¹⁸Դիմեա́ց խաղա́ց գնա́ց նա ՛ի վերայ երկրին եգիպտացւոց զօրօք բազմօք՝ կառօք եւ փղօք, եւ նաւուք բազմօք,
¹⁹տա́լ պատերազմ ընդ պտղոմեայ թագաւորին եգիպտացւոց։ ՛ի պարտութ(իւն)ի́ մատնեցաւ պտղոմէոս յերեսաց նորա, եւ փախստակա́ն լինէր առաջի ն(ո)ր(ա)։ Յա́յնմ մարտի բազում վիրաւորք անկանէին։
²⁰ասպատա́կ սփռեր ընդ աշխարհն ա(մենայ)ն անտիոքոս. վա́ղ հասանէին, արագարա́գ զաւարն ժողովէին, եւ առնուին զամուրս ա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց։
²¹Եւ յետ հարուածոց եգիպտացւոցն դարձաւ անտիոքոս։ Յամին հարիւրորդի քառասներորդի երրորդի
²²եկն եհաս ՛ի վերայ քաղաքին ե(րուսաղ)էմացւոց մեծա́ւ պատերազմաւ։

²⁶Եւ եղեւ սո́ւգ մեծ ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի. ընդ ա(մենայ)ն տեղիս իւրեանց
²⁷հեծեցին իշխանք եւ ծերք. կուսանք եւ երիտասարդք տկարացան. եղծա́ւ գեղ կանանց.
²⁸եւ ա(մենայ)ն փեսայից լի́ եղեն բերանք ողբոց լալու(թ)ե(ան). եւ ա(մենայ)ն հարսանց եղեն արգելանք սգոյ սրսկապանք իւրեանց.
²⁹եւ շարժեցաւ երկիր ՛ի վերայ բնակչաց իւրոց. եւ ա(մենայ)ն տունն յակոբայ զգեցաւ զամօթ զանարգանաց։
³⁰Զհետ երկուց ամաց ժամանակացն այնոցիկ, արձակեա́ց արքայ անտիոքոս իշխա́ն հարկահա́ն ՛ի քաղաքսն հրէաստանի, եւ եկն յե(րուսաղէ)մ զօրօք բազմօք,
³¹խօսե́լ սկսաւ բանիւք խաղաղութե(ան) նենգու(թեամ)բ. եւ նոքա հաւատացին նմա։

³⁶եւ անդր մուծին ազգ մեղաւոր զարս անօրէնս, ամրացուցին լցին զինու. հանդերձեցին լցին համբարօք, եւ զա(մենայ)ն զօրն ե(րուսաղէ)մի
³⁷՛ի նե́րքս կուտեցին. եւ եղեն յորոգայթ մեծ,
³⁸եւ ՛ի խափան սրբու(թ)ե(ա)ն եւ ՛ի սատանայ չա́ր տանն ի(սրաէ)լի հանապազորդ։
³⁹եւ հեղին զարիւն զարդար շուրջ զսրբութ(եամ)բն, եւ պղծեցին զսրբութի(ւն)սն։
⁴⁰Փախստեա́յ գնացին այնուհետեւ բնակիչքն ե(րուսաղէ)մի վ(ա)ս(ն) ն(ո)ց(ա). եւ եղեւ նա բնակութի(ւն) օտարաց, եւ ինքն օտարացաւ ՛ի զաւակէ յիւրոց ծննդոց. զի որդիք ն(ո)ր(ա) թողին զնա.

⁴⁶Հրեշտակս արձակեաց թագաւորն հրովարտակօք հանդերձ յե(րուսաղէ)մ, ՛ի քաղաքսն հրէաստանի՝ դարձուցանել զն(ո)ս(ա) յօրէնս օտարոտիս.
⁴⁷եւ խափա́ն առնել ողջակիզացն պատարագաց, եւ զոհիցն սրբութե(ան).
⁴⁸պղծե́լ զշաբաթս՝ եւ զտօնս տարեկանաց.
⁴⁹եւ ապականել զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ նուիրեալ
⁵⁰սեղանս կանգնել. երեւեցուցանել անդս մեհենից, յաղել զխոզս, եւ խառնա́կ զանասունս։
⁵¹եւ թողուլ զորդիս ն(ո)ց(ա) անթլփատս. պղծե́լ զանձինս ն(ո)ց(ա) յա(մենայ)ն պղծութի(ւն) անօրէնութե(ան). զի մոռասցին ամենեւին զօրէնս, եւ փոխեսցեն զիրաւունս։
⁵²եւ որ ո́չ կացցէ ՛ի հրամանի թագաւորին, մահո́ւ մեռցի։

⁵⁸ընդ ա(մենայ)ն հրէաստան շուրջ զքաղաքօք շինեցին մեհեանս, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն դրանց ապարանիցն, եւ ընդ ա(մենայ)ն գնացս քաղաքացն՝ խո́ւնկս արկանէին։
⁵⁹Եւ զգիրս ա(մենայ)ն կտակարանացն զոր գտանէին, պատառէին եւ հուրբ կիզուին։
⁶⁰եւ ուր առ ումեք գտանէին գիրք կտակարանաց, կամ թէ ոք ուրեք ընդ օրէնս հաւասարէր, հրաման թագաւորին զնա մահո́ւ սպանանէր։
⁶¹Եւ ա́յդպէս սաստկացեալ էր հրամանն ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոց, առնել ն(ո)ց(ա) զոր գտանէին ամսոյ ամսոյ ՛ի մէջ քաղաքացն։
⁶²Եւ ըստ քսան եւ հինգ եւ քսան եւ հինգ ամսոյ զո́հս ՛ի բագինս բագինս մատուցանէին, որ է ՛ի վերայ սեղանոյն։

¹Յաւուրս ժամանակացն այնոցիկ համբարձա́ւ մատաթի շմաւոնեան որդի յովհաննու, քահանայ յորդւոցն յովարիմ յե(րուսաղէ)մէ, եկն եւ նստաւ նա յամուրս այրիցն ՛ի մովդիիմ։
²Եւ ն(ո)ր(ա) էին որդիք հինգ. յովհաննէս՝ որ անուանեալ կոչի կադդիշ։
³Շմաւոն՝ որ անուանեալ թարսսի։
⁴Յուդաս՝ որ անուանեալ է մակաբէ։
⁵Եղիազար՝ որ անուանեալ է աւարան։ Յովնաթան՝ որ կոչեցաւ սափութ։
⁶Եւ իբրեւ ետես նա զհայհոյու(թ)ի(ւն)սն որ լինէին ՛ի հրէաստանի եւ ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի.
⁷սկսաւ ողբալ յանձն իւր՝ եւ ասէ. վա́յ ինձ. իսկ ընդէ՞ր պատրաստեցաւ բնաւ տեսանել ինձ զբեկումն ժողովրդեան իմոյ, եւ կամ տեսանել զբեկումն սրբոյ քաղաքին ե(րուսաղէ)մի. զի կա́ց մնա́ց նա մատնեալ ՛ի ձեռս թշնամեաց իւրոց։

¹⁴Յա́յնմ ժամանակի մատաթի եւ որդիքն ձեռն զօձեօք արկանէին եւ զպատմուճանս պատառէին, քրձազգա́ծ լինէին, եւ ՛ի սո́ւգ մտանէին։
¹⁵Եկի́ն հասին ՛ի թագաւորէ անտի՝ որ ստիպաւ տագնապէին զապըստամբութի(ւն)ն. եւ եկին ՛ի քաղաքն ՛ի մովդիիմ, զի անդ զոհս մատուսցեն։
¹⁶եւ բազումք յի(սրա)էլացւոց անտի ընդ ն(ո)ս(ա). եկի́ն ժողովեցան առ ն(ո)ս(ա)՝ եւ մատաթի եւ որդիքն։
¹⁷Հա́պա, խօսել սկսան որ եկեալ էին ՛ի թագաւորէ անտի, եւ ասեն ցմատաթի. իշխան փառաւո́ր ես դու՝ եւ մե́ծ ես դու ՛ի քաղաքիս յայսմիկ. որդւովք եւ եղբարբք հաստատեալ դու ՛ի մէջ սոցա։

²²եւ ՛ի հրամանս դառնալ թագաւորի։ ո́չ թողումք զպաշտօն հարցն. ո́չ թիւրիմք յա́ջ կամ յահեակ. եւ ո́չ անսամք հրամանի թագաւորին։
²³Ա́յն ինչ ն(ո)ր(ա) բանքն ՛ի բերան էին, ա́յր մի ՛ի հրէից անտի՝ յանդիման ամենեցուն յառա́ջ կաց զո́հս մատուցանել առաջի մեհինին ՛ի բագնի անդ ՛ի մովդիիմ, ըստ հրամանի թագաւորին։
²⁴Իբրեւ ետես մատաթի՝ ՛ի նախանձ բարկութե(ան) բրդեցաւ, երիկամունք իւր զդողանի́ հարան, եւ լի́ եղեւ սրտմտու(թեամ)բ բարկու(թեամ)բ ը(ս)տ օրինաց դատաստանին. զո́տս արձակեաց՝ հար զհրեայն եւ անդէն սատակեաց առաջի բագնին։

³⁰նստել անդ կանամբք եւ որդւովք եւ անասնովք հանդերձ. զի խոստացան չարիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
³¹Ա́զդ եղեւ իշխանաց թագաւորին եւ զօրաց որ եին ՛ի քաղաքին դաւթի, եթէ իջին արք ոմանք յամուրս անապատի որ իշխեցին ցրել զհրաման թագաւորին, եւ բազումք միաբանեալ իջին ընդ ն(ո)ս(ա)։
³²Ժա́մ ետուն, կազմեցան, պատրաստեցան, հեծան, հասին, պատեցին զամուրս անապատին. եկին ՛ի մա́րտ պատերազմի, եւ փակեցին զն(ո)ս(ա) յաւուրս շաբաթուց։
³³Նախ բանագնաց եղեն, սկսան խօսել ընդ ն(ո)ս(ա)՝ եւ ասեն. գոնէ արդ յայսմհետէ կացէ́ք ՛ի հրամանի թագաւորին, եւ կեցջիք։

³⁷բայց միայն լո́կ զմիմեանս քաջալերէին։ ասէ, աստէ́ն մեռցուք ՛ի սրտմտու(թ)ե(ան) մերում. զի ա́ւադիկ վկա́յ են մեզ երկինք եւ երկիր, զի ՛ի զո́ւր տարապարտուց կորուսանէք զմեզ. այլ մեզ լա́ւ լիցի մեռանել, քան թէ ըստ օրէնս անցանիցեմք, եւ զշաբաթս պղծիցեմք։
³⁸Իբրեւ զայն լուան, սաստկացուցին զպատերազմ յաւուրն շաբաթու, եւ սպանին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ հազար ոգի, թո́ղ զմարդ եւ զանասուն զոր ՛ի գերութե(ան) վարեցին։
³⁹Իբրեւ զայն լուան մատաթի եւ եղբարքն իւր, սուգ մե́ծ առին եւ տրտմեցան յոյժ։

⁴²Յայնմժամանակի ժողով լինէր առ ն(ո)ս(ա) բազում զօրաց ասիտացւոց, ազգ հզօր եւ պատերազմօղ յորդւոցն ի(սրաէ)լի. այր ա(մենայ)ն ինքնակամ նահատակեա́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) օրինացն։
⁴³եւ ա(մենայ)ն փախստեայք յիւրաքանչիւր չարեաց՝ գային յաւելուին ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ լինէր ն(ո)ց(ա) հաստատութի(ւն) զօրութե(ան)։
⁴⁴Զօր կազմեցին եւ գո́ւնդ բովանդակեցին, պատրաստեցան, հարին զմեղաւորս ՛ի զօրութի(ւն) բարկու(թ)ե(ան) իւրեանց, եւ զզօրս անօրէնս ՛ի սրտմտութի(ւն) բարկու(թ)ե(ան) իւրեանց. եւ որ զմնացեալսն փախստեայս ՛ի հեթանոսս արկանէին.

⁴⁹Իբրեւ մերձեցան աւուրքն մատաթեայ մեռանելոյ, կոչեաց զորդիսն առաջի իւր, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). այժմիկ հաստատեցա́ւ հպարտութի(ւն) եւ ամբարտաւանու(թ)ի(ւն). եւ ահա հասեալէ ժամանակ կշտամբութե(ան) կործանման եւ հպարտու(թ)ե(ան)։
⁵⁰Բայց արդ որդեա́կք իմ, եկա́յք նախանձեցարո́ւք զնախանձ օրինացն, փոխանակեցէ́ք դուք զանձինս ձեր փոխանակ հա́րցն կտակարանաց։
⁵¹յիշեցէ́ք զգործս հարցն ձերոց, որինչ քաջութի(ւն)ս արարին ՛ի դարս իւրաքանչիւր. ստացարո́ւք փառս աւագու(թ)ե(ան), եւ ժառանգեցէ́ք զանուն յաւիտենից։
⁵²Աբրահամ ապաքէն ՛ի փորձու(թ)ե(ան) ՛ի հանդիսի գտաւ հաւատարիմ, եւ համարեցա́ւ նմա յարդարութի(ւն)։

⁵⁹Անանիա՝ ազարիա՝ եւ միսայէլ՝ հաւատովքն իւրեանց ապրեցա́ն ՛ի հրոյն ՛ի հնոցէ։
⁶⁰Դանիէլ՝ ՛ի խորհուրդս միամտութե(ան) իւրոյ՝ փրկեցաւ յառիւծուցն բերանոյ։
⁶¹Արդ՝ ա́յդպէս ածէք զմտաւ, եթէ ամենեքին որ յուսացեալ են ՛ի նա ըստ ազգս իւրեանց՝ ո́չ տկարասցին։
⁶²Եւ ՛ի բանից առն ամբարշտի մի́ զանգիտիցէք, զի փառք ն(ո)ր(ա) աղբեղէ́նք են.
⁶³այսօր եւ վաղիւ, եւ այլ ո́չ գտանի. զի դառնա́յ նա ՛ի հող իւր, եւ կորնչին ա(մենայ)ն խորհուրդք ն(ո)ր(ա)։
⁶⁴զօրացարո́ւք որդիք, քա́ջ լերուք ՛ի վերայ օրինացն, զի ՛ի նմին փառաւորեսջիք։
⁶⁵Եւ աւադիկ շմաւոն եղբայր ձեր, գիտեմ զի այր խորհրդակա́ն է, դմա́ լուիջիք. դա ձեզ լիցի ՛ի դմա́ տեղւոջ հօր։

¹Համբարձա́ւ յուդա որ անուանեալ կոչէր մակաբէ, որդի ն(ո)ր(ա) ընդ նորա։
²եւ ձեռնտու օգնական եղեն նմա ա(մենայ)ն եղբարք նորա, եւ ամենեքեան որ երթեալէին զհետ հօր ն(ո)ր(ա)։ Տային պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոց խնդութ(եամ)բ եւ ուրախութ(եամ)բ.
³եւ մե́ծ լինէին փառքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն։ Զգեցա́ւ զէն իբրեւ զհսկայ, եւ հանդերձեցաւ ՛ի զարդ պատերազմի. մղէ́ր զմեծամեծս ՛ի պատերազմի, եւ հովանի́ լինէր ա(մենայ)ն գնդին իւրո́վ նիզակաւն։
⁴Նմանեցաւ առիւծու գործովք իւրովք. եւ իբրեւ զկորիւն առիւծուց՝ որ յորս մռնչէր։
⁵հալածեա́ց զանօրէնսն ՛ի քննելն իւրում, եւ հրձի́գ արար զխռովիչս ժողովրդեան իւրոյ։

¹¹Իբրեւ ետե́ս յուդա՝ ե́լ ընդառաջ ն(ո)ր(ա). հար սպա́ն զնա, եւ արկանէր բազում վիրաւորս՝ ՛ի զօրաց ն(ո)ր(ա), եւ զմնացեալսն ՛ի փախուստ դարձուցանէր։
¹²առնո́յր զկապուտ զաւար ն(ո)ր(ա). եւ զսուսերն ապողոնեայ առնոյր յուդա, եւ այնո́ւ իսկ հարկանէր զզօրս ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրոց։
¹³Իբրեւ զայն լսէր նրէն իշխան զօրացն ասորեստանեայց, եթէ զօրաժողո́վ է յուդա, եւ բազում հաւատացեալք ը(ստ) նմա որ գային ՛ի պատերազմ.
¹⁴խորհեցաւ յանձն իւր եւ ասէ, արարից եւ ե́ս անուն եւ փառաւորեցա́յց յարքայութե(ան) իմում, տա́ց պատերազմ ը(ստ) յուդայի եւ պարտեցի́ց զայնոսիկ որ անարգեն զհրաման թագաւորի։

¹⁹զի ո́չ եթէ բազում զօրօք յաղթութի(ւն)ն կանգնի, այլ յերկնի́ց է զօրու(թ)ի(ւն) յաղթութե(ան)։
²⁰Նոքա գա́ն ՛ի վերայ մեր ՛ի հպարտու(թ)ի(ւն) ամբարտաւանութե(ան) անօրէնութ(եամ)բ զմեզ ջնջել, զկանայս եւ զորդիս մեր վարե́լ ՛ի գերու(թ)ե(ան).
²¹մեք մարտնչիմք վ(ա)ս(ն) անձանց մերոց, եւ վ(ա)ս(ն) օրինաց մերոց.
²²եւ տ(է)ր սատակեսցէ́ զն(ո)ս(ա) առաջի ոտից մերոց. եւ դուք զօրացարո́ւք, քա́ջ լերուք՝ մի́ զանգիտէք։
²³Ա́յն ինչ բանքն ՛ի բերան էին, յարձակէր ՛ի վ(ե)ր(այ) գնդին. զա́յն թեւ բեկանէր յորում վառեալ կայր նրէն արքայ, եւ շարժէր զգունդն ՛ի տեղւոջէ, եւ զզօրսն ա(մենայ)ն առաջի ն(ո)ր(ա) նովա́ւ հանդերձ ՛ի փախուստ դարձուցանէր։

²⁸գա́նձ բանայր՝ պարգե́ւս բաշխէր զօրացն տարւոյ միոջ. եւ պատուէ́ր տայր կա́լ ն(ո)ց(ա) պատրաստ յիրս ա(մենայ)ն։
²⁹Իբրեւ ետես թէ գանձք սպառեցան, եւ հարկ աշխարհին նուաղեաց, վ(ա)ս(ն) երկպառակութ՝են եւ հարուածոցն, որ ած նա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, յեղծանել օրինաց նախնեացն, որ էին իսկզբանէ աւուրց ժամանակաց.
³⁰զարհուրեցա́ւ թէ գուցէ ո́չ բաւեցուսցէ զպարգեւսն եւ զռոճիկս, ո(ր)պ(էս) յառաջ առատաձեռն բաշխէր.
³¹վարանէր յանձն իւր. խորհեցաւ մտանել յաշխարհն պարսից. առնուլ հա́րկ յաշխարհաց անտի կուտել արծա́թ յոյժ։
³²Եւ եթո́ղ նա անդ զլուսի՝ այր փառաւոր յազգէ թագաւորու(թ)ե(ա)ն, ՛ի վ(ե)ր(այ) իրացն արքունի ՛ի կողմանցն եփրատու, եւ ՛ի սահմանս եգիպտացւոց,

³⁷եւ ինքն ա́ռ զկէս ՛ի զօրաց անտի։ Խաղա́ց գնաց յանտիոք քաղաքէ ՛ի տանէ թագաւորութե(ան) իւրոյ. յամի հարիւրորդի քառասներորդի. եւ անց նա ըստ գետն մեծ ըստ եփրատ, եւ երթա́յր ընդ կողմն վերնագաւառացն։
³⁸Եւ ընտրեաց լիւսիաս զպտղոմէոս պարգեւական, եւ զնիկանովր, եւ զգորդիաս, ա́րս հզօրս բարեկա́մս խորհրդականս արքայի։
³⁹եւ ընդ ն(ո)ս(ա) առնէր գումարտակ քառասուն հազար հեծեալ, եւ եւթնհազար ձի ասպաստանիկ, գալ հասանել ՛ի վերայ երկրին հրէաստանի, հարկանել սատակել զաշխարհն, յապականութի(ւն) դարձուցանել զերկիրն ը(ս)տ հրամանի թագաւորին։

⁴²Իբրեւ ետես յուդա եւ եղբարք իւր՝ եթէ եկին հասին ա(մենայ)ն չարիքն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ ա́յս զօրք ա(մենայ)ն եկեալ հասեալ պաշարեալ պահէին զսահմանս ն(ո)ց(ա)։ եւ գիտացին զհրամանս թագաւորին, զոր պատուիրեաց սատակել զժողովուրդն ՛ի կորուստ եւ յապականութի(ւն).
⁴³սկսան խօսել ա́յր ընդ ընկերի եւ ասեն, եկա́յք պնդեսցուք զանձինս մեր, կանգնեսցո́ւք զգլորումն ժողովրդեան մերոյ, տացո́ւք պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբութե(ան)ցն՝ եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) ազգաց մերոց։
⁴⁴Եւ ժողովեցան ժողովք ՛ի պատրաստու(թ)ի(ւն) պատերազմի. կայի́ն յաղօթս եւ խնդրէին զողորմու(թ)ի(ւն) ՛ի տ(թեն)է։

⁴⁹եւ բերէին զհանդերձս քահանայութե(ա)ն, եւ զծնունդս անդրանկացն, եւ զտասանորդսն ՛ի մէջ առնուին։ յարուցանէին եւ ածէի́ն զուխտաւորսն որոց լցեալ էր զաւուրս իւրեանց։
⁵⁰՛ի ձայն բարձր միաբարբա́ռ աղաղակէին յերկինս եւ ասէին. արդ զի՞ արասցուք զայսոսիկ, կամ յո՞ տարցուք.
⁵¹զի սրբութի(ւն)ք քո կոխա́ն եղեն, եւ քահանայք քո ՛ի սո́ւգ եւ ՛ի տառապանս նստին։
⁵²եւ ա(մենայ)ն հեթանոսք ժողովեալ են աւասիկ ջնջե́լ զմեզ. դու գիտես որ ինչ խորհին նոքա ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
⁵³արդ՝ զիա՞րդ կարասցուք մեք զդէ́մ ունել՝ եթէ ոչ դու օգնեսցես մեզ։
⁵⁴փո́ղ հարկանէին, զաղաղա́կ դնէին, ՛ի ձա́յն բարձր յերկինս կարդային։

⁵⁹զի լա́ւ լիցի մեզ մեռանե́լ ՛ի պատերազմի, քան տեսանել զչարչարանս ազգի մերոյ եւ սրբութե(ան)ցն մերոց։
⁶⁰ո(ր)պ(էս) եւ իցեն կամք տ(եառ)ն յերկինս, ա́յնպէս եւ կատարեսցին։

¹⁰Եւ յիշեսցէ́ զուխտ կտակարանացն որ ընդ հարսն մեր է, եւ բեկցէ́ զզօրս զայս առաջի ոտից մերոց։
¹¹գիտասցեն հեթանոսք եթէ գո́յ ա(ստուա)ծ որ փրկէ զի(սրա)էլ։
¹²Եւ ամբարձին զաչս իւրեանց յայլազգիքն, եւ տեսին զի յարձակեալ գային ընդդէմ ն(ո)ց(ա),
¹³եւ ելին յառաջ քան զգունդն ՛ի պատերազմ։ Փո́ղ հարին ՛ի կողմանցն յուդայի.
¹⁴՛ի մի́ վայր ժողովեցան, ՛ի վերա́յ յարձակէին. ձեռն ՛ի գո́րծ առնէին, ՛ի փախուստ դարձուցանէին։

¹⁹Մինչդեռ նա զա́յն ընդ ն(ո)ս(ա) խօսէր՝ տեսին զի գունդ մի երեւրցա́ւ ՛ի լեռնէ անտի։
²⁰եւ գիտացին եթէ ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեալ հո́ւր արկանել սկսան ՛ի բանակի անդ. եւ ծուխն որ դիզանէր՝ նշա́ն լինէր գործոյն եղելոց։
²¹Նոքա իբրեւ զա́յն տեսանէին՝ կասէին. մանաւանդ իբրեւ հայէին ՛ի գունդն յուդայեան, ո(ր)պ(էս) ճակատեալ կայր պատրաստու(թեամ)բ ՛ի մա́րտ պատերազմի։
²²զո́տս արձակէին, փախստեա́յ գնային յերկիրն փղշտացւոց։

²⁷Իբրեւ զայն լսէր լիւսիայ՝ տրտմէր, խոնարհէր անկանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրոց. զի ո́չ այնպէս կամք կատարեցան ո(ր)պ(էս) նա́ խորհէր ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրա)էլացւոցն, եւ որպէս նմա́ ետ պատուէր թագաւորն, այն՝ ոչ կատարեցաւ։
²⁸՛Ի գալուստ ամին միւսոյ, զօ́ր հատանէր, այրեւձի́ առնէր՝ իբրեւ վեց հազար հետեւակ, հինգհազար հեծեալ սպառազէն. գա́լ հասանել՝ աւա́ր առնուլ զերկիրն հրէաստանի։
²⁹եկին հասին՝ ճակատեցան ՛ի կողմանս բեթսովրայ։ Ե́լ նոցա ընդ յառաջ յուդա մետասան հազար արամբ։

³⁴Եւ հարա́ն միմեանց ՛ի դիմի. եւ անկան ՛ի ժամանակին յայնմիկ ՛ի գնդէ́ անտի լիւսիայ՝ հինգհազար հեծեալ առաջի ն(ո)ց(ա)։
³⁵Եւ իբրեւ ետես լիւսիա զպարտու(թ)ի(ւն) գնդին իւրոյ, եւ զյաղթութի(ւն) քաջութե(ան) գնդին յուդայ, եւ ո(ր)պ(էս) զի պատրա́ստ էին ՛ի կեալ եւ ՛ի մեռանել ՛ի վ(ե)ր(այ) անուան քաջի́ յաղթութե(ան). չուեա́ց խաղաց գնաց ՛ի կողմանս անտիոքացւոց։ դարձեալ զօրաժողո́վ լինէր, կազմել պատրաստել անդէն. անդրէն արշաւե́լ ՛ի կողմանս հրէաստանի։

⁴¹Յայնմ ժամանակի հրամա́ն տայր յուդա՝ զօրահատո́յց առնէր ՛ի վ(ե)ր(այ) միջնաբերդին պաշարե́լ զնա, զի մաքրեսցէ զսրբութի(ւն)սն։
⁴²Եւ ընտրեա́ց նա քահանայս անարատս, կամարարս օրինացն։
⁴³եւ սրբեաց զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ ՛ի բա́ց առին զվէմսն՝ որ պղծեալ էին, եդին մեկուսի ՛ի տեղի մի.
⁴⁴եւ խորհո́ւրդ կալան ՛ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն, որ պղծեալ էր ՛ի թշնամեաց անտի, եթէ զի՞նչ արասցեն զնա։
⁴⁵Հաստատեցա́ւ բանս այս ՛ի խորհրդի անդ, քակե́լ զսեղանն զի պղծեալ էր ՛ի թշնամեաց. զի մի́ լիցի ն(ո)ց(ա) այն ՛ի խիղճ մտաց, եւ ՛ի նախատինս յաւիտենից։ եւ քակեցին զսեղանն.

⁵²Կանխէին ընդ առաւօտն յաւուրն քսաներորդի հինգերորդի՝ յամսեանն իններորդի. յամին հարիւրորդի քառասներորդի.
⁵³մատուցանէին պատարագ ըստ օրինացն ՛ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն, որոյ նո́ր արարին ը(ս)տ ժամանակին։
⁵⁴Յաւուրսն յայնոսիկ յորս պղծեցին հեթանոսքն, ՛ի նմին ժամանակի եւ նորոգեցաւ յերգս օրհնութե(ան), ՛ի փո́ղ եւ ՛ի քնար եւ ՛ի սրինգ։
⁵⁵Եւ անկանէին ա(մենայ)ն ժողովուրդքն ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց իւրեանց, անկանէին ՛ի խոնարհ, երկի́ր պագանէին. օրհնէին զա(ստուա)ծ յերկինս որ յաջողեաց ն(ո)ց(ա)։

⁵⁹Եւ հաստատեաց յուդա եղբարբքն հանդերձ, եւ ա(մենայ)ն ժողովքն ի(սրա)էլացւոց, հանապազ կացցեն աւուրքս այս նաւակատեաց սեղանոյն ՛ի ժամանակի իւրեանց տարոջէ ՛ի տարի, ՛ի գլուխ տարեկանի աւուրս ութ ՛ի հինգերորդ քսաներորդ՝ իններորդի ամսոյն՝ ուրախութ(եամ)բ եւ ցնծութ(եամ)բ։
⁶⁰եւ շինեցին նոքա ՛ի ժամանակին յայնմիկ զլեառն սիոն շուրջանակի, ՛ի պարիսպս բարձրացեալս, եւ յաշտարակս ամրացեալս, գուցէ գայցեն հեթանոսք, եւ կոխա́ն առնիցեն զդոսա. ո(ր)պ(էս) արարին զառաջինն։
⁶¹եւ զօր թողոյր ՛ի վ(ե)ր(այ)՝ պահապան նմա. եւ ամրացո́յց զնա։ պաշարել զբեթսուրա. զի լիցի ամրութի(ւն) զօրացն ՛ի կողմանցն եդոմայեցւոց։

¹Եւ եղեւ իբրեւ լուան հետանոսքն շուրջանակի։ եթէ շինեցաւ սեղանն, եւ նորոգեցաւ սրբութի(ւն)ն միւսանգամ, ո(ր)պ(էս) է́ր զառաջինն, բարկացա́ն յոյժ։
²խորհեցան գա́լ հասանել ջնջե́լ զազգն յակոբեան որք էին ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա). եւ սկսան կոտորել եւ սպառե́լ զնոսա։
³Եւ տա́յր պատերազմ հանապազ յուդա ընդ որդիսն եսաւայ որ են ՛ի կողմանս եդոմայեցւոց ակրաբատեանց. զի շուրջանակի եկեալ պատեալ պաշարեալ նստէին շուրջ զի(սրաէ)լիւ. հարկանէր զն(ո)ս(ա) ՛ի հարուածս բազումս, եւ նուա́զ առնէր զն(ո)ս(ա), եւ առնոյր նա զկապուտ զաւար ն(ո)ց(ա)։
⁴Եւ յիշէր զչարութի(ւն) որդւոցն բեանայ, որ էին լեալ ժողովրդեանն յորոգայթ գայթագղու(թ)ե(ան), վարանել զնոսա ՛ի ճանապարհս իւրեանց։

¹⁰Եւ արձակեցին նոքա հրեշտակս առ յուդա եւ առ եղբարսն՝ եւ ասեն. ժողովեալ են ահաւասիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր ա(մենայ)ն հեթանոսք, պատեալ պաշարեալ պնդեն զմեզ ջնջե́լ ՛ի տեղւոջէ աստի.
¹¹պատրա́ստ են յառնուլ զամուրս յոր անկեա́լ եմք. եւ տիմոթէոս զօրագլո́ւխ ն(ո)ց(ա)։
¹²Արդ՝ եթէ իցէ́ ինչ ՛ի ձեռս՝ արագեսցե́ս փրկե́լ զմեզ ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա). զի անկա́ն բազումք ՛ի մէնջ.
¹³եւ ա(մենայ)ն եղբարք որ էին ՛ի տովբա կոտորեցան. եւ ՛ի գերութե(ան) վարեցան կանայք ն(ո)ց(ա) եւ որդիք ն(ո)ց(ա), ա(մենայ)ն կահիւ կարասեաւ իւրեանց առհասարակ կորեա́ն նոքա, որչափ ՛ի կողմն մի աւագի հազարապետութե(ան) միոջ։

¹⁸Եւ եթո́ղ անդ զյովսեպոս զաքարեանց, եւ զզաքարի զօրագլուխ ընտիր ընտի́ր զօրօք հանդերձ՝ յերկրին հրէաստանի պահապանս։
¹⁹պատուէ́ր ետ ն(ո)ց(ա)՝ եւ ասէ. առաջնորդեսջիք ժողովրդեանս այսմիկ, եւ մի́ տայցէք դուք մա́րտ պատերազմի ընդ հեթանոսս մինչեւ ՛ի դա́րձ գալստեան մերոյ անտի։
²⁰Զօրահատո́յց արարին, ընդ երկո́ւ զզօրսն բաժանեցին. գնացին երեքհազարք ընդ շմաւոնեայ ՛ի կողմանս գալիլեացւոց, եւ ութ հազար յերկիրն գաղաադու։
²¹Եւ գնաց շմաւոն յերկիրն գալիլեացւոց, տա́յր պատերազմ ընդ հեթանոսս. եւ խորտակեցան հեթանոսք առաջի երեսաց ն(ո)ր(ա). եւ հալածակա́ն տանէր զնոսա մինչեւ ՛ի դրունս պտողոմեայ։

²⁶եւ բազումք ՛ի նոցանէ յաւա́ր երթեալ էին ՛ի քաղաքս բոսորայ, եւ բոսաղումայ եւ սէրփվրմակեդեայ, եւ զառնասպասեայ, ա́յս քաղաքք ամուրք եւ մեծամեծք են.
²⁷եւ այլոցն քաղաքացն ՛ի կողմանցն գաղաադու. եւ ՛ի մի վայր միաժողո́վ են առ վաղիւ, ժամադի́ր են փակե́լ պատել զամուրսն, առնուլ ջնջել սատակել զամենեսին յաւուր միում։
²⁸Իբրեւ զայն լուաւ յուդա՝ գո́ւնդ կազմեաց վաղվաղակի. ճանապա́րհ կալաւ ընդ անապատ, յանկարծակի անկանէր ՛ի վ(ե)ր(այ) բոսորայ. յանկարծակի յաղեկարծո́ւմ ժամու զա(մենայ)ն քաղաքն ՛ի բուռն առնոյր. անդ ՛ի մի սուր սուսերի իւրոյ սպանանէր զա(մենայ)ն արու մանուկ, եւ առնոյր զա(մենայ)ն զաւար քաղաքին բոսորացւոց։ եւ զքաղաքն ա(մենայ)ն հրձի́գ առնէր։

³³Եւ զզօրսն ա(մենայ)ն յերի́ս գունդս բաժանէր, եւ շո́ւրջ զնոքօք ճակատեալ ՛ի մարտ մատուցանէր. փո́ղ հարին, խրախո́յս բարձին. գոչեցին աղօթիւք առ ա(ստուա)ծ, ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակեցան։
³⁴Ա́զգ եղեւ տիմոթեայ եւ զօրացն, եթէ մակաբէ զօրօքն ՛ի վ(ե)ր(այ) հասեալ է. իբրեւ հայեցան տեսին, շրտեա́ն լքան կասեցին, ընկեցին զիւրաքանչիւր մենքենայս, եւ ՛ի փախո́ւստ դարձան։ Եւ հարկանէր յաւուր յայնմիկ զն(ո)ս(ա) ՛ի հարուածս սաստիկս. տանէին փախստեայս առաջի իւրեանց. մի առ միոջ դիաթաւալ կացուցանէին. արկանէին ՛ի սուր սուսերի իւրեանց իբրեւ արս ութ հարիւր հազար սպառազէն։

³⁹եւ արուայիկս բազումս ածեալ է ՛ի վարձու յօգնականու(թ)ի(ւն) իւրեանց. եւ բանակեալ են յայնկոյս գետոյն, պատրաստեալ են գա́լ անկանել ՛ի վ(ե)ր(այ) քո։ իբրեւ զա́յն լսէր յուդա, նո́յնժամայն խաղա́յր գնայր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
⁴⁰Իբրեւ ետես տոմոթէոս՝ խօսե́լ կալաւ ընդ իշխանսն՝ եւ ասէ. մի́տ դիջիք դուք յուդայ եւ գնդին ն(ո)ր(ա) առ հասանել յափն գետոյն, եթէ զհասանելն եւ զանցանելն մի արասցէ՝ ապա մեք ո́չ կարեմք լինել դիմակա́լ ն(ո)ր(ա), զի յաղթելով յաղթեսցէ նա մեզ։
⁴¹ապա թէ հասցէ յափն գետոյն եւ ճակատեսցի՝ յա́յտ արար՝ թէ զանգիտեա́ց, մե́ք անցցուք մարտիցուք եւ յաղթեսցո́ւք նմա։

⁴⁵Հրամա́ն ետ յուդա խաղացուցանել զա(մենայ)ն ազգս հրէից որ էին ՛ի կողմանս գաղաադու, կանամբք եւ մանկաւով ա(մենայ)ն կահիւ հանդերձ, ածել հասուցանել յերկիրն հրէաստանի. եւ էին նոքա բանա́կք մեծամեծք։
⁴⁶եւ եկին հասին ՛ի դուռն եփրոն քաղաքի. եւ այս քաղաք՝ է́ մեծ ՛ի վ(ե)ր(այ) ճանապարհի յամուր վայրի. եւ ո́չ գոյր ն(ո)ց(ա) ա́յլ ճանապարհ խոտորել յաջ կամ յահեակ, բայց երթալ ընդ նէջ քաղաքին։
⁴⁷իբրեւ տեսին զօրք քաղաքին զամբոխ զօրացն, եւ զբազմու(թ)ի(ւն) բանակացն՝ զդրունսն փակեցին, զդրանդսն սեղմեցին վիմօք. եւ ո́չ տային անցանել ն(ո)ց(ա)։ Իբրեւ զա́յն ետես յուդա. առաքեա́ց առ ն(ո)ս(ա) բանս խաղաղու(թեամ)բ

⁵¹Ա́նդ սատակեցին զա(մենայ)ն արու մանուկ ն(ո)ց(ա) ՛ի սուր սուսերի իւրեանց. խլեցին զն(ո)ս(ա) յարմատոց, խաղացուցին զաւար քաղաքին, եւ ինքեանք անցին ը(ստ) մէջ քաղաքին, գնային երթային ՛ի վ(ե)ր(այ) դիականցն անկելոց.
⁵²եւ անցին նոքա ը(ստ) յորդանան գետ ՛ի տափակողմն ՛ի դաշտ մի մեծ. եւ ա́նդ բանակեցան դէմ յանդիման բեթսովնայ։
⁵³եւ անդ յանձանձէր զկաց մնաց ժողովրդեանն, մխիթարէր զամենեսին յուդա ընդ ա(մենայ)ն չո́ւս ճանապրհին ա́յսպէս առնէր մինչեւ ածէր հասուցանէր յերկիրն հրէաստանի։

⁵⁹Եւ ե́լ գորգի ՛ի քաղաքէ անտի զօրօք հանդերձ որ ը(ստ) Ի́ւր էին ՛ի մարտ պատերազմի, եւ հարա́ւ ՛ի դիմի ն(ո)ց(ա)։
⁶⁰՛ի պարտութի(ւն) մատնեցան յովսեպոս եւ զաքարիա, եւ հալածականս երթային մինչեւ ՛ի սահմանս երկրին հրէաստանի։ Յայնմ աւուր անկանէին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ արք իբրեւ երկու հազարք. եւ եղեն կործանումնն այն սաստի́կ ՛ի վ(ե)ր(այ) ժողովրդեանն։
⁶¹զի ո́չ անսացին նոքա յուդայի եւ եղբարց ն(ո)ր(ա). խորհեցան՝ թէ մեք իբրեւ զնա առցուք անուն քաջու(թ)ե(ան).
⁶²բայց նոքա չէին ՛ի զաւակէ անտի արանցն այնոցիկ, որոց տուեալ էր զփրկու(թ)ի(ւն) ի(սրաէ)լի ՛ի ձեռս ն(ո)ց(ա)։

⁶⁸Եւ դարձա́ւ յուդա ՛ի կողմն ազովտայ յերկիրն այլազգեաց, աւերէր զմեհեանս ն(ո)ց(ա), եւ կործանէր զկուռս նոցա, եւ հրձի́գ առնէր զքաղաքս ն(ո)ց(ա), ՛ի գերու(թ)ե(ան) վարէր զինչս եւ զստացուածս նոցա, եւ դառնայր գնայր յերկիրն հրէաստանի։

¹Եւ անտիոքոս կայսր՝ գնա́յր նա ը(ստ) վերնագաւառսն. ապա լո́ւ եղեւ նմա եթէ է́ քաղաք մի ՛ի կողմանս ղիմնեայ ՛ի պարսից աշխարհին, քաղաք փառաւո́ր, լի́ ոսկւով եւ արծաթով։
²եւ մեհեանն որ ՛ի նմա, է́ մեծագանձ յոյժ, եւ կուռք ոսկեղէնք ձուլածոյք մեծամեծք ՛ի նմա։ Ա́ռ նա՝ զէն բազում, զրահք եւ պատեանք որ թողեալէր աղէքսանդրի կայսեր մակեդոնացւոց, որ թագաւորեաց նախ ՛ի վ(ե)ր(այ) յունաց աշխարհին։
³եկն եհաս նա ՛ի քաղաքն յայն, եւ խնդրէր առնուլ աւարաբար։ Ա́զդ եղեւ քաղաքացւոցն.
⁴՛ի մա́րտ պատերազմի պատրաստեցան, եւ ո́չ ետուն մտանել։ Զահի́ հարաւ՝ խաղա́ց գնաց ՛ի կողմանցն արեւելից յերկիրն բաբելացւոց։

⁸Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ զբանս զայս թագաւորն, հիացա́ւ զարմացա́ւ թմբրեցա́ւ՝ եւ խռովեցա́ւ յոյժ. անկա́ւ ՛ի մահիճս իւր եւ հիւանդացաւ, զի ո́չ կատարեցաւ խորհուրդ հրամանի ն(ո)ր(ա)։
⁹եւ անդ դնէր նա բազում աւուրս, զի նորոգեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) նորա տրտմու(թ)ի(ւն)ք բազումք։ Ած զմտաւ՝ թէ մեռանի́մ։
¹⁰կոչեա́ց զա(մենայ)ն բարեկամս իւր՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). Քուն հատա́ւ յերեսաց իմոց. պախեալ եմ ՛ի սիրտ իմ հոգոց իմոց։
¹¹խօսեցա́յ ընդ սրտի իմում եւ ասեմ, ցո́ր վայր նեղութե(ան)ց հասանես, եւ խռովութե(ան) բազմի, յորում այժմիկ պաշարեալ կամ. զի քաղցր եւ բարերար եւ սիրելի́ էի զօրաց իմոց։

¹⁶Եւ մեռա́ւ անդ՝ անտիոքոս արքայ, յամին հարիւրորդի քառասներորդ իններորդի։
¹⁷Ա́զդ եղեւ լիւսիայ եթէ մեռա́ւ արքայ՝ եւ կացոյց թագաւոր զորդի իւր անտիոքոս, եւ ե́դ անուն նմա հօրամոյն անտիոքոս։
¹⁸Եւ որ ՛ի միջնաբերդին էին արգելեալք՝ որ նեղէին զի(սրա)էլ, եւ շուրջ զսրբութ(եամ)բն խնդրէին զչարի́ս հանապազ, եւ զօրու(թ)ի(ւն) էին նոքա հեթանոսացն.
¹⁹խորհեցա́ն քաղաքացիքն ջնջել զն(ո)ս(ա)։ Եւ իբրեւ ժողովեաց զա(մենայ)ն ժողովս զօրացն,
²⁰եւ եկին նստան շուրջ զնոքօք. եւ ժողովեցան ՛ի մի վայր, եւ պաշարեցին զնա։ Յամին հարիւրորդի յիսներորդի, շինեցին պատուարս եւ նետակալս եւ մենքենայս բազումս։

²⁶եւ այժմ եկեալ պաշարեալ շուրջ զմեւք, եւ աւադիկ եկեալ փակեալ պաշարեալ պահեն զմիջնաբերդն ե(րուսաղէ)մի առնուլ զնա, եւ զսրբու(թ)ի(ւն)ն. եւ զբեթսովրա ամրացուցին։
²⁷Եւ եթէ ոչ վա́ղ աճապարեսջիք՝ ե́ւս մեծամեծ ինչ քան զայս գործիցեն, եւ դուք զառաջս ո́չ կարիցէք ունել։
²⁸Իբրեւ զայն լուաւ թագաւորն՝ բարկացա́ւ յոյժ, հրամայեաց կոչել զբարեկամս իւր, եւ զիշխանս որ ՛ի վ(ե)ր(այ) զօրացն էին։
²⁹եւ յայլմէ թագաւորու(թեն)է, եւ յայլոց կղզեաց եկին առ նա զօրք բազումք ՛ի վարձու։

³³Կանխեա́ց ընդ առաւօտն թագաւորն, ա́ռ զբանակն՝ տարա́ւ բանակեցոյց ՛ի միջոյ անտի ըստ ճանապարհին բեթսակարիա. եւ զզօրսն սփռեա́ց ճակատեցոյց ՛ի մա́րտ պատերազմի. փո́ղ հարին,
³⁴կազմեցին պատրաստեցին զփիղսն՝ ճաշակեցուցին յարիւն խաղողոյ, ՛ի զըմուռս եւ ՛ի գինիս։
³⁵Եւ կարգեցա́ն բաշխեցին ՛ի գունդս գունդս. եւ կարգեցին առ փի́ղ փիղ հազա́ր հազա́ր այր սպառազէն. եւ պահապան գլուխ գնդիցն հինգհազար հեծեալ վառեալ նժո́յգ ՛ի ձեռն պաշտպան գնդիցն.
³⁶զի ուր եւ կայցեն գազանքն՝ կայցե́ն եւ նոքա. եւ ուր եւ գնայցեն՝ գնայցեն եւ նոքա։

⁴¹եւ խաղային յառաջ՝ առհասարակ կարգեալք եւ կազմեալք. միաբան շարժէին առ հասարակ ամենեքին որ լսէին զձայն բարբառոյ բազմութե(ա)ն, զշաչիւն զինու, զչառաչիւն զերիվարացն թնդիւն, զոտնաձայն վահանաւոր վառելոցն։
⁴²Ե́կն եհա́ս յուդա իւրով գնդաւն, կարգեցա́ւ կազմեցա́ւ ճակատեցա́ւ պատրաստեցա́ւ, յարձակեցաւ, ՛ի դիմի́ հարաւ գնդի թագաւորին. յա́յնմ տեղւոջ յանդիման թագաւորին՝ վեցհարիւր հեծեալ սպառազէն դիթաւա́լ կացուցանէր յանդիման թագաւորին։
⁴³յա́յնմ վայրի դէտ ա́կն ՛ի վե́ր ամբառնայր։ Եղիազա́ր աւարան տեսանէր մի ՛ի գազանաց անտի վառեա́լ զարդարեալ, ՛ի զէն արքունի վառեալ՝ եւ նշանս արձակեալ, համարեցաւ թէ արքա́յն իսկ ՛ի նմին իցէ։

⁴⁹Եւ խօսեցաւ նա ՛ի հաշտութի(ւն) խաղաղութե(ան) բեթսովր քաղաքին։ եւ ելին սփռեցան նոքա ՛ի քաղաքէ անտի, զի ո́չ գոյին ն(ո)ց(ա) անդ համբարք. զի բազում ժամանակաց արգելեալ պաշարեալէին։ եւ ամն իսկ ընդ աշխարհն շաբա́թ դիպեցաւ։
⁵⁰Եւ ա́ռ թագաւորն զբեթսովր քաղաք, եւ հրամայեաց զզօրն ՛ի ներքս տանել պահապան քաղաքին։
⁵¹եւ ինքն պաշարեալ պահէր զսուրբ քաղաքն աւուրս բազումս։ եւ շուրջ զնովաւ կանգնէին մանգղիոնս եւ մենքենայս, հրացանս եւ քարընկէցս՝ ռմբաքարս, եւ բալիստր, նետաձի́գ աշտարակս, եւ աշտարակս պարսաւորաց։

⁵⁶իբրեւ դարձաւ նա ՛ի պարսից եւ ՛ի պարթեւաց, եթէ զօրքն ա(մենայ)ն ՛ի նա հատան. եւ ինքն կամի հասանել ՛ի վ(ե)ր(այ) իրաց աշխարհին։
⁵⁷Եկն՝ եւ ասէ նա ցարքայն եւ ցա(մենայ)ն մեծամեծս զօրացն. նեղի́ն զօրքս հանապազ, համբարք նուազեալ են, եւ կերակուր կարճեալ են. եւ տեղիդ յորոյ վ(ե)ր(այ) պատերազմդ է՝ ամո́ւր է եւ անհնարին է, եւ գործ թագաւորու(թ)ե(ան) ՛ի մեզ հասեալ է։
⁵⁸Արդ եկա́յք ՛ի հաշտութի(ւն) խօսեցարուք, դաշինս կռեսցուք, խաղաղութի(ւն) արասցուք ը(ստ) ա́րս ը(ստ) ազգիդ այդմիկ։

⁶³Չո́ւ արար վաղվաղակի ՛ի կողմանս անտիոքայ, եւ եգիտ նա զփիլիպպոս տիրեալ քաղաքին. մարտեաւ ը(ստ) նմա, եւ ա́ռ զքաղաքն բռնութ(եամ)բ։

¹Յամին հարիւրորդի յիսներորդի յառաջնում, համբարձաւ դեմետրիոս սելեւկեան ՛ի հռոմ քաղաքէ. եւ ե́կն նա սակաւ զօրօք ՛ի քաղաքն ծովեզերեայ, եւ թագաւորեաց նա ՛ի նմա։
²Եւ եղեւ իբրեւ մտանել կամէր անտիոքոս ՛ի տուն թագաւորու(թ)ե(ան) հարց իւրոց. շո́ւրջ եղեն պատեցին զնա զօրք բազումք, ձերբակա́լ արարին զլիւսի, եւ զանտիոքոս կալեալ կապեալ ածին առ դեմետր։
³Իբրեւ ցուցին դեմետրի զբանսն, հրամա́ն ետ՝ եւ ասէ. բնա́ւ զերեսս ն(ո)ց(ա) ինձ յակն մի́ արկանէք։
⁴եւ առին արտաքուստ արտաքս զօրօքն, եւ տարան սպանին զն(ո)ս(ա)։ եւ նստաւ յաթոռ թագաւորութե(ա)ն դեմետր։

⁹եւ զանօրէնն յակիմոս ը(ստ) նմա. եւ յա́նձն արարին նմա զքահանայու(թ)ի(ւն)ն. եւ ետ հրաման խնդրել զվրէ́ժ որդւոցն ի(սրաէ)լի։
¹⁰Չո́ւ արար՝ խաղաց գնաց բաքիդ. եւ հրեշտակս արձակեաց ՛ի տեղւոջէ առ յուդա եւ առ եղբարս ն(ո)ր(ա)՝ խօսել ընդ ն(ո)ս(ա) ՛ի խաղաղու(թ)ի(ւն) բանիւք նենգութ(եամ)բ։
¹¹Եւ նոքա ո́չինչ անսացին բանից նորա զի տեսին զնա հասեալ զօրօք բազմօք։
¹²Սկսան ժողովել առ բաքիդ եւ առ յակիմոս ժողովք դպրաց որ խնդրէին զիրաւունս։
¹³Նախ ասիդացիքն էին յորդւոցն ի(սրաէ)լի որ խնդրէին զխաղաղու(թ)ի(ւն)։
¹⁴զի ա́յսպէս համարեցան եթէ այր քահանայ ՛ի զաւակէ ահարոնի եկեալ է ընդ զօրսն, ո́չ ինչ տացէ մեղանչել մեզ։

¹⁹Չուեա́ց բաքիդ յե(րուսաղէ)մէ, եւ եկն բանակեցաւ ՛ի բերաէթ. եւ առաքեաց կալաւ նա զբազումս ՛ի նոցանէ՝ յարանցն ինքնեկաց, եւ զբազումս ՛ի ժողովրդենէ անտի. եւ հրամայեաց փողոտել ՛ի ջրհո́ր անդր ՛ի ներքս։
²⁰եւ եդ զաշխարհն ՛ի ձեռն յակիմայ. եւ եթող առ յակիմայ զօրս բազումս օգնական նմա։ եւ գնաց բաքիդ առ արքայ։
²¹Եւ ջանայր յակիմոս վասն քահանայապետու(թ)ե(ան).
²²եւ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն խռովիչք ժողովրդեանն, եւ յաղթահարեցին զերկիրն յուդայ. եւ արարին հարուածս մեծամեծս ՛ի վերայ ի(սրաէ)լի։
²³Իբրեւ ետես յուդա զչարիսն զոր արար յակիմոս, եւ որ ը(ստ) նմա էին որդիքն ի(սրաէ)լի.

²⁷Եւ եկն եհաս նիկանովր զօրօք բազմօք. եւ առաքեաց նա առ յուդայ եւ առ եղբարս նորա բանս խաղաղութե(ան) նենգութ(եամ)բ։
²⁸մի́ եղիցի կռիւ ընդ ի́ս եւ ընդ ձեզ. եկի́ց ես սակաւ արամբք տեսանել զերեսս ձեր խաղաղու(թեամ)բ։
²⁹Եւ եկն առ յուդա, եւ ողջո́յն ետուն միմեանց խաղաղու(թեամ)բ. եւ զօրքն ճակատեալ պատրաստեալէին յարձակել եւ ձերբակալ առնել զյուդա։
³⁰Իբրեւ ա́զդ եղեւ բանն այն առ յուդա, եթէ նենգութ(եամ)բ եկեալէ զնմանէ, խռովեցա́ւ խորշեցաւ մերժեցաւ հեռացաւ՝ եւ այլ ո́չ կամէր տեսանել զերեսս ն(ո)ր(ա)։
³¹Իբրեւ ետես նիկանովր եթէ յայտնեցաւ խորհուրդս նմա, խաղա́ց պատահել նմա պատերազմաւ ՛ի կողմանս փարսաղայ։

³⁵եւ եհար զն(ո)ս(ա). եւ ասէ ցասմամբ, եթէ ոչ ՛ի ձեռս իմ տաջիք զյուդա գնդաւն իւրով, այժմ ահա է́ ո(ր)պ(էս) իցէ. բայց թէ ը(ստ) սոյն դարձայց խաղաղութ(եամ)բ, զա́յն տաճար հրով դատեցայց, եւ ՛ի ձէ́նջ վրէժ խնդրեցից։ եւ անց գնաց սրտմտութ(եամ)բ եւ մեծաւ բարկու(թեամ)բ։
³⁶Եւ քահանայքն՝ եկին մտին կացին յանդիման սեղանոյն եւ տաճարին, սկսան լա́լ եւ ասեն։
³⁷Դո́ւ ընտրեցեր զտաճարս քո զայս՝ կոչել զանուն ս(ուր)բ քո ՛ի վերայ սորա. զի լիցի դա տուն ուխտից խնդրուածոց ժողովրդեան քոյ։
³⁸դու խնդրեա́ զվրէժ յառնէ այտի յանդիմանէ, եւ ՛ի բանակէ դորա, եւ անկցին ինքեանք ՛ի սուր իւրեանց։ յիշեա́ դու զհայհոյու(թ)ի(ւն)ս ն(ո)ց(ա), եւ մի́ տար ն(ո)ց(ա) դադար։

⁴²Հասի́ն ճակատքն երկոքեան ՛ի միմեանս, եւ ընդ միմեանս բախեցան յաւուրն երեքտասաներորդի յամսեանն ադարայ. ՛ի պարտութի(ւն) մատնեցաւ, խորտակեցաւ գունդն նիկանովրայ, եւ անկաւ նախ ի́նքն ՛ի սուր սուսերի ՛ի մէջ երկուց ճակատուցն։
⁴³Իբրեւ ետես գունդն եթէ անկաւ նիկանովր՝ զէնընկէ́ց լինէին, ՛ի փախուստ դառնային։
⁴⁵սոքա զհետ երթային ն(ո)ց(ա) օր մի յադասայ մինչեւ եկին հասին յազերա. եւ հարկանէին զփողս նշանաց զհետ ն(ո)ց(ա).

⁵⁰Եւ լռեաց երկիրն յուդայ աւուրս քանի́ մի։

¹Իբրեւ լուաւ յուդա զանուն հռովմայեցւոց, եթէ են նոքա հզօրք զօրու(թեամ)բ իւրեանց. եւ ն(ո)ց(ա) բարւո́ք թուի թէ ոք թիկունս առնէ զն(ո)ս(ա), եւ դաշնաւո́ր լինի ն(ո)ց(ա). եւ զի զօրացեալ են զօրութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²եւ վ(ա)ս(ն) մարտից պատերազմի, զի հարկանէին քաջութ(եամ)բ իւրեանց զկողմանս գաղատացւոց, զի զօրացան ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), եւ կացուցին զն(ո)ս(ա) ՛ի հարկի։
³Եւ որինչ միանգամ արարին նոքա ը(ստ) կողմանս սպանիացւոց. եւ թափեցին ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ զբովսն ուստի ոսկին եւ արծաթն հատանի. եւ ընբռնեցին նոքա զտեղիսն զայն ա(մենայ)ն խորհրդովք իւրեանց, եւ երկայնմտութ(եամ)բ իւրեանց. զի էր տեղին կարի բացարձա́կ ՛ի նոցանէ.

⁸եւ զթագաւորս որ ըստ նմանէ́ էին տա́լ պատանդս եւ գրաւականս։ եւ զաշխարհն հնդկաց, եւ պարթեւաց, եւ լիդացւոց, զընտիր ընտի́ր գաւառաց ն(ո)ց(ա). եւ առին զա́յնս եւ ՛ի ձե́ռս ետուն եւմենեայ արքայի։
⁹Իբրեւ զա́յն եւս լուան եթէ յոյնք խորհեցան գա́լ սատակել զն(ո)ս(ա). եւ իբրե́ւ ա́զդ եղեւ բանն ն(ո)ց(ա).
¹⁰արձակեցին մի ՛ի զօրավարաց անտի, եւ եկն եհար սատակեաց զն(ո)ս(ա) մեծաւ պատերազմաւ, եւ արկին ՛ի նոցանէ ՛ի սուր իւրեանց վիրաւորս բազումս. ՛ի գերու(թ)ե(ան) վարեցին զկանայս եւ զորդիս ն(ո)ց(ա). յաւարի́ առին զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա)։ կալա́ն զերկիրն ՛ի ծառայու(թ)ե(ան). զամուրսն քակեցին, զաշխարհն ՛ի հարկի ծառայու(թ)ե(ան) կացուցին մինչեւ յօրս յայս։

¹⁵այլ տո́ւն խորհրդոց շինեցին, եւ հանապա́զ օր երեք հարիւր եւ քսան այր ՛ի խորհո́ւրդ մտանէին վ(ա)ս(ն) զօրաց՝ զի զաշխարհն շէ́ն կալցին։
¹⁶եւ մի մի այր ՛ի նոցանէն որ հաւատարիմ էր իշխան, գլո́ւխ կացուցանէին տարւոյն, զի տիրեսցէ ՛ի վերայ ա(մենայ)ն երկրի ն(ո)ց(ա), եւ ամենեքեան ահնազանդու(թեամ)բ լսէին միում. եւ ո́չինչ գոյր հեռ եւ նախանձ ՛ի մէջ ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Ապա կարգեաց արս ընտիրս յուդա յիւրաքանչիւր գնդէ անտի. զապողեմոս զակկոսեան զորդի յովնաթանու, եւ զյասոն զորդի եղիազարու. եւ առաքեաց զն(ո)ս(ա) ՛ի հռոմ քաղաք, խնդրե́լ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ զհաշտութի(ւն) եւ թիկունս։

²²Եւ ա́յս այն պատճէն է հրովարտակի ն(ո)ց(ա) զոր գրեցին նոքա առ ն(ո)ս(ա) ՛ի տախտակս պղնձիս եւ առաքեցին յե(րուսաղէ)մ. եւ առ իւրեանս թողին յիշատակ թիկանց եւ խաղաղութե(ան)։
²³Խաղաղու(թ)ի(ւն) եւ բարի́ք լիցին ընդ հրէաստան, եւ ը(ստ) հռոմայեցւոց՝ ընդ ա(մենայ)ն ը(ստ) ծով եւ ը(ստ) ցամաք. սուր եւ թշնամի հեռի́ լիցի ՛ի նոցանէ։
²⁴Ապա եթէ հասցէ պատերազմ նա́խ ՛ի վերայ հռոմայեցւոց, կամ ուրեք բարեկամաց ն(ո)ց(ա)՝ ընդ ա(մենայ)ն տեղիս տէրութե(ան) ն(ո)ց(ա),
²⁵՛ի թիկունս վաղվաղակի հասցէ գունդն հրէաստանեայց, ո(ր)պ(էս) ժամանակն ցուցանէ ն(ո)ց(ա)՝ մտադեւր սրտի մտօք։

³⁰Ապա եթէ յետ այդց բանից խորհուրդ ինչ ՛ի մէջ մտցէ սոցա կամ ն(ո)ց(ա)՝ հանե́լ կամ յաւելուլ, որինչ դէպն տացէ՝ կարգեսցեն հասարակ հաւանու(թեամ)բ, եւ հաստատո́ւն կացցեն։
³¹Եւ վ(ա)ս(ն) չարեաց արքային դեմետրեայ որ հատուցանէ նոցա, գրեսցուք առ նա. գոգցուք, ընդէ՞ր ծանրացուցանէք զլուծ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցի նիզակակից բարեկամաց մերոց։
³²Զա́յս գիտասջիք՝ եթէ զքէն ամբաստան լիցին դոքա. դատաստա́ն յիրաւի կալցուք, մա́րտ պատերազմի տացուք ընդ քեզ, եթէ ընդ ծո́վ իցէ՝ եթէ ընդ ցամաք։

¹Եւ ո́չ ինչ լուաւ դեմետր. զի անկեալ կործանեալ էր նիկանովր գնդաւն իւրով ՛ի նոցանէ պատերազմաւ։ Եւ նա դարձեալ անդրէն կրկնեալ յղեա́ց զբաքիս եւ զյակիմոս, եւ զյառաջակողմն թեւոյն իւրոյ ընդ ն(ո)ս(ա) յերկրի́ն հրէաստանի։
²Եւ գնացին ՛ի ճանապարհ գաղգաղայ. եւ եկին ճակատեցան ՛ի մեսաղովթ յերկիրն արբեղացւոց, եւ առին զնա, եւ սատակեցին անձինս բազումս մարդկան ՛ի նմա։
³Յամսեանն առաջնում յամին հարիւրորդի յիսներորդի երրորդի, բանակեցան մերձ առ յե(րուսաղէ)մ։
⁴եւ չուեցին գնացին հասին ՛ի բերէթ քսանհազար մկնդաւոր արամբք. եւ երկուք հազարօք հեծեալ սպառազինաւ։
⁵Եւ յուդա էր բանակեալ յեղիշա. եւ երեքհազար սպառազէն ընտիրք.

⁹Եւ ինքն յարձակ յարձա́կ խաղայր. եւ զօրքն մատուցեալ պաշարէին դարձուցանել անդրէն. սկսան խօսել ընդ նմա՝ եւ ասեն. ա́յր դու՝ նոցա ինչ մեք ո́չ կարեմք ստնանել. բայց այժմ զանձն ապրեցուցանել ո́ւշ դիցուք. հապա դարձցուք ժողովեսցուք զեղբարս մեր. ապա մարտիցուք. թէպէտ եւ իցեմք սակաւք։
¹⁰Պատասխանի ետ ն(ո)ց(ա) յուդա՝ եւ ասէ. քա́ւ լիցի ինձ առնել զիրսդ զայդ, ՛ի փախո́ւստ դառնալ ինձ ՛ի նոցանէ. եթէ հասեալ իցէ ժամանակ մեր՝ մեռցո́ւք քաջութ(եամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) եղբարց մերոց, եւ ո́չ խառնեսցուք զանուն վատութե(ան) մերոյ ընդ արւու(թ)ի(ւն)ս քաջութե(ան)։

¹⁴Իբրեւ ետես յուդա՝ եթէ բաքիդդ ընտիր ընտիր զօրօք յաջում թեւի ա́նդ է, զընտիր ընտիր սպառազինաց յիւրմէ գնդէ անտի յառաջ կոչէր, քաջալերէր եւ անդէն ՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակէր։
¹⁵՛Ի նմին ժամանակի զաջակողմն թեւին բեկանէր, եւ զձախուն արկանէր. եւ անդստին առաջի արկեալ փախստեա́յս տանէր մինչեւ ՛ի կողմանս վերինս հազովտայ։
¹⁶Եւ որ ՛ի ձախակողմն թեւի ա́նդ էին, իբրեւ տեսին թէ աջակողմն թեւին բեկաւ առաջի յուդայեանց, գային խառնէին, եւ զյուդայ գնդաւն հանդերձ ՛ի մէ́ջ արկանէին։
¹⁷Յայնմ վայրի վիրաւորք յերկուց կողմանց անկեալ ընդ երկիր թաւալէին։
¹⁸Ա́նդ անկանէր յուդա՝ առաջին նահատակօքն. եւ որ մնացեալ էին ՛ի փախուստ դառնային։

²⁴Յաւուրսն յայնոսիկ եղեւ սո́վ մեծ, եւ ինքնակամ գնացին մարդիկն ՛ի ն(ո)ս(ա). եւ աշխարհն ձեռնտու էր ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁵Եւ ընտրեաց բաքիդդ արս անօրէնս, եւ կացոյց իբրեւ տեարս ՛ի վ(ե)ր(այ) նոցա,
²⁶որ քննէին եւ խնդրէին եւ ածէին զբարեկամսն յուդայի առ բաքիդդ, եւ խնդրէին վրէժ ՛ի նոցանէ. տառապեցուցանէին եւ ա́յպն առնէին.
²⁷եւ նեղէին եւ ծաղր առնէին զի(սրա)էլ. զի ոչ երբէք լեա́լ էր այս յորմէ հետէ երեւեցաւ մարգարէ։
²⁸Եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն բարեկամքն յուդայի, եւ չոգան առ յովնաթան ափուս՝ եւ ասեն.
²⁹եղբայր քո յուդա մեռա́ւ, եւ այր չի́ք որ նմա́ն է նմա ելանել ընդդէմ թշնամւոյ, տա́լ պատասխանի այդոցիկ որ եկեալ թշնամութ(եամ)բ նեղեն զազգս մեր։

³⁵եւ առաքեաց առ նոսա զեղբայր մի զիւր՝ զօրագլուխ զօրաց բազմաց, եւ աղաչեցին զնաբատացիս զբարեկամս իւրեանց, յա́նձն առնէին նոցա զկահ եւ զգրաստ՝ եւ զա(մենայ)ն ինչս որ մնացեալէր ՛ի բնի իւրեանց։
³⁶Եւ ելին որդիքն յամբրեայ որ ՛ի մէջ դամասայն էին, ըմբռնեցին զյոհաննէս, եւ առին գնացին կահիւ հանդերձ ընդ իւրեանցն։
³⁷Յետ ժամանակացս այսոցիկ ա́զդ եղեւ յովնաթանու եւ շմաւոնի եղբարց ն(ո)ր(ա), եթէ որդիքն ամբրեայ հարսանիս արարին. եւ առեալ ածէին զհարսն յաբղաղաթայ՝ դուստր միոյ ուրումն ՛ի մեծամեծաց աւագաց քանանացւոց անտի, մեծա́ւ չուով անչափ հանդերձիւ։

⁴³Իբրեւ գիտաց բաքիդդ՝ ա́ռ զօրս եւ խաղաց ՛ի վերայ նոցա, եւ եկն եհաս յանձաւսն յորդանան գետոյ։
⁴⁴Ասէ յովնաթան ցզօրսն իւր. եկայք յարիցուք մա́րտ դիցուք վ(ա)ս(ն) ոգւոց մերոց. զի ո́չ է այսօր իբրեւ զերեկն եւ իբրեւ զեռանտն։
⁴⁵եւ ահաւասիկ զօրք ճակատեալ յանդիման մեր. ո́չ ամուր թաքստի՝ ո́չ դաշտ փախստի. եւ գետս յորդանան շուրջ զմեւք պատեալ է։
⁴⁶արդ եկա́յք ձայն բարձցուք յերկինս, յարձակեսցո́ւք ՛ի վ(ե)ր(այ), թերեւս ապրեսջիք ՛ի ձեռաց թշնամեաց մերոց։ Զբանսն ասաց, եւ անդէն խառնեցաւ յարձակեցաւ ՛ի վերայ բաքիդեայ։
⁴⁷ա́յն ինչ լինէր զոգիսն ՛ի գիրկս իւր թափել, եւ նա յե́տս կոյս կործանեցաւ.
⁴⁸եւ հոսեցան յովնաթան եւ որ ընդ նմա էին ՛ի դարէ́ անտի։

⁵⁴Յամին հարիւրորդի տասներորդի. յամսեանն երկրորդում, հրամայեաց յակիմոս քակել զպարիսպսն սրահիցն սրբութե(ան) ներքնոյ։ եւ սկսան քակել զգործն մերգարէից։
⁵⁵՛Ի ժամանակին յայնմիկ հարաւ յակիմոս, եւ խափանեցան գործք ն(ո)ր(ա). քակեցան երախք ն(ո)ր(ա). պապանձեցաւ եւ ո́չ կարէր խօսել բան մի եւ հրամա́ն տալ վ(ա)ս(ն) տան իւրոյ։
⁵⁶եւ մեռաւ յակիմոս ՛ի ժամանակին յայնմիկ մեծաւ տանջանօք։
⁵⁷Իբրեւ ետես բաքիդդ եթէ մեռաւ յակիմոս, դարձա́ւ անդրէն առ արքայն. եւ դադարեաց երկիրն հրէաստանի ամս երկուս։

⁶³Եւ իբրեւ ետես բաքիդդ, զօրահատոյց լինէր, եւ գայր պաշարէր.
⁶⁴մարտ եդեալ զբեթբեսեաւ, եւ մարտնչէր աւուրս բազումս. եւ առնէին կանգնէին շուրջ զնովաւ մենքենայս։
⁶⁵Եւ եթող յովնաթան զշմաւոն զեղբայր իւր ՛ի քաղաքի անդ, եւ եկն ել նա ՛ի գաւառ անդր. եւ եկն արթամ.
⁶⁶եհար զոդոմերա եւ զեղբարս իւր, եւ զորդիսն փասիրոնայ ՛ի խորանի իւրեանց. եւ սկսաւ ելանել հարկանել զզօրսն։
⁶⁷Եւ շմաւոն եւ որ ընդ նմա էին. ելին հրձիգ արարին զմենքենա́յս.
⁶⁸եւ մա́րտ պատերազմի եդին ընդ բաքիդայ. ՛ի պարտու(թ)ի(ւն) մատնեցան ՛ի նոցանէ. զի է́ր խորհուրդն այն եւ արշաւան նորին ընդունայն։

⁷³եւ դադարեաց սուր յի(սրաէ)լէ։ Եւ բնակեաց յովնաթան ՛ի մաքմաս։ եւ սկսաւ դատել յովնաթան զժողովուրդ իւր, եւ սատակել զանօրէնսն յ(թ)ի(ւն)լէ։

¹Յամին հարիւրորդի վաթսներորդի ե́լ աղէքսանդրոս անտիոքեան եպիփան, եւ ա́ռ նա զքաղաքն պտղոմայեցւոց. ընկալան զնա. եւ թագաւորեաց նա ա́նդ ՛ի նմա։
²Լուաւ դեմետր արքայ, եթէ ժողովեաց զօրս բազումս, եւ ե́լ տալ ընդ նմա մարտ պատերազմի։
³Եւ յղեաց առ նա դեմետր բանս խաղաղու(թեամ)բ, զի մեծարեսցեն նոքա զնա.
⁴աճապարեսցուք ասէ դնել ընդ նմա ո́ւխտ խաղաղութ(եամ)բ, մինչչե́ւ եդեալ իցէ ընդ ն(ո)ս(ա) ուխտ աղէքսանդրեայ վ(ա)ս(ն) մեր։
⁵ե́ս գիտեմ յուշ լիցին նմա չարիքն զոր անցուցաք մեք ընդ նմա եւ ընդ եղբարս ն(ո)ր(ա) եւ յազգս ն(ո)ր(ա)։

¹¹եւ ասէ ցայնոսիկ, որ գործէին զգործն շինուածոց պարսպացն. շինեցէ́ք ասէ ցպարիսպդ, եւ զլեառն սիոն շուրջ, ՛ի չո́րս կոյս յորձաքար վիմաց. եւ արարին ա́յնպէս։
¹²Փախստեայ գնացին այլազգիքն՝ որ էին յամուրս անդ. որոց շինեաց յայնժամ բաքիդդ՝
¹³եւ եթող զնոսա յիւրաքանչիւր տեղւոջ. եւ գնաց նա յերկիրն ուստի էր։
¹⁴Եւ ՛ի բեթսովր մնացեալ էին ոմանք՝ որոց թողեալ էր զօրէնսն եւ զհրամանս. զի նա́ էր ամուր։
¹⁵Իբրեւ լուաւ աղէքսանդրոս արքայ զաւետիսն զոր ետ բերել դեմետրիոս առ յովնաթան, եւ պատմեցին նմա զպատերազմ քաջու(թեամ)բ, որ արարեալէր եղբարբք իւրովք, եւ զվիշտսն որ անցուցեալ էր ընդ ն(ո)ս(ա).

²¹Եւ ա́ռ՝ զգեցաւ յովնաթան զա́յն ընտիր պատմուճան. Յամին հարիւրորդի վաթսներորդի եւթներորդի, ՛ի տօնին տարեկանաց տաղաւարահարա́ց ժողովեցին զօրս, կազմեցին զէնս, եւ ուրա́խ եղեն։
²²Եւ լուա́ւ դեմետր զբանս զայս, տրտմեցաւ յոյժ.
²³եւ ասէ. զի՞նչ գործ գործեցաք, զի ո́չ մեք մեզ արարաք զնոսա թիկունս։ եւ արդ աճապարեա́ց աղէքսանդրոս, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա) ՛ի հաշտու(թ)ի(ւն), եւ արար իւր ձեռն հաստատութե(ան) զհրէաստան։
²⁴արդ առէ́ք եւ մեք գրեսցուք առ ն(ո)ս(ա) բանս մխիթարութե(ան) մեծարանաց եւ պարգեւաց, զի եղիցին նոքա մեզ յօգնականութի(ւն)։

³⁰եւ զհասարակաց այգւոյն եւ զծառոյն որ գայր ինչ, թողում ձեզ յայսմ օրէ եւ առ յապա. եւ յերիցն օրինաց որ յաւելան ՛ի ձեզ, եւ ՛ի շամրտացիս, եւ ՛ի գալիլեացիս. յայսմ հետէ եւ ՛ի յաւիտեանս ժամանակաց։
³¹Եւ յե(րուսաղէ)մ նուիրեալ՝ սուրբ թողեալ կացցէ շուրջ զսահմանօք իւրովք հանդերձ, եւ ՛ի տասանորդէ զմաքս ձեզ թողեա́լ լիցի։
³²Եւ զիշխանու(թ)ի(ւն) զամրիդ ՛ի ներքս տուեալ լիցի զքահանայապետդ, եւ կացուսցէ դա ՛ի նմա արս զոր ինքն ընտրեսցէ պահել զդա։
³³Եւ ա(մենայ)ն անձն հրէի որ ՛ի գերութե(ան) գտցի՝ յրկրէն հրէաստանի յա(մենայ)ն թագաւորութե(ան) իմում, արձակեա́լ ձրի առանց փրկանաց. զա(մենայ)ն հարկս՝ հասի եւ մաքսի եւ գրաստու։

³⁸Եւ զերիս օրէնս որ յառաջագոյն եդեալ էր հրէաստանեայց, յարկրէն շամրտացւոց անդրէն դարձուցանել ՛ի հրէաստան, եւ համարել ընդ երկոսին մի օրէնս. զի մի́ այլ իշխան ձեռնահա́ս լիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա), այլ քահանյապետն։
³⁹Եւ զքաղաքն պտղոմայեցւոց տուեալ լիցին նոցա պարգեւ ՛ի նուէրս սրբութե(ան)ցն որ յե(րուսաղէ)մն են, ՛ի պէտս ծախիցն որ ՛ի ս(ուր)բս անդր ծախիցին։
⁴⁰Եւ ես տաց ամ յամէ հնգետասան հազար կշիռ արծաթոյ՝ յարքունի համբարուէ, ՛ի կողմանց ուստի արժան իցէ։
⁴¹Զա(մենայ)ն մթեր զոր նոքա ո́չն կարէին լնուլ՝ յարքունո́ւստ լիցի, ո(ր)պ(էս) ընդ առաջին ազգսն,

⁴⁵եւ շինեսցեն զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի, ամրացուսցեն շուրջանակի. եւ ծախ համարոյն յարքունո́ւստ վճարեսցի։ եւ ա(մենայ)ն պարիսպք ամրա́ց հրէաստանի շինեսցին։
⁴⁶Եւ իբրեւ լուաւ յովնաթան եւ ժողովուրդն զբանս զայս, ո́չ ինչ հաստատեցին՝ եւ ո́չ յանձն առին, զի յիշեցին զչարիսն մեծամեծս որ արարեալ էր յե(րուսաղէ)մ, եւ նեղու(թ)ի(ւն)ս յոյժ զոր նեղեցին նոքա զն(ո)ս(ա)։
⁴⁷Այլ հաճեցան՝ հաւանեցան ընդ հաշտութի(ւն)ն աղէքսանդրի. զի նա եղեւ ն(ո)ց(ա) նախ առաջնորդ բանիցն խաղաղութե(ան). եւ էին նոքա նմա նիզակակիցք եւ թիկունք զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրեանց։
⁴⁸Զօրաժողո́վ լինէր արքայ, եւ կուտէր զօրս բազումս գա́լ տալ պատերազմ ընդ դեմետրեայ։

⁵²զի դարձա́ւ տէրութի(ւն) իմ յիս, եւ նստա́յ ես յաթոռ հարց իմոց, ՛ի ձեռն առի զիշխանու(թ)ի(ւն) իմ, հարի վանեցի զդեմետրիոս զօրօք իւրովք, եւ նուաճեցի́ անդրէն զաշխարհն իմ.
⁵³՛ի մա́րտ պատերազմի հարի վանեցի զնա եւ զզօրս իւր, եւ նստա́յ յաթոռ թագաւորութե(ան) նորա։
⁵⁴Արդ ե́կ հաստատեսցուք ՛ի միջի մերում զհաստատութի(ւն) խաղաղութե(ան). տո́ւր ինձ դու զդուստր քո կնու(թ)ե(ան), զի արժանի́ լիցի ինձ, եւ ես քեզ եղէց արժանի փեսայութե(ան)։
⁵⁵Ե́տ պատասխանի արքայն եգիպտացւոց եւ ասէ. օրն յաւուրս բարութե(ան) յորում դարձա́ր դու յերկիր նախնեաց քոց, եւ նստար դու յաթոռ արքայութե(ան) հարց քոց։

⁶⁰Խաղա́ց գնաց յովնաթան մեծաւ փառօք ՛ի քաղաքն պտղոմեացւոց, եւ եկն յանդիման եղեւ թագաւորացն երկոցուն մեծապէս պատարագօք. եւ եգիտ շնո́րհս ՛ի նոցանէ·
⁶¹Եւ կուտեցա́ն ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) արք անօրէնք յե(րուսաղէ)մէ, ամբաստան լինել զնմանէ. եւ ո́չինչ անսայր թագաւորն ն(ո)ց(ա)։
⁶²Հրամա́ն ետ արքայ մերկացուցանել զյովնաթան ՛ի հանդերձից իւրոց. եւ զգեցուցին նմա ծիրանիս, եւ ընդ ի́ւր նստոյց զնա։
⁶³եւ ասէ ցիշխանսն. արդ երթիջի́ք դուք ընդ նմա, եւ ընդ ա(մենայ)ն քաղաքս քարո́զ տաջիք կարդալ. զի մի́ ոք իշխեսցէ ամբաստան լինել վ(ա)ս(ն) դորա. եւ մի́ ոք նեղեսցէ զդա մինչեւ բանի́ւ միով։

⁶⁹Եւ կացո́յց անդ դեմետրիոս՝ զապողոնիոս, որ էր յառաջ ՛ի վ(ե)ր(այ) ստորին ասորեստանեայց, եւ ժողովեաց նա զօրս բազումս. եւ եկն բանակեցաւ նա զյամնեաւ։ Առաքեաց նա առ յովնաթան քահանայապետ, եւ ասէ.
⁷⁰Դու միայն վերացեալ հպարտացեալ կա́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր, եւ ես եղէ ծաղր նախատանաց վ(ա)ս(ն) քո. ընդէ՞ր դու նազիս ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր լերամբքդ։
⁷¹արդ աղէ́ դու՝ եթէ յուսացեալ ես ՛ի զօրսդ քո. ե́կ է́ջ դու ՛ի դաշտ այսր առ մեզ զի յանդիման լիցուք միմեանց. զի գո́ն եւ աստ ընդ իս զօրք քաղաքաց։
⁷²արդ՝ հա́րց փորձեա́ դու՝ տե́ս ո́ իցեմ ես, կամ ո́ այն իցեն որ օգնականն իցեն ձեզ։ եւ ասեն. ո́չ գոյ ձեզ ոտից կռիւ առաջի մեր. զի երկիթս անդամ ՛ի պարտութի(ւն) մատնեցան հարքն ձեր յերկրին իւրեանց։

⁷⁶նոքա առ երկիւղի բացին զդրունսն. սոքա մտին եւ տիրեցին ՛ի վերայ քաղաքին։
⁷⁷Եւ իբրեւ զա́յն լուաւ ապողոնիոս, կազմեցաւ պատրաստեցաւ՝ ա́ռ ընդ իւր երիս հազարս սպառազէնս, եւ այլ զօրս բազումս.
⁷⁸եւ գնաց ՛ի կողմանս ազովտայ, մօտ քերէր առ դաշտիւն, զի յուսացեալէր ՛ի զօրս իւր։ Զկնի́ լինէր նորա յովնաթան տա́լ մարտ պատերազմի։
⁷⁹նա եթող հազար հեծեալ ՛ի դարանի զհե́տ ն(ո)ր(ա)։
⁸⁰իբրեւ ետես յովնաթան եթէ դարան գործեցին զհետ ն(ո)ր(ա), եկի́ն փակեցին պաշարեցին զամրո́ց դարանակալացն, եւ շուրջ զնոքօք արկին պատնէշ, եւ կային պահէին յառաւօտէ մինչեւ յերեկոյ. ո(ր)պ(էս) հրաման ետ ն(ո)ց(ա) յովնաթան։

⁸⁴Հասանէ́ր յովնաթան զօրօքն հանդերձ. պատէր զմեհեանն դագոնայ եւ զքաղաքն ազովտացւոց, եւ որ շուրջ զնովաւ քաղաքքն էին առնո́յր յաւարի. զմեհեանն դագովնայ ամրացելովքն հանդերձ այրէր հրով։
⁸⁵Եւ եղեն անկեալքն ՛ի սրոյ՝ այրեցելովքն հանդերձ՝ իբրեւ արք ութ հարիւր հազար։
⁸⁶Չուեա́ց խաղաց գնաց յովնաթան անտի, եւ եկն բանակեցաւ ՛ի կողմանս ասկաղոնեայ, եկին ելին ՛ի քաղաքէ անտի ընդառա́ջ նմա փառօք։
⁸⁷Եւ դարձաւ յովնաթան յ(թ)ե(ան)մ գնդաւն իւրով, եւ բազում աւարաւ. զի բերէ́ր զկապուտ զկողոպուտ բազում զթշնամեաց։
⁸⁸Եւ իբրեւ լուա́ւ զայս աղէքսանդրոս, յաւե́լ փառաւորել առաւե́լ եւս զյովնաթան.

¹Եւ թագաւորն եգիպտացւոց զօրաժողո́վ լինէր՝ կուտէ́ր զօրս բազումս իբրեւ զաւազ առ ափին ծովուն, եւ նա́ւս բազումս. եւ խնդրէր նա ունե́լ զարքայութի(ւն)ն աղէքսանդրեայ նենգութ(եամ)բ, եւ յաւելուլ յի́ւր արքայութի(ւն)ն։
²եւ ել ընդ կողմանս ասորեստանեայց բանիւ խաղաղութ(եամ)բ. եւ նոքա դուռն բանային նմա, եւ ընդ առաջ երթային ն(ո)ր(ա). քանզի պատուէ́ր էր յաղէքսանդրեայ արքայէ՝ քանզի անե́ր էր ն(ո)ր(ա)։
³Եւ իբրեւ մտանէր պտղոմէոս ՛ի քաղաքսն, յիւրոց զօրացն պահապա́ն թողոյր իւրաքանչիւր քաղաքաց։

⁸Իսկ արքայ պտղոմէոս տիրեաց ՛ի վ(ե)ր(այ) քաղաքացն ծովեզերեայց՝ մինչեւ ՛ի քաղաքն սելեւկացւոց. եւ խորհէր ՛ի վ(ե)ր(այ) աղէքսանդրեայ խորհո́ւրդ չարութե(ան)։
⁹Եւ արձակեա́ց նա հրովարտակս առ դեմետր արքայ եւ ասէ. ե́կ ո́ւխտ դիցուք առ միմեանս՝ եւ դաշինս կռեսցուք, եւ տա́ց քեզ զդուստր իմ զոր ունի աղէքսանդրոս արքայ, եւ տիրեսցես դու ՛ի վերայ արքայու(թ)ե(ան) հօր քոյ.
¹⁰զի զղջացեա́լ եմ թէ ընդէ՞ր ետու ես զդուստր իմ նմա կնու(թ)ե(ան). զի խորհեցաւ նա ՛ի վ(ե)ր(այ) իմ մա́հ։
¹¹եւ ա́յսպէս յաչաց հանէր զնա, զի ի́ւր ակն եդեալ էր տէրու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)։

¹⁶եւ փախստեայ լինէր աղէքսանդրոս ՛ի կողմանս արաբացւոց. զի անդ թաքիցէ եւ ապրիցէ ՛ի նմանէ։ եւ արքայ պտղոմէոս բարձրացաւ։
¹⁷Եւ ե́կն զաբեէլ արուայիկ, եհա́տ զգլուխն աղէքսանդրեայ, եւ ետ տանել պտղոմոսի արքայի։
¹⁸Եւ պտղոմէոս մեռաւ յաւուրն երրորդի, եւ որ էին զամրօքն սատակեցան յամրականացն։
¹⁹Եւ թագաւորեաց դեմետր, յամին հարիւրորդի վաթսներորդի եւթներորդի։
²⁰Ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ ժողովեաց յովնաթան զօրս ՛ի հրէաստան, գա́լ մա́րտ դնել զբերդաւն որ յե(րուսաղէ)մ էր. կազմեցին զնովաւ շուրհ մենքենայս բազումս։

²⁴հանդերձեցաւ պատարագօք, ոսկւով եւ արծաթով, եւ ե́դ զանձն ՛ի մահ, գնա́ց յանդիմա́ն լինել թագաւորին ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց։ եւ եգիտ նա շնորհս ՛ի նմանէ.
²⁵թէպէտ եւ բազումք էին յանօրինաց անտի ամբաստան զնմանէ։
²⁶Եւ մեծարեա́ց զնա թագաւորն ո(ր)պ(էս) առաջինքն իւր. եւ բարձրացոյց զնա յոյժ առաջի ա(մենայ)ն բարեկամաց իւրոց.
²⁷եւ կարգեաց նմա զիշխանու(թ)ի(ւն) քահանայապետութե(ա)ն. եւ որ ինչ ա́յլ ինչ պատիւ ունէր յառաջագոյն քան զնա։ կացոյց կարգեաց զնա ընդ առաջին բարեկամս։

³³ազգին հրէից օգնական նիզակակից՝ ուխտակա́լ բարեկամաց մերոց, իրաւունս համարեցաք դիւրել բարի́ առնել փոխանակ արդարութե(ան) միամտու(թեամ)բ զոր պահեցին նոքա առ մեզ։
³⁴Կարգեցաք մեք զսահմանս հրէաստանի, եւ զերիս օրէնսն՝ ափարիմ, եւ ղուդա, եւ ռաթամին, յաւելցին ՛ի հրէաստանի ՛ի կողմանս շամրնի. եւ ա(մենայ)ն որինչ հասի օրէն գայցէ ՛ի նոցանէ՝ լիցի́ այն պաշտօնէից յե(րուսաղէ)մ. փոխանակ արքունական մտիցն որ գայր ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ ա́մ յամէ յարմտեաց երկրին, եւ ՛ի բերոյ ծառոցն պտղոյն։
³⁵եւ ա́յլ որինչ տարազք արքունի, կամ տասանորդք, կամ մաքս, կամ ինչ որինչ մուտք յարքունիս իցեն. կամ բաժ աղտից, կամ տարազ պսակաց,

³⁹Տրիփոն անուն էր աղէքսանդրեան տոհմին, իբրեւ ետես եթէ զօրքն ա(մենայ)ն տրտո́ւնջ են զդեմետրեայ՝ գնա́ց նա առ իմաղկուս արուայիկ, որ սնուցանէր զանտիոք զպատանեակն աղէքսանդրի։
⁴⁰եւ առ նմա́ կանխէր՝ զի տացէ նա ցնա́ զմանուկն, եւ ածցէ թագաւորեցուսցէ ՛ի տեղի հօր իւրոյ. եւ պատմեաց նմա որինչ միանգամ գործս գործեաց դեմետր, եւ զա(մենայ)ն թշնամու(թ)ի(ւն)ս որ միանգամ գոռային զօրքն. եւ ա́նդ լինէր առ նմա աւուրս բազումս։
⁴¹Առաքեա́ց յովնաթան առ դեմետր արքայ, զի հրամա́ն տացէ իջուցանել զզօրսն որ ՛ի միջնաբերդի անդ էին, եւ որ յամուրս անդ էին. զի էին ն(ո)ք(ա) թշնամու(թեամ)բ ընդ ի(սրաէ)լի։

⁴⁶նա խո́յս ետ ՛ի նոցանէ. եւ նոքա առին վաղվաղակի զկիրճսն ա(մենայ)ն գնացից քաղաքին. մա́րտ եդին եւ սկսան մաքառել։
⁴⁷Ա́զդ եղեւ ի(սրա)էլեան գնդին. կուտեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ապարանից թագաւորին, ձա́յն ետուն միմեանց, եւ սփռեցան ը(ստ) ա(մենայ)ն քաղաքն.
⁴⁸իբրեւ հարին՝ սպանին կոտորեցին արս իբրեւ տասն հազար. հրձի́գ արարին զա(մենայ)ն փայտակերտն զապարանից ն(ո)ր(ա). եւ զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) առի́ն յաւարի. արկին յիւրեանս զթագաւորն, եւ ապրեցուցին զնա ՛ի ձեռաց ն(ո)ց(ա)։

⁵³Եւ ստեաց ի(սրա)էլացւոցն յա(մենայ)նի որինչ խոստացաւ նա ն(ո)ց(ա), եւ ամենեւին օտարացաւ յաչս յովնաթանու. եւ ո́չ հատոյց նմա ըստ միամտութե(ան) վաստակոց ն(ո)ր(ա)։
⁵⁴Յետ այսորիկ դարձա́ւ տրիփոն, եւ պատանեակն անտիոքոս ը(ստ) նմա, թագաւորեալ եւ նստեալ յաթոռ տէրու(թ)ե(ան)։
⁵⁵եւ առ նա́ ժողովէին զօրքն ա(մենայ)ն որ ցրուեալէր ՛ի դեմետրեայ։ եւ ետուն մարտ պատերազմի ը(ստ) դեմետրեայ, եւ փախուցին զնա վատթարեալ։
⁵⁶եւ եկն ա́ռ զգազանսն տրիփոն. եւ կալաւ զքաղաքն անտիոքացւոց։

⁶⁰Եւ ել յովնաթան շրջել յայնկոյս յորդանան գետոյ՝ եւ ը(ստ) քաղաքսն, եւ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն զօրք ասորւոց ՛ի թիկունս։ եւ եկն նա ՛ի կողմանս ասկաղոնեայ. եւ ելին նմա քաղաքացիքն ընդառաջ մեծա́ւ գովութ(եամ)բ։
⁶¹Անտի գնա́ց եկն ՛ի գազայ, եւ գազացիքն փակեցին նմա զդրունսն. նստա́ւ շուրջ զնոքօք, եւ հրձիգ արար զաւանս ն(ո)ց(ա). եւ զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) վարեցին ՛ի գերութե(ան)։
⁶²Ապա եկին գազացիքն առաջի կացին՝ ձե́ռն ետուն նմա, եւ մատուցին զորդիս իշխանացն իւրեանց ՛ի պատանդու(թ)ի(ւն), եւ նա ա́ռ ետ տանել զն(ո)ս(ա) յե(րուսաղէ)մ. եւ ինքն անց ը(ստ) երկիրն ՛ի կողմանս դամասկեայ։

⁶⁸եւ գունդ մի այլազգեաց ընդ առաջ եղեւ ՛ի դաշտի անդ։ Եւ դարան գործեցին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). կէսքն ՛ի դարա́ն մտին, կէսքն ՛ի դիմի́ հարան նմա.
⁶⁹եւ յարեան դարանակալքն յիւրաքանչիւր տեղեաց՝ զհետ եղեն ն(ո)ց(ա), եւ զյովնաթան ՛ի մէջ արկին զօրօքն հանդերձ։
⁷⁰եւ արարին զզօրսն յովնաթանու փախստեայս. եւ ո́չ մնաց առ նմա, բայց միայն մատաթի բեսաղոմեան, եւ յուդա սկափեան՝ զորավարք զօրացն։
⁷¹ձեռն զօձեօք արկանէր յովնաթան, զպատմուճանն պատառէր, հող ՛ի գլո́ւխ լինէր։
⁷²՛ի վ(ե)ր(այ) յարձակէր բարկու(թեամ)բ մեծաւ, եւ ՛ի պարտութի(ւն) մատնէր զնոսա։

¹Իբրեւ ետես յովնաթան թէ ժամանակն աջողեա́լ է նմա, կոչեաց արս ընտիրս, առաքեա́ց զն(ո)ս(ա) ՛ի քաղաք հռոմայեցւոց, երթալ նորոգել զուխտ հաշտու(թ)ե(ան) ընդ ն(ո)ս(ա)։
²եւ ընդ սպարտացիս, եւ ը(ստ) այլ տեղիս տեղիս արար հրովարտակս ը(ս)տ նմին օրինակի։
³Գնացի́ն հրեշտակքն, եւ եկին հասին ՛ի քաղաքն հռոմայեցւոց. եւ յանդիմա́ն եղեն ն(ո)ց(ա) ՛ի տաճարին խորհրդոց։ եւ ասեն. յովնաթա́ն քահանայապետ՝ եւ ազգն հրէից առաքեցին զմեզ առ ձեզ նորոգել զհաշտու(թ)ի(ւն)ն առաջին. լինել նիզակակից եւ թիկունք ը(ս)տ օրինակին առաջնում։
⁴Յա́նձն առին՝ հաճեցան. եւ ետուն հրովարտակս ՛ի տեղիս տեղիս. զի յուղարկեսցին նոքա խաղաղութ(եամ)բ յերկիրն հրէաստանի։

¹⁰առաքել նորոգել միւսանգամ զնոյն հաւանութի(ւն) հարազատութե(ան), զի մի́ օտարասցուք մեք ՛ի ձէնջ. զի բազո́ւմ են այն ժամանակք որ անցին ՛ի վ(ե)ր(այ) հին հաւանու(թ)ե(ան)ցն զոր դուքն առ մեզ արարէք։
¹¹Արդ մեք անպակաս յա(մենայ)ն ժամանակի ՛ի տօնս տարեկանաց՝ եւ յայլ աւուրս արժանաւորս՝ յիշեմք մեք զձեզ, ՛ի վերայ պատարագացն որ մատուցանեմք. յիշեմք յաղօթս մեր ո(ր)պ(էս) արժան է օրէ́ն եւ յիշել զեղբարս մեր։
¹²եւ ցնծամք մեք ընդ փառս ձեր։
¹³Արդ զմեւք պատեցան աւսիկ բազում նեղու(թ)ի(ւն)ք պատերազմաց. մա́րտ եդին աւասիկ թագաւորք որ շուրջ զմեւք են.

¹⁹Եւ այս պատճէն հրովարտակացն է որ արարին անդրէն առ ոնիա քահանայ։
²⁰Արքա́յ սպարտացւոց ոնիայ մեծ քահանայապետի ողջոյն։
²¹Գտան հին մատեանք վ(ա)ս(ն) սպարտիացւոց եւ հրէաստանեայց, զի են եղբարք հաւասարք՝ եւ ե́ն յաբրահամէ։
²²Արդ յորմէ հետէ զայս ա́յսպէս գիտացաք. բարւոք արասցէք հանապազորդ գրե́լ առ մեզ, վ(ա)ս(ն) խաղաղութե(ան) եւ ողջունի ձեր առ մեզ։
²³եւ մեր առ ձեզ։ ինչք եւ ստացուածք եւ ա(մենայ)ն անասուն մեր՝ ձեր է, ո(ր)պ(էս) եւ ձերն մեր։ արդ տա́մք զայս պատուէր, զի հանապազ պահեսջիք զայս առ մեզ։
²⁴Եւ լուաւ յովնաթան եթէ դարձան իշխանք դեմետրեայ զօրօք բազմօք քան զառաջինն, գա́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ՛ի մա́րտ պատերազմի։

²⁸Իբրեւ լուան թշնամիքն՝ եթէ գիշերայն պատրաստեցան ՛ի պատերազմ, երկեան՝ զարհուրեցան՝ բեկան ՛ի սիրտս իւրեանց. խիտ առ խիտ խարոյկս վառեցին ընդ ա(մենայ)ն տեղիս, եւ ինքեանք գիշերայն փախստեայք մեկնեցան։
²⁹Եւ ո́չ գիտաց յովնաթան զօրօքն հանդերձ զփախուստն ն(ո)ց(ա). զի հայէր ընդ խարոյկսն բորբոքեալս, համարէր թէ առ ետե́ղ իցեն։
³⁰ապա թէպէտ եւ զհե́տ եղեւ ն(ո)ց(ա)՝ չկարա́ց հասանել, զի անցեալ էր ն(ո)ց(ա) ընդ գետն ազատ։
³¹Ապա դարձա́ւ ՛ի նոցանէ յովնաթան ՛ի վ(ե)ր(այ) արաբացւոցն, որ անուանեալ կոչին զաբդեցիք, հարկանէր՝ սատակէր՝ վանէր զբանակս ն(ո)ց(ա), եւ առնոյր զինչս եւ զստացուածս ն(ո)ց(ա) յաւարի։
³²եւ դառնայր ՛ի կողմանս դամասկեայ։

³⁷Եւ ժողովեցան շինել զքաղաքն. եւ ինչ որ անկեալ էր ՛ի պարսպացն յուղխաջուր հեղեղատաց ՛ի ծմակին կողմանց անտի, որ անուանեալ կոչի փակնթա։
³⁸Եւ շմաւոն սկսաւ շինել զաղեդա յափիղայ. ամրացոյց զնա, եւ դրունս եդ նմա, եւ նըգօք հաստատեաց զնա։
³⁹Եւ խնդրէր տրիփոն թագաւորել կողմանցն ասիացւոց, եւ դնել թագ, եւ ձգել զձեռն ՛ի վ(ե)ր(այ) արքային անտիոքացւոց։
⁴⁰բայց երկեաւ զանգիտեաց, թէ գուցէ յանձն ո́չ առնուցու յովնաթան, եւ խաղայցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) մարտիւ պատերազմաւ. եւ խնդրէր նա հնարս ըմբռնել զնա՝ եւ կորուսանել.

⁴⁵արդ արձակեա́ դու զզօրսդ յիւրաքանչիւր տեղիս, եւ ընտրեա́ դու ը(ստ) քեզ արս սակաւս որ ընդ քե́զ հանապազ շրջիցին, եւ ե́կ դու ընդ իս ՛ի քաղաքն պտղոմէացւոց, եւ տա́ց քեզ զնա ՛ի ձեռս, եւ զայլ ամուրս զօրօքն հանդերձ, ո(ր)պ(էս) ՛ի ձեռն լիցի, եւ ես դարձայց անդրէն. զի վ(ա)ս(ն) ա́յսորիկ իսկ եկեալ էի։
⁴⁶Եւ հաւատաց նա ՛ի նա, եւ արա́ր ո(ր)պ(էս) հրամայեաց նմա, եւ արձակեաց զզօրսն յիւրաքանչիւր տեղիս յերկիրն հրէաստանի։
⁴⁷եւ եթող առ իւր ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ իբրեւ արս երիս հազարս։ դարձեալ եթող ՛ի նոցանէ զերկուս հազարսն յերկրին գալիլեացւոց. եւ ինքն գնա́ց ընդ նմա հազարաւ միով։

⁵²եւ սոքա եկին հասին յերկիրն հրէաստանի խաղաղութ(եամ)բ։ Կո́ծ առին՝ լացին զյովնաթան եւ զզօրսն որ ը(ստ) նմա էին,եւ էին յերկիւղի մեծի։ եւ նստէր ՛ի սուգ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ, եւ լային զյովնաթան։
⁵³Սկսա́ն խնդրել ա(մենայ)ն հեթանոսք որ շուրջ զնոքօք էին սատակել զն(ո)ս(ա), զի ասէին այսպէս,
⁵⁴թէ չի́ք ոք գլուխ իշխան ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա), որ տայ ընդ մեզ մարտ պատերազմի. արդ եկա́յք՝ հասցուք ՛ի վ(ե)ր(այ), ջնջեսցուք զյիշատակ ն(ո)ց(ա) յերկրէ։

¹Եւ լուաւ շմաւոն՝ եթէ ժողովեաց տրիփոն զօրս բազումս գալ հասանե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին հրէաստանի սատակել զն(ո)ս(ա).
²եւ ստուգեաց թէ յահի յերկիւղի մեծի է։ Եւ ինքն եկն ել յե(րուսաղէ)մ, ժողովեաց եւ նա զժողովուրդսն.
³մխիթարեաց զն(ո)ս(ա)՝ եւ ասէ. դուք ինքնին գիտէք որչափ գո́րծ գործեցաք՝ ե́ս եւ եղբարք իմ, եւ տուն հօր իմոյ. քանի́ մարտ պատերազմի մղեցաք, կամ ո՞րչափ նեղութե(ան) համբերաք ՛ի վ(ե)ր(այ) սրբութե(ան)ցն օրինաց եւ քաղաքին.
⁴զի վ(ա)ս(ն) ի(սրաէ)լի՝ եւ ձեր ամենեցուն կորեան եղբարքն ա(մենայ)ն, եւ ես մնացեալ եմ միայն։

¹⁰Եւ ժողովեաց նա զա(մենայ)ն արս պատերազմի, վաղվաղեաց՝ փութացաւ՝ շինեաց զպարիսպն ե(րուսաղէ)մի։
¹¹եւ արձակեաց նա զյովնաթան զաբիսողոմեան զօրօք բազմօք ՛ի քաղաքն յոպպէացւոց. եւ եհան նա անտի զպահապանսն, եւ ինքն եմո́ւտ ամրացաւ, եւ պահէր զնա։
¹²Յետ այսորիկ խաղաց գնաց տրիփոն ՛ի քաղաքէն պտղոմէացւոց զօրօք բազմօք՝ գա́լ յերկիրն հրէաստանի. եւ ածէր ընդ իւր զյովնաթան ՛ի զգուշութի(ւն) պահպանութե(ան)։
¹³Եւ շմաւոն բնակեալ էր ՛ի դիդա յանդիման դաշտին։
¹⁴Եւ գիտաց տրիփոն թէ համբարձաւ շմաւոն փոխանակ յովնաթանու եղբօր իւրոյ, եւ պատրաստեալ է նա ՛ի մարտ պատերազմի. արար հրեշտակս՝ եւ արձակեա́ց առ նա եւ ասէ։

²⁰Եւ յետ այսորիկ եկն տրիփոն ՛ի կողմանս երկրին, շրջել եւ սատակել զն(ո)ս(ա), եւ պատեցին զճանապարհն ադովրայ։ եւ շմաւոն բանակաւ հանդերձ զառաջս ունէր ն(ո)ր(ա)՝ յոր կողմ եւ երթայր առ նա։
²¹Եւ որք ՛ի միջնաբերդին էին յե(րուսաղէ)մ յղեցին առ տրիփոն հրեշտակս՝ ստիպել զնա, զի եկեսցէ առ ն(ո)ս(ա) ընդ անապատն, եւ համբա́րս բերդին արասցէ։
²²Եւ պատրաստեցաւ տրիփոն գնդաւն հանդերձ՝ գա́լ մտանել ՛ի գիշերին յայնմիկ. եւ ձիւնաբեր եղեւ յոյժ, վ(ա)ս(ն) այնորիկ ո́չ կարաց մտանել. չու արար եկն ՛ի կողմանս գաղաադու։
²³Իբրեւ մերձեցաւ նա ՛ի բասկանա՝ ա́նդ սպան զյովնաթան, եւ անդէ́ն թաղեցաւ։
²⁴դարձաւ անտի տրիփոն եւ եկն յաշխարհ իւր։

³⁰առ շիրմօքն զոր արարին ՛ի մովդիիմ մինչեւ յօրս յայս։
³¹Եւ տրիփոն գնայր նենգութ(եամ)բ ընդ արքայի անտիոքայ մանկան. սպան զնա,
³²եւ թագաւորեաց ընդ ն(ո)ր(ա). եւ թա́գ ա́ռ նա զասիացւոց, եւ արար համարս մեծամեծս յերկրի։
³³Եւ շինեա́ց շմաւոն զամուրսն հրէաստանի, բարձրացո́յց պարսպօք, եւ կանգնեաց զաշտարակս, դրամբք եւ նգօք հաստատեաց. եւ պնդեաց զամուրսն համբարօք։
³⁴Եւ կոչեաց շմաւոն արս ընտիրս, եւ առաքեաց առ դեմետր, զի արասցէ թողութի(ւն) երկրին. զի ա(մենայ)ն գործքն տրիփոնեայ յափշտակութի(ւն)ք էին։

³⁹Եւ թողեալ լիցի ՛ի մէնջ ձեզ մեղք կամա́յ եւ ակամայ մինչեւ յայսօր ժամանակի։ եւ զպսակն որ պարտիք՝ եւ ինչ ա́յլինչ որ մաքս ելանէ յե(րուսաղէ)մէ՝ այլ մի́ ելցէ։
⁴⁰եւ թէ ոք պիտանի́ք իցեն ձեր, եւ արժանի́ իցեն ՛ի մեր գիր մտանել՝ մտցե́ն համարձակ։ եւ եղիցի մեզ ընդ ձեզ խաղաղու(թ)ի(ւն)։
⁴¹Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի, բարձա́ւ լուծն հեթանոսաց յի(սրա)էլեան տոհմէ անտի։
⁴²եւ սկսաւ ժողովուրդն գրել ՛ի մատեանս իւրեանց, եւ ՛ի կտակս վաճառաց իւրեանց։ Յամին առաջնորդի յամս շմաւոնի մեծի քահանայապետի՝ եւ առաջնորդ զօրավար ազգին հրէից։

⁴⁷Եւ կակղացաւ շմաւոն, եւ ցածոյց զպատերազմն. եւ հրամայեաց հանել զն(ո)ս(ա) արտաքս քան զքաղաքն։ եւ սրբեցին զապարանսն յա(մենայ)ն աղտեղութ(են)է պղծութե(ան) կռո́ց ն(ո)ց(ա). եւ ապա եկն եմուտ ՛ի ներքս ցնծութ(եամ)բ եւ օրհնութ(եամ)բ։
⁴⁸եւ սրբեաց ՛ի նմանէ զա(մենայ)ն պղծութի(ւն)ս, եւ բնակեցոյց ՛ի նմա արս որ զօրէնսն պահիցեն. ամրացոյց եւս զնա. եւ շինեա́ց ՛ի նմա բիւրազգի́ գործած ապարանից։
⁴⁹Իսկ որ ՛ի միջնաբերդին էին յե(րուսաղէ)մ, արգելեալ նեղեալ պաշարեալ կային. զի ո́չ էր ն(ո)ց(ա)՝ ո́չ ել եւ ո́չ մուտ, եւ ո́չ գին եւ ո́չ վաճառ, եւ նեղեալ սովամահէին. եւ բազումք ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ սատակեցան։

⁵⁴Եւ ետես շմաւոն զյովնաթան զորդի իւր, եթէ ա́յր կատարեալ եւ ՛ի չա́փ հասեալ է, առ՝ կացոյց զնա իշխան զօրավար առաջնորդ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն զօրացն. եւ կացոյց զնա ՛ի կողմանս գազարայ։

¹Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի երկրորդի, զօրաժողո́վ լինէր դեմետր արքայ, եւ անցանէր ՛ի կողմանս մարացն եւ պարթեւացն ՛ի խնդրել իւր անտի թիկունս. զի եկեսցէ տացէ́ մարտ պատերազմի ընդ տրիփոնեայ։
²Իբրեւ զա́յն լսէր արշակ արքայ պարսից եւ պարթեւաց՝ թէ եկն եմուտ դեմետր ՛ի սահմանս աշխարհի նորա, արձակեա́ց նա մի յիշխանաց իւրոց՝ երթալ ձերբակա́լ առնել զնա։
³Գնա́ց նա՝ եհար սատակեա́ց զզօրսն դեմետրեայ, եւ արար զնա ձերբակալ. ե́կն ած՝ կալա́ւ զդեմետր առաջի արշակայ. եւ հրամայեաց կապել զնա ՛ի կապանս ոստիկանս եւ դնել զնա ՛ի բանտի։

¹⁰Զքաղաքս պնդէին համբարօք, եւ զանձինս պատրաստէին ՛ի պատրաստութի(ւն) զարդու ամրու(թ)ե(ան) զինու. մինչեւ երթայր անուն փառաւորութե(ան) ն(ո)ր(ա) մինչեւ ՛ի ծագս երկրի։
¹¹եւ առնէր խաղաղութի(ւն)։ եւ ցնծայր ի(սրա)էլ յուրախու(թ)ի(ւն) մեծ.
¹²եւ նստէին իւրաքանչիւր ընդ այգւով իւրեանց եւ ընդ թզենեաւ իւրեանց, եւ ո́չոք զարհուրեցուցանէր զն(ո)ս(ա)։
¹³եւ պակասեցին ամենեքեան որ մարտնչէին ընդ ն(ո)ս(ա)՝ յերկրէ. եւ թագաւորքն խորտակեցան յաւուրս իւրեանց։
¹⁴Եւ նա հաստատեաց զօրացոյց զխոնարհս ժողովրդեանն, խնդրէր զվրէժն օրինացն. եւ զա(մենայ)ն չարս եւ զանօրէնս ջնջեաց յերկրէ։

²⁰Սպարտիացւոց իշխանք եւ առաջնորդք՝ մեծաւ քաղաքաւն հանդերձ, առ շմաւոն մեծ քահանայ՝ եւ առ ծերակոյտդ ի(սրա)էլացւոց՝՝ եւ առ քահանայս, եւ առ ա(մենայ)ն գունդդ հրէից եղբարս մեր՝ ողջոյն։
²¹Հրեշտակք որ արձակեցան ՛ի ձէնջ առ մեզ, պատմեցին մեզ վ(ա)ս(ն) փառաց եւ պատուի ձերոյ. եւ ուրա́խ եղեաք ՛ի գալստեան դոցա։
²²եւ գրեցաք մեք զպատգամս ձեր ՛ի մատեանս խորհրդոց գնդի մերոյ՝ օրինակ զայս. նումենիոս զանտիոքեան, եւ անտիպատրոս յասոնեան հրեշտակք հրէից, որ եկին առ մեզ նորոգել զբարեկամու(թ)ի(ւն)ն ընդ ազգի մերում։

²⁶զի հաստատեաց նա եւ եղբարք իւր եւ տուն հօր իւրոյ զայն որ առ մեզ բարեկամութի(ւն). հարկանելով եհա́ր զթշնամիս իւր. եւ հաստատելով հաստատեա́ց զմեզ ընդ իւր ՛ի բարեկամս եւ ՛ի թիկունս։ Եւ հաստատեցին նմա ազատու(թ)ի(ւն), եւ գրեցին զայս ՛ի տախտակս պղնձիս։ եւ կանգնեցին նմա արձա́ն ՛ի լերինն սիոն։
²⁷Եւ ա́յս պատճէն գրոյն զոր գրեցին։ Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի, որ օր ութուտասն էր ամսոյն, ՛ի վ(ե)ր(այ) ամին երրորդի առ քահանայապետութ(եամ)բն շմաւոնի, ՛ի սամարէք՝
²⁸առաջի մեծաց ժողովրդոց՝ քահանայից՝ ժողովրդեան՝ իշխանաց՝ ազգաց՝ եւ ծերակոյտ գաւառաց բազմաց։ Ա́զդ եղեւ մեզ՝ քանզի բազում մարտք պատերազմի մղեցան յերկրի անդ։

³²Յայնմ ժամանակի յարեա́ւ շմաւոն, եւ ետ մա́րտ պատերազմի ՛ի վերայ ազգին իւրեանց, եւ ծախեաց նա գանձս բազումս յիւրմէ եւ արար նա հանդերձս զինու զարդու արանցն պատերազմողաց ազգին իւրում, եւ կուտեաց նա համբարս եւ թոշակս զօրականին։
³³եւ ամրացոյց զքաղաքսն հրէաստանի։ զբեթսովրա՝ որ ՛ի սահմանս հրէաստանի էր, ուր հանդերձեալ դնէր զզէնն ա(մենայ)ն՝ զէ́ն եւ զա́րդ առաջին զօրաց թշնամեաց ն(ո)ց(ա). եւ կացոյց նա անդ արս հրէաստանեայս պահապանս։
³⁴եւ զքաղաքսն յոպպէացւոց ամրացոյց՝ որ ՛ի վ(ե)ր(այ) ծովուն էր. եւ զգազարայ՝ որ ՛ի վ(ե)ր(այ) սահմանաց ազովտա́յ էր, զոր յառաջ թշնամիքն ունէին. եւ բնակեցոյց անդ արս հրէաստանեայս, եւ որինչ միանգամ պէտք էին իւրեանց՝ հաստատու(թեամ)բ յօրինեաց զն(ո)ս(ա)։

³⁷Նստո́յց եւ ամրացոյց անդ պահապանս վ(ա)ս(ն) զգուշութե(ան) երկրին եւ քաղաքին, եւ բարձրացո́յց զնա։
³⁸Սակայն եւ դեմետր արքայ բարձրացոյց զքահանայապետու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա).
³⁹վ(ա)ս(ն) այսր ա(մենայ)նի ընդ բո́ւն բարեկամս փառաւորեաց զնա ՛ի փառս մեծութե(ան)։
⁴⁰զի լո́ւ եղեւ նմա եթէ անուանեալ կոչին հրէայքն բարեկամք հռոմայեցւոց, եղբարք եւ թիկունք եւ նիզակակիցք. եւ զի ընկալան զհրեշտակսն շմաւոնի փառաւորութ(եամ)բ։
⁴¹Զի հրէայքն ինքեանք եւ քահանայքն հաճեցան, յա́նձն առին՝ իշխան քահանայապետ կացուցանել զնա յաւիտեանս ժամանակի. մինչեւ կանգնեսցի մարգարէ հաւատարիմ.

⁴⁵զի եթէ ոք մի ինչ յայսցանէ անցցէ եւ կամ անարգեսցէ՝ մահապա́րտ լիցի։
⁴⁶Եւ հաճո́յ թուեցաւ ՛ի ժողովրդեանն առնել շմաւոնի ըստ բանիցս այսոցիկ։
⁴⁷Ա́ռ յանձն շմաւոն, եւ հաճեցաւ կա́լ ՛ի գլուխ քահանայապետու(թ)ե(ան). լինել սպարապետ զօրավար՝ գնդին հրէաստանի, եւ կալ գլո́ւխ քահանայից, եւ առաջնորդել ամենեցուն։
⁴⁸Եւ զգիրս զայս գրել ՛ի տախտակս պղնձիս, եւ հրամայեցին դնել յամրի ՛ի նշանաւոր եւ յերեւելի́ տեղւոջ ՛ի մէջ սրբութե(ան)ցն.
⁴⁹եւ զպատճէնս ն(ո)ց(ա) գնե́լ ՛ի գանձ. զի շմաւոն եւ որդիք ն(ո)ր(ա) զայն առ ի́ւր ունիցին հանապազ։

¹Եւ առաքեաց անտիոքոս որդի դեմետրեայ արքայի՝ հրովարտակս ՛ի կղզեա́ց անտի առ շմաւոն քահանայապետ՝ եւ կուսակալ ազգին հրէից՝ եւ առ ա(մենայ)ն ազգս ն(ո)ր(ա).
²եւ էին հրովարտակքն օրինակ զայս. Արքայ անտիոքոս՝ առ շմաւոն մեծ քահանայապետ՝ եւ առ կուսակալ ազգին հրէից՝ ողջո́յն։
³Քանզի ոմանք անօրէնք եկին՝ բո́ւռն եղեն արքայութե(ան) հարցն իմոց. եւ արդ՝ ես ա́ւասիկ ՛ի խնդիր եմ անդրէն շինել կանգնե́լ հաստատել զնոյն արքայու(թ)ի(ւն) ո(ր)պ(էս) էր զառաջինն։ Արդ ես՝ զօրաժողո́վ եմ զօրօք բազմօք՝ պատրաստեալ նաւս պատերազմի,
⁴ելանել խնդրել զվրէժ հարցն իմոց յազգաց վնասակարաց երկրին մերոյ, եւ որ աւերեցին զքաղաքսն մեր զմեծամեծս։

¹⁰Յամին հարիւրորդի եւթանասներորդի չորրորդի՝ եկն եհաս անտիոքոս յերկիրն հարց իւրոց։ ժողովեցան առ նա ա(մենայ)ն զօրք, եւ սակաւք ինչ մնացին առ տրիփոնեայ։
¹¹եւ հալածեաց զնա անտիոքոս, եւ ած արկ զնա ՛ի դովրա ծովեզերեայց.
¹²եւ թողին զնա ա(մենայ)ն զօրքն. եւ իբրեւ տեսին զչարիսն որ անցին ընդ նա։
¹³Անտիոքոս եկն բանակեցաւ շուրջ զդովրաւ երկոտասան հազարաւ՝ մարտիկ պատերազմօղ արամբ, եւ ութհազար հեծեալ սպառազինաւ.
¹⁴եւ զծովակողմն փակեաց նաւօք. եւ ՛ի նե́ղ արկ զքաղաքն ՛ի ծովէ եւ ՛ի ցամաք կուսէ. եւ ո́չ զոք թողուին ելանել։

¹⁹վ(ա)ս(ն) այսորիկ հաճո́յ թուեցաւ մեզ գրել առ թագաւորս երկրիդ՝ եւ ա(մենայ)ն ազգացդ, զի մի́ ոք ինչ յոռի խորհիցի ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). եւ մի́ տայցեն մա́րտ պատերազմի ը(ստ) քաղաքս դոցա՝ եւ ընդ երկրի. զի մի́ դոքա ընկեր լիցին մարտի թշնամեաց։
²⁰հաճո́յ թուեցաւ մեզ առնուլ զվահանն ՛ի դոցանէ։
²¹Արդ եթէ իցեն ոք արք անօրէնք փախուցեալք յերկրէ ն(ո)ց(ա)՝ ՛ի ձե́ռս տաջիք շմաւոնի քահանայապետի. զի խնդրե́լ մարթասցէ զվրէժ ը(ս)տ օրինացն իւրեանց։
²²Եւ ա́յսպէս գրէր առ դեմետր արքայ, եւ առ աթաղա, եւ առ արիարէթ, եւ առ արշակ։

²⁶Եւ յղեաց շմաւոն ՛ի թիկունս նմա արս ընտիրս մարտիկ պատերազմօղս՝ երկու հազար սպառազէնս, եւ պատարագս հանդերձեալս յոյժ՝ ոսկի եւ արծաթ։
²⁷Այլ անարգեաց զա(մենայ)ն բանսն որ ուխտեաց նմա, եւ օտարանա́յր ՛ի նմանէ։
²⁸Եւ առաքեաց նա զաթենոբիոս՝ մի ՛ի բարեկամաց իւրոց, խօ́սս ՛ի մէջ առնել ընդ նմա՝ եւ ասել. դուք իշխեալ զօրացեալ ունի́ք զքաղաքս թագաւորութե(ան) իմոյ. զքաղաքն յոպպէացւոց, եւ գազարացւոց, եւ զմիջնաբերդն յե(րուսաղէ)մի։
²⁹Զսահմանս ն(ո)ց(ա) աւերեցէք դուք, եւ հարուածս մեծամեծս հասուցէք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին ն(ո)ց(ա), տիրեցէք դուք կողմանցն բազմաց, եւ գաւառս բազումս հատէք զիմոյ տէրութե(ան)։

³³Պատասխանի ետ նմա շմաւոն՝ եւ ասէ. ո́չ յերկիր օտար ուրուք մտեալ եմք, եւ ո́չ ՛ի բաժին յուրուք տարապարտուց ձեռն բռնու(թեամ)բ մխեալ է. զվիճակս ժառանգու(թ)ե(ան) հարցն մերոց վտարանգի լեալ յանպարտ թշնամեաց տարապարտուց,
³⁴քաջու(թեամ)բ ժամանա́կ գտեալ խնդրեցաք։
³⁵Այլ վ(ա)ս(ն) յոպպէացւոց քաղաքին, եւ գազարայ զոր դուք խնդրէք, վնաս բազո́ւմ գործեցին ՛ի մէջ աշխարհին մերոյ, վրէ́ժ խնդրեցաք. վ(ա)ս(ն) այնորիկ տուժեսցուք հարիւր քանքար։ Եւ ո́չ ետ նմա բանիցն պատասխանի.
³⁶եւ դարձաւ բարկութ(եամ)բ առ թագաւորն, եւ պատմեաց նմա զփառսն շմաւոնի, եւ զա(մենայ)ն պատրաստու(թ)ի(ւն) զոր ետես սպասուց ն(ո)ր(ա)։ եւ բարկացոյց յոյժ զթագաւորն։

¹Եւ ել յովհան ՛ի գազարայ, եւ եկն պատմեաց շմաւոնի հօր իւրում. ո(ր)պ(էս) եւ գնայր կենդէբոս։
²Եւ կոչեաց շմաւոն զերկոսին որդիսն զյուդայ եւ զյովհան, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ե́ս եւ եղբարք իմ եւ տուն հօր իմոյ՝ մա́րտ պատերազմի տուաք ընդ թշնամիսն ի(սրա)էլացւոց, ՛ի մանկութ(են)է մերմէ մինչեւ ցայսօր ժամանակի, եւ աջողեցան գործքն ա(մենայ)ն ՛ի ձեռս մեր, փրկել զբազումս զազգսդ ի(սրա)էլացւոց։
³բայց արդ ծերացայ, եւ դուք հերի́ք էք յամս իմ, փոխանակ իմ եւ եղբօր իմոյ. արդ ելէ́ք մարտերո́ւք ՛ի վերայ ազգիդ մերոյ. եւ զօրութի(ւն) օգնու(թ)ե(ան)ց յերկնից եղիցի ը(ստ) ձեզ։
⁴Եւ ընտրեաց նա յաշխարհէ անտի իբրեւ քսան հազար հեծեալ սպառազէն, եւ խաղաց ՛ի վերայ կենդեբեայ։

⁹Յաւուր յայնմիկ խո́ց մնայր յուդա. բայց յովհան զհե́տ լինէր փախստեայցն, մինչ ածէր արկանէր զն(ո)ս(ա) ՛ի կողմանս կեդրոնայ զոր շինեաց։
¹⁰եւ մեկնեցին նոքա ընդ բրգունսն ՛ի կողմանսն ազովտայ։ եւ հրձիգ արար զն(ո)ս(ա). յայնմ ամրի այրեցան արք ՛ի հրոյ իբրեւ երկու հազար։ եւ ինքն դարձաւ ՛ի կողմանս հրէաստանի խաղաղութ(եամ)բ։
¹¹Եւ պտղոմէոս աբբուբեանց՝ է́ր կացուցեալ ՛ի կողմանցն դաշտին յերեքով. եւ ունէ́ր նա արծաթ եւ ոսկի յոյժ.
¹²զի էր նա փեսայ քահանայապետին։

¹⁶եւ իբրեւ կերան եւ արբին շմաւոն եւ որդիք իւր, արբեցան. յարեա́ւ պտղոմէոս թաքուցելովքն հանդերձ, առին զէնս իւրեանց, եւ մտին ՛ի վերայ շմաւոնի. եւ սպանին անդէն ՛ի տաճարի անդ զնա́ եւ զորդիս իւր՝ եւ զծառայսն որ ընդ նմա էին։
¹⁷եւ արարին անօրէնու(թ)ի(ւն) մեծ. եւ հատուցին չա́ր փոխանակ ընդ բարւոյ։
¹⁸Եւ գրեա́ց պտղոմէոս առ արքայն զի զօր ՛ի թիկո́ւնս արձակեսցէ նմա, զի ՛ի ձեռս տացէ ն(ո)ց(ա) զքաղաքսն իւրեանց՝ եւ զհարկն։
¹⁹Զկէսն արձակեաց ՛ի կողմն գազարայ՝ բառնալ անտի զյովհաննէս։ եւ գրեաց նա առ զօրագլուխսն զի եկեսցեն՝ եւ առցեն ՛ի նմանէ ոսկի եւ արծաթ եւ պարգեւս բազումս։