¹ԵՒ ԵՂԵՒ ՅԱՄՍԵԱՆ նքասղեւ յամի քսաներորդի արտաշէսի արքայի, ես էի ՛ի շա́ւշ ՛ի մայր քաղաքացն աբիրայ։
²եւ եկն առիս յեղբարցն իմոց. նա՝ եւ արք յուդայ, եւ հարցի́ ցն(ո)ս(ա) վ(ա)ս(ն) փրկելոցն որք ապրեցան եւ ելին ՛ի գերութ(են)էն՝ եւ վ(ա)ս(ն) ե(րուսաղէ)մի։
³Եւ ասեն ցիս, զերծեալքն ՛ի գերութ(են)էն՝ ե́ն անդէն յաշխարհին իւրեանց ՛ի մեծ նեղութի(ւն) եւ ՛ի նախատինս։ եւ պարիսպքն ե(րուսաղէ)մի կա́ն նոյնպէս քակեալ եւ աւերեալ, եւ դրունք ն(ո)ր(ա) հրկիզեալ հրով։
⁴Եւ եղեւ յորժամ լուայ ես զբանս զայս՝ նստա́յ եւ լայի եւ սո́ւգ առի զաւուրս, եւ պահեցի պահս, եւ կացի յաղօթս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ երկնից,

⁵եւ ասեմ։ տ(է́)ր ա(ստուա)ծ երկնի եւ երկրի՝ որ զօրաւորդ ես եւ մե́ծ եւ ահարկու, պահես զուխտս եւ զողորմութի(ւն)ս ոյք սիրեն զքեզ, եւ ոյք առնեն զօրէնս քո։
⁶եւ եղիցի ականջք քո ՛ի լսե́լ, եւ աչք քո ՛ի տեսանե́լ։ Եւ արդ՝ լո́ւր եւ տե́ս զաղօթս ծառայի քոյ զոր ես այսօր մատուցանեմ առաջի քո, վ(ա)ս(ն) որդւոցն ի(սրաէ)լի ծառայից քոց, որք մատնեցաք ՛ի նեղութի(ւն) վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց զոր մեղաքն՝ ե́ս եւ տուն հօր իմոյ մեղա́ք.
⁷վ(ա)ս(ն) զի յանցանելով յանցեաք՝ եւ ո́չ պահեցաք զօրէնս եւ զհրամանս, եւ զդատաստանս քո զոր պատուիրեցեր մեզ ՛ի ձեռն ծառային քոյ մովսիսի։
⁸Յիշեա́ տ(է)ր զբանն քո զոր պատուիրեցեր ծառային քոյ մովսիսի եւ ասացեր, եթէ դուք ո́չ պահեսջիք զօրէնս իմ, եւ ես ցրուեցից զձեզ ընդ հեթանոսս։

⁹եւ եթէ դարձջիք՝ եւ պահիցէք զօրէնս իմ եւ արասջիք զն(ո)ս(ա). եւ եթէ իցէք ցրուեալք մինչեւ ՛ի ծագս երկրի, եւ անտի ժողովեցից եւ ածից զձեզ ՛ի տեղին զոր ընտրեցից, եւ յորում բնակէ անուն իմ ՛ի նմա։
¹⁰Եւ արդ՝ սոքա ծառայք քո եւ ժողովուրդք զորս փրկեցեր զօրութ(եամ)բ քո մածաւ՝ եւ բարձր բազկաւ.
¹¹մի́ թողուր ՛ի ձեռաց քոց, այլ եղիցին ականջք քո հայե́լ յաղօթս ծառայից քոց, եւ անսալ խնդուածոց որոց երկնչին յանուանէ քումմէ. եւ յաջողեա́ զխնդրուածս ծառայի քոյ այսօր. եւ տո́ւր ինձ գտանե́լ գթութի(ւն)ս առաջի առնս այսորիկ։ Եւ ես էի́ տակառապետ թագաւորին։

¹Եւ եղեւ յամսեանն նիսան ՛ի քսաներորդ ամի արտաշէսի արքայի. եւ խնդեաց յինէն գինի. եւ առեալ զգինին ետու թագաւորին, եւ էր թագաւորն միա́յն։ եւ յորժամ արբ զգինին,
²ասէ ցիս. ընդէ՞ր տրտո́ւմ եւ տխուր են երեսք քո. եւ ո́չինչ են այսմ պատճառք, եթէ ոչ չարութի(ւն) սրտի քոյ։ Եւ ես երկեա́յ յոյժ,
³եւ ասեմ ցթագաւորն. արքայ՝ դու յաւիտեա́ն կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. զի քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ անապա́տ է, եւ դրունքն ապականեալ ՛ի հրոյ։
⁴Եւ ասէ ցիս թագաւորն. վ(ա)ս(ն) որո՞յ իրաց խնդրես դու զայս։ եւ կացեալ իմ յաղօթս եւ ամբարձեալ զմիտս իմ առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ երկնից,

⁵ասեմ ցթագաւորն. եղիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորու(թ)ե(ան)դ քում բարութի(ւն). եւ եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի երեսաց քոց, եւ կամիս՝ յղեա́ զիս ՛ի հրէաստան ՛ի քաղաք յիշատակարանաց հարցն մերոց, եւ ես բանի́ւ հրամանի քոյ շինեցի́ց զնա։
⁶Եւ ասէ ցիս թագաւորն եւ հարճ ն(ո)ր(ա) որ նստէ́ր առ նմա. յո՞րժամ ժամանեսցես դու, եւ կամ ե՞րբ դարձցիս։ Եւ արա́ր առ իս բարու(թ)ի(ւն) թագաւորն՝ եւ արձակեաց զիս. եւ ես կալայ առ նմա ժամանակ,
⁷եւ ասացի ցթագաւորն. եթէ գտի շնորհս առաջի քո՝ տո́ւր ինձ թուղթս առ իշխանս կողմանց գետոյն, եւ տարցին զիս մինչեւ երթա́յց ՛ի հրէաստան։

⁸եւ թուղթ մի առ ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ՛ի կազմած դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր։ եւ ե́տ ինձ թագաւորն. վ(ա)ս(ն) զի ձեռն ա(ստուծո)յ իմոյ է́ր ընդիս ՛ի բարութի(ւն)։
⁹Եւ եկի́ առ իշխանս գետոյն, եւ ետու առ ն(ո)ս(ա) զթուղթս թագաւորին։ եւ առաքեաց ընդիս թագաւորն առաջնորդս զօրաւորս՝ եւ ձիս։
¹⁰Եւ լուան սանաբաղատ իշխան. եւ տուբիա ծառայ ամոնի, եւ չա́ր թուեցաւ առաջի ն(ո)ց(ա). վ(ա)ս(ն) զի խնդրեցի արս ՛ի բարութի(ւն)ս եւ ՛ի պէտս ի(սրաէ)լի։
¹¹Եւ եկի յե(րուսաղէ)մ, եւ եղէ անդ աւուրս երիս.

¹²եւ յարեայ ՛ի գիշերի ե́ս եւ սակաւ արք ընդ իս. եւ ո́չ պատմեցի արանցն, եթէ զի՞նչ ա(ստուա)ծ արկ ՛ի սիրտ իմ առնել վասն ի(սրաէ)լի. եւ գրաստ ո́չ էր ընդիս, բայց միայն գրաստն յորոյ վ(ե)ր(այ) նստէ́ի ես։
¹³Եւ ելի́ ես ընդ դուռն հեղեղատին, եւ առ բերանով երկրի թզենւոյն՝ եւ մինչեւ ՛ի դուռն աղբերցն. եւ ճնշէի́ ՛ի նեղութ(են)է անցիցն առ պարսպաւն ե(րուսաղէ)մի, զոր էին ն(ո)ց(ա) սրբեալ. եւ դրունք ն(ո)ր(ա) ապականեալ էին ՛ի հրոյ։
¹⁴եւ անցի ընդ դուռն աղբերն առ ջրբղխօք թագաւորին. եւ ո́չ էր անդ տեղի գրաստու իմոյ՝ անցանել ընդ նա հեծեալ։
¹⁵Եւ ելաներ ՛ի վեր ՛ի պարիսպն առ հեղեղատաւն գիշերի, եւ՛ի նեղութ(են)էն էի ճնշեալ ՛ի պարսպէն, եւ էի առ դրան ձորոյն. եւ դարձայ

¹⁶եւ ո́չ գիտացին պահապանքն եթէ զի՞նչ էի երթեալ՝ եւ կամ զի՞նչ առնէի։ եւ հրէիցն եւ քահանայիցն եւ պատուականացն եւ զօրագլխաց, եւ այլոցն որք վճարէին զիրս գործոյն՝ մինչեւ ցայն վայր ո́չ պատմեալէր ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Եւ ասացի ցնոսա. դուք տեսէք զչարիսս յորում եմք այժմ. եւ զիա́րդ ե(րուսաղ)էմ անապա́տ է եւ դրունք սորա հրկէզ. եկա́յք եւ շինեսցուք զպարիսպս ե(րուսաղէ)մի, եւ ո́չ եւս եղիցուք ՛ի նախատինս։
¹⁸Եւ պատմեցի ն(ո)ց(ա) զձեռն տ(եառ)ն որ էր ընդ իս բարութ(եամ)բ. եւ զբանս թագաւորին զոր ասաց ցիս. եւ ասեմ ցն(ո)ս(ա), արդ եկա́յք՝ յարեսցուք եւ շինեսցուք. եւ զօրացան ձեռք ն(ո)ց(ա) ՛ի բարութի(ւն)։

¹⁹Եւ լուան սանաբաղատ եւ տուբիա ծառայ ամոնի, եւ գեսամ արաբացի, եւ ծա́ղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամիք դուք ՛ի թագաւորէն ապստամբել։
²⁰Եւ ետու պատասխանի ն(ո)ց(ա)՝ եւ ասեմ. ա(ստուա)ծ երկնից եւ եկրի յաջողեաց մեզ, եւ մեք ծառայք ն(ո)ր(ա) եմք սուրբք, եւ շինեմք զքաղաքս. եւ ձեզ ո́չ գոյ բաժին՝ եւ յիշատակ՝ եւ արդարութի(ւն) յե(րուսաղէ)մ։

¹Եւ յարեա́ւ եղիասաբ քահանայ մեծ եւ եղբարք ն(ո)ր(ա) քահանայք, եւ շինեցին զդուռն աւազանաց ջրմղին. եւ սրբեցին զնա, եւ կանգնեցին զդրունս ն(ո)ր(ա). եւ կանգնեցին զնա մինչեւ յաշտարակն անամայելի.
²՛ի ձեռն որդւոցն արանց երիքովի, եւ ՛ի ձեռն որդւոց զաքուր, որդւոցն ամարի։
³Եւ զդուռն նեքտիւրբան շինեցին որդիքն ասանայ, եւ նոքա յարդարեալ կազմեցին զնա, եւ զփականս եւ զնիգս ն(ո)ր(ա)։
⁴Եւ՛ի ձեռանէ ն(ո)ց(ա) ունէին մոսողամ որդի բարաքի որդի մասիզեբէղ։ եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ց(ա) ունէին սադովկ որդի բասանայ։
⁵եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ց(ա) ունէին թեկումադորեմ. եւ ո́չ արկին զպարանոցս ՛ի ծառայու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա)։

⁶Եւ զդուռնն հին ունէին յուդայ որդիք, փասեկ, եւ մեսողամ, որդի բասոդիայ. եւ սոքա կազմեցին զնա, եւ կանգնեցին զդրունս ն(ո)ր(ա), եւ զդռնափակս եւ զնիգս։
⁸Եւ զհետ ն(ո)ց(ա) ՛ի կարգին կալա́ւ անանիա որդի հռոսէկէիմ եւ եթող ե(րուսաղէ)մացւոցն մինչեւ ՛ի պարիսպն հրապարակաց։
⁹Եւ զհետ ն(ո)ց(ա) կալաւ հռափիա իշխան կողմանց տեղեացն ե(րուսաղէ)մի։
¹⁰եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ր(ա) կալաւ յերադիա որդի յերոմաք, եւ ՛ի կողմանէ տանն իւրոյ. եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ր(ա) կալաւ ատտուս որդի սաբանիայ։
¹¹Եւ երկրորդ կալաւ եղքիաս որդի երամ. եւ ասուբ որդի փաադմովաբ, մինչեւ յաշտարակն թանուրիմ։

¹²եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ր(ա) կալաւ սաղում որդի աղոհեմ իշխան կիսոյ կողմանն ե(րուսաղէ)մի.ինքն եւ դստերք իւր։
¹³Եւ զդրունս ձորոյն կալաւ անու, եւ որք բնակեալէին զանու. նոքա շինեցին զնա, եւ կանգնեցին զդրունս ն(ո)ր(ա), եւ զդռնափակս եւ զնիգս, եւ հազար կանգուն շինեցին ՛ի պարսպէն մինչ ՛ի դուռն մոխրոցին։
¹⁴Եւ զդուռն մոխրոցին կալաւ մեղքիա որդի հռեքաբ՝ իշխան տեղեացն բեթաքարմայ, ինքն եւ տեղիք իւր. եւ յարկին զնա, եւ կանգնեցին զդրունս եւ զփակս եւ զնիգս ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ զպարիսպ ջրբո́ւղխ աղբերն կալաւ ադիոն՝ իշխան թագաւորին, մինչեւ յաստիճանսն որ իջանէ ՛ի քաղաքէն դաւթի։

¹⁶եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ նեեմաս որդի աղբուք՝ իշխան կողմանն բեթսուր մինչեւ ՛ի պարտէզ տեղեացն դաւթի, մինչեւ ՛ի ջրբուղխսն կազմելոյ, եւ մինչեւ ցբեթագաբարին։
¹⁷Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալան ղեւտացիքն, հռայում որդի բանեայ։ եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ց(ա) կալաւ ասաբիա՝ իշխան կողմանցն կէիղայ։
¹⁸եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալան եղբարք ն(ո)ր(ա), բենայի որդի ադադ՝ իշխան կողմանց կէիղայ։
¹⁹Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ ազուր որդի յեսու, իշխան մասփեայ, չա́փ երկրորդ պարսպին, որ ելանէր եւ խառնէր յանկիւնս աշտարակին։
²⁰եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ բարուք որդի զաբու, չա́փ երկրորդ յանկիւնէն մինչեւ ՛ի դուռն բեթեղիասուբ, ուր կայր քահանայն մեծ։

²¹Եւ զհետ նորա կալաւ մերամովթ որդի ուրիայ, որդի ակովմ. չա́փ երկրորդ ՛ի դրանցն բեթեղիասուբ մինչեւ ՛ի սպառուած ն(ո)ր(ա)։
²²Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալան քահանայքն արքաքերայ։
²³եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալան բենիամին եւ ասուբ առաջի տանց իւրեանց. եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ ազարիա որդի մասու, որդի անանիայ՝ մօտ առ տամբն իւրով։
²⁴եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ բանի որդի ենգադայ չա́փ երկրորդ ՛ի բեթազարայ մինչեւ յանկիւնն։
²⁵Եւ զշրջան դարձի տեղւոյն կալաւ փաղաք որդի ուզայի՝ ընդդէ́մ անկեանն. եւ զաշտարակն որ էր արտաքոյ ապարանից թագաւորին վերագոյն քան զդաւիթ բանտին. եւ զհետ ն(ո)ր(ա) փաթաւա որդի փորոնեայ։

²⁶Եւ նաթանայիմքն որ բնակեալէին ոփաղէոս պարտիզի դրան ջրոյն կողմանն արեւելից. եւ աշտարակն որ արտաքոյ կողմանն։
²⁷Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալան թեկուացիքն չա́փ երկրորդ ը(ստ)դէմ աշտարակին մեծի, որ էր արտաքոյ մինչեւ ՛ի պարիսպն սոփեղայ։
²⁸Եւ վերագոյն դրան ձիոցն կալան քահանայքն՝ ա́յր իւրաքանչիւր հանդէպ տանց իւրեանց։
²⁹եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ սադովկ որդի եմեր, հանդէպ տա́ն իւրոյ։ եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ սամեիա, որդի սեքենիայ, որ էր պահապան արեւելից։ եւ զհետ նորա կալաւ անանիա որդի սեղեմիայ, եւ անոն որդի սեղեփայ չա́փ երկրորդ։ Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ մեսեղամ որդի բարաքայ՝ ընդդէմ գանձու տանն իւրոյ։

³⁰եւ զհետ ն(ո)ր(ա) կալաւ մեղքիա որդի սերեփի, մինչեւ ՛ի բեթանաթան։ եւ այլ մեծատունք քաղաքին հանդէպ դրանն մափկաթ մինչեւ յելս շրջանակին։
³¹Եւ ՛ի մէջ դրանն ջրբղխին կալան քեղկիա, եւ մեծատունք քաղաքին։։

¹Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ սանաբաղատ, եթէ շինե́մք զպարիսպն, եւ կանգնեմք զաշտարակս նորա, չա́ր թուեցաւ առաջի ն(ո)ր(ա)՝ եւ զայրացեալ ուժգին ծա́ղր առնէր զհրէաստան։
²եւ ասէր առաջի եղբարց իւրոց. ա՞յս է զօրու(թ)ի(ւն) ձեր՝ ո́վ սամարացիք, եւ զիա՞րդ հրէայք շինեն եւ ամրացուցանեն զքաղաքս իւրեանց։
³Եւ տուբիա աման ՛ի տե́ս եկեալ առ ն(ո)ս(ա) ասէր, մի́ կարիցեն շինել. եւ զոհել զոհս, եւ կամ ուտել զնուէրսն ՛ի տեղւոջ իւրեանց. եւ ո՞չ ելանեն այժմ աղուեսք, եւ քակեն զքարինս պարսպաց ն(ո)ր(ա)։ Եւ ասեմք մեք.

⁴լո́ւր մեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, զի եղաք մեք յարհամարհանս եւ ՛ի թշնամանս, եւ դարձո́ զնախատինս ն(ո)ց(ա) ՛ի գլուխս իւրեանց. եւ տո́ւր զն(ո)ս(ա) ՛ի թշնամանս առաջի գերչաց ն(ո)ց(ա)։
⁵եւ մի́ ծածկեսցին անօրէնութի(ւն)ք ն(ո)ց(ա)։
⁷Եւ եղեւ իբրեւ լուան սանաբաղատ եւ տուբիա, արաբացիք եւ ամոնացիք՝ թէ աջողեցաւ շինուած պարսպին ե(րուսաղէ)մի. եւ սկսաք իւրաքանչիւր տեղեացն զգործն երեւեցուցանել, թուեցաւ չա́ր առաջի ն(ո)ց(ա).
⁸եւ ժողովեցան ամենեքեան ՛ի միասին, գա́լ եւ պատերազմել ը(ստ) ե(րուսաղէ)մի։

⁹Եւ կացաք յաղօթս առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, եւ կացուցաք պահանորդս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ՛ի տուէ եւ ՛ի գիշերի առ ՛ի յերեսաց թշնամեացն։
¹⁰Եւ ասեն արք հրեաստանի. ո́չ բաւեմք այսպիսի՝ պատերազմել եւ շինե́լ միանգամայն. այլ ոմանք կա́զմ կացցեն զինու, եւ ոմանք շինեսցեն։
¹¹եւ ասեն որք զմեզ նեղէին. ո́չ տամք ն(ո)ց(ա) գիտել՝ եւ ո́չ տեսանել. մինչեւ յիւրաքանչիւր տեղեաց յարուցեալ եկեսցուք ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա) եւ սպանցուք զն(ո)ս(ա), եւ խափանեսցուք զգործս ն(ո)ց(ա)։
¹²Եւ եղեւ իբրեւ եկին հրէայքն որ բնակեալէին ՛ի տեղիս տեղիս, եւ ասացին ցմեզ, եթէ ելանեն յանկարծակի յա(մենայ)ն տեղեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր.

¹³եւ կացուցի ՛ի խոնարհագոյն տեղիսն յետոյ պարսպին ը(ստ) յարկօքն ա́րս հանդերձ զինու եւ գեղարդեամբ եւ աղեղամբ իւրեանց։
¹⁴Եւ ի́մ յարուցեալ ասեմ ցարսն որ կա́զմ պատրաստեալ կային, եւ ցզօրագլուխս ն(ո)ց(ա)՝ եւ ցա́յնս որ տեղեաց տեղեաց պահապանքն էին մի́ երկնչիք յերեսաց ն(ո)ց(ա), յիշեցէ́ք զա(ստուա)ծ մեր զմե́ծ եւ զահարկու, եւ պատերազմեցարո́ւք վ(ա)ս(ն) եղբարց ձերոց, եւ վ(ա)ս(ն) կանանց եւ որդւոց եւ դստերաց եւ տանց ձերոց։
¹⁵Եւ եղեւ յորժամ լուան թշնամիքն մեր եթէ իմացա́ք եւ կազմեալ պատրաստեցաք. ցրուեաց ա(ստուա)ծ զխորհուրդս ն(ո)ց(ա), եւ մեք ամենեքեան դարձաք ՛ի շինել զպարիսպն՝ ա́յր յիւրաքանչիւր գործ իւր։

¹⁶Եւ եղեւ յօրէ յայնմանէ. կէսքն կարգեալ լինէին ՛ի գործն, եւ կէսքն զինեալ ընդդէմ թշնամեացն. եւ գեղարդն եւ ասպար եւ աղեղն ՛ի ձեռին իւրեանց, եւ կա́յր պատրաստ այր իւրաքանչիւր յետոյ եղբօր իւրում
¹⁷որ շինէր զպարիսպն։ եւ է́ր ժամ զի օգնէր եղբօր իւրում կրելով զզէնն ՛ի ձեռին իւրում, եւ միւսով ձեռամբն տայր ցեղբայր իւր զխիճն՝ կամ զտաղախ։
¹⁸եւ որք շինէինն՝ ունէր այր զսուսեր իւր ը(ստ) մէջ իւր, եւ զմիասայրի ՛ի վ(ե)ր(այ) բարձի իւրոյ. եւ այնպէս շինէին զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի։ եւ որ հարկանէր զփողն եղջերեայ՝ կա́յր մօտ առ ն(ո)ս(ա)։

¹⁹Եւ ասե́մ ցայնս որք կային զինեալ եւ պատրաստեալ, եւ ցիշխանս ն(ո)ց(ա). գործս մե́ծ եւ ընդարձա́կ է, եւ մեք ցրուեալ եմք ՛ի շինուած պարսպիս, եւ հեռի́ եմք ՛ի միմեանց այր յեղբօրէ իւրմէ։
²⁰արդ կացուսցուք ՛ի տեղիս տեղիս զարսն որ հարկանեն զփողսն. եւ յորժամ լսէ ոք ձայն եղջեր փողոյն, ա́նդր ժողովեսցին ամենեքեան, եւ ա(ստուա)ծ մեր պատերազմեսցի ընդ թշնամիս մեր վ(ա)ս(ն) մեր։
²¹Եւ կէսքն գործէին, եւ կէսքս ունէին զզէնսն պատրա́ստ, ՛ի ծագելոյ առաւօտուն մինչեւ յելանե́լ աստեղն։
²²Եւ ասեմ ես ցարս ժողովրդեանն, եկեսցուք եւ բնակեսցուք ՛ի մէջ քաղաքիս ե(րուսաղէ)մի, եւ զցայգ պա́հ արկցուք զմեւք շուրջ, եւ զցերեկ գործեսցուք։

²³եւ կացի́ ես՝ եւ արքն շուրջ զինեւ որ պահէին զիս. եւ ո́չոք ՛ի մէնջ մերկանայր եւ կամ հանէր զզէն իւր յինքենէ։

¹Եւ եղեւ աղաղա́կ մեծ ՛ի ժողովրդեանն, եւ կանանց իւրեանց՝ ա́յր առ եղբայր իւր։
²եւ ասեն՝ վասն որդւոց մերոց եւ դստերաց մերոց, որոց պակասեցին կերակուրք՝ երթիցուք գնասցուք՝ եւ կեցցուք։
³Եւ ոմանք ասէին՝ զանդաստանս մեր եւ զայգիս դիցո́ւք ՛ի գրաւի, եւ առցուք ցորեան եւ կերիցուք։
⁴եւ էին ոմանք որ ասէին՝ տուա́ք զստացուածս մեր, եւ առաք ոսկի եւ արծաթ, եւ տուա́ք ՛ի հարկս թագաւորի։
⁵Եւ արդ՝ ո(ր)պ(էս) մարմինք եղբարց մերոց են մարմինք մեր, եւ ո(ր)պ(էս) որդիք ն(ո)ց(ա)՝ որդիք մեր. եւ արդ՝ ընդէ՞ր տուաք մեք զորդիս մեր ՛ի ծառայու(թ)ի(ւն), եւ դստերք մեր վարեալ են ՛ի բռնութի(ւն), եւ ո́չ գոյ ՛ի ձեռս մեր կա́ր՝ որով փրկեսցուք զն(ո)ս(ա)։

⁶Եւ տրտմեցայ ես յո́յժ յորժամ լուայ զաղաղակն՝ եւ զբանս ն(ո)ց(ա).
⁷եւ արարի խորհուրդ ը(ստ) միտս իմ։ եւ կագեցայ ընդ պատուականս եւ ընդ իշխանս ն(ո)ց(ա), եւ ասեմ ցն(ո)ս(ա). դո՞ւք էր որ խնդրէք զհարկս յեղբարց ձերոց։ Եւ հրամայեցի ն(ո)ց(ա) լինել ժողո́վ մեծ.
⁸եւ ասեմ ցն(ո)ս(ա). մե́ք փրկեսցուք զեղբարս մեր զհրէայս որ վաճառեցան հեթանոսաց, զոր մեք ո́չ գիտացաք. եւ դուք վաճառեցէ՞ք զն(ո)ս(ա)։ եւ լռեցին, եւ ո́չինչ կարացին տա́լ պատասխանի։
⁹Եւ ասացի ցն(ո)ս(ա), ո́չ բարւոք է գործդ զոր դուքդ առնէք, վ(ա)ս(ն) զի ո́չ երկնչիք յա(ստուծո)յ. եւ վ(ա)ս(ն) այսորիկ ո́չ եւս զերծաք մեք ՛ի նախատանաց հեթանոսաց՝ եւ ՛ի թշնամեաց մերոց։

¹⁰Եւ ասեմ ես ցեղբարսն իմ եւ ցծանօթս. եւ ե́ս եւ դուք տացուք արծաթ եւ արդիւնս ՛ի փրկանս զոր խնդրեն հարկահանքդ,
¹¹եւ դարձուսցուք այսօր զանդաստանս զայգիս եւ զձիթենիս եւ զտունկս դոցա. եւ ընդ արծաթոյ մերոյ գնեսցեն զցորեան՝ զգինի՝ եւ զձէթ, եւ բերցեն դոցա։
¹²Եւ ասեն իշխանքն եւ այլ մեծամեծքն. դարձուսցո́ւք անդրէն՝ եւ ՛ի դոցանէ ո́չ ինչ խնդրեսցուք, եւ ա́յդպէս արասցուք ո(ր)պ(էս) հրամայեցերդ։ Եւ կոչեցի զքահանայսն՝ եւ երդմնեցուցի զն(ո)ս(ա) վ(ա)ս(ն) բանիս այսորիկ.

¹³եւ զարկանելին իմ թօթափեցի ուժգին, եւ ասեմ. ա́յսպէս թօթափեսցէ ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն այր որ ո́չ կատարեսցէ զբանս զայս՝ ՛ի կենաց իւրոց, եւ ՛ի տեղեաց իւրոց, եղիցի ո(ր)պ(էս) ունայնացեալ եւ թօթափեալ ՛ի կենաց իւրոց։ եւ ասացին ա(մենայ)ն ժոպղովուրդ եկեղեցւոյն այնորիկ, ամէն։ եւ օրհնեցին զտ(է)ր. եւ արարին եւ կատարեցին ա(մենայ)ն ժողովուրդքն զբանս զայս։
¹⁴Եւ յօրէն յայնմանէ յորմէհետէ պատուիրեցի՝ զի մի́ լիցին ն(ո)ց(ա) իշխանք յուդայ։ ՛ի քսաներորդ ամէն՝ մինչեւ յամն երեսներորդ երկրորդ արտաշէսի արքայի զերկոտասան ամ, ե́ս եւ եղբարք իմ եղաք իշխանք. Բռնի́ զուրուք մեք ո́չ կերաք եւ արբաք։

¹⁵եւ որք էին բռնացեալ զառաջինն՝ ծանրացուցի ն(ո)ց(ա), եւ առի́ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ զհաց եւ զգինի, եւ զա́յլ ա(մենայ)ն. արծաթ դիդրաքմայս քառասուն, եւ դարձուցի ՛ի տեարս իւրեանց, եւ ՛ի բա́ց արարի զն(ո)ս(ա) յիշխանու(թեն)է ժողովրդեանն, եւ ես ո́չ եղէ իբրեւ զն(ո)ս(ա) վ(ա)ս(ն) երկիւղին ա(ստուծո)յ։
¹⁶Եւ յաջողէր գործ պարսպին. եւ ո́չ զուրուք բռնացայ ունել զանդաստանս եւ կամ զայգիս. եւ ամենեքեան էին անխափան ՛ի գործ պարսպին։
¹⁷Եւ արս հարիւր ՛ի հրէիցն, եւ այլք որ գային ՛ի հեթանոսաց առ մեզ որ շուրջ էին զմեւք՝ ե́ս ծախէի՝ եւ խառնէի ՛ի ճաշն իմ։

¹⁸Եւ լինէր յաւուր միում զուարակ մի, եւ ոչխարք վեց ընտիրք, եւ ամիկ մի. եւ ա́յս էր յաւուր ծախքն իմ։ եւ ընդ մէջ տասն աւուր անխնա́յ տայի զգինին ըմպել ամենեցուն. եւ ո́չ յումեքէ առի զհաց բռնի, քանզի գիտէի եթէ ծանր էր գործ ժողովրդեանն։
¹⁹Յիշեսցէ զիս ա(ստուա)ծ ՛ի բարութի(ւն), ո(ր)պ(էս) արարի ա(մենայ)ն ժողովրդեանն։

¹Եւ եղեւ յորժամ լուան սանաբաղատ եւ տուբիա՝ եւ երկիրն արաբացւոց՝ եւ այլք բազումք ՛ի թշնամեաց մերոց, եթէ շինեցի զպարիսպն. եւ ո́չ մնաց ՛ի ն(ո)ս(ա) զօրութի(ւն). եւ ցա́յն ժամ եւս զդրունսն ո́չ էր կազմեալ։
²Եւ առաքեաց սանաբաղատ եւ դեսամ առ իս, եւ ասեն. ե́կ՝ եւ ժողովեսցուք ՛ի միասին ՛ի գե́ղ մի ՛ի դաշտին ովնոյ։ եւ նոքա կամէին խորհել չա́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։
³Եւ առաքեցի առ նոսա հրեշտակս, եւ ասեմ. գո́րծս զոր գործեմ ես՝ գործ մե́ծ է, եւ ո́չ ժամանաեմ իջանել առ ձեզ, զի մի խափանեսցի գործս. յորժամ կատարեմ զսա՝ ապա́ իջից առ ձեզ։
⁴Եւ առաքեցին առիս բազում անգամ, եւ ես զնո́յն պատասխանի արարի ն(ո)ց(ա)։

⁵եւ առաքեաց առ իս սանաբաղատ զպատանի իւր, եւ ունէր ՛ի ձեռին իւրում թուղթ արձակ.
⁶յորում գրեալ էր ա́յսպէս. Յա(մենայ)ն հեթանոսս լո́ւր եղեւ, եթէ դո́ւ՝ եւ ա(մենայ)ն հրէայք կամիք ապստամբել ՛ի թագաւորէն. եւ վ(ա)ս(ն) այնորիկ շինես դու զպարիսպդ՝ եւ ամրացուցանես զաշտարակս դորա, վ(ա)ս(ն) զի կամիս դու թագաւորել։
⁷վ(ա)ս(ն) այսորիկ կացուցեր քեզ մարգարէս, զի կամիս նստել յե(րուսաղէ)մ, եւ թագաւորել ՛ի վ(ե)ր(այ) հրէաստանի, արդ՝ գուցէ պատմեսցեն զբանս զայս թագաւորին. ե́կ՝ եւ վ(ա)ս(ն) այսր խորհեսցուք երկոքեան։
⁸Եւ առաքեցի առ նա՝ եւ ասեմ. ո́չ ուստեք են բանքդ այդ զոր դու խօսիս, այլ զքէն ՛ի սրտէ քումմէ դու ասես զայդ։

⁹զի ամենեքեան զարհուրեցուցանեն զմեզ՝ եւ ասեն, լքցի́ն ձեռք իւրեանց, եւ մի́ կատարեսցեն զգործս իւրեանց։ եւ արդ՝ զօրացուցի զձեռս իմ մինչեւ կատարեսցի գործս ՛ի գլուխ։
¹⁰Եւ ես մտի́ ՛ի տուն սիմայ որդւոյ գաղայիայ, որդւոյ մետաբեղայ. եւ նա լռեալ էր ՛ի տան իւրում։ եւ ասէ ցիս. ժողովեսցուք ՛ի տուն տ(եառ)ն, եւ ամրասցո́ւք ՛ի միջի դորա, եւ փակեսցո́ւք զդրունս դորա. զի մի́ գուցէ եկեալ թշնամիքն գիշերի սպանանիցեն զմեզ։
¹¹Եւ ասե́մ ես, ո՞վ է ա́յն այր յորմէ ես փախեայց. եւ կամ ո՞ ոք իբրեւ զիս՝ այր որ մտցէ ՛ի տուն տ(եառ)ն, եւ կարասցէ ապրել։
¹²եւ գիտացի՝ եթէ ո́չ էր ա(ստուծո)յ առաքեալ. եւ ո́չ էր բան մարգարէի վ(ա)ս(ն) իմ։

¹³Եւ տուբիաս եւ սանաբաղատ կալան վարձկանս, եւ ժողովս բազումս վ(ա)ս(ն) իմ, զի երկեայց եւ մտից ՛ի տուն տ(եառ)ն՝ եւ մեղա́յց, եւ դիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ անուն չար։
¹⁴Յիշեսցէ́ ա(ստուա)ծ ըս(տ) նենգութե(ա)ն տուբիայ եւ սանաբաղտայ ոյք խորհեցան ՛ի վերայ իմ չար, եւ ստիպէին սո́ւտ մարգարէանալ, զի զարհուրեցուսցեն եւ երկեցուսցեն զիս։
¹⁵Եւ կատարեցաւ պարիսպն ՛ի քսաներորդ հինգերորդ ամսոյն իլուլ ՛ի յերկոտասան ամս։
¹⁶Եւ եղեւ յորժամ լուան ա(մենայ)ն թշնամիքն մեր, զարհուրեցան ա(մենայ)ն հեթանոսքն որ մուրջ զմեւք, եւ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ահ եւ երկիւղ յոյժ. եւ գիտացին թէ յա(ստուծո)յ էր կատարումն գործոյն մերոյ։

¹⁷Եւ յաւուրսն յայնոսիկ մեծաւ պատուով առաքէր թուղթ ՛ի հրէիցն առ տուբիա, եւ տուբիա գայր առ ն(ո)ս(ա).
¹⁸քանզի էր ընտանութի(ւն) մե́ծ առ միմեանս. զի էր փեսայ մեքենիայ որդւոյ երայ, եւ յովնաթան որդի ն(ո)ր(ա) արար կին զդուստր մեսողոմայ որդւոյ բարաքիայ։
¹⁹Եւ զբանս ն(ո)ր(ա) էին որ բերէին առ իս, եւ զբանս իմ պատմէին նմա. եւ թուղթս բազումս տայր առ ՛ի յերկեցուցանե́լ զիս։

¹Եւ եղեւ յորժամ կատարեցաւ պարիսպն, եւ կանգնեցի զդրունս ն(ո)ր(ա). եւ կացին դռնապանք եւ երգեցիկք, սաղմոսասացք եւ ղեւտացիք։
²եւ պատուիրեցի եղբարցն իմոց՝ եւ անանիայ որ էր իշխան ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի. վ(ա)ս(ն) զի նա́ էր ճշմարիտ այր՝ եւ երկիւղած յա(ստուծո)յ քան զբազումս։
³Եւ ասեմ ցն(ո)ս(ա), մի́ բանայցէք վաղվաղակի զդրունսն մինչեւ ՛ի ծագել արեւուն, եւ մինչդեռ ամենեքեան արթունք իցեն՝ կալցեն զդրունսն, եւ փակ արկեալ պնդեսցեն զն(ո)ս(ա). եւ կացցեն պահապանք դրանց եւ բնակչաց ե(րուսաղէ)մի, այր ՛ի պահու իւրում, եւ այր իւրաքանչիւր ՛ի տան իւրում.

⁴վ(ա)ս(ն) զի քաղաքս մե́ծ եւ ը(ստ)արձակ է՝ եւ ժողովուրդս սակաւ ՛ի սմա. եւ ո́չ եւս են դեռ ա(մենայ)ն ապարանք շինեալ։
⁵եւ ա́րկ ա(ստուա)ծ ՛ի սի́րտ իմ, եւ ժողովեցի զպատուականսն եւ զիշխանսն՝ եւ ժողովուրդն ՛ի ժողով մի։ եւ գտի զգիրսն ազգահամարին որ էին ելեալ յառաջնում ՛ի գերութ(են)էն. եւ էր գրեալ ՛ի նմա ա́յսպէս։
⁶Ա́յս են անուանք որդւոցն ի(սրաէ)լի որք ելին ՛ի գերու(թեն)էն՝ զորս պանդխտեցոյց նաբուքոդոնոսոր թագաւոր բաբելացւոց, եւ դարձան յե(րուսաղէ)մ ՛ի հրէաստան, ա́յր իւրաքանչիւր ՛ի քաղաք իւր։

⁷որք եկին ընդ զորաբաբելի եւ ը(ստ) յեսուայ եւ ընդ նեեմեայ ազարիանց։ դայեղիմայ, նայեմանի, մերտեքու, բեղմա, մատատփարաթ, եզրա, բադուիէ, նաւում, բարանա, մոփրա։ Ա́րք ժողովրդեանն ի(սրաէ)լի։
⁸որդիք փորոսայ՝ երկուհազար հարիւր եւթանասուն եւ երկու։
⁹որդիք սափատիայ, երեքհարիւր եւթանասուն եւ երկու։
¹⁰որդիք արեսայ, վեցհարիւր յիսուն եւ վեց։
¹¹որդիք փաաթմովաբ յորդւոցն յեսուայ եւ յովաբայ, երկուհազար երկերիւր ութեւտասն։
¹²Որդիք եղամ, հազար երկուհարիւր յիսուն եւ չորս։
¹³որդիք զաթուայ, ութ հարիւր քառասուն եւ հինգ։
¹⁴որդիք զաքու, եւթնահարիւր վաթսուն։

¹⁵որդիք բանուայ, վեց հարիւր քառասուն եւ ութ։
¹⁶Որդիք բիբէի՝ վեցհարիւր քառասուն եւ ութ։
¹⁷որդիք աղիայ, երկուհազար երեքհարիւր քսան եւ երկու։
¹⁸Որդիք ադոնիկամայ, վեցհարիւր յիսուն եւ եւթն։
¹⁹որդիք բազուէի, երկուհազար վաթսուն եւ եւթն։
²⁰որդիք ադինայ, վեցհարիւր յիսուն եւ չորս։
²¹որդիք ատտերեզիայ, իննսուն եւ ութ։
²³որդիք բէասի, երեքհարիւր քսան եւ չորս։
²⁴որդիք քարիբ, հարիւր տասն եւ երկու։
²⁶Որդիք բեթղահէմ, հարիւր քսան եւ երեք։ որդիք նետոփայ, յիսուն եւ վեց։
²⁷որդիք անաթովթ, հարիւր քսան եւ ութ։
²⁸որդիք բեթազմայ, քառասուն եւ երկու։

²⁹որդիք կարիաթարիմ քաբիրայ եւ բերովթ, ութ հարիւր քառասուն եւ երեք։
³⁰որդիք արամայ եւ գաբայ, վեցհարիւր քսան եւ մի։
³¹որդիք մաքիմար, հարիւր քսան եւ երկու։
³²որդիք բեթէղեւարայ, հարիւր քսան եւ երեք։
³³որդիք նաբիայ, հարիւր յիսուն եւ երկու։ որդիք մակեբոս, հարիւր յիսուն եւ վեց։
³⁴որդիք եղամայ, հազար յիսուն եւ չորս։
³⁵որդիք երամ, երեքհարիւր քսան։
³⁶որդիք երեքով, երեքհարիւր քառասուն եւ հինգ։
³⁷որդիք զոդադիդ եւ անովն, եւթնհարիւր քսան եւ երեք։
³⁸որդիք անանայ երեքհազար հարիւր երեսուն։

³⁹Եւ քահանայք որդիք յովիդեայ՝ տասն, յեսուայ՝ իննհարիւր եւթանասուն եւ երեք։
⁴⁰որդիք եմեր, հազար յիսուն եւ երկու։
⁴¹որդիք փասէուր, հազար երկերիւր քառասուն։
⁴²որդիք երամ, հազար տասն եւ եւթն։ Եւ ղեւտացիք,
⁴³որդիք յեսուայ՝ կադմիէլ. յորդւոցն
⁴⁴յուդայիդ՝ եւթանասուն եւ երեք։ Եւ երգեցիկք սաղմոսասացք,
⁴⁵որդիք ասափայ՝ հարիւր քառասուն եւ ութ։
⁴⁶Եւ դռնապանք՝ որդիք եղումայ. որդիք ատտեր. որդիք տեմիովն. որդիք ակուբ. որդիք ատիտայ. որդիք սաբէի, հարիւր երեսուն եւ ութ։
⁴⁷Եւ նաթանիմացիք, որդիք սիլայ. որդիք ասիփայ. որդիք տաբովթ.

⁴⁸որդիք սարիաս. որդիք սիայ. որդիք փասովն. որդիք ղաբանու. որդիք ադաբայ. որդիք ակուդ. որդիք ուտայ. որդիք կետար. որդիք ագաբ. որդիք սեղեմի։
⁴⁹որդիք անան. որդիք գադեղ. որդիք գայար։
⁵⁰Որդիք հռեայ. որդիք հռասոն. որդիք նեկոդայ։
⁵¹որդիք գեեղամ. որդիք ոզի. որդիք փեսէ։
⁵²որդիք բեսէի. որդիք մէինոս. որդիք նեփովայիս.
⁵³որդիք բաբովկ. որդիք աքիբայ. որդիք արուր։
⁵⁴որդիք ասաղովթ. որդիք մեիդայ. որդիք ադասան
⁵⁵որդիք բարկուէ. որդիք սիսարայ. որդիք թեմայ.
⁵⁶որդիք նեսիայ. որդիք սարիփայ։

⁵⁷Որդիք ծառայիցն սողոմոնի. որդիք սուտի. որդիք սափարաթ. որդիք փարեդայ.
⁵⁸որդիք յէաղէ. որդիք դորկովն. որդիք գադէլ։
⁵⁹որդիք սափատիայ. որդիք ետէմ. որդիք փաքարաթ. որդիք սաբայիմ. որդիք հեմիս։
⁶⁰Ամենայն նաթանայիմք, եւ որդիք ծառայիցն սողոմոնի՝ երեքհարիւր իննսուն եւ երկու։
⁶¹Եւ ա́յսք էին որք ելին ՛ի թեմեղիքայ. թեղայոր սաքերուբ, երոն, եմեր, եւ ո́չ կարացին պատմել զտուն հարց իւրեանց, եւ ո́չ զազգն իւրեանց որ յ(թ)ի(ւն)լէ իցեն։
⁶²Որդիք դաղաայ. որդիք բուայ. որդիք տուբիայ. որդիք նեկովդայ՝ վեցհարիւր քառասուն եւ երկու։

⁶³Եւ ՛ի քահանայիցն, որդիք եբէրա. որդիք ակովմ. որդիք եղիսայ. վ(ա)ս(ն) զի ա́ռ կին ՛ի դստերաց բրզելեայ գաղաադացւոյ, եւ կոչեցաւ ըս(տ) անուան ն(ո)ր(ա)։
⁶⁴Սոքա խնդրեցին գրել զազգահամար իւրեանց. եւ ո́չ գտաւ, եւ մերժեցան ՛ի քահանայիցն։
⁶⁵Եւ ասաց արթարսասթա ցն(ո)ս(ա). մի́ կերիցեն ՛ի սրբութե(ան)ցն սրբութե(ան)ց, մինչեւ յարիցէ քահանայ՝ եւ լուսաւորեալ յայտնեսցէ զն(ո)ս(ա)։
⁶⁶Եւ եղեւ ա(մենայ)ն ժողով եկեղեցւոյն չորս բեւր եւ երկերիւր վաթսուն,
⁶⁷թո́ղ զծառայս եւ զաղախնայս իւրեանց՝ որք էին եւթնհազար երեքհարիւր երեսուն եւ եւթն։ եւ որք էին երգեցիկք սաղմոսասացք արք եւ կանայք՝ երկերիւր քառասուն եւ հինգ։

⁶⁸Ձիք՝ եւթնհարիւր երեսուն եւ վեց. ջորիք՝ երկերիւր քառասուն եւ հինգ.
⁶⁹ուղտք՝ չորեքհարիւր երեսուն եւ հինգ. էշք՝ վեցհազար քսան եւ եւթն։
⁷⁰Եւ իշխանք ըս(տ) հայրապետացն իւրեանց ետուն ՛ի գործն։ եւ աթրասարթա ե́տ ՛ի գանձն ոսկի սկաւոռակս յիսուն, եւ պատմուճանս քահանայիցն երեսուն։
⁷¹Եւ իշխանք հայրապետացն ետուն ՛ի գանձս գործոյն՝ ոսկի երկու բեւրս. եւ արծաթ բեւր մնասս. եւ երկու հազար երկերիւր։
⁷²եւ այլ ժողովուրդն ետ դահեկանս երկուս բեւրս, եւ կահարծաթի երկու հազար, եւ պատմուճանս քահանայիցն վաթսուն եւ եւթն։

⁷³Եւ նստան քահանայքն՝ եւ ղեւտացիքն՝ եւ դռնապանքն՝ եւ երգեցիկք սաղմոսասացքն՝ եւ ՛ի ժողովրդենէն՝ եւ նաթանիմացիքն, եւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ ՛ի քաղաքս իւրեանց։

¹Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն ժողովուրդքն իբրեւ զայր մի ՛ի հրապարակն առաջի դրան ջուրցն. եւ ասացին ցեզրա գրիչ օրինացն տ(եառ)ն, զի բերցէ զօրէնսն մովսիսի զոր հրամայեալէ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի։
²Եւ եբեր եզրա քահանայ զօրէնսն առաջի եկեղեցւոյն, ուր ժողովեալէին արք եւ կանայք, եւ ամենեքեան որք կամէին լսել յամսամտին եւթներորդ ամսոյն։
³Եւ սկսաւ կարդա́լ զնա յառաւօտէ յորժամ ծագէր արեգակն մինչեւ ցօր հասարակ առաջի արանց եւ կանանց. եւ իմանային ամենեքեան՝ եւ դնէին ո́ւնկն ա(մենայ)ն ժողովուրդն ՛ի լսել ա(մենայ)ն գրելոց օրինացն։

⁴Եւ կա́յր եզրա քահանայ եւ գրիչ ՛ի վ(ե)ր(այ) բեմի փայտեղինի. եւ կային առ նմա մատաթիաս, եւ սամեաս, եւ անանիաս, եւ ուրիաս, եւ քեղկիա, եւ մասիա՝ ը(ստ) աջմէ ն(ո)ր(ա)։ եւ ը(ստ) ահեկէ ն(ո)ր(ա)՝ փադիաս, եւ միսայէլ, եւ մեղքիաս, եւ ասամ, եւ սարդանա, եւ զաքարիա, եւ մոսողամ։
⁵Եւ յորժամ եբաց եզրա զգիրսն առաջի ա(մենայ)ն ժողովրդեանն, վ(ա)ս(ն) զի նա́ էր վերակացու ա(մենայ)ն ժողովրդեանն. եւ եղեւ ՛ի բանալ ն(ո)ր(ա) զգիրսն, կա́յր ժողովուրդն առաջի ն(ո)ր(ա)։
⁶եւ օրհնեաց եզրա զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեծ. եւ ասեն ա(մենայ)ն ժողովուրդն. ամէն։ եւ համբարձին զձեռս իւրեանց, եւ խոնարհեալ երկրպագեցին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրեանց յերկիր։

⁷Եւ յեսուս, եւ բանեաս, եւ սարարիա́ս էին որ իմացուցանէին զօրէնսն ժողովրդեանն։ եւ ժողովուրդքն կային ըստ կարգի իւրեանց։
⁹Եւ ասէ նեեմի՝ որ է աթերսասթա՝ եւ եզրա քահանայ եւ գրիչ, եւ ղեւտացիքն ոե իմացուցանէին ժողովրդեանն.
¹⁰եւ ասեն ա(մենայ)ն ժողովրդեանն. օրս այս՝ օր սուրբ է տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, մի́ սգայք եւ մի́ լայք։ քանզի լային ժողովուրդքն յորժամ լուան զբանս օրինացն։ եւ ասեն ցն(ո)ս(ա). երթա́յք կերա́յք եւ արբէ́ք զպարարտս եւ զքաղցունս, եւ առաքեցէ́ք, մասն որոց ո́չ գուցէ, վ(ա)ս(ն) զի օր ս(ո́ւր)բ է տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ. արդ զօրացարո́ւք եւ մի́ տրտմեցուցանէք զսա։

¹¹Եւ ղեւտացիքն լռեցուցանէին զժողովուրդն՝ եւ ասէին. լո́ւռ լերուք եւ մի տրտմիք, վ(ա)ս(ն) զի օր ս(ո́ւր)բ է սա։
¹²Եւ գնաց ժողովուրդն յուտել եւ յըմպել եւ առաքեցին մասն որոց ո́չ գոյր. եւ առնէին ուրախու(թ)ի(ւն) մեծ, վ(ա)ս(ն) զի իմացան զբանս օրինացն զոր կարդաց ն(ո)ց(ա)։
¹³Եւ յաւուրն երկրորդի ժողովեցան իշխանքն հայրապետաց ա(մենայ)ն ժողովրդեանն՝ եւ քահանայք եւ ղեւտացիք առ եզրաս գրիչ օրինացն. զի տեղեկասցին եւ ուսցին ՛ի նմանէ զա(մենայ)ն բանս օրինացն։
¹⁴Եւ գտին գրեալ յօրէնսն՝ զի էր հրամայեալ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մովսիսի. ո(ր)պ(էս) արժա́ն է որդւոցն ի(սրաէ)լի բնակել ՛ի տաղաւարս ՛ի տօնի եւթներորդ ամսոյն.

¹⁵եւ ո(ր)պ(էս) նշանակել փողով յա(մենայ)ն քաղաքս իւրեանց եւ յե(րուսաղէ)մ։ Եւ ասէ եզրա՝ ելէ́ք ՛ի լեառն եւ բերէ́ք տերեւս ձիթենեաց, եւ տերեւս ՛ի ծառոց սաւսեաց, եւ տերեւս մրտոց խնկենեաց, եւ տերեւս արմաւենեաց, եւ տերեւս ՛ի թաւ ոստոց ծառոց. եւ արարէ́ք ձեզ տաղաւարս ըստ գրեցելոցն։
¹⁶Եւ ելին ժողովուրդքն եւ բերին, եւ արարին իւրեանց տաղաւարս, ա́յր ՛ի տանիս իւրում. եւ ա́յր ՛ի սրահի իւրում, եւ ՛ի սրահի տանն ա(ստուծո)յ, եւ ՛ի հրապարակս քաղաքին մինչեւ ՛ի դրունս եփրեմայ։

¹⁷Եւ արարին տաղաւարս ա(մենայ)ն ժողովք եկեղեցւոյն որք դարձեալ էին ՛ի գերութ(են)էն, եւ նստա́ն ՛ի տաղաւարս. քանզի ո́չ երբէք արարին որդիքն ի(սրաէ)լի յաւուրցն յեսուայ որդւոյ նաւեայ այնպէս մինչեւ յօրն յայն. եւ եղեւ ուրախու(թ)ի(ւն) մեծ յոյժ։
¹⁸Եւ կարդայր զգիրս օրինացն օրըստօրէ, յօրէն յառաջմէ մինչեւ յօրն եւթներորդ. եւ արարին զտօնն զեւթն օր, եւ յաւուրն ութերորդի եղեւ կատարումն ըստ օրինացն։

¹Եւ ՛ի քսան եւ չորս ամսոյն ժողովեցան որդիքն ի(սրաէ)լի եւ սկսան պահել պահս, եւ զգեցան քո́ւրձ, եւ արկին մոխիր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց իւրեանց։
²եւ որոշեցան որդիքն ի(սրաէ)լի յա(մենայ)ն որդւոցն այլազգեաց. եւ քաւեցին զմեղս իւրեանց՝ եւ զմեղս հարցն իւրեանց.
³եւ կային ՛ի կարգի իւրեանց։ Եւ կարդա́յր եզրա զգիրս օրինացն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ. եւ երկիր պագին ժողովուրդքն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց։
⁴եւ կային ՛ի բարձաւանդակ տեղւոջ եզրա եւ ղեւտացիք եւ յեսու յովսեդեկեանց, եւ որդիքն կադմելի. սաքանիա որդի սարեբիայ՝ որդիք անանիայ։ եւ գոչեցին մեծաձայն առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց.

⁵եւ ասեն ղեւտացիքն յեսու եւ կադմիէլ. ե́ղբարք՝ օրհնեցէ́ք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յաւիտեանս յաւիտենից. եւ եղիցի օրհնեալ փառք տ(եառ)ն, եւ բարձրասցի օրհնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) եւ գոհութի(ւն)։ Եւ սկսաւ օրհնել եզրա զտ(է)ր ա(ստուա)ծ՝ եւ ասէ։
⁶Դո́ւ ես նոյն ինքն տ(է)ր ա(ստուա)ծ միայն. դո́ւ արարեր զերկինս՝ եւ զերկինս երկնից, եւ զա(մենայ)ն կարգս ն(ո)ր(ա), եւ զերկիր եւ զա(մենայ)ն կարգս ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն ինչ որ է ՛ի նմա, զծով եւ զա(մենայ)ն որ է ՛ի նմա. եւ դո́ւ կենդանացուցեր զամենեսեան. եւ քե́զ երկրպագեն զօրք երկնից, եւ զքե́զ փառաւորեն երկինք երկնից.
⁷վ(ա)ս(ն) զի դու միա́յն ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր։ Դո́ւ ընտրեցեր զաբրամ, եւ հաներ զնա յերկրէն քաղդեացւոց, եւ եդիր նմա անուն աբրաամ.

⁸եւ գտեր զսիրտ ն(ո)ր(ա) հաւատացեալ առաջի քո. եւ եդի́ր դու նմա ուխտ, տալ նմա զերկիրն քանանացւոց, եւ քետացւոց, եւ ամովրհացւոց, եւ փերեզացւոց, եւ յեբուսացւոց, եւ գերգեսացւոց, եւ զաւակի ն(ո)ր(ա) մինչեւ յաւիտեան. եւ հաստատեցեր զբանս քո, վ(ա)ս(ն) զի արդար ես։
⁹Եւ տեսեր զնեղութի(ւն)ս հարցն մերոց որ յեգիպտոս, եւ լուա́ր աղաղակի ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) կարմիր ծովուն.
¹⁰եւ արարեր ն(ո)ց(ա) նշա́ն յեգիպտոս՝ եւ ՛ի փարաւոն եւ յա(մենայ)ն ծառայս ն(ո)ր(ա), եւ յա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրի ն(ո)ր(ա). քանզի գիտացեր եթէ հպարտացաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեան քոյ, եւ արարե́ր քեզ անուն մեծ մինչեւ յայս օր։

¹¹եւ զծովն կարմիր հերձեր առաջի ն(ո)ց(ա), եւ անցին ընդ մէջ ծովուն իբրեւ ընդ ցամաք. եւ զհալածիչս ն(ո)ց(ա) ընկղմեցեր իբրեւ զվէ́մս ՛ի ջուրս բազումս։
¹²եւ սեամբ ամպոյ առաջնորդեցեր ն(ո)ց(ա) ՛ի տուէ, եւ սեամբ հրոյ ՛ի գիշերի́. վ(ա)ս(ն) զի լուսաւորէր զճանապարհս նոցա ընդ որ գնային։
¹³Եւ ՛ի լեառնն սինա՝ իջե́ր եւ խօսեցար ընդ ն(ո)ս(ա) յերկնից. եւ ետուր նոցա զդատաստանս ուղիղս, եւ օրէնս ճշմարիտս, հրամա́նս եւ զպատուիրանս բարիս.
¹⁴եւ զշաբաթս քո ս(ուր)բս ծանուցեր ն(ո)ց(ա), եւ զպատուիրանս եւ զհրամանս եւ զօրէնս ետուր ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռն մովսիսի ծառայի քոյ։

¹⁵Եւ զհաց երկնից ետուր ն(ո)ց(ա) ՛ի կերակուր, եւ զջուր բղխեցուցեր ՛ի վիմէ եւ արբուցեր ն(ո)ց(ա). եւ բացեր ն(ո)ց(ա) մտանել ժառանգել զերկիրն յոր համբարձեր զձեռն քո տա́լ ն(ո)ց(ա)։
¹⁶Եւ ինքեա́նք իսկ հարքն մեր հպարտացան եւ անօրինեցան, եւ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց, եւ ո́չ լուան պատուիրանաց քոց.
¹⁷եւ ակնկորեցին յօրինաց քոց, եւ ո́չ յիշեցին զսքանչելիս քո զոր արարեր դու ընդ ն(ո)ս(ա). այլ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց, եւ դարձուցին զթիկունս իւրեանց. եւ կամեցան դառնալ ՛ի ծառայութի(ւն) անդրէն յեգիպտոս։ Այլ դու տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր գթա́ծ ես եւ ողորմած, երկայնամի́տ եւ բազումողորմ, եւ ո́չ ՛ի սպառ մերժեցեր զնոսա։

¹⁸Եւ դարձեալ արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ՝ եւ ասացին, ա́յս են աստուածք որ հանին զմեզ յերկրէն եգիպտացւոց. եւ արարին մեծամեծ բարկու(թ)ի(ւն)ս։
¹⁹եւ դու ըստ բազում գթու(թ)ե(ան) եւ ողորմութե(ան) քում ո́չ թողեր եւ ցրուեցեր զն(ո)ս(ա) յանապատին. եւ զսիւն ամպոյն ո́չ հեռացուցեր ՛ի նոցանէ որ առաջնորդէր նոցա ՛ի տուէ, եւ զսիւն հրոյն որ լուսաւորէր զնոսա ՛ի գիշերի՝ զճանապարհս զոր երթային։
²⁰Եւ զհոգի քո ս(ուր)բ զբարերար՝ ետո́ւր ն(ո)ց(ա) իմանալ զօրենսն։ եւ զմանանայն ո́չ հեռացուցեր ՛ի բերանոց ն(ո)ց(ա). եւ ետուր ն(ո)ց(ա) ջուր ՛ի ծարաւոյ վիմէ։
²¹եւ զքառասուն ամ շրջեցուցեր զն(ո)ս(ա) յանապատին. հանդերձք ն(ո)ց(ա) ո́չ մաշեցան, եւ կօշիկք ն(ո)ց(ա) ո́չ հնացան։

²²եւ հարեր առաջի նոցա զթագաւորս եւ զժողովուրդս. եւ բաժանեցին եւ կալա́ն զերկիր ն(ո)ց(ա) ՛ի ժառանգութի(ւն), զերկիրն սեհոնի թագաւորին եսեբոնայ, եւ զերկիրն ովգայ թագաւորին բասանու։
²³Եւ զորդիս ն(ո)ց(ա) բազմացուցեր իբրեւ զաստեղս երկնից. եւ ածեր զն(ո)ս(ա) յերկիր զոր խոստացար հարցն ն(ո)ց(ա), եւ ժառանգեցին զնա.
²⁴վ(ա)ս(ն) զի սատակեցեր առաջի ն(ո)ց(ա) զբնակիչս երկրին քանանացւոց, եւ ետուր զերկիրն ն(ո)ց(ա) ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա). եւ զթագաւորս ն(ո)ց(ա) եւ զժողովուրդ երկրին սպառեցե́ր՝ ո(ր)պ(էս) եւ կամեցար ըստ կամաց իւրեանց։

²⁵եւ առին զքաղաքս բարձրաբերձս՝ եւ զպարիսպս, եւ ժառանգեցին զտունս լի́ ա(մենայ)ն բարութ(եամ)բ. ջրհորս փորեալս եւ կազմեալս. այգի́ս եւ ձիթենիս եւ զա(մենայ)ն ծառս պտղաբերս ՛ի կերակուրս լիութե(ան) ն(ո)ց(ա)։ Կերան եւ յագեցան՝ գիրացան եւ փափկեցան ՛ի բարութի(ւն)ս մեծամեծս զոր ետուր ն(ո)ց(ա).
²⁶եւ հեռացան եւ մերժեցան ՛ի քէն, եւ յե́տս դարձան յօրինաց քոց. եւ զմարգարէսն քո կոտորեցին, որք քարոզեցին ն(ո)ց(ա) դառնալ առ քեզ. եւ արարին զբարկութի(ւն) մեծ առաջի քո։

²⁷Եւ ետուր զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս նեղչաց ն(ո)ց(ա), եւ նեղեցին զն(ո)ս(ա). եւ աղաղակեցին առ քեզ ՛ի ժամանակս նեղութե(ան) իւրեանց. եւ դու յերկնից լուար ն(ո)ց(ա). եւ բազում գթու(թեամ)բ եւ ողորմութ(եամ)բ փրկեցեր զն(ո)ս(ա). եւ հաներ զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռաց նեղչաց նոցա։
²⁸Եւ յորժամ հանգեան՝ դարձա́ն եւ արարին չարիս առաջի քո. եւ թողեր զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս թշնամեաց ն(ո)ց(ա), եւ չարչարեցին զնոսա. եւ դարձեալ աղաղակեցին առ քեզ, եւ դու յերկնից լուար ն(ո)ց(ա), եւ փրկեցեր զնոսա բազում ողորմութ(եամ)բ քով.

²⁹եւ դարձեալ եդիր վկայութի(ւն) առ նոսա՝ դառնալ յօրէնս քո։ Իսկ նոքա անմտացեալք յիմարութ(եամ)բ ոչ լուան օրինաց քոց. եւ ՛ի հրամանս քո եւ ՛ի պատուիրանս քո մեղա́ն. զոր դու ասացեր՝ եւ հրամայեցեր, զի ո ոք արասցէ ՛ի մարդկանէ զբան պատուիրանաց քոց՝ կեցցէ́ նոքիմբք. իսկ նոքա դարձուցին զթիկունս իւրեանց, եւ եղեն խստապարանոցք՝ եւ ո́չ լուան բանի քում։
³⁰եւ դու երկայնամտեցեր առ ն(ո)ս(ա). եւ առաքեցեր ՛ի վկայութի(ւն) զմարգարէսն հոգւով քո սրբով, սակայն եւ այնպէս ո́չ լուան. եւ մատնեցեր զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս ժողովրդոց օտարաց երկրին, որք տառապեցուցին զն(ո)ս(ա) յոյժ։

³¹եւ դու ըստ բազում գթութե(ան) եւ ողորմութե(ան) քում ո́չ թողեր զն(ո)ս(ա) մինչեւ ՛ի սպառ, եւ ո́չ մերժեալ հեռացուցեր զն(ո)ս(ա) ՛ի քէն. զի դու հզօ́ր ես գթած եւ ողորմած՝ երկայնամիտ եւ բազումողորմ։
³²Եւ այժմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր՝ զօրաւո́ր եւ մեծ, ամենակալ եւ ահարկու՝ արդա́ր եւ ճշմարիտ, պահեա́ զուխտ եւ զողորմութի(ւն)՝ եւ հայեա́ց ՛ի տառապանս մեր եւ ՛ի նեղութի(ւն)ս, եւ ՛ի թագաւորացն մերոց եւ իշխանացն մերոց, եւ քահանայից եւ մարգարէիցն մերոց, եւ ա(մենայ)ն հարցն մերոց. եւ ժողովրդեան քոյ զոր տառապեցուցին, եւ բռնացան ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր թագաւո́րք ասորեստանեայց մինչեւ ցայսօր։

³³Եւ դու արդա́ր ես յա(մենայ)նի զոր ածեր ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց. վ(ա)ս(ն) զի ճշմարտութ(եամ)բ արարեր։
³⁴քանզի մեղա́ք մեք՝ եւ թագաւորք մեր եւ իշխանք եւ քահանայք, եւ հարքն մեր՝ եւ ո́չ արարաք զպատուիրանս քո, եւ ո́չ հայեցաք յօրէնս քո եւ ՛ի վկայութի(ւն)ս զոր եդիր առ մեզ։
³⁵եւ զգթութի(ւն)ս քո՝ եւ զբազում բարութի(ւն)ս զոր ետուր մեզ, եւ յերկրիս յայսմիկ՝ ՛ի լա́յնս եւ յընդարձակ եւ ՛ի պարարտ զոր ետուր մեզ, ո́չ գիտացաք ծառայել քեզ, այլ դարձուցա́ք զսիրտս մեր յօրինաց քոց. եւ մատնեցաք մեք ՛ի գերու(թ)ի(ւն) վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց։
³⁶եւ ահաւասիկ եմք այսօր ՛ի ծառայութի(ւն), եւ երկիրս զոր ետուր հարցն մերոց ուտել զպտուղ եւ զբարութի(ւն) սորա ազատութ(եամ)բ։

³⁷Արդ՝ այսօր թագաւորք օտա́րք տիրեն ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր եւ ուտեն զսա՝ վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց, եւ անկեալք ՛ի ծառայութի(ւն) տամք հարկս. եւ վարեն զմեզ եւ զանասունս մեր ո(ր)պ(էս) եւ կամին, եւ եմք ՛ի նեղութե(ան) եւ ՛ի վիշտս մեծ այսօր վ(ա)ս(ն) մեղաց մերոց։
³⁸Եւ արդ՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) այսր ա(մենայ)նի՝ մեք դնեմք ո́ւխտս եւ հաւտարմու(թ)ի(ւն)ս. եւ հաւատա́մք յօրէնս քո, եւ առնե́մք զն(ո)ս(ա), եւ որինչ գրեալ է ՛ի նոսա։ եւ զբանս զայս գրով հաստատեմք եւ կնքեմք, ա(մենայ)ն իշխանք մեր, եւ ղեւտացիք մեր, եւ քահանայք մեր։

¹Եւ ա́յս են որ կնքեն զգիրս զայս հաւատարմութե(ան) առ քեզ. նեեմիա որդի աքաղիայ. եւ սեդեկիա որդի
²սարերա. եւ ազարիա. եւ երեմիա.
³եւ փասուր. Ամարիա. միքիա.
⁴ատտուս. ասաբանիա. մաղուք.
⁵եմաթ. մարամովթ. աբդիա.
⁶դանիէլ. կանաթոն. բարուք.
⁷մեսուղամ. աբիա. միամին.
⁸մադիա. բեղդեէ. սեմէի։ Ա́յս ա(մենայ)նքեան են քահանայք՝
⁹եւ ղեւտացիք. Յեսուս որդի ազանիա. բանիա որդւոյ ենագադայ. գաղմիէլ,
¹⁰եւ եղբարք ն(ո)ր(ա). սեբանիա. ոդուիա. կաղիտան. փեղիաման.
¹¹միքա. հռովբա. սեբի.
¹²զաքուր. սարաբիա. սատանիա։
¹³Որդիք բանունեայ.
¹⁴իշխանք ժողովրդեանն. փորխ. փարադմովաբ. եղամ. զատթուրա։

¹⁵Որդիք բանեայ՝ աղուրաթ. բերայի.
¹⁶ադոնիա. բադու. եգինատեր.
¹⁷եզեկիա. աղուիայիդա.
¹⁸ասամ. բեսէի.
¹⁹արիփ. անաթովթ. նովրա.
²⁰մոդափէս. մեսուղամ. եզր.
²¹մենոզաբէէլ. զադուկ. եդովք.
²²փաղիտա. անան. անիա.
²³ասէէ. անանիաս.
²⁴հռայում. էսաբանան. մայաղուտ.
²⁵այիա. էնան. աւնան.
²⁶մաղուս. հռէում։
²⁸Եւ ա́յլեւս մնացորդք ժողովրդեանն՝ քահանայք եւ ղեւտացիք, դռնապանք՝ երգեցիկ՝ նաթանացիք. եւ ամենեքեան ժողովուրդքս որք լսեմք զօրէնս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, դնեմք վկայու(թ)ի(ւն) այսօր առաջի քո՝ ա́րք եւ կանայք. որդիք եւ դստերք իւրեանց։

²⁹Եւ որ միանգամ անցցէ զօրինօք քովք, երդմամբ հաստատեմք այսօր առաջի քո. եղիցի́ նա ՛ի նզո́վս եւ յանէծս, որ ո́չ պահեսցէ զօրէնս քո որ տուաւ ՛ի ձեռն մովսիսի ծառայի քոյ. այլ ա(մենայ)ն կամօք մերովք պահեսցուք, եւ արասցուք զա(մենայ)ն պատուիրանս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ, եւ զդատաստանս ն(ո)ր(ա) եւ հրամանս։
³⁰Եւ մի́ տացուք զդստերս մեր ուստերաց ժողովրդոց օտարաց, եւ զդստերս հեթանոսաց այսորիկ ո́չ առցուք որդւոց մերոց։
³¹Եւ ժողովուրդ երկրիս այսորիկ ո́չ բերիցեն առ մեզ վաճառս յաւուր շաբաթու. եւ ո́չ գնեսցուք ՛ի նոցանէ շաբաթուն. զի օր սո́ւրբ է, եւ սո́ւրբ պահեսցուք զօրն եւթներորդ։

³²Եւ տացուք զողորմու(թ)ի(ւն)ս երրորդ դիդրաքմայի ամ ըստ ամէ ՛ի հա́րկ տանն ա(ստուծո)յ։
³³եւ զհաց զառաջէից, եւ զզոհս ըստ ժամանակս ժամանակս եւ զողջակէզս յա(մենայ)ն տօնս եւ ՛ի տարեկանս, եւ ՛ի շաբաթս, եւ յամսամուտս, եւ ՛ի նաւակատիս՝ եւ ՛ի սրբութի(ւն)ս, եւ վ(ա)ս(ն) մեղաց՝ որ են ՛ի քաւութիս ի(սրաէ)լի՝ եւ ՛ի գործս տաճարին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ։

³⁴Եւ վիճա́կս արկցուք վ(ա)ս(ն) ժառանգութե(ան) փայտիցն, որ երթայ քահանայիցն եւ ղեւտացւոցն, եւ ժողովուրդն բերցէ́ ՛ի տուն ա(ստուծո)յ մերոյ՝ ՛ի տունս հարցն մերոց ըս(տ) ժամանակս ժամանակս ամ ըստ ամէ՝ զորս արժա́ն է այրել ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյ զոհից տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, ո(ր)պ(էս) եւ գրեալ է յօրէնսն մովսիսի։
³⁵Եւ տացուք զպտուղս զառաջաւորութե(ան) երկրի մերում, եւ զպտուղս ծառոց մերոց ամ ըս(տ) ամէ ՛ի տուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ։

³⁶եւ զդիդրաքմայս անդրանկաց որդւոց մերոց, եւ զանդրանիկս անասնոց մերոց՝ ո(ր)պ(էս) եւ գրեալ է յօրէնսն մովսիսի. եւ զանդրանիկս արջառոց մերոց եւ հօտից բերցո́ւք ՛ի տուն ա(ստուծո)յ մերոյ՝ քահանայից մերոց ղեւտացւոց՝ որք կա́ն ՛ի սպասու տա́ն տ(եառ)ն։
³⁷եւ զառաջաւորս ցորենոյ, եւ զպտուղս ծառոց՝ գինւոյ եւ ձիթոյ բերցուք առ քահանայսն ՛ի տուն գանձանակին ա(ստուծո)յ։ Եւ զտասանորդս երկրիս մերոյ ղեւտացիքն շրջեսցին՝ եւ առցեն զա(մենայ)ն բովանդակ։
³⁸եւ եղիցի քահանայ որդի ահարոնի, որ տասանորդեսցէ́ զղեւտացիսն. եւ ղեւտացիքն ՛ի տասանորդաց մերոց տասանորդեսցե́ն քահանային մեծի ՛ի տուն ա(ստուծո)յ մերոյ, ՛ի տուն գանձանակին որ կան ՛ի տաճարին տ(եառ)ն։

³⁹վ(ա)ս(ն) զի կացցէ ՛ի գանձե́լ ՛ի համբարս որդւոց ղեւտացւոցն, եւ սպասաւորաց՝ ՛ի տեղիսն ուր կահ սրբութե(ան)ցն. եւ եղիցի քահանայիցն եւ ղեւտացւոց եւ դռնապանաց, եւ երգեցկա́ց սաղմոսասաց. եւ մի́ պակասեսցէ նոցա ռոճիկ երբէք ՛ի տանէ ա(ստուծո)յ մերոյ. եւ մի́ նոքա զսպաս տ(եառ)ն խափանեսցեն։

¹Եւ նստան իշխանք ժողովրդոցն յե(րուսաղէ)մ. եւ արկին վիճակս զի մի ՛ի տասանց՝ որում եւ ելցէ վիճակն՝ նստցի́ յե(րուսաղէ)մ քաղաք սրբու(թ)ե(ան). եւ իններորդքն գնասցեն յիւրաքանչիւր քաղաքս։
²Եւ օրհնեաց ժողովուրդն զարսն զայնս որ որոշեցան, եւ նստան յե(րուսաղէ)մ։
³եւ ա́յս են իշխանք երկրին՝ որ նստան յե(րուսաղէ)մ, եւ քահանայք եւ ղեւտացիք եւ նաթանացիք, եւ որդիք ծառայիցն սողոմոնի։
⁴Եւ որք նստան յե(րուսաղէ)մ, էին յազգէն յուդայ եւ բենիամինի։ Եւ ա́յս են յորդւոցն յուդայ. աթեէ որդի ոզիայ. որդի զաքարիայ. որդի սամաբիայ. որդի սափատիայ. որդի մաղեեղայ։ Եւ յորդւոցն փարեսայ

⁵եւ մաղասիա. որդի բարուք. որդի աղազայ որդի ոզիայ. որդի ադիայ. որդի յովարիբ. որդի զաքարիայ. որդի եղովնի։
⁶Ամենեքեան որդիք փարէսի որ նստան յե(րուսաղէ)մ. չորեքհարիւր վաթսուն եւ ութ՝ ա́րք զօրաւորք։
⁷Եւ ա́յս են որդիք բենիամինի. սեղոն որդի մեսեղովմ. որդի յովադ. որդի փադայի. որդի կովղիայ. որդի մաասայ. որդի աթիէլ. որդի յեսուայ։
⁸Եւ զհետ ն(ո)ր(ա) դեբէի, սեղէի, իննհարիւր քառասուն եւ ութ։
⁹Եւ յովսէս որդի ղեքրի՝ այցելո́ւ եւ վերակացու ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ յուդա որդի ասանայ որ էր երկրորդ ՛ի քաղաքին։
¹⁰Եւ ՛ի քահանայիցն՝ ագդիդ որդի յովարիբ, իաքին, տարիա.

¹¹որդի եղքիայ. որդի մեսուղամ. որդի սադովկ. որդի մարաւովթ. որդի ետովբ։ Եւ էին տունք իւրեանց մօտ ՛ի տաճարն տ(եառ)ն.
¹²եւ եղբարք նորա որ գործէին զգործ սպասաւորու(թ)ե(ան) տանն տ(եառ)ն ութ հարիւր քսան եւ երկու։ եւ ադայի որդի երովմ. որդւոյ փաղայիայ. որդւոյ ամասեայ. որդի զաքարիայ. որդի փասեուր. որդի մեղքիայ։
¹³Եւ եղբարք նորա իշխանք հայրապետացն, երկերիւր քառասուն եւ երկու։ եւ ամասիա որդի եզրիէլ.
¹⁴եւ եղբարք ն(ո)ր(ա) զօրաւորք յա(մենայ)նի քսան եւ ութ. եւ այցելուք՝ եւ վերակացուք ն(ո)ց(ա) զեքրիէլ որ էր ՛ի մեծաց իշխանաց։
¹⁵Եւ յղեւտացւոցն սամէիա որդի ասուբ. որդի եզքովմ։

¹⁷Եւ նաթանացիք որդի միքայ, եւ յորէբ. որդիք սամուի երկերիւր եւթանասուն եւ չորս։
¹⁹Եւ դռնապանք, ակուբ զտեղամին. եւ եղբարք ն(ո)ր(ա)՝ հարիւր եւթանասուն եւ երկու։
²²Եւ այցելո́ւք եւ վարակացուք ղեւտացւոցն յե(րուսաղէ)մ, ազա որդի բանի. որդի ասաբիայ. որդի մատթանի. որդի միքայ. յորդւոցն ասափայ որ էին երգեցիկք մօտ առ տուն տ(եառ)ն.
²³վ(ա)ս(ն) զի հրաման թագաւորին է́ր առ ն(ո)ս(ա) լինե́լ անդ, եւ անխափան ունել զպաշտօնն։
²⁴Եւ փաթաւա որդի մեսիզաբիւղայ։ զարեհ որդի յուդայ՝ որ ՛ի ձեռանէ թագաւորին ունէր զա(մենայ)ն կազմած,

²⁵եւ բնակէր յագարակի իւրում։ Եւ յորդւոցն յուդայ որք նստան ՛ի կարիաթարբա. եւ յեսու. եւ բերսաբէէ. եւ բնակու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա)
³⁰ղաքիս։ եւ ագարակք իւրեանց՝ որք եւ ունէին զբերսաբէէ։
³¹Եւ որդիք բենիամինի ՛ի գաբա՝ մաքմաս։
³⁶եւ ղեւտացւոցն բաժին յուդա́յ եւ բենիամին։

¹Եւ ա́յս են քահանայք եւ ղեւտացիք որ ելին ը(ստ) զորաբաբիլի սաղաթիելեանց, եւ յեսուայ յովսեդեկեանց. սարայիա, երեմիա, եզրա,
²եւ ամարիա, մաղուք, արտուս, սեդեկիա։
³Ա́յս են իշխանք քահանայիցն եւ եղբարք ն(ո)ց(ա) յաւուրս յեսուայ։
⁸Եւ ղեւտացիք՝ յեսու, բանուի, կադմիէղ, սարաբիա, յուդայ, մատթանիա, եւ եղբարք ն(ո)ց(ա) որ են կարգեալ օրըստօրէ։ եւ յովակիմա, եղիասիր. եւ եղիասիբայ,
⁹յովադէ. եւ յովադայեայ, յովնաթան. եւ յովնաթանա́յ յատդուս։ Եւ յաւուրս յովակիմայ եղբարք ն(ո)ր(ա) էին իշխանք եւ քահանայք հայրապետացն. սարիա, եմարիա, անանիա, ազարիա, եզրա, մեսուղամ, ամարիա, յովնան, մաղուք։

²²Եւ ղեւտացիք յաւուրս եղիասաբ. յովդա, եւ յովա, եւ յովնան, եւ իդուա գրեալք իշխանք հայրապետացն։ Եւ այս ա(մենայ)ն քահանայք էին ՛ի թագաւորութե(ա)ն դարեհի։
²³որդիք ղեւեայ իշխանք հայրապետացն գրեալք ՛ի գիրս բանից աւուրց համարոյն, մինչեւ ցովնան՝ որդի եղիասիբ։
²⁴Եւ իշխանք ղեւտացւոց ասաբիա, եւ արաբիա եւ յեսու. եւ որդիք կադմէլ. եւ եղբարք ն(ո)ր(ա) մօտ առ նմա, օրհնե́լ եւ սաղմոս ասել, ո(ր)պ(էս) եւ հրամայեաց դաւիթ այրն ա(ստուծո)յ,
²⁵օրըստօրէ զօրհանապազ ՛ի ժողովս իւրեանց հանդերձ դռնապանօք։
²⁶Սոքա́ էին յաւուրս յովակիմայ որդւոյ յեսուայ, որդւոյ յովսեդեկայ, եւ յաւուրս նեեմայ, եւ եզրայ քահանայի եւ գրչի օրինացն տ(եառ)ն։

²⁷Եւ ՛ի նաւակատիս պարսպին ե(րուսաղէ)մի, խնդրեցին զղեւտացիսն ՛ի տեղիս իւրեանց՝ ածե́լ զն(ո)ս(ա) յե(րուսաղէ)մ, եւ առնել զնաւակատիս ուրախութ(եամ)բ հանդերձ՝ եւ գոհու(թեամ)բ եւ երգովք նուագարանօք՝ ծնծղայիւք եւ թմբկօք, եւ սաղմոսարանօք ՛ի ձայն եղջե́ր փողոյ։
²⁸Եւ ժողովեցան ամենեքեան որք երգէին եւ սաղմոսէին շուրջանակի յա(մենայ)ն կողմանց ե(րուսաղէ)մի,
²⁹՛ի քաղաքաց եւ ՛ի գիւղից եւ ՛ի բնակութե(ան)ց իւրեանց, գա́լ ՛ի սպաս պաշտամանն յե(րուսաղէ)մ։
³⁰Եւ սրբեցան ա(մենայ)ն քահանայքն եւ ղեւտացիքն, եւ սրբեցին զժողովուրդն՝ եւ զդռնապանս մեծի դրա́նց պարսպին։
³¹Եւ հանին ՛ի վեր զիշխանս յուդայ ՛ի պարիսպն. եւ երթային զհետ ն(ո)ց(ա) երգովք նուագարանօք երկու երկու,

³²յովսիա եւ ոզիա՝ եւ կէս իշխանացն յուդայ։
³³ազարիաս, եզրա, եւ մոսողամ։
³⁴յուդայ եւ բենիամին. եւ սամէաս՝ եւ երեմիաս։
³⁵Եւ յորդւոց քահանայիցն էին որք հարկանէին զփողսն՝ զաքարիաս որդի յովնանայ. որդի սամայի. որդի մաթանիա. որդի միքայ. որդի զաքուր. որդի ասափ։
³⁶Եւ եղբարք նոցա սամէիա եւ եզրիէլ օրհնէին զերգս եւ զսաղմոսս դաւթի առն ա(ստուծո)յ զորս նուագեաց։ Եւ եզրաս գրիչ երթա́յր առաջի ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) դրանցն։
³⁷եւ որք երգէին երթային ընդդէմ ն(ո)ր(ա)։ Եւ ելին յաստիճանս քաղաքին դաւթի յելս պարսպին՝ ՛ի վերոյ քան զապարանսն դաւթի, մինչեւ ՛ի դուռն ջրոյն եփրեմի, եւ ընդ կողմն արեւելից։

³⁹եւ ՛ի դուռն եքթերան. եւ յաշտարակն անամայելի մինչեւ ՛ի դուռն ջրբղխացն. եւ լսե́լի եղեւ ձայն երգոցն մինչեւ յա(մենայ)ն տեղիս. քանզի հրամայեաց եզր կալ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն դրանցն՝ եւ երգել։
⁴³Եւ զոհեցին յաւուր յայնմիկ զոհս մեծամեծս, եւ ուրա́խ եղեն յոյժ. վ(ա)ս(ն) զի ա(ստուա)ծ արա́ր ուրախ զնոսա յուրախութի(ւն) մեծ. եւ կանայք ն(ո)ց(ա) եւ որդիք ն(ո)ց(ա) ուրա́խ եղեն. եւ լսելի եղեւ ուրախու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա) յե(րուսաղէ)մէ մինչեւ ՛ի հեռաւոր տեղիս։

⁴⁴Եւ կացուցին յաւուր յայնմիկ ՛ի վերայ գանձանակի գանձուցն, եւ զառաջաւորացն, եւ տասանորդացն, եւ որ միանգամ ժողովեալէր անդր յիշխանաց քաղաքին. ո(ր)պ(էս) հրամայեալէր յօրէնս մովսիսի քահանայիցն եւ ղեւտացւոց. քանզի ուրախութի(ւն) մեծ էր ՛ի յուդայ՝ եւ ՛ի քահանայս եւ յղեւտացիս։ եւ զգուշացան սրբու(թ)ե(ան)ցն ա(ստուծո)յ. եւ պահեցին զսրբու(թ)ի(ւն)ն որ էին երգեցիկք սաղմոսասացքն։ եւ դռնապանքն ո(ր)պ(էս) կարգեալ էր դաւթի եւ որդւոյ ն(ո)ր(ա) սողոմոնի։
⁴⁵Քանզի յաւուրս դաւթի՝ ասա́փ էր իշխան եւ առաջնորդ երգո́ց սաղմոսացն, որք նուագէին երգէին եւ փառաւո́ր առնէին զա(ստուա)ծ։

⁴⁶Եւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ յաւուրս զորաբաբելի եւ յաւուրս նեեմիայ՝ տային մասն եւ բաժին երգեցկացն եւ դռնապանացն՝ որպէս եւ կարգեալէր օրըստօրէ. եւ առնէին սո́ւրբ զղեւտացիսն, եւ ղեւտացիքն զորդիսն ահարոնի։

¹Յաւուր յայնմիկ կարդային զգիրս մովսիսի ՛ի լսելիս ժողովրդեանն. եւ գտաւ ՛ի նմա գրեալ ա́յսպէս, թէ մի́ մտցէ ամմանացի եւ մովաբացի յեկեղեցի ա(ստուծո)յ յաւիտեանս ժամանակաց։
²վ(ա)ս(ն) զի ո́չ ելին ը(ստ) առաջ որդւոցն ի(սրաէ)լի հացիւ եւ ջրով. այլ կալա́ն ՛ի վարձու զբաղաամ գէտ՝ անիծանել զն(ո)ս(ա). եւ դարձոյց ա(ստուա)ծ մեր զանէծսն յօրհնու(թ)ի(ւն)։
³Եւ եղեւ յորժամ լուան յօրինացն՝ որոշեցին ՛ի բա́ց զա(մենայ)ն խառնեալսն յի(սրա)էլ։
⁴Եւ յառաջ քան զայս եղիասիբ քահանայ է́ր ՛ի գանձանակի տանն ա(ստուծո)յ մերոյ, եւ ետ տեղի տուբիայ.

⁵եւ շինեաց իւր անդ տո́ւն գանձի մեծ։ եւ ա́նդ էր յառաջնում ուր տային զմաննայն եւ զլիբանոն, եւ զկահն սրբու(թ)ե(ան), եւ զտասանորդս ցորենոյն եւ գինւոյ եւ ձիթոյ եւ իւղոյ, եւ զռոճիկսն ղեւտացւոցն, եւ երգեցկաց, եւ դռնապանաց, եւ զառաջաւորս քահանայիցն։
⁶Եւ մինչ զայս ա(մենայ)ն արարեալ էր, ես ո́չ էի յե(րուսաղէ)մ. քանզի յա(մենայ)նի երեսներորդի երկրորդի արտաշիսի թագաւորի բաբելացւոց՝ մտի առ թագաւորն. եւ յետ բազում աւուրց խնդրեցի ՛ի թագաւորէն,
⁷եւ ելի յե(րուսաղէ)մ։ Եւ իմացայ զա(մենայ)ն չարութի(ւն)ս զոր արար եղիասիբ վ(ա)ս(ն) տուբիայ. զի ետ նմա շինել տո́ւն գանձու ՛ի գաւթի տանն տ(եառ)ն.

⁸եւ չա́ր թուեցաւ առաջի իմ յոյժ։ Եւ ընկեցի արտաքս զա(մենայ)ն կահ տուբիա ՛ի տանէն գանձու.
⁹եւ հրամայեցի սրբել զտուն գանձուն տ(եառ)ն. եւ դարձուցի անդրէն զկահ զսպաս տանն տ(եառ)ն, եւ զմաննայն եւ զլիբանոն։
¹⁰Եւ գիտացի եւ հասի ՛ի վերայ՝ եթէ զբաժին ղեւտացւոցն ո́չ էր տուեալ, եւ նոքա էին գնացեալ յագարակս իւրեանց։ եւ ղեւտացիքն եւ երգեցիկքն գործէին զգործ մշակութե(ան)։
¹¹եւ կագեցայ ընդ իշխանսն եւ ասեմ. ընդէ՞ր պակասեցին ռոճիկք ՛ի տանէ տ(եառ)ն։ Եւ ժողովեցի զա(մենայ)ն սպասաւորսն, եւ կարգեցի զն(ո)ս(ա), ՛ի տեղիս իւրեանց։
¹²եւ ա(մենայ)ն հրէայք բերէին զտասանորդս ցորենոյ եւ գինւոյ եւ ձիթոյ ՛ի գանձանակ տան տ(եառ)ն։

¹³եւ հրամայեցի տալ ՛ի ձեռս եղիմայ քահանայի եւ սադովկայ գրչի, եւ փաղայիայ որ է́ր յղեւտացւոցն, եւ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ց(ա) անանի որդի զաքուր, որդի մաթանայի. վ(ա)ս(ն) զի հաւատարի́մ էին նոքա որք բաժանէին՝ եւ տային եղբա́րց իւրեանց։
¹⁴Յիշեսցէ́ զիս ա(ստուա)ծ յայնմ ա(մենայ)նի. եւ մի́ ՛ի բացէ́ արասցէ զողորմու(թ)ի(ւն) իւր յինէն. վ(ա)ս(ն) զի արարի զայս ա(մենայ)ն ՛ի տա́ն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի։
¹⁵Յաւուրսն յայնոսիկ տեսանէին ՛ի հրէաստանի՝ զի հարկանէին հնձանս յաւուր շաբաթու, եւ բերէին զորայսն ընդ դրունս ե(րուսաղէ)մի. եւ կախէին բեռն գրաստուց զգինի եւ զխաղող եւ զթուզ. բարձեալ բեռինս բերէին յե(րուսաղէ)մ յաւուր շաբաթու։ եւ կալեալ վկայս զի վաճառէին յաւուր շաբաթու.

¹⁶եւ նստէին ՛ի տեղի վաճառուցն որք բերէին զձուկնն եւ զա(մենայ)ն վաճառսն, եւ գնէին յաւուր շաբաթու հրէայքն ՛ի ներքս յե(րուսաղէ)մ։
¹⁷Եւ կագեցայ ես ընդ որդիս հրէիցն որք էին յե(րուսաղէ)մ, եւ ընդ իշխանսն յուդայ, եւ ասեմ ցն(ո)ս(ա). զի՞նչ է անօրէնու(թ)ի(ւն)ս այս զոր դուք գործէք՝ եւ պղծէք զաւուրս սուրբ զշաբաթու։
¹⁸ո՞չ այսպէս արարին հարքն ձեր՝ եւ ած ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ զչարիսս զայս ա(մենայ)ն, եւ ՛ի վերայ քաղաքիս այսորիկ. եւ արդ՝ դուք ընդէ՞ր յաւելուք զբարկու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի, եւ պղծէք զօրն սուրբ զշաբաթուց։

¹⁹Եւ եղեւ յորժամ կանգնեցի զդրունս ե(րուսաղէ)մի՝ յառաջ քան զշաբաթն հրամայէի փակե́լ զդրունսն, եւ ո́չ տայի բանալ զն(ո)ս(ա) մինչեւ անցանէ́ր շաբաթն։ եւ դարձեալ կացուցի մանկունս պահապանս, զի մի́ իշխեսցէ մտանել ոք բեռամբ յաւուր շաբաթու ը(ստ) դրունսն ե(րուսաղէ)մի։
²⁰Եւ ագանէին ամենեքեան որք վաճառէին՝ արտաքո́յ ե(րուսաղէ)մի միանգամ եւ երկիցս։
²¹Եւ ասե́մ ցն(ո)ս(ա), ընդէ՞ր ագանիք դուք արտաքոյ պարսպիդ. եթէ ա́յլ տեսանեմ զանօրէնութի(ւն)դ զայդ՝ տա́մ հրաման ա́յսպէս զի ո́չ մտանիցէք դուք ՛ի շաբաթս մեր՝ եւ ՛ի քաղաքս։

²²Եւ ասե́մ ցղեւտացիսն որք էին սրբեալ, եւ գային պահէին զդրունսն, եւ սրբէին յաւուր շաբաթու. եւ յայնմհետէ ո́չ պղծեցին զշաբաթսն։ Եւ յա́յսմ ա(մենայ)նի յիշեսցէ զիս ա(ստուա)ծ՝ եւ խնայեսցէ յիս ըստ բազում ողորմու(թ)ե(ան) իւրում։
²³Եւ յաւուրսն յայնոսիկ տեսի զհրէայսն, զի նստէին կանայք ազովտացիք՝ եւ ամովնացիք՝ եւ մովաբացիք,
²⁴եւ որդիք ն(ո)ց(ա). եւ ոմանք ՛ի կանանցն խօսէին ազովտացի, եւ ո́չ գիտէին խօսել հրեէրէն։
²⁵Եւ կագեցա́յ ընդ ն(ո)ս(ա), եւ նզովեցի զն(ո)ս(ա), եւ հարի́ ՛ի նոցանէ արս բազումս. եւ երդմնեցուցի́ զն(ո)ս(ա) յանուն ա(ստուծո)յ, զի մի́ տացեն զդստերս իւրեանց որդւոց ն(ո)ց(ա), եւ մի́ զդստերս ն(ո)ց(ա) ածցեն որդւոց իւրեանց։ Եւ ասեմ ցնոսա.

²⁶ո́չ յայդմ ա(մենայ)ն մեղաւ սողոմոն թագաւոր ի(սրաէ)լի, եւ ո՞վ էր իբրեւ զնա իմաստուն յա(մենայ)ն թագաւորս մեր. եւ սիրելի́ էր նա ա(ստուծո)յ, եւ կացոյց զնա ա(ստուա)ծ թագաւո́ր ՛ի վերայ ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի. եւ զայսպիսի սիրելի ա(ստուծո)յ եւ զիմաստուն եւ զմեծ թագաւոր, խոտորեցուցին եւ յանցուցին ՛ի մեղս կանա́յք այլազգեաց։
²⁷Եւ արդ՝ մի́ լուայց եթէ ոք արասցէ զայնպիսի մեծ չարու(թ)ի(ւն)ս, եւ մեղիցէ առ ա(ստուա)ծ, եւ արասցէ կին այլազգի։
²⁸Եւ յորդւոցն յովիդեայ եւ յեղիասիբայ մե́ծ քահանային, լուայ՝ թէ էր կին ն(ո)ր(ա) դուստր սանաբաղատայ, եւ մերժեալ հալածեցի զնա յինէն։
²⁹յիշեսցէ́ զն(ո)ս(ա) ա(ստուա)ծ ՛ի ժառանգու(թ)ե(ան) եւ յուխտի քահանայութե(ան)։

³⁰Եւ զղեւտացիսն սրբեցի յա(մենայ)ն այլազգեաց՝ եւ կարգեալ կազմեցի զն(ո)ս(ա) օրըստօրէ զքահանայսն եւ զղեւտացիսն, ա́յր իւրաքանչիւր ՛ի գործ իւր։
³¹եւ ետու կա́զմ բերել զա(մենայ)ն փայտ ողջակիզացն յիւրաքանչիւր ժամանակս, եւ զառաջաւորսն պտղոյ իւրեանց։ Յիշեսցէ́ զիս ա(ստուա)ծ մեր յա(մենայ)ն բարութի(ւն)ս արդարու(թ)ե(ան). ա́յն որ օրհնեա́լն է յաւիտեան։ ամէն։