բառնան, եւ ո́չոք հայի. զի յերեսաց անիրաւութե(ան) բառնայ արդար։
²Եղիցի խաղաղութ(եա́մ)բ գերեզման նորա, զի բարձաւ ՛ի միջւոյ։
³Բայց մատի́ք յառաջ՝ որդիք անօրէնք. որդիք պոռնկորդիք. որդիք շնութե(ան)։
⁴ի՞ւ պերճացարուք, կամ յո՞յր վ(ե)ր(այ) բացէք զբերանս ձեր, կամ առ ո՞ արձակեցէք զլեզուս ձեր. ո՞չ դուք որդիք կորստեան էք՝ զաւակ անօրէնութե(ան)։
⁵որ անկեալ աղաչէիք զկուռսն ձեր ՛ի ներքոյ անտառախիտ ծառոց. զոհէիք զուստերս ձեր ՛ի խորաձորս ՛ի մէջ գլխոց վիմաց,

⁶եւ ՛ի կողմանս ձորոցն։ Ա́յն է բաժին քո՝ եւ նոյն վիճակ քո. նոցա́ հեղեր նուէրս, եւ նոցին մատուցեր զոհս։ ՛ի վ(ե)ր(այ) այսր ամ(ենայն)ի ո՞չ բարկանայցեմ ասէ տ(է)ր։
⁷՛Ի լերինն մեծի եւ բարձու՝ անդ է անկողին քո. եւ անդր ելեր զոհել զոհս։
⁸եւ յետոյ դրանդեաց դրանց քոց հաստատեցեր զյիշատակս քո։ կարծէիր եթէ յինէն ՛ի բաց կայցես՝ աւելի́ ինչ գտանիցես։ Լայնեցեր զանկողինս քո, եւ տարածեցեր զքեզ առ նոքօք. սիրեցեր զհոմանիս քո,
⁹եւ բազմացուցեր զպոռնկութի(ւն)ս քո առ ն(ո)ս(ա)։ եւ բազումս ՛ի հեռաւորաց արարեր քեզ, եւ առաքեցեր զհրեշտակս արտաքոյ սահմանաց քոց։ Նկո́ւն եղեր եւ իջեր ՛ի դժոխս։

¹⁰աշխատեցար ՛ի բազում ճանապարհորդու(թ)ի(ւն)ս քո. եւ ո́չ ասէիր թէ արդ հանգեայց, զի զայն առ ուժի գործէիր. վասն այնորիկ ո́չ հնազանդեցար ինձ։
¹¹Յումէ՞ զանգիտեալ զարհուրեցար. զի ստեցեր ինձ՝ եւ ո́չ յիշեցեր զիս՝ եւ ո́չ ածեր զմտաւ՝ եւ ո́չ եդիր ՛ի սրտի քում։ եւ ես տեսի զքեզ՝ եւ անտե́ս արարի։Ես ա́յն եմ որ յաւիտենիցն եմ, եւ դու յինէն ո́չ զանգիտեցեր։
¹²Արդ ես պատմեցից զարդարու(թ)ի(ւն) իմ՝ եւ զչարիսն քո, որք ո́չ օգնեսցեն քեզ
¹³յորժամ աղաղակիցես. եւ ո́չ ապրեցուսցեն զքեզ ՛ի նեղութ(են)է քումմէ. զի զամենեսեան զն(ո)ս(ա) հո́ղմք առցեն եւ մրրի́կք բաժանեսցեն։ Իսկ որ յիսն յուսացեալ են՝ ստասցին զերկիր, եւ ժառանգեսցեն զլեառն սրբու(թ)ե(ան) իմոյ։

¹⁴եւ ասասցեն. հորդեցէ́ք առաջի ն(ո)ր(ա) զճանապարհս, եւ ՛ի բա́ց արարէք զխոչ եւ զխութ ՛ի ճանապարհէ ժողովրդեան իմոյ։
¹⁵Ա́յսպէս ասէ բարձրեալն՝ որ ՛ի բարձունս բնակեալ է յաւիտեան, ս(ուր)բն ՛ի մէջ սրբոց. որոյ անունն բարձրեալ է՝ եւ ՛ի սուրբս հանգուցեալ. որ տա́յ երկայնմտութի(ւն) տարակուսելոց, եւ կեանս այնոցիկ՝ որ մաշեալ են սրտիւք։
¹⁶եւ ո́չ յաւիտեան խնդրեցից վրէժս ՛ի ձէնջ, եւ ո́չ ցանդ բարկացայց ձեզ. զի հոգի յինէն ելցէ, եւ զամ(ենայն) շունչ ես արարի։
¹⁷Վ(ա)ս(ն) մեղաց առ սակաւ մի տրտմեցուցի́ զնա. հարի́ զնա՝ եւ դարձուցի զերեսս իմ ՛ի նմանէ. եւ տրտմեցաւ եւ գնաց թախծեալ առաջի իմ զճանապարհս իւր։

¹⁸Զճանապարհս սրտի ն(ո)ր(ա) տեսի, եւ բժշկեցի զնա. մխիթարեցի զնա, եւ ետո́ւ նմա մխիթարութի(ւն) ճշմարտութե(ան). եւ սգաւորաց ն(ո)ր(ա)
¹⁹հաստատեցի́ պտուղ։ խաղաղութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) խաղաղու(թ)ե(ան)՝ հեռաւորաց եւ մերձաւորաց, ասէ տ(է)ր։ եւ ես բժշկեցի́ց զն(ո)ս(ա)։
²⁰Այլ անօրէնք իբրեւ զծո́վ ծփեսցին, եւ հանգիստ մի́ գտցեն. եւ կորիցէ ջուր ն(ո)ր(ա) ՛ի կոխո́ւմն եւ ՛ի կաւ։
²¹Ո́չ գոյ խաղաղութի(ւն) ամպարշտաց՝ ասէ տ(է)ր։

¹Գոչեա́ զօրութ(եամ)բ, եւ մի́ խնայեար. բարձրացո́ իբրեւ զփողոյ զբարբառ քո. պատմեա́ ժողովրդեան իմում զմեղս ն(ո)ց(ա), եւ տանն յակովբայ զանօրէնութի(ւն)ս ն(ո)ց(ա)։
²Զիս օր ըստ օրէ խնդրեն՝ եւ ճանաչել զճանապարհս իմ ցանկան, իբրեւ ժողովրդեան որոյ զարդարու(թ)ի́(ւն) գործեալ իցէ, եւ զիրաւունս ա(ստուածո)յ իւրոյ չիցէ́ թողեալ. արդ եկեալ խնդրեն զիրաւունս արդարու(թ)ե(ան)։ Կարօտին մերձենա́լ առ ա(ստուա)ծ,
³եւ ասեն. զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ո́չ տեսեր. խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ո́չ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ. եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։

⁴՛Ի հակառակութի(ւն)ս եւ ՛ի կռի́ւս պահէք, եւ կռփէք զանաւագն. իսկ զի՞նչ պիտոյ է ինձ այնպիսւոյ աւուր պահք. գալ բողոքել ձեր առիս, եւ ինձ ո́չ լսել ձեզ։
⁵ո́չ զայդպիսի պահս ընտրեցի, եւ ո́չ զօրն յորում կարկամեցուցանէ մարդ զանձն իւր։ Զի եթէ կորացուսցես իբրեւ զանուր զպարանոց քո, եւ քուրձ եւ մոխիր ՛ի ներքոյ տարածանիցես. սակայն եւ ո́չ զայն կոչեցի պահս՝ եւ օր ընդունելի·
⁶ո́չ զայնպիսի պահս ընտրեցի՝ ասէ տ(է)ր։ Այլ լո́յծ զկնճիռն անիրաւութե(ան). քակեա́ զխարդախու(թ)ի(ւն) բռնու(թ)ե(ան) վաճառաց քոց։ արձակեա́ զնեղեալս թողու(թեամ)բ, եւ զամ(ենայն) մուրհակս անիրաւու(թ)ե(ան) պատառեա́։

⁷Բրդեա́ քաղցելոց զհաց քո, եւ զաղքատս անյարկս տա́ր ՛ի տուն քո. եթէ տեսանիցես զմերկս՝ զգեցուցանիջի́ր, եւ յընտանեաց զաւակի քոյ՝ զակն մի́ արկանիցես։
⁸Յայնժամ ծաւալեսցի կանուխ լոյս քո, եւ բժշկու(թ)ի́(ւն) քեզ վաղվաղակի հասցէ. եւ գնասցէ առաջի քո արդարու(թ)ի(ւն) քո, եւ փա́ռքն ա(ստուածո)յ զքեւ փակեսցին։
⁹Յայնժամ կարդասցես, եւ ա(ստուա)ծ լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ ահաւասիկ հասեալ կամ։ Եւ եթէ մերժեսցես դու ՛ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակու(թ)ի(ւն)՝ եւ զբանս տրտնջման.

¹⁰եւ տացե́ս քաղցելոց զհաց քո սրտի մտօք, եւ զանձինս կարօտեալս յագեցուցես։ Յա́յնժամ ծագեսցէ ՛ի խաւարի լոյս քո, եւ խաւարն քո իբրեւ զմիջօրեայ։
¹¹եւ եղիցի ա(ստուա)ծ քո ընդ քե́զ յամ(ենայն) ժամ. եւ լցցի́ ը(նդ) ցանկութե(ան) անձին քո, եւ ոսկերք քո պարարեսցին. եւ եղիցես իբրեւ զպարտէզ ջրալից, եւ իբրեւ զաղբեւր ուստի ջուր ո́չ պակասեսցէ։
¹²Եւ շինեսցին աւերակք քո յաւիտենից, եւ եղիցին հիմունք քո մշտնջենաւորք ազգաց յազգս. կանգնեսջիր եւ կոչեսջիր խրամակարկատ ցանգոյ. եւ զընդմիջնաշաւիղս նոցա դադարեցուսցե́ս։

¹³Եթէ դարձուսցես զոտն քո չառնե́լ զկամս քո յաւուրն սրբու(թ)ե(ան). եւ կոչեսցեն զշաբաթսն փափուկս նուիրեալս ա(ստուածո)յ, եւ փապաւորեալս։ եւ ո́չ փոխեսցես զոտն քո ՛ի գործ, եւ ո́չ խօսեսցիս բա́ն ինչ բարկու(թ)ե(ան) բերանով քով.
¹⁴եւ եղիցես յուսացեալ ՛ի տ(է)ր։ Եւ տարցի զքեզ ՛ի բարութի(ւն)ս երկրին, եւ ջամբեսցէ քեզ զժառանգու(թ)ի(ւն) յակովբայ հօր քոյ. զի բերան տ(եառ)ն խօսեցաւ զայս։

¹Միթէ ո՞չ իցէ կարօղ ձեռն տ(եառ)ն փրկել. կամ ծանրացո́յց ինչ զունկն իւր՝ զի մի՞ լուիցէ։
²այլ մեղք ձեր որոշեն ՛ի մէջ ձեր՝ եւ ՛ի մէջ ա(ստուածո)յ։ եւ վ(ա)ս(ն) անօրէնութե(ան)ց ձերոց դարձոյց զերեսս իւր ՛ի ձէնջ՝ զի մի́ ողորմեսցի։
³Զի ձեռք ձեր պղծեալ են արեամբ. եւ մատունք ձեր ՛ի մե́ղս։ շրթունք ձեր խօսեցան զանօրէնութի(ւն), եւ լեզուք ձեր խոկա́ն զանիրաւութի(ւն)։
⁴Չի́ք ոք որ խօսի զարդարու(թ)ի(ւն), եւ ո́չ գոն իրաւունք ճշմարտութե(ան)։ յուսացեա́լ են ՛ի սնոտիս, եւ խօսին զունայնութի(ւն). զի յղանան զցաւս, եւ ծնանին զանօրէնութի(ւն)։
⁵Զձուս քարբից ծակեցին, եւ զոստայնս սարդից անկանէին. եւ որ կամիցի ուտե́լ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէն, ծակեա́ց բա́ց՝ եւ եգիտ ջուր, եւ ՛ի նմին քա́րբ։

⁶Ոստայնք ն(ո)ց(ա) ո́չ ձորձեսցին, եւ ո́չ զգեցցին ՛ի գործոց ձեռաց իւրեանց. քանզի գործք ն(ո)ց(ա) գո́րծք անօրէնու(թ)ե(ան) են, եւ գործք անօրէնու(թ)ե(ան) ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։
⁷Ոտք ն(ո)ց(ա) ՛ի չարիս ընթանան, վաղվաղեն հեղուլ զարիւն անպարտ։ խորհուրդք ն(ո)ց(ա)՝ խորհուրդք անզգամաց. բեկումն եւ թշուառութի(ւն) ՛ի ճանապարհս ն(ո)ց(ա)։
⁸եւ զճանապարհս խաղաղու(թ)ե(ան) ո́չ ծանեան, եւ ո́չ գոն իրաւունք ՛ի ճանապարհս ն(ո)ց(ա). զի շաւիղք ն(ո)ց(ա) ընդ որ գնան խոտորեալք են, եւ ո́չ ծանեան զխաղաղութի(ւն)։
⁹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ հեռացա́ն ՛ի նոցանէ իրաւունք, եւ մի́ հասցէ առ ն(ո)ս(ա) արդարութի(ւն)։ մինչդեռ ա́կնունէին լուսոյ՝ եղեւ ն(ո)ց(ա) խաւար. եւ մինչդեռ սպասէին նմա, ընդ մո́ւթ շրջեցան։

¹⁰շօշափեսցեն զորմս իբրեւ կոյրք, եւ իբրեւ զաչացո́ւ խարխափեսցեն։ եւ գլորեսցին ՛ի միջօրէի իբրեւ ՛ի հասարակ գիշերի։ եւ իբրեւ օրհասականք ընդ ոգիս ջանա́յցեն։
¹¹եւ իբրեւ զարջ եւ իբրեւ զաղաւնիս առհասարա́կ սահեսցին։ Կացա́ք մնացաք իրաւանց՝ եւ ո́չ էր. փրկու(թ)ե(ան)՝ եւ հեռացաւ ՛ի մէնջ։
¹²Զի բազո́ւմ են անօրէնու(թ)ի(ւն)ք մեր առաջի քո, եւ մեղք մեր հակառա́կ կացին մեզ. զի անօրէնութի(ւն)ք մեր ՛ի մե́զ են, եւ զանիրաւութի(ւն)ս մեր՝ մեք մեզէ́ն գիտեմք։
¹³Ամպարշտեցաք եւ ստեցաք տ(եառ)ն, եւ դարձա́ք յետս յա(ստուածո)յ մերմէ։ խօսեցաք զանիրաւու(թ)ի(ւն)՝ եւ հեստեցաք։ յղացաք՝ եւ որոճացաք ՛ի սիրտս մեր զբանս անիրաւու(թ)ե(ան)։

¹⁴յե́տս հարաք զիրաւունս, եւ արդարու(թ)ի(ւն) հեռացա́ւ ՛ի մէնջ։ Զի սպառեցաւ ՛ի ճանապարհաց ն(ո)ց(ա) ճշմարտութի(ւն), եւ ընդ ուղորդն ո́չ կարացին գնալ։
¹⁵եւ արդարու(թ)ի(ւն) բարձա́ւ ՛ի նոցանէ. մերժեցին զսիրտս իւրեանց յիմանալոյ։ Ետե́ս տ(է)ր՝ եւ ո́չ հաճեցաւ, զի ո́չ գոյին իրաւունք։
¹⁶հայեցաւ՝ եւ ո́չ գոյր մարդ. ետես՝ եւ ո́չ գոյր որ օգնական լինէր։ եւ հատոյց ն(ո)ց(ա) բազկաւ իւրով, եւ ըստ ողորմութե(ան) իւրում հաստատեաց։
¹⁷Եւ զգեցաւ իբրեւ զրա́հս զարդարութի(ւն). եւ ե́դ ՛ի գլուխ իւր իբրեւ զսաղաւարտ զփրկու(թ)ի(ւն), եւ արկաւ զիւրեւ հանդերձ եւ պատմուճան վրէժխնդրու(թ)ե(ան)՝ հատուցանել զհատուցումն.

¹⁸եւ նախատինս հակառակորդաց* եւ կղզեաց հատուսցէ զհատուցումն։
¹⁹Եւ երկիցեն յարեւմուտս յանուանէ տ(եառ)ն, եւ յարեւելս ՛ի փառաւորեալ անուանէ ն(ո)ր(ա)։ զի եկեսցէ իբրեւ զգետ բռնութ(եամ)բ բարկու(թ)ի(ւն) ՛ի տ(եառ)նէ. հասցէ́ սրտմտութ(եամ)բ։
²⁰Եկեսցէ ՛ի սիովնէ փրկիչ, եւ դարձուսցէ զամպարշտութի(ւն)ս յակովբայ՝ ասէ տ(է)ր։
²¹եւ ա́յս ն(ո)ց(ա) որ յինէն ուխտ՝ ասէ տ(է)ր։ հոգին իմ որ է ՛ի քեզ, եւ բանք զոր ետու ՛ի բերան քո, մի́ պակասեսցէ ՛ի բերանոյ քումմէ, եւ ՛ի բերանոյ զաւակի քոյ. եւ ՛ի բերանոյ զաւակէ զաւակի́ քոյ՝ ասէ տ(է)ր, յայսմհետէ մինչեւ յաւիտեան։

¹Լուսաւորեա́ց՝ լուսաւորեա́ց ե(րուսաղ)էմ, զի հասեալ է լոյս քո, եւ փառք տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ծագեսցեն։
²Զի ահա խաւա́ր ծածկեաց զերկիր, եւ մառախուղ զհեթանոսս. բայց ՛ի քեզ տ(է́)ր յայտնեսցի, եւ փառք ն(ո)ր(ա) ՛ի քե́զ երեւեսցին։
³Եւ գնասցեն թագաւորք ՛ի լոյս քո, եւ հեթանոսք ՛ի ծագել լուսոյ քոյ։
⁴համբա́րձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ տե́ս ժողովեալ առ քեզ զամ(ենայն) մանկունս քո. զի եկին հասին ՛ի հեռաստանէ որդիք քո, եւ դստերք քո ՛ի վ(ե)ր(այ) ուսոց ն(ո)ց(ա) բարձեալ բերիցին։
⁵Յա́յնժամ տեսցես՝ եւ խնդասցես. երկիցե́ս եւ զարհուրեսցիս ՛ի սրտի քում. զի փոխեսցի ՛ի քեզ մեծութի(ւն) ծովու, եւ ազգաց՝ եւ ժողովրդոց։

⁶Եկեսցեն ՛ի քեզ երամակք ուղտուց, եւ ծածկեսցեն զքեզ ուղտերամակքն մադիամու եւ գեփայ։ ամենեքեան ՛ի սաբա́յ եկեսցեն, բերել ոսկի́ եւ կնդրուկ՝ եւ ականս պատուականս. եւ զփրկութե(ան) տ(եառ)ն առցեն զաւետիս։
⁷Եւ ամ(ենայն) խաշինքն կեդարու ժողովեսցին առ քեզ, եւ խոյքն նաբէովթայ ածցին եւ մատուսցին ընդունելի պատարագ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյ իմոյ. եւ տուն աղօթից իմոց փառաւորեսցի́։
⁸Ո՞վ են սոքա որ իբրեւ զամպս թռուցեալ են, եւ իբրեւ զաղաւնիս ձագախա́ռն երամովին գան առ իս։

⁹Ի́նձ ակն ունին կղզիք եւ նաւք թարսսի, յառաջագոյն ածել զորդիս քո ՛ի հեռաստանէ. զարծաթն եւ զոսկի ը(նդ) իւրեանս՝ վ(ա)ս(ն) անուան տ(եառ)ն սրբոյն, եւ վասն սրբո́յն ի(սրայէ)լի փառաւորելոյ։
¹⁰Եւ շինեսցեն որդիք այլազգեաց զպարիսպ քո, եւ թագաւորք ն(ո)ց(ա) ընծայեսցին քեզ։ զի վ(ա)ս(ն) բարկութե(ան) իմոյ հարի զքեզ, եւ վ(ա)ս(ն) ողորմու(թ)ե(ան) իմոյ սիրեցի́ զքեզ։
¹¹Եւ բացցի́ն դրունք քո հանապազորդք ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի. եւ մի́ փակեսցին, կրել ՛ի քեզ զզօրու(թ)ի(ւն) ազգաց. եւ զթագաւորս իւրեանց ածիցեն առ քեզ։
¹²զի ազգք եւ թագաւորք որ քեզ ո́չ ծառայիցեն՝ կորիցեն, եւ ազգքն աւերելո́վ աւերեսցին։

¹³Եւ փա́ռքն լիբանանու առ քե́զ եկեսցեն. սարդիւն եւ սաւսիւ, եւ նոճով եւ մայրիւ՝ առհասարակ փառաւո́ր առնել զտեղի սրբութե(ան) իմոյ*. եւ զտեղի ոտից իմոց փառաւորեցի́ց։
¹⁴Եւ եկեսցեն առ քեզ զարհուրեալք որդիք նեղչացն քոց՝ զայրացուցչաց, երկի́ր պագցեն հետոյ ոտից քոց, ամենեքին որ զարհուրեցուցանէինն զքեզ. եւ կոչեսջիր քաղա́ք տ(եառ)ն սրբոյն ի(սրայէ)լի։
¹⁵Վ(ա)ս(ն) զի եղեր դու լքեալ եւ ատեցեալ, եւ ոչոք էր որ օգնէր քեզ։ եւ արարից զքեզ յուրախու(թ)ի(ւն) յաւիտենական. ցնծու(թ)ի(ւն) ազգաց յազգս։

¹⁶Եւ դիեսցես զկաթն հեթանոսաց, եւ զմեծութի(ւն) թագաւորաց կերիցես։ եւ ծանիցես թէ ես եմ տ(է)ր, որ ապրեցուցանեմ եւ փրկեմ զքեզ ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի։
¹⁷Եւ փոխանակ պղնձոյն՝ բերից քեզ ոսկի, եւ փոխանակ երկաթոյն՝ բերից քեզ արծաթ, եւ փոխանակ փայտի՝ բերից քեզ պղի́նձ, եւ փոխանակ քարի՝ տա́ց քեզ երկաթ։ եւ տաց զիշխանս քո ՛ի խաղաղութի(ւն)՝ եւ զայցելոյս քո յարդարութի(ւն)։
¹⁸Եւ ո́չ եւս լիցի անիրաւու(թ)ի(ւն) յերկրի քում, եւ ո́չ բեկումն եւ թշուառութի(ւն) ՛ի սահմանս քո. այլ կոչեսցին ՛ի փրկութի(ւն) պարիսպք քո, եւ դրունք քո ցնծու(թ)ի(ւն)։

¹⁹Եւ ո́չ եւս եղիցի քեզ արեգակն ՛ի լոյս տունջեան, եւ ո́չ ծագումն լուսնի տացէ քեզ լոյս ՛ի գիշերի. այլ եղիցի քեզ տ(է)ր լոյս յաւիտենական, եւ փառք քո ա(ստուա)ծ։
²⁰Ո́չ մտցէ քեզ արեգակն, եւ լուսին ՛ի քէն ո́չ պակասեսցէ. զի եղիցի քեզ տ(է)ր լո́յս յաւիտենական։ Եւ կատարեսցի́ն աւուրք սգոյ քոյ։
²¹եւ ժողովուրդ քո ամենեւին արդար, եւ յաւիտեանս ժառանգեսցեն զերկիր։ եւ պահել զնորատունկ գործոց ձեռաց իւրեանց ՛ի փառս։
²²Սակաւաւորն հազարաւո́ր եղիցի, եւ կրտսերն յազգ մեծ։ զի ես տ(է)ր ընդ ժամանակս ժամանակս ժողովեցից զն(ո)ս(ա)։

¹Հոգի́ տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ, վ(ա)ս(ն) որոյ եւ օծ իսկ զիս։ աւետարանե́լ աղքատաց առաքեաց զիս. բժշկել զբեկեալս սրտիւք. քարոզել գերեաց զթողութ(իւն)Ի, եւ կուրաց տեսանել։
²կոչել ա́մ տ(եառ)ն ընդունելի* եւ օր հատուցման ա(ստուածո)յ մերոյ։ Մխիթարել զամ(ենայն) սգաւորս։
³տա́լ սգաւորաց սիովնի փառս. փոխանակ մոխրոյն՝ օծումն ուրախու(թ)ե(ան). եւ սգաւորացն հանդերձ փառաց՝ փոխանակ ոգւոցն վհատութե(ան)։ Եւ կոչեսցին նոքա ազգք արդարու(թ)ե(ան)՝ տունկ տ(եառ)ն ՛ի փառս։
⁴եւ շինեսցեն զաւերակսն յաւիտենից, եւ զյառաջագոյն աւերեալսն կանգնեսցեն. եւ նորոգեսցեն զքաղաքս աւերեալս ազգաց մինչեւ յազգս։

⁵Եւ եկեսցեն օտարածինք հովիւք խաշանց քոց. եւ այլազգիք մաճակալք եւ այգեգործք քո։
⁶Բայց դուք քահանայք տ(եառ)ն կոչեսջիք. պաշտօնեայք ա(ստուածո)յ մերոյ անուանեսջիք. զզօրութի(ւն) ազգաց կերիջիք, եւ մեծու(թեամ)բ ն(ո)ց(ա) սքանչելի́ լինիջիք։
⁷Փոխանակ ամօթոյ ձերոյ կրկի́ն ուրախու(թ)ի(ւն), եւ փոխանակ անարգանաց ձերոց ցնծութի(ւն). եւ ապա́ զերկիրն յերկրորդում ժառանգեսցեն. եւ ուրախութի́(ւն) յաւիտենից ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց ն(ո)ց(ա)։
⁸Զի ե́ս եմ տ(է)ր որ սիրեմ զարդարութի(ւն), եւ ատեամ զյափշտակութի(ւն) յանիրաւութ(են)է. տաց զվաստակս ն(ո)ց(ա) արդարոց, եւ ո́ւխտ յաւիտենից ուխտեցից ընդ ն(ո)ս(ա)։

⁹Եւ ծանիցի́ ՛ի մէջ ազգաց զաւակն ն(ո)ց(ա), եւ ծնունդք ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ ժողօվրդոց։ ամենեքին որ տեսանիցեն՝ ճանաչիցեն զն(ո)ս(ա)՝ թէ սոքա են զաւակ օրհնեալ յա(ստուածո)յ. եւ ուրախու(թեամ)բ ուրա́խ եղիցին ՛ի տ(է)ր։
¹⁰Ցնծասցէ́ անձն իմ ՛ի տ(է)ր, զի զգեցո́յց ինձ հանդերձ փրկութե(ան)՝ եւ պատմուճա́ն ուրախու(թ)ե(ան). իբրեւ փեսայի ե́դ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
¹¹Եւ իբրեւ երկիր որ աճեցուցանէ զծաղիկս իւր, եւ իբրեւ զպարտէզ որ բուսուցանէ զսերմանիս իւր. ա́յնպէս ծագեսցէ տ(է)ր զարդարութի(ւն) իւր, եւ ցնծու(թ)ի(ւն) առաջի ամ(ենայն) ազգաց։

¹Վ(ա)ս(ն) սիովնի ո́չ լռեցից, եւ վ(ա)ս(ն) ե(րուսաղէ)մի ո́չ ներեցից. մինչեւ ծագեսցէ իբրեւ զլո́յս արդարու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ փրկու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) իբրեւ փայլակն վառեսցի։
²Եւ տեսցե́ն ամ(ենայն) հեթանոսք զարդարութի(ւն) քո, եւ թագաւորք զփառս քո։ եւ կոչեսցի քեզ անուն նոր, զոր տ(է)ր անուանեսցէ։
³Եւ եղիցես պսակ վայելչութե(ան) ՛ի ձեռին տ(եառ)ն, եւ թա́գ արքայու(թ)ե(ան) ՛ի ձեռին ա(ստուածո)յ քոյ։
⁴եւ ո́չեւս կոչեսցիս լքեալ, եւ երկիրն քո ո́չեւս կոչեսցի աւերակ։ Զի քեզ անուն կոչեսցին կա́մք իմ, եւ երկրին քում շինութի(ւն) բնակութե(ան). զի հաճեսցի տ(է)ր ընդ քեզ, եւ երկիրն քո խռնեսցի́ ՛ի բնակու(թ)ի(ւն)։

⁵Զի օրինակ բնակեսցէ երիտասարդ ընդ կուսի՝ ա́յնպէս բնակեսցեն որդիք քո ՛ի քեզ։ եւ եղիցի զոր օրինակ ուրա́խ լինի փեսայ առ հարսին, ա́յնպէս ուրախ լիցի տ(է)ր ՛ի քեզ։
⁶Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարսպացն քոց ե(րուսաղ)էմ՝ պահապա́նս կացուցից, զօրն ողջոյն եւ զգիշերն ամ(ենայն). որ մինչեւ ցայգ՝ մի́ դադարեսցեն յիշել զտ(է)ր։
⁷Զի ո́չ գոյ նման քեզ, եթէ ուղղեսցէ՝ եւ, արասցէ զե(րուսաղէ)մ ՛ի պարծանս ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
⁸Երդուա́ւ տ(է)ր ՛ի փառս իւր՝ եւ ՛ի զօրութի(ւն) բազկի իւրոյ, եթէ ո́չ տաց զցորեան քո եւ զկերակուր ՛ի ձեռս թշնամեաց քոց։ եւ ո́չ արբցեն որդիք օտարաց զգինի քո յորում դուն վաստակեցեր։

⁹Այլ որ ամփոփեցինն կերիցեն զնա՝ եւ օրհնեսցեն զտ(է)ր. եւ որ ժողովեցինն զնա, արբցե́ն ՛ի սրահս սրբու(թ)ե(ան)ց իմոց։
¹⁰Երթայք մտէ́ք ընդ դրունս իմ, կազմեցէ́ք զճանապարհս՝ հորդեցէ́ք զշաւիղս։ գործեցէ́ք ճանապարհ ժողովրդեան իմոյ, եւ զքարինս ՛ի ճանապարհէ անտի ՛ի բա́ց ընկեցէք. առէք նշա́ն ՛ի հեթանոսս։
¹¹զի ա́ւասիկ տ(է)ր լսելի́ արար մինչեւ ՛ի ծագս երկրի։ Ասացէ́ք դստեր սիովնի, ահաւասիկ փրկիչ քո հասեալ գայ՝ եւ ունի զվարձս իւր ը(նդ) իւր. եւ գործք իւր առաջի երեսաց իւրոց։
¹²եւ կոչեսցէ զնա ժողօվուրդ սուրբ՝ փրկեա́լ ՛ի տ(թեն)է. եւ դու կոչեսցիս խնդրեալ քաղաք՝ եւ ո́չ լքեալ։

¹Իսկ այս ո՞վ է որ դիմեալ գայ յեդովմայ, կարմրութի(ւն) ձորձոց իւրոց՛ի բոսորայ, գեղեցի́կ պատմուճանաւ եւ բո́ւռն զօրութ(եամ)բ։ ե́ս խօսիմ զարդարու(թ)ի(ւն)եւ իրաւունս փրկութե(ան)։
²Վ(ա)ս(ն) է՞ր կարմիր են ձորձք քո, եւ հանդերձք իբրեւ հնծանահարի, լիո́յ հնծանի կոխելոյ։
³Հնծան հարի միայն, եւ ՛ի հեթանոսաց ոչոք էր ընդիս. կոխեցի զն(ո)ս(ա) սրտմտութ(եամ)բ՝ եւ ճմլեցի զն(ո)ս(ա) բարկու(թեամ)բ՝ եւ իջուցի յերկիր. եւ զամ(ենայն) հանդերձս իմ թօթափեցի́։
⁴զի հասեալ էր ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) օր հատուցման, եւ ա́մ փրկութե(ան) եկեալ հասեալ։

⁵Հայեցայ՝ եւ ո́չոք էր որ օգնէր. զմտա́ւ ածի՝ եւ ո́չոք էր որ ՛ի թիկունս հասանէր։ փրկեաց զն(ո)ս(ա) բազուկ իմ. եւ սրտմտութի(ւն) իմ միայն զդէմ կալաւ։
⁶կոխեցի զն(ո)ս(ա) բարկութ(եամ)բ իմով, եւ զենի զն(ո)ս(ա) սրտմտու(թեամ)բ իմով, եւ իջուցի́ զն(ո)ս(ա) յերկիր։
⁷Զողորմութի(ւն) տ(եառ)ն յիշեցի, զքաջութի(ւն) տ(եառ)ն յո́ւշ արարից. յամ(ենայն)ի զոր հատուցանէ մեզ տ(է)ր։ Տ(է)ր դատաւոր բարերար տանն ի(սրայէ)լի, որ ածէ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ըստ ողորմութե(ան) իւրում եւ ըստ բազում արդարու(թ)ե(ան) իւրոյ։
⁸եւ ասաց՝ եթէ ժողովուրդ իմ են որդիքն իմ, եւ ո́չ անարգեսցեն զիս. եւ եղեւ ն(ո)ց(ա) ՛ի փրկութի(ւն)

⁹յամ(ենայն) նեղութ(են)է ն(ո)ց(ա)։ Ո́չ պատգամաւո́ր ոք եւ ո́չ հրեշտակ, այլ ինքնի́ն տ(է)ր փրկեաց զն(ո)ս(ա). վ(ա)ս(ն) սիրելոյ զն(ո)ս(ա) եւ խնայելոյ ՛ի նոսա ինքնի́ն փրկեաց զն(ո)ս(ա). եւ վերացոյց եւ բարձրացոյց զամ(ենայն) աւուրս յաւիտենից։
¹⁰Բայց նոքա հեստեցին, եւ բարկացուցին զհոգի ն(ո)ր(ա) ս(ուր)բ. եւ դարձա́ւ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր ՛ի թշնամու(թ)ի(ւն). ինքնին տ(է)ր ետ ընդ ն(ո)ս(ա) պատերազմ։
¹¹եւ յիշեաց զաւուրսն յաւիտենից, թէ ո՞ւր է մովսէս եւ ժողովուրդն ն(ո)ր(ա)։ Որ եհան յերկրէ զհովիւն հօտից. ո՞ւր է որ եդ ՛ի ն(ո)ս(ա) զհոգին ս(ուր)բ։
¹²որ վերացոյց աջով իւրով զմովսէս. եւ բազուկ փառաց ն(ո)ր(ա) յաղթահարեաց զջուրսն առաջի երեսաց ն(ո)ր(ա), առնել ի́ւր անուն յաւիտենական։

¹³Անցոյց զն(ո)ս(ա) ընդ անդունդս ո(ր)պ(էս) ձի ընդ անապատ,
¹⁴եւ իբրեւ զդրաստ ինչ ընդ դաշտ. եւ ո́չ վաստակեցին։ Էջ հոգի տ(եառ)ն, եւ առաջնորդեաց ն(ո)ց(ա)։ ա́յնպէս ածեր զժողովուրդն քո առնել քեզ անուն փառաց։
¹⁵Եւ արդ դա́րձ ՛ի յերկնից՝ եւ տե́ս ՛ի տաճարէ սրբոյ քումմէ՝ եւ ՛ի փառաց քոց. ո՞ւր է նախանձ քո եւ զօրու(թ)ի(ւն). ո՞ւր է բազում ողորմութի(ւն) գթու(թ)ե(ան) քոյ, որով ներէիրն մեզ։
¹⁶Զի դո́ւ ես հայր. զի աբրահամ ո́չ գիտաց զմեզ, եւ ի(սրա)էլ ո́չ ծանեաւ զմեզ. արդ դու տ(է)ր հայր մեր փրկեա́ զմեզ, զի իսկզբանէ անո́ւն քո է ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։

¹⁷Զմէ՞ մոլորեցուցեր զմեզ տ(է)ր ՛ի ճանապարհաց քոց. խստացուցեր զսիրտ մեր չերկնչել ՛ի քէն։ դա́րձ վ(ա)ս(ն) ծառայից քոց. դա́րձ վ(ա)ս(ն) ազգաց ժառանգութե(ան) քոյ։
¹⁸գուցէ ո́չ ժառանգիցեմք զլեառն արբութե(ան) քոյ։ Հակառակորդք մեր նեղեցի́ն զմեզ՝ եւ կոխեցին զսրբութի(ւն) քո։
¹⁹եղեաք իբրեւ զառաջինն՝ յորժամ ո́չն տիրէիր մեզ, եւ ո́չ կոչեցեալ էր անուն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։

¹Եթէ բացցես զերկինս՝ դողո́ւմն կալցի ՛ի քէն զլերինս։
²եւ հալեսցին իբրեւ զմոմ առաջի հրոյ, եւ այրեսցէ հուր զհակառակորդս քո, եւ յայտնի́ լիցի անուն քո ընդդիմակցաց քոց։ եւ յերեսաց քոց հեթանոսք խռովեսցին։
³յորժամ առնիցես փառաւորութի(ւն)ս, դողո́ւմն կալցի ՛ի քէն զլերինս։
⁴Յաւիտենից ո́չ լուաք, եւ ո́չ աչք մեր տեսին այլ ա(ստուա)ծ բա́ց ՛ի քէն. եւ զգործս քո զոր արասցես այնոցիկ որ ա́կն ունին ողորմու(թ)ե(ան) քում։
⁵զի ընդառաջ լիցի այնոցիկ ոյք առնեն զիրաւունս, եւ զճանապարհս քո յիշեսցեն։ Արդ՝ ահա դու բարկացար եւ մեք մեղա́ք։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ մոլորեցաք։

⁶եւ եղեաք իբրեւ զպիղծս ամենեքեան. իբրեւ զհանդերձս ապարահից ամ(ենայն) արդարութ(իւն) մեր. եւ թօթափէցաք իբրեւ զտերեւ ամենեքին մեք վ(ա)ս(ն) անօրէնութե(ան)ց մերոց. հողմք մերժեցին զմեզ։
⁷եւ ո́չոք իցէ որ կարդայցէ զանուն քո, եւ ո́չ որ յիշիցէ ապաստա́ն առնել զքեզ. զի դարձուծեր զերեսս քո ՛ի մէնջ, եւ մատնեցեր զմեզ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց։
⁸Եւ ա́րդ տ(է)ր՝ հայր մեր դու ես. մեք կաւ, եւ դու ստեղծիչ մեր. եւ գործք ձեռաց քոց ամենեքին մեք։
⁹մի́ բարկանար մեզ տ(է)ր յոյժ, եւ մի́ ՛ի ժամանակի յիշեր զմեղս մեր։ Եւ արդ հայեա́ց տ(է)ր. զի ժողովուրդ քո ամ(ենայն),
¹⁰եւ քաղա́ք սրբու(թ)ե(ան) քոյ սիովն եղեւ աւերա́կ։ իբրեւ զանապա́տ եղեւ ե(րուսաղ)էմ։

¹¹յանէ́ծս մատնեցաւ տունն սրբու(թ)ե(ան) մերոյ. եւ փառքն զոր օրհնեցին հարքն մեր՝ եղեն հրձիգ, եւ ամ(ենայն) փառաւորութի(ւն) մեր կործանեցա́ւ։
¹²Եւ ՛ի վերայ ամ(ենայն)ի այսորիկ անսա՞ս տ(է)ր, եւ լռեցե՞ր. եւ խոնարհ արարեր զմեզ մինչեւ յոյժ։

¹Յայտնի եղէ այնոցիկ որ զինէն ո́չ հարցանէին. գտա́յ այնոցիկ որ զիսն ո́չ խնդրէին։ ասացի՝ աւասիկ եմ, ցազգն ցայն որ զանուն իմ ո́չ կարդածին։
²Զօ́ր հանապազ ձգեցի զձեռն իմ առ ժողովուրդն անհաւան եւ հակառակօղ. որ գնային զճանապարհ որ ո́չ էր բարւոք, այլ զհետ մեղածն իւրեանց։
³Ժողովուրդս այս որ բարկացուցանէր զիս. առաջի իմ զօրհանապազ զոհէին ՛ի պարտէզս իւրեանց, եւ արկանէին խունկս յաղիւսեայս իւրեանց
⁴դիւացն որք չէին ՛ի յիշատակս իւրեանց։ Եւ յայրս կողմանեալ ննջին վ(ա)ս(ն) երազ տեսանելոյ. որք ուտէին զխողենին եւ զարգանակ զոհիցն, եւ ամ(ենայն) անօթք ն(ո)ց(ա) պղծեալ էին։

⁵որք ասէին ՛ի բա́ց կաց յինէն՝ մի́ մերձենար յիս զի սուրբ եմ։ Ա́յս է ծուխ բարկու(թ)ե(ան) իմոյ՝ յորում հուր բորբոքեալ է զամ(ենայն) աւուրս։
⁶Ահաւասիկ գրեալ է առաջի իմ. ո́չ լռեցից՝ մինչեւ հատուցի́ց ՛ի ծոցս ն(ո)ց(ա)
⁷զմեղս ն(ո)ց(ա). եւ զմեղս հարց նոցա ՛ի միասին՝ ասէ տ(է)ր։ որք արկանէին խունկս ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց ուր նախատէինն զիս. հատուցի́ց զգործս ն(ո)ց(ա)* յառաջագոյն ՛ի ծոցս ն(ո)ց(ա)։
⁸Ա́յսպես ասէ տ(է)ր. զոր օրինակ եթէ գտանիցի ճի́ռ ՛ի մէջ ոզկուզոց, եւ ասիցեն. մի́ ապականեր զդա զի օրրհնու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն գո́յ ՛ի դմա. ա́յնպէս արարից վ(ա)ս(ն) ծառային իմոյ, վ(ա)ս(ն) որոյ ո́չ կորուսից զամենեսեան։

⁹Եւ հանից զզաւակ յակովբայ եւ յուդայ, եւ ժառանգեսցեն զլեառն սրբու(թ)ե(ան) իմոյ. եւ ժառանգեսցեն ընտրեալք իմ եւ ծառայք իմ. եւ բնակեսցեն ՛ի նմա։
¹⁰Եւ եղիցի յանտառին մակաղատե́ղք հովուաց, եւ ձորն աքովրայ հանգի́ստ անդւոց ժողովրդեան իմոյ որ խնդրեցինն զիս։
¹¹Այլ դուք որ թողէք զիս, եւ մոռացարուք զլեառն սրբու(թ)ե(ան) իմոյ։ եւ կազմէիք դիւաց սեղան, եւ խառնէիք խառնելիս բախտից։
¹²Ե́ս մատնեցից զձեզ ՛ի սո́ւր, եւ ամենեքեան կոտորեսջիք։ զի կոչեցի զձեզ՝ եւ ո́չ լւարուք. խօսեցայ՝ եւ ստունգանեցէք. եւ արարէք չա́ր առաջի իմ. եւ զոր ո́չ կամէի՝ ընտրեցէք։

¹³Վ(ա)ս(ն) ա́յսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ կերիցեն, եւ դուք քաղցիջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ արբցեն, եւ դուք ծարաւեսջիք. ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ, ուրախ լիցին եւ դուք ամաչեսջիք։
¹⁴ահաւասիկ որ ծառայենն ինձ ցնծասցեն ուրախութ(եամ)բ սրտից, եւ դուք աղաղակեսջիք առ ցաւս սրտից ձերոց, եւ առ բեկումն ոգւոց ձերոց ողբասջիք։
¹⁵զի թողջիք զանուն ձեր ՛ի յագուրդ ընտրելոց իմոց, եւ զձեզ տ(է)ր սատակեսցէ։ Եւ ծառայիցն իմոց կոչեցից անուն նոր,

¹⁶որ օրհնեսցի ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. զի օրհնեսցեն զա(ստուա)ծ ճշմարիտ. եւ որ երդնուցուն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի՝ երդուիցեն յա(ստուա)ծ ճշմարիտ։ զի մոռասցին զնեղու(թ)ի(ւն)ս առաջինս, եւ ո́չ եւս անկցի ՛ի սիրտս ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Զի եղիցին երկինք նոր եւ երկիր նոր, եւ ո́չ յիշեսցեն զառաջինսն. եւ ո́չ եւս անկցի ՛ի սիրտս նոցա։
¹⁸այլ ուրախութի(ւն) եւ ցնծու(թ)ի(ւն) գտցեն ՛ի նմա,* զոր ե́ս հաստատեցից։ Զի ահաւասիկ ե́ս առնեմ զե(րուսաղէ)մ ցնծութի(ւն), եւ զժողովուրդ իմ ուրախու(թ)ի(ւն)։
¹⁹եւ ցնծացա́յց ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի, եւ ուրա́խ եղէց ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան իմոյ։ եւ ո́չ եւս լուիցի ՛ի նմա ձայն լալոյ՝ եւ ձայն դուժի։

²⁰Եւ մի́ լիցի անդ տարաժամ աւուրց. եւ ծեր՝ որոյ ո́չ իցէ լցեալ զժամանակս իւր։ զի եղիցի կրտսեր որդին հարիւրեմեան. եւ որ հարիւրեմեանն մեռանիցի, մեղաւոր եւ անիծեա́լ կոչեսցի։
²¹Շինեսցեն տունս՝ եւ ինքեա́նք բնակեսցեն. տնկեսցեն այգիս՝ եւ ինքեա́նք կերիցեն զպտուղ ն(ո)ց(ա)։
²²եւ մի́ եւս նոքա շինեսցեն՝ եւ ա́յլք բնակեսցեն, եւ նոքա տնկեսցեն՝ եւ այլք կերիցեն։ Ըստ աւուրց փայտի կենաց եղիցին աւուրք ժողովրդեան իմոյ. գործք ձեռաց ն(ո)ց(ա) հնասցին։
²³Եւ ընտրեալք իմ մի́ եւս վաստակեսցեն ընդունայն. եւ ո́չեւս ծնանիցին որդիս յանէծս, զի զաւակ օրհնեալ են յա(ստուածո)յ՝ եւ ծնունդք ն(ո)ց(ա) ընդ ն(ո)ս(ա)։

²⁴Եւ եղիցի մինչե́ւ կարդացեալ իցէ ն(ո)ց(ա)՝ ե́ս լուայց ն(ո)ց(ա). եւ մինչդեռ խօսեսցին, ասացից՝ թէ զի́նչ խնդրէ։
²⁵Յայնմ ժամանակի գայլք եւ գառինք ՛ի միասին ճարակեսցին, եւ առեւծ՝ իբրեւ զեզն յարդ կերիցէ, եւ օձ՝ զհող իբրեւ զհա́ց կերիցէ. մի́ մեղիցեն եւ մի́ վնասեսցեն ՛ի լերին սրբութե(ան) իմոյ ասէ́ տ(է)ր։

¹Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. երկինք աթո́ռ իմ են՝ եւ երկիր պատուանդան ոտից իմոց։ ո՞րպիսի տուն շինիցէք ինձ ասէ տ(է)ր, կամ ո՞րպիսի ինչ իցէ այն տեղի հանգստեան իմոյ։
²զի զայս ամ(ենայն) ձե́ռն իմ արար, եւ ի́մ է ամ(ենայն)՝ ասէ տ(է)ր. Եւ ես յո՞ հայեցայց, եթէ ոչ ՛ի հեղս եւ ՛ի խոնարհս, եւ որ դողան ՛ի բանից իմոց։

³Բայց անօրէնն որ մատուցանէ ինձ եզն պատարագ՝ այնպէ́ս է ո(ր)պ(էս) թէ հարկանիցէ ոք զկառափն մարդոյ. եւ որ մատուցանէ զոչխար պատարագ, այնպէ́ս է ո(ր)պ(էս) թէ զշուն ոք մորթիցէ. եւ որ մատուցանէ ոք նաշիհ, ա́յնպէս է ո(ր)պ(էս) թէ հեղուցու ոք զարիւն խոզի. եւ որ տայցէ զկնդրուկն ՛ի խունկս յիշատակաց, ա́յնպէս է՝ ո(ր)պ(էս) զհայհոյիչն։ եւ ինքեանք ընտրեցին զճանապարհս իւրեանց, եւ զգարշելիս իւրեանց զոր անձինք իւրեանց ախորժեցին։
⁴Եւ ես առի ՛ի ձեռն զխաբէու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա), եւ ըստ մե·ա́ց ն(ո)ց(ա) հատուցից ն(ո)ց(ա). զի կոչեցի զն(ո)ս(ա)՝ եւ ո́չ լուան ինձ, խօսեցայ՝ եւ ո́չ անսացին. եւ արարին չա́ր առաջի իմ, եւ զոր ո́չն կամէի ընտրեցին։

⁵Լուարո́ւք զպատգամս տ(եառ)ն, եւ որ դողայք ՛ի բանից ն(ո)ր(ա)։ խօսեցարո́ւք եղբարք մեր ընդ ատելիս ձեր եւ ընդ գարշեցուցիչս. զի անուն տ(եառ)ն փառաւորեսցի́, եւ երեւեսցի յուրախու(թ)ե(ա)ն ձերում՝ եւ նոքա ամաչեսցեն։
⁶Ձա́յն բարբառոյ ՛ի քաղաքէ. ձա́յն ՛ի տաՃարէ. ձայն տ(եառ)ն հատուցանէ զհատուցումն հակառակորդաց։
⁷եւ մինչչե́ւ իցէ յղւոյն ծնեալ, եւ մինչչե́ւ հասեալ իցեն ցաւք երկանց, ապրեցաւ եւ ծնաւ արո́ւ։
⁸Ո՞ լուաւ, ո՞ ետես այսպիսի ինչ. եթէ երկնեաց երկիր ՛ի միում աւուր, եւ ծնաւ ազգ մի ողջոյն միանգամայն. զի երկնեաց սիովն, եւ ծնա́ւ զմանկունս իւր։

⁹ե́ս ետու քեզ զյոյսդ զայդ, եւ դու ո́չ յիշեցեր զիս՝ ասէ տ(է)ր։ ո՞չ ապաքէն զամուլն եւ զծննդականն ե́ս արարի՝ ասէ ա(ստուա)ծ քո։
¹⁰Ուրա́խ լեր ե(րուսաղ)էմ, եւ ժողովեցարո́ւք առնել տօն ՛ի դմա. ամենեքեան ոյք սիրէք զդա, խնդացէ́ք եւ ուրա́խ լերուք ՛ի միասին որ նստէիք ՛ի սուգ վ(ա)ս(ն) դորա։
¹¹զի դնիցէք եւ յագիցիք ՛ի ստեանց մխիթարութե(ան) դորա. եւ կշտապի́նդ վայելիցէք ՛ի գալստենէ փառաց դորա։
¹²Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահաւասիկ ես դարձուցանեմ ՛ի դոսա իբրեւ զգե́տ զխաղաղու(թ)ի(ւն), եւ իբրեւ զհեղեղա́տ յորդեալ զփառս հեթանոսաց. զմանկունս դոցա ՛ի վերայ ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ծնդաց իւրեանց գըգուիցեն։

¹³ո(ր)պ(էս) մայր որ զմանուկ իւր գըգուիցէ, ա́յնպէս գըգուեցից զձեզ։ եւ յե(րուսաղէ)մ մխիթարեսջիք.
¹⁴եւ տասջիք եւ խնդասցեն սիրտք ձեր, եւ ոսկերք ձեր իբրեւ զդալարի զուարճասցին. եւ ծանիցի ձեռն տ(եառ)ն երկիւղածաց իւրոց, եւ սպառնասցի́ անհաւատիցն։
¹⁵Զի ահաւասիկ տ(է)ր իբրեւ զհո́ւր եկեսցէ, եւ կառք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զմրրիկ. հատուցանել արտմտու(թեամ)բ զհատուցումն իւր, եւ բոցո́վ հրոյ զարհամարհանս իւր։
¹⁶Զի ՛ի հուր տ(եառ)ն դատեսցի երկիր ամ(ենայն), եւ ՛ի սո́ւր ն(ո)ր(ա) ամ(ենայն) մարմին։ բազումք եղիցին վիրաւորք ՛ի տ(թեն)է,

¹⁷որ սրբինն եւ մաքրին ՛ի պարտէզս եւ ՛ի սրահս իւրեանց։ որ ուտեն միս խոզենի՝ եւ զգարշելիսն՝ եւ զմուկնն, ՛ի միասին սատակեսցին նոքա՝ ասէ տ(է)ր։
¹⁸Եւ ես զգործս ն(ո)ց(ա) եւ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա) գիտե́մ։ Գա́մ ժողովել զամ(ենայն) ազգս եւ զլեզուս. եկեսցեն եւ տեսցեն զփառս իմ։
¹⁹եւ թողից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) նշան։ Եւ առաքեցից ՛ի նոցանէ փրկեալս յազգս. ՛ի թարսիս, եւ ՛ի փուդ, եւ ՛ի լուդ, եւ ՛ի մոսոգ, եւ ՛ի թոբէլ, եւ յելլադա, եւ ՛ի կղզիս հեռաւորս՝ որոց չիցէ́ լուեալ զանուն իմ, եւ ո́չ եւս տեսեալ զփառս իմ. եւ պատմեսցեն զփառս իմ եւ զանուն իմ ՛ի մէջ ազգաց։

²⁰եւ ածցեն զե́ղբարս իւրեանց յամ(ենայն) ազգաց պատարա́գ տ(եառ)ն. հեծեալս կառօք՝ հանդերձ պալարակապ երիվարօք հովանոցօք ՛ի սուրբ քաղաքն ե(րուսաղ)էմ, ասէ տ(է)ր։ Ո(ր)պ(էս) մատուցին ինձ որդիքն ի(սրայէ)լի զպատարագս իւրեանց սաղմոսիւք ՛ի տան տ(եառ)ն։
²¹եւ ՛ի նոցանէ առի́ց ինձ ՛ի քահանայս եւ ՛ի ղեւտացիս՝ ասէ տ(է)ր։
²²Զոր օրինակ երկինք նոր՝ եւ երկիր, զոր ե́սն առնեմ կալ առաջի իմ, ասէ տ(է)ր. նո́յնպէս կացցէ զաւակն ձեր։

²³Եւ եղիցի ամիս յամսոյ՝ եւ շաբաթ ՛ի շաբաթէ, եկեսցէ ամ(ենայն) մարմին երկի́ր պագանել առաջի իմ յե(րուսաղէ)մ՝ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։ Եւ ելցեն՝ եւ տեսցեն զոսկերս մարդկան առիս յանցուցելոց. զի որդն ն(ո)ց(ա) ո́չ վախճանեսցի, եւ հուր ն(ո)ց(ա) ո́չ շիջցի։ եւ եղիցին ՛ի տեսիլ ամ(ենայն) մսեղեաց։