¹Խորհեցա́ն յանձինս իւրեանց զանուղղայս եւ ասեն. սակա́ւ եւ ցաւագին են կեանք մեր, եւ ո́չ գոյ բժշկութի(ւն) ՛ի վախճանի մարդոյ. եւ չերեւեցա́ւ որ դարձաւ ՛ի դժոխոց։
²Զի յանկարծակի́ իմն եղաք. եւ յետ այսորիկ լինիցիմք իբրեւ զչեղեալք։ Զի իբրեւ զծո́ւխ է շունչ յըռնգունս մեր, եւ իբրեւ զկայծա́կն բան ՛ի շարժման սրտի մերում։
³Յորոյ շիջանելն՝ մոխի́ր լինի մարմինն. եւ ոգին սփռի իբրեւ զօդ թոյլ։
⁴Եւ անունս մեր մոռասցի́ ժամանակաւ. եւ ո́չոք յիշատակեսցէ զգործս մեր։ Անցցե́ն կեանք մեր իբրեւ զհետս ամպոյ, եւ իբրեւ զչամանդա́ղ ցրուեսցին հալածեալք ՛ի ճառագայթից արեգական, եւ ՛ի տապոյ ն(ո)ր(ա) ծանրացեալք։

¹¹Եւ օրէնս արդարութե(ան) բռնութի(ւն) մեր եղիցի։ զի տկարու(թ)ի(ւն) անպիտան յանդիմանի։
¹²Դարանակա́լ լիցուք արդարոյն զի դժպհի եղեւ մեզ. եւ հակառա́կ կայ գործոց մերոց։ եւ նախատինս դնէ մեզ զյանցանս օրինացն. եւ բամբասէ զմեղօք մանկութե(ան) մերոյ։
¹³Խոստանայ ունել զգիտու(թ)ի(ւն) ա(ստուածո)յ, եւ որդի տ(եառ)ն զանձն իւր անուանէ։
¹⁴եւ եղեւ ՛ի յանդիմանու(թ)ի(ւն) մտաց մերոց։
¹⁵Ծա́նր է մեզ եւ տեսանելն զնա. զի աննմա́ն են այլոց կեանք ն(ո)ր(ա)՝ եւ այլազգի շաւիղք ն(ո)ր(ա)։

²¹Զա́յս խորհեցան եւ խաբեցան. զի կուրացո́յց զնոսա չարու(թ)ի(ւ)ն իւրեանց։
²²եւ ո́չ ծանեան զխորհուրդս ա(ստուածո)յ, եւ ո́չ վարձուց ա́կնկալան սրբու(թ)ե(ան). եւ ո́չ ընտրեցին զպատիւ ոգւոց անարատից։
²³Զի ա(ստուա)ծ հաստատեաց զմարդն յանեղծու(թ)ե(ան), եւ ՛ի պատկեր իւրոյ բարերարու(թ)ե(ան)ն արար զնա։
²⁴նախանձու բանսարկու(թ)ի(ւ)ն եմուտ մահ յաշխարհ։
²⁵եւ փորձեն զնա որ ն(ո)ր(ա)՝ վիճակին սակի́ են։

¹Բայց ոգիք արդարոց ՛ի ձեռի́ն ա(ստուածո)յ են, եւ ո́չ մերձեսցի ՛ի ն(ո)ս(ա) մահ։
²Թուեցան յաչս անզգամաց թէ մեռան, եւ համարեցան չարչարանք ելք ն(ո)ց(ա)՝
³եւ գնալն ՛ի մէնջ բեկո́ւմն. բայց նոքա են խաղաղու(թ)ե́(ան)։
⁴Զի թէպէտ եւ յաչս մարդկան տանջեցան, այլ յոյս ն(ո)ց(ա) լի́ է անմահու(թեամ)բ։
⁵Եւ սակաւիկ ինչ խրատեալք եւ տրտմեալք, գտցեն զմեծ բարու(թ)ի(ւն)։ զի ա(ստուա)ծ փորձեաց զն(ո)ս(ա), եւ եգիտ զնոսա իւր արժանիս։
⁶Իբրեւ զոսկի ՛ի բովս քննեաց զն(ո)ս(ա), եւ իբրեւ զողջակէ́զ զոհի ընկալաւ զն(ո)ս(ա)։ ՛Ի 2ամանակի այցելութե(ան) իւրեանց
⁷պայծառասցին, եւ իբրեւ կայծակն ընդ եղէգն ընթասցին։

¹³եւ անիծեալ ծնունդք ն(ո)ց(ա)։
¹⁴Եւ ներքինի՝ որ ո́չ գործեաց ձեռօք զանօրէնու(թ)ի(ւն), եւ ո́չ խորհեցաւ զտ(եառ)նէ չարութի(ւն). տացի նմա շնորհ ընտիր ըստ հաւատոցն, եւ վիճակ ցանկալի ՛ի տաճարի տ(եառ)ն։
¹⁵Զի ընդ վաստակոց բարեաց պտուղ փառաւո́ր է. եւ արմա́տ անսխալ յիմաստութ(են)է։
¹⁶Որդիք շնացելոց թերակատա́րք եղիցին. եւ զաւակ անօրէն անկողնոց սատակեսցի́։
¹⁷Եթէ երկայնակեացք եղիցին՝ յոչինչ համարեսցին, եւ անարգի́ ՛ի վախճանի ծերութի(ւն) ն(ո)ց(ա)։
¹⁸Եւ եթէ արագ սատակեսցին՝ ո́չ կալցին յոյս, եւ ո́չ յաւուրն յանդիմանութե(ան) մխիթարութի(ւն)։
¹⁹Զի ազգի անիրաւի չարաչա́ր կատարած։

¹Լա́ւ է անզաւակու(թ)ի(ւն) հանդերձ քաջու(թեամ)բ. քանզի անմահութի(ւն) է յիշատակ ն(ո)ր(ա). զի եւ յա(ստուածո)յ ճանաչի՝ եւ ՛Ի մարդկանէ։
²՛Ի հպե́լ ն(ո)ր(ա)՝ նմանօղ լինի նմա, եւ ՛ի մեկնել ն(ո)ր(ա)՝ անձկանայ առ նա. եւ ՛ի յաւիտեան պսակաւորս ճեմեցուցանէ. անթառամ նահատակու(թ)ե(ան)ցն պատերազմի յաղթեալ։
³Բազմածնունդ բազմութի(ւն) ամպարշտաց անպիտա́ն լիցի. եւ ՛ի փուտ շառաւեղաց մի́ տայցէ արմատս ՛ի խոր. եւ մի արմատ եւ հիմն խախուտ հաստատեսցի։
⁴Զի թէպէտ եւ ստովք առ ժամանակ մի պտկեսցէ, սակայն զաղփաղփո́ւն կանդաղեալն ՛ի հողմո́յ շարժեսցի. եւ ՛ի բռնութ(են)է հողմոյ արմատաքի́ խլեսցի։

¹¹Յափշտակեցաւ՝ զի մի́ չարութի(ւն) ինչ շրջեսցէ. զիմաստութի(ւն) ն(ո)ր(ա), կամ նենգու(թ)ի(ւն) պատրիցէ զանձն ն(ո)ր(ա)։
¹²Զի չարակնութի(ւն) անզգամու(թ)ե(ան) շլացուցանէ զբարիս. եւ յածո́ւմն ցանկութե(ան) խուճապէ միտս անմեղս։
¹³Կատարեալ ՛ի սակաւուն ելից ժամանակս երկայնս։
¹⁴զի ցանկալի́ էր տ(եառ)ն անձն ն(ո)ր(ա). վ(ա)ս(ն) այնորիկ տագնապեցաւ ՛ի միջոյ չարեաց։ Իսկ ժողովուրդք տեսին՝ եւ ո́չ իմացան. եւ ո́չ եդին ՛ի մտի այսպիսի ինչ.
¹⁵եթէ իրաւո́ւնք ա(ստուածո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբոց իւրոց, եւ այցելու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) ընտրելոց ն(ո)ր(ա)։

²⁰Հասցեն ՛ի մթերս մեղաց իւրեանց տագնապեալ. եւ կշտամբեսցեն զն(ո)ս(ա) յանդիման անօրէնութի(ւն)ք իւրեանց։

¹Յայնժամ կացցէ արդարն բազում համարձակու(թեամ)բ հանդէպ նեղչաց իւրոց։ Եւ որոց անդոսնէին զվաստակս ն(ո)ր(ա),
²տեսեալ զնա՝ խռովեսցին անհնարին երկիւղիւ. եւ զարհուրեսցին ՛ի վ(ե)ր(այ) սքանչելի փրկու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։
³Եւ զղջասցին ՛ի միտս իւրեանց. եւ առ նեղու(թ)ե(ան) անձանց յոգոց հանցեն եւ ասասցեն։ Այս ա́յն այր է զոր երբեմն մեք ծա́ղր առնէաք. եւ յառա́կս նախատանաց։
⁴Մե́ք անմիտք զվարս դորա մոլորու(թ)ի(ւն) համարէաք՝ եւ զվախճան դորա անարգութի(ւն)։
⁵Զիա՞րդ համարեցաւ ընդ որդիս ա(ստուածո)յ, եւ ընդ սուրբս վիճակ դորա։

¹¹Կամ իբրեւ զհաւու թռուցելոյ յօդս, որոյ ո́չ գտանին նշմարանք գնացից։ բաղխելով մագլացն պատառեալ զհողմն թեթեւ եւ հերձեալ բռնու(թեամ)բ ը(նդ) ոլորտս մտանէ։ յածե́լ թեւոցն յառաջադէ́մ սլանայ. եւ յետ այնորիկ ո́չ գտանի նշանակ ամբառնալոյն ՛ի նմա։
¹²Կամ իբրեւ ՛ի նետէ ձգելոյ ՛ի նպատակ՝ կտրեալ օդն վաղվաղակի յի́նքն կարկատեցաւ առ ՛ի չգիտելոյ զանցս ն(ո)ր(ա)։
¹³Նոյնպէս եւ մեք եղեալք՝ պակասեցա́ք. եւ առաքինութե(ան) նշանակ ո́չ կարացաք ցուցանել. բայց ՛ի չարիս մեր մաշեցաք։

¹⁹Զգեցցի զրահս զարդարու(թ)ի(ւն), եւ դիցէ սաղաւարտ զդատաստանն անաչառ։
²⁰Առցէ վահան զսրբու(թ)ի(ւն) անվկանդ։
²¹եւ սրեսցէ զհատու բարկու(թ)ի(ւ)ն ՛ի սուսեր. եւ պատերազմեսցի խա́ռն ընդ նմա եւ աշխարհս առ անզգամս։
²²Գնասցեն նետք կորովիք փայլատականց, եւ իբրեւ ՛ի լայնալի́ճ աղեղանէ յամպոցն ոստիցեն ՛ի նպատակս։
²³եւ ՛ի քարընկէց բարկութ(են)է թափեսցի́ լիով կարկուտ։ Զայրագնեսցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ջուր ծովու, եւ գետք ողողեսցեն անխնայ։
²⁴՛Ի դիմի́ հարցի ն(ո)ց(ա) հողմն բռնութե(ան), եւ իբրեւ զմրրիկ հոսեսցէ զն(ո)ս(ա)։ Աւերեսցէ զամ(ենայն) երկիր անօրէնու(թ)ի(ւն). եւ խարդախու(թ)ի(ւն) կործանեսցէ զաթոռս բռնաւորաց։

²Լուարո́ւք թագաւորք, եւ ՛ի մի́տ առէք. ուսարո́ւք դատաւորք ծագաց երկրի։
³Ո́ւնկն դիք որ ունիք զբազմու(թ)ի(ւն), եւ պերճացեալ էք ՛ի վ(ե)ր(այ) ամբոխից ազգաց։
⁴Զի ՛ի տ(եառն)է́ տուաւ ձեզ հարստու(թ)ի(ւն)դ, եւ իշխանու(թ)ի(ւն)դ ՛ի բարձրելոյն. որ պահանջեսցէ զգործս ձեր, եւ քննեսցէ զխորհուրդս։
⁵Զի սպասաւո́րք էք նորա թագաւորութե(ա)ն, եւ ո́չ դատիք ուղղու(թեամ)բ. եւ ո́չ պահեցէք զօրէնս ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ գնացէք ըստ կամացն ա(ստուածո)յ.
⁶ահի́ւ եւ տագնապաւ հասցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր։ Զի դատաստան անաչառ իշխանաց լինի.
⁷այլ ռամիկն ներելի ողորմութե(ան) է։ Հզօ́րք հզօրագոյնս պահանջեսցին.

¹⁴Հասանէ առ ցանկացօղս իւր, առ յառաջագո́յն ճանաչելոյ։
¹⁵Որ կանխեաց առ նա՝ ո́չ վաստակեսցի. զի դեգերեալ գտցէ զնա առ դրունս իւր։
¹⁶Քանզի եւ զմտա́ւ ածել զնմանէ՝ կատարեալ իմաստութի(ւն) է. եւ որ տքնի վասն ն(ո)ր(ա)՝ վաղվաղակի անհո́գ լիցի։
¹⁷Զի ինքնի́ն շրջի խնդրել զարժանաւորս իւր. եւ ՛ի շաւիղս երեւի նոցա քաղցրութ(եամ)բ, եւ յամ(ենայն) հնարագիտութի(ւն)ս պատահէ ն(ո)ց(ա)։
¹⁸Զի սկիզբն ն(ո)ր(ա) ճշմարի́տ ցանկու(թ)ի(ւն) խրատու է.
¹⁹եւ խնամ խրատու՝ սէ́ր. եւ պահպանութի(ւն) օրինաց նորա՝ գութ. մտադիւրու(թ)ի(ւն) օրինաց՝ հաստատու(թ)ի(ւն) անեղծութե(ան)։
²⁰Իսկ անեղծութի(ւն)՝ մերձաւո́ր լինել առնէ ա(ստուածո)յ.

²⁷Այսուհետեւ խրատեցարո́ւք բանիւք իմովք՝ եւ օգտեցարո́ւք։

¹Ե́մ ե́մ եւ ես մարդ մահկանացու հանգոյն ամենեցուն. եւ ծնունդ հողածնի նախաստեղծին։ Եւ յորովայնի մօր նկարեցայ մարմին,
²եւ տասնամսեայ ժամանակաւ՝ մածեալ արեամբ ՛ի սերմանէ առն եւ ՛ի ցանկու(թեն)է քնոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) հասելոյ։
³Եւ ես եղեալ՝ զհասարակաց օդն ձգեցի յիս. եւ ՛ի նոյն ՛ի նմանավեշտ յերկիր անկայ։ Զառաջին բարբառն զնմանն ամենեցուն նո́յնդունակ լացեալ,
⁴՛ի խանձարուրս սնայ եւ ՛ի հոգս։
⁵Ո́չոք ՛ի թագաւորաց այլազգ ինչ սկիզբն կալաւ լինելոյ։
⁶Մի́ մուտ է ամենեցուն յաշխարհ՝ եւ մի́ ել հասարակաց։
⁷Վասն այնորիկ խնդրեցի աղօթիւք, եւ տուաւ ինձ հանճար. կոչեցի՝ եւ ե́կն ինձ հոգի իմաստու(թ)ե(ան)։

¹³Առանց նենգու(թ)ե(ան) ուսայ, եւ առանց նախանձո́ւ բաշխեցից։ զմեծու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ո́չ թաքուցից,
¹⁴զի անպակաս գանձ է նա մարդկան։ Որով որք վարեցան՝ առ ա(ստուա)ծ առաքեցին զբարեկամու(թ)ի(ւն), վ(ա)ս(ն) առ ՛ի խրատուէ պարգեւացն ընծայեալք։
¹⁵Բայց ինձ տացէ́ ա(ստուա)ծ ասել ըստ միտս, եւ խորհել արժանաւոր ըստ բանից ասացելոց։ զի նա́ իսկ եւ իմաստու(թ)ե(ան) առաջնո́րդ է, եւ իմաստնոց ուղղիչ։
¹⁶Զի ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա) եմք, եւ մե́ք՝ եւ բանք մեր, եւ ամ(ենայն) հանճար՝ եւ գործոց խելամտութի(ւն)։
¹⁷Զի նա́ ետ ինձ զանվրէպ գիտութի(ւն) զեղելոցս, գիտել զհաստատութի(ւն) աշխարհի, եւ զազդեցութի(ւն) բնութե(ան)ց։

²⁴Քան զամ(ենայն) շարժունս շարժագո́յն է իմաստու(թ)ի(ւն). դարմանէ եւ ընդմտանէ ընդ ամ(ենայն) վ(ա)ս(ն) յստակութե(ան)։
²⁵Քանզի ճաճա́նչ է ա(ստուածո)յ զօրու(թ)ե(ան)ն, եւ ծագումն ճշմարիտ փառաց ամենակալին. վ(ա)ս(ն) այնորիկ եւ ո́չ մի ինչ պղծեալ խառնի ՛ի նա։
²⁶Քանզի նշո́յլ է մշտնջենաւոր լուսոյն, եւ հայելի անարա́տ ա(ստուածո)յ ազդեցութե(ա)ն. եւ պատկեր առատութե(ան) ն(ո)ր(ա)։
²⁷Մի́ է՝ եւ ամ(ենայն)ի կտրօղ. կա́յ յինքեան՝ եւ զամ(ենայն) նորոգէ. եւ ըստ ազգաց յոգի́ս ս(ուր)բս փոփոխի. բարեկամս ա(ստուածո)յ եւ մարգարէս յարդարէ։
²⁸Ո́չ զոք սիրէ ա(ստուա)ծ՝ բայց զայն որ ընդ իմաստու(թ)ե(ան) բնակիցէ։

¹Ձգտի ՛ի ծագաց մինչ ՛ի ծագս օգտակար առողջութ(եամ)բ, եւ դարմանէ́ զամ(ենայն) քաղցրու(թեամ)բ։
²Զնա́ սիրեցի եւ քննեցի́ ՛ի մանկու(թեն)է իմմէ, եւ խնդրեցի ածե́լ ինձ հարսնու(թ)ե(ան). եւ եղէ ցանկացօղ գեղոյ ն(ո)ր(ա)։
³Զազնուականութի(ւն) փառաւորէ. զի կենաց հաղորդու(թ)ի(ւն) ունի ը(նդ) ա(ստուածո)յ, եւ ամենեցունց տ(է)րն սիրեաց զնա։
⁴Զի խորհրդակի́ց է ա(ստուածո)յ իմաստու(թ)ե(ան)ն, եւ ցանկացօղ գեղոյ ն(ո)ր(ա)։
⁵Եթէ մեծու(թ)ի(ւն) ցանկալի է ՛ի կենաց ստացուածս, իսկ զի՞նչ իցէ մեծագոյն քան զիմաստու(թ)ի(ւն)՝ որ զամ(ենայն) առնէ։
⁶Եթէ հանճար գործիցէ́ ինչ՝ ո՞ քան զնա յեղելոցս իցէ առաւել ճարտարապետ։

¹¹Մանուկ սուր գտա́յց ՛ի դատաստանի, եւ յաչս հզօրաց փառաւորեցայց։
¹²՛Ի լռե́լ իմում անսասցեն ինձ, եւ ՛ի բարբառել՝ ո́ւշ եդեալ հայեսցին յիս. եւ ՛ի խօսել իմում առաւել ափիբերան լինիցին։
¹³Կալայց վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա) անմահութի(ւն), եւ յիշատակ յաւիտենական ա́յնոցիկ զոր յետ իմ թողուցում։
¹⁴Դարմանեցի́ց ժողովուրդս՝ եւ ազգք հնազանդեսցի́ն ինձ։
¹⁵Սարսեսցեն յինէն՝ իբրեւ լուիցեն բռունք սոսկալիք։ ՛ի մէջ բազմու(թ)ե(ան) երեւեցայց առա́տ, եւ ՛ի մէջ պատերազմի առաքինի́։

²⁰Մանաւանդ զի ազնուագո́յն էի, եւ եկի ՛ի մարմին անարատ։
²¹Գիտացի թէ ո́չ այլազգ լինիցիմ ժուժկալ՝ բայց եթէ ա(ստուա)ծ տայցէ։ Նա եւ այն իմաստու(թ)ի(ւն) է, ճանաչել թէ յումմէ՞ է շնորհն։ Անկա́յ առաջի տ(եառ)ն, եւ աղաչեցի զնա յամ(ենայն) սրտէ իմմէ։

¹Ա(ստուա)ծ հարց՝ եւ տ(է)ր ողորմու(թ)ե(ան) քոյ։ դո́ւ ես որ արարեր զամ(ենայն) բանիւ քով.
²եւ իմաստութ(եամ)բ քով կազմեցեր զմարդն։ Զի տիրեսցէ արարածոց ՛ի քէն եղելոց.
³եւ վարեսցէ զաշախրհ սրբու(թեամ)բ եւ արդարու(թեամ)բ, եւ ուղղու(թեամ)բ ոգւո́յ դատեսցի զդատաստան։
⁴Տո́ւր ինձ զքոյոց աթոռոցդ զդարանակալ իմաստու(թ)ի(ւն). եւ մի́ խոտան առներ զիս ՛ի քոց ծառայից։
⁵Զի ես ծառա́յ քո եմ, եւ որդի աղախնոյ քոյ. մարդ տկա́ր եւ սակա́ւ ժամանակեան, եւ կրտսեր իմաստու(թ)ե(ան) դատաստանի եւ օրինաց։

¹⁰Առաքեա́ զդա ՛ի սրբու(թ)ե(ան)ց երկնից, եւ յաթոռոյ փառաց քոց արձակեայ զդա. զի եկեալ դադարեսցէ առ իս, եւ գիտացի́ց զի́նչ հաճոյ իցէ առաջի քո։
¹¹քանզի գիտէ́ դա զամ(ենայն), եւ խելամո́ւտ է. առաջնորդեսցէ ինձ ՛ի գործս իմ զգաստութ(եամ)բ։ Եւ պահեսցէ զիս փառօք իւրովք,
¹²եւ եղիցին ընդունելի́ գործք իմ։ եւ դատեցայց զժողովուրդս քո արդարու(թեամ)բ. եւ եղէց արժանի́ աթոռոյ հօր իմոյ։
¹³Զի ո՞վ է մարդ՝ որ գիտիցէ զխորհուրդս ա(ստուածո)յ, կամ ո՞վ ածիցէ զմտաւ թէ զինչ կամիցի տ(է)ր։
¹⁴Զի խորհուրդ մահկանացուաց՝ զանգիտօղք են, եւ զաղփաղփո́ւնք հնարագիտու(թ)ի(ւն)ք մեր։

¹Նա զնախաստեղծն զհայրն աշխարհի զմիայն հաստատեալ պահեաց,
²եւ փրկեաց զնա ՛ի յանցանաց իւրոց. եւ ետ նմա զօրու(թ)ի(ւն) ունելոյ զամ(ենայն)։
³Մերժեցա́ւ ՛ի նմանէ անիրաւն իւրով բարկու(թեամ)բ, ընդ եղբայրասպան սրտմտութի(ւն)ս կորեաւ։
⁴Վ(ա)ս(ն) որոյ եւ զհեղեղեալ երկիր միւսանգամ փրկեաց իմաստութի(ւ)ն՝ չնչին փայտիւն արդարոյն նաւապետեալ։
⁵Նոյն եւ ՛ի միաբանութի(ւն) չարութե(ան) ազգացն շփոթելոց, ծանեաւ զարդարն՝ եւ պահեաց զնա անարա́տ ա(ստուածո)յ։ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոյն գթութ(եամ)բք պահեաց զհզօրն։
⁶Նա զարդարն ՛ի կորստական ամպարշտաց փախուցեալ փրկեա́ց յիջանել հրոյն զհինգ քաղաքաւն։

¹¹Յագահութե(ան) բռնաւորաց ն(ո)ր(ա) պաշտպանեա́ց նմա, եւ մեծացոյց զնա.
¹²եւ պահեաց ՛ի թշնամեաց։ Եւ ՛ի դարանակալաց ն(ո)ր(ա) զգուշացաւ, եւ ՛ի զօրաւոր պատերազմի արար զնա յաղթօղ։ Զի գիտասցէ թէ քան զամ(ենայն) ինչ զօրաւո́ր է ա(ստուա)ծպաշտութի(ւն)։
¹³Նա՝ զարդարն վաճառեալ ո́չ եթող ՛ի ձեռանէ. այլ ՛ի մեղաց փրկեաց զնա։ ընդ նմա էջ ՛ի գուբ,
¹⁴եւ ՛ի կապանս ո́չ եթող զնա ՛ի ձեռանէ։ Մինչեւ եբեր նմա գաւազան թագաւորու(թ)ե(ան), եւ իշխանու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) բռնաւորաց ն(ո)ր(ա)։ Սո́ւտ եցոյց զբամբասօղս ն(ո)ր(ա), եւ ետ նմա զփառսն յաւիտենական։
¹⁵Նա զժողովուրդն սուրբ, եւ զազգն անարատ փրկեա́ց յազգէ նեղչաց։

¹Յաջողեա́ց զգործս ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռն մարգարէին սրբոյ։
²Շրջեցա́ն ը(նդ) անապատ անշէն, եւ յանկոխս հարին զխորանս։
³Ընդդէմ դարձան պատերազմողաց. եւ վանեցին զթշնամիս։
⁴Ծարաւեցան եւ կարդացին առ քեզ, եւ տուաւ ն(ո)ց(ա) ջո́ւր յապառաժ վիմէ, եւ փափա́ք ծարաւոյ ՛ի խիստ վիմէ։
⁵Զի որովք տանջեցան թշնամիք ն(ո)ց(ա),
⁶նոքի́մբք սոքա կարօտեալք գտին բարերարութի(ւն)։
⁷Որոց փոխանակ մշտնջենաւոր գետոյն արեամբ կարմրացելոյ խռովեցելոց՝
⁸՛ի կշտամբութի(ւն) տղայակոտո́ր հրամանին։ Ետուր ջուր առատու(թ)ե(ան) անյոյսս
⁹ցուցեալ վ(ա)ս(ն) յա́յն ժամու ծարաւոյ. ո(ր)պ(էս) տանջեցեր զհակառակորդսն,

¹⁶Փոխանակ անմիտ խորհրդոց անիրաւութե(ան) իւրեանց, որովք մոլորեալն պաշտէին զանմռունչ սողունս՝ եւ զճըճիս վատթարս, արձակեցեր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) բազմու(թ)ի(ւն) անխօսուն անասնոց ՛ի վրէժխնդրութի(ւն)։
¹⁷Զի գիտասցեն թէ որովք մեղանչէ ոք՝ նոքումբք եւ տանջի։
¹⁸Զի ո́չ չքաւորէր ամենազօր ձեռն քո, որ հաստատեաց զաշխարհս յանկերպարան նիւթոյ՝ արձակել ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) բազմութի(ւն)ս արջոց, կամ առեւծս սաստիկս.
¹⁹կամ նորագործս լի́ բարկու(թեամ)բ գազա́նս անծանօթս. կամ հրաշունչս փորատօղս գոռոզութե(ան). կամ զհոսիչս ծխոյն շարաւոյ. կամ որ սաստիկ կայծակունս յաչաց փայլատակեցուցանիցեն։

²⁵Զի սիրես զամ(ենայն) որ ինչ է. եւ ո́չ գարշիս յումեքէ յորոց արարեր. զի ո́չ եթէ առ ատել հաստատեցեր ինչ։
²⁶Քանզի զի՞արդ կայր ինչ՝ եթէ դու ո́չ կամէիր. եւ կամ որ ՛ի քէն չէր կոչեցեալ՝ զի՞արդ պահէր։
²⁷Խնայեա́ յամենեսեան, զի քո́ են տ(է)ր ոգեսէր։

¹Զի անեղծ հոգիդ քո է յամենեսին։
²Վ(ա)ս(ն) որոյ զյանցաւորս առ սակաւ յանդիմանես, եւ որովք մեղանչենն յո́ւշ արարեալ խրատես. զի զերծեալք ՛ի չարեաց՝ հաւատասցեն ՛ի քեզ տ(է)ր։
³Նա եւ զհին բնակիչս սրբոյ երկրի քոյ ատեցեր,
⁴վ(ա)ս(ն) զգարշելի գործսն գործելոյ։ զկախարդու(թ)ե(ան)ց՝ եւ զանսուրբ նուիրացն։
⁵զորդեկոտորսն զանողորմս. եւ զաղեկերսն մարդկեղէն մարմնոցն զոր սնուցանէին. եւ արեան ՛ի միջոյ խորհրդականց քոց ա(ստուա)ծեղինաց։
⁶Եւ զճօխս եւ զծնօղս անձանց անօգնականաց, կամեցար կորուսանել ՛ի ձեռն հարցն մերոց։

¹²Քանզի ո́վ ասիցէ ցքեզ՝ թէ զինչ գործեցեր։ եւ կամ ո՞վ է որ ընդդէմ դառնայցէ դատաստանի քում. եւ ո՞ կշտամբեսցէ զքեզ յազգացն կորուսելոց՝ զոր դո́ւ արարեր։ կամ ո՞վ գայցէ ընդ քեզ ՛ի հակառակութի(ւն) ՛ի վրէժխնդրութի(ւն) մարդոց անիրաւաց։
¹³Քանզի եւ ո́չ ա(ստուա)ծ ա́յլ գոյ բաց ՛ի քէն որում փոյթ իցէ վ(ա)ս(ն) ամ(ենայն)ցուն։ զի յա́յտ արասցես՝ թէ ո́չ տարապարտուց դատեցեր։
¹⁴Եւ ո́չ թագաւոր կամ բռնաւոր՝ բառնա́լ զակն ՛ի վեր կարիցէ ընդդէմ քո՝ վ(ա)ս(ն) որոց տանջեցեր։
¹⁵Քանզի արդա́ր ես՝ եւ արդարու(թեամ)բ վարես զամ(ենայն)։ զայն որ պարտն իցէ տանջելոյ՝ տանջեցեր, օտար համարեալ ՛ի քումմէ զօրութ(են)է։

²⁰Զի եթէ զթշնամիս ծառայից քոց՝ եւ զմահապարտս ա́յնչափ ներելով պատժեցեր՝ եւ փրկեցեր. տուեալ ժամանակս եւ տեղիս՝ որովք զերծանիցին ՛ի չարեաց։
²¹Ամենայն ճշմարտիւ դատեցար զորդիս քո, որոց ընդ հարսն երդմունս եւ դաշինս արարեր բարեացն աւետեաց։
²²Արդ զմեզ խրատեալ՝ զթշնամիսն բիւրապատի́կ տանջես։ զի զքո բերերարու(թ)ե(ան)դ զչափ առեալ հոգասցուք, եւ դատեալք՝ ակն կալցուք ողորմութե(ան)։
²³Ուստի եւ զայնոսիկ որ յանմտու(թ)ե(ան) կեանս կէին տարապարտուց՝ իւրեանց գարշու(թեամ)բքն տանջեցեր։

¹Զի ընդունա́յն էին ամ(ենայն) մարդիկ բնութ(եամ)բ յորս էր ա(ստուա)ծանգիտութի(ւն)։ եւ երեւելի բարու(թ)ե(ան)ցն ո́չ կարացին գիտել զայն որ էրն, եւ ո́չ ՛ի գործս հայեցեալ ծանեան զճարտարապետն։
²Այլ կամ զհուր, կամ զհողմ, կամ զօդ երագ, կամ զաստեղաց շրջանս, կամ զջրոց բռնու(թ)ի(ւն)ս, կամ զլուսաւորս երկնաւորս՝ զարբանեակս աշխարհի աստուածս համարեցան։
³Ընդ որոց թէ ընդ դեղն զուարճացեալք՝ զն(ո)ս(ա) աստուածս կարծիցեն, գիտասցեն թէ որ՞չափ եւս ն(ո)ց(ա) տ(է)րն առաւե́լ լա́ւ է. զի որ գեղեցկութե(ան) արարչապետն է՝ նա́ հաստատեաց զն(ո)ս(ա)։

¹⁰Թշուառակա́նք են՝ եւ ՛ի մեռեալս յոյս ն(ո)ց(ա). որք համարեցան աստուածս զձեռագործս մարդկան. զոսկի եւ զարծաթ զճարտարոթե(ան) արուեստ, եւ զնմանու(թ)ի(ւն) անասնոց. կամ զքա́ր անպիտան, զձեռագործս նախնեաց
¹¹Ապա թէ ոք ատաղձագործ հեւսն՝ զփայտ ինչ գեղեցիկ սղոցեալ քերեաց ճարտարու(թեամ)բ զամ(ենայն) կեղեւ ն(ո)ր(ա), եւ հնարեալ վայելուչ անօթ պիտանի կազմեաց ՛ի սպասաւորութի(ւն) կենաց։
¹²Եւ զտաշիղ գործոյն ՛ի պատրաստու(թ)ի(ւն) կերակրոյ ծախեալ յագեցաւ. եւ որ ինչ ՛ի նոցանէ անպիտա́ն եւ խոտան էր։

¹⁸աղաչէ՝ եւ ո́չ ամաչէ։ Եւ վասն առողջութե(ան)՝ զապիկարն կարդայ. եւ վ(ա)ս(ն) կենաց՝ զմեռեա́լն աղաչէ. եւ վ(ա)ս(ն) ՛ի թիկունս հասանելոյ՝ տարակուսելո́յն մաղթէ։
¹⁹Եւ վ(ա)ս(ն) ճ(ա)ն(ա)պարհորդու(թ)ե(ան)՝ զայն որ եւ ոտն յոտանէ չկարէ́ փոխել. եւ ընչաւէտու(թ)ե(ան)՝ եւ գործո́ց եւ ձեռաց կորովու(թ)ե(ան), յանարգասաւորէն ձեռօք՝ զարդասաւորու(թ)ի(ւն) խնդրէ։

¹Դարձեալ եթէ ՛ի նա́ւ ելեալ ոք՝ ընդ ամեհի ալիս կամիցի ճանապարհորդել, առ փայտն որ քան զնաւափայտն տկարագոյն է՝ աղաղակէ́։
²Զի զայն թէպէտ եւ ցանկութի(ւն) շահից հնարեցաւ՝ եւ ճարտարապետ իմաստութ(եամ)բ կազմեաց,
³սակայն քո́ հայր՝ վարէ տեսչութի(ւն)դ. զի ետուր եւ ՛ի ծովու ճանապարհ, եւ ՛ի մէջ ալեաց շաւի́ղ զգուշաւոր։
⁴Յա́յտ արարեալ՝ թէ յամ(ենայն)ի կարօղ ես փրկել՝ թէպէտ եւ առանց ճարտարութե(ան)՝ ոք ելանիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ)։
⁵Բայց կամիս զի մի́ դատարկասցի գործ իմաստութե(ա)ն. վ(ա)ս(ն) այնորիկ չնչին փայտի հաւատան մարդիկ զանձինս իւրեանց. եւ շրջեալ ընդ ալիսն դո́յզն լաստիւն ապրեցան։

¹¹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ եւ ՛ի կո́ւռս հեթանոսաց այցելու(թ)ի(ւն) եղիցի։ զի ՛ի մէջ ա(ստուածո)յ արարածոց՝ ՛ի գարշութի(ւն) եղեն, եւ ՛ի գայթագղութի(ւն)ս որդւոց մարդկան, եւ յորոգայթս ոտից անզգամաց։
¹²Զի սկի́զբն պոռնկու(թ)ե(ան) հնարագիտութի(ւն) կռո́ց է. եւ գիւտք ն(ո)ց(ա)՝ ապականութի(ւն) կենաց։
¹³Զի ո́չ էր իսկզբանէ, եւ ո́չ կացցէ յաւիտեան։
¹⁴Նորակրօնութ(եամ)բ մարդկան եմուտ յաշխարհս. եւ վ(ա)ս(ն) այնորիկ ՛ի կարճո́յ հնարեցաւ վախճան ն(ո)ց(ա)։
¹⁵Զի տարաժամ սգով թախծեալ հայր, վաղամեռիկ լինելոյ որդւոյ իւրոյ արար պատկեր։ Արդ զա́յն ժամու զմեռեալ մարդն՝ ա́յժմ իբրեւ զաստուած պատուեաց. եւ աւանդեաց իւրոց հնազանդելոցն խորհուրդս եւ նուէրս։

²⁰Իսկ բազմու(թ)ի(ւ)ն պատրեալ վ(ա)ս(ն) պատշաճողութե(ան) գործոյն, զայն որ յառաջ քան զսակաւիկ մի պատուեալ էր մարդն, այժմ պաշտօն համարեցաւ։
²¹եւ այն եղեւ կենաց ՛ի դարանակալութի(ւն) եւ ՛ի գայթագղութի(ւն)։ Զի որում յա́յն ժամ առ վշտի բռնու(թ)ե(ան) ծառայէին մարդիկ, արդ՝ զանհաղորդական անունն՝ քարա́նց եւ փայտից եդին։
²²Եւ այն ո́չ եղեւ բաւկան ն(ո)ց(ա) առ ՛ի մոլորելոյ յա(ստուածո)յ գիտութ(են)էն. այլ մինչ ՛ի մեծի պատերազմի անգիտու(թ)ե(ան)ն կէին՝ զայնպիսի չարիս խաղաղու(թ)ի(ւն) անուանէին։
²³Կամ զորդեկոտոր նուէրս. կամ զգաղտնի խորհուրդսն. կամ զմոլեգին յայլոց կրօնից անառակու(թ)ի(ւն)ս բերեալ։

²⁸Կամ թէ ուրա́խ եղեալ՝ մոլին. կամ թէ մարգարէանան՝ ստու(թ)ի(ւն). կամ թէ կեան անիրաւու(թեամ)բ. կամ թէ ՛ի սուտ երդումն վաղվաղեն։
²⁹Զի յանշունչ կուռսն յուսացեալք՝ երդնուն սուտ, եւ պատժի ո́չ ունին ակն։
³⁰Արդ երկոքեան յիրաւի́ եկեսցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա. զի չարաչար խորհեցան զա(ստուածո)յ, ունկնդիր լեալ կռոցն, եւ սուտ երդուան ՛ի կուռսն՝ արհամարհեալ զսրբութի(ւ)ն։
³¹Զի ո́չ թէ երդնլեացն զօրու(թ)ի(ւն), այլ մեղուցելոցն դատաստան հանէ ընդ գլուխ զանիրաւացն յանցանս։

¹Այլ դու ա(ստուա)ծ մեր՝ քա́ղցր եւ ճշմարիտ, երկայնամիտ եւ ողորմութ(եամ)բ դարմանես զամ(ենայն)։
²Զի թէ մեղանչեմք՝ քո́ եմք. քանզի գիտեմք զզօրութի(ւն) քո։ բայց ո́չ մեղիցուք՝ քանզի գիտեմք եթէ ՛ի քում հրամանի եմք։
³Զի եւ ճանաչելն իսկ զքեզ՝ բովանդա́կ արդարու(թ)ի(ւն) է, եւ գիտելն զզօրու(թ)ի(ւն) քո՝ արմա́տ անմահու(թ)ե(ան)։
⁴Զի ո́չ մոլորեցոյց զմեզ մարդկան չարարուե́ստ հնարագիտութի(ւն), եւ ո́չ ստուերագրացն անպտուղ աշխատու(թ)ի(ւն). պատկեր մենքենագործ՝ պէ́սպէս գունիւք։
⁵Որոց տեսիլն՝ անմտաց ՛ի ցանկու(թ)ի(ւն) գայ. փափաքէ պատկերի մեռելոյ անշունչ տեսլեան։

⁹Այլ կա́յ ՛ի նմա հոդ՝ ո́չ զի աշխատելոցն է, եւ ո́չ զի սակաւախճան կեանս ունի. այլ զի ընդ ոսկերիչս եւ ընդ արծաթաձոյլս հակառակի, եւ պղնձագործա́ց նմանէ. եւ փա́ռս համարի, զի զգարշելիսն ստեղծանէ։
¹⁰Մոխի́ր է սիրտ ն(ո)ր(ա), եւ հող արհամարհեալ յոյս ն(ո)ր(ա). եւ քան զկաւն անարգագոյն կեանք նորա։
¹¹Զի ո́չ ծանեաւ զստեղծիչն իւր, եւ ո́չ զայն որ շնչեաց ՛ի նա զշունչն ազդեցութե(ան). եւ որ փչեացն ՛ի նա հոգի կենդանական։
¹²Այլ խա́ղ համարեցան զկենդանու(թ)ի(ւն) մեր. եւ զկեանս՝ տօնավաճառ շահից։ զի պա́րտ է ասեն՝ ուստի եւ իցէ, թէպէտ եւ ՛ի չարեաց իցէ, շահե́լ ինչ։

¹⁷քանզի մահկանացու է, եւ զմեռեալ գործ գործէ անօրէն ձեռօք. զի ինքն լա́ւ է քան զպաշտամունս իւր. յորոց ինքն կենդանի է՝ եւ նոքա ո́չ երբէք։
¹⁸Նա եւ զգարշելի անասունսն պաշտեն, եւ ա́յն է անհնարին անմտութի(ւն)։
¹⁹Զի թէ ընդ այլսն կշռեսցին՝ վատթարագո́յն գտանին։ ո́չ ո(ր)պ(էս) ցանկանան, այնպիսի գեղեցկու(թ)ի(ւն)ք ՛ի կերպարանս անասնոցն իցեն։

¹Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ըստ նոցին նմանութե(ան) արժանապէ́ս տանջեցան. եւ վ(ա)ս(ն) բազմութե(ան) ճճեա́ցն գանալից եղեն։
²Փոխանակ ա́յնր տանջանաց դիւրեցեր ժողովրդեան քում. ՛ի ցանկութի(ւն) տենչանաց՝ նորաճաշակ կերակուր պատրաստեցե́ր զլորամարգին։
³Զի նոքա ցանկացեալք կերակրոյ ցուցելովքն որ առաքեցաւ ն(ո)ց(ա), եւ ՛ի կարեւոր կերակրոյ ցանկու(թեն)էն արգելցին։ եւ սոքա առ սակաւ մի կարօտացեալք ՛ի նո́ր ճաշակսն վայելեսցեն։
⁴Զի պա́րտ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) անհրաժեշտ կարօտութե(ա)ն գալ. քանզի բռնանային։ եւ սոցա ցուցանե́լ միայն, թէ ո́րպէս ս(ո)ց(ա) թշնամիքն տանջիցին։

¹⁰Բայց որդւոց քոց՝ եւ ո́չ թունաւո́ր վիշապացն յաղթեցին ժանիք. եւ ողորմութի(ւն) քո անջրպետեաց՝ եւ փրկեաց զն(ո)ս(ա)։
¹¹Զի ՛ի յիշատակ բանից քոց անդրէն պատուաստէին եւ վաղվաղակի փրկէին։ զի մի ՛ի խոր մոռացումն անկանիցին, եւ անպատսպարանք լինիցին ՛ի քումմէ բարեարու(թեն)էդ։
¹²Քանզի ո́չ դեղք՝ եւ ո́չ սպեղանիք բժշկեցին զն(ո)ս(ա). այլ քո տ(է)ր բանդ որ զամ(ենայն) բժշկէ։
¹³Քանզի կենաց եւ մահու դո́ւ ունիս իշխանու(թ)ի(ւն), իջուցանես ՛ի դժոխս՝ եւ հանես։
¹⁴Այլ մարդ սպանանէ́ չարու(թեամ)բ իւրով. եւ ելեալ ոգին՝ անդրէն ո́չ դառնայ. եւ ո́չ պարանի շունչն գրաւեալ։
¹⁵քանզի ՛ի քումմէ ձեռանէ փախչել անհնարին է։

²⁰Ընդ որոյ՝ կերակուր հրեշտակաց ջամբեցեր ժողովրդեան քում, եւ զպատրաստական հացն յերկնից ետուր ն(ո)ց(ա) առանց ջանալոյ։ Առ ամ(ենայն) ցանկու(թ)ի(ւն) բաւական, եւ առ ամ(ենայն) հանդերձանս ճաշակաց։
²¹Զի քո գոյաւորութի(ւն)դ առ քո որդիսն եցոյց զքաղցրութի(ւն) ըստ մատուցանելոյ ցանկութե(ա)ն արբանեկեալ. առ որ զինչ ոք եւ կամէր՝ խառնէր։
²²Ձիւն եւ սառն կային ընդդէ́մ հրոյ՝ եւ ո́չ հալէին. զի ծանիցուք թէ զպտուղ թշնամեացն ապականէր։ հուրն բորբոքեալ ընդ կարկտի, եւ փայլատակեալ ՛ի մէջ ջրոյ։
²³Եւ այն դարձեալ՝ զի արդարք կերակրեսցին, եւ զիւր զօրութի(ւ)ն մոռանայցէ։

²⁹Զի յոյս անշնոհակալին իբրեւ զսառն ձմերայնոյ հալեսցի, եւ ծորեսցէ իբրեւ զջո́ւր անպիտան։

¹Զի մեծամե́ծ են դատաստանք քո եւ դժուարապատումք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ անձինք անխրատք մոլորեցան։
²Կարծեցին բռնադատել զազգն սուրբ՝ անօրէնք։ կապեալք խաւարի, եւ կաշկանդեալք երկայն գիշերոյ։ արգելեալք ընդ յարկօք փախստականք ՛ի յաւիտենական տեսչու(թեն)էն անկեալ դնէին։
³Զի ղօղեալ համարէին ընդ գաղտնեօք մեղաց. ընդ անճաճանչ յիմարութե(ան) առագաստաւ ցրուեցան, անհնարինս յիմարեալք եւ խուճապեալք եւ խռովեալք։
⁴Քանզի եւ ո́չ՝ որ ունէր զն(ո)ս(ա) մութն, աներկեւղս պահեաց. զի բոմբիւնք շուրջ զնոքօք պահեալ սրարբեցուցանէին, եւ ցնորք անժպիտք խոժոռադիմա́ցն երեւէին։

⁹Զի թէպէտ եւ ո́չինչ նորա նշան զարհուրեցուցանէր, ճճեաց անցիւ, եւ սողնոց շչմամբ խուճապեալք եւ դողացեալք սատակէին։ եւ յանուրեք յանփախուստ օդն հայելոյ ուրանային։
¹⁰Զի երկչոտին՝ առանձի́ն իմն չարու(թ)ի(ւն)՝ ինքեա́մբ վկայէ դատապարտեալ. մի́շտ կանխէ զանհնարինս նեղեալ ՛ի խղճէ մտաց։
¹¹Քանզի ո́չ ինչ է երկեւղ՝ եթէ ո́չ մատնութի(ւն) մտացն օգնականութե(ան)։
¹²Մինչդեռ ՛ի նե́րքս է, սակա́ւ ինչ է ակնկալութի(ւն), եւ բազում համարի զանգիտու(թ)ե(ան)ցն. որ ածէ́ ՛ի վ(ե)ր(այ) զպատճառս տանջանացն։
¹³Եւ նոքա զսաստիկ զանհնարին զգիշերն, եւ յանմատուցից մթից դժոխոցն հասելոց ՛ի վ(ե)ր(այ)՝ զնո́յն քուն ննջեցին։

¹⁸եւ եթէ բոմբիւնք սպառնալեաց վիմաց հոլովելոց. եւ եթէ ընթա́ցք աներեւոյթք անասնոց կայտռելոց. եւ եթէ բարբառ ահագին գազանաց գոչելոց, կամ անդրէն յանձն բեկելոյ՝ ՛ի քարանձաւա́ց լերանց ձայնի́ց արձագանգաց, լքո́յց զն(ո)ս(ա) զարհուրեցուցեալ։
¹⁹Զի ամ(ենայն) աշխարհ պայծառացեալ լուսով լուսաւորէր, եւ անխափան գործով կայր պնդակազմ։
²⁰Բայց միայն ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա́ տարածանէր ծանր գիշեր, օրինակ խաւարին որ յաջորդելոց է զնոսա. ինքեանք ինքեանց իսկ ծանրագոյնք էին քան զխաւար։

¹Բայց սրբոց քոց լո́յս մե́ծ էր զորոց զբարբառն լսէին, եւ զկերպարանսն ո́չ տեսանէին։ զի եւ նոքա որ զայսպիսի չարչարանս կրեցին՝ երանէին։
²Եւ զի ո́չ վնասէին յառաջագոյն զրկեալքն՝ գոհանային. եւ վ(ա)ս(ն) անցանելոյ աղաչէին։
³Ընդ որոյ սիւն բոցոյ առաջնորդէր անծանօթ ճանապարհին։ զարեգակն անվնաս ետուր առա́տ ասպնջականութե(ա)ն։
⁴Քանզի արժանի́ իսկ էին նոքա վրիպելոյ ՛ի լուսոյ, եւ արգելլոյ ՛ի խաւարի. որք արգելականս պահէին զորդիս քո։ որովք հանդերձեալ էր անեղծ օրինացն լո́յս կենաց աշխարհի պարգեւել։

⁹Զի գա́ղտ զոհէին որդիք ազնուացն, եւ զսրբու(թ)ե(ան)ն օրէնս միաբանու(թեամ)բ ուխտէին։ ըստ նմին օրինակի բարու(թ)ե(ան)ց՝ եւ վշտաց սրբոցն հաղորդակից լինել։ անդ հայր՝ քաղցրացուցանէին զօրհնութի(ւն)։
¹⁰Նա ա́ւանիկ հակառակ ձայնատո́ւ էր անմիաբան բարբառ թշնամեացն. եւ ձա́յն ողորմ ելանէր մանկանցն սգացելոց։
¹¹Զնո́յն օրինակ ծառայք հանդերձ տերամբք տանջեալ, եւ ռամիկն տագաւորաւն զնո́յն չարչարեալ։
¹²Առհասարակ ամ(ենայն)քին միո́վ անուամբ մահու ունէին մեռեալս անհամարս. զի եւ թաղելո́յ անգամ չէին բաւական կենդանիք։ քանզի ՛ի միում վայրկենի պատուական ազգն ն(ո)ց(ա) սատակէր։

¹⁸Եւ ա́յլոք ա́յլ ուր անկեալ կիսամահ, վ(ա)ս(ն) որոյ պատճառանաց մեռանէր՝ յա́յտ առնէր։
¹⁹Զի երազոցն խռովեցուցեալ զն(ո)ս(ա), զնո́յն յառաջագոյն գուշակէին. զի մի́ յանգէտս վ(ա)ս(ն) որոյ չարաչարն տանջէին՝ կորնչիցին։
²⁰Մատեա́ւ եւ յարդարսն երբեմն փորձ մահու, եւ սատակումն բազմու(թ)ե(ան)ն եղեւ յանապատին. այլ ո́չ ընդ երկար կալաւ բարկութի(ւն) քո։
²¹Զի փութացեալ այրն անարատ՝ մատեաւ յառաջ ՛ի կռիւ՝ իւրով պաշտաման զինուն, աղօթիւք եւ խնկօք ուղերձեալ զքաւու(թ)ի(ւ)ն. եկա́ց ընդդէմ բարկու(թ)ե(ան)ն, եւ արար վախճա́ն հարուածոցն.

¹Բայց ամպարշտացն մինչեւ ՛ի սպա́ռ եհաս ՛ի վ(ե)ր(այ) անողորմ սրտմտու(թ)ի(ւ)ն. քանզի գիտէր զն(ո)ց(ա) եւ զհանդերձեալսն։
²զի եւ նոքա դարձցին ՛ի գնալ, եւ տագնապաւ յուղարկեալ զն(ո)ս(ա)՝ հալածեսցեն զղջացեալք։
³Զի մինչդեռ տակաւին ՛ի ձեռս իւրեանց ունէին զսուգս իւրեանց, եւ ճչէին առ գերեզմանօք մեռելոցն. մե́ւս եւս անմտու(թ)ե(ան) խորհուրդ յինքեանս կորզէին. եւ զորս աղաչէինն եւ հանէին, նոցին ո(ր)պ(էս) փախստէից հետամո́ւտ լինէին։
⁴Զի ձգէր զն(ո)ս(ա) արժանն յա́յնր վախճանի տագնապ. եւ զանցելոց անցիցն ընդ ն(ո)ս(ա) անյիշատակութի(ւն) ՛ի միտս արկանէին, զի զմնացելոց տանջանաց լցցե́ն զպատիժս։

¹⁰Քանզի յիշէին տակաւին զիրսն որ ՛ի պանդխտու(թ)ե(ան) իւրեանց, թէ զի՞արդ փոխանակ ծննդեան անասնոց՝ բղխեա́ց երկիր նոցա մուն։ Եւ փոխանակ ջրականացն բղխեաց գետն բազմութի(ւն) գորտոց։
¹¹Ապա յետոյ տեսին եւ նո́ր ծնունդ թռչնոյ յորժամ ցանկութ(եամ)բ տենչացեալք խնդրեցին խորտիկս կերակրոյ։
¹²Զի ՛ի մխիթարութի(ւն) ել ն(ո)ց(ա) լորամարգ ՛ի ծովէ, եւ պատիժք ՛ի վ(ե)ր(այ) մեղաւորաց հասին։ ո́չ առանց յառաջագոյն եղելոց նշանացն բռնու(թեամ)բ հրացան բարկութե(ան)ցն։
¹³Զի ոմանք զանծանօթս եկեալս չընդունէին. եւ նոքա զերախտաւոր հեւրս ծառայեցուցանէին։

¹⁹Հուր՝ ջրո́յ յաղթէր իւրով զօրութ(եամ)բ, եւ ջուր՝ զի́ւր շիջուցիչ բնութի(ւ)ն մոռանայր։
²⁰Եւ բոցք՝ դարձեալ զդիւրածախ անասնոցն զմարմինսն ո́չ թառամեցուցանէին ՛ի շրջելն իւրեանց. եւ ո́չ հալէին զսառնակերպ զդիւրահալ զազգ անուշակ կերակրոյն։ Զի յամ(ենայն)ի բարձրացուցեր զժողովուրդ քո եւ փառաւորեցե́ր, եւ ո́չ անտես արարեր յամ(ենայն) ժամանակի, եւ յամ(ենայն) տեղիս քոյով պաշտպանութ(եամ)բ տ(է)ր։