¹⁹Եւ չուեալ ՛ի քորեբայ շրջեցաք ընդ ա(մենայ)ն անապատն ընդ մե́ծ եւ ընդ ահագին, զոր դո́ւք իսկ տեսէք, զճանապարհ լերինն ամովրհացւոց. ո(ր)պ(էս) պատուիրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մեզ, եւ եկաք մինչեւ ցկադէսբառնեայ։
²⁰Եւ ասացի ցձեզ. եկայք մինչեւ ցլեառն ամովրհացւոց՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տացէ́ ձեզ.
²¹տեսէ́ք՝ զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մատնեա́ց առաջի երեսաց ձերոց զերկիրն. ելէք եւ ժառանգեցէ́ք՝ ո(ր)պ(էս) ասաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն մերոց ձեզ. մի́ երկնչիցիք՝ եւ մի́ զանգիտիցէք։

²⁷եւ տրտնջեցէք ՛ի վրանս ձեր եւ ասացէք, առ ատելութե(ան) տ(եառ)ն եհան զմեզ յերկրէն եգիպտացւոց, մատնե́լ զմեզ ՛ի ձեռս ամովրհացւոց, սատակել զմեզ.
²⁸արդ՝ յո՞ ելանիցեմք։ Եւ եղբարք ձեր զանգիտեցուցին զսիրտս ձեր՝ եւ ասեն. ազգ մե́ծ եւ բազում, եւ զօրագո́յն է քան զմեզ, եւ քաղաքք մեծամեծք եւ պարսպաւորք մինչեւ յերկինս. այլ եւ որդիս սկայից տեսաք մեք անդ։
²⁹Եւ ասացի ցձեզ՝ մի́ զանգիտիցէք եւ մի́ զարհուրիք ՛ի նոցանէ.
³⁰տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր որ երթայ առաջի երեսաց ձերոց, նա́ տայ պատերազմ ընդ նոսա փոխանակ ձեր. ըստ ա(մենայ)նի զոր արա́ր ձեզ յերկրին եգիպտացւոց առաջի աչաց ձերոց.

³⁶բայց քաղէբ որդի յեփոնեայ, նա́ տեսցէ զնա. եւ նմա́ տաց զերկին յոր եհաս եւ որդւոցն ն(ո)ր(ա), վ(ա)ս(ն) յարելոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի տ(է)ր։
³⁷Եւ ի́նձ բարկացաւ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ձեր՝ եւ ասէ. եւ դու մի́ մտցես անդր.
³⁸այլ յեսու որդի նաւեայ սպասաւոր քո, նա́ մտցէ անդր. զնա́ զօրացո, զի նա́ ժառանգեցուսցէ զնա ի(սրաէ)լի։
³⁹Եւ ծնունդք եւ որդիք ձեր զորոց ասացէք թէ յափշտակութի(ւն) լինիցին, եւ ա(մենայ)ն մանուկ մատաղ որ ո́չ գիտիցէ այսօր զբարի կամ զչար, նոքա́ մտցեն անդր. եւ նոցա́ տաց զնա, եւ նոքա ժառանգեսցեն զնա։
⁴⁰Եւ դուք դարձարո́ւք եւ չուեցէք յանապատն ընդ ճանապարհ կարմիր ծովուն։

⁴⁵եւ նստեալ լայիք առաջի տ(եառ)ն. եւ ո́չ լուաւ տ(է)ր ձայնի ձերում, եւ ո́չ անսաց ձեզ։
⁴⁶Եւ նստայք ՛ի կադէս աւուրս բազումս. որչափ աւուրս երբեմն նստայք անդր։

¹Եւ դարձաք չուեցաք յանապատն ընդ ճանապարհ կարմիր ծովուն. զոր օրինակ խօսեցա́ւ տ(է)ր ընդիս. եւ պատեցաք զսէի́ր լերամբ աւուրս բազումս։
²Եւ ասէ ցիս տ(է)ր.
³շա́տ լիցի ձեզ պատել զլերամբդ. արդ՝ դարձարո́ւք ընդ կողմն հիւսւսոյ։
⁴եւ ժողովրդեանդ պատուէ́ր տուր՝ եւ ասասցես. Դուք աւադիկ անցանէք առ սահմանօք եղբարց ձերոց՝ որդւոց եսաւայ, որ բնակեալ են ՛ի սէիր. եւ երկնչիցի́ն ՛ի ձէնջ։
⁵Եւ զգուշանայցէ́ք յոյժ. մի́ գրգռիցիք ընդ ն(ո)ս(ա) ՛ի պատերազմ, զի ո́չ տաց ձեզ յերկրէ նոցա՝ եւ ո́չ քայլ մի ոտին. քանզի վիճակա́ւ ետու եսաւայ զլեառնն սէիր։
⁶Կերակուրս գնեսջի́ք ՛ի նոցանէ եւ կերիջիք եւ ջուր չափո́վ արծաթոյ առջիք ՛ի նոցանէ՝ եւ արբջիք։

¹⁰Եւ ոմմի́նքն նախ բնակեալ էին ՛ի նմա՝ ա́զգ մեզ եւ բազում եւ հզօր, ո(ր)պ(էս) ենակիմք
¹¹ընդ ռափայի́նսն համարիցին, նոյնպէս եւ նոքա իբրեւ զենակիմս. եւ մովաբացիք անուանեն զնոսա ոմմի́նս։
¹²Եւ ՛ի սէիր նախ բնակեա́լ էր քոռեցին. եւ որդիքն եսաւայ կորուսին զն(ո)ս(ա), եւ սատակեցին զնոսա յերեսա́ց իւրեանց, եւ բնակեցա́ն փոխանակ ն(ո)ց(ա). զորօրինակ արա́ր ի(սրա)էլ զերկիր ժառանգու(թ)ե(ան) իւրոյ՝ զոր ե́տ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր։
¹³Եւ արդ՝ արի́ք չուեցէ́ք եւ անցէ́ք ընդ ձորն զարեդ։

¹⁹եւ մօտ հասանիցէք յորդիսն ամոնայ, մի́ թշնամանիցիք ընդ նոսա, եւ մի́ գրգռիցէք ընդ նոսա պատերազմ. զի ո́չ տաց ձեզ զերկիր որդւոցն ամոնայ ՛ի վիճակ. քանզի որդւոցն ղովտա́յ ետու զն(ո)ս(ա) վիճակաւ։
²⁰Երկիր որ ռափնայ համարեսցի. քանզի նախ՝ ռափա́յնք բնակէին ՛ի նմա. եւ ամոնացիք անուանեն զն(ո)ս(ա) զոմզոմի́նս,
²¹ազգ մեծ եւ բազում եւ զօրաւոր իբրեւ զենակիմսն. եւ կորո́յս զն(ո)ս(ա) տ(է)ր յերեսաց ն(ո)ց(ա). եւ ժառանգեցին եւ բնակեցին փոխանակ ն(ո)ց(ա)։
²²Ո(ր)պ(էս) արար որդւոցն եսաւայ բնակելոց ՛ի սէիր, զորօրինակ սատակեա́ց տ(է)ր զքոռեցին յերեսաց ն(ո)ց(ա), եւ ժառանգեցին եւ բնակեցին փոխանակ նոցա մինչեւ ցայսօր։

²⁷անցի́ց ը(ստ) երկիր քո, զճանապարհա́յն գնացից. ո́չ խոտորեցայց յաջ եւ ո́չ յահեակ։
²⁸Կերակուր՝ արծաթո́յ վաճառեսցես ինձ եւ կերայց. եւ ջուր՝ արծաթո́յ վաճառեսցես ինձ եւ արբից. բայց զի ոտի́ւք եւ եթ անցից.
²⁹որպէս արարի́ն ինձ որդիքն եսաւայ բնակեալքն ՛ի սէիր, եւ մովաբացիքն բնակեալք յարոէր. մինչեւ անցի́ց ը(ստ) յորդանան յերկիրն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ մեզ։
³⁰Եւ ո́չ կամեցաւ սեհոն արքայ եսեբոնայ անցանել մեզ առ նովաւ. զի խստացո́յց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր զոգի ն(ո)ր(ա), եւ կարծրացո́յց զսիրտ նորա՝ զի մատնեսցի ՛ի ձեռս քո յաւուրն յայնմիկ։

³⁵Բայց զի զխաշի́նսն ածաք յաւարի, եւ զկապուտ քաղաքացն զոր առաք յարոերայ.
³⁶որ է ա́ռ եզերբ ձորոյն առնովնայ։ եւ զքաղաքն որ է ՛ի ձորն, մինչեւ ցսահմանս գաղաադու. եւ ո́չ էր քաղաք որ ապրեցաւ ՛ի մէնջ. այլ զա(մենայ)ն մատնեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի ձեռս մեր։
³⁷Բայց յերկիր որդւոցն ամոնայ յոր ո́չ մերձեցաք՝ զա(մենայ)ն արուարձանս ձորոյն յաբովկայ, եւ զա(մենայ)ն քաղաքսն լեռնականս՝ ո(ր)պ(էս) պատուիրեա́ց մեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր։

¹Եւ դարձա́ք ելաք ընդ ճանապարհն բասանու. եւ ել ովդ արքայ բասանու ընդդէմ մեր. ինքն եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ ն(ո)ր(ա) պատերազմա́ւ ՛ի սեգրային։
²Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. մի́ երկնչիցիս ՛ի նմանէ. զի ՛ի ձե́ռս քո մատնեցի զնա, եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդ ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա). եւ արասցես նմա որպէս արարեր սեհոնի արքայի ամովրհացւոց՝ որ բնակեալ էր յեսեբոն։
³Եւ մատնեաց զնա տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի ձեռս մեր. եւ զովգ արքայ բասանու, եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդն նորա. եւ հարա́ք զնա մինչ ո́չ թողուլ նմա զաւակ։

⁸Եւ առա́ք ՛ի ժամանակի յայնմիկ զերկիրն ՛ի ձեռաց երկուց թագաւորացն ամովրհացւոց. որ էին յայնկոյս յորդանանու, յառնովնայ մինչեւ ցահերմոն։
⁹եւ փիւնիկեցիք անուանեցին զահերմոն սանիովր. եւ ամովրհացին անուանեաց զնա սանիր։
¹⁰Ամենայն քաղաքք միսովրայ, եւ ա(մենայ)ն գաղաադ, եւ ա(մենայ)ն բասան, մինչեւ ցեղքա, եւ ցեդրային. քաղա́քք թագաւորու(թ)ե(ան) էին ովգայ ՛ի բասան։
¹¹Զի ո́վդ միայն արքայ բասանու մնա́ց յռափայնոց անտի. եւ գահոյք ն(ո)ր(ա) գահոյք երկաթիք. եւ ահա է այն յամրոցի́ որդւոցն ամոնայ՝ ինն կանգուն երկայնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) եւ չորք կանգուն լայնութի(ւն) ն(ո)ր(ա), սկայի́ց կանգնով։

¹⁶եւ ռուբինի եւ գադայ ետու ՛ի գաղաադէ, մինչեւ ՛ի ձորն առնովնայ, ընդ մէջ ձորոյն սահման մինչեւ ցարբոկ, ձո́րն սահման որդւոցն ամոնայ.
¹⁷եւ արաբիա, եւ յորդանան սահման է նմա ՛ի քենէրեթայ մինչեւ ցծովն արաբիայ ծովն աղի։ յասերովթայ յարեւելից փասգայ։
¹⁸Եւ պատուիրեցի́ ձեզ ՛ի ժամանակին յայնմիկ՝ եւ ասեմ. տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ետ ձեզ զերկիրս զայս ՛ի վիճակ. վառեցարո́ւք անցէ́ք առաջի եղբարց ձերոց՝ որդւոցն ի(սրաէ)լի ա(մենայ)ն զօրաւոր։
¹⁹Բայց կանայք ձեր եւ մանկունք ձեր, եւ անասուն ձեր, գիտե́մ զի անասուն բազում է ձեր, բնակեսցեն ՛ի քաղաքս ձեր՝ զոր ետու ձեզ,

²⁴տ(է)ր՝ տ(է)ր, դո́ւ սկսար ցուցանել ծառայի քում զսաստկութի(ւն) քո եւ զզօրութի(ւն) քո, զձեռն հզօր եւ զբազուկ բարձր. քանզի ո՞վ է ա(ստուա)ծ յերկինս կամ յերկրի՝ որ առնիցէ որպէս դո́ւ արարեր ըստ զօրութե(ան) քում։
²⁵Արդ՝ անցեա՞լ տեսից զերկիրն բարի՝ որ է յա́յնկոյս յորդանանու, զլեա́ռնն բարի զերկրորդն լիբանան։
²⁶Եւ անտե́ս արար զիս տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ձեր, եւ ո́չ լուաւ ինձ. եւ ասէ ցիս տ(է)ր. շա́տ լիցի քեզ՝ մի́ եւս յաւելուցուս խօսել զբանդ զայդ։
²⁷Ե́լ ՛ի կատար կոփածոյիդ, եւ հայեցեալ աչօք քովք ընդ ծովակողմն, եւ ընդ հիւսւսի, եւ ընդ հարաւ, եւ ընդ արեւելս. տե́ս աչօք քովք. քանզի ո́չ անցանիցես ընդ այդ յորդանան։

¹Եւ այժմ իսրայէլ՝ լո́ւր իրաւանց եւ դատաստանաց, զոր ես ուսուցանեմ քեզ այսօր առնել. զի կեցջիք, եւ մտանիցէք ժառանգել զերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տացէ ձեզ։
²Մի́ յաւելուցուք ինչ ՛ի բանն՝ զոր ես պատուիրեմ ձեզ, եւ մի́ հատանիցէք ՛ի նմանէ։ պահեսջիք զհրամանս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ զոր ե́ս պատուիրեմ ձեզ։
³Աչք ձեր տեսին՝ զոր ինչ արա́ր տ(է)ր ընդ բելփեգովր. զի ա(մենայ)ն մարդ որ չոգաւ զհետ բելփեգովրայ՝ սատակեա́ց զնա տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի ձէնջ։
⁴Բայց դուք՝ որ յարեցայք ՛ի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, կենդանի́ էք դուք ամենեքեան յաւուրս յայսմիկ։

⁹Հայեա́ց ՛ի քեզ եւ զգո́յշ լեր անձին քում յոյժ. մի́ մոռանայցես զա(մենայ)ն բանս զայսոսիկ՝ զոր տեսին աչք քո. եւ մի́ մերժեսցին ՛ի սրտէ քումմէ զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց. եւ խելամո́ւտ արասցես որդւոց քոց, եւ որդւո́ց որդւոց քոց,
¹⁰զօրն յորում կացէք դուք ՛ի քորէբ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ յաւուրն եկեղեցւոյ. յորժամ ասաց ցիս տ(է)ր, թէ եկեղեցացւոյ առիս զժողովուրդդ, եւ լուիցե́ն զպատգամս իմ զոր ուսուցից երկնչե́լ յինէն զա(մենայ)ն աւուրս՝ որչափ կենդանի́ իցեն դոքա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի, եւ ուսուսցե́ն զորդիս իւրեանց։
¹¹Եւ մատուցեալ կայիք դուք առ ստորոտով լերինն. եւ լեառնն բորբոքէր հրով մինչեւ յերկինս, եւ խաւա́ր եւ մէգ եւ մառախո́ւղ էր։

¹⁶Մի́ անօրինիցիք, եւ առնիցէք ձեզ դրօշեալս նմանու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն պատկերի. նմանութի(ւն) արուակա́ն կամ իգական։
¹⁷նմանութի(ւն) ա(մենայ)ն անասնոց՝ որ իցեն յերկրի. նմանու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն հաւու թռչնոյ, որ թռչիցին ՛ի ներքոյ երկնից։
¹⁸նմանութի(ւն) ա(մենայ)ն սողնոց՝ որ սողին ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. նմանու(թ)ի(ւն) ա(մենայ)ն ձկանց՝ որ իցեն ՛ի ջուրս ՛ի ներքոյ երկրի։
¹⁹Եւ մի́ հայեցեալ ընդ երկինս տեսանիցես զարեգակն եւ զլուսին եւ զաստեղս, եւ զա(մենայ)ն զարդ երկնից, եւ մոլորեալ երկի́ր պագանիցես ն(ո)ց(ա), եւ պաշտիցես զն(ո)ս(ա). զոր բաժանեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ ա(մենայ)ն ազգաց որ ՛ի ներքոյ երկնից.

²⁴Զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո հո́ւր ծախիչ է. ա(ստուա)ծ նախանձո́տ։
²⁵Եւ եթէ ծնանիցիս որդի́ս, եւ զորդիս որդւոց քոց, եւ յամիցէք յերկրին. եւ անօրինիցիք, եւ առնիցէք դրօշեալ նմանութի(ւն) ա(մենայ)նի. եւ առնիցէք չա́ր առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ բարկացուցանե́լ զնա։
²⁶Ունիմ ձեզ վկա́յս այսօր զերկինս եւ զերկիր, զի կորստեամբ կորնչիցի́ք յերկրէն, յոր դուք անցանէք ընդ յորդանան ժառանգե́լ զնա։ եւ ո́չ բազմացուցանիցէք զժամանակս աւուրց ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). այլ սատակելով սատակեսջի́ք։
²⁷Եւ ցրուեսցէ́ տ(է)ր զձեզ ընդ ա(մենայ)ն ազգս. եւ մնայցէք սակա́ւք թուով ՛ի մէջ ազգացն՝ յորս տարցի զձեզ տ(է)ր անդր։

³²Հարցէ́ք զաւուրսն զառաջինս զեղեալս յառաջագոյն քան զձեզ. յօրէ յորմէ հաստատեաց ա(ստուա)ծ զմարդ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի. ՛ի ծագաց երկրի մինչեւ ՛ի ծագս երկնից, եթէ եղեա՞լ իցէ ըստ բանիս մեծի այսորիկ։ եթէ ազգեա՞լ իցէ լուր այսպիսի։
³³եթէ լուաեա՞լ իցէ ազգի զձայն ա(ստուծո)յ կենդանւոյ բարբառելոյ ՛ի միջոյ հրոյ։ ո(ր)պ(էս) լուա́ր դու՝ եւ կեցեր։
³⁴եթէ յօժարեա՞լ իցէ ա(ստուծո)յ մտանե́լ առնուլ իւր ա́զգ ՛ի միջոյ ազգի, փորձութ(եամ)բ եւ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պատերազմաւ, հզօ́ր ձեռամբ եւ բա́րձր բազկաւ, եւ մեծամեծ տեսլեամբք. ըստ ա(մենայ)նի զոր արար տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յեգիպտոս՝ յանդիման քո́ իսկ տեսանելով։

⁴⁰Եւ պահեսցե́ս զիրաւունս ն(ո)ր(ա), եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) զոր ե́ս պատուիրեմ քեզ այսօր, զի բարի լինիցի քեզ եւ որդւոց քոց յետ քո. եւ երկայնակեա́ց լինիցիս յերկրին՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ քեզ զա(մենայ)ն աւուրս։
⁴¹Յայնժամ զատոյց մովսէս երիս քաղաքս յայնկոյս յորդանանու յարեւելից կողմանէ,
⁴²փախչե́լ անդր սպանողին, որոք սպանանիցէ զընկեր իւր եւ ո́չ գիտութ(եամ)բ. եւ ինքն ո́չ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ, անկցի́ ՛ի մի ՛ի քաղաքացն այնոցիկ՝ եւ կեցցէ։
⁴³Զբոսոր յանապատին, ՛ի դաշտին յերկրին ռուբինի. եւ զռամովթ ՛ի գաղաադ զգադայ. եւ զգաւղովն ՛ի բասա́ն զմանասէի։

⁴⁹Զա(մենայ)ն զարաբիա՝ որ է յա́յնկոյս յորդանանու ընդ արեւելս, մինչեւ ցծո́վն արաբացւոց ՛ի ներքոյ ասեդովթայ կոփածոյին։

¹Եւ կոչեա́ց մովսէս զա(մենայ)ն ի(սրա)էլ՝ եւ ասէ ցն(ո)ս(ա)։ Լո́ւր ի(սրա)էլ զիրաւունս եւ զդատաստանս՝ զոր ես խօսիմ յականջս ձեր յաւուր յայսմիկ. եւ ուսջիք զն(ո)ս(ա), եւ զգո́յշ լիջիք առնե́լ զն(ո)ս(ա)։
²Տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ուխտեաց մեզ ո́ւխտ ՛ի քորէբ։
³ո́չ եթէ հարցն ձերոց ուխտեաց տ(է)ր զուխտն զայն, այլ ձե́զ. եւ դուք ամենեքին կենդանի́ էք այսօր։
⁴Դէ́մ յանդիման խօսեցաւ տ(է)ր ընդ ձեզ ՛ի լերինն ՛ի միջոյ հրոյն.
⁵եւ ես կացի́ ՛ի մէջ տ(եառ)ն եւ ձեր ՛ի ժամանակին յայնմիկ, պատմե́լ ձեզ զպատգամսն տ(եառ)ն. զի զարհուրեցա́յք յերեսաց հրոյն՝ եւ ո́չ ելէք ՛ի լեառնն։ Ասէ,
⁶Ե́ս եմ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո որ հանի զքեզ յերկրէն եգիպտացւոց ՛ի տանէ ծառայութե(ան)։

¹¹Մի́ առնուցուս զանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ ՛ի վերայ սնոտեաց. զի ո́չ սրբեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զայն, որ առնուցու զանուն ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) սնոտեաց։
¹²Զգուշասջի́ր աւուրն շաբաթու սրբել զնա. ո(ր)պ(էս) եւ պատուիրեա́ց քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
¹³զվե́ց օր գործեսցես՝ եւ արասցես զա(մենայ)ն գործ քո։
¹⁴Յաւուրն եւթներորդի շաբա́թ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. մի́ գործեսցես ՛ի նմա զա(մենայ)ն գործ քո, դո́ւ եւ ո́ւստր քո եւ դուստր քո, եւ ծառա́յ քո եւ աղախի́ն քո. ե́զն քո եւ էշ քո, եւ ա(մենայ)ն անասուն քո. եւ եկն որ ՛ի ներքոյ դրանց քոց։ զի հանգիցէ ծառայն քո եւ աղախին քո ո(ր)պ(էս) եւ դո́ւ։

²¹Մի́ ցանկանայցես կնոջ ընկերի քոյ. եւ մի́ ցանկանայցես տա́ն ընկերի քոյ, եւ մի́ անդոյ նորա, եւ մի́ ծառայի ն(ո)ր(ա), եւ մի́ աղախնոյ ն(ո)ր(ա). եւ մի́ եզին ն(ո)ր(ա), եւ մի́ իշոյ ն(ո)ր(ա), եւ մի́ ա(մենայ)ն անասնոյ ն(ո)ր(ա). եւ մի́ ա(մենայ)նի զինչ ընկերի́ քոյ իցէ։
²²Զա́յս պատգամս խօսեցաւ տ(է)ր ընդ ժողովրդեանն ձերում ՛ի լերինն ՛ի միջո́յ հրոյն. ուր խաւա́րն եւ մէ́գ եւ մառախո́ւղ էր, մեծաւ բարբառով, եւ ո́չեւս յաւել։ եւ գրեա́ց զնոսա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկուց քարեղէն տախտակացն՝ եւ ե́տ ցիս։
²³Եւ եղեւ իբրեւ լուայք զբարբառն ՛ի միջոյ հրոյն, եւ լեառն բորբոքեա́լ էր հրով։ եւ մատուցեալ առիս իշխանաց ցեղիցն ձերոց եւ ծերակուտին ձերոյ, ասէին.

²⁸Եւ լուաւ տ(է)ր զբարբառ բանիցն ձերոց խօսելոյ ընդիս, եւ ասէ ցիս տ(է)ր. լուա́յ զբարբառ բանից ժողովրդեանն զոր խօսեցան ընդ քեզ։ Ուղի́ղ խօսեցան զա(մենայ)ն,
²⁹ո́ տացէ լինել ա́յնպէս սրտից ն(ո)ց(ա) ՛ի ն(ո)ս(ա), երկնչե́լ յինէն, եւ պահե́լ զպատուիրանս իմ զա(մենայ)ն աւուրս. զի բարի́ լինիցի նոցա եւ որդւո́ց ն(ո)ց(ա) յաւիտեան։
³⁰Արդ ե́րթ ասա́ ցնոսա. դարձարո́ւք դուք ՛ի տունս ձեր։
³¹եւ դո́ւ ա́ստ կա́ց առիս, եւ խօսեցա́յց ը(ստ) քեզ զպատուիրանս եւ զիրաւունս, եւ զդատաստանս զոր ուսուցանիցե́ս ն(ո)ց(ա). եւ արասցե́ն յերկրին՝ զոր ես տա́ց ն(ո)ց(ա) ՛ի ժառանգութի(ւն)։
³²Զգո́յշ լերուք առնելոյ. որպէս պատուիրեա́ց քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ մի́ խոտորիցիս յա́ջ եւ մի́ յահեակ,

¹Եւ ա́յս են պատուիրանք եւ իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեա́ց ձեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, ուսուցանել զձեզ՝ առնել ա́յնպէս յերկրին յոր դո́ւք մտանիցէք ժառանգել։
²Զի երկնչիցի́ք ՛ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ մերմէ, պահել զա(մենայ)ն իրաւունս ն(ո)ր(ա), եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր։ դո́ւ եւ որդի́ք քո, եւ որդի́ք որդւոց քոց, զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց. զի երկայնօրեա́յք լինիցիք։
³Եւ լո́ւր ի(սրա)էլ եւ զգո́յշ լեր առնելոյ. զի բարի́ լինիցի քեզ, եւ բազմանայցէ́ք յոյժ, ո(ր)պ(էս) խոստացաւ ա(ստուա)ծ հարցն քոց տա́լ քեզ զերկիրն որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։ Ա́յս են իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեաց մովսէս որդւոցն ի(սրաէ)լի յանապատին, յելանել ն(ո)ց(ա) յերկրէն եգիպտացւոց։

¹⁰Եւ եղիցի յորժամ տանիցի զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յերկրին զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն քոց աբրահամու, եւ սահակայ, եւ յակոբայ տա́լ քեզ քաղաքս մեծամե́ծս եւ գեղեցի́կս զոր ո́չ շինեցեր։
¹¹Եւ տունս լի́ ա(մենայ)ն բարութ(իւն)մբք զոր ո́չ լցեր, եւ ջրհորս փորեալս զոր ո́չ փորեցեր. եւ այգիս եւ ձիթենիս զորս ո́չ տնկեցեր։
¹²եւ ուտիցես եւ յագիցիս։
¹³Զգո́յշ լինիջիր անձին քում. գուցէ́ մոռանայցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, որ եհան զքեզ յերկրէն եգիպտացւոց ՛ի տանէ́ ծառայութե(ան)։ ՛Ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ քումմէ երկիցե́ս, եւ զնա միա́յն պաշտեսցես, եւ ՛ի նա́ յարեսցիս, եւ յանո́ւն ն(ո)ր(ա) երդնուցուս։
¹⁴Մի́ երթայցէք զհետ աստուածոց օտարաց, եւ զհետ աստուածոց ազգացն որ շուրջ զձեւք իցեն։

²⁰Եւ եղիցի յորժամ հարցանիցէ́ զքեզ վաղիւ որդին քո եւ ասիցէ. զի՞նչ են վկայութի(ւն)քն եւ իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մեզ։
²¹Եւ ասասցե́ս ցորդին քո. ծառայք էաք փարաւոնի յեգիպտոս, եւ հան զմեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ անտի հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ.
²²եւ ե́տ տ(է)ր նշանս եւ արուեստս մեծամեծս եւ չարաչարս յերկրին եգիպտացւոց, ՛ի փարաւոն եւ ՛ի տո́ւն ն(ո)ր(ա) առաջի մեր.
²³եւ զմեզ եհան անտի, զի ածցէ ա́յսր՝ տա́լ մեզ զերկիրս զայս զոր երդուաւ տա́լ հարցն մերոց։

¹Եւ եթէ տարցի զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յերկիրն՝ յոր դո́ւ մտանիցես ժառանգել, եւ բարձցէ́ զազգսն մեծամեծս եւ զբազումս յերեսաց քոց։ Զքետացին, եւ զգերգեսացին, եւ զամովրհացին, եւ զքանանացին, եւ զփերեզացին, եւ զխեւացին, եւ զյեբուսացին. եւթն ազգս մեծամեծս եւ զօրագո́յնս քան զձեզ։
²Եւ մատնեսցէ́ զնոսա տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի ձեռս քո. հարցե́ս զն(ո)ս(ա), եւ եղծանելով եղծցե́ս զնոսա. մի́ դնիցես ընդ ն(ո)ս(ա) ուխտ, եւ մի́ ողորմեսցիս ն(ո)ց(ա)։
³Եւ մի́ առնիցէք խնամու(թ)ի(ւն) ընդ նոսա. զդուստր քո մի́ տացես ուստեր ն(ո)ր(ա), եւ զդուստր ն(ո)ր(ա) մի́ առնուցուս ուստեր քում.

⁸այլ վասն սիրելո́յ զձեզ տ(եառ)ն, եւ պահելո́յ զերդումնն զոր երդուաւ հարցն ձերոց, եհա́ն զձեզ տ(է)ր հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ. եւ փրկեա́ց զձեզ ՛ի տանէ ծառայութե(ան), ՛ի ձեռաց փարաւոնի արքային եգիպտացւոց։
⁹Եւ ծանիցե́ս զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո նա է ա(ստուա)ծ, ա(ստուա)ծ հաւատարիմ։ Որ պահէ զուխտ եւ զողորմութի(ւն) սիրելեաց իւրոց, եւ որոց պահեն զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) ՛ի հազա́ր ազգս.
¹⁰եւ հատուցանէ ատելեաց իւրոց յանդիման սատակե́լ զն(ո)ս(ա). եւ ո́չ յամեցուսցէ յատելեաց, այլ յանդիման հատուսցէ ն(ո)ց(ա)։
¹¹Եւ պահեսցես զպատուիրանս եւ զիրաւունս եւ զդատաստանս՝ զոր ես պատուիրեմ քեզ առնել։

¹⁵եւ բարձցէ́ ՛ի քէն տ(է)ր զա(մենայ)ն ախտ, եւ զա(մենայ)ն ցաւս չարաչարս եգիպտացւոցն զորս տեսերն եւ զորս գիտացեր. եւ մի́ ածցէ զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) քո, այլ ածցէ́ զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց քոց, եւ ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն ատելեաց քոց։
¹⁶Եւ կերիցես զա(մենայ)ն զկապուտ ազգացն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ. եւ մի́ խնայեսցէ ա́կն քո ՛ի նոսա, եւ ո́չ պաշտեսցես զդիս ն(ո)ց(ա). զի խո́չ է այն քեզ։
¹⁷Ապա թէ ասիցես ՛ի մտի քում. զի բազո́ւմ է ազգն այն քան զիս, զիա՞րդ կարացից սատակել զնոսա։
¹⁸Մի́ երկնչիցիս ՛ի նոցանէ. յիշելով, յիշեսցես զորինչ արար տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ընդ փարաւոն եւ ընդ ծառայս նորա, եւ ընդ ա(մենայ)ն եգիպտացիսն.

²³Եւ մատնեսցէ́ն զնոսա տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի ձեռս քո, եւ կորուսցէ́ զնոսա կորստեամբ մեծաւ. մինչեւ սատակեսցէ զնոսա։
²⁴Եւ մատնեսցէ́ զթագաւորս նոցա ՛ի ձեռս ձեր. եւ կորուսջի́ք զանուն նոցա ՛ի տեղւոջէն յայնմանէ. եւ մի́ ոք կացցէ ընդդէմ քո, մինչեւ սատակեսցես զնոսա։
²⁵Զդրօշեալ դից ն(ո)ց(ա) այրեսցե́ս հրով, եւ մի́ ցանկանայցես արծաթոյ եւ ոսկւոյ ՛ի նոցանէ, եւ մի́ առնուցուս քեզ. եւ մի́ յանցանիցես նովաւ. զի գարշելի́ է այն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում։
²⁶Եւ մի́ տանիցիս զգարշելին ՛ի տուն քո, եւ լինիցիս ՛ի նզովս իբրեւ զնոյն. այլ գարշելո́վ գարշեսցես, եւ պղծելով պղծեսցե́ս զն(ո)ս(ա)՝ զի նզովեա́լ է։

¹Ամենայն պատուիրանաց զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր, զգո́յշ լինիջիք առնելոյ. զի կեցցէք եւ բազմապատիկք լինիցիք, եւ մտանիցէք ժառանգիցէ́ք զերկիրն զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն մերոց։
²Եւ յիշեսցե́ս զա(մենայ)ն ճանապարհ զոր ած զքեզ տ(է)ր ը(ստ) անապատն. զի լլկեսցէ́ զքեզ՝ եւ փորձիցէ́ զքեզ, եւ ճանաչիցէ թէ զինչ կայցէ ՛ի սրտի քում, եթէ պահեսցես զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) եւ թէ ոչ։
³Եւ չարչարեա́ց զքեզ, եւ սովաբե́կ արար զքեզ, եւ կերակրեաց զքեզ մանանայիւն զոր ո́չ գիտէիր, եւ ո́չ գիտէին հարքն քո. զի յա́յտ արասցէ քեզ թէ ո́չ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ ա(մենայ)ն բանիւ, որ ելանէ́ ՛ի բերանոյ ա(ստուծո)յ՝ կեցցէ մարդ։

⁹երկիր՝ յորում ո́չ աղքատու(թեամ)բ կերիցես զհաց քո, եւ ո́չ կարօտանայցես իմիք ՛ի նմա։ Երկիր՝ որոյ քարինք իւր երկաթ, եւ ՛ի լերանց ն(ո)ր(ա) հատանիցես պղինձ։
¹⁰եւ կերիցե́ս եւ յագիցիս. եւ օրհնեսցե́ս զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի վերայ երկրին բարութե(ան) զոր ե́տ քեզ։
¹¹Հայեա́ց յանձն քո. գուցէ́ մոռանայցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, չպահե́լ զպատուիրանս նորա եւ զդատաստանս եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա)՝ զոր ե́ս քեզ պատուիրեմ։
¹²Գուցէ́ յորժամ ուտիցես եւ յագիցիս, եւ տունս գեղեցիկս շինեսցես, եւ բնակեսցե́ս ՛ի նոսա.
¹³եւ բազմանայցէ́ արջառ եւ ոչխար քո. եւ յաճախիցէ քեզ արծաթ եւ ոսկի, եւ ա(մենայ)ն ինչ որ քո́ իցէ՝ բազմանայցէ։

¹⁹Եւ եղիցի եթէ մոռանալով մոռասցի́ս զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ երթայցես զհետ աստուածոց օտարաց, եւ պաշտիցե́ս զնոսա, եւ երկի́ր պագանիցէք ն(ո)ց(ա). Ունիմ ձեզ վկայս այսօր զերկինս եւ զերկիր, զի կորստեա́մբ կորնչիցիք։
²⁰ո(ր)պ(էս) եւ ազգքն զորս տ(է)ր կորուսցէ յերեսաց ձերոց, ա́յնպէս կորնչիջի́ք. փոխանակ զի ո́չ լուարուք ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ։

¹Լո́ւր իսրայէլ. դու անցանե́ս այսօր ընդ յորդանան մտանե́լ ժառանգել զազգսն մեծամեծս եւ զզօրագոյնս քան զձեզ. եւ քաղաքս մեծամե́ծս եւ պարսպեալս մինչեւ յերկինս.
²զժողովուրդն մեծ եւ զբազում եւ զյաղթանդա́մ, զորդիսն ենակայ զոր դո́ւ իսկ գիտես. եւ լուա́ր եթէ ո́վ կացցէ ընդդէմ որդւոցն ենակայ։
³Եւ ծանիցե́ս այսօր՝ զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո նա́ ինքն երթայցէ առաջի քո, որ Հո́ւր ծախիչ է. նա́ սատակեսցէ զն(ո)ս(ա), եւ նա́ կործանեսցէ զն(ո)ս(ա) առաջի երեսաց քոց. եւ սատակեսցէ́ զն(ո)ս(ա) եւ կորուսցէ́ զն(ո)ս(ա) վաղվաղակի. ո(ր)պ(էս) եւ ասաց քեզ տ(է)ր։

⁶Եւ ծանիցե́ս այսօր զի ո́չ վ(ա)ս(ն) արդարութե(ան) քոյ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ զերկիրն բարի ժառանգել. զի ժողովուրդ խստապարանո́ց ես։
⁷Յիշեա́ մի́ մոռանայցես ո՞րչափ բարկացուցեր զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յանապատին. յօրէ յորմէ ելէք յերկրէն եգիպտացւոց, մինչեւ եկիք ՛ի տեղիս յայս, խեռութ(եամ)բ վարէիք ՛ի տ(եառ)նակողմն կոյս։
⁸Եւ ՛ի քորէբ՝ բարկացուցէք զտ(է)ր, եւ բարկացաւ տ(է)ր սատակե́լ զձեզ.
⁹յելանելն իմում ՛ի լեառն առնուլ զտախտակսն քարեղէնս, զտախտա́կսն ուխտին զոր ուխտեա́ց տ(է)ր ընդ ձեզ։ Եւ եղէ ՛ի լերինն զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր. հաց ո́չ կերայ եւ ջուր ո́չ արբի.

¹⁴Թո́յլ տուր ինձ սատակել զդոսա, եւ ջնջեցի́ց զանուն դոցա ՛ի ներքոյ երկնից. եւ արարից զքեզ յազգ մե́ծ եւ ՛ի հզօր՝ եւ ՛ի բազո́ւմ. առաւե́լ քան զայդ։
¹⁵Եւ դարձեալ իջի ՛ի լեռնէ անտի, եւ լեառնն բորբոքէր հրով, եւ երկու տախտակքն յերկոսին ՛ի ձեռս իմում։
¹⁶Եւ տեսեալ եթէ մեղա́յք առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, եւ արարէք ձեզ ձուլածոյս, եւ անցէք զճանապարհաւն զոր պատուիրեաց տ(է)ր։
¹⁷եւ առեալ զերկոսին տախտակսն ՛ի ձեռաց իմոց, խորտակեցի́ յանդիման ձեր։

²¹եւ զմեղսն ձեր զոր արարէք զորթն, առի եւ այրեցի զնա հրով. եւ կոտորեցի եւ խորտակեցի զնա յոյժ, մինչեւ եղեւ մանր իբրեւ զփոշի, եւ ընկեցի զփոշին ՛ի վտակն որ իջանէ́ր ՛ի լեռնէ անտի։
²²Եւ ՛ի հրայրեա́ցսն, եւ ՛ի փորձութե(ա)ն, եւ ՛ի գերեզմա́նս ցանկու(թ)ե(ա)ն բարկացուցէք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։
²³Եւ յորժամ առաքեաց զձեզ տ(է)ր ՛ի կադէսբառնեայ, ասէ՝ ելէ́ք եւ ժառանգեցէք զերկիրն զոր տալո́ց եմ ձեզ. հեստեցէք բանին տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ, եւ ո́չ հաւատացէք նմա, եւ ո́չ լուարուք ձայնի տ(եառ)ն։
²⁴զի հեստեա́լ կայիք ՛ի տ(եառ)նակողմանն, յօրէ յորմէ ծանուցաւ ձեզ։

²⁸Գուցէ́ խօսիցին բնակիչք երկրին ուստի հաներ զմեզ, եւ ասիցեն. առ ՛ի չկարելո́յ տ(եառ)ն տանել զնոսա յերկիրն զոր խոստացաւ նոցա, եւ առ ատե́լ զն(ո)ս(ա) տ(եառ)ն՝ եհան զնոսա կոտորե́լ զնոսա յանապատին։
²⁹Եւ սոքա ժողովո́ւրդ քո եւ ժառանգու(թ)ի(ւն) քո՝ զոր հաներ յերկրէն եգիպտացւոց զօրութ(եամ)բ քո մեծաւ՝ եւ բա́րձր բազկաւ։

¹՛Ի ժամանակին յայնմիկ ասա́ց ցիս տ(է)ր. Կոփեա́ դու քեզ երկուս տախտակս քարեղէնս իբրեւ զառաջինսն, եւ ե́լ ՛ի լեառնն. եւ արասցես դու քեզ տապանակ փայտեղէն.
²եւ գրեցի́ց ՛ի տախտակսն զնոյն պատգամս՝ որ էին յառաջին տախտակսն զորս դո́ւն խորտակեցեր. եւ դիցես զն(ո)ս(ա) ՛ի նե́րքս ՛ի տապանակին։
³Եւ արարի տապանակ յանփուտ փայտից. եւ կոփեցի երկուս տախտակս քարեղէնս իբրեւ զառաջինսն. եւ ելի́ ՛ի լեառնն, եւ երկու տախտակքն յերկոսին ՛ի ձեռս իմում։
⁴Եւ գրեա́ց յերկոսին տախտակսն ը(ս)տ առաջին գրոյն զտա́սն պատգամսն զոր խօսեցաւ ը(ստ) ձեզ տ(է)ր ՛ի լերինն ՛ի միջոյ հրոյն. եւ ետ զն(ո)ս(ա) ցիս տ(է)ր։

⁹Վասն այնորիկ ո́չ գոյ ղեւտացւոցն բաժին եւ ժառանգութի(ւն) ՛ի մէջ եղբարց իւրեանց. զի տ(է)ր ինքնին է մասն եւ ժառանգութի(ւն) ն(ո)ց(ա)՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասաց նոցա։
¹⁰Եւ ես կացի ՛ի լերինն զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր. եւ լուաւ ինձ տ(է)ր ՛ի ժամանակին յայնմիկ. եւ ո́չ կամեցաւ սատակել զձեզ։
¹¹Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. գնա́ չուեա́ առաջի ժողովրդեանդ այդորիկ. եւ մտցեն եւ ժառանգեսցեն զերկիրն զոր երդուայ հարցն դոցա տա́լ դոցա։
¹²Եւ արդ՝ ի(սրա)էլ, զի՞նչ խնդրէ ՛ի քէն տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. այլ երկնչե́լ ՛ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ քումմէ. եւ գնա́լ յա(մենայ)ն ճանապարհս ն(ո)ր(ա), եւ սիրե́լ զնա. եւ պաշտե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն սրտէ քումմէ, եւ յա(մենայ)ն անձնէ քումմէ։

¹⁸Առնէ իրաւունս եկի́ն եւ որբոյ եւ այրւո́յ. սիրէ́ զնժդեհն, տա́լ նմա հաց եւ հանդերձ։
¹⁹Եւ սիրեցէ́ք զպանդուխտն, զի եւ դուք պանդուխտք էիք յերկրին եգիպտացւոց։
²⁰՛Ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ քումմէ երկիցե́ս, եւ զնա́ պաշտեսցես, եւ ՛ի նա́ յարեսցիս, եւ յանուն ն(ո)ր(ա) երդնուցուս։
²¹զի նա́ է պարծանք քո, եւ նո́յն ա(ստուա)ծ քո, որ արա́ր ՛ի քեզ զմեծամեծսն եւ զփառաւորս՝ զոր տեսին աչք քո։
²²Եւթանասուն ոգւովք իջին հարքն քո յեգիպտոս, եւ արդ ահա արա́ր զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո իբրեւ զաստեղս երկնից բազմութ(եամ)բ։

¹Եւ սիրեսցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ պահեսցե́ս զպահպանութի(ւն)ս ն(ո)ր(ա), եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա), եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա), եւ զդատաստանս ն(ո)ր(ա) զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց։
²Եւ ծանիջի́ք այսօր, եթէ ո́չ վ(ա)ս(ն) որդւոց քոց՝ որք ո́չ գիտեն եւ ո́չ տեսին զխրատ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ զմեծամեծս ն(ո)ր(ա), զձեռն հզօր, եւ զբազուկ բարձր.
³զնշանս ն(ո)ր(ա) եւ զարուեստս՝ զոր արար ՛ի մէջ եգիպտոսի, ՛ի փարաւոն արքայ եգիպտացւոց, եւ յա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա)։

⁸Եւ պահեցէ́ք զա(մենայ)ն պատուիրանս ն(ո)ր(ա) զոր ե́ս պատուիրեմ ձեզ այսօր. զի կեցէք եւ բազմապատիկք լինիցիք. եւ մտանիցէք ժառանգիցէ́ք զերկիրն, յոր դուք անցանէք ընդ յորդանան ժառանգե́լ զնա։
⁹Զի երկայնօրեա́յք լինիցիք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն ձերոց տա́լ ն(ո)ց(ա), եւ զաւակի́ ն(ո)ց(ա) յետ ն(ո)ց(ա), երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։
¹⁰Քանզի երկիրն յոր մտանելոց էք ժառանգել զնա, ո́չ իբրեւ զերկիրն եգիպտացւոց է՝ ուստի ելէք դուք անտի. յորժամ սերմանեն սերմանս, եւ ոռոգանեն ոտիւք իբրեւ զպարտէզ բանջարոյ։

¹⁵եւ տացէ խո́տ յանդս քո անասնոյ քում. եւ կերիցես եւ յանգեսցիս։
¹⁶Հայեցարո́ւք յանձինս ձեր, գուցէ́ յուլանայցեն սիրտք ձեր եւ յանցանիցէք, եւ պաշտիցէք զաստուածս օտարս. եւ երկի́ր պագանիցէք ն(ո)ց(ա)։
¹⁷Եւ սրտմտեալ բարկանայցէ տ(է)ր ՛ի վերայ ձեր, եւ արգելուցո́ւ զերկինս՝ եւ ո́չ լինիցի անձրեւ, եւ երկիր ո́չ տացէ զպտուղ իւր. եւ կորնչիցի́ք արագարագ յերկրէն բարութե(ան)՝ զոր ե́տ ձեզ տ(է)ր։
¹⁸Եւ դիջիք զբանս զայս ՛ի սիրտս ձեր, եւ յանձինս ձեր, եւ արկջիք զն(ո)ս(ա) նշանս ՛ի ձեռս ձեր. եւ եղիցին անշա́րժ առաջի աչաց ձերոց։
¹⁹Եւ ուսուսջի́ք որդւոց ձերոց խօսել զսոսա ՛ի նստել ՛ի տան, եւ ՛ի գնա́լ ՛ի ճանապարհի, եւ ՛ի ննջել եւ ՛ի յառնել։
²⁰Եւ գրեսջի́ք զնոսա ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմոց տանց ձերոց եւ ՛ի դրունս ձեր։

²⁵Եւ ո́չ ոք դառնայցէ ընդդէմ ձեր, զա́հ եւ զերկիւղ ձեր արկցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց ա(մենայ)ն երկրին զոր կոխիցէք, ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ ընդ ձեզ տ(է)ր։
²⁶Եւ ես ահաւասիկ տա́մ այսօր առաջի ձեր օրհնու(թ)ի(ւն)ս եւ անէծս.
²⁷օրհնութի(ւն)՝ եթէ լսիցէք պատուիրանաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ՝ զոր ես պատուիրե́մ ձեզ այսօր։
²⁸Եւ անէծս՝ եթէ ո́չ լուիցէք պատուիրանաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ, զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր. եւ մոլորիցիք ՛ի ճանապարհէն զոր ես պատուիրեցի ձեզ, երթալ պաշտել զաստուածս օտարս՝ զորս ո́չ ճանաչիցէք։

¹Եւ ա́յս են հրամանք եւ դատաստանք՝ զոր զգուշանայցէք առնե́լ յերկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն ձերոց տալո́ց է ձեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն). զա(մենայ)ն աւուրս՝ զորս կեցէք դուք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրի։
²Կորուսանելո́վ կորուսջի́ք զա(մենայ)ն տեղիսն՝ յորս պաշտեցին ՛ի նոսա ա(մենայ)ն ազգքն զդիս իւրեանց, յորս դու ժառանգիցէք զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) լերանց բարձանց, եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) բլրոց, եւ ՛ի ներքոյ վարսաւոր ծառոց։
³եւ կործանեսջի́ք զբագինս նոցա. եւ փշրեսջի́ք զարձանս ն(ո)ց(ա). եւ կոտորեսջի́ք զանտառս նոցա. եւ զդրօշեալս դից ն(ո)ց(ա) այրեսջի́ք հրով։ Եւ կորուսջի́ք զանուանս ն(ո)ց(ա) ՛ի տեղւոջէն յայնմանէ։
⁴եւ մի́ առնիցէք նոյնպէս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերում։

⁹Քանզի ո́չ հասէք ՛ի հանգիստն եւ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն)ն, զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տալո́ց է ձեզ, մինչեւ ցայսօր։
¹⁰Եւ անցջի́ք ընդ յորդանան եւ բնակեսջի́ք յերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ժառանգեցուսցէ ձեզ. եւ հանգուսցէ́ զձեզ յա(մենայ)ն թշնամեաց ձերոց որ շուրջ զձեւք իցեն, եւ բնակեսջի́ք զգուշութ(եամ)բ։
¹¹Եւ եղիցի տեղին զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր կոչե́լ զանուն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), ա́նդ մատուսջիք զա(մենայ)ն զոր ես պատուիրե́մ ձեզ այսօր, զողջակէզս ձեր, եւ զզոհս ձեր, եւ զտասանորդս ձեր, եւ զպտուղս ձեռաց ձերոց. եւ զգահամունս ձեր. եւ զա(մենայ)ն զընտիրս պատարագաց ձերոց զոր ուխտիցէք ա(ստուծո)յ ձերում։

¹⁵Այլ եւ ըստ ա(մենայ)ն ցանկութե(ան) քում զենցե́ս եւ ուտիցես միս ըստ օրհնութե(ան) տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, զոր ե́տ քեզ յա(մենայ)ն քաղաքս. անսուրբն որ ՛ի քեզ եւ սուրբն ՛ի միասի́ն կերիցեն զայն. իբրեւ զայծեամն եւ զեղջերու։
¹⁶բայց արիւն մի́ ուտիցէք, այլ յերկի́ր հեղուցուք զնա իբրեւ զջուր։
¹⁷Մի́ ժտիցես ուտել ՛ի քաղաքս քո զտասանորդս ցորենոյ քոյ եւ զգինւոյ քոյ եւ զիւղոյ քոյ, զանդրանիկս արջառոյ քոյ եւ զոչխարի. եւ զա(մենայ)ն ուխտ զոր ուխտիցէք, եւ զխոստովանութի(ւն)ս ձեր, եւ զպտուղս ձեռաց ձերոց։

²¹Ապա թէ հեռագոյն իցէ ՛ի քէն տեղին զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո անուանել զանուն իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա). եւ զենուցուս յարջառոյ քումմէ եւ յոչխարէ քումմէ՝ յորոց տացէ́ քեզ ա(ստուա)ծ. զորօրինակ պատուիրեցի քեզ, կերիցե́ս ՛ի քաղաքս քո ը(ս)տ ցանկութե(ան) անձին քոյ.
²²որպէս ուտիցի այծեամն եւ եղջերու, ա́յնպէս կերիցես եւ զայն. անսուրբն ՛ի քեզ եւ սուրբն նո́յնպէս կերիցեն։
²³Զգո́յշ լեր չուտելոյ զարիւն, զի արիւն նորա է́ շունչ իւր. մի́ ուտիցես շունչ ը(ստ) մսոյ.
²⁴յերկի́ր հեղուցուս զնա իբրեւ զջուր.
²⁵եւ մի́ ուտիցես զնա. զի բարի́ լինիցի քեզ, եւ որդւոց քոց յետ քո. եթէ արասցես զբարին եւ զհաճոյ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։

²⁹Եւ եթէ սատակեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զազգսն յերեսաց քոց. յորումդու մտանելոց ես ժառանգել զերկիր ն(ո)ց(ա). եւ ժառանգեսցե́ս զն(ո)ս(ա), եւ բնակեսցե́ս յերկրի ն(ո)ց(ա)։
³⁰Զգո́յշ լեր անձին քում, գուցէ́ խնդրիցես երթալ զհե́տ ն(ո)ց(ա) յետ սատակելոյ զնոսա յերեսաց քոց։ մի́ քննիցես զդիս նոցա՝ եւ ասիցես. զիա՞րդ առնիցեն ազգքն այսոքիկ դիցն իւրեանց՝ զի եւ ե́ս արարից տ(եառ)ն։
³¹Մի́ առնիցես նոյնպէս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում. զի զգարշելիսն զոր ատեա́յ տ(է)ր՝ արարին դիցն իւրեանց. զի զուստերս իւրեանց եւ զդստերս իւրեանց՝ այրե́ն հրով դիցն իւրեանց։
³²Ամենայն բանի զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր՝ զգուշանայցե́ս առնելոյ. մի́ յաւելուցուս ՛ի նա, եւ մի́ հատանիցես ՛ի նմանէ։

¹Եւ եթէ յառնիցէ́ ՛ի միջի քում մարգարէ կամ երազահա́ն երազոց, եւ տացէ քեզ նշա́ն կամ արուեստ.
²եւ լինիցի նշանն կամ արուեստն զոր խօսեցաւ առ քեզ, եւ ասիցէ երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս՝ զորս ո́չ ճանաչիցէք։
³Մի́ լսիցէք բանից մարգարէին այնորիկ, կամ երազահանին երազոց. զի փորձէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ճանաչել, թէ սիրիցէ՞ք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր յա(մենայ)ն սրտէ ձերմէ՝ եւ յա(մենայ)ն անձնէ ձերմէ։
⁴Զկնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ երթիջիք, եւ ՛ի նմանէ երկնչիջիք, եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) պահեսջիք, եւ ձայնի́ ն(ո)ր(ա) լուիջիք, եւ ՛ի նա́ յարեսջիք։

⁸Մի́ հաւանիցիս նմա, եւ մի́ լուիցես նմա, եւ մի́ խնայեսցէ ակն քո ՛ի նա, եւ մի́ գթասցիս ՛ի նա, եւ մի́ ծածկեսցես զնա։
⁹Պատմելով պատմեսցե́ս զնմանէ. ձեռք քո նա́խ լիցին ՛ի նա սպանանել զնա, եւ ապա́ ձեռն ա(մենայ)ն ժողովրդեանն.
¹⁰եւ քարկոծեսցե́ն զնա քարամբք եւ մեռցի։ զի խնդրեաց ապստամբեցուցանե́լ զքեզ ՛ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ քումմէ. որ եհա́ն զքեզ յերկրէն եգիպտացւոց ՛ի տանէ ծառայու(թ)ե(ան)։
¹¹Եւ լուեալ ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի զարհուրեսցի́. եւ ո́չ եւս յաւելուցուն առնել ըստ բանին այնորիկ չարի ՛ի միջի ձերում։
¹²Եւ եթէ լսիցես ՛ի միում ՛ի քաղաքացն՝ զորս տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ բնակե́լ անդ. ասել

¹⁷Եւ մի́ կռուիցի ՛ի ձեռին քում ՛ի նզովից ն(ո)ր(ա). զի դարձցի́ տ(է)ր ՛ի բարկութ(են)է սրտմտութե(ան) իւրոյ։ եւ տացէ քեզ ողորմութի(ւն), եւ ողորմեսցի́ քեզ եւ բազմացուսցէ́ զքեզ. զոր օրինակ երդուաւ տ(եառ)ն հարցն քոց։
¹⁸Եթէ լսիցես ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, պահել զա(մենայ)ն պատուիրանս ն(ո)ր(ա), զոր ես քեզ պատուիրեմ այսօր. առնել զբարի́ն եւ զհաճոյ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։

¹Զի որդիք էք դուք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ։
²զի ժողովուրդ ես դու սո́ւրբ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ զքեզ ընտրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո լինել նմա ժողովուրդ սեպհական յամենայն ազգաց որ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց երկրի։
³Մի́ ուտիցէք զա(մենայ)ն գարշելիս։
⁴Ա́յս անուանք են զորս ուտիցէք. արջառ, եւ ոչխար ՛ի հօտից, եւ նոխազ յայծեաց,
⁵զեղջերու եւ զայծեամն, եւ զգոմէ́շ եւ զխարբուզ, եւ զայծքաղ, եւ զյամոյր, եւ զանալութ։
⁶եւ զա(մենայ)ն անասուն զթաթահերձ, եւ զկճղակաբաշխ, եւ զորոճո́ղ յանասնոց ուտիցէք։

¹⁴եւ զորի, եւ որինչ նման իցէ նմա։
¹⁵եւ զջայլեամն, եւ զբու, եւ զճայ,
¹⁶եւ զարագիլ, եւ զփոր, եւ զհողամաղ,
¹⁷եւ զքաջահաւ, եւ զսոխակ, եւ զագռաւ,
¹⁸եւ զհաւալուսն, եւ զքաղադր, եւ որինչ նմա́ն է նոցա, եւ զյոպոպ, եւ զչիղջ։
¹⁹Եւ ամենայն սողուն ՛ի թռչնոց անսո́ւրբ լիցի ձեզ. եւ մի́ ուտիցէք ՛ի նոցանէ։
²⁰Եւ զա(մենայ)ն թռչուն սո́ւրբ՝ կերիջի́ք։
²¹Եւ զա(մենայ)ն մեռելոտի մի́ ուտիցէք. այլ պանդխտին որ է ՛ի քաղաքս քո տացե́ս զնա՝ եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցե́ս օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սո́ւրբ ես դու տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
²²Տասանո́րդս տասանորդեսցես յա(մենայ)ն արմտեաց սերմանց քոց, զարմտիս անդոց քոց ա́մ ըստ ամէ։

²⁶եւ տայցես զարծաթն ընդ ա(մենայ)նի որում ցանկանայցէ անձն քո, արջառո́յ, կամ ոչխարի, կամ գինւոյ, կամ ցքւոյ, կամ ա(մենայ)նի որում ցանկանայցէ անձն քո. եւ կերիցես ա́նդ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ ուրա́խ լինիցիս դու եւ ուստր քո,
²⁷եւ ղեւտացին որ ՛ի քաղաքս քո, մի́ թողուցուս զնա, զի ո́չ գոյ նորա բաժին եւ ո́չ ժառանգու(թ)ի(ւն) ընդ քեզ։
²⁸Յետ երից ամաց հանիցե́ս զա(մենայ)ն տասանորդս տրտմեաց քոց, եւ յամի յայնմիկ դիցե́ս զա́յն ՛ի քաղաքս քո.
²⁹եւ կերիցէ́ ղեւտացին։քանզի ո́չ գոյ ն(ո)ր(ա) բաժին եւ ժառանգութի(ւն) ընդ քեզ. եւ եկն, եւ որբ, եւ եւ այրի ՛ի քաղաքս քո, կերիցեն եւ յագեսցին. զի օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն գործս քո զոր առնիցես։

¹Յեւթն եւթներորդ ամի արասցես թողութի(ւն)։
²Եւ ա́յս իցէ հրաման թողու(թ)ե(ա)ն։ թողցե́ս զա(մենայ)ն պարտս քո զոր պարտիցի քեզ ընկե́ր քո. եւ մի́ պահանջիցես յընկերէ եւ յեղբօրէ քումմէ. զի թողութի(ւն) կոչեցեալ է տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
³Յօտարոտւոյն պահանջիցե́ս որ ինչ իցէ քո առ նմա. բայց եղբօրն քում թողութի(ւն) արասցես զպարտուցն քոց։
⁴Եւ մի́ լինիցի ՛ի միջի քում կարօտեալ. զի օրհնելով օրհնեսցէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յեկրին՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տալո́ց է քեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) ժառանգե́լ զնա։
⁵Եւ եթէ լսելով լուիցես ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, պահե́լ եւ առնե́լ զա(մենայ)ն պատուիրանս զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր.

⁹Զգո́յշ լեր անձին քում, գուցէ լինիցի բա́ն ծածուկ անօրէնու(թ)ե(ան) ՛ի սրտի քում. եւ ասիցես, մե́րձ է ամն եւթներորդ՝ ա́մն թողութե(ան). եւ չարակնեսցէ́ ակն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) եղբօր քո կարօտելոյ, եւ ո́չ տայցես նմա. եւ բողոքեսցէ զքէն առ տ(է)ր. եւ լինիցին քեզ այն մե́ղք մեծամեծք։
¹⁰Այլ պարգեւելով պարգեւեսցես նմա, եւ տալով տացե́ս նմա փոխ՝ որչափ եւ պիտո́յ իցէ։ եւ մի́ տրտմիցի́ս ՛ի սրտի քում զկնի տրոցն քոց նմա. զի վասն բանին այնորիկ օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն ՛ի գործս քո. եւ յա(մենայ)նի յորինչ եւ մխեսցես զձեռն քո.

¹⁵Եւ յիշեսցե́ս, զի եւ դու ծառա́յ էիր յերկրին եգիպտացւոց. եւ փրկեաց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո անտի։ վասն ա́յնորիկ ես պատուիրեմ քեզ առնել զբանս զայս։
¹⁶Ապա թէ ասիցէ ցքեզ. ո́չ ելանեմ ՛ի քէն. զի սիրեա́ց զքեզ եւ զտուն քո. զի բարի́ իցէ նմա առ քեզ։
¹⁷առցես հերիւն, եւ ծակեսցես զունկն ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմոց դրանն, եւ եղիցի քեզ ստրո́ւկ յաւիտեան. եւ զաղախին քո նո́յնպէս արասցես։
¹⁸Եւ մի́ խիստ թուեսցի առաջի քո յորժամ արձակեսցես զնոսա ազա́տս ՛ի քէն. զի ամի ամի վարձո́ւք վարձկանի ծառայեա́ց քեզ զվեց ամ. եւ օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)նի զինչ եւ գործեսցես։

¹Զգուշասջի́ր ամսոյն կանխոց, եւ արասցես զատի́կ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. զի յամսեանն կանխոց ելէք յեգիպտոսէ ՛ի գիշերի։
²Եւ զենցես զզատիկն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում. ոչխարս եւ արջառս, ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո անուանել զանուն իւր անդ։
³Մի́ ուտիցէք ընդ նմա խմորուն, զեւթն օր բաղա́րջ կերիցես ընդ նմա, հա́ց չարչարանաց. քանզի տագնապաւ ելէք յեգիպտոսէ. զի յիշեցէ́ք դուք զօրն ելից ձերոց յերկրէն եգիպտացւոց՝ զա(մենայ)ն աւուրս կենաց ձերոց։
⁴Եւ մի́ եւս երեւեսցի ՛ի քեզ խմոր յա(մենայ)ն սահմանս քո զեւթն օր. եւ մի́ ագցի ՛ի մսոյն զոր զենուցուս յերեկորեայ յաւուրն առաջնոյ ցայգ։

¹⁰եւ արասցես տօն եւթներորդաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում, որչափ կարօ́ղ իցէ ձեռն քո ըստ ընչի́ն զոր տացէ քեզ՝ որպէս զիարդ օրհնեսցէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
¹¹Եւ ուրա́խ լիցիս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, դո́ւ եւ ուստր քո եւ դուստր քո, ծառայ քո, եւ աղախին քո. եւ ղեւտացին որ ՛ի քաղաքս քո. եւ եկն եւ որրբն եւ այրին որ ՛ի ձեզ. ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ անուանե́լ զանուն իւր անդ։
¹²Եւ յիշեսցե́ս զի ծառա́յ էիր յերկրին եգիպտացւոց. եւ զգուշասցիս եւ արասցես զպատուիրանս զայսոսիկ։
¹³Տօ́ն տաղաւարահարա́ց արասցես զեւթն օր. ՛ի ժողովել քեզ ՛ի կալոյ քումմէ եւ ՛ի հնձանէ քումմէ։

¹⁷իւրաքանչիւր ըստ կարի́ ձեռաց իւրոց՝ ըստ օրհնութե(ան) տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քո զոր ե́տ քեզ։
¹⁸Դատաւո́րս եւ ատենադպի́րս կացուսցես յա(մենայ)ն քաղաքս քո՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ՝ ըստ ցեղի́ց. եւ դատեսցե́ն զժողովուրդն դատաստան արդար.
¹⁹եւ մի́ աչառիցեն երեսաց. եւ մի́ առնուցուն կաշառս։ Քանզի կաշառ՝ կուրացուցանէ́ զաչս իմաստնոց. եւ ապականէ զբանս արդարոց։
²⁰Արդարու(թեամ)բ արասցես զիրաւունս, զի կեցէք, եւ մտանիցէք ժառանգել զերկիրն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ ձեզ։
²¹Մի́ տնկեսցես քեզ անտառս զա(մենայ)ն փայտի առ սեղանով տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։

¹Եւ մի́ զոհիցես տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում արջառ կամ ոչխար՝ յորում իցէ արատ ինչ, ըստ ա(մենայ)ն արատաւո́ր բանի. զի պի́ղծ է այն առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
²Եւ եթէ գտցի ՛ի միջի քում, ՛ի միում ՛ի քաղաքացն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ, ա́յր կամ կին՝ որ առնիցէ զչա́ր առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, անցանել զուխտիւ ն(ո)ր(ա).
³եւ երթեալ պաշտիցեն զաստուածս օտարս, եւ երկիր պագանիցեն ն(ո)ց(ա). Արեգական, կամ լուսնի, կամ ա(մենայ)նի որ իցէ ՛ի զարդուէ երկնից. զորս ո́չ հրամայեցի
⁴եւ պատմեցի քեզ։ եւ քննեսցես յոյժ, եւ ահա ճշմարտի́ւ լեալ իցէ բանն, եւ եղեա́լ իցէ պղծութի(ւն)ն այն ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի։

⁹Եւ երթայցես առ քահանա́յսն եւ ղեւտացի́ս, եւ առ դատաւորն որ լինիցի յաւուրսն յայնոսիկ. եւ քննեալ պատմեսցեն քեզ զդատաստանն։
¹⁰Եւ արասցե́ս ըստ հրամանին զոր պատմեսցեն քեզ որք ՛ի տեղւո́յն իցեն՝ զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ զգուշասջի́ր յոյժ առնել ըստ ա(մենայ)նի ո(ր)պ(էս) օրինադրեսցի քեզ։
¹¹ըստ օրինա́ցն եւ ըստ դատաստանի զոր արասցեն քեզ՝ արասցես. եւ մի́ խոտորեսցիս ՛ի բանէն զոր պատմեսցեն քեզ, մի́ յաջ եւ մի́ յահեակ։
¹²Եւ մարդ ոք՝ որ առնիցէ հպարտու(թեամ)բ առ ՛ի չլսելո́յ քահանային՝ որ կայցէ պաշտել յանուն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. կամ դատաւորին որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ՝ մեռցի́ մարդն այն. եւ բարձցե́ս զչարն յի(սրա)էլէ։

¹⁸Եւ եղիցի յորժամ նստցի յիշխանու(թ)ե(ան) իւրում, գրեսցե́ս նմա զերկրորդումն օրինացս այսոցիկ ՛ի մատենի։
¹⁹եւ ՛ի քահանայիցն ղեւտացւոց լիցի́ առ նմա. եւ ընթերցցի́ զսա զա(մենայ)ն աւուրս կենաց իւրոց. զի ուսցի́ երկնչել ՛ի տ(թեն)է ա(ստուծո)յ քումմէ, պահե́լ զա(մենայ)ն պատուիրանս զայսոսիկ, եւ առնե́լ զիրաւունս զայսոսիկ։
²⁰Զի մի́ հպարտանայցէ սիրտ ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ եղբարց իւրոց, զի մի́ անցանիցէ զպատուիրանօքս յաջ կամ յահեակ. զի երկայնակեա́ց լիցի յիշխանու(թ)ե(ան) իւրում, ինքն եւ որդիք իւր ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրաէ)լի։

¹Եւ մի́ լինիցի քահանայիցն ղեւտացւոց ղեւեայ բաժին եւ ժառանգու(թ)ի(ւն) ընդ որդւոցն ի(սրաէ)լի։ Երախայրի́քն տ(եառ)ն վիճակ ն(ո)ց(ա). զա́յն կերիցեն
²եւ վիճակ մի́ լիցի ն(ո)ց(ա) ՛ի մէջ եղբարց իւրեանց. զի տ(է)ր է վիճակ ն(ո)ց(ա). ո(ր)պ(էս) ասաց ն(ո)ց(ա)։
³Եւ ա́յս են իրաւունք քահանային ՛ի ժողովրդենէ անտի, որք զենուցուն զենլիս. եթէ արջա́ռ իցէ, եւ եթէ ոչխար, տացէ քահանային զերին եւ զծնօտսն եւ զխաղցոցն։
⁴Եւ զպտուղս ցորենոյ քոյ, եւ զգինւոյ քոյ, եւ զիւղոյ քոյ. եւ զպտուղ կտրոց խաշանց քոց տացես ն(ո)ց(ա).
⁵զի զնա́ ընտրեաց տ(է)ր յա(մենայ)ն ցեղիցն քոց կալ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, պաշտե́լ եւ օրհնել յանուն ն(ո)ր(ա). նա́ եւ որդիք իւր զա(մենայ)ն աւուրս։

¹¹եւ կախարդիցէ կախարդանօք, եւ վհուկ, եւ նշանագէտ լինիցի առ ՛ի զմեռեալս հարցանելոյ։
¹²Քանզի պի́ղծ է տ(եառ)ն ա(մենայ)ն որ առնէ զայն. զի վ(ա)ս(ն) այսպիսի գարշելեաց սատակեսցէ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր ՛ի քէն։
¹³Կատարեա́լ լինիցիս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ.
¹⁴զի ազգքն այնոքիկ զորս դո́ւ ժառանգելոց ես, նոքա́ հնայից եւ դիւթու(թ)ե(ան)ց անսան. բայց քեզ ո́չ այնպէս ետ հրաման տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
¹⁵Մարգարէ́ յեղբարց քոց իբրեւ զի́ս յարուսցէ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, նմա́ լուիջիք

²⁰Բայց մարգարէն, եթէ ամպարշտեսցի խօսե́լ յանուն իմ բան ինչ զոր ես ո́չ հրամայեցի խօսել. եւ կամ թէ խօսիցի յանուն աստուածոց օտարաց, մեռցի մարգարէն այն։
²¹Ապա թէ ասիցէք ՛ի սրտի. զիա՞րդ գիտասցուք զբանն զոր ո́չ խօսեցաւ տ(է)ր։
²²Զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն տ(եառ)ն՝ եւ ո́չ լինիցի բանն եւ ո́չ դիպիցի, ա́յն բան է զոր ո́չ խօսեցաւ տ(է)ր։ ամոարշտութ(եամ)բ խօսեցաւ մարգարէն, մի́ թողուցուք նմա։

¹Եւ եթէ սատակեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զազգսն՝ զորոց տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ քեզ զերկիրն նոցա. եւ ժառանգեսցե́ս զնա, եւ բնակեսցե́ս ՛ի քաղաքս եւ ՛ի տունս ն(ո)ց(ա)։
²երի́ս քաղաքս զատուսցես քեզ ՛ի միջոյ երկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ։
³Նկատեսցես քեզ զճանապարհն, եւ ը(ստ) երի́ս բաժանեսցես քեզ զսահմանս երկրին քոյ. զոր բաժանեսցէ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ եղիցի անդ ապաստա́ն ա(մենայ)ն սպանողի։
⁴Ա́յս սահման եղիցի ա(մենայ)ն սպանողի որ փախչիցի անդ՝ եւ ապրեսցի։ Որ ոք հարկանիցէ զընկեր իւր ակամայ. եւ նա́ ո́չ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։

⁸Եւ եթէ ընդարձակեսցէ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զսահմանս քո ո(ր)պ(էս) եւ երդուա́ւ տ(է)ր հարցն քոց. եւ տացէ քեզ տ(է)ր զա(մենայ)ն երկիրն՝ զոր խոստացաւ տալ հարցն քոց։
⁹եւ եթէ լուիցես առնել զամենայն պատուիրա́նս զայսոսիկ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, սիրե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, եւ գնա́լ յամենայն ճանապարհս ն(ո)ր(ա) զամենայն աւուրս։ Եւ յաւելցես քեզ ա́յլ եւս երիս քաղաքս յայնս յերիսն.
¹⁰եւ մի́ հեղցի արիւն անպարտ յերկրին քում, զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ ՛ի ժառանգութի(ւն). եւ մի́ ոք լիցի ՛ի միջի քում պարտական արեան։

¹⁵Ո́չ հաստատեսցի մի վկայ վկայել զմարդոյ ըստ ա(մենայ)ն մեղաց զոր մեղանչէ։ ՛Ի բերանոյ երկուց եւ երի́ց վկայից հաստատեսցի́ ա(մենայ)ն բան։
¹⁶Եւ եթէ կացցէ յառաջ սո́ւտ վկայ զմարդոյ, եւ չարախօսեսցէ զնմանէ ամպարշտու(թ)ի(ւն) ինչ.
¹⁷կացցեն երկոքին արքն որոց հակառակութի(ւն)ն իցէ, առաջի տ(եառ)ն, եւ առաջի քահանայիցն եւ առաջի դատաւորացն որ իցեն յաւուրսն յայնոսիկ.
¹⁸եւ քննեսցե́ն դատաւորքն ճշմարտութ(եամ)բ. եւ ահա վկայ անիրա́ւ վկայեաց զանիրաւութի(ւն). եւ եկաց հակառա́կ եղբօր իւրում.
¹⁹արասջիք նմա ո(ր)պ(էս) խորհեցաւ չա́ր առնել ընկերի իւրում. եւ բարձէ́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։

¹Եւ եթէ ելանիցես ՛ի պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց քոց. եւ տեսանիցես երիվա́րս եւ հեծեալս, եւ ազգ բազում քան զքեզ. մի́ երկնչիցիս ՛ի նոցանէ, զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ընդ քե́զ է՝ որ եհան զքեզ յերկրէն եգիպտացւոց։
²Եւ եղիցի յորժամ մերձենայցես ՛ի պատերազմ. մատուցեալ քահանայն խօսեսցի ընդ ազգին.
³եւ ասասցէ ցնս։ լո́ւր ի(սրա)էլ, դուք դիմեալ երթայք այսօր ՛ի պատերազմ աւադիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց ձերոց. մի́ լքանիցին սիրտք ձեր, եւ մի́ երկնչիցիք. եւ մի́ զարհուրիցիք, եւ մի́ խուսիցէք յերեսաց նոցա.
⁴զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր երթայ առաջի ձեր ընդ ձեզ, տա́լ պատերազմ վ(ա)ս(ն) ձե́ր ընդ թշնամիս ձեր, ապրեցուցանել զձեզ։

⁸Եւ յաւելցեն դպիրքն խօսել ընդ ժողովրդեանն՝ եւ ասասցեն. ա́յր ոք որ երկնչիցի, եւ վատասի́րտ սրտիւ իցէ, գնասցէ́ եւ դարձցի ՛ի տուն իւր. զի մի́ զանգիտեցուսցէ զսիրտ եղբօր իւրոյ իբրեւ զիւրն։
⁹Եւ եղիցի յորժամ դադարեսցեն դպիրքն ՛ի խօսելոյ ընդ ժողովրդեանն, կացուսցեն իշխանս զօրուն առաջնո́րդս ժողովրդեանն։
¹⁰Եւ եթէ մերձենայցես ՛ի քաղաք տալ պատերազմ ը(ստ) նմա, կոչեսցես զն(ո)ս(ա) ՛ի խաղաղու(թ)ի(ւն)։
¹¹եւ եղիցի եթէ տայցի ա(մենայ)ն ժողովուրդն որ գտանիցին ՛ի նմա հարկատո́ւք եւ հնազանդեա́լք քեզ։
¹²Ապա թէ ո́չ հնազանդեսցին քեզ, եւ արասցեն ընդ քեզ պատերազմ, պաշարեսցե́ս զնա։

¹⁷այլ նզովելով նզովեսջի́ք զն(ո)ս(ա). զքետացին, եւ զամովրհացին, եւ զքանանացին, եւ զփերեզացին, եւ զխեւացին, եւ զյեբուսացին, եւ զգերգեսացին. զոր օրինակ պատուիրեա́ց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
¹⁸զի մի́ ուսուցանիցեն ձեզ առնել զա(մենայ)ն գարշելութի(ւն)ս իւրեանց, զոր արարին դիցն իւրեանց. եւ մեղանչիցէք առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ։
¹⁹Եւ եթէ նստեալ պաշարեսցես զքաղաք՝ աւուրս բազումս մարտնչել ը(ստ) նմա յառնուլ զնա, մի́ հարկանիցես զծառատունկ ն(ո)ր(ա) արկանելով ՛ի նմա երկաթ. այլ կերիցե́ս ՛ի նմանէ, եւ զնա մի́ հարկանիցես։ միթէ մա՞րդ իցի ծառատունկն որ յանդի ա́նդ իցէ՝ մտանել յերեսաց քոց ՛ի պատնէշ։

¹Եւ եթէ գտանիցի վիրաւոր յեկրի քում զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ ժառանգել, եւ անկեալ դնիցի ՛ի դաշտի. եւ ո́չ գիտիցեն զայն որ խոցեացն զնա.
²ելցէ́ ծերակոյտն քո, եւ դատաւորքն քո, եւ չափեսցեն շուրջ զվիրաւորաւն զվայրս քաղաքացն։ Եւ եղիցի քաղաք որ հո́ւպ իցէ ՛ի վիրաւորն.
³առցէ ծերակոյտ քաղաքին այնորիկ երինջ մի յարջառոց՝ որ ը(ստ) գործ չիցէ́ մտեալ, եւ լուծ չիցէ́ ձգեալ.
⁴եւ իջուսցեն ծերակոյտ ժողովրդեանն զերինջն ՛ի ձո́ր մի ապառաժ ուր չիցէ́ գործեալ, եւ ո́չ սերմանեալ. եւ կարթակոտո́ր արասցեն զերինջն ՛ի ձո́ր անդր։

¹⁰Եւ եթէ ելանիցես ՛ի պատերազմ ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց քոց, եւ մատնեսցէ զնոսա տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի ձեռս քո, եւ աւերեսցես զաւար ն(ո)ց(ա),
¹¹եւ տեսանիցես յաւարին՝ կին գեղեցիկ տեսլեամբ, եւ ցանկասցի́ս նմա. եւ առցես զնա քեզ կնու(թ)ե(ան).
¹²եւ տարցիս զնա ՛ի տուն քո, եւ գերծե́ս զգլուխ ն(ո)ր(ա).
¹³եւ սրբեսցես զըղընգունս ն(ո)ր(ա), եւ հանցես զհանդերձ գերութե(ան) ն(ո)ր(ա). եւ նստցի ՛ի տա́ն քում, եւ լացցէ զհայր եւ զմայր իւր զաւարս ամսոյ միոյ. եւ ապա́ մտցես առ նա, եւ բնակեսցես ընդ նմա. եւ եղիցի կին քո։
¹⁴Եւ եղիցի եթէ ո́չ հաճեսցիս ընդ նա, արձակեսցես զնա ազա́տ. եւ վաճառելով մի́ վաճառեսցես զնա արծաթոյ. եւ մի́ անարգեսցես զնա՝ քանզի լլկեցեր զնա։

¹⁹կալցի́ն զնա հայր եւ մայր ն(ո)ր(ա), եւ տարցին զնա առ ծերակոյտ քաղաքին իւրեանց, եւ ՛ի դուռն տեղւոյն իւրեանց.
²⁰եւ ասասցեն ցարս քաղաքին իւրեանց. Որդի́ս մեր այս՝ խե́ռ է եւ անզգամ, եւ ո́չ լսէ ձայնի մերում. հանկանակո́ղ է եւ արբշիռ։
²¹Եւ քարկոծեսցեն զնա արք քաղաքին ն(ո)ր(ա) քարամբք՝ եւ մեռցի։ եւ բարձջի́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։ եւ լուեալ այլոցն՝ զահի́ հարկանիցին։
²²Եւ եթէ հասանիցեն ումեք մե́ղք մահապարտութե(ան)՝ եւ մեռանիցի, կախեսջի́ք զնա զփայտէ.
²³եւ մի́ ագանիցի մարմին ն(ո)ր(ա) ՛ի փայտին. այլ թաղելով թաղեսջի́ք զնա ՛ի նմին աւուր։ Զի անիծեալ յա(ստուծո)յ է ա(մենայ)ն՝ որ կախիցի զփայտէ։ եւ մի́ պղծիցէք զերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ́ քեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն)։

¹Գուցէ́ տեսեալ զարջառ եւ զոչխար եղբօր քո մոլորեալս ՛ի ճանապարհի, եւ անտե́ս առնիցես զն(ո)ս(ա), այլ դարձուցանելով դարձուսցե́ս զն(ո)ս(ա) եւ ածցե́ս առ եղբայր քո։
²Ապա թէ չիցէ մօտ եղբայրն քո առ քեզ, եւ ո́չ ճանաչիցես զնա. ժողովեսցես զն(ո)ս(ա) ՛ի տուն քո. եւ եղիցին առ քեզ, մինչեւ խնդրեսցէ զն(ո)ս(ա) եղբայր քո, եւ տացես ցնա։
³Նո́յնպէս արասցես զէշ նորա, նո́յնպէս արասցես զհանդերձ ն(ո)ր(ա), նո́յնպէս արասցես եւ զա(մենայ)ն կորուստ եղբօր քոյ. որինչ կորնչիցի ՛ի նմանէ եւ գտանիցես՝ մի́ իշխեսցես անտես առնել զայն։
⁴Գուցէ́ տեսանիցես զէշ եղբօր քոյ, կամ զեզն ն(ո)ր(ա) անկեալ ՛ի ճանապարհի, եւ զանց առնիցես զնոքօք. այլ յարուցանելով յարուսցե́ս ընդ նմա։

⁹Մի́ վարեսցես զայգի քո այլ եւ այլ. զի մի́ սրբեսցին արմտիքն եւ սերմնն զոր սերմանիցես ընդ բերից այգւոյն քոյ։
¹⁰Մի́ վարեսցես զէշ եւ զեզն ՛ի միասին։
¹¹Մի́ զգենուցուս այլայլախառն, զասր եւ զկտաւ ՛ի միասին։
¹²Ծո́պս մանուածոյս արասցես ՛ի վերայ չորեցունց տտնոց հանդերձից քոց, զոր եւ զգենուցուս։
¹³Եւ եթէ առնուցու ոք կին՝ եւ ամուսնասցի ընդ նմա, եւ ատեսցէ զնա.
¹⁴եւ դիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) պատճառս բամբասական բանից. եւ անուն չա́ր հանիցէ զնմանէ՝ եւ ասիցէ. զկինս զայս առի, եւ մերձեցեալ ՛ի սա ո́չ գտի զկուսու(թ)ի(ւն) սորա։
¹⁵Եւ առեալ հայր եւ մայր աղջկանն, հանցեն զկուսութի(ւն)ս աղջկանն առ ծերակոյտն ՛ի դուռն։

²¹հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկո́ծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ՝ եւ մեռցի. զի արա́ր անզգամութի(ւն) ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրաէ)լի, պոռնկել ՛ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջի́ք զչարն ՛ի ձէնջ։
²²Եւ եթէ դտցի այր շնացեալ ընդ առնակնոջ, սպանջի́ք զերկոսեան, զայրն շնացեալ ընդ կնոջն՝ եւ զկինն.եւ բարձջի́ք զչարն յի(սրա)էլէ։
²³Եւ եթէ եղիցի աղջիկ կոյս խօսեցեալ առն. եւ գտանիցէ զնա ա́յր ոք ՛ի քաղաքի եւ ննջեսցէ ը(ստ) նմա։
²⁴հանջիք զերկոսին ՛ի դուռն քաղաքին իւրեանց, եւ քարկոծեսցեն զն(ո)ս(ա) քարամբք եւ մեռցին. զաղջիկն՝ զի ո́չ բողոքեաց ՛ի քաղաքին, եւ զայրն՝ որ լլկեաց զկին ընկերի իւրոյ. եւ բարձջի́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։

³⁰Մի́ առցէ այր զկին հօր իւրոյ, եւ մի́ յայտնեսցէ զծածուկս հօր իւրոյ։

¹Մի́ մտցէ մալեալն եւ կրճատեալն յեկեղեցի ա(ստուծո)յ։
²Մի́ մտցէ պոռնկորդի յեկեղեցի ա(ստուծո)յ։
³Մի́ մտցէ ամոնացի եւ մովաբացի յեկեղեցի տ(եառ)ն, մինչեւ ցտասն ազգ մի́ մտցեն յեկեղեցին տ(եառ)ն, եւ մինչեւ ցյաւիտեան։
⁴Վ(ա)ս(ն) զի ո́չ ելին ը(ստ) առաջ ձեր հացիւ եւ ջրով ՛ի ճանապարհի ելանելոյն ձերոյ յեգիպտոսէ։ Եւ զի ՛ի վարձո́ւ կալան վ(ա)ս(ն) քո զբաղաամ որդի բէովրայ ՛ի միջագետաց անիծանել զքեզ.
⁵եւ ո́չ կամեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո լսել բաղաամու, եւ դարձոյց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զանէծսն յօրհնութի(ւն)ս. զի սիրեաց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
⁶Մի́ խօսեսցիս ընդ նոսա խաղաղութ(եամ)բ զա(մենայ)ն աւուրս քո մինչեւ ցյաւիտեան։

¹³եւ ցի́ց լինիցի զգօտւոյ քումմէ. եւ եղիցի յորժամ նստիցիս արտաքս, փորեսցե́ս նովաւ, եւ ածեալ ծածկեսցե́ս զաղտեղու(թ)ի(ւն) քո։
¹⁴Զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո շրջի ընդ բանակն քո փրկե́լ զքեզ, եւ մատնել զթշնամիս քո առաջի երեսաց քոց։ եւ եղիցի բանակն քո սո́ւրբ, եւ ո́չ երեւեսցի ՛ի միջի քում աղտեղու(թ)ի(ւն) իրացն. եւ դառնայցէ́ ՛ի քէն։
¹⁵Մի́ մատնեսցես զծառայ տ(եառ)ն իւրում, որ յաւելուցու ՛ի քեզ ՛ի տ(եառ)նէ իւրմէ։
¹⁶ընդ քեզ բնակեսցէ́ եւ ը(ստ) քե́զ զետեղեսցի յա(մենայ)ն տեղւոջ ուր եւ հաճոյ իցէ նմա. եւ մի́ նեղիցէք զնա։
¹⁷Մի́ լինիցի բո́զ ՛ի դստերաց ի(սրաէ)լի. եւ մի́ պոռնիկ յուստերաց ի(սրաէ)լի։ Մի́ լինիցի ձաւնի ՛ի դստերաց ի(սրաէ)լի, եւ մի́ նուիրեալ ոք յուստերաց ի(սրաէ)լի։

²³Որ ինչ ելանէ ընդ շրթունս քո, զգո́յշ լինիջիր եւ արասցե́ս ո(ր)պ(էս) ուխտեցեր ա(ստուծո)յ քում, զտուրսն զոր խոստացար բերանով քով։
²⁴Եւ եթէ մտանիցես ՛ի հունձս ընկերի քոյ, քաղեսցե́ս ձեռօք քովք զհասկն. եւ մանգաղ մի́ արկանիցես յոճ ընկերի քոյ։
²⁵Եւ եթէ մտանիցես յայգի ընկերի քոյ, կերիցե́ս խաղող մինչեւ ցյագել անձին քոյ. բայց յամանս մի́ ամանայցես։

¹Եւ եթէ առնուցու ոք կին, եւ մտանիցէ առ նա. եւ եղիցի եթէ ո́չ գտցէ շնորհս առաջի ն(ո)ր(ա), զի եգիտ ՛ի նմա ի́րս անարգու(թ)ե(ան), գրեսցէ́ նմա գի́ր ապահարզանի եւ տացէ́ ՛ի ձեռս ն(ո)ր(ա), եւ արձակեսցէ զնա ՛ի տանէ իւրմէ։
²Եւ եթէ գնացեալ լինիցի ա́ռն այլում։
³եւ ատիցէ զնա այրն վերջին, գրեսցէ նմա գի́ր մեկնելոյ, եւ տացէ ՛ի ձեռս նորա. եւ արձակեսցէ զնա ՛ի տանէ իւրմէ։ Ապա թէ մեռանիցի́ այրն ն(ո)ր(ա) վերջին՝ որ ա́ռ զնա կնութե(ան).
⁴մի́ կարասցէ այրն առաջին որ արձակեաց զնա՝ դառնալ առնուլ զնա իւր կնութե(ան), յետ պղծելոյն նորա. զի պի́ղծ է այն առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ մի́ պղծէք զերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ ձեզ ՛ի ժառանգութի(ւն)։

¹⁰Եւ եթէ պարտելո́վ պարտիցի ընկեր քո զինչ եւ իցէ, մի́ մտանիցես ՛ի տուն նորա գրաւել ինչ գրաւ.
¹¹այլ արտաքո́յ կայցես. եւ ա́յրն առ որում պարտքն քո իցեն՝ հանցէ́ զգրաւն արտաքս։
¹²Եւ եթէ աղքատ իցէ այրն, մի́ ագցի ը(ստ) գրաւաւն իւրով.
¹³դարձուցանելո́վ դարձուսցես զգրաւ ն(ո)ր(ա) ընդ մտանել արեւու. եւ ննջեսցէ́ հանդերձիւն իւրով, եւ օրհնեսցէ́ զքեզ. եւ եղիցի քեզ յողորմածութի(ւն) առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
¹⁴Մի́ զլասցիս զվա́րձս տնանկին՝ եւ զկարօտելոյ յեղբարց քոց, կամ յեկաց քաղաքաց քոց.

¹⁹Եւ եթէ հնձեսցես զհունձս յանդի քում, եւ մոռասցի որա́յ յանդի քում, մի́ դառնայցես անդրէն առնուլ զնա, աղքատին, եւ եկին, եւ այրւո́յ եւ սրբոյ եղիցի այն. զի օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն ՛ի գործս ձեռաց քոց։
²⁰Եւ եթէ կթեսցես զայգի քոյ, մի́ ճռաքաղ առնիցես զկնի քո. եկին, եւ որբոյ, եւ այրւո́յ եղիցի այն։ եւ յիշեսցե́ս զի ծառա́յ էիր յերկրին եգիպտացւոց. վ(ա)ս(ն) ա́յնորիկ ես պատուիրեմ քեզ առնել զբանս զայս։
²¹Եւ եթէ կթեսցես ձէթ, մի́ դարձցիս անդրէն պտղաքաղ առնել զկնի քո. եկին, եւ որբոյ, եւ այրւո́յ եղիցի այն։
²²եւ յիշեսցես զի եւ դու ծառա́յ էիր յերկրին եգիպտացւոց. վ(ա)ս(ն) ա́յնորիկ ես պատուիրեմ քեզ առնե́լ զբանս զայս։

¹Եւ եթէ լինիցի հակառակութի(ւն) ՛ի մէջ մարդկան, մատիցեն յատեան եւ դատեսցին. եւ արդարացուսցեն զարդարն, եւ պարտաւորեսցե́ն զամպարիշտն։
²Եւ եղիցի եթէ արժանի իցէ գանի ամպարիշտն, նստուսցեն զնա առաջի դատաւորացն, եւ հարցե́ն զնա առաջի ն(ո)ց(ա) ըստ ամպարշտու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա)՝
³թուով քառասո́ւն. եւ այլ մի́ յաւելուցուն. ապա թէ յաւելուցուն հարկանել զնա աւելի́ քան զայն, անարգութի(ւն) լիցի եղբօրն քում առաջի քո։
⁴Մի́ կապեսցես զցռուկ եզին կալոտւոյ։

⁹Եւ մատուցեալ կին եղբօր ն(ո)ր(ա) առաջի ծերոցն, հանցէ զկօշիկ մի յոտանէ ն(ո)ր(ա). եւ թքցէ́ ը(ստ) երեսս ն(ո)ր(ա), եւ պատասխանի́ տուեալ ասասցէ. ա́յսպէս արասցեն առն, որ ո́չ շինիցէ զտուն եղբօր իւրոյ։
¹⁰Եւ կոչեսցի անուն ն(ո)ր(ա) ՛ի մէջ ի(սրաէ)լի տո́ւն բոկացելոյ։
¹¹Եւ եթէ կռուեսցին արք ընդ միմեանս, այր ը(ստ) եղբօ́ր իւրում. եւ մատուցեալ կին միոյ ՛ի նոցանէ թափել զայր իւր ՛ի ձեռաց այնորիկ որ հարկանիցէն զնա, եւ ձգեալ զձեռն բո́ւռն հարկանիցէ զերկուորեաց ն(ո)ր(ա).
¹²հատցե́ս զձեռն, եւ մի́ խնաեյսցէ ՛ի նա ակն քո։
¹³Մի́ լինիցի յամանի քում կշիռ եւ կշիռ, մեծ կամ փոքր։
¹⁴եւ մի́ լինիցի ՛ի տան քում չափ եւ չափ, մեծ կամ փոքր։

¹⁹Եւ եղիցի յորժամ հանգուցանիցէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն թշնամեաց քոց որ շուրջ զքե́ւ իցեն յերկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ վիճակա́ւ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն), ջնջեսցե́ս զանուն ամաղեկայ ՛ի ներքոյ երկնից, եւ մի́ մոռասցիս։

¹Եւ եղիցի եթէ մտանիցես յերկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) եւ ժառանգեսցե́ս զնա, եւ բնակեսցես ՛ի նմա։
²Առցես զառաջինս պտղոց զերկրին քոյ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ. եւ արկցե́ս ՛ի կողոփ. եւ գնասցե́ս ՛ի տեղին՝ զոր ընտրեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ անուանել զանուն իւր անդ։
³Եւ երթիցես առ քահանա́յն, որ կայցէ յաւուրսն յայնոսիկ, եւ ասասցե́ս ցնա։ Գոհանա́մ այսօր զտ(թեն)է ա(ստուծո)յ իմմէ, զի մտի յերկիրն զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն մերոց տա́լ մեզ։
⁴եւ առցէ́ քահանայն զկողոփն ՛ի ձեռաց քոց. եւ դիցէ́ զնա առաջի սեղանոյն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։

⁹եւ ած զմեզ ՛ի տեղիս յայս. եւ ե́տ մեզ զերկիրս զայս. երկիր՝ որ բղխէ զկա́թն եւ զմեղր։
¹⁰Եւ արդ աւասիկ բերի́ զպտուղ արդեանց երկրին զոր ե́տ ինձ տ(է)ր, երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։ Եւ երկի́ր պագցես անդ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
¹¹եւ ուրա́խ լիցիս անդ յա(մենայ)ն բարու(թ)ի(ւն)սն՝ զոր ետ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, եւ տա́ն քում. դո́ւ եւ ղեւտացի́ն եւ պանդուխտն որ ՛ի քեզ։
¹²Եւ եթէ կատարեսցես տասանորդել զա(մենայ)ն տասանորդս երկրի քոյ. յամին երկրորդի կրկին տասանորդեսցիս ղեւտացւոյն, եւ եկին, եւ որբոյ, եւ այրւոյ. եւ կերիցեն ՛ի քաղաքս քո եւ յագեսցին։

¹⁶Յաւուր յայնմիկ պատուիրեաց մեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր առնել զա(մենայ)ն իրաւունս զայսոսիկ, եւ զդատաստանս. եւ պահեսջի́ք եւ արասջի́ք զսոսա յա(մենայ)ն սրտէ ձերմէ, եւ յա(մենայ)ն անձնէ ձերմէ։
¹⁷Զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ընտրեա́ այսօր լինել քեզ ա(ստուա)ծ, եւ գնասջի́ք ՛ի ճանապարհս ն(ո)ր(ա), եւ պահեսջի́ք զիրաւունս եւ զդատաստանս ն(ո)ր(ա)՝ լսե́լ ձայնի նորա։
¹⁸Եւ տ(է)ր ընտրեաց զքե́զ այսօր լինե́լ նմա ժողովուրդ սեպհական՝ ո(ր)պ(էս) եւ խոստացաւ քեզ. պահել զա(մենայ)ն պատուիրանս ն(ո)ր(ա).
¹⁹եւ լինել քեզ ՛ի վե́ր քան զա(մենայ)ն ազգս. ո(ր)պ(էս) արա́ր զքեզ անուանի եւ բարգաւա́ճ եւ փառաւոր՝ լինել քեզ ժողովուրդ սո́ւրբ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում. ո(ր)պ(էս) եւ խոստացաւ քեզ։

¹Եւ պատուիրեա́ց մովսէս եւ ծերակոյտն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասեն. պահեցէ́ք զա(մենայ)ն պատուիրանս զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր։
²Եւ եղիցի յաւուր յորում անցանիցես ը(ստ) յորդանան, յերկիրն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ. եւ կանգնեսցես անդ քարինս մեծամեծս, եւ բռեսցե́ս զն(ո)ս(ա) բռով։
³եւ գրեսցե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քարանցն զա(մենայ)ն պատգամս զօրինացս այսոցիկ, յորժամ անցանիցէք ընդ յորդանան, ՛ի ժամանակի իբրեւ մտանիցէք յերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն ձերոց տացէ́ քեզ, երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր. ո(ր)պ(էս) խոստացաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարց քոց տա́լ քե́զ։

⁹Եւ խօսեցա́ւ մովսէս, եւ քահանայքն՝ եւ ղեւտացիք՝ ընդ ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի եւ ասեն. լո́ւռ լեր եւ լո́ւր ի(սրա)էլ։ Յաւուր յայսմիկ եղեր ժողովուրդ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ.
¹⁰եւ լուիցե́ս ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ արասցե́ս զա(մենայ)ն պատուիրանս նորա եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա)՝ զոր ես պատուիրեմ զեք այսօր։
¹¹Եւ պատուիրեա́ց մովսէս ժողովրդեանն յաւուր յայնմիկ՝ եւ ասէ։
¹²Սոքա́ կացցեն օրհնել զժողովուրդն ՛ի լերինն գարիզին, յորժամ անցանիցէք ընդ յորդանան։ Շմաւոն. ղեւի. յուդայ. իսաքար. յովսէփ. եւ բենիամին։
¹³Եւ սոքա́ կացցեն ՛ի վերայ անիծիցն ՛ի լերինն գեբաղ։ Ռուբէն. գադ. ասեր. զաբուղոն. դան. եւ նեփթաղիմ։
¹⁴Եւ պատասխանի տուեալ ղեւտացւոցն՝ ասիցե́ն մեծաձայն ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի։

²⁰Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ընդ կնոջ հօր իւրոյ. զի յայտնեաց զաներեւոյթս հօր իւրոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
²¹Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ը(ստ) ամենայն անասնոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)նժողովուրդն՝ եղիցի́։
²²Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ընդ քե́ռ իւրում, որ առ ՛ի հօրէ իցէ, կամ առ ՛ի մօրէ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
²³Անիծեալ՝ որ հարկանիցէ զընկեր իւր նենգու(թեամ)բ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
²⁴Անիծեալ՝ որ առնուցու կաշառ հարկանել զանձն արեան արդարոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
²⁵Անիծեալ ա(մենայ)ն մարդ որ ո́չ կացցէ յամենայն բանս օրինացս այսոցիկ՝ առնել զսոսա։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։

¹Եւ եղիցի եթէ լսելով լուիցէք ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, զգուշանա́լ եւ առնել զա(մենայ)ն պատուիրանս ն(ո)ր(ա), զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր, տացէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի վեր քան զա(մենայ)ն զագս երկրի.
²եւ եկեսցեն ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ա(մենայ)ն օրհնութի(ւն)քս այսոքիկ. եւ գտցե́ն զքեզ, եթէ լուիցես ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ։
³Օրհնեալ լիցիս դու ՛ի քաղաքի, եւ օրհնեա́լ յանդի։
⁴Օրհնեա́լ լիցին ծնունդք որովայնի քոյ, եւ արա́րք երկրի քոյ, անդեա́յք արջառոց, եւ հօտք ոչխարաց քոց։
⁵Օրհնեա́լ լիցին շտեմարանք քո, եւ համբա́րք քո։
⁶Օրհնեա́լ լիցիս դու յելանել եւ ՛ի մտանե́լ քում։

¹¹Եւ բազմացուսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի բարու(թ)ի(ւն)ս, ծննդեա́մբք որովայնի քոյ, եւ արդեա́մբք երկրի քոյ, եւ ծննդեամբք խաշանց քոց. ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին զոր երդուա́ւ տ(է)ր հարցն քոց տալ քեզ, ըստ աւուրց երկնից ՛ի վերայ երկրի։
¹²Բացցէ́ քեզ տ(է)ր զգանձսն բարու(թ)ե(ան) իւրոյ զերկինս, տալ անձրե́ւ ՛ի ժամանակի իւրում երկրին քոյ, օրհնե́լ զա(մենայ)ն գործս ձեռաց քոց. եւ տացե́ս փոխ ազգաց բազմաց, եւ դու ո́չ առնուցուս փոխ.
¹³եւ իշխեսցե́ս ազգաց բազմաց, եւ քեզ՝ մի́ իշխեսցեն։ Հաստատեսցէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի գլուխ եւ ո́չ ՛ի վերջ. եւ եղիցիս ՛ի վե́ր, եւ ո́չ ՛ի խոնարհ. եթէ լուիցես պատուիրանաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, զոր ես պատուիրեմ քեզ ա́յսօր պահել եւ առնել։

²⁰Առաքեսցէ́ քեզ տ(է)ր զնուազութի(ւն) եւ զկարօտու(թ)ի(ւն). եւ ծախս ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)նի յոր մխեսցես զձեռն քո, եւ զոր ինչ առնիցես. մինչեւ սատակեսցէ́ զքեզ տ(է)ր, մինչեւ կորուսցէ զքեզ վաղվաղակի վ(ա)ս(ն) չարութե(ան) գնացից քոց՝ զի թողե́ր դու զիս։
²¹Խանծեցուսցէ տ(է)ր ՛ի քեզ զմահ, մինչեւ սատակեսցէ զքեզ տ(է)ր յերկրէն յոր դու մտանելոց ես ժառանգել զնա։
²²Հարցէ́ զքեզ տ(է)ր տարակուսանօք, եւ ջերմամբ, եւ սարսռով, եւ խեթիւք, եւ երկիւղիւ, եւ խորշակաւ, եւ գունով. եւ հալածեսցեն զքեզ մինչեւ կորուսցեն զքեզ։
²³Եւ եղիցին ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ քոյ երկինք պղնձի́, եւ երկիր ՛ի ներքոյ քո երկաթի́։

²⁹եւ խարխափեսցե́ս ՛ի մէջօրէի ո(ր)պ(էս) խարխափիցէ կո́յր ՛ի խաւարի։ Եւ եթէ ո́չ ուղղեսցես զճանապարհս քո, եղիցիս յայնժամ զրկեալ եւ յափշտակեալ զա(մենայ)ն աւուրս. եւ ո́չ ոք իցէ որ օգնիցէ քեզ։
³⁰Առնուցուս կին՝ եւ ա́յլ այր հանիցէ զնա ՛ի քէն։ շինեսցես տուն՝ եւ մի́ բնակեսցես ՛ի նմա։ տնկեսցես այգի՝ եւ մի́ կթեսցես զնա։
³¹Արջառ քո՝ սպանեալ առաջի քո, եւ մի́ կերիցես ՛ի նմանէ։ էշ քո՝ յափշտակեա́լ ՛ի քէն, եւ մի́ դարձցի առ քեզ։ ոչխար քո՝ մատնեա́լ թշնամեաց քոց, եւ ո́չ ոք իցէ որ օգնիցէ քեզ։
³²Ուստերք քո եւ դստերք քո՝ մատնեա́լք ազգի օտարի, եւ աչք քո կըկոցեա́լ հայիցին ՛ի նոսա, եւ ո́չ հասանիցէ ձեռն քո։

³⁸Սերմն բազո́ւմ հանցես յանդի, եւ սակա́ւ ժողովեսցես. զի կերիցէ զայն մարախ։
³⁹Այգի́ս տնկեսցես եւ գործեսցես, եւ գինի ո́չ արբցես,եւ մի́ ուրախ լիցիս ՛ի նմանէ. զի կերիցէ զայն՝ ո́րդն։
⁴⁰Եւ եղիցին ձիթենիք յա(մենայ)ն սահմանս քո, եւ իւղով ո́չ օծցիս, զի թափեսցի́ն ձիթենիքն քո։
⁴¹Ուստերս, եւ դստերս ծնցիս, եւ ո́չ լինիցին քո. քանզի երթիցեն ՛ի գերու(թ)ե(ան)։
⁴²Զա(մենայ)ն ծառատունկ քո եւ զարդի́ւնս երկրի քոյ հարցէ́ թրթուր։
⁴³Եկն որ ՛ի քեզ իցէ, ելցէ քան զքեզ վե́ր ՛ի վեր, եւ դու իջցես վա́յր ՛ի վայր։
⁴⁴նա տացէ́ քեզ փոխ, եւ դու ո́չ տացես նմա փոխ։ նա́ եղիցի գլո́ւխ, եւ դու եղիցես վե́րջ։

⁴⁹Ածցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ազգ ՛ի հեռաստանէ ՛ի ծագաց երկրի իբրեւզխոյանա́լ արծուոյ. ա́զգ՝ զորոյ ո́չ լսիցես զձայն ն(ո)ր(ա).
⁵⁰ազգ՝ ժպի́րհ երեսօք. որ ո́չ աչարիցէ երեսաց ծերոց, եւ ո́չ ողորմեսցի տղայոյ.
⁵¹եւ կերիցէ́ զծնունդս խաշանց քոց, եւ զարդի́ւնս երկրի քոյ. եւ ո́չ թողուցու քեզ ցորեա́ն, դինի́, ե́ւղ, զանգեա́յս արջառոց քոց, եւ զհօ́տս ոչխարաց քոց մինչեւ կորուսցէ զքեզ։
⁵²Եւ նեղեսցէ զքեզ յա(մենայ)ն քաղաքս քո, մինչեւ կործանեսցին պարիսպք քո բարձրացեալք եւ ամուրք՝ յորս դուն յուսացեալ իցես յա(մենայ)ն երկրին քում։ եւ նեղեսցէ́ զքեզ յա(մենայ)ն քաղաքս քո՝ զորս ետ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։

⁵⁷եւ զա́ղտն ելեալ ՛ի միջոյ իւրմէ, եւ զծնունդն զոր ծնանիցի՝ խորովեսցէ ՛ի նոցանէ՝ եւ կերիցէ. եւ վ(ա)ս(ն) նուազութե(ա)ն յա(մենայ)նէ թաքուսցէ յանձկու(թ)ե(ա)ն եւ ՛ի նեղութե(ա)ն. որով նեղիցէ զքեզ թշնամին յա(մենայ)ն քաղաքս քո։
⁵⁸Եւ եթէ ո́չ լուիցէք առնել զա(մենայ)ն բանս օրինացս այսոցիկ, զգրեալս ՛ի գիրս յայսմիկ, երկնչե́լ ՛ի պատուական եւ ՛ի սքանչելի́ անուանէ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ.
⁵⁹նորանշա́ն արասցէ տ(է)ր զհարուածս քո, եւ զհարուածս զաւակի քոյ, զհարուածս մեծամեծս եւ զարմանալիս, եւ զցաւս չարաչարս եւ զկարեւորս։
⁶⁰Եւ ածցէ́ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո զա(մենայ)ն ախտս չարաչարս զեգիպտացւոցն՝ յորմէ սոսկայի́րն յերեսաց ն(ո)ց(ա), եւ մխեսցի́ն ՛ի քեզ։

⁶⁵Այլեւ յազգսն յայնոսիկ ո́չ հանգուսցէ զքեզ, եւ ո́չ լինիցի կա́յ թաթից ոտից քոց. եւ տացէ քեզ անդ սի́րտ տրտմեալ, եւ աչս սորեալս, եւ անձն հարեալ։
⁶⁶Եւ եղիցին Կեանք քո կախեա́լ առաջի աչաց քոց, եւ զարհուրեսցի́ս զցայգ եւ զցերեկ. եւ ո́չ հաւատասցեն կենացն քոց։
⁶⁷Ընդ առաւօտս ասիցես՝ թէ ե՞րբ լինիցի երեկոյ. եւ ը(ստ) երեկոյս ասիցես՝ թէ ե՞րբ լինիցի առաւօտ, ՛ի զարհուրանա́ց սրտի քոյ զոր երկնչիցիս, եւ ՛ի տեսլեանց աչաց քոց զոր տեսանիցես։
⁶⁸Եւ դարձուսցէ զքեզ տ(է)ր անդրէն յեգիպտոս նաւօք հազարաւոր զօրօք. եւ ընդ ճանապարհ ը(ստ) նոյն՝ ո́չ յաւելուցուք տեսանել զնա. եւ վաճառեսջի́ք անդ թշնամեաց ձերոց ՛ի ծառա́յս եւ յաղախնայս. եւ ո́չ ոք իցէ որ գնիցէ։

¹Ա́յս բա́նք են ուխտին զոր պատուիրեաց տ(է)ր մովսիսի. հաստատել որդւոցն ի(սրաէ)լի յերկրին մովաբու. թո́ղ զայն ուխտ՝ զոր ուխտեաց ն(ո)ց(ա) ՛ի քորէբ։
²Եւ կոչեաց մովսէս զա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասէ́ ցնոսա։ Դուք ձեզէ́ն տեսէք զա(մենայ)ն ինչ զոր արա́ր տ(է)ր յեգիպտոս առաջի ձեր, ը(ստ) փարաւոն եւ ը(ստ) ծառայս ն(ո)ր(ա), եւ ը(ստ) ա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա)։
³Զփորձանսն մեծամեծս՝ զոր տեսին աչք ձեր. զնշանսն եւ զարուեստս մեծամեծս զայնոսիկ, զձեռն հզօր, եւ զբազուկ բարձր։
⁴Եւ ո́չ ետ ձեր տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր սի́րտ գիտելոյ, եւ աչս տեսանելոյ. եւ ականջս լսելոյ մինչեւ ցայսօր։

¹⁰Դուք կա́յք աւադիկ այսօր ամենեքեան առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ. ցեղապե́տք ձեր, եւ ծերակոյտ ձեր, եւ դատաւո́րք ձեր, եւ ատենադպիրք ձեր, եւ ա(մենայ)ն այր ի(սրաէ)լի,
¹¹եւ կանայք ձեր, եւ որդիք ձեր, եւ եկն որ ՛ի միջի ձերում բնակէ. եւ ՛ի փայտակոտորէ́ ձերմէ մինչեւ ցջրբե́ր ձեր։
¹²Յանցանել ձեր զուխտիւ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ, եւ զնզովիւք ն(ո)ր(ա) զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ուխտէ́ քեզ այսօր։
¹³զի կացուսցէ զքեզ իւր ժողովուրդ, եւ նա եղիցի քեզ ա(ստուա)ծ՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասաց. եւ զոր օրինակ երդուաւ հարցն քոց՝ աբրահամու եւ սահակայ եւ յակոբու։
¹⁴Եւ ո́չ ձեզ միայն ուխտեմ ես զուխտս զայս, եւ զնզովս զայսոսիկ,

²⁰Եւ ո́չ հաճեսցի ա(ստուա)ծ ներել նմա այլ յայնժամ բորբոքեսցի́ բարկութի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ նախանձ ն(ո)ր(ա) ՛ի մարդն յայն. եւ հասցե́ն նմա ա(մենայ)ն նզովք ուխտիս այսորիկ, գրեա́լք ՛ի գրի օրինացս այսոցիկ. եւ ջնջեսցէ́ տ(է)ր զանուն ն(ո)ր(ա) ՛ի ներքոյ երկնից.
²¹եւ զատուսցէ́ զնա տ(է)ր ՛ի չարիս յա(մենայ)ն որդւոցն ի(սրաէ)լի. ըստ ա(մենայ)ն նզովի́ց ուխտիս գրելոյ ՛ի գիրս օրինացս այսոցիկ։
²²Եւ ասիցեն ազգքն միւս՝ եւ որդիքն ձեր որ յարիցեն յե́տ ձեր, եւ օտարոտին որ գայցէ յերկրէ հեռաստանէ՝ տեսանիցեն զհարուածս երկրին այնորիկ. եւ զախտս ն(ո)ց(ա) զոր առաքեաց տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա).

²⁶եւ գնացեալ պաշտեցին զաստուածս օտարս, եւ երկի́ր պագին ն(ո)ց(ա) զոր ո́չն ճանաչէին, եւ ո́չ բաժանեաց ն(ո)ց(ա)·
²⁷եւ բարկացաւ տ(է)ր սրտմտու(թեամ)բ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին այնորիկ, ածե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ը(ս)տ ա(մենայ)ն նզովից ուխտիս գրելոյ ՛ի մատենի օրինացս այսոցիկ։
²⁸Եւ եբա́րձ զն(ո)ս(ա) տ(է)ր յերկրէ իւրեանց, բարկութ(եամ)բ եւ սրտմտութ(եամ)բ եւ զայրացմամբ մեծա́ւ յոյժ. եւ մերժեաց զն(ո)ս(ա) յերկիր օտար մինչեւ ցայժմ։
²⁹Ծածուկքն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերում, եւ յայտնիքն մե́զ եւ որդւոց մերոց յաւիտեան՝ առնել զա(մենայ)ն պատգամս օրինացս այսոցիկ։

¹Եւ եղիցի եթէ հասանիցէ́ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո ա(մենայ)ն պատգամքս այսոքիկ, կամ օրհնու(թ)ի(ւն)ք կամ անէծք զորս ետու առաջի երեսաց քոց, եւ կալցիս ՛ի սրտի քո ընդ ա(մենայ)ն ազգսն ուր ցրուեսցէ զքեզ տ(է)ր անդ։
²Եւ դարձցիս առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ լուիցե́ս ձայնի ն(ո)ր(ա) ըստ ա(մենայ)նի զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, յա(մենայ)ն սրտէ քումմէ եւ յա(մենայ)ն անձնէ քումմէ։
³եւ բժշկեսցէ́ տ(է)ր զմեղսն քո, եւ ողորմեսցի́ քեզ։ Եւ դարձեալ ժողովեսցէ́ զքեզ յա(մենայ)ն ազգաց՝ ուր ցրուեսցէ զքեզ տ(է)ր անդր։
⁴եթէ իցէ ցրումն քո ՛ի ծագա́ց երկրի մինչեւ ՛ի ծա́գս երկրի, եւ անտի́ ժողովեսցէ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո.

⁹Եւ աճեցուսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն գործս ձեռաց քոց, ծննդո́վք որովայնի քոյ, եւ արդեամբք երկրի քոյ, եւ ծննդովք անասնոց քոց։ Զի դարձցի́ ՛ի քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ուրա́խ լինել քեւ ՛ի բարուիս՝ որպէս ուրա́խ եղեւ հարբքն քովք։
¹⁰Եթէ լուիցես ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, պահե́լ եւ առնել զա(մենայ)ն պատուիրանս ն(ո)ր(ա) եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա), եւ զդատաստանս ն(ո)ր(ա), զգրեալս ՛ի գրի օրինացս այսոցիկ. եթէ դարձցիս առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն սրտէ քումմէ՝ եւ յա(մենայ)ն անձնէ քումմէ։
¹¹Զի պատուիրանքս այս՝ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, ո́չ ծանրաբե́ռն ինչ է, եւ ո́չ հեռի́ ՛ի քէն։

¹⁶Եւ եթէ լուիցես պատուիրանաց տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ՝ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, սիրե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. գնա́լ ՛ի ճանպարհս ն(ո)ր(ա), պահե́լ զիրաւունս եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա), եւ զդատաստանս ն(ո)ր(ա), կեցցէ́ք եւ բազո́ւմք լինիցիք. եւ օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն երկրին յոր մտանելո́ց ես ժառանգել զնա։
¹⁷Եւ եթէ փոխեսցի սի́րտ քո, եւ ո́չ լուիցես, եւ մոլորեալ երկի́ր պագանիցես աստուածոց օտարաց, եւ պաշտեսցես զնոսա.
¹⁸պատմե́մ քեզ այսօր, զի կորստեա́մբ կորնչիցիք. եւ ո́չ լինիցիք բազմօրեայք ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին՝ յոր դո́ւք անցանէք ընդ յորդանան ժառանգել զնա։

¹Եւ կատարեա́ց մովսէս խօսե́լ զա(մենայ)ն զբանս զայսոսիկ առ ա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի։
²Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). հարիւր եւ քսա́ն ամաց եմ ես այսօր, եւ ո́չ եւս կարեմ ելանել եւ մտանել. քանզի տ(է)ր ասաց ցիս, թէ ո́չ անցանիցես ը(ստ) այդ յորդանան։
³Տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո երթայ առաջի երեսաց քոց. նա́ սատակեսցէ զազգսն զայնոսիկ յերեսաց քոց, եւ ժառանգեսցե́ս զն(ո)ս(ա). եւ յեսո́ւ երթայ առաջի երեսաց քոց՝ ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ տ(է)ր։
⁴Եւ արասցէ տ(է)ր ը(ստ) ն(ո)ս(ա) ո(ր)պ(էս) արար ը(ստ) սեհոն եւ ը(ստ) ովգ, ը(ստ) երկոսին թագաւորսն ամովրհացւոց որ էին յայնկոյս յորդանանու, եւ ը(ստ) երկիր ն(ո)ց(ա).

⁹Եւ գրեա́ց մովսէս զա(մենայ)ն բանս օրինացս այսոցիկ ՛ի մատենի. եւ ետ զայն ցքահանայսն ցորդիսն ղեւեայ, որ բառնայի́ն զտապանակ ուխտին տ(եառ)ն, եւ ցծերս որդւոցն իսրայէլի։
¹⁰Եւ պատուիրեաց նոցա մովսէս յաւուր յայնմիկ եւ ասէ։ յետ եւթն ամի ժամանակի տարւոյն թողու(թ)ե(ան) ՛ի տօնի տաղաւարահարացն,
¹¹՛ի գումարել ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի յանդիման լինելոյ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, ՛ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ տ(է)ր՝ ընթերնուցուք զօրէնս զայս առաջի ի(սրաէ)լի յականջս ն(ո)ց(ա),

¹⁵եւ էջ տ(է)ր սեամբ ամպոյ, եւ եկաց առ դրան խորանին վկայութե(ան). եւ եկաց սիւն ամպոյն առ դրան խորանին։
¹⁶Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո. եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի́ զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա́ ՛ի նոսա, եւ թողուցուն զիս. եւ ցրիցե́ն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։
¹⁷Եւ բարկացա́յց դոցա սրտմտութ(եամ)բ յաւուր յայնմիկ, եւ լքի́ց զդոսա, եւ դարձուցի́ց զերեսս իմ ՛ի դոցանէ, եւ եղիցին կերակո́ւր թշնամեաց, եւ գտցեն զդոսա չարի́ք բազումք եւ նեղութի(ւն)ք. եւ ասասցեն յաւուր յայնմիկ. քանզի չէ́ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ընդ մեզ, գտին զմեզ չարիքս այսոքիկ։

²¹եւ ընդդէ́մ կացցէ ն(ո)ց(ա) օրհնու(թ)ի(ւն)դ այդ՝ յանդիմա́ն լինել վկայ։ եւ մի́ մոռասցի ՛ի բերանոց ն(ո)ց(ա), եւ ՛ի բերանոյ զաւակի ն(ո)ց(ա). քանզի գիտեմ զչարու(թ)ի(ւն) ն(ո)ց(ա) զոր արարին աստ այսօր, յառաջ քան զտանելն իմ զն(ո)ս(ա) յերկրին բարութե(ան) զոր երդուայ հարցն նոցա։
²²Եւ գրեա́ց մովսէս զօրհնութի(ւն)ս զայս յաւուր յայնմիկ, եւ ուսոյց զսա որդւոցն ի(սրաէ)լի։
²³Եւ պատուիրեաց մովսէս յեսուայ որդւոյ նաւեայ՝ եւ ասէ. քա́ջ լեր՝ եւ զօրացի́ր. զի դո́ւ տանելոց ես զորդիսն ի(սրաէ)լի յերկիրն զոր խոստացաւ տա́լ ն(ո)ց(ա) տ(է)ր, եւ նա եղիցի ընդ քեզ։
²⁴Եւ իբրեւ կատարեա́ց մովսէս գրել զա(մենայ)ն զբանս օրինացս այսոցիկ ՛ի մատենի մինչեւ իսպառ։

²⁹Քանզի գիտեմ եթէ յետ վախճանի իմոյ անօրինելո́վ անօրինիցէք, եւ խոտորիցիք ՛ի ճանապարհէն զոր պատուիրեցի ձեզ. եւ պատահիցե́ն ձեզ չարիքն ՛ի վախճանի աւուրց։ քանզի առնիցէք չա́ր առաջի տ(եառ)ն, բարկացուցանե́լ զնա գործովք ձեռաց ձերոց։
³⁰Եւ խօսեցաւ մովսէս յականջս ա(մենայ)ն եկեղեցւոյն ի(սրաէ)լի զբանս օրհնութե(ան)ս այսորիկ մինչեւ ՛ի սպառ։

¹Նայեցարո́ւք երկինք եւ խօսեցայց, եւ լուիցէ́ երկիր զպատգամս բերանոյ իմոյ։
²ակնկալեսցի́ իբրեւ զանձրեւ բարբա́ռ իմ. եւ իջցէ́ իբրեւ զցօղ պատգամք իմ։ իբրեւ զանձրեւ ՛ի վ(ե)ր(այ) սիզոյ, եւ իբրեւ զտեղատարա́փ ՛ի վ(ե)ր(այ) խոտոյ։
³զի զանո́ւն տ(եառ)ն կարդացի. տո́ւք օրհնութի(ւն) տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ։
⁴Ա(ստուա)ծ որոյ ճշմարի́տ են գործք ն(ո)ր(ա). եւ ա(մենայ)ն ճանապարհք ն(ո)ր(ա) իրաւամբք։ ա(ստուա)ծ հաւատարի́մ է, եւ ո́չ գոյ ՛ի նմա անիրաւու(թ)ի(ւն). արդա́ր եւ անարատ է տ(է)ր։
⁵մեղան՝ եւ ո́չ նմա որդիք արատայ, ա́զգ թիւր եւ խոտորեալ։
⁶Զա՞յդ տ(եառ)ն հատուցանէք այդպէս, ժողովուրդ յիմար՝ եւ ո́չ իմաստուն։ ո՞չ նա է հա́յրն որ ստացաւ զքեզ, արա́ր զքեզ՝ եւ հաստատեաց զքեզ։

¹²Տ(է)ր միայն ածէր զն(ո)ս(ա), եւ ո́չ գոյր ընդ նոսա աստուա́ծ օտար։
¹³եհան զն(ո)ս(ա) ՛ի զօրութի(ւն) երկրի. կերակրեա́ց զնոսա արդեամբք անդաստանաց։ գինեցոյց մե́ղր ՛ի վիմէ, եւ ե́ւղ յապառաժ վիմէ։
¹⁴Կոգի կովուց եւ կա́թն մաքեաց, հանդերձ ճարպով գառանց խոյոց որդւոց ցլո́ւց եւ նոխազաց։ ընդ ճարպոյ երիկամանց ցորենոյ, եւ զարիւն խաղողոյ ըմպէին գինի։
¹⁵Եկեր յակոբ՝ եւ յագեցաւ, յօրացա́ւ եւ յանկուշեա́ց սիրելին։ գիրացա́ւ ստուարացա́ւ եւ լայնացաւ, եւ եթող զտ(է)ր ա(ստուա)ծ զարարիչ իւր. եւ ապստամբեա́ց յա(ստուծո)յ փրկչէ իւրմէ։
¹⁶Բարկացուցին զիս օտարոտւովք, եւ գարշելեօք իւրեանց դառնացուցին զիս։

²²Զի հո́ւր բորբոքեալ է ՛ի բարկու(թեն)է իմմէ. այրեսցէ́ մինչեւ ՛ի դժոխս ներքինս։ կերիցէ́ զերկիր եւ զարմտիս ն(ո)ր(ա). բորբոքեսցէ զհիմունս լերանց։
²³Կուտեցի́ց ՛ի ն(ո)ս(ա) չարիս, եւ զնե́տս իմ սպառեցի́ց ՛ի ն(ո)ս(ա)։
²⁴մաշեալք սովով եւ կերակրո́վ թռչնոց. լա́րս առանց բժշկու(թ)ե(ան), եւ ժանի́ս գազանաց առաքեցից ՛ի ն(ո)ս(ա), սրտմտու(թեամ)բ քարշե́լ զն(ո)ս(ա) ը(ստ) երկիր։
²⁵Արտաքուստ անզաւակեսցէ զն(ո)ս(ա) սուր, եւ ՛ի շտեմարանաց երկե́ւղ։ զերիտասարդն հանդերձ կուսի́ւն. եւ զստնգիացն հանդերձ հաստատելով ծերով։
²⁶Ասացի բա́մ ցրեցից զն(ո)ս(ա). դադարեցուցի́ց ՛ի մարդկանէ զյիշատակս նոցա։

³³սրտմտու(թ)ի(ւն) վիշապաց գինի ն(ո)ց(ա). եւ սրտմտու(թ)ի(ւն) իժից առա́նց բժշկու(թ)ե(ան)։
³⁴Ո՞չ ապաքէն այս ա(մենայ)ն ժողովեալ է առիս, եւ կնքեա́լ կայ ՛ի գանձի իմում։
³⁵յաւուր վրէժխնդրութե(ան) հատուցից, ՛ի ժամանակի յորում սխալեցի́ ոտն ն(ո)ց(ա). զի մե́րձ է օր բարկութե(ան) ն(ո)ց(ա), եւ հասեա́լ պատրաստեալ կայ ձեզ։
³⁶Զի դատեսցէ́ տ(է)ր զժողովուրդ իւր. եւ ՛ի ծառայս իւր մխիթարեսցի։ զի ետես զն(ո)ս(ա) լուծեալս եւ լքեալս եւ մատնեալս ՛ի գերութի(ւն)։
³⁷Եւ ասա́ց տ(է)ր՝ ո՞ւր են աստուա́ծք ն(ո)ց(ա), յորս յուսացեալ էին ՛ի նոսա.
³⁸զորոց զճա́րպ զոհից ն(ո)ց(ա) ուտէիք, եւ ըմպէիք զգինի նուիրաց ն(ո)ց(ա). յարիցեն օգնեսցե́ն ձեզ, եւ եղիցին ձեր թիկունք։

⁴³Ուրա́խ լերուք ազգք ընդ ժողովրդեան ն(ո)ր(ա), եւ զօրացուսցեն զնա ա(մենայ)ն հրեշտակք ա(ստուծո)յ։ զի խնդրի́ վրէժ արեան որդւո́ց ն(ո)ր(ա). եւ խնդրեսցէ́ վրէժ՝ եւ հատուսցէ դատաստանս թշնամեաց, եւ ատելեա́ցն հատուսցէ. եւ սրբեսցէ տ(է)ր զերկիր ժողովրդեան իւրոյ։ Եւ գրեա́ց մովսէս զօրհնու(թ)ի(ւն)ս զայս յաւուր յայնմիկ, եւ ուսո́յց զսա որդւոցն ի(սրաէ)լի։
⁴⁴Եւ եմուտ մովսէս ՛ի ժողովուրդն, եւ խօսեցաւ զա(մենայ)ն բանս օրինացս այսոցիկ յականջս ժողովրդեանն, ինքն եւ յեսու որդի նաւեայ։
⁴⁵Եւ կատարեաց մովսէս խօսել ը(ստ) ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի.

⁵⁰Եւ վախճանեա́ց անդէն ՛ի լերինն յոր ելանիցես, եւ յաւելի́ր ՛ի ժողովուրդ քո, զորօրինակ մեռա́ւ ահարոն եղբայր քո ՛ի հո́վր լերինն, եւ յաւելա́ւ առ ժղվ(ե)ր(այ)դ իւր.
⁵¹փոխանակ զի հեստեցէք բանի իմոյ ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրաէ)լի ՛ի վ(ե)ր(այ) ջուրցն հակառակու(թ)ե(ան) ՛ի կադէս՝ յանապատին ՛ի սին. զի ո́չ սրբեցէք զիս ՛ի մէջ որդւոցն ի(սրաէ)լի։
⁵²Յանդիման տեսցե́ս զերկիրն՝ եւ ա́նդր մի́ մտանիցես։

¹Ա́յս է օրհնու(թ)ի(ւն) զոր օրհնեաց մովսէս այրն ա(ստուծո)յ զորդիսն ի(սրաէ)լի յառա́ջ քան զվախճանե́լն իւր.
²եւ ասէ. տ(է)ր ՛ի սինայէ եկեսցէ, եւ երեւեցաւ մեզ ՛ի սէիրայ, եւ փութացաւ ՛ի լեռնէն փառանու. բիւրաւորօ́քն ՛ի կադէսայ, յաջմէ ն(ո)ր(ա) հրեշտակք իւր ընդ իւր.
³եւ խնայեաց ՛ի ժողովուրդ իւր։ եւ ա(մենայ)ն սրբեալք ՛ի ներքոյ ձեռին քոյ, եւ նոքա ընդ քե́ւ են։
⁴Եւ ընկալա́ւ ՛ի պատգամաց ն(ո)ր(ա) օրէնս, զոր պատուիրեաց մեզ մովսէս, զժառանգու(թ)ի(ւն) ժողովոյն յակոբայ.
⁵եւ եղիցի իշխան ՛ի մէջ սիրեցելոյն, գումարելո́ց իշխանաց ժողովրդոց, հանդերձ ցեղի́ւքն ի(սրաէ)լի։
⁶Կացցէ́ ռուբէն եւ մի́ մեռցի, եւ եղիցի բազմաւո́ր թուով։

¹¹օրհնեա́ տ(է)ր զօրհնու(թ)ի(ւն) ն(ո)ր(ա), եւ ընկա́լ զգործս ձեռաց ն(ո)ր(ա)։ խորտակեա́ զմէջս ՛ի վ(ե)ր(այ) յարուցելոց թշնամեաց ն(ո)ր(ա). եւ ատելիք նորա մի́ կանգնեսցին։
¹²Եւ զբենիամինէ ասէ. Սիրեցեալն ՛ի տ(թեն)է բնակեսցէ յուսով, եւ ա(ստուա)ծ հովանի́ լիցի նմա զա(մենայ)ն աւուրս. եւ ՛ի մէջ ուսոց ն(ո)ր(ա) հանգեաւ։
¹³Եւ զյովսեփայ ասէ. Յօրհնութե(ան) տ(եառ)ն երկիր ն(ո)ր(ա), ՛ի ժամանակաց երկնի́ց եւ ՛ի ցօղոյ, եւ յանդնդոց աղբիւրա́ց ՛ի ներքուստ.
¹⁴՛ի ժամանակի արդեանց արեգական փոփոխմանց, եւ ՛ի գումարելոյ առ միմեանս ամպոց.
¹⁵՛ի գագաթա́նց լերանց իսկզբան, եւ ՛ի գլխոց բլրոց մշտնջենաւորաց։

²⁰Եւ զգադայ ասէ. օրհնեա́լ որ ընդարձակեաց գադայ, հանգեաւ իբրեւ զառեւծ. եւ խորտակեա́ց զբազուկս, եւ զիշխանս,
²¹եւ ետես զիշխանութի(ւն) իւր. զի ա́նդ բաժանեցաւ երկիր իշխանաց ժողովրդովք հանդերձ ազգապետօք ազգաց ցեղիւքն ի(սրաէ)լի, զարդարու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն արար, եւ զդատաստա́ն իւր ընդ ի(սրաէ)լի։
²²Եւ զդանայ ասէ. դան՝ կորիւն առիւծու, եւ յարձակեսցի́ ՛ի բասանայ։
²³Եւ զնեփթաղիմայ ասէ. նեփթաղիմ յագո́ւրդ ընդունելութե(ան)ց, եւ լցցի́ օրհնու(թեամ)բ ՛ի տ(թեն)է, եւ զծո́վ եւ զհարա́ւ ժառանգեսցէ։
²⁴Եւ զասերայ ասէ. օրհնեա́լ յորդւոց ասեր, եւ եղիցի ընդունելու(թ)ի(ւն) եղբարց, եւ մխեսցէ յե́ւղ զոտն իւր.

¹Եւ ե́լ մովսէս յարաբո́վթ մովաբայ, ՛ի լեառն նաբաւ, ՛ի կատարն փոգովրայ, որ է յանդիման երեքոյի. եւ եցո́յց նմա տ(է)ր զա(մենայ)ն երկիրն գաղաադու մինչեւ ցգան.
²եւ զա(մենայ)ն երկիրն նեփթաղիմայ, եւ զա(մենայ)ն երկիրն եփրեմի, եւ մանասէի, եւ զա(մենայ)ն երկիրն յուդայ մինչեւ ցծո́վն վերջին.
³եւ զանապատն, եւ շուրջ զերեքոյիւ, եւ զքաղաքսն արմաւենեաց մինչեւ ցսեգովր։
⁴Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ա́յս է երկիրն զոր երդուայ աբրահամու եւ սահակայ եւ յակոբայ՝ եւ ասեմ. զաւակի́ քում տաց զդա. ցուցի́ աչաց քոց, եւ անդր մի́ մտցես։
⁵Եւ վախճանեցաւ մովսէս ծառայ տ(եառ)ն յերկրին մովաբու ը(ս)տ բանի տ(եառ)ն։

¹⁰Եւ ո́չ եւս եկաց մարգարէ յի(սրաէ)լի իբրեւ զմովսէս, այր զոր ծանեա́ւ տ(է)ր դէմ յանդիման։
¹¹ա(մենայ)ն նշանօք եւ արուեստիւք զոր առաքեա́ց տ(է)ր առնել յերկրին եգիպտացւոց, ՛ի փարաւոն եւ ՛ի ծառայս նորա, եւ յա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա) զնշանս մեծամեծս.
¹²զձեռն հզօր եւ զբազուկ բարձր՝ զոր արա́ր մովսէս առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի։