¹ԵՒ ՅԵՏ ՀԱՐՈՒԱԾՈՑՆ աղեքսանդրի կայսեր մակեդոնացւոց որդւոյ փիլիպպեայ. որ խաղա́ց գնաց նա յերկրէն քետիմացւոց, ՛ի ժամանակի զի հարկանէր զդարեհ արքայ զպարսից եւ զպարթեւաց. եւ որ թագաւորեաց իսկ յետ ն(ո)ր(ա), ՛ի վերայ յունաց աշխարհին եւ հռոմոց։
²Եւ զօրաժողո́վ լինէր մեծա́ւ պատերազմաւ, զամուրս հարկանէր, զբազումս թագաւորս ՛ի սո́ւր սուսերի իւրոյ սատակէր.
³առնո́յր զօր բազում ազգաց ազգաց հեթանոսաց. եւ սարսէր երկիրս ա(մենայ)ն առաջի ն(ո)ր(ա)։
⁴Զօրաժողո́վ լինէր զօրօք բազմօք, եւ հասանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, յա(մենայ)ն պետու(թ)ե(ան)ցն զօրութե(ան)ց,
⁵եւ զաշխարհս ա(մենայ)ն ՛ի հարկի́ կացուցանէր։

⁶Եւ յետ այսր անկանէր ՛ի մահիճս իւր եւ զա́խտս մահու ջերանէր։ եւ իբրեւ ետես թէ մեռանիմ,
⁷կոչեա́ց նա զծառայսն դայեկորդիսն իւր, զչորեսին փառաւորեալս ՛ի նմանէ, որ ընդ նմա́ իսկ սնեալ էին ՛ի մանկութ(են)է. եւ բաժանեաց եւ ետ ն(ո)ց(ա) զարքայութի(ւն)ն իւր, մինչդեռ ինքն կենդանի́ էր։
⁸եւ թագաւորեա́ց աղէքսանդրոս ամս երկոտասան՝ եւ մեռաւ։
⁹Յետ ն(ո)ր(ա) զատեալ հաստատեցան կացին յիւրաքանչիւր տէրութե(ան) դայեկորդիքն իւր,
¹⁰թա́գ կապեցին իւրաքանչիւր յետ մահուան ն(ո)ր(ա). եւ որդիք ն(ո)ց(ա) յետ ն(ո)ց(ա)՝ ամս բազումս. բազմացուցին զանօրէնու(թ)ի(ւն)ս, եւ լցի́ն զերկիր չարեօք իւրեանց։

¹¹՛Ի նոցանէ բղխէր արմատ չարի, շառաւի́ղ դառնութե(ան) անօրէնն անտիոք, որդի անտիոքայ արքայի, որ էր մնացեալ ՛ի պատա́նդս ՛ի հռոմ քաղաքի։ եւ թագաւորեաց նա յամին հարիւրորդի երեսներորդի եւթներորդի թագաւորութե(ա)ն յունաց։
¹²Յաւուրս ժամանակացն այնոցիկ, ելի́ն զատա́ն յորդւոցն ի(սրաէ)լի ա́րք անօրէնք, ՛ի բանս պատիրս՝ ՛ի բա́նս հրապուրանաց արկի́ն զբազումս՝ եւ ասեն. եկայք՝ երթիցո́ւք ո́ւխտ դիցուք եւ դաշինս կռեսցուք՝ ընդ ա(մենայ)ն ազգս հեթանոսաց՝ որ շուրջ զմեւքդ բնակեալ են. զի յաւուրցն ժամանակաց հետէ՝ յորմէ անջատաք մեկնեցաք մեք ՛ի նոցանէ, չարիք բազումք կարեւորք եկի́ն հասին ՛ի վերայ մեր։
¹³հաճօ́յ թուեցաւ բանն ՛ի միտս բազմաց,

¹⁴յօժարեցին ոմանք ՛ի ժողովրդենէ անտի երթալ յանդիմա́ն լինել թագաւորին։ Եւ ե́տ ն(ո)ց(ա) իշխանու(թ)ի(ւն) թագաւորն՝ գործել զա(մենայ)ն իրաւունս ը(ս)տ օրինա́ցն հեթանոսաց։
¹⁵Եւ շինեցին հրապարակս մեհենիցն յ(թ)ե(ան)մ ըստ օրինացն հեթանոսաց.
¹⁶եւ հաստատեցին իւրեանց օրէնս անթլփատու(թ)ե(ան), եւ ապստա́մբ եղեն յուխտէ կտակարանացն սրբութե(ան). զուգեցա́ն ընդ հեթանոսս, յօժարեցին կանխեցին առնել զչարիս։
¹⁷Եւ իբրեւ աջողեցաւ թագաւորութի(ւն)ն առաջի անտիոքայ, ե́դ ՛ի մտի իւրում նա՝ թագաւորել եւ ՛ի վերայ երկրին եգիպտացւոց՝ միաբանել զերկոսին թագաւորութի(ւն)սն։

¹⁸Դիմեա́ց խաղա́ց գնա́ց նա ՛ի վերայ երկրին եգիպտացւոց զօրօք բազմօք՝ կառօք եւ փղօք, եւ նաւուք բազմօք,
¹⁹տա́լ պատերազմ ընդ պտղոմեայ թագաւորին եգիպտացւոց։ ՛ի պարտութ(իւն)ի́ մատնեցաւ պտղոմէոս յերեսաց նորա, եւ փախստակա́ն լինէր առաջի ն(ո)ր(ա)։ Յա́յնմ մարտի բազում վիրաւորք անկանէին։
²⁰ասպատա́կ սփռեր ընդ աշխարհն ա(մենայ)ն անտիոքոս. վա́ղ հասանէին, արագարա́գ զաւարն ժողովէին, եւ առնուին զամուրս ա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց։
²¹Եւ յետ հարուածոց եգիպտացւոցն դարձաւ անտիոքոս։ Յամին հարիւրորդի քառասներորդի երրորդի
²²եկն եհաս ՛ի վերայ քաղաքին ե(րուսաղ)էմացւոց մեծա́ւ պատերազմաւ։

²³եւ եկն եմուտ ՛ի սրբու(թ)ի(ւն) անդր մեծաւ հպարտութ(եամ)բ. եւ ա́ռ նա զսեղանն ոսկի, եւ զաշտանակն լուսոյ, եւ զա(մենայ)ն կա́հ գանձին. զսեղանն պատարագաց, զսկիհսն, եւ զտաշտսն, եւ զխնկաղացսն, եւ զվարագոյրսն ա(մենայ)ն. զպսակսն, եւ զզարդն ոսկի։
²⁴Եւ զառաջինն դիմեաց յանդիման տաճարին. կեղեւեաց ձուլեաց զա(մենայ)ն. եւ ա́ռ նա զարծաթն եւ զոսկին, զզէնն եւ զզարդն, եւ զա(մենայ)ն զկահն պատերազմին. եւ ա́ռ նա զգանձս ծածկեալս զոր եգիտ, եւ զա(մենայ)ն անօթ ցանկալի. եւ գնաց նա յերկիր իւր։
²⁵Եհեղ արիւն բազում, եւ գործեաց մահուանս անհամարս. խօսեցաւ զամբարտաւանութի(ւն) մեծա́ւ հպարտութ(եամ)բ։

²⁶Եւ եղեւ սո́ւգ մեծ ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի. ընդ ա(մենայ)ն տեղիս իւրեանց
²⁷հեծեցին իշխանք եւ ծերք. կուսանք եւ երիտասարդք տկարացան. եղծա́ւ գեղ կանանց.
²⁸եւ ա(մենայ)ն փեսայից լի́ եղեն բերանք ողբոց լալու(թ)ե(ան). եւ ա(մենայ)ն հարսանց եղեն արգելանք սգոյ սրսկապանք իւրեանց.
²⁹եւ շարժեցաւ երկիր ՛ի վերայ բնակչաց իւրոց. եւ ա(մենայ)ն տունն յակոբայ զգեցաւ զամօթ զանարգանաց։
³⁰Զհետ երկուց ամաց ժամանակացն այնոցիկ, արձակեա́ց արքայ անտիոքոս իշխա́ն հարկահա́ն ՛ի քաղաքսն հրէաստանի, եւ եկն յե(րուսաղէ)մ զօրօք բազմօք,
³¹խօսե́լ սկսաւ բանիւք խաղաղութե(ան) նենգու(թեամ)բ. եւ նոքա հաւատացին նմա։

³²Եւ անկա́ւ նա ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքին յանկարծակի, եւ հար զնոսա հարուածս մեծամեծս. եւ սատակեա́ց ժողովս բազումս յի(սրաէ)լէ։
³³եւ ա́ռ նա զաւար քաղաքին, եւ հրձի́գ արար զա(մենայ)ն փայտակերտ զապարանից ն(ո)ր(ա). քակեաց եւ աւերեաց շուրջ զպարիսպս քաղաքին, եւ զա(մենայ)ն զորմս շինուածոց զապարանի́ց ն(ո)ր(ա)։
³⁴՛ի գերութի(ւն) վարեցին զկանայս եւ զմանկունս, եւ զա(մենայ)ն անասունս ն(ո)ց(ա) ՛ի ժառանգութի(ւն) իւրեանց։
³⁵Եւ շինեցին զամրակողմնն զգլո́ւխ քաղաքին ՛ի պարիսպս ամուր, յաշտարակս հզօրաց. եւ եղեւ ն(ո)ց(ա) այն իբրեւ բե́րդ ՛ի բերդի ամրացեալ քաղաքին։

³⁶եւ անդր մուծին ազգ մեղաւոր զարս անօրէնս, ամրացուցին լցին զինու. հանդերձեցին լցին համբարօք, եւ զա(մենայ)ն զօրն ե(րուսաղէ)մի
³⁷՛ի նե́րքս կուտեցին. եւ եղեն յորոգայթ մեծ,
³⁸եւ ՛ի խափան սրբու(թ)ե(ա)ն եւ ՛ի սատանայ չա́ր տանն ի(սրաէ)լի հանապազորդ։
³⁹եւ հեղին զարիւն զարդար շուրջ զսրբութ(եամ)բն, եւ պղծեցին զսրբութի(ւն)սն։
⁴⁰Փախստեա́յ գնացին այնուհետեւ բնակիչքն ե(րուսաղէ)մի վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա). եւ եղեւ նա բնակութի(ւն) օտարաց, եւ ինքն օտարացաւ ՛ի զաւակէ յիւրոց ծննդոց. զի որդիք ն(ո)ր(ա) թողին զնա.

⁴¹եւ սրբութի(ւն) ն(ո)ր(ա) աւերեցաւ եւ եղեւ յանապատ։ դարձա́ն տօնք տարեկանաց ն(ո)ր(ա) ՛ի սուգ, եւ շաբաթք ն(ո)ր(ա) յամօթ նախատանաց. պատի́ւ ն(ո)ր(ա) անարգեցաւ,
⁴²եւ փառք ն(ո)ր(ա) լցա́ն անարգանօք. եւ բարձրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) ՛ի սո́ւգ կործանեցաւ։
⁴³Ընդ ա(մենայ)ն աշխարհս հրովարտակք արձակեցան, զի թողցեն ա(մենայ)ն բնակիչք երկրի զօրէնս իւրաքանչիւր, եւ ՛ի մի օրէնս ն(ո)ր(ա) կացցեն։
⁴⁴Յա́նձն առին ազգք ա(մենայ)ն, ըստ հրամանին արքունի։
⁴⁵եւ բազումք եւս յի(սրա)էլացւոց անտի դարձա́ն ՛ի պաշտօնն անօրէնութե(ան), եւ զոհեցին կռոց ն(ո)ց(ա), եւ պղծեցին զշաբաթս իւրեանց։

⁴⁶Հրեշտակս արձակեաց թագաւորն հրովարտակօք հանդերձ յե(րուսաղէ)մ, ՛ի քաղաքսն հրէաստանի՝ դարձուցանել զն(ո)ս(ա) յօրէնս օտարոտիս.
⁴⁷եւ խափա́ն առնել ողջակիզացն պատարագաց, եւ զոհիցն սրբութե(ան).
⁴⁸պղծե́լ զշաբաթս՝ եւ զտօնս տարեկանաց.
⁴⁹եւ ապականել զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ նուիրեալ
⁵⁰սեղանս կանգնել. երեւեցուցանել անդս մեհենից, յաղել զխոզս, եւ խառնա́կ զանասունս։
⁵¹եւ թողուլ զորդիս ն(ո)ց(ա) անթլփատս. պղծե́լ զանձինս ն(ո)ց(ա) յա(մենայ)ն պղծութի(ւն) անօրէնութե(ան). զի մոռասցին ամենեւին զօրէնս, եւ փոխեսցեն զիրաւունս։
⁵²եւ որ ո́չ կացցէ ՛ի հրամանի թագաւորին, մահո́ւ մեռցի։

⁵³Ըստ ա(մենայ)ն բանի զոր գրեաց թագաւորն՝ արար ոստիկանս ըստ ա(մենայ)ն տեղիս։
⁵⁴եւ պատուէ́ր ետ քաղաքացն հրէաստանի մատուցանե́լ զոհս քաղաքի քաղաքի։
⁵⁵Եւ ժողովեցան առ ն(ո)ս(ա) այր ա(մենայ)ն որ ապստամբ լեալ էր յօրինաց անտի, եւ լցին չարեօք զերկիրն.
⁵⁶եւ արարին ամրախիտ զի(սրա)էլ յա(մենայ)ն տեղիս ամրու(թ)ե(ան) ապաստանաց ն(ո)ց(ա)։
⁵⁷Յամին հարիւորդի քառասերորդի հինգերորդի, ամսեանն որ օր քսան եւ հինգ էր ամսոյն. շինեա́ց նա պատկեր պղծութե(ան) անապատի ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն.

⁵⁸ընդ ա(մենայ)ն հրէաստան շուրջ զքաղաքօք շինեցին մեհեանս, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն դրանց ապարանիցն, եւ ընդ ա(մենայ)ն գնացս քաղաքացն՝ խո́ւնկս արկանէին։
⁵⁹Եւ զգիրս ա(մենայ)ն կտակարանացն զոր գտանէին, պատառէին եւ հուրբ կիզուին։
⁶⁰եւ ուր առ ումեք գտանէին գիրք կտակարանաց, կամ թէ ոք ուրեք ընդ օրէնս հաւասարէր, հրաման թագաւորին զնա մահո́ւ սպանանէր։
⁶¹Եւ ա́յդպէս սաստկացեալ էր հրամանն ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոց, առնել ն(ո)ց(ա) զոր գտանէին ամսոյ ամսոյ ՛ի մէջ քաղաքացն։
⁶²Եւ ըստ քսան եւ հինգ եւ քսան եւ հինգ ամսոյ զո́հս ՛ի բագինս բագինս մատուցանէին, որ է ՛ի վերայ սեղանոյն։

⁶³Եւ զկանայսն որոց զմանկունսն իւրեանց թլփատեալ էր՝ սպանանէին ը(ս)տ հրամանին.
⁶⁴եւ զմանկունսն զպարանոցէ մարցն կախէին ըստ հրամանին արքունի, եւ զթլփատիչսն եւ զորդիս ն(ո)ց(ա) ըստ նմի́ն օրինակի։
⁶⁵Եւ բազումք յե(րուսաղէ)մացւոցն հաստատեցան պնդեցին զանձինս իւրեանց՝ զի մի́ կերիցեն ՛ի պղծու(թեն)է անտի. յա́նձն առին յօժարութ(եամ)բ մեռանել, եւ ո́չ պղծել զանձինս իւրեանց ՛ի խառնա́կ կերակրոյ անտի.
⁶⁶զի մի́ սուրբ կտակարանքն պղծիցին։ եւ մեռան բազումք ՛ի նոցանէ։
⁶⁷եւ եղեւ տօ́ն ուրախութե(ան) ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի մե́ծ յոյժ։

¹Յաւուրս ժամանակացն այնոցիկ համբարձա́ւ մատաթի շմաւոնեան որդի յովհաննու, քահանայ յորդւոցն յովարիմ յե(րուսաղէ)մէ, եկն եւ նստաւ նա յամուրս այրիցն ՛ի մովդիիմ։
²Եւ ն(ո)ր(ա) էին որդիք հինգ. յովհաննէս՝ որ անուանեալ կոչի կադդիշ։
³Շմաւոն՝ որ անուանեալ թարսսի։
⁴Յուդաս՝ որ անուանեալ է մակաբէ։
⁵Եղիազար՝ որ անուանեալ է աւարան։ Յովնաթան՝ որ կոչեցաւ սափութ։
⁶Եւ իբրեւ ետես նա զհայհոյու(թ)ի(ւն)սն որ լինէին ՛ի հրէաստանի եւ ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի.
⁷սկսաւ ողբալ յանձն իւր՝ եւ ասէ. վա́յ ինձ. իսկ ընդէ՞ր պատրաստեցաւ բնաւ տեսանել ինձ զբեկումն ժողովրդեան իմոյ, եւ կամ տեսանել զբեկումն սրբոյ քաղաքին ե(րուսաղէ)մի. զի կա́ց մնա́ց նա մատնեալ ՛ի ձեռս թշնամեաց իւրոց։

⁸եւ սրբութի(ւն)ն մատնեցաւ ՛ի ձեռս օտարաց։ եւ եղեւ տաճարն իբրեւ ա́յր մի զի անկեալ ՛ի փառաց.
⁹եւ սպաս փառաց ն(ո)ր(ա) իբրեւ մարդ՝ որ մատնեցաւ ՛ի գերութի(ւն)։ Կոտորեցան տղայք ն(ո)ր(ա) ՛ի փողոցս իւրում, եւ երիտասարդք ն(ո)ր(ա) ՛ի սուր թշնամեաց։
¹⁰Իսկ ո՞ր ազդ իցէ որ ո́չ ժառանգեաց զտէրութի(ւն) ն(ո)ր(ա). եւ կամ ո՞վ ոցէ՝ որ ոչ հար աւար զկապուտ ն(ո)ր(ա), եւ ոչ յաղթիցին աւարի ն(ո)ր(ա)։
¹¹Ամենայն զարդք ն(ո)ր(ա) զերծաւ ՛ի նմանէ. փոխանակ ազատութե(ա)ն՝ մատնեցաւ ՛ի ստրկու(թ)ի(ւն)։
¹²եւ ա(մենայ)ն գեղ զարդուն մերոյ, եւ սրբութի(ւն)ն մեր, եւ փառքն մեր յաւա́ր կործանեցան։ եւ զայս ա(մենայ)ն պղծեցին հեթանոսք։
¹³եւ զի՞ պիտոյ են բնաւ մեզ այս կեանք։

¹⁴Յա́յնմ ժամանակի մատաթի եւ որդիքն ձեռն զօձեօք արկանէին եւ զպատմուճանս պատառէին, քրձազգա́ծ լինէին, եւ ՛ի սո́ւգ մտանէին։
¹⁵Եկի́ն հասին ՛ի թագաւորէ անտի՝ որ ստիպաւ տագնապէին զապըստամբութի(ւն)ն. եւ եկին ՛ի քաղաքն ՛ի մովդիիմ, զի անդ զոհս մատուսցեն։
¹⁶եւ բազումք յի(սրա)էլացւոց անտի ընդ ն(ո)ս(ա). եկի́ն ժողովեցան առ ն(ո)ս(ա)՝ եւ մատաթի եւ որդիքն։
¹⁷Հա́պա, խօսել սկսան որ եկեալ էին ՛ի թագաւորէ անտի, եւ ասեն ցմատաթի. իշխան փառաւո́ր ես դու՝ եւ մե́ծ ես դու ՛ի քաղաքիս յայսմիկ. որդւովք եւ եղբարբք հաստատեալ դու ՛ի մէջ սոցա։

¹⁸Արդ մատի́ր նախ՝ դո́ւ արա́ զհրաման կամաց թագաւորին, որպէս եւ արարին զագքն ա(մենայ)ն արք հրէաստանեայք, եւ ա(մենայ)ն որ բնակեալ են յե(րուսաղէ)մ. եւ եղիջի́ք դուք բարեկամք արքայի, եւ դու՝ եւ որդիքդ պատուեսջիք ոսկւով եւ արծաթով, եւ հրովարտակօք արքունի։
¹⁹Պատասխանի́ ետ մատաթի ՛ի ձայն մեծ եւ ասէ. եթէ ա(մենայ)ն ազինք ՛ի տա́ն թագաւորին ունկնդիր են հրամանաց թագաւորին, ապստամբեալ եւ ելեալ են յիւրաքանչիւր հա́րցն օրինաց, եւ ընտրեցին նոքա զպատուէրն թագաւորին։
²⁰Սակայն ե́ս եւ որդիք եւ եղբարք իմ ը(ս)տ պատուիրանա́ց հարցն մերոց գնասցուք։
²¹քա́ւ լիցի մեզ թողուլ զօրէնս եւ զիրաւունս ա(ստուծո)յ,

²²եւ ՛ի հրամանս դառնալ թագաւորի։ ո́չ թողումք զպաշտօն հարցն. ո́չ թիւրիմք յա́ջ կամ յահեակ. եւ ո́չ անսամք հրամանի թագաւորին։
²³Ա́յն ինչ ն(ո)ր(ա) բանքն ՛ի բերան էին, ա́յր մի ՛ի հրէից անտի՝ յանդիման ամենեցուն յառա́ջ կաց զո́հս մատուցանել առաջի մեհինին ՛ի բագնի անդ ՛ի մովդիիմ, ըստ հրամանի թագաւորին։
²⁴Իբրեւ ետես մատաթի՝ ՛ի նախանձ բարկութե(ան) բրդեցաւ, երիկամունք իւր զդողանի́ հարան, եւ լի́ եղեւ սրտմտու(թեամ)բ բարկու(թեամ)բ ը(ս)տ օրինաց դատաստանին. զո́տս արձակեաց՝ հար զհրեայն եւ անդէն սատակեաց առաջի բագնին։

²⁵Եւ զա́յրն որ արքունի հրամանաւն պագնապէր զզոհսն մատուցանել, անդէ́ն սպանանէր, զբագինն կործանէր զմեհեանն աւերէր,
²⁶խնդրէր զնախանձն օրինաց. ո(ր)պ(էս) արար փանէէս ընդ զամբրի ընդ որդին եդոմայ։
²⁷՛Ի ձա́յն բարձր աղաղակել սկսաւ՝ եւ ասել. հա́պա՝ ա(մենայ)ն մարդ որ դիցէ ՛ի մտի իւրում խնդրել զնախանձ վրիժուց օրինացն. որ ընդ հաստատու(թ)ի(ւն) կամիցի օրինացն՝ զհե́տ իմ ելցէ։
²⁸Խաղացին փախստեա́յ գնացին, նա́ եւ եղբա́րք իւր ընդ լերինս, եւ թողին զա(մենայ)ն զինչս իւրեանց անդէն ՛ի քաղաքի։
²⁹Յայնմ ժամանակի իջին բազումք որք խնդրէին զիրաւունս եւ զարդարու(թ)ի(ւն) յանապա́տ անդր,

³⁰նստել անդ կանամբք եւ որդւովք եւ անասնովք հանդերձ. զի խոստացան չարիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
³¹Ա́զդ եղեւ իշխանաց թագաւորին եւ զօրաց որ եին ՛ի քաղաքին դաւթի, եթէ իջին արք ոմանք յամուրս անապատի որ իշխեցին ցրել զհրաման թագաւորին, եւ բազումք միաբանեալ իջին ընդ ն(ո)ս(ա)։
³²Ժա́մ ետուն, կազմեցան, պատրաստեցան, հեծան, հասին, պատեցին զամուրս անապատին. եկին ՛ի մա́րտ պատերազմի, եւ փակեցին զն(ո)ս(ա) յաւուրս շաբաթուց։
³³Նախ բանագնաց եղեն, սկսան խօսել ընդ ն(ո)ս(ա)՝ եւ ասեն. գոնէ արդ յայսմհետէ կացէ́ք ՛ի հրամանի թագաւորին, եւ կեցջիք։

³⁴Անդուստ խօսել սկսան եւ ասեն. ո́չ ըստ ամուրս ելանեմք. ո́չ ըստ այդմ բանի հրամանի թագաւորին պղծեմք զշաբաթս մեր. եւ ո́չ անօրինիմք յօրէնս մեր։
³⁵Իբրեւ զայն բան լուան, սաստկացուցի́ն զպատերազմ առաւե́լ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա), եւ պնդեցին զամուրսն յառնուլ զն(ո)ս(ա)։
³⁶Նոքա ո́չ զկիրճս առին, ո́չ գիլս արձակեցին, ո́չ զամուրսն փակեցին, եւ ո́չ բնաւ բանիցն ետուն պատասխանի, վ(ա)ս(ն) աւուրն շաբաթուն.

³⁷բայց միայն լո́կ զմիմեանս քաջալերէին։ ասէ, աստէ́ն մեռցուք ՛ի սրտմտու(թ)ե(ան) մերում. զի ա́ւադիկ վկա́յ են մեզ երկինք եւ երկիր, զի ՛ի զո́ւր տարապարտուց կորուսանէք զմեզ. այլ մեզ լա́ւ լիցի մեռանել, քան թէ ըստ օրէնս անցանիցեմք, եւ զշաբաթս պղծիցեմք։
³⁸Իբրեւ զայն լուան, սաստկացուցին զպատերազմ յաւուրն շաբաթու, եւ սպանին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ հազար ոգի, թո́ղ զմարդ եւ զանասուն զոր ՛ի գերութե(ան) վարեցին։
³⁹Իբրեւ զայն լուան մատաթի եւ եղբարքն իւր, սուգ մե́ծ առին եւ տրտմեցան յոյժ։

⁴⁰սկսան խօսել ա́յր ընդ ընկերի՝ եւ ասեն. եթէ ամենեքին զա́յն օրինակ ունիմք զոր արարին եղբարքն մեր, եւ ո́չ ելին տալ պատերազմ ը(ստ) հեթանոսս ՛ի վ(ե)ր(այ) անձանց՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) իրաւանց մերոց, քան սակաւ ինչ ժամանակ անցեալ իցէ, զմեզ արագագոյն եւս սատակեսցեն քան զառաջինսն։
⁴¹Հա́պա, ժողովեցան, ուխտ եդին, խորհուրդ խորհեցան ը(ստ) միմեանս՝ եւ ասեն. ա(մենայ)ն մարդ որ եկեսցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ՛ի մարտ պատերազմի յաւուրս շաբաթու, համարձա́կ մարտիցուք եւ մի́ առհասարակ ամենեքեան սատակեսցուք, որպէս եւ եղբարքն մեր որ ապրեալ էին յանապատի անդ։

⁴²Յայնմժամանակի ժողով լինէր առ ն(ո)ս(ա) բազում զօրաց ասիտացւոց, ազգ հզօր եւ պատերազմօղ յորդւոցն ի(սրաէ)լի. այր ա(մենայ)ն ինքնակամ նահատակեա́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) օրինացն։
⁴³եւ ա(մենայ)ն փախստեայք յիւրաքանչիւր չարեաց՝ գային յաւելուին ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ լինէր ն(ո)ց(ա) հաստատութի(ւն) զօրութե(ան)։
⁴⁴Զօր կազմեցին եւ գո́ւնդ բովանդակեցին, պատրաստեցան, հարին զմեղաւորս ՛ի զօրութի(ւն) բարկու(թ)ե(ան) իւրեանց, եւ զզօրս անօրէնս ՛ի սրտմտութի(ւն) բարկու(թ)ե(ան) իւրեանց. եւ որ զմնացեալսն փախստեայս ՛ի հեթանոսս արկանէին.

⁴⁵զհե́տ խաղայր մատաթի եղբարքն եւ բարեկամօքն հանդերձ, հասանէր հարկանէր աւերէր զմեհեանսն, կործանէր զբագինսն,
⁴⁶թլփատէր զմանկունս անթլփատս. եւ զօրանա́յր ՛ի վ(ե)ր(այ) սահմանացն ի(սրա)էլացւոց,
⁴⁷հալածակա́նս առնէր զորդիսն հպարտու(թ)ե(ան)։ Եւ աջողեցաւ գործն ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա),
⁴⁸այցելու լինել օրինացն, վրէժխնդի́ր լինել ՛ի ձեռացն հեթանոսաց, եղծանել զանօրէն հրաման թագաւորին. եւ ո́չ ետուն բարձրանալ եղջեւրն ամբարտաւանութե(ան)։

⁴⁹Իբրեւ մերձեցան աւուրքն մատաթեայ մեռանելոյ, կոչեաց զորդիսն առաջի իւր, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). այժմիկ հաստատեցա́ւ հպարտութի(ւն) եւ ամբարտաւանու(թ)ի(ւն). եւ ահա հասեալէ ժամանակ կշտամբութե(ան) կործանման եւ հպարտու(թ)ե(ան)։
⁵⁰Բայց արդ որդեա́կք իմ, եկա́յք նախանձեցարո́ւք զնախանձ օրինացն, փոխանակեցէ́ք դուք զանձինս ձեր փոխանակ հա́րցն կտակարանաց։
⁵¹յիշեցէ́ք զգործս հարցն ձերոց, որինչ քաջութի(ւն)ս արարին ՛ի դարս իւրաքանչիւր. ստացարո́ւք փառս աւագու(թ)ե(ան), եւ ժառանգեցէ́ք զանուն յաւիտենից։
⁵²Աբրահամ ապաքէն ՛ի փորձու(թ)ե(ան) ՛ի հանդիսի գտաւ հաւատարիմ, եւ համարեցա́ւ նմա յարդարութի(ւն)։

⁵³Յովսէփ ՛ի ժամանակի նեղու(թ)ե(ան) իւրոյ պահեա́ց զպատուիրանն, եւ եղեւ տէ́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին եգիպտացւոց։
⁵⁴Փենէէս հա́յր մեր նախանձայո́յզ՝ նախանձեցաւ զնախանձն արդարութե(ան), եւ ա́ռ կտակ յաւիտենից զքահանայու(թ)ե(ա)ն։
⁵⁵Յեսու որդի նաւեայ՝ առ հաստատել կատարել զպատգամս տ(եառ)ն, եղեւ դատաւոր որդւոցն ի(սրաէ)լի։
⁵⁶Քաղեբ՝ վ(ա)ս(ն) վկայելոյն ՛ի մէջ ժողովրդեանն, տէ́ր եղեւ ժառանգութե(ա)ն։
⁵⁷Դաւիթ՝ վ(ա)ս(ն) հեզութե(ան) արդարու(թ)ե(ան) ողորմութե(ան)՝ ժառանգեաց զաթոռ թագաւորու(թ)ե(ան) յաւիտենից։
⁵⁸Եղիա՝ վ(ա)ս(ն) նախանձայոյզ նախանձու խնդրելոյ զվրէժն օրինաց՝ վերացաւ յերկինս։

⁵⁹Անանիա՝ ազարիա՝ եւ միսայէլ՝ հաւատովքն իւրեանց ապրեցա́ն ՛ի հրոյն ՛ի հնոցէ։
⁶⁰Դանիէլ՝ ՛ի խորհուրդս միամտութե(ան) իւրոյ՝ փրկեցաւ յառիւծուցն բերանոյ։
⁶¹Արդ՝ ա́յդպէս ածէք զմտաւ, եթէ ամենեքին որ յուսացեալ են ՛ի նա ըստ ազգս իւրեանց՝ ո́չ տկարասցին։
⁶²Եւ ՛ի բանից առն ամբարշտի մի́ զանգիտիցէք, զի փառք ն(ո)ր(ա) աղբեղէ́նք են.
⁶³այսօր եւ վաղիւ, եւ այլ ո́չ գտանի. զի դառնա́յ նա ՛ի հող իւր, եւ կորնչին ա(մենայ)ն խորհուրդք ն(ո)ր(ա)։
⁶⁴զօրացարո́ւք որդիք, քա́ջ լերուք ՛ի վերայ օրինացն, զի ՛ի նմին փառաւորեսջիք։
⁶⁵Եւ աւադիկ շմաւոն եղբայր ձեր, գիտեմ զի այր խորհրդակա́ն է, դմա́ լուիջիք. դա ձեզ լիցի ՛ի դմա́ տեղւոջ հօր։

⁶⁶Եւ յուդա մակաբէ. դա լիցի ձեզ սպարապետ զօրավա́ր զորացդ, եւ տացէ պատերա́զմ ընդ զօրս։
⁶⁷Բայց եւ դուք յարեսջի́ք ՛ի ձեզ զա(մենայ)ն զօրինակիրս օրինաց. նախանձայո́յզ լիջիք, խնդրել զվրէժ ժողովրդեանն ձերոյ։
⁶⁸հատուցէ́ք զհատուցումն ՛ի հեթանոսս, եւ հայեցարո́ւք ՛ի հրամանս օրինացն։
⁶⁹Օրհնեա́ց զն(ո)ս(ա), եւ ինքն կատարեցաւ փոխեցա́ւ առ հարս իւր։
⁷⁰Եւ մեռա́ւ նա յամին հարիւրորդի քառասներորդի ութերորդի. եւ եդին զնա ՛ի շիրիմս հարցն իւրոց ՛ի մովդիիմ. եւ կոծեցան զնա ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ զկոծ մեծ։

¹Համբարձա́ւ յուդա որ անուանեալ կոչէր մակաբէ, որդի ն(ո)ր(ա) ընդ նորա։
²եւ ձեռնտու օգնական եղեն նմա ա(մենայ)ն եղբարք նորա, եւ ամենեքեան որ երթեալէին զհետ հօր ն(ո)ր(ա)։ Տային պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոց խնդութ(եամ)բ եւ ուրախութ(եամ)բ.
³եւ մե́ծ լինէին փառքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն։ Զգեցա́ւ զէն իբրեւ զհսկայ, եւ հանդերձեցաւ ՛ի զարդ պատերազմի. մղէ́ր զմեծամեծս ՛ի պատերազմի, եւ հովանի́ լինէր ա(մենայ)ն գնդին իւրո́վ նիզակաւն։
⁴Նմանեցաւ առիւծու գործովք իւրովք. եւ իբրեւ զկորիւն առիւծուց՝ որ յորս մռնչէր։
⁵հալածեա́ց զանօրէնսն ՛ի քննելն իւրում, եւ հրձի́գ արար զխռովիչս ժողովրդեան իւրոյ։

⁶Սարսեցին անօրէնք յահէ ն(ո)ր(ա). եւ ա(մենայ)ն սատարք անօրէնութե(ան) խռովեցան. եւ աջողեցաւ փրկութի(ւն) ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
⁷Եւ դառնացո́յց զթագաւորս բազումս. եւ ուրա́խ արար զյակիբ ՛ի գործս իւր, եւ մինչեւ յաւիտեանս յիշատակ նորա օրհնութ(եամ)բ։
⁸Եւ հասանէ́ր նա ՛ի վերայ քաղաքաց հրէաստանի, եւ ջնջէր զամպարիշտս ՛ի նոցանէ՝ դարձուցանել զբարկութի(ւն) յի(սրաէ)լէ։
⁹ժողովէր զցրուեալս, եւ գտանէր զկորուսեալս։
¹⁰Հա́պա. զօրաժողով լինէր ապողոնիոս հեթանոսօք հանդերձ, եւ բազում եւս զօրս ՛ի շամրաացւոց ժողովէր՝ գա́լ տա́լ ընդ ի(սրաէ)լի պատերա́զմ։

¹¹Իբրեւ ետե́ս յուդա՝ ե́լ ընդառաջ ն(ո)ր(ա). հար սպա́ն զնա, եւ արկանէր բազում վիրաւորս՝ ՛ի զօրաց ն(ո)ր(ա), եւ զմնացեալսն ՛ի փախուստ դարձուցանէր։
¹²առնո́յր զկապուտ զաւար ն(ո)ր(ա). եւ զսուսերն ապողոնեայ առնոյր յուդա, եւ այնո́ւ իսկ հարկանէր զզօրս ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրոց։
¹³Իբրեւ զայն լսէր նրէն իշխան զօրացն ասորեստանեայց, եթէ զօրաժողո́վ է յուդա, եւ բազում հաւատացեալք ը(ստ) նմա որ գային ՛ի պատերազմ.
¹⁴խորհեցաւ յանձն իւր եւ ասէ, արարից եւ ե́ս անուն եւ փառաւորեցա́յց յարքայութե(ան) իմում, տա́ց պատերազմ ը(ստ) յուդայի եւ պարտեցի́ց զայնոսիկ որ անարգեն զհրաման թագաւորի։

¹⁵Դարձեալ կրկնէր՝ լինէ́ր զօրաժողով, եւ բազում զօրք ը(ստ) նմա անօրինացն ՛ի թիկունս հասանէին, գա́լ հասանել խնդրել վրէժ յորդւոցն ի(սրաէ)լի։
¹⁶եւ եկն եհաս մինչեւ ՛ի կողմանս բեթովրայ։ Ել յուդա ընդառաջ ն(ո)ր(ա) սակաւուք։
¹⁷իբրեւ տեսին զգունդն զի գայր ճակատեա́լ ընդդէմ ն(ո)ց(ա). սկսան խօսել որ ը(ստ) յուդային էին՝ եւ ասեն. զիա՞րդ կարասցուք մեք սակաւաձեռն մարտնչել ընդ այնչափ պնդակա́զմ գնդի, մանաւանդ զի լքեալք եւ լուծեալք. զի այսօր քանի́ է զի նօթի́ եմք։
¹⁸Քաջալերե́լ սկսաւ զն(ո)ս(ա) յուդա́ եւ ասէ. գո́ծ մի դիւրին է ա(ստուծո)յ մատնել զբազումս ՛ի ձեռս սակաւուց. եւ ո́չինչ է խտիր առաջի երկնաւորին ընդ բազումս կամ ընդ սակաւս։

¹⁹զի ո́չ եթէ բազում զօրօք յաղթութի(ւն)ն կանգնի, այլ յերկնի́ց է զօրու(թ)ի(ւն) յաղթութե(ան)։
²⁰Նոքա գա́ն ՛ի վերայ մեր ՛ի հպարտու(թ)ի(ւն) ամբարտաւանութե(ան) անօրէնութ(եամ)բ զմեզ ջնջել, զկանայս եւ զորդիս մեր վարե́լ ՛ի գերու(թ)ե(ան).
²¹մեք մարտնչիմք վ(ա)ս(ն) անձանց մերոց, եւ վ(ա)ս(ն) օրինաց մերոց.
²²եւ տ(է)ր սատակեսցէ́ զն(ո)ս(ա) առաջի ոտից մերոց. եւ դուք զօրացարո́ւք, քա́ջ լերուք՝ մի́ զանգիտէք։
²³Ա́յն ինչ բանքն ՛ի բերան էին, յարձակէր ՛ի վ(ե)ր(այ) գնդին. զա́յն թեւ բեկանէր յորում վառեալ կայր նրէն արքայ, եւ շարժէր զգունդն ՛ի տեղւոջէ, եւ զզօրսն ա(մենայ)ն առաջի ն(ո)ր(ա) նովա́ւ հանդերձ ՛ի փախուստ դարձուցանէր։

²⁴եւ ինքեանք զհետ լինէին ն(ո)ց(ա) մինչեւ ՛ի կողմանս բեթովրայ դաշտին. եւ բազում վիրաւորս ՛ի նոցանէ դիաթաւալ յերկի́ր կացուցանէին. եւ անկանէին ՛ի նոցանէ իբրեւ արք ութ հարիւր. եւ որ մնացեալքն էին՝ փախստեայք անկանէին ՛ի փիղիստիմ։
²⁵Եւ սկսաւ ա́հն եւ հոյն երթա́լ առաջի յուդայ եւ եղբարցն։ յօժարէին այնուհետեւ ասպատակ տա́լ ՛ի հեթանոսս որ շուրջ էին զնոքօք։
²⁶եւ եկն եհա́ս մինչեւ ՛ի թագաւորն անուն ն(ո)ր(ա). եւ վ(ա)ս(ն) պատերազմացն պատմէին հեթանոսքն։
²⁷Իբրեւ լուաւ անտիոքոս կայսր զբանս զայս, բարկացաւ ՛ի սրտմտութի(ւն) բարկութե(ան) իւրոյ. զօրաժողով լինէր յա(մենայ)ն աշխարհաց իւրոց, զօրս կուտէր բազում յոյժ.

²⁸գա́նձ բանայր՝ պարգե́ւս բաշխէր զօրացն տարւոյ միոջ. եւ պատուէ́ր տայր կա́լ ն(ո)ց(ա) պատրաստ յիրս ա(մենայ)ն։
²⁹Իբրեւ ետես թէ գանձք սպառեցան, եւ հարկ աշխարհին նուաղեաց, վ(ա)ս(ն) երկպառակութ՝են եւ հարուածոցն, որ ած նա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, յեղծանել օրինաց նախնեացն, որ էին իսկզբանէ աւուրց ժամանակաց.
³⁰զարհուրեցա́ւ թէ գուցէ ո́չ բաւեցուսցէ զպարգեւսն եւ զռոճիկս, ո(ր)պ(էս) յառաջ առատաձեռն բաշխէր.
³¹վարանէր յանձն իւր. խորհեցաւ մտանել յաշխարհն պարսից. առնուլ հա́րկ յաշխարհաց անտի կուտել արծա́թ յոյժ։
³²Եւ եթո́ղ նա անդ զլուսի՝ այր փառաւոր յազգէ թագաւորու(թ)ե(ա)ն, ՛ի վ(ե)ր(այ) իրացն արքունի ՛ի կողմանցն եփրատու, եւ ՛ի սահմանս եգիպտացւոց,

³³սնուցանե́լ զորդի իւր զանտիոքոս, մինչեւ դարձցի նա անդրէն.
³⁴եւ եթո́ղ առ նմա զկէս զօրացն եւ զփիղսն. եւ պատուէ́ր ետ նմա վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)նի որ ինչ կամէր, եւ որ զինչ խորհեցաւ. եւ վ(ա)ս(ն) բնակչացն հրէաստանի եւ ե(րուսաղէ)մի։
³⁵Եւ գումարտա́կ արար ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) սատակել զն(ո)ս(ա), եւ ջնջե́լ զզօրութի(ւն)ն ի(սրաէ)լի, եւ զմնացորդսն ե(րուսաղէ)մի. եւ ջնջել ՛ի տաղւոջէ անտի զյիշատա́կ ն(ո)ց(ա)։
³⁶եւ բնակեցուցանե́լ անդ զորդիս օտարաց ընդ ա(մենայ)ն սահմանս ն(ո)ց(ա). լարաբաժի́ն առնել զա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ց(ա).

³⁷եւ ինքն ա́ռ զկէս ՛ի զօրաց անտի։ Խաղա́ց գնաց յանտիոք քաղաքէ ՛ի տանէ թագաւորութե(ան) իւրոյ. յամի հարիւրորդի քառասներորդի. եւ անց նա ըստ գետն մեծ ըստ եփրատ, եւ երթա́յր ընդ կողմն վերնագաւառացն։
³⁸Եւ ընտրեաց լիւսիաս զպտղոմէոս պարգեւական, եւ զնիկանովր, եւ զգորդիաս, ա́րս հզօրս բարեկա́մս խորհրդականս արքայի։
³⁹եւ ընդ ն(ո)ս(ա) առնէր գումարտակ քառասուն հազար հեծեալ, եւ եւթնհազար ձի ասպաստանիկ, գալ հասանել ՛ի վերայ երկրին հրէաստանի, հարկանել սատակել զաշխարհն, յապականութի(ւն) դարձուցանել զերկիրն ը(ս)տ հրամանի թագաւորին։

⁴⁰Խաղացին գնացին ա(մենայ)ն զօրօքն հանդերձ, եւ եկին հասին բանակեցան մե́րձ ՛ի յամուով, ՛ի տափակողմն ՛ի դաշտագետին վայրին։
⁴¹Լո́ւ եղեւ վաճառականաց աշխարհին, եթէ եկեալ հասեալեն զօրք՝ աւա́ր առնուլ զերկիրն հրէաստանի, ՛ի գերութի(ւն) վարել զորդիս եւ զդստերս ն(ո)ց(ա). առին զարծաթ եւ զոսկի իւրեանց, եւ մարդիկ բազում որչափ ձեռնհա́ս էին օգնականք իւրեանց. գա́լ գնել զորդիսն ի(սրա)էլացւոց յամաշխարհիկս իւրեանց։ եւ յաւելան ՛ի ն(ո)ս(ա) զօրք ասորւոց, եւ երկի́րն այլազգեաց։

⁴²Իբրեւ ետես յուդա եւ եղբարք իւր՝ եթէ եկին հասին ա(մենայ)ն չարիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ ա́յս զօրք ա(մենայ)ն եկեալ հասեալ պաշարեալ պահէին զսահմանս ն(ո)ց(ա)։ եւ գիտացին զհրամանս թագաւորին, զոր պատուիրեաց սատակել զժողովուրդն ՛ի կորուստ եւ յապականութի(ւն).
⁴³սկսան խօսել ա́յր ընդ ընկերի եւ ասեն, եկա́յք պնդեսցուք զանձինս մեր, կանգնեսցո́ւք զգլորումն ժողովրդեան մերոյ, տացո́ւք պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբութե(ան)ցն՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգաց մերոց։
⁴⁴Եւ ժողովեցան ժողովք ՛ի պատրաստու(թ)ի(ւն) պատերազմի. կայի́ն յաղօթս եւ խնդրէին զողորմու(թ)ի(ւն) ՛ի տ(թեն)է։

⁴⁵Եւ էր ե(րուսաղ)էմ աւերակ թափո́ւր, եւ ո́չոք էր որ մտանէր եւ ելանէր յազգաց ն(ո)ր(ա), եւ սրբու(թ)ի(ւն)ն կայր կոխա́ն յորդւոցն այլազգեաց։ եւ ամրակողմն գլուխ քաղաքին բնակութի(ւն) եղեւ հեթանոսաց. եւ բարձա́ն ուրախու(թ)ի(ւն)ք յակոբայ, պակասեցին փողք եւ տաւիղք, եւ լռեցին ա(մենայ)ն ցանկալի ուրախութի(ւն)ք արուեստականաց։
⁴⁶Եկին ժողովեցան ամենեքին ՛ի մասեփա՝ դէմ յանդիման ե(րուսաղէ)մի. զի ա́նդ էր տեղի աղօթից յառաջ ի(սրա)էլացւոցն ՛ի մասեփա։
⁴⁷Ծո́մ կարդացին, քրձազգա́ծ լինէին, խո́րգ եւ մոխի́ր առնուին, հող ՛ի գլո́ւխ լինէին, զօձիս պատառէին։
⁴⁸Զմատեանս օրինացն տարածանէին, վ(ա)ս(ն) որոյ պնդէին զն(ո)ս(ա) հեթանոսք.

⁴⁹եւ բերէին զհանդերձս քահանայութե(ա)ն, եւ զծնունդս անդրանկացն, եւ զտասանորդսն ՛ի մէջ առնուին։ յարուցանէին եւ ածէի́ն զուխտաւորսն որոց լցեալ էր զաւուրս իւրեանց։
⁵⁰՛ի ձայն բարձր միաբարբա́ռ աղաղակէին յերկինս եւ ասէին. արդ զի՞ արասցուք զայսոսիկ, կամ յո՞ տարցուք.
⁵¹զի սրբութի(ւն)ք քո կոխա́ն եղեն, եւ քահանայք քո ՛ի սո́ւգ եւ ՛ի տառապանս նստին։
⁵²եւ ա(մենայ)ն հեթանոսք ժողովեալ են աւասիկ ջնջե́լ զմեզ. դու գիտես որ ինչ խորհին նոքա ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
⁵³արդ՝ զիա՞րդ կարասցուք մեք զդէ́մ ունել՝ եթէ ոչ դու օգնեսցես մեզ։
⁵⁴փո́ղ հարկանէին, զաղաղա́կ դնէին, ՛ի ձա́յն բարձր յերկինս կարդային։

⁵⁵Յե́տ այսորիկ կարգել սկսաւ յուդա զժողովուրդսն, եւ կացոյց ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա իշխանս՝ հազարապետս, եւ հարիւրապետս, եւ յիսնապետս, եւ տասնապետս։
⁵⁶եւ ասեն ցայնոսիկ որ շինէին շինուածս, եւ խօսէին կանայս, եւ տնկէին այգիս, եւ պատուէ́ր տային վատասրտացն զի դարձցին ՛ի տունս իւրեանց ը(ս)տ օրինացն։
⁵⁷եւ ա(մենայ)ն զօրքն հասանէին եւ բանակէին ՛ի թիկանց ամաւոյ։
⁵⁸Անդուստ քաջալերել սկսաւ յուդա զզօրսն՝ եւ ասէ. վառեցարո́ւք պատրաստեցարո́ւք զօրացարո́ւք, վաղորդայն տա́լ պատերազմ ընդ հեթանոսս ընդ այսոսիկ որ ժողովեալ են ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ջնջե́լ զմեզ՝ եւ զսրբու(թ)ի(ւն)ս մեր.

⁵⁹զի լա́ւ լիցի մեզ մեռանե́լ ՛ի պատերազմի, քան տեսանել զչարչարանս ազգի մերոյ եւ սրբութե(ան)ցն մերոց։
⁶⁰ո(ր)պ(էս) եւ իցեն կամք տ(եառ)ն յերկինս, ա́յնպէս եւ կատարեսցին։

¹⁰Եւ յիշեսցէ́ զուխտ կտակարանացն որ ընդ հարսն մեր է, եւ բեկցէ́ զզօրս զայս առաջի ոտից մերոց։
¹¹գիտասցեն հեթանոսք եթէ գո́յ ա(ստուա)ծ որ փրկէ զի(սրա)էլ։
¹²Եւ ամբարձին զաչս իւրեանց յայլազգիքն, եւ տեսին զի յարձակեալ գային ընդդէմ ն(ո)ց(ա),
¹³եւ ելին յառաջ քան զգունդն ՛ի պատերազմ։ Փո́ղ հարին ՛ի կողմանցն յուդայի.
¹⁴՛ի մի́ վայր ժողովեցան, ՛ի վերա́յ յարձակէին. ձեռն ՛ի գո́րծ առնէին, ՛ի փախուստ դարձուցանէին։

¹⁵զբազումս առ ետե́ղ սատակէին. զբազումս փախստակա́նս առնէին ընդ երեսս դաշտին, ՛ի սո́ւր սուսերի իւրեանց անկանէին՝ մինչ ՛ի սահմանս գազիրոնայ, ՛ի կողմանս եդոմայեցւոց, եւ յազովտայ, եւ յամենա։ եւ անկանէին յաւուր յայնմիկ վիրաւորք իբրեւ երեքհազարք այր։
¹⁶Եւ դառնա́յր յուդա զօրօքն հանդերձ. իբրեւ գայր հասանէր ՛ի տեղի պատերազմին,
¹⁷խօսել սկսաւ ը(ստ) զօրսն՝ եւ ասէ. Մի́ ինչ աչս արձակէք դուք յաւա́ր ՛ի կապուտ դիականցն անկելոց.
¹⁸զի դեռ աւանիկ գորգիոս վառեալ պատրաստեալ՝ ընդդէ́մ կայ մեր զօրօք իւրովք. այլ կացէ́ք կալարո́ւք զտեղի, զդէ́մ կալարուք թշնամեաց ձերոց. ապա յետ մարտին յաղթութե(ան) դարձջի́ք համարձակութ(եամ)բ։

¹⁹Մինչդեռ նա զա́յն ընդ ն(ո)ս(ա) խօսէր՝ տեսին զի գունդ մի երեւրցա́ւ ՛ի լեռնէ անտի։
²⁰եւ գիտացին եթէ ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեալ հո́ւր արկանել սկսան ՛ի բանակի անդ. եւ ծուխն որ դիզանէր՝ նշա́ն լինէր գործոյն եղելոց։
²¹Նոքա իբրեւ զա́յն տեսանէին՝ կասէին. մանաւանդ իբրեւ հայէին ՛ի գունդն յուդայեան, ո(ր)պ(էս) ճակատեալ կայր պատրաստու(թեամ)բ ՛ի մա́րտ պատերազմի։
²²զո́տս արձակէին, փախստեա́յ գնային յերկիրն փղշտացւոց։

²³Եւ յուդա դառնա́յր ՛ի տեղին պատերազմի, ՛ի կապուտ կողոպուտ յաւա́ր դիականցն անկելոց. եւ առնոյր ՛ի բանակէ անտի ն(ո)ց(ա) զոսկի եւ զարծաթ՝ զհանդերձս պատուականս, զկարմիր, զկապուտակ, զծովու ծիրանիս, մեծութի(ւն) բազում։
²⁴Եւ իբրեւ դարձա́ն անտի, սկսան գոհանալով օրհնել զտ(է)ր յերկինս, եւ ասել. զի բարի́ է՝ զի յաւիտեան է ողո́րմ ն(ո)ր(ա)։
²⁵եւ եղեւ ՛ի փրկութի(ւն) մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի յաւուր յայսմիկ։
²⁶Եւ որք միանգամ յայլազգեաց անտի ապրեցան, եկեալ պատմէին լիւսւայ զա(մենայ)ն գործն որ գործեցաւ։

²⁷Իբրեւ զայն լսէր լիւսիայ՝ տրտմէր, խոնարհէր անկանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց. զի ո́չ այնպէս կամք կատարեցան ո(ր)պ(էս) նա́ խորհէր ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոցն, եւ որպէս նմա́ ետ պատուէր թագաւորն, այն՝ ոչ կատարեցաւ։
²⁸՛Ի գալուստ ամին միւսոյ, զօ́ր հատանէր, այրեւձի́ առնէր՝ իբրեւ վեց հազար հետեւակ, հինգհազար հեծեալ սպառազէն. գա́լ հասանել՝ աւա́ր առնուլ զերկիրն հրէաստանի։
²⁹եկին հասին՝ ճակատեցան ՛ի կողմանս բեթսովրայ։ Ե́լ նոցա ընդ յառաջ յուդա մետասան հազար արամբ։

³⁰եւ իբրեւ տեսին զգունդն ստուա́ր եւ հզօր. սկսա́ն կալ յաղօթս, օրհնել զա(ստուա)ծ՝ եւ ասեն. Տ(է)ր ա(ստուա)ծ՝ դու ա́յն ես որ խորտակեցեր զզօրու(թ)ի(ւն) յարձակելոյ հզօրին ՛ի ձեռն ծառայի քոյ դաւթի, եւ մատնեցեր զբանակս այլազգեաց ՛ի ձեռս յովնաթանու որդւոյ շաւուղի։
³¹արդ՝ խորտակեա́ դու զզօրութի(ւն) զօրացս այսոցիկ ՛ի ձեռս ի(սրաէ)լի. շիջցի́ զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա) երիվարօք եւ զօրօքն հանդերձ։
³²ա́րկ զնոքօք զվատութի(ւն), եւ հալածեա́ զզօրութի(ւն) հպարտու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա). շարժեսցի́ն նոքա ՛ի բեկումն իւրեանց։
³³կործանեսցե́ս արկցե́ս զն(ո)ս(ա) ՛ի սուր սիրելեաց քոց. եւ օրհնեսցե́ն զքեզ յօրհնութի(ւն)ս որ ճանաչեն զանուն քո։

³⁴Եւ հարա́ն միմեանց ՛ի դիմի. եւ անկան ՛ի ժամանակին յայնմիկ ՛ի գնդէ́ անտի լիւսիայ՝ հինգհազար հեծեալ առաջի ն(ո)ց(ա)։
³⁵Եւ իբրեւ ետես լիւսիա զպարտու(թ)ի(ւն) գնդին իւրոյ, եւ զյաղթութի(ւն) քաջութե(ան) գնդին յուդայ, եւ ո(ր)պ(էս) զի պատրա́ստ էին ՛ի կեալ եւ ՛ի մեռանել ՛ի վ(ե)ր(այ) անուան քաջի́ յաղթութե(ան). չուեա́ց խաղաց գնաց ՛ի կողմանս անտիոքացւոց։ դարձեալ զօրաժողո́վ լինէր, կազմել պատրաստել անդէն. անդրէն արշաւե́լ ՛ի կողմանս հրէաստանի։

³⁶Խօսե́լ սկսաւ յուդա եղբարբքն հանդերձ ընդ ժողովուրդսն՝ եւ ասէ. ահաւասիկ խորտակեցան թշնամիք մեր ՛ի ներքոյ ոտից մերոց. եկա́յք երթիցուք մաքրեսցուք զսրբութի(ւն)սն, մաքրեսցո́ւք զտաճարն առնել նաւակատիս ՛ի նմա։
³⁷Ժողովեցան ժողովքն ա(մենայ)ն, եկին հասի́ն ՛ի լեառն սիոն.
³⁸տեսին զսրբու(թ)ի(ւն)սն աւերեալ, եւ զսեղանն աղտեղեալ, զդրունսն այրեցեալ, թուփ առ թուփ բուսեալ ՛ի սրահսն իբրեւ յանտառի, կամ իբրեւ միոյ միոյ լերանց. զկոնքս աւերեալս, եւ զվարագոյրաձիգսն խաթարեալս։
³⁹Ձեռս զօձեօ́ք արկանէին, զպատմուճանս պատառէին, հող ՛ի գլո́ւխ լինէին,
⁴⁰ընդ երկի́ր թաւալէին. փողանշա́նս հարկանէին, յերկինս աղաղակէին։

⁴¹Յայնմ ժամանակի հրամա́ն տայր յուդա՝ զօրահատո́յց առնէր ՛ի վ(ե)ր(այ) միջնաբերդին պաշարե́լ զնա, զի մաքրեսցէ զսրբութի(ւն)սն։
⁴²Եւ ընտրեա́ց նա քահանայս անարատս, կամարարս օրինացն։
⁴³եւ սրբեաց զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ ՛ի բա́ց առին զվէմսն՝ որ պղծեալ էին, եդին մեկուսի ՛ի տեղի մի.
⁴⁴եւ խորհո́ւրդ կալան ՛ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն, որ պղծեալ էր ՛ի թշնամեաց անտի, եթէ զի՞նչ արասցեն զնա։
⁴⁵Հաստատեցա́ւ բանս այս ՛ի խորհրդի անդ, քակե́լ զսեղանն զի պղծեալ էր ՛ի թշնամեաց. զի մի́ լիցի ն(ո)ց(ա) այն ՛ի խիղճ մտաց, եւ ՛ի նախատինս յաւիտենից։ եւ քակեցին զսեղանն.

⁴⁶եւ տարա́ն եդին զքարինսն ՛ի դիպա́ն տեղւոջ, մինչեւ եկեսցէ մարգարէ եւ խօսեսցի վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա)։
⁴⁷Եւ առին վէմս անկոփս ըստ օրինացն, եւ շինեցին զսրբութի(ւն)սն։
⁴⁸եւ ո́չինչ էր ՛ի ներքս ՛ի տաճարի անդ։ եւ զսրահսն սրբեցին։
⁴⁹եւ սպա́ս սրբու(թ)ե(ան) նո́ր գործեցին. եւ տարա́ն ՛ի ներքս զաշտանակն լուսոյ, եւ զսեղանն խնկոց, եւ զսեղանն տաճարին։
⁵⁰Եւ արկանէին խունկս ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն. ճրագս լուցանէին, եւ լո́յս տային տաճարին։
⁵¹գնէին ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն զհացն հանապազորդ. եւ ձգէին զվարագոյրսն, եւ կատարէին զգործսն զա(մենայ)ն սպասուն զոր առնէին։

⁵²Կանխէին ընդ առաւօտն յաւուրն քսաներորդի հինգերորդի՝ յամսեանն իններորդի. յամին հարիւրորդի քառասներորդի.
⁵³մատուցանէին պատարագ ըստ օրինացն ՛ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն, որոյ նո́ր արարին ը(ս)տ ժամանակին։
⁵⁴Յաւուրսն յայնոսիկ յորս պղծեցին հեթանոսքն, ՛ի նմին ժամանակի եւ նորոգեցաւ յերգս օրհնութե(ան), ՛ի փո́ղ եւ ՛ի քնար եւ ՛ի սրինգ։
⁵⁵Եւ անկանէին ա(մենայ)ն ժողովուրդքն ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրեանց, անկանէին ՛ի խոնարհ, երկի́ր պագանէին. օրհնէին զա(ստուա)ծ յերկինս որ յաջողեաց ն(ո)ց(ա)։

⁵⁶Եւ արարին զնաւակատիս սեղանոյն աւուրս ութ. եւ մատուցին զողջակէզսն ուրախու(թեամ)բ, եւ մատուցին պատարագս փրկու(թ)ե(ան) եւ օրհնու(թ)ե(ան)։
⁵⁷Զարդարեցին զկոնքսն՝ եւ զվարագոյրաձիգսն՝ յանդիման տաճարին, ոսկի́ պսակօք՝ եւ ոսկւովք տապակօք. եւ նորոգեցին զդրունսն, եւ կանգնեցին զդրունսն։
⁵⁸եւ եղեւ ուրախու(թ)ի(ւն) մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն յոյժ. եւ ջնջեցան նախատանք հեթանոսաց ՛ի նոցանէ։

⁵⁹Եւ հաստատեաց յուդա եղբարբքն հանդերձ, եւ ա(մենայ)ն ժողովքն ի(սրա)էլացւոց, հանապազ կացցեն աւուրքս այս նաւակատեաց սեղանոյն ՛ի ժամանակի իւրեանց տարոջէ ՛ի տարի, ՛ի գլուխ տարեկանի աւուրս ութ ՛ի հինգերորդ քսաներորդ՝ իններորդի ամսոյն՝ ուրախութ(եամ)բ եւ ցնծութ(եամ)բ։
⁶⁰եւ շինեցին նոքա ՛ի ժամանակին յայնմիկ զլեառն սիոն շուրջանակի, ՛ի պարիսպս բարձրացեալս, եւ յաշտարակս ամրացեալս, գուցէ գայցեն հեթանոսք, եւ կոխա́ն առնիցեն զդոսա. ո(ր)պ(էս) արարին զառաջինն։
⁶¹եւ զօր թողոյր ՛ի վ(ե)ր(այ)՝ պահապան նմա. եւ ամրացո́յց զնա։ պաշարել զբեթսուրա. զի լիցի ամրութի(ւն) զօրացն ՛ի կողմանցն եդոմայեցւոց։

¹Եւ եղեւ իբրեւ լուան հետանոսքն շուրջանակի։ եթէ շինեցաւ սեղանն, եւ նորոգեցաւ սրբութի(ւն)ն միւսանգամ, ո(ր)պ(էս) է́ր զառաջինն, բարկացա́ն յոյժ։
²խորհեցան գա́լ հասանել ջնջե́լ զազգն յակոբեան որք էին ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա). եւ սկսան կոտորել եւ սպառե́լ զնոսա։
³Եւ տա́յր պատերազմ հանապազ յուդա ընդ որդիսն եսաւայ որ են ՛ի կողմանս եդոմայեցւոց ակրաբատեանց. զի շուրջանակի եկեալ պատեալ պաշարեալ նստէին շուրջ զի(սրաէ)լիւ. հարկանէր զն(ո)ս(ա) ՛ի հարուածս բազումս, եւ նուա́զ առնէր զն(ո)ս(ա), եւ առնոյր նա զկապուտ զաւար ն(ո)ց(ա)։
⁴Եւ յիշէր զչարութի(ւն) որդւոցն բեանայ, որ էին լեալ ժողովրդեանն յորոգայթ գայթագղու(թ)ե(ան), վարանել զնոսա ՛ի ճանապարհս իւրեանց։

⁵Փախստեա́յ լինէին ՛ի նմանէ, եւ ամրանային ՛ի բերդս իւրեանց. գա́յր՝ շուրջ, պա́հ դնէր զնոքօք, եւ հրձի́գ առնէր զամուրս ն(ո)ց(ա) ա(մենայ)ն բնակչօքն հանդերձ։
⁶Եւ անցանէր խաղա́յր նա ՛ի վ(ե)ր(այ) որդւոցն ամոնայ. եւ ա́նդ գտանէր ձեռն հզօր, զօրս բազումս. եւ զտիմոթէոս զօրագլուխ ն(ո)ց(ա)։
⁷հարկանէր ն(ո)ց(ա) ՛ի դիմի, եւ բազում անգամ պատերազմաւ սաստկանայր ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա).
⁸հարկանէր վանէր, եւ առնոյր նա զազեր քաղաք՝ եւ զդստերս իւր, եւ դառնայր ՛ի կողմանս հրէաստանի։
⁹Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն հեթանոսք ՛ի գաղաադ վ(ա)ս(ն) ի(սրաէ)լի, որ էին ՛ի կողմանս ն(ո)ց(ա), զի ջնջեսցեն զն(ո)ս(ա). եւ նոքա փախստեայք անկանէին յամուրսն ՛ի գովթայիմ։

¹⁰Եւ արձակեցին նոքա հրեշտակս առ յուդա եւ առ եղբարսն՝ եւ ասեն. ժողովեալ են ահաւասիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ա(մենայ)ն հեթանոսք, պատեալ պաշարեալ պնդեն զմեզ ջնջե́լ ՛ի տեղւոջէ աստի.
¹¹պատրա́ստ են յառնուլ զամուրս յոր անկեա́լ եմք. եւ տիմոթէոս զօրագլո́ւխ ն(ո)ց(ա)։
¹²Արդ՝ եթէ իցէ́ ինչ ՛ի ձեռս՝ արագեսցե́ս փրկե́լ զմեզ ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա). զի անկա́ն բազումք ՛ի մէնջ.
¹³եւ ա(մենայ)ն եղբարք որ էին ՛ի տովբա կոտորեցան. եւ ՛ի գերութե(ան) վարեցան կանայք ն(ո)ց(ա) եւ որդիք ն(ո)ց(ա), ա(մենայ)ն կահիւ կարասեաւ իւրեանց առհասարակ կորեա́ն նոքա, որչափ ՛ի կողմն մի աւագի հազարապետութե(ան) միոջ։

¹⁴Ա́յն ինչ դեռ թուղթքն ՛ի ձեռին էին, ա́յլ գուժկանք հասանէին ՛ի կողմանցն գալիլեացւոց անտի, զօձիս պատառեալ, զճակատ հարեալ, եւ զգոյժս զա́յս տային.
¹⁵եւ ասեն. ժողովեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ՛ի պտողոմեայ, եւ ՛ի ծուրայ, եւ ծայդանայ, եւ ա(մենայ)ն կողմանք գալիլեացւոց յայլազգեաց կուսէ, ջնջե́լ զմեզ անտի։
¹⁶Եւ իբրեւ լուան զբանսն զայն՝ յուդա́ եւ ժողովուրդն, ՛ի խորհո́ւրդ ժողովեցան վաղվաղակի. զի խորհեսցին զինչ գործ գործեսցեն վ(ա)ս(ն) եղբարցն որ էին ՛ի նեղութե(ան), եւ ճգնին ՛ի ձեռաց պատերազմողաց։
¹⁷Խօսե́լ սկսաւ յուդա ընդ շմավոնեայ ընդ եղբօր իւրում եւ ասէ. ընտրեա́ դու քեզ արս հզօրս, եւ ե́րթ փրկել զեղբարսն որ են ՛ի նեղութե(ան) ՛ի կողմանս գալիլեացւոց. եւ ե́ս եւ յովնաթան եղբայր իմ երթիցուք ՛ի կողմանս գաղաադու։

¹⁸Եւ եթո́ղ անդ զյովսեպոս զաքարեանց, եւ զզաքարի զօրագլուխ ընտիր ընտի́ր զօրօք հանդերձ՝ յերկրին հրէաստանի պահապանս։
¹⁹պատուէ́ր ետ ն(ո)ց(ա)՝ եւ ասէ. առաջնորդեսջիք ժողովրդեանս այսմիկ, եւ մի́ տայցէք դուք մա́րտ պատերազմի ընդ հեթանոսս մինչեւ ՛ի դա́րձ գալստեան մերոյ անտի։
²⁰Զօրահատո́յց արարին, ընդ երկո́ւ զզօրսն բաժանեցին. գնացին երեքհազարք ընդ շմաւոնեայ ՛ի կողմանս գալիլեացւոց, եւ ութ հազար յերկիրն գաղաադու։
²¹Եւ գնաց շմաւոն յերկիրն գալիլեացւոց, տա́յր պատերազմ ընդ հեթանոսս. եւ խորտակեցան հեթանոսք առաջի երեսաց ն(ո)ր(ա). եւ հալածակա́ն տանէր զնոսա մինչեւ ՛ի դրունս պտողոմեայ։

²²Յա́յնմ աւուր անկանէին ՛ի հեթանոսաց անտի երեքհազար վառեալք սպառազէն.
²³եւ առնոյր զաւար ն(ո)ց(ա) ՛ի կողմանցն կալիլեացւոց, եւ յարաբաթուց, կանա́մբք եւ որդւովք հանդերձ, եւ ա(մենայ)ն կարասեաւ հանդերձ, եւ գանձի կահիւ. եւ եկին ածին զայն ա(մենայ)ն ցնծութ(եամ)բ եւ ուրախու(թեամ)բ յերկիրն հրէաստանի։
²⁴Եւ յուդա մակաբէ, եւ յովնաթան եղբայր ն(ո)ր(ա) անցին յա́յն կողմն յորդանան գետոյն, եւ գնացին երից աւուրց գնա́ց ճանապարհի, յերկիր յանապատ։
²⁵Եւ ընդառա́ջ եղեն ն(ո)ց(ա) նաբատացիք խաղաղութ(եամ)բ, եւ պատմէին նոցա զա(մենայ)ն անցսն որ անցին ընդ եղբարսն յերկիրն գաղաադու։

²⁶եւ բազումք ՛ի նոցանէ յաւա́ր երթեալ էին ՛ի քաղաքս բոսորայ, եւ բոսաղումայ եւ սէրփվրմակեդեայ, եւ զառնասպասեայ, ա́յս քաղաքք ամուրք եւ մեծամեծք են.
²⁷եւ այլոցն քաղաքացն ՛ի կողմանցն գաղաադու. եւ ՛ի մի վայր միաժողո́վ են առ վաղիւ, ժամադի́ր են փակե́լ պատել զամուրսն, առնուլ ջնջել սատակել զամենեսին յաւուր միում։
²⁸Իբրեւ զայն լուաւ յուդա՝ գո́ւնդ կազմեաց վաղվաղակի. ճանապա́րհ կալաւ ընդ անապատ, յանկարծակի անկանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) բոսորայ. յանկարծակի յաղեկարծո́ւմ ժամու զա(մենայ)ն քաղաքն ՛ի բուռն առնոյր. անդ ՛ի մի սուր սուսերի իւրոյ սպանանէր զա(մենայ)ն արու մանուկ, եւ առնոյր զա(մենայ)ն զաւար քաղաքին բոսորացւոց։ եւ զքաղաքն ա(մենայ)ն հրձի́գ առնէր։

²⁹եւ ինքն գիշերայն գնդաւն հանդերձ դիմէ́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ամրոցն պաշարելոց։
³⁰Ա́յն ինչ կամէր առաւօտն ՛ի գիշերոյն մերկանալ, զա́չս ՛ի վեր ամբարձին, տեսին զօրս բազումս զի ո́չ գոյր ն(ո)ց(ա) թիւ. զի բարձեալ բերէին սանդուղխս եւ մանգլիոնս, եւ պէսպէս մենքենայս ՛ի վերայ ամրոցն, մա́րտ եդեալ եւ ՛ի պատերա́զմ մատուցեալ։
³¹Եւ իբրեւ ընդ ա́յն հայեցաւ յուդա, եւ ետես զի սկիզբն էր մարտին, անտի՝ աղաղակ քաղաքին, եւ աստի՝ զօրացն որ պաշարեալ պահէին, ձա́յն մարտի, ձա́յն պատերազմի, ձա́յն փողոյ առ հասարակ յերկինս ելանէր։
³²Սկսաւ խօսել ընդ զօրսն իւր՝ եւ ասէ. հա́պա ժի́րք լերուք, պի́նդ կացէք. գործ՝ այսօ́ր է մարտնչել ձեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) եղբարց ձերոց։

³³Եւ զզօրսն ա(մենայ)ն յերի́ս գունդս բաժանէր, եւ շո́ւրջ զնոքօք ճակատեալ ՛ի մարտ մատուցանէր. փո́ղ հարին, խրախո́յս բարձին. գոչեցին աղօթիւք առ ա(ստուա)ծ, ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակեցան։
³⁴Ա́զգ եղեւ տիմոթեայ եւ զօրացն, եթէ մակաբէ զօրօքն ՛ի վ(ե)ր(այ) հասեալ է. իբրեւ հայեցան տեսին, շրտեա́ն լքան կասեցին, ընկեցին զիւրաքանչիւր մենքենայս, եւ ՛ի փախո́ւստ դարձան։ Եւ հարկանէր յաւուր յայնմիկ զն(ո)ս(ա) ՛ի հարուածս սաստիկս. տանէին փախստեայս առաջի իւրեանց. մի առ միոջ դիաթաւալ կացուցանէին. արկանէին ՛ի սուր սուսերի իւրեանց իբրեւ արս ութ հարիւր հազար սպառազէն։

³⁵եւ ինքն դառնայր ՛ի կողմն մայափայ. մա́րտ պատերազմի դնէր զնովաւ՝ եւ առնոյր զնա, եւ ՛ի նմա սպանանէր զա(մենայ)ն արու մանուկ ն(ո)ց(ա). եւ առնոյր զա(մենայ)ն ինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) յաւարի, եւ զքաղաքն այրէր հրով։
³⁶Անտի խաղայր գայր պատէր զքասփովն մակեթ, եւ զբոսոր, եւ զմնացեալ քաղաքս գաղաադու։
³⁷Յետ ա́յսց ժամանակաց՝ դարձեալ զօրաժողո́վ լինէր տիմոթէոս, եւ գայր բանակէր դէմ յանդիման ռափովնայ, յայնկոյս գետոյն։
³⁸Դէ́տ արձակեաց յուդա զի տեսցէ զբանակս ն(ո)ց(ա)։ եկին պատմեցին՝ եւ ասեն. միաժողո́վ եղեն ա(մենայ)ն ազգք եւ ազինք յոյժ, որ շուրջ զմեւք բանակեա́լ են, եւ զօրք բազումք կուտեալ են յոյժ։

³⁹եւ արուայիկս բազումս ածեալ է ՛ի վարձու յօգնականու(թ)ի(ւն) իւրեանց. եւ բանակեալ են յայնկոյս գետոյն, պատրաստեալ են գա́լ անկանել ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։ իբրեւ զա́յն լսէր յուդա, նո́յնժամայն խաղա́յր գնայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
⁴⁰Իբրեւ ետես տոմոթէոս՝ խօսե́լ կալաւ ընդ իշխանսն՝ եւ ասէ. մի́տ դիջիք դուք յուդայ եւ գնդին ն(ո)ր(ա) առ հասանել յափն գետոյն, եթէ զհասանելն եւ զանցանելն մի արասցէ՝ ապա մեք ո́չ կարեմք լինել դիմակա́լ ն(ո)ր(ա), զի յաղթելով յաղթեսցէ նա մեզ։
⁴¹ապա թէ հասցէ յափն գետոյն եւ ճակատեսցի՝ յա́յտ արար՝ թէ զանգիտեա́ց, մե́ք անցցուք մարտիցուք եւ յաղթեսցո́ւք նմա։

⁴²Ա́յն ինչ ն(ո)ր(ա) բանք ՛ի բերան էին, եւ յուդա զօրօքն հասանէ́ր յափն գետոյն։ ա́նդ՝ առ ափն գետոյն կացուցանէր զաշխար համար դպիրսն, եւ տա́յր ն(ո)ց(ա) պատուէր, զի մի́ զոք ամենեւին թողցեն առ ափն գետոյն բանակել. այլ զա(մենայ)ն զայր պատերազմօղ զկնի ն(ո)ր(ա) փողեսցեն։
⁴³Եւ ինքն զհասանելի՝ զանցանելն՝ զյարձակելն ՛ի վ(ե)ր(այ)՝ մի առնէր, եւ նախ զգունդն նահատակաց ՛ի ներքս բեկանէր, զզօրսն ա(մենայ)ն ՛ի փախո́ւստ դարձուցանէր. եւ ա(մենայ)ն ազգք եւ ազինք զէնընկեցք փախստեա́յ գնային յամրակողմն, ՛ի նուիրեալ տեղին մեհենին ՛ի կառնային։
⁴⁴Սոքա եկի́ն հասին պատեցին զքաղաքն, հրձի́գ արարին զամուրն՝ մեհենիւն հանդերձ. եւ կառնային նեղէր, եւ ո́չ կարէր հանդարտել ընդդէմ յուդայ։

⁴⁵Հրամա́ն ետ յուդա խաղացուցանել զա(մենայ)ն ազգս հրէից որ էին ՛ի կողմանս գաղաադու, կանամբք եւ մանկաւով ա(մենայ)ն կահիւ հանդերձ, ածել հասուցանել յերկիրն հրէաստանի. եւ էին նոքա բանա́կք մեծամեծք։
⁴⁶եւ եկին հասին ՛ի դուռն եփրոն քաղաքի. եւ այս քաղաք՝ է́ մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) ճանապարհի յամուր վայրի. եւ ո́չ գոյր ն(ո)ց(ա) ա́յլ ճանապարհ խոտորել յաջ կամ յահեակ, բայց երթալ ընդ նէջ քաղաքին։
⁴⁷իբրեւ տեսին զօրք քաղաքին զամբոխ զօրացն, եւ զբազմու(թ)ի(ւն) բանակացն՝ զդրունսն փակեցին, զդրանդսն սեղմեցին վիմօք. եւ ո́չ տային անցանել ն(ո)ց(ա)։ Իբրեւ զա́յն ետես յուդա. առաքեա́ց առ ն(ո)ս(ա) բանս խաղաղու(թեամ)բ

⁴⁸եւ ասէ. թո́յլ տուք՝ անցից ընդ երկիր քո, երթալ անցանել ինձ յաշխարհ իմ, եւ ո́չ ոք ինչ մեղիցէ քեզ. բայց այնչափ որչափ ոտի́ւք մերովք կոխեսցուք զերկիր քո։ եւ ո́չ առին յանձն նոքա նմ(ա) բանալ զդրունսն։
⁴⁹Ապա հրաման ետ յուդա փո́ղ հարկանել, քարո́զ կարդալ եւ ասել. հա́պա՝ իւրաքանչիւր գունդ յորում վայրի եւ կացցէ ՛ի նե́րքս խաղասցէ։
⁵⁰Եւ մատեան զօրքն յիւրաքանչիւր տեղւոջ յորում կային ՛ի մա́րտ պատերազմի, զա(մենայ)ն տիւն եւ զա(մենայ)ն գիշերն ՛ի մարտ, մինչեւ մատնեցաւ քաղաքն ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։

⁵¹Ա́նդ սատակեցին զա(մենայ)ն արու մանուկ ն(ո)ց(ա) ՛ի սուր սուսերի իւրեանց. խլեցին զն(ո)ս(ա) յարմատոց, խաղացուցին զաւար քաղաքին, եւ ինքեանք անցին ը(ստ) մէջ քաղաքին, գնային երթային ՛ի վ(ե)ր(այ) դիականցն անկելոց.
⁵²եւ անցին նոքա ը(ստ) յորդանան գետ ՛ի տափակողմն ՛ի դաշտ մի մեծ. եւ ա́նդ բանակեցան դէմ յանդիման բեթսովնայ։
⁵³եւ անդ յանձանձէր զկաց մնաց ժողովրդեանն, մխիթարէր զամենեսին յուդա ընդ ա(մենայ)ն չո́ւս ճանապրհին ա́յսպէս առնէր մինչեւ ածէր հասուցանէր յերկիրն հրէաստանի։

⁵⁴Եւ եկին հասի́ն ելին ՛ի լեառն սիովն ցնծութ(եամ)բ եւ ուրախու(թեամ)բ. ա́նդ մատուցանէին զողջակէզս եւ զպատարագս. զի ո́չ ծախեցաւ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ, մինչեւ եկին հասին անդրէն ՛ի տեղի իւրեանց խաղաղու(թեամ)բ։
⁵⁵Եւ յաւուրսն յայնոսիկ է́ր յուդա եւ յովնաթան յերկիրն գաղաադու. եւ շմաւոն եղբայր ն(ո)ց(ա) էր յերկիրն գալիլեացւոց, յանդիման պտղոմեայ։ Իբրեւ զայն քաջու(թ)ի(ւն)ս պատերազմին լսէին
⁵⁶յովսեպոս զաքարեանց, եւ զաքարի իշխան զօրացն մնացելոց,
⁵⁷ասեն՝ եկա́ք եւ մե́ք երթիցուք տացուք մարտ պատերազմի ընդ հեթանոսս որ շո́ւրջ զմեւք են, եւ արասցուք եւ մեք մե́զ անուն։
⁵⁸ժա́մ ետուն զօրացն, խաղացին գնացին ՛ի կողմանս յամնեայ։

⁵⁹Եւ ե́լ գորգի ՛ի քաղաքէ անտի զօրօք հանդերձ որ ը(ստ) Ի́ւր էին ՛ի մարտ պատերազմի, եւ հարա́ւ ՛ի դիմի ն(ո)ց(ա)։
⁶⁰՛ի պարտութի(ւն) մատնեցան յովսեպոս եւ զաքարիա, եւ հալածականս երթային մինչեւ ՛ի սահմանս երկրին հրէաստանի։ Յայնմ աւուր անկանէին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ արք իբրեւ երկու հազարք. եւ եղեն կործանումնն այն սաստի́կ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն։
⁶¹զի ո́չ անսացին նոքա յուդայի եւ եղբարց ն(ո)ր(ա). խորհեցան՝ թէ մեք իբրեւ զնա առցուք անուն քաջու(թ)ե(ան).
⁶²բայց նոքա չէին ՛ի զաւակէ անտի արանցն այնոցիկ, որոց տուեալ էր զփրկու(թ)ի(ւն) ի(սրաէ)լի ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։

⁶³Եւ ի́նքն յուդա եւ եղբարք իւր փառաւո́ր լինէին յաչս ժողովրդեանն՝ առաջի ա(մենայ)ն ազգաց հեթանոսաց. ուր եւ լսէին զանուն ն(ո)ց(ա),
⁶⁴Ժողովէին՝ եւ օրհնէին զն(ո)ս(ա)։
⁶⁵եւ ե́լ յուդա եղբարբքն հանդերձ, տա́լ պատերազմ ընդ որդիսն եսաւայ ՛ի հարաւակո́ղմ կուսէ անդ։ ա́նդ հարկանէր զքեբրոն քաղաք՝ եւ զդստերս իւր. քակէ́ր կործանէ́ր զա(մենայ)ն ամուրս ն(ո)ց(ա) եւ հրձի́գ առնէր զաշտարակս նորա շուրջանակի ուր եւ գտանէր։
⁶⁶Եւ ե́լ դիմեաց գնալ նա յերկիրն այլազգեաց, գայր հասանէր ՛ի կողմ մարիսայ։
⁶⁷յաւուր յայնմիկ անկա́ն քահանայք ՛ի պատերազմի անդ, մինչ նա դեռ կամէր քաջու(թ)ի(ւն) ինչ առնել. զի ե́լ նա տա́լ պատերազմ առանց խորհրդոց։

⁶⁸Եւ դարձա́ւ յուդա ՛ի կողմն ազովտայ յերկիրն այլազգեաց, աւերէր զմեհեանս ն(ո)ց(ա), եւ կործանէր զկուռս նոցա, եւ հրձի́գ առնէր զքաղաքս ն(ո)ց(ա), ՛ի գերու(թ)ե(ան) վարէր զինչս եւ զստացուածս նոցա, եւ դառնայր գնայր յերկիրն հրէաստանի։

¹Եւ անտիոքոս կայսր՝ գնա́յր նա ը(ստ) վերնագաւառսն. ապա լո́ւ եղեւ նմա եթէ է́ քաղաք մի ՛ի կողմանս ղիմնեայ ՛ի պարսից աշխարհին, քաղաք փառաւո́ր, լի́ ոսկւով եւ արծաթով։
²եւ մեհեանն որ ՛ի նմա, է́ մեծագանձ յոյժ, եւ կուռք ոսկեղէնք ձուլածոյք մեծամեծք ՛ի նմա։ Ա́ռ նա՝ զէն բազում, զրահք եւ պատեանք որ թողեալէր աղէքսանդրի կայսեր մակեդոնացւոց, որ թագաւորեաց նախ ՛ի վ(ե)ր(այ) յունաց աշխարհին։
³եկն եհաս նա ՛ի քաղաքն յայն, եւ խնդրէր առնուլ աւարաբար։ Ա́զդ եղեւ քաղաքացւոցն.
⁴՛ի մա́րտ պատերազմի պատրաստեցան, եւ ո́չ ետուն մտանել։ Զահի́ հարաւ՝ խաղա́ց գնաց ՛ի կողմանցն արեւելից յերկիրն բաբելացւոց։

⁵Ա́նդր գուժկան հասանէր առ կայսր անտիոքոս ՛ի կողմանցն հարաւոյ, թէ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեցան զօրքն՝ որ ելեալ էին յերկիրն հրէաստաի։
⁶Զի չոգաւ զառաջին նուագն լիւսի զօրօք բազմօք, եւ ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեցաւ յերեսաց ն(ո)ց(ա)։ զօրացան զինուք, զօրօք, եւ լցան աւարաւ բազմաւ, կոտորեցին զբանակս ն(ո)ց(ա). զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) ՛ի գերու(թ)ի(ւն) վարեցին.
⁷զմեհեանս աւերեցին. զկուռս կործանեցին որ շինեալ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն յե(րուսաղէ)մ, եւ զսրբութի(ւն)ն փակեցին պարսպօք բարձրու(թ)ե(ան) ո(ր)պ(էս) զառաջինն, եւ ը(ստ) նմին զքաղաքն բեթսուր։

⁸Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ զբանս զայս թագաւորն, հիացա́ւ զարմացա́ւ թմբրեցա́ւ՝ եւ խռովեցա́ւ յոյժ. անկա́ւ ՛ի մահիճս իւր եւ հիւանդացաւ, զի ո́չ կատարեցաւ խորհուրդ հրամանի ն(ո)ր(ա)։
⁹եւ անդ դնէր նա բազում աւուրս, զի նորոգեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) նորա տրտմու(թ)ի(ւն)ք բազումք։ Ած զմտաւ՝ թէ մեռանի́մ։
¹⁰կոչեա́ց զա(մենայ)ն բարեկամս իւր՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). Քուն հատա́ւ յերեսաց իմոց. պախեալ եմ ՛ի սիրտ իմ հոգոց իմոց։
¹¹խօսեցա́յ ընդ սրտի իմում եւ ասեմ, ցո́ր վայր նեղութե(ան)ց հասանես, եւ խռովութե(ան) բազմի, յորում այժմիկ պաշարեալ կամ. զի քաղցր եւ բարերար եւ սիրելի́ էի զօրաց իմոց։

¹²Արդ՝ յո́ւշ եղեն ինձ չարիքն այն՝ զոր գործեցի ես յե(րուսաղէ)մ, եւ առի ես զա(մենայ)ն սպասն զայն զոսկւոյ եւ զարծաթոյ. եւ զօ́րս եւս գումարեցի տարապարտուց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ջնջե́լ զն(ո)ս(ա)։
¹³Արդ գիտե́մ եթէ վ(ա)ս(ն) այսորիկ գտին զիս չարիքս այս ա(մենայ)ն, եւ կորնչիմ աւասիկ տրտմութ(եամ)բ յօտա́ր երկրի։
¹⁴Եւ կոչեա́ց նա զփիլիպպոս՝ մի ՛ի բարեկամաց անտի իւրոց, կացո́յց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն թագաւորութե(ան) իւրոյ։
¹⁵եւ ետ ցնա թա́գ եւ պատմուճան՝ եւ զմատանին զիւր, ածե́լ զորդի իւր զանտիոքոս, սնուցանե́լ եւ յիւր տեղի թագաւորեցուցանել զնա։

¹⁶Եւ մեռա́ւ անդ՝ անտիոքոս արքայ, յամին հարիւրորդի քառասներորդ իններորդի։
¹⁷Ա́զդ եղեւ լիւսիայ եթէ մեռա́ւ արքայ՝ եւ կացոյց թագաւոր զորդի իւր անտիոքոս, եւ ե́դ անուն նմա հօրամոյն անտիոքոս։
¹⁸Եւ որ ՛ի միջնաբերդին էին արգելեալք՝ որ նեղէին զի(սրա)էլ, եւ շուրջ զսրբութ(եամ)բն խնդրէին զչարի́ս հանապազ, եւ զօրու(թ)ի(ւն) էին նոքա հեթանոսացն.
¹⁹խորհեցա́ն քաղաքացիքն ջնջել զն(ո)ս(ա)։ Եւ իբրեւ ժողովեաց զա(մենայ)ն ժողովս զօրացն,
²⁰եւ եկին նստան շուրջ զնոքօք. եւ ժողովեցան ՛ի մի վայր, եւ պաշարեցին զնա։ Յամին հարիւրորդի յիսներորդի, շինեցին պատուարս եւ նետակալս եւ մենքենայս բազումս։

²¹Եւ եկին ելին ն(ո)ք(ա) յարգելանէ անտի, եւ կցեցան յարս անօրէնս յի(սրա)էլացւոց անտի.
²²եւ գնացին ն(ո)ք(ա) առ արքայն եւ ասեն. մինչեւ յե՞րբ ո́չ արասցես դու զդատաստանն, եւ զվրէ́ժ խնդրեսցես եղբարցն մերոց։
²³մեք հաւանեալեմք ծառայէլ հօր քում, եւ երթալ զհետ հրամանաց ն(ո)ր(ա)։
²⁴Եւ նստէին զնովաւ որդիք ժողովրդեան մերոյ, վ(ա)ս(ն) այսորիկ օտարանային բազումք ՛ի մէնջ. բայց զոր գտանէին ՛ի մէնջ՝ մահո́ւ մեռուցանէին, եւ ժառանգու(թ)ի(ւն)ք մեր ՛ի յափշտակութի(ւն) մատնէին։
²⁵եւ ո́չ ՛ի մեզ միայն ձե́ռս մխեցին, այլ եւ յա(մենայ)ն սահմանս իւրեանց։

²⁶եւ այժմ եկեալ պաշարեալ շուրջ զմեւք, եւ աւադիկ եկեալ փակեալ պաշարեալ պահեն զմիջնաբերդն ե(րուսաղէ)մի առնուլ զնա, եւ զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ զբեթսովրա ամրացուցին։
²⁷Եւ եթէ ոչ վա́ղ աճապարեսջիք՝ ե́ւս մեծամեծ ինչ քան զայս գործիցեն, եւ դուք զառաջս ո́չ կարիցէք ունել։
²⁸Իբրեւ զայն լուաւ թագաւորն՝ բարկացա́ւ յոյժ, հրամայեաց կոչել զբարեկամս իւր, եւ զիշխանս որ ՛ի վ(ե)ր(այ) զօրացն էին։
²⁹եւ յայլմէ թագաւորու(թեն)է, եւ յայլոց կղզեաց եկին առ նա զօրք բազումք ՛ի վարձու։

³⁰եւ էր թիւ զօրաց ն(ո)ր(ա) հարիւրհազար ասպա́ր ՛ի ձեռին տիգաւոր հետեւակ, եւ քսանհազար հեծեալ սպառազէն, երեսուն եւ երկու փիղք վառեալք երիվարիկք։
³¹Եւ եկին անցին ը(ստ) ադոմ. ճակատեցան պատեցին զբեթսովր քաղաք, եւ մա́րտ պատերազմի եդին շուրջ զնովաւ աւուրս բազումս։ կազմեցին շուրջ զմանգղիոնս եւ մենքենայս։ եւ ելին ՛ի քաղաքէ անտի, այրեցին զմենքենայսն, եւ մա́րտ եդին ընդ ն(ո)ս(ա) քաջու(թեամ)բ։
³²Չուեա́ց խաղաց գնաց յուդա ՛ի միջնաբերդ ամրոցէ անտի, եւ եկն բանակեցաւ ՛ի բեթսակարիա, դէմ յանդիման բանակի արքային։

³³Կանխեա́ց ընդ առաւօտն թագաւորն, ա́ռ զբանակն՝ տարա́ւ բանակեցոյց ՛ի միջոյ անտի ըստ ճանապարհին բեթսակարիա. եւ զզօրսն սփռեա́ց ճակատեցոյց ՛ի մա́րտ պատերազմի. փո́ղ հարին,
³⁴կազմեցին պատրաստեցին զփիղսն՝ ճաշակեցուցին յարիւն խաղողոյ, ՛ի զըմուռս եւ ՛ի գինիս։
³⁵Եւ կարգեցա́ն բաշխեցին ՛ի գունդս գունդս. եւ կարգեցին առ փի́ղ փիղ հազա́ր հազա́ր այր սպառազէն. եւ պահապան գլուխ գնդիցն հինգհազար հեծեալ վառեալ նժո́յգ ՛ի ձեռն պաշտպան գնդիցն.
³⁶զի ուր եւ կայցեն գազանքն՝ կայցե́ն եւ նոքա. եւ ուր եւ գնայցեն՝ գնայցեն եւ նոքա։

³⁷եւ վանդակակապ մարտկոցս մենքենայիւք ՛ի վ(ե)ր(այ) փղացն կազմեցին, եւ զփլապանն ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյն նստուցին։
³⁸եւ զայլ այրուձին յա́ջ եւ յահեակ թե́ւս գնդին կազմեցին։
³⁹Իբրեւ անտի արեգակն ծա́յրս արձակէր, առհասարակ ՛ի զրահաւոր պատենազէն պղնձապատ վահանացն նշոյլքն զլերամբքն փայլատակէին, եւ ճառագայթք հատանէին իբրեւ ՛ի փայլատակա́նց հրոյ։
⁴⁰Եւ երկայնէ́ր ճակատն, զեղո́յր որ զբարձամբք լերանցն, որ զձորովք եւ զխորովք եւ զդաշտիւք.

⁴¹եւ խաղային յառաջ՝ առհասարակ կարգեալք եւ կազմեալք. միաբան շարժէին առ հասարակ ամենեքին որ լսէին զձայն բարբառոյ բազմութե(ա)ն, զշաչիւն զինու, զչառաչիւն զերիվարացն թնդիւն, զոտնաձայն վահանաւոր վառելոցն։
⁴²Ե́կն եհա́ս յուդա իւրով գնդաւն, կարգեցա́ւ կազմեցա́ւ ճակատեցա́ւ պատրաստեցա́ւ, յարձակեցաւ, ՛ի դիմի́ հարաւ գնդի թագաւորին. յա́յնմ տեղւոջ յանդիման թագաւորին՝ վեցհարիւր հեծեալ սպառազէն դիթաւա́լ կացուցանէր յանդիման թագաւորին։
⁴³յա́յնմ վայրի դէտ ա́կն ՛ի վե́ր ամբառնայր։ Եղիազա́ր աւարան տեսանէր մի ՛ի գազանաց անտի վառեա́լ զարդարեալ, ՛ի զէն արքունի վառեալ՝ եւ նշանս արձակեալ, համարեցաւ թէ արքա́յն իսկ ՛ի նմին իցէ։

⁴⁴Յարձակեցաւ ՛ի վերայ գնդին՝ յա́ջ յահեակ կոտորեաց, չոգա́ւ մինչեւ եհաս ՛ի փի́ղ անդր նշանաւոր, զէ́ն վերացոյց,
⁴⁵եւ եմուտ ՛ի ներքոյ, եհար՝ եւ անդէն կործանեաց.
⁴⁶եւ է́ջ նստաւ փիղն ՛ի վերայ՝ եւ զնա անդէն ճմլեաց։
⁴⁷Նոքա իբրեւ տեսին զզօրութի(ւն) զօրաց թագաւորին՝ խո́յս ետուն ՛ի նոցանէ։
⁴⁸սակայն յոր կողմ եւ գային, ընդառա́ջ լինէին ն(ո)ց(ա) գունդքն արքունի, մինչեւ եկին ՛ի կողմանս ե(րուսաղէ)մի։ եւ եկն արքայն եւ բանակեցան ՛ի հրէաստանի, եւ ՛ի լեառնն սիոն։

⁴⁹Եւ խօսեցաւ նա ՛ի հաշտութի(ւն) խաղաղութե(ան) բեթսովր քաղաքին։ եւ ելին սփռեցան նոքա ՛ի քաղաքէ անտի, զի ո́չ գոյին ն(ո)ց(ա) անդ համբարք. զի բազում ժամանակաց արգելեալ պաշարեալէին։ եւ ամն իսկ ընդ աշխարհն շաբա́թ դիպեցաւ։
⁵⁰Եւ ա́ռ թագաւորն զբեթսովր քաղաք, եւ հրամայեաց զզօրն ՛ի ներքս տանել պահապան քաղաքին։
⁵¹եւ ինքն պաշարեալ պահէր զսուրբ քաղաքն աւուրս բազումս։ եւ շուրջ զնովաւ կանգնէին մանգղիոնս եւ մենքենայս, հրացանս եւ քարընկէցս՝ ռմբաքարս, եւ բալիստր, նետաձի́գ աշտարակս, եւ աշտարակս պարսաւորաց։

⁵²Դարձեալ եւ նոքա ՛ի քաղաքէ անտի սկսան կազմել մենքենայս առ մենքենայս նոցա մա́րտ եդեալ կռուէին աւուրս բազումս.
⁵³բայց համբար ինչ ո́չ գտանէին. զի այն ամ եւթներորդ էր ընդ երկիրն, զի գաղթկանք աշխարհին սպառեցին զհամբարսն մթերեալս։
⁵⁴մնացեալէին սակաւք ՛ի սուրբս անդ. զի սփռեալէին՝ը իւրաքանչիւր տեղիս, զի սովն սատակացեա́լ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ ցրուեցան յիւրաքանչիւր տեղիս։
⁵⁵Իբրեւ լուաւ լիւսի՝ եթէ փիլիպպոս որում հրամայեաց ինքնին անտիոքոս սնուցանել զորդի իւր զանտիոքոս, զի կացուսցէ զնա արքայ.

⁵⁶իբրեւ դարձաւ նա ՛ի պարսից եւ ՛ի պարթեւաց, եթէ զօրքն ա(մենայ)ն ՛ի նա հատան. եւ ինքն կամի հասանել ՛ի վ(ե)ր(այ) իրաց աշխարհին։
⁵⁷Եկն՝ եւ ասէ նա ցարքայն եւ ցա(մենայ)ն մեծամեծս զօրացն. նեղի́ն զօրքս հանապազ, համբարք նուազեալ են, եւ կերակուր կարճեալ են. եւ տեղիդ յորոյ վ(ե)ր(այ) պատերազմդ է՝ ամո́ւր է եւ անհնարին է, եւ գործ թագաւորու(թ)ե(ան) ՛ի մեզ հասեալ է։
⁵⁸Արդ եկա́յք ՛ի հաշտութի(ւն) խօսեցարուք, դաշինս կռեսցուք, խաղաղութի(ւն) արասցուք ը(ստ) ա́րս ը(ստ) ազգիդ այդմիկ։

⁵⁹բանս հաստատեսցուք մեք ը(ստ) ն(ո)ս(ա). կա́լ ն(ո)ց(ա) յիւրաքանչիւր օրէնս իբրեւ զառաջինն. զի վ(ա)ս(ն) օրինացն իսկ իւրեանց յորում խռովեցաք զն(ո)ս(ա)՝ բարկացան նոքա ՛ի մէնջ, ՛ի վէ́գ եկին՝ եւ արարին զայս ա(մենայ)ն։
⁶⁰Հաճո́յ թուեցաւ բանն առաջի թագաւորին եւ իշխանաց նորա. եւ արձակեաց նա հրեշտակս խօսել ՛ի խաղաղութի(ւն)։ եւ ընկալան։
⁶¹երդումն երդուաւ նոցա թագաւորն եւ իշխանքն։ եւ ապա նոքա ելին յամրոցաց անտի։
⁶²Եւ եմուտ թագաւորն ՛ի լեառն սիոն, եւ ետես զամրու(թ)ի(ւն) տեղւոյն. եւ ստեա́ց զերդումն զոր երդուաւ. հրամա́ն ետ քակել շուրջանակի զպարիսպս ն(ո)ր(ա)։

⁶³Չո́ւ արար վաղվաղակի ՛ի կողմանս անտիոքայ, եւ եգիտ նա զփիլիպպոս տիրեալ քաղաքին. մարտեաւ ը(ստ) նմա, եւ ա́ռ զքաղաքն բռնութ(եամ)բ։

¹Յամին հարիւրորդի յիսներորդի յառաջնում, համբարձաւ դեմետրիոս սելեւկեան ՛ի հռոմ քաղաքէ. եւ ե́կն նա սակաւ զօրօք ՛ի քաղաքն ծովեզերեայ, եւ թագաւորեաց նա ՛ի նմա։
²Եւ եղեւ իբրեւ մտանել կամէր անտիոքոս ՛ի տուն թագաւորու(թ)ե(ան) հարց իւրոց. շո́ւրջ եղեն պատեցին զնա զօրք բազումք, ձերբակա́լ արարին զլիւսի, եւ զանտիոքոս կալեալ կապեալ ածին առ դեմետր։
³Իբրեւ ցուցին դեմետրի զբանսն, հրամա́ն ետ՝ եւ ասէ. բնա́ւ զերեսս ն(ո)ց(ա) ինձ յակն մի́ արկանէք։
⁴եւ առին արտաքուստ արտաքս զօրօքն, եւ տարան սպանին զն(ո)ս(ա)։ եւ նստաւ յաթոռ թագաւորութե(ա)ն դեմետր։

⁵եւ եկին առաջի ն(ո)ր(ա) արք անօրէնք ամբարիշտք յազգացն ի(սրաէ)լի. եւ յակիմոս գլո́ւխ էր ն(ո)ց(ա), զի ինքն իսկ անսայր քահանայութե(ա)ն.
⁶ամբաստա́ն եղեն զժողովրդենէն, եւ ասեն. կորո́յս սպառեաց յուդա զմեզ զեղբարս իւր, եւ զքո զբարեկամս, եւ զմեզ ցրուեաց յերկրէ անտի։
⁷արդ առաքեա́ դու արս հաւատարիմս որ եկեսցեն տեսցեն զչարչարանս ազգին, եւ զսատակումնն զոր հասոյց ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր. զի սատակեա́ց նա զերկիրն արքունի, եւ վշտացոյց զօգնականս ն(ո)ց(ա)։
⁸Եւ ընտրեա́ց կայսր՝ զբաքիդդ սիրելի զարքայի՝ զիշխան յայն կողմն գետոյն, իշխան մեծ հաւատարիմ յարքայութե(ան) իւրում. եւ արձակեցին զնա,

⁹եւ զանօրէնն յակիմոս ը(ստ) նմա. եւ յա́նձն արարին նմա զքահանայու(թ)ի(ւն)ն. եւ ետ հրաման խնդրել զվրէ́ժ որդւոցն ի(սրաէ)լի։
¹⁰Չո́ւ արար՝ խաղաց գնաց բաքիդ. եւ հրեշտակս արձակեաց ՛ի տեղւոջէ առ յուդա եւ առ եղբարս ն(ո)ր(ա)՝ խօսել ընդ ն(ո)ս(ա) ՛ի խաղաղու(թ)ի(ւն) բանիւք նենգութ(եամ)բ։
¹¹Եւ նոքա ո́չինչ անսացին բանից նորա զի տեսին զնա հասեալ զօրօք բազմօք։
¹²Սկսան ժողովել առ բաքիդ եւ առ յակիմոս ժողովք դպրաց որ խնդրէին զիրաւունս։
¹³Նախ ասիդացիքն էին յորդւոցն ի(սրաէ)լի որ խնդրէին զխաղաղու(թ)ի(ւն)։
¹⁴զի ա́յսպէս համարեցան եթէ այր քահանայ ՛ի զաւակէ ահարոնի եկեալ է ընդ զօրսն, ո́չ ինչ տացէ մեղանչել մեզ։

¹⁵Եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա) բանս խաղաղու(թեամ)բ, եւ երդմնի́ եղեւ ն(ո)ց(ա). եթէ ո́չինչ տաց մեղանչել ձեզ. եւ ո́չ բարեկամաց ձերոց։
¹⁶Եւ հաւատացին ՛ի նա. եւ նա ա́ռ ՛ի նոցանէն արս վաթսուն, եւ սպան յաւուր միում ըստ բանին որպէս եւ գրեալ է,
¹⁷ընկեցին զմարմինս սրբոց քոց թռչնոց երկնից, եւ հեղին զարիւնս ն(ո)ց(ա) շուրջ զե(րուսաղէ)մաւ, եւ ո́չոք էր որ թաղէր զն(ո)ս(ա)։
¹⁸Եւ անկաւ ա́հ եւ երկեւղ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն, զի ասացին թէ չիք ՛ի ն(ո)ս(ա) իրաւունք եւ ո́չ ճշմարտութի(ւն). զի անցին ըստ հաստատութի(ւն), եւ ը(ս)տ երդումն զոր երդուան։

¹⁹Չուեա́ց բաքիդ յե(րուսաղէ)մէ, եւ եկն բանակեցաւ ՛ի բերաէթ. եւ առաքեաց կալաւ նա զբազումս ՛ի նոցանէ՝ յարանցն ինքնեկաց, եւ զբազումս ՛ի ժողովրդենէ անտի. եւ հրամայեաց փողոտել ՛ի ջրհո́ր անդր ՛ի ներքս։
²⁰եւ եդ զաշխարհն ՛ի ձեռն յակիմայ. եւ եթող առ յակիմայ զօրս բազումս օգնական նմա։ եւ գնաց բաքիդ առ արքայ։
²¹Եւ ջանայր յակիմոս վասն քահանայապետու(թ)ե(ան).
²²եւ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն խռովիչք ժողովրդեանն, եւ յաղթահարեցին զերկիրն յուդայ. եւ արարին հարուածս մեծամեծս ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի։
²³Իբրեւ ետես յուդա զչարիսն զոր արար յակիմոս, եւ որ ը(ստ) նմա էին որդիքն ի(սրաէ)լի.

²⁴յարձակեցա́ւ նա ՛ի վ(ե)ր(այ) հրէաստանի շուրջանակի զսահմանօք ն(ո)ր(ա), եւ արար վրէժխնդրութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) արանցն որ ինքնակամ գնացեալ էին ՛ի հեթանոսս։ եւ կարճեցան ն(ո)ք(ա) այնուհետեւ դառնա́լ անդրէն յերկիրն հրէաստանի։
²⁵Իբրեւ ետես յակիմոս՝ եթէ միւսանգա́մ եւս զօրացաւ յուդա, եւ գիտաց թէ ո́չ կարեմ ժո́յժ ունել նմա, դարձա́ւ անդրէն առ թագաւորն չարախօս լինել զնմանէ։
²⁶Եւ առաքեաց թագաւորն զնիկոնովրա, մի ՛ի փառաւոր յիշխանաց անտի որ մանաւանդ ատեայր եւ թշնամութ(եամ)բ կայր ընդ կողմն ի(սրաէ)լի. պատուէ́ր ետ նմա զի ջնջեսցէ զժողովուրդն ՛ի տեղւոջէն։

²⁷Եւ եկն եհաս նիկանովր զօրօք բազմօք. եւ առաքեաց նա առ յուդայ եւ առ եղբարս նորա բանս խաղաղութե(ան) նենգութ(եամ)բ։
²⁸մի́ եղիցի կռիւ ընդ ի́ս եւ ընդ ձեզ. եկի́ց ես սակաւ արամբք տեսանել զերեսս ձեր խաղաղու(թեամ)բ։
²⁹Եւ եկն առ յուդա, եւ ողջո́յն ետուն միմեանց խաղաղու(թեամ)բ. եւ զօրքն ճակատեալ պատրաստեալէին յարձակել եւ ձերբակալ առնել զյուդա։
³⁰Իբրեւ ա́զդ եղեւ բանն այն առ յուդա, եթէ նենգութ(եամ)բ եկեալէ զնմանէ, խռովեցա́ւ խորշեցաւ մերժեցաւ հեռացաւ՝ եւ այլ ո́չ կամէր տեսանել զերեսս ն(ո)ր(ա)։
³¹Իբրեւ ետես նիկանովր եթէ յայտնեցաւ խորհուրդս նմա, խաղա́ց պատահել նմա պատերազմաւ ՛ի կողմանս փարսաղայ։

³²եւ անկաւ ՛ի կողմանցն նիկանովրայ իբրեւ արք հինգ հարիւր, եւ փախստեա́յ եղեն ՛ի քաղաքն դաւթի։
³³Եւ յետ այսց բանից՝ եկն ել նիկանովր ՛ի լեառն սիոն։ եւ եկին ելին ՛ի քահանայից անտի սրբոց ը(ստ) նմա. ողջո́յն տալ նմա խաղաղութ(եամ)բ, եւ ցուցանել նմա զողջակէզս պատարագաց զոր մատուցանէին հանապազորդ վասն կենաց թագաւորին։
³⁴Նա անարգեա́ց զն(ո)ս(ա), եւ ծիծաղէր զնոքօք. եւ պղծեաց զնոսա բանիւք հպարտու(թեամ)բ եւ ամբարտաւանութ(եամ)բ.

³⁵եւ եհար զն(ո)ս(ա). եւ ասէ ցասմամբ, եթէ ոչ ՛ի ձեռս իմ տաջիք զյուդա գնդաւն իւրով, այժմ ահա է́ ո(ր)պ(էս) իցէ. բայց թէ ը(ստ) սոյն դարձայց խաղաղութ(եամ)բ, զա́յն տաճար հրով դատեցայց, եւ ՛ի ձէ́նջ վրէժ խնդրեցից։ եւ անց գնաց սրտմտութ(եամ)բ եւ մեծաւ բարկու(թեամ)բ։
³⁶Եւ քահանայքն՝ եկին մտին կացին յանդիման սեղանոյն եւ տաճարին, սկսան լա́լ եւ ասեն։
³⁷Դո́ւ ընտրեցեր զտաճարս քո զայս՝ կոչել զանուն ս(ուր)բ քո ՛ի վերայ սորա. զի լիցի դա տուն ուխտից խնդրուածոց ժողովրդեան քոյ։
³⁸դու խնդրեա́ զվրէժ յառնէ այտի յանդիմանէ, եւ ՛ի բանակէ դորա, եւ անկցին ինքեանք ՛ի սուր իւրեանց։ յիշեա́ դու զհայհոյու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա), եւ մի́ տար ն(ո)ց(ա) դադար։

³⁹Եւ ել նիկանովր յ(թ)ե(ան)մէ, բանակեցաւ ՛ի բեթսորովն. ընդ առաջ եղեն նմա զօրք ասորեստանեայք։
⁴⁰Եւ յուդա ինքն բանակեալէր յադասա երիւք հազար արամբք. սկսաւ կալ յաղօթս՝ եւ ասել։
⁴¹Յա́յնժամ որ ՛ի թագաւորէ անտի եկեալ հայհոյէին, ել հրեշտակ քո եւ եհա́ր զնոսա ՛ի հարիւր ութսուն եւ հինգհազար, եւ անդէն սատակեաց, ըստ ա́յնմ օրինակի սատակեա́ դու զբանակս զայս այսօր, եւ գիտասցեն մնացեալքն թէ ՛ի նանի́ր խօսեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբու(թ)ե(ան) քոյ. եւ դատեա́ դու զնա ըստ իւրում չարու(թ)ե(ան)։

⁴²Հասի́ն ճակատքն երկոքեան ՛ի միմեանս, եւ ընդ միմեանս բախեցան յաւուրն երեքտասաներորդի յամսեանն ադարայ. ՛ի պարտութի(ւն) մատնեցաւ, խորտակեցաւ գունդն նիկանովրայ, եւ անկաւ նախ ի́նքն ՛ի սուր սուսերի ՛ի մէջ երկուց ճակատուցն։
⁴³Իբրեւ ետես գունդն եթէ անկաւ նիկանովր՝ զէնընկէ́ց լինէին, ՛ի փախուստ դառնային։
⁴⁵սոքա զհետ երթային ն(ո)ց(ա) օր մի յադասայ մինչեւ եկին հասին յազերա. եւ հարկանէին զփողս նշանաց զհետ ն(ո)ց(ա).

⁴⁶եւ ելանէին յա(մենայ)ն քաղաքաց անտի հրէաստանի շուրջանակի, եւ կրճատէին զն(ո)ս(ա)։ Դարձեալ անդրէն առ միմեանս միմեանց ընդդէմ ՛ի մի́ վայր ժողովէին. եւ անկան յայնմ աւուր ամենեքին ՛ի սուր սուսերի, եւ ո́չ մնաց ՛ի նոցանէ եւ ո́չ մի։
⁴⁷Եւ եկին խառնեցան ը(ստ) աւա́ր ընդ կապուտ՝ ը(ստ) զէն՝ ընդ գանձ ը(ստ) կահ բանակին։ եւ զգլուխն նիկանովրայ աջով ձեռամբն հանդերձ զոր իշխեաց ձգել նա հպարտութ(եամ)բ ՛ի տաճար անդր, եւ բերին պրկեցին զնա յանդիման ե(րուսաղէ)մի։
⁴⁸Եւ ուրա́խ եղեւ ժողովուրդն յոյժ։ եւ արարին զօրն զայն տարեկան մեծ.
⁴⁹եւ կարգեցին ամ յամէ զօրն զայն տօ́ն տարեկանաց, զերեքտասաներորդ ամսոյն ադարայ։

⁵⁰Եւ լռեաց երկիրն յուդայ աւուրս քանի́ մի։

¹Իբրեւ լուաւ յուդա զանուն հռովմայեցւոց, եթէ են նոքա հզօրք զօրու(թեամ)բ իւրեանց. եւ ն(ո)ց(ա) բարւո́ք թուի թէ ոք թիկունս առնէ զն(ո)ս(ա), եւ դաշնաւո́ր լինի ն(ո)ց(ա). եւ զի զօրացեալ են զօրութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²եւ վ(ա)ս(ն) մարտից պատերազմի, զի հարկանէին քաջութ(եամ)բ իւրեանց զկողմանս գաղատացւոց, զի զօրացան ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ կացուցին զն(ո)ս(ա) ՛ի հարկի։
³Եւ որինչ միանգամ արարին նոքա ը(ստ) կողմանս սպանիացւոց. եւ թափեցին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ զբովսն ուստի ոսկին եւ արծաթն հատանի. եւ ընբռնեցին նոքա զտեղիսն զայն ա(մենայ)ն խորհրդովք իւրեանց, եւ երկայնմտութ(եամ)բ իւրեանց. զի էր տեղին կարի բացարձա́կ ՛ի նոցանէ.

⁴եւ ՛ի թագաւորաց անտի որ եկեալ էին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ՛ի ծագաց երկրի մինչեւ հարի́ն զն(ո)ս(ա)։ եւ հարին զն(ո)ս(ա) ՛ի հարուածս մեծամեծս, եւ ջնջեցին զն(ո)ս(ա), եւ զմնացորդսն ՛ի հարկի կացուցին տա́լ ն(ո)ց(ա) հարկ ամ յամէ։
⁵Եւ զփիլիպպոս, եւ զարքայն կինէացւոց որ յարուցեալ էին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), սատակեցին զն(ո)ս(ա) ՛ի պատերազմի եւ յաղթեցին ն(ո)ց(ա)։
⁶Եւ զանտիոքոս մեծ արքայն ասիացւոց, որ եկեալ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) մեծաւ պատերազմաւ, ընդ իւր ունէր հարիւր քսան փիղ, եւ կառս եւ երիվարս բազում յոյժ, եւ պարտեցա́ւ ՛ի նոցանէ.
⁷զի ձերբակա́լ արարին զնա կենդանւոյն, եւ կացուցին զնա ՛ի տեղի մի հա́րկ հարկանել։

⁸եւ զթագաւորս որ ըստ նմանէ́ էին տա́լ պատանդս եւ գրաւականս։ եւ զաշխարհն հնդկաց, եւ պարթեւաց, եւ լիդացւոց, զընտիր ընտի́ր գաւառաց ն(ո)ց(ա). եւ առին զա́յնս եւ ՛ի ձե́ռս ետուն եւմենեայ արքայի։
⁹Իբրեւ զա́յն եւս լուան եթէ յոյնք խորհեցան գա́լ սատակել զն(ո)ս(ա). եւ իբրե́ւ ա́զդ եղեւ բանն ն(ո)ց(ա).
¹⁰արձակեցին մի ՛ի զօրավարաց անտի, եւ եկն եհար սատակեաց զն(ո)ս(ա) մեծաւ պատերազմաւ, եւ արկին ՛ի նոցանէ ՛ի սուր իւրեանց վիրաւորս բազումս. ՛ի գերու(թ)ե(ան) վարեցին զկանայս եւ զորդիս ն(ո)ց(ա). յաւարի́ առին զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա)։ կալա́ն զերկիրն ՛ի ծառայու(թ)ե(ան). զամուրսն քակեցին, զաշխարհն ՛ի հարկի ծառայու(թ)ե(ան) կացուցին մինչեւ յօրս յայս։

¹¹եւ զա́յլ թագաւորութի(ւն)սն եւ զկղզիսն՝ որ խլըրտէին՝ սատակեցին եւ ՛ի ծառայութե(ան) կացուցին։
¹²Բայց ը(ստ) բարեկամս իւրեանց՝ եւ որ թիկունս առնէ զն(ո)ս(ա), հաստատու(թեամ)բ սէ́ր առնէր ը(ստ) ն(ո)ս(ա)։ եւ հզօրացան նոքա ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն թագաւորութե(ան)ց՝ որ մե́րձ էին եւ որ հեռի́ էին։ եւ որ միանգամ լսէին զանուն ն(ո)ց(ա)՝ երկնչէին ՛ի նոցանէ։
¹³ում կամէին տայի́ն զթագաւորութի(ւն), զո́ կամէին՝ հանէին ՛ի տէրութ(են)է։ եւ բարձրացան յոյժ։
¹⁴Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) այսր ա(մենայ)նի ո́չ ոք ՛ի նոցանէ յա́նձն առ թա́գ առնուլ՝ եւ ծիրանիս արկանել՝ զի հաստատեսցի տէրութի(ւն)ն։

¹⁵այլ տո́ւն խորհրդոց շինեցին, եւ հանապա́զ օր երեք հարիւր եւ քսան այր ՛ի խորհո́ւրդ մտանէին վ(ա)ս(ն) զօրաց՝ զի զաշխարհն շէ́ն կալցին։
¹⁶եւ մի մի այր ՛ի նոցանէն որ հաւատարիմ էր իշխան, գլո́ւխ կացուցանէին տարւոյն, զի տիրեսցէ ՛ի վերայ ա(մենայ)ն երկրի ն(ո)ց(ա), եւ ամենեքեան ահնազանդու(թեամ)բ լսէին միում. եւ ո́չինչ գոյր հեռ եւ նախանձ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Ապա կարգեաց արս ընտիրս յուդա յիւրաքանչիւր գնդէ անտի. զապողեմոս զակկոսեան զորդի յովնաթանու, եւ զյասոն զորդի եղիազարու. եւ առաքեաց զն(ո)ս(ա) ՛ի հռոմ քաղաք, խնդրե́լ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ զհաշտութի(ւն) եւ թիկունս։

¹⁸եւ զի բարձցեն զլուծն ՛ի պարանոցէ ն(ո)ց(ա). քանզի ծանրացուցեա́լ էր յունաց զլուծ ծառայութե(ան) ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցին ի(սրա)էլացւոց։
¹⁹Եւ գնացին ՛ի կողմանս հռոմայեցւոց։ եւ էր ճանապարհն մեծ. եկին հասին հրեշտակքն, եւ յանդիմա́ն եղեն ն(ո)ց(ա) ՛ի տաճարին խորհրդոց։ կացին ՛ի մէջ, եւ սկսան տա́լ զպատգամն։
²⁰Յուդա մակաբէ եւ եղբարք իւր, եւ ա(մենայ)ն սպայ հրէաստանեայց. խօսել ը(ստ) ձեզ ՛ի հաշտութի(ւն). առնել զձեզ թիկունս, եւ խնդրել ՛ի ձէնջ խաղաղու(թ)ի(ւն). զի եւ ձե́զ եւս կամ լիցի, գրել ձեզ զմեզ նիզակակիցս եւ բարեկամս։
²¹եւ հաճո́յ թուեցաւ բանն առաջի նոցա։

²²Եւ ա́յս այն պատճէն է հրովարտակի ն(ո)ց(ա) զոր գրեցին նոքա առ ն(ո)ս(ա) ՛ի տախտակս պղնձիս եւ առաքեցին յե(րուսաղէ)մ. եւ առ իւրեանս թողին յիշատակ թիկանց եւ խաղաղութե(ան)։
²³Խաղաղու(թ)ի(ւն) եւ բարի́ք լիցին ընդ հրէաստան, եւ ը(ստ) հռոմայեցւոց՝ ընդ ա(մենայ)ն ը(ստ) ծով եւ ը(ստ) ցամաք. սուր եւ թշնամի հեռի́ լիցի ՛ի նոցանէ։
²⁴Ապա եթէ հասցէ պատերազմ նա́խ ՛ի վերայ հռոմայեցւոց, կամ ուրեք բարեկամաց ն(ո)ց(ա)՝ ընդ ա(մենայ)ն տեղիս տէրութե(ան) ն(ո)ց(ա),
²⁵՛ի թիկունս վաղվաղակի հասցէ գունդն հրէաստանեայց, ո(ր)պ(էս) ժամանակն ցուցանէ ն(ո)ց(ա)՝ մտադեւր սրտի մտօք։

²⁶եւ՛ի թշնամի ինչ մի́ տացեն, եւ մի́ ձեռնտու լիցին արծաթով կամ ոսկւով՝ կամ զինու՝ կամ նաւօք։ ա́յսպէս եւս հաճո́յ թուեցաւ հռոմայեցւոց. զի պահեսցեն զպատուիրանդ զայդ առանց կաշառոյ։
²⁷սո́յնպէս եթէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգին հրէից հասանիցէ պատերազմ, ՛ի թիկո́ւնս վաղվաղակի հասցեն հռոմայեցիք՝ միամտութ(եամ)բ սրտի մտօք. ո(ր)պ(էս) ժամանակն ն(ո)ց(ա) ցուցանիցէ։
²⁸եւ ՛ի թշնամի ինչ ո́չ տացեն, ոսկի կամ արծաթ կամ զէն կամ նաւս. ո(ր)պ(էս) հաճոյ թուեցաւ հռոմայեցւոց։ պահեսցեն զպատուիրանս զայս առանց նենգութե(ան)։
²⁹եւ ըստ բանիցս այսոցիկ ա́յսպէս հաստատեցին հռոմայեցիք ը(ստ) գնդին հրէից։

³⁰Ապա եթէ յետ այդց բանից խորհուրդ ինչ ՛ի մէջ մտցէ սոցա կամ ն(ո)ց(ա)՝ հանե́լ կամ յաւելուլ, որինչ դէպն տացէ՝ կարգեսցեն հասարակ հաւանու(թեամ)բ, եւ հաստատո́ւն կացցեն։
³¹Եւ վ(ա)ս(ն) չարեաց արքային դեմետրեայ որ հատուցանէ նոցա, գրեսցուք առ նա. գոգցուք, ընդէ՞ր ծանրացուցանէք զլուծ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցի նիզակակից բարեկամաց մերոց։
³²Զա́յս գիտասջիք՝ եթէ զքէն ամբաստան լիցին դոքա. դատաստա́ն յիրաւի կալցուք, մա́րտ պատերազմի տացուք ընդ քեզ, եթէ ընդ ծո́վ իցէ՝ եթէ ընդ ցամաք։

¹Եւ ո́չ ինչ լուաւ դեմետր. զի անկեալ կործանեալ էր նիկանովր գնդաւն իւրով ՛ի նոցանէ պատերազմաւ։ Եւ նա դարձեալ անդրէն կրկնեալ յղեա́ց զբաքիս եւ զյակիմոս, եւ զյառաջակողմն թեւոյն իւրոյ ընդ ն(ո)ս(ա) յերկրի́ն հրէաստանի։
²Եւ գնացին ՛ի ճանապարհ գաղգաղայ. եւ եկին ճակատեցան ՛ի մեսաղովթ յերկիրն արբեղացւոց, եւ առին զնա, եւ սատակեցին անձինս բազումս մարդկան ՛ի նմա։
³Յամսեանն առաջնում յամին հարիւրորդի յիսներորդի երրորդի, բանակեցան մերձ առ յե(րուսաղէ)մ։
⁴եւ չուեցին գնացին հասին ՛ի բերէթ քսանհազար մկնդաւոր արամբք. եւ երկուք հազարօք հեծեալ սպառազինաւ։
⁵Եւ յուդա էր բանակեալ յեղիշա. եւ երեքհազար սպառազէն ընտիրք.

⁶իբրեւ տեսին զամբոխ բազմութե(ան) գնդին, եւ երկեան յոյժ, եւ բազումք թօթափեցան ՛ի նմանէ. եւ ո́չոք մնաց առ յուդայի, բայց ութհարիւր հեծեալ սպառազէն։
⁷Իբրեւ ետես յուդա թէ թօթափեցան զօրքն ՛ի նմանէ, եւ պատերազմ նեղէ́ր զնա, նեղեցաւ ՛ի սիրտ իւր. զի ո́չ էր ժամանօղ միւսանգամ ժողովե́լ զն(ո)ս(ա). լուծաւ լքաւ անկաւ։
⁸սկսա́ւ խօսել ընդ մնացեալսն եւ ասէ. եկա́յք հարցուք ՛ի դիմի, թերեւս կարասցուք կծանե́լ ինչ ՛ի նոցանէ։

⁹Եւ ինքն յարձակ յարձա́կ խաղայր. եւ զօրքն մատուցեալ պաշարէին դարձուցանել անդրէն. սկսան խօսել ընդ նմա՝ եւ ասեն. ա́յր դու՝ նոցա ինչ մեք ո́չ կարեմք ստնանել. բայց այժմ զանձն ապրեցուցանել ո́ւշ դիցուք. հապա դարձցուք ժողովեսցուք զեղբարս մեր. ապա մարտիցուք. թէպէտ եւ իցեմք սակաւք։
¹⁰Պատասխանի ետ ն(ո)ց(ա) յուդա՝ եւ ասէ. քա́ւ լիցի ինձ առնել զիրսդ զայդ, ՛ի փախո́ւստ դառնալ ինձ ՛ի նոցանէ. եթէ հասեալ իցէ ժամանակ մեր՝ մեռցո́ւք քաջութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) եղբարց մերոց, եւ ո́չ խառնեսցուք զանուն վատութե(ան) մերոյ ընդ արւու(թ)ի(ւն)ս քաջութե(ան)։

¹¹Եւ ելին զօրքն յիւրաքանչիւր բանակէ, եւ ճակատեցան դէմ յանդիման միմեանց. երկո́ւ գունդք լինէին՝ գունդքն բաքիդեան սպառազինաւ։ պարսաւորքն եւ աղեղնաւորքն առաջի գնդին խաղային, եւ նահատակքն յառաջագոյն խաղացեալ էին։
¹²Բայց բաքիդ յաջո́ւմ թեւի անդ ճեպէր զզօրսն ՛ի ձայն փողոյ տագնապաւ յառաջ մատուցանէր։
¹³Եւ գունդն յուդայեան փո́ղ հարեալ ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակեալ գային, մինչեւ երկիրն շարժէր յամբոխ յաղաղակէ անտի յերկոցունց կողմանց։ եւ եղեւ պատերազմն խառնեալ անդադար, յառաւօտէ մինչեւ յերեկոյ։

¹⁴Իբրեւ ետես յուդա՝ եթէ բաքիդդ ընտիր ընտիր զօրօք յաջում թեւի ա́նդ է, զընտիր ընտիր սպառազինաց յիւրմէ գնդէ անտի յառաջ կոչէր, քաջալերէր եւ անդէն ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակէր։
¹⁵՛Ի նմին ժամանակի զաջակողմն թեւին բեկանէր, եւ զձախուն արկանէր. եւ անդստին առաջի արկեալ փախստեա́յս տանէր մինչեւ ՛ի կողմանս վերինս հազովտայ։
¹⁶Եւ որ ՛ի ձախակողմն թեւի ա́նդ էին, իբրեւ տեսին թէ աջակողմն թեւին բեկաւ առաջի յուդայեանց, գային խառնէին, եւ զյուդայ գնդաւն հանդերձ ՛ի մէ́ջ արկանէին։
¹⁷Յայնմ վայրի վիրաւորք յերկուց կողմանց անկեալ ընդ երկիր թաւալէին։
¹⁸Ա́նդ անկանէր յուդա՝ առաջին նահատակօքն. եւ որ մնացեալ էին ՛ի փախուստ դառնային։

¹⁹Դարձան յովնաթան եւ շմաւոն եղբարքն երկոքին, բարձին զյուդա, տարան թաղեցին ՛ի շիրիմս հարց իւրեանց ՛ի մովդիիմ։
²⁰Լացին կոծեցան որդիքն ի(սրաէ)լի կո́ծ մեծ. սո́ւգ առին աւուրս բազումս, եւ սկսան խօսել.
²¹եւ ասեն. զիա́րդ անկաւ կործանեցաւ հզօրն փրկիչն ի(սրաէ)լի։
²²Այլ ուրեք ուրեք մարտ՝ կամ ճակատ՝ կամ մղել պատերազմի, կամ քաջութի(ւն)ս ինչ որ արարեա́լ է յուդայի՝ գրեցաւ իսկ ո́չ յայսմ մատենի. զի բազո́ւմ էր կարի յոյժ։
²³Եւ եղեւ յետ մահուանն յուդայի՝ բրեցին անօրէնքն շուրջ զսահմանօքն ի(սրա)էլացւոց, բուսան՝ բղխեցին, եւ բազմացա́ն որ գործէին զանօրէնութի(ւն)։

²⁴Յաւուրսն յայնոսիկ եղեւ սո́վ մեծ, եւ ինքնակամ գնացին մարդիկն ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ աշխարհն ձեռնտու էր ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁵Եւ ընտրեաց բաքիդդ արս անօրէնս, եւ կացոյց իբրեւ տեարս ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա,
²⁶որ քննէին եւ խնդրէին եւ ածէին զբարեկամսն յուդայի առ բաքիդդ, եւ խնդրէին վրէժ ՛ի նոցանէ. տառապեցուցանէին եւ ա́յպն առնէին.
²⁷եւ նեղէին եւ ծաղր առնէին զի(սրա)էլ. զի ոչ երբէք լեա́լ էր այս յորմէ հետէ երեւեցաւ մարգարէ։
²⁸Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն բարեկամքն յուդայի, եւ չոգան առ յովնաթան ափուս՝ եւ ասեն.
²⁹եղբայր քո յուդա մեռա́ւ, եւ այր չի́ք որ նմա́ն է նմա ելանել ընդդէմ թշնամւոյ, տա́լ պատասխանի այդոցիկ որ եկեալ թշնամութ(եամ)բ նեղեն զազգս մեր։

³⁰Այլ զքե́զ ընտրեցաք մեք ՛ի տեղի նորա, զի եղիցես դու իշխան ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր. լինել մեզ առաջնո́րդ՝ եւ տա́լ պատերազմ ընդ թշնամիս մեր։
³¹Եւ յա́նձն առ յովնաթան ՛ի ժամանակին յայնմիկ զառաջնորդու(թ)ի(ւն). եւ համբարձաւ նա փոխանակ յուդայի եղբօր իւրոյ։
³²Իբրեւ գիտաց բաքիդդ՝ խնդրէր սպանանել զյովնաթան եւ զշմաւոն զեղբայր ն(ո)ր(ա).
³³եւ փախեան նոքա յանապատն թակովեայ. եւ եկին բանակեցան ՛ի ջուր անդր ակուսասփառ։
³⁴Եւ դիտեաց բաքիդ զօրն շաբաթուց, եւ եկն ինքն բանակեցաւ զօրօքն իւրովք յա́յնկոյս յորդանան գետոյ։

³⁵եւ առաքեաց առ նոսա զեղբայր մի զիւր՝ զօրագլուխ զօրաց բազմաց, եւ աղաչեցին զնաբատացիս զբարեկամս իւրեանց, յա́նձն առնէին նոցա զկահ եւ զգրաստ՝ եւ զա(մենայ)ն ինչս որ մնացեալէր ՛ի բնի իւրեանց։
³⁶Եւ ելին որդիքն յամբրեայ որ ՛ի մէջ դամասայն էին, ըմբռնեցին զյոհաննէս, եւ առին գնացին կահիւ հանդերձ ընդ իւրեանցն։
³⁷Յետ ժամանակացս այսոցիկ ա́զդ եղեւ յովնաթանու եւ շմաւոնի եղբարց ն(ո)ր(ա), եթէ որդիքն ամբրեայ հարսանիս արարին. եւ առեալ ածէին զհարսն յաբղաղաթայ՝ դուստր միոյ ուրումն ՛ի մեծամեծաց աւագաց քանանացւոց անտի, մեծա́ւ չուով անչափ հանդերձիւ։

³⁸եւ յիշեցին նոքա զյոհաննէս զեղբայրն իւրեանց. ելին մտին նոքա ՛ի դարան ՛ի ծործո́ր լերինն։
³⁹եւ ամբարձին զաչս իւրեանց, տեսին զի գայր չո́ւ մեծ՝ եւ ամբոխ բազում. եւ ե́լ փեսայն փեսաւիրօքն եւ եղբարբքն հանդերձ, եւ փողովք եւ թմբկաւ, եւ պէսպէ́ս արուեստականօք, եւ բազո́ւմ վառելովք։
⁴⁰Եւ ելին սոքա ՛ի դարանէ աստի, սպանին զբազումս, եւ բազում վիրաւորս արձակեցին, եւ զվառեալսն փախստեա́յ արարին. եւ առին յաւարի զկահ եւ զհանդերձ. եւ զչուն աւա́ր հարկանէին։
⁴¹եւ դարձան հարսանիքն ՛ի կոծ, եւ ձայն արուեստականացն՝ ՛ի սուգ եւ յողբս դարձաւ։
⁴²եւ խնդրեցին սպառ սպուռ զվրէժ արեան եղբօրն իւրեանց. եւ դարձան ՛ի մա́րգն յորդանան գետոյ։

⁴³Իբրեւ գիտաց բաքիդդ՝ ա́ռ զօրս եւ խաղաց ՛ի վերայ նոցա, եւ եկն եհաս յանձաւսն յորդանան գետոյ։
⁴⁴Ասէ յովնաթան ցզօրսն իւր. եկայք յարիցուք մա́րտ դիցուք վ(ա)ս(ն) ոգւոց մերոց. զի ո́չ է այսօր իբրեւ զերեկն եւ իբրեւ զեռանտն։
⁴⁵եւ ահաւասիկ զօրք ճակատեալ յանդիման մեր. ո́չ ամուր թաքստի՝ ո́չ դաշտ փախստի. եւ գետս յորդանան շուրջ զմեւք պատեալ է։
⁴⁶արդ եկա́յք ձայն բարձցուք յերկինս, յարձակեսցո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ), թերեւս ապրեսջիք ՛ի ձեռաց թշնամեաց մերոց։ Զբանսն ասաց, եւ անդէն խառնեցաւ յարձակեցաւ ՛ի վերայ բաքիդեայ։
⁴⁷ա́յն ինչ լինէր զոգիսն ՛ի գիրկս իւր թափել, եւ նա յե́տս կոյս կործանեցաւ.
⁴⁸եւ հոսեցան յովնաթան եւ որ ընդ նմա էին ՛ի դարէ́ անտի։

⁴⁹ա́նդ հարին կոտորեցին բաքիդեանք՝ ՛ի յուդայի գնդէ անտի արս հազար մի. եւ դարձան յե(րուսաղէ)մ։
⁵⁰Սկսան շինել քաղաքս ամուրս յերկրին հրէաստանի, եւ զամուրսն երիքովի, եւ զամավեայ, եւ զբեթորեայ, եւ զբեթելայ, եւ զմինաթարովթայ, եւ զստեփայ. ՛ի պարիսպս ամրացեալս, եւ ՛ի դրունս հզօրս, եւ ՛ի նիգս հաստատունս։
⁵¹եւ պահապանս կացուցին թշնամու(թեամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոց.
⁵²եւ ամրացուցին զքաղաքն բեթսովրայ, եւ զգաղերամ, եւ զակառն. եւ կացո́յց ՛ի նմա զօրս բազումս՝ եւ համբարս յոյժ։
⁵³եւ ա́ռ նա զորդիս իշխանաց երկրին ՛ի պատանդս, եւ եդ զն(ո)ս(ա) յակառն ե(րուսաղէ)մի ՛ի պահեստ։

⁵⁴Յամին հարիւրորդի տասներորդի. յամսեանն երկրորդում, հրամայեաց յակիմոս քակել զպարիսպսն սրահիցն սրբութե(ան) ներքնոյ։ եւ սկսան քակել զգործն մերգարէից։
⁵⁵՛Ի ժամանակին յայնմիկ հարաւ յակիմոս, եւ խափանեցան գործք ն(ո)ր(ա). քակեցան երախք ն(ո)ր(ա). պապանձեցաւ եւ ո́չ կարէր խօսել բան մի եւ հրամա́ն տալ վ(ա)ս(ն) տան իւրոյ։
⁵⁶եւ մեռաւ յակիմոս ՛ի ժամանակին յայնմիկ մեծաւ տանջանօք։
⁵⁷Իբրեւ ետես բաքիդդ եթէ մեռաւ յակիմոս, դարձա́ւ անդրէն առ արքայն. եւ դադարեաց երկիրն հրէաստանի ամս երկուս։

⁵⁸Խորհեցան անօրէնքն եւ ասեն. ահաւադիկ յովնաթան եւ որ ընդ նմա են՝ խաղաղութ(եամ)բ նստին բնակութ(եամ)բ յանհոգս. արդ՝ եկա́յք ածցուք զբաքիդդ, եւ ըմբռնեսցէ զդոսա ամենեսին ՛ի գիշերի միում։
⁵⁹գնացին խորհեցան ընդ նմա։
⁶⁰նա՝ խաղա́ց գալ վաղվաղակի զօրօք բազմօք։ եւ առաքեաց նա հրովարտակս գաղտ՝ առ խորհրդակիցս իւր որ էին ՛ի հրէաստանի, զի ըմբռնեսցեն զյովնաթան եւ որ ընդ նմա էին. եւ ո́չ կարէին, զի ազդ եղեւ նմա բանք խորհրդին։
⁶¹եւ կալան նոքա ա́րս յերկրին առաջնորդաց չարեացն յիսուն մի, եւ անդէն խոխողեցին։
⁶²Եւ խո́յս ետուն յովնաթան եւ շմաւոն եւ որք ընդ ն(ո)ս(ա) էին ՛ի բեթբէս ՛ի յանապատն. եւ խրամակարկատ արարին զնա, եւ ամրացուցին զնա։

⁶³Եւ իբրեւ ետես բաքիդդ, զօրահատոյց լինէր, եւ գայր պաշարէր.
⁶⁴մարտ եդեալ զբեթբեսեաւ, եւ մարտնչէր աւուրս բազումս. եւ առնէին կանգնէին շուրջ զնովաւ մենքենայս։
⁶⁵Եւ եթող յովնաթան զշմաւոն զեղբայր իւր ՛ի քաղաքի անդ, եւ եկն ել նա ՛ի գաւառ անդր. եւ եկն արթամ.
⁶⁶եհար զոդոմերա եւ զեղբարս իւր, եւ զորդիսն փասիրոնայ ՛ի խորանի իւրեանց. եւ սկսաւ ելանել հարկանել զզօրսն։
⁶⁷Եւ շմաւոն եւ որ ընդ նմա էին. ելին հրձիգ արարին զմենքենա́յս.
⁶⁸եւ մա́րտ պատերազմի եդին ընդ բաքիդայ. ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեցան ՛ի նոցանէ. զի է́ր խորհուրդն այն եւ արշաւան նորին ընդունայն։

⁶⁹Եւ բարկացաւ սրտմտութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) արանցն անօրինաց, որ խրա́տն ետուն նմա արշաւել յերկիր նորա. սպա́ն նա զբազումս ՛ի նոցանէ, եւ խորհեցաւ նա դառնա́լ յերկիր իւր ուստի եկեալէր։
⁷⁰Իբրեւ գիտաց յովնաթան՝ առաքեաց զկնի ն(ո)ր(ա) հրեշտակս, եւ խօսել ընդ նմա խաղաղութ(եամ)բ, դնել ուխտ, եւ դարձուցանել նմա զգերին ա(մենայ)ն։
⁷¹Յա́նձն առ եւ արար ո(ր)պ(էս) խօսեցա́ւ նա ընդ նմա. եւ երդուաւ նմա, թէ այլ ո́չ եւս խնդրեցից ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր չարիս. մինչեւ կենդանի́ իցեմ։
⁷²Եւ դարձոյց անդրէն զգերին որ առեալէ յառաջու յերկրէն հրէաստանի. եւ ինքն գնա́ց յաշխարհ իւր, եւ այլ ո́չ եւս դիմեաց դառնալ ՛ի սահմանս ն(ո)ց(ա)։

⁷³եւ դադարեաց սուր յի(սրաէ)լէ։ Եւ բնակեաց յովնաթան ՛ի մաքմաս։ եւ սկսաւ դատել յովնաթան զժողովուրդ իւր, եւ սատակել զանօրէնսն յ(թ)ի(ւն)լէ։

¹Յամին հարիւրորդի վաթսներորդի ե́լ աղէքսանդրոս անտիոքեան եպիփան, եւ ա́ռ նա զքաղաքն պտղոմայեցւոց. ընկալան զնա. եւ թագաւորեաց նա ա́նդ ՛ի նմա։
²Լուաւ դեմետր արքայ, եթէ ժողովեաց զօրս բազումս, եւ ե́լ տալ ընդ նմա մարտ պատերազմի։
³Եւ յղեաց առ նա դեմետր բանս խաղաղու(թեամ)բ, զի մեծարեսցեն նոքա զնա.
⁴աճապարեսցուք ասէ դնել ընդ նմա ո́ւխտ խաղաղութ(եամ)բ, մինչչե́ւ եդեալ իցէ ընդ ն(ո)ս(ա) ուխտ աղէքսանդրեայ վ(ա)ս(ն) մեր։
⁵ե́ս գիտեմ յուշ լիցին նմա չարիքն զոր անցուցաք մեք ընդ նմա եւ ընդ եղբարս ն(ո)ր(ա) եւ յազգս ն(ո)ր(ա)։

⁶Եւ ետ նմա իշխանութի(ւն) ժողովել զօրս, եւ պատրաստել զէն, զի լիցի նա նիզակակից նորա. եւ զպատանդսն որ էին յակառն հրամայեաց տա́լ ՛ի ձեռս նորա։
⁷Եւ եկն յովնաթան յե(րուսաղէ)մ. ընթերցա́ւ նա զթուղթն առաջի ա(մենայ)ն ժողովրդեանն, առաջի այնոցիկ որ յամրի́ անդ էին։
⁸եւ երկեա́ն նոքա երկիւղ յոյժ. զի լուան եթէ ետ նմա իշխանութի(ւն) արքայն ժողովել զօրս։
⁹սակայն ածին կալան զպատանդսն առաջի ն(ո)ր(ա), եւ ետ զն(ո)ս(ա) ցընտանիս իւրեանց։
¹⁰Եւ բնակեցաւ յովնաթան յե(րուսաղէ)մ, սկսաւ շինել եւ նորոգել զքաղաքն.

¹¹եւ ասէ ցայնոսիկ, որ գործէին զգործն շինուածոց պարսպացն. շինեցէ́ք ասէ ցպարիսպդ, եւ զլեառն սիոն շուրջ, ՛ի չո́րս կոյս յորձաքար վիմաց. եւ արարին ա́յնպէս։
¹²Փախստեայ գնացին այլազգիքն՝ որ էին յամուրս անդ. որոց շինեաց յայնժամ բաքիդդ՝
¹³եւ եթող զնոսա յիւրաքանչիւր տեղւոջ. եւ գնաց նա յերկիրն ուստի էր։
¹⁴Եւ ՛ի բեթսովր մնացեալ էին ոմանք՝ որոց թողեալ էր զօրէնսն եւ զհրամանս. զի նա́ էր ամուր։
¹⁵Իբրեւ լուաւ աղէքսանդրոս արքայ զաւետիսն զոր ետ բերել դեմետրիոս առ յովնաթան, եւ պատմեցին նմա զպատերազմ քաջու(թեամ)բ, որ արարեալէր եղբարբք իւրովք, եւ զվիշտսն որ անցուցեալ էր ընդ ն(ո)ս(ա).

¹⁶եւ ասէ, միթէ կարե՞մք ուրեք գտանել ա́յր մի այնպիսի. առէ́ք առնեմք զնա մեզ բարեկա́մ եւ թիկունս։
¹⁷եւ հրամայեաց առնել առ ն(ո)ս(ա) հրովարտակ ըստ բանիցս այսոցիկ։
¹⁸Արքայ աղէքսանդրոս՝ առ եղբայր յովնաթան ողջոյն։
¹⁹ա́զդ եղեւ մեզ վ(ա)ս(ն) քո, եթէ այր քա́ջ զօրութ(եամ)բ ես, ես արժանի́ ես դու լինել մեզ բարեկամ։
²⁰արդ կացուցա́ք մեք զքեզ այսօր գլուխ քահանայապետու(թ)ե(ան) ազգի քոյ. եւ բարեկա́մ արքայի կոչել զքեզ։ Եւ ետ տանել նմա պսակ ոսկի եւ ծիրանիս։ արդ կա́լ լիցի քեզ յուխտի մերում, եւ պահել զհաւատ բարեկամութե(ան) առ մեզ. ո́ղջ լեր։

²¹Եւ ա́ռ՝ զգեցաւ յովնաթան զա́յն ընտիր պատմուճան. Յամին հարիւրորդի վաթսներորդի եւթներորդի, ՛ի տօնին տարեկանաց տաղաւարահարա́ց ժողովեցին զօրս, կազմեցին զէնս, եւ ուրա́խ եղեն։
²²Եւ լուա́ւ դեմետր զբանս զայս, տրտմեցաւ յոյժ.
²³եւ ասէ. զի՞նչ գործ գործեցաք, զի ո́չ մեք մեզ արարաք զնոսա թիկունս։ եւ արդ աճապարեա́ց աղէքսանդրոս, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա) ՛ի հաշտու(թ)ի(ւն), եւ արար իւր ձեռն հաստատութե(ան) զհրէաստան։
²⁴արդ առէ́ք եւ մեք գրեսցուք առ ն(ո)ս(ա) բանս մխիթարութե(ան) մեծարանաց եւ պարգեւաց, զի եղիցին նոքա մեզ յօգնականութի(ւն)։

²⁵Եւ ետ տանել ն(ո)ց(ա) հրովարտակս ըստ բանիցս այսոցիկ. Արքայ դեմետրիոս՝ առ ազգն հրէից ողջոյն.
²⁶քանզի պահեցէք դուք զուխտս եւ զդաշինս զոր ընդ մեզ եդիք. կացէք մնացէք դուք ՛ի մերում բարեկամու(թ)ե(ան), եւ ո́չ ձեռնտու եղէք ՛ի թշնամի. լուա́ք մեք եւ ուրախ եղեաք։
²⁷Եւ արդ՝ կացէ́ք մնացէ́ք պահեցէ́ք դուք առ մեզ զնոյն հաւատ.
²⁸եւ մեք հատուսցուք ձեզ թողութի(ւն)ս բազումս, եւ տացուք ձեզ պարգեւս բազումս։
²⁹եւ արձակեսցուք զձեզ՝ եւ թողցո́ւք զա(մենայ)ն հրէայ ՛ի հարկաց, եւ զբաժ զաղտիցն եւ զպսակաց. եւ փոխանակ երրորդաց սերմանն։

³⁰եւ զհասարակաց այգւոյն եւ զծառոյն որ գայր ինչ, թողում ձեզ յայսմ օրէ եւ առ յապա. եւ յերիցն օրինաց որ յաւելան ՛ի ձեզ, եւ ՛ի շամրտացիս, եւ ՛ի գալիլեացիս. յայսմ հետէ եւ ՛ի յաւիտեանս ժամանակաց։
³¹Եւ յե(րուսաղէ)մ նուիրեալ՝ սուրբ թողեալ կացցէ շուրջ զսահմանօք իւրովք հանդերձ, եւ ՛ի տասանորդէ զմաքս ձեզ թողեա́լ լիցի։
³²Եւ զիշխանու(թ)ի(ւն) զամրիդ ՛ի ներքս տուեալ լիցի զքահանայապետդ, եւ կացուսցէ դա ՛ի նմա արս զոր ինքն ընտրեսցէ պահել զդա։
³³Եւ ա(մենայ)ն անձն հրէի որ ՛ի գերութե(ան) գտցի՝ յրկրէն հրէաստանի յա(մենայ)ն թագաւորութե(ան) իմում, արձակեա́լ ձրի առանց փրկանաց. զա(մենայ)ն հարկս՝ հասի եւ մաքսի եւ գրաստու։

³⁴Եւ յա(մենայ)ն տօնս տարեկանաց, շաբաթք եւ գլուխք ամսոց, եւ աւուրք յառաջ քան զտօնն, եւ երեք երեք աւուրք զկնի տօնին, եղիցին ապահարկ թողեալ ա(մենայ)ն հրէից որ իցեն ՛ի թագաւորութե(ան) իմում.
³⁵մի́ իշխեսցէ պահանջել նեղել զոք վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)ն իրաց իմոց։
³⁶Եւ առաջինք գտցին նոքա ՛ի զօրս արքունի ՛ի վեց հարիւր հազար զօրական. եւ պարգեւք ելցեն ն(ո)ց(ա) ո(ր)պ(էս) օրէն է ընդ առաջին զօրս արքունի՝ ընդ մեծամեծս։
³⁷Եւ ՛ի նոցանէ դարձեալ հաստատեսցի ՛ի ձեռանէ արքունի որ են հաւատարիմ։ եւ իշխանք եւ վերակացուք եղիցին նոցունց։ եւ գնասցեն նոքա ըստ որէնս իւրեանց ո(ր)պ(էս) հրաման ետ արքայ երկրին հրէաստանի։

³⁸Եւ զերիս օրէնս որ յառաջագոյն եդեալ էր հրէաստանեայց, յարկրէն շամրտացւոց անդրէն դարձուցանել ՛ի հրէաստան, եւ համարել ընդ երկոսին մի օրէնս. զի մի́ այլ իշխան ձեռնահա́ս լիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), այլ քահանյապետն։
³⁹Եւ զքաղաքն պտղոմայեցւոց տուեալ լիցին նոցա պարգեւ ՛ի նուէրս սրբութե(ան)ցն որ յե(րուսաղէ)մն են, ՛ի պէտս ծախիցն որ ՛ի ս(ուր)բս անդր ծախիցին։
⁴⁰Եւ ես տաց ամ յամէ հնգետասան հազար կշիռ արծաթոյ՝ յարքունի համբարուէ, ՛ի կողմանց ուստի արժան իցէ։
⁴¹Զա(մենայ)ն մթեր զոր նոքա ո́չն կարէին լնուլ՝ յարքունո́ւստ լիցի, ո(ր)պ(էս) ընդ առաջին ազգսն,

⁴²յայսմ հետէ տացեն յարքունի́ տարազէ։ Եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) այսորիկ զհինգ հազար կշիռ արծաթոյն՝ զոր առնուն ՛ի մտիցն սրբութե(ա)ն ըստ համարոյ տարւոյն. եւ ա́յդ թողեալ լիցի, զի ա́նկ է այդ քահանայից եւ պաշտօնեէից։
⁴³Որ միանգամ դիմեսցէն ոք փախստեայ անկանե́լ ՛ի տաճար անդր յե(րուսաղէ)մ, կամ որ միանգամ ՛ի սահմանաց դորա իցէ որ պարտիցի ոք ինչ յարքունիս, թողեա́լ լիցի նմա. եւ ինքեանք արձակեա́լ լիցին։
⁴⁴Եւ ա(մենայ)ն ինչ որ արատեալ կործանեալ իցէ շինուածոց սրբոցդ, շինեսցին նորոգեսցին, եւ ծախ համարոյն յարքունո́ւստ վճարեսցի։

⁴⁵եւ շինեսցեն զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի, ամրացուսցեն շուրջանակի. եւ ծախ համարոյն յարքունո́ւստ վճարեսցի։ եւ ա(մենայ)ն պարիսպք ամրա́ց հրէաստանի շինեսցին։
⁴⁶Եւ իբրեւ լուաւ յովնաթան եւ ժողովուրդն զբանս զայս, ո́չ ինչ հաստատեցին՝ եւ ո́չ յանձն առին, զի յիշեցին զչարիսն մեծամեծս որ արարեալ էր յե(րուսաղէ)մ, եւ նեղու(թ)ի(ւն)ս յոյժ զոր նեղեցին նոքա զն(ո)ս(ա)։
⁴⁷Այլ հաճեցան՝ հաւանեցան ընդ հաշտութի(ւն)ն աղէքսանդրի. զի նա եղեւ ն(ո)ց(ա) նախ առաջնորդ բանիցն խաղաղութե(ան). եւ էին նոքա նմա նիզակակիցք եւ թիկունք զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրեանց։
⁴⁸Զօրաժողո́վ լինէր արքայ, եւ կուտէր զօրս բազումս գա́լ տալ պատերազմ ընդ դեմետրեայ։

⁴⁹եւ եկին բախեցան թագաւորքն երկոքին ը(ստ) միմեանս. ՛ի փախո́ւստ դառնայր գունդն դեմետրեայ, յաղթական լինէր ն(ո)ց(ա) աղէքսանդրոս.
⁵⁰եւ սաստկացուցանէր զճակատ մարտին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) մինչեւ արեւուն մտանելոյ։ ա́նդ յայնմ աւուր անկանէր դեմետր առաջի աղեքսանդրի. հարկանէին վանէին եւ առ օրին զգործն վճարէին։
⁵¹Հրեշտա́կս արձակէր աղէքսանդրոս յերկիրն եգիպտացւոց՝ զի դարձաւ տէրութի(ւն) իմ յիս, առ պտղոմէոս արքայ. պատգա́մ տայր ՛ի բանից ըստ օրինակիս ըստ այսմիկ, Ա́յս ինչ յայտնի լիցի քեզ արքայդ եգիպտացւոց,

⁵²զի դարձա́ւ տէրութի(ւն) իմ յիս, եւ նստա́յ ես յաթոռ հարց իմոց, ՛ի ձեռն առի զիշխանու(թ)ի(ւն) իմ, հարի վանեցի զդեմետրիոս զօրօք իւրովք, եւ նուաճեցի́ անդրէն զաշխարհն իմ.
⁵³՛ի մա́րտ պատերազմի հարի վանեցի զնա եւ զզօրս իւր, եւ նստա́յ յաթոռ թագաւորութե(ան) նորա։
⁵⁴Արդ ե́կ հաստատեսցուք ՛ի միջի մերում զհաստատութի(ւն) խաղաղութե(ան). տո́ւր ինձ դու զդուստր քո կնու(թ)ե(ան), զի արժանի́ լիցի ինձ, եւ ես քեզ եղէց արժանի փեսայութե(ան)։
⁵⁵Ե́տ պատասխանի արքայն եգիպտացւոց եւ ասէ. օրն յաւուրս բարութե(ան) յորում դարձա́ր դու յերկիր նախնեաց քոց, եւ նստար դու յաթոռ արքայութե(ան) հարց քոց։

⁵⁶եւ ես պատրաստեալ եմ ՛ի կամս քաղցրութե(ան) առնել զայս ա(մենայ)ն ո(ր)պ(էս) գրեցե́ր դու առիս. բայց ե́կ յանդիմա́ն լիցուք միմեանց ՛ի քաղաքն պտղոմացւոց, զի տեսցուք զմիմեանս. եւ փեսայացուցից զքեզ ինձ՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասացեր.
⁵⁷Եւ ե́լ պտղոմէոս արքայ յերկրէն եգիպտացւոց, ինքն կղէ́ոպատրաւ դստերբն հանդերձ ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց. յամին հարիւրորդի վաթսներորդի երկրորդի։
⁵⁸եւ յանդիմա́ն եղեն թագաւորքն երկոքեան միմեանց, եւ ետ կղեոպատրա զդուստր իւր. եւ արարին հարսանիս մեծաւ պատրաստութ(եամ)բ՝ մեծաւ փառօք ը(ս)տ օրէնս թագաւորաց ՛ի քաղաքին պտղոմէացւոց։
⁵⁹Ե́տ հրովարտակս աղէքսանդրոս առ յովնաթան, զի եկեսցէ նա առ նա։

⁶⁰Խաղա́ց գնաց յովնաթան մեծաւ փառօք ՛ի քաղաքն պտղոմեացւոց, եւ եկն յանդիման եղեւ թագաւորացն երկոցուն մեծապէս պատարագօք. եւ եգիտ շնո́րհս ՛ի նոցանէ·
⁶¹Եւ կուտեցա́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) արք անօրէնք յե(րուսաղէ)մէ, ամբաստան լինել զնմանէ. եւ ո́չինչ անսայր թագաւորն ն(ո)ց(ա)։
⁶²Հրամա́ն ետ արքայ մերկացուցանել զյովնաթան ՛ի հանդերձից իւրոց. եւ զգեցուցին նմա ծիրանիս, եւ ընդ ի́ւր նստոյց զնա։
⁶³եւ ասէ ցիշխանսն. արդ երթիջի́ք դուք ընդ նմա, եւ ընդ ա(մենայ)ն քաղաքս քարո́զ տաջիք կարդալ. զի մի́ ոք իշխեսցէ ամբաստան լինել վ(ա)ս(ն) դորա. եւ մի́ ոք նեղեսցէ զդա մինչեւ բանի́ւ միով։

⁶⁴Եւ եղեւ իբրեւ տեսանէին զփառս ն(ո)ր(ա), եւ լսէին զձայն բարբառոյ քարոզին, եւ տեսանէին զի զգեցեալէր ծիրանիս՝ փախչէին, թաքչէին, կորնչէին ա(մենայ)ն չարախօսքն։
⁶⁵Եւ փառաւորեաց զնա թագաւորն ընդ առաջին բարեկամսն, եւ արա́ր զնա սպարապե́տ կուսակալ։
⁶⁶եւ գնաց յովնաթան յե(րուսաղէ)մ լի́ ուրախութ(եամ)բ եւ խաղաղութ(եամ)բ։
⁶⁷Դարձեալ յամին հարիւրորդի վաթսներորդի՝ հինգերորդի. ե́կն դեմետրիոս որդի դեմետրեայ ՛ի կողմանց կրետացւոց՝ յերկիրն հարց իւրոց։
⁶⁸տրտմեցա́ւ յոյժ աղէքսանդրոս՝ դարձա́ւ անդրէն ՛ի քաղաքն անտիոքացւոց։

⁶⁹Եւ կացո́յց անդ դեմետրիոս՝ զապողոնիոս, որ էր յառաջ ՛ի վ(ե)ր(այ) ստորին ասորեստանեայց, եւ ժողովեաց նա զօրս բազումս. եւ եկն բանակեցաւ նա զյամնեաւ։ Առաքեաց նա առ յովնաթան քահանայապետ, եւ ասէ.
⁷⁰Դու միայն վերացեալ հպարտացեալ կա́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ ես եղէ ծաղր նախատանաց վ(ա)ս(ն) քո. ընդէ՞ր դու նազիս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր լերամբքդ։
⁷¹արդ աղէ́ դու՝ եթէ յուսացեալ ես ՛ի զօրսդ քո. ե́կ է́ջ դու ՛ի դաշտ այսր առ մեզ զի յանդիման լիցուք միմեանց. զի գո́ն եւ աստ ընդ իս զօրք քաղաքաց։
⁷²արդ՝ հա́րց փորձեա́ դու՝ տե́ս ո́ իցեմ ես, կամ ո́ այն իցեն որ օգնականն իցեն ձեզ։ եւ ասեն. ո́չ գոյ ձեզ ոտից կռիւ առաջի մեր. զի երկիթս անդամ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեցան հարքն ձեր յերկրին իւրեանց։

⁷³Եւ արդ ո́չ կարէք դուք զդէ́մ ունել զայդչափ այրուձիոյ, ՛ի դաշտի ուր ո́չ գուցէ թուփ թաքստի, եւ ո́չ տեղի փախստեան. եւ ո́չ վէմ ապաւինի. եւ ո́չ խի́ճ ՛ի ձեռն՝ ՛ի քար ձգելոյ։
⁷⁴Իբրեւ լուաւ յովնաթան զպատգամն զայն զապողոնեայ՝ բարկացաւ ՛ի միտս իւր, յո́տն եկաց վաղվաղակի. ընտրէր զընտիր ընտիր զօրացն իբրեւ արս տասն հազար. եւ գա́յր ՛ի դուրս յե(րուսաղէ)մէ. ընդ առաջ եղեւ նմա շմաւոն եղբայր ն(ո)ր(ա), ձեռնտո́ւ լինէր նմա յօգնականութի(ւն)։
⁷⁵եւ եկին հասին ՛ի քաղաքն յոպպէացւոց. քաղաքացիքն զդուրս ընդդէ́մ դնէին, զի պահապանք ոստիկանու(թեամ)բ կային ապողոնեայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), հարին՝ մա́րտ պատերազմի եդին ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքին։

⁷⁶նոքա առ երկիւղի բացին զդրունսն. սոքա մտին եւ տիրեցին ՛ի վերայ քաղաքին։
⁷⁷Եւ իբրեւ զա́յն լուաւ ապողոնիոս, կազմեցաւ պատրաստեցաւ՝ ա́ռ ընդ իւր երիս հազարս սպառազէնս, եւ այլ զօրս բազումս.
⁷⁸եւ գնաց ՛ի կողմանս ազովտայ, մօտ քերէր առ դաշտիւն, զի յուսացեալէր ՛ի զօրս իւր։ Զկնի́ լինէր նորա յովնաթան տա́լ մարտ պատերազմի։
⁷⁹նա եթող հազար հեծեալ ՛ի դարանի զհե́տ ն(ո)ր(ա)։
⁸⁰իբրեւ ետես յովնաթան եթէ դարան գործեցին զհետ ն(ո)ր(ա), եկի́ն փակեցին պաշարեցին զամրո́ց դարանակալացն, եւ շուրջ զնոքօք արկին պատնէշ, եւ կային պահէին յառաւօտէ մինչեւ յերեկոյ. ո(ր)պ(էս) հրաման ետ ն(ո)ց(ա) յովնաթան։

⁸¹Վաստակեցին՝ տաժանեցան հեծեալքն, եւ լուծան։
⁸²զգողուղի կալաւ շմաւոն գնդիւն իւրով, եւ գայր ձորակին ՛ի վ(ե)ր(այ), եւ անկանէր զնոքօք՝ մինչդեռ նոքա կային լուծեալք եւ ձանձրացեալք, անկանէր ՛ի վերայ. զբազումս անդրէն ՛ի դարանի́ անդ սատակէր.
⁸³զբազումս հեծելազօրս ընդ երե́սս դաշտին փախստեայ առաջի երեսսաց իւրոց տանէր, հատուցանէր մինչեւ ՛ի կողմանս հազովտայ. ա́յնչափ շտապ տագնապի ՛ի վ(ե)ր(այ) հասուցանէր, զի փախստեայքն գնային ՛ի մեհեանն դագովնայ ամրանա́լ անկանէին։

⁸⁴Հասանէ́ր յովնաթան զօրօքն հանդերձ. պատէր զմեհեանն դագոնայ եւ զքաղաքն ազովտացւոց, եւ որ շուրջ զնովաւ քաղաքքն էին առնո́յր յաւարի. զմեհեանն դագովնայ ամրացելովքն հանդերձ այրէր հրով։
⁸⁵Եւ եղեն անկեալքն ՛ի սրոյ՝ այրեցելովքն հանդերձ՝ իբրեւ արք ութ հարիւր հազար։
⁸⁶Չուեա́ց խաղաց գնաց յովնաթան անտի, եւ եկն բանակեցաւ ՛ի կողմանս ասկաղոնեայ, եկին ելին ՛ի քաղաքէ անտի ընդառա́ջ նմա փառօք։
⁸⁷Եւ դարձաւ յովնաթան յ(թ)ե(ան)մ գնդաւն իւրով, եւ բազում աւարաւ. զի բերէ́ր զկապուտ զկողոպուտ բազում զթշնամեաց։
⁸⁸Եւ իբրեւ լուա́ւ զայս աղէքսանդրոս, յաւե́լ փառաւորել առաւե́լ եւս զյովնաթան.

⁸⁹եւ ետ տանել նմա շի́նգղ ոսկի, զորօրինակ օրէ́ն էր ունել եղբա́րց թագաւորին. եւ ետ նմա զակկարոն ա(մենայ)ն սահմանօքն հանդերձ ՛ի ժառանգութի(ւն)։

¹Եւ թագաւորն եգիպտացւոց զօրաժողո́վ լինէր՝ կուտէ́ր զօրս բազումս իբրեւ զաւազ առ ափին ծովուն, եւ նա́ւս բազումս. եւ խնդրէր նա ունե́լ զարքայութի(ւն)ն աղէքսանդրեայ նենգութ(եամ)բ, եւ յաւելուլ յի́ւր արքայութի(ւն)ն։
²եւ ել ընդ կողմանս ասորեստանեայց բանիւ խաղաղութ(եամ)բ. եւ նոքա դուռն բանային նմա, եւ ընդ առաջ երթային ն(ո)ր(ա). քանզի պատուէ́ր էր յաղէքսանդրեայ արքայէ՝ քանզի անե́ր էր ն(ո)ր(ա)։
³Եւ իբրեւ մտանէր պտղոմէոս ՛ի քաղաքսն, յիւրոց զօրացն պահապա́ն թողոյր իւրաքանչիւր քաղաքաց։

⁴Իբրեւ եկին մերձեցան նոքա ՛ի քաղաքն ազովտացւոց, ցուցի́ն նմա զմեհեանն դագովնայ այրեցեալ, զքաղաքն եւ որ շուրջ զիւրեւ էին այրեցեա́լ ՛ի ժամանակի պատերազմի, եւ զդիակունսն որ այրեցեալ էր՝ բերեալ կուտեալէր կոյտս ՛ի վ(ե)ր(այ) ճանապարհին։
⁵Եւ պատմէին առաջի արքային որ զինչ միանգամ գործեաց յովնաթան, եւ յաչա́ց հանէին զնա։ եւ թագաւորն լռի́կ կայր։
⁶Եւ եկն յանդիման եղեւ յովնաթան թագաւորին ՛ի քաղաքն յոպպէացւոց փառօք մեծօք. ողջոյն ետուն միմեանց, եւ եղեն ա́յն օր առ միմեանս։
⁷Եւ գնա́ց յովնաթան ընդ արքային մինչեւ ՛ի կողմանս գետոյն որ անուանեալ կոչի ազատ։ եւ դարձաւ յովնաթան անդրէն յե(րուսաղէ)մ։

⁸Իսկ արքայ պտղոմէոս տիրեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքացն ծովեզերեայց՝ մինչեւ ՛ի քաղաքն սելեւկացւոց. եւ խորհէր ՛ի վ(ե)ր(այ) աղէքսանդրեայ խորհո́ւրդ չարութե(ան)։
⁹Եւ արձակեա́ց նա հրովարտակս առ դեմետր արքայ եւ ասէ. ե́կ ո́ւխտ դիցուք առ միմեանս՝ եւ դաշինս կռեսցուք, եւ տա́ց քեզ զդուստր իմ զոր ունի աղէքսանդրոս արքայ, եւ տիրեսցես դու ՛ի վերայ արքայու(թ)ե(ան) հօր քոյ.
¹⁰զի զղջացեա́լ եմ թէ ընդէ՞ր ետու ես զդուստր իմ նմա կնու(թ)ե(ան). զի խորհեցաւ նա ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ մա́հ։
¹¹եւ ա́յսպէս յաչաց հանէր զնա, զի ի́ւր ակն եդեալ էր տէրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։

¹²Եւ եհա́ն զդուստրն, եւ ետ դեմետրի. եւ խոտորեցաւ յաղէքսանդրէ, եւ յայտնեա́ց զթշնամու(թ)ի(ւն) իւր։ Եւ եմուտ պտղոմէոս եւ տիրեաց նա ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքացն, եւ սելեւկեայ ծովեզերեայց։ եւ խորհէր չարութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) աղէքսանդրու։
¹³Ե́կն եմուտ ՛ի քաղաքն անտիոքացւոց. եւ եդաւ զթագ զասիացւոցն. եւ պսակեցաւ կրկին թագաւն ասիացւոց՝ եւ թագաւն եգիպտացւոց։
¹⁴Բայց աղէքսանդրոս արքայ էր ՛ի կողմանս կիւլիկեցւոց ՛ի ժամանակին յայնմիկ. զի ապստամբէին մարդիկն ՛ի նմանէ։
¹⁵Եւ լուաւ աղէքսանդրոս՝ դիմեաց գալ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) մարտիւ պատերազմաւ։ եւ ել պտղոմէոս ընդ առաջ ն(ո)ր(ա) զօրօք բազմօք, եւ դարձոյց զնա ՛ի պարտութի(ւն)։

¹⁶եւ փախստեայ լինէր աղէքսանդրոս ՛ի կողմանս արաբացւոց. զի անդ թաքիցէ եւ ապրիցէ ՛ի նմանէ։ եւ արքայ պտղոմէոս բարձրացաւ։
¹⁷Եւ ե́կն զաբեէլ արուայիկ, եհա́տ զգլուխն աղէքսանդրեայ, եւ ետ տանել պտղոմոսի արքայի։
¹⁸Եւ պտղոմէոս մեռաւ յաւուրն երրորդի, եւ որ էին զամրօքն սատակեցան յամրականացն։
¹⁹Եւ թագաւորեաց դեմետր, յամին հարիւրորդի վաթսներորդի եւթներորդի։
²⁰Ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ ժողովեաց յովնաթան զօրս ՛ի հրէաստան, գա́լ մա́րտ դնել զբերդաւն որ յե(րուսաղէ)մ էր. կազմեցին զնովաւ շուրհ մենքենայս բազումս։

²¹Ապա գնացին ոմանք որ թշնամի́ էին ազգին հրէից, ա́րք անօրէնք պատմել թագաւորին, եթէ յովնաթան մենքեանայս կազմեալ շուրջ զզբերդաւն պատեալ՝ յառնուլ պատրաստեալ։
²²Իբրեւ լուաւ՝ բարկացա́ւ յոյժ. չուեաց եւ եկն ՛ի պտղոմէոս, ե́տ հրովարտակս առ յովնաթան, զի մի́ եւս զբերդն շուրջ պաշարեալ պահիցէ. այլ ինքն յարուցեալ վաղվաղակի առ նա հասանիցէ՝ ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց զի անդ յանդիման լիցին միմեանց։
²³Իբրեւ լուաւ յովնաթան՝ ե́ւս քան զեւս պնդել հրամայեաց զպահ բերդին. եւ ինքն ա́ռ արս ընտիրս իմաստունս ՛ի ծերակոյտ ժողովրդենէ անտի, եւ ՛ի քահանայից անտի.

²⁴հանդերձեցաւ պատարագօք, ոսկւով եւ արծաթով, եւ ե́դ զանձն ՛ի մահ, գնա́ց յանդիմա́ն լինել թագաւորին ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց։ եւ եգիտ նա շնորհս ՛ի նմանէ.
²⁵թէպէտ եւ բազումք էին յանօրինաց անտի ամբաստան զնմանէ։
²⁶Եւ մեծարեա́ց զնա թագաւորն ո(ր)պ(էս) առաջինքն իւր. եւ բարձրացոյց զնա յոյժ առաջի ա(մենայ)ն բարեկամաց իւրոց.
²⁷եւ կարգեաց նմա զիշխանու(թ)ի(ւն) քահանայապետութե(ա)ն. եւ որ ինչ ա́յլ ինչ պատիւ ունէր յառաջագոյն քան զնա։ կացոյց կարգեաց զնա ընդ առաջին բարեկամս։

²⁸Եւ աղաչեաց յովնաթան զարքայն, զի ապահա́րկ արասցէ զհրէաստան, եւ զերեսին կուսակալու(թ)ի(ւն)սն, եւ զշամրին։ եւ յա́նձն առ նմա տա́լ նմա երեք հարիւր քանքար։
²⁹Եւ հաճո́յ թուեցաւ տագաւորին. եւ վ(ա)ս(ն) ա́յսր ա(մենայ)նի հրամա́ն ետ հրովարտակս տալ առ յովնաթան օրինակաւս այսուիկ։
³⁰Արքա́յ դեմետր առ յովնաթան եղբայր՝ ողջո́յն։
³¹Զպատճէն հրովարտակիս այսորիկ գրեցաք մեք առ զասթենէս եղբայր մեր, նովին օրինակաւ եւ առ ձեզ գրեցաք զի գիտասջիք։
³²Արքայ դեմետր՝ առ զասթենէս հայր՝ ողջոյն։

³³ազգին հրէից օգնական նիզակակից՝ ուխտակա́լ բարեկամաց մերոց, իրաւունս համարեցաք դիւրել բարի́ առնել փոխանակ արդարութե(ան) միամտու(թեամ)բ զոր պահեցին նոքա առ մեզ։
³⁴Կարգեցաք մեք զսահմանս հրէաստանի, եւ զերիս օրէնսն՝ ափարիմ, եւ ղուդա, եւ ռաթամին, յաւելցին ՛ի հրէաստանի ՛ի կողմանս շամրնի. եւ ա(մենայ)ն որինչ հասի օրէն գայցէ ՛ի նոցանէ՝ լիցի́ այն պաշտօնէից յե(րուսաղէ)մ. փոխանակ արքունական մտիցն որ գայր ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ ա́մ յամէ յարմտեաց երկրին, եւ ՛ի բերոյ ծառոցն պտղոյն։
³⁵եւ ա́յլ որինչ տարազք արքունի, կամ տասանորդք, կամ մաքս, կամ ինչ որինչ մուտք յարքունիս իցեն. կամ բաժ աղտից, կամ տարազ պսակաց,

³⁶զայս ա(մենայ)ն թողցուք ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ մի մի́ ինչ մի́ յայսցանէ անարգեալ գտցի մինչեւ յաւիտեանս ժամանակաց։
³⁷Արդ ձեզ փո́յթ լիցի առնել պատճէն մի հրիվարտակիդ, եւ տալ առ յովնաթան՝ զի դիցի ՛ի գանձն սրբութե(ան)՝ ՛ի դիպա́ն վայր ՛ի նշանաւոր տեղւոջ։
³⁸Իբրեւ ետես դեմետր արքայ, եթէ հնազանդեցաւ ա(մենայ)ն երկիր առաջի ն(ո)ր(ա). եւ ո́չինչ էր յաշխարհի որինչ ընդդէմ դառնայր հրամանաց նորա, հրամա́ն ետ արձակել զզօրսն յիւրաքանչիւր տեղիս. բա́ց ՛ի զօրաց յազգաց հեռաւորաց, եւ ՛ի մարզիկ գնդէ կղզեաց կղզեաց ոք։

³⁹Տրիփոն անուն էր աղէքսանդրեան տոհմին, իբրեւ ետես եթէ զօրքն ա(մենայ)ն տրտո́ւնջ են զդեմետրեայ՝ գնա́ց նա առ իմաղկուս արուայիկ, որ սնուցանէր զանտիոք զպատանեակն աղէքսանդրի։
⁴⁰եւ առ նմա́ կանխէր՝ զի տացէ նա ցնա́ զմանուկն, եւ ածցէ թագաւորեցուսցէ ՛ի տեղի հօր իւրոյ. եւ պատմեաց նմա որինչ միանգամ գործս գործեաց դեմետր, եւ զա(մենայ)ն թշնամու(թ)ի(ւն)ս որ միանգամ գոռային զօրքն. եւ ա́նդ լինէր առ նմա աւուրս բազումս։
⁴¹Առաքեա́ց յովնաթան առ դեմետր արքայ, զի հրամա́ն տացէ իջուցանել զզօրսն որ ՛ի միջնաբերդի անդ էին, եւ որ յամուրս անդ էին. զի էին ն(ո)ք(ա) թշնամու(թեամ)բ ընդ ի(սրաէ)լի։

⁴²Եւ առաքեաց դեմետրիոս առ յովնաթան՝ եւ ասէ. ո́չ զայդ միայն արարից քեզ եւ ազգի քում, այլ փառօք փառաւորեցից զազգ քո՝ եթէ ժամանակ միայն գտից։
⁴³Արդ դու բարւոք արասցե́ս, առաքեսցես առ իս գունդ մի ՛ի թիկունս, զի զօրքս աւասիկ յինէն յե́տս կացին։
⁴⁴Իբրեւ լուաւ զայն յովնաթան, վաղվաղակի գունդ մի յերից հազարաց արս ընտիրս սպառազէնս արձակեաց ՛ի թիկունս թագաւորին ՛ի քաղաքն անտիոքացւոց. եւ ուրա́խ եղեւ թագաւորն ՛ի հասանել ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
⁴⁵Իբրեւ զայն լուան քաղաքացիքն. ժողովեցան յիւրաքանչիւր տեղւոջէ ՛ի մէջ քաղաքին՝ իբրեւ բեւրք երկոտասան։ ա́յն ինչ յարձակեալ էին ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորին, կամէին անդէն սպանանել.

⁴⁶նա խո́յս ետ ՛ի նոցանէ. եւ նոքա առին վաղվաղակի զկիրճսն ա(մենայ)ն գնացից քաղաքին. մա́րտ եդին եւ սկսան մաքառել։
⁴⁷Ա́զդ եղեւ ի(սրա)էլեան գնդին. կուտեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ապարանից թագաւորին, ձա́յն ետուն միմեանց, եւ սփռեցան ը(ստ) ա(մենայ)ն քաղաքն.
⁴⁸իբրեւ հարին՝ սպանին կոտորեցին արս իբրեւ տասն հազար. հրձի́գ արարին զա(մենայ)ն փայտակերտն զապարանից ն(ո)ր(ա). եւ զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) առի́ն յաւարի. արկին յիւրեանս զթագաւորն, եւ ապրեցուցին զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա)։

⁴⁹Իբրեւ ետես մնացեալ գունդ քաղաքին, եթէ զօրացաւ գունդն ի(սրա)էլեան ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա), եւ կամակար յաղթեցին ն(ո)ց(ա). լքան նուաղեցան, եւ տկարացան ՛ի խորհուրդս իւրեանց. ՛ի ձայն բարբառոյ ողոքանաց սկսան աղաղակե́լ առ թագաւորն՝ եւ ասեն.
⁵⁰ձե́ռն տուր մեզ, եւ դադարեսցէ գունդս մոլեկան ՛ի կոտորածէ քաղաքիս։
⁵¹զա́յն բան ասէին, եւ զիւրաքանչիւր զէնս առ ոտս պատերազմողացն ընկենուին։ եւ բարձրանա́յր փառօք գունդն ի(սրա)էլեան առաջի թագաւորին, եւ առաջի ա(մենայ)ն զօրաց ն(ո)ր(ա). եւ դառնային անդրէն յ(թ)ե(ան)մ անուամբ մեծաւ եւ բ(ա)զ(ու)մ աւարաւ։
⁵²Եւ նստա́ւ դեմետր արքայ յաթոռ տէրութե(ան) իւրոյ, եւ սարսեաց երկիրն ա(մենայ)ն առաջի ն(ո)ր(ա)։

⁵³Եւ ստեաց ի(սրա)էլացւոցն յա(մենայ)նի որինչ խոստացաւ նա ն(ո)ց(ա), եւ ամենեւին օտարացաւ յաչս յովնաթանու. եւ ո́չ հատոյց նմա ըստ միամտութե(ան) վաստակոց ն(ո)ր(ա)։
⁵⁴Յետ այսորիկ դարձա́ւ տրիփոն, եւ պատանեակն անտիոքոս ը(ստ) նմա, թագաւորեալ եւ նստեալ յաթոռ տէրու(թ)ե(ան)։
⁵⁵եւ առ նա́ ժողովէին զօրքն ա(մենայ)ն որ ցրուեալէր ՛ի դեմետրեայ։ եւ ետուն մարտ պատերազմի ը(ստ) դեմետրեայ, եւ փախուցին զնա վատթարեալ։
⁵⁶եւ եկն ա́ռ զգազանսն տրիփոն. եւ կալաւ զքաղաքն անտիոքացւոց։

⁵⁷Հրամա́ն ետ հրովարտակ առնել մանուկն անտիոքոս՝ առ յովնաթան՝ եւ ասէ. կացուցեա́լ իմ զքեզ ՛ի գո́րծ քահանայապետութե(ան), եւ հաստատեալ իմ զքեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) չորիցն օրինաց, եւ կարգեցաք զքեզ ընդ բուն եւ ը(ստ) առաջին բարեկամս մեր։
⁵⁸Եւ ե́տ տանել նմա նուագս ոսկիս, եւ սպաս տաճարին։ եւ ետ նմա իշխանութի(ւն) ըմպել ոսկի նուագօք, արկանել ծիրանիս, եւ իշխել կրել նշան շգեղ, ը(ս)տ նշանի թագաւորաց։
⁵⁹Եւ զշմաւոն զեղբայր ն(ո)ր(ա) հրաման ետ իշխան զօրավար կացուցանել ՛ի կողմանցն ծուրայ մինչեւ ՛ի սահմանս եգիպտացւոց։

⁶⁰Եւ ել յովնաթան շրջել յայնկոյս յորդանան գետոյ՝ եւ ը(ստ) քաղաքսն, եւ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն զօրք ասորւոց ՛ի թիկունս։ եւ եկն նա ՛ի կողմանս ասկաղոնեայ. եւ ելին նմա քաղաքացիքն ընդառաջ մեծա́ւ գովութ(եամ)բ։
⁶¹Անտի գնա́ց եկն ՛ի գազայ, եւ գազացիքն փակեցին նմա զդրունսն. նստա́ւ շուրջ զնոքօք, եւ հրձիգ արար զաւանս ն(ո)ց(ա). եւ զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) վարեցին ՛ի գերութե(ան)։
⁶²Ապա եկին գազացիքն առաջի կացին՝ ձե́ռն ետուն նմա, եւ մատուցին զորդիս իշխանացն իւրեանց ՛ի պատանդու(թ)ի(ւն), եւ նա ա́ռ ետ տանել զն(ո)ս(ա) յե(րուսաղէ)մ. եւ ինքն անց ը(ստ) երկիրն ՛ի կողմանս դամասկեայ։

⁶³Եւ լուաւ յովնաթան եթէ հասին իշխանք դեմետրեայ ՛ի կադէս ՛ի կողմանս գալիլեացւոց զօրօք բազմօք. իբրեւ կամէին իմն թէ փոխեսցուք զնա ՛ի գործոյ անտի.
⁶⁴նա եթող զեղբայր իւր զշմաւոն յերկրին վ(ե)ր(այ). եւ ինքն գնա́ց ընդ առաջ ն(ո)ց(ա)։
⁶⁵Եւ շմաւոն հասանէր պատերազմաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բեթսովրայ, եւ պաշարէր զնա աւուրս բազումս, եւ յարգե́լ արկանէր զնոսա։
⁶⁶աղաչե́լ սկսան նոքա զնա, զի դաշի́նս արասցէ ը(ստ) ն(ո)ս(ա). նա ետ ձեռն ն(ո)ց(ա), եւ եհան զն(ո)ս(ա) անտի. եւ կացո́յց անդ նա պահապանս քաղաքին։
⁶⁷Եւ յովնաթան զօրօքն իւրովք եկն բանակեցաւ ՛ի վերայ ջուրցն գեննեսարեթայ, կանխեաց նա ընդ առաւօտն ՛ի դամտն նասովրայ.

⁶⁸եւ գունդ մի այլազգեաց ընդ առաջ եղեւ ՛ի դաշտի անդ։ Եւ դարան գործեցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). կէսքն ՛ի դարա́ն մտին, կէսքն ՛ի դիմի́ հարան նմա.
⁶⁹եւ յարեան դարանակալքն յիւրաքանչիւր տեղեաց՝ զհետ եղեն ն(ո)ց(ա), եւ զյովնաթան ՛ի մէջ արկին զօրօքն հանդերձ։
⁷⁰եւ արարին զզօրսն յովնաթանու փախստեայս. եւ ո́չ մնաց առ նմա, բայց միայն մատաթի բեսաղոմեան, եւ յուդա սկափեան՝ զորավարք զօրացն։
⁷¹ձեռն զօձեօք արկանէր յովնաթան, զպատմուճանն պատառէր, հող ՛ի գլո́ւխ լինէր։
⁷²՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակէր բարկու(թեամ)բ մեծաւ, եւ ՛ի պարտութի(ւն) մատնէր զնոսա։

⁷³Յա́յնմ ժամանակի փախստեայքն ամենեքեան անդրէն ՛ի նո́յն դառնային, հալածակա́ն զթշնամիսն առնէին առաջի իւրեանց, մինչեւ ՛ի բանակն իւրեանց ՛ի կադէս. եւ եկին անկան զբանակաւն այլազգեաց.
⁷⁴հարին կոտորեցին յաւուր յայնմիկ իբրեւ երեք հազար հեծեալ սպառազէնս· եւ դարձաւ յովնաթան յե(րուսաղէ)մ։

¹Իբրեւ ետես յովնաթան թէ ժամանակն աջողեա́լ է նմա, կոչեաց արս ընտիրս, առաքեա́ց զն(ո)ս(ա) ՛ի քաղաք հռոմայեցւոց, երթալ նորոգել զուխտ հաշտու(թ)ե(ան) ընդ ն(ո)ս(ա)։
²եւ ընդ սպարտացիս, եւ ը(ստ) այլ տեղիս տեղիս արար հրովարտակս ը(ս)տ նմին օրինակի։
³Գնացի́ն հրեշտակքն, եւ եկին հասին ՛ի քաղաքն հռոմայեցւոց. եւ յանդիմա́ն եղեն ն(ո)ց(ա) ՛ի տաճարին խորհրդոց։ եւ ասեն. յովնաթա́ն քահանայապետ՝ եւ ազգն հրէից առաքեցին զմեզ առ ձեզ նորոգել զհաշտու(թ)ի(ւն)ն առաջին. լինել նիզակակից եւ թիկունք ը(ս)տ օրինակին առաջնում։
⁴Յա́նձն առին՝ հաճեցան. եւ ետուն հրովարտակս ՛ի տեղիս տեղիս. զի յուղարկեսցին նոքա խաղաղութ(եամ)բ յերկիրն հրէաստանի։

⁵Եւ ա́յս պատճէն հրովարտակացն զոր գրեաց յովնաթան առ աշխարհակալս, իշխանս, առ կուսակա́լս ն(ո)ց(ա)։
⁶Յովնաթան քահանայապետ, ծերակոյտ ժողովրդեամբ հանդերձ, եւ քահանայք, գո́ւնդ եւ սպահ ազգին հրէաստանեայց. առ սպարտացիս եղբարս մեր՝ ողջո́յն։
⁷Քանզի յառաջ իսկ առաքեցան հրովարտակք առ ոնիա քահանայապետ՝ ՛ի դարեհէ արքայէ ՛ի թագաւորէ ձերմէ, եթէ նիզակակիցք եղբարք եւ բարեկամք մեր էք, ո(ր)պ(էս) մեզ պատճէնքս ցուցանեն։
⁸ընկալաւ ոնիա զայրն որ առաքեցաւ մեծաւ փառօք, եւ ա́ռ ՛ի ձեռն հրովարտակ մի՝ ուր նշանակէր զմեզ նիզակակիցս եւ թիկունս իւր, եւ սիրելի բարեկամս։
⁹Ա́րդ մեք՝ քանզի լի́ եւ ոչ կարօտեալք մխիթարեցաք ձերովք հրովարտակօքս,

¹⁰առաքել նորոգել միւսանգամ զնոյն հաւանութի(ւն) հարազատութե(ան), զի մի́ օտարասցուք մեք ՛ի ձէնջ. զի բազո́ւմ են այն ժամանակք որ անցին ՛ի վ(ե)ր(այ) հին հաւանու(թ)ե(ան)ցն զոր դուքն առ մեզ արարէք։
¹¹Արդ մեք անպակաս յա(մենայ)ն ժամանակի ՛ի տօնս տարեկանաց՝ եւ յայլ աւուրս արժանաւորս՝ յիշեմք մեք զձեզ, ՛ի վերայ պատարագացն որ մատուցանեմք. յիշեմք յաղօթս մեր ո(ր)պ(էս) արժան է օրէ́ն եւ յիշել զեղբարս մեր։
¹²եւ ցնծամք մեք ընդ փառս ձեր։
¹³Արդ զմեւք պատեցան աւսիկ բազում նեղու(թ)ի(ւն)ք պատերազմաց. մա́րտ եդին աւասիկ թագաւորք որ շուրջ զմեւք են.

¹⁴եւ մեք ո́չինչ կամեցաք ցարդ նեղել զձեզ. եւ ո́չ զձեզ, եւ ո́չ որ շուրջ զձեւքդ բարեկամք նիզակակիցք մե́ր են յայս մարտս պատերազմի։
¹⁵զի գո́յր մեզ օգնու(թ)ի(ւն) յերկնից, եւ ապրեցաք մեք ՛ի ձեռաց թշնամեաց մերոց. եւ ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեցան թշնամիք մեր առաջի մեր։
¹⁶Արդ ընտրեցաք մեք զնումենիոս զանտիոքեան, եւ զանտիպատրոս յասովնեանց, եւ առաքեցաք առ հռոմայեցիս զի նորոգեսցեն զառաջին հաշտութի(ւն) հաւանու(թ)ե(ա)ն, թիկունս բարեկամութի(ւն) եղբայրութե(ան)։
¹⁷Տուա́ք ն(ո)ց(ա) պատուէր անցանել առ ձեզ, տա́լ ն(ո)ց(ա) ձեզ ողջոյն. եւ մատուցանել թուղթս վ(ա)ս(ն) նորոգման սիրոյ եղբայրու(թ)ե(ան) մերոյ։
¹⁸արդ բարւոք արասցէք հրամա́ն տալ պատասխանի առնել մեզ։

¹⁹Եւ այս պատճէն հրովարտակացն է որ արարին անդրէն առ ոնիա քահանայ։
²⁰Արքա́յ սպարտացւոց ոնիայ մեծ քահանայապետի ողջոյն։
²¹Գտան հին մատեանք վ(ա)ս(ն) սպարտիացւոց եւ հրէաստանեայց, զի են եղբարք հաւասարք՝ եւ ե́ն յաբրահամէ։
²²Արդ յորմէ հետէ զայս ա́յսպէս գիտացաք. բարւոք արասցէք հանապազորդ գրե́լ առ մեզ, վ(ա)ս(ն) խաղաղութե(ան) եւ ողջունի ձեր առ մեզ։
²³եւ մեր առ ձեզ։ ինչք եւ ստացուածք եւ ա(մենայ)ն անասուն մեր՝ ձեր է, ո(ր)պ(էս) եւ ձերն մեր։ արդ տա́մք զայս պատուէր, զի հանապազ պահեսջիք զայս առ մեզ։
²⁴Եւ լուաւ յովնաթան եթէ դարձան իշխանք դեմետրեայ զօրօք բազմօք քան զառաջինն, գա́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ՛ի մա́րտ պատերազմի։

²⁵Չո́ւ արար յե(րուսաղէ)մէ, խաղա́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եհաս ՛ի դիմի, հարա́ւ ՛ի կողմանցն ամաթիտայ վայրաց. քանզի չե́տ թոյլ նմա հասանել յուզե́լ զերկիր իւր։
²⁶արձակեաց նա դէտ ՛ի բանակ ն(ո)ց(ա), եւ պատմէին նմա ա́յսպէս՝ եթէ պատրաստեալ են գիշերայն անկանել ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
²⁷Եւ իբրեւ արեւն ՛ի մուտս եղեւ, հրամա́ն ետ յովնաթան զօրացն զի վառեալք՝ արթունք՝ պատրաստեալք՝ միագունդ կայցեն մինչեւ յառաւօտ, ՛ի մա́րտ պատերազմի, պարեկապանս հանին, շուրջ զիւրեամբք փակեցին. եւ ինքեանք կային պատրաստեալք ՛ի մարտ պատերազմի։

²⁸Իբրեւ լուան թշնամիքն՝ եթէ գիշերայն պատրաստեցան ՛ի պատերազմ, երկեան՝ զարհուրեցան՝ բեկան ՛ի սիրտս իւրեանց. խիտ առ խիտ խարոյկս վառեցին ընդ ա(մենայ)ն տեղիս, եւ ինքեանք գիշերայն փախստեայք մեկնեցան։
²⁹Եւ ո́չ գիտաց յովնաթան զօրօքն հանդերձ զփախուստն ն(ո)ց(ա). զի հայէր ընդ խարոյկսն բորբոքեալս, համարէր թէ առ ետե́ղ իցեն։
³⁰ապա թէպէտ եւ զհե́տ եղեւ ն(ո)ց(ա)՝ չկարա́ց հասանել, զի անցեալ էր ն(ո)ց(ա) ընդ գետն ազատ։
³¹Ապա դարձա́ւ ՛ի նոցանէ յովնաթան ՛ի վ(ե)ր(այ) արաբացւոցն, որ անուանեալ կոչին զաբդեցիք, հարկանէր՝ սատակէր՝ վանէր զբանակս ն(ո)ց(ա), եւ առնոյր զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) յաւարի։
³²եւ դառնայր ՛ի կողմանս դամասկեայ։

³³եւ հասանէր յասկաղոն, եւ առնոյր զամուրսն ա(մենայ)ն որ շուրջ զնովաւ էին, եւ դառնայր ՛ի կողմանսն յոպպայեցւոց. արագէր զզօրն ՛ի ներքս մուծանէր։
³⁴զի լուաւ թէ ամրականքն ձե́ռն տային ՛ի դեմետր, պահապանս ոստիկանս ՛ի վ(ե)ր(այ) կացուցանէր։
³⁵Եւ դարձաւ յովնաթան՝ զօրընտիր լինէր, զծերակոյտն ՛ի խորհուրդն կոչէր. կամէր զամուրսն շինե́լ հրէաստանի,
³⁶եւ բարձրացուցանել ՛ի բարձրու(թ)ի(ւն) ՛ի մէջ միջնաբերդին. եւ քաղաքն ՛ի բարձրութի(ւն) մեծ, անջրպետե́լ կամէր ընդ ն(ո)ս(ա) եւ ընդ քաղաքն, զի առանձինն լիցին. զի մի́ տայցեն՝ եւ մի́ առնուցուն, մի́ գնիցեն եւ մի́ վաճառեցին։

³⁷Եւ ժողովեցան շինել զքաղաքն. եւ ինչ որ անկեալ էր ՛ի պարսպացն յուղխաջուր հեղեղատաց ՛ի ծմակին կողմանց անտի, որ անուանեալ կոչի փակնթա։
³⁸Եւ շմաւոն սկսաւ շինել զաղեդա յափիղայ. ամրացոյց զնա, եւ դրունս եդ նմա, եւ նըգօք հաստատեաց զնա։
³⁹Եւ խնդրէր տրիփոն թագաւորել կողմանցն ասիացւոց, եւ դնել թագ, եւ ձգել զձեռն ՛ի վ(ե)ր(այ) արքային անտիոքացւոց։
⁴⁰բայց երկեաւ զանգիտեաց, թէ գուցէ յանձն ո́չ առնուցու յովնաթան, եւ խաղայցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) մարտիւ պատերազմաւ. եւ խնդրէր նա հնարս ըմբռնել զնա՝ եւ կորուսանել.

⁴¹խաղաց գնաց՝ եւ եկն ՛ի կողմանս բեթսանայ։ Եւ ել ը(նդ)առաջ ն(ո)ր(ա) յովնաթան քառասուն հազարաւ ընտիր վառելով պատրաստեալ պատերազմի, եւ եկն եհաս նա ՛ի բեթսա։
⁴²Եւ ետես տրիփոն եթէ հասեալէ յովնաթան զօրօք բազմօք, եւ զանգիտեաց ձգել զձեռս իւր ՛ի նա.
⁴³ապա ա́ռ ընկալաւ զնա փառաւորու(թեամ)բ, եւ յանդիմանեաց զնա ա(մենայ)ն բարեկամացն իւրոց. եւ ետ նմա պարգեւս, եւ հրամա́ն ետ զօրացն իւրոց զի հնազա́նդ լիցին նմա։
⁴⁴Խօսել սկսաւ ընդ յովնաթանու՝ եւ ասէ. ընդէ՞ր զայդչափ զօրս կոտորեցեր, զի ո́չինչ գոյր ՛ի միջի գո́րծ պատերազմի։

⁴⁵արդ արձակեա́ դու զզօրսդ յիւրաքանչիւր տեղիս, եւ ընտրեա́ դու ը(ստ) քեզ արս սակաւս որ ընդ քե́զ հանապազ շրջիցին, եւ ե́կ դու ընդ իս ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց, եւ տա́ց քեզ զնա ՛ի ձեռս, եւ զայլ ամուրս զօրօքն հանդերձ, ո(ր)պ(էս) ՛ի ձեռն լիցի, եւ ես դարձայց անդրէն. զի վ(ա)ս(ն) ա́յսորիկ իսկ եկեալ էի։
⁴⁶Եւ հաւատաց նա ՛ի նա, եւ արա́ր ո(ր)պ(էս) հրամայեաց նմա, եւ արձակեաց զզօրսն յիւրաքանչիւր տեղիս յերկիրն հրէաստանի։
⁴⁷եւ եթող առ իւր ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ իբրեւ արս երիս հազարս։ դարձեալ եթող ՛ի նոցանէ զերկուս հազարսն յերկրին գալիլեացւոց. եւ ինքն գնա́ց ընդ նմա հազարաւ միով։

⁴⁸Եւ իբրեւ եմուտ յովնաթան ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց, առին զդրունսն քաղաքացիքն եւ զնա ՛ի ներքս արգելին, եւ հանին ընդ սուր զամենեսին որ ընդ նմա մտեալ էին։
⁴⁹Եւ արար տրիփոն զօրս ՛ի վ(ե)ր(այ) զօրաց ն(ո)ր(ա) որ էին յերկրին գալիլեացւոց՝ եւ ՛ի դաշտին մեծի, զի երթիցեն սատակեսցեն զա(մենայ)ն զօրսն յովնաթանու։
⁵⁰Նոքա իբրեւ գիտացին թէ նա ՛ի ներքս արգելաւ, եւ ամենեքեան կորեան որ ընդ նմա էին, մխիթարեցին զանձինս, եւ գնացին միագունդ միաբանութ(եամ)բ ՛ի մա́րտ պատերազմի։
⁵¹Իբրեւ տեսին զօրականքն որ ՛ի վ(ե)ր(այ) երթեալ էին, թէ սրտի մտօք ՛ի վերայ իւրաքանչիւր ոգւոց մարտնչէին. զանգիտեցին, թողին եւ դարձան։

⁵²եւ սոքա եկին հասին յերկիրն հրէաստանի խաղաղութ(եամ)բ։ Կո́ծ առին՝ լացին զյովնաթան եւ զզօրսն որ ը(ստ) նմա էին,եւ էին յերկիւղի մեծի։ եւ նստէր ՛ի սուգ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ, եւ լային զյովնաթան։
⁵³Սկսա́ն խնդրել ա(մենայ)ն հեթանոսք որ շուրջ զնոքօք էին սատակել զն(ո)ս(ա), զի ասէին այսպէս,
⁵⁴թէ չի́ք ոք գլուխ իշխան ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա), որ տայ ընդ մեզ մարտ պատերազմի. արդ եկա́յք՝ հասցուք ՛ի վ(ե)ր(այ), ջնջեսցուք զյիշատակ ն(ո)ց(ա) յերկրէ։

¹Եւ լուաւ շմաւոն՝ եթէ ժողովեաց տրիփոն զօրս բազումս գալ հասանե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին հրէաստանի սատակել զն(ո)ս(ա).
²եւ ստուգեաց թէ յահի յերկիւղի մեծի է։ Եւ ինքն եկն ել յե(րուսաղէ)մ, ժողովեաց եւ նա զժողովուրդսն.
³մխիթարեաց զն(ո)ս(ա)՝ եւ ասէ. դուք ինքնին գիտէք որչափ գո́րծ գործեցաք՝ ե́ս եւ եղբարք իմ, եւ տուն հօր իմոյ. քանի́ մարտ պատերազմի մղեցաք, կամ ո՞րչափ նեղութե(ան) համբերաք ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբութե(ան)ցն օրինաց եւ քաղաքին.
⁴զի վ(ա)ս(ն) ի(սրաէ)լի՝ եւ ձեր ամենեցուն կորեան եղբարքն ա(մենայ)ն, եւ ես մնացեալ եմ միայն։

⁵Եւ արդ քա́ւ լիցի անխայել ապաշաւել յանձն իմ, յա(մենայ)ն ժամանակս նեղու(թ)ե(ան). արու(թեամ)բ ինչ՝ չե́մ լաւ քան զեղբարսն,
⁶բայց սակայն զօրացա́յց խնդրել զվրէժ զազգի ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբութեցն օրինաց, ՛ի վ(ե)ր(այ) կանանց եւ որդւոց. զի աւասիկ ժողովեալ են հեթանոսքն ա(մենայ)ն, հասանել սատակել զյիշատակս մեր յերկրէ։
⁷Իբրեւ զայն խօսէր՝ զուարթացուցանէր՝ մխիթարէր զա(մենայ)ն միտս ժողովրդեանն։
⁸Ետո́ւն պատասխանի, սկսան խօսել ՛ի ձայն մեծ՝ եւ ասեն. դո́ւ ես մեր առաջնորդ փոխանակ յուդայի եւ յովնաթանու եղբօր քոյ.
⁹մարտի́ր զպատերազմ մեր, եւ զա(մենայ)ն որինչ ասիցես՝ հնազանդ լիցուք քեզ։

¹⁰Եւ ժողովեաց նա զա(մենայ)ն արս պատերազմի, վաղվաղեաց՝ փութացաւ՝ շինեաց զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի։
¹¹եւ արձակեաց նա զյովնաթան զաբիսողոմեան զօրօք բազմօք ՛ի քաղաքն յոպպէացւոց. եւ եհան նա անտի զպահապանսն, եւ ինքն եմո́ւտ ամրացաւ, եւ պահէր զնա։
¹²Յետ այսորիկ խաղաց գնաց տրիփոն ՛ի քաղաքէն պտղոմէացւոց զօրօք բազմօք՝ գա́լ յերկիրն հրէաստանի. եւ ածէր ընդ իւր զյովնաթան ՛ի զգուշութի(ւն) պահպանութե(ան)։
¹³Եւ շմաւոն բնակեալ էր ՛ի դիդա յանդիման դաշտին։
¹⁴Եւ գիտաց տրիփոն թէ համբարձաւ շմաւոն փոխանակ յովնաթանու եղբօր իւրոյ, եւ պատրաստեալ է նա ՛ի մարտ պատերազմի. արար հրեշտակս՝ եւ արձակեա́ց առ նա եւ ասէ։

¹⁵վ(ա)ս(ն) արծաթոյն որ պարտէ́ր յովնաթան յարքունիս՝ արգելեալ կայ աստ.
¹⁶արդ տո́ւր բերել զարծաթն հարիւր քանքար, եւ երկուս որդիս յորդւոց սորա տո́ւր ածել առիս. զի մի́ յորժամ արձակեսցուք՝ ապստա́մբ լիցի սա ՛ի մէնջ։
¹⁷Եւ գիտաց շմաւոն, եթէ նենգութ(եամ)բ խօսի ընդ նմա, ե́տ տանել զարծաթն եւ զպատանեակսն. գուցէ ինչ թշնամութի(ւն) լինիցի ընդ ժողովրդեանն եւ ընդ նմա.
¹⁸եւ ասիցեն, թէ ագահեաց յարծաթն՝ եւ չե́տ տանել զպատանեակսն, եւ այրն կորեաւ։
¹⁹ապա ետ տանել զպատանեակսն՝ եւ զհարիւր քանքարն. եւ սակայն ստեաց, եւ ո́չ արձակեաց զյովնաթան։

²⁰Եւ յետ այսորիկ եկն տրիփոն ՛ի կողմանս երկրին, շրջել եւ սատակել զն(ո)ս(ա), եւ պատեցին զճանապարհն ադովրայ։ եւ շմաւոն բանակաւ հանդերձ զառաջս ունէր ն(ո)ր(ա)՝ յոր կողմ եւ երթայր առ նա։
²¹Եւ որք ՛ի միջնաբերդին էին յե(րուսաղէ)մ յղեցին առ տրիփոն հրեշտակս՝ ստիպել զնա, զի եկեսցէ առ ն(ո)ս(ա) ընդ անապատն, եւ համբա́րս բերդին արասցէ։
²²Եւ պատրաստեցաւ տրիփոն գնդաւն հանդերձ՝ գա́լ մտանել ՛ի գիշերին յայնմիկ. եւ ձիւնաբեր եղեւ յոյժ, վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ կարաց մտանել. չու արար եկն ՛ի կողմանս գաղաադու։
²³Իբրեւ մերձեցաւ նա ՛ի բասկանա՝ ա́նդ սպան զյովնաթան, եւ անդէ́ն թաղեցաւ։
²⁴դարձաւ անտի տրիփոն եւ եկն յաշխարհ իւր։

²⁵Եւ առաքեաց շմաւոն՝ բարձ անտի զոսկերսն յովնաթանու եղբօր իւրոյ. եւ բերին թաղեցին զնա ՛ի մովդիիմ ՛ի քաղաքն հարց իւրոց։
²⁶կո́ծ եդին, լացի́ն զնա ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ, եւ սո́ւգ առին աւուրս բազումս։
²⁷Եւ ա́նդ շինեաց շինուած ՛ի վ(ե)ր(այ) գերեզմանի հօր իւրոյ եւ եղբարց իւրոց. եւ բարձրացոյց զնա գո́րծ քարկռի քարկոփ շուրջանակի.
²⁸եւ կանգնեաց ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) բրգունս դէմ ընդդէմ. եւ կացոյց անդ երիս վառեալս՝ հօրն եւ եղբարցն դէմ ընդդէմ։
²⁹սեամբք բարձրութե(ան) վանդակապատ. եւ արար իւր անուն յաւիտենից։ Եւ եդ զկողիւք վանդակին գո́րծ քանդակի նաւա́ց նմանութե(ան). զի երեւելի կացցեն որ անցանեն ընդ ծով նաւօք,

³⁰առ շիրմօքն զոր արարին ՛ի մովդիիմ մինչեւ յօրս յայս։
³¹Եւ տրիփոն գնայր նենգութ(եամ)բ ընդ արքայի անտիոքայ մանկան. սպան զնա,
³²եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա). եւ թա́գ ա́ռ նա զասիացւոց, եւ արար համարս մեծամեծս յերկրի։
³³Եւ շինեա́ց շմաւոն զամուրսն հրէաստանի, բարձրացո́յց պարսպօք, եւ կանգնեաց զաշտարակս, դրամբք եւ նգօք հաստատեաց. եւ պնդեաց զամուրսն համբարօք։
³⁴Եւ կոչեաց շմաւոն արս ընտիրս, եւ առաքեաց առ դեմետր, զի արասցէ թողութի(ւն) երկրին. զի ա(մենայ)ն գործքն տրիփոնեայ յափշտակութի(ւն)ք էին։

³⁵Եւ առաքեաց դեմետր թագաւոր՝ ըստ բանիցս ըստ այսոցիկ պատասխանի ետ նմա, եւ գրեաց հրովարտակս ըստ օրինակիս ը(ս)տ այսմիկ։
³⁶Դեմետր արքայ՝ առ շմաւոն քահանայապետ՝ առ բարեկամ թագաւորաց, եւ առ ա(մենայ)ն ծերակոյտ ազգիդ հրէից ողջո́յն։
³⁷Պսա́կդ ոսկի՝ եւ զօրհնութի(ւն)դ որ ետուք բերել մեզ՝ ընկալա́ք, եւ պատրա́ստ եմք առնել խաղաղու(թ)ի(ւն) մեծ. եւ գրել առ իշխանս հարկահանաց, զի թողցին ձեզ պարտիքն։
³⁸եւ զոր միանգամ հաստատեցաք առ ձեզ՝ հաստատո́ւն կացցէ. եւ ամուրքդ զոր շինէք՝ այդ ձե́զ իսկ լիցի։

³⁹Եւ թողեալ լիցի ՛ի մէնջ ձեզ մեղք կամա́յ եւ ակամայ մինչեւ յայսօր ժամանակի։ եւ զպսակն որ պարտիք՝ եւ ինչ ա́յլինչ որ մաքս ելանէ յե(րուսաղէ)մէ՝ այլ մի́ ելցէ։
⁴⁰եւ թէ ոք պիտանի́ք իցեն ձեր, եւ արժանի́ իցեն ՛ի մեր գիր մտանել՝ մտցե́ն համարձակ։ եւ եղիցի մեզ ընդ ձեզ խաղաղու(թ)ի(ւն)։
⁴¹Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի, բարձա́ւ լուծն հեթանոսաց յի(սրա)էլեան տոհմէ անտի։
⁴²եւ սկսաւ ժողովուրդն գրել ՛ի մատեանս իւրեանց, եւ ՛ի կտակս վաճառաց իւրեանց։ Յամին առաջնորդի յամս շմաւոնի մեծի քահանայապետի՝ եւ առաջնորդ զօրավար ազգին հրէից։

⁴³Յաւուրսն յայնոսիկ պատեաց նա զքաղաքն գազացւոց, եւ պաշարեաց զնա զօրօք, եւ արար անդ մենքենայս եւ մատոյց ՛ի պարիսպ անդր, եւ կործանեաց աշտարակ մի։
⁴⁴Եւ ելին ՛ի մենքենայէ անտի՝ եւ յարձակեցան ՛ի ներքս ՛ի քաղաքն, եւ եղեւ խռովութի(ւն) յոյժ ՛ի քաղաքի անդ։
⁴⁵Եւ դիմեցին առհասարակ քաղաքացիքն կանամբք եւ մանկտւովք հանդերձ, ճի́չ առեալ եւ զօձիս պատառեալ՝ եւ զաղաղակ բարձեալ կարդային առ շմաւոն.
⁴⁶եւ աղաչէին ձե́ռն տալ ն(ո)ց(ա). զի մի́ դատեսցեն զն(ո)ս(ա) ըստ չարութե(ան) ն(ո)ց(ա). այլ ըստ ողորմու(թ)ե(ան) իւրում գթասցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։

⁴⁷Եւ կակղացաւ շմաւոն, եւ ցածոյց զպատերազմն. եւ հրամայեաց հանել զն(ո)ս(ա) արտաքս քան զքաղաքն։ եւ սրբեցին զապարանսն յա(մենայ)ն աղտեղութ(են)է պղծութե(ան) կռո́ց ն(ո)ց(ա). եւ ապա եկն եմուտ ՛ի ներքս ցնծութ(եամ)բ եւ օրհնութ(եամ)բ։
⁴⁸եւ սրբեաց ՛ի նմանէ զա(մենայ)ն պղծութի(ւն)ս, եւ բնակեցոյց ՛ի նմա արս որ զօրէնսն պահիցեն. ամրացոյց եւս զնա. եւ շինեա́ց ՛ի նմա բիւրազգի́ գործած ապարանից։
⁴⁹Իսկ որ ՛ի միջնաբերդին էին յե(րուսաղէ)մ, արգելեալ նեղեալ պաշարեալ կային. զի ո́չ էր ն(ո)ց(ա)՝ ո́չ ել եւ ո́չ մուտ, եւ ո́չ գին եւ ո́չ վաճառ, եւ նեղեալ սովամահէին. եւ բազումք ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ սատակեցան։

⁵⁰աղաղակեցին առ շմաւոն, աղաչէին կա́լ առաջի ն(ո)ր(ա)։ Նա ե́տ ն(ո)ց(ա)՝ ձեռն, եւ եհան զն(ո)ս(ա) անտի. եւ սրբեաց նա զմիջնաբերդն յա(մենայ)ն պղծութե(ան)ց ն(ո)ց(ա).
⁵¹եւ եկն եմուտ նա անդր ՛ի քսաներորդ ամսոյն յերկրորդում ամսեանն. յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի մտանէր անդր՝ օրհնութ(եամ)բ գոհու(թեամ)բ, ոստովք արմաւենեօք. ՛ի ցնծու(թ)ի(ւն) փողոյ եւ սրընգի. զի խորտակեցաւ մեծ թշնամի ՛ի տանէն ի(սրաէ)լի։
⁵²Եւ հրամա́ն ետ նա առնել զտօնն զայն ամի ամի ըստ աւուրն ը(ս)տ այնմիկ՝ ուրախութ(եամ)բ եւ ցնծու(թեամ)բ։
⁵³ամրացոյց նա զլեառն տաճարին առ միջնաբերդաւն. եւ բնակեալէր ինքն ՛ի ներքս սեպհական գնդաւն հանդերձ։

⁵⁴Եւ ետես շմաւոն զյովնաթան զորդի իւր, եթէ ա́յր կատարեալ եւ ՛ի չա́փ հասեալ է, առ՝ կացոյց զնա իշխան զօրավար առաջնորդ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զօրացն. եւ կացոյց զնա ՛ի կողմանս գազարայ։

¹Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի երկրորդի, զօրաժողո́վ լինէր դեմետր արքայ, եւ անցանէր ՛ի կողմանս մարացն եւ պարթեւացն ՛ի խնդրել իւր անտի թիկունս. զի եկեսցէ տացէ́ մարտ պատերազմի ընդ տրիփոնեայ։
²Իբրեւ զա́յն լսէր արշակ արքայ պարսից եւ պարթեւաց՝ թէ եկն եմուտ դեմետր ՛ի սահմանս աշխարհի նորա, արձակեա́ց նա մի յիշխանաց իւրոց՝ երթալ ձերբակա́լ առնել զնա։
³Գնա́ց նա՝ եհար սատակեա́ց զզօրսն դեմետրեայ, եւ արար զնա ձերբակալ. ե́կն ած՝ կալա́ւ զդեմետր առաջի արշակայ. եւ հրամայեաց կապել զնա ՛ի կապանս ոստիկանս եւ դնել զնա ՛ի բանտի։

⁴Եւ դադարեաց ՛ի խաղաղութե(ան) երկիրն զա(մենայ)ն աւուրս շմաւոնի, եւ յաւելոյր բարիս ՛ի բարեաց վ(ե)ր(այ) ազգին իւրեանց. տիրէ́ր նա ՛ի վերայ գաւառացն.
⁷եւ ժողովէր զգերիս բազումս։ տիրէ́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) կողմանցն գազիրոնայ՝ եւ բեթսովրայ, եւ ակառանց։
⁸եւ գործէին զերկիր իւրեանց խաղաղու(թեամ)բ. եւ երկիրն տա́յր զպտուղ իւր, եւ ա(մենայ)ն փայտ ծառատունկ տա́յր զբեր իւր առատութ(եամ)բ։
⁹Ծերք ՛ի հրապարակս նստէին, ճա́ռս արկեալ զբանից բարութ(են)է ընդ միմեանս խորհէին։ երիտասարդք զփառս զգեցեալ՝ զարդարեալ ՛ի զարդ պատերազմի։

¹⁰Զքաղաքս պնդէին համբարօք, եւ զանձինս պատրաստէին ՛ի պատրաստութի(ւն) զարդու ամրու(թ)ե(ան) զինու. մինչեւ երթայր անուն փառաւորութե(ան) ն(ո)ր(ա) մինչեւ ՛ի ծագս երկրի։
¹¹եւ առնէր խաղաղութի(ւն)։ եւ ցնծայր ի(սրա)էլ յուրախու(թ)ի(ւն) մեծ.
¹²եւ նստէին իւրաքանչիւր ընդ այգւով իւրեանց եւ ընդ թզենեաւ իւրեանց, եւ ո́չոք զարհուրեցուցանէր զն(ո)ս(ա)։
¹³եւ պակասեցին ամենեքեան որ մարտնչէին ընդ ն(ո)ս(ա)՝ յերկրէ. եւ թագաւորքն խորտակեցան յաւուրս իւրեանց։
¹⁴Եւ նա հաստատեաց զօրացոյց զխոնարհս ժողովրդեանն, խնդրէր զվրէժն օրինացն. եւ զա(մենայ)ն չարս եւ զանօրէնս ջնջեաց յերկրէ։

¹⁵փառաւորեցո́յց զսրբու(թ)ի(ւն)ս, եւ բազմացոյց զսպաս սրբու(թ)ե(ա)ն։
¹⁶Լո́ւ եղեւ ՛ի հռովմայեցւոց քաղաք, եւ մինչեւ ՛ի կողմանս սպարտացւոց, եթէ մեռա́ւ յովնաթան. եւ տրտմեցա́ն յոյժ։
¹⁷Այլ իբրեւ լուան եթէ շմաւոն եղբայր նորա կա́յ ՛ի գլուխ քահանայութե(ան) ընդ ն(ո)ր(ա), եւ տիրեալ հաստատեալ ունի զգաւառս եւ զքաղաքս որ ՛ի նոսայն էին։
¹⁸Հրեշտա́կս արարին, եւ հրովարտակս գրեցին ՛ի տախտակս պղնձիս, նորոգե́լ զհին բարեկամու(թ)ի(ւն)ն զոր ուխտեցին հաստատեցին առ յուդա՝ եւ առ յովնաթան եղբայր ն(ո)ր(ա)։
¹⁹Եւ իբրեւ բերին՝ ընթերցան առաջի ժողովրդոցն ե(րուսաղէ)մի։ եւ ա́յս պատճէն հրովարտակացն զոր առաքեցին սպարտիացիք։

²⁰Սպարտիացւոց իշխանք եւ առաջնորդք՝ մեծաւ քաղաքաւն հանդերձ, առ շմաւոն մեծ քահանայ՝ եւ առ ծերակոյտդ ի(սրա)էլացւոց՝՝ եւ առ քահանայս, եւ առ ա(մենայ)ն գունդդ հրէից եղբարս մեր՝ ողջոյն։
²¹Հրեշտակք որ արձակեցան ՛ի ձէնջ առ մեզ, պատմեցին մեզ վ(ա)ս(ն) փառաց եւ պատուի ձերոյ. եւ ուրա́խ եղեաք ՛ի գալստեան դոցա։
²²եւ գրեցաք մեք զպատգամս ձեր ՛ի մատեանս խորհրդոց գնդի մերոյ՝ օրինակ զայս. նումենիոս զանտիոքեան, եւ անտիպատրոս յասոնեան հրեշտակք հրէից, որ եկին առ մեզ նորոգել զբարեկամու(թ)ի(ւն)ն ընդ ազգի մերում։

²³Եւ հաճո́յ թուեցաւ ա(մենայ)ն սպարտացւոց ընդունե́լ զարսն մեծաւ փառօք, եւ զպատճէն բանից ն(ո)ց(ա) դնել ՛ի տեղի յերեւելի ՛ի մատեանս խորհրդոց գնդի սպարտիացւոց։ եւ պատասխանի́ արարին հրովարտակացն առ շմաւոն մեծ քահանայ։
²⁴Դարձեալ յետ այսց ժամանակաց, շմաւոն հրէշտա́կս առնէր անդրէն ՛ի հռոմ մեծաւ պատարագաւ, եւ ոսկւով վահանաւ ՛ի հազար քանքարէ. զի երթիցէ հաստատեսցէ զառաջին բարեկամութի(ւն)ն եւ թիկունս։
²⁵Իբրեւ լուան զայն գունդն հռոմայեցւոց, սկսան խորհե́լ եւ ասել. իսկ արդ զի՞նչ երախտեաց երախտիս դարձուսցուք շմաւոնի՝ եւ որդւոց ն(ո)ր(ա).

²⁶զի հաստատեաց նա եւ եղբարք իւր եւ տուն հօր իւրոյ զայն որ առ մեզ բարեկամութի(ւն). հարկանելով եհա́ր զթշնամիս իւր. եւ հաստատելով հաստատեա́ց զմեզ ընդ իւր ՛ի բարեկամս եւ ՛ի թիկունս։ Եւ հաստատեցին նմա ազատու(թ)ի(ւն), եւ գրեցին զայս ՛ի տախտակս պղնձիս։ եւ կանգնեցին նմա արձա́ն ՛ի լերինն սիոն։
²⁷Եւ ա́յս պատճէն գրոյն զոր գրեցին։ Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի, որ օր ութուտասն էր ամսոյն, ՛ի վ(ե)ր(այ) ամին երրորդի առ քահանայապետութ(եամ)բն շմաւոնի, ՛ի սամարէք՝
²⁸առաջի մեծաց ժողովրդոց՝ քահանայից՝ ժողովրդեան՝ իշխանաց՝ ազգաց՝ եւ ծերակոյտ գաւառաց բազմաց։ Ա́զդ եղեւ մեզ՝ քանզի բազում մարտք պատերազմի մղեցան յերկրի անդ։

²⁹այլ շմաւոն որդի մատաթեայ քահանայապետի որդւոցն յովարիմ, եղբարբքն հանդերձ ե́դ զգլուխ իւր ՛ի կշիռս, եւ ետ զանձն իւր ՛ի ճգնու(թ)ի(ւն) մարտի պատերազմի. դիմակա́լ եղեւ թշնամեաց ազգի ն(ո)ց(ա), զի սրբու(թ)ի(ւն)քն իւրեանց եւ օրէնքն մի́ պղծեսցին. եւ փառօք մեծօք փառաւորեաց զազգս ն(ո)ց(ա)։
³⁰եւ ժողովեաց յովնաթան զազգսն ն(ո)ց(ա), եւ եղեւ նոցա քահանայապետ, հանգեաւ նա՝ եւ ժողովեցաւ առ հարս իւր։
³¹եւ կամեցան թշնամիք ն(ո)ց(ա) հասանե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի ն(ո)ց(ա), եւ ձգել զձեռս իւրեանց ՛ի սրբութի(ւն)ս ն(ո)ց(ա)։

³²Յայնմ ժամանակի յարեա́ւ շմաւոն, եւ ետ մա́րտ պատերազմի ՛ի վերայ ազգին իւրեանց, եւ ծախեաց նա գանձս բազումս յիւրմէ եւ արար նա հանդերձս զինու զարդու արանցն պատերազմողաց ազգին իւրում, եւ կուտեաց նա համբարս եւ թոշակս զօրականին։
³³եւ ամրացոյց զքաղաքսն հրէաստանի։ զբեթսովրա՝ որ ՛ի սահմանս հրէաստանի էր, ուր հանդերձեալ դնէր զզէնն ա(մենայ)ն՝ զէ́ն եւ զա́րդ առաջին զօրաց թշնամեաց ն(ո)ց(ա). եւ կացոյց նա անդ արս հրէաստանեայս պահապանս։
³⁴եւ զքաղաքսն յոպպէացւոց ամրացոյց՝ որ ՛ի վ(ե)ր(այ) ծովուն էր. եւ զգազարայ՝ որ ՛ի վ(ե)ր(այ) սահմանաց ազովտա́յ էր, զոր յառաջ թշնամիքն ունէին. եւ բնակեցոյց անդ արս հրէաստանեայս, եւ որինչ միանգամ պէտք էին իւրեանց՝ հաստատու(թեամ)բ յօրինեաց զն(ո)ս(ա)։

³⁵Իբրեւ զայս ա(մենայ)ն զգործս տեսին շմաւոնի ժողովուրդքն, եւ զփառսն զոր խորհէ́ր ՛ի վերայ ազգին, եւ կացուցին զնա իշխան քահանայապետ՝ զի զայս ա(մենայ)ն արարեալէր ն(ո)ր(ա) ն(ո)ց(ա). եւ զարդարութի(ւն)ն եւ զհաւատն զոր պահէր նա ՛ի վերայ ազգին իւրոյ, եւ խնդրէր նա յա(մենայ)ն հանգամանս բարձրացուցանե́լ զժողովուրդ իւր։
³⁶Եւ յաւուրս ն(ո)ր(ա) աջողեցաւ ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) ջնջե́լ հեթանոսացն յերկրէ ն(ո)ր(ա), այնոցիկ որ ՛ի միջնաբերդին էին յե(րուսաղէ)մ. ելանէին մտանէին եւ պղծէին յոյժ շուրջ զսրբու(թեամ)բն, եւ հարուածք մեծամեծք լինէին ՛ի սրբու(թ)ե(ան) անդ, արգե́լ զն(ո)ս(ա) եւ ջնջեաց զն(ո)ս(ա)։

³⁷Նստո́յց եւ ամրացոյց անդ պահապանս վ(ա)ս(ն) զգուշութե(ան) երկրին եւ քաղաքին, եւ բարձրացո́յց զնա։
³⁸Սակայն եւ դեմետր արքայ բարձրացոյց զքահանայապետու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա).
³⁹վ(ա)ս(ն) այսր ա(մենայ)նի ընդ բո́ւն բարեկամս փառաւորեաց զնա ՛ի փառս մեծութե(ան)։
⁴⁰զի լո́ւ եղեւ նմա եթէ անուանեալ կոչին հրէայքն բարեկամք հռոմայեցւոց, եղբարք եւ թիկունք եւ նիզակակիցք. եւ զի ընկալան զհրեշտակսն շմաւոնի փառաւորութ(եամ)բ։
⁴¹Զի հրէայքն ինքեանք եւ քահանայքն հաճեցան, յա́նձն առին՝ իշխան քահանայապետ կացուցանել զնա յաւիտեանս ժամանակի. մինչեւ կանգնեսցի մարգարէ հաւատարիմ.

⁴²զի լիցի ն(ո)ց(ա) զօրավար յառաջնորդու(թ)ե(ան). եւ զի փո́յթ լիցի նմա վ(ա)ս(ն) սրբոցն. եւ կացուցանել ՛ի ն(ո)ր(ա) ձեռանէ ՛ի վ(ե)ր(այ) գործոց ն(ո)ց(ա), ՛ի վ(ե)ր(այ) գաւառաց ն(ո)ց(ա), ՛ի վ(ե)ր(այ) զինու զարդու ն(ո)ց(ա), եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ամրոցաց ն(ո)ց(ա)։
⁴³վ(ա)ս(ն) զի փո́յթ լիցի նմա վ(ա)ս(ն) սրբոցն. եւ հնազանդեսցին ն(ո)ց(ա) ա(մենայ)ն ազգք, եւ յանուն ն(ո)ր(ա) կնքիցին ա(մենայ)ն մուրհակք աշխարհի։ Զի իշխան լիցի արկանել ծիրանիս, եւ զարդարել ոսկւով։
⁴⁴եւ մի́ ոք իշխեսցէ ՛ի ժողովրդոց անտի կամ ՛ի քահանայից ընդդէ́մ դառնալ հրամանաց ն(ո)ր(ա), եւ կամ ժողովել ժողովս յերկրի ն(ո)ր(ա) առանց ն(ո)ր(ա). եւ կամ զգենուլ ծիրանիս, կամ արկանել շիգղ ոսկի։

⁴⁵զի եթէ ոք մի ինչ յայսցանէ անցցէ եւ կամ անարգեսցէ՝ մահապա́րտ լիցի։
⁴⁶Եւ հաճո́յ թուեցաւ ՛ի ժողովրդեանն առնել շմաւոնի ըստ բանիցս այսոցիկ։
⁴⁷Ա́ռ յանձն շմաւոն, եւ հաճեցաւ կա́լ ՛ի գլուխ քահանայապետու(թ)ե(ան). լինել սպարապետ զօրավար՝ գնդին հրէաստանի, եւ կալ գլո́ւխ քահանայից, եւ առաջնորդել ամենեցուն։
⁴⁸Եւ զգիրս զայս գրել ՛ի տախտակս պղնձիս, եւ հրամայեցին դնել յամրի ՛ի նշանաւոր եւ յերեւելի́ տեղւոջ ՛ի մէջ սրբութե(ան)ցն.
⁴⁹եւ զպատճէնս ն(ո)ց(ա) գնե́լ ՛ի գանձ. զի շմաւոն եւ որդիք ն(ո)ր(ա) զայն առ ի́ւր ունիցին հանապազ։

¹Եւ առաքեաց անտիոքոս որդի դեմետրեայ արքայի՝ հրովարտակս ՛ի կղզեա́ց անտի առ շմաւոն քահանայապետ՝ եւ կուսակալ ազգին հրէից՝ եւ առ ա(մենայ)ն ազգս ն(ո)ր(ա).
²եւ էին հրովարտակքն օրինակ զայս. Արքայ անտիոքոս՝ առ շմաւոն մեծ քահանայապետ՝ եւ առ կուսակալ ազգին հրէից՝ ողջո́յն։
³Քանզի ոմանք անօրէնք եկին՝ բո́ւռն եղեն արքայութե(ան) հարցն իմոց. եւ արդ՝ ես ա́ւասիկ ՛ի խնդիր եմ անդրէն շինել կանգնե́լ հաստատել զնոյն արքայու(թ)ի(ւն) ո(ր)պ(էս) էր զառաջինն։ Արդ ես՝ զօրաժողո́վ եմ զօրօք բազմօք՝ պատրաստեալ նաւս պատերազմի,
⁴ելանել խնդրել զվրէժ հարցն իմոց յազգաց վնասակարաց երկրին մերոյ, եւ որ աւերեցին զքաղաքսն մեր զմեծամեծս։

⁵Արդ հաստատեալ իմ զքեզ, զա(մենայ)ն ուխտ հարկին զոր թողին ձեզ թագաւորքն առաջինք, եւ որ ինչ այլինչ հա́ս օրէն հարկի իցէ՝ թողեա́լ լիցի քեզ։
⁶եւ հրաման եւս տուաք, զի իշխա́ն լիցիս հատանել առանձինն դահեկան յաշխարհի քում.
⁷եւ յերուսաղէմ։ եւ սրբութի(ւն)դ ազա́տ լիցի յա(մենայ)նէ. եւ զէնդ եւ զարդդ զոր գործեցեր, եւ զամուրսդ որ ամրացուցեր՝ քե́զ լիցին այդ։
⁸եւ ա(մենայ)ն պարտք արքունի, հասք եւ օրէնք որ այտի գային՝ քե́զ լիցին յայսմհետէ մինչեւ յաւիտեանս ժամանակաց։
⁹Այլ իբրեւ հասցուք ՛ի տէրու(թ)ի(ւն) մեր, փառաւորեսցուք զքեզ եւ զազգդ քո, եւ զտաճարդ ՛ի փառս մեծու(թ)ե(ան). զի յայտնի լիցին փառքն ձեր ընդ ա(մենայ)ն երկիր։

¹⁰Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի չորրորդի՝ եկն եհաս անտիոքոս յերկիրն հարց իւրոց։ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն զօրք, եւ սակաւք ինչ մնացին առ տրիփոնեայ։
¹¹եւ հալածեաց զնա անտիոքոս, եւ ած արկ զնա ՛ի դովրա ծովեզերեայց.
¹²եւ թողին զնա ա(մենայ)ն զօրքն. եւ իբրեւ տեսին զչարիսն որ անցին ընդ նա։
¹³Անտիոքոս եկն բանակեցաւ շուրջ զդովրաւ երկոտասան հազարաւ՝ մարտիկ պատերազմօղ արամբ, եւ ութհազար հեծեալ սպառազինաւ.
¹⁴եւ զծովակողմն փակեաց նաւօք. եւ ՛ի նե́ղ արկ զքաղաքն ՛ի ծովէ եւ ՛ի ցամաք կուսէ. եւ ո́չ զոք թողուին ելանել։

¹⁵Եւ եկն նումէնիոս եւ որ ընդ նմա էին, բերին հրովարտակս ՛ի հռովմ քաղաքէ առ թագաւորս երկրին, յորս գրեալ էր այսպես։
¹⁶Ղեւկիոս հիւպատոս հռոմայեցւոց՝ առ արքայ պտղոմէոս ողջոյն։
¹⁷Ծերքդ ՛ի հրէաստանէ եկին առ մեզ նորոգել զառաջին սէր բարեկամութե(ան), նիզակակիցս եւ թիկունս մեզ. զորս արձակեալ առ մեզ շմաւոնի քահանայապետի՝ եւ գնդին հրէից.
¹⁸բերին մեզ վահան ոսկի ՛ի հինգհազար քանքարէ։

¹⁹վ(ա)ս(ն) այսորիկ հաճո́յ թուեցաւ մեզ գրել առ թագաւորս երկրիդ՝ եւ ա(մենայ)ն ազգացդ, զի մի́ ոք ինչ յոռի խորհիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ մի́ տայցեն մա́րտ պատերազմի ը(ստ) քաղաքս դոցա՝ եւ ընդ երկրի. զի մի́ դոքա ընկեր լիցին մարտի թշնամեաց։
²⁰հաճո́յ թուեցաւ մեզ առնուլ զվահանն ՛ի դոցանէ։
²¹Արդ եթէ իցեն ոք արք անօրէնք փախուցեալք յերկրէ ն(ո)ց(ա)՝ ՛ի ձե́ռս տաջիք շմաւոնի քահանայապետի. զի խնդրե́լ մարթասցէ զվրէժ ը(ս)տ օրինացն իւրեանց։
²²Եւ ա́յսպէս գրէր առ դեմետր արքայ, եւ առ աթաղա, եւ առ արիարէթ, եւ առ արշակ։

²³յա(մենայ)ն գաւառս՝ որ ինչ բարւոք թուեցի սպարտիացւոց. եւ ՛ի գեղոս. եւ ՛ի միդովնա. եւ ՛ի սիկիովնա. եւ ՛ի կարադա. եւ ՛ի սամոն. եւ ՛ի պամփիլա. եւ ՛ի ղիդիա. եւ ՛ի յաղիկառնակոս. եւ ՛ի ռոդոն. եւ ՛ի փասեղիդա. եւ ՛ի սիդէն. եւ ՛ի սարադոն. եւ ՛ի պորտւնիա. եւ ՛ի կնիդոս. եւ ՛ի կիւպրոս. եւ ՛ի կիւրէն։
²⁴Եւ ՛ի պատճէն հրովարտակացն գրեցին առ շմաւոն քահանայապետ։
²⁵Եւ անտիոքոս արքայ եկն պաշարեաց զդովրա. եւ ՛ի վաղիւ անդր մատուցանէր առ նա մենքենայս, եւ ձե́ռն արկանէ ՛ի նա. եւ ՛ի ներքս արգելեալ պաշարեալ պահէր զտրիփոն, եւ ո́չ ել ումեք գոյր ՛ի ներքուստ արտաքս՝ եւ ո́չ մուտ արտաքուստ ՛ի ներքս։

²⁶Եւ յղեաց շմաւոն ՛ի թիկունս նմա արս ընտիրս մարտիկ պատերազմօղս՝ երկու հազար սպառազէնս, եւ պատարագս հանդերձեալս յոյժ՝ ոսկի եւ արծաթ։
²⁷Այլ անարգեաց զա(մենայ)ն բանսն որ ուխտեաց նմա, եւ օտարանա́յր ՛ի նմանէ։
²⁸Եւ առաքեաց նա զաթենոբիոս՝ մի ՛ի բարեկամաց իւրոց, խօ́սս ՛ի մէջ առնել ընդ նմա՝ եւ ասել. դուք իշխեալ զօրացեալ ունի́ք զքաղաքս թագաւորութե(ան) իմոյ. զքաղաքն յոպպէացւոց, եւ գազարացւոց, եւ զմիջնաբերդն յե(րուսաղէ)մի։
²⁹Զսահմանս ն(ո)ց(ա) աւերեցէք դուք, եւ հարուածս մեծամեծս հասուցէք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ն(ո)ց(ա), տիրեցէք դուք կողմանցն բազմաց, եւ գաւառս բազումս հատէք զիմոյ տէրութե(ան)։

³⁰Արդ տո́ւք ՛ի դուրս զքաղաքս եւ զգաւառս եւ զկողմանս, եւ զհարկս նոցուն. եւ որինչ միանգամ բռնութ(եամ)բ կալեալ է ձեր ՛ի մէնջ արտաքոյ սահմանացն հրէաստանի։
³¹ապա թէ ոչ՝ տո́ւք փոխանակ այնորիկ հինգ հարիւր քանքար արծաթոյ, եւ զխափանած հարկաց քաղաքացն, որ ցայսօր խափանեցէք՝ ա́յլ հինգ հազար քանքար։ ապա թէ ոչ՝ եկեսցո́ւք հարցուք վանեսցո́ւք զերկիրն սատակեսցուք։
³²Եւ իբրեւ ե́կն աթենոբիոս բարեկա́մ արքայի յե(րուսաղէ)մ, ետես զփառսն շմաւոնի, եւ զսպաս զոսկւոյ եւ զարծաթոյ, եւ զհանդերձս պատրաստու(թ)ե(ան) զօրաց բազմաց, յո́տն կայր առաջի ն(ո)ր(ա), եւ շքո́վ տայր զպատգամ թագաւորին։

³³Պատասխանի ետ նմա շմաւոն՝ եւ ասէ. ո́չ յերկիր օտար ուրուք մտեալ եմք, եւ ո́չ ՛ի բաժին յուրուք տարապարտուց ձեռն բռնու(թեամ)բ մխեալ է. զվիճակս ժառանգու(թ)ե(ան) հարցն մերոց վտարանգի լեալ յանպարտ թշնամեաց տարապարտուց,
³⁴քաջու(թեամ)բ ժամանա́կ գտեալ խնդրեցաք։
³⁵Այլ վ(ա)ս(ն) յոպպէացւոց քաղաքին, եւ գազարայ զոր դուք խնդրէք, վնաս բազո́ւմ գործեցին ՛ի մէջ աշխարհին մերոյ, վրէ́ժ խնդրեցաք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ տուժեսցուք հարիւր քանքար։ Եւ ո́չ ետ նմա բանիցն պատասխանի.
³⁶եւ դարձաւ բարկութ(եամ)բ առ թագաւորն, եւ պատմեաց նմա զփառսն շմաւոնի, եւ զա(մենայ)ն պատրաստու(թ)ի(ւն) զոր ետես սպասուց ն(ո)ր(ա)։ եւ բարկացոյց յոյժ զթագաւորն։

³⁷Եւ տրիփոն փախեաւ յորթոսիա։
³⁸Եւ թագաւորն գումարեաց զկենդէբոս ծովեզերեա́յց սպարապետն, եւ զօրս բազումս հեծեալս եւ հետեւակս ընդ նմա.
³⁹պատուէ́ր ետ նմա զի բնակեսցէ դէմ յանդիման հրէաստանի. եւ շինեսցեն զամուրսն ՛ի պատրաստութի(ւն) մարտի պատերազմի ընդ զօրսն ի(սրա)էլացւոց։ եւ ինքն թագաւորն զհե́տ էր տրիփոնեայ։
⁴⁰Խաղաց գնաց կենդէբոս, եկն եհաս ՛ի կողմանսն յամնեայ. եւ սկսաւ գրգռել զզօրսն, եւ մխել ՛ի հրէաստան, գերել եւ սպանանել։ եւ շինեաց նա զկեգրոն,
⁴¹եւ գումարեաց անդ հեծելազօրս բազումս, զի մխեսցին ՛ի հրէաստան. եւ եւ պաշարեսցեն զճանապարհս նոցա որպէս հրամա́ն ետ թագաւորն։

¹Եւ ել յովհան ՛ի գազարայ, եւ եկն պատմեաց շմաւոնի հօր իւրում. ո(ր)պ(էս) եւ գնայր կենդէբոս։
²Եւ կոչեաց շմաւոն զերկոսին որդիսն զյուդայ եւ զյովհան, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ե́ս եւ եղբարք իմ եւ տուն հօր իմոյ՝ մա́րտ պատերազմի տուաք ընդ թշնամիսն ի(սրա)էլացւոց, ՛ի մանկութ(են)է մերմէ մինչեւ ցայսօր ժամանակի, եւ աջողեցան գործքն ա(մենայ)ն ՛ի ձեռս մեր, փրկել զբազումս զազգսդ ի(սրա)էլացւոց։
³բայց արդ ծերացայ, եւ դուք հերի́ք էք յամս իմ, փոխանակ իմ եւ եղբօր իմոյ. արդ ելէ́ք մարտերո́ւք ՛ի վերայ ազգիդ մերոյ. եւ զօրութի(ւն) օգնու(թ)ե(ան)ց յերկնից եղիցի ը(ստ) ձեզ։
⁴Եւ ընտրեաց նա յաշխարհէ անտի իբրեւ քսան հազար հեծեալ սպառազէն, եւ խաղաց ՛ի վերայ կենդեբեայ։

⁵Եւ եկին ագան ա́յն օր ՛ի մովդիիմ. ը(ստ) առաւօտն կանխեալ՝ լինէին դաշտամուխ։ ա́նդ տեսանէին զօրս բազումս հեծեալս եւ հետեւակս, որ գային ընդդէմ ն(ո)ր(ա). եւ հեղեղա́տ մի էր ՛ի մէջ երկոցուն։
⁶եւ ճակատեցաւ յանդիման ն(ո)ց(ա) ինքն եւ զօրքն։ Իբրեւ հայեցաւ ետես զզօրսն թէ դանդաղեցան անցանել ընդ հեղեղատն, յառաջ՝ ինքն նահատակեցաւ, հա́պա՝ զօրքն միագունդ զկնի́ փողեցան։
⁷Եւ բաժանեա́ց յերկուս գունդս զհեծելազօրն ՛ի մէջ հետեւակացն. եւ էր հեծելազօրն կարի յոյժ։
⁸Փո́ղ հարին՝ խրախո́յս բարձին, ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակեցան. ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեցաւ կենդէբոս. եւ անկաւ ՛ի նոցանէ յաւուր յայնմիկ վիրաւորք բազումք։ եւ որ մնացեալ էին փախստեա́յ անկանէին յամուրսն։

⁹Յաւուր յայնմիկ խո́ց մնայր յուդա. բայց յովհան զհե́տ լինէր փախստեայցն, մինչ ածէր արկանէր զն(ո)ս(ա) ՛ի կողմանս կեդրոնայ զոր շինեաց։
¹⁰եւ մեկնեցին նոքա ընդ բրգունսն ՛ի կողմանսն ազովտայ։ եւ հրձիգ արար զն(ո)ս(ա). յայնմ ամրի այրեցան արք ՛ի հրոյ իբրեւ երկու հազար։ եւ ինքն դարձաւ ՛ի կողմանս հրէաստանի խաղաղութ(եամ)բ։
¹¹Եւ պտղոմէոս աբբուբեանց՝ է́ր կացուցեալ ՛ի կողմանցն դաշտին յերեքով. եւ ունէ́ր նա արծաթ եւ ոսկի յոյժ.
¹²զի էր նա փեսայ քահանայապետին։

¹³Եւ հպարտացաւ ՛ի սիրտ իւր, մեծամտեաց ՛ի խորհուրդս իւր, եւ կամէր տիրե́լ ՛ի վերայ կողմանցն գաւառին. եւ խորհուրդ խորհէր նենգու(թեամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) շմաւոնի եւ որդւոց ն(ո)ր(ա), ջնջե́լ զն(ո)ս(ա) ՛ի միջոյ։
¹⁴Եւ շմաւոն շրջէր ՛ի կողմանս գաւառացն. խնամէ́ր եւ տեսանէր զպէտս ն(ո)ց(ա). եւ եկն էջ յերեքով, ի́նքն եւ մատաթի եւ յուդա՝ եւ որդիք ն(ո)ր(ա). յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի եւթներորդի, յամսեանն մետասաներորդի՝ այս ամիս շաբա́թ է։
¹⁵Եւ ընկալաւ զն(ո)ս(ա) պտղոմէոս ՛ի մեծարանս նենգու(թեամ)բ ՛ի քաղաքի անդ դովրա զոր շինեաց, եւ արար ուրախութի(ւն) կոչնոցն։ Ա́նդ՝ ՛ի գարանի́ առնէր արս։

¹⁶եւ իբրեւ կերան եւ արբին շմաւոն եւ որդիք իւր, արբեցան. յարեա́ւ պտղոմէոս թաքուցելովքն հանդերձ, առին զէնս իւրեանց, եւ մտին ՛ի վերայ շմաւոնի. եւ սպանին անդէն ՛ի տաճարի անդ զնա́ եւ զորդիս իւր՝ եւ զծառայսն որ ընդ նմա էին։
¹⁷եւ արարին անօրէնու(թ)ի(ւն) մեծ. եւ հատուցին չա́ր փոխանակ ընդ բարւոյ։
¹⁸Եւ գրեա́ց պտղոմէոս առ արքայն զի զօր ՛ի թիկո́ւնս արձակեսցէ նմա, զի ՛ի ձեռս տացէ ն(ո)ց(ա) զքաղաքսն իւրեանց՝ եւ զհարկն։
¹⁹Զկէսն արձակեաց ՛ի կողմն գազարայ՝ բառնալ անտի զյովհաննէս։ եւ գրեաց նա առ զօրագլուխսն զի եկեսցեն՝ եւ առցեն ՛ի նմանէ ոսկի եւ արծաթ եւ պարգեւս բազումս։

²⁰Եւ այլս արձակեաց յ(երուսաղ)էմ, զի աճապարեսցեն՝ հասցեն առցեն զլեառն տաճարին։
²¹Ա́յր մի պնդեցաւ յառաջագոյն ՛ի գազարա, գո́յժ ետ յովհաննու՝ թէ կորեա́ւ հայր ն(ո)ր(ա) եւ եղբարք իւր, եւ զքէ́ն եւս յղեալ է նենգութ(եամ)բ զի սպանցէ́ զքեզ։
²²Իբրեւ լուաւ՝ զարմացաւ յոյժ եւ յիմարեցաւ, եւ ըմբռնեաց զարսն զայնս եւ անդէն սպան զն(ո)ս(ա), իբրեւ գիտաց թէ նենգու(թեամ)բ եկեալեն կորուսանել զնա։
²³Եւ ա́յլ ինչ բանք որ իցեն զյովհաննէ՝ վ(ա)ս(ն) մարտի պատերազմաց՝ կամ այլոց քաջու(թ)ե(ան)ց, կամ շինուածոց պարսպաց, կամ գործոցն բարութե(ան)։
²⁴այն ա(մենայ)ն գրեալ է ՛ի մատեանս քահանայից, յորմէհետէ եկաց նա քահանայապետ զկնի հօր իւրոյ։