¹Ի ՍԿԶԲԱՆԷ արար ա(ստուա)ծ զերկին եւ զերկիր։
²Եւ երկիր է́ր աներեւոյթ եւ անպատրաստ. եւ խաւա́ր ՛ի վերայ անդնդոց. եւ հոգի ա(ստուծո)յ շրջէ́ր ՛ի վերայ ջուրց։
³Եւ ասաց ա(ստուա)ծ, եղիցի́ լոյս. եւ եղե́ւ լոյս։
⁴եւ ետես ա(ստուա)ծ զլոյսն զի բարի́ է։ եւ մեկնեաց ա(ստուա)ծ ՛ի մէջ լուսոյն եւ ՛ի մէջ խաւարին։
⁵եւ կոչեաց ա(ստուա)ծ զլոյսն տիւ, եւ զխաւարն կոչեաց գիշե́ր։ եւ եղեւ երեկոյ՝ եւ եղեւ վաղորդայն՝ օ́ր մի։
⁶Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. եղիցի́ հաստատութի(ւն) ՛ի մէջ ջրոցդ, եւ եղիցի մեկնե́լ ջուրցդ եւ ջուրց։ եւ եղեւ այնպէս։

⁷Եւ արար ա(ստուա)ծ զհաստատութի(ւն)ն։ եւ անջրպետեաց ա(ստուա)ծ ՛ի մէջ ջրոյն որ ՛ի ներքոյ հաստատութե(ա)ն, եւ ՛ի մէջ ջրոյն որ ՛ի վերոյ հաստատութե(ա)ն։
⁸եւ կոչեաց ա(ստուա)ծ զհաստատու(թ)ի(ւն)ն երկին։ եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի է։ եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օ́ր երկրորդ։
⁹Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. ժողովեսցի́ն ջուրքդ որ ՛ի ներքոյ երկնից ՛ի ժողով մի, եւ երեւեսցի ցամաքն։ եւ եղեւ այնպէս. եւ ժողովեցան ջուրքն, որ ՛ի ներքոյ երկնից ՛ի ժողովս իւրեանց. եւ երեւեցաւ ցամաքն։
¹⁰Եւ կոչեաց ա(ստուա)ծ զցամաքն երկիր. եւ ժողովս ջուրցն կոչեաց ծովս։ եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի է։

¹¹Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. բղխեսցէ́ երկիր բանջար խոտոյ. սերմանել սերմն ըստ ազգի եւ ըստ նմանութե(ան). եւ ծառ պտղաբեր՝ առնել պտուղ ըստ ազգի իւրում. որոյ սերմն իւր ՛ի նմին ըստ ազգի ՛ի նմանութի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։ եւ եղեւ այնպէս։
¹²Եւ եհան երկիր բանջար խոտոյ, սերմանել սերմն որ է ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրի. եւ փայտ պտղաբեր առնել պտուղ՝ որոյ սերմն իւր ՛ի նմին ըստ ազգի ՛ի վերայ երկրի։ եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի է։
¹³եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օ́ր երրորդ։

¹⁴Եւ ասաց ա(ստուա)ծ՝ եղիցին լուսաւորք ՛ի հաստատութե(ան) երկնից, ՛ի լուսաւորու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. եւ մեկնել ՛ի մէջ տուընջեան եւ ՛ի մէջ գիշերոյ. եւ եղիցին ՛ի նշանս, եւ ՛ի ժամանակս, եւ յաւուրս, եւ ՛ի տարիս։
¹⁵եւ եղիցին ՛ի լուսաւորութի(ւն) ՛ի հաստատութե(ան) երկնից ծագել յերկիր. եւ եղեւ ա́յնպէս։
¹⁶Եւ արար ա(ստուա)ծ զերկուս լուսաւորսն զմեծամեծս. զլուսաւորն մեծ յիշխանութի(ւն) տուընջեան, եւ զլուսաւորն փոքր յիշխանութի(ւն) գիշերոյ. եւ զաստեղս։
¹⁷եւ ե́դ զնոսա ա(ստուա)ծ ՛ի հաստատութե(ան) երկնից լուսատո́ւ լինել յերկիր։
¹⁸եւ իշխել տուընջեան եւ գիշերոյ, եւ մեկնել ՛ի մէջ լուսոյն եւ ՛ի մէջ խաւարին։ եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի է։

¹⁹եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օ́ր չորրորդ։
²⁰Եւ ասա́ց ա(ստուա)ծ. հանցե́ն ջուրք զեռունս շնչոց կենդանեաց, եւ թռչունս թեւաւո́րս ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի ըստ հաստատութե(ան) երկնից։ եւ եղեւ այնպէս։
²¹Եւ արա́ր ա(ստուա)ծ կէտս մեծամեծս, եւ զա(մենայ)ն շունչ զեռնոց կենդանեաց, զոր հանին ջուրք ըստ ազգի իւրեանց. եւ զա(մենայ)ն թռչունս թեւաւորս ըստ ազգի։ եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի́ են։
²²Եւ օրհնեաց զնոսա ա(ստուա)ծ եւ ասէ. աճեցէ́ք եւ բազմացարուք, եւ լցէ́ք զջուրսդ որ ՛ի ծովս. եւ թռչունքդ բազմասցի́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²³եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օր հինգերորդ։

²⁴Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. հանցէ́ երկիր շունչ կենդանի ըստ ազգի չորքոտանի, եւ սաղունս, եւ գազանս երկրի ըստ ազգի։ եւ եղեւ այնպէս։
²⁵Եւ արա́ր ա(ստուա)ծ զգազանս երկրի ըստ ազգի, եւ զանասունս ըստ ազգի, եւ զա(մենայ)ն սողունս երկրի ըստ ազգի իւրեանց· եւ ետես ա(ստուա)ծ զի բարի́ են։
²⁶Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. արասցո́ւք մարդ ըստ պատկերի մերում եւ ըստ նմանութե(ան), եւ իշխեսցեն ձկա́նց ծովու. եւ թռչնոց երկնից, եւ անասնոց, եւ ամենայն երկրի, եւ ամենայն սողնոց որ սողին ՛ի վերայ երկրի։
²⁷Եւ արար ա(ստուա)ծ զմարդն ՛ի պատկեր իւր. ըստ պատկերի ա(ստուծո)յ արար զնա. արու եւ էդ արար զն(ո)ս(ա)։

²⁸Եւ օրհնեաց զն(ո)ս(ա) ա(ստուա)ծ՝ եւ ասէ. աճեցէ́ք եւ բազմացարո́ւք՝ եւ լցէ́ք զերկիր. եւ տիրեցէ́ք դմա. եւ իշխեցէ́ք ձկանց ծովու, եւ թռչնոց երկնից, եւ ա(մենայ)ն անասնոց. եւ ա(մենայ)ն երկրի, եւ ա(մենայ)ն սողնոց որ սողին ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²⁹Եւ ասաց ա(ստուա)ծ. ահաւադիկ ետո́ւ ձեզ զա(մենայ)ն խոտ սերմանելի՝ սրմանել սերմն ըստ ազգի եւ ըստ նմանութե(ան), որ է ՛ի վերայ ա(մենայ)ն երկրի. եւ ա(մենայ)ն փայտ որ ունիցի յինքեան պտուղ սերման սերմանելոյ, ձե́զ լիցի ՛ի կերակուր։
³⁰եւ ա(մենայ)ն գազանաց երկրի. եւ ա(մենայ)ն թռչնոց երկնից. եւ ա(մենայ)ն սողնոց որ սողին ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի՝ որ ունիցի շունչ կենդանի. եւ ա(մենայ)ն խոտ դալա́ր ՛ի կերակուր։ եւ եղեւ ա́յնպէս։

³¹Եւ ետես ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն զոր արար, եւ ահա բարի́ են յոյժ։ եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ։

¹Եւ կատարեցան երկինք եւ երկիր եւ ա(մենայ)ն զարդ ն(ո)ց(ա)։
²եւ կատարեաց ա(ստուա)ծ յաւուրն վեցերորդի զա(մենայ)ն զգործս իւր՝ զոր արար։ Եւ հանգեա́ւ յաւուրն եւթներորդի յա(մենայ)ն գործոց իւրոց՝ զոր արար։
³եւ օրհնեաց ա(ստուա)ծ զօրն եւթներորդ, եւ սրբեաց զնա. զի ՛ի նմա́ հանգեաւ յա(մենայ)ն գործոց իւրոց՝ զոր սկսաւ առնել ա(ստուա)ծ։
⁴Ա́յս է գիր արարածոց երկնի եւ երկրի, յաւուր յորում արա́ր ա(ստուա)ծ զերկինս եւ զերկիր։
⁵եւ զա(մենայ)ն բանջար վայրի՝ մինչչե́ւ լեալէր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ զա(մենայ)ն խոտ վայրի մինչչե́ւ բուսեալէր, զի չե́ւեւս էր տեղացեալ* տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. եւ մարդ չէ́ր՝ որ գործէր զերկիր։

⁶Բայց աղբիւր ելանէր յերկրէ՝ եւ ոռոգանէր զա(մենայ)ն երեսս երկրի։
⁷Եւ ստեղծ * տ(է)ր ա(ստուա)ծ զմարդն հող յերկրէ. եւ փչեաց յերեսս ն(ո)ր(ա) շո́ւնչ կենդանի, եւ եղեւ մարդն յոգի կենդանի։
⁸Եւ տնկեաց ա(ստուա)ծ զդրախտն յեդեմ ընդ արեւելս, եւ եդ անդ զմարդն զոր ստեղծ։
⁹Եւ բուսոյց եւս տ(է)ր ա(ստուա)ծ յերկրէ զա(մենայ)ն ծառ գեղեցիկ ՛ի տեսանել, եւ քաղցր ՛ի կերակուր. եւ զծառն կենաց ՛ի մէջ դրախտին, եւ զծառն գիտելոյ զգիտութի(ւն) բարւոյ եւ չարի։
¹⁰Եւ գե́տ ելանէր յեդեմայ ոռոգանել զդրախտն. եւ անտի բաժանի ՛ի չո́րս առաջս։
¹¹Անուն միումն փիսովն. նա́ է որ պատէ զա(մենայ)ն երկիրն եւ իլատայ, ա́նդ ուր ոսկին է.

¹²եւ ոսկի երկրին այնորիկ ազնիւ. եւ անդ է սուտակն եւ ակն գահանակ։
¹³Եւ անուն գետոյն երկրորդի գեհովն. նա́ պատէ զա(մենայ)ն երկիրն եթովպացւոց։
¹⁴Եւ գետն երրորդ՝ տիգրիս, նա́ է որ երթայ յանդիման ասորեստանի։ Եւ գետն չորրորդ եփրատէս։
¹⁵Եւ ա́ռ տ(է)ր ա(ստուա)ծ զմարդն զոր արար, եւ եդ զնա ՛ի դրախտին փափկու(թ)ե(ան) գործե́լ զնա եւ պահել։
¹⁶Եւ պատուիրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ ադամայ՝ եւ ասէ։ յամ ծառոց որ է ՛ի դրախտիդ՝ ուտելով կերիցե́ս։
¹⁷բայց ՛ի ծառոյն գիտութե(ան) բարւոյ եւ չարի՝ մի́ ուտիցէք, զի յորում աւուր ուտիցէք ՛ի նմանէ՝ մահո́ւ մեռանիցիք։
¹⁸Եւ ասաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ո́չ է բարւոք մարդոյդ միայն լինել, արասցուք դմա օգնակա́ն ըստ դմա։

¹⁹Եւ ստե́ղծ եւս տ(է)ր ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն գազանս վայրի, եւ զա(մենայ)ն թռչունս երկնից. եւ ա́ծ զնոսա առ ադամ տեսանել զինչ կոչեսցէ զն(ո)ս(ա)։ եւ ա(մենայ)ն շնչոյ կենդանւոյ զինչ եւ անուանեաց ադամ, ա́յն անուն է ն(ո)ր(ա)։
²⁰Եւ կոչեաց ադամ անուանս ա(մենայ)ն անասնոց, եւ ա(մենայ)ն թռչնո́ց երկնից, եւ ա(մենայ)ն գազանա́ց վայրի. բայց ադամայ ո́չ գտաւ օգնական նման նմա։
²¹Եւ արկ տ(է)ր ա(ստուա)ծ թմբրու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) ադամայ, եւ ննջեաց. եւ ա́ռ մի ՛ի կողից ն(ո)ր(ա)՝ եւ ելից ընդ այնր մարմին։
²²եւ շինեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ զկողն զոր ա́ռ յադամայ ՛ի կին, եւ ած զնա առ ադամ։

²³Եւ ասէ ադամ. ա՞յս ա́յժմիկ ոսկր յոսկերաց իմոց, եւ մարմին ՛ի մարմնոյ իմոյ. սա՝ կոչեսցի կին, զի յառնէ́ իւրմէ առաւ։
²⁴Վ(ա)ս(ն) այնորիկ թողցէ այր զհայր իւր՝ եւ զմայր իւր, եւ երթիցէ́ զհետ կնոջ իւրոյ։
²⁵եւ եղիցին երկուքն ՛ի մարմին մի։ Եւ էին երկոքեան մերկ՝ ադա́մ եւ կին իւր, եւ ո́չ ամաչէին։

¹Եւ օ́ձն էր իմաստնագոյն քան զա(մենայ)ն գազանս որ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի զոր արա́ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ։ եւ ասէ օձն ցկինն. զի՞ է զի ասաց ա(ստուա)ծ թէ յա(մենայ)ն ծառոց որ իցեն ՛ի ներքս ՛ի դրախտի այդր՝ մի́ ուտիցէք։
²Եւ ասէ կինն ցօձն. ՛ի պտղոյ ծառոց դրախտիդ կերիցո́ւք։
³բայց ՛ի պտղոյ ծառոյն, որ է ՛ի մէջ դրախտին, ասաց ա(ստուա)ծ՝ մի́ ուտիցէք ՛ի նմանէ, եւ մի́ հուպ լինիցիք՝ զի մի́ մեռանիցիք։
⁴Եւ ասէ օձն ցկինն. ո́չ եթէ մահու մեռանիցիք։
⁵զի գիտէ́ր ա(ստուա)ծ թէ յորում աւուր ուտիցէք ՛ի նմանէ, բանայցեն աչք ձեր, եւ լինիցիք իբրեւ զաստուածս, ճանաչել զբարի́ եւ զչար։

⁶Եւ ետես կինն՝ զի բարի́ էր ծառն ՛ի կերակուր, եւ հաճո́յ աչաց հայելոյ, եւ գեղեցի́կ ՛ի տեսանել։ եւ ա́ռ ՛ի պտղոյ ն(ո)ր(ա), եկեր. եւ ետ առն իւրում ընդ իւր, եւ կերան։
⁷եւ բացան ա́չք երկոցունց, եւ գիտացին զի մերկ էին. եւ կարեցին տերեւս թզենւոյ, եւ արարին իւրեանց սփածանելիս։
⁸Եւ լուան զձայն զգնալոյ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ՛ի դրախտի անդ՝ ընդ երեկս, եւ թաքեա́ն ադամ եւ կին իւր յերեսաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ՝ ՛ի մէջ ծառոց դրախտին։
⁹Եւ կոչեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ զադամ, եւ ասէ ցնա. ո՞ւր ես։
¹⁰եւ ասէ. լուա́յ զձայն քո ՛ի դրախտի աստ՝ եւ երկեայ. քանզի մե́րկ էի՝ եւ թաքեայ։

¹¹Եւ ասէ ցնա. ո՞ պատմեաց քեզ թէ մերկ ես. բայց եթէ ՛ի ծառոյն յորմէ պատուիրեցի քեզ՝ անտի եւ եթ չուտել, կերա՞ր արդեւք ՛ի նմանէ։
¹²Եւ ասէ ադամ. կինս զոր ետուր ընդ իս՝ սա́ ետ ինձ ՛ի ծառոյ անտի եւ կերայ։
¹³Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցկինն. * զի՞նչ գործեցեր զայդ։ եւ ասէ կինն. օձն խաբեաց զիս, եւ կերայ։
¹⁴Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցօձն. փոխանակ զի արարեր դու զայն, անիծեալ լիջիր դու յամենայն անասնոց եւ յա(մենայ)ն գազանաց երկրի. ՛ի վերայ լանջաց եւ որովայնի քոյ գնասցես, եւ հո́ղ կերիցես զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց։

¹⁵եւ եդից թշնամութի(ւն) ՛ի մէջ քո եւ ՛ի մէջ կնոջդ, եւ ՛ի մէջ զաւակի քոյ եւ ՛ի մէջ զաւակի դորա. նա սպասեսցէ քո́ւմ գլխոյ, եւ դու սպասեսցես նորա́ գարշապարի։
¹⁶Եւ ցկինն ասէ. բազմացուցանելո́վ բազմացուցից զտրտմութի(ւն)ս քո եւ զհեծութի(ւն)ս քո. տրտմութ(եամ)բ ծնցես որդիս. եւ առ այր քո դարձ քո, եւ նա́ տիրեսցէ քեզ։
¹⁷Եւ ցադամ ասէ. փոխանակ զի լուար ձայնի կնոջդ քոյ, եւ կերար ՛ի ծառոյ անտի, յորմէ պատուիրեցի քեզ անտի միա́յն չուտել, եւ կերար ՛ի նմանէ, անիծեա́լ լիցի երկիր ՛ի գործս քո. տրտմութ(եամ)բ կերիցես զնա զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց։
¹⁸փո́ւշ եւ տատասկ բուսուսցէ́ քեզ. եւ կերիցես զբանջար վայրի։

¹⁹քրտամբք երեսաց քոց կերիցես զհաց քո, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առար. զի հող էիր եւ ՛ի հո́ղ դարձցիս։
²⁰Եւ կոչեաց ադամ զանուն կնոջ իւրոյ կեանս. զի նա́ է մայր ա(մենայ)ն կենդանեաց։
²¹Եւ արա́ր տ(է)ր ա(ստուա)ծ ադամայ եւ կնոջ ն(ո)ր(ա) հանդերձս մաշկեղէնս, եւ զգեցո́յց զն(ո)ս(ա).
²²Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ահա ադամ եղեւ իբրեւ զմի ՛ի մէնջ՝ գիտել զբարի եւ զչար։ եւ արդ գուցէ ձգիցէ զձեռն եւ առնուցու ՛ի ծառոյն կենաց, ուտիցէ եւ կեցցէ յաւիտեան։
²³Եւ եհան արձակեաց զնա տ(է)ր ա(ստուա)ծ ՛ի դրախտէ անտի փափկութե(ան)՝ գործե́լ զերկիր ուստի առաւ։

²⁴եւ եհան զադամ, եւ բնակեցո́յց յանդիման դրախտին փափկութե(ան). եւ հրամայեաց քերոբէից եւ բոցեղէն սրոյ շուրջանակաւ պահել զճանապարհս ծառոյն կենաց։

¹Եմո́ւտ ադամ առ եւայ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ զկային. եւ ասէ. ստացա́յ մարդ ա(ստուծո)վ։
²Եւ յաւել ծնանել զեղբայր ն(ո)ր(ա) զհաբէլ։ եւ եղեւ հաբէլ հովիւ խաշանց, եւ կային գործէր զերկիր։
³Եւ եղեւ յետ աւուրց՝ եբեր կային ՛ի պտղոյ երկրի պատարա́գ ա(ստուծո)յ.
⁴ա́ծ եւ հաբէլ յանդրանկաց խաշանց իւրոց եւ ՛ի պարարտաց ն(ո)ց(ա)։ եւ հայեցաւ ա(ստուա)ծ յաբէլ եւ ՛ի պատարագս ն(ո)ր(ա)։
⁵եւ ՛ի կային եւ ՛ի զոհս ն(ո)ր(ա) ո́չ նայեցաւ։ եւ տրտմեցաւ կային յոյժ, եւ խոնարհեցան անկան երեսք իւր։
⁶Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցկային. ընդէ՞ր տրտմեցար, կամ ընդէ՞ր խոնարհեցան անկան երեսք քո։

⁷ո́չ ապաքէն եթէ ուղի́ղ մատուցանես, եւ ուղիղ ո́չ բաժանես՝ մեղա́ր. լո́ւռ լեր, առ քե́զ լիցի դա́րձ ն(ո)ր(ա), եւ դո́ւ տիրեսցես նմա։
⁸Եւ ասէ կային ցհաբէլ եղբայր իւր, ե́կ երթիցուք ՛ի դաշտ։ եւ եղեւ իբրեւ չոգան ՛ի դաշտ անդր, յարեաւ կային ՛ի վերայ աբիլի եղբօր իւրոյ եւ սպա́ն զնա։
⁹Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցկային. ո՞ւր է հաբէլ եղբայր քո. եւ նա ասէ՝ չգիտե́մ. միթէ պահապա՞ն իցեմ եղբօրն իմոյ։
¹⁰Եւ ասէ ա(ստուա)ծ. զի՞նչ գործեցեր զայդ. գոչումն արեան եղբօր քո բողոքէ́ առիս յերկրէ։
¹¹եւ արդ՝ անիծեա́լ լիջիր դու ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, որ եբաց զբերան իւր ընդունել զարիւն եղբօր քոյ ՛ի ձեռաց քոց։

¹²զի գործիցես զերկիր՝ եւ ոչ յաւելցէ տալ քեզ զզօրութի(ւն) իւր. երերեա́լ եւ տատանեալ եղիցես ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹³Եւ ասէ կային ցտ(է)ր ա(ստուա)ծ. մե́ծ է պարիժ իմ քան զթողուլդ զիս։
¹⁴եթէ հանէս զիս այսօր յերեսաց երկրէ, եւ յերեսաց քոց թաքեայց. եւ լինիցիմ երերեալ եւ տատանեալ յերկրի. եւ եղիցի ա(մենայ)ն որ գտանիցէ զիս՝ սպանցէ́ զիս։
¹⁵Եւ ասէ ցնա տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ո́չ այդպէս։ ա(մենայ)ն որ սպանանէ զկային, եւթն վրէժս լուծցէ։ եւ եդ տ(է)ր ա(ստուա)ծ նշա́ն ՛ի կային՝ չսպանանել զնա ա(մենայ)նի որ գտանիցէ զնա։
¹⁶Եւ ե́լ կային յերեսաց ա(ստուծո)յ. եւ բնակեցաւ յերկրին նայիդ յանդիման եդեմայ։

¹⁷Եմո́ւտ կային առ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ զենոք։ եւ շինէր քաղաք, եւ դնէ́ր անուն քաղաքին յանուն որդւոյ իւրոյ ենոքայ։
¹⁸Եւ եղեւ որդի ենոքայ գայերիդադ։ եւ գայերիդադ ծնաւ զմայիէլ։ եւ մայիէլ ծնաւ զմաթուսաղա։ եւ մաթուսաղա ծնաւ զղամէք։
¹⁹Եւ ա́ռ իւր ղամէք երկուս կանայս. անուն միումն ադդա, եւ անուն երկրորդին սէլլա։
²⁰Եւ ծնաւ ադդա զյովբէլ. նա́ է հայր այնոցիկ որ բնակեալեն ՛ի վրանս խաշնարածաց։
²¹եւ անուն եղբօր ն(ո)ր(ա) յովբաղ։ նա́ է հայր՝ որ եցոյց զերգս եւ զքնարս։
²²Եւ սէլլա ծնաւ զթոբէլ, եւ էր ճարտարապետ դարբին՝ պղնձոյ եւ երկաթոյ. եւ քոյր թովբելայ նոյեմա։

²³Եւ ասէ ղամէք ցկանայս իւր ցադդա եւ ցսէլլա. լուարո́ւք ձայնի իմում կանայք ղամեքայ, եւ ո́ւնկնդիք բանից իմոց. զի այր սպանի ՛ի վէ́րս ինձ, եւ երիտասարդ՝ ՛ի հարուածս ինձ։
²⁴զի թէ եւթն անգամ վրէժք խնդրիցին ՛ի կայենէ. ապա եւ ՛ի ղամեքայ եւթանասնեկին եւթն։
²⁵Եմո́ւտ ադամ առ եւայ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի. եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սէթ *. ասէ։ զի յարոյց ինձ ա(ստուա)ծ զաւակ ա́յլ փոխանակ հաբիլի զոր սպանն կային։
²⁶Եւ սեթայ եղեւ որդի, եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) էնո́վս. նա յուսացաւ կոչել զանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ։

¹Ա́յս է գիր արարածոց մարդկան. յաւուր յորում արար ա(ստուա)ծ զադամ. ըստ պատկերի́ ա(ստուծո)յ ստեղծ զնա.
²արու եւ է́գ արար զն(ո)ս(ա), եւ օրհնեաց զն(ո)ս(ա). եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ց(ա) ադամ, յաւո́ւր յորում արար զն(ո)ս(ա)։
³Եկեա́ց ադամ ամս երկերի́ւր եւ երեսուն. եւ ծնաւ ըստ կերպարանաց իւրոց եւ ըստ պատկերի իւրում. եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սէթ։
⁴Եւ եղեն աւուրք ադամայ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զսէթ՝ ամք եւթնհարեւր. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
⁵Եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք ադամայ զորս եկեաց, ամք ինն հարեւր եւ երեսուն, եւ մեռաւ։
⁶Եւ եկեաց սէթ ամս երկերի́ւր եւ հինգ, եւ ծնաւ զենովս։

⁷եւ եկեաց սէթ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զենովս՝ ամս եւթնհարեւր եւ եւթն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
⁸եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք սէթայ, ամք ինն հարեւր եւ երկոտասան, եւ մեռաւ։
⁹Եւ եկեաց ենովս ամս հարեւր եւ իննըսուն, եւ ծնաւ զկայնայն։
¹⁰եւ եկեաց ենովս յետ ծնանելոյ նորա զկայնայն՝ ամս եւթնհարեւր եւ տասն եւ հինգ, եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
¹¹եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք ենովսայ՝ ամք ինն հարեւր եւ հինգ, եւ մեռաւ։
¹²Եւ եկեաց կայնայն ամս հարեւր եւ եւթանասուն, եւ ծնաւ զմաղաղայէլ։
¹³եւ եկեաց կայնայն յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զմաղաղայէլ, ամս եւթնհարեւր եւ քառասուն, եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
¹⁴եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք կայնայնայ՝ ամք ինն հարեւր եւ տասն, եւ մեռաւ։

¹⁵Եւ եկեաց մաղաղայէլ ամս հարեւր եւ վաթսո́ւն եւ հինգ, եւ ծնաւ զյարէդ։
¹⁶եւ եկեաց մաղաղայէլ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զյարէդ՝ ամս եւթնհարեւր եւ երեսուն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
¹⁷եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք մաղաղայելի՝ ամք ութ հարեւր եւ իննսուն եւ հինգ, եւ մեռաւ։
¹⁸Եւ եկեաց յարէդ ամս հարեւր եւ վաթսուն եւ երկու, եւ ծնաւ զենոք։
¹⁹եւ եկեաց յարէդ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զենոք՝ ամս ութ հարեւր. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
²⁰եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք յարեդի՝ ամք ինն հարեւր վաթսուն եւ երկուք, եւ մեռաւ։
²¹Եւ եկեաց ենոք ամս հարեւր վաթսուն եւ հինգ, եւ ծնաւ զմաթուսաղա։

²²Եւ հաճո́յ եղեւ ենոք ա(ստուծո)յ յետ ծնանելոյ նորա զմաթուսաղա՝ ամս երկերիւր։ եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
²³եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք ենոքայ՝ ամք երեք հարեւր եւ վաթսուն եւ հինգ։
²⁴եւ հաճո́յ եղեւ ենոք ա(ստուծո)յ.
²⁵եւ ո́չ ուրեք գտանէր, զի փախեա́ց զնա ա(ստուա)ծ։
²⁶Եւ եկեաց մաթուսաղա ամս հարիւր ութսուն եւ եւթն, եւ ծնաւ զղամէք։
²⁷եւ եկեաց մաթուսաղա յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զղամէք՝ ամս եւթնհարեւր ութսուն եւ երկու. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
²⁸եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք մաթուսաղայի զորս եկեաց, ամք իննհարեւր վաթսուն եւ ինն, եւ մեռաւ։

²⁹Եւ եկեաց ղամէք ամս հարեւր ութսուն եւ ութ. եւ ծնաւ որդի. եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) նո́յ. ասէ՝ սա́ հանգուսցէ զմեզ ՛ի գործոց մերոց եւ ՛ի տրտմութե(ան)ց ձեռաց մերոց, եւ յերկրէ զոր անէծ տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
³⁰եւ եկեաց ղամէք յետ ծնանելոյ նորա զնոյ՝ ամս հինգհարեւր եւ վաթսուն եւ հինգ, եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս։
³¹եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք ղամեքայ՝ ամք եւթն հարիւր յիսուն եւ երեք, եւ մեռաւ։
³²Եւ էր նոյ ամաց հինգ հարիւրից, եւ ծնաւ նոյ երիս որդիս. զսէմ, զքամ, եւ զյաբէթ։

¹Եւ եղեւ իբրեւ սկսաւ մարդիկն բազմանալ ՛ի վերայ երկրի. եւ դստերք ծնան ն(ո)ց(ա)։
²տեսեալ որդւոցն ա(ստուծո)յ զդստերսն մարդկան զի գեղեցի́կ էին, առին իւրեանց կանայս յամենեցունց զոր ընտրեցին։
³Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. մի́ մնասցէ որդի իմ ՛ի մարդկա́նդ յայդմիկ յաւիտեան. վ(ա)ս(ն) լինելոյ դոցա մարմին։ եւ եղիցին աւո́ւրք դոցա ամք հարիւր քսան։
⁴Եւ սկա́յք էին ՛ի վերայ երկրի յաւո́ւրսն յայնոսիկ։ եւ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն ա(ստուծո)յ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնա́ն իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն որ յաւիտենից ա́րք անուանիք։

⁵Եւ իբրեւ ետես տ(է)ր ա(ստուա)ծ եթէ բազմացան չարիք մարդկան ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. եւ ա(մենայ)ն ոք խորհէր ՛ի սրտի իւրում խնամով ՛ի չարիս զա(մենայ)ն աւուրս։
⁶Եւ ստրջացա́ւ ա(ստուա)ծ զի արար զմարդն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. եւ մտախո́հ եղեւ ՛ի սրտի իւրում։
⁷եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ. ջնջեցի́ց զա(մենայ)ն մարմին զոր արարի յերեսաց երկրի, ՛ի մարդոյ մինչեւ յանասուն. եւ ՛ի սողնոց մինչեւ ՛ի թռչունս երկնից. զի բարկացա́յ զի արարի զն(ո)ս(ա)։
⁸Բայց նոյ եգիտ շնորհս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ։
⁹Եւ ա́յս են ծնունդք նոյ։ նոյ՝ ա́յր արդար կատարեալ էր յազգի անդ իւրում. եւ հաճո́յ եղեւ նոյի ա(ստուծո)յ։

¹⁰եւ ծնաւ նոյ երիս որդիս. զսէմ, զքամ, զյաբէթ։
¹¹Եւ ապականեցա́ւ երկիր առաջի ա(ստուծո)յ, եւ լցա́ւ երկիր անիրաւութ(եամ)բք։
¹²եւ ետես տ(է)ր ա(ստուա)ծ զերկիր, եւ էր ապականեալ. զի ապականեա́ց ա(մենայ)ն մարմին զճանապարհս իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹³Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցնոյ. ժամանակ ա(մենայ)ն մարդոյ հասեա́լ է առաջի իմ. զի լցա́ւ երկիր անիրաւու(թեամ)բք ՛ի նոցանէ. եւ ահա ես ապականեցի́ց զն(ո)ս(ա)՝ եւ զերկիր։
¹⁴Արդ՝ արա́ դու քեզ տապան ՛ի չորեքկուսի փայտից, խո́րշս խորշս գործեսցես զտապանն. եւ նաւթի́ւ ծեփեսցես զնա ներքոյ եւ արտաքոյ։

¹⁵Եւ այսպէս արասցես զտապանն։ յերեքհարեւր կանգնոյ զերկայնութ(իւն)Ի տապանին, եւ ՛ի յիսուն կանգնոյ զլայնութի(ւն)ն, եւ յերեսուն կանգնոյ զբարձրութի(ւն)ն։
¹⁶քաղելո́վ գործեսցես զտապանն, եւ ՛ի մի́ կանգուն կատարեսցես զնա ՛ի վերուստ. եւ զդուրս տապանին ՛ի կողմանէ́ արասցես։ ներքնատունս, եւ միջնատո́ւնս. եւ վերնատո́ւնս գործեսցես ՛ի նմա։
¹⁷Եւ ահա ես ածից ջրհեղեղ ջրոյ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, ապականե́լ զա(մենայ)ն մարմին յորում է շունչ կենդանի ՛ի ներքոյ երկնից. եւ ինչ որ իցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի՝ սատակեսցի։
¹⁸Եւ եդից զուխտ իմ ընդ քեզ. եւ մտցես ՛ի տապանն. դո́ւ եւ որդիք քո, եւ կին քո, եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ։

¹⁹եւ յա(մենայ)ն անասնոց եւ յա(մենայ)ն գազանաց եւ յա(մենայ)ն մարմնոյ. երկու երկու յա(մենայ)նէ մուծցես ՛ի տապանն բուծանել ընդ քեզ. արու եւ է́գ լինիցին։
²⁰Յա(մենայ)ն հաւուց թռչնոց ըստ ազգի, եւ յա(մենայ)ն անասնոց ը(ս)տ ազգի. եւ յա(մենայ)ն սողնոց երկրի ը(ս)տ ազգի իւրեանց. երկո́ւ երկու յա(մենայ)նէ մտանիցեն առ քեզ կերակրել ընդ քեզ արո́ւ եւ էգ։
²¹Եւ դու առնուցուս քեզ յա(մենայ)ն կերակրոց զոր ուտիցէք, եւ ժողովեսցես դու առ քեզ. եւ եղիցի քե́զ եւ ն(ո)ց(ա) կերակուր։
²²Եւ արար նոյ զա(մենայ)ն զոր պատուիրեաց նմա տ(է)ր ա(ստուա)ծ. նո́յնպէս եւ արար։

¹Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցնոյ մո́ւտ դու եւ ա(մենայ)ն տուն քո ՛ի տապանդ. զի զքե́զ տեսի արդար առաջի իմ յազգիդ յայդմիկ*։
²եւ յա(մենայ)ն անասնոց սրբոց մո́յծ ընդ քեզ եւթն եւթն արո́ւ եւ էգ, եւ յա(մենայ)ն անասնոց որ ո́չ են ս(ուր)բ, երկո́ւս երկուս արու եւ էգ։
³եւ ՛ի թռչնոց երկնից սրբոց՝ եւթն եւթն արու եւ էգ. եւ ՛ի թռչնոց որ ո́չ ս(ուր)բ են՝ երկու երկու արու եւ էգ, բուծանել զաւակ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրի։
⁴Եւ ա́յլեւս եւթն օր, եւ ածից ես անձրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր, եւ ջնջեցի́ց զա(մենայ)ն հասակ զոր արարի յերեսա́ց երկրի։
⁵Եւ արա́ր նոյ զա(մենայ)ն, զոր միանգամ պատուիրեաց նմա տ(է)ր ա(ստուա)ծ։

⁶Նո́յ էր ամաց վեց հարիւրոց, եւ ջրհեղեղ ջուրցն եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
⁷եւ եմուտ նոյ եւ որդիք իւր, եւ կին ն(ո)ր(ա), եւ կանայք որդւոց ն(ո)ր(ա) ընդ նմա ՛ի տապանն վ(ա)ս(ն) ջո́ւրցն հեղեղի։
⁸Եւ ՛ի թռչնոց սրբոց, եւ ՛ի թռչնոց որ ոչ ս(ուր)բ էին. եւ յա(մենայ)ն սողնոց որ սողին ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի,
⁹երկու երկու մտին առ նոյ ՛ի տապան անդր՝ արու եւ էգ, ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց նմա տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
¹⁰Եւ եղեւ յետ եւթն աւուր, եւ ջուր ջրհեղեղին եղեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹¹Յամին վեցհարիւրորդի կենացն նոյ. յեւթներորդում ամսեանն ՛ի քսան եւ եւթն ամսոյն։ եւ պատառեցան ա(մենայ)ն աղբիւրք անդնդոց* բազմաց. եւ սահանք երկնից բացան։

¹²եւ եղեւ անձրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի զքառասուն տիւ, եւ զքառասուն գիշեր։
¹³Յաւուր յայնմիկ եմուտ նոյ. սէմ, քամ, յաբէթ. որդիք նոյ, եւ կին նոյի, եւ երեք կանայք որդւոց ն(ո)ր(ա) ընդ նմա ՛ի տապան անդր։
¹⁴նոքա եւ ա(մենայ)ն գազանք ըստ ազգի, եւ ա(մենայ)ն անասուն ըստ ազգի իւրեանց, եւ ա(մենայ)ն սողուն շարժուն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի ըստ ազգի իւրեանց։ եւ ա(մենայ)ն հաւ թռչուն ըստ ազգի իւրում,
¹⁵մտին առ նոյ ՛ի տապան անդր երկու երկու յա(մենայ)ն մարմնոյ յորում է շունչ կենդանի։
¹⁶եւ որ մտանէինն՝ արու եւ էգ յա(մենայ)ն մարմնոյ մտանէին, ո(ր)պ(էս) պատուիրեա́ց ա(ստուա)ծ նոյի։

¹⁷Եւ փակեա́ց տ(է)ր ա(ստուա)ծ արտաքոյ ն(ո)ր(ա) զտապանն։ եւ եղեւ ջրհեղեղ զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։ եւ բազմացա́ւ ջուրն եւ վերացոյց զտապանն. եւ բարձրացաւ յերկրէ։
¹⁸եւ զօրանայր ջուրն եւ բազմանայր յոյժ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։ եւ շրջէր տապանն ՛ի վ(ե)ր(այ) ջրոց։
¹⁹Եւ սաստկանայր ջուրն յոյժ յո́յժ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի եւ ծածկէր զա(մենայ)ն լերինս բարձունս որ էին ՛ի ներքոյ երկնից։
²⁰հնգետասան կանգուն բարձրացաւ ջուրն ՛ի վեր։ եւ ծածկեաց զա(մենայ)ն լերինս։

²¹Եւ մեռա́ւ ա(մենայ)ն մարմին շարժուն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, թռչնոց եւ անասնոց եւ գազանաց. եւ ա(մենայ)ն սողուն զեռուն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ ա(մենայ)ն մարդ։
²²եւ ա(մենայ)ն որ ունէր շունչ կենդանի յըռնգունս իւր. եւ ա(մենայ)ն որ ինչ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) ցամաքի մեռա́ւ։
²³Եւ ջնջեա́ց զա(մենայ)ն հասակ որ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի, ՛ի մարդոյ մինչեւ յանասուն. ՛ի սողնոց մինչեւ ՛ի թռչունս երկնից. եւ ջնջեցան յերկրէ։ եւ մնաց միայն նո́յ եւ որ ընդ նմա էին ՛ի տապանի անդ։
²⁴Եւ բարձրացա́ւ ջուրն ՛ի վերայ երկրի աւուրս հարիւր եւ յիսուն։

¹Եւ յիշեաց ա(ստուա)ծ զնոյ եւ զա(մենայ)ն գազանս, եւ զա(մենայ)ն անասունս, եւ զա(մենայ)ն թռչունս որ էին ընդ նմա ՛ի տապանի անդ. եւ ած ա(ստուա)ծ հողմ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ դադարեաց ջուրն։
²եւ խցան աղբիւրք անդընդոց, եւ սահանք երկնից. եւ արգելա́ւ անձրեւ յերկնից։
³եւ զիջանէր տակաւ, երթայր ջուրն եւ թուլանա́յր յերկրէ եւ նուազէր ջուրն յետ հարիւր եւ յիսուն սւուր։
⁴Եւ նստա́ւ տապանն յեւթներորդում ամսեանն ՛ի քսանեւեւթն ամսոյն ՛ի լերինս արարատայ։
⁵եւ ջուրն երթայր եւ նուազէր մինչեւ ՛ի տասներորդ ամիսն։ իսկ յամսեանն մետասաներորդի, որ օր առաջին էր ամսոյն՝ երեւեցա́ն գլուխք լերանց։

⁶Եւ եղեւ յետ քառասուն աւուր եբա́ց նոյ զպատուհան տապանին զոր արար։
⁷եւ արձակեաց զագռաւն, եւ ել. եւ անդրէն ո́չ դարձաւ մինչեւ ցամաքել ջրոյն յերկրէ։
⁸Եւ արձակեաց զաղաւնին զհետ ն(ո)ր(ա) տեսանել թէ ցածուցեա՞լ իցէ ջուրն յերեսաց երկրի։
⁹եւ չգտեալ աղաւնոյն հանգիստ ոտից իւրոց՝ դարձա́ւ անդրէն առ նա ՛ի տապան անդր. զի ջո́ւր դեռ ունէր զա(մենայ)ն երեսս երկրի։ եւ ձգեաց զձեռն եւ ընկալաւ զնա, եւ առ զնա անդրէն առ ի́ւր ՛ի տապան անդր։
¹⁰Եւ դադարեաց եւս աւուրս եւթն, եւ դարձաւ արձակեաց զաղաւնին ՛ի տապանէ անտի։

¹¹եւ դարձաւ առ նա աղաւնին ընդ երեկս, եւ ունէր տերեւ ձիթենւոյ շի́ղ ՛ի բերան իւրում. եւ գիտա́ց նոյ, թէ ցածուցեալ են ջուրքն յերկրէ։
¹²Եւ դադարեաց աւուրս եւթն եւս, եւ դարձեալ արձակեա́ց զաղաւնին։ եւ ո́չ եւս յաւելաւ դառնալ առ նա։
¹³Եւ եղեւ ՛ի վեցհարիւրորդի եւ ՛ի մի́ում ամի կենաց նոյի, յամսեանն առաջնում որ օր մի էր ամսոյն, նուազեա́ց ջուրն յերեսաց երկրի։ Եւ եբա́ց նոյ զձեղուն տապանին զոր արար *։ եւ ետես զի նուազեալ էր ջուրն յերեսաց երկրի։
¹⁴իսկ յամսեանն եւթներորդի, որ օր քսան եւ եւթն էր ամսոյն՝ ցամաքեցա́ւ երկիր։
¹⁵Եւ խԷսեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ընդ նոյի եւ ասէ.

¹⁶ե́լ ՛ի տապանէ այտի, դու եւ կին քո, եւ որդիք քո, եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ։
¹⁷եւ ա(մենայ)ն գազանք որ են ընդ քեզ, եւ ա(մենայ)ն մարմին ՛ի թռչնոց մինչեւ ցանասունս։ եւ զա(մենայ)ն սողո́ւն զեռուն երկրի հա́ն ընդ քեզ, եւ զեռասցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։ եւ աճեցէ́ք եւ բազմացարուք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹⁸Եւ ե́լ նոյ. եւ կին ն(ո)ր(ա) եւ որդիք ն(ո)ր(ա), եւ կանայք որդւոց ն(ո)ր(ա) ընդ նմա։
¹⁹եւ ա(մենայ)ն գազան, եւ ա(մենայ)ն սողո́ւն շարժուն, եւ ա(մենայ)ն թռչուն յերկրէ ըստ ազգի իւրեանց, ելին ՛ի տապանէ անտի։
²⁰Եւ շինեաց նոյ սեղան ա(ստուծո)յ։ եւ առ յա(մենայ)ն անասնոց սրբոց, եւ յա(մենայ)ն թռչնոց սրբոց, եւ եհան ողջակէզ ՛ի վ(ե)ր(այ) սեղանոյն։

²¹եւ հոտոտեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ՛ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, ածեալ զմտաւ, ո́չ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վ(ա)ս(ն) գործոց մարդկան։ զի միտք մարդկան հաստատեա́լ են ՛ի խնամս չարի ՛ի մանկութ(են)է իւրոմէ։ Արդ՝ ո́չ եւս յաւելից հարկանել զա(մենայ)ն մարմին կենդանի որպէս արարի։
²²այսուհետեւ զա(մենայ)ն աւուրս երկրի՝ սե́րմն եւ հունձք, ցո́ւրտ եւ տօթ, ամա́ռն եւ գարուն. զտիւ եւ զգիշեր մի́ դադարեսցեն։

¹Եւ օրհնեա́ց ա(ստուա)ծ զնոյ եւ զորդիս ն(ո)ր(ա). եւ ասէ ցն(ո)ս(ա), աճեցէ́ք եւ բազմացարո́ւք եւ լցէ́ք զերկիր եւ տիրեցէ́ք դմա։
²եւ ա́հ եւ երկիւղ ձեր եղիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն գազանաց երկրի. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն թռչնոց երկնից, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զեռնոց երկրի, եւ ՛ի վերայ ա(մենայ)ն ձկանց ծովու. զորս ընդ ձեռա́մբ ձերով ետու։
³Եւ ա(մենայ)ն զեռուն որ է կենդանի, ձե́զ լիցի ՛ի կերակուր. իբրեւ զբանջար խոտոյ ետո́ւ ձեզ զա(մենայ)ն։
⁴Բայց զմիս արեամբ շնչոյ մի́ ուտիցէք։
⁵ք(ան)զի եւ զձե́ր արիւն շնչոյ խնդրեցից, ՛ի ձեռաց ա(մենայ)ն գազանաց խնդրեցից զնա, եւ ՛ի ձեռաց մարդոյ. ՛ի ձեռաց առն զշունչ արեան եղբօր իւրոյ խնդրեցից։

⁶Որ հեղու զարիւն մարդոյ, փոխանակ արեան ն(ո)ր(ա) հեղցի́ արիւն ն(ո)ր(ա)։ զի ՛ի պատկեր ա(ստուծո)յ արարի ես զմարդն։
⁷այլ դուք աճեցէ́ք եւ բազմացարուք՝ եւ լցէք զերկիր, եւ բազմացարո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ) դորա։
⁸Եւ խօսեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ընդ նոյի, եւ ընդ որդիս ն(ո)ր(ա) որ ընդ նմա էին՝ եւ ասէ.
⁹եւ ահաւասիկ ես հաստատե́մ զուխտ իմ ընդ ձեզ, եւ ընդ զաւակի ձերում յետ ձեր։
¹⁰եւ ընդ ա(մենայ)ն շնչոյ կենդանւոյ որ ընդ ձե́զ են, ՛ի թռչնոց եւ յանասնոց եւ յա(մենայ)ն գազանաց երկրի* որ ընդ ձեզ. եւ յամենեցունց որ ելին ՛ի տապանէ անտի, եւ ա(մենայ)ն անասնոց երկրի։

¹¹եւ հաստատեցի́ց զուխտ իմ ընդ ձեզ. եւ ո́չ եւս մեռանիցի ա(մենայ)ն մարմին ՛ի ջրհեղեղէ. եւ ո́չ եւս եղիցի ջրհեղեղ ջուրց ապականել զա(մենայ)ն երկիր։
¹²Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցնոյ. ա́յս է նշան ուխտին ցոր ես տաց ընդ իս եւ ընդ ձեզ, եւ ՛ի մէջ ա(մենայ)ն շնչոյ կենդանւոյ որ է́ ընդ ձեզ, յազգս յաւիտենից։
¹³Զաղեղն իմ եդից յամպս, եւ եղիցի ՛ի նշանակ յաւիտենական ուխտին ընդիս եւ ընդ ամենայն երկիր։
¹⁴Եւ եղիցի ՛ի գումարել ինձ զամպս ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, երեւեսցի աղեղն իմ յամպս։
¹⁵եւ յիշեցից զուխտ իմ որ ընդ իս եւ ընդ ձեզ, եւ ՛ի մէջ ա(մենայ)ն շնչոյ կենդանւոյ յա(մենայ)ն մարմին. եւ ո́չ եւս եղիցի ջրհեղեղ ՛ի սատակել զա(մենայ)ն մարմին։

¹⁶Եւ եղիցի աղեղն իմ յամպս. եւ տեսից, յիշե́լ զուխտն յաւիտենական ՛ի մէջ իմ եւ ՛ի մէջ ա(մենայ)ն շնչոյ կենդանւոյ յա(մենայ)ն մարմնի որ է ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹⁷Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցնոյ. ա́յս է նշան ուխտին զոր ուխտեցի ես ընդ իս եւ ընդ ձեզ, եւ ՛ի մէջ ա(մենայ)ն մարմնոյ որ է ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹⁸Եւ էին որդիք նոյի որ ելին ՛ի տապանէ անտի. սէմ, քամ, յաբեթ. քամ էր հա́յր քանանու։
¹⁹երեք սոքա էին որդիք նոյի, եւ ՛ի նոցանէ́ սփռեցան ընդ ա(մենայ)ն երկիր։
²⁰Եւ սկսաւ նոյ, այր հողագործ զերկիր գործել. եւ տնկեաց այգի́։
²¹եւ արբ ՛ի գինւոյն եւ արբեցաւ. եւ մերկացա́ւ ՛ի տան իւրում։

²²Եւ ետե́ս քամ հայր քանանու զմերկութի(ւն) հօր իւրոյ, եւ ել պատմեաց երկուց եղբարց իւրոց արտաքոյ։
²³Եւ առեալ սեմա́յ եւ յաբեթի հանդերձ, եդին ՛ի վերայ թիկանց երկոցուն, եւ գնացին յե́տս յետս, եւ ծածկեցին զմերկու(թ)ի(ւն) հօտն իւրեանց. եւ զերեսս իւրեանց յե́տս ընդդէ́մ ունէին, եւ զմերկու(թ)ի(ւն) հօրն իւրեանց ո́չ տեսին։
²⁴Եւ սթափեցա́ւ նոյ ՛ի գինւոյ անտի իւրմէ, եւ գիտա́ց զինչ արար ընդ նա որդին իւր կրտսեր։
²⁵եւ ասէ. անիծեալ քանան մանուկ, եւ եղիցի ծառա́յ եղբարց իւրոց։
²⁶Եւ ասէ օրհնեալ տ(է)ր ա(ստուա)ծ, ա(ստուա)ծ սեմայ, եւ եղիցիքանան ծառա́յ ն(ո)ր(ա)։

²⁷ընդարձակեսցէ́ ա(ստուա)ծ յաբեթի, եւ բնակեսցէ ՛ի տան սեմայ. եւ եղիցի քանան ծառա́յ ն(ո)ց(ա)։
²⁸Եւ եկեաց նոյ յետ ջրհեղեղին՝ ամս երեքհարիւր յիսուն։
²⁹Եւ եղեն ամենայն աւուրք նոյի, ամք իննհարեւր եւ յիսուն. եւ մեռաւ։

¹Եւ ա́յս են ծնունդք որդւոցն նոյի.սէ́մ, քամ, յաբեթ. եւ ծնան ն(ո)ց(ա) որդիք յետ ջրհեղեղին։
²Որդիք յաբեթի. գամեր, եւ մագովգ, եւ մագա, եւ յաւան, եւ ելիսա, եւ թոբէլ, եւ մոսոք, եւ թիրաս։
³Եւ որդիք գամերայ՝ ասքանազ. եւ րիփաթ, եւ թորգոմա։
⁴Եւ որդիք յաւանայ՝ եղիսա, եւ թարսիս. կիտացիք, եւ ռոդացիք։
⁵եւ ՛ի սոցանէ́ մեկնեցան կղզիք ազգաց յերկրի իւրեանց. իւրաքանչի́ւր ըստ լեզուս յա́զգս իւրեանց եւ ՛ի տոհմս իւրեանց։
⁶Եւ որդիք քամայ՝ քո́ւշ, եւ մեսարեմ, փո́ւդ, եւ քանան։
⁷Եւ որդիք քուշայ՝ սաբա, եւ եւիլա, եւ սաբաթա, եւ ռեգմա, եւ սաբակաթա։ եւ որդիք ռեգմայ, սաբա եւ յուդադան։

⁸Եւ քուշ ծնաւ զնեբրովթ. նա́ սկսաւ լինել հսկայ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
⁹եւ նա էր սկայ որսո́րդ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ասեն, իբրեւ զնեբրովթ սկայ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ։
¹⁰Եւ եղեւ սկիզբն թագաւորութե(ան) ն(ո)ր(ա) բաբելովն. եւ որէդ, եւ աքադ. եւ քաղանէ յերկրին սենայար։
¹¹Յերկրէն յայնմանէ ե́լ ասուր, եւ շինեաց զնինուէ, եւ զռոբովթ քաղաք. եւ զքաղան.
¹²եւ զդասեման ՛ի մէջ նինուէի́ եւ ՛ի մէջ քաղանայ, ա́յն է քաղաք մեծ։
¹³Եւ մեստրեմ ծնաւ զլուդիիմացիս, եւ զսենիիմացիս եւ զսաղբիիմացիս. եւ զհեփթաղիիմացիս.
¹⁴եւ զպատրոսոնիիմացիս, եւ զքաղսոնիիմացիս, ուստի ելին փղշտացիք. եւ զկափթոորիմացիս։

¹⁵Եւ քանան ծնաւ զսիդոն զանդրանիկ իւր, եւ զքետացին։
¹⁶եւ զյեբուսացին, եւ զամովրհացին, եւ զգերգեսացին,
¹⁷եւ զխեւացին. եւ զարուակացին, եւ զամինացին,
¹⁸եւ զարադիոնացին, եւ զսամարացին, եւ զամաթացին։ Եւ յետ այնորիկ սփռեցան ազգք քանանացւոց։
¹⁹եւ եղեն սահմանք քանանացւոց, ՛ի սիդոնէ մինչեւ ՛ի գա́լ ՛ի գերարա եւ ՛ի գազա. մինչեւ ՛ի գա́լ ՛ի սոդոմ եւ ՛ի գոմոր, եւ յադամա́ եւ ՛ի սեբոյիմ մինչեւ ՛ի լասա։
²⁰Սոքա́ են որդիք քամայ յազգս իւրեանց, ըստ լեզո́ւս իւրեանց, յաշխարհս իւրեանց, եւ ՛ի տոհմս իւրեանց։

²¹Եւ սեմայ ծնան որդիք եւ ն(ո)ր(ա), հօրն ա(մենայ)ն որդւոցն եբերայ, եղբօրն յաբեթի երիցու։
²²Որդիք սեմայ. էլամ եւ ասուր, արփաքսադ եւ լուդ, եւ արամ։
²³եւ որդիք արամայ. հուս, եւ էմուղ, եւ գադեր, եւ մոսոք։
²⁴եւ արփաքսադ ծնաւ զսաղա. եւ սաղա ծնաւ զեբեր։
²⁵Եւ եբերայ ծնան երկու որդիք. անուն միոյն փաղէկ. զի յաւուրս ն(ո)ր(ա) բաժանեցաւ երկիր։ եւ անուն եղբօր ն(ո)ր(ա) յեկտան։
²⁶Եւ յեկտան ծնաւ զէլմովդադ, եւ զսաղէք, եւ զասարմովդ, եւ զյարաք։
²⁷եւ զյոդորամ, եւ զեզէլ, եւ զդէկլա,
²⁸եւ զգեբաղ, եւ զաբիմէէլ, եւ զսաբեի,
²⁹եւ զուփիր, եւ զեւիղա, եւ զյոբաբ։ Ամենեքեան սոքա որդիք յեկտանայ։

³⁰եւ եղեւ բնակութի(ւն) ն(ո)ց(ա) ՛ի մասեաց մինչեւ ՛ի գալ ՛ի սովփերա լեառնն արեւելեայց։
³¹Սոքա́ են որդիք սեմայ յազգս իւրեանց, ըստ լեզուս իւրեանց, յաշխարհս իւրեանց եւ ՛ի տոհմս իւրեանց։
³²Ա́յս են ազգք որդւոց նոյի ըստ ծնունդս իւրեանց ըստ տոհմս իւրեանց։ եւ ՛ի սոցանէ սփռեցան կղզիք ազգաց ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի յե́տ ջրհեղեղին։

¹Եւ էր ա(մենայ)ն երկիր՝ լեզու մի́, եւ բարբառ մի́ ամենեցուն։
²Եւ եղեւ ՛ի խաղալն ն(ո)ց(ա) յարեւելից, գտին դա́շտ մի յերկիրն սէնաար, եւ բնակեցան անդ։
³եւ ասեն այր ցընկեր իւր, եկա́յք արկցուք աղիւս, եւ թրծեսցո́ւք զայն հրով. եւ եղեւ ն(ո)ց(ա) աղիւսն ՛ի տեղի́ քարի, եւ կուպր ՛ի տեղի́ շաղախոյ։
⁴Եւ ասեն եկա́յք շինեսցուք մեզ քաղաք եւ աշտարակ, որոյ լինիցի գլուխն մինչեւ յերկինս. եւ արասցուք մեզ անուն յառա́ջ քան զսփռել ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց ա(մենայ)ն երկրի։
⁵Եւ էջ տ(է)ր տեսանե́լ զքաղաքն եւ զաշտարակն զոր շինէին որդիք մարդկան։

⁶եւ ասէ տ(է)ր. ահա́ ազգ մի́ եւ լեզու մի́ ամենեցուն, եւ զայդ սկսան գործել։ եւ արդ՝ ո́չինչ պակասի ՛ի նոցանէ, զա(մենայ)ն զոր ինչ յօժարեսցին գործել։
⁷եկա́յք իջցուք եւ խառնակեսցո́ւք անդ զլեզուս ն(ո)ց(ա), զի մի́ լսիցեն իւրաքանչիւր բարբառոյ ընկերի իւրոյ։
⁸Եւ սփռեա́ց զնոսա տ(է)ր ա(ստուա)ծ անտի ընդ երեսս ա(մենայ)ն երկրի, եւ դադարեցին ՛ի շինելոյ զքաղաքն եւ զաշտարակն։
⁹վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեցաւ անուն ն(ո)ր(ա) խառնակու(թ)ի(ւն). զի ա́նդ խառնակեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ զլեզուս ա(մենայ)ն երկրի. եւ անտի ցրուեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ա(ստուա)ծ ընդ երեսս ա(մենայ)ն երկրի։

¹⁰Եւ ա́յս են ծնունդք սեմայ։ սէմ որդի հարիւրեմեա́ն էր յորժամ ծնաւ զարփաքսադ յերկրորդում ամի յետ ջրհեղեղին։
¹¹Եւ եկեաց սէմ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զարփաքսադ՝ ամս հինգհարիւր. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
¹²Եւ արփաքսադ եկեաց ամս հարիւր երեսուն եւ հինգ, եւ ծնաւ զսաղա։
¹³եւ եկեաց արփաքսադ յետ ծնանելոյ նորա զսաղա ամս երեքհարեւր եւ երեսուն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
¹⁴Եւ եկեաց սաղա ամս հարիւր երեսուն, եւ ծնաւ զեբեր։
¹⁵եւ եկեաց սաղա յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զեբեր ամս երեքհարիւր երեսուն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։

¹⁶Եւ եկեաց եբեր ամս հարիւր երեսուն եւ չորս, եւ ծնաւ զփաղէկ։
¹⁷եւ եկեաց եբեր յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զփաղէկ, ամս երկերիւր եւ եւթանասուն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
¹⁸Եւ եկեաց փաղէկ ամս հարիւր երեսուն եւ չորս։. եւ ծնաւ զռագաւ։
¹⁹եւ եկեաց փաղէկ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զռագաւ՝ ամս երկերիւր ինն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
²⁰Եւ եկեաց ռագաւ ամս հարիւր երեսուն եւ երկու. եւ ծնաւ զսերուք։
²¹եւ եկեաց ռագաւ յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զսերուք՝ ամս երկերիւր եւթն. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
²²Եւ եկեաց սերուք ամս հարիւր երեսուն, եւ ծնաւ զնաքովր։
²³եւ եկեաց սերուք յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զնաքովր՝ ամս երկերիւր, եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։

²⁴Եւ եկեաց նաքովր ամս եւթանասուն եւ ինն, եւ ծնաւ զթարա։
²⁵եւ եկեաց նաքովր յետ ծնանելոյ ն(ո)ր(ա) զթարա՝ ամս հարիւր քսան եւ երկու. եւ ծնաւ ուստերս եւ դստերս, եւ մեռաւ։
²⁶Եւ եկեաց թարա ամս եւթանասուն, եւ ծնաւ զաբրա́մ, եւ զնաքովր, եւ զառան։
²⁷Ա́յս են ծնունդք թարայի։ թարա ծնաւ զաբրամ, եւ զնաքովր, եւ զառան։ եւ առան ծնաւ զղովտ։
²⁸եւ մեռա́ւ առան առաջի թարայի հօր իւրոյ, յերկրին յորում ծնաւ, յաշխարհին քաղդեացւոց։
²⁹Եւ առին աբրամ եւ նաքովր իւրեանց կանայս. անուն կնոջն աբրամու՝ սարա, եւ անուն կնոջն նաքովրայ՝ մեղքայ, դուստր առանայ, հօր մեղքայ, եւ հօր՝ յէսքայ։
³⁰Եւ էր սարա ամուլ եւ ո́չ ծնանէր։

³¹Եւ ա́ռ տարա զաբրամ զորդի իւր, եւ զնաքովր զորդի իւր, եւ զղովտ որդի առանայ որդւոյ իւրոյ. եւ զսարա զնո́ւ իւր զկին աբրամու որդւոյ իւրոյ, եւ եհան զն(ո)ս(ա) յաշխարհէն քաղդեացւոց երթալ յերկիրն քանանացւոց. եւ եկին մինչեւ զխառան, եւ բնակեցին անդ։
³²Եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք թարայի ՛ի խառան, ամք երկերեւր եւ հինգ. եւ մեռա́ւ թարա ՛ի խառան։

¹Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցաբրամ. ե́լ դու յերկրէ քումմէ եւ յազգէ քումմէ եւ ՛ի տանէ հօր քոյ, յերկի́ր զոր ցուցից քեզ։
²եւ արարից զքեզ յազգ մեծ. եւ օրհնեցից զքեզ, եւ մեծացուցից զանուն քո. եւ եղիցես օրհնեա́լ։
³եւ օրհնեցից զօրհնիչս քո, եւ զանիծիչս քո անիծից. եւ օրհնեսցին ՛ի քեզ ա(մենայ)ն ազգք երկրի։
⁴Եւ գնաց աբրամ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ ընդ նմա ա(ստուա)ծ. երթա́յր ընդ նմա եւ ղովտ։ եւ աբրամ էր ամաց եւթանասուն եւ հնգից յորժամ ել ՛ի խառանէ։
⁵Եւ ա́ռ աբրամ զսարա զկին իւր, եւ զղովտ զեղբօրորդի իւր, եւ զա(մենայ)ն զինչս իւրեանց զոր ստացան, եւ զա(մենայ)ն ոգիս զոր ստացան ՛ի խառան. եւ ելին գնա́լ յերկիրն քանանացւոց. եւ եկին յերկիրն քանանու։

⁶Եւ շրջեցաւ աբրամ յերկիրն ընդ երկայնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա) մինչեւ ՛ի տեղին ՛ի սիւքէմ, ՛ի կաղնին բարձր. բայց քանանացիք բնակեալ էին յայնժամ յերկրին։
⁷Եւ երեւեցաւ տ(է)ր աբրամու, եւ ասէ ցնա. զաւակի́ քում տաց զերկիրս զայս։ եւ շինեաց անդ աբրամ սեղան տ(եառ)ն որ երեւեցաւ նմա։
⁸Եւ մեկնեցա́ւ անտի ՛ի լեառն ընդ արեւելս ՛ի բեթէլ. եւ եհար անդ զխորան իւր ՛ի բեթէլ, յանդիման ծովուն՝ եւ անգէի ընդ արեւելս։ եւ շինեաց անդ սեղան տ(եառ)ն, եւ կոչեաց յանուն տ(եառ)ն։
⁹չուեաց աբրամ, եւ գնաց բնակեցաւ յանապատի։
¹⁰Եւ եղեւ սո́վ յերկրին, եւ էջ աբրամ յեգիպտոս բնակել անդ պանդխտու(թեամ)բ, զի զօրացա́ւ սով յերկրին։

¹¹Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցաւ աբրամ մտանել յեգիպտոս, եւ ասէ ցսարա ցկին իւր. գիտեմ զի կին գեղեցի́կ ես դու։
¹²արդ եղիցի եթէ տեսանիցեն եգիպտացիքն, եւ ասիցեն թէ կին նորա́ է սա. եւ սպանանիցեն զիս, եւ զքեզ ապրեցուցանիցեն։
¹³ասասցես եթէ քո́յր ն(ո)ր(ա) եմ. զի բարի́ լիցի ինձ վ(ա)ս(ն) քո, եւ կեցցէ́ անձն իմ յաղագս քո։
¹⁴Եւ եղեւ իբրեւ եմուտ աբրամ յեգիպտոս, եւ տեսեալ եգիպտացւոցն զկինն զի գեղեցիկ էր յոյժ։
¹⁵տեսին զնա եւ իշխանք փարաւոնի, եւ գովեցին զնա առաջի փառաւոնի. եւ տարան զնա ՛ի տո́ւն փարաւոնի։
¹⁶Եւ աբրամու բարի́ս առնէին վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա). եւ եղեն ն(ո)ր(ա) խաշինք, անգեայք, եւ էշք. ծառայք, եւ աղախնայք. ջորիք, եւ ուղտք։

¹⁷Եւ պատժեա́ց ա(ստուա)ծ զփարաւովն պատժօք մեծամեծօք եւ չարօք, եւ զտուն ն(ո)ր(ա), վ(ա)ս(ն) սարայի կնոջն աբրամու։
¹⁸Կոչեաց փարաւովն զաբրամ եւ ասէ ցնա. զի՞նչ գործեցեր զայդ ընդիս, զի ո́չ պատմեցեր եթէ կին քո է։
¹⁹ընդէ՞ր ասացեր թէ քոյր իմ է, եւ առի զդա ինձ կնութե(ան). եւ արդ աւանիկ կին քո առաջի քո. ա́ռ եւ գնա ՛ի բաց։
²⁰Եւ պատուէր ետ արանց վ(ա)ս(ն) աբրամու, յուղարկե́լ զնա եւ զկին նորա, եւ զա(մենայ)ն որ ինչ է́ր ն(ո)ր(ա). եւ զղովտ ընդ նմա։

¹Եւ ե́լ աբրամ յեգիպտոսէ, ինքն եւ կի́ն իւր եւ ա(մենայ)ն որ ինչ էր ն(ո)ր(ա), եւ ղովտ ընդ նմա յանապատն։
²Եւ աբրամ էր մեծատուն յոյժ, անասնով եւ արծաթով եւ ոսկւով։
³եւ գնաց անդրէն ուստի եկն յանապատն մինչեւ ցբեթէլ, մինչեւ ցտեղին ուր էր խորան ն(ո)ր(ա) զառաջինն, ընդ բեթէլ եւ ընդ անգէէ́
⁴՛ի տեղի սեղանոյն, զոր արար անդ զառաջինն. եւ կարդա́ց անդ աբրամ զանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ։
⁵Եւ ղովտայ որ երթեա́լն էր ընդ աբրամու, էր արջառ եւ ոչխար եւ անասուն։
⁶եւ ո́չ բաւէր նոցա երկիրն բնակելոյ ՛ի միասին. զի էին նոցա ստացուածք բազումք, եւ ո́չ կարէին բնակել ՛ի միասին։

⁷Եւ եղեւ մա́րտ ՛ի մէջ հովուաց խաշանցն աբրամու. եւ ՛ի մէջ հովուաց խաշանցն ղովտայ։ եւ քանանացիքն եւ փերեզացիքն յայնժամ բնակեալ էին յերկրին։
⁸Ասէ աբրամ ցղովտ. մի́ լիցի կռիւ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ընդ հովիւս իմ եւ ընդ հովիւս քո. զի արք եղբա́րք եմք մեք.
⁹ո՞չ աւադիկ երկիրդ ա(մենայ)ն առաջի քո է, մեկնեա́ց յինէն. եթէ դու յահեակ ես յա́ջ. եթէ դու յաջ՝ ես յահեա́կ։
¹⁰Ամբա́րձ ղովտ զաչս իւր եւ ետես զա(մենայ)ն կողմանս յորդանանու, զի ա(մենայ)ն յուռթի́ էր. մինչչեւ կործանեալ էր ա(ստուծո)յ զսոդոմ եւ զգոմոր, իբրեւ զդրախտ ա(ստուծո)յ էր, եւ իբրեւ զերկիրն եգիպտացւոց՝ մինչեւ ՛ի գա́լ ՛ի զոորա։

¹¹Եւ ընտրեաց իւր ղովտ զա(մենայ)ն կողմանս յորդանանու. եւ չուեաց ղովտ յարեւելից եւ մեկնեցան իւրաքանչիւր յեղբօրէ իւրմէ։
¹²Եւ աբրամ պանդխտեցաւ յերկրին քանանացւոց. եւ ղովտ նստաւ ՛ի քաղաքի միում կողմանցն, եւ բնակեցաւ ՛ի սոդոմ։
¹³եւ մարդիկն սոդոմացւոց չա́րք եւ մեղաւորք էին առաջի ա(ստուծո)յ յոյժ։
¹⁴Եւ ասէ́ ա(ստուա)ծ ցաբրամ յետ մեկնելոյն ղովտայ ՛ի նմանէ. հայեա́ց աչօք քովք եւ տե́ս ՛ի տեղւոջէ յայդմանէ յորում դո́ւ ես, ՛ի կողմանէ հիւսւսոյ եւ հարաւոյ, յարեւելից եւ ՛ի ծովու.
¹⁵զի զա(մենայ)ն երկիրդ զոր տեսանել դու, քե́զ տաց զդա եւ զաւակի քում մինչեւ յաւիտեան։
¹⁶Եւ արարից զզաւակ քո իբրեւ զաւազ երկրի. եթէ կարիցէ՞ ոք թուել զաւազ երկրի՝ ապա եւ քո́ զաւակ ընդ թիւ մտցէ։

¹⁷եւ արդ՝ արի շրջեա́ց ընդ երկիրդ յերկայնութի(ւն) դորա եւ ՛ի լայնութի(ւն) դորա*, զի քեզ տաց զդա։
¹⁸Եւ չո́ւ արարեալ աբրամու, եկն բնակեցաւ առ կաղնւոջն մամբրէի, որ է́ ՛ի քեբրոն։ եւ շինեաց անդ սեղան տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ։

¹Եւ եղեւ ՛ի թագաւորութե(ա)ն ամարփաղայ արքայի սէնարայ, արիովք արքայ սեղղասարայ, եւ քոդոլագոմոր արքայ ելամայ, եւ թարգաղ արքայ ազգաց.
²ետուն պատերազմ ընդ բաղակայ արքայի սոդոմացւոց. եւ ընդ բարսայ արքայ գոմորացւոց, եւ ընդ սենայ արքայի ադամաացւոց. եւ ընդ սիմոբորայ արքայի սեբոյիմացւոց. եւ ընդ թագաւորին բաղակայ, ա́յն ինքն է սեգովր։
³Ամենեքեան սոքա՝ գումարեցան ՛ի ձորն աղի, որ է՝ ծո́վ ազտից։
⁴Զերկոտասա́ն ամ ՛ի ծառայութե(ան) կացեալ եին քոդողգոմորայ. եւ յերեքտասաերորդում ամին ապստամբեցին։

⁵եւ յամին չորեքտասաներորդի՝ եկն քոդողագոմոր եւ թագաւորքն որ ը(ստ) նմա, եւ կոտորեցին զսկայսն որ յաստարովթ կառնայի́մ էին, եւ զազգս հզօրս որ ընդ նոսա. եւ զսովմացիսն ՛ի շաւէ քաղաքին ն(ո)ց(ա)։
⁶եւ զքոռացիսն որ ՛ի լերինս սէիրայ, մինչեւ ցբեւեկնի́ ձորոյն որ է յանապատի անդ։
⁷Եւ դարձան եկին յաղբեւրն դատաստանի. ա́յն ինքն է՝ կադէս, եւ կոտորեցին զա(մենայ)ն իշխանս ամաղեկայ. եւ զամովրհացին զբնակեալն յասասանթամար։
⁸Եւ ե́լ արքայ սոդոմացւոց եւ արքայ գոմորացւոց, եւ արքայ ադամաացւոց, եւ արքայ սեբոյիմացւոց, եւ արքայ բաղակայ որ է սեգովր, եւ ճակատեցան ընդ նոսա ՛ի պատերազմ ՛ի ձորն աղտից։

⁹ընդ քոդողագոմորայ արքայի ելամայ, եւ ընդ թարգաղայ՝ արքայի ազգաց, եւ ամարփաղայ արքայի սենարայ, եւ արիովքայ արքայի սեղղասարայ. չո́րք թագաւորք՝ ընդ հնգից։
¹⁰եւ ՛ի ձորն աղտից ջրհորք, ջրհորք նաւթի։ Եւ փախեաւ արքայ սոդոմացւոց եւ արքայ գոմորացւոց, եւ անկա́ն անդր. եւ մնացեալքն փախեան ՛ի լեռնակողմնն։
¹¹Եւ առին զա(մենայ)ն աւար սոդոմացւոց եւ գոմորացւոց, եւ զա(մենայ)ն համբարս ն(ո)ց(ա)՝ եւ գնացին։
¹²առին եւ զղովտ զեղբօրորդին աբրամու, եւ զինչս նորա, եւ երթային. քանզի բնակելաէր ՛ի սոդոմ։

¹³Եւ եհա́ս ոմն ՛ի զերծելոց անտի, եւ պատմեաց աբրամու յայնկոյս կացելոյ. եւ նա էր բնակեալ առ կողմնեաւն բամբրէի ամովրհացւոյն՝ եղբօրն էսքողայ՝ եւ եղբօրն աւնանայ, որ էին դաշնաւորք աբրամու։
¹⁴Եւ իբրեւ լուաւ աբրամ թէ գերի́ վարեցաւ եղբայրն իւր ղովտ. համարեցաւ զընդոյծինսն իւր երեքհարիւր եւ ութ եւ տասն։
¹⁵եւ պնդեցաւ զկնի ն(ո)ց(ա) գիշերի, ինքն եւ ծառայք իւր. եւ եհար զնոսա մինչեւ ցքոբաղ, որ է ՛ի ձախմէ դամասկոսի։
¹⁶Եւ դարձո́յց զա(մենայ)ն աւարն սոդոմացւոց. եւ զղովտ զեղբայր իւր, եւ զա(մենայ)ն ստացուածս ն(ո)ր(ա) դարձոյց. եւ զկանայս եւ զժողովուրդն։

¹⁷Եւ ել արքայ սոդոմացւոց ընդ առաջ ն(ո)ր(ա)՝ յետ դառնալոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի կոտորածէ քոդողգոմորայ, եւ թագաւորացն որ ընդ նմա էին ՛ի ձորն շաւէ՝ ա́յն ինքն է դաշտ թագաւորաց։
¹⁸Եւ մելքիսեդեկ արքայ շաղեմայ եհան հա́ց եւ գինի. քանզի քահանա́յ էր ա(ստուծո)յ բարձրելոյ։
¹⁹եւ օրհնեա́ց զաբրամ եւ ասէ։
²⁰Օրհնեա́լ է աբրամ յա(ստուծո)յ բարձրելոյ որ արար զերկինս եւ զերկիր. օրհնեա́լէ ա(ստուա)ծ բարձրեալ որ մատնեաց ՛ի ձեռս քո զթշնամիս քո։ եւ ետ նմա տասանորդս յա(մենայ)նէ։
²¹Եւ ասէ արքայ սոդոմացւոց ցաբրամ. տո́ւր ցիս ցմարդիկդ, եւ զաւարդ քե́զ առ։
²²Եւ ասէ աբրամ ցարքայն սոդոմացւոց։ ձդեմ զձեռն իմ առ ա(ստուա)ծ բարձրեալ որ արար զերկինս եւ զերկիր,

²³եթէ ՛ի շաղամաթէ միոջէ մինչեւ ՛ի խրացս մի կօշկաց առից ես յա(մենայ)նէ որ ինչ քո́ իցէ. զի մի́ ասիցես թէ ես մեծացուցի զաբրամ։
²⁴Բայց որչափ ինչ կերան մանկտիդ. եւ մասն արանցդ որ եկին ընդիս. աւնան եւ եսքող, եւ մամբրէ. նոքա առցեն զբաժին իւրեանց։

¹Յետ բանիցս այսոցիկ եղեւ բան տ(եառ)ն առ աբրամ ՛ի տեսլեան գիշերի, եւ ասէ. մի́ երկնչիր աբրամ, ե́ս վերակացու եղէց քեզ. եւ վարձք քո բազո́ւմ եղիցին յոյժ։
²Եւ ասէ աբրամ. տ(է)ր՝ տ(է)ր, զի՞նչ արասցես ինձ, զի ես կորնչի́մ անորդի։ եւ որդի մասեկայ ընտոծնի իմոյ. ա́յն է եղիազար դամասկացի։
³Եւ ասէ աբրամ. որովհետեւ ինձ ո́չ ետուր զաւակ, ընտոծինն իմ ժառանգեսցէ զիս։
⁴Եւ վաղվաղակի ձայն ա(ստուծո)յ եղեւ առ նա եւ ասէ. ո́չ ժառանգեսցէ զքեզ դա, այլ որ ելանէն ՛ի քէն՝ նա́ ժառանգեսցէ զքեզ։
⁵Եւ եհան զնա արտաքս՝ եւ ասէ ցնա. հայեա́ց ընդ երկինս, եւ թուեա́ զաստեղս, եթէ կարիցե՞ս թուել զնոսա։ եւ ասէ ցնա. ա́յնպէս եղիցի զաւակ քո։

⁶Եւ հաւատաց աբրամ ա(ստուծո)յ, եւ համարեցաւ նմա յարդարու(թ)ի(ւն)։
⁷Եւ ասէ ցնա. ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, որ հանի զքեզ յաշխարհէն քաղդեացւոց, տալ քեզ զերկիրդ զայդ ՛ի ժառանգութի(ւն)։
⁸Եւ ասէ աբրամ. տ(է)ր տ(է)ր՝ ի՞ւ գիտացից եթէ ժառանգիցեմ զսա։
⁹Եւ ասէ ցնա. ա́ռ դու ինձ երինջ երեմեան, եւ քօշ երեմեան, եւ խոյ երեմեան, եւ տատրակ, եւ աղաւնի։
¹⁰Եւ ա́ռ զա(մենայ)ն զայն, եւ յօշեա́ց զնոսա ընդ մէջ, եւ եդ զնոսա դէմ ընդ դէ́մ միմեանց. եւ զթռչունսն ո́չ յօշեաց։
¹¹եւ իջանէին թռչունք ՛ի վ(ե)ր(այ) յօշելոյ անդամաթուին ն(ո)ց(ա)։ եւ նստէր առ նոքօք աբրամ։

¹²Եւ մօտ ընդ մուտս արեւուն թըմբրու(թ)ի(ւն) անկանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) աբրամու. եւ ահա՝ ա́հ խաւարին հասանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա)։
¹³եւ ասացա́ւ առ աբրամ. Գիտելո́վ գիտասջի́ր. զի պանդո́ւխտ եղիցի զաւակ քո յերկիր որ ո́չ իւր իցէ. եւ ծառայեցուսցեն զնոսա եւ չարչարեսցեն, եւ տառապեցուսցեն զն(ո)ս(ա) ամս չորեքհարեւր։
¹⁴բայց զազգն որում ծառայեսցեն՝ դատեցայց ես։ եւ յետ այնորիկ ելցեն ա́յսր բազում ստացուածովք։
¹⁵Եւ դու երթիցես առ հարս քո խաղաղութ(եամ)բ, սնեա́լ ՛ի բարւոք ծերութե(ան)։
¹⁶եւ ՛ի չորրորդում ազգի դարձցին այսրէն. քանզի չե́ւեւս լցեալ է մեղք ամովրհացւոցն մինչեւ ցայժմ։

¹⁷Եւ իբրեւ արեւն ՛ի մուտս լինէր, բո́ցք հատանէին, եւ ահա հնո́ց ծխեալ. եւ ճառագայթք հրոյ անցանէին ընդ մէջ անդամո́ցն յօշելոյ։
¹⁸Յաւուր յայնմիկ եդ տ(է)ր ո́ւխտ ընդ աբրամու, եւ ասէ. զաւակի́ քում տաց զերկիրդ զայդ, ՛ի գետոյն եգիպտացւոց մինչեւ ՛ի գետն մեծ եփրատ։
¹⁹Զկինեցիս, եւ զկենեզացիս, եւ զկեդմոնացիս,
²⁰եւ զքետացիս, եւ զփերեղացիս, եւ զռափիմացիս,
²¹եւ զամովրհացիս, եւ զքանանացիս, եւ զգերգեսացիս, եւ զյեբուսացիս։

¹Եւ սարա կին աբրամու ո́չ ծնանէր նմա։ եւ էր ն(ո)ր(ա) աղջիկ մի եգիպտացի որոյ անուն էր ագար։
²Եւ ասէ սարա ցաբրամ յերկիրն քանանացւոց. որովհետեւ արգել զիս տ(է)ր ՛ի ծնանելոյ, արդ՝ մուտ առ աղջիկդ իմ զի արարից ինձ որդի́ ՛ի դմանէ։ եւ ունկնդի́ր եղեւ աբրամ ձայնի սարայի։
³Եւ ա́ռ սարա կին աբրամու զագար եգիպտացի զաղախին իւր, յետ տասն ամի բնակելոյ աբրամու յերկիրն քանանացւոց, եւ ետ զնա աբրամու առն իւրում կնութե(ան)։
⁴Եւ եմուտ առ ագար, եւ յղացաւ։ իբրեւ ետես թէ յղի է՝ արհամարհեցա́ւ տիկինն իւր * յաչս ն(ո)ր(ա)։

⁵Եւ ասէ սարա ցաբրամ, բո́ւռն է ինձ ՛ի քէն. ես ետու զաղախինն իմ ՛ի գիրկս քո։ եւ արդ՝ իբրեւ ետես թէ յղացաւ, արհամարհեցա́յ ես յաչս ն(ո)ր(ա). դա́տ արասցէ ա(ստուա)ծ ընդ իս եւ ընդ քեզ։
⁶Եւ ասէ աբրամ ցսարա. ահաւանիկ աղախին քո ՛ի ձեռս քո, արա́ նմա զինչ հաճոյ է առաջի աչաց քոց։ եւ չարչարեաց զնա սարա. եւ փախեա́ւ յերեսաց ն(ո)ր(ա)։
⁷Եգիտ զնա հրեշտակ տ(եառ)ն յաղբեւր ջուրց յանապատի անդ. յաղբեւրն որ ՛ի ճանապարհին սուրայ է։
⁸եւ ասէ ցնա հրեշտակ տ(եառ)ն. ագար՝ աղախին սարայի, ուստի՞ գաս կամ յո՞ երթաս։ եւ ասէ՝ յերեսաց սարայի տիկնոջ իմոյ փախուցեալ եմ ես։
⁹Ասէ ցնա հրեշտակն տ(եառ)ն. դարձի́ր առ տիկին քո՝ եւ հնազա́նդ լեր ընդ ձեռամբ նորա։

¹⁰եւ ասէ ցնա հրեշտակն տ(եառ)ն, բազմացուցանելո́վ բազմացուցից զզաւա́կ քո, եւ անթի́ւ լիցի ՛ի բազմութ(են)է։ Եւ ասէ ցնա հրեշտակն տ(եառ)ն
¹¹ահաւադիկ դու յղի́ իսկ ես. եւ ծնցես որդի, եւ կոչեսցես զանուն ն(ո)ր(ա) իսմայէլ. զի լուաւ տ(է)ր տառապանաց քոց։
¹²եւ նա եղիցի այր վայրա́գ. ձեռք ն(ո)ր(ա) յամենեսին, եւ ձեռք ամենեցուն ՛ի նա. եւ յանդիման ա(մենայ)ն եղբարց իւրոց բնակեսցէ։
¹³Եւ կարդա́ց ագար զանուն տ(եառ)ն որ խօսեցաւ ընդ նմա, եւ ասէ. դո́ւ ես ա(ստուա)ծ որ հայեցար յիս։ քանզի ասաց եթէ յանդիման իսկ տեսի զայն, որ երեւեցաւն ինձ։

¹⁴վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զջրհո́րն՝ ջրհո́ր այնորիկ զոր յանդիմանն տեսի. եւ ահա է́ այն ընդ կադէս եւ ընդ բարադ։
¹⁵Եւ ծնաւ ագար աբրամու որդի,եւ կոչեաց զանուն որդւոյն իւրոյ որ ծնաւ նմա ագար՝ իսմայէլ։
¹⁶Եւ աբրամ էր ամաց ութսուն եւ վեցի́ց, յորժամ ծնաւ նմա ագար զիսմայէլ։

¹Եւ եղեւ աբրամ ամաց իննըսուն եւ ինունց։ եւ երեւեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ աբրամու եւ ասէ ցնա, ե́ս եմ ա(ստուա)ծ քո, հաճո́յ լեր առաջի իմ, եւ լեր անարատ։
²եւ եդից զուխտ իմ ընդիս եւ ը(ստ) քեզ, եւ բազմացուցից զքեզ յո́յժ յոյժ։
³Եւ անկա́ւ աբրամ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց։ եւ խօսեցաւ ընդ նմա ա(ստուա)ծ
⁴եւ ասէ, եւ իմ ահաւադիկ ուխտ ընդ քեզ. եւ եղիցես հայր բազմութե(ան) ազգաց։
⁵եւ ո́չ կոչեսցի այսուհետեւ անուն քո աբրամ, այլ եղիցի անուն քո աբրաա́մ. զի հայր ազգա́ց բազմաց եդի զքեզ։
⁶Եւ աճեցուցից զքեզ յոյժ, եւ եդից զքեզ յազգս. եւ թագաւորք ՛ի քէն ելցեն։

⁷եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ՛ի մէջ զաւակի քոյ յետ քո յազգս իւրեանց յուխտ յաւիտենական լինել քեզ ա(ստուա)ծ եւ զաւակի քում յետ քո։
⁸Եւ տաց քե́զ եւ զաւակի քում զերկիրս զայս, յորում բնակես պանդխտու(թեամ)բ. զա(մենայ)ն երկիրդ քանանացւոց ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) յաւիտենական. եւ եղէց ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ։
⁹Բայց դու զուխտ իմ պահեսցե́ս, եւ զաւակ քո յետ քո յազգս իւրեանց։
¹⁰Եւ ա́յս է ուխտ իմ, զոր պահեսցես ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ՛ի մէջ զաւակի քո յետ քո յազգս իւրեանց։
¹¹Թլփատեսցի́ ձեր ա(մենայ)ն արու, եւ թլփատեսջիք զմարմին անթլփատութե(ան) ձերոյ. եւ եղիցի նշանա́կ ուխտին ընդիս եւ ընդ ձեզ։

¹²Եւ մանուկ՝ ութօրեա́յ թլփատեսցի ձեր, ա(մենայ)ն արու յազգս ձեր. ընտոծինն եւ արծաթագինն, եւ յա(մենայ)ն օտարածնէ որ ո́չ իցէ ՛ի զաւակէ քումմէ, թլփատելով թլփատեսցի ընտոծին տան քոյ եւ արծաթագին քո։
¹³եւ եղիցի ուխտ իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) մարմնոյ ձերոյ յուխտ յաւիտենական։
¹⁴Արուն անթլփատ՝ որ ո́չ թլփատեսցէ զմարմին անթլփատու(թ)ե(ան) իւրոյ յաւուր ութերորդի, սատակեսցի́ անձնն այն յազգէ իւրմէ. զի ցրեա́ց զուխտ իմ։
¹⁵Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցաբրաամ. եւ սարայի կնոջ քո ո́չ կոչեսցի անուն ն(ո)ր(ա) սարա, այլ սարրա́ եղիցի անուն ն(ո)ր(ա)։
¹⁶եւ օրհնեցից զնա. եւ տաց քեզ ՛ի նմանէ որդի́, եւ օրհնեցից զնա, եւ եղիցի յազգս, եւ թագաւորք ազգաց ՛ի նմանէ եղիցին։

¹⁷Անկա́ւ աբրաամ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց եւ ծիծաղեցաւ. եւ խօսեցաւ ՛ի սրտի իւրում եւ ասէ. թէ հարիւրամենի՝ որդի՞ լինիցի. եւ սարրա՝ իննըսնամեայ ծնանիցի՞։
¹⁸Եւ ասէ աբրաամ ցա(ստուա)ծ. իսմայէլս այս կեցցէ́ առաջի քո։
¹⁹Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցաբրաամ. այո́։ ահա սարրա կին քո ծնցի քեզ որդի. եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ նմ(ա) ուխտ յաւիտենական, եւ ընդ զաւակի ն(ո)ր(ա) յետ ն(ո)ր(ա)։
²⁰Եւ վ(ա)ս(ն) իսմայելի ահա լուա́յ քեզ. եւ օրհնեցից զնա, եւ աճեցուցից զնա եւ բազմացուցից զնա յոյժ. եւ երկոտասա́ն ազգ ծնցի, եւ տաց զնա յա́զգ մեծ։
²¹բայց զուխտ իմ հաստատեցի́ց ընդ սահակայ, զոր ծնցի քեզ սարրա ՛ի ժամանակի յայսմիկ ՛ի միւսում տարւոջ։

²²Եւ վախճանեաց զխօսելն ընդ նմա. եւ վերացաւ ա(ստուա)ծ յաբրաամէ։
²³Եւ ա́ռ աբրաամ զիսմայէլ զորդի իւր, եւ զա(մենայ)ն ընտոծինս իւր, եւ զա(մենայ)ն զարծաթագինս իւր, եւ զա(մենայ)ն արու արանց որ էին ՛ի տան աբրաամու. եւ թլփատեաց զմարմին անթլփատու(թ)ե(ան) ն(ո)ց(ա) ՛ի ժամանակի աւուրն այնորիկ, ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ ընդ նմա ա(ստուա)ծ։
²⁴Եւ աբրաամ էր ամաց իննսուն եւ ինունց ՛ի ժամանակի յորում թլփատեաց զմարմին անթլփատութե(ան) իւրոյ։
²⁵եւ իսմայէլ որդի ն(ո)ր(ա) երեքտասանամեա́յ էր՝ յորժամ թլփատեաց զմարմին անթլփատութե(ան) իւրոյ։
²⁶՛Ի ժամանակի աւուրն այնորիկ թլփատեցաւ աբրաա́մ եւ իսմայէլ որդի ն(ո)ր(ա).

²⁷եւ ա(մենայ)ն արք տան ն(ո)ր(ա)։ եւ ընտոծինք եւ արծաթագինք որ էին յազգաց օտարաց՝ թլփատեա́ց զնոսա։

¹Եւ երեւեցաւ նմա ա(ստուա)ծ առ կաղնեաւն մամբրէի, մինչդեռ նստէր առ դուրս խորանի́ իւրոյ ՛ի մէջօրէի։
²ամբարձեալ զաչս իւր եւ ետես. եւ ահա արք երեք կային ՛ի վերոյ քան զնա։ Եւ իբրեւ ետես՝ ընթացա́ւ ընդ առաջ ն(ո)ց(ա) ՛ի դրանէ խորանին իւրոյ. եւ երկիր եպագ ՛ի վերայ երկրի եւ ասէ։
³Տ(է)ր՝ եթէ գտի շնորհս առաջի քո՝ մի́ զանց առներ ՛ի ծառայէ քումմէ։
⁴այլ առից սակաւ մի ջուր, եւ լուասցե́ն զոտս ձեր, եւ զովասջիք ընդ ծառովս։
⁵եւ առից հաց՝ եւ կերիջիք, եւ ապա երթիջիք զճանապարհս ձեր. փոխանակ զի դարձարուք առ ծառայ ձեր։ եւ ասէ՝ այդպէս արա́, ո(ր)պ(էս) ասացերդ։
⁶Եւ պնդեցաւ աբրաամ ՛ի խորանն առ սարրա, եւ ասէ ցնա. փութա́ թրեա́ գրիւս երիս ալեր նաշհոյ, եւ արա́ նկանս։

⁷Եւ յանգեայ ընթացաւ աբրաամ, եւ ա́ռ որթ մի մատաղ եւ բարի, եւ ետ ցպատանին, եւ փութացո́յց վաղվաղակի հասուցանել։
⁸Եւ ա́ռ կոգի եւ կաթն, եւ զորթն զոր հասոյց, եւ եդ առաջի ն(ո)ց(ա), եւ կերան. եւ նա կայր առաջի ն(ո)ց(ա) ընդ ծառովն։
⁹Եւ ասէ ցնա, ո՞ւր է սառա կին քո։ նա պատասխանի ետ եւ ասէ. ահաւանիկ ՛ի խորանի́ անդ է։
¹⁰Եւ ասէ. դարձեալ եկից առ քեզ ՛ի ժ(ա)մկի յայսմիկ ՛ի սո́յն աւուրս, եւ ունիցի որդի սառա կին քո։ եւ սարրա՝ ո́ւնկն դնէր առ դրան խորանին. քանզի յետոյ ն(ո)ր(ա) կայր։
¹¹Եւ աբրաամ եւ սարրա ծերացեալք էին եւ անցեալք զաւուրբք։ եւ պակասեալ էր ՛ի սառայէ լինել ՛ի կանանց օրինի։

¹²Ծիծաղեցա́ւ սառա ը(ստ) միտս՝ եւ ասէ. որ ինչ ցայժմ ո́չ եղեւ ինձ, ա՞րդ լինիցի. եւ տէր իմ ծերացեալէ։
¹³Եւ ասէ տ(է)ր ցաբրաամ. զի՞ է զի ծիծաղեցաւ սառա ընդ միտս իւր՝ եւ ասէ. թէ արդարեւ ծնանիցի՞մ. զի ահա ես պառաւեա́լեմ։
¹⁴Միթէ տկարանայցէ́ առ ՛ի յա(ստուծո)յ բան։ ՛ի ժամանակի յասմիկ դարձայց առ քեզ ՛ի սոյն աւուրս, եւ եղիցի սառայի որդի́։
¹⁵Ժխտեաց սառա եւ ասէ, թէ ո́չ ծիծաղեցայ. քանզի երկեա́ւ։ եւ ասէ. ո́չ այդպէս. այլ ծիծաղեցար։
¹⁶Եւ յարուցեալ անտի արանցն յայեցան ընդ երեսս սոդոմացւոց եւ գոմորացւոց։ եւ աբրաամ երթա́յր ընդ ն(ո)ս(ա) յուղարկել զն(ո)ս(ա)։

¹⁷Եւ ասէ տ(է)ր. մի թէ թաքո՞ւստ ինչ իցէ յաբրաամէ ծառայէ իմմէ զորինչ գործելոց եմ։
¹⁸այլ աբրաամ լինելով լինիցի յա́զգ մեծ եւ ՛ի բազում. եւ օրհնեսցին ՛ի նա ա(մենայ)ն ազգք երկրի։
¹⁹ք(ան)զի գիտէի եթէ պատուիրեսցէ որդւոց իւրոց եւ տան իւրոյ յետ իւր, պահե́լ զճանապարհս տ(եառ)ն, եւ առնե́լ զարդարութի(ւն) եւ զիրաւունս։ եւ ածցէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ՛ի վերայ աբրաամու զամենայն զոր խօսեցաւ ընդ նմա։
²⁰Եւ ասէ տ(է)ր. աղաղակ սոդոմացւոց եւ գոմորացւոց յաճախեա́ց, եւ մեղք ն(ո)ց(ա) մեծացա́ն յոյժ։
²¹արդ իջեալ տեսից եթէ ըստ աղաղկին ն(ո)ց(ա) որ յիսն հասանէ՝ վճարիցե՞ն. ապա թէ ոչ զի գիտացից։

²²Եւ դարձեալ անտի արանցն եկին ՛ի սոդոմ։ եւ աբրաամ կա́յր առաջի տ(եառ)ն։
²³Եւ մատուցեալ աբրաամ ասէր. միթէ կորուսանիցէ՞ս զարդարն ընդ ամպարշտին, եւ լինիցի արդարն իբրեւ զամպարիշտն։
²⁴Եթէ իցեն յիսուն արդար ՛ի քաղաքի, կորուսանիցե՞ս զնոսա. եւ ո՞չ ներեսցես ա(մենայ)ն տեղեացն վ(ա)ս(ն) յիսուն արդարոյն եթէ իցեն ՛ի նմա։
²⁵քա́ւ լիցի քեզ առնել զայն բան, սպանանել զարդարն ընդ ամպարշտի, եւ լինիցի արդարն իբրեւ զամպարիշտն։ քա́ւ լիցի քեզ որ դատիս զա(մենայ)ն երկիր, մի́ արասցես զայն դատաստան։
²⁶Եւ ասէ տ(է)ր, եթէ գտցի ՛ի սոդոմ յիսուն արդար ՛ի քաղաքի անդ, թողացուցի́ց ա(մենայ)ն տեղեացն վասն ն(ո)ց(ա)։

²⁷Պատասխանի ետ աբրաամ եւ ասէ. այժմ սկսայ խօսել ընդ տ(եառ)ն. բայց ես հո́ղ եմ եւ մոխիր։
²⁸եթէ պակա́ս իցեն քան զյիսուն արդար հնգի́ւ չափ, կորուսանիցե՞ս վ(ա)ս(ն) հնգիցն զա(մենայ)ն քաղաքն։ եւ ասէ՝ ո́չ կորուսից՝ եթէ գտցի անդ քառասուն եւ հինգ։
²⁹Եւ յաւե́լ եւս խօսել ընդ նմա՝ եւ ասէ. իսկ եթէ գտցի անդ քառասուն։ եւ ասէ՝ ո́չ կորուսից վ(ա)ս(ն) քառասնիցն։
³⁰Եւ ասէ՝ մի թէ իցէ՞ինչ տ(է)ր եթէ խօսիցիմ. իսկ եթէ գտցի անդ երեսո՞ւն։ եւ ասէ, ո́չ կորուսից՝ եթէ գտցի անդ երեսուն։
³¹Եւ ասէ. որովհետեւ կալայ խօսել ընդ տ(եառ)ն, թէ գտցի անդ քսա՞ն. եւ ասէ՝ ո́չ կորուսից վ(ա)ս(ն) քսանիցն։

³²Եւ ասէ, միթէ իցէ՞ ինչ տ(է)ր եթէ խօսեցայց եւս մի́ւս անգամ։ եթէ գտցի անդ՝ տա՞սն եւ ասէ, ո́չ կորուսից վ(ա)ս(ն) տասանցն։
³³Եւ գնա́ց տ(է)ր իբրեւ լռեաց ՛ի խօսելոյ անտի ընդ աբրաամու. եւ աբրաամ դարձա́ւ ՛ի տեղի իւր։

¹Եւ եկին երկու հրեշտակքն ՛ի սոդոմ ընդ երեկս. եւ ղովտ նստէր առ դրան սոդոմացւոցն։ իբրեւ ետես ղովտ՝ յարեաւ ընդ առաջ ն(ո)ց(ա), եւ երկիր եպագ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց յերկիր՝ եւ ասէ.
²ահաւասիկ ես՝ տեա́րք, եկա́յք ՛ի տուն ծառայի ձերոյ, հանգերո́ւք, եւ լուացից զորս ձեր, եւ կանխեալ ընդ առաւօտս երթիջիք զճանապարհ ձեր։ Եւ ասեն, ո́չ. այլ ՛ի քաղաքամիջի աստ ագցուք։
³եւ բռնադատեաց զնոսա յոյժ. եւ խոտորեցան առ նա, եւ մտին ՛ի տուն ն(ո)ր(ա). եւ արար ն(ո)ց(ա) ընթրիս։ եւ բաղա́րջ եփեաց ն(ո)ց(ա)՝ եւ կերան։
⁴Մինչ չե́ւ ՛ի քուն մտեալէր ն(ո)ց(ա), եւ արք քաղաքին սոդոմացւոց պատեցին զտունն յերիտասարդաց մինչեւ ցծերս,ա(մենայ)ն ժողովրդոցն ՛ի միասին։

⁵եւ կոչէին արտաքս զղովտ, եւ ասեն ցնա. ո՞ւր են արքն որ մտին առ քեզ գիշերի. ա́ծ զն(ո)ս(ա) առ մեզ զի գիտասցուք զն(ո)ս(ա)։
⁶Եւ ել առ նոսա ղովտ՝ արտաքոյ դրանն, եւ զդուռն ձգեաց զկնի իւր։
⁷եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). քա́ւ լիցի ձեզ ե́ղբարք, մի́ գործէք զայդ չարիս։
⁸են իմ երկու դստերք որ զայր ո́չ գիտեն, հանից զն(ո)ս(ա) առ ձեզ, եւ արարէք ընդ նոսա ո(ր)պ(էս) հաճոյ իցէ ձեզ, բայց միայն արանցդ այդոցիկ մի́ ինչ մե́զ առնիցէք. որովհետեւ մտին ընդ յարկաւ գերանաց իմոց։
⁹Եւ ասեն, ՛ի բա́ց կաց. մտեր բնակել պանդխտութ(եամ)բ. միթէ եւ դատաստա՞ն եւս դատել։ այժմ եւ զքե́զ եւս չարչարեսցուք առաւել քան զն(ո)ս(ա)։ եւ բռնադատէին զայրն զղովտ յոյժ, եւ մերձ էին զդուռն խորտակել։

¹⁰Եւ ձգեալ արանցն զձեռս իւրեանց կորզեցին յինքեանս զղովտ ՛ի տուն անդր, եւ զդուրս տանն փակեցին։
¹¹եւ զարսն որ առ դուրս տանն կային հարին կուրութ(եամ)բ ՛ի փոքուէ մինչեւ ցմեծն. եւ լքա́ն խնդրել զդուրսն։
¹²Եւ ասեն արքն ցղովտ. է՞ ոք քո աստ փեսայ կամ որդիք կամ դստերք, կամ այլ ոք քո՝ իցէ՞ ՛ի քաղաքի աստ. հա́ն զնոսա ՛ի տեղոջէ յայսմանէ։
¹³զի կործանելոց եմք զքաղաքս զայս. զի բարձրացա́ւ աղաղակ սոցա առաջի տ(եառ)ն, եւ առաքեաց զմեզ տ(է)ր սատակե́լ զսա։
¹⁴Ել ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս ն(ո)ր(ա). եւ ասէ, արի́ք՝ ելէ́ք ՛ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ́ տ(է)ր զքաղաքս։ եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։

¹⁵Եւ իբրեւ եղեւ առաւօտ, փութացուցանէին հրեշտակքն զղովտ՝ եւ ասէին. արի́ առ զկին քո եւ զերկուս դստերս քո զոր ունիս, եւ ե́լ աստի, զի մի́ եւ դո́ւ կորնչիցիս ընդ անօրէնութի(ւն) քաղաքիդ։
¹⁶Եւ նոքա խռովեցա́ն։ եւ կալան հրեշտակքն զձեռանէ ն(ո)ր(ա), եւ զձեռանէ կնոջ ն(ո)ր(ա), եւ զձեռանէ երկուց դստերաց ն(ո)ր(ա). զի խնայեաց տ(է)ր ՛ի նա։ եւ հանին զնա, եւ եդին արտաքոյ քաղաքին։
¹⁷Եւ եղեւ իբրեւ հանին զնոսա արտաքս, ասեն՝ ապրեցո́ զանձն քո, մի́ դառնայցես յետս, եւ մի́ կայցես յա(մենայ)ն կողմանս աշխարհիդ. զերծի́ր ՛ի լեառն, գուցէ՝ ընդ ն(ո)ս(ա) ըմբռնիցիս։
¹⁸Եւ ասէ ղովտ ցն(ո)ս(ա). աղաչեմ տէր,

¹⁹որովհետեւ եգիտ ծառայ քո ողորմութի(ւն) առաջի քո, եւ մե́ծ արարեր զարդարու(թ)ի(ւն) քո, զոր առնես յիս ապրել անձին իմոյ. եւ արդ ես ո́չ կարեմ զերծանել ՛ի լեառն, գուցէ հասանիցեն ինձ չարիքն, եւ մեռանիցիմ։
²⁰ահա քաղաքս այս մե́րձ է անկանել ՛ի նա, որ է փոքրիկ, ա́դ ապրեցայց, եւ չէ́ փոքր, եւ կեցցէ անձն իմ վ(ա)ս(ն) քո։
²¹Եւ ասէ ցնա՝ ահաւասիկ արարի մեծարա́նս երեսաց քոց. եւ ՛ի բանիդ յայդմիկ չկործանել զքաղաքն վ(ա)ս(ն) որոյ խօսեցար։
²²Եւ արդ՝ փութա́ զերծանել ՛ի նա. զի ոչ կարեմ առնել իրս իչ մինչեւ անկանիցի́ս անդր. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն քաղաքին այնորիկ սեգովր։
²³Արեգակն ծագեաց յերկիր, եւ ղովտ եմուտ ՛ի սեգովր։

²⁴եւ տ(է)ր տեղաց ՛ի սոդոմ եւ ՛ի գոմոր ծըծումբ եւ հուր ՛ի տ(թեն)է յերկնից.
²⁵եւ կործանեաց զքաղաքսն զայնոսիկ, եւ զա(մենայ)ն կողմանսն, եւ զա(մենայ)ն բնակիչս քաղաքացն, եւ զա(մենայ)ն բոյս երկրին։
²⁶եւ դարձաւ կինն ղովտայ յետս, եւ եղեւ արձա́ն աղի։
²⁷Եւ կանխեալ աբրաամ ընդ առաւօտն ՛ի տեղին ուր կայր առաջի տ(եառ)ն.
²⁸եւ հայեցաւ յերեսս սոդոմացւոց եւ գոմորացւոց, եւ յա(մենայ)ն երեսս երկրի գաւառին. եւ ետես եւ ահա ելանէր բոց երկրին իբրեւ մրրիկ հնոցի։

²⁹Եւ եղեւ ՛ի սատակել տ(եառ)ն զա(մենայ)ն զքաղաքսն զայնոսիկ շուրջ զբնակութ(եամ)բն, յիշեա́ց ա(ստուա)ծ զաբրաամ, եւ եհան արձակեաց զղովտ ՛ի միջոյ կործանմանն, ՛ի կործանել տ(եառ)ն զքաղաքսն յորս բնակեալէր ՛ի նոսա ղովտ։
³⁰Եւ ե́լ ղովտ ՛ի սեգովրայ, եւ նստէր ՛ի լերինն, եւ երկոքին դստերք ն(ո)ր(ա) ընդ նմա. քանզի երկեա́ւ բնակել ՛ի սեգովր. եւ բնակեաց յայրի անդ, ի́նքն եւ երկոքին դստերք ն(ո)ր(ա) ընդ նմա։
³¹Եւ ասէ երէցն ցկրցերն. հայր մեր ծերացեալ է, եւ չի́ք ոք յերկրի որ մտանիցէ առ մեզ, ո(ր)պ(էս) օրէն է ա(մենայ)ն երկրի։
³²ե́կ արբուսցո́ւք հօր մերում գինի, եւ ննջեսցո́ւք ընդ նմա, եւ յարուսցուք ՛ի հօրէ մերմէ զաւակ։

³³Եւ արբուցին հօրն իւրեանց գինի ՛ի գիշերին յայնմիկ. եւ եմուտ երէցն ննջեաց ընդ հօրն իւրում զգիշերն զայն. եւ ո́չ գիտէր ՛ի ննջելն ն(ո)ր(ա) եւ ՛ի յառնել։
³⁴Եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր, եւ ասէ երէցն ցկրտսերն. ահա ննջեցի ես երեկ ընդ հօր իմում, արբուսցո́ւք նմա գինի եւ ՛ի գիշերիս յայսմիկ. եւ մուտ ննջեա́ ընդ նմա. եւ յարուսցո́ւք զաւակ ՛ի հօրէ մերմէ։
³⁵Եւ արբուցին՝ եւ յա́յնմ գիշերի գինի հօրն իւրեանց. եւ եմուտ կրտսերն եւ ննջեաց ընդ հօրն իւրում. եւ ո́չ գիտէր ՛ի ննջելն ն(ո)ր(ա) եւ ՛ի յառնել։
³⁶Եւ յղացան երկոքին դստերքն ղովտայ ՛ի հօրէն իւրեանց։

³⁷Եւ ծնաւ երէցն որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա մովա́բ. ասէ, ՛ի հօրէ իմմէ. նա́ է հայր մովաբացւոց մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
³⁸Ծնաւ եւ կրցերն որդի՝ եւ կոչեաց զանուն նորա ամման. ասէ, որդի ազգի իմոյ. նա́ է հայր ամոնացւոց մինչեւ ցայս օր ժամանակի։

¹Եւ չուեա́ց անտի աբրաամ յերկիրն հարաւոյ, եւ բնակեցա́ւ ընդ կադէս եւ ընդ սուր. եւ պանդխտեցաւ ՛ի գերարայ։
²եւ ասա́ց աբրաամ վ(ա)ս(ն) սառայի կնոջ իւրոյ թէ քոյր իմ է։ եւ առաքեաց աբիմելէք արքայ գերեարացւոց, եւ ա́ռ զսարրա։
³Եւ եկն ա(ստուա)ծ առ աբիմելէք ՛ի տեսլեան * գիշերոյ, եւ ասէ. ահա մեռանի́ս վ(ա)ս(ն) կնոջդ զոր առեր, զի կին՝ առնակին է։
⁴Բայց աբիմելէք ո́չ մերձեցաւ ՛ի նա։ եւ ասէ՝ տ(է)ր, զազգ մի զանգէ́տ եւ զարդար՝ կորուսանիցե՞ս։
⁵ոչ ապաքէն նա́ ասաց ցիս քոյր իմ է, եւ սա՝ ասաց ցիս եղբա́յր իմ է, եւ ես սրբութ(եամ)բ սրտի՝ եւ արդարութ(եամ)բ ձեռաց արարի զայս։

⁶Եւ ասէ ցնա ա(ստուա)ծ ՛ի տեսլեանն. ես գիտացի́ զի սրբութ(եամ)բ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ՛ի քեզ չմեղանչել քեզ յիս. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ՛ի դա։
⁷բայց արձակեա́ զկինդ յա́յր իւր. զի այր մարգարէ է, եւ արասցէ աղօթս վ(ա)ս(ն) քո եւ կեցցես։ ապաթէ ո́չ տացես, գիտեա́ զի մեռանի́ս դու եւ ա(մենայ)ն որ ինչ քո է։
⁸Եւ կանխեաց աբիմելէք ը(ստ) առաւօտն՝ եւ կոչեաց զա(մենայ)ն զծառայս իւր, եւ խօսեցաւ զա(մենայ)ն բանս զայսոսիկ յականջս ն(ո)ց(ա)։ եւ զահի́ հարան ա(մենայ)ն մարդիկն յոյժ։

⁹Եւ կոչեաց աբիմելէք զաբրաամ, եւ ասէ ցնա. զի՞նչ գործեցեր դու զայդ ընդ մեզ. միթէ մեղա՞ք ինչ քեզ՝ զի ածեր ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) թագաւորու(թ)ե(ան) իմոյ մեղս մեծամեծս. գործ զոր ո́չ ոք գործէ՝ գործեցեր ընդիս։
¹⁰եւ ասէ աբիմելէք ցաբրաամ. զի՞նչ տեսեալ արարեր զբանդ զայդ։
¹¹Եւ ասէ աբրաամ. զի ասացի՝ թէ գուցէ ո́չ գուցէ ա(ստուա)ծպաշտու(թ)ի(ւն) ՛ի տեղւոջս յայսմիկ. եւ զիս սպանանիցեն վ(ա)ս(ն) կնոջդ իմոյ։
¹²բայց արդարեւ՝ քո́յր իմ է ՛ի հօրէ եւ ո́չ ՛ի մօրէ. եւ եղեւ ինձ կին։
¹³Եւ եղեւ յորժամ եհան զիս ա(ստուա)ծ ՛ի տանէ հօր իմոյ, եւ ես ասացի ցդա. զա́յս արդարու(թ)ի(ւն) արասցես ընդիս. յա(մենայ)ն տեղիս ուր եւ երթիցուք, ասասջիր զինէն թէ եղբա́յր իմ է։

¹⁴Եւ ա́ռ աբիմելէք հազար սատեր, եւ արջառ եւ ոչխար, ծառայս եւ աղախնայս, եւ ետ աբրաամու. եւ ետ ցնա զսառա զկին իւր։
¹⁵եւ ասէ աբիմելէք ցաբրաամ, ահաւասիկ երկիրդ իմ առաջի քո, ուր հաճոյ իցէ քեզ բնակեա́ց։
¹⁶Եւ ցսառա ասէ. ահա ետու հազա́ր սատեր եղբօր քում, այն եղիցի քեզ ՛ի պատի́ւ երեսաց քոց, եւ ա(մենայ)ն կանանց որ ընդ քեզ են. եւ զա(մենայ)ն արդա́ր խօսեսցիս։
¹⁷Եւ եկաց յաղօթս աբրաամ առ ա(ստուա)ծ. եւ բժշկեաց զաբիմելէք եւ զկին ն(ո)ր(ա), եւ զաղախնայս ն(ո)ր(ա), եւ ծնանէին։
¹⁸զի փակելով փակեաց տ(է)ր արտաքուստ զա(մենայ)ն արգանդ ՛ի տան աբիմելեքայ վ(ա)ս(ն) սառայի կնոջ աբրաամու։

¹Եւ տ(է)ր յա́յց ել սառայի որպէս եւ ասաց. եւ արա́ր տ(է)ր սառայի՝ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ։
²Եւ յղեցա́ւ ծնաւ սառա աբրաամու որդի ծերութե(ան). ըստ ժամանակին որպէս եւ խօսեցաւ ընդ նմա ա(ստուա)ծ։
³Եւ կոչեաց աբրաամ զանուն որդւոյ իւրոյ զոր ծնաւ նմա սառա՝ իսահա́կ։
⁴եւ թլփատեա́ց աբրաամ զիսահակ զորդի իւր յաւուր ութերորդի, որպէս եւ պատուիրեաց նմա տ(է)ր ա(ստուա)ծ։
⁵Եւ աբրաամ հարեւրամեա́ն էր յորժամ եղեւ նմա իսահակ որդի իւր։
⁶Եւ ասէ սառա, ծա́ղր արար զիս ա(ստուա)ծ. զի որ եւ լսիցէ՝ ուրա́խ լինիցի ընդիս։
⁷Եւ ասէ. ո́վ պատմեսցէ աբրաամու եթէ սնուցանիցէ մանուկ՝ սառա. զի ծնայ որդի́ ՛ի ծերութե(ան) իմում։

⁸Եւ աճեաց մանուկն, եւ հատուցա́ւ ՛ի ստենէ. եւ արար աբրաամ ուրախու(թ)ի́(ւն) մեծ յաւուր յորում հատուցա́ւ ՛ի ստենէ իսահակ որդի իւր։
⁹Եւ տեսեալ սառայի զորդին ագարայ եգիպտացւոյ՝ որ եղեւ աբրաամու, զի խաղա́յր ընդ իսահակայ որդւոյ իւրում, եւ ասէ ցաբրաամ։
¹⁰՛ի բա́ց հան զաղախինդ եւ զորդի դորա. զի մի́ ժառանգեսցէ որդի աղախնոյդ ընդ որդւոյ իմում իսահակայ։
¹¹Եւ խի́ստ թուեցաւ բանն առաջի աբրաամու վասն որդւոյ նորա։
¹²Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցաբրաամ. մի́ ինչ խիստ թուեսցի առաջի քո վ(ա)ս(ն) մանկանն եւ վ(ա)ս(ն) աղախնոյն։ զա(մենայ)ն զոր զինչ ասիցէ քեզ սառա՝ լո́ւր ձայնի ն(ո)ր(ա). զի սահակա́ւ կոչեսցի քեզ զաւակ։

¹³բայց զորդի աղախնոյդ արարից յա́զգ մեծ, զի սերմն քո́ է։
¹⁴Յարեաւ աբրաամ ընդ առաւօտն՝ եւ ա́ռ հաց եւ տիկ ջրոյ եւ ետ ցագար, եւ ե́դ յուս ն(ո)ր(ա) զմանուկն, եւ արձակեա́ց զնա։ եւ երթեալ մոլորեալ շրջէ́ր յանապատի անդ առ ջրհորովն երդման։
¹⁵Եւ նուաղեա́ց ջուր ՛ի տկէ անտի. եւ ընկէց զմնուկն ՛ի ներքոյ միոյ եղեւին ծառոյ։
¹⁶եւ երթեալ նստաւ յանդիման ն(ո)ր(ա) ՛ի բացեայ իբրեւ վտաւանա́ւ. զի ասէր՝ թէ ո́չ տեսից զմահ որդւոյն իմոյ. եւ նստէր յանդիման ն(ո)ր(ա)։ ձա́յն բարձեալ մանկանն լայր։

¹⁷Եւ լուա́ւ ա(ստուա)ծ ձայնի մանկանն ՛ի տեղւոջէն ուր էր։ եւ կոչեաց ա(ստուա)ծ զագար յերկնից՝ եւ ասէ ցնա. զի՞նչ է այդ ագար, մի́ երկնչիր. զի լուա́ւ ա(ստուա)ծ ձայնի որդւոյ քոյ ՛ի տեղւոջէ այտի ուր է։
¹⁸արի ա́ռ զմանուկն քո, եւ զօրացո́ զնա ձեռամբ. զի յազգ մե́ծ արարից զնա։
¹⁹Եւ եբա́ց ա(ստուա)ծ զաչս ն(ո)ր(ա), եւ ետես ջրհոր ջրոյ կենդանւոյ. եւ չոգաւ ելից զտիկն ջրով եւ արբոյց մանկանն։ Եւ էր ա(ստուա)ծ ընդ մանկանն.
²⁰եւ աճեաց, եւ եղեւ աղեղնաւոր։
²¹եւ բնակէր յանապատին փառանու. եւ ա́ռ նմա մայր ն(ո)ր(ա) կին յերկրէն եգիպտացւոց։

²²Եւ եղեւ ՛ի ժամանակին յայնմիկ խօսեցաւ աբիմելէք, եւ ոքոզաթ տաճարապետ ն(ո)ր(ա), եւ փիքաւղ սպարապետ զօրաց ն(ո)ր(ա). եւ ասեն ցաբրաամ. ա(ստուա)ծ ընդ քե́զ է յա(մենայ)նի զինչ եւ գործես։
²³Արդ՝ երդուի́ր ինձ յա(ստուա)ծ չմեղանչել ինձ, եւ մի́ զաւակի իմում, եւ անուան իմոյ. այլ ըստ արդարու(թ)ե(ա)ն զոր արարի ընդ քեզ՝ արասցես ընդ իս, եւ երկրիս յորում բնակեալ ես ՛ի սմա։
²⁴եւ ասէ աբրաամ. ե́ս երդնում։
²⁵Եւ յանդիմանեա́ց աբրաամ զաբիմելէք՝ վ(ա)ս(ն) ջրհորոյն ջրոց զորս հանին ծառայքն աբիմելեքայ։
²⁶Եւ ասէ ցնա աբիմելէք. ո́չ գիտացի ո́ արար զայն իրս, եւ դու ո́չ պատմեցեր ինձ. եւ իմ ո́չ էր լուեալ՝ բայց այսօր։

²⁷Եւ ա́ռ աբրաամ արջառս եւ ոչխարս՝ եւ ետ աբիմելէքայ. եւ եդին երկոքին ուխտ ընդ միմեանս.
²⁸եւ կացոյց աբրաամ եւթն որոջ ոչխարաց միայն։
²⁹Եւ ասէ աբիմելէք ցաբրաամ. զի՞նչ են այս եւթն որոջք ոչխարաց զորս կացուցեր միայն։
³⁰Եւ ասէ՝ զայդ եւթն որոջս առցես յինէն, զի եղիցի ինձ ՛ի վկայութի(ւն), թէ ե́ս փորեցի զջրհորդ զայդ։
³¹վ(ա)ս(ն) այնորիկ անուանեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ ջրհո́ր երդման.
³²զի ա́նդ երդուան երկոքին միմեանց, եւ անդ եդին ուխտ առ ջրհորին երդման։ Յարեաւ աբիմելէք եւ ոքոզաթ տաճարապետ ն(ո)ր(ա), եւ փիգաւղ սպարապետ զօրաց ն(ո)ր(ա). եւ դարձան անդրէն յերկիրն փղշտացւոց։

³³Եւ տնկեաց աբրաամ տունկ առ ջրհորովն երդման. եւ կարդաց անդ զանուն տ(եառ)ն, ա(ստուա)ծ յաւիտենական։
³⁴Եւ պանդխտեցա́ւ աբրաամ յերկրին փղշտացւոց աւուրս բազումս։

¹Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ, փորձեա́ց ա(ստուա)ծ զաբրաամ՝ եւ ասէ ցնա. աբրաա́մ. եւ նա́ ասէ աւասի́կ եմ։
²Եւ ասէ ցնա. ա́ռ դու զորդիդ քո սիրելի զոր սիրեցեր զիսահակ, եւ գնա́ դու յերկիր բարձր, եւ հանցես զդա անդ յողջակէզ ՛ի վ(ե)ր(այ) միոյ լերանց յորոց ասացից քեզ։
³Եւ յարեաւ աբրաամ ընդ առաւօտն, համետեաց զէշ իւր. եւ ա́ռ ընդ իւր երկուս ծառայս. եւ զիսահակ զորդի իւր. եւ պատառեաց փայտ յողջակէզ՝ եւ յարեաւ գնա́ց. եւ եկն ՛ի տեղին զոր ասաց նմա ա(ստուա)ծ։
⁴եւ յաւուրն երրորդի համբարձ զաբրաամ զաչս իւր * եւ ետես զտեղին ՛ի հեռաստանէ։

⁵Եւ ասէ աբրաամ ցպատանիս իւր. նստարո́ւք դուք այդր հանդերձ իշովդ. եւ ես եւ պատանեակդ երթիցուք մինչեւ ցանդր, եւ երկի́ր պագցուք եւ դարձցուք առ ձեզ։
⁶Եւ ա́ռ աբրաամ զփայտ ողջակիզին, եւ եդ ՛ի վ(ե)ր(այ) իսահակայ որդւոյ իւրոյ. եւ առ ՛ի ձեռն զսուրն եւ զհուրն. եւ գնացին երկոքեան՛ի միասին։
⁷Եւ ասէ իսահակ ցաբրաամ հայր իւր, հա́յր. եւ նա ասէ, զի՞ է ո́րդեակ։ եւ նա ասէ, ահա հուր՝ եւ ահա փայտ. ո՞ւր է ոչխար յողջակէզ։
⁸եւ նա ասէ. ա(ստուա)ծ տեսցէ իւր ոչխար յողջակէզ ո́րդեակ։ գնացին երկոքեան ՛ի միասին,

⁹եւ եկին ՛ի տեղին զոր ասաց նմա ա(ստուա)ծ։ Անդ շինեաց սեղան աբրաամ. եւ ե́դ ՛ի վերայ զփայտն։ եւ կապեաց զիսահակ զորդի իւր, եւ եդ զնա ՛ի սեղան ՛ի վ(ե)ր(այ) փայտին։
¹⁰եւ ձգեաց աբրաամ զձեռն առնուլ զսուրն եւ զենուլ զորդին իւր։
¹¹Եւ կոչեաց զնա հրեշտակ տ(եառ)ն յերկնից՝ եւ ասէ. աբրաա́մ աբրաամ։ եւ նա ասէ ցնա. ա́ւասիկ եմ։
¹²եւ ասէ, մի́ մխեր զձեռն քո ՛ի պատանեակդ, եւ մի́ ինչ առներ դմա. զի այժմ գիտացի թէ երկիւղա́ծ ես դու յա(ստուծո)յ, եւ ո́չ խնայեցեր յորդիդ քո սիրելի վ(ա)ս(ն) իմ։
¹³Համբա́րձ աբրաամ զաչս իւր եւ ետես, եւ ահա խոյ մի կախեա́լ կայր զծառոյն սաբեկայ զեղջերաց։ եւ գնա́ց աբրաամ ա́ռ զխոյն, եւ եհան զնա յողջակէզ փոխանակ իսահակայ որդւոյ իւրոյ։

¹⁴Եւ կոչեաց աբրաամ զանուն տեղւոյն այնորիկ տ(է)ր ետես. զի ասիցեն ցա́յսօր ՛ի լերինս յայսմիկ տ(է)ր երեւեցաւ։
¹⁵Եւ կոչեաց հրեշտակ տ(եառ)ն զաբրաամ երկիցս անգամ յերկնից՝ եւ ասէ։
¹⁶Յա́նձն իմ երդուայ՝ ասէ տ(է)ր, փոխանակ զի արարե́ր դու զբանդ զայդ, եւ ոչ խնայեցեր յորդիդ քո սիրելի վ(ա)ս(ն) իմ.
¹⁷այո́ օրհնելով օրհնեցից զքեզ, եւ բազմացուցանելով բազմացուցից զզաւակ քո ո(ր)պ(էս) զաստեղս երկնից բազմու(թեամ)բ. եւ ո(ր)պ(էս) զաւազ առ ափն ծովու. եւ ժառանգեսցէ́ զաւակ քո զքաղաքս հակառակորդաց իւրոց։
¹⁸եւ օրհնեսցի́ն ՛ի զաւակի քում ա(մենայ)ն ազգք երկրի. փոխանակ զի լուա́ր ձայնի իմում։

¹⁹Դարձաւ աբրաամ առ պատանիսն իւր, եւ յարուցեալ գնացին ՛ի միասին ՛ի ջրհորն երդման. եւ բնակեցաւ աբրաամ առ ջրհորովն երդման։
²⁰Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ, պատմեցաւ աբրաամու, թէ ահա ծնաւ մեղքա եւ նա́ որդիս նաքովրայ եղբօր քում։
²¹ովք զանդրանիկն ն(ո)ր(ա), եւ զբաւ զեղբայր ն(ո)ր(ա), եւ զկամուէլ հայր ասորւոց,
²²եւ զքասադ, եւ զազաւ, եւ զփաղդաս, եւ զյետդափ, եւ զբաթուէլ.
²³եւ բաթուէլ ծնաւ զռեբեկա։ ո́ւթ սոքա որդիք՝ զորս ծնաւ մեղքա նաքովրայ եղբօր աբրաամու։
²⁴Եւ հա́րճն նորին որոյ անուն էր ռեմա, ծնաւ եւ նա զտաբեկ, եւ զգաամ, եւ զտոքոս, եւ զմովքա։

¹Եւ եղեն կեանք սառայի հարիւր եւ քսան եւ եւթն ամ։
²եւ մեռաւ սառա ՛ի քաղաքի արբոկա ՛ի ձորն, ա́յն ինքն է քեբրոն յերկրին քանանացւոց։ եւ եկն աբրաամ կոծե́լ զսառա եւ սո́ւգ առնուլ։
³Եւ յարեաւ աբրաամ ՛ի մեռնելոյն իւրմէ, եւ խօսեցաւ ընդ որդիսն քետեայ՝ եւ ասէ։
⁴Պանդո́ւխտ եւ նժդեհ եմ ես ՛ի միջի ձերում. արդ՝ տո́ւք ինձ ստացուած գերեզմանի ընդ ձեզ եւ թաղեցից զմեռեալս իմ։
⁵Պատասխանի ետուն որդիքն քետայ աբրաամու՝ եւ ասեն.
⁶ո́ւնկն դիր մեզ տէր, թագաւո́ր յա(ստուծո)յ ես ՛ի միջի մերում, յընտիր շիրմաց մերոց թաղեա́ զմառեալն. զի ո́չ ոք ՛ի մէնջ արգելու ՛ի քէն զշիրիմս։
⁷Յարեա́ւ աբրաամ երկիր եպագ ժողովրդեան երկրին որդւոցն քետայ։

⁸եւ խօսեցաւ ընդ նոսա աբրաամ՝ եւ ասէ. եթէ յօժա́ր իցէք ՛ի մտի ձերում թաղել զմեռեալդ իմ յերեսաց իմոց, ո́ւնկն դիք ինձ, եւ խօսեցարո́ւք վ(ա)ս(ն) իմ ընդ եփրոնի որդւոյ սահառայ,
⁹եւ տացէ ինձ զայրն կրկին, որ է ՛ի վիճակի ագարակի իւրոյ, արծաթոյ՝ որչափ եւ արժան իցէ. տացէ́ զնա ինձ ՛ի միջի ձերում ՛ի ստացուած բնակաց։
¹⁰եւ եփրոն նստէր ՛ի մէջ որդւոցն քետայ։ Պատասխանի ետ եփրոն քետացի աբրաամու՝ եւ ասէ, լո́ւ ՛ի լու որդւոցն քետայ, եւ ամենեցուն որ մտանէին ընդ դուռն քաղաքի ն(ո)ր(ա)։
¹¹եւ ասէ. յի́ս դարձ տէր. եւ ունկն դիր ինձ. զագարակն ետու քեզ, եւ զայրն որ ՛ի նմա տա́ց քեզ առաջի ա(մենայ)ն քաղաքակցաց իմոց ետու քեզ թաղե́լ զմեռեալն քո։

¹²Ես երկիրեպագ աբրաամ առաջի ա(մենայ)ն ժողովրդեան երկրին.
¹³եւ խօսեցաւ ընդ եփրոնի յականջս ժողովրդեան երկրին, եւ ասէ. որով հետեւ անսացեր ինձ, ո́ւնկն դիր ինձ. տա́ց քեզ արծաթ ընդ ագարակին, ա́ռ յինէն եւ թաղեցից անդ զմեռեալս։
¹⁴Պատասխանի ետ եփրոն աբրաամու՝ եւ ասէ ցնա.
¹⁵ո́չ տէր իմ. լուայ թէ գետինն չորեքհարեւր սատեր արծաթոյ է, ընդիս եւ ընդ քեզ զի՞նչ է այն. բայց դու թաղեա́ զմեռեալն քո։
¹⁶Եւ իբրեւ լուաւ աբրաամ յեփրոնէ, կշռեա́ց զարծաթն եփրոնի, զոր խօսեցաւն յականջս որդւոցն քետայ, չորեքհարիւր սատեր արծաթոյ ընտրոյ վաճառականաց։

¹⁷Եւ հաստատեցա́ւ ագարակն եփրոնի, որ է́ առ կրկնով այրիւն յանդիման մամբրէի, ագարակն եւ այրն որ է ՛ի նմա. եւ ա(մենայ)ն ծառատունկ որ է յագարակի անդ, շուրջ յա(մենայ)ն սահմանս ն(ո)ր(ա),
¹⁸՛ի ստացուածս աբրաամու առաջի որդւոցն քետայ, եւ որ մտանէին ընդ դուռն քաղաքի ն(ո)ր(ա)։
¹⁹Եւ յետ այնորիկ թաղեաց աբրաամ զսառա զկին իւր ՛ի կրկնումն այրի ագարակին, որ է յանդիման մամբրէի. ա́յն է քեբրոն յերկրին քանանացւոց։
²⁰եւ հաստատեցաւ ագարակն եւ այրն որ է ՛ի նմա՝ աբրաամու, ՛ի ստացուածս շիրմաց յորդւոցն քետայ։

¹Եւ աբրաամ ծերացեալ էր եւ անցեալ զաւուրբք. եւ տ(է)ր օրհնեաց զաբրաամ ամենայնիւ։
²Եւ ասէ աբրաամ ցծառայն իւր ցերէց տան իւրոյ, ցիշխան ա(մենայ)ն ընչից ն(ո)ր(ա). դի́ր զձեռն քո ը(ստ) երանօք իմովք։
³եւ երդմնեցուցից զքեզ ՛ի տ(է)ր, յա(ստուա)ծ երկնից, եւ յա(ստուա)ծ երկրի, զի մի́ առցես կին որդւոյ իմում իսահակայ ՛ի դստերաց քանանացւոց յորոց միջի ե́ս բնակեմ։
⁴այլ յերկիրն իմ ուստի ելեալեմ երթիցես, եւ ՛ի տուն իմ. եւ առցես դու անտի́ կին որդւոյ իմում իսահակայ։
⁵Ասէ ցնա ծառայն. գուցէ՝ կինն ո́չ կամիցի գալ ընդիս յերկիրս յայս, դարձուցանելով դարձուցի՞ց զորդի քո յերկիրն ուստի ելեր։

⁶Եւ ասէ աբրաամ. զգո́յշ լեր, մի́ դարձուցանիցես զորդի իմ անդր։
⁷Տ(է)ր ա(ստուա)ծ երկնից, եւ ա(ստուա)ծ երկրի, որ ա́ռ զիս ՛ի տանէ հօր իմոյ, եւ յերկրէն ուստի ծնեալ էի, որ խօսեցա́ւն ընդ իս՝ եւ երդուաւ ինձ եւ ասէ. զաւակի́ քում տաց զերկիրդ զայդ. նա́ առաքեսցէ զհրեշտակ իւր առաջի քո. եւ առցե́ս անտի կին որդւոյ իմում իսահակայ։
⁸Ապաթէ ոչ կամիցի կինն գալ ընդ քեզ յերկիրս յայս, քաւեա́լ լիջիր դու յերդմանէդ յայդմանէ։ բայց միայն զորդեակդ իմ մի́ դարձուցանիցես անդր։
⁹Եւ ե́դ ծառայն աբրաամու զձեռն իւր ընդ երանօք տեառն իւրոյ՝ եւ երդուա́ւ նմա վ(ա)ս(ն) բանիս այսորիկ։

¹⁰Եւ ա́ռ ծառայն տասն ուղտ յուղտուց տեառն իւրոյ՝ եւ գնա́ց։ եւ յա(մենայ)ն բարութե(ան)ց տեառն իւրոյ ընդ իւր։ եւ յարեաւ գնա́ց ՛ի միջագետս ՛ի քաղաքն նաքովրայ.
¹¹եւ նստոյց զուղտսն արտաքոյ քաղաքին առ ջրհորոյ ջրոցն ը(ստ) երեկս յորժամ ջրուորն ելանէր։ Եւ ասէ.
¹²տ(է)ր ա(ստուա)ծ տեառն իմոյ աբրաամու՝ յաջողեա́ առաջի իմ այսօր. եւ արա́ ողորմութի(ւն) ընդ տեառն իմում աբրաամու։
¹³Աւասիկ ես կամ ՛ի վ(ե)ր(այ) աղբեր ջրոյս, եւ դստերք բնակչաց քաղաքիս ելանեն հանել ջուր։

¹⁴եւ եղիցի կոյս մի որում ես ասացից, թէ խոնարհեցո́ զսափորդ քո զի արբից, եւ ասէ ցիս՝ ա́րբ, եւ ուղտուցդ քոց ե́ւս արբուցից մինչեւ դադարեսցին յըմպելոյ, զա́յն պատրաստեցեր ծառային քում իսահակայ. եւ այնո́ւ գիտացից թէ արարեր ողորմութի(ւն) տեառն իմում աբրաամու։
¹⁵Եւ եղեւ մինչչե́ւ կատարեալ էր ն(ո)ր(ա) զխօսսն ՛ի մտի իւրում, եւ ահա ռեբեկա եկն ել, որ ծնեալն էր բաթուելի որդւոյ մեղքեայ կնոջ նաքովրայ եղբօր աբրաամու. եւ ունէր սափոր յուս իւր։
¹⁶եւ էր կոյսն գեղեցիկ երեսօք յոյժ։ կոյս՝ զոր այր ո́չ գիտէր։ էջ յաղբեւրն, եւ ելից զսափորն իւր եւ ել։
¹⁷Ընթացա́ւ ծառայն ընդ առաջ ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ. արբո́ ինձ սակաւ մի ջուր ՛ի սափորոյ այտի։

¹⁸Եւ նա ասէ. ա́րբ տէր։ եւ փութացաւ իջո́յց զսափորն ՛ի վ(ե)ր(այ) բազկաց իւրոց. եւ արբոյց նմա՝
¹⁹մինչեւ դադարեաց յըմպելոյ։ եւ ասէ՝ եւ ուղտուց քոց հանից ջուր մինչեւ ամենեքեան արբցեն։
²⁰Եւ փութացաւ թափեաց զսափորն յաւազանն, եւ ընթացաւ դարձեալ ՛ի ջրհորն հանել. եւ եհան ջուր ա(մենայ)ն ուղտուց ն(ո)ր(ա)։
²¹Եւ այրն մի́տ դնէր նմա, եւ լո́ւռ կայր ՛ի միտ առնուլ. եթէ աջողեա՞ց տ(է)ր զճանապարհ ն(ո)ր(ա)՝ եւ թէ ոչ։
²²Եւ եղեւ իբրեւ դադարեցին ա(մենայ)ն ուղտքն յըմպելոյ, եւ առ այրն գինդս ոսկիս մի մի ըստ դահեկանի ձուղոյ, եւ երկուս ապարանջանս ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). ՛ի տասն դահեկանէ ձոյլ նոցա։

²³Եւ եհարց զնա՝ եւ ասէ. ո՞յր դուստր ես դու, պատմեա́ ինձ թէ իցէ՞ ՛ի տան քում մեզ տեղի յիջավանաց։
²⁴Եւ ասէ ցնա. դուստր բաթուելի́ եմ ես որդւոյ մեղքեայ զոր ծնաւ նաքովրայ։
²⁵եւ ասէ ցնա. եւ յարդ եւ խոտ շա́տ է մեր, եւ տեղի իջավանաց։
²⁶Խնդա́ց այրն, եւ երկիր եպագ ա(ստուծո)յ,
²⁷եւ ասէ. օրհնեալ տ(է)ր ա(ստուա)ծ տեառն իմոյ աբրաամու. որ ո́չ վրիպեցոյց զարդարութի(ւն) իւր եւ զճշմարտութի(ւն) ՛ի տեառնէ իմմէ. եւ ինձ յաջողեաց տ(է)ր ՛ի տան եղբօր տեառն իմոյ։
²⁸Եւ ընթացաւ աղջիկն պատմեաց ՛ի տան մօր իւրոյ ըստ բանիցն այնոցիկ։
²⁹Եւ ռեբեկայ՝ է́ր եղբայր որում անուն էր ղաբան։ եւ ընթացաւ ղաբան առ այրն արտաքս յաղբեւրն,

³⁰իբրեւ ետես զգինդսն եւ զապարանջանսն ՛ի ձեռսն քեռ իւրոյ. եւ զի լուա́ւ զբանսն յռեբեկայ քեռէ իւրմէ՝ որ ասէր, թէ այսպէս ինչ խօսեցաւ ընդիս այրն։ եւ եկն առ այրն, մինչ կայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ուղտուց իւրոց առ աղբերն.
³¹եւ ասէ ցնա. ե́կ մուտ ՛ի տուն օրհնեա́լ տ(եառ)ն. զի՞ կաս արտաքոյ, զի ես պատրաստեցի տուն եւ տեղի ուղտուցդ։
³²Եմո́ւտ այրն ՛ի տուն անդր, եւ իջոյց ուղտուցն։ եւ ետուն յարդ եւ խոտ ուղտուցն, եւ ջուր լուանալոյ ոտից ն(ո)ր(ա), եւ ոտից ն(ո)ց(ա) որ ընդ նմայն էին։
³³Եւ եդին հա́ց առաջի ն(ո)ց(ա) ուտել։ եւ նա ասէ. ո́չ կերայց մինչեւ խօսեցայց զբանս իմ։ եւ ասեն՝ խօսեա́ց։
³⁴Եւ ասէ. ծառայ աբրաամու եմ ես.

³⁵եւ տ(է)ր օրհնեաց զտէր իմ յոյժ, եւ բարձրացա́ւ. եւ ետ նմա արջառ եւ ոչխար, եւ արծաթ եւ ոսկի, ծառայս եւ աղախնայս, ուղտս եւ էշս։
³⁶եւ ծնաւ սառա՝ կին տեառն իմոյ որդի մի տեառն իմում յետ ծերու(թ)ե(ան) իւրոյ. եւ նմա́ ետ զա(մենայ)ն ինչ որ է́ր ն(ո)ր(ա)։
³⁷Եւ երդմնեցոյց զիս տէր իմ՝ եւ ասէ. ո́չ առցես կին որդւոյ իմում իսահակայ ՛ի դստերաց աստի քանանացւոց, յորոց միջի ե́ս պանդխտեալս եմ յերկրի սոցա։
³⁸այլ ՛ի տուն հօր իմոյ երթիցես եւ ՛ի տոհմ իմ, եւ առցես անտի́ կին որդւոյ իմում։
³⁹Եւ ես ասացի ցտէրն իմ. գուցէ՝ ո́չ գայցէ կինն ընդիս։

⁴⁰եւ ասէ ցիս. տ(է)ր ա(ստուա)ծ իմ որում հաճոյ եղէ առաջի ն(ո)ր(ա), նա́ առաքեսցէ զհրեշտակ իւր ընդ քեզ, եւ յաջողեսցէ́ զճանապարհս քո. եւ առցես կին որդւոյ իմում յազգէ իմմէ, եւ ՛ի տանէ հօր իմոյ։
⁴¹եւ յայնժամ քաւեա́լ լիցիս ՛ի նզովից աստի իմոց. յորժամ երթիցես ՛ի տոհմ իմ՝ եւ ո́չ տացեն, քաւեա́լ լիցես յերդմանէ աստի իմմէ։
⁴²Եւ իբրեւ եկի այսօր յաղբեւրն՝ ասեմ. տ(է)ր ա(ստուա)ծ տեառն իմոյ աբրաամու, եթէ յաջողեցեր ինձ զճանապարհս իմ, զոր ե́ս այժմիկ եկեալ եմ.
⁴³ահաւասիկ ես հասեալ կամ ՛ի վ(ե)ր(այ) աղբե́ր ջրոյս, եւ դստերք մարդկան քաղաքիս ելանեն տանել ջուր. եւ եղիցի կոյս ցոր ես ասացից՝ թէ արբո́ ինձ սակաւ մի ջուր ՛ի սափորոյդ քումմէ,

⁴⁴եւ ասասցէ ցիս՝ թէ ա́րբ, եւ ուղտուցդ եւս քոց հանից ջուր, ա́յն է կին զոր պատրաստեաց տ(է)ր ծառայի իւրում իսահակայ. եւ այնո́ւ գիտացից թէ արարեր զողորմու(թ)ի(ւն) ընդ տեառն իմում աբրաամու։
⁴⁵Եւ եղեւ մինչչե́ւ իմ կատարեալ էր զխօսս ՛ի մտի իմում, անդէն վաղվաղակի ելանէ́ր ռեբեկա՝ եւ ունէր սափոր յո́ւս իւր. էջ յաղբեւրն՝ եւ եհան ջուր։ եւ ասեմ ցնա արբո́ ինձ։
⁴⁶եւ փութացեալ իջոյց զսափորն յինքենէ՝ եւ ասէ. ա́րբ դու, եւ ուղտուցդ եւս քոց արբուցից։ եւ արբի. եւ ուղտուցն իմոց արբոյց։

⁴⁷Եւ հարցի ցնա՝ եւ ասեմ, ո՞յր դուստր ես դու՝ պատմեա́ ինձ. եւ նա ասէ, դուստր բաթուելի́ եմ ես՝ որդւոյ նաքովրայ զոր ծնաւ նմա մեղքա։ եւ եդի գի́նդս յականջս ն(ո)ր(ա), եւ ապարանջանս ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա). եւ խնդացի́.
⁴⁸եւ երկի́ր պագի տ(եառ)ն. եւ օրհնեցի զտ(է)ր ա(ստուա)ծ տեառն իմոյ աբրաամու. որ յաջողեաց ինձ ՛ի ճանապարհի աստ ճշմարտութե(ան). առնուլ զդուստր եղբօր տեառն իմոյ որդւոյ ն(ո)ր(ա)։
⁴⁹Արդ՝ եթէ առնէք դուք շնո́րհս եւ արդարութի(ւն) առ տէրն իմ, պատմեցէ́ք ինձ. ապա թէ ոչ՝ ցուցէ́ք ինձ զի դարձայց յա́ջ կամ յահեակ։

⁵⁰Պատասխանի ետուն ղաբան եւ բաթուէլ՝ եւ ասեն. ՛ի տ(թեն)է́ ել իրդ այդ. եւ մեք ո́չ կարեմք հակառակ ինչ չա́ր ասել բարւոյ.
⁵¹ահաւադիկ ռեբեկա առաջի քոյ, ա́ռ եւ գնա. եւ եղիցի կին որդւոյ տեառն քոյ՝ ո(ր)պ(էս) եւ խօսեցաւ տ(է)ր։
⁵²Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ ծառայն աբրաամու զբանս նոցա, երկիր եպագ տ(եառ)ն։
⁵³եւ եհան ծառայն անօթս ոսկւոյ եւ անօթս արծաթոյ, եւ հանդերձս, եւ ետ ռեբեկայ. եւ ետ ընծայս եղբարց ն(ո)ր(ա) եւ մօրն։
⁵⁴Կերան եւ արբին նա́, եւ արքն որ ընդ նմա էին. եւ ննջեցին։ եւ յարուցեալ ՛ի վաղորդայն անդր՝ ասէ. արձակեցէ́ք զիս զի երթայց առ տէր իմ։

⁵⁵Եւ ասեն եղբարք ն(ո)ր(ա) եւ մայրն. կացցէ́ կոյսն առ մեզ իբրեւ աւուրս տասն, եւ ապա́ երթիցէ։
⁵⁶Եւ նա ասէ ցն(ո)ս(ա). մի́ խափանէք զիս. զի տ(է)ր աջողեաց զճանապարհս իմ. արձակեցէ́ք զիս զի երթայց առ տէրն իմ։
⁵⁷եւ ասեն եղբարք ն(ո)ր(ա). կոչեսցուք զաղջիկն, եւ հարցցո́ւք ՛ի բերանոյ ն(ո)ր(ա)։
⁵⁸Կոչեցին զռեբեկա՝ եւ ասեն ցնա. երթա՞ս ընդ առնս ընդ այսմիկ. եւ նա ասէ՝ երթամ։
⁵⁹Եւ յուղարկեցին զռեբեկա զքոյրն իւրեանց, եւ զինչս ն(ո)ր(ա). եւ զծառայն աբրաամու, եւ որ ընդ նմա́յն էին։
⁶⁰եւ օրհնեցին զռեբեկա՝ եւ ասեն ցնա. քոյր մեր եղիցես ՛ի հազա́րս եւ ՛ի բեւրս. եւ ժառանգեսցէ զաւակ քո զքաղաքս թշնամեաց քոց։

⁶¹Յարուցեալ ռեբեկա եւ նաժիշտք իւր, ելին յուղտսն եւ գնացին ընդ առն։ եւ առեալ ծառային զռեբեկա՝ գնա́ց։
⁶²Եւ իսահակ յանապատի անդ առ ջրհորովն տեսլեան բնակէր յերկրին ՛ի կողմ հարաւոյ։
⁶³եւ ել իսահակ զբօսանել ՛ի դաշտին ընդ երեկս. ամբարձ զաչս իւր՝ եւ ետես՝ զի գային ուղտք տասն։
⁶⁴Ամբարձեալ զաչս իւր եւ ռեբեկա ետես զիսահակ, է́ջ վաղվաղակի յուղտուէ անտի.
⁶⁵եւ ասէ ցծառայն. ո՞վ է այրն որ գայ ՛ի դաշտին ընդ առաջ մեր։ եւ ասէ ծառայն, նա́ է տէրն իմ։ եւ ն(ո)ր(ա) առեալ ձորձս արկա́ւ զիւրեւ։
⁶⁶Եւ պատմեաց ծառայն, իսահակայ զա(մենայ)ն զխօսսն զոր արար։

⁶⁷Եւ եմուտ իսահակ ՛ի տուն սառայի մօր իւրոյ, եւ ա́ռ զռեբեկա, եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) կին. եւ սիրեաց զնա. եւ մխիթարեցա́ւ իսահակ վ(ա)ս(ն) սառայի մօր իւրոյ։

¹Եւ յաւե́լ աբրաամ առնուլ կին որում անուն էր քետտուրա։
²եւ ծնաւ նմա զէրման, եւ յեկտան, եւ զմադան, եւ զմադիան, եւ զեսբոկ, եւ զսովիւէ։
³Եւ յեկտան ծնաւ զսաբա, եւ զթեման, եւ զդադան։ եւ եղեն որդիք դադանայ, ռագուէլ, եւ նաբդեէլ, եւ ասուրիիմ, եւ ղատուսիիմ. եւ ղովոմիմ։
⁴Եւ որդիք մադիամու, գեփար, եւ ափեր, եւ ենոք, եւ աբիդա, եւ եդրագա։ ամենեքեան սոքա էին որդիք քետուրայ։
⁵Եւ ե́տ աբրաամ զա(մենայ)ն ինչս իւր իսահակայ որդւոյ իւրում։
⁶եւ որդւոց հարճիցն իւրոց որ էին աբրաամու, ե́տ աբրաամ պարգե́ւս. եւ արձակեա́ց զնոսա յիսահակայ որդւոյ իւրոյ մինչդեռ ինքն կենդանի էր՝ ընդ արեւելս յերկիրն արեւելից։

⁷Եւ ա́յս են ամք աւուրց կենացն աբրաամու զորս եկեաց, հարիւր եւթանասուն եւ հինգ ամ։
⁸եւ պակասեալ աբրաամու մեռա́ւ ՛ի բարւոք ծերութե(ան), ալեւորեալ եւ լի́ աւուրբք. եւ յաւելաւ առ ժողովուրդ իւր։
⁹Եւ թաղեցին զնա իսահակ եւ իսմայէլ որդիք ն(ո)ր(ա), յայրի́ անդ ՛ի կրկնում յագարակին եփրոնի որդւոյ սահառայ քետացւոյ. որ է յանդիման մամբրէին.
¹⁰ագարա́կն եւ այրն զոր ստացաւ աբրաամ յորդւոցն քետայ։ անդ թաղեցին զաբրաամ եւ զսառա կին ն(ո)ր(ա)։
¹¹Եւ եղեւ յետ մահուանն աբրաամու, օրհնեա́ց ա(ստուա)ծ զիսահակ զորդի ն(ո)ր(ա)։ եւ բնակեցաւ իսահակ առ ջրհորի́ տեսլեանն։
¹²Եւ ա́յս են ծնունդք իսմայելի որդւոյ աբրաամու, զոր ծնաւ ագա́ր եգիպտացի աբրաամու՝ աղախինն սառայի։

¹³Եւ ա́յս են անուանք որդւոցն իսմայելի. ըստ անուանց ազգացն ն(ո)ր(ա)։ Անդրանիկն իսմայելի նաբեովթ եւ կեդար, եւ աբդեէլ, եւ մաբսամ,
¹⁴եւ մասմա, եւ իդումա, եւ մասէ,
¹⁵եւ քողդադ, եւ թեմա, եւ յետուր, եւ նափէս, եւ կեդմա։
¹⁶Սոքա են որդիք իսմյելի, եւ ա́յս են անուանք ն(ո)ց(ա) ՛ի հանգրուանս իւրեանց, եւ ՛ի խորանս իւրեանց, երկոտասան իշխանք ն(ո)ց(ա) ըստ ազգաց իւրեանց։
¹⁷Եւ ա́յս են ամք կենաց իսմայելի, հարիւր երեսուն եւ եւթն ամ. եւ պակասեալ մեռաւ, եւ յաւելաւ յազգ իւր։
¹⁸եւ բնակեցաւ յեւիլայ մինչեւ ցսուր որ է յանդիման եգիպտոսի, մինչեւ ՛ի գալ յասորեստանեայս. յանդիման ամենայն եղբարց իւրոց բնակեցաւ։

¹⁹Եւ ա́յս են ծնունդք իսահակայ որդւոյ աբրաամու. աբրաամ ծնաւ զիսահակ։
²⁰եւ էր իսահակ ամաց քառասնից յորժամ ա́ռ զռեբեկա զդուստր բաթուելի ասորւոյ, որ էր ՛ի միջագետաց ասորւոց, զքոյր լաբանու ասորւոյ ի́ւր ՛ի կնութե(ան)։
²¹Եւ աղաչէր իսահակ զտ(է)ր վ(ա)ս(ն) ռեբեկայ կնոջ իւրոյ՝ զի ամո́ւլ էր։ եւ լուա́ւ նմա ա(ստուա)ծ. եւ յղեցաւ ռեբեկա կին ն(ո)ր(ա)։
²²եւ խաղային մանկունք ՛ի նմա։ եւ ասէ՝ եթէ այսպէս լինիցի ինձ, ընդէ՞ր իցէ ինձ այս։ եւ գնա́ց հարցանել ՛ի տ(թեն)է։
²³Եւ ասէ ցնա տ(է)ր. երկո́ւ ազգք են յարգանդի քում, եւ երկո́ւ ժողովուրդք յորովայնէ քումմէ զատցին. եւ ժողովուրդ զժողովրդեամբ ելեւե́լ առնիցէ, եւ երէցն կրտսերո́յն ծառայեսցէ։

²⁴Եւ իբրեւ լցան ն(ո)ր(ա) աւուրք ծնանելոյ. եւ էին երկո́ւ որդիք յորովայնի նորա։
²⁵Եւ եկն ե́լ որդին անդրանիկ շառագոյն ամենեւին՝ իբրեւ զմորթ թա́ւ, եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) եսա́ւ. եւ ապա ե́լ եղբայր ն(ո)ր(ա), եւ ձեռն ն(ո)ր(ա) ունէր զգարշապարէ եսաւայ. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) յակո́բ։
²⁶Եւ իսահակ էր ամաց վաթսնից՝ յորժամ ծնաւ զն(ո)ս(ա) ռեբեկա։ եւ աճեցին մանկունք։
²⁷եւ էր եսաւ՝ այր հմո́ւտ որսոյ վայրա́գ։ եւ յակոբ՝ այր առանց պաճուճանաց ընտասուն։
²⁸Եւ սիրեաց իսահակ զեսաւ, զի որս նորա կերակո́ւր էր նմա. եւ ռեբեկա սիրէր զյակոբ։
²⁹Եւ էր եփեալ յակոբայ թա́ն. եւ եկն եսաւ ՛ի դաշտէ՝ նքթեալ։

³⁰եւ ասէ եսաւ ցյակոբ. տո́ւր ինձ ճաշակել ՛ի շիկաթանէ́դ յայդմանէ, զի նքթեա́լ եմ։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեցաւ անուն ն(ո)ր(ա) եդոմ։
³¹Եւ ասէ յակոբ ցեսաւ. վաճառեա́ ինձ այսօր զանդրանկութի(ւն)ս քո։
³²Եւ ասէ եսաւ՝ ահաւասիկ ես երթա́մ ՛ի վախճանել, եւ առիմէ՞ իցեն ինձ այն անդրանկութի(ւն)ք։
³³եւ ասէ ցնա յակոբ. երդուի́ր ինձ այսօր։ եւ երդուա́ւ նմա։ Եւ վաճառեաց եսաւ զանդրանկութի(ւն)ս իւր յակոբայ։
³⁴եւ յակոբ ետ եսաւայ հա́ց եւ թան ոսպնեայ. կերա́ւ եւ արբ, եւ յարեաւ գնա́ց։ եւ անարգեա́ց եսաւ զանդրանկութի(ւն)ն։

¹Եւ եղեւ սով յերկրին. թո́ղ զառաջին սովն որ եղեւ ՛ի ժամանակս աբրաամու։ եւ չոգաւ իսահակ առ աբիմելէք արքայ փղշտացւոց ՛ի գերարա։
²Եւ երեւեցաւ նմա տ(է)ր՝ եւ ասէ. մի́ իջաներ յեգիպտոս, այլ բնակեա́ դու յերկիրդ յորում ասացի քեզ։
³եւ պանդխտեա́ց յերկրիս յայսմիկ. եւ եղէց ընդ քեզ, եւ օրհնեցից զքեզ. զի քեզ եւ զաւակի́ քում տաց զա(մենայ)ն զերկիրս զայս. եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ աբրաամու հօր քո։
⁴Եւ բազմացուցի́ց զզաւակ քո իբրեւ զաստեղս երկնից. եւ տա́ց զաւակի քում զա(մենայ)ն զերկիրս զայս. եւ օրհնեսցի́ն ՛ի զաւակի քում ա(մենայ)ն ազգք երկրի։

⁵փոխանակ զի լուաւ աբրաամ հայր քո ձայնի իմում, եւ պահեաց զհրամանս իմ եւ զպատուիրանս իմ, եւ զիրաւունս իմ, եւ զօրէնս իմ։
⁶Եւ բնակեցաւ իսահակ ՛ի մէջ գերերացւոց։
⁷եւ հարցին արք տեղւոյն զռեբեկայ կնոջէ ն(ո)ր(ա). եւ ասէ՝ քո́յր իմ է, քանզի երկեա́ւ ասել թէ կին իմ է. թէ գուցէ սպանանիցեն զնա արք տեղւոյն վ(ա)ս(ն) ռեբեկայ. զի գեղեցի́կ էր երեսօք։
⁸եւ եղեւ անդ բ(ա)զ(ու)մ ժամանակս։ Եւ կարկառա́ւ աբիմելէք արքայ փղշտացւոց ընդ պատուհան, եւ ետես զիսահակ զի խաղայր ընդ ռեբեկայ կնոջ իւրում։
⁹կոչեաց աբիմելէք զիսահակ՝ եւ ասէ ցնա. ուրեմն կի́ն քո էր, եւ ընդէ՞ր ասացեր թէ քո́յր իմ է։ ասէ ցնա իսահակ, քանզի ասացի՝ թէ գուցէ մեռանիցիմ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)։

¹⁰Ասէ ցնա աբիմելէք. ընդէ՞ր արարեր զայդ ընդ մեզ. սակաւիկ մի́ւսեւս մտեալէր ուրումն յազգէ իմմէ առ կին քո. եւ ածէիր ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր անգիտութի(ւն)։ Եւ պատուիրեաց աբիմելէք ա(մենայ)ն ժողովրդեան իւրում եւ ասէ.
¹¹ամենայն որ հարկանիցի ընդ ա́յրդ ընդ այդ, կամ ընդ կին դորա՝ մահու պարտակա́ն լիցի։
¹²Եւ սերմանեաց սերմ իսահակ յերկրին յայնմիկ, եւ եգիտ ՛ի տարւոջն յայնմիկ հարիւրաւո́ր զգարին։ եւ օրհնեա́ց զնա տ(է)ր։
¹³եւ բարձրացա́ւ այրն. եւ երթայր յառաջադէմ եւ մեծանայր, մինչեւ եղեւ մե́ծ յոյժ։
¹⁴եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) անասուն ոչխարի եւ արջառոյ, եւ արմտիք բազում։ եւ նախանձեցան ընդ նմա փղշտացիքն։

¹⁵եւ զա(մենայ)ն ջրհորս զոր փորեցին ծառայք ն(ո)ր(ա) ՛ի ժամանակսն աբրաամու հօր ն(ո)ր(ա), խցին փղշտացիքն եւ լցին զն(ո)ս(ա) հողով։
¹⁶Եւ ասէ աբիմելէք ցիսահակ. ե́րթ գնա ՛ի մէնջ, զի կարի զօրաւորագոյն քան զմեզ եղեր։
¹⁷եւ գնաց անտի իսահակ, եւ բնակեցաւ ՛ի ձորն գերերացւոց. եւ անդ բնակեաց։
¹⁸Եւ դարձեալ իսահակ փորեա́ց զջրհորսն ջրոց, զոր փորեցին ծառայքն աբրաամու հօր ն(ո)ր(ա), եւ խցին զայն փղշտացիքն յետ մահուանն աբրաամու հօր ն(ո)ր(ա). եւ եդ ն(ո)ց(ա) անուանս ըստ անուա́նցն զոր անուանեաց ն(ո)ց(ա) աբրաամ հայր իւր։
¹⁹Եւ փորեցին ծառայքն իսահակայ ՛ի ձորն գերերացւոց, եւ գտին անդ ջրհոր ջրո́յ կենդանւոյ։

²⁰Եւ մարտնչէին հովիւքն գերերացւոց ընդ հովիւսն իսահակայ. եւ ասէին՝ եթէ իւրեանց իցէ ջրհորն. եւ կոչեաց զանուն ջրհորոյն զրկո́ւմն. քանզի զրկէին զնա։
²¹Չուեա́ց անտի եւ փորեաց մի́ւս եւս ջրհոր ջրոյ. հակառակէին եւ վ(ա)ս(ն) ա́յնորիկ եւս։ եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) թշնամութի(ւն)։
²²Չուեա́ց անտի եւ փորեաց ա́յլ ջրհոր, եւ ո́չ մարտնչէին վ(ա)ս(ն) այնր. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) անդորրութի(ւն). ասէ՝ զի ա́յժմ ընդարձակեաց մեզ տ(է)ր, եւ աճեցոյց զմեզ յերկրի։
²³Եւել անտի ՛ի ջրհորն երդման։
²⁴եւ երեւեցաւ նմա տ(է)ր ՛ի գիշերին յայնմիկ՝ եւ ասէ։ ես եմ ա(ստուա)ծ հօր քոյ, մի́ երկնչիր. զի ընդ քե́զ եմ, եւ օրհնեցից զքեզ, եւ բազմացուցից զզաւակ քո վ(ա)ս(ն) աբրաամու հօր քոյ։

²⁵Եւ շինեաց անդ սեղան. եւ կարդա́ց անդ զանուն տ(եառ)ն։ եւ եհար անդ զխորան իւր։ փորեցին ծառայքն իսահակայ անդ ջրհոր։
²⁶Եւ աբիմելէք չոգաւ առ նա ՛ի գերարա, եւ ոքոզաթ տաճարապետ ն(ո)ր(ա), եւ փիքաւղ սպարապետ զօրաց ն(ո)ր(ա)։
²⁷Եւ ասէ ցնոսա իսահակ. զի՞ եկիք առիս, զի դուք ատեցէք զիս՝ եւ հալածեցէք ՛ի ձէնջ։
²⁸Եւ ասեն. տեսանելո́վ տեսաք՝ զի էր տ(է)ր ընդ քեզ. եւ ասեմք՝ եղիցի դա́շն ընդ միմեանս, ընդ մեզ եւ ընդ քեզ. եւ դիցուք ընդ քեզ ուխտ
²⁹չառնե́լ ինչ մեզ չար. ո(ր)պ(էս) եւ մեք ո́չինչ մեղաք քեզ. եւ զոր օրինակ արարաք քեզ բարի՝ եւ արձակեցա́ք զքեզ խաղաղութ(եամ)բ. եւ արդ դու օրհնեա́լ ՛ի տ(թեն)է ես։

³⁰Եւ արա́ր ն(ո)ց(ա) խրախութի(ւն). կերան եւ արբին։
³¹եւ յարուցեալ ՛ի վաղիւ անդր երդուան այր ընկերի իւրում. եւ արձակեա́ց զնոսա իսահակ, եւ գնացին ՛ի նմանէ ողջութ(եամ)բ։
³²Եւ եղեւ յաւուր յայնմիկ եկին ծառայքն իսահակայ՝ եւ պատմեցին նմա վ(ա)ս(ն) ջրհորոյն զոր փորեցին, թէ ոչ գտաք ջուր։
³³եւ կոչեաց զնա երդումն։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ է անուն քաղաքին այնմիկ ջրհոր երդման՝ մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
³⁴Եւ է́ր եսաւ ամաց քառասնից, եւ առ իւր կին զյուդիթ դուստր բէերայ քետացւոյց, եւ զմասեմայ դուստր ելովմայ խեւացւոյ։
³⁵եւ դառնացուցանէին զիսահակ եւ զռեբեկա։

¹Եւ եղեւ իբրեւ ծերացա́ւ իսահակ, եւ վատեցին աչք ն(ո)ր(ա) ՛ի տեսանելոյ. կոչեաց զեսաւ զորդի իւր զերէց՝ եւ ասէ ցնա. ո́րդեակ իմ։ եւ նա ասէ ցնա, ահաւասիկ ե́ս։
²Եւ նա ասէ ցնա. ահաւասիկ ես ծերացեալ եմ, եւ ո́չ գիտեմ զօր վախճանի իմոյ։
³արդ՝ ա́ռ դու զգործի քո զաղեղն եւ զկապարճս, եւ ե́լ ՛ի դաշտ. եւ որսա́ ինձ որս.
⁴եւ արա́ ինձ խորտիկս ո(ր)պ(էս) եւ ե́ս սիրեմ. եւ բե́ր մատո́ ինձ՝ զի կերայց. եւ օրհնեսցէ́ զքեզ անձն իմ մինչ չեւ մեռեալ իցեմ։
⁵Եւ լուաւ ռեբեկա զի խօսէր իսահակ ընդ որդւոյ իւրում։ գնաց եսաւ ՛ի դաշտ որսա́լ հօր իւրում։

⁶Եւ խօսեցաւ ռեբեկա ընդ յակոբայ որդւոյ իւրում՝ եւ ասէ. ահա լուա́յ ես ՛ի հօրէ քումմէ զի խօսէր ընդ եղբօր քում՝ եւ ասէր.
⁷բե́ր ինձ որս եւ արա ինձ խորտիկս զի կերայց եւ օրհնեցից զքեզ առաջի տ(եառ)ն՝ մինչ չե́ւ մեռեալ իցեմ։
⁸Եւ արդ՝ որդեակ իմ լո́ւր ինձ՝ ո(ր)պ(էս) ե́ս պատուիրեմ քեզ։
⁹գնա́ դու ՛ի դաշտն, եւ ա́ռ ինձ անտի երկուս ուլս փափուկս եւ ընտիրս, եւ արարից զն(ո)ս(ա) խորտի́կս հօրքում ո(ր)պ(էս) եւ սիրէ։
¹⁰եւ մատուսցես հօր քում եւ կերիցէ. զի օրհնեսցէ զքեզ հայր քո՝ մինչչե́ւ մեռեալ իցէ·
¹¹Եւ ասէ յակոբ ցռեբեկայ մայր իւր. եղբայր իմ եսաւ, այր՝ թա́ւ է, եւ ես լե́րկ.

¹²գուցէ́ շօշափիցէ́ զիս հայր իմ. եւ լինիցիմ առաջի ն(ո)ր(ա) իբրեւ արհամարհոտ, եւ ածիցեմ ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ անէծս եւ ո́չ օրհնութի(ւն)։
¹³Եւ ասէ ցնա մայրն իւր. յի́մ վերայ անէծք այն ո́րդեակ. բայց միայն լո́ւր ձայնի իմում եւ ե́րթ ա́ծ ինձ։
¹⁴Գնա́ց՝ եւ ա́ռ ած մօր իւրում։ եւ արար խորտիկս՝ ո(ր)պ(էս) եւ սիրէ́ր հայր նորա։
¹⁵Եւ առեալ ռեբեկայ զպատմուճանն ազնիւ որդւոյ իւրոյ երիցու որ կայր առ նմա ՛ի տան, զգեցոյց յակոբայ որդւոյ իւրում կրցերոյ։
¹⁶եւ զուլենիսն ագոյց ՛ի բազուկս ն(ո)ր(ա), եւ ՛ի վերայ մերկոյ պարանոցի ն(ո)ր(ա)։
¹⁷Եւ ետ զխորտիկն եւ զհացն զոր արար ՛ի ձեռս յակոբայ որդւոյ իւրոյ։

¹⁸եւ տարաւ հօր իւրում եւ ասէ՝ հայր իմ։ եւ նա ասէ՝ աւասիկ եմ։ եւ ասէ. ո՞վ ես դու ո́րդեակ։
¹⁹Եւ ասէ յակոբ ցհայրն. ե́ս եմ եսաւ անդրանիկ քո, արարի́ որպէս եւ խօսեցար ընդիս, արի́ նիստ եւ կե́ր յորսոյ իմմէ. զի օրհնեսցէ զիս անձն քո։
²⁰Եւ ասէ իսահակ ցորդին իւր. զի՞է զի վաղվաղակի գտեր ո́րդեակ։ եւ նա ասէ, որպէս պատրաստեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ առաջի իմ։
²¹Եւ ասէ իսահակ ցյակոբ. մօ́տ եկ՝ եւ շօշափեցից զքեզ որդեակ, եթէ դո́ւ իցես որդի իմ եսաւ՝ թէ ոչ։
²²Մատեա́ւ յակոբ առ իսահակ հայր իւր, եւ շօշափեա́ց զնա՝ եւ ասէ. ձայնդ՝ ձա́յն յակոբայ, եւ ձեռքդ՝ ձե́ռք իսաւայ։
²³եւ ո́չ ծանեաւ զնա. զի էին ձեռք ն(ո)ր(ա) իբրեւ զձեռսն իսաւայ եղբօր իւրոյ թա́ւ։ Եւ օրհնեա́ց զնա

²⁴եւ ասէ. դո́ւ ես որդի իմ եսաւ։ եւ նա ասէ՝ ե́ս եմ։
²⁵եւ ասէ մատո́ ինձ՝ եւ կերայց յորսոյ քումմէ ո́րդեակ, զի օրհնեսցէ զքեզ անձն իմ։ ա́ռ մատոյց նմա՝ եւ կերաւ. եւ եբեր նմա գինի՝ եւ ա́րբ։
²⁶Եւ ասէ ցնա իսահակ հայր իւր. մօտ եկ եւ համբուրեա́ զիս որդեակ։
²⁷Եւ մատեաւ համբուրեա́ց զնա։ եւ ա́ռ զհոտ հանդերձից ն(ո)ր(ա). եւ օրհնեա́ց զնա՝ եւ ասէ. Ահա́ հոտ որդւոյ իմոյ իբրեւ զհո́տ անդոյ լիո́յ զոր օրհնեաց տ(է)ր։
²⁸եւ տացէ քեզ ա(ստուա)ծ ՛ի ցօղոյ երկնից՝ եւ ՛ի պարարտու(թեն)է երկրի, եւ բազմու(թ)ի(ւն) ցորենոյ եւ գինւոյ։

²⁹եւ ծառայեսցեն քեզ ազգք. եւ երկի́ր պագցեն քեզ իշխանք. եւ եղիցես տէ́ր եղբօր քում, եւ երկիր պագցեն քեզ որդիք հօր քոյ. որ անիծանիցէ զքեզ՝ անիծեա́լ լիցի. եւ որ օրհնեսցէ զքեզ՝ օրհնեա́լ։
³⁰Եւ եղեւ յետ դադարելոյն իսահակայ յօրհնելոյ անտի զյակոբ զորդի իւր. իբրեւ ե́լ յակոբ յերեսաց իսահակայ հօր իւրոյ։ եւ եկն եսաւ եղբայր ն(ո)ր(ա) յորսոյ։
³¹արար եւ նա́ խորտիկս, եւ մատոյց հօր իւրում. եւ ասէ ցհայր իւր. յարիցէ́ հայր իմ, եւ կերիցէ յորսոյ որդւոյ իւրոյ՝ զի օրհնեսցէ́ զիս անձն քո։
³²Եւ ասէ ցնա իսահակ հայր իւր, ո՞վ ես դու։ եւ նա ասէ, ե́ս եմ որդին քո անդրանիկ եսաւ։

³³Եւ զարմացաւ իսահակ զարմացումն մեծ յոյժ. եւ ասէ, իսկ այն ո՞վ էր որ որսացաւ ինձ որս՝ եւ եբեր մատոյց. եւ կերայ յամենայնէ մինչչե́ւ քո եկեալ էր. եւ օրհնեցի զնա եւ եղիցի օրհնեա́լ։
³⁴Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ եսաւ զբանսն ասհակայ հօր իւրոյ. աղաղակեաց ՛ի ձայն մեծ դառնացեա́լ յոյժ. եւ ասէ ցհայրն իւր, օրհնեա́ արդ՝ եւ զի́ս հայր։
³⁵Եւ ասէ ցնա. եկն եղբայր քո նենգութ(եամ)բ եւ ա́չ զօրհնու(թ)ի(ւն)ս քո։
³⁶Եւ նա ասէ. յիրաւի́ կոչեցաւ անուն ն(ո)ր(ա) Յակոբ. զի այս երկիցս խաբեաց զիս. ա́ռ զանդրակութի(ւն)ն իմ, եւ արդ՝ ա́ռ զօրհնու(թ)ի(ւն)ս իմ։ եւ ասէ եսաւ ցհայր իւր. եւ ո́չ մի՞ ինչ օրհնութի(ւն) թողեր ինձ հայր։

³⁷Պատասխանի ետ իսահակ՝ եւ ասէ ցեսաւ. որովհետեւ տէ́ր արարի զնա քեզ. եւ զա(մենայ)ն եղբարս քո արարի նմա ծառա́յս. ցորենով եւ գինւով հաստատեցի զնա. քեզ զի՞նչ արարից որդեակ։
³⁸Ասէ եսաւ ցհայրն իւր, միթէ՝ մի՞ օրհնու(թ)ի(ւն) իցէ քո́ հայր. օրհնեա́ եւ զիս հայր։ եւ իբրեւ ստրջացաւ իսահակ. ամբա́րձ զձայն իւր եսաւ եւ ելա́ց։
³⁹Պատասխանի ետ իսահակ հայր ն(ո)ր(ա) եւ ասէ ցնա. ահա՝ ՛ի պարարտու(թեն)է երկրի եղիցի բնակու(թ)ի(ւն) քո, եւ ՛ի ցօղոյ երկնից ՛ի վերուստ։
⁴⁰եւ սրո́վ քով կեցցես. եւ եղբօր քում ծառայեսցես. եւ եղիցի յորժամ քակեսցես եւ լուծցես զլուծ ն(ո)ր(ա) ՛ի պարանոցէ քումմէ։

⁴¹Եւ պահէր եսաւ ո́խս յակոբայ վ(ա)ս(ն) օրհնու(թ)ե(ան)ցն զոր օրհնեաց զնա հայր իւր. եւ ասէր եսաւ ՛ի մտի * իւրում. մերձեսցին աւուրք կարեաց հօր իմոյ, զի սպանից զյակոբ զեղբայր իմ։
⁴²Ա́զգ եղեւ ռեբեկայ բանքն եսաւայ որդւոյ իւրոյ երիցու. եւ յղեաց կոչեաց զորդի իւր զկրտսեր զյակոբ՝ եւ ասէ ցնա. ահա եսաւ եղբայր քո սպառնայ սպանանե́լ քեզ։
⁴³արդ՝ լո́ւր որդեակ ձայնի իմում, եւ արի գնա́ ՛ի միջագետս առ ղաբան եղբայր իմ ՛ի խառան։
⁴⁴եւ բնակեսցե́ս ընդ նմա աւուրս բազումս, մինչեւ անցցէ́ սրտմտութի(ւն) բարկութե(ան) եղբօր քո ՛ի քէն։
⁴⁵եւ մոռասցի́ զոր ինչ արարեր նմա. եւ ապա առաքեցից կոչեցից զքեզ անտի. գուցէ՝ անզաւակիցի́մ յերկոցունց ՛ի ձէնջ ՛ի միում աւուր։

⁴⁶Եւ ասէ ռեբեկա ցիսահակ. ձանձրացեա́լ է անձն իմ ՛ի դստերաց որդւոց քետայ. եթէ առնուցու յակոբ կին ՛ի * դստերաց անտի քետայ, ՛ի դստերաց երկրիս այսորիկ. ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։

¹Կոչեաց առ ինքն իսահակ զյակոբ. օրհնեաց զնա, եւ պատուիրեաց նմ(ա) եւ ասէ. մի́ առնուցուս կին ՛ի դստերաց աստի քանանացւոց։
²Այլ արի գնա́ ՛ի միջագ ետս ասորւոց, ՛ի տուն բաթուելի հօր մօր քո. եւ ա́ռ անտի քեզ կին ՛ի դստերաց ղաբանու եղբօր մօր քոյ։
³Եւ ա(ստուա)ծ իմ օրհնեսցէ́ զքեզ, եւ աճեցուսցէ́ զքեզ, եւ բազմացուսցէ́ զքեզ, եւ եղիցես ՛ի ժողովս ազգաց։
⁴եւ տացէ քեզ զօրհնութի(ւն)ն աբրաամու հօր իմոյ, քեզ եւ զաւակի քում յետ քո. ժառանգել քեզ զերկիր պանդխտու(թ)ե(ան) քոյ՝ զոր ե́տ ա(ստուա)ծ աբրաամու։
⁵Եւ արձակեաց իսահակ զյակոբ, եւ գնաց ՛ի միջջագետս ասորւոց առ լաբան որդի բաթուելի ասորւոյ, եղբայր ռեբեկայ, մօր յակոբայ եւ եսաւայ։

⁶Եւ իբրեւ ետես եսաւ եթէ օրհնեաց իսահակ զյակոբ, եւ գնաց ՛ի միջագետս ասորւոց առնուլ իւր անտի կին. եւ յօրհնելն զնա պատուիրեա́ց եւ ասէ. մի́ առնուցուս կին ՛ի դստերաց աստի քանանացւոց.
⁷եւ ունկնդի́ր եղեւ յակոբ հօր եւ մօր իւրում. եւ գնաց ՛ի միջագետս ասորւոց։
⁸Եւ ետե́ս եսաւ եթէ չա́ր թուին դստերք քանանացւոցն առաջի սահակայ հօր իւրոյ.
⁹գնա́ց եսաւ առ իսմայէլ եւ առ զմայելէթ դուստր իսմայելի որդւոյ աբրաամու՝ զքոյր նաբեութայ ՛ի վ(ե)ր(այ) այլո́ց կանանց իւրոց՝ իւր կնու(թ)ե(ան)։
¹⁰Եւ ե́լ յակոբ ՛ի ջրհորոյ անտի երդման, եւ գնաց ՛ի խառան։

¹¹եւ հասեալ ՛ի տեղի մի՝ եւ ննջեաց անդ. քանզի արեւն ՛ի մուտս էր, եւ ա́ռ ՛ի քարանց տեղւոյն եւ ե́դ ընդ սնարս իւր, եւ ննջեաց ՛ի տեղւոջն յայնմ։
¹²Եւ ետես տեսի́լ։ եւ ահա սանդուղք, հաստատեալ յերկրի, որոյ գլո́ւխ իւր հասանէր մինչեւ յերկինս։ եւ հրեշտակք ա(ստուծո)յ ելանէին եւ իջանէին ընդ նա։
¹³եւ տ(է)ր հաստատեա́լ կայր ՛ի նմա։ Եւ ասէ. ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ աբրաամու հօր քոյ, եւ ա(ստուա)ծ սահակայ. մի́ երկնչիր. զի զերկիրդ յորում դո́ւդ ննջեցեր, քե́զ տաց զդա եւ զաւակի քում։
¹⁴Եւ եղիցի զաւակ քո իբրեւ զաւա́զ երկրի։ եւ ընդարձակեսցի ՛ի ծովակողմն եւ ընդ արեւելս. եւ ը(ստ) հիւսւսի եւ ընդ հարաւ։ եւ օրհնեսցին ՛ի քեզ ա(մենայ)ն ազգք երկրի՝ եւ ՛ի զաւակի քում։

¹⁵Եւ ես ահաւասիկ ընդ քե́զ եմ պահել զքեզ յա(մենայ)ն ճանապարհս քո՝ յորեւ գնասցես։ եւ դարձուցից զքեզ յերկիրս յայս. զի ո́չ թողից զքեզ մինչեւ արարից զա(մենայ)ն ինչ զոր խօսեցայ ընդ քեզ։
¹⁶Եւ զարթեա́ւ յակոբ ՛ի քնոյ անտի իւրմէ՝ եւ ասէ. տ(է)ր է ՛ի տեղւոջս յայսմիկ, եւե ս ո́չ գիտէի։
¹⁷Զահի́ հարաւ՝ եւ ասէ. ահե́ղ իմն է տեղիս այս. եւ ո́չ է սա՝ եթէ ոչ տուն ա(ստուծո)յ. եւ ա́յս է դուռն երկնից։
¹⁸Եւ յարեաւ յակոբ ընդ առաւօտն, եւ ա́ռ զվէմն զոր եդ ընդ սնարս իւր. եւ կանգնեաց զնա արձան. եւ արկ եւղ ՛ի գլուխ ն(ո)ր(ա)։
¹⁹եւ կոչեաց յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ տո́ւն ա(ստուծո)յ. եւ յառաջ անուն էր քաղաքին այնորիկ ուլմաւուս։

²⁰Եւ ուխտեաց յակոբ ուխտ՝ եւ ասէ. եթէ եղիցի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ընդիս, եւ ապրեցուսցէ զիս ՛ի ճանապարհիս յայսմիկ զոր ես երթամ, եւ տացէ ինձ հա́ց ուտելոյ եւ հանդերձ զգենլոյ,
²¹եւ դարձուսցէ զիս ողջութ(եամ)բ ՛ի տուն հօր իմոյ, եւ եղիցի ինձ տ(է)ր յա(ստուա)ծ.
²²եւ վէմս զոր կանգնեցի արձան, եղիցի ինձ տո́ւն ա(ստուծո)յ. եւ յա(մենայ)նէ զոր տացես ինձ, տա́ց քեզ տասանորդս։

¹Եւ զոտս իւր ամբարձեալ յակոբայ գնա́լ յերկիրն արեւելից, առ լաբան որդի բաթուելի ասորւոյ, եղբայր ռեբեկայ՝ մօր յակոբայ եւ եսաւայ.
²Եւ հայեցաւ եւ ահա ջրհո́ր մի ՛ի դաշտի անդ. եւ էին անդ երեք հօտք խաշանց մակաղեալք ՛ի նմա, եւ ՛ի ջրհորոյն յայնմանէ́ արբուցանէին զխաշինսն։ եւ վէմ մի մեծ կայր ՛ի վ(ե)ր(այ) բերանոյ ջրհորոյն։
³եւ ա́նդր ժողովէին ա(մենայ)ն հօտք, եւ տապալէին զվէմն ՛ի բերանո́յ ջրհորոյն, եւ տային ջուր խաշանցն. եւ կափուցանէին զվէմն ՛ի բերան ջրհորոյն՝ անդրէն ՛ի տեղի իւր։
⁴Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) յակոբ. եղբարք՝ ուստի՞ էք դուք։ եւ նոքա ասեն. ՛ի խառանէ́ եմք։

⁵ասէ ցն(ո)ս(ա). գիտէ՞ք դուք զլաբան զորդի նաքովրայ։ եւ նոքա ասեն՝ գիտեմք։
⁶ասէ ցնոսա. ո՞ղջ իցէ։ եւ նոքա ասեն՝ ո́ղջ է։ եւ ահա ռաքել դո́ւստր ն(ո)ր(ա) գայր ընդ խաշինսն։
⁷Եւ ասէ յակոբ. դեռ աւուր շա́տ կայ. չե́ւեւս է ժամ խաշանցդ ժողովելոյ. արբուցէ́ք խաշանցդ, եւ երթա́յք արածեցէք։
⁸Եւ նոքա ասեն. չէ́ հնար՝ թէ մինչ ո́չ ժողովեսցին ա(մենայ)ն հովիւք, եւ տապալեսցեն զվէմդ ՛ի բերանոյ ջրհորոյդ. եւ արբուցանիցեմք խաշանցս։
⁹Մինչդեռ նա ընդ նոսա խօսէր, ահա ռաքէլ դուստր լաբանու գայր ընդ խաշինս հօր իւրոյ. քանզի նա́ արածէր զխաշինս հօր իւրոյ։

¹⁰Եւ եղեւ իբրեւ ետես յակոբ զռաքել դուստր լաբանայ եղբօր մօր իւրոյ*. եւ զխաշինս ղաբանայ եղբօր մօր իւրոյ։ եւ մատուցեալ յակոբ տապալեցոյց զվէմն ՛ի բերանոյ ջրհորոյն, եւ արբոյց խաշանցն ղաբանու եղբօր մօր իւրոյ։
¹¹Եւ համբուրեաց յակոբ զհռաքէլ. եւ ձա́յն եբարձ եւ ելաց։
¹²եւ պատմեաց յակոբ ռաքելայ թէ եղբայր հօր ն(ո)ր(ա) է, եւ որդի ռեբեկայ։ եւ ընթացաւ պատմեաց հօր իւրում ըստ բանիցս այսոցիկ։
¹³Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ լաբան զանուն յակոբայ որդւոյ քեռ իւրոյ, ընթացա́ւ ընդառաջ ն(ո)ր(ա), գի́րկս արկ եւ համբուրեաց զնա. եւ տարաւ զնա ՛ի տուն իւր։ եւ պատմեաց լաբանու զա(մենայ)ն զբանս զայսոսիկ։

¹⁴Եւ ասէ ցնա լաբան. յոսկերա́ցս իմոց, եւ ՛ի մարմնոցս իմոց ես դու։ եւ է́ր ընդ նմա ամսօրեայ մի ժամանակ։
¹⁵Եւ ասէ լաբան ցյակոբ. զի եղբա́յր իմ ես դու, ո́չ ծառայեսցես նձ ձրի. յա́յտ արա ինձ զինչ իցեն վարձք քո։*
¹⁶Եւ լաբանայ էին երկու դստերք. անուն երիցուն լիա, եւ անուն կրտսերոյն ռաքէլ։
¹⁷եւ աչք լիայ՝ գիջագոյնք. բայց ռաքէլ բարի́ էր տեսլեամբ եւ գեղեցիկ երեսօք։
¹⁸եւ սիրեաց յակոբ զռաքէլ։ Եւ ասէ՝ ծառայեցից քեզ եւթն ամ վ(ա)ս(ն) ռաքելայ դստեր քոյ կրտսերոյ։
¹⁹Եւ ասէ ցնա լաբան. լա́ւ իցէ քե́զ տալ զնա, քան տալ զնա առն օտարի. բնակեա́ դու ընդիս։
²⁰Եւ ծառայեաց յակոբ վ(ա)ս(ն) ռաքելայ ամս եւթն. եւ էին յաչս ն(ո)ր(ա) իբրեւ աւուրք սակա́ւք, քանզի սիրէր զնա։

²¹եւ ասէ յակոբ ցլաբան. տո́ւր ինձ զկին իմ, լցեալ են աւուրք, զի մտից առ նա։
²²Եւ ժողովեաց լաբան զա(մենայ)ն արս տեղւոյն, եւ արար հարսանի́ս։
²³եւ եղեւ երեկո́յ՝ առեալ լաբանու զլիա դուստր իւր տարաւ առ յակոբ. եւ եմուտ առ նա յակոբ։
²⁴Եւ ետ լաբան զզելփա զաղախին իւր նաժի́շտ դստեր իւրում լիայ։ եւ իբրեւ այդ եղեւ, եւ ահա լիա էր։
²⁵Եւ ասէ յակոբ ցլաբան. ընդէ՞ր գործեցեր զայս. ո՞չ վ(ա)ս(ն) ռաքելի ծառայեցի քեզ. ընդէ՞ր խաբեցեր զիս։
²⁶Ասէ լաբան. չե́ն օրէնք աշխարհի մերում տալ նախ զկրտսերն քան զերէց։
²⁷արդ կատարեա́ եւթն եւս ամ ընդ ն(ո)ր(ա). եւ տաց քեզ եւ զնա՝ փոխանակ վաստակոցն զոր վաստակեսցես ինձ զեւթն ամ եւս այլ։

²⁸Արա́ր այնպէս յակոբ. եւ կատարեաց եւթն եւս ամ ընդ ն(ո)ր(ա)։ եւ ետ նմա լաբան զռաքէլ դուստր իւր կնութե(ան)։
²⁹եւ ետ լաբան ռաքելի դստեր իւրում զբալլայ զաղախին իւր նաժիշտ։
³⁰Եւ եմուտ առ ռաքէլ, եւ սիրեաց զռաքէլ քան զլիա. եւ ծառայեաց նմա ա́յլեւս եւթն ամ։
³¹Իբրեւ ետես տ(է)ր եթէ ատելի́ է լիա, եբա́ց զարգանդ ն(ո)ր(ա). բայց ռաքէլ ամուլ էր։
³²Եւ յղացաւ լիա, եւ ծնաւ որդի յակոբայ. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) ռոբէն. ասէ՝ զի ետես տ(է)ր զտառապանս իմ. արդ՝ սիրեսցէ́ զիս այր իմ։
³³Յղացաւ դարձեալ լիա՝ եւ ծնաւ երկրորդ որդի յակոբայ եւ ասէ՝ զի լուաւ տ(է)ր եթէ ատեցեալ եմ, եւ յաւել ինձ զսա. եւ կոչեաց զանուն նորա շմաւոն։

³⁴Եւ յղացաւ՝ եւ ծնաւ որդի. եւ ասէ, արդ առի́ս եղիցի այր իմ, զի ծնայ երիս որդիս. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) ղեւի։
³⁵Եւ յղացաւ դարձեալ, ծնաւ որդի. եւ ասէ, զայս միւսանգամ գոհացայց զտ(թեն)է. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) յուդա։ եւ եկա́ց ՛ի ծննդոց։

¹Իբրեւ ետես ռաքէլ եթէ ո́չ ծնաւ որդի յակոբայ, նախանձեցաւ ռաքէլ ընդ քեռն իւրում, եւ ասէ ցյակոբ. տո́ւր ինձ որդիս, ապաթէ ոչ՝ մեռանի́մ։
²Բարկացա́ւ յակոբ ռաքելայ՝ եւ ասէ ցնա. միթէ փոխանակ ա(ստուծո)յ՞ իցեմ ես, որ արգել զպտուղ որովայնի քոյ։
³Եւ ասէ ռաքէլ ցյակոբ. իսկ ա́ւանիկ աղախինն իմ բալլա, մո́ւտ առ նա՝ եւ ծնցի ՛ի վերայ ծնդաց իմոց. եւ արարից եւ ե́ս որդիս ՛ի նմանէ։
⁴եւ ետ նմա զբալլա զաղախին իւր կնութե(ան)։ Եւ եմուտ առ նա յակոբ։
⁵եւ յղացաւ բալլա նաժիշտն ռաքելայ, եւ ծնաւ որդի յակոբայ։
⁶Եւ ասէ ռաքէլ. իրա́ւ արար ինձ ա(ստուա)ծ. եւ լուա́ւ ձայնի իմում, եւ ետ ինձ որդի. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) դան։

⁷Եւ յղացաւ դարձեալ բալլա նաժիշտն ռաքելայ. եւ ծնաւ որդի երկրո́րդ յակոբայ։
⁸եւ ասէ ռաքէլ. օգնեաց ինձ ա(ստուա)ծ, զի գումարեցայ ընդ քե́ռն իմում եւ յաղթեցի. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) նեփթաղիմ։
⁹Իբրեւ ետես լիա եթէ եկա́ց ՛ի ծննդենէ, առ զզելփա զնաժիշտ իւր եւ ետ յակոբայ կնու(թ)ե(ան)։
¹⁰Յղացաւ զելփա նաժիշտն լիայ, եւ ծնաւ որդի յակոբա́յ։
¹¹եւ ասէ լիա, առ ի́ս բախտ իմ. եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) գադ։
¹²Յղացաւ զելփա նաժիշտն լիայ, եւ ծնաւ որդի երկրորդ յակոբայ։
¹³եւ ասէ լիա. երանելի́ եմ ես. զի երանիցեն ինձ կանայք. եւ կոչեաց զանուն նորա ասեր, մեծութի(ւն)։

¹⁴Գնա́ց ռոբէն յաւուրս հնձոց ցորենոյ, եւ եգիտ խնձոր մանրագորաց յանդի, եւ եբեր զայն առ լիա մայր իւր. ասէ ռաքէլ ցլիա քոյր իւր, տո́ւր ինձ ՛ի մանրագորաց որդւոյ քոյ։
¹⁵Եւ ասէ լիա. ո՞չ իցէ քեզ շատ զի առեր զայրն իմ. միթէ եւ զմանրագո՞րս որդւոյ իմոյ առնուցուս։ եւ ասէ ռաքէլ՝ ո́չ այդպէս է. ննջեսցէ́ ընդ քեզ զայս գիշեր փոխանակ մանրագորաց որդւոյ քոյ։
¹⁶Եւ իբրեւ եմուտ յակոբ յանդէ ընդ երեկս. ել լիա ընդ առաջ ն(ո)ր(ա) եւ ասէ՝ առ ի́ս մտցես այսօր. քանզի ՛ի վարձո́ւ կալայ զքեզ՝ փոխանակ մանրագորաց որդւոյ իմոյ։ եւ ննջեաց ընդ նմա զայն գիշեր։
¹⁷եւ լուաւ ա(ստուա)ծ լիայ։ Յղացաւ՝ եւ ծան յակոբայ որդի հինգերորդ։

¹⁸եւ ասէ լիա. ետ ինձ ա(ստուա)ծ զվարձս իմ, փոխանակ զի ետու զաղախինն իմ առն իմում. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) իսաքար, որ է վարձ։
¹⁹Եւ յղացաւ մի́ւսանգամ լիա. եւ ծնաւ որդի վեցերորդ յակոբայ։
²⁰եւ ասէ լիա. պարգեւեաց ինձ ա(ստուա)ծ պարգեւ բարի. յայսմհետէ սիրեսցէ́ զիս այր իմ. զի ծնայ նմա որդիս վեց. եւ անուանեաց զանուն ն(ո)ր(ա) զաբողոն։
²¹Եւ յետ այսորիկ ծնաւ դուստր. եւ կոչեաց զանուն նորա դինա։
²²Եւ յիշեաց ա(ստուա)ծ զռաքել. եւ լուաւ նմա ա(ստուա)ծ, եւ եբաց զարգանդ ն(ո)ր(ա)։
²³եւ յղացաւ՝ եւ ծնաւ որդի յակոբայ. եւ ասէ ռաքէլ, եհա́ն յինէն ա(ստուա)ծ զնախատինս իմ։

²⁴եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) յովսէփ. ասէ՝ յաւելցէ ինձ ա(ստուա)ծ որդի́ մեւս եւս։
²⁵Եւ եղեւ իբրեւ ծնաւ ռաքէլ զյուսէփ, Ասէ յակոբ ցլաբան. արձակեա́ զիս զի երթա́յց ՛ի տեղի իմ եւ յերկիր իմ։
²⁶եւ տո́ւր ցկանայս եւ ցմանկունս իմ, վ(ա)ս(ն) որոց ծառայեցի քեզ՝ զի գնացի́ց. զի դու ինքնի́ն իսկ գիտես զծառայու(թ)ի(ւն)ն զոր ծառայեցի քեզ։
²⁷Ասէ ցնա ղաբան. եթէ գտի շնորհս առաջի քո. հմայեցի զո օրհնեաց զիս ա(ստուա)ծ յոտին քում։
²⁸եւ ասէ լաբան. յա́յտ արա ինձ զվարձս քո յինէն՝ եւ տա́ց։
²⁹Ասէ ցնա յակոբ. դու գիտե́ս որչափ ինչ ծառայեցի քեզ. եւ ո՞րչափ խաշն էր քո առ իս. սակաւի́կ ինչ էր յառաջ քան զիս,

³⁰եւ աճեաց ՛ի բազմութի(ւն). եւ օրհնեաց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ յոտին իմում. եւ արդ ես ե՞րբ առնիցեմ ինձ տուն։
³¹Եւ ասէ ցնա լաբան. զի՞նչ տաց քեզ։ եւ ասէ ցնա յակոբ, մի́ ինչ տար ինձ, բայց զա́յս եւ եթ բանս արասցես ինձ։ Դարձեալ արածեցից զխաշինս քո՝ եւ պահեցից։
³²եւ անցցեն այսօր ա(մենայ)ն խաշինքդ առաջի քո. եւ զատո́ ՛ի միմեանց զա(մենայ)ն ոչխար զխայտախարի́ւ եւ զգորշ. եւ զա(մենայ)ն արօտական զհամակ յօգեաց։ Եւ ա(մենայ)ն խայտախարիւն յօգեաց եւ սպիակն յայծեաց եղիցին վարձք։
³³եւ երեւեսցի արդարութի(ւն) իմ ՛ի վաղիւ օր՝ թէ գոն իմ վարձք առաջի քո։ ա(մենայ)ն որ ոչ իցէ խայտ եւ պիսակ յայծեաց. եւ գորշախայտ յօգեաց, ՛ի գողօնս համարեալ լիցի ինձ։

³⁴եւ ասէ ցնա լաբան՝ եղիցի́ ըստ բանի քում։
³⁵Եւ զատո́յց յաւուր յայնմիկ զքաղս կապոյտս եւ զպիսակս, եւ զա(մենայ)ն այծս կապոյտս եւ զպիսակս, եւ զա(մենայ)ն սպիտակս ՛ի նոցանէ, եւ զա(մենայ)ն համակս յօգեաց, ետ ՛ի ձեռն որդւոցն իւրոց.
³⁶եւ մեկնեցոյց ճանապարհ երից աւուրց՝ ընդ մէջ ն(ո)ց(ա) եւ ընդ մէջ յակոբայ. եւ յակոբ արածէր զխաշինսն լաբանու զմնացեալս։
³⁷Եւ ա́ռ յակոբ գաւազան՝ շէ́ր դալար եւ ընգուզի եւ սաւսւոյ, եւ կեղեւեաց զն(ո)ս(ա) յակոբ, եւ եղեւ սպիտակ. եւ էքերծ զդալարն ՛ի գաւազանացն. եւ երեւէր ՛ի գաւազանսն սպիտակն զոր քերծոյր՝ նկարէն։

³⁸Եւ դնէր զգաւազանսն զոր քերծոյր՝ յաւազանս ջրարբից ջրոյն. զի իբրեւ գայցեն խաշինքն ըմպել ջուր՝ հանդէ́պ գաւազանացն զկծիցին յորժամ գայցեն ըմպել ջուր։
³⁹Եւ զկծէին խաշինքն ՛ի գաւազանսն, եւ ծնանէին խաշինքն գորշախայտս եւ պիսակս եւ խայտախարիւս։
⁴⁰եւ զորոջսն ուրո́յն զատանէր յակոբ, եւ կացուցանէր յանդիման մաքեացն. եւ զխոյ կապոյտ, եւ զա(մենայ)ն գորշախայտն յօգեաց. եւ զատանէր իւր հօտս առանձինն. եւ ո́չ խառնէր զն(ո)ս(ա) ՛ի խաշինս լաբանու։
⁴¹Եւ լինէր յորժամ զկծէին խաշինքն ՛ի խառնսն, եւ յղենային, դնէր յակոբ զգաւազանսն յանդիման խաշանցն յաւազանսն, առ ՛ի զկծելոյ ն(ո)ց(ա) ըստ գաւազանացն։

⁴²եւ յորժամ ծնանէին խաշինքն՝ ո́չ դնէր։ Եւ լիներ աննշանն լաբանու, եւ նշանաւորն յակոբայ։
⁴³եւ մեծացա́ւ այրն յոյժ յո́յժ, եւ եղեւ ն(ո)ր(ա) ոչխար եւ արջար յոյժ, ծառայք եւ աղախնայք, ուղտք եւ էշք։

¹Եւ լուաւ յակոբ զբանս որդւոցն լաբանու՝ զի ասէին, եթէ ա́չռ յակոբ զա(մենայ)ն ինչս հօր մերոյ. եւ ՛ի հօր մերոյ ընչից արար իւր զայն ա(մենայ)ն փառս։
²եւ ետես յակոբ զերեսս լաբանու, եւ ահա՝ ո́չ էին ընդ նմա ո(ր)պ(էս) յերեկն եւ յեռանդ։
³Եւ ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ցյակոբ. դարձի́ր յերկիր հօր քոյ եւ յազգ քո. եւ եղէց ընդ քեզ։
⁴Եւ յղեաց յակոբ, եւ կոչեաց զռաքէլ եւ զլիա ՛ի դաշտ անդր՝ ուր էին խաշինքն։
⁵եւ ասէ ցնոսա. տեսանեմ ես զերեսս հօր ձերոյ, զի ո́չ են ընդիս ո(ր)պ(էս) յերեկն եւ յեռանդ։ եւ ա(ստուա)ծ հօր իմոյ է́ր ընդ իս։
⁶Եւ դուք ինքնի́ն գիտէք զի յա(մենայ)ն զօրութ(են)է իմմէ ծառայեցի հօր ձերում։

⁷եւ հայր ձեր ընդհարաւ ընդ իս, եւ փոխեաց զվարձս իմ զտասն բծացդ. եւ ո́չ ետ նմա ա(ստուա)ծ առնել ինձ չար։
⁸եթէ ասիցէ, նկարէ́նքդ եղիցին քո վարձք, ա(մենայ)ն խաշինքս նկարէնս ծնանին։ եւ եթէ ասիցէ թէ սպիտակքդ եղիցին քո վարձք, ա(մենայ)ն խաշինքս սպիտակս ծնանի́ն։
⁹եւ եհան ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն խաշինս հօր ձերոյ՝ եւ ետ ինձ։
¹⁰Եւ լինէր յորժամ զկծէին խաշինքն, տեսանէի աչօք իմովք յերազի, եւ ահա քա́ղք եւ խոյք ելանէին ՛ի վ(ե)ր(այ) մաքեաց եւ այծից. պիսակք եւ խայտախարիւք եւ գորշախայտք։
¹¹Եւ ասէ ցիս հրեշտակ ա(ստուծո)յ ՛ի տեսլեան. յակո́բ։ եւ ես ասեմ. զի՞ է։

¹²եւ ասէ՝ հայեա́ց աչօք քովք, եւ տե́ս զքաղսն եւ զխոյս որ ելանեն ՛ի մաքիսն եւ յայծս. զիա́րդ պիսակք եւ գորշախայտք եւ խայտախարիւք են։ քանզի տեսի որչափ ինչ առնէր ընդ քեզ լաբան։
¹³Ե́ս եմ ա(ստուա)ծ որ երեւեցայ քեզ ՛ի տեղւոջն ա(ստուծո)յ. ուր օծեր ինձ զարձանն, եւ եդիր ուխտս։ եւ արդ՝ արի́ ե́լ յերկրէս յայսմանէ, եւ ե́րթ յերկիր ծննդեան քոյ, եւ եղէց ընդ քեզ։
¹⁴Պատասխանի ետուն ռաքէլ եւ լիա՝ եւ ասեն ցնա, միթէ գո՞յ եւս մեր այսուհետեւ բաժի́ն եւ ժառանգութի(ւն) ՛ի տան հօր մերոյ։
¹⁵ո՞չ ապաքէն իբրւե զօտարոտիս համարեալ եմք նմա. զի վաճառեաց զմեզ՝ եւ եկեր ուտելով զարծաթ մեր։

¹⁶ա(մենայ)ն մեծութի(ւն) եւ փառք զոր եհան ա(ստուա)ծ ՛ի հօրէ մերմէ, մե́զ եղիցի՝ եւ որդւոց մերոց։ արդ զոր ինչ ասաց քեզ ա(ստուա)ծ՝ արա́։
¹⁷Յարեաւ յակոբ՝ ա́ռ զկանայս իւր եւ զմանկունս իւր, եւ եհան զնոսա յուղտս։
¹⁸եւ խաղացոյց զա(մենայ)ն զինչս իւր եւ զա(մենայ)ն ստացուածս իւր զոր արար ՛ի միջագետս ասորւոց՝ երթալ առ սահակ հայր իւր յերկիրն քանանացւոց։
¹⁹Եւ լաբան երթեալ էր ՛ի կտուրս խաշանց իւրոց։ եւ գողացաւ ռաքէլ զկուռս հօր իւրոյ.
²⁰եւ գողացաւ յակոբ զսիրտ լաբանու աներոյ իւրոյ՝ չպատմե́լ նմա թէ գնայցէ։
²¹եւ գնաց ինքն եւ ա(մենայ)ն որ ինչ ի́ւր էր։ եւ յարուցեալ անց ընդ գետ՝ եւ դիմեաց ՛ի լեառն գաղաադու։
²²Ա́զդ եղեւ լաբանու ասորւոյ յաւուրն երրորդի, եթէ գնաց յակոբ։

²³եւ առեալ զեղբարս իւր ընդ իւր, պնդեցաւ զկնի ն(ո)ր(ա) ճանապարհ զեւթն աւուր, եւ եհաս նմա ՛ի լերինն գաղաադու։
²⁴Եւ եկն ա(ստուա)ծ առ լաբան ասորի ՛ի տեսլեան գիշերոյ՝ եւ ասէ ցնա. զգո́յշ լեր անձին քում, գուցէ խօսիցիս ընդ յակոբայ անզգամու(թեամ)բ։ եւ եհաս լաբան յակոբայ։
²⁵Եւ յակոբ եհար զխորան իւր ՛ի լերինն։ եւ լաբան կացոյց զեղբարս իւր ՛ի լերինն գաղաադու։
²⁶Եւ ասէ լաբան ցյակոբ. ընդէ՞ր արարեր զայդ, ընդէ՞ր գաղտագնաց եղեր յինէն, եւ գողացա́ր զիս. եւ վարեցեր զդստերս իմ իբրեւ զգերեալս սրոյ։
²⁷եւ եթէ ազդ արարեալ էր ինձ, առաքէի զքեզ ուրախու(թեամ)բ, եւ արուեստականօք թմբկաց եւ քնարաց։

²⁸եւ չէի՞ արդեւք արժանի համբուրել զորդեակս իմ՝ եւ զդստերս իմ։ եւ արդ՝ անմտու(թեամ)բ արարեր։
²⁹Եւ այժմ ձեռնհա́ս էի առնել քեզ չար, բայց ա(ստուա)ծ հօր քոյ երեկ ասաց ցիս. զգո́յշ լեր գուցէ խօսիցիս ընդ յակոբայ անզգամութ(եամ)բ։
³⁰եւ արդ՝ գնացեալ երթաս, զի ցանկանալով ցանկացեալ ես երթալ ՛ի տուն հօր քոյ։ եւ ընդէ՞ր գողացար զաստուածսն իմ։
³¹Պատասխանի ետ յակոբ՝ եւ ասէ ցլաբան, քանզի երկեա́յ։ ասացի թէ գուցէ հանիցես զդստերս քո յինէն, եւ զա(մենայ)ն ինչ զիմ.

³²Եւ ասէ յակոբ. առ որում գտցես զաստուածսն քո, մի́ կեցցէ առաջի եղբարցս մերոց։ եւ արդ՝ ծանի́ր ինչ ՛ի քոց ընչից առիս, եւ առցես. եւ ոչ ծանեաւ առ նմա եւ ո́չ ինչ։ եւ ո́չ գիտէր յակոբ՝ թէ ռաքելայ կնոջ իւրոյ գողացեալէր զն(ո)ս(ա)։
³³Եւ մտեալ լաբան յուզէր ՛ի տան յակոբայ. * եւ ՛ի տան լիայ, եւ ՛ի տան երկոցուն հարճիցն, եւ ո́չ գտանէր. եւ ելեալ ՛ի տանէ անտի լիայ՝ եմուտ ՛ի տուն ռաքելի։
³⁴Իսկ ռաքէլ առեալ զկուռսն եդ ընդ ուղտու պատատաւ, եւ նստա́ւ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)։ եւ յուղեա́ց լաբան զա(մենայ)ն տաղաւարն եւ ո́չ եգիտ։

³⁵եւ նա ասէ ցհայր իւր. մի́ ինչ ծանր թուեսցի քեզ տէր. ո́չ կարեմ յոտն յառնել առաջի քո, քանզի ՛ի կանա́նց օրէնս եմ։ եւ յուզեաց լաբան զա(մենայ)ն տուն՝ եւ ո́չ եգիտ զկուռսն։
³⁶Բարկացաւ յակոբ եւ կագէր ընդ լաբանու։ պատասխանի ետ յակոբ եւ ասէ ցլաբան. զի՞նչ վնա́ս է իմ, կամ զի՞նչ յանցանք են եմ, զի պնդեցար զհետ իմ,
³⁷եւ յուզեցեր զա(մենայ)ն զինչս իմ. զի՞նչ գտեր յա(մենայ)ն ընչից քոց ՛ի տան իմում։ դի́ր առաջի եղբարցս իմոց՝ եւ եղբարց քոց, եւ յանդիմանեսցեն ՛ի մէջ մեր երկոցունց։
³⁸Այս քսա́ն ամ է զի էի́ ընդ քեզ. ոչխարք քո եւ այծիք՝ ո́չ ստերջացան. եւ զխոյս մաքեաց քոց ո́չ կերայ։
³⁹զգազանաբեկն ո́չ բերի առ քեզ, այլ ե́ս յանձնէ տուժէի. զգողունի տըւնջեան, եւ զգողօնի գիշերոյ։

⁴⁰զցերեկ այրեալ լինէի ՛ի տօթոյ, եւ զցայգ ՛ի ցրտոյ. հատեա́լ էր քուն յաչաց իմոց։
⁴¹Այս քսա́ն ամ է ՛ի տան քում էի. զչորեքտասան ամ փոխանակ դստերաց քոց վաստակեցի, եւ զվեց ամ ՛ի խաշինս քո. եւ խաբեցեր զիս ՛ի վարձս տասն բծացս։
⁴²Եւ թէ ոչ ա(ստուա)ծ հօր իմոյ ա(ստուա)ծ աբրաամու, եւ երկեւղն իսահակայ է́ր ընդիս, այժմ թերեւս ունա́յն իսկ արձակէիր զիս։ այլ զտառապանս իմ եւ զվաստակս ձեռաց իմոց ետես ա(ստուա)ծ, եւ յանդիմանեաց զքեզ երէկ։

⁴³Պատասխանի ետ լաբան՝ եւ ասէ ցյակոբ. դստերքդ՝ դստե́րք իմ են, եւ ուստերքդ՝ ուստե́րք իմ են, եւ խաշինքդ՝ խաշի́նք իմ են. եւ ա(մենայ)ն ինչ զոր դու տեսանես՝ իմ է եւ դստերացդ իմոց։ եւ արդ զի՞նչ արարից դոցա այսօր՝ կամ որդւոց դոցա զոր ես ծնայ։
⁴⁴Բայց արդ՝ ե́կ ո́ւխտ դիցուք ես եւ դու. եւ եղիցի ՛ի վկայու(թ)ի(ւն) ընդիս եւ ը(ստ) քեզ։ եւ ասէ ցնա. ահա ո́չ ոք է ՛ի միջի մերում. բայց ա(ստուա)ծ վկայ ընդիս եւ ընդ քեզ։
⁴⁵Եւ առեալ յակոբայ վէմ, կանգնեաց արձան։
⁴⁶եւ ասէ ցեղբարսն իւր. կուտեցէ́ք քարինս։ եւ կուտեցին քարինս եւ արարին բլուր, եւ կերան եւ արբի́ն անդ ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոյն։

⁴⁷Եւ կոչեաց զնա լաբան կարկա́ռ վկայութե(ան). եւ յակոբ կոչեաց զնա կարկա́ռ վկայ։
⁴⁸եւ ասէ ցնա լաբան. բլուրս այս վկա́յ ընդիս եւ ընդ քեզ այսօր։ եւ կոչեաց զնա լաբան բլուր վկայու(թ)ե(ան), եւ յակոբ կոչեաց զնա բլուր վկայ։ Եւ ասէ լաբան ցյակոբ. բլուրս այս եւ արձանս այս՝ զոր կանգնեցի ընդ իս եւ ընդ քեզ. վկա́յ է բլուրս այս, վկա́յ է արձանս այս։ վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեցաւ անուն բլրոյն վկայութի(ւն)։
⁴⁹Եւ տեսիլն զորմէ ասաց՝ թէ տեսցէ ա(ստուա)ծ ընդիս եւ ընդ քեզ. զի մեկնիմք ընկեր՝ յընկերէ́։
⁵⁰եթէ վշտացուսցես զդստերս իմ. եթէ առցես կանայս առ դստերօք իմովք։ զգո́յշ լեր զի ոչոք է ընդ մեզ որ տիսանէ. * ա(ստուա)ծ լիցի վկայ ընդիս եւ ընդ քեզ։

⁵¹Եւ ասէ լաբան ցյակոբ. ահա կարկառս այս՝ եւ ահա արձանս, զոր հաստատեցաք, ընդիս եւ ընդ քեզ
⁵²եղիցի վկայ կարկառս, եւ վկա́յ արձանս. զի ո́չ ես անցից ըստ կարկառս, եւ մի́ դու անցանիցես ըստ բլուրս՝ եւ ըստ արձանս ըստ այս՝ չարութ(եամ)բ։
⁵³ա(ստուա)ծ աբրաամու եւ աստուած նաքովրայ եղիցի դատաւոր ՛ի միջի մերում, ա(ստուա)ծ հարց ն(ո)ց(ա)։ Եւ երդուա́ւ յակոբ յերկեւղ հօր իւրոյ իսահակայ։
⁵⁴եւ եղեն յակոբ զենլիս ՛ի լերինն, եւ կոչեաց զեղբարս իւր ուտել հաց. կերան եւ արբին, եւ ագա́ն ՛ի լերին անդ։
⁵⁵Եւ յարուցեալ լաբան ՛ի վաղիւ անդր համբուրեաց զորդիս իւր եւ զդստերս իւր, եւ օրհնեաց զնոսա, եւ գնա́ց. դա́րձ արարեալ լաբանայ ՛ի տեղի իւր։

¹Եւ յակոբ գնաց զճանապարհս իւր։
²եւ ասէ յակոբ իբրեւ ետես զն(ո)ս(ա). այս բանակ ա(ստուծո)յ է։ եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ բանա́կս։
³Եւ առաքեաց յակոբ հրեշտակս յառաջ քան զինքն առ եսա́ւ եղբայր իւր յերկիրն ՛ի սէիր, յաշխարհն եդոմայ,
⁴պատուէր ետ ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. ա́յսպէս ասասջիք տեառն իմում եսաւայ. թէ ա́յսպէս ասէ ծառայ քո յակոբ։ ընդ լաբանայ կեցի եւ յամեցի մինչեւ ցայժմ։
⁵եւ եղեն իմ արջառ եւ ոչխար եւ էշք, ծառայք եւ աղախնայք. եւ առաքեցի պատմել տեառն իմում եսաւայ՝ զի գտցէ ծառայ քո շնո́րհ առաջի քո։
⁶Եւ դարձեալ հրեշտակացն առ յակոբ՝ ասեն. չոգա́ք առ եսաւ եղբայր քո. եւ գա́յ ընդ առաջ քո, եւ չորք հարիւր այր ը(ստ) նմա։

⁷Զահի́ հարաւ յակոբ. եւ տարակուսեալ էր. եւ զատոյց զժողովուրդն որ ընդ նմա էր. եւ զարջառ եւ զոչխար եւ զուղտս՝ յերկուս բանակս։
⁸եւ ասէ յակոբ. եթէ եկեսցէ եսաւ յառաջին բանակն եւ հարցէ զնա, ապրեսցի́ երկրորդ բանակն։
⁹Եւ ասէ յակոբ. ա(ստուա)ծ հօր իմոյ աբրաամու, եւ ա(ստուա)ծ հօր իմոյ իսահակայ, տ(է)ր որ ասացեր ցիս թէ ե́րթ յերկիր ծննդեան քո՝ եւ բարի́ արարից քեզ։
¹⁰չե́մ բաւական ա(մենայ)ն արդարու(թ)ե(ան)՝ եւ ճշմարտութե(ան)ն զոր արարեր ընդ ծառայի քում. զի ցուպ ՛ի ձեռն անցի ընդ այս յորդանան. եւ արդ՝ աւասիկ եղէ յերկո́ւս բանակս։

¹¹Եւ արդ՝ ապրեցո́ զիս ՛ի ձեռաց եղբօր իմոյ եսաւայ. զի զահի հարեալ եմ ես ՛ի նմանէ. գուցէ՝ եկեալ հարկանիցէ́ զիս մայր առ մանկան։
¹²եւ դու ասացեր՝ թէ բարի արարից քեզ, եւ եդից զզաւակ քո իբրեւ զաւազ ծովու որ ո́չ թուեսցի ՛ի բազմութ(են)է։
¹³եւ ննջեա́ց անդ զանյ գիշեր։ Եւ ա́ռ յորոց ածէրն ձեռամբ իւրով պատարագս։ եւ առաքեաց եսաւայ եղբօր իւրում.
¹⁴այծս երկերիւր, քաղս քսան, մաքիս երկերիւր, խոյս՝ քսան.
¹⁵ուղտս ծնեալս կոզռա́մբք հանդերձ՝ երեսուն. կովս քառասուն, ցուլս տասն էշս քսան, եւ մտրուկս տասն։
¹⁶Եւ ետ ՛ի ձեռս ծառայից իւրոց. հօ́տս հօ́տս առանձինն։ եւ ասէ ցծառայսն իւր. երթա́յք դուք յառաջ քան զիս, եւ բացագո́յնս ՛ի միմեանց տանիցիք հօտս ՛ի հօտից։

¹⁷Պատուիրեաց առաջնոյն՝ եւ ասէ. եթէ պատահիցէ քեզ եսաւ եղբայր իմ, եւ հարցանիցէ թէ ո՞յր ես՝ եւ յո՞ երթաս, եւ ո՞յր է այդ որ առաջի քո երթայ։
¹⁸եւ ասասցես, թէ ծառայի́ քոյ յակոբայ պատարագք են, զոր առաքեաց տեառն իւրում եսաւայ. եւ ինքն զկնի́ մեր գայ։
¹⁹Պատուիրեաց առաջնումն եւ երկրորդին եւ երրորդի. եւ ամենեցուն որ երթային յառաջ զհետ խաշանցն, ասէր՝ ըստ բանիս ըստ ա́յսմիկ խօսեսջիք ընդ եսաւայ, յորժամ գտանիցէք զնա։
²⁰եւ ասասջիք, ահա ծառայ քո յակոբ գա́յ զհետ մեր։ քանզի ասաց՝ թէ ցածուցի́ց զերեսս ն(ո)ր(ա) պատարագօքդ որ երթան առաջի. եւ ապա տեսից զերեսս նորա, թերեւս արասցէ́ մեծարանս երեսաց իմոց։

²¹Եւ երթային յառաջ ընծայքն քան զնա. եւ ինքն ննջեաց զայն գիշեր անդէն ՛ի բանակին։
²²եւ յարուցեալ ՛ի նմին գիշերի՝ ա́ռ զերկուս կանայսն, եւ զերկուս աղախնայսն, եւ զմետասան որդիս իւր, եւ անց ընդ հունն յոբոկայ։
²³եւ ա́ռ անցոյց զն(ո)ս(ա) ընդ ձորն, եւ զա(մենայ)ն ինչ որ ի́ւր էր։
²⁴Եւ մնա́ց յակոբ միայն։ եւ մարտեաւ այր մի ընդ նմա մինչեւ ցառաւօտ։
²⁵եւ իբրեւ ետես թէ ոչ յաղթէ նմա, բո́ւռն եհար զամոլաջլէ զըստի ն(ո)ր(ա) եւ ընդարմացոյց զամոլաջիլ զըստին յակոբայ ՛ի կռուելն իւրում ընդ նմա։
²⁶Եւ ասէ ցնա. արձակեա́ զիս քանզի ա́յգ եղեւ։ եւ նա ասէ. ո́չ արձակեցից զքեզ՝ եթէ ոչ օրհնեսցես զիս։
²⁷Եւ նա ասէ ցսա, զի՞նչ անուն է քո։ եւ սա ասէ ցնա, յակոբ։

²⁸Եւ ասէ ցսա. յայսմ հետէ ո́չ կոչեսցեն զանուն քո յակոբ, այլ ի(սրա)էղ եղիցի անուն քո. զի ժուժկալեցեր ընդ ա(ստուծո)յ. եւ ընդ մարդկան զօրաւո́ր լիջիր։
²⁹Եհա́րց յակոբ՝ եւ ասէ. պատմեա́ ինձ զանուն քո։ եւ ասէ՝ զի՞ հարցանես զանուանէ իմմէ։ եւ օրհնեաց զնա անդ։
³⁰Եւ կոչեաց յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ՝ տեսիլ ա(ստուծո)յ. զի տեսի զա(ստուա)ծ դէմ յանդիման, եւ ապրեցաւ անձն իմ։
³¹Եւ ծագեաց նմա արե́ւ իբրեւ անց տեսիլն ա(ստուծո)յ։ եւ նա կաղայր երթայր ՛ի զըստէ անտի։

³²վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ ուտեն որդիքն ի(սրաէ)լի զամոլաջիլն՝ զոր ընդարմացոյց, որ է ՛ի վ(ե)ր(այ) տախտակի զըստին, մինչեւ ցայսօր։ զի բո́ւռն եհար զտախտակէ զըստին յակոբայ, եւ ընդարմացո́յց զամոլաջիլ ն(ո)ր(ա)։

¹Զաչս իւր ՛ի վե́ր եբարձ յակոբ եւ ետես, եւ ահա եսա́ւ եղբայր իւր գայր, եւ ընդ նմա արք չորեքհարիւր։ եւ բաշխեաց յակոբ զմանկունսն ՛ի լիա՝ եւ յռաքէլ, եւ յերկուս աղախնայս։
²Եւ արար զերկուս աղախնայսն եւ զորդիս ն(ո)ց(ա) առաջի, եւ զլիա եւ զորդիս ն(ո)ր(ա) զկնի, եւ զռաքէլ եւ զյովսէփ հո́ւսկ յետոյ։
³եւ ինքն անց յառաջ քան զնոսա, եւ երկիր եպագ եւթն անգամ ՛ի վերայ երկրի՝ մինչեւ մերձենալ առ եղբայրն իւր։
⁴Եւ ընթացա́ւ եսաւ ընդ առաջ նորա. գի́րկս արկ նմա եւ համբուրեաց, եւ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցի ն(ո)ր(ա) եւ համբուրեաց զնա. եւ լացին երկոքեան։

⁵Եւ հայեցեալ ՛ի վեր ետես զկանայսն եւ զմանկունս, եւ ասէ. դոքա՝ զի՞նչ են քո։ եւ նա ասէ. մանկունք իմ են, որովք ողորմեցա́ւ ա(ստուա)ծ ծառայի քում։
⁶Եւ մատեան աղախնայքն եւ որդիք ն(ո)ց(ա), եւ երկի́ր պագին նմա։
⁷եւ մատեաւ լիա եւ որդիք իւր՝ եւ երկի́ր պագին նմա. յետոյ մատեաւ յովսէփ եւ ռաքէլ՝ եւ երկիր պագին նմա։
⁸Եւ ասէ՝ զի՞նչ էր այն ա(մենայ)ն չու՝ որ ինձ դիպեցաւ։ եւ նա ասէ. զի գտցէ ծառայ քո շնորհս առաջի քո։
⁹եւ ասէ եսաւ. կա́յ եւ իմ շատ՝ եղբայր՝ քե́զ լիցի քոյդ։
¹⁰Եւ ասէ յակոբ. մի́ այդպէս. եթէ գտի շնորհս առաջի քո՝ ընկա́լ զընծայսն ՛ի ձեռաց իմոց. քանզի ա́յնպէս տեսի զերեսս քո՝ որպէս ոք տեսանիցէ զերեսս ա(ստուծո)յ։ եւ զուարթասցի́ս ընդիս։

¹¹եւ ա́ռ զօրհնութի(ւն)ս իմ, զոր մատուցի քեզ. զի ողորմեցաւ ինձ ա(ստուա)ծ. եւ է́ իմ ա(մենայ)ն ինչ։ եւ բռնադատեաց զնա։ եւ ա́ռ։
¹²Եւ ասէ՝ չուեսցո́ւք գնասցուք՝ եւ երթիցուք զուղորդն։
¹³Եւ ասէ ցնա. տէր իմ ինքնին գիտէ, զի մանկունքս մատա́ղ են. եւ ոչխարի, եւ արջառոյ ծնունդ արձակեալ է. եւ եթէ մի օր ստիպեմ զդոսա, մեռանիմ ա(մենայ)ն խաշինքդ։
¹⁴Այլ յառաջեսցէ́ տէր իմ քան զծառայ իւր. եւ ես ըստ կարի́ եւ ըստ պարապոյ ճանապարհդ առաջի իմ, եւ ըստ կազդուրել մանկանց իմոց խաղացից, մինչեւ եկից առ տէր իմ ի սէիր։
¹⁵Եւ ասէ եսաւ. իսկ թողից առ քեզ ՛ի ժողովրդենէ աստի՝ որ ընդիս են։ եւ նա ասէ. ընդէ՞ր է ինձ այդ. շա́տ է զի գտի շնորհս առաջի քո տէր։

¹⁶Եւ դարձաւ յաւուր յայնմիկ եսաւ ընդ ճանապարհս իւր ՛ի սէիր։
¹⁷Եւ յակոբ չուեա́ց ՛ի խորանս եւ արար իւր անդ տունս, եւ խաշանց իւրոց արար դադարս. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ խորանս։
¹⁸Եւ եկն յակոբ ՛ի սաղէմ քաղաք սիկիմացւոց, որ է յերկրին քանանացւոց՝ իբրեւ եկն ՛ի միջագետաց ասորւոց, եւ բնակեցաւ յանդիման քաղաքին։
¹⁹Եւ ստացա́ւ զվիճակ անդին ուր եհար զխորան իւր՝ յեմովրայ հօրէ սիւքեմայ հարիւր ոչխարի։
²⁰Եւ շինեաց անդ սեղան, եւ կարդաց զԱ(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի։

¹Եւ ե́լ դինա դուստր լիայ՝ զոր ծնաւ յակոբայ, ՛ի զնի́ն դստերաց աշխարհին։
²եւ ետես զնա սիւքեմ որդի եմովրայ քոռեցի, որ իշխանն էր երկրին. եւ ա́ռ զնա, եւ ննջեաց ընդ նմա. եւ տառապեցո́յց զնա։
³եւ ո́ւշ եդեալ դինայի դստերն յակոբայ՝ սիրեաց զկոյսն, եւ խօսեցաւ ըստ մտաց կուսին։
⁴Եւ խօսեցաւ սիւքեմ ընդ եմովրայ հօր իւրոյ՝ եւ ասէ. ա́ռ դու ինձ զաղջիկս զայս կնութե(ան)։
⁵Եւ լուաւ յակոբ եթէ պղծեաց որդի եմովրայ զդինա զդուստր իւր։ եւ որդիք ն(ո)ր(ա) էին ՛ի խաշինս ՛ի դաշտի. լո́ւռ եղեւ յակոբ մինչեւ եկին նոքա։
⁶Եւ ե́լ եմովր հայր սիւքեմայ առ յակոբ խօսել ընդ նմա։

⁷եկին եւ որդիքն յակոբայ ՛ի դաշտէ։ իբրեւ լուան ստրջացա́ն արքն, եւ տրտմու(թ)ի(ւն) էր ն(ո)ց(ա) յոյժ. զի խայտառակու(թ)ի(ւն) արար յի(սրաէ)լի, մտանելով առ դուստրն յակոբայ. եւ ո́չ այնպէս վճարիցի։
⁸Եւ խօսեցաւ ընդ նոսա եմովր՝ եւ ասէ. սիւքեմ որդի իմ սիրեաց ոգւով չափ զդուստրն ձեր. արդ՝ տո́ւք զնա նմա կնութե(ան),
⁹եւ արարէ́ք ընդ մեզ խնամութի(ւն). զդստերս ձեր տո́ւք մեզ, եւ զդստերս մեր առէ́ք որդւոց ձերոց։
¹⁰եւ բնակեցէ́ք ՛ի միջի մերում. եւ երկիրդ ահա ընդարձա́կ է առաջի ձեր, եւ բնակեցէ́ք՝ եւ շահեցարո́ւք ՛ի դմա. եւ ստացարուք ստացուա́ծս ՛ի դմա։
¹¹Եւ ասէ սիւքեմ ցհայր ն(ո)ր(ա) եւ ցեղբարս ն(ո)ր(ա). գտի́ց շնորհս առաջի ձեր. եւ զոր ինչ ասիցէ́ք՝ տացո́ւք։

¹²յաճախեցէ́ք յոյժ զվարձանս եւ զօժիտս. եւ տա́ց՝ որչափ եւ ասիցէք. եւ տո́ւք ինձ զաղջիկն զայն կնութե(ան)։
¹³Պատասխանի ետուն որդիքն յակոբայ՝ սիւքեմայ եւ եմովրայ հօր ն(ո)ր(ա) նենգու(թեամ)բ՝ եւ ասե́ն ցն(ո)ս(ա). վ(ա)ս(ն) զի պղծեցին զդինա քոյր ն(ո)ց(ա)։ եւ ասեն շմաւոն եւ ղեւի եղբարք դինայ՝ որդիքն լիայ։
¹⁴Ո́չ կարեմք առնել զայդ բան. տալ զքոյր մեր ա́ռն անթլփատի. ք(ան)զի նախատինք են մեզ.
¹⁵բայց այսո́ւ նմանեսցուք ձեզ, եւ բնակեսցուք ՛ի միջի ձերում, եթէ լինիցիք եւ դո́ւք իբրեւ զմեզ՝ ՛ի թլփատել ձեզ զա(մենայ)ն արու։
¹⁶եւ տացուք զդստերս մեր ձեզ, եւ ՛ի դստերաց ձերոց առցուք մեզ կանայս. եւ բնակեսցո́ւք առ ձեզ, եւ եղիցուք իբրեւ ազգ մի։

¹⁷ապա թէ ո́չ լսիցէք մեզ թլփատել, առեալ զդստերս մեր ՛ի բա́ց գնասցուք։
¹⁸Եւ հաճո́յ թուեցաւ բանքն առաջի եմովրայ, եւ առաջի սիւքեմայ որդւոյ եմովրայ։
¹⁹եւ ո́չ յամեաց պատանին առնել զբանն. զի յո́յժ հարեալ էր ՛ի սէր դստերն յակոբայ։ եւ նա́ էր պատուականագոյն քան զամենեսեան՝ որ ՛ի տան հօր ն(ո)ր(ա) էին։
²⁰Եւ եկին եմովր եւ սիւքեմ որդի ն(ո)ր(ա) ՛ի դուռն քաղաքին իւրեանց. եւ խօսեցան ընդ ա́րս քաղաքին իւրեանց՝ եւ ասեն.
²¹որեա́րն այն խաղաղութ(եամ)բ են ընդ մեզ. արդ բնակեսցեն յերկրիս, եւ շահեսցին ՛ի սմա. զի երկիրս ընդարձա́կ է առաջի ն(ո)ց(ա). զդստերս ն(ո)ց(ա) առցուք մե́զ կանայս, եւ զդստերս մեր տացուք ն(ո)ց(ա)։

²²Բայց միայն՝ այսո́ւ նմանեսցեն մեզ որեարն՝ բնակել ընդ մեզ լինել ազգ մի. ՛ի թլփատել մեզ զա(մենայ)ն արու, ո(ր)պ(էս) նոքա́յն թլփատեալ են։
²³եւ ինչք ն(ո)ց(ա) եւ անասուն ն(ո)ց(ա) եւ չորքոտանի ն(ո)ց(ա) ո՞չ ապաքէն մեր լինիցի. բայց այնու եւ եթ նմանեսցուք ն(ո)ց(ա). եւ բնակեսցեն ՛ի միջի մերում։
²⁴Եւ լուան եմովրայ եւ սիւքեմայ որդւոյ ն(ո)ր(ա) ամենեքին որ ելանէին ընդ դուռն քաղաքին իւրեանց. եւ թլփատեցին զմարմին անթլփատու(թ)ե(ան) իւրեանց ա(մենայ)ն արու, ամենեքին որ ելանէի ընդ դուռն քաղաքի ն(ո)ր(ա)։
²⁵Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի մինչ դեռ էին նոքա ՛ի ցաւսն, առին երկու որդիքն յակոբայ, շմաւոն եւ ղեւի եղբարք դինայ՝ իւրաքանչիւր զսուր իւր, եւ մտին ՛ի քաղաքն կազմութ(եամ)բ, եւ կոտորեցին զա(մենայ)ն արու։

²⁶եւ զեմովր եւ զսիւքեմ զորդի ն(ո)ր(ա) սպանին ՛ի սուր սուսերի, եւ առին զդինա ՛ի տանէ սիւքեմայ՝ եւ ելին։
²⁷Եւ որդիքն յակոբայ մտին ՛ի վ(ե)ր(այ) վիրաւորացն, եւ առին աւա́ր զքաղաքն, յորում պղծեցին զդինա զքոյրն ն(ո)ց(ա)։
²⁸զարջառ եւ զոչխար եւ զէշ նոցա՝ որ էին ՛ի քաղաքին, եւ որ ինչ ՛ի բացի էր՝ առին։
²⁹եւ զա(մենայ)ն մարդագերի ն(ո)ց(ա), եւ զա(մենայ)ն զկահ եւ զկարասի նոցա. եւ զկանայս ն(ո)ց(ա) գերեցին։ եւ յափշտակեցին որ ինչ էր ՛ի քաղաքին՝ եւ որ ինչ ՛ի տունս։

³⁰Եւ ասէ յակոբ ցշմաւոն եւ ցղեւի, ատելի́ արարէք զիս, երեւել անզգամ ա(մենայ)ն բնակչաց երկրիս ՛ի մէջ քանանացւոց եւ փերեզացւոց. եւ ես սակաւաւո́ր եմ թուով. արդ՝ եթէ ժողովիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ եւ հարկանիցեն զիս, սատակելով սատակիցի՞մ եւ ես, եւ տուն իմ։
³¹Եւ ասեն, իսկ զիա՞րդ. զի իբրեւ զբո́զ մի քարշեցին զքոյրն մեր։

¹Եւ ասէ ա(ստուա)ծ ցյակոբ. արի ա́նց ՛ի տեղին ՛ի բեթէլ. եւ անդ բնակեսցես. եւ արասցես անդ սեղան ա(ստուծո)յ որ երեւեցաւն քեզ ՛ի փախչելն քո յերեսաց եսաւայ եղբօր քոյ։
²Եւ ասէ յակոբ ցընտանիսն իւր, եւ ցամենեսին որ ընդ նմա էին. ՛ի բա́ց առէք զաստուածսդ օտարոտիս որ ընդ ձե́զ են ՛ի միջոյ ձերմէ, եւ սրբեցարո́ւք. եւ փոխեցէ́ք զպատմուճանս ձեր։
³եւ յարուցեալ ելցո́ւք ՛ի բեթէլ, եւ արասցուք անդ սեղան ա(ստուծո)յ. որ լուաւ ինձ յաւուր նեղութե(ան), որ էր ընդիս. եւ ապրեցոյց զիս ՛ի ճանապարհին՝ զոր գնացի։

⁴Եւ ետուն ցյակոբ զաստուածսն օտարոտիս որ էին ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա), եւ զգինդս որ յականջս իւրեանց։ եւ ծածկեաց զն(ո)ս(ա) յակոբ ՛ի ներքոյ բեւեկնոյն ՛ի սիկիմ, * եւ կորոյս զն(ո)ս(ա) մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
⁵Եւ չուեաց ի(սրա)էլ ՛ի սիկիմայ. եւ եղեւ ա́հ ա(ստուծո)յ ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքացն որ շուրջ զնովաւ. եւ ո́չ ելին զհետ որդւոցն ի(սրաէ)լի։
⁶Եւ եկն յակոբ ՛ի լուղ՝ որ է յերկրին քանանացւոց, այն ինքն է բեթէլ, ինքն եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն որ ընդ նմա։
⁷եւ շինեաց անդ սեղան. եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ բեթէլ. զի ա́նդ երեւեցաւ նմա ա(ստուա)ծ ՛ի փախչել նորա յերեսաց եսաւայ եղբօր իւրոյ։

⁸Եւ մեռաւ դէբովրա դայեկն ռեբեկայ, եւ թաղեցաւ ՛ի ներքոյ բեթելայ ընդ կաղնեաւն. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) կաղնի́ ոգոյ։
⁹Եւ երեւեցաւ ա(ստուա)ծ յակոբայ՝ մինչդեռ ա́նդ էր ՛ի լուղ յորժամ եկն ՛ի միջագետաց ասորոց։ եւ օրհնեաց զնա ա(ստուա)ծ։
¹⁰եւ ասէ ցնա ա(ստուա)ծ. անուն քո յակոբ՝ ո́չ եւս կոչեսցի յակոբ, այլ ի(սրա)էլ եղիցի անուն քո. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) ի(սրա)էլ։
¹¹Եւ ասէ ցան ա(ստուա)ծ՝ ե́ս եմ ա(ստուա)ծ քո բաւական. աճեսջի́ր եւ բազմասջի́ր. ազգք եւ ժողովուրդք ազգաց եղիցին ՛ի քէն, եւ թագաւո́րք յերանաց քոց ելցեն։

¹²եւ զերկիրդ զոր ետու աբրաամու եւ սահակայ՝ քե́զ տաց զդա, քե́զ եղիցի, եւ զաւակի քում յետ քո տաց զերկիրդ զայդ։
¹³Եւ վերացաւ ՛ի նմանէ ա(ստուա)ծ ՛ի տեղւոջէն՝ ուր խօսեցաւ ընդ նմա։
¹⁴Եւ կանգնեաց յակոբ արձա́ն ՛ի տեղւոջն ուր խօսեցաւ ը(ստ) նմա, արձա́ն քարեղէն. եւ նուիրեաց ՛ի նմա նուէ́րս. եւ արկ ՛ի վերայ ն(ո)ր(ա) եւղ։
¹⁵եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն ուր խօսեցաւ ընդ նմա ա(ստուա)ծ՝ բեթէ́լ։
¹⁶Եւ չուեաց ՛ի բեթելայ։ եւ եղեւ իբրեւ մերձեցաւ ՛ի քաբրաթա երկիր, մտանել յեփրաթա, ծնաւ ռաքէլ։
¹⁷եւ դժուարածին եղեւ ՛ի ծննդեան. եւ եղեւ ՛ի վշտանալն ն(ո)ր(ա) ՛ի ծննդեան, եւ ասէ ցնա ծնուցիչն՝ քաջալերեա́ց, զի եւ ա́յդ եւս քո ո́ւստր է։

¹⁸Եւ եղեւ ընդ հանել ոգւոցն, քանզի մեռաւ, կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) որդի վշտաց իմոց. եւ հայրն կոչեաց զնա բենիամին։
¹⁹Մեռա́ւ ռաքէլ՝ եւ թաղեցաւ ՛ի ճանապարհին եփրաթայ. ա́յն իսկ է բեթղահէմ։
²⁰եւ կանգնեաց յակոբ արձա́ն ՛ի վերայ շիրմին նորա, ա́յն է արձան շիրմի ռաքելայ մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
²¹Եւ չուեա́ց ի(սրա)էլ՝ եւ եհար զխորան իւր յայնկոյս աշտարակին գադերայ։
²²Եւ եղեւ իբրեւ բնակեաց ի(սրա)էլ յերկրին յայնմիկ. գնաց ռոբէն՝ եւ ննջեաց ընդ բալլայ հարճի հօր իւրոյ. լուաւ ի(սրա)էլ՝ եւ չար թուեցաւ առաջի ն(ո)ր(ա)։ Եւ էին որդիք յակոբայ երկոտասանք։

²³Որդիք լիայ՝ անդրանիկ յակոբայ՝ ռոբէն. շմաւոն. ղեւի. յուդայ. իսաքար. զաբողոն։
²⁴Եւ որդիք բալլայ նաժշտի ռաքելայ՝ դան, եւե նեփթաղիմ։
²⁵Եւ որդիք զելփա նաժշտին լիայ՝ գադ եւ ասեր։
²⁶Եւ որդիք ռաքելի՝ յովսէփ եւ բենիամին։ Ա́յս են որդիք յակոբայ. որ եղեն նմա ՛ի միջագետս ասորւոց։
²⁷Եւ եկն յակոբ առ իսահակ հայր իւր ՛ի մամբրէ՝ ՛ի քաղաք դաշտին. ա́յն է քեբրոն, յերկրին քանանացւոց, ուր պանդխտեցան աբրաամ եւ իսահակ։
²⁸Եւ եղեն ա(մենայ)ն աւուրք իսահակայ՝ զոր եկեաց. ամք հարիւր ութսուն։
²⁹եւ պակասեալ իսահակայ մեռա́ւ, եւ յաւելաւ յազգ իւր. ծերացեալ եւ լի́ աւուրբք։ եւ թաղեցին զնա եսաւ եւ յակոբ որդիք իւր։

¹Եւ ա́յս են ծնունդք եսաւայ. նա́ է եդոմ։
²եւ ա́ռ իւր եսաւ կանայս ՛ի դստերաց քանանացւոց. զադդա զդուստր ելոնայ քետացւոյ։ եւ զոլիբամա դուստր անայի՝ որդւոյ սեբեգոնի խեւացւոյ։
³եւ զբասեմաթ զդուստր իսմայելի՝ զքոյր նաբեութայ։
⁴Եւ ծնաւ ադդա եսաւայ զեղիփազ։ եւ բաս եմաթ ծնաւ զռագուէլ։
⁵եւ ողիբամա ծնաւ զյէուս, եւ զեգղոմ, եւ զկորխ։ սոքա են որդիք եսաւայ, որ եղեն նմա յերկրին քանանացւոց։
⁶Եւ ա́ռ եսաւ զկանայս իւր, եւ զուստերս եւ զդստերս իւր, եւ զա(մենայ)ն մարդիկ տան իւրոյ, եւ զա(մենայ)ն ինչս եւ զանասուն. եւ զա(մենայ)ն ինչ զոր ստացաւ՝ եւ զոր արար յերկրին քանանացւոց. եւ գնա́ց յերկրէն քանանացւոց յերեսաց յակոբայ եղբօր իւրոյ։

⁷Զի էին բազո́ւմ ինչք նոցա ՛ի միասին բնակելոյ. եւ ո́չ կարէր երկիրն պանդխտու(թ)ե(ան) հանդարտել ն(ո)ց(ա) ՛ի բազմութ(են)է ընչից իւրեանց։
⁸եւ բնակեցաւ եսաւ ՛ի լերինն սէիր։ եսաւ՝ որ նա́ ինքն է եդոմ։
⁹Եւ ա́յս են ծնունդք եսաւայ՝ հօրն եդոմայեցւոց, ՛ի լերինն սէիր։
¹⁰եւ ա́յս են անուանք որդւոցն եսաւայ. եղիփազ որդի ադդայի կնոջ եսաւայ։ եւ ռագուէլ՝ որդի բասեմաթայ կնոջ եսաւայ։
¹¹Եւ եղեն որդիք եղիփազայ, թեման, ովմար, սովփար, գոթամ, եւ կենէզ։
¹²Եւ թամար եր հարճ եղիփազու որդւոյ եսաւայ. եւ ծնաւ եղիփազու զամաղէկ։ սոքա են որդիք ադդայի կնոջ եսաւայ։
¹³Եւ ա́յս են որդիք ռագուէլի, նաքովթ, զարեհ, ամմա, եւ մեզա, սոքա́ են որդիք բասեմաթայ կնոջ եսաւայ։

¹⁴Եւ այս են որդիք ողիբամայ դստեր անայի որդւոյ սեբեգոնի կնոջ եսաւայ։ եւ ծնաւ եսաւայ զյէուս, եւ զեգղոմ, եւ զկորխ։
¹⁵Սոքա են իշխանք՝ որդիք եսաւայ։ Որդիք եղիփազու անդրանկանն եսաւայ. իշխան թեման, իշխան ովմար, իշխան սովփար, իշխան կենէզ,
¹⁶իշխան կորխ, իշխան գոթամ, իշխան ամաղէկ։ սոքա են իշխանք եղիփազու յերկրին եդոմայեցւոց. ս(ուրբ)ք են որդիք ադդայի։
¹⁷Եւ ա́յս են որդիք ռագուելի որդւոյ եսաւայ. իշխան նաքովթ, իշխան զարեհ, իշխան ամմա, իշխան մողէ։ ա́յս են իշխանք ռագուելի յերկրին եդովմայ։ սոքա են որդիք բասեմաթայ կնոջ եսաւայ։

¹⁸Եւ ա́յս են որդիք ողիբամայ կնոջ եսաւայ. իշխան յէուս. իշխան յեգղոմ. իշխան կորխ։ ա́յս են իշխանք ողիբամայ դստեր անայի կնոջ եսաւայ։
¹⁹եւ ա́յս են իշխանք ն(ո)ց(ա). եւ ա́յս են որդիք եդոմայ։
²⁰Եւ ա́յս են որդիք սէիրայ քոռացւոյ որ բակեալ էր ՛ի սէիր. ղովտան. սեբաղ, սեբեգոն, անա,
²¹դեսոն. եւ ասեր՝ եւ ռիսոն։ ս(ուրբ)ք են իշխանք քոռեցւոյն, որդւոյ սէիրայ յերկրին եդոմայ։
²²Եւ եղեն որդիք ղովատնայ. քոռի, եւ եմման. եւ քոյր ղովատնայ՝ թամնա։
²³Եւ սոքա են որդիք սոբողայ. գաղոմ, եւ մանաքաթ, եւ գեբաղ, եւ սովփար, եւ աւնան.

²⁴Եւ ա́յս են որդիք սեբեգոնի. այիէ, եւ աւնան. ա́յս աւնան է որ եգիտ զաղբիւրն յանապատի՝ մինչ արածէր զէշսն սեբեգոնի հօր իւրոյ։
²⁵Եւ ա́յս են որդիք անայի՝ գեսոն, եւ ողիբամա դուստր անայի։
²⁶Եւ ա́յս են որդիք գեսոնայ. ամադան, եւ եսբան, եւ յեթրան, եւ քառան։
²⁷Եւ ա́յս են որդիք ասերայ. բաղղան, եւ զուկան. ոսնիկան, եւ ուկամ։
²⁸Եւ ա́յս են որդիք ռիսոնի. ովս, եւ առան։
²⁹Եւ այս են իշխանք քոռայ. իշխան ղովտան, իշխան սովբաղ, իշխան սեբեգոն, իշխան անա.
³⁰իշխան դեսոն. իշխան ասեր. իշխան ռիսոն։ ա́յս են իշխանք քոռայ. ՛ի պետու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց յերկրին յեդոմայ։

³¹Եւ ա́յս են թագաւորք որ թագաւորեցին յերկրին եդոմայեցւոց, մինչ չե́ւ թագաւորեալ էր թագաւոր յի(սրաէ)լի։
³²Եւ թագաւորեաց յեդոմ բաղակ որդի սեպփովրայ. եւ անուն քաղաքի ն(ո)ր(ա) դէննաբա։
³³եւ մեռաւ բաղակ։ Եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա) յոբաբ որդի զարեհի ՛ի բոսորայ։
³⁴եւ մեռաւ յոբաբ։ Եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա) ասոմ յերկրի թամանացւոց։
³⁵եւ մեռաւ ասոմ։ Եւ թագաւորեաց ընդ նորա ադադ որդի բարագայ, որ կոտորեաց զմադիամ ՛ի դաշտին մովաբացւոց. եւ անուն քաղաքի ն(ո)ր(ա) գեթէմ։
³⁶եւ մեռաւ ադադ։ Եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա) սամաղա մասեկկայ։

³⁷եւ մեռաւ սամաղա։ Եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա) սաւուղ յռաբաւթայ՝ որ առ գետեզերն։
³⁸եւ մեռաւ սաւուղ։ Եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա) բաղղայենոն որդի ոքոբորայ։
³⁹եւ մեռաւ բաղղայենոն որդի ոքոբորայ։ Եւ թագաւորեաց ընդ նորա ադադ որդի բարադայ. եւ անուն քաղաքի ն(ո)ր(ա) փոգով. եւ անուն կնոջ ն(ո)ր(ա) մետաբէէլ դուստր մատեթայ, որդւոյ մազովբայ։
⁴⁰Ա́յս են անուանք որդւոցն եսաւայ, եւ իշխանացն եսաւայ յազգս իւրեանց. ըստ տեղիս իւրեանց յաշխարհս իւրեանց, եւ ՛ի տոհմս իւրեանց ըստ անուանց ն(ո)ց(ա)։ Իշխան թամանա, իշխան ղովտան, իշխան յեթաթ,
⁴¹իշխան ողիբամասա, իշխան հեղայ, իշխան փենոն,

⁴²իշխան կենէզ, իշխան թեման. իշխան մազար։
⁴³իշխան մագեդէլ. իշխան զաբոյին։ Սոքա́ են իշխանք եդոմացւոց ըստ բնակութե(ան) յերկրի ստացուածոց իւրեանց։ եւ ա́յս է եսաւ հայր եդոմայ։

¹Եւ բնակէր յակոբ յերկրի ուր պանդխտեցաւ հայր ն(ո)ր(ա), յերկրին քանանացւոց։
²Եւ ա́յս են ծնունդք յակոբայ։ Յովսէփ եւթնուտասնամեայ էր, մինչ արածէր եղբարբքն հանդերձ խաշինս. եւ էր կրտսեր ընդ որդիսն բալլայ, եւ ընդ որդիսն զելփայ կանանց հօր իւրոյ։ Եւ բերէին համբաւ չա́ր զյովսեփայ առ ի(սրա)էլ հայրն իւրեանց։
³Բայց ի(սրա)էլ սիրէր զյովսեփ առաւել քան զա(մենայ)ն որդիսն իւր. քանզի որդի ծերութե(ան) ն(ո)ր(ա) էր։ եւ արար նմա պատմուճան ծաղկեայ։
⁴Իբրեւ տեսին եղբարքն ն(ո)ր(ա) թէ սիրէ զնա հայրն քան զա(մենայ)ն որդիս իւր, ատեցի́ն զնա. եւ ո́չ կարէին խօսել ինչ ընդ նմա խաղաղութ(եամ)բ։
⁵Եւ ետես երազ յովսէփ՝ եւ պատմեաց եղբարց իւրոց. եւ յաւելին եւս ատել զնա։

⁶Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). լուարո́ւք զերազն զոր տեսի։
⁷թուէր եթէ որա́յ կապէաք ՛ի դաշտի միում։ եւ կանգնեցաւ որայն իմ, եկաց ուղղո́րդ. եւ դարձա́ն որայքն ձեր, եւ պագին երկիր իմում որայոյն։
⁸Եւ ասեն ցնա եղբարքն իւր. միթէ թագաւորելո՞վ թագաւորեսցե՞ս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, կամ տիրելո՞վ տիրեսցե՞ս մեզ. եւ յաւելին ե́ւս ատել զնա վ(ա)ս(ն) երազոցն ն(ո)ր(ա). եւ վ(ա)ս(ն) բանիցն ն(ո)ր(ա)։
⁹Եւ ետես մե́ւս եւս երազ. եւ պատմեաց հօր իւրում եւ եղբարց իւրոց։ եւ ասէ. ահա տեսանէի մե́ւս եւս ա́յլ երազ։ որպէս թէ արեգակնդ եւ լուսի́ն՝ եւ մետասան աստեղք երկիր պագանէին ինձ։
¹⁰Սաստեա́ց նմա հայրն իւր՝ եւ ասէ. զի՞նչ է երազն զոր տեսեր։ արդ՝ գալով գայցեմք ե́ս եւ մայր քո՝ եւ եղբարք քո, եւ երկի՞ր պագանիցեմք քեզ։

¹¹Եւ նախանձեցան ընդ նմա եղբարքն իւր. բայց հայրն պահէ́ր զբանսն։
¹²Եւ գնացին եղբարք ն(ո)ր(ա) արածել զխաշինս հօրն իւրեանց ՛ի սիւքէմ։
¹³Եւ ասէ ի(սրա)էլ ցյովսէփ. ո՞չ աւանիկ եղբարք քո արածեն զխաշինսն ՛ի սիւքէմ. ե́կ առաքեցից զքեզ առ նոսա։
¹⁴եւ ասէ ցնա. ահաւասիկ ե́ս։ ասէ ցնա ի(սրա)էլ. ե́րթ տես եթէ ո՞ղջ իցեն եղբարքն քո՝ եւ խաշինք, եւ բե́ր ինձ զրոյց։ Եւ առաքեաց զնա ՛ի ծործորոյն քեբրոնի. եկն ՛ի սիւքէմ։
¹⁵եւ եգիտ զնա այր մի մոլորեալ ՛ի դաշտին։ եհարց ցնա այրն՝ եւ ասէ. զի՞նչ խնդրես։
¹⁶եւ նա ասէ. զեղբա́րսն իմ խնդրեմ. պատմեա́ ինձ ո́ւր արածիցեն։

¹⁷եւ ասէ ցնա այրն. բարձին աստի. եւ լուայ զի ասէին, երթիցուք ՛ի գովթայիմ։ եւ գնա́ց յովսէփ զհետ եղբարց իւրոց. եւ եգիտ զնոսա ՛ի գովթայիմ։
¹⁸Տեսին զնա եղբարքն յառաջագոյն ՛ի հեռաստանէ, մինչ չե́ւ մօտ եկեալ էր առ նոսա. խորհո́ւրդ վատ ՛ի մէջ առին սպանանել զնա։
¹⁹Եւ ասեն իւրաքանչիւր ցեղբայր իւր. ահա երազատեսն գա́յ.
²⁰եկա́յք սպանցուք զնա, եւ ընկեսցո́ւք ՛ի մի ՛ի գբոց աստի, եւ ասասցուք եթէ գազան չա́ր եկեր զնա. եւ տեսցուք զի՞նչ լինիցին երազքն ն(ո)ր(ա)։
²¹Իբրեւ լուաւ ռոբէն, կորզեաց զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա),

²²եւ ասէ. մի́ հարցուք զդա յոգի։ եւ ասէ ցնոսա ռոբէն. մի́ հեղցուք արիւն. այլ արկէք զդա ՛ի գուբ մի յանապատի աստ. եւ ձեռն մի́ արկանէք ՛ի նա։ Զի թափիցէ զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա), եւ հասուցանիցէ զնա առ հայր իւր։
²³Եւ եղեւ իբրեւ եկն յովսէփ առ եղբարսն իւր, մերկացին զպատմուճանն նորա ծաղկեայ ՛ի նմանէ։
²⁴եւ առին ընկեցին զնա ՛ի գուբն։ եւ գուբն ունա́յն էր. եւ ջուր ո́չ գոյր ՛ի նմա։
²⁵եւ նստան ուտել զհացն։ Զաչս ՛ի վեր բարձեալ տեսին, եւ ահա ճանապարհորդք իսմայելացիք գային ՛ի գաղաադէ. եւ ուղտք նոցա լի́ էին խնկովք ստաշխամբ եւ ռետնիւ. եւ երթային իջուցանել յեգիպտոս։

²⁶Եւ ասէ յուդա ցեղբարսն իւր. զի՞նչ օգուտ է եթէ սպանանիցեմք զեղբայրն մեր. եւ թաքուցանիցեմք զարիւն ն(ո)ր(ա).
²⁷եկա́յք վաճառեսցո́ւք զնա իսմայելացւոցն. եւ ձեռք մեր մի́ շաղախեսցին ՛ի նմա. զի եղբայր եւ մարմին մեր է։ եւ լուան նմա եղբարքն իւր։
²⁸Եւ անցանէին արք մադիանացիք՝ վաճառականք։ Եւ ձգեցին հանին զյովսէփ ՛ի գբոյ անտի, եւ վաճառեցին զյովսէփ իսմայելացւոցն քսա́ն դահեկանի։
²⁹եւ իջուցին զյովսէփ յեգիպտոս։ Դարձաւ ռոբէն ՛ի գուբն. եւ ո́չ եգիտ զյովսէփ ՛ի գբի անդ։

³⁰պատառեաց զհանդերձս իւր. եւ դարձաւ առ եղբարսն իւր՝ եւ ասէ. պատանեակն չէ́ անդ, եւ ես արդ՝ յո՞ երթայց։
³¹Եւ առեալ զպատմուճանն յովսեփայ՝ զենին ուլ այծեաց, եւ թաթաւեցին զպատմուճանն յարեանն։
³²եւ առաքեցին զպատմուճանն ծաղկեայ տանե́լ առ հայրն իւրեանց, եւ ասեն. զայդ գտա́ք. ծանի́ր թէ որդւո՞յ քոյ իցէ պատմուճանդ եթէ ոչ։
³³Եւ ծանեաւ զնա՝ եւ ասէ. պատմուճանս որդւոյ իմոյ է. գազան չա́ր եկեր զնա. գազա́ն յափշտակեաց զյովսէփ։
³⁴Եւ պատառեաց զհանդերձս իւր, եւ քո́ւրձ զգեցաւ ՛ի վերայ միջոյ իւրոյ. եւ սո́ւգ ունէր ՛ի վերայ որդւոյն իւրոյ աւուրս բազումս։

³⁵Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն ուստերք ն(ո)ր(ա)՝ եւ * ա(մենայ)ն դստերք ն(ո)ր(ա). եւ եկին մխիթարել զնա, եւ ո́չ կամէր մխիթարել. ասէ՝ զի իջի́ցես սովին սգով առ որդի իմ ՛ի դժոխս. եւ ելա́ց զնա հայրն իւր։
³⁶Իսկ մադիանացիքն վաճառեցին զյովսէփ յեգիպտոս պետափրեայ ներքինւոյ դահճապետի փարաւոնի։

¹Եւ եղեւ ՛ի ժամանակի յայնմիկ, էջ յուդա յեղբարց իւրոց, եւ չոգաւ առ ոմն ոդողոմացի որում անուն էր իրաս։
²Եւ ետես անդ յուդա զդոսւստր առն քանանացւոյ, որում անուն էր շաւա. եւ ա́ռ զնա իւր կին. եւ եմուտ առ նա։
³յղացաւ եւ ծնաւ որդի. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա)՝ էր։
⁴յղացաւ դարձեալ եւ ծնաւ որդի. եւ կոչեաց զանուն նորա աւնան։
⁵եւ յաւել դարձեալ ծնաւ որդի. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սելովմ. եւ նա էր ՛ի քասբի յորժամ ծնաւ զնոսա։
⁶Եւ ա́ռ յուդա կին էրա́յ անդրանկին իւրում, որում անուն էր թամար։
⁷Եւ եղեւ է́ր՝ անդրանիկն յուդայ՝ չար առաջի տ(եառ)ն. եւ սպան զնա ա(ստուա)ծ։

⁸Եւ ասէ յուդա ցաւնան. մո́ւտ առ կին եղբօր քոյ, եւ ամուսնասցի́ս ընդ նմա. եւ յարուսցես զաւակ եղբօր քում։
⁹իբրեւ գիտաց աւնան թէ ո́չ լինի նմա զաւակն. լինէր յորժամ մտանէր առ կին եղբօր իւրոյ, հեղոյր զսերմն յերկիր, չտա́լ զաւակ եղբօրն իւրում։
¹⁰եւ չա́ր թուեցաւ առաջի ա(ստուծո)յ գործն զոր արար, եւ սպան եւ զնա եւս։
¹¹Եւ ասէ յուդա ցթամար նու իւր. նի́ստ այրի ՛ի տան հօր քոյ՝ մինչեւ եղիցի մեծ սելովմ որդի իմ. զի ասէր՝ թէ գուցէ եւ նա եւս մեռանիցի որպէս եւ եղբարքն ն(ո)ր(ա)։ Գնաց թամար՝ եւ նստաւ ՛ի տան հօր իւրոյ։
¹²Բազմացա́ն աւուրքն. եւ մեռաւ դուստրն շաւայ՝ կին յուդայ։ մխիթարեցաւ յուդա՝ եւ գնաց ՛ի կտուրս խանց իւրոց, ինքն եւ իրաս հովիւ իւր ոդողոմացի ՛ի թամնա։

¹³Ա́զդ եղեւ թամարայ նուոյ ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասեն. ահա սկեսրայր քո ելանէ ՛ի թամնա՝ կտրել զխաշինս իւր։
¹⁴Եւ եհան զհանդերձս այրու(թ)ե(ան) իւրոյ յինքենէ. արկաւ տեռ՝ եւ զարդարեցաւ. եւ նստաւ առ դրան ենանու յանցս թամնայ։ զի ետես եթէ մե́ծ եղեւ սելովմ. եւ նա ո́չ տայր զնա նմա կին։
¹⁵Իբրեւ ետես զնա յուդա՝ համարեցաւ թէ բո́զ իցէ. քանզի ծածկեալէր զերեսս իւր՝ եւ ո́չ ծանեաւ զնա։
¹⁶խոտորեցաւ առ նա ՛ի ճանապարհէ անտի՝ եւ ասէ. թո́յլ տուր ինձ մտանել առ քեզ. զի ո́չ ծանեաւ թէ նուն ն(ո)ր(ա) իցէ։ եւ նա ասէ. զի՞նչ տացես ինձ եթէ մտանիցես առիս։
¹⁷Եւ ասէ՝ ես տաց ածել քեզ ուլ այծեաց ՛ի խաշանց իմոց։ եւ նա ասէ. թէ տաս գրաւական մինչեւ տացես ածել։

¹⁸եւ նա ասէ՝ զի՞նչ գրաւական տաց քեզ. եւ ասէ՝ զմատանիդ եւ զգինդդ, եւ զգաւազանդ որ ՛ի ձեռին քում։ եւ եմուտ առ նա. եւ յղացաւ ՛ի նմանէ,
¹⁹եւ յարեաւ գնաց։ եւ եհան ՛ի բաց զձորձն իւր յինքենէ. եւ զգեցաւ զհանդերձն այրութե(ան) իւրոյ։
²⁰Եւ առաքեաց յուդա ուլ այծեաց ՛ի ձեռն հովուին իւրոյ ոդողոմացւոյ առնուլ զգրաւականն ՛ի կնոջէ անտի, եւ ո́չ եգիտ զնա։
²¹եհարց զարս տեղւոյն եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ո՞ւր է բոզն որ էր յենան ՛ի վ(ե)ր(այ) ճանապարհիս։
²²եւ ասեն. չէ́ր աստ ուրեք բոզ։ եւ դարձաւ առ յուդա, եւ ասէ՝ ո́չ գտի։ եւ արք տեղւոյն ասեն՝ թէ չի́ք աստ բոզ։
²³Ասէ յուդա. նմա́ լիցի այն. այլ զի մի́ ծաղր կացցուք, եւ ետու տանել զուլդ, եւ դու ո́չ գտեր։

²⁴Եւ եղեւ յետ երից ամսոց, ա́զդ եղեւ յուդայ եւ ասեն. պոռնկեցա́ւ նու քո թամար, եւ ահա յղի է ՛ի պոռնկութ(են)է։ եւ ասէ յուդա. հանէ́ք զնա արտաքս, եւ այրեսցի։
²⁵Եւ մինչդեռ տանէին զնա, առաքեաց առ սկեսրայրն իւր՝ եւ ասէ. յառնէ՝ ոյր այդ գրաւականք են՝ յղի եմ ես։ եւ ասէ՝ ծանիր, ո՞յր իցէ մատանիդ՝ գինդդ՝ եւ գաւազանդ։
²⁶ծանեաւ յուդա՝ եւ ասէ. արդարացեալ է նա քան զիս. զի ոչ ետու զնա որդւոյ իմում սելոմայ։ եւ ո́չ եւս յաւել գիտել զնա։
²⁷Եւ եղեւ իբրեւ ծնանէր. եւ էին երկու որդիք յորովայնի ն(ո)ր(ա)։ Եւ եղեւ ՛ի ժամանակի ծննդեան ն(ո)ր(ա), մին յառաջագոյն եհան զձեռն իւր. եւ ա́ռ ծնուցիչն՝ կապեաց կարմիր ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա).

²⁸եւ ասէ, նախ սա́ եկեսցէ։
²⁹Իբրեւ ամփոփեաց զձեռն անդրէն. եկն՝ ե́լ վաղվաղակի եղբայր ն(ո)ր(ա)։ եւ նա ասէ. զի՞ է զի խրամատեցաւ վ(ա)ս(ն) քո ցանգ. եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) փարէ́ս։
³⁰Եւ յետոյ ե́կն ել ղբայր ն(ո)ր(ա), յորոյ ձեռին կապեալ էր զկարմիրն։ եւ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա)՝ զարա́։

¹Եւ զյովսէփ իջուցին յեգիպտոս, եւ գնեաց զնա պետափրէ́ս ներքինի́ փարաւոնի դահճապետ, այր եգիպտացի ՛ի ձեռաց իսմայելացւոցն, որք իջուցին զնա անդր։
²Եւ էր տ(է)ր ընդ յովսեփայ. եւ էր այր աջողակ։ եւ եղեւ ՛ի տան տեառն իւրոյ յեգիպտոս։
³Իբրեւ գիտաց տէրն ն(ո)ր(ա)՝ թէ տ(է)ր ընդ նմա́ է. եւ զա(մենայ)ն զինչ եւ առնէր՝ տ(է)ր յաջողէ́ր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։
⁴եւ եգիտ յովսէփ շնորհս առաջի տեառն իւրոյ. զի հաճո́յ էր նմա։ Եւ կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) տան իւրոյ. եւ զա(մենայ)ն ինչ որ ի́ւր էր՝ ետ ՛ի ձեռս յովսեփայ։ եւ եղեւ յետ կացուցանելոյ զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) տան իւրոյ՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն իրիք որ ինչ էր ն(ո)ր(ա)։

⁵եւ օրհնեաց տ(է)ր զտուն եգիպտացւոյն վ(ա)ս(ն) յովսեփայ։ եւ եղեւ օրհնութի(ւն) տ(եառ)ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն ընչից ն(ո)ր(ա) ՛ի տան եւ յանդի։ եւ եթող զա(մենայ)ն որ ինչ իւր էր՝ ՛ի ձեռս յովսեփայ։
⁶եւ ո́չ գիտէր զա(մենայ)ն որ ինչ կայր ՛ի տան իւրում, բայց միայն զհացն զոր ուտէր։ Եւ էր յովսէփ ազնիւ երեսօք, եւ գեղեցիկ տեսլեամբ յոյժ։
⁷Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ, եւ արկ կին տեառն իւրոյ զաչս իւր ՛ի վերայ յովսեփայ. եւ ասէ ցնա՝ քունեա́ ընդիս։
⁸Եւ նա ո́չ կամեցաւ։ եւ ասէ ցկին տեառն իւրոյ. զի եթէ տէր իմ ո́չ ճանաչէ ինչ ՛ի տան իւրում վ(ա)ս(ն) իմ.

⁹եւ զա(մենայ)ն ինչ ետ ՛ի ձեռս իմ. եւ չի́ք ինչ ՛ի տան աստ որ մե́ծ է քան զիս. եւ չի́ք ինչ զատեալ յինէն բա́ց ՛ի քէն՝ զի տիկին ն(ո)ր(ա) ես. եւ զի՞արդ առնիցեմ զբանդ զայդ զչա́ր եւ զմեծ, եւ մեղանչիցե́մ առաջի ա(ստուծո)յ։
¹⁰Եւ եղեւ իբրեւ խօսեր ընդ յովսեփայ օրըեստ օրէ, եւ ո́չ անսայր քունել ընդ նմա, եւ ո́չ հուպ լինել։
¹¹եւ եղեւ օր ինչ այնպիսի. մտեալ յովսէփ ՛ի տուն գործել զգործ ինչ իւր. եւ ո́չ ոք էր անդ յընտանեաց անտի ՛ի ներքս.
¹²բո́ւռն եհար զձորձոց նորա եւ ասէ. ննջեա́ ընդիս. եւ ն(ո)ր(ա) թողեալ զձորձս իւր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ փախեա́ւ ել արտաքս։
¹³Եւ եղեւ իբրեւ ետես եթէ եթող զձորձս իւր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա) եւ փախեաւ ել արտաքս.

¹⁴կոչեաց զընտանիս տանն՝ եւ ասէ. տեսէ́ք, զի ած մեզ ծառայ եբրայեցի, խա́ղ առնել զմեզ. եմուտ առիս եւ ասէ, ննջեա́ ընդիս. եւ ես աղաղակեցի ՛ի ձայն բարձր։
¹⁵եւ իբրեւ լուաւ թէ մեծաբարբա́ռ աղաղակեցի, եթող զձորձս իւր առիս՝ եւ փախեաւ ել արտաքս։
¹⁶Եւ եդ զձորձսն առ իւր՝ մինչեւ եկն տէրն ՛ի տուն իւր. եւ խօսեցաւ ընդ նմա ըստ բանիցս այսոցիկ,
¹⁷եւ ասէ. եմուտ առիս ծառայն եբրայեցի զոր ածեր մեզ՝ խա́ղ առնել զիս. եւ ասէ ցիս՝ ննջեա́ ընդիս։
¹⁸իսկ իբրեւ լուաւ թէ բարձրացուցի́ զբարբառ իմ եւ աղա·ակեցի. եթող զձորձս իւր յիս, եւ փախեաւ ել արտաքս։

¹⁹Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ տէրն ն(ո)ր(ա) զբանս կնոջն իւրոյ՝ զոր խօսեցաւ ընդ նմա եւ ասէ, թէ ա́յսպէս արար ընդ իս ծառայն քո, բարկացաւ սրտմտու(թեամ)բ։
²⁰Եւ ա́ռ տէրն յովսեփայ՝ արկ զնա ՛ի բանտ. ՛ի տեղի ուր կալանաւորքն արքունի կապեալ կային ՛ի բանտին։
²¹Եւ էր տ(է)ր ընդ յովսեփայ, եւ արկ զնովաւ ողորմութի(ւն), եւ ետ նմա շնո́րհս առաջի բանտապետին։
²²եւ ետ բանտապետն զբանտն ՛ի ձեռս յովսեփայ, եւ զա(մենայ)ն կալանաւորսն որ էին ՛ի բանտի անդ. եւ զա(մենայ)ն որ ինչ գործէին անդ, նա́ էր որ գործէր։
²³Եւ ո́չ ինչ գիտէր բանտապետն զբանտին վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա). զի ա(մենայ)ն ՛ի ձեռս յովսեփայ էր. քանզի տ(է)ր էր ը(ստ) նմա. եւ զոր ինչ գրոծեր նա՝ տ(է)ր յաջողէր ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա)։

¹Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ, յանցեա́ւ տակառապետ արքային եգիպտացւոց, եւ մատակարար տեառն ն(ո)ց(ա) արքային եգիպտացւոց։
²Եւ բարկացաւ փարաւոն ՛ի վ(ե)ր(այ) երկոցուն ներքինեաց իւրոց. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) տակառապետին, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) մատակարարին։
³եւ եդ զնոսա ՛ի բանտի առ դահճապետին. յայնմ բանտի տեղւոջ ուր յովսէփն կայր։
⁴եւ յանձն արար զնոսա դահճապետն յովսեփայ. եւ կայր ն(ո)ց(ա) ՛ի սպասու։ եւ էին աւուրս ինչ ՛ի բանտի անդ։
⁵Եւ տեսին երազ երկոքին. զիւրաքանչի́ւր երազ ՛ի միում գիշերի։ տեսիլ երազոյ տակառապետին եւ մատակարարին որ էին արքային եգիպտացւոց, մինչ էին ՛ի բանտի անդ։

⁶Եմո́ւտ առ նոսա յովսէփ ընդ առաւօտն. եւ ետես զնոսա՝ եւ էին խռովեալք։
⁷եհարց ցներքինիսն փարաւոնի որ էին ընդ նմա ՛ի բանտի անդ առ տեառն ն(ո)ր(ա)՝ եւ ասէ, ընդէ՞ր տրտում են երեսք ձեր այսօր։
⁸Եւ նոքա ասեն ցնա. երա́զ տեսաք, եւ ո́չոք իցէ որ մեկնիցէ զնա։ եւ ասէ ցնոսա յովսէփ. ոչ ապաքէն ՛ի ձեռս ա(ստուծո)յ իցէ մեկնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա). պատմեցէ́ք ինձ։
⁹Եւ պատմեա́ց տակառապետն զերազն իւր յովսեփայ՝ եւ ասէ. թուէր ինձ ՛ի տեսլեան իմում, ո́րթ մի առաջի իմ։
¹⁰եւ յորթն երե́ք ուռք՝ կանա́չք յոյժ. եւ ունէր երիս ողկոյզս հասեալս ողկո́յզ խաղողոյ։

¹¹եւ բաժակն փարաւոնի ՛ի ձեռին իմում։ առնուի́ զխաղողն, եւ ճմլէի ՛ի բաժակն * փարաւոնի, եւ տայի զբաժակն ՛ի ձեռս փարաւոնի։
¹²Եւ ասէ ցնա յովսէփ. ա́յս է մեկնութի(ւն) նորա։ երեք ուռքն, երե́ք աւուրք են։
¹³ա́յլ եւս երեք աւուրք, եւ յիշեսցէ փարաւոն զիշխանու(թ)ի(ւն)ն քո, եւ անդէն ՛ի նմին տակառապետու(թ)ե(ան) քում կացուսցէ զքեզ. եւ տացես զբաժակն փարաւոնի ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), ըստ առաջնոյ իշխանութե(ա)ն քո՝ որպէս եւ էի́ր տակառապետ։
¹⁴Այլ զիս յիշեսջի́ր յորժամ բարի լինիցի քեզ. եւ արասցե́ս ինձ ողորմութի(ւն). եւ յիշեսցե́ս զիս առաջի փարաւոնի. եւ հանցես զիս ՛ի բանտէ աստի յայսմանէ։

¹⁵զի գողանալո́վ գողացան զիս յերկրէն եբրայեցւոց. եւ աստ՝ ինչ ոչ արարի. եւ արկին զիս ՛ի տուն գբոյս այսորիկ։
¹⁶Իբրեւ ետես մատակարարն թէ ուղի́ղ մեկնեաց, ասէ ցյովսէփ. եւ ես տեսանէի յերազի, թուէր ինձ թէ երիս խանս նաշհւոյ ունէի ՛ի գլուխ իմում։
¹⁷եւ ՛ի վերնում խանին յա(մենայ)նէ զոր ուտէր արքայ փարաւոն՝ գո́րծ մատակարարաց. եւ թռչունք ուտէին զնա ՛ի խանէ անտի՝ որ էր ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխո́յ իմոյ։
¹⁸Պատասխանի ետ յովսէփ՝ եւ ասէ ցնա. ա́յս է մեկնութի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ երեք խանքն՝ երեք աւուրք են։
¹⁹յետ երից աւուրց բարձցէ́ փարաւոն զգլուխ քո ՛ի քէն, եւ կախեսցէ́ զքեզ զփայտէ. եւ կերիցեն թռչունք երկնից զմարմին քո ՛ի քէն։

²⁰Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի, օր ծննդո́ց էր փարաւոնի, եւ առնէր ուրախութի(ւն) ա(մենայ)ն ծառայից իւրոց։ եւ յիշեաց զիշխանութի(ւն) տակառապետին, եւ զիշխանութի(ւն) մատակարարին ՛ի մէջ ծառայից իւրոց։
²¹Եւ կացոյց զտակառապետն անդէն յիշխանութե(ան) իւրում. եւ ե́տ զբաժակն ՛ի ձեռս փարաւոնի։
²²եւ զմատակարարն կախեաց զփայտէ, որպէս եւ մեկնեացն յովսէփ։
²³Եւ ո́չ յիշեաց տակառապետն զյովսէփ, այլ մոռացաւ զնա։

¹Եւ եղեւ յետ երկուց ամաց աւուրց, ետես փարաւոն երա́զ։ թուէր թէ կայցէ յեզր գետոյ·
²եւ ահա ո(ր)պ(էս) թէ ՛ի գետոյ անտի ելանէին եւթն երինջք գեղեցիկ տեսանելով, եւ ընտիրք մարմնով, եւ արածէին ՛ի խաղի անդ։
³Եւ ա́յլ եւս եւթն երինջք ելանէին յետ նոցա ՛ի գետոյ անտի. զազիրք տեսանելով. եւ վատիտք մարմնով. եւ արածէին առ այլ երնջովքն առ եզեր գետոյն։
⁴Եւ ուտէին եւթն երինջքն զազիրք տեսլեամբ եւ վտիտք մարմնովք, զեւթն երինջս գեղեցիկս տեսլեամբ եւ զընտիրս։ Զարթեաւ փարաւոն.
⁵եւ անդրէն ՛ի քուն եմուտ։ եւ ետես երազ երկրորդ. եւ ահա եւթն հասկ ելանէին ՛ի միում փնջի՝ ընտիրք եւ գեղեցիկք։

⁶Եւ ահա եւթն այլ հասկք սինք եւ խորշակահարք ելանէին յետ նոցա։
⁷եւ կլանէին եւթն հասկքն սինք եւ խորշակահարք զեւթն հասկսն՝ զընտիրս եւ զատոքս։ Զարթեաւ փարաւոն, եւ էր երազ։
⁸եւ եղեւ առաւօտ, եւ խռովեցաւ անձն ն(ո)ր(ա)։ Եւ առաքեաց կոչեաց զա(մենայ)ն երազահանսն եգիպտոսի, եւ զա(մենայ)ն իմաստունս նորա, եւ պատմեաց փարաւոն զերազն իւր։ եւ ո́չոք էր որ մեկնէր զերազն փարաւոնի։
⁹Եւ խօսեցաւ տակառապետն առաջի փարաւոնի՝ եւ ասէ. զյանցանս իմ յիշեցուցանեմ այսօր։
¹⁰Բարկացա́ւ փարաւոն ծառայից իւրոց. եւ եդ զմեզ ՛ի բանտի ՛ի տա́ն դահճապետին. զիս՝ եւ զմատակարարն։

¹¹եւ տեսաք երկոքին երազ ՛ի միում գիշերի՝ ե́ս եւ նա. եւ իւրաքանչիւր ըստ երազոյ իւրում տեսանէաք։
¹²Եւ էր անդ ընդ մեզ պատանի մի մանուկ՝ եբրայեցի, ծառայ դահճապետին. եւ պատմեցաք նմա։
¹³եւ մեկնեաց մեզ զերազսն մեր * առն ըստ իւրաքանչիւր երազոյ մեկնեաց։ եւ եղեւ ո(ր)պ(էս) մեկնեացն մեզ, նո́յնպէս եւ պատահեաց. ինձ գալ հասանել յիշխանութի(ւն). եւ նմա՝ կախել զփայտէ։
¹⁴Առաքեաց փարաւոն եւ կոչեաց զյովսէփ։ եւ հանին զնա ՛ի բանտէ անտի. եւ փոքրեցին զհերս ն(ո)ր(ա), եւ փոխեցին զպատմուճան ն(ո)ր(ա). եւ եկն առաջի փարաւոնի։
¹⁵Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ, երա́զ տեսի՝ եւ չի́ք ոք որ մեկնէ զնա. բայց ես լուայ զքէն, ասեն՝ եթէ լսել զերազս՝ մեկնե́ս։

¹⁶Պատասխանի ետ յովսէփ՝ եւ ասէ ցփարաւոն։ առանց ա(ստուծո)յ ո́չ լինի պատասխանի փրկոթե(ան) փարաւոնի։
¹⁷Խօսեցա́ւ փարաւոն ընդ յովսեփայ՝ եւ ասէ. թուէր ՛ի տեսլեան իմում, եթէ կայի յեզեր գետոյ.
¹⁸եւ որպէս թէ ՛ի գետոյ անտի ելանէին եւթն երինջք ընտիրք մարմնովք եւ գեղեցիկ տեսանելով, եւ արածէին ՛ի խազի անդ։
¹⁹Եւ ահա ա́յլ եւս եւթն երինջք ելանէին զկնի ն(ո)ց(ա) ՛ի գետոյ անտի, դժընդա́կք եւ զազիրք տեսանելով յոյժ, եւ վտիտք մարմնովք. որպիսի ո́չ տեսի յա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց զազրագոյնս քան զնոսա։
²⁰Եւ ուտէին եւթն երինջքն վտիտք եւ զազիրք զեւթն երինջսն զառաջինս՝ զգղեցիկսն եւ զընտիրս։

²¹եւ մտանէին յորովայն ն(ո)ց(ա), եւ ո́չ երեւէին. եւ երեսք ն(ո)ց(ա) զազիրք իբրեւ զառաջինն։ Զարթեա́յ, եւ դարձեալ ննջեցի։
²²եւ տեսանէի մի́ւսանգամ յերազի։ ո(ր)պ(էս) թէ եւթն հասկ ելանէին ՛ի միում փընջի՝ լիք եւ գեղեցիկ։
²³եւ ա́յլ եւթն հասկ * ապականեալք, ազազունք եւ խորշակահարք, ելանէին մօտ առ նոսա։
²⁴եւ կլանէին եւթն հասկքն ազազունք եւ խորշակահարք՝ զեւթն հասկսն զգեղեցիկս եւ զատոքս։ Եւ պատմեցի երազահանացն, եւ ո́չոք էր որ մեկնէր ինձ։
²⁵Եւ ասէ յովսէփ ցփարաւոն. երազն փարաւոնի մի է. զոր ինչ ա(ստուա)ծ առնելոց է՝ եցոյց փարաւոնի։

²⁶Եւթն երինջքն գեղեցիկք՝ եւթն ամ են. եւ եւթն հասկն գեղեցիկք՝ եւթն ամ են։ երազն փարաւոնի մի́ է։
²⁷եւ եւթն երինջքն տգեղք եւ վտիտք որ ելանէին զհետ ն(ո)ց(ա), եւթն ամ են. եւ եւթն հասկքն ոսինք եւ խորշակահարք. լիցի զեւթն ամ սով։
²⁸բանն զոր ասացի փարաւոնի՝ ա́յն է. զոր ինչ ա(ստուա)ծ առնելոց է, եցո́յց փարաւոնի։
²⁹Ահա ամք եւթն եկեսցեն բազո́ւմ լիութե(ան) յա(մենայ)ն երկիրս եգիպտացւոց։
³⁰Եւ յետ այնորիկ եկեսցէ եւթն ամ սովոյ, եւ մոռասցին զլիութի(ւն)ն յա(մենայ)ն երկիրս եգիպտացւոց. եւ սպառեսցէ́ սովն զերկիր։
³¹եւ ո́չ ծանիցի լիութի(ւն)ն յերեսաց սովոյն որ գայցէ յետ այնորիկ. քանզի սաստի́կ լինիցի յոյժ։

³²Այլ վ(ա)ս(ն) կրկնելոյ երազոյն փարաւոնի երկիցս անգամ. զի ճշմարի́տ է բանն առ ՛ի յա(ստուծո)յ, եւ փութասցի ա(ստուա)ծ առնել զնա։
³³Եւ արդ՝ տե́ս. խնդրեա́ այր մի իմաստո́ւն եւ խորհրդական փարաւոնի. եւ կացուսցես զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիս եգիպտացւոց։
³⁴Եւ արասցէ́, եւ կացուսցէ գործակալս փարաւոնի ՛ի վերայ երկրիս։ եւ հինգերորդեսցե́ն զարմտիս երկրիս եգիպտացւոց զեւթն ամացն լիութե(ան)։
³⁵եւ ժողովեսցեն զա(մենայ)ն կերակուրս զեւթն ամացն բարեաց եկելոց։ եւ ժողովեսցի́ ցորեան ընդ ձեռամբ փարաւոնի. եւ կերակո́ւրք ՛ի քաղաքս պահեսցին։

³⁶Եւ եղիցի կերակուրքն պահեալ երկրիս յեւթն ամս սովոյն որ լինիցին յերկրիս եգիպտացւոց. եւ մի́ սատակեսցի երկիրս ՛ի սովոյ։
³⁷Եւ հաճո́յ թուեցաւ բանքն առաջի փարաւոնի, եւ առաջի ա(մենայ)ն ծառայից իւրոց։
³⁸եւ ասէ փարաւոն ցա(մենայ)ն ծառայս իւր. միթէ գտանիցե՞մք այր այնպիսի՝ որ ունիցի զոգի ա(ստուծո)յ յանձին իւրում։
³⁹Եւ ասէ փառաւոն ցյովսէփ. որովհետեւ եցոյց քեզ ա(ստուա)ծ զայդ ա(մենայ)ն. չի́ք այր իմաստնագոյն եւ խորհրդական քան զքեզ։
⁴⁰դո́ւ լիցիս ՛ի վ(ե)ր(այ) տան իմոյ. եւ բերանո́յ քում հնազա́նդ լիցի ա(մենայ)ն ժողովուրդ իմ. բայց միայն աթոռո́վս ՛ի վերոյ եղէց ե́ս քան զքեզ։

⁴¹Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ. ահաւսիկ կացուցի զքեզ այսօր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիս եգիպտացւոց։
⁴²Եւ հանեալ փարաւոնի զմատանին իւր ՛ի ձեռանէ իւրմէ՝ եդ ՛ի ձեռին յովսեփայ. եւ զգեցոյց նմա պատմուճան բեհեղայ, եւ ա́րկ մանեակ ոսկի ՛ի պարանոց ն(ո)ր(ա)։
⁴³եւ եհան զնա յերկրո́րդ կառս իւր. եւ քարո́զ կարդայր առաջի ն(ո)ր(ա)։ եւ կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին եգիպտացւոց։
⁴⁴Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ. ահաւասիկ ես փարաւոն. առանց քո ո́չոք համբարձցէ զձեռս իւր եւ զոտս իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց։

⁴⁵Եւ կոչեաց փարաւոն զանուն յովսեփայ՝ փսոմփթոմփանէ։ եւ ետ նմա զասանէթ դուստր պետափրեայ քրմի արեգ քաղաքի կնութե(ան)։ Ե ե́լ յովսէփ յերեսաց փարաւոնի։
⁴⁶եւ էր յովսէփ ամա́ց երեսնից յորժամ ընծայեցաւ առաջի փարաւոնի արքային եգիպտացւոց։ ե́լ յովսէփ յերեսաց փարաւոնի, եւ շրջեցաւ ընդ ա(մենայ)ն եգիպտոս։
⁴⁷Եւ արար երկիրն յեւթն ամս լիու(թ)ե(ա)ն արդի́ւնս։
⁴⁸եւ ժողովեաց զա(մենայ)ն կերակուրս ամացն իւթանց, յորս է́ր լիութի(ւն)ն յերկրին եգիպտացւոց։ եւ համբարեաց կերակուրս ՛ի քաղաքս. զկերակուր դաշտաց քաղաքին որ շուրջ զնուավ։

⁴⁹եւ համբարեաց ՛ի նմա։ եւ ժողովեաց յովսէփ զցորեան իբրեւ զաւազ ծովու բազում յոյժ. մինչեւ ո́չ կարէր համարել. քանզի ո́չ գոյր թիւ։
⁵⁰Եւ եղեն յովսեփու երկու որդիք մինչ չե́ւ եկեալէր եւթն ամացն սովոյ. զորս ծնաւ նմա ասանէթ դուստր պետափրեայ քրմի արեգ քաղաքի։
⁵¹եւ կոչեաց յովսէփ զանուն անդրանկանն մանասէ. զի ասէ՝ թէ մոռացո́յց ինձ ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն զվիշտս իմ, եւ զա(մենայ)ն վիշտս հօր իմոյ։
⁵²եւ զանուն երկրորդին կոչեաց եփրե́մ, զի ասէ՝ թէ աճեցոյց զիս ա(ստուա)ծ յերկրի տառապանաց իմոց։
⁵³Եւ անցին եւթն ամք լիու(թ)ե(ա)ն, որ եղեն յերկրին եգիպտացւոց։

⁵⁴եւ սկսան գալ եւթն ամք սովոյն. որպէս ասա́ց յովսէփ։ Եւ եղեւ սով յա(մենայ)ն երկրին. զի յա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց ո́չ գտանէր հաց։
⁵⁵եւ սովեցաւ ա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց։ եւ աղաղակեաց ա(մենայ)ն ժողովուրդն առ փարաւոն վ(ա)ս(ն) հացի։ եւ ասէ փարաւոն ցա(մենայ)ն եգիպտացիսն, երթա́յք առ յովսէփ, եւ զոր ինչ ասիցէ ձեզ արասջի́ք։
⁵⁶Եւ էր սո́վ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց ա(մենայ)ն երկրի։ եւ եբաց յովսէփ զա(մենայ)ն շտեմարանս ցորենոյ. եւ վաճառէր ա(մենայ)ն եգիպտացւոցն։ Եւ սաստկացաւ սովն յա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց։
⁵⁷եւ ա(մենայ)ն աշխարհք գային յեգիպտոս գնե́լ ՛ի յովսեփայ. զի զօրանայր սովն ընդ ա(մենայ)ն երկիր։

¹Եւ ետես յակոբ եթէ գո́յ վաճառ յերկրին եգիպտացւոց, ասէ յակոբ ցորդիսն իւր. ընդէ՞ր հեղգայք։
²ահա լսեմ թէ գո́յ ցորեան յեգիպտոս. իջէ́ք անդր, եւ գնեցէ́ք մեզ սակաւ մի կերակուր, զի կեցցուք՝ եւ մի́ մեռցուք։
³Եւ իջին եղբարքն յովսեփու տասնեքին՝ գնե́լ ցորեան յեգիպտոս։
⁴եւ զբենիամին զեղբայրն յովսեփայ ո́չ արձակեաց * յակոբ ընդ եղբարսն. քանզի ասէր թէ գուցէ պատահիցէ նմա հիւանդութի(ւն)։
⁵Եւ եկին որդիքն ի(սրաէ)լի գնել ընդ ա́յլ երթեւեկսն. քանզի էր սո́վ յերկրին քանանացւոց։
⁶եւ յովսէփ էր իշխան երկրին. եւ նա́ վաճառէր ա(մենայ)ն ժողովրդեան երկրին։ Եւ եկեալ եղբարքն յովսեփայ երկի́ր պագանէին ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց խոնարհ յերկիր։

⁷եւ իբրեւ ետես յովսէփ զեղբարսն իւր, ծանեա́ւ. եւ օտարանայր ՛ի նոցանէ, եւ խօսեցաւ ընդ նոսա խստագոյնս. եւ ասէ, ուստի՞ գայք։ եւ նոքա ասեն՝ յերկրէն քանանացւոց գնել կերակուրս։
⁸Ծանեա́ւ յովսէփ զեղբարսն իւր, եւ նոքա ո́չ ծանեան զնա։
⁹եւ յիշեա́ց յովսէփ զերազն իւր զոր ետես։ եւ ասէ ցնոսա. լրտե́սք էք դուք, եւ գիտե́լ զել եւ զմուտ աշխարհիս եկեալէք։
¹⁰Եւ նոքա ասեն, ո́չ տէր։ ծառայք քո եկեալ եմք գնել կերակուրս։
¹¹ամենեքին մեք որդիք եմք ա́ռն միոյ. արք խաղաղութե(ան) եմք, եւ չե́ն ծառայք քո լրտեսք։
¹²Ասէ ցն(ո)ս(ա)՝ ո́չ. այլ զել եւ զմուտ երկրիս եկեալ էք տեսանել։

¹³Եւ նոքա ասեն. երկոտասան եղբայր եմք ծառայք քո՝ որդիք ա́ռն միոյ յերկրին քանանացւոց. եւ կրտսերն առ հօր իւրում է այսօր. եւ մեւսն չէ́ ՛ի միջի։
¹⁴Ասէ ցնոսա յովսէփ. ա́յդ իսկ է զոր ասացի, թէ լրտե́սք էք։
¹⁵եւ դովին յա́յտ արարէք։ երդուեալ յարեւն փարաւոնի, ո́չ ելանէք աստի՝ եթէ ոչ եկեսցէ եղբայրն ձեր կրտսեր այսր։
¹⁶Արդ՝ առաքեցէ́ զմի ոք ՛ի ձէնջ եւ ածցէ զեղբայրն ձեր. եւ դուք կացէ́ք ՛ի դիպահոջ մինչեւ յայտնի լիցին բանք ձեր եթէ արդա́ր խօսիցիք եւ թէ ոչ. ապա թէ ոչ՝ երդուեալ յարեւն փարաւոնի թէ ոչ լրտե́սք էք դուք։
¹⁷եւ եդ զնոսա ՛ի բանտի զերիս աւուրս։
¹⁸Եւ ասէ ցնոսա յովսէփ յաւուրն երրորդի։ զա́յս արարէք՝ եւ ապրէք. զի եւ ե́ս յա(ստուծո)յ երկիւղա́ծ եմ։

¹⁹եթէ արք խաղաղութե(ան) էք՝ եղբայր մի ՛ի ձէնջ ա́ստ մնասցէ ՛ի բանտի. եւ դուք տարա́յք զվաճառ ցորենոյդ ձերոյ։
²⁰եւ զեղբայրն ձեր կրտսեր ածէք առիս. եւ հաւատարի́մ լինիցին բանք ձեր. ապա թէ ոչ՝ մեռանիք։ Արարին այնպէս։
²¹եւ ասէ իւրաքանչիւր ցեղբայր իւր։ այո́, քանզի ՛ի մեղս եմք վ(ա)ս(ն) եղբօր մերոյ. զի արհամարհեցաք զնեղութի(ւն) ոգւոց ն(ո)ր(ա) յորժամ աղաչէրն զմեզ, եւ ոչ լուաք նմա. վ(ա)ս(ն) այնորիկ եկն ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր այս նեղութի(ւն)։
²²Պատասխանի ետ ռոբէն՝ եւ ասէ ցնոսա. ո՞չ խօսեցայ ընդ ձեզ՝ եւ ասեմ, թէ մի́ մեղանչէք մանկանդ. եւ ոչ լուարուք ինձ. եւ ահա՝ արիւն ն(ո)ր(ա) խնդրի́։
²³Եւ նոքա ո́չ գիտէին թէ լսէր յովսէփ. զի թարգմա́ն կայր ՛ի միջի։

²⁴եւ անցեալ մեկուսի ՛ի նոցանէ՝ ելա́ց յովսէփ։ Եւ եկն միւսանգամ առ նոսա, եւ խօսեցա́ւ ընդ նոսա։
²⁵եւ ա́ռ ՛ի նոցանէ զշմաւոն, կապեաց առաջի ն(ո)ց(ա)։ Եւ ետ հրաման յովսէփ լնուլ զամանս ն(ո)ց(ա) ցորենով. եւ դնել զարծաթն իւրաքանչիւր ՛ի քրձի իւրում. եւ տալ ն(ո)ց(ա) պաշա́ր ՛ի ճանապարհ. եւ եղեւ ն(ո)ց(ա) այնպէս։
²⁶եւ նոցա բարձեալ իւրաքանչիւր իշոյ՝ գնացին անտի։
²⁷Եւ լուծեալ միոյ զքուրձ իւր տալ կերակո́ւր գրաստու իւրում * յիջավանին, եւ ետես զծրար արծաթոյն իւրոյ զի կայր ՛ի բերան քրձի իւրոյ։

²⁸ասէ ցեղբարսն իւր, դարձուցա́ւ ինձ այսրէն արծաթն, եւ ահա աստէ́ն կայ ՛ի քրձի իմում։ եւ զարմացա́ն միտք ն(ո)ց(ա). եւ խռովեցան ընդ միմեանս՝ եւ ասեն. զի՞նչ է այս զոր արար ընդ մեզ ա(ստուա)ծ։
²⁹Եւ եկին առ յակոբ հայրն իւրեանց յերկիրն քանանու. եւ պատմեցին նմա զա(մենայ)ն ինչ որ անց ընդ նոսա՝ եւ ասեն։
³⁰խօսեցաւ այրն տէր երկրին ընդ մեզ խստագո́յնս, եւ եդ զմեզ ՛ի բանտի իբրեւ զլրտե́ս երկրին։
³¹Եւ ասեմք ցնա, արք խաղաղութե(ան) եմք. եւ չեմք լրտեսք։
³²երկոտասան եղբայր եմք որդիք հօր միոյ. մին՝ չէ́ ՛ի միջի, եւ կրտսերն այժմ ընդ հօր մերում է յերկրին քանանացւոց։

³³Ասէ ցմեզ այրն տէր երկրին. այսո́ւ գիտացից թէ արք խաղաղութե(ան) էք. եթէ զեղբայր մի ձեր ա́ստ առիս թողուցուք, եւ զվաճառս ցորենոյդ ՛ի տունս ձեր առեալ տանիցիք։
³⁴եւ զեղբայրն ձեր կրտսեր ածիցէ́ք առիս. եւ գիտացից եթէ չէ́իք լրտեսք, այլ ա́րք խաղաղութե(ան) էք. եւ զայս եւս եղբայր տա́ց ձեզ. եւ յերկրի աստ առնիցէք վաճառ։
³⁵Եւ եղեւ ՛ի թափելն ն(ո)ց(ա) զքուրձս իւրեանց, եւ կայր իւրաքանչի́ւր ուրուք ծրար արծաթոյ ՛ի քրձի իւրեանց։ եւ իբրեւ տեսին զծրար արծաթոյ իւրեանց, ինքեա́նք եւ հայրն իւրեանց, երկեան յոյժ։

³⁶Եւ ասէ ցնոսա յակոբ հայրն իւրեանց. զիս՝ անորդի́ արարէք. յովսէփ չէ́ ՛ի միջի. շմաւոն՝ չէ́ ՛ի միջի. եւ զբենիամի՞ն եւս առնուցուք։ յի՞մ վ(ե)ր(այ) եկն այս ա(մենայ)ն։
³⁷Խօսեցաւ ռոբէն ընդ հօր իւրում եւ ասէ. զերկոսին զորդիսն իմ սպանջի́ր, եթէ ոչ ածից զդա առ քեզ. տո́ւր զդա յիմ ձեռն. եւ ե́ս ածից զդա առ քեզ։
³⁸Եւ նա ասէ. ո́չ իջանէ որդի իմ ընդ ձեզ. զի եղբայր սորա մեռաւ. եւ սա միա́յն մնացեալ է. եւ դէ́պ լինիցի սմա հիւանդանալ ՛ի ճանապարհին զոր երթայցէք. եւ իջուցանիցէք զծերութի(ւն)ս իմ տրտմութ(եամ)բ ՛ի դժոխս։

¹Եւ սո́վն ե́ւս սաստկանայր ՛ի վերայ երկրին։
²Եւ եղեւ իբրեւ սպառեցին ուտել զցորեանն զոր բերին յերկրէն եգիպտացւոց, ասէ ցն(ո)ս(ա) հայրն իւրեանց. դարձեալ երթա́յք գնեցէ́ք սակաւ մի կերակուր։
³Խօսեցաւ ընդ նմա յուդա՝ եւ ասէ. վկայու(թեամ)բ եդ ընդ մեզ վկայու(թ)ի(ւն) այրն՝ եւ ասէ. մի́ տեսանիցէք՝ զերեսս իմ, եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ը(ստ) ձեզ իցէ։
⁴արդ՝ եթէ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ՝ իջցո́ւք եւ գնեսցուք կերակուրս։
⁵ապա թէ ոչ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ, ո́չ երթիցուք. զի այրն խօսեցաւ ընդ մեզ՝ եւ ասէ, մի́ տեսանիցէք զերեսս իմ՝ եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ իցէ։

⁶Եւ ասէ ի(սրա)էլ. զի՞նչ չարիս հասուցէք ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ. զի՞ պատմեցէք առնն թէ գուցէ ձեր եղբայր։
⁷Եւ նոքա ասեն՝ հարցանելո́վ եհարց զմէնջ այրն, եւ զազգէ մերմէ, եւ թէ տակաւին կենդանի՞ իցէ հայրն ձեր, եւ եթէ իցէ՞ ձեր եղբայր. եւ պատմեցաք նմա ըստ հարցանելո́յն ն(ո)ր(ա). մի թէ գիտէա՞ք թէ ասելոց է ցմեզ՝ ածէք զեղբայրն ձեր։
⁸Ասէ յուդա ցի(սրա)էլ հայրն իւր. արձակեա́ ը(ստ) իս զպատանեակդ, եւ յարուցեալ գնասցուք. զի կեցցուք եւ մի́ մեռցուք, եւ մեք եւ դու, եւ ստացուածք մեր։
⁹ես առնում զդա յերաշխի. ՛ի ձեռաց իմոց խնդրեսջիր զդա. եթէ ոչ ածից զդա եւ կացուցից առաջի քո, յանցաւո́ր եղէց զա(մենայ)ն աւուրս։

¹⁰զի եթէ ո́չ էաք յամեալ, արդ՝ երկի́ցս իսկ դարձեալ էր այսրէն։
¹¹Ասէ ցնոսա ի(սրա)էլ հայրն իւրեանց. եթէ ա́յդպէս իցէ, արարէ́ք զայդ։ առէ́ք ՛ի պտղոյ երկրիս յամանս ձեր, եւ տարա́յք առնն պատարագս. ռետին, եւ մեղր, եւ խունկ, եւ ստաշխն, եւ բեւեկն, եւ ընկոյզ։
¹²եւ արծաթ կրկի́ն առէք ՛ի ձեռս ձեր. զարծաթն որ դարձաւ յամանս ձեր՝ տարա́յք ընդ ձեզ. գուցէ ընդ խաբո́ ինչ իցէ։
¹³եւ զեղբայրդ ձեր առէ́ք, եւ արի́ք իջէ́ք առ այրն։
¹⁴եւ ա(ստուա)ծ իմ տացէ ձեզ շնորհս առաջի առնն, եւ արձակեսցէ ընդ ձեզ զեղբայրն ձեր զմեւս, եւ զբենիամին։ բայց ես՝ ո(ր)պ(էս) անզաւակեցայ անզաւակեցայ։

¹⁵Եւ առեալ արանցն զպատարագսն, եւ արծաթ կրկին ՛ի ձեռս իւրեանց, եւ զբենիամին. յարուցեալ իջին յեգիպտոս, եւ կացին յանդիման յովսեփայ։
¹⁶Իբրեւ ետես զն(ո)ս(ա) յովսէփ, եւ զբենիամին եղբայր իւր, ասէ ցհազարապետ տանն իւրոյ. տա́ր զարսդ ՛ի տուն, եւ զեն զենլիս եւ պատրաստեա́. զի ընդի́ս ուտելոց են արքդ այդոքիկ ՛ի միջօրէի։
¹⁷եւ արար այրն որպէս եւ ասաց յովսէփ. եւ տարա́ւ զարսն ՛ի տուն յովսեփայ։
¹⁸Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ՛ի տուն յովսեփայ, ասեն. վ(ա)ս(ն) արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն, մատնեմք անդր, առ ՛ի խուզելո́յ զմեզ. արկանե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ առնուլ զմեզ ՛ի ծառայս, եւ զէշս մեր։
¹⁹Մատուցեալ առ այրն՝ վերակացո́ւ տանն յովսեփայ,

²⁰խօսեցան առ դրանն՝ եւ ասեն. աղաչեմք զքեզ տէ́ր. իջաք զառաջինն գնել կերակուրս։
²¹եւ եղեւ իբրեւ հասաք յիջավանս, եւ բացաք զամանս մեր. եւ արծաթ իւրաքնչիւր յամանի́ իւրում էր. արդ՝ զարծաթն այսրէն կշռով դարձուցաք, եւ աւասիկ ՛ի ձեռին մերում է։
²²եւ ա́յլ արծաթ բերաք ընդ մեզ, գնել կերակուրս. եւ ո́չ գիտեմք ո́վ եդ զարծաթն յամանս մեր։
²³Ասէ ցնոսա. խաղաղութի(ւն) ընդ ձեզ՝ մի́ երկնչիք։ ա(ստուա)ծն ձեր եւ հարցն ձերոց՝ եդ ձեզ զգանձս յամանս ձեր. այլ իմ զձեր արծաթն առեալ, եւ հաճեալ եմ։ եւ եհան առ նոսա զշմաւոն։
²⁴Եւ տարաւ ՛ի ներքս այրն զորեարն ՛ի տուն յովսեփայ, եւ բերին ջուր լուանա́լ զոտս ն(ո)ց(ա). եւ ետ կերակուր գրաստուց ն(ո)ց(ա)։

²⁵Եւ նոքա պատրաստեցին զպատարագսն մինչ չե́ւ եկեալ էր յովսէփ ՛ի միջօրէին. քանզի լուան թէ ա́նդ ճաշակելոց է։
²⁶Եմո́ւտ յովսէփ ՛ի տուն. եւ մատուցին նմա զընծայսն զոր ունէին ՛ի ձեռս իւրեանց՝ ՛ի տան անդ. եւ երկիր պագին նմա ՛ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։
²⁷եհա́րց զն(ո)ս(ա) եւ ասէ, զիա՞րդ կայք։ եւ ասէ ցնոսա, թէ ո՞ղջ իցէ հայրն ձեր ծերունի, զորմէ ասացէք թէ տակաւին կենդանի́ է։
²⁸Եւ նոքա ասեն՝ ո́ղջ է ծառայ քո հայր մեր, տակաւին կենդանի́ է։ եւ ասէ՝ օրհնեա́լ է այրն այն յա(ստուծո)յ։ եւ խոնարհեցան երկիր պագին նմա։

²⁹Ամբարձ զաչս իւր՝ եւ ետես զբենիամին զեղբայր իւր զհամամայր՝ եւ ասէ. ա՞յդ է եղբայրն ձեր կրտսեր՝ զորմէ ասացէք ածել առիս։ եւ ասէ, ա(ստուա́)ծ ողորմեսցի քեզ որդեակ։
³⁰Եւ խռովեցա́ւ յովսէփ՝ եւ գալարէին աղիք ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ եղբօրն իւրոյ. եւ խնդրէր լա́լ։ մտեալ ՛ի սենեակ անդր ելաց.
³¹եւ լուացեալ զերեսս իւր՝ ե́լ. պնդեաց զանձն, եւ ասէ՝ արկէ́ք հաց։
³²Եւ արկին նմա́ միայնոյ՝ եւ ն(ո)ց(ա) իւրաքանչի́ւրումեք, եւ եգիպտացւոցն որ ճաշէին ը(ստ) նմա՝ իւրաքնչի́ւր առանճինն. զի ո́չ կարէին եգիպտացիքն ուտել հաց ընդ եբրայեցիսն, քանզի գարշելի́ էին եգիպտացւոցն։

³³Նստաւ առաջի ն(ո)ր(ա) անդրանիկն՝ ըստ երիցութե(ան) իւրում, եւ կրտսերն՝ ըստ կրտսերութե(ան) իւրում. եւ զարմացեալ էին արքն իւրաքնչիւր ընդ եղբօր իւրում։
³⁴եւ առին իւրեանց մասունս ՛ի նմանէ. եւ մեծացաւ մասն բենիամինի քան զմասունս ամենեցուն հինգպատիկ քան զնոցայն։ արբին՝ եւ արբեցա́ն ընդ նմա։

¹Եւ հրամա́ն ետ յովսէփ հազարապետին իւրում՝ եւ ասէ. լցէ́ք զամանս արանցն կերակրով որչափ եւ կարիցեն բառնալ. եւ դի́ք զարծաթն իւրաքանչիւր ՛ի բերան ամանոյ իւրոյ։
²եւ զսկիհն իմ արծաթի դիջիք յամանի́ կրտսերոյն, եւ զգինս ցորենոյ ն(ո)ր(ա)։ եւ եղեւ ըստ բանին յովսեփայ՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասաց։
³Եւ իբրեւ առաւօտ եղեւ՝ արձակեցա́ն արքն, ինքեանք եւ է́շք իւրեանց։
⁴եւ իբրեւ ելին ըստ քաղաքն, եւ չէի́ն մեկնեալ ՛ի բաց, ասէ յովսէփ ցհազարապետն իւր, արի́ պնդեաց զհետ արանցն, եւ հասցե́ս ն(ո)ց(ա)։ եւ ասասցես. զի՞ է զի հատուցէք չար փոխանակ բարեաց.

⁵ընդէ՞ր գողացայք զսկիհն արծաթի. ո՞չ այն էր որով ըմպէր տէրն իմ, եւ նովա́ւ ինքն հմայելով հմայէր. արդ՝ չա́ր գործեցէք՝ զոր արարէքդ։
⁶Եւ իբրեւ եգիտ զնոսա, ասէ́ ըստ բանիցս այսոցիկ։
⁷Եւ նոքա ասեն ցնա. ընդէ՞ր խօսիցի տէր այդպիսի բանս. քա́ւ լԷցի ծառայից քոց առնել ըստ բանիդ այդմիկ։
⁸զի եթէ զարծա́թն զոր գտաք յամանս մեր՝ դարձուցաք առ ձեզ յերկրէն քանանացւոց. զիա՞րդ գողանայաք ՛ի տանէ տեառն քոյ արծաթ կամ ոսկի։
⁹Եւ արդ՝ առ որում գտցի ՛ի ծառայից քոց սկիհն՝ մեռցի́. եւ մեք եղիցուք տեառն մերում ծառա́յք։
¹⁰Եւ նա ասէ՝ ա́յդպէս եղիցի ո(ր)պ(էս) ասացէքդ. առ որում գտցի սկիհն՝ եղիցի իմ ծառա́յ. եւ դուք անպա́րտք լինիցիք։

¹¹Եւ փութացան իջուցին զբեռն իւրաքանչիւր ՛ի գետին. եւ բացին իւրաքանչիւր զաման իւր։
¹²եւ յուզեաց, սկսեալ յերիցուէն մինչեւ եկն կատարեաց ՛ի կրտսերն. եւ եգիտ զսկիհն յամանի բենիամինի։
¹³Եւ պատառեցի́ն զհանդերձս իւրեանց. եւ եդին իւրաքանչիւր զբեռն իւր ՛ի վերայ իշո́յ իւրոյ, եւ դարձան ՛ի քաղաքն։
¹⁴Եւ եմուտ յուդա եւ եղբարք իւր առ յովսէփ, մինչդեռ անդէ́ն էր. եւ անկա́ւ առաջի ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ երկրի։
¹⁵Ասէ ցնոսա յովսէփ. զի՞նչ են իրքդ զոր արարէք. ո́չ գիտէք թէ հմայելով հմայէ́ այր որ իբրեւ զիս է։

¹⁶Ասէ յուդա. զի՞նչ տացուք պատասխանի տեառն՝ կամ զի՞նչ խօսիցիմք, կամ զո́ր իրաւունս ցուցանիցեմք։ եգի́տ ա(ստուա)ծ յանցանս ծառայից քոց. արդ՝ աւասիկ կամք ծառայք տեառն մերոյ. եւ մե́ք, եւ առ որում եւ սկիհն գտաւ։
¹⁷Եւ նա ասէ. քա́ւ լիցի ինձ առնել զբանդ զայդ։ այրն առ որում սկիհն գտաւ՝ նա́ եղիցի իմ ծառայ. եւ դուք ելէ́ք ողջութ(եամ)բ առ հայրն ձեր։
¹⁸Մատուցեալ առ նա յուդա՝ եւ ասէ. աղաչեմ տէր, խօսեսցի́ ծառայ քո բան մի առաջի քոյ. մի́ բարկասցիս ծառայի քում, զի դո́ւ ես յետ փարաւոնի տէր։
¹⁹Դու հարցեր ցծառայս քո՝ եւ ասացեր, եթէ կայցէ՞ ձեր հայր կամ եղբայր։

²⁰եւ մեք ասեմք տեառն. կա́յ մեր հայր ծերացեալ, եւ մանուկ մի կրտսեր՝ որդի́ ծերու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), եւ եղբայր նորա մեռա́ւ. եւ նա միա́յն մնաց մօր իւրոյ, եւ հայրն սիրէ́ զնա։
²¹եւ ասացեր ցծառայս քո, իջուցէ́ք զնա առիս՝ եւ խնամարկեցի́ց նմա։
²²եւ ասացաք ցտէր. ո́չ կարէ մանուկն թողուլ զհայր իւր. ապա թէ թողուցու զհայրն իւր՝ մեռանի́։
²³եւ դու ասացեր ցծառայս քո. եթէ ոչ իջանիցէ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ՝ մի́ յաւելուցուք տեսանել զերեսս իմ։
²⁴Եւ եղեւ իբրեւ ելաք մեք առ ծառայ քո հայր մեր, պատմեցա́ք նմա զբանս տեառն մերոյ։
²⁵եւ ասէ հայրն մեր. երթա́յք դարձեալ՝ գնեցէք մեզ սակաւ մի կերակուր։

²⁶եւ մեք ասացաք՝ եթէ ո́չ կարեմք իջանել անդր, եթէ ոչ եղբայրդ մեր կրտսեր իջանիցէ ընդ մեզ, եւ ապա́ իջանիցեմք. զի ո́չ կարեմք տեսանել զերեսս առնն, եթէ եղբայրդ մեր կրտսեր ընդ մեզ ոչ իցէ։
²⁷Եւ ասէ́ ցմեզ ծառայ քո հայր մեր. դուք ինքնի́ն գիտէք՝ զի երկո́ւս ծնաւ ինձ կին իմ.
²⁸մին՝ ե́լ յինէն եւ ասացէք թէ գազանակո́ւր եղեւ. եւ ո́չ եւս տեսանեմ զնա մինչեւ ցայժմ։
²⁹արդ՝ եթէ զսա́ եւս առնուցուք յերեսաց իմոց, եւ պատահիցէ սմա հիւանդութ(իւն)ի́ ՛ի ճանապարհի, իջուցանէ́ք զծերութի(ւն)ս իմ տրտմութ(եամ)բ հանդերձ ՛ի դժոխս։

³⁰Եւ արդ՝ եթէ երթայցեմք առ ծառայ քո հայր մեր՝ եւ պատանեակս չիցէ́ ընդ մեզ. եւ նորա́ ոգին կախեա́լ կայ զդորա ոգւոյդ։
³¹եւ լինիցի իբրեւ ոչ տեսանիցէ ընդ մեզ զմանուկդ՝ վախճանիցի́. եւ իջուցանիցեն ծառայք քո զծերութի(ւն) ծառայի քոյ հօր մերոյ չարչարանօ́ք հանդերձ ՛ի դժոխս։
³²Զի ծառայի քո առեալ է յերաշխի́ զմանուկդ ՛ի հօրէ իւրմէ. ասեմ, եթէ ո́չ ածից զդա առ քեզ՝ եւ կացուցից առաջի քո, յանցաւո́ր եղէց առ հայր իմ զա(մենայ)ն աւուրս։
³³Եւ արդ՝ կացից ե́ս ծառայ քո փոխանակ մանկինդ ստրո́ւկ տեառն իմոյ. եւ պատանեակդ ելցէ́ ընդ եղբարս իւր։

³⁴քանզի զիա՞րդ ելանիցեմ առ հայրն իմ, եթէ պատանեակդ չիցէ ընդ մեզ։ զի մի́ տեսից զչարիսն որ գտանիցեն զհայրն իմ։

¹Եւ ո́չ կարաց յովսէփ ժո́յժ ունել առաջի ամենեցուն՝ որ շուրջ զնովաւն կային. այլ ասէ՝ հանէ́ք զամենեսին արտաքս յինէն։ եւ չկա́յր եւս ոք անդ առ նմա՝ յորժամ ե́տ ծանօթս եղբարց իւրոց։
²Եւ ձայն բարձեալ լալով հանդերձ՝ մինչ լուան եգիպտացիքն. եւ ա́զդ եղեւ ՛ի տուն փարաւոնի։
³Ասէ́ յուսէփ ցեղբարսն իւր։ ե́ս եմ յովսէփ. արդարեւ տակաւին կենդանի՞ է հայր իմ։ եւ ո́չ կարէին եղբարք ն(ո)ր(ա) տալ նմա պատասխանի. զի խռովեցա́ն յերեսաց ն(ո)ր(ա)։
⁴Ասէ յովսէփ ցեղբարսն իւր. մօ́տ եկայք առիս։ եւ չոգա́ն մօտ. եւ ասէ, ե́ս եմ յովսէփ եղբայրն ձեր, զոր դուք վաճառեցէք յեգիպտոս։

⁵բայց մի́ ինչ տրտմիք. եւ մի́ խիստ թուեսցի ձեզ զի վաճառեցէք զիս այսր. քանզի ՛ի փրկութ(իւն)ի́ առաքեաց զիս ա(ստուա)ծ առաջի ձեր։
⁶Զի այս երկրորդ ա́մ է սովոյս ՛ի վերայ երկրի. եւ ա́յլ եւս հի́նգ ամ յորս ո́չ լինիցի վար,
⁷եւ ո́չ հունձք։ եւ զիս առաքեաց ա(ստուա)ծ առաջի ձեր առ ՛ի թողլո́յ ձեզ զաւակ յերկրի. եւ կերակրե́լ զձեր մնացորդս մեծամեծս։
⁸Եւ արդ՝ ո́չ եթէ դուք առաքեցէք զիս այսր, այլ ա(ստուա)ծ. եւ արա́ր զիս հայր փարաւոնի, եւ տէր ա(մենայ)ն տան ն(ո)ր(ա), եւ իշխան ա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց։

⁹Արդ՝ փոթացեալ ելէ́ք առ հայրն իմ եւ ասացէք ցնա. ա́յսպէս ասէ որդին քո յովսէփ։ արար զիս ա(ստուա)ծ տէ́ր ա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց. արդ՝ ե́կ էջ առիս. եւ մի́ հեղգար։
¹⁰եւ բնակեսցես յերկրիս գեսեմ, յարաբիա. եւ եղիցե́ս մօտ առիս. դո́ւ եւ որդիք քո՝ եւ որդիք որդւոց քոց, եւ ոչխար քո, եւ արջա́ռ քո, եւ որ ինչ քո́ իցէ։
¹¹եւ կերակրեցից զքեզ աստ. զի ա́յլ եւս հինգ ամ կայ սովոյս. զի մի́ սատակիցիս դու եւ որդի քո, եւ ա(մենայ)ն ստացուածք քո։
¹²Ահաւասիկ աչք ձեր տեսանե́ն, եւ աչք բենիամինի եղբօր իմոյ րեսանեն, զի բերան իմ խօսի ընդ ձեզ.

¹³արդ պատմեցէ́ք հօր իմոյ ցա(մենայ)ն զփառս իմ, որ են յեգիպտոս. եւորչափ ինչ տեսանէք դո́ւք։ եւ փութացեալ իջուցէ́ք զհայրն իմ այսր։
¹⁴Եւ անկեալ ՛ի վերայ պարանոցին բենիամինի եղբօր իւրոյ ելա́ց, եւ բենիամին ելա́ց ՛ի վերայ պարանոցի ն(ո)ր(ա)։
¹⁵Եւ համբուրեա́ց զա(մենայ)ն եղբարս իւր, եւ ելա́ց ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)։ յետ այնորիկ խօսեցան եղբարք նորա ընդ նմա։
¹⁶Եւ հնչեա́ց համբաւն ՛ի տուն փարաւոնի, եւ ասեն. եկի́ն եղբարք յովսեփու։ Ուրա́խ եղեւ փարաւոն եւ ծառայք ն(ո)ր(ա)։
¹⁷ասէ փարաւոն ցյովսէփ. ասա́ ցեղբարս քո. ա́յսպէս արարէք. լցէ́ք զբեռինս ձեր՝ եւ երթա́յք յերկիրն քանանացւոց։

¹⁸եւ առեալ զհա́յր ձեր եւ զստացուածս ձեր՝ եկեսջի́ք առիս. եւ տաց ձեզ յա(մենայ)ն բարութե(ան)ցս եգիպտացւոց. եւ կերիջիք զուղիղ երկրիս։
¹⁹Եւ տո́ւր զայս հրաման. տացես առնուլ յերկրէս եգիպտացւոց սայլս, մանկանց եւ կանանց ձերոց. եւ առեալ զհայրն ձեր ածիցէք։
²⁰եւ մի́ ագահիցեն աչք ձեր ՛ի կահ ձեր. զի բարութի(ւն) ա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց ձե́զ լիցի։
²¹Եւ արարին ա́յնպէս որդիքն ի(սրաէ)լի, եւ ետ ն(ո)ց(ա) յովսէփ սա́յլս՝ ըստ բանիցն փարաւոնի արքայի. եւ ետ ն(ո)ց(ա) պաշա́ր ՛ի ճանապարհ։
²²Եւ ամենեցուն ետ կրկին պատմուճանս. եւ բենիամինի ետ երեք հարիւր դահեկան, եւ հինգ պատմուճանս փոխանակաւ։

²³Եւ հօրն իւրում ետ տանե́լ նոյնպէս։ եւ տասն իշոյ բեռինս յա(մենայ)ն բարութե(ան)ց եգիպտացւոց. եւ տասն ջորի նպարակաւոր*, եւ կերակուր հօրն իւրում ՛ի ճանապարհ։
²⁴Եւ արձակեաց զեղբարս իւր՝ եւ գնացին։ եւ ասէ ցնոսա. մի́ զայրանայցէք ինչ ՛ի ճանապարհի։
²⁵Ելին յեգիպտոսէ, եւ չոգան յերկիրն քանանացւոց առ յակոբ հայրն իւրեանց։
²⁶Եւ պատմեցին նմա, եւ ասեն. որդի քո յովսէփ կենդանի́ է. եւ նա́ է իշխան ա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց։ Եւ զարմացաւ ՛ի միտս իւր յակոբ. զի ո́չ հաւատայր ն(ո)ց(ա)։
²⁷եւ խօսեցան ընդ նմա զա(մենայ)ն ինչ՝ զոր ասաց յովսէփ։ Եւ իբրեւ ետես զսայլսն զոր առաքեաց յովսէփ առնուլ զնա, արծարծեցաւ ոգին յակոբայ հօր նոցա։

²⁸Եւ ասէ ի(սրա)էլ՝ մեծ է ինձ՝ եթէ արդարեւ տակաւին կենդանի́ իցէ որդի իմ յովսէփ. երթա́յց տեսից զնա մինչ չե́ւ մեռեալ իցեմ։

¹Չուեա́ց իսրայէլ ինքն՝ եւ ա(մենայ)ն որ ինչ իւր էր. եւ եկն ՛ի ջրհորն երդման. եւ մատոյց պատարա́գ ա(ստուծո)յ հօր իւրոյ իսահակայ։
²Խօսեցա́ւ ա(ստուա)ծ ընդ ի(սրաէ)լի ՛ի տեսլեան գիշերոյ. եւ ասէ. յակո́բ յակոբ։ եւ նա́ ասէ. ո՞վ ես։
³Ասէ՝ ե́ս եմ ա(ստուա)ծ հարցն քոց. մի́ երկնչիր իջանել յեգիպտոս, զի յազգ մե́ծ արարից զքեզ անդ։
⁴ե́ս իջից ընդ քեզ յեգիպտոս, եւ ես հանից զքեզ ՛ի սպառ. եւ յովսէփ դիցէ զձեռս իւր ՛ի վերայ աչաց քոց։
⁵Յարեա́ւ յակոբ ՛ի ջրհորոյ անտի երդման. եւ առին որդիքն իսրայէլի զյակոբ հայրն իւրեանց. եւ զկազմա́ծ, եւ զկանայս իւրեանց, ՛ի սայլսն զոր առաքեաց յովսէփ առնուլ զնա։ եւ առեալ զինչս իւրեանց.

⁶եւ զա(մենայ)ն ստացուածս զոր ստացան յերկրին քանանացւոց, մտին յեգիպտոս յակոբ եւ ա(մենայ)ն զաւակ նորա ընդ նմա։
⁷Որդիք նորա, եւ որդիք որդւոց ն(ո)ր(ա) ընդ նմա. դստերք ն(ո)ր(ա), եւ դստերք դստերաց ն(ո)ր(ա)։ եւ զա(մենայ)ն զաւակ իւր ած յեգիպտոս։
⁸Եւ ա́յս են անուանք որդւոցն ի(սրաէ)լի որ մտին յեգիպտոս։ Յակոբ եւ որդիք իւր։ անդրանիկ յակոբու՝ Ռոբէն։
⁹Եւ որդիք ռոբինի՝ ենոք, եւ փաղղուս, սարսոն, եւ քարմի։
¹⁰Եւ որդիք Շմաւոնի, յամուէլ, եւ յամին, եւ ահովդ, եւ յաքին, եւ սահառ, եւ սաւուղ որդի քանանացւոյն։
¹¹Եւ որդիք Ղեւեայ, գեթսոն, եւ կահաթ, եւ մերարի։

¹²Եւ որդիք Յուդայի՝ էր, եւ աւնան, եւ սելովմ, եւ փարէս, եւ զարա։ եւ մեռան էր եւ աւնան յերկրին քանանացւոց։ եւ եղեն որդիք փարեսի՝ ասրովմ, եւ յամուէլ։
¹³Եւ որդիք Իսաքարայ, թովղա, եւ փուդ, եւ յասուբ, եւ զամամ։
¹⁴Եւ որդիք Զաբուղոնի, սերեդ, եւ աղղոն, եւ էէլ։
¹⁵Սոքա են որդիք լիայ՝ զոր ծնաւ յակոբ ՛ի միջագետս ասորւոց. եւ զդինա դուստր ն(ո)ր(ա)։ ա(մենայ)ն ոգիք ուստերք եւ դստերք երեսուն եւ երեք։
¹⁶Եւ որդիք Գադայ, սափոն, եւ մեդիս, եւ սաւնիա, եւ թաւսոբամ, եւ այեգիս, եւ արոյէլիս, եւ արիէլիս։
¹⁷Եւ սոքա են որդիք Ասերայ, յեմնա, եւ յէուսա, եւ յէուլ, եւ բարիա, եւ սարա քոյր ն(ո)ց(ա)։ եւ որդիք բարիայ՝ քոբոր, եւ մեղքիէլ։

¹⁸Սոքա են որդիք զելփայ, զոր ետ լաբան լիայ դստերն իւրում։ որ ծնաւ զսոսա յակոբայ, վեշտասա́ն որդիս։
¹⁹Եւ որդիք ռաքելայ կնոջ յակոբայ՝ յովսէփ, եւ բենիամին։
²⁰Եւ եղեն որդիք Յովսեփայ յերկրին եգիպտացւոց, զորս ծնաւ նմա ասանէթ դուստր պետափրեայ քրմի արեգ քաղաքի. զմանասէ եւ զեփրեմ։ Եւ եղեն որդիք մանասէի զոր ծնաւ նմա հարճն ասորի, զմաքիր. եւ եւ մաքիր ծնաւ զգաղաադ։ Եւ որդիք եփրեմի եղբօրն մանասէի, սուտաղաամ, եւ տաամ. եւ որդի սուտաղաամայ, եդեմ։
²¹Եւ որդիք Բենիամինի՝ բաղա, եւ բոքոր, եւ ասբեէ. եւ եղեն որդիք բաղայ գէէրա, եւ նէէման, եւ անաքիս, եւ ռովս, եւ մամփիմ, եւ ոփիմին։ եւ գեերա ծնաւ զարադ։

²²Սոքա են որդիք ռաքելի՝ զոր ծնաւ յակոբայ. ա(մենայ)ն ոգիք ութ եւ տասն։
²³Եւ որդիք Դանայ՝ ասոմ։
²⁴Եւ որդիք Նեփթաղեմի, ասիէլ, եւ գովնի, եւ ասաար, եւ սիլիմ։
²⁵Սոքա են որդիք բալլայ՝ զոր ետ լաբան ռաքելի դստեր իւրում. եւ ծնաւ զսոսա յակոբայ. ամենեքին ոգիք եւթն։
²⁶Եւ ա(մենայ)ն ոգիք որ մտին ընդ յակոբայ յեգիպտոս. որ ելեալ էին յերանաց ն(ո)ր(ա), առանց կանանց որդւոցն յակոբայ, ա(մենայ)ն ոգիք վաթսուն եւ վեց.
²⁷Եւ որդիք յովսեփայ որ եղեն նմա յեգիպտոս, ոգիք երկու։ Եւ ա(մենայ)ն ոգիք տանն յակոբու՝ որ մտին յեգիպտոս եւթանասուն եւ հինգ։

²⁸Եւ զյուդա յառաջագոյն առաքեաց առ յովսէփ, գա́լ նմա ընդ առաջ զքաջաց քաղաքաւն, յերկիրն ռամեսա. եւ ինքն եկն յերկիրն գեսեմ։
²⁹Կազմեաց յովսէփ զկառս իւր, եւ ել ը(ստ) առաջ ի(սրաէ)լի հօր իւրոյ, զքաջաց քաղաքաւն։ եւ իբրեւ յանդիման եղեւ նմա՝ անկա́ւ ՛ի վերայ պարանոցի ն(ո)ր(ա), եւ ելաց ՛ի լալիւն մեծ։
³⁰Եւ ասէ ի(սրա)էլ ցյովսէփ. մեռա́յց այսուհետեւ. որովհետեւ տեսի զերեսս քո՝ զի տակաւին կենդանի́ ես.
³¹Եւ ասէ յովսէփ ցեղբարս իւր՝ եւ ցտուն հօր իւրոյ. երթայց պատմեցի́ց փարաւոնի, եթէ եղբա́րք իմ եւ տուն հօր իմոյ որ էին յերկիրն քանանացւոց, եկի́ն առիս։

³²եւ արք հովիւք են, եւ արք խաշնադարմա́նք են, եւ զանասուն, եւ զարջառ, եւ զա(մենայ)ն ինչ իւրեանց ածին այսր։
³³Արդ՝ եթէ կոչիցէ զձեզ փարաւոն՝ եւ ասիցէ, զի՞նչ գործ է ձեր.
³⁴ասասջիք եթէ արք խաշնադարմանք եմք ծառայք քո ՛ի մանկու(թեն)է մինչեւ ցայժմ. եւ մեք եւ հարք մեր։ զի բնակիցէք յերկրին գեսեմ։ զի գարշելի́ է եգիպտացւոց՝ ա(մենայ)ն հովիւ խաշանց։

¹Եւ եկեալ յովսէփ պատմեա́ց փարաւոնի, եւ ասէ. հա́յր իմ եւ եղբարք, եւ խաշինք եւ արջառ ն(ո)ց(ա), եւ ա(մենայ)ն որ ինչ ն(ո)ց(ա), եկին յերկրէն քանանացւոց. եւ ահա են ՛ի գեսեմ։
²եւ յեղբարց անտի իւրոց ա́ռ ընդ իւր հինգ այր. եւ կացոյց զն(ո)ս(ա) առաջի փարաւոնի։
³Եւ ասէ փարաւոն ցեղբարսն յովսեփու. զի՞նչ գործ է ձեր։ եւ նոքա ասեն ցփարաւոն. հովիւք խաշանց են ծառայք քո, եւ մե́ք եւ հարք մեր։
⁴Եւ ասեն ցփարաւոն. պանդխտանալ եկաք յերկրիս յայսմիկ. զի ո́չ գոյր ճարակ խաշանց ծառայից քոց, քանզի սաստկացա́ւ սովն յերկրին քանանացւոց. եւ արդ՝ բնակեսցուք ծառայք քո յերկրին ՛ի գեսեմ։

⁵Եւ խօսեցաւ փարաւոն ընդ յովսեփու՝ եւ ասէ. հայր քո եւ եղբարք քո եկին առ քեզ։
⁶ահա՝ երկիրս եգիպտացւոց առաջի́ քո́ է. ՛ի բարւո́ք երկիր բնակեցո́ զհայր քո եւ զեղբարս քո. եւ բնակեսցեն յերկրին գեսե́մ։ ապա թէ գիտես եթէ իցեն ՛ի նոսա ա́րք զօրաւորք, կացո́ զնոսա իշխանս ՛ի վերայ իմոց խաշանց։
⁷Եւ ած յովսէփ զյակոբ զհայր իւր, եւ կացո́յց առաջի փարաւոնի։ եւ օրհնեաց յակոբ զփարաւոն։
⁸Եւ ասէ փարաւոն ցյակոբ. քանի՞ են ամք աւուրց կենաց քոց։
⁹Եւ ասէ յակոբ ցփարաւոն։ աւուրք կենաց ամաց իմոց զորս պանդխտեցայ՝ հարիւր եւ երեսո́ւն ա́մ է. սակա́ւք եւ դժուարինք եղեն աւուրք ամաց կենաց իմոց. եւ ո́չ հասին յաւուրս ամաց կենաց հարց իմոց, զոր աւուրս պանդխտեցան։

¹⁰Եւ օրհնեաց յակոբ զփարաւոն՝ եւ ել ՛ի նմանէ։
¹¹Եւ բնակեցոյց յովսէփ զհայրն իւր եւ զեղբարս իւր, եւ ետ ն(ո)ց(ա) բնակութի(ւն) յերկրին եգիպտացւոց ՛ի բարւո́ք երկրի. յերկրին ռամեսա. ո(ր)պ(էս) հրամայեաց փարաւոն։
¹²Եւ տայր յովսէփ ռոճիկս հօրն եւ եղբարց իւրոց. եւ ա(մենայ)ն տան հօր իւրոյ ցորեան ը(ս)տ բերան։
¹³Եւ կերակուր ո́չ գոյր յա(մենայ)ն երկրին, զի սաստկացա́ւ սովն յոյժ. եւ նուաղեաց երկիրն եգիպտացւոց եւ երկիրն քանանացւոց ՛ի սովոյ անտի։
¹⁴Եւ ժողովեա́ց յովսէփ զա(մենայ)ն արծաթ գտեալ յերկրին եգիպտացւոց՝ եւ յերկրին քանանացւոց, ընդ ցորենոյն զոր վաճառէր. եւ տայր ն(ո)ց(ա) կերակուրս։ եւ տարաւ յովսէփ զա(մենայ)ն արծաթն ՛ի տուն փարաւոնի։

¹⁵եւ նուազեաց արծաթ յերկրէն եգիպտացւոց, եւ յերկրէն քանանացւոց։ Եկին ա(մենայ)ն եգիպտացիքն առ յովսէփ՝ եւ ասեն. տո́ւր մեզ հաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիմք առաջի քո. զի պակասեա́ց արծաթ։
¹⁶Ասէ ցն(ո)ս(ա) յովսէփ. ածէ́ք զանասունս ձեր, եւ տաց ձեզ հաց փոխանակ անասնոց ձերոց, եթէ պակասեաց արծաթ։
¹⁷Եւ ածին զանասունսն առ յովսէփ, եւ ետ ն(ո)ց(ա) յովսէփ հաց. փոխանակ ձիո́յ, եւ փոխանակ ոչխարի, եւ փոխանակ արջառոյ, եւ փոխանակ իշոյ. եւ կերակրեաց զն(ո)ս(ա) հացիւ, փոխանակ ա(մենայ)ն անասնոց ն(ո)ց(ա) յամին յայնմիկ։ Ե́լ այն ամ,

¹⁸եւ եկին առ յովսէփ յերկրորդ ամին՝ եւ ասեն ցնա։ գուցէ́ սատակիցիմք ՛ի տեռնէ մերմէ. եթէ արծա́թ էր՝ պակասեաց, եւ եթէ խաշինք եւ ստացուածք՝ առ քե́զ են տէր. եւ չէ́ ինչ մնացեալ մեր առաջի տեառն, բայց միայն անձինք եւ երկիրս մեր։
¹⁹Արդ՝ զի մի́ մեռանիցիմք առաջի քո եւ մեք, եւ երկիրս աւերիցի. ստացի́ր զմեզ եւ զերկիրս մեր փոխանակ հացի. եղիցո́ւք մեք եւ երկիրս մեր ծառայք փարաւոնի։ տո́ւր սերմն զի սերմանեսցուք, եւ կեցցուք՝ եւ մի́ մեռցուք. եւ երկիրս մի́ աւերեսցի։
²⁰Եւ ստացա́ւ յովսէփ զա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց փարաւոնի. ք(ան)զի վաճառեցին եգիպտացիքն զերկիրն իւրեանց փարաւոնի. զի սաստկացա́ւ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) սովն։ Եւ եղեւ երկիրն փարաւոնի։

²¹եւ ժողովուրդն ծառայեցոյց իւր ՛ի ստրուկ, ՛ի ծագաց սահմանացն եգիպտոսի մինչեւ ՛ի ծագս նորուն։
²²Բա́ց յերկրէ քրմացն, զի ո́չ ստացաւ զնոսա յովսէփ. քանզի տալով տա́յր պարգեւս քրմացն փարաւոն. եւ ուտէին զպարգեւսն զոր տայր ն(ո)ց(ա) փարաւոն. վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ վաճառեցին զերկիրն իւրեանց։
²³Ասէ յովսէփ ցա(մենայ)ն եգիպտացիսն. ահա ստացա́յ զձեզ այսօր եւ զերկիր ձեր փարաւոնի. առէ́ք ձեզ սերմոնս, եւ սերմանեցէք զերկիրդ.
²⁴եւ եղիցին արդիւնք դորա։ եւ տաջի́ք զհինգերորդ մասն փարաւոնի. եւ չորք մասունքն ձե́ր եղիցին, ՛ի սերմն երկրիդ, եւ ՛ի կերակուր ձեզ՝ եւ ա(մենայ)ն ընտանեաց ձերոց, եւ ՛ի կերակուր տղայոց ձերոց։

²⁵Եւ ասեն, կեցուցե́ր զմեզ. գտաք շնորհս առաջի տեառն մերոյ. եւ եղիցուք ծառա́յք փարաւոնի։
²⁶Եւ եդ նոցա օրէնս յովսէփ մինչեւ ցայսօր յերկրին եգիպտացւոց՝ հինգերորդե́լ փարաւոնի. բա́ց յերկրէ քրմացն որ չէր փարաւոնի։
²⁷Եւ բնակեաց ի(սրա)էլ յերկրին եգիպտացւոց յերկրին ՛ի գեսեմ. եւ ժառանգեցին ՛ի նմա, եւ աճեցին եւ բազմացա́ն յոյժ։
²⁸Եւ եկաց յակոբ յերկրին եգիպտացւոց ամս եւթն եւ տասն։ Եւ եղեն աւուրք յակոբայ ամաց կենաց ն(ո)ր(ա)՝ հարիւր եւ քառասուն եւ եւթն ամ։

²⁹Եւ մերձեցան աւուրք ի(սրաէ)լի մեռանելոյ. եւ կոչեաց զորդի իւր զյովսէփ՝ եւ ասէ ցնա. եթէ գտի շնորհս առաջի քո, դի́ր զձեռն քո ընդ երանօք իմովք. եւ արասցես ՛ի վերայ իմ ողորմութի(ւն) եւ ճշմարտութի(ւն), չթաղե́լ զիս յեգիպտոս։
³⁰այլ ննջեցից ընդ հարսն իմ. եւ բարձցեն զիս յեգիպտոսէ, եւ թաղեսցեն զիս ՛ի գերեզմանի́ ն(ո)ց(ա)։ եւ նա ասէ. ե́ս արարից ըստ բանի քում։
³¹Եւ ասէ երդուի́ր ինձ. եւ երդուա́ւ նմա։ եւ երկի́ր եպագ ի(սրա)էլ ՛ի վերայ գլխոյ գաւազանի իւրոյ։

¹Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ՝ ա́զդ եղեւ յովսեփայ՝ եթէ յակոբ հայրն քո նեղեալէ։ եւ առեալ յովսեփայ զերկուս որդիսն իւր * ընդ իւր, զմանասէ եւ զեփրեմ, եկն առ յակոբ։ ա́զդ եղեւ յակոբայ՝ եւ ասեն.
²ահա որդի քո յովսէփ գա́յ առ քեզ. եւ զօրացաւ ի(սրա)էլ՝ եւ նստա́ւ ՛ի մահիճս։
³Եւ ասէ յակոբ ցյովսէփ. ա(ստուա)ծ իմ երեւեցաւ ինձ ՛ի լուզ՝ յերկրին քանանացւոց. օրհնեաց զիս.
⁴եւ ասէ. ահա ես աճեցուցի́ց զքեզ, եւ բազմացուցի́ց զքեզ, եւ արարից զքեզ ՛ի ժողո́վս ազգաց. եւ տաց քե́զ զերկիրս զայս ՛ի ժառանգութի(ւն) յաւիտենական։
⁵Արդ՝ երկու որդիք քո որ եղեն յեգիպտոս, մինչ չե́ւ եկեալէր իմ յեգիպտոս՝ ի́մ են, եփրեմ եւ մանասէ. իբրեւ զռոբէ́նն եւ զշմաւոն եղիցին ինձ։

⁶եւ ա́յլ ծնունդք զոր ծնանիցիս յետ այսորիկ՝ քե́զ եղիցին. յանուն եղբարց իւրեանց կոչեսցին ՛ի նոցա́ ժառանգութի(ւն)ս։
⁷Եւ ես յորժամ գայի ՛ի միջագետաց ասորւոց, մեռա́ւ մայր քո ռաքէլ յերկրին քանանացւոց. ՛ի մերձենա́լ ինձ յասպարէզ երկրին քաբրաթայ, ՛ի գալն յեփրաթայ. եւ թաղեցի զնա յերկրի ասպարիսին. ա́յն է բեթղահէմ։
⁸Իբրեւ ետես ի(սրա)էլ զորդիսն յովսեփու՝ ասէ́. զի՞նչ են սոքա քո։
⁹Ասէ յովսէփ ցհայրն իւր. որդիք իմ են զոր ետ ինձ ա(ստուա)ծ աստ։ եւ ասէ յակոբ. մատո́ առիս զդոսա, զի օրհնեցի́ց զդոսա։

¹⁰Եւ աչք ի(սրաէ)լի ծանրացեա́լ էին ՛ի ծերութ(են)է անտի. եւ ո́չ կարէր տեսանել։ եւ մատոյց զն(ո)ս(ա) առ նա. եւ համբուրեա́ց զնոսա, եւ ՛ի գի́րկս իւր առ զնոսա։
¹¹Եւ ասէ ի(սրա)էլ ցյովսէփ. ահա յերեսաց քոց ո́չ կարօտ եղէ. եւ եցո́յց ե́ւս ինձ ա(ստուա)ծ զզաւակ քո։
¹²Եւ եհա́ն զնոսա յովսէփ ՛ի ծնդաց ն(ո)ր(ա). եւ երկիր պագին նմա ՛ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։ Եւ առեալ յովսեփայ զերկուս որդսն իւր.
¹³զեփրեմ ընդաջմէ, ՛ի ձախմէ ի(սրաէ)լի. եւ զմանասէ ՛ի ձախմէ՝ յաջմէ́ ի(սրաէ)լի. մատոյց զնոսա առ նա։
¹⁴Եւ ձգեալ ի(սրաէ)լի զաջ ձեռն իւր՝ արկ զգլխովն եփրեմի, եւ նա́ էր կրտսեր. եւ զձախն զգլխովն մանասէի, եւ փոփոխեա́ց զձեռսն, զի մանասէ́ էր անդրանիկ։

¹⁵եւ օրհնեա́ց զն(ո)ս(ա) եւ ասէ։ Ա(ստուա)ծ, որում հաճոյ եղեն հարքն իմ առաջի ն(ո)ր(ա) աբրաամ եւ իսահակ. ա(ստուա)ծ որ կերակրէ զիս՛ի մանկութ(են)է իմմէ մինչեւ ցայսօր։
¹⁶հրեշտակն որ փրկեաց զիս յա(մենայ)ն չարեաց. օրհնեսցէ́ զմանկունս զայսոսիկ, եւ կոչեսցի ՛ի սոսա անուն իմ եւ անուն հարց իմոց, աբրաամու եւ սահակայ. եւ օրհնեսցին ՛ի բազմութի(ւն) յո́յժ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
¹⁷Եւ տեսեալ յովսեփայ եթէ ա́րկ հայրն զաջ իւր զգլխովն եփրեմի, ծա́նր թուեցաւ նմա. եւ օգնեաց յովսէփ ձեռին հօրն իւրոյ, հանել զնա ՛ի գլխոյն եփրեմի՝ ՛ի գլուխն մանասէի։
¹⁸Ասէ յովսէփ ցհայրն իւր. ո́չ այդպէս է հայր. քանզի սա́ է անդրանիկ. դի́ր զաջ ձեռն քո ՛ի վերայ գլխոյ սորա։

¹⁹Եւ ո́չ կամեցաւ հայրն ն(ո)ր(ա), այլ ասէ՝ գիտե́մ որդեալ գիտե́մ. եւ դա́ եղիցի ՛ի ժողովուրդ, եւ դա́ բարձրասցի. այլ եղբայրս դորա կրտսեր՝ եղիցի մե́ծ քան զդա. եւ զաւակ սորա եղիցի ՛ի բազմութի(ւն) ազգաց։
²⁰Եւ օրհնեա́ց զնոսա յաւուր յայնմիկ՝ եւ ասէ. ՛ի ձե́զ օրհնեսցի ի(սրա)էլ։ ասասցեն, թէ արասցէ զքեզ ա(ստուա)ծ իբրեւ զեփրե́մ եւ զմանասէ։ եւ եդ զեփրեմ յառաջ քան զմանասէ։
²¹Եւ ասէ ի(սրա)էլ ցյովսէփ. եւ աւասիկ մեռանի́մ եւ ա(ստուա)ծ եղիցի ընդ ձեզ, եւ դարձուսցէ́ զձեզ յերկիր հարցն ձերոց։
²²Եւ ես ետու քեզ զսիկիմ սեպհական. արտաքոյ եղբարց քոց, զոր առի ՛ի ձեռաց ամովրհացւոցն սրո́վ իմով եւ աղեղամբ։

¹Կողեա́ց յակոբ զորդիսն իւր եւ ասէ. ժողովեցարո́ւք, զի պատմեցից ձեզ ինչ որ պատահիցէ ձեզ ՛ի վախճանի աւուրց։
²ժողովեցարո́ւք եւ լուարո́ւք որդիք յակոբայ. լուարո́ւք ի(սրաէ)լի հօր ձերում։
³Ռոբէն անդրանիկ իմ. դո́ւ զօրութի(ւն) իմ եւ սկիզբն որդւոց իմոց։ խստու(թեամ)բ գնացեր. եւ խստութ(եամ)բ յանդիմանութ(եամ)բ թշնամանեցեր։
⁴իբրեւ զջուր մի́ եռասցիս. զի ելե́ր յանկողինս հօր քոյ, յայնժամ պղծեցեր զանկողինս յոր ելեր։
⁵Շմաւոն եւ Ղեւի եղբարք. կատարեցին զանիրաւութի(ւն) ՛ի կամաց իւրեանց։
⁶՛ի խորհուրդս նոցա մի́ մտցէ անձն իմ, եւ ՛ի ժողովս ն(ո)ց(ա) ո́չ հաճեսցին միտք իմ. զի սրտմտութ(եամ)բ իւրեանց սպանին զարս, եւ ցանկութ(եամ)բ իւրեանց կարթակոտո́ր արարին զցուլս։

⁷Անիծեա́լ սրտմտութի(ւն) ն(ո)ց(ա)՝ զի յանդուգն էր, եւ ոխութի(ւն) նոցա՝ զի խի́ստ էր. բաժանեցից զնոսա ՛ի մէջ յակոբայ. եւ ցրուեցից զնոսա ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։
⁸Յո́ւդա՝ զքեզ օրհնեսցեն եղբարք քո։ ձեռն քո ՛ի վերայ թիկանց թշնամեաց քոց. երկի́ր պագցեն քեզ որդիք հօր քոյ։
⁹Կորի́ւն արիւծու յո́ւդա. ՛ի շառաւեղէ ելեր որդեակ իմ, ելե́ր բազմեցար, ննջեցեր իբրեւ զառեւծ, եւ իբրեւ զկորիւն առիւծու. ո́ յարուցանէ զնա։
¹⁰Մի́ պակասեսցէ իշխան յուդայ, եւ մի́ պետ յերանաց նորա. մինչեւ եկեսցէ նա որոյ իւրն է հանդերձեալքն. եւ նա́ է ակնկալու(թ)ի(ւն) հեթանոսաց։
¹¹Կապեսցէ́ զորթոյ զյաւանակ իւր, եւ զգնդակէն զյաւանակ իշոյն. լուասցէ́ գինւով զպատմուճան իւր, եւ արեա́մբ խաղողոյ զհանդերձս իւր։

¹²զուարթագին են աչք ն(ո)ր(ա) ՛ի գինւոյ. եւ սպիտա́կ ատամունք իւր քան զկաթն։
¹³Զաբողոն՝ յեզերս ծովո́ւ բնակեսցէ, եւ ինքն նաւահանգիստ նաւաց. եւ ձգեսցի մինչեւ ՛ի սիդոն։
¹⁴Իսաքար՝ բարւո́յ ցանկացաւ, հանգուցեալ ՛ի մէջ վիճակաց.
¹⁵տեսեալ զհանգիստն զի գեղեցիկ էր, եւ զերկիրն՝ զի պարարտ էր, եդ զուս իւր յաշխատել. եւ եղեւ ա́յր արդիւնարար։
¹⁶Դան՝ դատեսցէ զժողովուրդ իւր իբրեւ զմի́ այր ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի.
¹⁷եւ եղիցի դան՝ օձ դարանակալ ՛ի ճանապարհի, հարկանել զգարշապար երիվարի. եւ ընկենուլ զհեծեալն յետս,
¹⁸եւ մնալ փրկութե(ան) տ(եառ)ն։
¹⁹Գագ՝ հինի ելցէ. եւ ինքն ելցէ հինիւ զհետ ն(ո)ց(ա)։

²⁰Ասերայ՝ պարա́րտ հաց իւր. եւ ինքն տացէ կերակուր իշխանաց։
²¹Նեփթաղիմ ծա́ռ բարձրացեալ, աճեցուցանե́լ արմտեօք, զգեցուցանել արմտեօք զգեղեցկու(թ)ի(ւն)։
²²Որդեակ աճեցեալ յովսէփ. որդեակ՝ աճեցեա́լ նախանձելի. որդեակ իմ մատաղ առիս դարձի́ր. զոր բանտարկուքն բամբասէին,
²³եւ դատափե́տ առնէին։ եւ ոխանային ընդ նմա ա́րք աղեղանց.
²⁴եւ փշրեցան զօրութ(եամ)բ աղեղունք իւրեանց, եւ լուծան ջիլք բազկաց ն(ո)ց(ա) ձեռամբ հզօրին յակոբայ։ անտի́ որ զօրացոյց զի(սրա)էլ,

²⁵յա(ստուծո)յ հօրն քոյ, եւ օգնեաց քեզ ա(ստուա)ծ իմ. եւ օրհնեաց զքեզ յօրհնութի(ւն) երկնից ՛ի վերուստ. եւ զօրհնու(թ)ի(ւն) երկրի՝ լի́ ա(մենայ)նիւ. վ(ա)ս(ն) օրհնու(թ)ե(ան)ց ստեանց եւ արգանդի
²⁶օրհնութե(ան)ց հօր քոյ եւ մօր քոյ. որ զօրացան քան զօրհնու(թ)ի(ւն)ս լերանց մշտնջենաւորաց, եւ քան զօրհնու(թ)ի(ւն)ս բլրոց յաւիտենականաց. եղիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ յովսեփու, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց եղբարցն որոց առաջնորդեաց։
²⁷Բենիամին՝ գա́յլ յափշտակօղ, զայգո́ւնն դեռեւս ուտիցէ. եւ առ երեկս բաշխեսցէ կերակուրս։

²⁸Ամենեքեան սոքա որդիք յակոբայ՝ ազգք երկոտասան. եւ ա́յս է զոր խօսեցաւ ընդ նոսա հայրն իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա։ իւրաքանչիւր ըստ օրհնու(թ)ե(ան) իւրում
²⁹օրհնեաց զնոսա։ Եւ պատուիրեաց ն(ո)ց(ա), եւ ասէ ցնոսա. եւ յաւելո́ւմ առ ժողովուրդ իմ։ թաղեցէ́ք զիս ընդ հարս իմ յայրի անդ՝ որ է յագարակին եփրոնի քետացւոյ. յայրին * որ յանդի անդ է ՛ի կրկնում,
³⁰յանդիման մամբրէի յերկրին քանանացւոց՝ զոր ստացաւ աբրաամ յեփրոնէ քետացւոյ ՛ի ստացուածս շիրմի։
³¹Անդ թաղեցին զաբրաամ եւ զսառա կին նորա։ ա́նդ թաղեցին զիսահակ եւ զռեբեկա կին ն(ո)ր(ա)։ ա́նդ թաղեցին զլիա ՛ի ստացուածի ագարա կին եւ այրին որ է ՛ի նմա առ ՛ի յորդւոցն քետայ։

³²Եւ դադարեա́ց յակոբ ՛ի պատուիրելոյ որդւոցն իւրոց։ եւ առեալ զոտսն իւր անդէն ՛ի մահիճսն՝ պակասեաց. եւ յաւելաւ առ ժողովուրդ իւր։

¹Եւ անկեալ յովսեփայ ՛ի վերայ երեսաց հօր իւրոյ ելա́ց զնա, եւ համբուրեաց զնա։
²Եւ հրաման ետ յովսէփ ծառայից իւրոց դիազարդաց, պատել զհայրն իւր։
³եւ պատեցին դիապատիկքն զիսրայէլ։ եւ լացին զնա աւուրք քառասուն, զի ա́յնպէս թուէին աւուրք թաղելոց։ եւ սո́ւգ առ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա) եգիպտոս աւուրս եւթանասուն։
⁴Եւ իբրեւ անցին աւուրք սգոյն. խօսեցա́ւ յովսէփ ընդ իշխանսն փարաւոնի, եւ ասէ. եթէ գտի́ շնորհս առաջի ձեր, խօսեցարո́ւք ընդ փարաւոնի եւ ասացէք։
⁵Հայր իմ երդմնեցո́յց զիս եւ ասէ, ահաւասիկ ես մեռանիմ. ՛ի շիրմի անդ զոր փորեցի ես ինձ յերկրին քանանացւոց, ա́նդ թաղեսցես զիս. արդ՝ ելեա՞լ թաղեցից զհայր իմ, եւ եկի́ց։

⁶Եւ ասէ փարաւոն. ե́լ թաղեա զհայր քո, որպէս եւ երդմնեցոյց զքեզ։
⁷Եւ ե́լ յովսէփ թաղել զհայր իւր. ելին ընդ նմա եւ ա(մենայ)ն ծառայք փարաւոնի, եւ ծերք տան նորա, եւ ա(մենայ)ն ծերք երկրին եգիպտացւոց։
⁸եւ ա(մենայ)ն համօրէն տուն յովսեփայ, եւ եղբարք ն(ո)ր(ա). եւ ա(մենայ)ն հայրենի բնակու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա)։ եւ զազգատոհմ եւ զոչխար եւ զարջառ թողին յերկրին ՛ի գեսեմ։
⁹Ելին ընդ նմա եւ կառք եւ հեծեալք, եւ եղեն բանակ մե́ծ յոյժ։
¹⁰եւ հասին ՛ի կալն ատադայ, որ է յայնկոյս յորդանանու. եւ կոծեցան զնա անդ կոծ մեծ՝ եւ սաստիկ յոյժ։ եւ արար հօր իւրում սուգ զեւթն օր։

¹¹Տեսին բնակիչք երկրին քանանացւոց զսուգն ՛ի կալն ատադայ, եւ ասեն. սուգ մե́ծ է եգիպտացւոց. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն ն(ո)ր(ա) սո́ւգ եգիպտոսի. որ է յայնկոյս յորդանանու։
¹²Եւ արարին նմա այնպէս որդիքն ի(սրաէ)լի, որպէս պատուիրեաց ն(ո)ց(ա)։
¹³բարձին զնա, եւ թաղեցին զնա անդ. եւ տարան զնա որդիքն իւր յերկրին քանանացւոց. եւ թաղեցին յայրին կրկնում, զոր ստացաւ աբրաամ ՛ի ստացուածս շիրմի յեփրոնէ քետացւոյ՝ յանդիման մամբրէի։
¹⁴Եւ դարձաւ յովսէփ յեգիպտոս, ինքն եւ եղբարք իւր, եւ ամենեքին որ ելեալ էին ընդ նմա թաղել զհայրն ն(ո)ր(ա)։

¹⁵Իբրեւ տեսին եղբարքն յովսեփայ թէ մեռաւ հայրն նոցա. ասեն, գուցէ ո́խս ունիցի ընդ մեզ յովսէփ, եւ հատուցանիցէ մեզ հատուցումն զամենայն չարեացն զոր անցուցաք ընդ նմա։
¹⁶Եկին առ յովսէփ եւ ասեն ցնա. հայր քո երդմնեցոյց զմեզ մինչ չե́ւ վախճանեալ էր նորա։
¹⁷ասէ՝ ա́յսպէս ասասջիք ցյովսէփ. թողցե́ս դոցա զյանցանս եւ զմեղս իւրեանց. զի չարի́ս անցուցին ընդ քեզ։ եւ արդ՝ ներեա́ յանցանաց ծառայից ա(ստուծո)յ հօր քոյ։ Եւ ելաց յովսէփ վ(ա)ս(ն) բանիցն՝ զոր խօսեցան ընդ նմա։
¹⁸Եւ եկեալ առ նա եղբարցն իւրոց՝ անկա́ն առաջի ն(ո)ր(ա) եւ ասեն. ահաւասիկ մեք ծառա́յք քո եմք։

¹⁹Եւ ասէ ցնոսա յովսէփ. մի́ երկնչիք. քանզի եւ ես ա(ստուծո)յ եմ։
²⁰դուք՝ խորհեարուք զինէն ՛ի չարութի(ւն). եւ ա(ստուա)ծ խորհեցաւ վ(ա)ս(ն) իմ ՛ի բարութի(ւն). որպէս եղե́ւ իսկ յաւուրս յայսմիկ, զի կերակրեցի ժողովուրդ բազում։ Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա).
²¹մի́ երկնչիք՝ ե́ս կերակրեցից զձեզ՝ եւ զտունս ձեր։ եւ մխիթարեաց զնոսա, եւ սփոփեա́ց զսիրտս ն(ո)ց(ա)։
²²Եւ բնակեաց յովսէփ յեգիպտոս, ինքն եւ եղբարք իւր, եւ ա(մենայ)ն համօրէն տուն հօր իւրոյ։ եւ եկեաց յովսէփ ամս հարիւր տասն. եւ ետես յովսէփ զորդիս եփրմի մինչեւ յերրորդ ազգ։ եւ որդիք մաքիրայ որդւոյ մանասէի ծնան յերանս յովսեփու։

²³Եւ խօսեցա́ւ յովսէփ ընդ եղբարս իւր՝ եւ ասէ։ ես՝ աւասիկ մեռանիմ։ այցելութ(եամ)բ ա́յց արասցէ ձեզ ա(ստուա)ծ, եւ հանցէ զձեզ յերկրէս յայսմանէ յերկիրն զոր երդուաւ ա(ստուա)ծ տալ հարցն մերոց աբրաամու սահակայ եւ յակոբայ։
²⁴Եւ երդմնեցոյց յովսէփ զորդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ։ յայցելութե(ա)ն յորում այց արասցէ ձեզ ա(ստուա)ծ՝ հանջիք եւ զի́մ ոսկերս աստի ընդ ձեզ։
²⁵Եւ վախճանեցա́ւ յովսէփ ամաց հարիւր եւ տասանց. եւ թաղեցին զնա, եւ եդին զնա ՛ի տապանի յեգիպտոս։