¹ԵՒ ՆՇԿԱՀԵԱՑ ՄՈՎԱԲ. զի(սրա)էլ յետ մեռանելոյն աքաաբու։
²Եւ անկաւ ոքոզիա ՛ի վանդակապատէ վերնատանն իւրոյ ՛ի սամարիա եւ խօթացաւ։ եւ առաքեաց հրեշտակս, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). երթա́յք հարցէ́ք ՛ի բահաղ զճանճիկ աստուածն ակկարոնի, թէ ապրիցեմ ես յախտէ աստի յայսմանէ. եւ գնացին հարցանել ՛ի նմանէ։
³Եւ հրեշտակ տ(եառ)ն կոչեաց զեղիա թեզբացի եւ ասէ. արի́ ե́րթ ը(նդ) առաջ հրեշտակացն ոքոզիայ արքայի́ սամարեայ, եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա)։ առ ՛ի չգոյէ՞ ա(ստուծո)յ ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի երթայք դուք հարցանել ՛ի բահաղ զճանճիկ աստուածն ակկարոնի։
⁴ո́չ այդպէս։ այլ ա́սպէս ասէ տ(է)ր. ՛ի մահիճսդ յոր ելեր՝ ո́չ իջցես այտի, այլ ՛ի դմին՝ մահո́ւ մեռցիս։ եւ չոգա́ւ եղիա, եւ ասէ ցնոսա։

⁵Եւ դարձա́ն հրեշտակքն առ նա։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) զի՞ է զի դարձարուք։
⁶եւ ասեն ցնա. ա́յր մի ել ընդ առաջ մեր, եւ ասէ ցմեզ. երթա́յք դարձարուք առ արքայն՝ որ առաքեացն զձեզ, եւ ասասջիք ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, առ ՛ի չգոյէ՞ ա(ստուծո)յ ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի՝ երթաս հարցանել ՛ի բահաղ զճանճիկ աստուածն ակկարոնի։ ո́չ այդպէս. այլ ՛ի մահիճսդ յոր ելեր՝ ո́չ իջցես այտի, այլ մահո́ւ մեռցիս։
⁷Եւ խօսեցա́ւ ընդ ն(ո)ս(ա)՝ եւ ասէ. զի՞նչ նշանք են առնն որ ե́լ ընդ առաջ ձեր, եւ խօսեցաւ ընդ ձեզ զբանսդ զայդոսիկ։
⁸Եւ ասեն ցնա. այր թաւարծի́, եւ գօտի մաշկեղէն ածեալ ընդ մէջ իւր։ եւ ասէ, եղիա́ թեզբացի է այն։

⁹Եւ առաքեաց առ նա իշխան յիսնապետ, եւ զյիսունս ն(ո)ր(ա)։ եւ ե́լ եւ ե́կն առ նա։ եւ եղիա նստէր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինն. եւ խօսեցաւ յիսնապետն՝ եւ ասէ ցնա. ա́յրդ ա(ստուծո)յ, արքայ կոչեաց զքեզ՝ է́ջ այտի։
¹⁰Պատասխանի ետ եղիա եւ ասէ ցյիսնապետն. եթէ այր ա(ստուծո)յ իցե́մ ես՝ իջցէ́ հուր յերկնից՝ եւ կերիցէ զքեզ եւ զյիսունսդ քո։ եւ էջ հուր յերկնից, եւ եկեր զնա եւ զյիսունս ն(ո)ր(ա)։
¹¹Եւ յաւե́լ արքայ առաքել առ նա ա́յլ յիսնապետ եւ զյիսունս նորա։ եւ ել եւ խօսեցաւ յիսնապետն՝ եւ ասէ ցնա. ա́յրդ ա(ստուծո)յ, ա́յսպէս ասէ արքայ՝ է́ջ այտի վաղվաղակի։

¹²Պատասխանի ետ եղիա՝ եւ ասէ ցնա. եթէ այր ա(ստուծո)յ իցեմ, իջցէ́ հուր յերկնից եւ կերիցէ զքեզ եւ զյիսունս քո։ եւ էջ հուր ա(ստուծո)յ յերկնից՝ եւ եկեր զնա եւ զյիսունս ն(ո)ր(ա)։
¹³Եւ յաւե́լ եւս արքայ առաքել յիսնապետ երրորդ եւ զյիսունս ն(ո)ր(ա)։ եւ ել եկն առ նա յիսնապետն երրորդ, եւ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ծնգաց իւրոց առաջի եղիայի՝ եւ աղաչեաց զնա, եւ խօսեցաւ ընդ նմա եւ ասէ. ա́յրդ ա(ստուծո)յ, պատուեսցի́ անձն իմ, եւ անձինք ծառայից քոց այսոցիկ յիսնիցս առաջի աչաց քոց.
¹⁴զի ահա անկաւ հուր յերկնից, եւ եկեր զերկուս յիսնապետսն զառաջինսն, եւ զյիսունս ն(ո)ց(ա)։ եւ արդ՝ պատուեսցի́ն անձինք ծառայից քոց յաչս քո։

¹⁵Եւ խօսեցաւ հրեշտակ տ(եառ)ն ը(նդ) եղիայ եւ ասէ. է́ջ ընդ դմա, եւ մի́ երկնչիցիս յերեսաց ն(ո)ց(ա)։ Յարեաւ եղիա, եւ էջ ընդ նմա առ արքայ.
¹⁶եւ խօսեցաւ ընդ նմա՝ եւ ասէ. փոխանակ զի առաքեցեր հրեշտակս հարցանել ՛ի բահաղ զճանճիկ աստուածն ակկարոնի։ ո(ր)պ(էս) առ ՛ի չգոյէ́ ա(ստուծո)յ ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի ՛ի հարցանել ՛ի նմանէ։ ո՞չ այդպէս, այլ ՛ի մահիճսդ յոր ելեր՝ մի́ իջցես այտի, այլ մահո́ւ մեռցիս։
¹⁷եւ մեռաւ ը(ստ) բանին տ(եառ)ն զոր խօսեցաւ եղիա։
¹⁸Եւ մնացորդք բանիցն ոքոզեայ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

¹Եւ եղեւ ՛ի վերացուցանել տ(եառ)ն զեղիայ շարժմամբն յերկինս. եւ գնացին եղիա եւ եղիսեէ ՛ի գաղգաղա։
²եւ ասէ եղիա ցեղիսեէ, նի́ստ դու աստ՝ զի տ(է)ր առաքեաց զիս ՛ի բեթէլ։ Եւ ասէ եղիսեէ. կենդանի́ է տ(է)ր, եւ կենդանի́ է անձն քո՝ թէ թողից զքեզ։ եւ եկին ՛ի բեթէլ։
³Եւ ելին որդիք մարգարէիցն որ ՛ի բեթէլ՝ առ եղիսեէ, եւ ասեն ցնա, թէ գիտիցե՞ս զի այսօր առնո́ւ տ(է)ր զտէրդ ՛ի գլխոյ քումմէ։ եւ ասէ՝ գիտե́մ եւ ես, լո́ւռ լերուք։
⁴Եւ ասէ եղիա ցեղիսեէ. նի́ստ դու աստ՝ զի տ(է)ր առաքեաց զիս յերեքով,։ եւ ասէ. կենդանի́ է տ(է)ր, եւ կենդանի́ է անձն քո՝ թէ թողից զքեզ։ եւ եկի́ն յերեքով։

⁵Եւ մատեան որդիք մարգարէիցն որ յերեքով՝ առ եղիսեէ, եւ ասեն ցնա. եթէ գիտիցե՞ս զի այսօր առնո́ւ տ(է)ր զտէրդ ՛ի գլխոյ քումմէ։ եւ ասէ, գիտե́մ եւ ես՝ լո́ւռ լերուք։
⁶Եւ ասէ ցնա եղիա. նի́ստ դու աստ, զի տ(է)ր առաքեաց զիս ՛ի յորդանան։ եւ ասէ եղիսեէ. կենդանի́ է տ(է)ր, եւ կենդանի́ է անձն քո՝ թէ թողից զքեզ։ եւ գնացին երկոքեան.
⁷եւ յիսուն այր յորդւոց մարգարէիցն, եւ կացին ՛ի հանդիպո́ջ ՛ի բացեայ. եւ երկոքեան կացին յեզերն յորդանանու։
⁸Եւ ա́ռ եղիա զմաշկեակն իւր, ծալեաց եւ եհար զջուրն. եւ բաժանեցաւ ջուրն յա́յսկոյս եւ յայնկոյս, եւ անցին երկոքեան ընդ ցա,աք։

⁹Եւ եղեւ ընդ անցանելն ն(ո)ց(ա), ասէ եղիա ցեղիսեէ, խնդրեա́ զինչ արարից քեզ, մինչչեւ վերացեալ իցեմ ՛ի քէն։ եւ ասէ եղիսեէ. եղիցի կրկին ոգիդ քո ՛ի վերայ իմ։
¹⁰Եւ ասէ եղիա. դժուարինս խնդրեցեր, բայց եթէ տեսանիցես զիս յամբառնալն իմում ՛ի քէն՝ եղիցի́ այնպէս, ապա թէ ոչ՝ մի́ եղիցի։
¹¹Եւ եղեւ մինչդեռ գնային նոքա, եւ խօսէին երթային։ Եւ ահա կառք հրեղէնք եւ երիվարք հրեղէնք, եւ անջրպետեցին ՛ի մէջ երկոցունց. եւ վերացաւ եղիա շարժմամբ յերկինս։
¹²Եւ եղիսեէ հայէ́ր եւ աղաղակէր, հա́յր, հա́յր, կառքդ ի(սրաէ)լի եւ հեծեալքդ ն(ո)ր(ա). եւ այլ ո́չ եւս ետես զնա։ եւ բուռն եհար զհանդերձից իւրոց, եւ պատառեաց յերկուս ծուէնս։

¹³եւ ա́ռ եղիսեէ զմաշկեակն եղիայի զոր ընկէ́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։ Եւ դարձաւ եղիսեէ, եւ եկաց առ եզերն յորդանանու.
¹⁴եւ ա́ռ զմաշկեակն եղիայի զոր ընկէց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ եհար զջուրսն՝ եւ ասէ. ո՞ւր ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ եղիայի ափփով. եւ եհար զջուրսն, եւ բաժանեցան յա́յսկոյս եւ յայնկոյս, եւ անց եղիսեէ։
¹⁵Իբրեւ տեսին որդիք մարգարէիցն որ յերեքով ՛ի հանդիպոյն, եւ ասեն, հանգեա́ւ ոգին եղիայի ՛ի վ(ե)ր(այ) եղիսէի. եւ եկին ընդ առաջ ն(ո)ր(ա), եւ երկի́ր պագին նմա ՛ի վերայ երկրի։

¹⁶Եւ ասեն, ահաւասիկ ե́ն ընդ ծառայս քո որդիք զօրութե(ան) ա́րք յիսուն. երթիցեն եւ խնդրեսցեն զտէրն քո, գուցէ́ ա́ռ զնա հոգի տ(եառ)ն, եւ ընկէց զնա առ յորդանանու, կամ ՛ի վերայ միոյ ուրուք ՛ի լերանց, կամ ՛ի վ(ե)ր(այ) միոյ ուրուք ՛ի բլրոց։ Եւ ասէ եղիսեէ. մի́ առաքէք։
¹⁷եւ բռնադատեցին զնա մինչեւ ամաչէր։ եւ ասէ՝ առաքեցէ́ք։ եւ առաքեցին յիսո́ւն այր. եւ խնդրեցին զերիս աւուրս՝ եւ ո́չ գտին զնա.
¹⁸եւ դարձա́ն առ նա, եւ նա նստէր յերեքով։ եւ ասէ ցնոսա եղիսեէ. ո՞չ ասացի ձեզ թէ մի́ երթայք։
¹⁹Եւ ասեն արք քաղաքին ցեղիսեէ. ահաւասիկ բնակութի(ւն) քաղաքիս բարի́ է, որպէս եւ տէրդ իսկ տեսանէ. եւ ջուրքս չա́ր, եւ երկիրս անզաւա́կ։

²⁰Եւ ասէ եղիսեէ. առէ́ք առիս կուժ մի նոր, եւ դի́ք այդր։ եւ բերին առ նա։
²¹եւ ել եղիսեէ յականս ջուրցն, եւ արկ անդր ա́ղ եւ ասէ՝ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. բժշկե́մ զջուրսդ զայդոսիկ, եւ մի́ եւս լիցի այտի մա́հ եւ յանզաւակու(թ)ի(ւն)։
²²եւ բժշկեցան ջուրքն մինչեւ ցայսօր ը(ստ) բանին եղիսէի զոր խօսեցաւ։
²³Եւ ե́լ անտի ՛ի բեթէլ. եւ մինչդեռ ելանէր ընդ ճանապարհն, մանկտի́ մանրիկ ելին ՛ի քաղաքէն, աղաղակէին ՛ի նա եւ ասէին. ե́լ կնդալ, ե́լ կնդակ։
²⁴Դարձաւ ՛ի թիկունս իւր եւ ետես զն(ո)ս(ա). եւ անէծ զն(ո)ս(ա) յանուն տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. որդի́ք յանցանաց եւ դատարկու(թ)ե(ան)։ եւ ելին երկու արջք յանտառէն եւ պատառեցին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ քառասուն եւ երկուս մանկունս։
²⁵Եւ գնա́ց անտի ՛ի լեառն ՛ի կարմեղոս, եւ անտի դարձա́ւ ՛ի սամարիա։

¹Եւ յովրամ որդի աքաաբու թագաւորեաց ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա, յամի եւթնուտասներորդի յովսափատայ արքայի յուդայ. եւ թագաւորեաց ամս երկոտասան։
²եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, բայց ո́չ իբրեւ զհայր իւր, եւ ո́չ իբրեւ զմայր իւր. եւ կործանեաց զարձանսն իւր զոր արար հայր ն(ո)ր(ա)։
³Սակայն ՛ի մեղս յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ յարեցաւ, եւ ո́չ մեկնեցաւ ՛ի նոցանէ։
⁴Եւ մովսա́ արքայ մովաբայ էր նեկաթ. եւ տայր արքային ի(սրաէ)լի հարկս, հարիւրհազար մաքեաց, եւ հարիւրհազար խոյոց գեղմնաւորաց։
⁵Եւ եղեւ յետ մեռանելոյ աքաաբու, նշկահեաց արքայն մովաբու զարքայն ի(սրաէ)լի։

⁶Եւ ել արքայ յովրամ յաւուր յայնմիկ ՛ի սամարեայ, եւ հանդէս արար ի(սրաէ)լի եւ գնաց։
⁷Եւ առաքեաց առ յովսափատ արքայ յուդայ եւ ասէ. արքայ մովաբու նշկահեաց զիս, եթէ երթայցե՞ս ընդիս ՛ի պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) մովբու։ եւ ասէ՝ ելի́ց. զի ո(ր)պ(էս) դո́ւ եւ ե́ս, եւ ո(ր)պ(էս) զօրք քո՝ զօրք իմ, եւ ո(ր)պ(էս) երիվարք քո՝ երիվարք իմ։
⁸եւ ասէ, ընդ ո՞ր ճանապարհ ելից։ եւ ասէ. ընդ ճանապարհ անապատին եդոմայ։
⁹Եւ գնա́ց արքայ ի(սրաէ)լի եւ արքայ յուդայ, եւ արքայ եդոմայ. եւ պատեցա́ն զեւթն օր ՛ի ճանապարհին, եւ ո́չ գոյր ջուր ՛ի բանակին, եւ ո́չ անասնոյն որ ը(նդ) ն(ո)ս(ա)։

¹⁰Եւ ասէ արքայ ի(սրաէ)լի. ո́հ, պաշարեաց տ(է)ր զերիս թագաւորսս եկեալս, տա́լ զսոսա ՛ի ձեռս մովաբայ։
¹¹Եւ ասէ յովսափատ. ո՞չ գուցէ աստ մարգարէ տ(եառ)ն, եւ հարցցուք զտ(է)ր նովաւ։ եւ պատասխանի ետ միոմն ՛ի մանկտւոյն արքայի ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ. է́ աստ եղիսեէ որդի սափատայ որ արկանէր ջուր ձեռաց եղիայի։
¹²Եւ ասէ յոսափատ, գո́յ բան տ(եառ)ն ը(նդ) նմա։ եւ իջին առ նա արքայն ի(սրաէ)լի՝ եւ յովսափատ արքայ յուդայ, եւ արքայ եդոմայ։
¹³Եւ ասէ եղիսեէ ցարքայն ի(սրաէ)լի. զի՞ կայ՝ իմ եւ քո. ե́րթ առ մարգարէսն հօր քոյ, եւ առ մարգարէս մօր քոյ։ եւ ասէ ցնա արքայն ի(սրաէ)լի. միթէ արդեւք կոչեաց տ(է)ր զերիս թագաւորսս եկեալս՝ տա́լ զսոսա ՛ի ձե՞ռս մովաբու։

¹⁴Եւ ասէ եղիսեէ. կենդանի́ է տ(է)ր զօրութե(ան)ց, որոյ կացի առաջի նորա, եթէ չէ́ր առեալ ակն յովսափատայ արքայի յուդայ, թէ բնա́ւ հայէի իսկ ՛ի քեզ, եւ տեսանէի զքեզ.
¹⁵բայց արդ՝ ա́ծ առիս սաղմոսասաց։ եւ եղեւ իբրեւ նուագեաց սաղմոսասացն, եկն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ձեռն տ(եառ)ն,
¹⁶եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, արարէ́ք զհեղեղատդ զայդ գո́ւբս գուբս։
¹⁷Զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ո́չ տեսանիցէք հողմ, եւ ո́չ տեսանիցէք անձրեւ. եւ հեղեղատդ լցցի́ ջրով, եւ արբջիք դո́ւք՝ եւ անասուն ձեր, եւ գրաստ ձեր.
¹⁸եւ թեթե́ւ է այդ յաչս տ(եառ)ն։ եւ մատնեցից զմովաբ ՛ի ձեռս ձեր,

¹⁹եւ հարջի́ք զա(մենայ)ն քաղաքս ամրացեալ, եւ զա(մենայ)ն քաղաքս ընտիրս, եւ զա(մենայ)ն ծա́ռ ազնիւ կոտորեսջիք, եւ զա(մենայ)ն աղբեւրս ջրոց խցջի́ք, եւ զա(մենայ)ն վիճակս բարիս՝ անպիտանացուսջի́ք քարամբք։
²⁰Եւ եղեւ ը(նդ) առաւօտն յորժամ զո́հն ելանէր, եւ ահա ջուրք գային յելիցն եդոմայ, եւ լցա́ւ երկիրն ջրով։
²¹Եւ ա(մենայ)ն մովաբ լուաւ թէ ելին թագաւորքն պատերազմել ը(նդ) ն(ո)ս(ա), եւ ելին յա(մենայ)ն գօտի ածուաց եւ ՛ի վ(ե)ր(այ), եւ կանխեցին ընդ առաւօտն, եւ կացին առ սահմանաւն։
²²Եւ ծագեաց արեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ջուրցն, եւ ետես մովաբ ՛ի հանդիպոյն զջուրսն կարմի́ր իբրեւ զարիւն.

²³եւ ասեն՝ արիւնն այն սրո́յ է. կռուեցան ընդ միմեանս թագաւորքն, եւ հարին այր զընկեր իւր. եւ արդ հա́պա յաւա́ր մովաբ,
²⁴եւ մտին ՛ի բանակն ի(սրաէ)լի։ Եւ յարեան ի(սրա)էլացիքն՝ եւ հարին զմովաբ. եւ փախեան յերեսաց ն(ո)ց(ա)։ եւ մտանելով մտանէին եւ հարկանէին զմովաբ,
²⁵եւ զքաղաքսն կործանեցին։ եւ յա(մենայ)ն վիճակ բարի ընկեցին այր իւրաքանչիւր զքա́ր իւր, եւ լցին զնա։ եւ զա(մենայ)ն աղբեւրս ջրոց խցին. եւ զա(մենայ)ն փայտ զազնիւ հարին, մինչեւ թողուլ զքարինս որմոցն քակտեալս, եւ պատեցան պարսաւորք՝ եւ հարին զնա։

²⁶Եւ ետես արքայն մովաբայ թէ սաստկացաւ քան զնա պատերազմն, ա́ռ ը(նդ) իւր եւթնհարիւր այր՝ սուսերաձիգս, հատանել երթալ առ արքայն եդոմայ, եւ ո́չ կարաց։
²⁷Եւ ա́ռ զորդին իւր զանդրանիկ արքայն. զոր թագաւորեցոյց փոխանակ իւր, եւ եհան զնա ողջակէզ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարսպին. եւ եղեւ զի́ղջ մեծ ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի, եւ չուեցին ՛ի նմանէ, եւ դարձա́ն յերկիր իւրեանց։

¹Եւ եկին մի ՛ի կանանց որդւոց մարգարէիցն, աղաղակէր առ եղիսեէ եւ ասէր. ծառայ քո այր իմ մեռա́ւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառա́յ էր երկիւղած ՛ի տ(թեն)է. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ ի́ւր ՛ի ծառայու(թ)ի(ւն)։
²Եւ ասէ ցնա եղիսեէ. զի՞նչ արարից քեզ. պատմեա́ ինձ զի՞նչ կայ ՛ի տան քում. եւ նա ասէ, ո́չ գոյ ՛ի տան աղախնոյ քոյ՝ եւ ո́չ ինչ. բայց ի́ւղ որով օծանիցիմք։
³Եւ ասէ ցնա, ե́րթ խնդրեա́ քեզ ամանս յա(մենայ)ն դրացեաց քոց՝ ամանս ունայնս, եւ մի սակաւացուցանիցես։
⁴եւ մտցես եւ փակեսցես զդրունսն ըդդէմ քո, եւ ընդդէմ որդւոց քոց. եւ արկցե́ս յա(մենայ)ն ամանսն մինչեւ լցցին, եւ առցես։

⁵Եւ գնաց ՛ի նմանէ՝ եւ փակեաց զդուռնն ընդդէմ իւր, եւ ընդդէ́մ որդւոց իւրոց. նոքա մատուցանէին առ նա, եւ նա արկանէր մինչեւ լցա́ն ամանքն։
⁶եւ ասէ ցորդիսն իւր, մատուցէ́ք առիս եւ ա́յլ աման, եւ ասեն ցնա. ո́չ է այլ աման։ եւ եկաց եւղն։
⁷Եւ չոգաւ՝ պատմեա́ց առնն ա(ստուծո)յ։ եւ ասէ եղիսեէ. ե́րթ վաճառեա́ զեւղն, եւ հատուսցես զտոկոսիսն քո. եւ դո́ւ եւ որդիք քո կեցջի́ք մնացեալ իւղովն։
⁸Եւ եղեւ օր, եւ անց եղիսեէ ՛ի սովմնա. եւ ա́նդ էր կին մի մեծ, եւ կալաւ զնա ուտել հաց. եւ լինէր ՛ի շա́տ ժամանակէ ՛ի մտանել իւրում անդր, իջանէր ուտել եւ ըմպել։
⁹Եւ ասէ կինն ցա́յր իւր. գիտե́մ, զի այրն ա(ստուծո)յ սո́ւրբ է, եւ ճանապարհք ն(ո)ր(ա) առ մեւք է.

¹⁰արասցո́ւք նմա վերնատուն մի փոքրիկ, եւ դիցուք ՛ի նմա մահիճս եւ սեղան եւ աթոռ եւ աշտանակ. եւ եղիցի ՛ի գալ ն(ո)ր(ա) առ մեզ մտցէ́ անդր։
¹¹Եւ եղեւ օր մի, եւ եկն անդր, եւ եմո́ւտ ՛ի վերնատունն, եւ ննջեաց անդր.
¹²եւ ասէ ցգեեզի ցպատանեակն իւր, կոչեա́ առիս զսոմնացին զայն։ եւ կոչեաց զնա, եւ եկաց առաջի նորա։
¹³եւ ասէ ցպատանին, ասա́ ցնա. ահա կազմեցեր մեզ զայս ա(մենայ)ն կազմած, զի՞նչ պարտ իցէ առնել քեզ. եթէ իցե՞ն բանք ինչ քո առ արքայ, կամ առ իշխան զօրուն։ եւ նա ասէ. ՛ի մէջ ժողովրդեան իմոյ բնակեալ եմ ես։
¹⁴Եւ ասէ, զի՞նչ պարտ իցէ առնել նմա. եւ ասէ գեեզի պատանեակն ն(ո)ր(ա), եւ կարի́ իսկ քաջ, քանզի որդի ո́չ գոյ նմա, եւ այրն իւր չէ́ ինչ ծեր։

¹⁵եւ ասէ՝ կոչեա́ զնա։ եւ կոչեաց զնա, եւ եկա́ց առ դուռսն։
¹⁶Եւ ասէ ցնա եղիսեէ. ՛ի ժամանակի յայսմիկ ՛ի սո́յն աւուրս ունիցիս ՛ի գիրկս մանուկ։ եւ նա ասէ. մի́ տեր, ա́յրդ ա(ստուծո)յ, մի́ ստեր աղախնոյ քում։
¹⁷Եւ յղացաւ կինն, եւ ծնաւ որդի ՛ի ժամանակի յայնմիկ, մինչդեռ կենդանի էր, ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ ը(նդ) նմա եղիսեէ.
¹⁸եւ հաստատեցաւ մանուկն։ Եւ եղեւ իբրեւ ել նա ապ հայր իւր ՛ի հնձօղսն.
¹⁹ասէ ցհայրն իւր. գլո́ւխ իմ գլո́ւխ իմ։ եւ ասէ ցպատանին, տա́ր զդա առ մայր իւր։
²⁰եւ տարաւ զնա առ մայր իւր, եւ ննջեաց ՛ի մէջ ծնգաց ն(ո)ր(ա) մինչեւ ցմիջօրեայ, եւ մեռաւ։

²¹Եւ եհան զնա, եւ կողմնեցոյց ՛ի մահիճս առնն ա(ստուծո)յ. եւ փակեաց ընդդէմ ն(ո)ր(ա). եւ ել,
²²եւ կոչեաց զայր իւր՝ եւ ասէ, առաքեա́ առիս զմի ոք ՛ի մանկտւոյդ, եւ է́շ մի յիշոցդ, եւ պնդեցայց մինչեւ առ այրն ա(ստուծո)յ եւ դարձայց։
²³Եւ ասէ, զի՞ է զի երթա́ս դու առ նա այսօր, զի ո́չ ամսամուտ է՝ եւ ո́չ շաբաթ. եւ նա ասէ. ողջոյն է։
²⁴եւ հանդերձեաց զէշն, եւ ասէ ցպատանին իւր. վարեա́ եւ գնա́. եւ մի́ ունիր ինձ ելանել ՛ի դա. բայց եթէ ասացից ցքեզ՝ թէ ե́կ այսոր, եւ եկեսցես.
²⁵եւ երթիցես առ այրն ա(ստուծո)յ ՛ի լեառնն ՛ի կարմելոս։ Եւ եղեւ իբրեւ ետես եղիսեէ զգնալն ն(ո)ր(ա) առ նա, եւ ասէ ցգեեզի ցպատանեակն իւր. ահա այն սոմնացին է.

²⁶ընթա́ ընդառաջ ն(ո)ր(ա) եւ ասասցես. ողջո́յն է քեզ, եւ ողջոյն է առն քում, եւ ողջո́յն է մանկանն։ եւ նա ասէ՝ ողջո́յն է։
²⁷Եւ եկն առ եղիսեէ ՛ի լեառնն, եւ բո́ւռն եհար զոտից ն(ո)ր(ա). եւ մատեաւ գեեզի մերժե́լ զնա։ եւ ասէ եղիսեէ, թո́յլ տուր դմա, զի անձն դորա ցաւագին է. եւ տ(է)ր թաքոյց յինէն, եւ ո́չ պատմեաց ինձ։
²⁸Եւ նա ասէ. միթէ խնդրեցի՞ որդի ՛ի տեռնէ իմմէ, ո՞չ ասացի թէ մի խաբեր զիս։
²⁹Եւ ասէ եղիսեէ ցգեեզի. ա́ծ գօտի ը(նդ) մէջ քո, եւ ա́ռ զցուպդ իմ ՛ի ձեռին քո եւ ե́րթ. եւ եթէ գտանիցես զա́յր ոք մի́ օրհնեսցես զնա. եւ եթէ օրհնեսցէ զքեզ այր ոք՝ մի́ տացես նմա պատասխանի. եւ դիցես զցուպդ իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց մանկանն։

³⁰Եւ ասէ մայր մանկանն. կենդանի́ է տ(է)ր եւ կենդանի́ է անձն քո, թէ թողից զքեզ։ եւ յարեաւ եղիսեէ եւ գնաց զկնի նորա։
³¹Եւ գեեզի անց առաջի ն(ո)ց(ա). եւ ե́դ զցուպն ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց մանկանն, եւ ո́չ գոյր բարբառ՝ եւ ո́չ լսել։ եւ դարձաւ ընդառաջ ն(ո)ր(ա), պատմեաց նմա եւ ասէ՝ ո́չ յարեաւ մանուկն։
³²Եւ եմուտ եղիսեէ ՛ի տունն, եւ ահա մանուկն մեռեալ, եւ կողմանեցուցեալ ՛ի մահիճս ն(ո)ր(ա)։
³³եւ եմուտ եղիսեէ ՛ի տունն, եւ փակեաց զդուրսն ընդդէմ երկոցունց. եւ եկաց յաղօթս առ տ(է)ր։

³⁴եւ ել եւ անկա́ւ ՛ի վ(ե)ր(այ) մանկանն. եւ եդ զբերան իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) բերանոյ ն(ո)ր(ա). եւ զաչս իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) աչաց ն(ո)ր(ա). եւ զձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեռաց ն(ո)ր(ա). եւ կծկեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ ջեռաւ մարմին մանկանն։
³⁵Եւ դարձաւ եւ զգնացաւ ՛ի տանն յա́յս կոյս եւ յայնկոյս, եւ ել եւ ծածկեաց զմանուկն, եւ ծածկեաց զմանուկն մինչեւ ցեւթն անգամ. եւ եբաց մանուկն զաչս իւր։
³⁶Եւ բարբառեցաւ եղիսեէ առ գեեզի՝ եւ ասէ. կոչեա́ այսր զսոմնացին. եւ կոչեաց զնա. եւ եմուտ առ նա։ եւ ասէ եղիսեէ, ա́ռ զորդիդ քո։
³⁷Եւ եմուտ կինն եւ անկաւ առ ոտս ն(ո)ր(ա), եւ երկի́ր եպագ նմա յերկիր. եւ ա́ռ զորդին իւր՝ եւ ել։

³⁸եւ եղիսեէ դարձա́ւ ՛ի գաղգաղա։ Եւ սո́վ էր յերկրին. եւ որդիք մարգարէիցն նստէին առաջի նորա։ եւ ասէ եղիսեէ ցպատանեակն իւր. կառո́ դու զսանն մեծ, եւ եփեա́ եփոյ որդւոցդ մարգարէից։
³⁹Եւ ել յանդն քաղել արիովթ. եւ եգիտ որթ յանդին, եւ քաղեաց ՛ի նմանէ ազոխ լի շալակաւ իւրով, եւ եկն եւ արկ ՛ի սան եփոյին՝ քանզի ո́չ ճանաչէր.
⁴⁰եւ արկ առաջի արանցն ուտել։ Եւ եղեւ յուտելն ն(ո)ց(ա) յեփոյէ անտի, աղաղակեցին եւ ասեն, մա́հ է ՛ի սանի աստ՝ ա́յրդ ա(ստուծո)յ։ եւ ո́չ կարացին ուտել։
⁴¹Եւ ասէ՝ առէ́ք ալեւր եւ արկէ́ք ՛ի սա́ն այդր։ եւ ասէ եղիսեէ ցգեեզի ցպատանեակն իւր. ա́րկ առաջի ժողովրդեանդ եւ կերիցեն. եւ ո́չ եղեւ վնաս ինչ ՛ի սանէ́ անտի։

⁴²Եւ ե́կն ա́յր ՛ի բեթսարիսայ, եւ եբեր առնն ա(ստուծո)յ նկանակս յառաջնոց արմտեաց նկանակս գարեղէնս, եւ պաղատիտս բակեղաթաւ. եւ ասէ՝ տո́ւք ժողովրդեանդ եւ կերիցեն։
⁴³Եւ ասէ սպասաւորն նորա. զի՞նչ տաց զայս առաջի հարիւրոց արանցդ։ եւ ասէ, տո́ւր ժողովրդեանդ եւ կերիցեն. զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. կերիցեն եւ նշխարեսցեն։
⁴⁴եւ եդ առաջի նոցա եւ կերան, եւ թողին նշխար ըստ բանին տ(եառ)ն։

¹Եւ նեեման իշխան զօրուն ասորւոց, էր այր մե́ծ առաջի տեառն իւրոյ, եւ սքանչելի երեսօք. զի նովա́ւ ետ տ(է)ր փրկու(թ)ի(ւն) ասորւոց։ եւ այրն հզօր զօրութ(եամ)բ էր, եւ բորոտեալ։
²Եւ ասորիքն մեկնակազէնք՝ ելին եւ գերեցին յերկրէն ի(սրաէ)լի աղջիկ մի փոքրիկ, եւ էր առ կնոջն նեեմանայ.
³եւ ասէ ցտիկին իւր. յանկարծ երթայր տէրդ իմ առաջի մարգարէին ա(ստուծո)յ որ ՛ի սամարիա. եւ անդէն աւաքէր զդա ՛ի բորոտութ(են)է իւրմէ։
⁴Եւ եմուտ՝ եւ պատմեաց տեառն իւրում եւ ասէ. այսպէս եւ այսպէս խոսեցաւ աղջիկն որ յերկրէն ի(սրաէ)լի։

⁵Եւ ասէ արքայն ասորւոց ցնեեման, ե́րթ եւ ես առաքեցից հրովարտակս առ արքայն ի(սրաէ)լի։ եւ գնաց. եւ ա́ռ ՛ի ձեռին իւրում տասն տաղանտ արծաթոյ, եւ վեցհազար դահեկան, եւ տասն պատմուճան հանդերձեալ։
⁶եւ տարաւ հրովարտակս առ արքայն ի(սրաէ)լի։ Եւ էր գրեալ ա́յսպէս, ա́րդ՝ իբրեւ հասցէ առ քեզ հրովարտակդ այդ. ահա առաքեցի առ քեզ զնեեման ծառա́յ իմ, եւ աւաքեսցե́ս զդա ՛ի բորոտութ(են)է իւրմէ։
⁷Եւ եղեւ իբրեւ ընթերցաւ արքայն ի(սրաէ)լի զհրովարտակն, պատառեա́ց զհանդերձս իւր՝ եւ ասէ. միթէ ա(ստուա)ծ իցեմ ես՝ սպանանել կամ կեցուցանել, զի առաքեաց առ իս աւաքել զայրդ ՛ի բորոտութ(են)է իւրմէ. բայց գիտասջի́ք եւ տեսջիք զի պատճառի́ իմն նա առիս։

⁸Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ եղիսեէ այրն ա(ստուծո)յ՝ եթէ պատառեաց արքայն ի(սրաէ)լի զհանդերձս իւր, առաքեաց առ արքայն ի(սրաէ)լի եւ ասէ. ընդէ՞ր պատառեցեր զհանդերձս քո, եկեսցէ́ առիս նեեման, եւ գիտասցէ թէ գո́յ մարգարէ յի(սրաէ)լի։
⁹Եւ եկն նեեման երիվարօք եւ կառօք, եւ եկաց առ դուրս տանն եղիսէի։
¹⁰եւ առաքեաց եղիսեէ առ նա հրեշտակ՝ եւ ասէ, երթ լուա́ եւթն անգամ ՛ի յորդանան, եւ դարձցի մարմին քո եւ սրբեսցիս։
¹¹Եւ բարկացաւ նեեման, գնաց եւ ասէ. ես ասէի թերեւս ելցէ́ առ իս, եւ կացցէ յաղօթս եւ կարդասցէ զանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) տեղւոյս, եւ աւաքեսցէ զբորոտութի(ւն)ս։

¹²ո՞չ լաւ իցեն նաբանա եւ փարփարա գե́տք դամասկոսի քան զա(մենայ)ն ջուրս ի(սրաէ)լի. եւ ընդէ՞ր ո́չ երթայց եւ լուացայց ՛ի նոսա, եւ սրբեցայց։ եւդարձաւ եւ գնաց սրտմտութ(եամ)բ։
¹³Եւ մատեա́ն ծառայք ն(ո)ր(ա) եւ խօսեցան ընդ նմա, եւ ասեն ցնա. հա́յր, եթէ մեծ ինչ բան խօսեցեալ էր ընդ քեզ մարգարէին, ո՞չ ապաքէն պա́րտ էր առնել. թող թէ զի ասաց՝ լուացի́ր եւ սրբեսցիս։
¹⁴Եւ է́ջ նեեման՝ եւ մկրտեցաւ ՛ի յորդանան եւթն անգամ ը(ստ) բանին եղիսէի. եւ դարձա́ւ մարմին ն(ո)ր(ա) իբրեւ զմարմին մանկան մատաղոյ՝ եւ սրբեցաւ։

¹⁵Եւ դարձաւ առ եղիսեէ, ինքն եւ ա(մենայ)ն բանակն իւր, եւ եկն եկաց առաջի ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ. ահա գիտացի թէ ո́չ գոյ ա(ստուա)ծ յա(մենայ)ն երկրի՝ բայց միայն ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի. եւ արդ՝ ա́ռ օրհնու(թ)ի(ւն) ՛ի ծառայէ քումմէ։
¹⁶Եւ ասէ եղիսեէ. կենդանի́ է տ(է)ր որոյ կացի առաջի ն(ո)ր(ա), եթէ առի́ց ինչ։ եւ ստիպեաց զնա առնուլ. եւ ո́չ հաւանեցաւ։
¹⁷Եւ ասէ նեեման. իսկ որովհետեւ ո́չ՝ տացին ծառայի քում բեռինք զուգից ջորւոց ՛ի հողոյ երկրիս. զի ո́չ եւս արասցէ ծառայ քո ողջակէզս եւ զոհս աստուածոց օտարաց, բայց միայն տ(եառ)ն

¹⁸վ(ա)ս(ն) բանիս այսորիկ. եւ քաւեսցէ տ(է)ր զծառայ քո՝ ՛ի մտանել տեառն իմոյ ՛ի տուն ռեմանայ երկիրպագանել նմա. յորժամ յենուցու ՛ի ձեռս իմ, եւ երկիր պագանիցեմ ՛ի տան ռեմանայ՝ ՛ի պագանելն ն(ո)ր(ա) երկիր ՛ի տան ռեմանայ։ եւ քաւեսցէ́ տ(է)ր զծառայ քո վ(ա)ս(ն) բանին այնորիկ։
¹⁹Եւ ասէ եղիսեէ ցնեեման. ե́րթ խաղաղութ(եամ)բ։ եւ գնա́ց ՛ի նմանէ յերկրէն ի(սրաէ)լի։
²⁰Եւ ասէ գեեզի պատանեա́կն եղիսէի. ահա խնայեաց տ(է)ր իմ ՛ի նեեման ասորի, չարնուլ ՛ի ձեռանէ ն(ո)ր(ա) յորոց մատոյցն. կենդանի́ է տ(է)ր՝ եթէ ո́չ ընթացայց զհետ նորա, եւ առից ինչ անտի։

²¹եւ պնդեցաւ գեեզի զհետ նեեմանայ։ Եւ ետես զնա նեեման՝ ընթացեալ զհետ ն(ո)ր(ա). եւ դարձաւ ՛ի կառացն ընդառաջ ն(ո)ր(ա) եւ ասէ՝ ողջո՞յն է։
²²Եւ ասէ գեեզի, ողջոյն է. տէր իմ առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ, ահա եկին առիս երկու պատանեակք ՛ի լեռնէն եփրեմի յորդւոցն մարգարէից, տո́ւր ն(ո)ց(ա) տաղանտ մի արծաթոյ, եւ երկուս պատմուճանս հանդերձեալս։
²³Եւ ասէ նեեման. թէ ա́յդպէս իցէ, ա́ռ երիս տաղանտս արծաթոյ. եւ բռնադատեաց զնա, եւ ծրարեաց երիս տաղանտս արծաթոյ յերկուս պարկս, եւ երկուս պատմուճանս հանդերձեալս. եւ ետ ցերկուս ծառայս իւր՝ եւ բարձին առաջի ն(ո)ր(ա).
²⁴եւ եկին ՛ի մթինն, եւ ա́ռ ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա), եւ եդ ՛ի տան. եւ արձակեաց զարսն՝ եւ գնացին։

²⁵եւ ինքն եմուտ եւ կայր առաջի տեառն իւրոյ։ Եւ ասէ ցնա եղիսեէ. ուստի՞ գաս գեեզի։ եւ ասէ գեեզի. չի́ք երթալ ծառայի քոյ՝ ո́չ յայսկոյս եւ ո́չ յայնկոյս։
²⁶Եւ ասէ ցնա եղիսեէ, ո՞չ սիրտ իմ գնաց յորժամ դարձաւ այրն ՛ի կառաց անտի ընդառաջ քո. եւ արդ՝ առեր զարծաթն եւ զհանդերձսն ՛ի ձիթենիս եւ յայգիս, եւ յարջառս եւ յոչխարս, եւ ՛ի ծառայս եւ յաղախնայս։
²⁷Եւ բորոտութի(ւն)ն նեեմանայ յարեսցի́ ՛ի քեզ՝ եւ ՛ի զաւակ քո յաւիտեան։ եւ ե́լ յերեսաց ն(ո)ր(ա) բորոտեալ իբրեւ զձիւն։

¹Եւ ասեն որդիք մարգարէիցն ցեղիսեէ. ահաւասիկ տեղիս յորում մե́ք բնակեմք՝ նե́ղ է մեզ.
²երթիցո́ւք մինչեւ ցյորդանան, եւ առցուք անտի ա́յր իւրաքանչիւր գերան մի, եւ արասցո́ւք մեզ անդ բնակութի(ւն)։ եւ ասէ. երթա́յք։
³Եւ ասէ մի ոմն, ե́կ եւ դու մեղմով երթիցես ընդ ծառայս քո։ եւ նա ասէ. ե́ս եկից։
⁴եւ գնա́ց ընդ նոսա։ եւ չոգան ՛ի յորդանան, եւ հարկանէին փայտ։
⁵Եւ ահա մին՝ մինչդեռ ընկենոյր զհեծանն, անկաւ երկաթն ՛ի ջուրն. եւ վայեաց, եւ ասէ, ո́հ տ(է)ր. եւ զայն յանօթ առեալ էր։
⁶Եւ ասէ այրն ա(ստուծո)յ. յո՞ր վայր անկաւ. եւ եցոյց նմա զտեղին։ եւ ճեղքեաց փայտ, եւ ընկէց անդր. եւ ՛ի վե́ր եկաց երկաթն։

⁷եւ ասէ, վերացո́ քեզէն. եւ ձգեաց զձեռն իւր եւ ա́ռ զնա։
⁸Եւ արքայն ասորւոց տայր պատերա́զմ ը(նդ) ի(սրաէ)լի. խորհեցաւ ընդ ծառայս իւր եւ ասէ, ՛ի տեղւոջ մի յելմոնի բանակեցայց ՛ի դարանի։
⁹Եւ առաքեաց եղիսեէ առ արքայն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ. զգո́յշ լեր գուցէ́ անցանիցես ը(նդ) այն տեղի, զի անդ թաքուցեալ նստին ասորիք։
¹⁰Եւ առաքեա́ց արքայն ի(սրաէ)լի ՛ի տեղին զոր ասաց նմա եղիսեէ, եւ դարանայոյզ արար զնա, եւ զգուշացաւ անտի ո́չ մի անգամ եւ ո́չ երկիցս։
¹¹Եւ զայրացաւ անձն արքային ասորւոց վ(ա)ս(ն) բանին այնորիկ, եւ կոչեաց զծառայս իւր եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ո՞չ պատմէք ինձ, եթէ ո՞ մատնէ զիս արքային ի(սրաէ)լի։

¹²Եւ ասէ մի ոմն ՛ի ծառայից ն(ո)ր(ա). ո́չ տէ́ր իմ արքայ. այլ եղիսեէ մարգարէ յի(սրաէ)լի պատմէ արքայի ի(սրաէ)լի զա(մենայ)ն բանս քո՝ զոր խօսիցիս ՛ի սենեկի քնոյ քոյ։
¹³Եւ ասէ. երթայք տեսէք՝ ո՞ւր իցէ նա. եւ առաքեցից ըմբռնեցից զնա։ եւ պատմեցի́ն նմա եւ ասեն, ահաւանիկ ՛ի գովթայիմ է։
¹⁴Եւ առաքեաց անդր կառս եւ երիվարս՝ եւ զօր ծանր. եւ եկին գիշերի եւ պատեցին զքաղաքն։
¹⁵եւ կանխեաց յառնել ՛ի պաշտօն եղիսեէ, եւ ել գնաց։ եւ ահա զօր պատեալէր զքաղաքաւն, եւ երիվարք եւ կառք։ եւ ասէ ցնա պատանեակն՝ տէ́ր՝ զի՞ գործեսցուք։
¹⁶եւ ասէ եղիսեէ. մի́ երկնչիր, զի ընդ մեզ բազո́ւմ են քան ընդ ն(ո)ս(ա)։

¹⁷Եւ եկաց յաղօթս եղիսեէ՝ եւ ասէ. Տ(է)ր բա́ց զաչս պատանեկիս՝ եւ տեսցէ։ եւ եբաց տ(է)ր զաչս ն(ո)ր(ա), եւ ետես եւ ահա լեառնն լի́ էր ձիովք, եւ հրեղէն կառօք շուրջ զեղիսէիւ։
¹⁸եւ իջին առ նա։ Եւ եկաց յաղօթս եղիսեէ առ տ(է)ր՝ եւ ասէ. հա́ր զազգդ զայդ շլացու(թեամ)բ։ եւ եհար զն(ո)ս(ա) շլացու(թեամ)բ ը(ստ) բանին եղիսեի։
¹⁹Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) եղիսեէ, ո́չ այս ճանապարհ է՝ եւ ո́չ այս քաղաք. եկա́յք զկնի իմ եւ տարայց զձեզ առ այրն զոր խնդրէք։ եւ տարա́ւ զն(ո)ս(ա) ՛ի սամարիա։
²⁰Եւ եղեւ իբրեւ եմուտ ՛ի սամարիա, ասէ եղիսեէ. բա́ց տ(է)ր զաչս ն(ո)ց(ա)՝ եւ տեսցեն։ եւ եբաց տ(է)ր զաչս ն(ո)ց(ա) եւ տեսին. եւ ահա էին ՛ի մէջ սամարիայ։

²¹Իբրեւ ետես զն(ո)ս(ա) արքայն ի(սրաէ)լի, ասէ ցեղիսեէ. եթէ հարկանելով հարի՞ց զդոսա հայր։
²²եւ ասէ՝ մի́ հարկաներ, բայց եթէ զա́յնոսիկ զոր գերեսցես սրով քով, եւ աղեղամբ քով հարկանիցես. դի́ր հաց եւ ջուր առաջի դոցա, եւ կերիցեն եւ արբցեն, եւ երթիցեն առ տէր իւրեանց։
²³Եւ արկ առաջի ն(ո)ց(ա) խո́տս, տակաւ մածաւ եւ կերան եւ արբին. եւ արձակեաց զն(ո)ս(ա). եւ գնացին առ տէր իւրեանց։ եւ ո́չ եւս յաւելին մեկնակազէնքն ասորւոց գա́լ յերկիրն ի(սրաէ)լի։
²⁴Եւ եղեւ յետ այնորիկ, ժողովեաց որդի ադերայ՝ արքայ ասորւոց զամենայն զբանակն իւր, եւ ե́լ նստաւ շուրջ զսամարեաւ։

²⁵եւ եղեւ սո́վ մեծ ՛ի սամարիա, եւ նստէին զնովաւ, մինչեւ եղեւ խալամ իշոյ յիսո́ւն սկեղ արծաթոյ, եւ չորրորդ կապճի աղբոյ աղաւնեաց յիսուն եւ հինգ արծաթոյ։
²⁶Եւ արքայ իսրայէլի շրջէր ՛ի վերայ պարսպին։ եւ կին մի աղաղակեաց առ նա եւ ասէ. ապրեցո́ զիս տէր արքայ։
²⁷եւ ասէ. մի́ ապրեցուսցէ զքեզ տ(է)ր. ուտի՞ ապրեցուցից զքեզ՝ ՛ի կալո՞յ թէ ՛ի հնձանէ։
²⁸Եւ ասէ ցնա արքայ, զի՞ է քեզ,։ եւ ասէ. կի́նս այս ասաց ցիս, տո́ւր զորդիդ քո՝ եւ կերիցուք զդա այսօր։ եւ զորդիս զիմ կերիցուք առ վաղիւ։
²⁹եւ եփեցա́ք զորդին իմ եւ կերաք զնա, եւ ասեմ ցսա յաւուրն երկրորդի. տո́ւր զորդիդ քո եւ կերիցուք զդա. եւ թաքոյց զորդին իւր։

³⁰Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս կնոջն, պատառեա́ց զհանդերձս իւր. եւ ինքն շրջէր ՛ի վ(ե)ր(այ) պարսպին. եւ ետես ժողովուրդն զքուրձն ՛ի վերայ մարմնոյ նորա ՛ի ներքո́յ։
³¹եւ ասէ, օ́ն եւ օ́ն արասցէ ինձ ա(ստուա)ծ, եւ օ́ն եւ օ́ն յաւելցէ, եթէ կացցէ գլուխն եղիսէի որդւոյ սափատայ ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) այսօր։
³²Եւ եղիսեէ նստէր ՛ի տան իւրում, եւ ծերքն նստէին ընդ նմա. եւ առաքեաց այր առաջի երեսաց իւրոց։ եւ մինչչեւ եկեալ էր հրեշտակին առ նա, ասէ ցծերսն. եթէ գիտիցէ՞ք զի առաքեաց որդի սպանողին առնուլ զգլուխ իմ. իբրեւ մտանիցէ հրեշտակն՝ կալջիք զնա ընդ դրօքն. ոչ ապաքէն ձայն ոտից տեառն նորա զկնի ն(ո)ր(ա) իցէ։

³³Եւ մինչդեռ խօսէր ընդ նոսա, ահա հրեշտակն էջ առ նոսա՝ եւ ասէ. ահա չարութի(ւն) ՛ի տ(թեն)է է. զի՞ եւս համբերից տ(եառ)ն։

¹Եւ ասէ եղիսեէ. լո́ւր զբան տ(եառ)ն. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր, քանզի վաղիւ ա́յս ժա́մ իցէ գրիւ մի նաշհւոյ սկե́ղ միոյ, եւ երկու գրիւք գարւոյ՝ սկե́ղ ՛ի դրունս սամարիայ։
²Եւ պատասխանի́ ետ սպառազէնն յորոյ արքայ յենոյր ՛ի ձե́ռն ն(ո)ր(ա)՝ եղիսէի եւ ասէ, եթէ սահմա́նս յերկինս արասցէ տ(է)ր, միթէ լինիցի՞ բանդ այդ։ եւ ասէ եղիսեէ. ահա տեսցես աչօք քովք, եւ անտի մի́ կերիցես։
³Եւ էին արք չո́րք բորոտք առ դրան քաղաքին, եւ ասեն այր ցընկեր իւր. զի՞ նստիմք աստ՝ եւ մեռանիմք։
⁴եթէ ասեմք՝ եթէ մտցուք ՛ի քաղաք՝ սո́վ է ՛ի քաղաքին, եւ մեռանի́մք անդ, եւ եթէ աստէն նստիցիմք՝ սակայն մեռանիմք. եւ արդ՝ եկա́յք դիմեսցուք ՛ի բանակն ասորւոց, եթէ ապրեցուսցեն զմեզ՝ կեցցուք, եւ եթէ սպանցեն զմեզ՝ մեռցուք։

⁵Եւ յարեան ընդ արշալուրշսն մտանե́լ ՛ի բանակն ասորւոց, եւ եկին ՛ի մասն ինչ բանակին ասորւոց. եւ ահա ո́չ գոյր անդ մարդ։
⁶զի տ(է)ր հնչեցոյց ՛ի բանակն ասորւոց շաչիւն կառաց, եւ բարբառ զօրու մեծի. եւ ասեն այր ցեղբայր իւր արդ՝ ՛ի վարձու կալաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր արքայն ի(սրաէ)լի զթագաւորս քետացւոց, եւ զթագաւորս եգիպտացւոց։
⁷եւ յարեան եւ փախեան ը(նդ) մութն, եւ թողին զվրանս իւրեանց, եւ զձիս իւրեանց՝ եւ զէշս իւրեանց ՛ի բանակին որպէս եւ կային, եւ փախեա́ն մարդապուր։

⁸Եւ մտին բորոտքն մինչեւ ՛ի մասն մի բանակին, մտին ՛ի վրան մի եւ կերան եւ արբին. եւ առին անտի արծաթ եւ ոսկի եւ հանդերձս, եւ գնացին՝ եւ չոգան թաքուցին։ եւ դարձան եւ մտին յա́յլ վրան, եւ առին անտի՝ եւ չոգան եւ թաքուցին։
⁹Եւ ասեն այր ցընկեր իւր. ո́չ այսպէս է զոր մեքս առնեմք. օ́րս այս՝ օ́ր աւետեաց է, եւ մեք լռիցե՞մք. եւ մնայցեմք լուսո՞յ առաւօտու, եւ գտանիցիմք յանօրէնու(թ)ի(ւն). բայց արդ՝ եկա́յք մտցուք եւ պատմեսցուք զայս ՛ի տան թագաւորին։
¹⁰Եւ մտին եւ աղաղակեցին առ դրան քաղաքին, եւ պատմեցին ն(ո)ց(ա) եւ ասեն. մտա́ք ՛ի բանակն ասորւոց, եւ ո́չ գոյր անդ այր՝ եւ ո́չ ձայն մարդոյ, բայց միայն ձիք կապեալք, եւ էշք կապեալք, եւ վրանք ն(ո)ց(ա) նոյնպէս կան։

¹¹եւ աղաղակեցին պարապանքն, եւ ա́զդ արարին ՛ի տուն թագաւորին ՛ի ներքս։
¹²Եւ յարեաւ արքայ գիշերայն, եւ ասէ ցծառայս իւր. պատմեցից ձեզ զոր ինչ արարին մեզ ասորինն. գիտացին՝ թէ մեք սովի́մք, ելին ՛ի բանակէն եւ թաքեան ՛ի բացի, ասեն՝ թերեւս ելցեն ՛ի քաղաքէն, եւ ըմբռնեսցուք զն(ո)ս(ա) կենդանւոյն. եւ մտցո́ւք ՛ի քաղաքն եւ ելցուք։
¹³Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ՛ի ծառայից նորա եւ ասէ, առցեն հինգ ՛ի ձիոց մնացելոց որ մնացեալ են յա(մենայ)ն բազմու(թեն)է ի(սրաէ)լի նուաղութի(ւն), եւ առաքեսցուք անդր եւ տեսցուք։
¹⁴եւ առին երկուս հեծեալս ձիոց. եւ առաքեաց արքայ զհետ արքային ասորւոց եւ ասէ. երթա́յք եւ տեսէ́ք։

¹⁵Եւ գնացին զհետ ն(ո)ց(ա) մինչեւ ցյորդանան. եւ ահա ա(մենայ)ն ճանապարհն լի́ էր հանդերձիւ եւ կահիւ՝ զոր ընկեցին ասորիքն ՛ի խուճապելն իւրեանց։ եւ դարձան հրեշտակքն եւ պատմեցին արքայի։
¹⁶եւ ել ժողովուրդն, եւ յափշտակեաց զբանակն ասորւոց։ Եւ եղեւ գրիւ նաշհւոյ՝ սկե́ղ միոյ արծաթոյ, եւ երկու գրիւք գաբւոյ՝ սկեղ ը(ստ) բանին տ(եառ)ն։
¹⁷Եւ արքայ կացոյց զսպառազէնն՝ յորոյ յենոյր արքայ ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ կոխեաց զնա ՛ի խռանն ժողովուրդն առ դրանն, եւ մեռաւ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ այրն ա(ստուծո)յ, որ խօսեցաւ յիջանել հրեշտակին առ նա։

¹⁸Եւ եղեւ որպէս եւ խօսեցաւ եղիսեէ ընդ արքայի՝ եւ ասէ, թէ երկու գրիւք գարւոյ սկեղ միոյ լինիցին, եւ գրիւ նաշհւոյ սկեղ. եւ եղիցի́ վաղիւ ՛ի սո́յն ժամ ՛ի դրունս սամարեայ։
¹⁹եւ պատասխանի ետ սպառազէնն եղիսէի եւ ասէ, եթէ սահանս յերկինս արասցէ տ(է)ր. միթէ լինիցի՞ բանդ այդ.
²⁰եւ ասէ եղիսեէ՝ ահա տեսցես աչօք քովք, եւ անտի մի́ կերիցես։
²¹Եւ եղեւ նմա ա́յնպէս. եւ կոխեա́ց զնա ժողովուրդն ՛ի խռանն առ դրանն, եւ մեռա́ւ։

¹Եւ խօսեցաւ եղիսեէ ընդ կնոջն զորոյ կեցոյց զորդին՝ եւ ասէ. արի́ գնա́ դու ՛ի տուն քո՝ եւ լե́ր պանդուխտ ուր եւ պանդխտիցիս, զի կոչեաց տ(է)ր սո́վ ՛ի վերայ երկրիս. քանզի ե́կն իսկ սով զեւթն ամ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին։
²Եւ յարեաւ կինն եւ արար ըստ բանին եղիսէի. եւ գնաց ինքն եւ տուն իւր, եւ պանդխտեցաւ յերկրին այլազգեաց եւթն ամ։
³Եւ եղեւ յե́տ կատարելոյ ամացն եւթանց, դարձաւ կինն յայլազգեաց, եւ եկն բողոք հարկանել առ արքայ վ(ա)ս(ն) տան իւրոյ եւ վ(ա)ս(ն) անդւոց իւրոց։
⁴Եւ արքայ խօսեցաւ ընդ գեեզեայ պատանեկին եղիսէի առնն ա(ստուծո)յ եւ ասէ. պատմեա́ դու ինձ զա(մենայ)ն մեծամեծսն զոր արար եղիսեէ։

⁵Եւ եղեւ ՛ի պատմելն ն(ո)ր(ա) արքայի՝ թէ ո՞րպէս կենդանացոյց զորդին զմեռեալ, եւ ահաւանիկ առաջի անկաւ կինն զորոյ կենդանացոյց զորդին ն(ո)ր(ա) եղիսեէ. աղաղակէր առ արքայ վ(ա)ս(ն) տան իւրոյ եւ վ(ա)ս(ն) անդոց իւրոց։ եւ ասէ գեեզի. տէ́ր արքայ, ա́յս կին է, եւ ա́յս որդի դորա, զոր կենդանացոյց եղիսեէ։
⁶Եւ եհարց արքայ ցկինն՝ եւ պատմեաց նմա. եւ ետ նմա արքայ ներքինի մի եւ ասէ. դարձո́ դմա զա(մենայ)ն զարդիւնսն, եւ զա(մենայ)ն զարմատիսն անդոյն, յօրէ յորմէ եթող զերկիրս մինչեւ ցայժմ։
⁷Եւ եկն եղիսեէ ՛ի դամասկոս. եւ որդի ադերայ արքայ ասորւոց հիւանդանա́յր։ եւ պատմեցին նմա եւ ասեն. ե́կն այրն ա(ստուծո)յ այսր։

⁸եւ ասէ արքայ ցազայէլ. ա́ռ ՛ի ձեռին քում մաննայ, եւ ե́լ ընդ առաջ առնն ա(ստուծո)յ, եւ հա́րց զտ(է)ր նովաւ, եւ ասասցես. եթէ կեցցե՞մ ՛ի հիւանդութ(են)է աստի իմմէ յայսմանէ։
⁹Եւ գնաց ազայէլ ընդ առաջ ն(ո)ր(ա), եւ ա́ռ մաննայ ՛ի ձեռին իւրում, եւ զա(մենայ)ն բարութի(ւն)ս դամասկոսի բեռինս ուղտուց քառասնից. չոգաւ եկաց առաջի ն(ո)ր(ա) եւ ասէ. հա́յր եղիսեէ. որդի քո որդի ադերայ արքայ ասորւոց առաքեաց զիս առ քեզ՝ եւ ասէ. եթէ կեցցե՞մ ՛ի հիւանդութ(են)է աստի իմմէ յայսմանէ։
¹⁰Եւ ասէ ցնա եղիսեէ, ե́րթ եւ ասա́ ցնա. կելով կեցցես։ եւ եցոյց ինձ տ(է)ր զի մահու մեռանիցի։
¹¹եւ եկաց առաջի երեսաց ն(ո)ր(ա) պատկառեալ. եւ ելաց այրն ա(ստուծո)յ։

¹²Եւ ասէ ազայէլ. ընդէ՞ր լաս տէ́ր իմ։ եւ ասէ՝ գիտեմ զինչ գործելոց ես ընդ որդիսն ի(սրաէ)լի, զամուրս ն(ո)ց(ա) հրձի́գ արասցես, եւ զընտիրս ն(ո)ց(ա) սրո́վ կոտորեսցես, եւ զտղայս ն(ո)ց(ա) սատակեսցես, եւ զյղիս ն(ո)ց(ա) հերձցես։
¹³Եւ ասէ ազայէլ. ո՞վ է ծառայ քո շո́ւն մի, թէ առնիցէ զբանդ զայդ։ եւ ասէ եղիսեէ, եցոյց ինձ տ(է)ր թագաւորե́լ քեզ ՛ի վ(ե)ր(այ) ասորւոց։
¹⁴Եւ գնաց յեղիսէէ եւ եմուտ առ տէր իւր։ եւ ասէ ցնա՝ զի՞նչ ասաց եղիսեէ։ եւ ասէ՝ ասա́ց ցիս թէ կելով կեցցէ։
¹⁵եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր՝ եւ ա́ռ մաքման եւ եթաց ՛ի ջուր եւ արկ զերեսօք իւրովք՝ եւ մեռաւ։

¹⁶Յամի հինգերորդի յովրամայ որդւոյ աքաաբու արքայի ի(սրաէ)լի, թագաւորեա́ց յովրամ որդի յովսափատայ արքայի յուդայ։
¹⁷Որդի երեսուն եւ երկո́ւ ամաց էր ՛ի թագաւորել իւրում. եւ ութ ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ։
¹⁸եւ գնաց զճանապարհս թագաւորաց ի(սրաէ)լի, ո(ր)պ(էս) արար տուն աքաաբու. զի դուստր աքաաբու էր ն(ո)ր(ա) կնութե(ան). եւ արար չար առաջի տ(եառ)ն։
¹⁹Եւ ո́չ կամեցաւ տ(է)ր ապականել զյուդայ վ(ա)ս(ն) դաւթի ծառայի իւրոյ՝ որպէս եւ ասաց տա́լ նմա ճրագ, եւ որդւոց ն(ո)ր(ա) զա(մենայ)ն աւուրս։
²⁰Եւ յաւուրս ն(ո)ր(ա) նշկահեաց եդոմ ՛ի ներքուստ ձեռին յուդայ, եւ թագաւորեցո́յց ՛ի վ(ե)ր(այ) իւր թագաւոր։

²¹Եւ ե́լ յովրամ ՛ի սիովր, եւ ա(մենայ)ն կառք ընդ նմա. եւ եղեւ ընդ վաղայարոյցս լինելոյ գիմերոյն, եւ եհար զեդոմն զպատեալն զիւրեաւ եւ զիշխանս կառացն. եւ փախեաւ զօրն յիւրաքանչիւր խորանս իւրեանց։
²²եւ նշկահեաց եդոմ ՛ի ներքուստ ձեռին յուդայ մինչեւ ցայսօր։ Յա́յնմ ժամանակի նշկահեաց եւ ղոբնա։
²³Եւ մնացորդք բանից յովրամայ, եւ ամենայն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²⁴Եւ ննջեաց յովրամ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ընդ հարս իւր ՛ի քաղաքի դաւթի հօր իւրոյ. եւ թագաւորեաց ոքոզիա որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

²⁵Յամի́ երկոտասաներորդի յովրամայ որդւոյ աքաաբու արքայի ի(սրաէ)լի թագաւորեաց ոքոզիա որդի յովրամայ արքայի յուդայ։
²⁶Քսա́ն եւ երկուց ամա́ց էր ոքոզիա ՛ի թագաւորել իւրում, եւ տարի մի թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ։ եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) գոդողիա դուստր ամրեայ արքայի ի(սրաէ)լի։
²⁷Եւ գնաց զճանապարհ տանն աքաաբու. եւ արար չար առաջի տ(եառ)ն ո(ր)պ(էս) եւ տունն աքաաբու. քանզի փեսա́յ էր տանն աքաաբու։
²⁸եւ գնաց ընդ յովրամայ որդւոյ աքաաբու՝ ՛ի պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազայելի արքայի ասորւոց յռամաթ գաղաադ, եւ հարին ասորիքն զյովրամ։

²⁹Եւ դարձաւ արքայ յովրամ բժշկել ՛ի յեզրայէլ՝ ՛ի վիրացն զոր խոցեցին զնա ասորիքն յռամաթ՝ ՛ի պատերազմել ն(ո)ր(ա) ընդ ազայելի արքայի ասորւոց։ Եւ ոքոզիա որդի յովրամայ արքայի յուդայ՝ է́ջ տեսանել զյովրամ որդի աքաաբու յեզրայէլ, զի հիւանդանայր նա։

¹Եւ եղիսեէ մարգարէ կոչեաց զմի յորդւոց մարգարէիցն՝ եւ ասէ ցնա. պնդեա́ զմէջ քո, եւ ա́ռ զսրուակ իւղոյս ՛ի ձեռին քում. եւ ե́րթ յռամաթ գաղաադ։
²եւ մտցես անդր, եւ տեսցես դու անդ զյէու զորդի յովսափատայ զորդի ամեսսեայ. եւ մտցես եւ յարուսցես զնա ՛ի միջոյ եղբարց իւրոց. եւ տարցիս զնա սենեակ ՛ի սենեկէ։
³եւ առցես զսրուակդ իւղոյ, եւ արկցես ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա), եւ ասասցես. այսպէս ասէ տ(է)ր. օծի́ զքեզ թագաւոր ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի։ եւ բացցե́ս զդուռն եւ փախիցես, եւ մի́ մնասցես։
⁴Եւ գնաց պատանեակն մարգարէ յռամաթ գաղաադ,

⁵եւ եմուտ անդր. եւ ահա իշխանք զօրուն նստէին. եւ ասէ, բա́ն ինչ է ինձ ընդ քեզ իշխանդ։ եւ ասէ յէու, առ ո՞ յամենեցունց ՛ի մէնջ։ եւ ասէ՝ առ քե́զ իշխանդ։
⁶Եւ յարեաւ եմուտ ՛ի սենեակն, եւ արկ զեւղն ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա). եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. օծի́ զքեզ ՛ի թագաւոր ժողովրդեան տ(եառ)ն ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի.
⁷զի սատակեսցե́ս զտունն աքաաբու տեառն քո յերեսաց քոց. եւ առցե́ս զվրէժ արեան ծառայից իմոց մարգարէից, եւ զարեանց ա(մենայ)ն ծառայից տ(եառ)ն ՛ի ձեռաց յեզաբելայ, եւ ՛ի ձեռաց ա(մենայ)ն տան նորա։
⁸եւ սատակեսցես զտանն աքաաբու՝ որ մեղիցէ զորմով. եւ զնեղեալն եւ զմնացեալն յի(սրաէ)լէ.

⁹տա́լ զտունն աքաաբու իբրեւ զտունն յերոբովամու որդւոյ նաբատայ. եւ իբրեւ զտունն բաասայ որդւոյ աքիայ։
¹⁰եւ զյեզաբէլ կերիցեն շունք ՛ի վիճակին յեզրայելի. եւ ո́չ ոք իցէ որ թաղիցէ։ Եւ եբաց զդուրսն եւ փախեաւ։
¹¹Եւ յէու ե́լ առ ծառայս տեառն իւրոյ. եւ ասեն ցնա, ողջո՞յն է, զի՞ եկն առ քեզ մոլի́ն այն։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). դուք ինքնին գիտէք զայրն՝ եւ զբաջաղանս ն(ո)ր(ա)։
¹²Եւ ասեն. անիրաւութի(ւն) է այդ՝ պատմեա́ մեզ։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) յէու. ա́յսպէս եւ ա́յսպէս խօսեցաւ ընդիս, եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. օծի́ զքեզ թագաւոր ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի։

¹³Իբրեւ լուան՝ փութացան եւ առին իւրաքանչիւր զբաճկոն իւր, եւ եդին ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) միոյ աստիճանացն ուր նստէին. եւ փող հարին եղջերեաւն՝ եւ ասեն, թագաւորեա́ց յէու։
¹⁴Եւ զօրաժողով եղեւ յէու որդի յովսափատայ որդւոյ ամեսսեայ ՛ի վերայ յովրամայ, եւ յովրամ զգուշացեալ էր յռամաթ գաղաադ. ի́նքն եւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ յերեսաց ազայելի արքայի ասորւոց.
¹⁵եւ դարձաւ յովրամ արքայ բժշկել ՛ի յեզրայէլ՝ ՛ի վիրաց անտի զոր խոցեցին զնա ասորիքն ՛ի պատերազմել ն(ո)ց(ա) ընդ ազայելի արքայի ասորւոց։ Եւ ասէ յէու, եթէ իցէ ոգի ձեր ընդիս՝ մի́ ելցէ փախստական ՛ի քաղաքէն երթալ պատմել ՛ի յեզրայէլ։

¹⁶Եւ հեծաւ յէու եւ գնաց, եւ էջ յեզրայէլ. զի յովրամ արքայ ի(սրաէ)լի բժշկէր ՛ի յեզրայէլ ՛ի նետիցն զոր խոցեցին զնա յռամաթ ՛ի պատերազմել ընդ ազայելի արքայի ասորւոց։ զի նա զօրաւոր էր՝ եւ այր զօրու(թ)ե(ան). եւ ննջեաց անդ։ եւ ոքոզիա արքայ յուդայ էջ տեսանել զյովրամ։
¹⁷Եւ դէտն ել յաշտարակն յեզրայելի, եւ ետես փոշի ՛ի գալն յէուայ եւ ասէ. փոշի́ տեսանեմ ես։ եւ ասէ յովրամ, ա́ռ հեծեալ մի եւ առաքեա́ ընդ առահ ն(ո)ց(ա), եւ ասասցէ՝ ողջո՞յն է։
¹⁸Եւ չոգաւ հեծեալն ձիոյ ընդ առաջ ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ արքայ՝ թէ ողջո՞յն իցէ. եւ ասէ յէու, զի՞ կայ քո եւ ողջունի, դարհի́ր զկնի իմ։ եւ պատմեաց դէտն եւ ասէ, եհա́ս ՛ի ն(ո)ս(ա) հրեշտակն՝ եւ ո́չ դարձաւ։

¹⁹Եւ արձակեաց երկրորդ հեծեալ մի ձիոյ՝ եւ ասէ, ա́յսպէս ասէ արքայ՝ թէ ողջո́յն իցէ։ եւ ասէ յէու, զի՞ կայ քո եւ ողջունի, դարձի́ր զկնի իմ։
²⁰եւ պատմեաց դէտն եւ ասէ, եհա́ս ՛ի նոսա, եւ ո́չ դարձաւ։ եւ որ ածէրն՝ ած զյէու զորդին ամեսսեայ. քանզի տագնապաւ եհաս։
²¹Եւ ասէ յովրամ. լծեա́։ եւ լծեցին կառս։ եւ ամբարձաւ յովրամ արքայ ի(սրաէ)լի, եւ ոքոզիա արքայ յուդայ՝ այր յիւրաքանչիւր կառս իւր, եւ ելին ընդ առաջ յէուայ. եւ գտին զնա ՛ի վիճակին նաբաւթայ յեզրայելացւոյ։
²²Եւ եղեւ իբրեւ ետես յովրամ զյէու, եւ ասէ՝ ողջո՞յն է յէու։ եւ ասէ յէու, զի՞նչ ողջոյն է, տակաւին պոռնկութի(ւն) յեզաբելայ մօր քոյ՝ եւ կախարդու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) յաճախիցե՞ն։

²³Եւ դարձոյց յովրամ զկառս իւր եւ փախեաւ, եւ ասէ ցոքոզիա. դա́ւ է ոքոզիա։
²⁴եւ ընդ գի́րկս եմուտ, եւ եհար զյովրամ ը(նդ) մէջ թիկանց ն(ո)ր(ա), եւ ել նետն ընդ սիրտ ն(ո)ր(ա), եւ կծկեցաւ ՛ի վերայ ծնգաց իւրոց։
²⁵Եւ ասէ ցբադեկար սպառազէնն իւր. ընկեա́ զդա ՛ի վիճակի ագարակին նաբովթայ յեզրայելացւոյ, զի յիշե́մ մինչդեռ ես եւ դու հեծեալէաք ՛ի զոյգս՝ զկնի աքաաբու հօր դորա. եւ տ(է)ր ա́ռ ՛ի վերայ դորա զառածս զայս։
²⁶Եթէ ո́չ զարիւնն նաբովթայ՝ եւ զարիւն որդւոց նորա զոր տեսին երէկ՝ ասէ տ(է)ր, հատուցի́ց նմա ՛ի վիճակիս յայսմիկ՝ ասէ տ(է)ր։ եւ արդ ա́ռ ընկեա́ զդա ՛ի վիճակ այդր ը(ստ) բանին տ(եառ)ն։

²⁷Եւ ոքոզիա արքայ յուդայ ետես՝ եւ փախեաւ ը(նդ) ճանապարհն բեթանգանայ։ եւ պնդեցաւ զհետ ն(ո)ր(ա) յէու՝ եւ ասէ. հա́պա, եւ զդա եւս։ եւ եհար զնա ՛ի կառսն մինչդեռ եւ ելանէր ը(նդ) զառ ՛ի վերն բերայի որ է յեբղաամ։ եւ փախեաւ ՛ի մակեդդով, եւ ա́նդ մեռաւ։
²⁸եւ հանին զնա ծառայք իւր յ(թ)ե(ան)մ. եւ թաղեցին զնա ՛ի գերեզմանի իւրում ընդ հարս իւր ՛ի քաղաքին դաւթի։
²⁹Եւ յամին մետասաներորդի յովրամայ արքային ի(սրաէ)լի, թագաւորեաց ոքոզիա ՛ի վերայ յուդայ։
³⁰Եւ եկն յէու յեզրայէլ։
³¹եւ յէու մտանէր ՛ի քաղաքն. եւ ասէ՝ ողջո՞յն իցէ զա́մրի տիրասպան։
³²Եւ ամբա́րձ զերեսս իւր ՛ի պատուհանն՝ եւ ասէ. ո՞վ ես դու, է́ջ առիս։ եւ հայեցան առ նա ՛ի խոնարհ երկու ներքինիք։

³³եւ ասէ, ընկեցէ́ք զդա ՛ի խոնարհ։ եւ ընկեցի́ն զնա։ եւ ցայտեցա́ւ յարենէ ն(ո)ր(ա) զորմովքն եւ զձիովքն. եւ կոխեցին զնա առաթուր։
³⁴Եւ ինքն եմուտ՝ եկեր եւ արբ. եւ ասէ, տեսէ́ք զանիծեալն զայն՝ եւ թաղեցէ́ք զնա զի դուստր թագաւորի է։
³⁵Եւ չոգան թաղել զնա, եւ ո́չ ինչ գտին ՛ի նմանէ, բայց զգագաթնն եւ զոտսն եւ զթաթս ձեռացն.
³⁶եւ դարձան պատմեցին նմա։ եւ ասէ. բա́ն տ(եառ)ն է զոր խօսեցաւ ՛ի ձեռն եղիայի թեզբացւոյ՝ եւ ասէ. ՛ի վիճակին յեզրայելի կերիցեն շո́ւնք զմարմինս յեզաբելայ.
³⁷եւ եղիցի դին յեզաբելայ իբրեւ զա́ղբ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց անդոյ վիճակին. զի մի́ լինիցի ասել ն(ո)ց(ա)՝ թէ ա́յս է յեզաբէլ։

¹Եւ աքաաբու էին որդիք եւթանասուն ՛ի սամարիա։ եւ գրեաց յէու հրովարտակ՝ եւ առաքեաց ՛ի սամարիա առ իշխանսն սամարիայ եւ առ ծերս եւ առ դայեակսն աքաաբու՝ եւ ասէ։
²Իբրեւ հասանիցէ առ ձեզ հրովարտակդ այդ, ընդ ձեզ են որդիք տեառն ձերոյ, եւ ը(նդ) ձեզ կառք եւ երիվարք՝ եւ ը(նդ) ձեզ քաղաքք ամուրք՝ եւ զէնք.
³եւ տեսանիցէք զլաւ եւ զուղիղ յորդւոց տեառն ձերոյ, եւ հաստատեցէք զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) աթոռոյ հօր իւրոյ. եւ տայցէք պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) տան տեառն ձերոյ։
⁴Եւ երկեան յոյժ, եւ ասեն. ահա երկու թագաւորքն ո́չ կալան զդէմ ն(ո)ր(ա), եւ մեք զիա՞րդ ունիցիմք զդէմ։

⁵Եւ առաքեցին ՛ի տանէն եւ ՛ի քաղաքէն, եւ ծերքն եւ դայեակք առ յէու՝ եւ ասեն. ծառա́յք քո եմք մեք, եւ զոր ինչ ասասցես մեզ՝ արասցուք. եւ ո́չ թագաւորեցուսցուք զոք, այլ զոր ինչ բարի́ է առաջի քո՝ արասցուք։
⁶Եւ գրեաց առ ն(ո)ս(ա) հրովարտակ երկրորդ՝ եւ ասէ. եթէ ի́մ էք դուք՝ եւ ձայնի իմում լսէք. առէ́ք զգլուխս արանց որդւոց տեառն ձերոյ՝ եւ բերէ́ք առ իս վաղիւ ՛ի սո́յն ժամու յեզրայէլ։ Եւ որդիք արքայի՝ էին ա́րք եւթանասուն. եւ ճոխք քաղաքին սնուցանէին զնոսա։
⁷Եւ եղեւ իբրեւ եհաս հրովարտակն առ նոսա, կալա́ն զորդիսն արքայի՝ եւ սպանին արս եւթանասուն, եւ եդին զգլուխս նոցա ՛ի կողովս, եւ առաքեցին առ նա ՛ի յեզրայէլ։

⁸Եւ եկն հրեշտակն եւ պատմեաց եւ ասէ, բերի́ն զգլուխս որդւոցն արքայի։ եւ ասէ. դի́ք զն(ո)ս(ա) երկուս զրահանս արտաքոյ քաղաքին մինչեւ յառաւօտ։
⁹Եւ եղեւ ընդ առաւօտն ե́լ եւ եկաց, եւ ասէ զա(մենայ)ն ժողովուրդն. արդա́ր էք դուք. ահաւասիկ ես յարեայ ՛ի վ(ե)ր(այ) տեառն իմոյ եւ սպանի զնա. տեսէ́ք զսոսա ափփով՝ ո՞ կոտորեաց.
¹⁰զի մի́ անկանիցի ՛ի բանէն տ(եառ)ն յերկիր, զոր խօսեցաւ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) տանն աքաաբու, եւ տ(է)ր արար զորինչ խօսեցաւ ՛ի ձեռն ծառայի իւրոյ եղիայ։
¹¹Եւ եհար յէու զա(մենայ)ն մնացեալս ՛ի տանէ աքաաբու ՛ի յեզրայէլ, եւ զա(մենայ)ն մեծամեծս նորա, եւ զծանօթս նորա, եւ զքուրմս ն(ո)ր(ա), առ ՛ի չթողլոյ նմա մնացորդ։

¹²եւ յարեաւ գնաց, եւ չոգաւ ՛ի սամարիա։ Եւ մինչդեռ ՛ի բեթակադ՝ հովուաց ՛ի ճանապարհին էր.
¹³եւ եգիտ յէու զեղբարս ոքոզիայ արքայի յուդայ, եւ ասէ. ո՞յր էք դուք։ եւ ասեն, եղբարք ոքոզիայ եմք մեք, եւ իջաք յողջոյն որդւոց արքայի, եւ որդւոց զօրացելոյս։
¹⁴Եւ ասէ. կալարո́ւք զդոսա կենդանիս. եւ կալան զն(ո)ս(ա) կենդանիս, եւ կոտորեցին զն(ո)ս(ա) ՛ի բեթակադ՝ արս քառասուն եւ երկուս. եւ ո́չ մնաց ՛ի նոցանէ այր։

¹⁵Եւ գնա́ց անտի, եւ եգի́տ զյովնադաբ որդի ռեքաբայ ը(նդ) առա́ջ իւր, եւ օրհնեաց զնա։ եւ ասէ ցնա յէու. եթէ իցէ՞ սիրտ քո ուղիղ իբրեւ զսիրտ իմ, ըստ սրտի քում։ եւ ասէ յովնադաբ՝ է։ եւ ասէ յէու, եթէ իցէ, տո́ւր ցիս զձեռն քո, եւ ետ զձեռն իւր. եւ եհան զնա առ իւր ՛ի կառսն։
¹⁶եւ ասէ ցնա. ե́կ ընդիս՝ եւ տե́ս զնախանձ իմ վ(ա)ս(ն) տ(եառ)ն։ եւ նստոյց զնա ՛ի կառս իւր։
¹⁷եւ եմուտ ՛ի սամարիա, եւ եհար զա(մենայ)ն մնացորդս աքաաբու ՛ի սամարիա. մինչեւ ապականել նմա զնոսա ըստ բանին տ(եառ)ն զոր խօսեցա́ւ ընդ եղիայի։
¹⁸Եւ ժողովեաց յէու զա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). աքաաբ ծառայեաց բահաղու սակա́ւ ինչ. յէու՝ ծառայեսցէ նմա բազո́ւմ։

¹⁹Եւ արդ՝ ա(մենայ)ն մարգարէք բահաղու, զա(մենայ)ն ծառայս ն(ո)ր(ա) եւ զքուրմս ն(ո)ր(ա) կոչեցէ́ք առիս։ եւ այր ոք մի վրիպեսցէ. զի զոհ մե́ծ է բահաղու։ եւ որ վրիպեսցէ, մի́ ապրեսցի։ եւ յէու արա́ր խաբանօք, զի կոտորեսցէ զծառայս բահաղու։
²⁰Եւ ասէ յէու. սրբեցէ́ք նուէրս բահաղու։ եւ քարո́զ կարդացին։
²¹եւ առաքեա́ց յէու ընդ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ, եւ եկին ա(մենայ)ն ծառայքբահաղու. եւ ո́չ մնաց որ ո́չ եկն. եւ մտին ՛ի տունն բահաղու, եւ լցաւ տունն բահաղու ծայր ՛ի ծայր։
²²Եւ ասէ յէու ցմիսթաղսն. հանէ́ք զպատմուճանսդ ա(մենայ)ն ծառայից բահաղու։ եւ հանին նոցա զպատմուճանս։

²³Եւ եմուտ յէու՝ եւ յովնադաբ որդի ռեքեբայ ՛ի տունն բահաղու։ եւ ասէ ցծառայսն բահաղու. որոնեցէ́ք եւ տեսէ́ք՝ թէ իցէ՞ոք աստ ը(նդ) ձեզ ՛ի ծառայից տ(եառ)ն. բայց դուք միա́յն ծառայք բահաղու։
²⁴եւ եմուտ առնել խո́ւնկս եւ ողջակէզս յէու։ Եւ յէու կացոյց իւր արտաքոյ երեքարեւր եւ ութսուն այր, եւ ասէ. այր որ ապրեսցէ́ յարանցն զոր ես հանեմ ՛ի ձեռս ձեր, ա́նձն նորա փոխանակ անձին նորա։
²⁵Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց առնել զողջակէզսն, եւ ասէ յէու ցսուրհանդակսն եւ ցսպառազէնս. մտէ́ք հանէ́ք զն(ո)ս(ա), եւ այր մի́ ելցէ ՛ի նոցանէն. եւ հարին զն(ո)ս(ա) սրով սուսերի. եւ ընկեցին սուրհանդակքն եւ սպառազէնք. եւ գնացին մինչեւ ցքաղաք տանն բահաղու։

²⁶եւ հանին զարձանն բահաղու, եւ այրեցին զնա։
²⁷եւ կործանեցին զարձանն բահաղու, եւ քակեցին զտունն բահաղու, եւ կարգեցին զնա ՛ի լուալիս մինչեւ ցայսօր։
²⁸եւ ապականեաց յէու զբահաղ յի(սրաէ)լէ։
²⁹Բայց ՛ի մեղացն յերոբովամու որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ ո́չ մեկնեցաւ յէու, յերնջոցն ոսկեաց, որ ՛ի բեթէլ եւ ՛ի դան։
³⁰Եւ ասէ տ(է)ր ցյէու, փոխանակ զի քաջացար առնել ուղղութի(ւն) առաջի իմ, ըստ ա(մենայ)նի՝ որինչ ՛ի սրտի իմում արարե́ր տանն աքաաբու. որդիք չորրո́րդք նստցին քեզ յաթոռ ի(սրաէ)լի։

³¹Եւ յէու ո́չ զգուշացաւ գնալ յօրէնս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի յա(մենայ)ն սրտէ իւրմէ. եւ ո́չ մեկնեցաւ ՛ի մեղացն յերոբովամայ որ յանցո́յցն զի(սրա)էլ։
³²Յաւուրսն յայնոսիկ սկսաւ տ(է)ր կոտորել յա(մենայ)ն սահմանս ի(սրաէ)լի. եւ եհար զնոսա ազայէլ յա(մենայ)ն սահմանս ի(սրաէ)լի,
³³՛ի յորդանանէ եւ ընդ արեւելս, զա(մենայ)ն երկիրն զգաղաադ եւ զգադայ՝ եւ զռոբենի՝ եւ զմանասէի. յարոյերայ, որ է յեզեր հեղեղատին առնովնայ, եւ զգաղաադ եւ զբասան։
³⁴Եւ զմնացորդք բանիցն յէուայ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար, եւ ա(մենայ)ն զօրու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ ա(մենայ)ն խումբքն զոր խմբեաց. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

³⁵Եւ ննջեա́ց յէու ընդ հարս իւր, եւ թաղեցին զնա ՛ի սամարիա. եւ թագաւորեաց յովաքազ որդի ն(ո)ր(ա) ը(նդ) ն(ո)ր(ա)։
³⁶Եւ աւուրք զորս թագաւորեաց յէու՝ ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի ամս քսան եւ ութ ՛ի սամարիա։

¹Եւ գոդողիա մա́յր ոքոզիայ, ետես եթէ մեռան որդիք ն(ո)ր(ա), կորո́յս զա(մենայ)ն զաւակ թագաւորութե(ա)ն։
²Եւ ա́ռ յովսաբէէ դուստր արքայի յովրամայ եղբայր ոքոզիայ, զյովաս զորդի ոքոզիայ, եւ գողացաւ զնա ՛ի միջոյ որդւոցն արքայի սպանելոցն, զնա́ եւ զդայեակ ն(ո)ր(ա) ՛ի սենեկի ընկողնոց, եւ թաքոյց զնա յերեսաց գոդողիայ՝ եւ ո́չ մեռաւ։
³Եւ է́ր ը(նդ) նմա ՛ի տան տ(եառ)ն թաքուցեալ ամս վեց։ եւ գոդողիա թագաւորեալ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին։
⁴Եւ յամին եւթներորդի առաքեաց յովիդայէ, եւ ա́ռ զհարիւրապետսն, եւ զքոռին եւ զռասիմ եւ ած զնոսա ՛ի տուն տ(եառ)ն, եւ ուխտեաց ն(ո)ց(ա) զուխտ տ(եառ)ն, եւ եցոյց ն(ո)ց(ա) յովիդայէ զորդին արքայի։

⁵Եւ պատուէ́ր ետ նոցա՝ եւ ասէ. ա́յս բան է զոր առնիցէք. երրո́րդ մասն ՛ի ձէնջ մտցէ շաբաթամուտ. եւ պահեսջի́ք զպահպանու(թ)ի(ւն) տանն արքունի ՛ի դրանն.
⁶եւ երրորդ մասն ՛ի դրան ճանապարհացն. եւ երրորդ մասն ՛ի դրան զկնի օժընդակացն՝ պահեսջիք զպահպանութի(ւն) տանն։
⁷Եւ երկու ձեռք ՛ի ձեզ. ա(մենայ)ն որ ելանիցէ ընդ շաբաթամուտսն զգուշանալ տանն տ(եառ)ն. զգուշասցի́ պահպանութ(եամ)բ տանն տ(եառ)ն արքայի.
⁸եւ պատեսջի́ք զարքայիւ. ա́յր, եւ գործի իւր ՛ի ձեռին իւրում։ եւ որ մտանիցէ ՛ի սադերովթն՝ մեռցի։ եւ ինքն էր ընդ արքայի ՛ի մտանելն նորա եւ յելանելն ն(ո)ր(ա)։

⁹Եւ արարին հարիւրապետքն՝ զա(մենայ)ն զոր պատուիրեաց յովիդայէ իմաստուն։ եւ առնոյր այր զարս իւր, եւ զմտօղսն ՛ի շաբաթամուտսն հանդերձ ելողօքն ՛ի շաբաթամտէն. եւ մտանէր առ յովիդայէ քահանայ։
¹⁰Եւ ե́տ քահանայն հարիւրապետացն գեղարդունսն, եւ զբովանդակ զէնն արքայի դաւթի որ կայր ՛ի տանն տ(եառ)ն։
¹¹Եւ յարեան օժընդակքն՝ ա́յր եւ գործի իւր ՛ի ձեռին իւրում. յաջոյ ուսոյ տանն, մինչեւ ցձախոյ ուս տանն եւ սեղանոյն, եւ տանն արքունի շուրջանակի։
¹²Եւ առաքեաց զարքայորդին, եւ եդ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զյեզերն եւ զվկայութի(ւն)ն. եւ թագաւորեցոյց զնա՝ եւ օծ զնա. եւ ծա́փս եհար եւ ասէ. կեցցէ́ արքայ։

¹³Եւ լուաւ գոդողիա զձայն ընթանալոյ ժողովրդեանն, եւ եմուտ առ ժողովուրդն ՛ի տունն տ(եառ)ն։
¹⁴եւ ետես, եւ ահա կայր ՛ի վ(ե)ր(այ) սեանն՝ ըստ օրինի իւրում, եւ երգիչք եւ փողարք շուրջ զարքայիւ. եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդք երկրին խնդային, եւ փողս հարկանէին փողովք։ եւ պատառեաց գոդողիա զհանդերձս իւր, աղաղակեաց եւ ասէ, դա́ւ է, դա́ւ է։
¹⁵Եւ պատուէ́ր ետ յովիդայէ քահանայ հարիւրապետացն ոստիկանաց զօրուն՝ եւ ասէ ցնոսա. հանէ́ք զդա ՛ի ներքուստ սադերովթայդ, եւ որ մտանիցէ զկնի դորա՝ մեռցի́ սրով. քանզի ասաց քահանայն թէ մի́ մեռցի տանն տ(եառ)ն։
¹⁶Եւ արկին ձեռն ՛ի նա, եւ մտին ը(նդ) ճանապարհ մտից երիվարաց տանն արքունի, եւ մեռաւ անդ։

¹⁷Եւ ուխտեաց յովիդայէ ուխտ ՛ի մէջ տ(եառ)ն՝ եւ ՛ի մէջ արքայի, եւ ՛ի մէջ ժողովրդեան, լինել ժողովուրդ տ(եառ)ն եւ ՛ի մէջ արքայի եւ ՛ի մէջ ժողովրդեանն։
¹⁸Եւ եմուտ ա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրին ՛ի տուն բահաղու, եւ կործանեցին զնա՝ եւ զսեղանս ն(ո)ր(ա), եւ զպատկերս ն(ո)ր(ա) խորտակեցին մանր։ եւ զմաթան զքուրմսն բահաղու սպանին յանդիման սեղանոյն։ Եւ եդ քահանայն ոստիկանս ՛ի տան տ(եառ)ն։
¹⁹եւ ա́ռ զհարիւրապետսն՝ եւ զքոռին՝ եւ զռասիմ, եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրին, եւ իջուցին զարքայ ՛ի տանէ տ(եառ)ն։ եւ եմուտ ը(նդ) ճանապարհն սուրհանդակաց դրան տանն արքունի, եւ նստոյց զնա յաթոռն թագաւորաց։

²⁰Եւ ուրա́խ եղեւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ երկրին. եւ քաղաքն դադարեաց։ եւ զգոդողիայ սպանին սրով ՛ի տա́ն արքայի։
²¹Որդի եւթն ամաց յովաս ՛ի թագաւորե́լ իւրում։

¹Յամին եւթներորդի յէուայ թագաւորեա́ց յովաս. եւ քառասուն ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ։ եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) սաբիա ՛ի բերսաբէէ։
²եւ արա́ր յովաս ուղղութի(ւն) առաջի տ(եառ)ն զա(մենայ)ն աւուրս զորս լուսաւորեաց զնա յովիդայէ քահանայ։
³Բայց ՛ի բարձանցն ո́չ մեկնեցան. եւ ա́նդ տակաւին զոհէր ժողովուրդն, եւ արկանէր խունկս ՛ի բարձունսն։
⁴Եւ ասէ յովաս ցքահանայսն. զա(մենայ)ն արծաթ սրբութե(ան)ցն մտեալ ՛ի տուն տ(եառ)ն՝ արծաթ՝ իւրաքանչիւր առն անցելոյ ՛ի համարի ոգւոց, զա(մենայ)ն արծաթ որ անկանիցի ՛ի սիրտ մարդոյ բերել ՛ի տուն տ(եառ)ն.

⁵առցե́ն յիւրեանս քահանայքն, ա́յր իւրաքանչիւր ՛ի վաճառէ իւրեանց. եւ նոքա կազմեսցեն զբեդեկ տանն տ(եառ)ն. յա(մենայ)ն իմիք ուր գտանիցի անդ բեդեկ։
⁶Եւ եղեւ ՛ի քսաներորդի եւ յերկրորդի ամի յովասու արքայի՝ ո́չ կազմեցին քահանայքն զբեդեկ տանն տ(եառ)ն։
⁷Եւ կոչեաց արքայ յովաս զյովիդայէ քահանայ, եւ զքահանայսն՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ընդէ՞ր ո́չ կազմեցէք զբեդեկ տանն տ(եառ)ն։ եւ արդ՝ մի́ եւս առնուցուք արծաթ յա(մենայ)ն վաճառացն ձերոց, այլ ՛ի բեդեկ տանն տ(եառ)ն տաջիք զայն։
⁸Եւ ուխտեցին քահանայքն չառնուլ արծաթ ՛ի ժողովրդենէն, եւ ո́չ կազմել զբեդեկ տանն։

⁹Եւ ա́ռ յովիդայէ քահանայ տապանա́կ մի՝ եւ ծակեաց ծակ ՛ի բերան ն(ո)ր(ա), եւ եդ զնա ՛ի կողմանէ սեղանոյն տ(եառ)ն. եւ ետուն քահանայքն՝ որ պահէին զդուռնն՝ զա(մենայ)ն արծաթ գտեալ ՛ի տանն տ(եառ)ն։
¹⁰Եւ եղեւ իբրեւ ետես թէ բազո́ւմ է ՛ի տապանակի անդ, ել դպրապետն արքունի՝ եւ քահանայն մեծ. եւ պնդեցին զարծաթն գտեալ ՛ի տան տ(եառ)ն։
¹¹եւ ետուն զարծաթն եւ զպատրաստեալն ՛ի ձեռս գործելեաց զգործս կահու տանն տ(եառ)ն։ եւ ետուն զհիւսունս փայտից՝ եւ ցշինօղս գործել ՛ի տան տ(եառ)ն.
¹²եւ ցնկարիչս՝ եւ ցճարտարս՝ եւ ցքարակոփս քարանց դնել փայտ եւ քարս տաշեալս, կազմել զբեդեկ տան տ(եառ)ն. յա(մենայ)ն ինչ յոր ելանիցէ ՛ի տունն կազմել։

¹³Բայց զի մի́ լինիցին տանն տ(եառ)ն դրունք արծաթիք, եւ բեւեռք, եւ տաշտք, եւ փողք. ա(մենայ)ն անօթ ոսկի եւ անօթ արծաթի՝ յարծաթոյ մտելոյ ՛ի տուն տ(եառ)ն.
¹⁴այլ զի գործօնաց գործոյն տացեն զայն, եւ կազմեսցեն զտունն տ(եառ)ն։
¹⁵Եւ ո́չ առնէին համար արանցն յորոց ձեռս տային զարծաթն, տա́լ գործաւորաց գործոյն, զի յաւատ գործէին։
¹⁶եւ արծաթ վասն մեղաց եւ վ(ա)ս(ն) յանցանաց՝ ո́չ մտանէր ՛ի տուն տ(եառ)ն, այլ քահանայիցն լինէր։
¹⁷Յայնժամ ե́լ ազայէլ արքայ ասորւոց, եւ ետ պատերազմ ընդ գեթայ՝ եւ ա́ռ զնա։ եւ եդ ազայէլ զերեսս իւր ելանել ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի։

¹⁸Եւ ա́ռ յովաս արքայ յուդայ զա(մենայ)ն զսրբութի(ւն)սն զոր սրբեաց յովսափատ, եւ յովրամ, եւ ոքոզիա հարք ն(ո)ր(ա). եւ թագաւորք յուդայ, եւ զիւր սրբութի(ւն)սն, եւ զա(մենայ)ն արծաթ գտեալ ՛ի գանձս տան տ(եառ)ն՝ եւ ՛ի տան թագաւորին. եւ առաքեաց ազայէլի արքայի ասորւոց, եւ գնա́ց յե(րուսաղէ)մէ։
¹⁹Եւ մնացորդք բանիցն յովասու, եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրել են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²⁰Եւ յարեան ծառայք ն(ո)ր(ա), եւ եդին նմա դաւաՃանութի(ւն), եւ հարին զյովաս ՛ի տան մաալոնայ բնակեալ ՛ի գաղաադ։

²¹եւ յովաքազար որդի յեմաւութայ՝ եւ յեզեբութ որդի ն(ո)ր(ա), պանտանդք ծառայք ն(ո)ր(ա)՝ հարին զնա եւ սպանին. եւ թաղեցին զնա ընդ հարս իւր ՛ի քաղաքի դաւթի։ եւ թագաւորեաց ամեսսիա որդի ն(ո)ր(ա) ընդ նորա։

¹՛Ի քսաներորդի եւ երկրորդի ամի յովասու որդւոյ ոքոզիայ արքայի յուդայ, թագաւորեա́ց յովաքազ որդի յէուայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս եւթնուտասն։
²Եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, եւ գնաց զհետ մեղացն յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ՝ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ, եւ ո́չ մեկնեցաւ ՛ի նոցանէն։
³Եւ բարկացաւ սրտմտութ(եամ)բ տ(է)ր ի(սրաէ)լի, եւ ետ զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս ազայելի արքայի ասորւոց, եւ ՛ի ձեռն որդւոյ ադերայ որդւոյ ազայելի զա(մենայ)ն աւուրս։
⁴Եւ աղաչեաց յովաքազ զերեսս տ(եառ)ն. եւ լուաւ նմա տ(է)ր. զի ետես զնեղու(թ)ի(ւն) ի(սրաէ)լի՝ զոր նեղեաց զնա արքայն ասորւոց։

⁵Եւ ետ տ(է)ր փրկիչ ի(սրաէ)լի. եւ ել ՛ի ձեռանէ ասորւոց։ եւ նստան որդիքն ի(սրաէ)լի ՛ի բնակութի(ւն)ս իւրեանց ո(ր)պ(էս) յերէկն եւ յեռանդ։
⁶Սակայն ո́չ մեկնեցան ՛ի մեղացն յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ, այլ ՛ի ն(ո)ս(ա) գնացին։ նա՝ եւ անտառն կա́յր ՛ի սամարիա։
⁷Եւ ո́չ մնաց յովաքազայ զօր, այլ հեծեալք յիսուն՝ եւ կառք տասն, եւ տասն հազար հետեւակաց. զի կորոյս զն(ո)ս(ա) արքայն ասորւոց, եւ եդ զն(ո)ս(ա) իբրեւ զհող ՛ի կոխումն։
⁸Եւ մնացորդք բանից յովաքազու՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար՝ եւ զօրութի(ւն)ք ն(ո)ր(ա), ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

⁹Եւ ննջեաց յովաքազ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցին զնա ընդ հարս ն(ո)ր(ա) ՛ի սամարիա։
¹⁰Յամի երեսներորդի եւ եւթներորդի յովասու արքայի յուդայ՝ թագաւորեաց յովաս որդի յովաքազու ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս երկոտասան։
¹¹Եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, եւ ո́չ մեկնեցաւ յա(մենայ)ն մեղաց յերոբովամու որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ, այլ ՛ի նոսա́ գնաց։
¹²Եւ մնացորդք բանից յովասու՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար, եւ զօրութի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր արա́ր ընդ արքային յուդայ, ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

¹³Եւ ննջեա́ց յովաս ընդ հարս իւր. եւ յերոբովամ նստաւ յաթոռ ն(ո)ր(ա). եւ թաղեցաւ յովաս ՛ի սամարիա ընդ թագաւորս ի(սրաէ)լի։
¹⁴Եւ եղիսեէ հիւանդացաւ հիւանդութի(ւն), որ եւ մեռաւ իսկ։ եւ էջ առ նա յովաս արքայ ի(սրաէ)լի, եւ ելաց ՛ի վերայ երեսաց ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ. հա́յր՝ հա́յր, կառքդ ի(սրաէ)լի եւ հեծեալք ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ ասէ ցնա եղիսեէ. ա́ռ դու զաղեղն քո՝ եւ զնետս քո։ եւ ա́ռ զաղեղն եւ զնետս։
¹⁶եւ ասէ ցարքայն ի(սրաէ)լի. մո́ւտ ընդ աղեղնդ ձեռօք քովք։ եւ եմուտ ընդ աղեղնն ձեռօք իւրովք։ եւ ե́դ եղիսեէ զձեռն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեռաց արքային.

¹⁷եւ ասէ. բա́ց զպատուհանդ որ է ընդ արեւելս. եւ եբա́ց։ եւ ասէ եղիսեէ. ձգեա́. եւ ձգեաց։ եւ ասէ նե́տ փրկութե(ան) տ(եառ)ն, եւ նետ փրկութե(ան) ընդդէմ ասորւոց. եւ հարցես զասորիս յափեկ մինչեւ ՛ի սպառ։
¹⁸Եւ ասէ ցնա եղիսեէ։ ա́ռ դու քեզ նետս եւ առ։ եւ ասէ ցարքայն ի(սրաէ)լի։ ձգեա́ եւ հա́ր զգետինդ։ եւ եհար արքայն երիցս՝ եւ եկաց։
¹⁹Եւ տրտմեցաւ ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) այրն ա(ստուծո)յ, եւ ասէ՝ եթէ հարեալէիր հնգի́ցս՝ կամ վեցի́ցս, յա́յնժամ հարկանէիր զասորիս մինչեւ ՛ի սպառ. եւ արդ՝ երի́ցս հարցես զասորիս։
²⁰Եւ մեռաւ եղիսեէ, եւ թաղեցի́ն զնա։ Եւ մեկնակազէնքն մովաբու ելին յերկիրն ՛ի գալ տարւոյն։

²¹եւ եղեւ ՛ի թաղել ն(ո)ց(ա) զայր մի. եւ ահա տեսին զմեկնակազէնսն՝ եւ ընկեցին զայրն ՛ի գերեզմանն եղիսէի. եւ գնաց եւ մերձեցաւ յոսկերսն եղիսէի՝ եւ կենդանացաւ. եւ կանգնեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ոտից իւրոց։
²²Եւ ազայէլ արքայ ասորւոց նեղեաց զի(սրա)էլ զա(մենայ)ն աւուրս յովաքազու։
²³եւ ողորմեցաւ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր, եւ գթացաւ ՛ի նոսա, եւ հայեցաւ ՛ի ն(ո)ս(ա), վ(ա)ս(ն) ուխտին իւրոյ՝ որ ընդ աբրաամու եւ ընդ սահակայ եւ ընդ յակոբու. եւ ո́չ կամեցաւ տ(է)ր ապականել զն(ո)ս(ա). եւ ո́չ ընկէց զն(ո)ս(ա) յերեսաց իւրոց։
²⁴Եւ մեռաւ ազայէլ արքայ ասորւոց, եւ թագաւորեաց որդի ադերայ՝ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

²⁵Եւ դարձաւ յովաս որդի յովաքազու, եւ ա́ռ զքաղաքսն ՛ի ձեռաց որդւոյ ադերայ՝ որդւոյ ազայելի. զորս ա́ռ ՛ի ձեռաց յովաքազու հօր ն(ո)ր(ա) ՛ի պատերազմին։ երիցս եհար զնա յովաս, եւ դարձոյց զքաղաքսն ի(սրաէ)լի։

¹Յամին երրորդի յովասու որդւոյ յովաքազու արքայի ի(սրաէ)լի, թագաւորեա́ց ամասիա որդի յովասու թագաւոր յուդայ։
²Որդի քսանեւհինգ ամա́ց էր ՛ի թագաւորել իւրում. եւ քսան եւ ինն ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ։ եւ անուն մօր նորա յովադին յե(րուսաղէ)մէ։
³Եւ արար ուղղութի(ւն) առաջի տ(եառ)ն, բայց ո́չ իբրեւ զդաւիթ զհայր իւր։ ըստ ա(մենայ)նի զոր ինչ արար յովաս՝ հայր իւր արար։
⁴այլ զբարձունսն ո́չ եբարձ. եւ տակաւին ժողովուրդն զոհէր. եւ արկանէր խունկս ՛ի բարձունսն։
⁵Եւ եղեւ իբրեւ հաստատեցաւ թագաւորութի(ւն)ն ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ եհար զծառայս իւր ու հարին զարքայ զհայր ն(ո)ր(ա).

⁶եւ զորդիս սպանողացն ո́չ սպան. ո(ր)պ(էս) գրեալ է ՛ի գիրս օրինացն մովսիսի. զորօրինակ պատուիրեաց տ(է)ր՝ եւ ասէ. մի́ մեռցին հարք վ(ա)ս(ն) որդւոց, եւ մի́ որդիք մեռցին վ(ա)ս(ն) հարց. այլ իւրաքանչիւրոք ՛ի մե́ղս իւրում մեռցի։
⁷Նա եհար զեդոմ ՛ի մայիլա տա́սն հազար, եւ ա́ռ զվէմն պատերազմաւ. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) յեկթովէ́լ մինչեւ ցայսօր։
⁸Յա́նմ ժամանակի առաքեաց ամասիա հրեշտակս առ յովաս որդի յովաքազու որդւոյ յէուայ արքայի ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ. ե́կ յանդիմա́ն լիցուք միմեանց երեսօք։

⁹Եւ առաքեաց յովաս արքայ ի(սրաէ)լի առ ամասիա արքայ յուդայ՝ եւ ասէ. ակքան ՛ի լիբանանէ յղեաց առ եղեւնափայտն որ ՛ի լիբանան՝ եւ ասէ, տո́ւր զդուստր քո որդւոյ իմում կնու(թ)ե(ան), եւ անցին գազանք անապատի որ ՛ի լիբանան՝ եւ կոխեցին զակքանն։
¹⁰Հարկանելով հարե́ր զեդոմ, եւ հպարտացո́յց զքեզ սիրտ քո. մեծարեա́ց եւ նի́ստ ՛ի տան քում. եւ ընդէ՞ր գրգռէ զքեզ չարութի(ւն) քո, եւ անկանիցիս դու եւ յուդայ ընդ քեզ։
¹¹Եւ ո́չ անսաց ամասիա։ Եւ ե́լ յովաս արքայ ի(սրաէ)լի, եւ երեւեցան երեսօք ինքն եւ ամասիա արքայ յուդայ ՛ի բեթսամեւս հրէաստանի։
¹²եւ պարտեցա́ւ յուդայ յերեսաց ի(սրաէ)լի, եւ փախեաւ ա́յր իւրաքանչիւր ՛ի բնակու(թ)ի(ւն) իւր։

¹³Եւ զամասիա զարքայ յուդայ՝ զորդի յովասու որդւոյ յովաքազեայ՝ կալաւ յովաս որդի յովաքազու արքայ ի(սրաէ)լի ՛ի բեթսամեւս. եւ եկն յե(րուսաղէ)մ, եւ եհատ զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի ՛ի դրանէ եփրեմի մինչեւ ՛ի դուռն տնկեանցն, չորեքհարեւր կանգուն։
¹⁴Եւ ա́ռ զոսկի եւ զարծաթ եւ զա(մենայ)ն անօթս գտեալ ՛ի տանն տ(եառ)ն, եւ ՛ի գանձս տան թագաւորին, եւ զորդիս խառնակու(թ)ե(ան)ցն. եւ դարձաւ ՛ի սամարիա։
¹⁵Եւ մնացորդք բանից յովասու՝ եւ որ ինչ արար զօրութ(եամ)բ իւրով, եւ պատերազմն զոր պատերազմեցաւ ընդ ամեսեայ արքայի յուդայ, ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

¹⁶Եւ ննջեաց յովաս ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ՛ի սամարիա ը(նդ) թագաւորս ի(սրաէ)լի. եւ թագաւորեաց յերոբովամ որդի ն(ո)ր(ա) ը(նդ) ն(ո)ր(ա)։
¹⁷Եւ եկաց ամասիա որդի յովասու՝ արքայ յուդայ՝ յե́տ մահուանն յովասու որդւոյ յովաքազայ թագաւորի ի(սրաէ)լի՝ ամս հնգետասան։
¹⁸Եւ մնացորդք բանից ամասեայ՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար, ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
¹⁹Եւ գումարեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) գունդք յե(րուսաղէ)մ, եւ փախեաւ ՛ի լաքիս. եւ առաքեցին զկնի ն(ո)ր(ա) ՛ի լաքիս՝ եւ սպանի́ն զնա անդ։
²⁰եւ բարձին զնա ձիովք, եւ թաղեցա́ւ յե(րուսաղէ)մ ընդ հարս իւր ՛ի քաղաքի́ դաւթի։

²¹Եւ ա́ռ ա(մենայ)ն ժողովուրդն յուդայ զազարիա, եւ նա՝ էր ամաց վեշտասանից, եւ թագաւորեցուցին զնա փոխանակ հօր իւրոյ ամասեայ։
²²Նա́ շինեաց զելաթ. եւ դարձոյց զնա անդրէն ՛ի յուդայ, յետ ննջելոյ արքայի ընդ հա́րս իւր։
²³Յամի հնգետասաներորդի ամասիայ որդւոյ յովասու՝ արքայի յուդայ, թագաւորեաց յերոբովամ որդի յովասու արքայի ի(սրաէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա՝ ամս քառասուն եւ մի։
²⁴եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ մեկնեցաւ յա(մենայ)ն մեղաց յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ՝ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ։

²⁵Նա́ մերժեաց զսահմանս ի(սրաէ)լի ՛ի մտիցն եմաթայ մինչեւ ցծովն արաբայ ըստ բանին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ի(սրաէ)լի՝ զոր խօսեցաւ ՛ի ձեռն ծառայի իւրոյ յովնանու որդւոյ ամաթեայ մարգարէի ՛ի գեթքոբերայ.
²⁶զի ետես զտառապանս ի(սրաէ)լի զյո́յժ դառնու(թ)ե(ան), եւսակաւաւորս եւ նեղեալս, եւ անօսրացեալս եւ լքեալս, եւ ո́չոք էր որ օգնէր ի(սրաէ)լի։
²⁷Եւ ո́չ խօսեցաւ տ(է)ր ջնջել զզաւակ ի(սրաէ)լի ՛ի ներքոյ երկնից. եւ փրկեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի ձեռաց յերոբովամու որդւոյ յովասու։

²⁸Եւ մնացորդք բանից յերոբովամայ, եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար, եւ զօրու(թ)ի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր պատերազմեցաւ. եւ ո՞(ր)պ(էս) դարձոյց զդամասկոս՝ եւ զեմաթ անդրէն առ յուդայ յի(սրա)էլէ։ ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։
²⁹Եւ ննջեաց յերոբովամ ընդ հարս իւր՝ ընդ թագաւորս ի(սրաէ)լի, եւ թագաւորեաց աքարիա որդի ն(ո)ր(ա) փոխանակ հօր իւրոյ։

¹Յամի́ քսաներորդի եւթներորդի յերոբովամայ արքայի ի(սրաէ)լի, թագաւորեաց ազարիա որդի ամեսեայ արքայի յուդայ։
²Որդի վեշտասան ամաց էր ՛ի թագաւորել իւրում. եւ յիսուն եւ երկուս ամս թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) յեքելի յե(րուսաղէ)մէ։
³Եւ արար բարի́ առաջի տ(եառ)ն ը(ստ) ա(մենայ)նի զոր արար ամասիա հայր ն(ո)ր(ա)։
⁴բա́ց ՛ի բարձանցն զոր ո́չ եբարձ։ եւ տակաւին ժողովուրդն զոհէր եւ արկանէր խունկս ՛ի բարձունսն։
⁵Եւ արկ տ(է)ր ձեռն ՛ի թագաւորն, եւ էր բորոտեալ մինչեւ ցօր մահուն իւրոյ. եւ նստէր ՛ի տան ափփուսովթ։ եւ յովաթամ որդի արքայի է́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) տանն դատել զժողովուրդ երկրին։

⁶Եւ մնացորդք բանից ազարիայ, եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալեն ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
⁷Եւ ննջեաց ազարիա ընդ հարս իւր, եւ թաղեցին զնա առ հարս իւր ՛ի քաղաքի դաւթի։ եւ թագաւորեաց յովաթամ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ նորա։
⁸Յամի երեսներորդի եւթներորդի ազարիայ արքայի յուդայ՝ թագաւորեաց զաքարիա որդի յերոբովամայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամիսս վեց։
⁹Եւ արա́ր չար առաջի տ(եառ)ն որպէս արարին հարք ն(ո)ր(ա), եւ ո́չ մեկնեցաւ ՛ի մեղացն յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ։

¹⁰Եւ գումարեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) սեղղում որդի յաբիսայ, եւ կեբդաամ, եւ հարին զնա յանդիման ժողովրդեանն եւ սպանին զնա։ եւ թագաւորեաց սեղղում ը(նդ) ն(ո)ր(ա)։
¹¹Եւ մնացորդք բանից զաքարիայ, ահա գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։
¹²Ա́յս է բան տ(եառ)ն՝ զոր խօսեցաւ առ յէու եւ ասէ. որդիք չորրո́րդք նստցին քեզ յաթոռ ի(սրաէ)լի. եւ եղեւ այնպէս։
¹³Եւ սեղղում որդի յաբիսայ թագաւորեաց յամին երեսներորդի ութերորդի ազարիայ արքայի յուդայ։ եւ թագաւորեաց սեղղում ամսօրեայ մի աւուրց ՛ի սամարիա։

¹⁴Եւ ել մանայեմ որդի գադդայ ՛ի թերսիլայ, եւ եմուտ ՛ի սամարիա, եւ եհար զսեղղում զորդի յաբիսայ ՛ի սամարիա, եւ սպան զնա, եւ թագաւորեաց ը(նդ) ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ մնացորդք բանից սեղղումայ, եւ գումարութի(ւն)ք ն(ո)ր(ա) զոր գումարեցաւ՝ ահաւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։
¹⁶Յա́յնմ ժամանակի եհար մանայեմ զթերսա՝ եւ զա(մենայ)ն ինչ որ ՛ի նմա, եւ զսահմանս ն(ո)ր(ա) ՛ի թերսայէ. քանզի ո́չ բացին նմա, եւ եհար զնա՝ եւ զյղիս ն(ո)ր(ա) պատառեաց։
¹⁷Յամի երեսներորդի իններորդի ազարիայ արքայի յուդայ, թագաւորեաց մանայեմ որդի գադդեայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս տասն։

¹⁸եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ մեկնեցաւ յա(մենայ)ն մեղացն յերոբովամու որդւոյ նաբատայ՝ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ մեղօք իւրովք։
¹⁹Եւ ե́լ փուա արքայ ասորեստանեայց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին։ եւ մանայեմ ետ փուայ հազար տաղանտ արծաթոյ՝ լինել ձեռին ն(ո)ր(ա) ընդ նմա, հաստատե́լ զթագաւորու(թ)ի(ւն)ն ՛ի ձեռն սորա։
²⁰Եւ արկ մանայեմ զարծաթն ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի, ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զօրաւորի զօրու(թեամ)բ՝ տա́լ արքային ասորեստանեայց յիսուն սիկղ արծաթոյ առ այր մի։ եւ դարձաւ արքայն ասորեստանեաց՝ եւ ո́չ եկաց յերկրին։
²¹Եւ մնացորդք բանիցն մանայեմայ, եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։
²²Եւ ննջեաց մանայեմ ընդ հարս իւր։

²³Յամի յիսներորդի ազարիայ արքայի յուդայ, թագաւորեաց փակէիա ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս տասն։
²⁴եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ մեկնեցաւ ՛ի մեղացն յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ։
²⁵Եւ գումարեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) փակէէ որդի ռոմելայ սպառազէն իւր, եւ եհար զնա ՛ի սամարիա առաջի տանն արքայի։ եւ ընդ նմա արգոբ, եւ ընդ նմա արիէ, եւ ընդ նմա յիսուն այր ՛ի չորեքարիւրոցն. եւ սպան զնա, եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա)։
²⁶Եւ մնացորդք բանիցն փակէի եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար՝ ահա գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։

²⁷Յամի յիսներորդի եւ երկրորդի ազարիայ արքայի յուդայ թագաւորեաց փակէէ որդի ռոմելայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս քսան։
²⁸եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ մեկնեցաւ յա(մենայ)ն մեղաց յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ որ յանցոյցն զի(սրա)էլ։
²⁹Յաւուրս փակէի արքայի ի(սրաէ)լի, եկն թագղաթփաղասր արքայ ասորեստանեաց, եւ ա́ռ զային, եւ զկաբեէլ, եւ զբեթմաքա, եւ զյանովթ, եւ զկենէզ, եւ զասովր, եւ զգաղաադ, եւ զգալիլեայ, եւ զա(մենայ)ն երկիրն նեփթաղիմայ եւ խաղացոյց զն(ո)ս(ա) յասորեստանեայս։

³⁰Եւ գումարեաց գունդ ովսէէ որդի էլայ ՛ի վ(ե)ր(այ) փեկէի որդւոյ ռոմելայ, եւ եհար զնա եւ սպան զնա, եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա). յամի քսաներորդի յովաթամայ որդւոյ ոզիայ։
³¹Եւ մնացորդք բանից փակէի եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար, ահաւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն ի(սրաէ)լի։
³²Յամի երկրորդի փակէի որդւոյ ռոմելայ թագաւորի ի(սրաէ)լի, թագաւորեաց յովաթամ որդի ոզիայ արքայի յուդայ։
³³Որդի քսան եւ հինգ ամաց էր ՛ի թագաւորել իւրում, եւ վեշտասան ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) յերուսայ դուստր սադովկայ։

³⁴Եւ արար ուղղու(թ)ի(ւն) առաջի տ(եառ)ն՝ ըստ ա(մենայ)նի զոր արար ոզիա հայր ն(ո)ր(ա)։
³⁵բա́ց ՛ի բարձանցն զոր ո́չ եբարձ. եւ տակաւին ժողովուրդն զոհէր եւ արկանէր խունկս ՛ի բարձունսն։ նա́ շինեաց զդուռն տանն տ(եառ)ն զվերին։
³⁶Եւ մնացորդք բանից յովաթամայ՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
³⁷Յաւուրսն յայնոսիկ սկսաւ տ(է)ր առաքել ՛ի յուդայ զռասոն արքայ ասորւոց, եւ զփակէէ որդի ռոմելայ։
³⁸Եւ ննջեաց յովաթամ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ առ հարս իւր ՛ի քաղաքի դաւթի հօր իւրոյ. եւ թագաւորեաց աքազ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

¹Յամի եւթնուտասներորդի փակէի որդւոյ ռոմելայ թագաւորեաց աքազ որդի յովաթամայ։
²որդի ամաց քսանից էր աքազ ՛ի թագաւորել իւրում, եւ վեշտասան ամ թագաւորեաց յ(թ)ե(ան)մ. եւ ո́չ արար ուղղութի(ւն) առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ հաւատարմութ(եամ)բ իբրեւ զդաւիթ զհայր իւր.
³եւ գնաց զճանապարհ յերոբովամայ որդւոյ նաբատայ արքայի ի(սրաէ)լի։ նա́ զորդիս իւր անցոյց ը(նդ) հուր՝ ըստ գարշու(թ)ե(ան) ազգացն զորս եբարձ տ(է)ր յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
⁴եւ զոհէր՝ եւ արկանէր խունկս ՛ի բարձունս եւ ՛ի վերայ բլրոց, եւ ՛ի ներքոյ անտառախիտ ծառոց։

⁵Յայնժամ ել ռասոն արքայ ասորւոց՝ եւ փակէէ որդի ռոմելայ արքա́յ ի(սրաէ)լի յ(թ)ե(ան)մ ՛ի պատերազմ, եւ պաշարէին զնա ՛ի վերայ աքազու. եւ ո́չ կարէին պատերազմել
⁶՛ի ժամանակին յայնմիկ։ եւ դարձոյց ռասոն արքայ ասորւոց զայիլաթ յասորիս. եւ եհան զհրեայսն յայիլաթայ. եւ եկին եդոմայեցիք յայիլաթ, եւ բնակեցին անդ մինչեւ ցայսօր։
⁷Եւ առաքեաց աքազ հրեշտակս առ թագղաթփաղսար արքայ ասորեստանեաց եւ ասէ. ծառա́յ քո՝ եւ որդի́ քո եմ ես՝ ե́լ եւ փրկեա́ զիս ՛ի ձեռաց արքային ասորւոց, եւ ՛ի ձեռաց արքային ի(սրաէ)լի յարուցելոց ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ։

⁸Եւ ա́ռ աքազ զարծաթ եւ զոսկի զգտեալս ՛ի գանձ տան տ(եառ)ն՝ եւ ՛ի տան թագաւորին, եւ առաքեաց արքային ասորեստանեաց պատարագս։
⁹Եւ լուաւ նմա արքայն ասորեստանեաց. եւ ել արքայն ասորեստանեաց ՛ի դամասկոս եւ ա́ռ զնա, եւ վարեաց զնա ՛ի գերու(թ)ի(ւն) ՛ի կիւրէն. եւ զռասոն սպան։
¹⁰Եւ չոգաւ արքայ աքազ ը(նդ) առաջ թագղաթփաղսարայ արքային ասորեստանեաց ՛ի դամասկոս. եւ տեսեալ զսեղանն որ ՛ի դամասկոս, եւ առաքեաց արքայ աքազ առ ուրիա քահանայ զնմանութի(ւն) սեղանոյն, եւ զձեւ ն(ո)ր(ա). ըստ ա(մենայ)ն գործուածոյն ն(ո)ր(ա)։

¹¹Եւ շինեաց ուրիա քահանայ զսեղանն ը(ստ) ա(մենայ)նի՝ ո(ր)պ(էս) եւ առաքեաց արքայ աքազ ՛ի դամասկոսէ, նո́յնպէս արար ուրիա քահանայ մինչեւ ՛ի գալ արքայի աքազու ՛ի դամասկոսէ։
¹²ետես զսեղանն, եւ մատեաւ արքայ ՛ի սեղանն, ե́լ ՛ի վեր եւ ճենճերեաց զողջակէզս իւր՝ եւ զզոհս։
¹³եւ նուիրեաց զնուէրս իւր, եւ եհեղ զարիւն խաղաղականաց իւրոց։
¹⁴Եւ զսեղանն պղնձի որ կայր առաջի տ(եառ)ն փոխեաց յերեսաց տանն տ(եառ)ն ՛ի տեղւոջէ իւրմէ, եւ եդ զնա ՛ի կողմանէ սեղանոյն ընդ հիւսւսի։

¹⁵եւ պատուէր ետ արքայ աքազ ուրիա́ քահանայի եւ ասէ.՛ի վերայ մեծի սեղանոյդ մատուցանիցես զողջակէզս առաւօտինս, եւ զզոհս երեկոյինս, եւ զողջակէզս արքայի եւ զզոհս ն(ո)ր(ա). եւ զողջակէզս ժողովրդեան երկրիս, եւ զոհս ն(ո)ց(ա) եւ զնուէրս ն(ո)ց(ա), եւ զա(մենայ)ն արիւն ողջակիզաց, եւ զա(մենայ)ն արիւն զոհից՝ ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) հեղուցուս. բայց սեղանն պղնձի եղիցի ինձ յառաւօտինս։
¹⁶Եւ արա́ր ուրիա քահանայ ըստ ա(մենայ)նի ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց նմա աքազ արքայ։
¹⁷Եւ կոտորեա́ց արքայ աքազ զաղխսն մեքենովթացն, եւ փոխեաց ՛ի նոցանէ զաւազանսն, եւ զծովն իջոյցն ՛ի ցլուցն պղնձեաց երկոտասանեցունց որ ՛ի ներքոյ ն(ո)ր(ա), եւ եդ զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) քարեղէն խարսխի։

¹⁸եւ զհիմն աթոռոյն շինեաց ՛ի տան տ(եառ)ն, եւ զմուտ թագաւորին զարտաքին դարձոյց ՛ի տուն տ(եառ)ն, յերեսաց արքային ասորեստանեաց։
¹⁹Եւ մնացորդք բանից աքազու զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²⁰Եւ ննջեա́ց աքազ ը(նդ) հարս իւր, եւ թաղեցաւ առ հարս իւր ՛ի քաղաքին դաւթի. եւ թագաւորեաց եզեկիա որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

¹Յամի երկոտասաներորդի աքազու արքայի յուդայ թագաւորեաց ովսէէ որդի ելայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ՛ի սամարիա ամս ինն։
²եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, բայց ո́չ իբրեւ զթագաւորսն ի(սրաէ)լի որ էին յառաջ քան զնա։
³՛Ի վերայ ն(ո)ր(ա) ել սաղմանասար արքայ ասորեստանեաց. եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) ովսէէ ծառայ, եւ տայր տանել նմա մաննայ։
⁴Եւ եգիտ արքայ ասորեստանեաց յովսէէ վնա́ս. զի առաքեաց հրեշտակս առ սովա արքայ եգիպտացւոց, եւ ո́չ ետ մաննա արքային ասորեստանեաց ՛ի տարւոջն յայնմիկ։ եւ պաշարեա́ց զնա արքայն ասորեստանեաց, եւ կապաց զնա ՛ի տան բանտի։

⁵Եւ ել արքայն ասորեստանեաց յա(մենայ)ն երկիրն. ել եւ ՛ի սամարիա, եւ պաշարեաց զնա ա́մս երիս։
⁶Յամին իններորդի ովսեայ՝ ա́ռ արքայ ասորեստանեաց զսամարիա. եւ խաղացոյց զի(սրա)էլ յասորեստանեայս, եւ բնակեցոյց զն(ո)ս(ա) յալաթ, եւ յաբովր, եւ զգետովն գովզանայ, եւ զլերամբքն մարաց։
⁷Եւ եղեւ իբրեւ մեղան որդիքն ի(սրաէ)լի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց որ եհան զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց՝ ՛ի ձեռաց փարաւոնի արքայի եգիպտացւոց, եւ երկեան յաստուածոց օտարաց։
⁸եւ գնացին ը(ստ) կրօնից ազգացն զորս եբարձ տ(է)ր յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։ Եւ թագաւորքն ի(սրաէ)լի որչափ ինչ արարին՝

⁹եւ որչափ ինչ պաճուճեցին որդիքն ի(սրաէ)լի. բայց ո́չ այնպէս ինչ զտ(թեն)է ա(ստուծո)յ իւրեանց։ եւ շինեցին իւրեանց բարձունս յա(մենայ)ն քաղաքս իւրեանց, յաշտարակէ պահապանացն մինչեւ ՛ի քաղաքն ամուր։
¹⁰եւ կանգնեցին իւրեանց արձանս եւ անտառս յա(մենայ)ն բլուրս բարձունս, եւ ՛ի ներքոյ ա(մենայ)ն անտառախիտ ծառոց։
¹¹եւ արկին խո́ւնկս յա(մենայ)ն բարձունս, իբրեւ զա(մենայ)ն ազգսն զորս մերժեաց տ(է)ր յերեսաց նոցա։ Արարին զովօղս, եւ ընկերշակեցին առ ՛ի բարկացուցանելոյ զտ(է)ր։
¹²եւ պաշտեցին զկուռս, որովք ասաց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր, թէ մի́ առնիցէք զբանդ զայդ տ(եառ)ն։

¹³Եւ եդ վկայութի(ւն) տ(է)ր ընդ ի(սրաէ)լի եւ ընդ յուդայ ՛ի ձեռն ա(մենայ)ն մարգարէիցն իւրոց, եւ ա(մենայ)ն տեսանողացն իւրոց, եւ ասէ. դարձարո́ւք ՛ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ պահեցէ́ք զպատուիրանս իմ եւ զիրաւունս իմ, եւ զա(մենայ)ն օրէնս զոր պատուիրեցի հարց ձերոց, զորս առաքեցի առ ձեզ ՛ի ձեռն ծառայից իմոց մարգարէից։
¹⁴Եւ ո́չ լուան ն(ո)ց(ա), եւ խստացուցին զողն իւրեանց քան զողն հարց իւրեանց, եւ ո́չ հաւատացին ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց։

¹⁵եւ ընկեցին ՛ի բաց զհաստատու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց, եւ զդաշինսն զոր կռեաց ը(նդ) հարս ն(ո)ց(ա), եւ զվկայութի(ւն)ս ն(ո)ր(ա) զոր ուխտեաց ն(ո)ց(ա) ո́չ պահեցին. եւ գնացին զհետ սնոտեաց, եւ սնոտեցան զհետ ազգացն որ շուրջ զնոքօք. յորոց պատուիրեաց ն(ո)ց(ա) տ(է)ր չառնել ըստ նմին օրինակի։
¹⁶Թողին զա(մենայ)ն պատուիրանսն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց, եւ արարին իւրեանց ձուլածոյս երկուս երինջս, եւ երկի́ր պագին զօրութե(ան) երկնից, եւ պաշտեցին զբահաղ.
¹⁷եւ անցուցին զուստերս եւ զդստերս իւրեանց ընդ հուր, եւ դիւթեցին դիւթութի(ւն)ս, եւ հմայեցին հմայս. եւ համարձակեցան առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն առ ՛ի բարկացուցանելոյ զնա։

¹⁸Եւ բարկացաւ տ(է)ր յո́յժ ի(սրաէ)լի, եւ մերժեաց զն(ո)ս(ա) յերեսաց իւրոց. եւ ո́չ մնաց՝ բայց միայն ցե́ղն յուդայ։
¹⁹սակայն եւ յուդայ՝ ո́չ պահեցին զպատուիրանս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց, եւ գնացին ը(ստ) կրօնիցն ի(սրաէ)լի զոր արարին.
²⁰եւ մերժեցին զտ(է)ր յա(մենայ)ն զաւակէն ի(սրաէ)լի։ եւ շարժեաց զն(ո)ս(ա)՝ եւ ետ զն(ո)ս(ա) ՛ի ձեռս աւարառուաց իւրեանց, մինչեւ ընկէց զն(ո)ս(ա) յերեսաց իւրոց։
²¹Սակայն ի(սրա)էլ առ տամբն իսկ դաւթի թագաւորեցուցին զյերոբովամ որդի նաբատայ. եւ մերժեաց յերոբովամ զի(սրա)էլ ՛ի գնացից տ(եառ)ն, եւ մեղո́յց զն(ո)ս(ա) մեղանս մեծամեծս։
²²եւ արարին որդիքն ի(սրաէ)լի ը(ստ) ա(մենայ)ն մեղաց յերոբովամու զոր արար. եւ ո́չ մերժեցան ՛ի նոցանէն,

²³մինչեւ փոխեաց տ(է)ր զի(սրա)էլ յերեսաց իւրոց, ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ տ(է)ր ՛ի ձեռն ա(մենայ)ն ծառայից իւրոց մարգարէից. եւ վարեցաւ ի(սրա)էլ յերկրէ իւրմէ յասորեստանեայս մինչեւ ցայսօր։
²⁴Եւ ած արքայն ասորեստանեաց ՛ի բաբելոնէ, եւ ի քութայ, եւ յայայ, եւ յեմաթայ, եւ ՛ի սեփարուիմայ, եւ բնակեցան ՛ի քաղաքս սամարեայ փոխանակ որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ ժառանգեցին զսամարիա. եւ բնակեցին ՛ի քաղաքս ն(ո)ր(ա)։
²⁵Եւ եղեւ ՛ի սկզբան բնակու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա) անդ, ո́չ երկեան ՛ի տ(թեն)է. եւ առաքեաց տ(է)ր առեւծս, եւ կոտորէին զն(ո)ս(ա)։

²⁶եւ խօսեցան ընդ արքային ասորեստաեաց եւ ասեն, ազգքն զոր փոխեցեր՝ եւ նստան փոխանակաւ ՛ի քաղաքս սամարեայ, ո́չ գիտեն զկրօնս ա(ստուծո)յ երկրին, եւ առաքեաց տ(է)ր ՛ի ն(ո)ս(ա) առեւծս, եւ ահա կոտորե́ն զն(ո)ս(ա). քանզի ո́չ գիտեն զկրօնս ա(ստուծո)յ երկրին։
²⁷Եւ հրաման ետ արքայն ասորեստանեաց՝ եւ ասէ. տարա́յք անդր զմիոք ՛ի քահանայիցն գերելոց անտի՝ զի երթեալ բնակեսցէ անդ, եւ ցուցցէ զկրօնս տ(եառ)ն, եւ լուսաւորեսցէ զն(ո)ս(ա) իրաւամբք ա(ստուծո)յ երկրին։
²⁸Եւ տարան զմի ՛ի քահանայիցն զոր գերեցին ՛ի սամարեայ. եւ նստաւ ՛ի բեթէլ, եւ լուսաւորէր զնոսա, զի երկնչիցին ՛ի տ(թեն)է։

²⁹Եւ արարին ա́զգք ա́զգք աստուածս իւրեանց, եւ եդին ՛ի տունս բարձանցն զոր արարին սամարացիքն. իւրաքանչիւր ազգքն ՛ի քաղաքս իւրեանց յորս ինքեա́նք բնակէին։
³⁰Եւ արք բաբելոնի արարին զսոքքովթ եւ զբանովթ, եւ արք քութայ՝ արարին զանգեղ, եւ արք եմաթայ՝ արարին զասիմաթ.
³¹եւ այիացիք արարին՝ զաբղազեր, եւ զնեբաս, եւ զթարթակ, եւ զսեփարուիմ, ուր այրէին զորդիս իւրեանց ՛ի հուր՝ ադրամելեքայ, եւ ամելեքայ՝ աստուածոց սեփարուիմայ։
³²եւ երկնչէին ՛ի տ(թեն)է. եւ բնակեցուցին զգարշելիսն իւրեանց ՛ի տունս բարձանցն զոր արարին ՛ի սամարիա իւրաքանչիւր ազգաց յորում բնակէին։ Եւ երկնչէին ՛ի տ(թեն)է, եւ արարին իւրեանց քուրմս բարձանց։

³³եւ երկնչէին ՛ի տ(թեն)է, եւ պաշտէին զաստուածս իւրեանց, ըստ կրօնից ազգացն՝ զորս ա(ստուա)ծ մերժեաց անտի։
³⁴Եւ մինչեւ ցայսօր առնեն նոքա ը(ստ) կրօնից ն(ո)ց(ա), եւ երկնչին ՛ի տ(թեն)է. եւ առնեն ըստ կրօնից ն(ո)ց(ա), եւ ըստ իրաւանց ն(ո)ց(ա)՝ եւ ը(ստ) օրինաց։ եւ ըստ պատուիրանին զոր պատուիրեաց տ(է)ր որդւոցն յակոբայ, որում եդ անուն ի(սրա)էլ.
³⁵եւ ուխտեաց տ(է)ր ուխտ՝ եւ պատուիրեաց ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. մի́ երկնչիցիք յաստուածոց օտարաց, եւ մի́ երկիրպագանիցէք ն(ո)ց(ա), եւ մի́ պաշտիցէք զն(ո)ս(ա), եւ մի́ զոհիցէք ն(ո)ց(ա).

³⁶այլ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ որ եհան զձեզ յերկրէն եգիպտացւոց մեծաւ զօրութ(եամ)բ, եւ բարձր բազկաւ. ՛ի նմանէ́ երկնչիցիք, եւ նմա́ երկիրպագանիցէք, եւ նմա́ զոհիցէք։
³⁷Եւ իրաւանց եւ դատաստանաց եւ օրինաց, եւ պատուիրանացն զորս գրեաց ձեզ՝ զգուշանայցէ́ք առնել։ եւ մի́ երկնչիցիք յաստուածոց օտարաց։
³⁸եւ զուխտն զոր ուխտեաց ընդ ձեզ՝ մի́ ցրիցէք. եւ մի́ երկնչիցիք յաստուածոց օտարաց,
³⁹այլ ՛ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ ձերմէ երկնչիջիք, եւ նա փրկեսցէ զձեզ յա(մենայ)ն թշնամեաց ձերոց։
⁴⁰եւ մի́ ունկնդիր լինիք կրօնից ն(ո)ց(ա) զոր նոքա առնիցեն։

⁴¹Եւ երկնչէին ազգքն այնոքիկ ՛ի տ(թեն)է. եւ դրօշելոց իւրեանց ծառայէին, եւ որդիք նոցա, եւ որդիք որդւոց ն(ո)ց(ա), որպէս եւ արարին հարք իւրեանց՝ առնե́ն մինչեւ ցայսօր։

¹Եւ եղեւ յամին երրորդի ովսէի որդւոյ ելայ արքայի ի(սրաէ)լի. թագաւորեաց եզեկիա որդի աքազու արքայի յուդայ։
²Որդի քսանեւ հինգ ամաց էր ՛ի թագաւորել իւրում, եւ քսանեւ ինն ամ թագաւորեաց յ(թ)ե(ան)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) աբութ՝ դուստր զաքարայ։
³եւ արար ուղութի(ւն) առաջի տ(եառ)ն, ը(ստ) ա(մենայ)նի զոր արար դաւիթ հայր ն(ո)ր(ա)։
⁴Նա́ եբարձ զբարձունսն, եւ խորտակեաց զա(մենայ)ն արձանսն, եւ կոտորեաց զանտառսն, եւ զօձն պղնձի զոր արար մովսէս, զի մինչեւ ցա́յն աւուրս զոհէին նմա որդիքն ի(սրաէ)լի, եւ կոչեցին նա նեեսթան։
⁵՛Ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի յուսացաւ. եւ յետ ն(ո)ր(ա) նման նմա ո́չ եղեւ յա(մենայ)ն թագաւորս յուդայ, եւ յեղեալսն յառաջագոյն քան զնա։

⁶Յարեցաւ ՛ի տ(է)ր, եւ ո́չ մեկնեցաւ՛ի գնացից ն(ո)ր(ա). եւ պահեաց զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) զոր պատուիրեաց մովսէս։
⁷եւ էր տ(է)ր ընդ նմա. յա(մենայ)նի զոր ինչ առնէր՝ խելամուտ լինէր։ Եւ նշկահեաց զարքայն ասորեստանի եւ ո́չ ծառայեաց նմա։
⁸եւ նա եհար զայլազգիսն մինչեւ ցգազայ եւ մինչեւ ցսահմանս ն(ո)ր(ա), յաշտարակէ պահապանացն մինչեւ ցքաղաքն ամուր։
⁹Եւ եղեւ յամի չորրորդի եզեկիա արքայի. ա́յն է ամ եւթներորդ ովսեայ՝ որդւոյ ելայ արքայի ի(սրաէ)լի, ել սաղմանասար արքայ ասորեստանեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) սամարեայ, եւ պաշարէր զնա.

¹⁰եւ ա́ռ զնա ՛ի կատարել ամաց երից, յամի վեցերորդի եզեկիայ արքայի. ա́յն ամ իններորդ էր ովսեայ արքայի ի(սրաէ)լի։ Ա́ռ զսամարիա.
¹¹եւ խաղացոյց արքայն ասորեստանեաց զսամարիա յասորեստանեայս, եւ նստոյց զնոսա յալաթ, եւ յաբովր՝ առ գետովն գովզանայ՝ եւ լերամբքն մարաց։
¹²զի ո́չ լուան ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ իւրեանց, եւ անցին զուխտիւ ն(ո)ր(ա)՝ ըստ ա(մենայ)նի́ զոր պատուիրեաց ն(ո)ց(ա) մովսէս ծառայ տ(եառ)ն, ո́չ լուան եւ ո́չ արարին։
¹³Եւ յամի չորեքտասաներորդի արքայի եզեկիայ, ել սենեքերիմ արքայ ասորեստանեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) ամուր ամո́ւր քաղաքացն յուդայ, եւ ա́ռ զն(ո)ս(ա)։

¹⁴Եւ առաքեաց եզեկիա արքայ յուդայ հրեշտակս առ արքայ ասորեստանեաց ՛ի լաքիս՝ եւ ասէ. մեղա́յ, դարձի́ր յինէն. եւ զոր ինչ դիցես ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ բարձի́ց։ եւ եդ արքայն ասորեստանեաց ՛ի վերայ եզեկիայ արքայի յուդայ երեքարեւր տաղանտ արծաթոյ՝ եւ երեսուն տաղանտ ոսկւոյ։
¹⁵եւ ետ եզեկիա զա(մենայ)ն արծաթ գտեալ ՛ի տա́ն տ(եառ)ն, եւ ՛ի գանձս տան թագաւորին։
¹⁶՛Ի ժամանակի յայնմիկ կոտորեաց եզեկիա զդրունս տաճարին տ(եառ)ն՝ եւ զսեամսն զոր պատեաց ոսկւով եզեկիա արքայ յուդայ, եւ ե́տ զայն արքային ասորեստանեաց։

¹⁷Եւ առաքեաց արքայ ասորեստանեաց զթարաթա՝ եւ զռաբսարիս՝ եւ զռափսակ ՛ի լաքիսայ առ արքայ եզեկիայ զօրու ծանու ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի. եւ ելին եւ եկին յե(րուսաղէ)մ, եւ կացին ՛ի վ(ե)ր(այ) ջրմղին վերնոյ աւազանին, որ է ՛ի ճանապարհի ագարակին թափչի։
¹⁸եւ աղաղակեցին առ եզեկիա։ Եւ եկին առ նա եղիակիմ որդի քեղկեայ հազարապետ, եւ սովմնաս դպրապետ, եւ յովաք որդի ասափայ՝ որ ՛ի վերայ յիշատակաց։
¹⁹Եւ ասէ ցնոսա ռափսակ. ասացէ́ք ցեզեկիայ, ա́յսպէս ասէ արքայ մեծ՝ արքայն ասորեստանեաց. զի՞նչ իցէ յոյսն յոր դու յուսացեալ իցես։
²⁰բայց եթէ ասիցես՝ եթէ բա́նք շրթանց եւ խորհուրդ՝ պատերա՞զմ վճարիցէ. եւ զօրութի(ւն) պիտո́յ իցեն ՛ի պատերազմ։ եւ արդ՝ յո՞ յուսացեալ նշկահեցեր զիս։

²¹ահա յուսացեա́լ իցես ՛ի ցո՞ւպն եղեգնեաց ջաղջախեալ յեգիպտոս. յոր թէ յենուցու այր՝ մտանիցէ ընդ ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ խոցիցէ զնա. ա́յնպէս փարաւոն արքայ եգիպտացւոց ա(մենայ)ն յուսացելոց իւրոց։
²²Եւ զի ասացեր ցիս՝ թէ ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ յուսացեալ եմք. ո՞չ դա այն է, զորոյ մերժեաց եզեկիա զբարձունս ն(ո)ր(ա), եւ զսեղանս ն(ո)ր(ա). եւ ասէ ցյուդայ եւ ցե(րուսաղէ)մ, առաջի սեղանո́յս այսորիկ երկիր պագէք յ(թ)ե(ան)մ։
²³Եւ արդ՝ աղէ խառնեցարուք ՛ի տէր իմ արքայ ասորեստանեաց. եւ տա́ց քեզ երկուս հազարս երիվարաց, եթէ կարասցե՞ս տալ դու քեզ հեծեա́լս ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։

²⁴եւ զի՞արդ կարիցես զդէմ ունել միոյ ուրուք կուսակալի ՛ի ծառայից տեառն իմոյ ՛ի յետնոց. զի յուսացեալդ ես յեգիպտոս ՛ի կառս եւ յերիվարս։
²⁵Իսկ արդ՝ առանց տ(եառ)ն ինչ ելանիցեմք ՛ի տեղիս յայս ապականել զսա. տ(է)ր ասաց ցիս. ե́լ յերկիրն յայն եւ ապականեա́ զնա։
²⁶Եւ ասէ եղիակիմ որդի քեղկեայ, եւ սովմնաս, եւ յովաք ասափայ՝ ցռափսակ. խօսեա́ց ը(նդ) ծառայս քո ասորերէն, քանզի լսե́մք մեք. եւ մի́ խօսիր հրեարէն յականջս ժողովրդեանդ որ կա́ն ՛ի պարսպիդ։
²⁷Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) ռափսակ. միթէ առ տէ՞րն քո՝ կամ առ քե՞զ առաքեաց զիս տէ́ր իմ խօսել զբանս զայսոսիկ. ո́չ ապաքէն առ ա́րսդ որ նստին ՛ի վերայ պարսպիդ, ուտել զաղբ իւրեանց, եւ ըմպել զմէզ իւրեանց ձեւք հանդերձ։

²⁸Եւ յարեաւ ռափսակ, եւ աղաղակեաց մեծաձայն հրեարէն՝ եւ խօսեցաւ եւ ասէ. Լուարո́ւք զպատգամս արքայի մեծի, արքային ասորեստանեայց.
²⁹ա́յսպէս ասէ արքայ. մի́ հպարտացուսցէ զձեզ եզեկիա, զի ո́չ կարէ ապրեցուցանել զձեզ ՛ի ձեռաց իմոց։
³⁰եւ մի́ յուսացուսցէ զձեզ եզեկիա ՛ի տ(է)ր, եւ ասասցէ թէ փրկելո́վ փրկէ զմեզ տ(է)ր, եւ ո́չ մատնեսցի քաղաքս ՛ի ձեռս արքային ասորեստանեաց.
³¹մի́ լսէք եզեկիայ։ Զի ա́յսպէս ասէ արքայն ասորեստանեաց. արարէ́ք ընդիս օրհնութի(ւն), եւ ելէ́ք առիս. եւ կերիցէ́ այր իւրաքանչիւր զայգի իւր, եւ զթզենի իւր, եւ արբցէ́ ջուր ՛ի ջրհորոյ իւրմէ.

³²մինչեւ եկից եւ առից եւ տարայց զձեզ յերկիրն որ իբրեւ զերկիրս ձե́ր է. երկիր ցորենոյ եւ գինւոյ, այգեաց եւ հացի, երկիր ձիթենեաց իւղոյ եւ մեղու։ եւ կեցէ́ք եւ ո́չ մեռանիցիք. եւ մի́ լսէք եզեկիայ, զի խաբէ զձեզ եւ ասէ. թէ տ(է)ր փրկեսցէ զմեզ։
³³Միթէ փրկելով փրկեցի՞ն աստուածք ազգացն զիւրաքանչիւր աշխարհ ՛ի ձեռաց արքային ասորեստանեայց։
³⁴ո՞ւր է աստուածն եմաթայ եւ արփաթայ. եւ ո՞ւր է աստուած սեփարուիմայ քաղաքին, անայ եւ դաւայ. միթէ փրկելով փրկեցի՞ն զսամարիա ՛ի ձեռաց իմոց։
³⁵ո՞վ ոք յա(մենայ)ն աստուածոց աշխարհաց, որ փրկեցին զերկիր իւրեանց ՛ի ձեռաց իմոց. զի փրկեսցէ տ(է)ր զե(րուսաղէ)մ ՛ի ձեռաց իմոց։

³⁶Եւ լռեցին ո́չ ետուն նմա պատասխանի, զի պատուէ́ր տուեալ էր արքայի թէ մի́ տայցէք նմա պատասխանի։
³⁷Եւ եմո́ւտ եղիակիմ որդի քեղկեայ հազարապետ, եւ սովմնաս դպրապետ, եւ յովաք որդի ասափայ որ ՛ի վերայ յիշատակաց առ եզեկիա, պատառեալ զհանդերձս. եւ պատմեցին նմա զպատգամս ռափսակայ։

¹Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ եզեկիա, պատառեա́ց զհանդերձս իւր, եւ զգեցաւ քո́ւրձ. եւ եմուտ ՛ի տուն տ(եառ)ն։
²Եւ առաքեաց զեղիակիմ հազարապետ՝ եւ զսովմնաս դպրապետ, եւ զծերս ՛ի քահանայիցն քրձազգա́ծս առ եսայի մարգարէ որդի ամովսայ։
³եւ ասեն ցնա. Ա́յսպէս ասէ եզեկիա, օր նեղութե(ան) եւ կշտամբանաց, եւ զայրացուցանելոյ օրս այս. զի հասեալ են մանկունք յերկունս, եւ չի́ք զօրու(թ)ի(ւն) ՛ի ծնանելիս։
⁴թերեւս լուիցէ ա(ստուա)ծ քո զպատգամս ռափսակայ, զոր առաքեաց զնա արքայն ասորեստանեայց տէր իւր՝ նախատե́լ զա(ստուա)ծ կենդանի՝ եւ հայհոյել բանիւք, զորս լուաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ արասցես աղօթս ՛ի վերայ մնածորդացս որ մնացին։

⁵եւ եկին ծառայք արքայի եղեկիայ առ եսայի։
⁶Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) եսայի. ա́յսպէս ասասջի́ք տ(եառ)ն ձերում. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. մի́ երկնչիր յերեսաց պատգամացն զորս լուար՝ որովք հայհոյեցին զիս ծառայք արքային ասորեստանեայց։
⁷ահա ե́ս տաց ՛ի նա ա́յս. եւ լուիցէ գո́յժ, եւ դարձցի յերկիր իւր, եւ կործանեցի́ց զնա սրով յերկրի իւրում։
⁸Եւ դարձաւ ռափսակ եւ եգիտ զարքայն ասորեստանեաց պատերազմեալ ընդ ղոբնայի. եւ զի լուաւ թէ չուեաց ՛ի լաքիսայ։
⁹եւ նա լուաւ զթարաքայ արքայէ եթովպացւոց, ասեն՝ ահա ել պատերազմել ընդ քեզ. եւ դարձաւ անդրէն. Եւ առաքեաց հրեշտակս առ եզեկիա եւ ասէ.

¹⁰ա́յսպէս խօսեսջիք ը(նդ) եզեկիայ արքայի յուդայ՝ ասել, մի́ հպարտացուսցէ զքեզ ա(ստուա)ծ քո, յոր դուն յուսացեալ ես. ասել՝ թէ ո́չ մատնեսցի ե(րուսաղ)էմ ՛ի ձեռս արքային ասորեստանեայց։
¹¹Ահա դու քեզէ́ն իսկ լուար զա(մենայ)ն ինչ զոր արարին թագաւորք ասորեստանեայց ը(նդ) ա(մենայ)ն աշխարհս նզովել զն(ո)ս(ա), եւ դու փրկիցե՞ս։
¹²միթէ փրկեցի՞ն զն(ո)ս(ա) աստուածք ազգացն զորս սատակեցին հարք իմ, զգովղան, եւ զքառան, եւ զռափաթ, եւ զորդիս եդոմայ առ ծովեզերբն.
¹³ո՞ւր է արքայն եմաթայ՝ եւ արքայն արփաթայ, եւ արքայ քաղաքին սեփարուիմայ, անայ, եւ այիայ։

¹⁴Եւ ա́ռ եզեկիա զհրովարտակսն ՛ի ձեռաց հրեշտակացն, եւ ընթերցաւ զն(ո)ս(ա). եւ ել ՛ի տունն տ(եառ)ն. եւ տարածեաց զն(ո)ս(ա) եզեկիա առաջի տ(եառ)ն։
¹⁵Եւ եկա́ց յաղօթս եզեկիա առաջի տ(եառ)ն՝ եւ ասէ. Տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի որ նստիս ՛ի քրոբէս. դո́ւ ես միայն ա(ստուա)ծ յա(մենայ)ն թագաւորութի(ւն)ս երկրի. դո́ւ արարեր զերկինս եւ զերկիր։
¹⁶Խոնարհեցո́ տ(է)ր զունկն քո եւ լո́ւր. բա́ց տ(է)ր զաչս քո եւ տե́ս. եւ լո́ւր զբանս սենեքերիմայ՝ զոր առաքեաց նախատել զա(ստուա)ծ կենդանի.
¹⁷զի արդարեւ տ(է)ր՝ աւերեցին թագաւորք ասորեստանեայց զազգս եւ զերկիր նոցա.

¹⁸եւ ետուն զաստուածս ն(ո)ց(ա) հրո́յ, զի չէի́ն ա(ստուա)ծք, այլ ձեռագործք մարդկան, փայտ՝ եւ քար, եւ կորուսին զն(ո)ս(ա)։
¹⁹Եւ արդ՝ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր՝ փրկեա́ զմեզ ՛ի ձեռաց ն(ո)ր(ա). եւ ծանիցեն ա(մենայ)ն թագաւորութի(ւն)ք երկրի, զի դո́ւ ես տ(է)ր ա(ստուա)ծ միայն։
²⁰Եւ առաքեաց եսայի որդի ամովսայ առ եզեկիայ՝ եւ ասէ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. զոր կացեր յաղօթս առիս վ(ա)ս(ն) սենեքերիմայ արքայի ասորեստանեաց՝ լուայ։
²¹ա́յս բան է զոր խօսեցաւ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա). Արհամարհեա՞ց, անգոսնեա՞ց զքեզ կոյս դուստր սիոնի. գլո՞ւխ շարժեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) քո դուստր ե(րուսաղէ)մի։

²²զո՞ նախատեցեր եւ հայհոյեցեր, եւ յո՞յր վերայ բարձրացուցեր զբարբառ քո նախատել. եւ ո՞չ ամբարձեր ՛ի բարձունս զաչս քո ՛ի ս(ուր)բն ի(սրաէ)լի։
²³՛ի ձեռն հրեշտակաց քոց նախատեցեր զտ(է)ր եւ ասացեր. բազմութ(եամ)բ կառաց իմոց ելի́ ՛ի բարձրութի(ւն) լերանց ՛ի կողմն լիբանանու, եւ կոտորեցի զմեծու(թ)ի(ւն) եղեւնափայտիցն ն(ո)ր(ա), եւ զընտիր ընտիր նոճից ն(ո)ր(ա), եւ հասի́ յեզր սպառուածոյ անտառին կարմելայ։
²⁴ե́ս պահեցի եւ արբի զջուրս օտարոտիս. եւ աւերեցի թաթիւ ոտին իմոյ զամենայն գետս սաստիկս։
²⁵Միթէ չիցէ՞ լուեալ ՛ի հեռաստանէ զայդ զոր արարի յաւուրց յառաջնոց. ստեղծի́ զդա՝ եւ ածի հասուցի. եւ եղեն ՛ի հպարտութի(ւն) գերեվարաց պատերազմողաց. քաղա́քք՝ ամուրք

²⁶բնակեա́լք ՛ի նոսա տկարացան ձեռամբ եւ զարհուրեցան, եւ ամաչեցին, եւ եղեն իբրեւ զխոտ վայրի, եւ իբրեւ զդալարի բանջարոյ եւ զդալարի տանեաց. եւ կոխա́ն առաջի հասելոց։
²⁷Արդ՝ զնիստ քո, եւ զել եւ զմուտ քո գիտեմ, եւ զսրտմտութի(ւն) քո.
²⁸՛ի բարկանալ քո ինձ, եւ խայտալդ քո ե́լ յականջս իմ։ եւ արկի́ց կարթ ՛ի քիթս քո, եւ դանդանաւա́նդ ՛ի կզակս քո, եւ դարձուցից զքեզ ընդ նո́յն ճանապարհ ընդ որ եկիր։
²⁹Եւ քեզ ա́յս նշանակ լիցի. կերիցես ա́յս ամ զինքնեակս, եւ յամին երկրորդի զինքնեկաց ինքնեակս. եւ յամին երրորդի՝ սերմանք եւ հունձք եւ տունկք այգեաց. եւ կերիջի́ք զպտուղ նոցա,
³⁰եւ յաւելցի́ ապրեալ տանդ յուդայ. մնացեալն արձակեսցէ արմա́տս ՛ի խոնարհ եւ պտուղս ՛ի վեր։

³¹զի յ(թ)ե(ան)մէ ելցէ մնացորդ, եւ ՛ի սիոն լեռնէ ապրեալ։ նախանձ տ(եառ)ն զօրու(թ)ե(ան)ց արասցէ զայս։
³²Վ(ա)ս(ն) ա́յսորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. արքայն ասորեստանեաց մի́ մտցէ ՛ի քաղաքդ յայդ, եւ մի́ ձգեսցէ ՛ի դա նե́տս, եւ մի́ պատեսցէ զդա վահանօք, եւ մի́ կուտեսցէ զդովաւ հո́ղ։
³³ընդ ճանապարհ ը(նդ) որ եկն՝ ընդ նո́յն դարձցի. եւ ՛ի քաղաքդ յայդ մի́ մտցէ ասէ տ(է)ր,
³⁴եւ վերակացո́ւ եղէց քաղաքիդ այդմիկ փրկե́լ զդա վ(ա)ս(ն) իմ եւ վ(ա)ս(ն) դաւթի ծառայի իմոյ։
³⁵Եւ ՛ի հասանել գիշերոյն ե́լ հրեշտակ տ(եառ)ն, եւ եհար ՛ի բանակէն ասորեստանեայց հարիւր եւ ութսուն եւ հինգ հազար. եւ կանխեցին ընդ առաւօտն, եւ ահա ա(մենայ)ն մարմինք մեռեալ։

³⁶Եւ չուեաց գնաց, եւ դարձաւ սենեքերիմ արքայ ասորեստանեայց՝ եւ բնակեաց ՛ի նինուէ։
³⁷Եւ եղեւ մինչդեռ երկի́ր պագանէր ՛ի տա́ն նեսրաքայ աստուածոյ իւրում, ադրամելէք եւ սարասար որդիք ն(ո)ր(ա) հարին զնա սրով, եւ ինքեանք զերծան յերկիրն արարադայ։ եւ թագաւորեաց ասորդան որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

¹Յաւուրսն յայնոսիկ հիւանդացաւ եզեկիա ՛ի մահ։ Եւ եմուտ առ նա եսայի որդի ամովսայ մարգարէ, եւ ասէ ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր՝ հրաման տուր վ(ա)ս(ն) տան քոյ, զի մեռանիս դու եւ ո́չ ապրեսցիս։
²Եւ դարձոյց եզեկիա զերեսս իւր յորմն, եւ եկաց յաղօթս առ տ(է)ր եւ ասէ.
³ո́վ տ(է)ր, յիշեա́ ո(ր)պ(էս) գնացի առաջի քո ճշմարտութ(եամ)բ եւ կատարեալ սրտիւ, եւ զբարին առաջի քո արարի։ եւ ելաց եզեկիա լալիւն մեծ։
⁴Եւ է́ր եսայի ՛ի սրահին միջնում. եւ բան տ(եառ)ն եղեւ առ նա եւ ասէ.
⁵դարձի́ր անդրէն, եւ ասասցես ցեզեկիա ցառաջնորդ ժողովրդեան իմոյ. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ դաւթի հօր քոյ. լուա́յ աղօթից քոց եւ տեսի զարտասուս քո. ահա ե́ս բժշկեցից զքեզ։ եւ յաւուրն երրորդի ելցես ՛ի տուն տ(եառ)ն։

⁶եւ յաւելից յաւուրս քո ամս հնգետասան. եւ ՛ի ձեռաց արքային ասորեստանեայց փրկեցի́ց զքեզ, եւ զքաղաքդ զայդ. եւ վերակացու եղէց քաղաքիդ այդմիկ, վ(ա)ս(ն) իմ եւ վ(ա)ս(ն) դաւթի ծառայի իմոյ։
⁷Եւ ասէ եսայիա՝ առցեն պաղատիտս թղոյ. եւ առաւ. եւ դիցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) վիրիդ՝ եւ ողջասցիս։
⁸Եւ ասէ եզեկիա ցեսայի. զի՞նչ նշա́ն է թէ բժշկեսցէ զիս տ(է)ր, եւ ելանիցեմ ՛ի տուն տ(եառ)ն յաւուրն երրորդի։
⁹եւ ասէ եսայի. ա́յս նշան է ՛ի տ(թեն)է. զի արասցէ տ(է)ր զբանն, զոր խօսեցաւ. երթիցէ ստուերն զտասն աստիճանօք։
¹⁰Եւ ասէ եզեկիա. դիւրին է ստուերին դառնալ զտասն աստիճանօք. եւ ասէ. ո́չ այդպէս է. այլ դարձցի́ ստուերն զտասն աստիճանօք անդրէն յե́տս։

¹¹Եւ աղաղակեաց եսայի մարգարէ առ տ(է)ր. եւ դարձաւ ստուերն զտասնեքումբք աստիճանօք անդրէն յետս զտասնեքումբք աստիճանօքն աքազու։
¹²՛Ի ժամանակին յայնմիկ առաքեաց մարովդաք բաղդան որդի բաղդանայ արքայ բաբելոնի հրովարտակս եւ պատարագս առ եզեկիա, զի լուաւ թէ հիւանդացաւ եզեկիա։
¹³Եւ ուրա́խ եղեւ ՛ի ն(ո)ս(ա) եզեկիա. եւ եցո́յց ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն տունս նաքովթայ, զարծաթ, եւ զոսկի, եւ զխունկս, եւ զիւղս անուշունս. եւ զտունս անօթոց, եւ որ ինչ գտանէր ՛ի գանձս ն(ո)ր(ա). եւ ո́չ էր տեղի զոր ո́չ եցոյց եզեկիա ՛ի տան իւրում, եւ յա(մենայ)ն իշխանու(թ)ե(ան) իւրում։

¹⁴Եւ եմուտ եսայի մարգարէ առ եզեկիա արքայ եւ ասէ ցնա. զի՞նչ խօսեցան արքդ այդոքիկ, եւ ուստի՞ եկին առ քեզ. եւ ասէ եզեկիա, յերկրէ հեռաստանէ եկին առիս ՛ի բաբելոնէ։
¹⁵Եւ ասէ՝ զի՞նչ տեսին ՛ի տան քում։ եւ ասէ եզեկիա. զա(մենայ)ն ինչ որ ՛ի տա́ն իմում էր՝ տեսին, եւ ո́չ ինչ էր ՛ի տան իմում զոր ո́չ ցուցի ն(ո)ց(ա), այլ եւ ո́չ ՛ի գանձս իմ։
¹⁶Եւ ասէ եսայի ցեզեկիայ. լո́ւր զբան տ(եառ)ն.
¹⁷ահա աւուրք գան, եւ առցի ա(մենայ)ն որ ինչ ՛ի տա́ն քում է, եւ զոր ինչ գանձեցին հարք քո մինչեւ ցայսօր, եւ երթիցէ ՛ի բաբելոն, եւ մի́ ինչ մնասցէ. զի բա́ն է զոր խօսեցաւ տ(է)ր։
¹⁸եւ որդիք քո, որ ելանիցեն ՛ի քէն՝ առցին, եւ եղիցին ներքինիք ՛ի տա́ն թագաւորին բաբելացւոց։

¹⁹Եւ ասէ եզեկիա ցեսայի. բարի́ է բանն տ(եառ)ն զոր խօսեցաւ։ եւ ասէ՝ եղիցի խաղաղութի(ւն) եւ ճշմարտութի(ւն) յաւուրս իմ։
²⁰Եւ մնացորդք բանից եզեկիայ՝ եւ ա(մենայ)ն զօրութի(ւն)ք ն(ո)ր(ա), եւ ո(ր)պ(էս) արար զջրաբուղխսն, եւ զջրմուղն, եւ ած ջուր ՛ի քաղաքն, ո́չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²¹Եւ ննջեաց եզեկիա ընդ հարս իւր. եւ թագաւորեաց մանասէ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։

¹Որդի ամաց երկոտասանից մանասէ՝ ՛ի թագաւորել իւրում. եւ յիսուն եւ ինն ամ թագաւորեաց յ(թ)ե(ան)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) եփսիբա։
²Եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն ըստ գարշու(թ)ի(ւն) ազգացն, զորս եբարձ տ(է)ր յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի.
³եւ դարձաւ շինեաց զբարձունսն զոր կործանեաց եզեկիա հայր ն(ո)ր(ա). եւ կանգնեաց զսեղանն բահաղու։ եւ արար անտառս, ո(ր)պ(էս) արար աքաաբ արքայ ի(սրաէ)լի. եւ երկի́ր եպագ ա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) երկնից, եւ ծառայեաց ն(ո)ց(ա).
⁴եւ շինեաց սեղան ՛ի տան տ(եառ)ն. ո(ր)պ(էս) ասաց տ(է)ր՝ յ(թ)ե(ան)մ եդից զաթոռ իմ։
⁵եւ շինեաց սեղան ա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) երկնից յա(մենայ)ն սրահս տանն տ(եառ)ն։

⁶Եւ անցոյց զորդիս իւր ը(նդ) հուր. եւ հմայէր, եւ հաւահարց լինէր. եւ արար վհուկս, եւ գէտս. եւ յաճախեաց առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն առ ՛ի բարկացուցանելոյ զնա։
⁷Եւ եդ զդրօշեալս անտառաց ՛ի տան տ(եառ)ն. զորմէ ասաց տ(է)ր ցդաւիթ եւ ցսողոմոն որդի ն(ո)ր(ա), թէ ՛ի տանս յայսմիկ եւ յ(թ)ե(ան)մ զոր ընտրեցի յա(մենայ)ն ցեղից ի(սրաէ)լի, եդի́ց զանուն իմ յաւիտեան։
⁸եւ ո́չ յաւելից շարժել զոտն ի(սրաէ)լի յերկրէդ զոր ետու հարց ն(ո)ց(ա)։ ոյք զգուշանայցեն առնել յա(մենայ)ն որ ինչ պատուիրեցի ն(ո)ց(ա), եւ ըստ ա(մենայ)ն պատուիրանի բանին զոր պատուիրեաց նոցա ծառա́յ իմ մովսէս, եւ ոչ լուան։

⁹Եւ մոլորեցոյց զն(ո)ս(ա) մանասէ առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն՝ առաւե́լ քան զազգսն՝ զորս ապականեաց տ(է)ր յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
¹⁰Եւ խօսեցաւ տ(է)ր ՛ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից՝ եւ ասէ։
¹¹Փոխանակ զի արա́ր մանասէ արքայ յուդայ զգարշելիսդ զայդոսիկ զչարս առաւել քան զա(մենայ)ն զոր արար ամովրհացին առաջի իմ, եւ յանցեաւ յուդայ կռովք իւրեանց.
¹²վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. ահա ե́ս ածեմ չարիս ՛ի վ(ե)ր(այ) ե(րուսաղէ)մի եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) յուդայ, զի ա(մենայ)նի որ լսիցէ, հնչեսցեն երկոքին ականջք իւր։

¹³եւ ձգեցից ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի զչափն սամարեայ, եւ զկշիռ տանն աքաաբու։ Եւ ջնջեցից զե(րուսաղէ)մ ո(ր)պ(էս) շիշ մի ջնջեալ որ կործանիցի ՛ի վերայ երեսաց իւրոց։
¹⁴եւ մերժեցից զմնացորդս ժառանգու(թ)ե(ան) իմոյ. եւ մատնեցից զնոսա ՛ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ եղիցին յափշտակու(թ)ի(ւն) եւ յաւար ա(մենայ)ն թշնամեաց իւրեանց.
¹⁵փոխանակ զի արարին չա́ր առաջի իմ, եւ բարկացուցանէին զիս յօրէ յորմէհետէ հանի զն(ո)ս(ա) յեգիպտոսէ մինչեւ ցայսօր։
¹⁶Նա եւ արիւն անպարտ եհեղ մանասէ բազո́ւմ յոյժ, մինչեւ ելից զե(րուսաղէ)մ ծա́յր ՛ի ծայր. թո́ղ զմեղս իւր որովք մեղոյցն զյուդայ՝ առնել չա́ր առաջի տ(եառ)ն։

¹⁷Եւ մնացորդք բանից մանասէի՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար. եւ մեղք ն(ո)ր(ա) զոր մեղաւ, ո́չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
¹⁸Եւ ննջեաց մանասէ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ՛ի պարտիզի տան իւրոյ, ՛ի պարտիզին ոզայ. եւ թագաւորեաց ամսն որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։
¹⁹Որդի քսանեւերկուց ամաց ամսն ՛ի թագաւորել իւրում, եւ երկոտասան ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) մեսողոմիթ՝ դուստր արուսայ յետեբելայ։
²⁰Եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, ո(ր)պ(էս) արար մանասէ հայր ն(ո)ր(ա)։
²¹եւ գնաց յա(մենայ)ն ճանապարհս յոր գնաց հայր նորա, եւ պաշտեաց զկուռս զոր պաշտեաց հայր ն(ո)ր(ա), եւ երկիր եպագ ն(ո)ց(ա)։

²²եւ եթող զտ(է)ր ա(ստուա)ծ հարց իւրոց, եւ ո́չ գնաց ՛ի ճանապարհս տ(եառ)ն։
²³Եւ գումարեցան ծառայք ամոնայ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ սպանին զարքայ ՛ի տան իւրում։
²⁴եւ եհար ա(մենայ)ն ժողովուրդն զա(մենայ)ն գումարեալսն ՛ի վ(ե)ր(այ) արքայի ամոնայ. եւ թագաւորեցոյց ժողովուրդ երկրին զյովսիայ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։
²⁵Եւ մնացորդք բանիցն ամոնայ զոր արար, ո́չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²⁶Եւ ննջեաց ամոն ընդ հարս իւր, եւ թաղեցին զնա ՛ի գերեզմանի իւրում ՛ի պարտիզին ոզայ։ Եւ թագաւորեաց յովսիա որդի նորա։

¹Որդի ամաց ութից յովսիա ՛ի թագաւորել իւրում, եւ երեսուն եւ մի ամ թագաւորեաց յ(թ)ե(ան)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) յեդիդա. դուստր յեդիդայ ՛ի բասուրովթայ։
²Եւ արար ուղղու(թ)ի(ւն) առաջի տ(եառ)ն, եւ գնաց յա(մենայ)ն ճանապարհս դաւթի հօր իւրոյ. եւ ո́չ խոտորեցաւ յաջ կամ յահեակ։
³Եւ եղեւ յամի ութուտասներորդի յովսիայ արքայի յուդայ, յամսեանն եւթներորդի առաքեաց արքայ զսափան զորդի եսելիայ զորդի մեսողոմայ զդպրապե́տ տանն, եւ ասէ.
⁴ե́րթ առ քեղկիա քահանայ մեծ, զի ձուլեսցեն զարծաթն մտեալ ՛ի տուն տ(եառ)ն, զոր ժողովեցին պահպանեալքն կշռով ՛ի ժողովրդենէն.

⁵եւ տայցեն զայն ՛ի ձեռս գործաւորաց գործոյն զվերակացուս տանն տ(եառ)ն։ եւ ետուն զգործաւորս գործոցն ՛ի տանն տ(եառ)ն, զօրացուցանել զբեդեկ տանն տ(եառ)ն,
⁶զհիւսունս եւ ցշինօղս եւ ցճարտարս, գնել փայտ եւ քարինս կոփածոյս՝ առ ՛ի կազմելոյ զբեդեկ տանն տ(եառ)ն։
⁷բայց ո́չ առնէին համար արծաթոյն տուելոյ ն(ո)ց(ա). քանզի յաւատ գործէին։
⁸Եւ ասէ քեղկիա քահանայ մեծ՝ ցսափան դպրապետ։ մատեա́ն օրինաց գտի ՛ի տան տ(եառ)ն։ եւ ետ քեղկիա ցսափան. եւ ընթերցաւ զայն,
⁹եւ տարաւ առ արքայ զպատգամն։ եւ ասէ, ձուլեցին ծառայք քո զարծաթն գտեալ ՛ի տան տ(եառ)ն. եւ ետուն զայն ՛ի ձեռս գործաւորաց գործոյն վերակացուաց ՛ի տան տ(եառ)ն։

¹⁰Եւ խօսեցաւ սափան դպրապետ ը(նդ) արքայի՝ եւ ասէ. մատեան մի ետ ցիս քեղկիա քահանայ. եւ ընթերցաւ զայն սափան առաջի արքայի։
¹¹եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս մատենի օրինացն, պատառեաց զհանդերձս իւր։
¹²Եւ պատուէր ետ արքայ քեղկիայ քահանայի, եւ աքիկամայ որդւոյ սափանայ, եւ աքոբերայ որդւոյ միքէի, եւ սափանայ դպրապետի, եւ յասայեայ ծառայի արքայի՝ եւ ասէ.
¹³երթա́յք խնդրեցէ́ք ՛ի տ(թեն)է վ(ա)ս(ն) իմ եւ վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)ն ժողովրդեանդ՝ եւ վ(ա)ս(ն) ա(մենայ)ն յուդայ, վասն բանից մատենիդ գտելոյ այդորիկ. զի մեծ բարկու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն բորբոքեալ է ՛ի մեզ. փոխանակ զի ո́չ լուան հարք մեր բանից մատենիդ այդորիկ առնել ըստ ա(մենայ)ն գրելոցդ զմէնջ։

¹⁴Եւ գնաց քեղկիա քահանայ, եւ աքիկամ, եւ աքոբովր, եւ սափան, եւ յասայիա, առ ողդա մարգարէ՝ կին սելլովմայ որդւոյ թեկուեայ, որդւոյ արասայ պտամուճակի։ եւ նա բնակէր յե(րուսաղէ)մ ՛ի մասենա. եւ խօսեցան ը(նդ) նմա։
¹⁵Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի. ասացէ́ք ցայրն որ առաքեաց զձեզ առ իս.
¹⁶ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահա ես ածեմ չարի́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) տեղւոյդ այդորիկ, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բնակչաց դորա ը(ստ) ա(մենայ)ն բանից մատենին զոր ընթերցաւ արքայ յուդայ։

¹⁷փոխանակ զի թողին զիս, եւ արկանէին խունկս աստուածոց օտարաց. զի բարկացուսցեն զիս գործովք ձեռաց իւրեանց. եւ բորբոքեսցի սրտմտու(թ)ի(ւն) իմ ՛ի տեղւոջ յայդմիկ, եւ մի́ շիջցի։
¹⁸Եւ ցարքայ յուդայ որ առաքեաց զձեզ խնդրել զտ(է)ր, զա́յս ասասջիք. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի։ բանքն զոր լուար՝ ա́յս են։
¹⁹փոխանակ զի կակղացաւ սիրտ քո, եւ պատկառեցեր յերեսաց տ(եառ)ն իբրեւ լուար զոր ինչ խօսեցաւ ՛ի վերայ տեղւոյդ զայդորիկ, եւ ՛ի վերայ բնակչաց դորա լինել յապականութի(ւն) եւ յանէծս, եւ պատառեցեր զհանդերձս քո, եւ լացեր առաջի իմ. եւ ես լուայ՝ ասէ տ(է)ր։

²⁰Վասն այդորիկ ես յաւելում զքեզ առ հարս քո, եւ ժողովեսցիս ՛ի տեղւոջ քում յե(րուսաղէ)մ. եւ ո́չ տեսցեն աչք քո զչարիսն զոր ես ածից ՛ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ։

¹Եւ դարձուցի́ն արքայի զպատգամն զոր յղեաց արքայ։ եւ ժողովեաց առ ինքն զա(մենայ)ն ծերս յուդայ՝ եւ զե(րուսաղէ)մի։
²եւ ել արքայ ՛ի տուն տ(եառ)ն. եւ ա(մենայ)ն այր յուդայ՝ եւ ա(մենայ)ն բնակիչք ե(րուսաղէ)մի ը(նդ) նմա, եւ քահանայք եւ մարգարէք՝ եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն ընդ նմա ՛ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ։ եւ ընթերցաւ յականջս ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն բանս մատենի ուխտին գտելոյ ՛ի տան տ(եառ)ն։

³Եւ եկաց արքայ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեանն, եւ ուխտեաց ուխտ առաջի տ(եառ)ն՝ երթալոյ զհետ տ(եառ)ն, եւ պահելոյ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա), եւ զվկայութի(ւն)ս ն(ո)ր(ա), եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա) յա(մենայ)ն սրտէ՝ եւ յա(մենայ)ն անձնէ. կանգնել զբանս ուխտին գրելոյ ՛ի մատենին յայնմիկ։ եւ եկաց ա(մենայ)ն ժողովուրդն յուխտի։
⁴Եւ պատուէր ետ արքայ քեղկիայ քահանայի մեծի, եւ քահանայիցն երկրորդաց, եւ պահապանաց կշռոյն՝ հանե́լ ՛ի տաճարէն տ(եառ)ն զա(մենայ)ն անօթ գործեալ բահաղու, եւ անտառացն, եւ զօրու(թ)ե(ան) երկնից, եւ այրեաց զն(ո)ս(ա) արտաքոյ ե(րուսաղէ)մի ՛ի սադեմովթ կեդրոնի, եւ արկ զմոխիր ն(ո)ց(ա) ՛ի բեթէլ։

⁵Եւ այրեաց զքովմարիմսն զոր տուեալ էր արքային յուդայ, եւ արկանէին խունկս ՛ի բարձունսն, եւ յա(մենայ)ն քաղաքս յուդայ, եւ շուրջ զե(րուսաղէ)մաւ. եւ զխնկարկուսն զարեգական եւ զլուսնի՝ եւ զաստեղաց՝ եւ զա(մենայ)ն զօրու(թ)ե(ան) երկնից.
⁶եւ զանտառն ՛ի տանէ տ(եառ)ն արտաքոյ ե(րուսաղէ)մի ՛ի հեղեղատն կեդրոնի. եւ այրեաց զայն ՛ի հեղեղատին կեդրոնի, եւ մանրեաց իբրեւ զփոշի. ցանեաց զմոխիրն նորա ՛ի գերեզմանս որդւոց ժողովրդեանն։
⁷Եւ քակեաց զտուն կադէսիմացն որ ՛ի տան տ(եառ)ն. եւ յորում կանայքն արկանէին զպատմուճանս անտառացն։

⁸եւ եհան զա(մենայ)ն քուրմսն ՛ի քաղաքէն յուդայ։ Եւ պղծեաց զբարձունսն. որ արկանէին խունկս քուրմքն, ՛ի գաբաայ մինչեւ ցբերսաբէէ. եւ քակեաց զտուն դրանցն որ առ դրանդոջ դրանն յեսովայ իշխանի դրանն ՛ի ձախմէ առ դրան քաղաքին։
⁹բայց ո́չ ելանէին քուրմքն բարձանցն ՛ի սեղան տ(եառ)ն որ յե(րուսաղէ)մ, եթէ ոչ ուտէին բաղարջ ՛ի մէջ եղբարց իւրեանց։
¹⁰Եւ պղծեաց զթոփոթ, որ ՛ի ձո́ր ուրդւոցն ենոմայ, առ ՛ի չածելոյ առն դուստր իւր կամ զդուստր զբոցով մեղքոմայ։
¹¹Եւ այրեցին զձիսն զորս ետ արքայ յուդայ արեգական՝ ՛ի մուտս տան տ(եառ)ն ՛ի գանձանակի նաթանայ ներքինւոյ արքայի, որ ՛ի փարուիմ. եւ զկառսն արեգական այրեաց հրով։

¹²եւ զսեղանս որ ՛ի վերայ տանեաց վերնատանն, զոր արարին թագաւորք յուդայ. եւ զսեղանն՝ զոր արար մանասէ յերկուս սրահս տանն տ(եառ)ն. եւ քակեաց զայն արքայ, եւ կործանեաց անտի, եւ ընկէց զհողն ն(ո)ց(ա) ՛ի հեղեղատն կեդրոնի։
¹³Նա եւ զտունն որ ՛ի դիմաց ե(րուսաղէ)մի ընդ աջմէ լերինն մոսաթայ, զոր շինեաց սողոմոն արքայ ի(սրաէ)լի աստարտայ գարշելւոյ սիդոնացւոյ, եւ քամովսայ զաղրոտւոյ մովաբայ, եւ մելքոմայ գարշելւոյ որդւոցն ամոնայ՝ պղծեաց արքայ։
¹⁴եւ խորտակեաց զարձանսն, եւ կոտորեաց զանտառսն. եւ ելից զտեղիս ն(ո)ց(ա) ոսկերօք մարդկան։

¹⁵Եւ զսեղանն որ ՛ի բեթէլ զբարձր, զոր արար յերոբովամ որդի նաբատայ որ մեղոյցն զի(սրա)էլ. եւ զա́յն եւս սեղան զբարձր կործանեաց եւ խորտակեաց զքարինս ն(ո)ր(ա), եւ մանրեաց իբերւ զփոշի, եւ այրեաց զանտառն։
¹⁶Եւ հայեցաւ յովսիա, եւ ետես զգերեզմանս որ ՛ի քաղաքին. եւ առաքեաց եւ ա́ռ զոսկերս ՛ի գերեզմանացն՝ եւ այրեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն, եւ պղծեաց զնա ըստ բանին տ(եառ)ն, զոր խօսեցաւ այրն ա(ստուծո)յ, մինչեւ կայր յերոբովամ ՛ի տօնին ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն։ Եւ դարձոյց զաչս իւր ՛ի գերեզման առնն ա(ստուծո)յ որ խօսեցաւ զբանս զայսոսիկ։

¹⁷եւ ասէ՝ զի՞նչ է կոթողն այնր զոր ես տեսանեմ։ եւ ասեն ցնա արք քաղաքին. ա́յրն ա(ստուծո)յ է՝ որ եկն ՛ի յուդայ, եւ բարբառեցաւ զբանս զայսոսիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն բեթելայ։
¹⁸եւ ասէ, թո́յլ տուք զայն՝ մի́ ոք շարժեսցէ զոսկերս ն(ո)ր(ա). եւ գտա́ն ոսկերք ն(ո)ր(ա) ընդ ոսկերս մարգարէին եկելոյ ՛ի սամարիայ։
¹⁹Նա եւ զա(մենայ)ն տունս բարձանց զոր ՛ի քաղաքս սամարիայ արարին թագաւորք ի(սրաէ)լի առ ՛ի բարկացուցանելոյ զտ(է)ր, մերժեաց յովսիա արքայ ի(սրաէ)լի. եւ արար ըստ ա(մենայ)ն գործոցն զոր արար ՛ի բեթէլ։
²⁰եւ ճենճերեաց զա(մենայ)ն քուրմս բարձանց որ էին անդ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն. եւ այրեաց զոսկերս մարդկան ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա). եւ դարձա́ւ յե(րուսաղէ)մ։

²¹Եւ պատուէր ետ արքայ ա(մենայ)ն ժողովրդեանն՝ եւ ասէ. արարէ́ք զզատիկ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, ո(ր)պ(էս) եւ գրեալ է ՛ի մատենի ուխտիս այսորիկ։
²²Զի ո́չ եղեւ զատիկն այն յաւուրս դատաւորացն որ դատէին զի(սրա)էլ, եւ յաւուրս թագաւորացն ի(սրաէ)լի, եւ թագաւորացն յուդայ։
²³Բայց զի յութուտասներորդի ամի յովսիայ արքայի եղեւ զատիկն այն տ(եառ)ն յե(րուսաղէ)մ։
²⁴Եւ զվհուկս, եւ զգէտս, եւ թերափիմս, եւ զկուռս, եւ զա(մենայ)ն գարշելիսն եղեալս ՛ի յուդայ եւ յե(րուսաղէ)մ, եբարձ յովսիա. զի հաստատեսցէ զբանս օրինացն գրելոց ՛ի մատենին, զոր եգիտ քեղկիա քահանայ ՛ի տան տ(եառ)ն։

²⁵Նմա́ն նմա՝ ո́չ եղեւ յառաջ քան զնա թագաւոր, որ դարձաւ առ տ(է)ր յա(մենայ)ն սրտէ իւրմէ, եւ յա(մենայ)ն անձնէ իւրմէ, եւ յա(մենայ)ն զօրութ(են)է իւրմէ, ըստ ա(մենայ)ն օրինացն մովսիսի. եւ յետ ն(ո)ր(ա) ոչ եկաց նման նմա։
²⁶Սակայն ո́չ դարձաւ տ(է)ր ՛ի սրտմտութ(են)է բարկու(թ)ե(ան) իւրոյ մեծէ՝ զոր սրտմտեցաւ բարկութ(եամ)բ իւրով ՛ի վ(ե)ր(այ) յուդայ վ(ա)ս(ն) զայրացութե(ան)ցն որովք զայրացո́յց զնա մանասէ։
²⁷Եւ ասէ տ(է)ր, նա եւ զյուդա́յ մերժեցից յերեսաց իմոց, ո(ր)պ(էս) մերժեցի զի(սրա)էլ։ եւ մերժեցից զքաղաքդ զայդ զոր ընտրեցի զե(րուսաղէ)մ, եւ զտունդ զորմէ ասացի թէ եղիցի անուն իմ անդ։

²⁸Եւ մնացորդք բանիցն յովսիայ՝ եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր արար՝ ո́չ աւանիկ գրեալ է ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
²⁹Յաւուրսն յայնոսիկ ե́լ փարաւոն նեքաւով արքայ եգիպտացւոց ՛ի վերայ թագաւորին ասորեստանեաց առ եփրատ գետով։ եւ գնաց յովսիա արքայ ընդ առաջ ն(ո)ր(ա). եւ սպան զնա ՛ի մակեդով ՛ի տեսանելն նորա զնա։
³⁰եւ բարձին զնա ծառայք նորա ՛ի մակեդովայ, եւ բերին զնա յե(րուսաղէ)մ. եւ թաղեցին զնա ՛ի գերեզմանի հօր իւրում։ Եւ ա́ռ ժողովուրդ երկրին յովաքազ որդի յովսիայ, եւ օծին զնա՝ եւ թագաւորեցուցին զնա փոխանակ հօր իւրոյ։

³¹Որդի́ քսան եւ երից ամաց էր յովաքազ ՛ի թագաւորել իւրում, եւ երիս ամիսս թագաւորեաց յ(թ)ե(ան)մ։ եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) ամիտալ դուստր երեմիայի ՛ի ղոբնայ։
³²եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն ըստ ա(մենայ)նի զոր արարին հա́րք ն(ո)ր(ա)։
³³Եւ փոխեաց զնա փարաւոն նեքաւով ՛ի դեբղաթա յերկիրն եմաթայ չթագաւորել նմա յե(րուսաղէ)մ. եւ արկ հարկ երկրին հարիւր տաղանտ արծաթոյ եւ տասն տաղանտ ոսկւոյ։
³⁴Եւ թագաւորեցո́յց փարաւոն նեքաւով ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զեղիակիմ որդի յովսիայ արքայի յուդայ փոխանակ յովսեայ հօր իւրոյ. եւ փոխեաց զանուն ն(ո)ր(ա) յովակիմ. եւ զյովաքազ ա́ռ տարաւ յեգիպտոս, եւ մեռա́ւ անդ։

³⁵Եւ զարծաթն եւ զոսկին ե́տ յովակիմ փարաւոնի. սակայն ճշդով գրեցին զերկիրն տա́լ զարծաթն բանիւ փարաւոնի՝ այր ըստ կարի́ իւրում ետուն զարծաթ եւ զոսկի հանդերձ ժողովրդեամբ երկրին տա́լ փարաւոնի նեքաւովայ։
³⁶Որդի քսանեւհինգ ամաց էր յովակիմ ՛ի թագաւորել իւրում. եւ մետասան ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) ելդափ՝ դուստր յեդդելայ յռովմայ.
³⁷եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն ըստ ա(մենայ)նի զոր արարին հարք նորա։

¹Յաւուրս ն(ո)ր(ա) ե́լ նաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելոնի, եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) ծառայ յովակիմ ամս երիս. եւ դարձա́ւ վտարանջեաց ՛ի նմանէ։
²Եւ առաքեա́ց նմա տ(է)ր զմեկնալազէնսն քաղդէացւոց, եւ զմեկնակազէնսն ասորւոց, եւ զմեկնակազէնսն մովաբայ, եւ զմեկնակազէնսն որդւոցն ամովնայ. եւ առաքեաց զն(ո)ս(ա) յերկիրն հրէաստանի սատակել զն(ո)ս(ա) ըստ բանին տ(եառ)ն զոր խօսեցաւ ՛ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից։
³Քանզի բարկութի(ւն) տ(եառ)ն էր ՛ի վ(ե)ր(այ) յուդայ մերժել զնա յերեսաց իւրոց՝ վ(ա)ս(ն) մեղաց մանասէի, ըստ ա(մենայ)նի զոր արար։
⁴եւ վ(ա)ս(ն) անպարտ արեանցն զոր եհեղ, եւ ելից զե(րուսաղէ)մ անպարտ արեամբ. եւ ոչ կամեցաւ տ(է)ր ցածնուլ։

⁵Եւ մնացորդք բանիցն յովակիմայ, եւ ամենայն ինչ զոր արար. ո՞չ աւանիկ գրեալ են ՛ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն յուդայ։
⁶եւ թագաւորեաց յովաքիմ որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։
⁷Եւ ո́չ եւս յաւել արքայն եգիպտացւոց ելանել յերկրէն իւրմէ. քանզի ա́ռ արքայն բաբելոնի ՛ի հեղեղատէն եգիպտացւոց մինչեւ ցգետն եփրատ, զա(մենայ)ն ինչ որ էր արքային եգիպտացւոց։
⁸Որդի ամաց ութուտասնից էր յովաքիմ ՛ի թագաւորել իւրում, եւ երիս ամիսս թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) նեսթա, դուստր ելամաթայ յե(րուսաղէ)մէ։
⁹եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն, ըստ ա(մենայ)նի զոր արար հայր ն(ո)ր(ա)։

¹⁰՛Ի ժամանակին յայնմիկ ել նաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելոնի յե(րուսաղէ)մ. եւ եկն քաղաքն ՛ի պաշարումն։
¹¹եւ եմուտ արքայն բաբելացւոց ՛ի քաղաքն. եւ ծառայք ն(ո)ր(ա) պաշարեալ պահէին զնա։
¹²Եւ ե́լ յովաքիմ արքայ յուդայ առ արքայն բաբելացւոց՝ ինքն եւ ծառայք իւր, եւ մայր իւր եւ իշխանք իւր, եւ ներքինիք իւր։ եւ ա́ռ զն(ո)ս(ա) արքայն բաբելացւոց. յամի ութերորդի թագաւորութե(ան) իւրոյ։
¹³Եւ եհան զա(մենայ)ն գանձս տանն տ(եառ)ն, եւ զգանձս տան թագաւորին. եւ կոտորեաց զա(մենայ)ն անօթս ոսկեղէնս զոր արար սողոմոն արքայ ի(սրաէ)լի ՛ի տաճարին տ(եառ)ն ըստ բանին տ(եառ)ն։

¹⁴Եւ խաղացոյց զա(մենայ)ն ե(րուսաղ)էմ, եւ զա(մենայ)ն իշխանս, եւ զա(մենայ)ն զօրաւորս զօրութ(եամ)բ ՛ի գերու(թ)ե(ան), տա́սն հազար գերեաց. եւ զա(մենայ)ն հիւսունս եւ զդահիճս, եւ ո́չ ոք մնաց բաց յաղքատաց երկրին։
¹⁵Եւ խաղացոյց զյովաքիմ ՛ի բաբելոն, եւ զմայր թագաւորին, եւ զկանայս ն(ո)ր(ա), եւ զներքինիս ն(ո)ր(ա). եւ զզօրաւորս երկրին վարեաց ՛ի գերութի(ւն) յե(րուսաղէ)մէ ՛ի բաբելոն։
¹⁶եւ զա(մենայ)ն արս զօրու(թ)ե(ան) արս եւթն հազար։ եւ զհիսունս եւ զդահիճս հազար այր, ամենեքեան զօրաւորք պատերազմօղք։ եւ վարեաց զն(ո)ս(ա) արքայն բաբելացւոց ՛ի գերութե(ան) ՛ի բաբելոն։
¹⁷Եւ թագաւորեցո́յց արքայն բաբելացւոց զմեթթանիա որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա). եւ եդ անուն նմա սեդեկիա։

¹⁸Որդի քսան եւ մի ամաց էր սեդեկիա ՛ի թագաւորել իւրում. եւ մետասան ամ թագաւորեաց յե(րուսաղէ)մ. եւ անուն մօր ն(ո)ր(ա) ամատել դուստր երեմիայի ՛ի ղոբնայ։
¹⁹եւ արար չա́ր առաջի տ(եառ)ն ըստ ա(մենայ)նի զոր արար յովաքիմ·
²⁰զի սրտմտութի(ւն) տ(եառ)ն էր ՛ի վերայ ե(րուսաղէ)մի եւ յուդայ, մինչեւ ընկեսցէ զնոսա յերեսաց իւրոց։ եւ նշկահեաց սեդեկիա զարքայն բաբելացւոց։

¹Եւ եղեւ յամին իններորդի թագաւորու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), յամսեանն տասներորդի որ օր տասն էր ամսոյն. ե́կն նաբուքոդոնոսոր արքայն բաբելոնի, եւ ա(մենայ)ն զօրք իւր ՛ի վերայ եմ(թ)ի(ւն), եւ բանակեցաւ զնովաւ, եւ շինեաց շուրջ զնովաւ պարիսպ։
²Եւ պաշարեցաւ քաղաքն մինչեւ ցամն մետասաներորդ սեդեկիայ արքայի,
³եւ ցամիսն իններորդ. եւ սաստկացաւ սով ՛ի քաղաքին, եւ ո́չ գոյր հաց ժողովրդեան երկրին։
⁴Եւ խրամատեցաւ քաղաքն. եւ ա(մենայ)ն արք պատերազմի ելին արտաքս գիշերի ՛ի ճանապարհ դրանն ՛ի մէջ պարսպացն, որ է առ պարտիզաւն արքունի։ եւ քաղդեացիքն պատեալէին շուրջ զքաղաքաւն. եւ գնաց ը(նդ) ճանապարհն արաբայ։

⁵Եւ պնտեցաւ զօրն քաղդեացւոց զհետ թագաւորին, եւ հասին նմա յարաբովթ երիքովայ. եւ ա(մենայ)ն զօրք ն(ո)ր(ա) ցրուեցան ՛ի նմանէ։
⁶եւ կալան զթագաւորն, եւ ածին առ արքայն բաբելոնի ՛ի գեբղաթայ։ եւ խօսեցաւ ընդ նմա դատաստանօք։
⁷Եւ զորդիսն սեդեկիայ սպանին առաջի ն(ո)ր(ա), եւ զաչսն սեդեկիայ կուրացոյց. եւ կապեա́ց զնա կապանօք եւ տարա́ւ ՛ի բաբելոն։
⁸Եւ յամսեանն հինգերորդի, որ օր եւթն էր ամսոյն. այն ամ իննեւտասներորդ էր նաբուքոդոնոսորայ արքայի բաբելացւոց. եկն նաբուզարդան դահճապետ՝ յանդիմանակաց արքային բաբելոնի յե(րուսաղէ)մ։

⁹եւ այրեաց զտունն տ(եառ)ն, եւ զտուն թագաւորին. եւ զա(մենայ)ն տունս ե(րուսաղէ)մի, եւ զա(մենայ)ն տունս այրեաց հրով։
¹⁰եւ զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի շուրջանակի քակեցին ա(մենայ)ն զօրքն քաղդեացւոց որ ը(նդ) դահճապետին։
¹¹Եւ զաւելորդս ժողովրդեանն զմնացեալս ՛ի քաղաքին, եւ զանկեալսն յարքայն բաբելացւոց. եւ զա́յլ եւս խուժան ժողովրդեանն, խաղացոյց նաբուզարդան դահճապետ։
¹²եւ յաղքատաց երկրին եթող դահճապետն յայգեգործս եւ յարդիւնարարս։
¹³Եւ զսիւնսն պղնձիս զերկոսին որ ՛ի տան տ(եառ)ն, եւ զմենքենովթսն, եւ զծովն պղնձի որ ՛ի տան տ(եառ)ն, խորտակեցին քաղդէացիքն, եւ բարձին զպղինձ ն(ո)ց(ա) ՛ի բաբելոն։

¹⁴Եւ զսանսն, եւ զկատսայսն, եւ զտաշտսն, եւ զտուփս, եւ զա(մենայ)ն անօթս պղնձիս որովք պաշտէին՝ առին։
¹⁵եւ զբուրուառսն, եւ զափսէսն արծաթիս եւ զոսկիս ա́ռ դահճապետն։
¹⁶Եւ զսիւնսն զերկոսին, եւ զծովն զմի. եւ զմեքենովթսն զոր արար սողոմոն ՛ի տան տ(եառ)ն. եւ ո́չ գոյր կշիռ պղնձոյ ա(մենայ)ն անօթոցն.
¹⁷յութուտասն կանգնոյ բարձրութի(ւն) միոյ սեանն. եւ քովթար պղնձի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). եւ բարձրութի(ւն) միոյ քովթարայ՝ յերից կանգնոց։ եւ սաբակ, եւ նռնաձեւք ՛ի վ(ե)ր(այ) քովթարայն շուրջանակի ա(մենայ)ն պղնձի։ ըստ նմին օրինակի եւ սեանն երկրոդի ՛ի վ(ե)ր(այ) սաբաքին։

¹⁸Եւ ա́ռ դահճապետն զսարայիա քահանայն զառաջինն, եւ զսոփոնիա զերկրորդ քահանայ, եւ զերիս պահապանս կշռոյն։
¹⁹եւ ՛ի քաղաքէ անտի ա́ռ ներքինի մի, որ էր ոստիկան արանց պատերազմողաց. եւ հինգ այր ՛ի յանդիմանակացաց արքայի գտելոց ՛ի քաղաքին. եւ զդպրապետ իշխան զօրուն զկարգիչ ժողովրդեան երկրին, եւ եւթն ա́յլ այր ՛ի ժողովրդենէ երկրին զգտեալս ՛ի քաղաքին.
²⁰ա́ռ զն(ո)ս(ա) նաբուզարդան դահճապետ, եւ տարաւ զն(ո)ս(ա) առ արքայն բաբելոնի ՛ի դեբլաթա։
²¹Եւ եհար զն(ո)ս(ա) արքայն բաբելոնի, եւ սպան զն(ո)ս(ա) ՛ի դեբլաթա յերկրին եմաթայ։ եւ գերեցաւ յուդայ յերկրէ́ իւրմէ։

²²Եւ զժողովուրդն որ մնաց ՛ի յուդայ, եթող նաբուքոդոնոսոր արքայ բաբելոնի. եւ կացո́յց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զգոդողիա որդի աքիկամայ որդւոյ սափանայ։
²³Եւ լուան ա(մենայ)ն իշխանք զօրուն նորա՝ եւ արք ն(ո)ց(ա)՝ եթէ կացոյց արքայ բաբելոնի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զգոդողիա. եւ եկին առ գոդողիա ՛ի մասեփա. իսմայէլ որդի նաթանայ, եւ յովնան որդի կարէի, եւ սարայիա որդի թանայեմայ սովփաթացի, եւ յեզոնիա որդի մաքաթու, ինքեանք եւ արք իւրեանց.
²⁴եւ երդուան գոդողիայ՝ ինքեանք եւ արք իւրեանց։ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա), մի́ երկնչիք յասպատակէ քաղդեացւոցն. նստա́յք յերկրիս, եւ ծառայեցէ́ք արքային բաբելոնի, եւ բարի́ եղիցի ձեզ։

²⁵Եւ եղեւ յամսեանն եւթներորդի, եկն իսմայէլ որդի նաթանայ որդւոյ ելիսամայ ՛ի զաւակէ թագաւորաց. եւ տասն այր ընդ նմա, եւ հարին զգոդողիա եւ մեռաւ, եւ հրէայսն եւ զքաղդեացիսն որ էին ը(նդ) նմա ՛ի մասեփա։
²⁶Եւ յարեաւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն ՛ի փոքուէ́ մինչեւ ցմեծ, եւ իշխանք զօրուն՝ մտին յեգիպտոս. զի երկեան յերեսաց քաղդեացւոցն։
²⁷Եւ եղեւ յերեսներորդի եւ յեւթներորդի ամի գերութե(ա)ն յովակիմայ արքայի յուդայ, յամսեանն երկոտասաներորդի, ՛ի քսան եւ յեւթն ամսոյն, բարձրացո́յց իլմարուդաք արքայ բաբելոնի յամին յորում թագաւորեաց՝ զգլուխ յովակիմայ արքայի յուդայ. եւ եհան զնա ՛ի տանէ բանտին իւրոյ,

²⁸եւ խօսեցաւ ընդ նմա քաղցրութ(եամ)բ. եւ արկ զաթոռ նորա ՛ի վերո́յ քան զաթոռս թագաւորացն որ ընդ նմա ՛ի բաբելոնի։
²⁹Եւ փոխեաց զհանդերձ բանտին նորա. եւ ուտէր հանապազ հաց առաջի նորա զամենայն աւուրս կենաց իւրոց։
³⁰եւ ռոճիկ նորա ռոճիկ հանապազորդ տուաւ նմա ՛ի տանէ թագաւորին, համարով օրըստօրէ զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրոց։